αὐτοισι χρεεσθω , και ἐν ταχει ὑγιης ἐσται . Ἀλλος ἰκτερος : γινεται μεν ἀπο φλεγματος , ἐπι δε χειμωνος | ||
ὀδυνη . Ἐν πυρετῳ χολωδεϊ προ της ἑβδομης μετα ῥιγεος ἰκτερος ἐπιγενομενος λυει τον πυρετον : ἀνευ δε ῥιγεος ἠν |
ἀνδρων ὑπερ ἑπτακαιδεκα , και τουτων ἀνευθεν οἱ ἱππεες και ἑτερος ὁμιλος ἑτερου στρατου . ἐκ μεν δη του πληθους | ||
διδους , ὁμοιον το σωμα παντες παρασχησονται και οὐ διαδηλος ἑτερος του ἑτερου , ἀλλ ' ἐν ὁκοιῳ σωματι ζωπυρεονται |
την χολην ἐαν δῳς ἐμφαγειν ἀνθρωπῳ νοσουντι το ἡπαρ και ἰκτερον ἐχοντι , σωθησεται , ὡς οἱ σοφοι των ἁλιεων | ||
εἰ τις εἰς πυρετους ἡμας ἐμβαλῃ ἠ ἐπιρρευσει τοις ὀφθαλμοις ἰκτερον ἠ ἐπιχυμα , εἰτ ' ἀγχων και μηδ ' |
διαιρεσις γινεται δια τουτο προς τον ἀντονομαζοντα . Συριανου . Ἑτερος των διπλων ὁρων ἐστιν ὁ κα - τα συλληψιν | ||
και σπληνια ἐλαιωσας προστιθει , και σπογγον ἐπανω ἐπιδει . Ἑτερος τροπος : προσφυεται προς τῃ αἱματιτιδι τῃ κονδυλωδει οἱον |
ὑποπτος . ἐπιβουλευσας δε τις τυχων ξυνετος και ὑπονοησας ἐτι δεινοτερος : προβουλευσας δε ὁπως μηδεν αὐτων δεησει , της | ||
Δημοσθενους δεινοτητι . εἰρηκως δε και περι των πραγματων ὁτι δεινοτερος ἐστιν οἰκονομησαι Λυσιου και ὁλους τους λογους και τα |
το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
ὑπο σμικροτητος και ἀδιαπλαστα ζῳα κατασπειραντες και παλιν διακριναντες μεγαλα ἐντος ἐκθρεψωνται και μετα τουτο εἰς φως ἀγαγοντες ζῳων ἀποτελεσωσι | ||
γε λογου ἀξιων μεχρι πολλου , διδασκομενα τε και μανθανομενα ἐντος τοιχων μονον ἐγνωριζετο . ἐπι δε των θυραιων και |
ψηφον , ἡι , ὁταν ἰσαι γενωνται , νικαι ὁ κατηγορουμενος . κἀν ἰσοψηφος κριθηι ] κἀν ἰσαι δε γενωνται | ||
κωμικος . των δραματων αὐτου Ἀγροικος , Πορφυρα , Δις κατηγορουμενος . ἐστι δε της μεσης κωμῳδιας . Μοσχιων Ξενιζων |
ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
ΔΕ τῃ ΑΒ , ἡ δε ΕΓ τῃ ΓΑ , συναμφοτερος ἀρα ἡ ΒΑΔ της ΑΓ μειζων ἐστιν ἠ διπλη | ||
ΔΒ , ὡς δε ἡ ΑΓ προς ΓΕ , οὑτως συναμφοτερος ἡ ΒΑ , ΑΓ προς την ΒΓ : και |
κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
κατα την ἀντιπεριστασιν των ὡρων : ὁταν γαρ ἡμιν ᾐ θερος τοις ὑπο τον θερινον τροπικον οἰκουσι , τοτε τοις | ||
, και ληγων καταψυχρος . το ἐαρ ὑπομβρον , το θερος ἐαρι ὁμοιον : και λειψουσιν ἐν αὐτῳ αἱ πηγαι |
συμφορας : συ και θαψον , εἰ θελεις , τον ἀνῃρημενον , και δος αὐτῳ φερειν ἀντι των ἐνταφιων τα | ||
παρ ' ἡμιν τοις ἐκειθεν λαφυροις , τον δε ταυτην ἀνῃρημενον την νικην καθημενον ἐπι του βασιλειου θρονου δεχε - |
τουτων ὑπαρχοντων περι Μιλτιαδου τολμαν τα χειρω λεγειν και τοσουτον ἀπεχειν του τιμαν ὡστε και την ὑπαρχουσαν αὐτῳ δικαιως τιμην | ||
και των ἐκ της ῥηθεισης προστεθεντων αἰτιας , ὡς τοσουτον ἀπεχειν βαπτισθηναι την ὁλκαδα ὁσον μιας παλαιστης το μετρον ἐστιν |
Μακεδονων τῳ δεξιῳ κερατι διαγωνιζομενων ὁ μεν Δαρειος του λαιου κερατος ἡγουμενος συναγωνιστας εἰχε τους συγγενεις ἱππεις , ἐπιλεκτους ταις | ||
εἰ τις ἐκτειναι φαλαγγα εὐπορως δυναιτο ἠ βαθυναι ἠ ἐκ κερατος εἰς φαλαγγα καταστησαι ἠ ἐκ δεξιας ἠ ἀριστερας ἠ |
πολυαγρεα φωτα . τοὐνεκα μοι δεμας ὡδε κερασσαμενοι φορεοιεν , ἀμφοτερον κραιπνον τε θεειν σθεναρον τε μαχεσθαι . και δ | ||
ἀμφι δε νωθης ψυχη οἱ πεποτητ ' ἐπι χειλεσιν αὐαλεοισιν ἀμφοτερον βιοτου τε και ὑδατος ἱμειρουσα : ὡς του ὑπο |
λεξας , τυπτων τυπτοντος ὠ τυπτων , ὁ ὀδους του ὀδοντος ὠ ὀδους . Προσκειται περιττοσυλλαβως κλινομενα , ἐπειδη ὁτε | ||
ἀσυναιρετα περιττοσυλλαβως κλινεται βους βοος , πους ποδος , ὀδους ὀδοντος : τα δε ἀπο συναιρεσεως ἐχοντα την ου ἐκεινα |
ἀποστηναι , θεους μονους ἀξιοχρεως ἐν τοις τηλικουτοις ἡγησαμενος συμβουλους ἐρομενος ἠκουσεν , ὡς ἐμμενετεον οἱς εἰχε . λαβων δη | ||
προμεμαλαχθαι δια τουτων την ψυχην . ὁ μεν γαρ Ξενοκρατης ἐρομενος τον παρ ' αὐτῳ φιλοσοφειν νεον βουλομενον εἰ γεγεωμετρηκεν |
κρισεως λογον , τοσουτον μονον ὑπειποντας φροντιδι της προσηκουσης τοις προκειμενοις ἀρχης και ταξεως ὁτι δει τους ποιητην τον θεον | ||
προς το διατιθεναι γυναικας . ὁ μεντοι του Κρονου τοις προκειμενοις σχημασι συνοικειωθεις , ἐαν μεν και αὐτος ᾐ τεθηλυσμενος |
δη τινι σεμνυνομενοι : γελοιον πεπονθοτες , εἰ γε μη λογιζονται , ὁτι τα βυβλια δια των γνωριμωτατων ἀγωνιζεται , | ||
⌈ οἱ γαρ ἀγρυπνουντες ὑπο φροντιδος τινος μεγαλας τας νυκτας λογιζονται . / κατασκευη . ἀλεκτρυονος ] τουτου γαρ ἡ |
ἀξια . ‖ Περιεχει τα παντα , ὑπ ' οὐδενος περιεχομενος . Ὡς γαρ ὁ τοπος περιεκτικος σωματων ἐστι και | ||
Ἐπει γαρ τετραγωνος ἀριθμος ἐστιν ὁ ὑπο δυο ἰσων ἀριθμων περιεχομενος , εἰπε οὑτως : δωδεκακις δωδεκα , και γινονται |
, ὁσα ἐπραξεν ἠ ἐπαθεν ὁ ἀνθρωπος : χρονου δε προιοντος ἐπι τῳ θανατῳ και ἀλλων μνημαι ἀν φανειεν ἐκ | ||
φοβηθεντες και το μεγεθος καταπλαγεντες ἐφευγον . ὡς δε χρονου προιοντος συνειδον αὐτης το πρᾳον , ἐθαρρησαν μεχρι του προσελθειν |
δευτερα μηδ ' ἐστι το πρωτον γινομενον και αἰτιον τινος ἐσομενου , δια ποιαν αἰτιαν μετα τα πρωτα γινεται τινα | ||
ὁλος μελλων ἐστιν , καθοσον δε προ της ἀρχης του ἐσομενου , ὁλοκληρος ἐσται γεγονως . ἐσται τοινυν του γεγονοτος |
ἐστι πυκνοτερος . και παλιν ὁ μειζον εἰ τυχοι και παχυτερος χαλκος του ἐλαττονος και λεπτοτερου ποιει ψοφον ὀξυτερον , | ||
ὁν μελαγκρανιν καλουμεν δια το μελανα τον καρπον ἐχειν , παχυτερος δε οὑτος και σαρκωδεστερος : και τριτος τῳ μεγεθει |
μεν και τελεον αὐτης φαινεται διαμαρτανων , ἐν δε τοις πλειστοις του μεν τοιουτου περικρατων , ἀπᾳδων δε σαφως των | ||
ποτε ὁραν και πλεοντας και βαδιζοντας , και τουτοις ἀει πλειστοις κατα τας ὁδους ἀπανταν , πονηρον και δυσχερη συμβολον |
. Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
ὑπακουσαι , ἀναγαγοντος δ ' αὐτους ἐς την δημοκρατιαν ἐκ προσταγματος Ἀλεξανδρου παλιν δουλευσαι τοις Ποντικοις . ἐφ ' οἱς | ||
τα τετρακοσια ταλαντα την δοσιν ἀπεφαινον εἰναι . Και του προσταγματος δε το ἀντιγραφον οὐκ ἀχρηστον οἰομαι κατακεχωρισθαι . Πολλῳ |
ἀντιπερην Ὀρνιθος ἑλισσεται : ἡ δε μεσηγυ ὀρνιθεης κεφαλης και γουνατος ἐστηρικται . Ἠτοι γαρ και Ζηνι παρατρεχει αἰολος Ὀρνις | ||
γουνος : ἐφην δε ἐν δισταγμῳ , μη ἀρα του γουνατος και δουρατος εἰσι συγκοπαι . . Παρον δε κἀκ |
ἀμφοτερα στομιοις συνημμενους : διο και κατα το πλειστον ἐναλλαξ καεσθαι τους ἐν ταυταις ταις νησοις κρατηρας των κατα την | ||
και τουθ ' αἱρουνται μαλλον ἠ δια παντος του χρονου καεσθαι . τῳ γαρ ὀντι τουτ ' εἰναι το καεσθαι |
και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
, και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
ἀνθρωπος : ἐν γαρ ταις τοιαυταις προτασεσι περι μονον το κατηγορουμενον και το ὑποκειμενον της μεταθεσεως γινομενης το ὀνομα ἐφη | ||
των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου οὐκ ἐγχωρει ἀοριστον λαβειν τον κατηγορουμενον : ἁμα γαρ τῳ ληφθηναι ἀοριστον ἐστι ῥημα . |
Ἱεροκλης δ ' οὐχ ὁ διδασκαλος , ἀλλ ' ὁ προβαλλομενος τα θαυμασια , ἀπιστον και τουτο προσεθηκεν : ὁτι | ||
φυσιν ἐχειν ταυτα τῃ ἀντιληψει : οὐδεις γαρ την ἐξουσιαν προβαλλομενος ἐφ ' οἱς ἐπραξε , συγγνωμην αἰτει : ὁ |
, ὠ καθηγητα , ἐπεθυμεις μεν αὐτος ἐξουδενωσαι ἡμας , αἰδουμενος δε , τον σαπρον ἐπι του πυλωνος ἐστησας Αἰσωπον | ||
του πεπονθοτος ταδε λογοισιν ἡσθην τοισδε : νυν δ ' αἰδουμενος θεους τ ' ἐκεινον θ ' , οὑνεκ ' |
ἐν ἀλλῃ πολει τοιαυτα τολμαν αἰσχρον , πολυ δη που δεινοτερον ἐν τῃ ἐλευθερᾳ ταυτῃ . εἰ δε περι ἀσεβειας | ||
. . : ἠτοι συνεμαχησαν τοις πολεμιοις ἡμων . καιτοι δεινοτερον ἐστιν . . . : εἰ ἑνεκα , φησιν |
, δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | ||
γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα |
ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | ||
ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας |
μετ ' Ἀθηναιων ηὐδοκιμησε λαμπρως και Βοιας και Κυθηρα εἱλεν ἀρχοντος Ἀθηνησι Καλλιου . ἐνεπρησε δε ὁ Τολμιδης και τα | ||
δε την αὐξησιν της ἰδιας πολεως ἠσχολουντο . Ἐπ ' ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησιν Ἀκεστοριδου ἐν Ῥωμῃ την ὑπατον ἀρχην |
και ὠμος και ἀσελγης δοξῃ , γεροντος δε ἐπι τυραννιδα ἡκοντος πρωτη αἰτια το τοιαυτα βουλεσθαι : και γαρ ἠν | ||
τε γαρ σου χρηστοτης διεφαινετο παλαι και ἐπιστελλειν ἐμανθανες . ἡκοντος δε του καιρου και ἐργων και λογων πως ἐμελλες |
λεκανης μυρσινας : και ἐβαλλον εἰς το ποτηριον ἐκεινο το ἀπολειπομενον : και ὁ καταδυσας το ποτηριον ἐνικα . Γ | ||
μεν εὑρεσις κατα την φρονησιν ἐχουσα , εἰπερ ἀμηχανον φρονησεως ἀπολειπομενον των χρησιμων εὑρειν ὁτιουν , ἡ δε σωφροσυνη κατα |
, οὐχ ὁσους συ ἐπεισας , ἀλλ ' ὁποσους ἐγω πλειστους ἐδυναμην : συ δε μοι ἐδωκας μεν ἐν τῃ | ||
, και τροφης και παιδειας τυχοντα ἡς δει , τους πλειστους αὐτων και χειρους κατεχειν ὀρθοτατα δυναιτ ' ἀν τῳ |
καθαιρετικον του ἀξιωματος : ὁ δε Δημοσθενης θειᾳ τινι μεθοδῳ κεχρημενος τουτῳ και το ἀξιωμα φυλαττει λαμπρον , και ὁσον | ||
και πολλακι δοσκον ἀλητῃ τοιῳ , ὁποιος ἐοι και ὁτευ κεχρημενος ἐλθοι : ἠσαν δε δμωες μαλα μυριοι ἀλλα τε |
των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
μεγιστον διδακτηριον , ὁτι οὐ στερητεαι αἱ πρωται ἡμεραι του ῥοφηματος ἠ τοιου ἠ τοιου τοισι μελλουσιν ὀλιγον ὑστερον ῥοφημασιν | ||
μη αὐτοματα διεξιῃ καλως . Καιρον δε της δοσιος του ῥοφηματος τονδε μαλιστα φυλασσεσθαι , κατ ' ἀρχας και δια |
ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
“ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
ἀρκυς , ἐνστησασθαι περιστησασθαι , περιβαλειν περιβαλεσθαι , περιπετασαι , περιθειναι , περιτειναι ἐπιτειναι , ὀρθωσαι , στοιχισαι περιστοιχισαι περιστοιχισασθαι | ||
τον των ὁλων δημιουργον και την του πλευμονος αὐτῃ φυσιν περιθειναι , πρωτον μεν μαλακην και ἀναιμον , εἰτα σηραγγας |
' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
. Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |
του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
' εὐθυ μοιραν ζητω , τοις εὑρεθεισιν ἐτεσι και μησιν ποστος ἀριθμος παρακειται , και τουτον προσθεις ταις του ὡροσκοπου | ||
και τοσουτον ; τοσουτοι και τοσαυται και τοσαυτα τοσουτων . ποστος ποστη ποστον ; ποστοι ποσται ποστα . Κτητικα . |
τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
δ ' ὑπαρχον ῥυγχος ἐχει βραχυ παντελως και εἰς ὀξυ συνηγμενον . ἐπτερωται δε ταρσοις μαλακοις [ και ] τετριχωμενοις | ||
τοπον . ἀλλ ' οὐ φοιταν ἐνταυθα ἀκρατον ἀλλα το συνηγμενον κεκραμενον : πολλην γαρ δεχεσθαι κρασιν : και το |
δ ' οὐν Νειλος κατα την Αἰγυπτον εἰς πλειω μερη σχιζομενος ποιει το καλουμενον ἀπο του σχηματος Δελτα . τουτου | ||
ἡ μεταφορα ἀπο του κροταλου . κροταλον : κυριως ὁ σχιζομενος καλαμος ὁ κατασκευαζομενος ἐπιτηδες ὡστε ἠχειν , εἰ τις |
, και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
του ἀγωνος καιρος , ἐκαλουν τον δημον : ἠν δε παλαιτερον ἐτι συνερρυηκως ἐκ των ἀγρων ὁ χερνητης και αὐτουργος | ||
τε χωραν και σφας αὐτους ἐπι φιλιᾳ . Εὐανδρος δε παλαιτερον ἐτι της Θεμιδος ἀκηκοως διεξιουσης , ὁτι πεπρωμενον εἰη |
πετομενον , ἀλλα και ἁλισκεται δια την αὐτου σκιαν , προσερχομενον αὐτῃ καθ ' ὑδατος ὁραθεισῃ . Ἀμαλθειας κερας : | ||
και ἐνθεασμους ὡς ἐκστατικην . μεταπειθοντι . ἱνα ἀλλον νοησωμεν προσερχομενον τῳ μουσικῳ χαριν τινος δεησεως και ὡν λεγει , |
ἐφισταμενος αὐταις φερεται , ἐπιλαβων ταιν χεροιν τω ὀφθαλμω του φεροντος . ταυτην και ἱππαδα και κυβησινδα καλουσι την παιδιαν | ||
] . Ἀναμνησθωμεν δ ' ἡμετερου τινος αὐτων ἐργου , φεροντος εἰς τα παροντα . ἠν γαρ ποτε χρονος , |
: εἰθε , φησιν , ὠ Παιαν , μεταξυ του κυματος της ἀτης ταυτης φανειης : ἀλλως : ὡσπερ λεγομεν | ||
χθονι καρπον φεροντα παντα μη πρασσειν καλως . κοιμα κελαινου κυματος πικρον μενος ὡς σεμνοτιμος και ξυνοικητωρ ἐμοι : πολλης |
οὐκ ἐγω ' λεγον ; ἐπ ' αὐτοφωρωι τονδε τον ζητουμενον ἐχω . γερων οὑτος γε πολιος φαινεται , ἐτων | ||
εἰς υ , ὁ λαμπρυνων και εἰς φως ἀγων το ζητουμενον δι ' ὡν μαρτυρει . . . . , |
αἰαζοντων αὐδαν οἰκτρον τ ' ἐκβαλλοντων δακρυον . και νυν κεινων μεν μοι λαθα , τον δ ' Ἀργει δμαθεντ | ||
, εὐοι Βακχε λεγοντες : ὁ δε φρεσι φιλατο δαιμων κεινων ἀνθρωπων γενεην και ἠθεα γαιης . τοις ἐπι Κασπιη |
ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
. και αὐθις ὡσπερ το ἑν πρωτιστον ἁπαντων ἐστι και ἐξῃρημενον των ἐξ αὐτου προϊοντων , ἀρρητον τε παντι λογῳ | ||
παντα και ἀσυντακτον και οὑτως ἐξῃρημενον , ὡστε μηδε το ἐξῃρημενον ἐχειν κατ ' ἀληθειαν : ἐξῃρηται γαρ ἀει τινος |
ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
οὐκ ἐμον . εἰ δε δικαιον μεν το πεπραγμενον , καινον δε τουτο και οὐκ ἐμον , οὐδεν ἑτερον λεγουσιν | ||
ἀρχομενης μερων , τελευτωσης δ ' εἰς τα ἀνω . καινον δ ' εἰναι χρη τον σπογγον , κἀν μη |
το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
της κυνωδους ὀρεξεως , ὁταν ἀραιοτερον ὑπαρχῃ το σωμα και διαφορουμενον δια της ἀδηλου διαπνοης ἀμετρως ἐν χρειᾳ συνεχει καθιστηται | ||
παραπληϲιον τῳ κατ ' ἀρχαϲ , πλην ὁτι θαττον ἐκεινων διαφορουμενον ἁτε ἰχωρα λεπτον περιεχον , του κατ ' ἀρχαϲ |
εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
εἰς ψ ληγοντα γεγονοτα παρα τον παρακειμενον την παραληγουσαν του παρακειμενου φυλαττοντα ἐχοντα τε τουτον δια των δυο μμ λεγομενον | ||
κατ ' αὐτου : ἐαν οὐν θελῃ πιειν ἐκ του παρακειμενου ὑδατος , πιπτει ἡ πετρα ἐπανω αὐτου και τιμωρειται |
ἱματιῳ κατεκαλυψε , και ἐλθοντι τῳ τροφει ἀποβαλων το ἱματιον κειμενους ἀλληλων πλησιον ἀπεδειξε , και το κερας δε , | ||
τε ἐθαπτον τους αὑτων και ἠδη Σπαρτιατας ἐξεληλεγκτο εἰναι τους κειμενους . ἀπεθανον δε Θηβαιων τε και ὁσοι παρεμειναν Βοιωτων |
ἰωνικον ἀπο μειζονος διμετρον ἀκαταληκτον , ἐξ ἐπιτριτου βτερου και παιωνος βτερου ἀντι ἰωνικου . το κδʹ ἰαμβικον τριμετρον βραχυκαταληκτον | ||
γʹ ὁμοιον τῳ αʹ : το δʹ ὁμοιον ἡμιολιον ἐκ παιωνος : το εʹ διμετρον ἐκ παλιμβακχειων : το Ϛʹ |
οὐ κολακευειν τυχην . Καλως ἠπισταμην ὁτι ταχεως οἱ μεν ἀποστησονται του τι πλεον ζητειν , συ δ ' ἐπι | ||
' εἰ ἐπινοιᾳ φησουσι , πρωτον μεν των πλειονων ὑποστασεων ἀποστησονται : ἐπειτα δει σκοπειν , εἰ και αἱ ἐπινοιαι |
δε αἰσθησεις οὐχ ὑλαι γινονται των αἰσθητων : οὐ γαρ λευκαινεται ἡ αἰσθησις οὐδε μελαινεται οὐδε βαρυνεται ἠ ὀξυνεται , | ||
βασευνται : βησονται . παλυνεται : μολυνεται , ὑπο εὐρωτος λευκαινεται . παλην γαρ ἐλεγον το λεπτοτατον του ἀλευρου , |
αἰτιαν , τουτεστιν αὐτο το χρωμα , ὁπερ ὁ φευγων προβαλλεται : ἀλλ ' ἀμφιβολον και ζητουμενον , και δει | ||
τουτων οὐδετερον εἰπειν εὐτυχει , ἀνθοτου τον νομον , ἀνθοτου προβαλλεται τα γραμματα , και τα τοιαυτα . εἰτα ἐντευθεν |
ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
ἀπωσασθαι παρα νηων . ἡ διπλη ὁτι οἱ ποδες αὐτον ἐφερον , οὐκ αὐτος τους ποδας . ἡ δε ἀναφορα | ||
σφισι τι νεωτερισθῃ των κατα την χωραν , οὐ ῥᾳδιως ἐφερον , ἀλλα καιπερ οὐ βουλομενοι ἐνδηλοι εἰναι τοις Ἀθηναιοις |
συστασις ποιοτητος , ἡ θεωρειται περι το δικαιον . διο προσποιειται ταυτα [ και ] λεγειν χαλεπαινων και ἀχθομενος ὁτι | ||
γαρ ὑποδυομενα τα καταδεεστερα το των σεμνοτερων ταξεων σχημα , προσποιειται ἐκεινο εἰναι ὁπερ ὑποδεδυκε , και ἐνταυθα ἀλαζονας προϊεται |
πειθειν τον Νεστορα ; ὀργη ὑπερ Ἀχιλλεως των Ἑλληνων . παραμυθειται την ὀργην αὐτων ὁ Ἀγαμεμνων ὁμολογων ἡμαρτηκεναι , και | ||
σημαινομενον οὐν ἀπηντησεν : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει : παραμυθειται αὐτον ὁ χορος : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει |
ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
μεν ἐκπεμπεις οἱ συμφερει , τοις δε ἐπιστελλεις ὑπερ των ἐπειγοντων , τοις δε ἀντεπιστελλεις ὑπερ ὡν ἐρωτωσι ; τα | ||
, εἰτα ἐπαναλαβοντες παλιν φαμεν ὡσπερ ἐπενθυμουμενοι και ὁ μεν ἐπειγοντων αὐτον μειζονων ὁμως του πλεονεκτειν ἑνεκεν ἐποιει τα χαλεπωτερα |
και ἀβεβαιος ἐστι γνωσις , ἡ δε ἐπιστημη γνωσις ἐστιν ἀπταιστος . Οὐδεν γαρ ἀπεικος ὁ λεγομεν καλλιον κατα τυχην | ||
εἰτε ἐπιστημην , οὐδεν διαφερει , ἐπει ἐστι και δοξα ἀπταιστος οὐδεν ἡττον της ἐπιστημης . τινες γαρ των δοξαζοντων |
προτασεων . Λεγω δε ὁτι το ἐστι ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ . ἐνταυθα καλως εἰπεν ἐπι | ||
ἐν ἰσῳ γαρ ἀριθμῳ σχεδον τα της συνταξεως ἐγενετο . προσκεισεται γαρ και τῳ ἀλλοι μεν γαρ παντες , ὁσοι |
του δια σε . Δωριεων των ἐπι Ἰταλιας ἐστι το κειμενων ὀνοματων κυριου τε και προσηγορικου τῳ μεν κυριῳ προστιθεναι | ||
εἰ σφαιροειδης ὁ κοσμος . Ἐκ των παρ ' ἑκαστοις κειμενων . Ὁ γαρ ῥητωρ τα πολιτικα διαπλεκει ζητηματα , |
ἀν εἰη προθεσις το διασωσαι πανταχῃ τας λογικας ὑποθεσεις του κανονος μηδαμῃ μηδαμως ταις αἰσθησεσι μαχομενας κατα την των πλειστων | ||
των ὑπο σου λεχθηναι δυνησομενων , ὁν οὐ διειληπται και κανονος ἀν τροπον ὑποσχοι τῳ προς αὐτον ἀπευθυναι ἠ μιμησασθαι |
και μαλακωτεραι : ἠν δε παρατυγχανῃς , ταυτα ἀν και ποιεων και ξυμβουλευων τυγχανοις μαλιστα . Πλευριτις : πυρετος ἰσχει | ||
δε ἐκεινων ἐργαζομενων ἐχοι τι και σινεσθαι ἐσβαλλων . Ταυτα ποιεων ἐπολεμεε ἐτεα ἑνδεκα , ἐν τοισι τρωματα μεγαλα διφασια |
ἐπι εἰσπραξεως δικης . Ἀμυνει τους πολεμιους , ἀντι του ἀμυνεται . Πλατων Φαιδρῳ . Ἀμφιγνοω καλλιον ἠ ἀμφιβαλλω . | ||
και καθειργμενη ᾐ ἐν οἰκισκῳ , ᾠδης ἀπεχεται , και ἀμυνεται τον ὀρνιθοθηραν ὑπερ της δουλειας τῃ σιωπῃ . οὑπερ |
ὁτι το τις οὐκ ἐξεταζεται παντελως : ὁ δε στρατηγος προσκειμενου του πραγματος ὑπονοιαν τινα και ἐξετασιν ἐκ της τιμης | ||
προσκειμενου , ὁ δε ἀπο του δβ ὁ ἀπο του προσκειμενου , ὁ δε ἀπο του γδ ὁ ἀπο του |
νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
θερμασιας πυρωδους αἰσθανεσθαι τον καμνοντα μαλλον ἠπερ διατασεως ἠ βαρους ἐγκειμενου τινος , ἐτι δε και το ἐρυθρον ὁρασθαι τῃ | ||
Ἀρτεμιν θεοκλυτουσαι και του ἀγαλματος ἐκκρεμαμεναι , του βαρβαρου πικρως ἐγκειμενου . και των δορυφορων ἀποσπωντων , κἀκεινων ἀπριξ ἐχομενων |
ὁτε το ῥοδομελι ϲκευαζειϲ , ἠ ψυχροτεροϲ , μιξαϲ το καλλιϲτον μελι τῳ χυλῳ των ῥοδων και διηθηϲαϲ δια ῥακουϲ | ||
προαλειψαϲ την κεφαλην οἰνῳ αὐϲτηρῳ και τοτε ἐπιπαϲϲε . Ἀλλο καλλιϲτον . ἰρεωϲ # γ κηκιδων # α καϲϲιαϲ κοϲτου |
ἀλγινοεντος ἀνα κροταφοιο θεμεθλα χερμαδιῳ στονοεντι μαλα κρατερης ἀπο χειρος βλημενος ἐκπνειεσκε , μελας δε μιν ἀμπεχε ποτμος . Ἱπποι | ||
δολον εἰναι ἐκ μακαρων . Παντεσσι δ ' ὑπεκλασθη μελεεσσι βλημενος ἀλγεσι θυμον ἀρηιον : οὐδ ' ἀρα προσσω ἐσθενεν |
ἐνταυθα οὐδεν ἐγχωρει των ἀπο του πριασθαι , μενει το ἐωνημενος δοκιμον . παλιν δει λεγειν πριαμενος , το γαρ | ||
Ἰνδικον : ἐκρατει δ ' οὑτος λεοντος , ἑκατον μνων ἐωνημενος . και ἀποθανοντι αὐτωι πολιν φησι Θεοπομπος Ἀλεξανδρον ἐποικισαι |
τι δοξειεν αὐτοις την του συνεδριου ταραχην , τῃ Κορνηλιου προστιθενται γνωμῃ . και παρελθων εἱς ἐξ αὐτων , Ἀππιος | ||
περιτιθησι , και παντες σχεδον οἱ τον ποιητην τουτον ἐξηγουμενοι προστιθενται τοις ὑπ ' αὐτου λεγομενοις . Ἐμπειροτερον δε Εὐδοξος |
' ὁντινα τροπον ἐρωτικος . γεγραφε γαρ δη ὁ Λυσιας πειρωμενον τινα των καλων , οὐχ ὑπ ' ἐραστου δε | ||
φαινομενον καλλος ἐρως οὐ κυριως ἐστιν ἐρως . Το δε πειρωμενον παθητικως ἀκουστεον ἀντι του πειραζομενον παρα τινος , τουτεστι |
ἐστιν ἀνθρωπων . Βαβυλωνος δε του μεν Βηλου το ἱερον λειπεται , Βαβυλωνος δε ταυτης , ἡντινα εἰδε πολεων των | ||
τῳ δε παντα εἰναι ψευδη αἱ ἀναλογον ἀποριαι ἀκολουθησουσιν . λειπεται οὐν ἀληθες ἁμα και ψευδος λεγειν αὐτο εἰναι , |
τον γυμνικον και ἐτι μαλλον τον της μουσικης οὐκ εἰσαπαξ ὁριζομενον , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκαστῃ τελευτωντα ὡς εἰπειν | ||
ὁ λογος ὁ τουτο οἰομενος δεικνυναι τοιουτος : δει τον ὁριζομενον τι εἰδεναι την προς τα διαφεροντα αὐτου παντα διαφοραν |