| οἱ δ ' ἐπ ' ὀνειαθ ' ἑτοιμα προκειμενα χειρας ἰαλλον . αὐταρ ἐπει ποσιος και ἐδητυος ἐξ ἐρον ἑντο | ||
| ' ἀναμειναι . ἐνθ ' ἀλλοι παντες λαχανοις ἐπι χειρας ἰαλλον , ἀλλ ' ἐγω οὐ πιθομην , ἀλλ ' |
| γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
| δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
| των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
| ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
| κατα τον βαρυτατον των τεσσαρων ἀπο του ὀξυτατου φθογγων ἀριθμου περιεχοντας μοιρας πϚʹ μζʹ τον ἡμιολιον ἐκλαμβανειν . παραυξηθησεται δ | ||
| ἐπικρινουσι τους ὁρους , και φασι μοχθηρους ὁρους εἰναι τους περιεχοντας τι των μη προσοντων τοις ὁριστοις , ἠτοι πασιν |
| ὁσα ἐπει Κυρος ἐτελευτησεν ἐν τῃ πορειᾳ μεχρι εἰς τον Ποντον ἀφικοντο , και ὁσα ἐκ του Ποντου πεζῃ ἐξιοντες | ||
| ' ἀπο ἀνισχοντος ἡλιου . Καθοτι δε εἰσβαλλει εἰς τον Ποντον , ὁριζει τα Σινωπεων και Ἀμισηνων ἐργα : τριακοσια |
| και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
| τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| κυκλον εἰναι ἑκκαιδεκαπλασιονα της γης . Ξενοφανης δε εἰναι νεφος πεπυρωμενον . οἱ Στωικοι μικτην εἰναι την σεληνην ἐκ πυρος | ||
| γαρ ἰσως ἀνιατα , καταψυχων δε το ζεον αὐτου και πεπυρωμενον ἀγαν ἡμερωσον : τιθασον γαρ και χειροηθες εἰ γενοιτο |
| το μεν γαρ διαστηματικον το ἐνῳδον και ἐπι παντι φθογγῳ ἱσταμενον και δηλην ποιουν την ἐν ἁπασι τοις μερεσι παραλλαγην | ||
| ἠρεμιζεσθαι , το δε στηναι τῳ ἠρεμησαι . το τοινυν ἱσταμενον και το ἠρεμιζομενον κινειται : παν γαρ κινειται ἠ |
| ἀξια . ‖ Περιεχει τα παντα , ὑπ ' οὐδενος περιεχομενος . Ὡς γαρ ὁ τοπος περιεκτικος σωματων ἐστι και | ||
| Ἐπει γαρ τετραγωνος ἀριθμος ἐστιν ὁ ὑπο δυο ἰσων ἀριθμων περιεχομενος , εἰπε οὑτως : δωδεκακις δωδεκα , και γινονται |
| μη τοιουτος ἀπρεπη βουλομενος εἰναι τον δυσμενη τοιουτον ὁραν ἑαυτον πειθειν φιλονεικει . Φερε , εἰς δε την Βρισηιδα τι | ||
| πεισαι . και οὐπω πεπεικας : εἰτα μοι νυν ἐπιχειρεις πειθειν τους ἀλλους ; και τις σοι τοσουτῳ χρονῳ συνεστιν |
| οἰκουντας τα Σικιμα περιτεμνομενους ἰουδαϊσαι : τον δε Ἐμμωρ φαναι πεισειν αὐτους . Φησι δε περι του δειν περιτεμνεσθαι αὐτους | ||
| , εἰ μετριαν ἡγειτο την αἰτησιν , ἠλπιζε πειθειν , πεισειν δε προσδοκων οὐκ ἀν ταυτης ᾠετο δεισθαι της ἀπειλης |
| προτιθεμενος : οὐ γαρ ἀνελιξει ποτε τον ἐν τῃ μοναδι συνῃρημενον ὁ προποδιζων ἀπ ' αὐτης ἀει ἀριθμος . Διο | ||
| ὁλον ἑαυτον , και ὀντα και ζωντα και νοουντα , συνῃρημενον τε και διακρινομενον και διακεκριμενον : ᾑ οὐν ζωῃ |
| ' ὁντινα τροπον ἐρωτικος . γεγραφε γαρ δη ὁ Λυσιας πειρωμενον τινα των καλων , οὐχ ὑπ ' ἐραστου δε | ||
| φαινομενον καλλος ἐρως οὐ κυριως ἐστιν ἐρως . Το δε πειρωμενον παθητικως ἀκουστεον ἀντι του πειραζομενον παρα τινος , τουτεστι |
| πετομενον , ἀλλα και ἁλισκεται δια την αὐτου σκιαν , προσερχομενον αὐτῃ καθ ' ὑδατος ὁραθεισῃ . Ἀμαλθειας κερας : | ||
| και ἐνθεασμους ὡς ἐκστατικην . μεταπειθοντι . ἱνα ἀλλον νοησωμεν προσερχομενον τῳ μουσικῳ χαριν τινος δεησεως και ὡν λεγει , |
| ἀπο των χειλων ἀκρων , ὁταν του στοματος πιεσθεντος τοτε προβαλλομενον ἐκ της ἀρτηριας το πνευμα λυσῃ τον δεσμον αὐτου | ||
| παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , προβαλλομενον τα περιεστωτα πραγματα . Παρα Κατουλου το μη ὀλιγωρως |
| γιγνωσκοι ὁτι ἠ το σωμα ὑπεραιμουν δειται θεραπειας ἠ κοπου ἐνοντος δειται ἀναπαυσεως , ἠ κριθιασις ἠ ἀλλη τις ἀρρωστια | ||
| εἰσι φιλοι . ἐαν δε ξηροτεροι ὠσι και ἀναπεπταμενοι μη ἐνοντος τρομου , κακοι και πονηροι , οὐ μεντοι κεχαρισμενοι |
| τουτων ὑπαρχοντων περι Μιλτιαδου τολμαν τα χειρω λεγειν και τοσουτον ἀπεχειν του τιμαν ὡστε και την ὑπαρχουσαν αὐτῳ δικαιως τιμην | ||
| και των ἐκ της ῥηθεισης προστεθεντων αἰτιας , ὡς τοσουτον ἀπεχειν βαπτισθηναι την ὁλκαδα ὁσον μιας παλαιστης το μετρον ἐστιν |
| ἀκουσαι παντων , ὑπισχνεισθαι λυσειν και μεταθησειν τα γεγραμμενα , προεσθαι δε κελευειν ὁσον δραχμας πεντακοσιας . γενομενου δε του | ||
| ' εἰπειν , ἡγουμαι τον Ὠρωπον ἐαν ἠ Λακεδαιμονιοις Μεσσηνην προεσθαι και Πελοποννησον . οὐ γαρ ἀν ἡγουμαι περι τουτου |
| ὁλκης αʹ , ἠ ἀψινθιον συν οἰνῳ : μελι τε ἐσθιομενον και πινομενον συν ὑδατι : μελισσοφυλλον τε συν νιτρῳ | ||
| . τουτου ἑψομενου ὁ ζωμος πινομενος , κοιλιαν μαλασσει . ἐσθιομενον δε νεφρους θεραπευει . Πελαργος πτηνον ἐστι καλλιστον . |
| και πολιορκουντα χρονιαν πολιορκιαν και σωματα και χρηματα ἀπολλυναι ματην ἐνον ἀλλῳ τῳ τροπῳ του τε ἀστεος και της χωρας | ||
| ἁμα και φιλανθρωπιας , και μεγαλης γε , και οὐκ ἐνον ἀρχειν ἐγκρατεις . οὑτω δη καθαραι μεν φρουρων πολεις |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
| δε β ἐφ ' ἡμερας β πρωϊ και δειλης : καθαιρονται γαρ ἀλυπως . και ἐν παροξυσμῳ μεν δοθεν δυσπνοουσιν | ||
| μεμπτεον δε τουτους : και γαρ μεχρι πλειονων ἡμερων ἐνιαι καθαιρονται κατα φυσιν του ἰσου πληθους εἰς πλειονας ἡμερας ἐπιμερισθεντος |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| ἀρειονες εἰσιν ἀκουης , και βλεφαρων ἀκτινες ἐς αἰθερα και πολον ἀστρων ῥηϊδιως ὁροωσι , και ἐς μηκιστα κελευθων ἐξαπινης | ||
| ἡλιος ὑπερ τον ὁριζοντα φερεται ἠπερ τοις ὑπο τον βορειον πολον , και ἡ ἡμερα αὐτοις ἐλασσων ἐστιν . Οἱς |
| ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ||
| και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων |
| Σαβαωθ δε πολλαχου λεγεται , οἱον ὁ ὑπερ τους ἑπτα πολους . πολλαι μεν οὐν οὑτω περι αὐτου δοξαι , | ||
| , ὁτι οἱ ΑΒΓ , ΔΕΖ κυκλοι περι τους αὐτους πολους εἰσιν . εἰληφθωσαν γαρ του ΑΒΓ κυκλου οἱ πολοι |
| . Θαμινοις : πυκνοις . κυνοδουσιν : γραφεται ὀδουσιν . ἀκαχμενον : ὡπλισμενον . Ἀγασσευς : του . Ἰοντων : | ||
| τοια : θοας ἐφριξεν ἐθειρας και τ ' ὀπισω νωτοισιν ἀκαχμενον ὠκυπετῃσιν ἰθυς ἀκοντιζει μαλερον βελος : ἀμφοτερον δε φευγει |
| ' ἡμων ἐγκαθευδοντι προειπειν λεγεται τον θεον : οἱς ἐδει χρησαμενον καταβαλειν τινα των πανυ λαμπρων ἀνταγωνιστων . μαθηματα δε | ||
| ναρκωτικον αὐτου . ἐγω γαρ οἰδα τινα μονῳ τῳ ὀπιῳ χρησαμενον και ἀφωνον και ἀναισθητον ποιησαντα τον καμνοντα , ὡς |
| ἀρχην ἀπεπτος ἐστιν ἡ ὑλη παντως , κατα δε την ἀναβασιν ἠρξατο μεν πεττεσθαι , οὐ μην τελειως πεττεται : | ||
| πιμελη οὐκ ἀθροως ἀναλυεται , ἀλλ ' ἐχει ἀρχην και ἀναβασιν και ἀκμην της συντηξεως , δεον εἰπειν ἡμας και |
| λαβωσιν ἡγεμονας οὐκ εἰδοτας ἀρχειν , ἀσχημονουσι και περι αὑταις σφαλλονται τα πλειστα , και τοσουτῳ μαλλον κακοπαθουσιν , ὁσῳπερ | ||
| μικροψυχοι , οἱ δε χαυνοι μιμουνται μεν τους μεγαλοψυχους , σφαλλονται δε , οὐκ ἀφυεις δε εἰσι πανταπασιν , ἀλλα |
| κελαινοις : θανατηφοροις , ματαιοις , σκοτεινοις . Αὐδωωνται : ὀνομαζονται , καλουνται . ἐπωνυμον : φερωνυμον . ὁμαρτη : | ||
| και το μεν εἰ ἐστι ζητημα , ἐπειδη πολλα μεν ὀνομαζονται , οὐχ ὑφεστηκασι δε , οἱον τραγελαφος , σκινδαψος |
| , εἰ δ ' ἐτι ὑποθερμανθειη , ἐπι το μελαντερον τρεπεται χρωμα , ποτε μεν ἰωδεϲ ἰϲχουϲα τουτο , ποτε | ||
| οἰνον , και καλυπτουσιν ἐπι ἡμερας δεκα , και οὐ τρεπεται ὁ οἰνος . Ἀμοργην δια λινου διηθησας , και |
| Ληρεις . Και νη Δι ' ὁ γ ' Ἑρμης πετεται θεος ὠν πτερυγας τε φορει , κἀλλοι γε θεοι | ||
| τι θαττον ἐτι τρεχει , ἠ Δημεᾳ Λαχητος Ἐτεοβουταδῃ : πετεται γαρ οὐχ οἱον βαδιζει τας ὁδους . * * |
| ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
| δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
| , πολλα ἐς πολλων χαριν προσετιθει και ἐδωρειτο πολεσι και δυνασταις και τοισδε τοις ἑαυτου φρουροις : και ἐπεγραφετο μεν | ||
| και διδονται τον ἐναντιον τροπον ἠ ὁν αἱ πολεις τοις δυνασταις εἰσφερουσιν : αἱ μεν γαρ ἐξ ἀναγκης και μολις |
| . Αἱ ἀρεται δε αἱ χωρις κινδυνων οὐτε παρ ' ἀνδρασιν οὐτ ' ἐν ναυσι κοιλαις , τουτεστιν οὐτε ἐν | ||
| καλως ἐξεργασηται , τας τιμας , οἱ δη μισθοι πολεμικοις ἀνδρασιν εἰσιν , ἀποδιδῳ δικαιως , ὁ νομος αὐτον ἐπαινων |
| , τιμαται δε χην τεταγμεναις ἡμεραις , και ἐν φορειῳ προεισιν εὐ μαλα πομπικως . Και ταυτα μεντοι ὑπερ ζῳων | ||
| ὑποτεθεντος τριγωνου : και λοιπον ἡ αὐτη ἀναλογια μεχρις ἀπειρου προεισιν . Ἐστω τοινυν ὁραν ἡμας ἐκ πανυ πολλου διαστηματος |
| . οὑτω δε ἐθαυμασθη το δραμα δια την ἐν αὐτῳ παραβασιν , ὡστε και ἀνεδιδαχθη , ὡς φησι Δικαιαρχος . | ||
| , ἀλλα διαφορον : το μεν γαρ ῥητον και διανοια παραβασιν ἐχει παντως ῥητου , ἐν δε ἀντινομιᾳ τοιουτον οὐδεν |
| στρατοπεδου μετα τωνδε : αὐτος δε ὑμιν Μαρδονιος και ὁ στρατος αὐτου οὑτος κατα ποδας ἐμεο ἐλαυνων προσδοκιμος ἐστι . | ||
| ' ὁ μεινας ] ἀλλ ' οὐδ ' ὁ καταλειφθεις στρατος τῳ Μαρδονι , αἱ τριακοντα μυριαδες , ὑποστρεψουσιν εἰς |
| των ἐμαυτου , ἡγουμενος και ὑμιν αἰσχρον εἰναι παρα τε ἑκοντος ἐμου και παρ ' ἀκοντος λαμβανειν . και οὐ | ||
| , καθ ' ἡν ὁ φευγων ῥητῳ ὑφ ' ἑαυτου ἑκοντος παραβεβασμενῳ ἐπ ' οὐδεμιᾳ ἀδικιᾳ διανοιαν ἀντιτιθησιν , και |
| . ἠδικητο δ ' ἀν γραφοντος ἐξεπιτηδες φαυλοτερα και οὐ χρωμενου τοις οὐσι . του αὐτου τοινυν ἀν εἰη το | ||
| ἐκ τουτων ἀποδεικνυς μαλλον οἰδε του τας ὑστερας γινωσκοντος κἀκειναις χρωμενου . ἀρ ' οὐν οὐκ ἐστιν οὐδαμως ἀποδειξαι τας |
| ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
| ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
| μεν τοι ἐγων ἐθελοιμι και αὐτος ὡς ἐμεν ὡς ὁτε διον Ἐρευθαλιωνα κατεκταν . ἀλλ ' οὐ πως ἁμα παντα | ||
| τιετο δημῳ , τρεις τ ' Ἀντηνοριδας Πολυβον και Ἀγηνορα διον ἠϊθεον τ ' Ἀκαμαντ ' ἐπιεικελον ἀθανατοισιν . Ἑκτωρ |
| εἰς το παρῳχημενον και συντελες του χρονου . την γαρ παρατασιν ἀπευκταιαν ἑξει : πορθουντι γαρ αὐτῳ την Ἰλιον ἐννεα | ||
| κατα το αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα |
| προτασεων . Λεγω δε ὁτι το ἐστι ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ . ἐνταυθα καλως εἰπεν ἐπι | ||
| ἐν ἰσῳ γαρ ἀριθμῳ σχεδον τα της συνταξεως ἐγενετο . προσκεισεται γαρ και τῳ ἀλλοι μεν γαρ παντες , ὁσοι |
| , οὐδε ἡγειται τι αἰσχρον ποιειν , ὁ ἐν φωτι δρωμενον αἰσχυνει αὐτην . Φησιν δε ὁ μυθος και ἀνθρωπον | ||
| ἀνετεμνε τους φορμους , ὡστε ῥειν την ἀμμον . τουτο δρωμενον ἰδοντες Τορωναιοι προς ὁμολογιαν ἐτραποντο . Τιμοθεος μετα Κερκυραιων |
| ἰση τῃ ΛΜ : ὁμολογοι γαρ και αὑται ἰσας γωνιας ὑποτεινουσιν . Ὁπως ἡ ΖΚ τῃ ΛΜ ἐστιν ἰση ; | ||
| των κεντρων σεληνης και σκιας ἐκ πολων των κυκλων οὐσαι ὑποτεινουσιν περιφερειαν του κατα το ἐλαχιστον της σεληνης ἀποστημα μοιρας |
| , καθο και ἡ ἐξ αὐτων μεταληφθεισα μετοχη στερουμενη των προκειμενων και της των ῥηματων ἰδεας ἀπεβληθη . οὐ γαρ | ||
| την συνθεσιν των ἀντωνυμιων τα ὀνοματα παρῃτησατοἘπει . κἀκ των προκειμενων τα ὀνοματα μετελαμβανετο , δηλον ὡς και τα προκειμενα |
| και περι των λοιπων νυν μανθανε : το τοινυν φαιον ἐπιδηλον οἰμαι γεγονεναι τοις πασιν ἐξ ἀκρατου λευκου και μελανος | ||
| ἐπινηχεται το καλουμενον ὑπο πολλων γραυς . Ἀλλα ταυτα μεν ἐπιδηλον ἐσται τῳ ἑτεροχρονῳ του εἰδους , ὡστε οὐ δει |
| κατα ταυτην Γελων ἀπεστειλεν ἰδιους ἱππεις , οἱς ἠν προστεταγμενον περιελθειν τους πλησιον τοπους και προσελαυνειν ἁμ ' ἡμερᾳ προς | ||
| . και δοκει τισιν ἡδε ἡ εὐφημια ἀπο Κικερωνος ἀρξαμενη περιελθειν ἐς των νυν αὐτοκρατορων τους φαινομενους ἀξιους : οὐδε |
| Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
| και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
| θαλατταν διεσωσε τας ναυς . Ἰμιλκων δε ταις πρωταις τριηρεσιν ἐπιθεμενος τῳ πληθει των βελων ἀνειργετο : ἐπι μεν γαρ | ||
| χαλκειον ἐλθων και ἁρπασας παιδα ἑνα , ἐπι των ὠμων ἐπιθεμενος ἐκελευσε ποδηγειν προς τας ἀνατολας . ἐκει δε παραγενομενος |
| προσεπισκεψασθαι τουτο δη το λειπον τῃ προκειμενῃ θεωριᾳ μερος εἰς παραστασιν του της τοιαυτης δυναμεως μεγεθους . Των ὀντων τοινυν | ||
| τουτο τιθησιν ὡς σημειον και γνωρισμα εἰς την του εἰρημενου παραστασιν κοινως παραλαμβανομενον παρα παντων των ὁριζομενων την ἀρετην . |
| διαναι τε το σωμα και μαλαχθηναι : μετα δε ταυτα προπινειν ὑδωρ ὡς χρηστοτατον , ἐν μεν χειμωνι και ἐαρι | ||
| . . . ἀναγεγραπται δε δη και τοιοσδε λογος . προπινειν φιαλην χρυσην ἐν κυκλωι Ἀλεξανδρον πρωτοις μεν τουτοις προς |
| ἐφισταμενος αὐταις φερεται , ἐπιλαβων ταιν χεροιν τω ὀφθαλμω του φεροντος . ταυτην και ἱππαδα και κυβησινδα καλουσι την παιδιαν | ||
| ] . Ἀναμνησθωμεν δ ' ἡμετερου τινος αὐτων ἐργου , φεροντος εἰς τα παροντα . ἠν γαρ ποτε χρονος , |
| αἰτιαν , τουτεστιν αὐτο το χρωμα , ὁπερ ὁ φευγων προβαλλεται : ἀλλ ' ἀμφιβολον και ζητουμενον , και δει | ||
| τουτων οὐδετερον εἰπειν εὐτυχει , ἀνθοτου τον νομον , ἀνθοτου προβαλλεται τα γραμματα , και τα τοιαυτα . εἰτα ἐντευθεν |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| , δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | ||
| γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα |
| και ὠμος και ἀσελγης δοξῃ , γεροντος δε ἐπι τυραννιδα ἡκοντος πρωτη αἰτια το τοιαυτα βουλεσθαι : και γαρ ἠν | ||
| τε γαρ σου χρηστοτης διεφαινετο παλαι και ἐπιστελλειν ἐμανθανες . ἡκοντος δε του καιρου και ἐργων και λογων πως ἐμελλες |
| ἀϲαρον και καρπηϲια και ϲαρξιφαγεϲ , το δε ϲιον και ἐϲθιομενον και πινομενον ϲκολυμου τε ῥιζα και ἐρυϲιμον και πριονιτιϲ | ||
| και ἐνιεμενον και ἐπι ὑϲτερικηϲ πνιγοϲ . και ὀξυδερκεϲ ἐϲτιν ἐϲθιομενον και δια τουτο οἱ ζωγραφοι ϲυνεχωϲ αὐτου ἀπογευομενοι ὀξυτερον |
| τα μελλοντα ἀπεφοιβαζεν . εἰς γαρ καρυον ἠ τι τοιουτο τετρημενον ἐξ ἑκατερου μερους ἐνετιθει πυρ και την συνεχειν αὐτο | ||
| ὠτος , το δ ' ἑτερον ἐν χυτρᾳ πωμα ἐχουσῃ τετρημενον και πανταχοθεν ἐστεγανωμενον , ὡστε τον ἀναφερομενον ἀτμον προσεμπιπτειν |
| ἱματιῳ κατεκαλυψε , και ἐλθοντι τῳ τροφει ἀποβαλων το ἱματιον κειμενους ἀλληλων πλησιον ἀπεδειξε , και το κερας δε , | ||
| τε ἐθαπτον τους αὑτων και ἠδη Σπαρτιατας ἐξεληλεγκτο εἰναι τους κειμενους . ἀπεθανον δε Θηβαιων τε και ὁσοι παρεμειναν Βοιωτων |
| ὡς ἐπυθομην παρα των ἐν Αἰγυπτῳ ἱερεων ἑνος εὐ μαλα γεροντος ἐν τῃ Ὀνουφι , ἀλλα τε πολλα των Ἑλληνων | ||
| οὐ σου χατιζων δευρ ' ἀναξ στρατηλατει : τι γαρ γεροντος ἀνδρος Εὐρυσθει πλεον θανοντος ; ἀλλα τουσδε βουλεται κτανειν |
| τελευταιας ἐμνημονευσε Καλλιροης ἀξιοπιστῳ τῳ προσωπῳ , ὡς οὐδεν αὐτῳ μελον . “ κἀκεινο ” φησι “ το γυναιον το | ||
| παροτρυνεις με προς τον λογον , ὡσπερ οὐ πανυ σοι μελον εἰ ἀποτμηθειης την γλωτταν κρατηθεις ἐν τοις λογοις . |
| την ἐν πρωτοις προσωποις ἐπιγινομενην προσταξιν , οὐκ ἀνασκευασαντες τους προκειμενους λογους , παρατιθενται ὡς προστακτικα ἐν τῃ χρησει , | ||
| χειρονι δοσκεν : ἡ διπλη ὁτι οὑτος ὁ στιχος τους προκειμενους ἀναιρει : βελτιονα μεν γαρ τῃ κατασκευῃ ἐνδεχεται ἀναλαμβανειν |
| ἑλοιτο πενης δοκειν μαλλον ἠ πονηρος ; ἠ το νυνι γιγνομενον ἡττον ὑμιν δοκει τινος αἰσχρον εἰναι , το τους | ||
| ἐρειν ὡς οὐκ αὐ ἐχει οὑτω ταυτα : το δε γιγνομενον οὐκ ἐννοεις , ὁτι οὐδεις των λογων ἐξερχεται παρ |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| μη ἀνταρῃ κατα της φυσεως , ὁμοιον τῳ πατρι το τικτομενον γινεται . και ἐπι μεν των ἐνυλων ἐνδεχομενα ταυτα | ||
| φυσωδες δ ' ἐστι πνευμα δηλονοτι το ἐξογκουν το μοριον τικτομενον ἐξ ὑγρων γλισχρων και παχεων ὑπο θερμοτητος μετριας . |
| Ἱεροκλης δ ' οὐχ ὁ διδασκαλος , ἀλλ ' ὁ προβαλλομενος τα θαυμασια , ἀπιστον και τουτο προσεθηκεν : ὁτι | ||
| φυσιν ἐχειν ταυτα τῃ ἀντιληψει : οὐδεις γαρ την ἐξουσιαν προβαλλομενος ἐφ ' οἱς ἐπραξε , συγγνωμην αἰτει : ὁ |
| ' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
| . Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |
| ὁποτε Ζευς λαιλαπα τεινει , ὁτε ὁ Ζευς μετα αἰθριαν καταστασιν ἐμβολην ἀνεμου διεγειρει , . . * . . | ||
| ἐνηλλοιωσε τα κεντρα και την του γεννωμενου τυχην τε και καταστασιν , ἐσθ ' ὁτε δε και το τελος ἐπηγαγεν |
| ἑστιωμεθα παρα τῳ Θετταλης ἐραστῃ : τον γαρ της Ἀφροδιτης ἐρωμενον ἡ Θετταλη περιστελλει . ὁπως δ ' ἡξεις φερουσα | ||
| ἡμων οὐδ ' ὁ ζητουμεν . Ἐκει δε το ἀληθινον ἐρωμενον , ᾡ ἐστι και συνειναι μεταλαβοντα αὐτου και ὀντως |
| τουτο δε το σωμα παρα τον της ἐπιμονης χρονον ἐνεργειται διαλυομενον και ἀειδες γιγνομενον : ταυτα δε οὐ δυναται πασχειν | ||
| ξηραινων εἰς σκιαν διδου ὑπο την γλωτταν κατεχειν και το διαλυομενον ὑγρον καταπινετω . Ἀλλο . Γλυκυρριζης , σικυου ἡμερου |
| ὀξυκρατον ὑδαρεϲτατον και αὐτο το ὑδωρ καθ ' αὑτο ψυχρον καταντλουμενον και των ξηρων τι προϲαγομενον των ἀποδακρυτικων και μαλιϲτα | ||
| φαλαγγιοδηκτοι , λουτρῳ συνεχει θερμῳ : ἐστω δε και το καταντλουμενον τῃ πληγῃ ὑδωρ ἀφεψηματος τριφυλλου της ἀσφαλτωδους μετ ' |
| κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
| δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
| λαιμου χαλασθηναι , ὠμης κραμβης ὁ χυλος κατα της κεφαλης ἐπιβαλλομενος ἀνασπᾳ την σταφυλην εἰς τα μετεωρα του στοματος . | ||
| μολιβδον οὐ παρεμποδιζεται συγκιρνασθαι , οὐδε μην μολιβδος κατα χαλκου ἐπιβαλλομενος . Κἀντευθεν μεγαλην διαγνωσιν ηὑραμεν , ὁτι των οὐσιων |
| και ἐν τῳ προς ἑτερον ἀσχετῳ , του δε νου προελθοντος ἀπ ' αὐτης και σχεσεως ἐγγενομενης προς αὐτου τινος | ||
| ἡ γνωσις ἐξαιρετος , ἠ , κοινοτερον φαναι , του προελθοντος : ἡ δε οὐσια οὐτε γνωσιν ἐχοι ἀν , |
| τοιαυτη . νεμομενοι τα ἑαυτων ἑκαστοι ὁσον ἀποζην , και περιουσιαν χρηματων οὐκ ἐχοντες , οὐδε γην φυτευοντες , ἀλλα | ||
| των Ἀρκαδων Μαντινεις οὐτε κατα την δυναμιν οὐτε κατα την περιουσιαν , ὡς αὐτος οὑτος φησιν , ἐκ πολιορκιας δε |
| λεγων λυεσθαι το γυναιον δεχ ' ἡμερων το ἐν Ἀπολλωνειῳ δεδεμενον , ὡς οὐκ ἐτι λυσιμον ἐσομενον ἐαν αὐται παρελθωσιν | ||
| σωμα διαφερει : δεμας μεν το ζων σωμα παρα το δεδεμενον εἰναι τῃ ψυχῃ , σωμα δε παρα το σημα |
| παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
| νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
| ἐαν τις την ἀριθμων αὐτου δοσιν δεξαμενος ἐπεξελθῃ πασαν την περιοδον . Ἐτι δε σμικρον ἐπανελθοντες πως τοις λογοις ἀναμνησθωμεν | ||
| Οὑτος ὁ λιθος τριταιον τε και τεταρταιον και πασαν ἀλλην περιοδον νοσου ἰαται . Γινεται δε οὑτως : τριψας ὑποθυμια |
| . ὡς ῥιψασπις και δειλος διαβαλλεται Κλεωνυμος . ἐπι τον διαυλον ἠλθον : Ἐπει οἱ διαυλοδρομουν - τες μεθ ' | ||
| σταδια και ὁ πενταθλος τι των τριων , οἱ δρομεις διαυλον ἠ σταδιον ἠ ἀμφω : τι δεινον ἀπο των |
| , Ἀναξ Μανουηλ , πορφυροβλαστε κλαδε , Ὁ Καματηρος ἐκ γενους Ἰωαννης , Τῳ σῳ δε κρατει πιστοτατος οἰκετης , | ||
| ἐλαττονων ζῳων . και ταδε ἐπραττον ἐς πολυανδριαν του Ἰταλικου γενους , φερεπονωτατου σφισιν ὀφθεντος , ἱνα συμμαχους οἰκειους ἐχοιεν |
| και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
| , και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
| οἱον ἐλαιας , ὁς ἀνοιχθεις λευκον προϊεται ἀνθος , οὑ πεσοντος εὑρισκεται τι οἱον βαλανος ἐπιμηκης , ὁπερ ἀνοιχθεν ἐχει | ||
| και μηδετεροις ἐν βεβαιῳ διαμενουσης : ὁμως ἀπειρου πληθους ἑκατερωθεν πεσοντος ὀψε και μολις Ῥωμαιοις ἐξενικησε βεβαιωθηναι το κρατος . |
| λεγομενου , ἐχει την γενεϲιν και ἐκ των ἀποφυϲεων των περικειμενων τῳ ὀφθαλμῳ ϲωματων . ὑγρα δε ἐϲτιν ἐν τῳ | ||
| ἁμα κἀν ταις ὀφρυσιν ὑπτιον ἠ δια την ὑγροτητα των περικειμενων τῃ διαρθρωσει σωματων , δι ' ἡν χαλαρα τε |
| ' ἐρεμνη σιγ ' ἐπερχεται φατις . Ἐμοι δε σου πρασσοντος εὐτυχως , πατερ , οὐκ ἐστιν οὐδεν κτημα τιμιωτερον | ||
| ἀντικατηγορησαι δε σου πολλα και μεγαλα και παλαια και νεα πρασσοντος δυναμενος οὐ βουλομαι : βουλομαι γαρ οὐ τοις σοις |
| ἠν οὐδ ' ὑβριστης . ἐφης ἀν αὐτον ἐπιστασθαι το μελλον : οὑτω μετριος ἠν . ᾡ και φιλον ἐποιησας | ||
| μοιρᾳ , και το προτερον και το νυν και το μελλον . Ἀλλα και το ἐχειν οὐ σμικρον ἐστιν ἐν |
| ἀλλους ἐωμεν χαιρειν αὐτοις βιοις , τον μεν ἐν ἡδονῃ τηκομενον , τον δ ' ἐν γῃ πονουμενον , τον | ||
| τῃ γλωσσῃ κρατειται κυαμου μεγεθος ὡστε καταπινειν ἐπι σχολης το τηκομενον , και σφοδρα την ἀρτηριαν λεαινει τε και ἀνδρειοι |
| : ἡ γαρ διαφορα διακρισις ἐστι και οἱον ἀναλυσις . ἀναγεται δε ὑπ ' οὐδεν μερος της φιλοσοφιας , ἀλλ | ||
| της μερικης καταφατικης ἀντιστραφεισης , της ἐλαττονος λεγω ἀναγκαιας , ἀναγεται εἰς τον τεταρτον τροπον του πρωτου σχηματος . ἐστω |
| μεν γαρ της Πλειαδος μεσον κατα μεν τον Ἱππαρχον βορειοτερον εὑρημενον του ἰσημερινου μοιραις ιε και Ϛʹ , κατα δε | ||
| ζητουμενον εἰσαγαγων ἐν τῃ ἀρχῃ του προοιμιου , νυν ὡς εὑρημενον λαμβανει . και φησιν ὁτι παντες ἀκουσαντες δοκιμασατε γενεσθαι |
| εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
| τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
| μηδε παρα των εἰδοτων τα κατα την χωραν ταυτην ἐπιμελως πεπυσμενος . πρωτον μεν γαρ εἰπερ ἐξ αὐτης της Αἰγυπτου | ||
| Ἑλενην ματευων δε αὐτην πως ; ἀπο κληδονων και φημων πεπυσμενος και μαθων , ποθων δε το φασμα το πτηνον |
| δοκουσης : ὁρωντες δε τον Μακρινον ἐν χλιδῃ και τρυφῃ διαιτωμενον , ἀφηνιαζοντες ἠδη προς ἀλληλους αὐτον κακως ἠγορευον , | ||
| ὁτι κρειττον συν πολλοις οἰκουντα ἀσφαλως τἀρκουντα ἐχειν ἠ μονον διαιτωμενον τα των πολιτων ἐπικινδυνως παντα κεκτησθαι , ἐπι δε |
| ἀθλοθεται , ἀγωνων διαθεται , ἀθλων ἐπιμεληται , ἐφοροι , προσταται , ἐπισκοποι , ἐποπται . το δε πραγμα ἀγωνοθεσια | ||
| Δυμαιοις ὁθεν . . . „ και Θεοπομπος μʹ ” προσταται δε της πολεως ἠσαν των μεν Συρακοσιων Ἀθηνις και |
| ἡ ῥητορικη πολιτικης μοριου εἰδωλον . ” Εἰδωλων δε πλεον προθυρον ” φαιη ἀν εἰς αὐτον Ὁμηρος . ποτερον ταυτα | ||
| ' ἐρραδαται τοιχοι καλαι τε μεσοδμαι : εἰδωλων δε πλεον προθυρον , πλειη δε και αὐλη , ἱεμενων Ἐρεβοσδε ὑπο |
| ' οἱ ς ' ἐφυσαν , ἐμφρονες . Ποιοισι ; μεινον : τις δε μ ' ἐκφυει βροτων ; Ἡδ | ||
| αὐτων καθισῃς : ἀλλα ὡς ἐμμενεις τῃ ἁπλοτητι σου , μεινον , και καθιῃ μετ ' αὐτων και ὁσοι ἐαν |
| και ὡς Ἰαμος ἠν μαντις παλαιος , ἠ ὡς τον Ἀνταιον Ἡρα - κλης , ἠ Μινωα , ἠ Ῥαδαμυνθυν | ||
| τας ἐρημους . τεινει δε ὁ λογος ἐπι Βουσιριν και Ἀνταιον : οὑτοι γαρ δι ' ὑβριν ὑφ ' Ἡρακλεους |
| ' ἀλληλῃσι φερεσθαι . ἐκ δε του οἰγομενος παραπεπταται ἐγγυθι Ποντος πολλος ἐων και πολλον ἐπ ' ἀντολιης μυχον ἑρπων | ||
| ποντικον . Τις γαρ ἀνδρων φιλοσοφων οὐκ οἰδεν ὁτι ὁ Ποντος καταρρους ἐστιν ἐκ των ποταμων παντοθεν περικλυζομενος ; Ἀληθως |