| δε μετ ' εἰσενοησα , ἐφη Ὁμηρος , Ἱππιαν τον Ἠλειον , καθημενον ἐν τῳ κατ ' ἀντικρυ προστῳῳ ἐν | ||
| δε ὁ Θεοκλος οὑτος ἀπο Εὐμαντιδος , Εὐμαντιν δε ὀντα Ἠλειον των Ἰαμιδων Κρεσφοντης ἐπηγαγετο ἐς Μεσσηνηντοτε δε παροντων και |
| τε συγκλητος προσηγορευσεν . ἡγουντο δ ' αὐτοι μεν την βασιλειον φεροντες πορφυραν , εἱποντο δ ' ὀπισθεν αὐτοις οἱ | ||
| της Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ἐπωνομασμενον . Ἀνωθεν δε τουτων ἡ Σκυθικη βαρβαρος προς |
| προς τῳ ἀργυριῳ , ὡν οὐκ ἐγχωρει ἐξ ἰσου τον ἐλαττουμενον ἐπαυρισκεσθαι . ἀναγκη οὐν τῳ μειον ἐχοντι προς τους | ||
| , ὁτι το κατασκευασμα ἀληθως εἰχε τον κεραυνον και ὀλιγῳ ἐλαττουμενον της ἀληθους λαμπηδονος : οὐ γαρ οἱον τε ἠν |
| ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
| κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
| ὁστις ἀνθρωπων σωθησεται οὐτε ὑμιν οὐτε ἀλλῳ πληθει οὐδενι γνησιως ἐναντιουμενος και διακωλυων πολλα ἀδικα και παρανομα ἐν τῃ πολει | ||
| κατα Μειδιου , ὁσα μεν οὐν ἠ τους χορευτας , ἐναντιουμενος ἡμιν ἀφεθηναι της στρατειας , ἠνωχλησεν , ἠ προβαλλομενος |
| ὀργανον σαμβυκη : καλειται δε σαμβυκη , ἐπει ὁταν ἐξαρθῃ προσαγομενον τοις τειχεσι , γινεται σχημα νεως και κλιμακος ἑνοποιουμενων | ||
| ἀνιωντες ἀτμοι : ῥοδινον δ ' ἀρκει μη πανυ ψυχρον προσαγομενον . συμφερει δε και ἡσυχια και ὑπνος τῃ τε |
| εἰς το μειζονος ἀξιας εἰναι το νυν ὑπ ' αὐτου διωκομενον . οὐκουν εἰ ἑτερον ἀνθ ' ἑτερου ὁ φιλοσοφος | ||
| δακρυα : παιδας οἰκτειρεις οὑς ἀπωθησω του βηματος : ἐλεεις διωκομενον , ὁν οὐκ ἀφηκας πολιτευομενον . ἀλλ ' ὡς |
| της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
| “ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
| ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
| , εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
| Κορινθιοι ἠ το κοινον Θετταλων , μηδενα αὐτων φοβουμενον μηδε εὐχομενον ἀλλῳ λαχειν , ἀλλα προκαλουμενον ἐφεξης ἁπαντας , και | ||
| τον δε αὐτον τροπον οὐτ ' ἀν φρονιμον τινα γενεσθαι εὐχομενον , εἰ μη τουτων την μαθησιν λαβοι . Ἐρωτηθεις |
| , ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
| σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| Σεληνης και των ἀγαθοποιων μαρτυρουμενος , λαμπρον ἐπισημον εὐτυχη τον γεννωμενον ποιησει : ἐπι δε των λοιπων κεντρων ἠ των | ||
| το γεννων τῳ γεννηθεντι ἠ τῳ ποιηθεντι , ἠ το γεννωμενον τῳ ποιησαντι και το γεννηθεν τῳ γεννησαντι : το |
| παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
| νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
| νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
| Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| κατηγορεισθαι : μονον γαρ το συμβεβηκος δυναται καθολου εἰναι και μερικον , καθολου μεν ὡς το λευκον κατα πλειονων φερομενον | ||
| Πλατωνι , δοκει παρεπεσθαι το τοδε τι , ἠγουν το μερικον και ὡρισμενον και το ὀν το ὡς μερικον , |
| ἐχουσιν , ὁ μεν προς ταις ἀνατολαις αὐτος τε το πλειον ἐχει ἐν τῳ ξηρῳ , δια το κατ ' | ||
| δε προσθειναι τοις οὑτω διοριζουσιν μη μονον το κενον ἐχειν πλειον , ἀν ἡι κουφοτερον , ἀλλα και το στερεον |
| δια του δ κλιθηναι , οὐ γαρ ἐστι παρωνυμον μακρᾳ παραληγομενον , ὡστε ἁμαρτημα το παρα τῃ Σαπφοι πολυϊδριδι και | ||
| διαφοραν τινα ποιοιη , ἠ ὑποστρεφει εἰς ῥημα τῳ Ε παραληγομενον , βαρυνεται : τροπος ὁ τρεπων τροπος ὁ τετραμμενος |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| αὐτῳ ” θαρσει , διαλυε . “ Αἰσωπος ἐπιγνους ἑαυτον ἐπαινουμενον , παρρησιας λαβων καιρον ἠρξατο λεγειν . [ ” | ||
| του Νειλου , ὑπερ τον ἱππον τον ποταμιον εἰς ἀλκην ἐπαινουμενον : κροκοδειλος δε ὀνομα ἠν αὐτῳ . παρηλλακτο δε |
| ἀλλα γελοιον : χωρις γαρ του μηδε ὁρισμον εἰναι τον ἐξηγουμενον λογον , τι σημαινει το λεγομενον ὀνομα , οὐδε | ||
| ἀπ ' αὐτου την ἀρχην ποιησασθαι τον περι των οὐρανιων ἐξηγουμενον . πρεπει δε και ποιηταις μαλιστα αὑτη ἡ ἀρχη |
| ὑπαρχει : ἀπο του μελω το φροντιζω και μεμβλεται το ἐπιμελειται . αὐταρ : δε . ὁ : τα προτακτικα | ||
| ὡς δει και ἐκκλινειν , ἐν τῳ αὐτῳ και εὐσεβειας ἐπιμελειται . σπενδειν δε και θυειν και ἀπαρχεσθαι κατα τα |
| δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
| εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
| δακτυλου ὑποβεβληται τε τῃ κεφαλῃ του ἀστραγαλου και οὐδεν ἑαυτῳ συνταττομενον ὀστουν ἐχει , το δ ' ὡς κατα μικρον | ||
| αὐτης ταξεως τετυχηκεν . οὐδ ' ἐστιν ὁπως ποτε το συνταττομενον μεθ ' ἑτερων την καθ ' αὑτο οὐσιαν καταταττει |
| ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
| . . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
| εὑρησετε οὐτε ψεγοντα οὐδενα μαλλον Θηραμενους τουτουι τα παροντα οὐτε ἐναντιουμενον , ὁταν τινα ἐκποδων βουλωμεθα ποιησασθαι των δημαγωγων . | ||
| μυριας λεγοντα και ἑαυτῳ και οὐ μονον τοις ἀλλοις πολλακις ἐναντιουμενον * , ὡς ἐοικεν , ἀμαθαινω . ἐγνω δ |
| ὡν εὐεργετουντο ἀπαιτουμενοι εὐεργεσιαν ᾐτουντο μη ἐπι Κερκυρᾳ την φυγην καταλυειν , ὡστε ἡμιν ὁ τι δρασωμεν ἠπορει ἡ γνωμη | ||
| οἱ της βουλης προεστωτες τους εἰσφεροντας καινα πολιτευματα δημαρχους και καταλυειν ἀξιουντας τον πατριον της πολιτειας κοσμον αἰτιους ἀπεφαινον της |
| κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
| αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
| ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
| ; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
| , πολλων ὀντων ὁμοιων ; Δια τι γαρ ἀλλο ; Ποτερον οὐν κεραμει μεν λυσιτελει μηδενα ἀλλον εἰναι κεραμεα ἐν | ||
| μη ἐπιστασθαι μηπω ἐχειν ἐπιστημην ἐστιν ; Ὡμολογει αὐτῳ . Ποτερον οὐν εἰσιν οἱ λαμβανοντες ὁτιουν οἱ ἐχοντες ἠδη ἠ |
| γενεσιν , συμφυες το ἁμαρτανειν ἐστιν , ὑπερ οὑ το θειον εὐχαις και θυσιαις ἀναγκαιον ἐξευμενιζεσθαι , μη διακινηθεν ἐπιθειτο | ||
| και ἐπιστημης ἀπληστοι διατελουντες ἀνακεκλησθαι λεγονται : προς γαρ το θειον ἀνω καλεισθαι θεμις τους ὑπ ' αὐτου καταπνευσθεντας . |
| Διο πολλοι και τους των νεοφυτων κλωνας χαμαι ἑλκουσι , ταπεινοτερον και χαμαιζηλοτερον το δενδρον ἀναγκαζοντες γινεσθαι . Και αὐταρκως | ||
| βιασασθαι : πολεως τε χειροποιητου κτισιν ἀρχην ποιησασθαι της γραφης ταπεινοτερον ἠ κατα την ἀξιαν των νομων ὑπολαβων εἰναι , |
| , του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
| . Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
| μαχην σημεια , τους Περσας ἐταραττες . ὁ δε κακως ἀπολουμενος Δημαρατος ὁ τα παρ ' ἡμιν ἐπαινων προς ἐκεινους | ||
| αὐτῳ θανατου ποτε ἀξιον ἐργασασθαι , προυφερε τε ὡς ἀπεστελλετο ἀπολουμενος . και της μεν των Ἑλληνων δουλωσεως ὀλιγον ἑαυτῳ |
| εἰ γαρ τις ὑμιν ἀφηκεν τι των αὑτου , οὐδεν ἀδικειται οὐθ ' ὁ δους οὐθ ' ὁ πεισας : | ||
| ξυνεβη . τιμωρια γαρ οὐκ εὐτυχει δικαιως , ὁτι και ἀδικειται : οὐδε ἰσχυς βεβαιον , διοτι και εὐελπι . |
| δε αἰσθησεις οὐχ ὑλαι γινονται των αἰσθητων : οὐ γαρ λευκαινεται ἡ αἰσθησις οὐδε μελαινεται οὐδε βαρυνεται ἠ ὀξυνεται , | ||
| βασευνται : βησονται . παλυνεται : μολυνεται , ὑπο εὐρωτος λευκαινεται . παλην γαρ ἐλεγον το λεπτοτατον του ἀλευρου , |
| δε των αἰγων το τραγειον : ἰσχυρον δε και το ταυρειον , ἀλλ ' ἡττον του τραγειου . διαφορητικωτερα δε | ||
| ἐστι γουν ἀπο Σοφοκλεους Ἑλενης “ ἐμοι δε λῳστον αἱμα ταυρειον πιειν , και μη ' πι πλειον τωνδ ' |
| τον γυμνικον και ἐτι μαλλον τον της μουσικης οὐκ εἰσαπαξ ὁριζομενον , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκαστῃ τελευτωντα ὡς εἰπειν | ||
| ὁ λογος ὁ τουτο οἰομενος δεικνυναι τοιουτος : δει τον ὁριζομενον τι εἰδεναι την προς τα διαφεροντα αὐτου παντα διαφοραν |
| ! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
| σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
| ἐξανθημαϲι τε και δοθιηϲι και τοιϲ ἀλλοιϲ τραχυϲμοιϲ τηϲ ἐπιφανειαϲ πινομενον ἁρμοδιωτατον . και προϲ τουϲ κανθαριδαϲ πιονταϲ ἠ βουπρηϲτιν | ||
| , οἱ δε κανεα ξυλινα και πλεκτα . το δε πινομενον ἐστι παρα μεν τοις πλουτουσιν οἰνος ἐξ Ἰταλιας και |
| ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
| εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
| αἱ δε πολυχρονιοι των ἀρρωστιων πλεοναζον ] ? ἐχουσι το ἡδομενον ἐν τῃ σαρκι ἠπερ το ἀλγουν ? [ ] | ||
| τον ἐλαχιστον χρονον παρεστι , το δε μονον ὑπερτεινον το ἡδομενον κατα σαρκα οὐ πολλας ἡμερας συμμενει . αἱ δε |
| Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
| ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
| μεγα το παρα σε τε ἀφιχθαι και σοι του νεου μελειν . ὁ δε ἀρχων ἐργῳ μεν σοι τον φιλουντα | ||
| ἡκει πλεως ἐς τασδε Θηβας . σοι δε τἀλλα χρη μελειν . μεθεσθε χειρων τουδ ' : ἐν ἀρκυσιν γαρ |
| τυχη και παιδεια και βουλησις : οὐ γαρ ἐπαναγκες εἰναι δεινους τους μικρα κεκτημενους : οὐδ ' ἐπιθυμειν χρηματων , | ||
| σοφος ἐσεσθαι ἠ τους πολιτικους τουτους , τους αὐτους τε δεινους ὀντας τα πολιτικα και χρωμενους ἑκαστοτε τῃ τε αὑτων |
| οὐδεν γαρ κωλυει μη διψωντα τινα μηδε οἱῳ χαιρει ποματι προσφερομενον πινοντα χαιρειν , μη τῳ πινειν ἀλλα τῳ συμβαινειν | ||
| ' αὑτους τε γενομενοι και κατα τυχην ἰδοντες σιτηγον πλοιον προσφερομενον , πεντε ναυσιν ἐπεπλευσαν αὐτῳ , και κατακυριευσαντες κατηγον |
| - νατο μεγιστον φορτιον και ἀλλος κρομμυων . ταυτα δε καταθεμενος ὡς ἐπι δασμευσιν ἐθυετο . Ξενοφων δε μεταπεμψαμενος Κλεανδρον | ||
| ἡσυχιαν , οὐ μην ἐδυνηθην , ἀλλ ' οὐκ ἐφθην καταθεμενος και ἀνειλομην . εἰτ ' ἐμεριζον ἐμαυτον εἰς τε |
| ὡς ἀποδωσων τε τοις γονευσι και περι Ἁβροκομου ἐκει τι πευσομενος : και δη ἐμβαλων παντα τα αὑτου εἰς ναυν | ||
| ἐμου αὐτου του ταλαιπωρου σχεδον ἀντικρυς ἐκτετοξευσθαι και κεκενωσθαι , πευσομενος δε και ἐρωτησων , εἰ χρη μεταβαλοντα τους τροπους |
| και ἀδιατμητον , ἀχρις ἀν ἠ ἐν χρησει ὀν και φορουμενον κατατριβῃ ἠ και ἀνευ χρησεως κειμενον ὑπο του χρονου | ||
| την ἡμεραν ὁ ἀν εἰπῃ πιστευθησεται . εἰς κοιτην δε φορουμενον ὁραματα ἀληθη δεικνυσιν . Δρακοντιων δυο εἰδη εἰσιν : |
| λεκανης μυρσινας : και ἐβαλλον εἰς το ποτηριον ἐκεινο το ἀπολειπομενον : και ὁ καταδυσας το ποτηριον ἐνικα . Γ | ||
| μεν εὑρεσις κατα την φρονησιν ἐχουσα , εἰπερ ἀμηχανον φρονησεως ἀπολειπομενον των χρησιμων εὑρειν ὁτιουν , ἡ δε σωφροσυνη κατα |
| και πυρωδες , οὐδεποτε στασιν ἐχον , ἀλλ ' αἰει φερομενον ἐγκυκλιως : ἰδιως δε τον ἡλιον και την σεληνην | ||
| προλαμβανουσαι αὐτου την θρυψιν , ὡσπερ και εἰ ἀμμου σωρον φερομενον παισοι τις προλαμβανων τῃ πληγῃ την φοραν : τηνικαυτα |
| . ἀφικετο δε εἰς Ἰταλιαν οὐ μονοστολος οὐδε ἀγελην βοων ἐπαγομενος : ἀλλ ' ἐπι δουλωσει και ἀρχῃ των τῃδε | ||
| ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς ταχιστα ᾐει . μοχθῳ δε ξυν πολλῳ και |
| φθειρομενου αὐτου : ἀσθενουντος : πλαγιασμος ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται | ||
| γαρ φησιν ἀντι του ἀπολιμπανω ἐμαυτην ἐξ ἀθυμιας : και παραλυεται μου τα μελη ἐλαυνομαι ] διωκομαι κλυεις ] † |
| ἀπο του αἰθεριου πυρος , το δε ἀπ ' ἐκεινου πεμπομενον ἐπι τον ὑελοειδη ὑπ ' αὐτου λεγομενον ἡλιον , | ||
| λευκωσαντα ἀφανιζειν τα γραμματα . Ὁταν οὐν ἀφικηται παρα τον πεμπομενον , λαβοντα εἰς ὑδωρ θειναι το πυξιον : φανειται |
| ἀλλους ἐωμεν χαιρειν αὐτοις βιοις , τον μεν ἐν ἡδονῃ τηκομενον , τον δ ' ἐν γῃ πονουμενον , τον | ||
| τῃ γλωσσῃ κρατειται κυαμου μεγεθος ὡστε καταπινειν ἐπι σχολης το τηκομενον , και σφοδρα την ἀρτηριαν λεαινει τε και ἀνδρειοι |
| φησι δε και Ἱπποκρατης : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον ἀει κουφοτερον . μοχθηρα δ ' ἐστι τα βραδεως | ||
| μετριη ὀδυνης λυτικη . Ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ταχεως ψυχομενον , κουφοτατον . Ὁκοσοισι πιειν ὀρεξιες νυκτωρ τοισι πανυ |
| ἀποτελουσι . τουτῳ δε τῳ λημματι και ταυτῃ τῃ ὑποθεσει προσλαμβανεται ἑτερον το ταδι δε ἐν τῳ τι ἐστι μονα | ||
| δ ' ἀν λεγηται , πλοκης ἠξιωται τοιασδε : καιρια προσλαμβανεται , και ταυτης γινεται ἁπλουν ἁμμα , εἰθ ' |
| ὡς και εἰ ἰδωμεν ἰατρον κακως ἰατρευοντα ἠ ὑποκριτην κακως ὑποκρινομενον , οὐ λεγομεν τουτον ἁπλως κακον ἀλλα μετα προσθηκης | ||
| ὡν τους βιους ἀναγραφει Φιλοστρατος τον σοφιστην ] τον σοφιαν ὑποκρινομενον , ἠ ἀπατεωνα ὑπερπικρον ] † ἠγουν λιαν πικρον |
| ἐπισκοπουν ” , ἐναντιως της των πολλων χρησεως . ἀκωλυτοι διεμενον ὑπο των εἰωθοτων κατα το ἀνθρωπινον κωλυματων . , | ||
| Ἀλλ ' οἱ μεν ἐπι του δεξιου ταχθεντες ἐξαρχης ἀκεραιοι διεμενον , ὡς αὐτος φησι : το δε λοιπον πληθος |
| Το λογιστικον ] οὐν αὐτης ἀνω προς το ἀνω ἀει πληρουμενον και ἐλλαμπομενον μενει ἐκει , το δε τῃ του | ||
| Παμφυλιᾳ : δευτερον δε τον Ὑρκανιον ἐκ του Κρονικου κολπου πληρουμενον . ἐστι δε και περι τουτου παλιν ἀμφιβολος ἡ |
| ἐθει μεν αὐτος ὡς ἐξελων μετα των φυλαττειν τεταγμενων το πιεζομενον , οἱ δε αἰσθομενοι του δρομου φθασαντες αὐτοι τους | ||
| δε αὐτου τῳ ἀνευ προφασεως φα - νερας συνιστασθαι και πιεζομενον κοιλαινεσθαι και ἀναπληρουσθαι : ἐστι δε ψυχροτερον του ἐμφυσηματος |
| : περι γαρ την φυσιν και τα σωματα οὑτος ἀναστρεφεται ἐπιμελουμενος αὐτων και ἰωμενος . Ἐπειδη οὐν εἰς το περας | ||
| σωζεσθαι βουλομενων . ἠν δε τις ἐν αὐτοις συοφορβιων βασιλικων ἐπιμελουμενος ἐπιεικης ἀνηρ Φαιστυλος ὀνομα , ὁς ἐν τῃ πολει |
| τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
| μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
| δε και προϲ ταϲ ἐν δακτυλιῳ και ἐντεροιϲ φλεγμοναϲ : ἐνιεμενον δε λυει και τεινεϲμουϲ , ποιει και προϲ χειμεθλα | ||
| και καταμηνια κινει και ἐμβρυα φθειρει και δι ' ἑδρας ἐνιεμενον ἰσχιαδας ὀνινησιν , αἱματωδη κενουν . Θριδαξ ὑγρον και |
| και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
| συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
| . Δηλοι δε γραμμα το γ πληϲιον ἐχον το ρ τεμνομενον μετ ' εὐθειαϲ γραμμηϲ , # . Αἱ δε | ||
| τοινυν μετασκευασαντας ἡμας την σκηνην ἐμε μεν σιωπαν και ἀνεχεσθαι τεμνομενον και καιομενον , εἰ δεοι , ἐπι σωτηριᾳ , |
| : εἰ δε βουλει διακριναι , εἰ πυον ἐστι το ἀναγομενον , εἰτε φλεγμα , πολλην γαρ ἐχει την ὁμοιοτητα | ||
| χρησιμον ἀρα ἀγαθον τι ἐστι , ὑπο το προς τι ἀναγομενον . ὁτι δε και ὁ καιρος ἐν χρονῳ και |
| προς του Δαρειου ἱππου τους μυκτηρας προσενεικαι , τον δε αἰσθομενον φριμαξασθαι τε και χρεμετισαι . Δαρειος τε δη ὁ | ||
| πολλα κακα δραν τους ἐγχωριους . Ποσειδωνα δε το γεγονος αἰσθομενον τους υἱους κρυψαι κατα γης δια την πεπραγμενην αἰσχυνην |
| , οὐδε ἡγειται τι αἰσχρον ποιειν , ὁ ἐν φωτι δρωμενον αἰσχυνει αὐτην . Φησιν δε ὁ μυθος και ἀνθρωπον | ||
| ἀνετεμνε τους φορμους , ὡστε ῥειν την ἀμμον . τουτο δρωμενον ἰδοντες Τορωναιοι προς ὁμολογιαν ἐτραποντο . Τιμοθεος μετα Κερκυραιων |
| ' ἀλλου του των ἐκεινοις προσηκοντων προακουσαντα τοσαυτην σπουδην ποιησασθαι κακους ἀποφηναι πολυ του νομου τουτου κεχωρισται . και μην | ||
| γε ἀγαθον , εἰπερ ἀγαθους ποιει οἱς ἀν παρῃ , κακους δε μη . Ἀλλα μην οὑτω γε δοκει μοι |
| . ἠμος δη ληγει μενος ὀξεος , ἑως του μεμνημενος ὡριον ἐργον : τον καιρον ἐν τουτοις ἀφοριζει της ὑλοτομιας | ||
| | ἀλλ ' ὁσοι νεων ψυχας ἁπαλας ἐμβατευοντες ] , ὡριον ἀπ ' αὐτων και ἀρτιον ποιουσι βλαστανειν καρπον . |
| ἀλλα θεος τε οὑτω ἀγει και αὐτοισι ἡμιν πολλα ἐπεπουσι συμφερεται ἐπι το ἀμεινον . Τα μεν νυν Κυρος τε | ||
| ἐπι τα συγκεχυμενα του ὠ συντεινει : παντι γαρ ἀριθμῳ συμφερεται , παντι γενει . . Ὁμοιως δε και τα |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
| Θρηϊκιαι , Λακεδαιμονιαι δε γυναικες , ἀνδρων δ ' οἱ πινουσιν ὑδωρ καλης Ἀρεθουσης , ἀλλ ' ἐτι και των | ||
| ἐφεωρων τα ἐν τοις δειπνοις , εἰ κατ ' ἰσον πινουσιν οἱ συνιοντες . ἠσαν δε τρεις οἰνοπται , οἱ |
| καθαπερ ὁμοιως και παρ ' ἡμιν ἐπι πλειονων τοιαυτα τινα συντελειται . Παχνη δε συντελειται των δροσων τουτων πηξιν τινα | ||
| σανισι το παχος τετραδακτυλοις σκεπεσθω κατα τους ὀρθοστατας . Και συντελειται το σχημα . Και ἀπο του ἐδαφους των ἐσω |
| οἰονται ἡνωμενους , ὡς και Ἀπολλωνιος : και Ῥοδανοιο βαθυν πορον εἰσεπερησαν , ὁστις ἐς Ἠριδανον τετανυσται , ἀμμιγα δ | ||
| προτερον διεστηκυιας ἀπ ' ἀλληλων πολυ διαστημα , συναγαγειν τον πορον εἰς στενον , ὁπως ἁλιτενους και στενου γενομενου κωλυηται |
| δει δε ἀει σκοπειν μη μειζον ἐστι του προσωπου το ἐπιφερομενον ἐγκλημα , ἱνα μη ἀπιθανος ὁ λογος γενηται : | ||
| ἀποβληθηναι , ἐπειδη οὐδεποτε μετα την υι διφθογγον συμφωνον εὑρισκεται ἐπιφερομενον ἀλλα φωνηεν , οἱον μυια ἁρπυια υἱος : εἰ |
| νεμομενον ἠ ἑρπετον φαρμαξῃ συρομενον ἠ χρονος δαπανησῃ ἐπικειμενον , βλεπομενον , ἐπαινουμενον . Τουτο Ἀφροδιτη καλλους ἐλαβεν ἀθλον : | ||
| τον καπνον , ἀνανεουμεθα το λοιπον , τουτεστι το μη βλεπομενον πυρ . ὁ δ ' αὐτος λογος και ἐπι |
| κυκλον εἰναι ἑκκαιδεκαπλασιονα της γης . Ξενοφανης δε εἰναι νεφος πεπυρωμενον . οἱ Στωικοι μικτην εἰναι την σεληνην ἐκ πυρος | ||
| γαρ ἰσως ἀνιατα , καταψυχων δε το ζεον αὐτου και πεπυρωμενον ἀγαν ἡμερωσον : τιθασον γαρ και χειροηθες εἰ γενοιτο |
| τι τουτο δη το χρηστον ; οὐκ ἀρκει μιαν ψυχην ἀλυειν κἀπι τῃδ ' ἐχειν πονους ; οὐδεμιαν ὠνησε καλλος | ||
| τα ἐντερα και δια τινα παραφροσυνην . ῥιπταζεσθαι δε και ἀλυειν , ἠν μη δια τινα προσδοκωμενην εἰη ταυτα κρισιν |
| . οἱ πολιται Νινιοι . Στραβων ἑκκαιδεκατῃ . Νισαια , ἐπινειον Μεγαριδος . και αὐτη ἡ Μεγαρις . ἀπο Νισου | ||
| ιβʹʹ Κορινθιας ἱερον Ἡρας Κορινθιας ναʹ δʹ λζʹ δʹʹ Λεχαιον ἐπινειον ναʹ γʹʹ λζʹ Ἀσωπου ποταμου ἐκβολαι ναʹ ιβʹʹ λζʹ |
| θεων προπεμπων και προφερων και λεγων , ἀλλα και ὁ πεμπομενος δεχεσθαι παρα των θεων χρησμους : ὁν και θεωρον | ||
| ἐκ τησδε της πολεως γιγνηται , ὡσπερ ὁ εἰς Δηλον πεμπομενος , οὐδεις ἀλλοθεν οὐδαμοθεν τουτῳ ἐφαμιλλος γιγνεται οὐδε εὐανδρια |
| ἀφετηριας και της εἰσοδου της κατα τον δρομον ἀριστην ὁρμην ἐπιδειξαμενος και πασι δοξας θαυμαστος δηλον ὡς και τον ὁλον | ||
| συγκειται , ἀλλ ' αὐτος μεν ἑκαστην ῥαψῳδιαν γραψας και ἐπιδειξαμενος τῳ περινοστειν τας πολεις τροφης ἑνεκεν ἀπελιπεν . ὑστερον |
| εἰς ἐπιτιμησιν . διο και θαμα πολλοις προσεκρουεν , οὐκ ἀνεχομενος αὐτων την κακιαν ὑποκοριζεσθαι . και ταχα ἀν ἡδε | ||
| , πινων τους πινοντας , εἰκων πασι , παραχωρων , ἀνεχομενος , οὑτως αὐτους ὠφελει και μη κατεξερα αὐτων το |
| ἐργου , ἠφανισεν ἠ ἐβλαψεν , ὡσπερ ὁσα αὐανθειη ἀν παριοντος πυρος , ἠ ζῳα ἐλαττω ὑπο μειζονων δρομου παρασυρειη | ||
| οἱ ἐμετοι γινονται , ἀθρουν τε εἰσπνευσας ἐπικυπτετω , οὐ παριοντος μεν εἰσω του πνευματος εἰς την γαστερα : συν |
| τα μελλοντα ἀπεφοιβαζεν . εἰς γαρ καρυον ἠ τι τοιουτο τετρημενον ἐξ ἑκατερου μερους ἐνετιθει πυρ και την συνεχειν αὐτο | ||
| ὠτος , το δ ' ἑτερον ἐν χυτρᾳ πωμα ἐχουσῃ τετρημενον και πανταχοθεν ἐστεγανωμενον , ὡστε τον ἀναφερομενον ἀτμον προσεμπιπτειν |
| αὐτου , ἀποδιδωσι την αἰτιαν , των ἐξουσιαζοντων ἐν ταὐτῳ καθαπτομενος και νηφειν οἱον ἐγκελευομενος , ἱνα μη αὐτοι φαυλοι | ||
| ἀμφω ἱεσθην κοιλην ἐπι νηα νεεσθαι : Νεστωρ αὐ κατερυκε καθαπτομενος ἐπεεσσι : “ Ζευς το γ ' ἀλεξησειε και |
| τον δε ἐκεινου θανατον , δυστυχιαν ἀνηκεστον . δια ταυτα περιεπειν ἐσπουδαζε : πολλην αὐτου της σωτηριας ἐποιειτο την προνοιαν | ||
| και γαστρος και των μετα γαστερα νυνι δε διαφεροντως κελευει περιεπειν , ἐξαιρετον ἡμεραν ἀναθεις αὐτῃ : σιτιων γαρ τις |
| ταις ἀνατολαις προς ἀρκτους μεθιστηται , ταις δυσεσι προς μεσημβριαν μεθισταμενος φαινεται . ἀνατειλαντος γαρ του ΔΕΒ ἡμικυκλιου ὁ των | ||
| των τροπικων ἀνατελλει τε και δυνει και τροπας ποιειται ἐναντιως μεθισταμενος . ὁταν μεν γαρ ταις ἀνατολαις προς μεσημβριαν μεθιστηται |
| παρ ' ἡμιν το των δελφινων στεαρ , ἀλειφεσθαι τους δεομενους . οἰμαι γαρ αὐτους των ὑων ἡττονα ψυχην ἐχειν | ||
| εἰ μη ὁρκος , και προς εὐτυχουντας ἐτι και οὐ δεομενους παρηγοριας τους Ἀθηναιους , ἐτι δ ' οὐχι τους |
| το ἡμισυ του παντος , ἐνθενδε αὐ κατα ταὐτα ἐς στενον ξυναγοντες τον ῥομβον ἐκπληρουσι . το δε ἡμισυ του | ||
| πληθος νησων στιχηδον ἠ κατα ταξιν κειμενων , ἐπι το στενον ὑδωρ του Ἑλλησποντου , ἠγουν ἐπι τοσουτον , ἐφ |
| λιθοις και ἀποδημιαν προηγορευσε : δει γαρ ὡς εἰκος τον βαλλομενον φυγειν . ἐπειδαν δε πολλοι ὠσιν οἱ βαλλοντες , | ||
| ἑνεκεν : ταχυτατῳ : στηριγματα : βελος : παν το βαλλομενον . ταυτα δε φησιν ὡς βαλλων λιθους ἐν τοις |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| προσεπισκεψασθαι τουτο δη το λειπον τῃ προκειμενῃ θεωριᾳ μερος εἰς παραστασιν του της τοιαυτης δυναμεως μεγεθους . Των ὀντων τοινυν | ||
| τουτο τιθησιν ὡς σημειον και γνωρισμα εἰς την του εἰρημενου παραστασιν κοινως παραλαμβανομενον παρα παντων των ὁριζομενων την ἀρετην . |
| ὁ ἠν αὐτοθι των Συρακοσιων αἱρουσι και ἀνδρας των φυλακων ἀποκτεινουσιν . οἱ δε πλειους διαφυγοντες εὐθυς προς τα στρατοπεδα | ||
| τε Ἀνδροκλεα και των περι αὐτον τους λογου μαλιστα ἀξιους ἀποκτεινουσιν . Ἀντιοχος δε βασιλευων ἠδη μονος ἐπεμπεν ἐς Σπαρτην |
| ' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
| . Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |
| σου θιγοντος ὡς , ἐρω . ποι δητα ; ποντου νοτερον εἰ παρ ' ἐκβολον ; οὐ ναυς χαλινοις λινοδετοις | ||
| καθαρας και ἁγνης ἐχον οὐσιας και παν εἰ τι συμμιγνυται νοτερον ἠ γεωδες αὐτωι της περι την κινησιν ὀξυτητος ἀποσειομενης |
| μικραν ἐχον ὁμοιοτητα φαινεται ἐκεινο . ὁταν γαρ καθευδῃ , κατιοντος του πνευματος και του αἱματος ἐπι την ἀρχην συγκατερχονται | ||
| οἰνῳ , μαινομενος κακ ' ἐρεξε δομοις ἐνι Πειριθοοιο . κατιοντος γουν του οἰνου ἐς το σωμα , ὡς φησιν |
| εὐ πεποιηται ἡ περι τον Κυκλωπα ἱστορια ἠ ἀλλο τι τοιουτον οὐκ ἀγαν ὀρθοεπει : μαλλον γαρ ἁρμοζει λεγειν εὐ | ||
| πολλων σταντων παλιν ἐπ ' ἀρχην ἠλθεν ἡ μαχη . τοιουτον γαρ και ἐπι του καθολου γινεται : κατακρατειται γαρ |
| και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
| τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |