| „ ἐνταυθα , „ ἐφασαν , ” ὡν γαρ ἑνεκα ἡκει , νυκτωρ διαλεγομεθα , ἐπειδη και βελτιων ὁ καιρος | ||
| ὁ ἐν τῃ ἀρχῃ του λογου ὑπεσχετο ποιησαι , νυν ἡκει πραξαι ὀφειλων το εἰπειν ὁτι ὁ λογος οὐκ ἐστι |
| τινι καλυβῃ κρυπτομενος σφοδρα πολλῃ ἰσχυϊ την των λινων μηρινθον ἐπιτεινει και παντας ὁμου τους σταλικας ἀναστησας αἱρει τας φασσας | ||
| τας πραξεις ἀναφυονται , αἱς ἡδονη προσελθουσα βεβαιοι τε και ἐπιτεινει το δεινον , οὐτε σχηματος οὐτε μορφης οὐτε μην |
| ἑαυτου γυναικι τον οἰκετην ἐδησε : και δησας ἀπεδημησεν . ἐπισταντων των θεσμοφοριων , ἐλυσε τον οἰκετην ἡ γυνη : | ||
| το ὀπισθεναρ , ἠ εἰ μη παντα ἐπισταιη , των ἐπισταντων ἐπικειμενων ἀναιρεισθαι τα λοιπα τοις δακτυλοις . το δε |
| προς ἀλληλα τοπου ; ἡ προς Αἰσχινην ὑπερ Κτησιφωντος του παρασχοντος Δημοσθενει το περι του στεφανου ψηφισμα και την των | ||
| ἡμερας και του ἡλιου καθαρως τοις ἀνθρωποις μηπω το φως παρασχοντος , ὁρωμεν κατα την ἀγγελιαν και το πληθος ἁπαν |
| και λογων και παιδευσει νεους : ἐαν γαρ των μη προσοντων αὐτῳ μνησθῃς , ἁ παντες ἰσασιν ὁτι τουτων οὐδεν | ||
| ἐρειν τοις διεξιουσιν ἀμηχανον . Ψογος ἐστι λογος ἐκθετικος των προσοντων κακων . Τοπου δε κοινου διενηνοχε τῳ τον μεν |
| ἀμυγδαλων ὑποτριψας εἰς τα ῥοφηματα : τοις δε κατα κοιλιαν ἐνοχλουμενοις ἀντι του ἐλαιου ὑποτριβειν την λευκην μηκωνα , ἡσυχῃ | ||
| ἀναγωγαις και ἐμετικῳ στομαχῳ και τοις ἀμετρως ὑφ ' αἱμορροϊδων ἐνοχλουμενοις και γυναιξιν ἀτακτως καθαιρομεναις και συνεχως ἐκτιτρωσκουσαις . τα |
| , ἁπτεσθαι αὐτου , τον δε φωρα ἐν τῳ σκοτεϊ προτειναι αὐτῃ του νεκρου την χειρα : την δε ἐπιλαβομενην | ||
| , βιαζηι μ ' οὐ θελοντα δραν ταδε . τολμα προτειναι χειρα και θιγειν ξενης . και δη προτεινω , |
| ἰσχοντων , τουτο δε ὁταν τις κρυσταλλου πεπηγοτος την χειρα προτεινας ἀπονιψαμενος θερμοτερος αὐτος αὑτου και ἡδιων γενηται : ἀλλα | ||
| το ἐκ του προσωπου ἐχον το ἀσυστατον : και γαρ προτεινας ἐξ ἀρχης ὑλην του πολιτικου ζητηματος και φησας ταυτην |
| τον ἡττηθεντα δια παντος ὀχευει . ἱστορειται δε ὁτι ἀλεκτρυων εἰσιων οἱανδηποτε θυραν ἐπικλινει τον λοφον και ὁτι της ὀχειας | ||
| εἰς την κοιτην την συνηθη οὐ προεισι , πῃ μεν εἰσιων , πῃ δε ἐξιων , ἱνα ἀφανισῃ των θηρατων |
| βλαπτων τον ἀστειον ἐπιδεδεικται ζημιων ἑαυτον , οὑτως και ὁ προνομιας τους ἀμεινους ἀξιων λογῳ μεν ἐκεινοις , ἐργῳ δε | ||
| ὑπανιστασθαι πολιαν γηρως αἰδουμενους , εἰς ὁπερ ἐλπις ἀφικεσθαι τους προνομιας τουτ ' ἀξιουντας . παγκαλως δε μοι κἀκεινο νενομοθετησθαι |
| τους τρεις παιδας του πενητος και μη ἐπεξιοντα τον πατερα κρινοντος συνειδοτος . διαφερει δε του ἐμπιπτοντος τῳ ἐκει μεν | ||
| , ὡς ἑκαστον των αἰσθητων ἀναπτυξαι . διχα γαρ του κρινοντος το κρινομενον οὐ πεφυκε καταλαμβανεσθαι : κρινει δε το |
| πλειονι δε ἑτεροτητι θεωρουμενην . Ὡσπερ γαρ ὁ τρια ἀριθμος προιων εἰς πλειονα διαστασιν και ἑτεροτητα χωρει και προερχεται , | ||
| ἀστροις φορας . . . , : και μεντοι ἀποδειξει προιων , ὁτι πρωτη των κινησεων ἐστιν ἡ φορα και |
| καθεζεσθαι : ὡς γαρ ὁ ἐν τῳ θεατρῳ τοπος του προλαβοντος ἀει γινεται , οὑτω και ὁ ἐν τῳ Λυκειῳ | ||
| μετα λογου και κρισεως . Οὑτος ὁ λογος ἐκ του προλαβοντος ἐτι συνισταται και ἐκεινῳ ἀκολουθει . ἐπει γαρ ἡ |
| ἀναγραψας ἐπιστολας φησιν , ὁτι δει ἐν τῳ αὐτῳ τροπῳ διαλογον τε γραφειν και ἐπιστολας : εἰναι γαρ την ἐπιστολην | ||
| τουτου γραφεις ; “ και διδασκοντος ὁτι περιτρεπεται , ἐγραψε διαλογον κατα Πλατωνος Σαθωνα ἐπιγραψας : ἐξ οὑ διετελουν ἀλλοτριως |
| κατεχοντες τε και οὐκ ἐωντες ἀπιεναι . των δε γε συνουσιων τουτωνι των μακρων σον γιγνεται το πλεον ἀει τι | ||
| ἀλλ ' οὐκ ᾐσθομεθα . των προς ἐκεινον δε μοι συνουσιων , αἱ δ ' ἠσαν πεντε , το πλεον |
| τους ῥητορας φησιν ἐπιχειρειν παρακρουεσθαι τους δικαστας δια των ὁμοιων ποιουμενους της ἀπατης την ἐπιχειρησιν ἀλλ ' οὐ των πολυ | ||
| σωτηριας εὐκολον ἠν ἐξευρειν , την ἐκεινων καταστροφην οἰκειαν ἀσφαλειαν ποιουμενους . ὁμως ἐπειδη τον νουν ἡμων εἰδεν ὁ τας |
| , ἀναμνησθεντι του ποτε μοι συμβαντος ἐν Ἀλεξανδρειᾳ . εὐθεως παραγενομενου ἐκεισε γυναιον μοι προσηλθε μελλον ἀποθνησκειν , ἐχον διαθεσιν | ||
| Κυζικηνος , ὁτι Ἑλενου ἐκ της πατριδος εἰς την Ἠπειρον παραγενομενου θυοντος τε ἐπιβατηρια , ἡ βους οὐ καιριαν λαβουσα |
| ὡρισμενων , καθοτι το της στερησεως α ἠ την του ἐπιβαλλοντος και ἁρμοττοντος ἀταξιαν παριστησιν , ὡς ἀπαιδευτον φαμεν τον | ||
| [ τωι ] ἀθροισματι ? ἀπο [ του ] [ ἐπιβαλλοντος ] διαλαμβανομενον [ ] , ὁμοιως μεν ? [ |
| και του ἐφετου , οὐκ ἀποτυχησεις , οὐκ ἀποτυχῃς , ἐπιτυχειν οὐδαμως ἀποτυχειν . μελλεις . , οὐκ ἀστοχησεις , | ||
| δικην δορατος πληττει , δια τουτο δορατι εἰπεν . 〛 ἐπιτυχειν . . . Θ . και τουτο ἐξ Ἀγαμεμνονος |
| ὁ Λαιτος και ὁ Ἐκλεκτος ὀλιγους των συνωμοτων ἐπαγομενοι . ἐπισταντες δε αὐτου κεκλεισμενης της οἰκιας ταις θυραις διεγειρουσι τον | ||
| θεις ὡλοκαυτωσεν . οἱ δε θεοι βουλομενοι αὐτον ἀμυνασθαι ὀναρ ἐπισταντες αὐτῳ εἰπον : ” ἀπελθε εἰς τον αἰγιαλον εἰς |
| . εἰρηται δη ἡ παροιμια ἐπι των κακως ἠ ἀδικως πασχοντων : ἀμφοτερα γαρ ὑφ ' Ἑλληνων ἐπαθον τοτε Μυσοι | ||
| . / οὐ μονον το ” πασχει “ ἐπι των πασχοντων τι λεγεται , ἀλλα και ἐπι των ποιουντων . |
| μεντοι δηγμα του σφηκειου τουτου φλεγμονην γενναιαν ἐπιφερει , εἰτα τρομον , ἐπι τουτοις και ὀλιγωριαν , και το μηδεν | ||
| γλευκους παλμον και την μεθαρμοζουσαν ὁρμην : δεος εἰπε γαρ τρομον . Οὑτως Ὁμηρος οὐ φιλοσοφειν μονον ἀλληγορικως ἀλλα και |
| ἐν ὁμοιῳ μενουσα , τας κατα χρονον ἡλικιας ἀφαιρεσιν ἠ προσθεσιν οὐκ ἐπιδεχομενη , σωμα ὀργανικον ᾡ λαβειν , ᾡ | ||
| εἰναι , πρωτον μεν ἐκ του ποιητικου σχηματισμου του κατα προσθεσιν γραμματος : ἐπειτα δ ' ὁτι και το τρηρωνες |
| και ταχυ παραγινεται καθαπερ τα τριμηνιαια . Σπαρεντα γαρ πρωϊα προτερει καιρων εἰ μη τι τοιουτον ὡστε προλαβειν τους χειμωνας | ||
| , καιπερ ἐνιοι συνεγγυς ὀντες : τα γαρ ἐν Σαλαμινι προτερει πολυ των ἀλλων των ἐν τῃ Ἀττικῃ και ὁλως |
| ἰσμεν , ὁτι , κἀν μη ἡμεις παρακελευωμεθα , ἱκανως ἐπιμελησεται . ταυτ ' οὐν , ὠ γονεις και παιδες | ||
| δε πεντε ἡμερων διαστημα : ἐν δε τῳ μεταξυ Καλλιροης ἐπιμελησεται Στατειρα ἡ ἐμη γυνη : οὐ γαρ ἐστι δικαιον |
| ὁ μεντοι λογος και αὐτος ὁ συνων τῃ πραξει και ἐπιστατων οὐκ ἀν εἰη πραξις . Εἰ οὐν μη πραξις | ||
| την ἐκ δεξιων ἠ ἐξ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των ἐπιστατων και παραστατων , ὁπερ πως γινεται δηλωσομεν , ὁταν |
| : συνειναι δε τους ἱερεας ὁτι το τελος τῳ Πτολεμαιῳ προσιον εἰδως ὁ κροκοδειλος εἰτα μεντοι την ἐξ αὐτου τροφην | ||
| δ ' εἰναι το φυσει προσον , οὐ το νομῳ προσιον , οἱον γονεας υἱεις ἀδελφους και τους προ τουτων |
| , τον ἀνδρος , ὡν οὐδεις ἐτ ' ἐστι γηρως ἐπισταντος . τα δ ' ἀλλα ὁσα περι το σωμα | ||
| , δια το πνιγος οὐ γινεται συνδηλος , σκοτου δε ἐπισταντος , ἐν ᾡ ποτ ' ἀν ᾐ πεφυκως , |
| συνεμπεσῃ τῳ ἠεν , τῳ γενομενῳ ἀπο του ἐω του σημαινοντος το ὑπαρχω : ἐπι δε του ἀϊω , ἱνα | ||
| την αὐτην ἐχον σημασιαν τῳ πρωτοτυπῳ , τηνικα τηνικαδε . σημαινοντος οὐν του ὡς ἐπιρρηματος το οὑτως , εἰη ἀν |
| ἐπι τας Ἀθηνας στρατευσαι Ἑλλανικος δε ὁ Λεσβιος φησιν ὁτι παγεντος του Κιμμερικου Βοσπορου διεβησαν αὐτον και ἠλθον εἰς την | ||
| ἠ ἐκ παντος του καθολου ἠρεμησαντος , τουτεστι σταντος και παγεντος και βεβαιωθεντος ἐν τῃ ψυχῃ . ἐπει δε πολλαχως |
| το δε μεσουρανημα τον συνισταντα οἱον δεσποτην ἠ πατερα ἠ ἐπιτροπον , το δε δυνον τον μαθησομενον , το δε | ||
| το δε μεσουρανημα τον συνισταντα οἱον δεσποτην ἠ πατερα ἠ ἐπιτροπον , το δε δυνον τον μαθησομενον , το δε |
| και σκαμμωνιαν διεις ὀξει ἠ ἀψινθιου χυλον ἠ θειον και νιτρον μετα χυλου ῥαφανου ἐνσταζε . Εἰδεναι δε δει τουτο | ||
| ἀνθοϲ τεφρα τιτανοϲ ἁλοϲ ἀνθοϲ ὑϲϲωπον ἁλεϲ ἀλκυονιον το Μιληϲιον νιτρον ἀρϲενικον κεκαυμενον γυψοϲ κεκαυμενη θειον καδμια κιϲϲηριϲ κεκαυμενη κονια |
| ' ἀνθρωπου σχημα δηλουν , ἀλλ ' ἐξοχην φαινεσθαι των στρωματων . κορδυλη δε ἰδιως λεγεται ⌊ το ⌋ ἐν | ||
| , ὡσπερ φασι τους Χειρωνος , αὐτος δε μη δεισθαι στρωματων ὡσπερ οἱ λεοντες , οὐδε τροφης δεισθαι πολυτελους μαλλον |
| μεγα φρονειν ὑπο ἀμουσων και ἀτεχνων ἐπαινουμενος , κἀν εἰ περισταντες αὐτον παιδες συφορβοι και ποιμενες θαυμαζοιεν και κροτοιεν , | ||
| Καισαρ τον στρατιωτην ἀνεστησεν , ὁ δε στρατος ἠγανακτησε και περισταντες αὐτον ἀποχωρουντα του θεατρου τον στρατιωτην ἀπῃτουν , οὐχ |
| Ἀβρααμ μονον το σπηλαιον αἰτουντος , ὁ Ἐφρων και τον ἀγρον ἐπιδιδωσιν . ‖ [ ἐπειδη ] ἀγαμενος τον ἀνδρα | ||
| οὐν τις ποιμην ἠ αἰπολος ἠ βουκολος ἠ συνολως ἀγελαρχης ἀγρον ἑτερου βοσκῃ και κατανεμῃ φειδω μηδεμιαν ποιουμενος μητε καρπων |
| ἑκατερον και ἐτι τριτῳ θελουσιν ἀναφερεσθαι , το δε του Λεοντος και του Σκορπιου ἑκατερον ἐν λεʹ , δεικνυμενου δια | ||
| του Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , και του Λεοντος ὁ ἐν τῃ καρδιᾳ , και της Ἀργους ὁ |
| ἡμιν ἐξεικασται και τας κινησεις μιμειται , στερεμνιωδη δ ' ὑποστασιν οὐδεμιαν ἐχει εἰς ἀντιληψιν και ἁφην , ὁθεν αὐτας | ||
| οἱον τε , κενον ἐστιν . Ἀναγκαιον τοινυν εἰναι τινα ὑποστασιν κενου . Ἐστι δε ἁπλουστατη αὐτου ἡ ἐπινοια , |
| και τεκνων και πατερων ἐβουληθη , τον τ ' οἰκτον ἐνθυμουμενος , οἱος ἐσται των προσηκοντων ἑκαστοις παρα τον ἀποσπασμον | ||
| ποστῳ δε βωλαριῳ της ὁλης γης ἑρπεις . παντα ταυτα ἐνθυμουμενος μηδεν μεγα φανταζου ἠ το , ὡς μεν ἡ |
| γενεσθαι της αὐτου βασιλειας ἀρχηγους . οὐδενος δ ' αὐτῳ προσεχοντος ὁ μεν ἀνεκαμπτεν εἰς την Μεθωνην , ὁ δε | ||
| εἰς το συμποσιον Γλυκερας και του ἐραστου αὐτης ταυτῃ μαλλον προσεχοντος , καταστυγνος ἠν . ὡς δ ' ἐπιστρεψας ὁ |
| ὡς ἐν τῳ κατ ' Αἰσχινου Δημοσθενης : Αἰσχινου γαρ ἀγοντος ἐπι Χαρητα την αἰτιαν των ἐγκληματων ὡς στρατηγον , | ||
| ἀνθρωπους ἰδω ἐλευθερους , μαστιγιας δε ἐπ ' ἀργυρου πινακος ἀγοντος μναν ταριχος ἐνιοτε δυοιν ὀβολων ἐσθοντας ἠ τριωβολου και |
| ἡ μελετη . θορυβου δε πολλου και γελωτος την ἀκροασιν κατασχοντος βοων ὁ Φιλαγρος και κεκραγως , ὡς δεινα πασχοι | ||
| δεκα παντες ἀναπηδησαντες ἐκωλυον αὐτον λεγειν . θορυβου δε πολλου κατασχοντος το συνεδριον και των μεν πλειστων ἀγανακτουντων , των |
| και συμπερασμα ἐστι του ἀνθορισμου ὁ συλλογισμος : ἐπειδη οὐν προτετακται συλλογισμος , δυναμει ἐν αὐτῳ περιεχεται ὁ ἀνθορισμος : | ||
| δυο , και ὁν τροπον ὁ στοχασμος πασων των λογικων προτετακται , τῳ ἐν πασαις ἐμπιπτειν , οὑτως και το |
| παραταττομενος ἡττον ἐσχεν ἐν τῃ πρωτῃ συμπλοκῃ : δεινον τε ποιησαμενος , ὁτι δη της ἐλαττονος στρατιας ἐλαττον σχοιη , | ||
| παλιν τε κομισαι ἐς την Μιλητον και ξυνθηκας ἐτι ἀλλας ποιησαμενος , ἁς ἀν δυνηται , τροφην τε παρεχειν και |
| . ἐγραψε δ ' εἰς αὐτον ὁ Πλατων διαλογον . πλεοντος δ ' αὐτου εἰς Σικελιαν ἐτελευτησεν ναυαγησας ἐτων Ϛʹ | ||
| ] . ἐγραψε δε εἰς αὐτον ὁ Πλατων διαλογον . πλεοντος δε αὐτου εἰς Σικελιαν ἐτελευτησε ναυαγησας ἐτων ὠν ἐνενηκοντα |
| το δοκειν ἡμας αἰτιους εἰναι προσεσται : ὁ πολυ του προτερου μειζον , εἰ οἱον τε εἰπειν . οὐ τοινυν | ||
| δε ἐπιρρηματα καθ ' ἑνα σχηματισμον ἐκφερεται . του μεν προτερου , ἀνθρωποι ὀντες διαλεγεσθε , ᾀδοντες ὑμνειτε , διαχεομενοι |
| . ἐν δε ταις παρακμαις τῃ διαφορητικῃ μονῃ χρησομεθα μηδενος στυφοντος παραπλεκομενου . ἑλξινη προς τας φλεγμονας ἁρμοττει ἐν ἀρχῃ | ||
| πολλα χρησιμον : οὐδεν γαρ ἐστι πολυχρηστοτερον ἀδηκτου ξηραινοντος φαρμακου στυφοντος ὀλιγον . και ὁ φλοιος δε του δενδρου παραπλησιος |
| ἠ και των ἀσωματων ἐνια : τεταρτον δε , πως μετεχει των ἰδεων τα μετεχοντα . δοκει τοινυν τουτο το | ||
| [ ἡ δε θαλασσα περιττα ] [ τουδε του κοσμου μετεχει ] ? ? μερη , χερρονησον ποιουσα την οἰκουμενην |
| δευτερου και τριτου δεδωκοτες ἐπι των τοιουτων διαθεσεων νεκρωσιν και παραλυσιν εἰργασαντο , ἐσθ ' ὁτε δε και θανατον ἐπηγαγον | ||
| την μεν γευσιν πασαν ναρδῳ ἀγριᾳ ἐοικεν : ἐπιφερει δε παραλυσιν , ποθεν μετα παρακοπης και σπασμου . Δει δε |
| το σωμα , πλεον ἐπι το θερμαινομενον μερος ἑλκυσθησεται του διαφορουμενου , και χρη προ των πυριασεων κενουν το ὁλον | ||
| οὐσαι και προς ἑαυτας συνεπτυγμεναι ὑπο παχυτερου και μη ῥᾳδιως διαφορουμενου γινονται πνευματος . Τῳ μεν οὐν ἐπι την ἐπιφανειαν |
| βιον τεχνη . Ὁτι μεν ἐστι δυνατον κατα τροπον βιουν αἱρουμενους την περι παντων ἐποχην , ἀποχρωντως ἡμιν δεδεικται : | ||
| Εὐπολις τε ἐν Βαπταις δηλοι και Ἀρχιππος ἐν Ἰχθυσι λεγων αἱρουμενους τε πραγματων ἐπιστατας ἀποδοκιμαζειν , εἰτα δοκιμαζειν παλιν . |
| του ἐστιν ἐσημανεν τας προτασεις τας ἐχουσας το ἐστιν τριτον προσκατηγορουμενον * * * ἀλλ ' αὐτοθεν τον κατηγορουμενον συνημμενον | ||
| προτασεων των ἀντι του ἐστιν ἀλλο τι ῥημα ἐχουσων οὐ προσκατηγορουμενον , ἀλλα κατηγορουμενον , ἀοριστῳ μεντοι παλιν τῳ ὑποκειμενῳ |
| χαριζομενος . και εἰ μεν θερους , ἰσος ἀν ἠν ἐκεινοις , εἰ δε και χειμωνος , ἀδικωτερος πηλου του | ||
| τοις τοτε πραττοντες ἀγανακτουμεν , εἰ μη την αὐτην τιμην ἐκεινοις ἑξομεν . οἱ τοσουτον ἀπολελειμμεθα και τοις ἐργοις και |
| ἱπποι . κραιπνου : του . Εὐτροχαλοισι : κυκλοτερεσιν . περιδρομον : ἀμφις . δαιδαλλονται : ἐστορηται . Τους : | ||
| λιγνυν μελαιναν , αἰολην πυρος κασιν : ὀφεων δε πλεκταναισι περιδρομον κυτος προσηδαφισται κοιλογαστορος κυκλου . αὐτος δ ' ἐπηλαλαξεν |
| , ὁσον ᾐδεσαν ἁ πασχουσιν , ἐπει ἀμυνεσθαι γε τους ἐπικειμενους οὐδε τουτοις ἠν . οἱα δε ἐν νυκτι και | ||
| δευτερα δ ' ὡς διαφραγματος αὐτων τουτων προς τους ἐξωθεν ἐπικειμενους μυς : τριτη δ ' ὡς προς το θαττον |
| , ὡς ἐπι του ζῳου και ἀνθρωπου . το γαρ ἐπιστητον της ἐπιστημης προτερον ἀν δοξειεν εἰναι : μη ὀντος | ||
| διαθεσει διαθετον , και ἡ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη και το ἐπιστητον ἐπιστημῃ ἐπιστητον . Και ἡ ἀνακλισις και ἡ στασις |
| τις και τῃ ἐναντιᾳ συνηγορειν ὑποθεσει λεγων ὡς μετα το ὑπερουσιον τι ἀν θειτο τις ἑτερον ἠ την οὐσιαν και | ||
| ἀπ ' ἐκεινου δυνατον ἐξευρειν . οὑτως οὐν οὐσιαν τε ὑπερουσιον και ὑπερδυναμον δυναμιν και ὑπεραγαθον ἀγαθοτητα προστιθησιν ἡ διανοια |
| Κα - λως εἰπεν ἐπι της ἐνστασεως το βιασεται : προφανους γαρ οὐσης της ἐξουσιας ἀνατρεπειν δια της ἐνστασεως ἐπιχειρουμεν | ||
| εἰπειν . ἐνιοτε δε και ἰσχυραι ἀντιθεσεις ἁπλως και ἐκ προφανους εἰσαγονται , ὁταν πανυ θαρρωμεν τῃ λυσει , και |
| τῳ συνεδριῳ τας συμφερουσας αὐτοις γνωμας και τοις μη ταὐτα προαιρουμενοις ἐναντιωσομενους προηλθον εἰς την ἀγοραν και παραστησαμενοι τον κηρυκα | ||
| ἐκ πλειονων τινα τυγχανῃ συνεστωτα , τοις γε μη μυθοποιειν προαιρουμενοις οὐδαμως ἀν ὑπαρχοντα φανειη , μαλλον δ ' οὐδ |
| ἀλλ ' ἀναποδιζει , μεμνημενον τροπον τινα της προς ἀλληλα ἀντιπαθειας . ὁμοιως δε ἀν τις ἑψομενῃ τῃ κραμβῃ ἐπιψεκασειεν | ||
| των αὐτων μενωμεν ὑποδειγματων , μεγιστε αὐτοκρατορ , τον της ἀντιπαθειας ἐρευνησωμεν λογον . Κρανειας ἀκρεμων παρδαλιν ἐς φυγην τρεπει |
| δε ὁ Θεοπομπος των ὀνοματων το μεν ἡκειν ἀπο ἀνδρος ἡγησαμενου των τοπων , ἐξ Ἰσσης το γενος , τον | ||
| λογιον ἐκει κατῳκησε . ? Ἐλεγηις ἡ θυγατηρ Νηλεως του ἡγησαμενου εἰς Καριαν της Ἰωνων ἀποικιας , ἡς το κυριον |
| οἰδα , τι εἰπω : ποτερον ἀγριοτητα ἀντιπαλον των φυσεως ἐπιταγματων ; ἠ φιλοσοφιαν ἀγροικιᾳ πεπυργωμενην ; ἠ αὐθαδη προς | ||
| και τεως ὀντες ὀργην ὑπ ' ἐλευθεριας ἀκρατου και ἀηθειας ἐπιταγματων , τοτε και μαλλον ὑπο των συμφορων ἠγριωμενοι τε |
| κακιας στηριγμα , τον της φθορας δεσμον , τον σκοτεινον περιβολον , τον ζωντα θανατον , τον αἰσθητον νεκρον , | ||
| ] του ἀστεως , [ κυκλον ] δε λεγει τον περιβολον [ ] του ἀστεως [ ] [ ] , |
| ἀνθρωπου τροπον εἰσδυς ἑκαστος ἐσθιει καθημενος , ἑως ἀν ὡσπερ πυρον ἀποδειξῃ κενον . ἐπειθ ' ὁ μεν λεμμ ' | ||
| ἀνθρωπου τροπον εἰσδυς ἑκαστος ἐσθιει καθημενος , ἑως ἀν ὡσπερ πυρον ἀποδειξῃ κενον . ἐπειθ ' ὁ μεν λεμμ ' |
| ἀντιθεσις ἐστιν ἀντιστατικη , ὁτι ἐσωσα αὐτον , του δε ἐναντιουμενου ἀντεγκληματικη , ὁτι ἀποκηρυκτῳ ὀντι και ὑβρισαντι τον πατερα | ||
| ἀντιστατικη , οἱον ὁτι ἐσωσα την ναυν , του δε ἐναντιουμενου ἀντεγκληματικη , οἱον ὁτι ἀποκηρυκτῳ ὀντι σοι οὐ δικαιον |
| : οἱς ὁ ἱερος λογος ὁρκον ἐν οὐ δεοντι καιρῳ ποιουμενοις οὐ μετριως ἐπιτιμᾳ και ὀνειδιζει : δυσκαθαρτοι γαρ και | ||
| κυνηγιαν φιλοτιμηθεις και τοις τας παραδοξους θηρας των ἀλκιμωτατων ζῳων ποιουμενοις μεγαλας ἀπονεμων δωρεας , πολλα δε χρηματα δαπανησας εἰς |
| ἑφθου : σιτῳ δε χρησθω τῳ αὐτῳ . Ὑποθυμια δε πολιον , ὀνου τριχας , λυκου κοπρον , ἐπιβαλλε δε | ||
| στοιχας , παιονιη τε πολυκνημον τε κατερνες : μανδραγορης , πολιον τ ' , ἐπι δε ψαφαρον δικταμνον εὐοδμος τε |
| , ὁς τα παντων ἐφορᾳ και τα παντων ἐπακουει και προαιρουμενων και μη θελοντων . ἐαν δ ' ὁ μεν | ||
| ἐφεσει του ἀγαθου γινονται , ἀλλα πεπλανημενων των πραττοντων ἠ προαιρουμενων . διο καλως ἀπεφηναντο τἀγαθον οὑ παντα ἐφιεται . |
| ἐοικε και περι της Ἡρακλεους ἀφιξεως εἰς Ἰταλιαν μετ ' ἐπιστασεως πλειονος διελθειν και εἰ τι λογου ἀξιον ἐδρασεν αὐτοθι | ||
| εἰς ὁ , καθο και ἐν τονῳ και ἐν πνευματι ἐπιστασεως ἐδεετο . ἐν πνευματι μεν οὐν , ὡς ἀδυνατον |
| ἐν μεσῳ χωρας πολλης και ἀγαθης οὐσης και των ἐργασομενων ἐνοντων : εἰτα δε και ἀποστροφη γενοιτο εἰ τις βουλοιτο | ||
| ἐξ ἐπιταγματος ἀρχειν της πατριδος , ὁπλισαμενους δε ἐκ των ἐνοντων τους νομους τοις ἐπιουσι προτεινειν : προσδοκαν γαρ οὐδε |
| ὁτι ὁ Πορφυριων ἐπεχειρει βους ἀποσπασαι ἐκ των Δελφων , ἀκοντος του Ἀπολλωνος : διο και βελει τρωθεις ἀνῃρεθη ὑπ | ||
| ἀναγκῃ , ἀκουσιοτητι . θΞ ἀναγκῃ ] ἀναγκῃ ἠγουν και ἀκοντος του Διος . τοδ ' αὐδᾳ : τουτο φωνει |
| μειζονα εἰναι της ἡμισειας της περιεχομενης ὑπο των ἀσυμπτωτων . συντεθησεται δη το προβλημα οὑτως : ἐστω ἡ μεν δοθεισα | ||
| τῃ Θ : δοθεισα ἀρα και ἡ ὑπο ΑΔΓ . συντεθησεται δη οὑτως : ἐστω παραβολη , ἡς ἀξων ὁ |
| ἐχοντων οὐθενος ἀπεχομεθα , σφαττοντες ὡς ἀληθως και δεροντες ἐπι προστασιας του θειου . βους γαρ και προβατα προς τε | ||
| : δεικνυσι γαρ τον ὑπερ Ὀλυνθιων ἐσομενον πολεμον ἀρχην ὀντα προστασιας Ἑλληνικης και ἡγεμονιας ἡν εἰχον παλαι . και γαρ |
| ἐν καιρῳ δακρυσαι και μεταξυ των λογων ἐλεεινως ὑποστεναξαι και ἀπιοντος ἠδη λαβεσθαι και εἰσελθοντι προσδραμειν και καλλωπιζεσθαι ὡς ἀν | ||
| πρυτανεων , [ και ] βουλης γνωμη , μαιμακτηριωνος δεκατῃ ἀπιοντος , Καλλισθενης Ἐτεονικου Φαληρευς εἰπε μηδενα Ἀθηναιων μηδεμιᾳ παρευρεσει |
| , ταυτην δικην πεπονθως . 〛 τινες δε τον Βελονοπωλην παρασιτον φασι του Παμφιλου : δυστυχουντος οὐν του Παμφιλου ἀναγκη | ||
| ἐτρεφεν ἐνδυκεως και σον θεραποντ ' ὀνομηνε . “ τουτεστι παρασιτον εἰχεν . εἰ μεν τοινυν φιλον ἐβουλετο τον Πατροκλον |
| ἐπιστημαις οἰκειοτεραν εἰναι την των θεωρηματων προσηγοριαν ἠ την των προβληματων , ἀλλως τε και περι ἀϊδιων ποιουμεναις τους λογους | ||
| ἡ μεταληψις . Ἡ μεν οὐν των παντῃ ἁπλων ὁρικων προβληματων διαιρεσις τοιαυτη τις ἐστιν . ἰστεον δε ὁτι οἱ |
| αὐθις ὀρθως ἐκεινο οἰομενοι πλουσιωτερον Ἀλεξανδρου εἰναι Φωκιωνα , του διδοντος τον οὐ δεομενον . τι ἀν ἐτι ὑμιν , | ||
| βουλονται , και ὡς Ἀχαριστον ἐστι το του νεμοντος και διδοντος , και ὡς αἰσχυνεται ἐν τῃ ἐκκλησιᾳ , ὁταν |
| μουσῃ κεχειρωμενα . Ἀνθιαι δε βαλλομενοι ὁταν ἁλωσιν οἰκτιστον εἰσι θεαματων , και ἀποθνησκοντες ἑαυτους ἐοικασι θρηνειν και τροπον τινα | ||
| παλιν και δους πολλην τινα την προσω εὐρυχωριαν ἑκαστῃ , θεαματων ἁπαντων ὁποσα ἐν γῃ παραδοξοτατον τε ὁμου και ἡδιστον |
| οἱον κισθος μηλωθρον ἐρευθεδανον σπειραια κνεωρον ὀριγανος θυμβρα σφακος ἐλελισφακος πρασιον κονυζα μελισσοφυλλον ἑτερα τοιαυτα : προς τουτοις ἐτι τα | ||
| , πηγανον ἡμερον , πολιον το μικροτερον , μελισσοφυλλον , πρασιον , πταρμικη το θαμνιον ξηρον , ῥους , σαμψυχον |
| . και δη και των δυναμει λεγομενων εἰναι τοιων ἠ τοιων ἀναγκαιον ἑκαστον ὡς προς το κατ ' ἐνεργειαν ἀναφερομενον | ||
| θε ? [ ] θυγατρι μισγοιτ ' ε [ ] τοιων δε κομπων [ ] ποινας θεοις ἐτεισεν [ : |
| ἀλλοτ ' ἐπ ' ἀλλον προσιζανει . ἈΛΛΩΣ : οὐκ ἐπιμενει μοι περι ἑνος ἱσταμενη ἡ λυπη , ἠτοι οὐκ | ||
| προσεχων ἐπιτευξῃ της ἀκριβειας του ποσου . Εἰ δ ' ἐπιμενει κατα τουτων γινομενη ἡ θερμη δυσκρασια , και ταις |
| καθ ' ἑκατερον τοπον των μαστων και κελευειν θηλαζειν σφοδροτερον προσπεσοντα την τε τροφην ψαθυραν και εὐαναδοτον διδοναι , το | ||
| λιμος ταὐτον ἐδρασαν : και μην και πολεμιος εἰσβαλων τον προσπεσοντα κα - τεσφαξε και κατεκλυσε θαλαττα και σεισμος κατεχωσε |
| , ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
| τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
| , ἐπεσκεψαμεθα δε οὐδ ' ὁπῃουν τι εἰδος το της ἑτερας τε και της αὐτης φυσεως και προς τι τεινον | ||
| χωρια ; ἀλλ ' ἐκει δικαιοι ἀνθρωποι . λοιπον ἀναγκη ἑτερας δεισθαι γης ἡτις χωρησει τους κακους : σκεψασθε δ |
| ἐλαττω , ἡ γε δυναμις ἡ του πυρος ἐσται πολλῳ πλειων , καιτοι κατα τον ὀγκον ὀντος ἐλαττονος . ἀλλα | ||
| πλειου το πλειον του πλειου , και ἀπο του ὁ πλειων του πλειονος το πλειον του πλειονος , και ἐπι |
| ποιησετε , ἀγαθοις εἰναι δοκειν , τοις δ ' ἀπεχθως διακειμενοις προς ὑμας μετανοειν . Δικαια μεν δη ταυτα προεχομενοι | ||
| Το δε τοιουτον συμπτωμα συνηθεστερον τοις το ἡπαρ παρα φυσιν διακειμενοις ἐπιφαινεται . Δυσκρατου γενομενης της κεφαλης , ὡς πολλα |
| ] λειπει ὁ και . ἐπεξηγησατο ὀμφαν : ἑαυταις δε παρακελευονται . λιτανα ] λιτανευτικα . και τελεα δε μοι | ||
| μεν εἰωθασι λεγειν , ἀει δε ὁποταν μελλωσι μαχεσθαι [ παρακελευονται τοις αὑτων ὡσπερ τα Τυρταιου ἐν Λακεδαιμονι ἐλεγετο ] |
| ἐτι κατα τον ἐνεστωτα ἀπειμι φαμεν οὐκ ὀντων προδηλων των παρῳχημενων . ἰδιᾳ ἀρα οἰητεον ἑκαστον χρονον την συνθεσιν ἀναδεδεχθαι | ||
| μεντοι γινωσκειν ὡς αἱ ἐγγινομεναι παραθεσεις ἐξ ἐνεστωτων εἰσιν και παρῳχημενων , τοιουτον τι της συνταξεως ἐπαγγελλομενης ἐν τῳ ἐαν |
| το ἐθνικον , ὡς Λευκας Λευκατης . ἐστι και Σκια πολιχνιον Εὐβοιας , οὑ το ἐθνικον Σκιευς . Σκιθαι , | ||
| Στραβων ιϚʹ . οἱ οἰκουντες Κοσσαιοι . ἐστι και Θρᾳκης πολιχνιον . Κοσσος , ὀρος Βιθυνιας , ὡς Δημοσθενης Βιθυνιακων |
| ἱνα μη καταραχθωσι προς ἀναντες χωριον βιαζομενοι . και γινεται μεγας ἀγων ἐπι πολυ μερος της ἡμερας , νεκροι τε | ||
| ταις ὁλκασιν αὐταις φλογα προσαγειν . ἀλλα τῳ Πηλεως οὐ μεγας παραβαλλειν ἐστι . ταυτα λογιζομενοις ἀθυμια και δεος εἰσερχεται |
| αὐτο των πολεμιων ἀμφοτερων . τοιουτων δη κινδυνων την πολιν περισταντων και οὐδε των ἐντος τειχους ὁμονοουντων τινα βοηθειαν εὑρασθε | ||
| γαρ του περι την Λακωνικην σεισμου και Λακεδαιμονιους των περιοικων περισταντων και παντων ὡς ἀληθως ὡσπερ ἐν σεισμῳ ταραχθεντων των |
| . τον δ ' ἐξισουντα τῃ του Διος ἀρχῃ την ἑαυτου προς τοσουτον δεους και ταπεινοτητος κατεστησαν ὡστ ' ἀναπηδησας | ||
| του πρωτου θεου και βασιλεως , ἀκινητος ἐν μονοτητι της ἑαυτου ἑνοτητος μενων . Οὐτε γαρ νοητον αὐτῳ ἐπιπλεκεται οὐτε |
| ἐτυχεν ἐγκρινουμεν , οὐδε ἀπαμφιεσαντες προτερον γυμνην την ψυχην των ἐπιθετων ἀμφιεσματων περιαθρησομεν τε εὐ μαλα και περισκεψομεθα ἀκριβως , | ||
| ἀν μαλιστα γενοιτο διαλεκτος σαφης . πολλους δε και των ἐπιθετων κοσμων ἐχει : και γαρ ὑψηλη και σεμνη και |
| ἐκεινον τον ἐκκειμενον παραλληλον γινεται . Ὁτι δε και οἱ προκειμενοι λογοι των σκιων προς τους γνωμονας ἁπλουστερον λαμβανονται δοθεντων | ||
| ἐπι τα αὐτα ἡγουμενα μοιρας ροη μϚ , ὡς εἰσιν προκειμενοι ἐν ἀρχῃ του ἑκτου βιβλιου , δια το και |
| ἀλλ ' οἱ νομοι περι ἁπαντων ἀγορευουσι , στοχαζομενοι του συμφεροντος ταις πολιτειαις ἁπασαις , εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε | ||
| ἀνηρ , και τῳ πρωτῳ διελοντι το δικαιον ἀπο του συμφεροντος καταρασθαι , ὡς ἀσεβες τι πραγμα δεδρακοτι : ἀσεβεις |
| . . . ἀνειται ] ἀνεφυσεν , ἀνεβλαστησεν , ἠ καταλελειπται . . ἐργον δ ' ἐν κυβοις ] λιαν | ||
| γαρ της σεληνιακης γεγονεν αἱρεσεως , ὁ δε του Διος καταλελειπται της ἡλιακης κατα ταυτα . ἐπει και των φθοροποιων |
| Ἀρισταρχος Σαμιος μαθηματικος ἀκουστης Στρατωνος φως εἰναι το χρωμα τοις ὑποκειμενοις ἐπιπιπτον . Ζηνων ὁ Στωικος τα χρωματα πρωτους εἰναι | ||
| γουν και ἐν ἐκεινοις μαλλον ἐπαινουμεν ἠ το ἐοικεναι τοις ὑποκειμενοις προσωποις και μη ἀπῳδα εἰναι τα λεγομενα των εἰσαγομενων |
| πολλων κακων ἐν τῳ παροντι πεπειραται ; το μεν τοινυν προελεσθαι τα καλλιστα και το των οἰηθεντων Ἑλληνων , εἰ | ||
| βελτιον μεν το κατορθωσαι τι , μικρον δε οὐδε το προελεσθαι . Πολλοις οἰδα σε φιλοις βεβοηθηκοτα και πολλοις οὐτ |
| των ἀγριων ἡγεμων μαχουμενος : ἁλοντος δε τουτου ἑτερος ἐρχεται μαχουμενος . και ὁποταν μεν ἀρρην ᾐ θηρευων , τουτο | ||
| κειρας τε και λωβησαμενος , ἐπειδη οὐδεις ὑπερ αὐτης ἐξῃει μαχουμενος ἀπηγε την στρατιαν . Οὐολουσκοι δε και Ἑρνικες , |
| τας κουφοτερας ζημιας , ἱνα τας βαρυτερας ἐκφυγωμεν . αἰλουρος προσποιουμενος γενεθλια ἀγειν ἐπι δειπνον ὀρνεα ἐκαλεσεν : ἐπειτα παρατετηρηκως | ||
| των Ἰνδων βασιλευς ἀπηγαγε την δυναμιν ἀπο του ποταμου , προσποιουμενος μεν ἀναχωρειν δια φοβον , τῃ δ ' ἀληθειᾳ |
| τριχῃ διαστατῳ ἐχουσι το εἰναι , μητε δε το τριχῃ διαστατον , τα † δυο ὑποκειμενα , ἐστιν οὐσια , | ||
| αἰσθητα , τα δε νοητα . Σωμα εἰναι το τριχῃ διαστατον , πλατει βαθει μηκει . ὀγκον ἀντιτυπον ὁσον ἐπ |
| δυναμιν προεκαλειτο τους Κυμαιους εἰς μαχην : οὐδενος δ ' ἐξιοντος δῃωσας την χωραν ἀπεπλευσεν ἐπι Μιτυληνην . Κυμαιων δε | ||
| στροφων και ἀντιστροφων παραγραφος . ἐπι δε τωι τελει κορωνις ἐξιοντος του χορου . μεσωιδος κωλων ηʹ . ἀντιστροφη κωλων |