του βουνου νεφος ὀρθιον διανεστηκος εἰς ὑψος ὁσον διακοσιων ποδων ἠρεμουν , εἰκαζειν δε καπνῳ : δυο δε τολμησαντας προελθειν | ||
ἐδει ὡς ὀντος δεους ἐν τῃ τοιᾳδε κινησει παλαιον ἑλκος ἠρεμουν ἐπαναστηναι παλιν . ἀλλ ' ἐνικησε τας πολλας ἀναγκας |
ἠ εἰ οἱ μεν συνηκολουθουν , ὁ δε ἐλθων οὐκ ἐμαχετο τῳ ἀδελφῳ ἀλλ ' ἠ συμβας ἐβασιλευσεν ἁμα αὐτῳ | ||
τε Ἀθηναιοι ἐλθοντες συμπαρεταξαντο ὁ τε Παυσανιας οὐ προσηγεν οὐδε ἐμαχετο , ἐκ τουτου το μεν Θηβαιων πολυ μειζον φρονημα |
του Βυζαντιου παντων των προς τον πολεμον χρησιμων ἑτοιμως χορηγουμενων ἐμερισε τας δυναμεις εἰς δυο μερη και τους μεν ἡμισεις | ||
. Δια τι οὐν , ὠ πατερ , οὐ πασιν ἐμερισε τον νουν ὁ θεος ; Ἠθελησεν , ὠ τεκνον |
ενεγκαμενοις . Προς μεν το ἀνεπιβουλευτον εἰναι και προφυλασσεσθαι ταυτα εἰρησθω . Εἰ δε τινες ἑκουσιᾳ γνωμῃ προςενεγκοιντο , ἠ | ||
και ἀκουσια και κατα τον θυμον γιγνομενα περι φονους μετριως εἰρησθω : τα δε περι τα ἑκουσια και κατ ' |
ὁ Ἰασων , τα μεν στρωματα και τα ἱματια παλιν ἀπηνεγκεν ὁ Αἰσχριων ὁ ἀκολουθος ὁ τουτου , τας δε | ||
πνευμα ἐμπεσων την Ἀρχελαου μεν θυγατερα , Σευηρου δε γυναικα ἀπηνεγκεν οὑτως ὀξεως ὡς φθηναι την τελευτην τους κεκλημενους ἰατρους |
ἐστι ὁ λυροποιος ἐπικαλουμενος . ἐδημαγωγησε δε τα ἐσχατα του Πελοποννησιακου πολεμου μετα την ἐν Σικελιᾳ συμφοραν . ἐν δε | ||
δυοιν πολεμων αἰτια γεγονεναι , του τε Σαμιακου και του Πελοποννησιακου , ὡς ἐστι μαθειν παρα τε Δουριδος του Σαμιου |
] ἀπωνατο ; [ δεον πολλακις εὐλαβεισθαι , κἀν ἀρα συμβαινῃ τινι * * ] τῳ Βιωνι δοκει μη δυνατον | ||
ἀλληλοις ἠ ἑξαγωνα , και μαλιστα , ὁταν ἐναλλαξ τουτο συμβαινῃ , πολυ δε πλειον , ὁταν ἡ του ἀνδρος |
και Ἀλησιον οὐδας , και μοι τω Σκεδασου μελετον δυσπενθεε κουρα . ἐνθα μαχη πολυδακρυς ἐπερχεται : οὐδε τις αὐτην | ||
ἱπποπειρην οὐκ ἐχεις ἐπεμβατην . κλυθι μεο γεροντος εὐεθειρα χρυσοπεπλε κουρα ἀλκιμων ς ' ὠ ' ριστοκλειδη πρωτον οἰκτιρω φιλων |
την ὑλην ἑνος τιθεασιν οἱον Ἐμπεδοκλης και Ἀ . και Λευκιππος , τουτοις δε ἑτερον [ ̈ ἀλλοιωσιν και γενεσιν | ||
μεν πυρ και γην , οἱ δε ἀπειρα , ὡσπερ Λευκιππος και Δημοκριτος και Ἀναξαγορας . και παλιν οἱ μεν |
' ἑκαστην ἀποφυσιν κεφαλη μια ἐοικυια ἐχινῳ , ὑπομηκης , ἀκανθωδης : ξηρανθεισα δε λευκη φαινεται . ἐχει δε και | ||
' ἀνοδιας και προσκομματα πολλα , και τραχεια ἐστι και ἀκανθωδης . βλαβερα οὐν ἐστι τοις ἐν αὐτῃ πορευομενοις . |
αἰ τιϲ ἐνθυμειν γα [ ληι τουθ ] ' ὁ ἑτεροϲ των ὑποκριτων ] ηι εἰϲοδωι εὐξαμενου τινα ] ! | ||
! ! ! ] ! ἐϲκεψαθ ? ? ' : ἑτεροϲ τοιϲ Ϲαμοθραιξιν εὐχεται [ τωι κυβερνητηι ] βοηθειν [ |
πολλης ἠ λιμενων ἠ ἀκροπολεων ἰσχυρων , ἁ ἐστι πολυ χαλεπωτερα και ἐπικινδυνοτερα κατεργασασθαι των ἰδιωτικων ἐπιθυμηματων . ἀλλα μεντοι | ||
περιδεους Ἁρμοδιῳ και Ἀριστογειτονι ἐγενετο . τοις δ ' Ἀθηναιοις χαλεπωτερα μετα τουτο ἡ τυραννις κατεστη , και ὁ Ἱππιας |
ἡ αἰθυια δε την θαλασσαν ἐντρεχει δοκους ' ὡδε κἀκεισε χαλκουν εὑρησειν . Πας ὁπερ ἀποβαλλει , και ζητει τουτο | ||
Γαϊου , ἐν δε τῃ μεγιστῃ και περισημοτατῃ και ἀνδριαντα χαλκουν ἐποχουμενον τεθριππῳ . και τοσουτον ἠν το ταχος και |
, και πασας τας των πολεμιων ναυς φυγειν ἀναγκασας , ἀπεσχετο παντελως του διωγμου : ἀναμνησθεις γαρ της ἐν Ἀργινουσαις | ||
το οὐλον : ἀπαγορευσαντων δε των ἰατρων , δυο ἡμερας ἀπεσχετο τροφης . και πως ἐσχε καλως ὡστε τους ἰατρους |
οὑτω και τα ἐξωθεν ἀγαθα , προστιθεμενα τῳ καλῳ και εὐδαιμονι , συνεπικοσμει αὐτου τον βιον , και την χρησιν | ||
ἠ ἑαυτους και τα ἑαυτων , χρεια δια τουτο τῳ εὐδαιμονι φιλων , ὁπως ὁρων τας του φιλου πραξεις και |
τῳ ἀλογῳ το λογικον : εἰ ἀρα δε ἐν τῳ πρακτικῳ θεωρειται το θεωρητικον , δηλον ὁτι οὐκ ἐγενετο ἡ | ||
, ὁταν διατασσῃ τοις νοσουσι τινα διαιταν , τῳ δε πρακτικῳ κοινωνει , ὁταν λαβουσα τι των ἰατρικων ἐργαλειων διορθοιτο |
προσειληφοτα χυλον ψυχουσων βοτανων , κοτυληδονος τε και ὀξαλιδος και θριδακινης και ἀτραφαξυος και ἀνδραχνης και ἀρνογλωσσου και ἀλλων μυριων | ||
καταπλαττε παραπτομενος ῥοδινῳ , ἐξωθεν δε ἐπιτιθει φυλλα σευτλου ἠ θριδακινης . ἐνιοτε δε το ὀπιον και τον κροκον λεαναντες |
μεν τα χρησιμα των συμπτωματων περιοριζοντες τῃ προς τους σκοπους ἀναφορᾳ , και τῃ χρειᾳ το χρησιμον κρινομεν . κατειληφοτες | ||
νυν δ ' ἀτυχεις Θηβαιοι . και ἡ ἐπιβολη συνεμπιπτει ἀναφορᾳ : και αὑτη γαρ ἐπι το αὐτο ἀναφερει , |
τας ἀγορας και τους στενωπους νεκρων , και μεγαν αἱματος κρατηρα πολιτικου στησαντες οὑτως ἀν ἐδεξαμεθα την ὀφειλομενην μοιραν . | ||
ἐν νυκτομαχιᾳ προτερον πολεμουντες , και εἰρηνη συχνη . ἀλλα κρατηρα στησαντες οἱον ἐν εἰρηνῃ σπονδας ποιησωμεθα θεων μεν Ἑρμῃ |
και σκληροτερα : την δε κεφαλην ἐπιμηκεστεραν ἐχει : ἀνθος φοινικουν : ῥιζαρια λεπτα και πλειονα : ἡ δε τις | ||
, και μαλλον ἀγριου , καππαρεως , ἀνεμωνης της το φοινικουν ἀνθος ἐχουσης , χαμαιλεοντος , μαραθου , θαψιας , |
εἰς το προσθε της εὐβουλιας , νυκτωρ ἀναστας ἐτυχεν ὡν ἠβουλετο . καλως οὐν ἀρα και Ἀριστοφανης φησιν : ἡδυς | ||
και τουτου την κεφαλην ξυρησας ἐγχαραττει τῃ κεφαλῃ , ὁ ἠβουλετο δηλωσαι : εἰτα μελανι ἐγκαυτῳ την χαραξιν μελαινει , |
ἀρα αὐτον . Ὡραιοτατοι και ἐρασμιωτατοι λεγονται γενεσθαι Ἑλληνων μεν Ἀλκιβιαδης , Ῥωμαιων δε Σκηπιων . λεγουσι δε Δημητριον τον | ||
ἀγαθον ὑμας ἐργασασθαι . ὡστ ' οὐ χαλεπον γνωναι ὁτι Ἀλκιβιαδης δυναμει μεν οὐδεν των ἀλλων διεφερε , πονηριᾳ δε |
οἱον λευκον μελαν καθησθαι ἑσταναι . τουτων οὐν τα μεν συμπληρωτικα ἐστι της οὐσιας ἠγουν της ὑπαρξεως , το γενος | ||
λεγειν τον τραχηλον ἠ την κεφαλην μη του ἐκτος ἀνθρωπου συμπληρωτικα εἰναι μερη , ἀλλα της ἡμετερας συμμνημονευσεως . εἰ |
σαφως ἐπιστας ' , Ἰονιος κεκλησεται , της σης πορειας μνημα τοις πασιν βροτοις . σημεια σοι ταδ ' ἐστι | ||
δ ' ἀποδοκιμασθειησαν , την μεν οὐσιαν ἐλαμβανον διπλην , μνημα δε αὐτοις ὡς νεκροις ἐχωννυτο ὑπο των ὁμακοων , |
τελος τοιονδε ἐγενετο της μαχης . Προσβαλλουσης της ἱππου κατα τελεα , ὁ Μασιστιου προεχων των ἀλλων ἱππος βαλλεται τοξευματι | ||
τονδε τον πολεμον , εἰ τυχοι , προθυμως ὑπεστησαν : τελεα δε δυνατου κατασκευη ἐστιν ἡ ἑκατερων ἐξετασις , των |
μεν οὐ μην ϲφοδρωϲ ἁμα τῳ μηδε ξηραινειν ἰϲχυρωϲ ἐϲτι μαλακτικα . ἐϲτι δε ταυτα : αἰγειον ϲτεαρ και το | ||
ἀναπλαττε ῥοδομελιτι και διδου προϲ δυναμιν . Ἀλοηδαρια δια ῥοδομελιτοϲ μαλακτικα κοιλιαϲ ἀλυποτατα . χρω δε αὐτοιϲ ἐπι των περι |
ἠ λευκῳ λιθῳ λευκη σταθμη : ἐστι δε σταθμη σπαρτος τεκτονικη . κατ ' ἐλλειψιν δε εἰρηται ἡ παροιμια : | ||
ἐπιστημαι και τεχναι περι τινα μερικα καταγινονται , οἱον ἡ τεκτονικη περι μονα τα ξυλα , ἡ ἀστρονομια περι μονα |
κεραμος : οὑτος γαρ ἐχων κοιλοτητα και κυρτοτητα ἐν τῃ κοιλοτητι περιεχει το του οἰνου σωμα : κἀν γαρ ξεσωμεν | ||
δε μειουμενα προς ἀκρον ὀξυ κυρτουμενα τε τοσουτον ὁσον τῃ κοιλοτητι συναρμοσαι του τοιχου και τας ἁπαντων κορυφας εἰς μιαν |
το γυμναζεϲθαι τῳ δυϲεκθερμαντῳ . ἡ δε ἰαϲιϲ τηϲ τοιαυτηϲ διαθεϲεωϲ θερμανϲιϲ ἐϲτι . ϲυντονωτεροιϲ οὐν γυμναϲιοιϲ χρηϲτεον και βαλανειοιϲ | ||
χολεραϲ και διαρροιαϲ . μʹ . Περι λειεντεριαϲ και κοιλιακηϲ διαθεϲεωϲ . μαʹ . Περι τεινεϲμου . μβʹ . Περι |
. Ἀει δε γε , φαμεν , ἐν τε τῳ θερμοτερῳ και ψυχροτερῳ το μαλλον τε και ἡττον ἐνι . | ||
προς τους παρεοντας , και τα ἐξωθεν . Ὁτι ἐν θερμοτερῳ , στερεωτερῳ , ἐν τοισι δεξιοισι , και μελανες |
ἀπο της ἀπολογιας ἀποσπασθητε και τας ψυχας ἐφ ' ἑτερων γενησθε , εἰς ληθην ἐμπεσοντες της κατηγοριας , ἐξερχεσθ ' | ||
διαφυγων του ἀπο της ἰσης ἐχθρου . Μη οὐν προδοται γενησθε ὑμων αὐτων , γενομενοι δ ' ὁτι ἐγγυτατα τῃ |
και ἐγενετο . οἱ γαρ Μεγαρης , ὡς οἱ Ἀθηναιοι ἐταξαντο μεν παρα τα μακρα τειχη ἐξελθοντες , ἡσυχαζον δε | ||
ἱππεας ἐπειλεγμενους ἐπικουρειν , ὁπῃ τι πονοιη . οὑτω μεν ἐταξαντο Ῥωμαιοι : ὁ δ ' Ἀννιβας πρωτα μεν , |
[ κελευει ] , / [ ἁρμονιηι ] ? ? πειθεσθε διακρινεσθετ [ ἐφετμηι : / λωιτερη ] δε τις | ||
ὑμεας δικην βασιλεϊ της ἀποστασιος . Ἀλλ ' ἐμοι τε πειθεσθε και ἐμοι ὑμεας αὐτους ἐπιτρεψατε : και ὑμιν ἐγω |
! [ ] οἰκιαν τε ? σην μητερα [ ] κοιτωνα ? σον οἰδα [ ] θρηνους πατρος Εὐρυκλειαν ὁτι | ||
* ὑπερπεζον : ποδιαιον λιθον * θαλαμην : οἰκον , κοιτωνα , τρωγλην * τευχων : κατασκευαζων * ἐνθα : |
ἐπιθεμεναι ταις του λογισμου κρατησωσιν . ἑως μεν γαρ ἠ βουκολια | βουκολοις ἠ ποιμεσι ποιμνια ἠ αἰπολοις αἰπολια πειθαρχει | ||
κινησεσιν . αἱ δε ἀνασκιρτωσαι ἀνετον αἰγες και τα ἀτακτουντα βουκολια και ἡ ἐν μεσοις ἐρριμμενη κορυνη συν καλαυροπι τοιουδε |
των μοριων ὀπισω φερεται , τῳ δε θατερῳ προς τα πλαγια . μονους δ ' εἰς τους περι την διαρθρωσιν | ||
ῥιζης το προκειμενον περας τετρηται ἐκ των πλαγιων εἰς τα πλαγια : εἰς ὁ τρημα περονη ἐγκειται , ἱνα ἡ |
. τουτων δη μηδεν φροντιζειν ταχ ' ἀν ὁ νομοθετης δοξειεν τισιν , οὐκ ὀρθως δοκουν . ἐστω τοινυν εἰρημενον | ||
ἀφροδιτην τῳ λογῳ περιεθηκαν . και σχεδον ἀναλογον τι πεπονθεναι δοξειεν ἀν ἡ συνθεσις προς την ἐκλογην , ὁ πασχει |
ἐστι διορισασθαι , ἀλλα κρινεται τοτε ὁτε πραττεται δια τι ἐπραχθη και πως ἐπραχθη . ἑκων δε τοτε πραττει , | ||
ἐλυθη πρωτον ἐκ παραδειγματος , ὁτι και ἐπι των προγονων ἐπραχθη , εἰτα και ἐκ του ἐναντιου καθ ' ὑποθεσιν |
ἠ τον ποιητην ὡς ἀσεβουντα περι τον ἐπαινον , ἀλλα εὐδοκιμουν ἀμφω και ἐτιμωντο ὑπο των Ἑλληνων , ὁ μεν | ||
των δριμεων και των ὑποϲκυφιων λεγομενων δια πολληϲ πειραϲ πανυ εὐδοκιμουν γενναιωϲ . καγχρυοϲ # γ λαδανου # β κηκιδων |
ληπτικῳ , εἰ και μη ὁμοιως , ἰδιον δε το ποιητικῳ εἰναι τουτων των εἰδων ἁ λαμβανει , ἀπο του | ||
της θεου ταυτης προβλημα , εἰτ ' οὐν κρηδεμνον τῳ ποιητικῳ λογῳ εἰτε και ἀλλως πως χρη φαναι , το |
ἐρωντων δε , ὁμοιον ἡλιῳ και οὐρανῳ και γῃ και θαλαττῃ : τα γαρ τοιαυτα παντος ἐρωτος κρειττω και ὑπερτερα | ||
Νη Δι ' εὐδαιμων ἀρ ' ἠν ἀνηρ γερων ψυχρᾳ θαλαττῃ λουμενος . Ἐπειτα προς το τεμενος ᾑμεν του θεου |
εὑρεσιν μιας των του κωνου τομων ἠ πλειονων , ταυτα στερεα κεκληται : προς γαρ την κατασκευην ἀναγκαιον ἐστι χρησασθαι | ||
το αὐτο ὑψος ἐστιν . τα δε ἐπι ἰσων βασεων στερεα παραλληλεπιπεδα και ὑπο το αὐτο ὑψος ἰσα ἀλληλοις ἐστιν |
την προτεραν ἐκεινου τυχην σκοπων ; τοιαυτα γουν πολλα φησιν Εὐριπιδης διο και μεμπτος ἐστιν ἐν τουτοις ὡς μη τηρων | ||
τα Λυδιακα γραψαντα * * φασιν ὁτι * * ὁ Εὐριπιδης Ξανθῳ προσεχειν περι των Τρωικων μυθων , τοις δε |
προκλησιν των Θρᾳκων διηγησαμενον ἀπελθειν : ὁς και προσδους δυναμιν ἀπεπεμψεν , ἡσθεις ὁτι μεγα δυναμενος ἀνηρ ἐξεισι των Ἀθηνων | ||
, και μηδαμως ἀλλως ποιειν . ὁ δε συνωμολογησεν και ἀπεπεμψεν ἐφοδια δους , των Διωνος δε χρηματων οὐτ ' |
οὑτος τοινυν εἰς τουτο ἠλθεν ὑβρεως ὡστ ' οὐ προτερον ἠθελησεν ἀπελθειν , πριν αὐτον ἡγουμενοι δεινα ποιειν οἱ παραγενομενοι | ||
. Πελιας δε ἀπεγνωκως την ἀφιξιν των Ἀργοναυτων Αἰσονα ἀνελειν ἠθελησεν , ὁ δε θυων ταυρου αἱμα πιων ἀπεθανεν . |
δραμασιν ἀγωνισαμενον , και Ἀραροτα ἰδιοις τε και του πατρος δραμασι διηγωνισμενον , και τριτον , ὁν Ἀπολλοδωρος μεν Νικοστρατον | ||
ταις πολεσιν ἀφειναι φωνην και σχηματα λαβειν γυναικων ὡσπερ ἐν δραμασι , εἰπον ἀν : ὠ μεγιστης ἀρχης , ἡδιστης |
βραχεων : ἠ οἰνανθην λειαν ἐμπασσε τῳ ποτῳ μετα σταχυος ναρδου . ἁρμοζει δε και σεριν ἐσθιειν και καυλον θριδακινης | ||
τοις κατα γαστερα και ἐντερα παθεσι ῥοωδεσιν ἱκανως βοηθει : ναρδου σταχυς , ὀξυακανθου ὁ καρπος ἐσθιομενος τε και πινομενος |
πραγματων , ὡς ἐχει το [ πολλα ἠν ἑτερα περι Θουκυδιδου διεξελθειν , εἰ μη το παντα ἐρειν το των | ||
Θουριοις κατῳκισθησαν . ἐν δε τῳ περι Ἀνδρειας Μελησιαν τον Θουκυδιδου του ἀντιπολιτευσαμενου Περικλει και Λυσιμαχον τον Ἀριστειδου του δικαιου |
μενωσιν ἐν τοις ὀργανοις και μη διαπιπτωσιν . οἱ δε κορακες προς ἀκινησιαν των κινουμενων μηχανηματων γεγονασιν ὡς ἀξονων , | ||
πολιν κτισαι θελοντες . Των δε θεμελιων ὀρυσσομενων , αἰφνιδιως κορακες ἐπιφανεντες και διαπτερυξαμενοι , το περιξ ἐπληρωσαν τα δενδρα |
την ἰδιαν οὐσιαν : ὁ γαρ ἀνεπιστημων ἑαυτου πως ἀν δυνηθειη καταλαβειν την ἀνωτατω και πανθ ' ὑπερβαλλουσαν θεου δυναμιν | ||
, τουτους τε ἀποπαυσει της κραυγης και τοὐντευθεν ἀνετως κοιμησεσθαι δυνηθειη , ὡς πολλακις τουτο ποιησας ὠφεληθη μηδεν , μετ |
, εἰς Λυδιαν αὐτον ἐκαλει . Ὁ δε φιλοχωρων οὐχ ὑπηκουσε : τον μεντοι παιδα Γυγην ἐπεμψε , περι ιηʹ | ||
. Ὁ δε δημος μαλα ἡδομενος ἐπ ' αὐτῳ ἀσμενως ὑπηκουσε , και συν τοις ὁπλοις ἠγαγον εἰς την δευτεραν |
και ἐκτος πολεμιων χρησιμος ἡ παρασκευη , και τουτο αὐτο ἀπεστησε του πολεμου τους ἐναντιους , το γνωναι παρεσκευασμενους ὑμας | ||
' ὁσαι στρατηγιδες αὐτον ἐκ των πολεμων ἐτι ἐσωματοφυλακουν , ἀπεστησε της φυλακης και μετα της δημοσιας ὑπηρεσιας ἐπεφαινετο μονης |
χολωδες τικτειν δυνηται . Λαχανων δε προσφερεσθωσαν ἰντυβον τε και θριδακινην και μαλαχην , εἰ δε ἡδεως ἐχοιεν , και | ||
ἱερακες , εὐθυ των αἱμασιων ἰασι , και την ἀγριαν θριδακινην ἀνασπωσι , και τον ὀπον αὐτης πικρον ὀντα και |
εἰναι των πυρετων μενοντων καθαρσεις ποιεισθαι : τῃ δε λοιπῃ θεραπειᾳ χρωμεθα , ὡς εἰθισμεθα προς τα τοιαυτα τα τ | ||
ταξιν τοις κατ ' Αἰγυπτον ἱερευσι : προς γαρ τῃ θεραπειᾳ των θεων τεταγμενοι παντα τον του ζην χρονον φιλοσοφουσι |
και το παθοϲ ὀνυχα προϲαγορευουϲι . ϲκοποϲ οὐν ἐϲτι τηϲ θεραπειαϲ ἠ διαφορηϲαι το πυον δια των μετριωϲ τουτο ποιουντων | ||
παχυμερεϲ εἰναι το πνευμα : ὁθεν και ὁ ϲκοποϲ τηϲ θεραπειαϲ ἀραιωϲιϲ μεν των ϲωματων , λεπτυνϲιϲ δε του πεπαχυϲμενου |
συγκλειειν οἱ Ἀττικοι λεγουσιν . ὁ δε Βακχειος οὐ καλως ἐξηγησατο την λεξιν , παρεγκεκλιμενας φησας . ὁ δε Φακας | ||
ἐμαυτον σηκον ἐς μελαμβαθη δρακοντος , ἐνθ ' ὁ μαντις ἐξηγησατο , ἐλευθερωσω γαιαν . εἰρηται λογος . [ στειχω |
αὐξεται . και ἐν ἐκεινηι ἐστι τηι τροφηι μορια αἱματος γεννητικα και νευρων και ὀστεων και των ἀλλων : ἁ | ||
ἁπαντα τα θερμαινοντα και χοληϲ τηϲ ὠχραϲ τε και ξανθηϲ γεννητικα και οἰνουϲ τουϲ παλαιουϲ τε και κιρρουϲ και μελαναϲ |
' οὐς ' ἐγιγνωσκον καλως , μισημα πασιν : ὡς ὀλοιτο παγκακως ἡτις προς ἀνδρας ἠρξατ ' αἰσχυνειν λεχη πρωτη | ||
' οἰκον , ἐστι δ ' , ὡς λογος . ὀλοιτο , νοστου μηποτ ' ἐς πατραν τυχων . μηδεν |
νηστει διδοναι : ἠ δαυκου ῥιζην αἰθιοπικου , σεσελι , γλυκυσιδης ῥιζην τον αὐτον τροπον : ἠ ἱπποσελινου και δαυκου | ||
δια μελιτος , ἀρτεμισιας , δικταμνου , κραμβης χυλου , γλυκυσιδης , πρασου χυλου , πηγανου , σκαμμωνιας . οἱ |
λιμνην : κυμα , οἰδημα τι ὀν : τινι δουλη ὀνομασθεισα προς τον οἰκον ἀφιξομαι : ἀρα , φησιν , | ||
τεθηναι . Χρυσαορις , πολις Καριας , ἡ ὑστερον Ἰδριας ὀνομασθεισα . Ἀπολλωνιος ἐν ἑβδομῳ Καρικων „ . . . |
ἐπι κεφαλαλγιας λειποθυμουσι πευκεδανον , πολιον , δαφνιδες , κυπαρισσου σφαιρια , ἑρπυλλος , μελανθιον καιομενον . Σμηγματα δε παραλαμβανεται | ||
προηλκωθεντας δρακοντιου ῥιζα ἐμπαστη ἠ χυλος αὐτης ἐπιχριομενος , κυπαρισσου σφαιρια λειωθεντα συκου σαρκι και ἐντεθεντα , ἐλελισφακος καταπαστη , |
μυων : ὠμοπλαται ἐκφανεεϲ ὁλαι , ὁκωϲ πτερυγεϲ ὀρνιθων . τουτεοιϲι ἠν κοιλιη ἐκταραχθῃ , ἀνελπιϲτοι : ἠν δε ἐϲ | ||
την ἀνω γναθον , και χαλεπωϲ ϲυμβαλλουϲι ταϲ γναθουϲ . τουτεοιϲι δε ἐμβολη προδηλοϲ οἱη τιϲ γινεται ἁρμοζουϲα : χρη |
ταις ἐργασιαις , κρατιστους δε τους ὀθονια ποιουντας τῃ τε λεπτοτητι και τῃ μαλακοτητι διαπρεπη , τας τε οἰκησεις ἀξιολογους | ||
νημα ἀσκητον ἐκπονησαι δεινας μη ἀντιπαραβαλλεσθαι : νενικηκε γαρ τῃ λεπτοτητι και την τριχα . Βαβυλωνιους τε και Χαλδαιους σοφους |
' αὐτων νικᾳ τε αὐτους και την πολιν της τυραννιδος ἠλευθερωσεν . ἐπει δε ἠσαν τινες ἐν τῃ πολει , | ||
δε γυναικας αὐτων και τα τεκνα δεινως αἰκισαμενος την πατριδα ἠλευθερωσεν . φησι Θεοπομπος ἐν τῃ ἐνατῃ των Φιλιππικων Ἀγαθοκλεα |
ὁ κωμικος αὐχμᾳς ἐφη . τον δε τοιουτον αὐχμηρον Ξενοφων κεκληκεν , ὡς Πλατων αὐχμηροτατον . ἐπι δε του ἐναντιου | ||
τουτων γενη θηρατων περιφροσυνη διετεκμηρατο . Και τον μεν τοξευτηρα κεκληκεν : ξουθον ἐκεινῳ το εἰδος , περιφερη τα μελη |
ἡντινουν ἐνδεχεται ; ἠ ἀει αὐτων ἑκαστον ὁ ἐστι , μονοειδες ὀν αὐτο καθ ' αὑτο , ὡσαυτως κατα ταὐτα | ||
μεσπιλωδες : διοπερ οἱον ἀγρια μεσπιλη δοξειεν ἀν εἰναι . μονοειδες δε και οὐκ ἐχον διαφορας . Ὁ δε πρινος |
, και πονος ἐντι θαλασσα , και ἰχθυες ἁ πλανος ἀγρα . αὐταρ ἐμοι γλυκυς ὑπνος ὑπο πλατανῳ βαθυφυλλῳ , | ||
ἡ εὐθυδικια εὑρισκεται πλην της μεταληψεως της ἐγγραφου τε και ἀγρα - φου : πως γαρ οἱον τε στασιν εὑρεθηναι |
πλους σφοδρα ἀγαθος ἡμιν γιγνεται , κἀγω τους μεν ξενους ἀπελυσα ἐπαινεσας , νηα δε , ἡν παρεσχοντο μοι , | ||
την ἀναφοραν του ζῳδιου λζʹ : γινονται νθʹ . ταυτας ἀπελυσα ἀπο Ἡλιου , κατεληξεν Αἰγοκερῳ : ἐκει ὁ ὡροσκοπος |
τα γραμματα σου λογοις . ὡν ἐν τοις παρουσιν ἀναγινωσκομενων ἐπαινῳ πολλῳ συ τε ἐτιμω και βασιλευς ὁ μεγας , | ||
τῳ μεν ἐγκωμιῳ δοξαι και εὐδοξιαι , τῳ δ ' ἐπαινῳ κλεος και εὐκλεια : δοξα μεν γαρ ἐστι το |
ποθεν γινεται ἡ ἐκπνοη και φησιν , ὁτι ἐν τῃ καρδιᾳ και ἐν ταις ἀρτηριαις αἱμα και πνευμα περιεχεται . | ||
Λευις προς τον πλησιον αὐτου τον υἱον Φαραω πραειᾳ τῃ καρδιᾳ και ἱλαρῳ τῳ προσωπῳ : ἱνα τι συ , |
. . ἐκ δ ' ἀρα κολπων γαιης θρῳσκουσιν χθονιοι κυνες οὐποτ ' ἀληθες σημα βροτῳ δεικνυντες . ἠεριων ἐλατειρα | ||
χονδρωδη δ ' οὑτω λεγεται : πολυποδες , γαλεοι τε κυνες . μαλακια δε καλειται τα τευθιδωδη . σελαχια δε |
ἐν ἁπασι , τῃ δε περι την ἐργασιαν διαφορᾳ την ἐξαλλαγην μηχανησομεθα . το δε ἀγωνιστικωτατον και μαλιστα ἡμιν συμβαλλομενον | ||
οἱ του ἀνθρωποι ἐστιν ἀρθρον . οὐκ ἀρα παρα την ἐξαλλαγην της φρασεως κατα την μεταθεσιν οὐχι του κτηματος ἐστι |
τε και μεγαλοπρεπους τυγχανει , και ἐαν πενης τις ὠν τελευτησῃ , και ἐπαινου αὐ ἐτυχεν , και ἐαν φαυλος | ||
προς τουτῳ κεκακωμενη ἐστιν ἡ Ἀφροδιτη , δεος μη ποτε τελευτησῃ . Εἰ δε ἐπι τον Ἑρμην παραγενηται ὁ Ἀρης |
τε ὁσας στρατευσαιντο την γην τηνδε περιποιουμενοι , κατελεγον και ἠγανακτουν , εἰ των κοινων ἀποστερησονται , ὠνειδιζον τε ἁμα | ||
και ἀκριβη και οὐδεν ἀν εἰκῃ και ἀλογιστως ποιησαι , ἠγανακτουν ἀν , ἡγουμενος μ ' ἀλλον λεγεσθαι ἠ ὡς |
δε τουτο καλως εἰδες και ὁπως ἀν λυθειη . το γραμμα γουν ὡς ἡκεν , εὐθυς τε ἡδομην και ᾠμην | ||
την δε ὁλκην ϲυνωνυμωϲ και δραχμην λεγουϲιν . Το δε γραμμα ἐχει ὀβολον αʹ χαλκουϲ δʹ . Ὁ δε ὀβολοϲ |
τον τοιουτον τοπον και το διαστημα , ἐοικεναι μεντοι τῳ μαθηματικῳ κατα τε το ἀυλον και το ἀκινητον και το | ||
δε κατα τι μεν χωριστα κατα τι δε ἀχωριστα τῳ μαθηματικῳ . ὁτι δε τα μεν ἐνυλα εἰδη πανταπασιν ἀχωριστα |
ἡλικιας , δεδωκε σοι ἀν και των λοιπων συστοιχων . ἐχρησαμεθα ἁπλως τῃ καθολικῃ θεραπειᾳ . ἐρχομεθα παρα την του | ||
αἰσθητων κεκληκαμεν , ὡδε και ἀπο των προς την ἁφην ἐχρησαμεθα τισι μεταφοραις . ὁταν μεν οὐν ἐπ ' ἰσης |
ἀγκιϲτρα καταπειραντεϲ ἐν τῳ δερματι το πληθοϲ προϲ το του τραυματοϲ μεγεθοϲ τυφλαγκιϲτρῳ ἠ κοπαριῳ τουϲ ὑμεναϲ και την πιμελην | ||
μεν οὐδεν ὀχληρον φερουϲι πλην ὁϲον ὀδυνην την ἐκ του τραυματοϲ , ὑϲτερον δε παθοϲ ἐμποιουϲι το καλουμενον ὑδροφοβικον , |
ἐνιχραυσῃ κυνοδοντα . διπλῳ δ ' ἐν βουβωνι και ἰγνυσιν ἀσκελες αὐτως μοχθος ἐνιτρεφεται , πελιος δε οἱ ἐμφερεται χρως | ||
ἀσκελες : το σκληρον . οἱον ” ἀλλα Ποσειδαων γαιηοχος ἀσκελες αἰεν ” . παρα το σκελλω , το ξηραινω |
τοὐξημβλωμενον ] ] ⌈ το / ⌈ ἡμιτετελεσμενον . [ ἡμιτελες . ] πλην ] εἰ μη . λεγειν ] | ||
Χρυσις ἱερεια ʃ το ὀγδοον ἐπληρωσε , το δε ἐννατον ἡμιτελες ἠν ἀμφιδηριτος : ἀμφιβολος . ʃ ἀμφισβητησιμος ἀγχωμαλου : |
και κυλιξ αἰχμη , κομη δε τοξα , δηιοι δε κρατηρες , ἱπποι δ ' ἀκρητος και ἀλαλη μυρον . | ||
σχημα της στρατειας Ἐγεσταιοι και Λεοντινοι παρειχον , οἱ δε κρατηρες ἀλλο τι βουλομενων ἠσαν και ἡ μεχρι Αἰγινης ἁμιλλα |
: νυν δ ' ἐδεισαν μη οἱ Ἀθηναιοι ἐχοντες αὐτην χαλεπωτεροι σφισι παροικοι ὠσιν . Μετα δε ταυτα τριτον μερος | ||
το μεγεθος , ἐπιμελη ποιουμενοι ζητησιν . οἱ μεν οὐν χαλεπωτεροι τας φυσεις ἐπι το μειζον τε και φοβερωτερον ἁπαντα |
ἀναγκη μεν θεασασθαι και γνωριζειν : ἀνευ γαρ γελοιων τα σπουδαια και παντων των ἐναντιων τα ἐναντια μαθειν μεν οὐ | ||
περιττολογειν και ἐμποδιζειν ἀλλοις θελουσι λεγειν , ὡς ἀν τα σπουδαια λεγοντες ἐξελθοιεν , μεχρις ἀν και το ὑδωρ ἐκχυθῃ |
την μεγιστην δασμοφορον ποιησω . Ἱστιαιος μεν δη λεγων ταυτα διεβαλλε , Δαρειος δε ἐπειθετο και μιν ἀπιει , ἐντειλαμενος | ||
λοιπον θαρρησας ἀνεσειε τα πληθη , και την ἐκκλησιαν συνταραττων διεβαλλε τους στρατηγους , ὁτι χρημασι πεισθεντες ἐγκατελιπον την των |
καιρον , ἀλλ ' εἰς ἁπαντα τον βιον πολλακις αὐτην ἐσωσεν ἐκ μεγαλων κακων . γυνη τις ἀφικετο προς τον | ||
μετα ῥοδινου ἠ μηλινου καθ ' ἑκαστην ἡμεραν , πολλους ἐσωσεν . Ἀντιδοτος ποδαγρικοις λαμβανομενη ἐπ ' ἐνιαυτον κατ ' |
διεπορθμευεν , και ἐς τοδε το στρατοπεδον οἱ Λιβυες ἀφορωντες ἐθαρρουν . τοτε δ ' αὐτου ληφθεντος και τα λοιπα | ||
ἀνεχωρουν : συνεσκοταζε γαρ ἠδη , και κεκμηκοτες ἀκμησιν οὐκ ἐθαρρουν συμπλεκεσθαι . Τουτο μεν δη συγκυρημα τοις ὑπολοιποις ἐκ |
ποθεν , το που , το πῃ τας τρεις πλαγιας ἐκληρωσαντο πτωσεις , το μεν ποθεν την γενικην , το | ||
του δε ποντου και της βαθειας ἠπειρου ἑκαστῳ ἀνδρι μοιραν ἐκληρωσαντο ἐχειν . δια τουτο και ἀλλως κατα φυσιν και |
, ὀλιγον δε ἐμπροσθεν ἐν ἀριστερᾳ της ὁδου ταφος Εὐπολιδι Ἀθηναιῳ ποιησαντι κωμῳδιαν . προελθουσι δε και ἐπιστρεψασιν ὡς ἐπι | ||
' αὐτου παλλακιδα γεγενημενην Περσεως του βασιλεως ὀνομα Καλλιππαν συνοικειν Ἀθηναιῳ τῳ Περγαμηνῳ . προς ταυτην οὐν διελθων και τραγῳδησας |
του ληϊστης γεγονε , δηλον ἐντευθεν : τα εἰς ΤΗΣ δισυλλαβα βαρυνεσθαι θελουσιν , οἱον πλυτης δοτης θυτης , χωρις | ||
το δαφοινος ὁ ἀγαν φονιος . Τα εἰς νος ληγοντα δισυλλαβα μονογενη ἀπαρασχηματιστα , δια του ο γραφει την παραληγουσαν |
: γεγραφαται δε ταδε ἐν τοιϲι χρονιοιϲι , ἐνθα κωλικων θεραπειη ἐγραφη . Θεραπεια των κατα το ἡπαρ ὀξεων παθων | ||
θερμῳ διανιζειν : λουεσθαι δε δια τριτης ἡμερης . Ἑτερη θεραπειη : ἐκβαλων την ἑδρην ὡς μαλιστα , αἰονᾳν ὑδατι |
κατα την οἰκιαν ἀποκειμενην ἐχει , τουτι δε μονον λανθανειν ἐσπουδαζεν ; εἰπε , λεγε τουτου την αἰτιαν , Αἰσχινη | ||
διαφανει σπουδῃ τε και ἐπιμελειᾳ : ὡστε και ὁ Μαρινος ἐσπουδαζεν αὐτῳ συναυξειν το μεγεθος της κατα παντα περιφανειας . |
ἐλαττουσθαι . τριτον δε : βραβευτης ὠν των δικαιων ἀγαθος ἐλογισατο παρ ' ἑαυτῳ , ὁτι τοις μεν ἐκ της | ||
οὐκ ἀναγκη και μετα χρονον και καθ ' ἡν ἑκαστος ἐλογισατο ἐνιαυσιον κινησιν προστεθεισαν ἐπουσιαν τῃ ζητουμενῃ ἡμερᾳ την ἀκριβη |
γαρ Ὀρφευς : ἐπειτα δ ' ἐτευξε μεγας Κρονος αἰθερι διῳ ὠεον ἀργυφεον . Το γαρ ἐτευξε δηλοι τι τεχνητον | ||
ἐν Δαναοισι . Νεστωρ δ ' Ἰδομενηι και Ἀτρεος υἱει διῳ ἀμφω ἐελδομενοισιν ἐπος φατο νοσφιν ἀπ ' ἀλλων : |
πολιν ἀρχαιαν ; ἠν γαρ πολις ἀρχαια και προ Φιλιππου Φιλιπποι : δημος Ἀττικος , ἐργον Καλλιστρατου , την φωνην | ||
Φιλιππικων . μετωνομασθη μεν - τοι ἡ πολις των Δατηνων Φιλιπποι , Φιλιππου του Μακεδονων βασιλεως κρατησαντος αὐτης , ὡς |
τῃ ὁλῃ : ὁπερ ἐστιν ἀδυνατον . Τῃ ἀρα μεσης ἀποτομῃ δευτερᾳ μια μονον προσαρμοζει εὐθεια μεση δυναμει μονον συμμετρος | ||
μονον συμμετρος οὐσα τῃ ὁλῃ . Μια ἀρα μονη τῃ ἀποτομῃ προσαρμοζει ῥητη δυναμει μονον συμμετρος οὐσα τῃ ὁλῃ : |
τῳ φιλειν δε την διανοιαν ἐστ ' ἐχων . τῳ φιλοσοφῳ παρεθηκα κωλεαν , ποδας : ἀδηφαγον το ζῳον εἰς | ||
ἡν ἀν τις φαιη νικην ἱεροπρεπεστεραν τε και εὐαγεστεραν οὐδε φιλοσοφῳ μαλλον προσηκουσαν , ὁποιαν Πλατων οὐκ ἐνικησε Διονυσιον οὐδε |
Τετμησθω ἡ ΑΒ διχα κατα το Ε σημειον , και ἀναγεγραφθω ἀπο της ΕΒ τῳ Δ ὁμοιον και ὁμοιως κειμενον | ||
ποταμων , φραζετω : ἐμοι δε και ταυτα ὡς ἀκοη ἀναγεγραφθω . ἐπει και ἀλλων πολλων ποταμων οὐνοματα Μεγασθενης ἀνεγραψεν |
του βαρεος ἐπελαφρισαι και τα περι το ἠτρον και τον κτενα ἐπικεχαλασμενα ἠ ἐξῳδηκοτα ἰησαιτο . τας δ ' ἀκροχορδονας | ||
μοριων ἐν αὐτοιϲ ἐμφερομενων : τηϲ δε κυϲτεωϲ ἑλκωθειϲηϲ εἰϲ κτενα και ὑπογαϲτριον ϲφοδρωϲ ὀδυνωνται και δυϲουρουϲι , και το |
ἐγινετο συγγνωμη , ἐπαινεοντων τουτους τοισι τι και συνῃδεατε : Ἀρταβαζου δε θωμα και μαλλον ἐποιευμην το και καταρρωδησαι Λακεδαιμονιους | ||
. ἐκει δε Περσων τινας καταλαμβανω φυλακας Καριας ὑπ ' Ἀρταβαζου καθεζομενους : και Ξερξῃ μεν ἠδη ἀδεως εἰχον ὁστις |
ὑγροτης διαφορος . ὁταν οὐν ᾐ πολυ το θερμον , δαψιλης δε και ἡ ὑγροτης , τοτε την μεν προσπελαζουσαν | ||
δε ἱερεως αὐτου τῃ μαχαιρᾳ θιγοντος , αἱματος ἐκρυσις γινεται δαψιλης . Και τουτῳ τῳ τροπῳ την δεισιδαιμονιαν τελεσαντες μετ |
πληγῃ ] ἐν ἑνι πολεμῳ . κατεφθαρται ] ἐφθαρη , ἀπωλετο . ὀλβος ] εὐδαιμονια . ἀνθος ] το ἐξαιρετον | ||
δυστυχιαν ἐλεησας : περιπαθεις ἀγαν αἱ Φοινισσαι τῃ τραγῳδιᾳ . ἀπωλετο γαρ ὁ Κρεοντος υἱος ἀπο του τειχους ὑπερ της |