| πολεων παραδιδωσι . . αὐτος δ ' ἠπειλησεν ἁμ ' ἠοι φαινομενηφιν νηας ἐυσσελμους ἁλαδ ' ἑλκεμεν ἀμφιελισσας : ἡ | ||
| . Ἐν δε τῃ δῃ ἡμερᾳ Δημοκριτῳ Πλειαδες δυνουσιν ἁμα ἠοι : ἀνεμοι χειμεριοι ὡς τα πολλα , και ψυχη |
| δε συμμοριας . οὑτοι δε ἠσαν οἱ τριακοσιοι οἱ πανυ πλουσιοι οἱ πρωτοι , οἱτινες προεισεφερον των ἀλλων τε και | ||
| πολλους : τους πενητας οἱ τα μειζω κεκτημενοι : οἱ πλουσιοι ἐγυμνωθησαν κτἑ . : ταυτα ὡς ἐν παρεκβασει εἰρηται |
| οὐ διενηνοχασι προς τα ὁριστικα , οὑτω και ἐν τοις παθητικοις τα δευτερα και τριτα προσωπα της δευτερας και τριτης | ||
| τις ὁτι ἡ φυσις , ὡσπερ τα πολλα ἐν τοις παθητικοις και διηρμενοις αὐτονομον , οὑτως οὐκ εἰκαιον τι κἀκ |
| ἐπικινδυνου και πολλην ἐχουσης ἀδηλιαν ἑκουσιως ἁπτομενος , μητε τους παραβολως χρησαμενους τοις πραγμασι και θαυμασθεντας ἐπι τυχῃ λαμπρᾳ ζηλουν | ||
| και μονοι δια στενης τινος και βαθειας διωρυγος ἐτολμησαν διαβηναι παραβολως . διαβαντων δ ' αὐτων και προσβαλλοντων τοις τειχεσιν |
| ἁπαξ ἀναιρεθεις πως τυραννησαι δυναται ; ἀει οὐν ἐμπιπτει στοχαστικη ἀντιθεσις ἐν τοις κατα αἰτησιν δωρεας ὁροις : ἐαν τοιαυτῃ | ||
| νομιμου κεφαλαιου , λελυμενου μαλλον τῳ δικαιῳ , ἀντεπεσεν ἀναγκαιως ἀντιθεσις παλιν ἀπο του νομιμου : οὐκουν εἰ πεπεισαι παραβεβασθαι |
| και τον Στρομβιχιδην και τας ναυς ἀπεληλυθοτα ἐθαρσησεν . και παραπλευσας δυοιν νεοιν Ἀστυοχος ἐς Χιον κομιζει αὐτοθεν τας ναυς | ||
| δη τοσαυτα εἰποντες ἀπῃεσαν , και ὁ Κηνσωρινος πεντηρεσιν εἰκοσι παραπλευσας ἀνεκωχευε παρα την πολιν : των δε πρεσβεων οἱ |
| , ὡστε και την φιαλην εἰναι χαλκιῳ προσεοικυιαν ἐκπεταλῳ , δεχομενην ψυχρον ὑδωρ . την δ ' ἀμφιθετον ποτερα δυο | ||
| το πυρουμενην και ὑγραινομενην , δηλοι τε ἐν τῳ μορφας δεχομενην οὐ το μεμορφωσθαι αὐ - την , ἀλλ ' |
| χαλεπαινων πιστος ἀει , ὁ δε ἀντιλεγων αὐτῳ ὑποπτος . ἐπιβουλευσας δε τις τυχων τε ξυνετος και ὑπονοησας ἐτι δεινοτερος | ||
| “ Εἰθε κληρονομησαιμι της γυναικος , ” “ Εἰθε λαθοιμι ἐπιβουλευσας τῳ ἀδελφῳ , ” “ Γενοιτο μοι νικησαι την |
| ἀκολαστον , νοσωδη . σωφρονα μεν οὐν βιον ὁ γιγνωσκων θησει πρᾳον ἐπι παντα , και ἠρεμαιας μεν λυπας , | ||
| μεν οὐν ὁρικον οὐκ ἐμπεπτωκε . μετα δε την προβολην θησει ὁ κατηγορος τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , |
| παντα , και περι των ἐθνεων της μορφης , ὁτι διαλλασσει και μηδεν ἐοικεν ἀλληλοισιν . Περι μεν οὐν ἁπαντων | ||
| ἐπι του χωρις τακτεον . οὐ γαρ τῳ ἐναντιως πορευεσθαι διαλλασσει ἐκεινων μονον , ἀλλα και τῳ κερατα μη ἐχειν |
| Θετταλους εἰναι . οὑτος δε Γηγενεις φησιν ἐγχειρογαστορας τοις Ἀργοναυταις ἐπιβουλευσαι [ δοκουντας λῃστας εἰναι ] . Πολυγνωστος δε ἐν | ||
| γαρ δη Σατυρος ἐπεισε δυο φιλους ἱκετας καταφυγοντας προς αὐτην ἐπιβουλευσαι . οἱ μεν κατεφυγον , ὁ δε Σατυρος ἐξῃτει |
| : οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ||
| μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες |
| , ὡς προτερον ἐλεγομεν , την ἁπλην ἀποφασιν χρη ὡς ἑπομενην αὐτῃ ὑποταττειν , την οὐκ ἀναγκαιον εἰναι , οὐτε | ||
| ἐπι των ψυχρων ὡρων εὐλαβεισθαι κενωσιν δαψιλη , δια την ἑπομενην καταψυξιν . οὐχ οἱον τε δια γραφης ἑκαστῳ των |
| ὡς οὐ δυναμενην των ὑποθεσεων ἀνωτερω ἐκβαινειν , εἰκοσι δε χρωμενην αὐτοις τοις ὑπο των κατω ἀπεικασθεισιν και ἐκεινοις προς | ||
| , και γυμναζειν συμμετροις γυμνασιοις παραιτουμενην την πολλην βαθισιν , χρωμενην δε τῃ αἰωρᾳ : ἐπειτα τοις αὐτοφυεσιν ὑδασι χρησθαι |
| τοιουτου , ἠ συμπασχειν και αὐτην : και ἠ ταὐτον πασχουσαν παθημα πασχειν , ἠ ὁμοιον τι , οἱον ἀλλως | ||
| : σοι δε συγγνωμη λεγειν ταδ ' ἐστι , μη πασχουσαν , ὡς ἐγω , κακως . ἀλλα κτανειν σον |
| ' εἰς ὀμφακομελι ἠ εἰς το Κιβυρατικον ὑδρομηλον ἠ εἰς ὀξυκρατον ἠ εἰς ὑδροροσατον ἐπιτρεπειν τε ἐπιρροφειν κατ ' ὀλιγον | ||
| ια μετα ἀφεψηματοϲ φοινικων κυαθων β . καταρροφειτωϲαν δε και ὀξυκρατον ψυχρον ἠ φοινικων ἠ μηλων ἠ ἀπιων ἠ ἑλικων |
| ἐκεινων ἐργα λεγοντες , ὑβριστας εἰναι πικρους ἐξειργασαντο . τοιουτοις συνεχομενοι κακοις οἱ ὑπατοι πεμπουσι τους συνωνησομενους σιτον ἐκ των | ||
| , ἑως ἀν ὑπερπιοντες και ὑπερμεθυσθεντες ὑπο ἰλιγγων και στροφων συνεχομενοι ὑφ ' ἑτερων ἀγησθε και μη αὐτοι δυνησθε σωθηναι |
| λαμβανειν , ποσον ἡ σεληνη καθ ' ἑκαστην των παροδων παραλλασσει πρωτον ἐπι του δι ' αὐτης και του κατα | ||
| ᾡ ἑκατεραν των ΜΚ ΚΛ διαπορευεται , ἡ δε ΜΛ παραλλασσει το φανε - ρον ἐν ᾡ ἡ μεν ΜΚ |
| ἀνω θεον προσαγομενον αὐτου τα ὀμματα λαμβανει τε το μεν κριτικον ἀπο της θεωριας , το δ ' ὁρμητικον ἀπο | ||
| Και ἡ θεων δε ψυχη κεκτηται και αὐτη το τε κριτικον , ὁ και γνωστικον ἀν καλοιτο , και μην |
| περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
| μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
| την εὐτυχιαν ταις ὀρθαις πραξεσιν , ἠτοι ὑπο της σοφιας ἐπιφερομενην , ἠ και καθ ' αὑτην ἐχουσαν ἰδιαν τινα | ||
| και τῳ παρασκευασθεντι ὑδατι ἐν ταις στεγαις ἐπειρατο σβεννυναι την ἐπιφερομενην φλογα . το δε τελευταιον ἀθροισας τῃ σαλπιγγι τους |
| γαρ νυν Ὀδυση ' ἐφαμην κακα πολλα παθοντα οἰκαδ ' ἐλευσεσθαι : νοστον δε οἱ οὐ ποτ ' ἀπηυρων παγχυ | ||
| ' ἡδονην δεξασθαι τον λογον , εἰ μελλοι θανατος αὐτῳ ἐλευσεσθαι παρημεληκοτι του βιου : τον δε θεον οὐ ταυτην |
| δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
| : δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
| Ἀπολλων ἀνειπεν , ἐνθα ἀν ἰδῃ χορευοντας ἀγροικους θαλλοις ἐλαιας ἐστεφανωμενους . Γενομενος δε κατα τον τοπον της Ἀσιας , | ||
| μυρων ὀζοντας και ὑπογεγραμμενους και ἐντετριμμενους , στεφανοις τε ἀνθεων ἐστεφανωμενους . προς δε τῳ κοσμῳ οὑτω λαμπρῳ ὀντι και |
| ἐστι μαλλον ἰδιοποιησαμενου αὐτο και το μηδεν ἀγαν Θαλης ὁ φυσικος φιλοσοφος ἐπι Δαρειου προειπων την του ἡλιου ἐκλειψιν . | ||
| ἀπο Κεω της νησου , πολεως δε Ἰουλιδος , φιλοσοφος φυσικος και σοφιστης , συγχρονος Δημοκριτου του Ἀβδηριτου και Γοργιου |
| Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
| ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
| δεμας μεγεθος τε γυναικος αὐτην ἐμμεν ἐφαντο θεηγενεος Πριαμοιο ἀντιθεην παρακοιτιν . Ἀφαρ δε οἱ ἐμμεμαωτες χειρας ἐπερριψαντο λιλαιομενοι μιν | ||
| ὁ ταφων μενε δηρον , ὑπεκλασθη δε οἱ ἀλκη δερκομενου παρακοιτιν . Ἀφαρ δ ' ὁ γε λησατο παντων ὁσσα |
| Ῥοδιων . παιφασσουσαν : ἠτοι ὁρμωσαν , και πολλῳ ταραχῳ κινουμενην . * ἐπηλασεν : ἀπεδιωξεν και το στεγνα : | ||
| αὐτην ἀθανατον εἰναι δια το μαλιστα ἐοικεναι τοις ἀθανατοις αἰει κινουμενην : κινεισθαι γαρ και τα ἀθανατα παντα συνεχως , |
| ἁς δη και ἐννεα Μουσας προσηγορευκασιν . Ἀλλα προς ἀποδειξιν ἀληθεστεραν ἐκθετεον και τα ὀργανα οὑτως . Ἐστω τετραγωνον ἰσοπλευρον | ||
| γεγονυιας εἰρηνης : οὐ γαρ ἐνεστ ' εἰπειν οὐτ ' ἀληθεστεραν οὐτε καλλιω προφασιν του της των τετελευτηκοτων ἀγασθεντ ' |
| οὐδετερων λεγομενων ὀνοματων την ἐννοιαν ἠ ἐπι το προ ἀμφοιν ἀγομενην , ὡς ὁταν το πρωτον λεγωμεν , ἠ ἐπι | ||
| σφαγιον αὐτην αἰτουντων των Ἀχαιων , προς δε τον βωμον ἀγομενην οἱ μεν ἀριστεις οὐ προσεβλεψαν , ἀλλα παντες ἐτρεψαν |
| μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
| δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
| διεξιοντες , και την ἐσθητα του Ποστομιου πιστιν των λογων παρεχομενοι . ἀγανακτησεως δε μεγαλης ἐξ ἁπαντων γενομενης συναγαγοντες την | ||
| και ἀκινακεας ἐστρατευοντο . Οὑτοι μεν οὑτω ἐσκευαδατο , ἡγεμονα παρεχομενοι Ἀριομαρδον τον Ἀρτυφιου ἀδελφεον . Σαραγγαι δε εἱματα μεν |
| ἐπαινοις τε και φιλανθρωπιαις ἀνελαμβανε , τους δε ἀργους [ γεωργους ] ὀνειδιζων τε και ζημιων ἐπι το θεραπευειν ἀμεινον | ||
| : ἐποιει γαρ ἑν μεν μερος τεχνιτας , ἑν δε γεωργους , τριτον δε το προπολεμουν και τα ὁπλα ἐχον |
| ἠθος , συνηθων εὐηθων . Τοις Δημοσθενεσι μονως . Πασα συναιρεσις ἀπο καθαρων γινεται φωνηεντων : ἐνταυθα τοινυν ἐπει μεταξυ | ||
| δε προς την δια των χειρων παραγωγην και ψοφος και συναιρεσις του μηκους , Περι πηχεος και κνημης . των |
| των θεωρικων , σαφως οὑτωσι , και τους περι των στρατευομενων ἐνιους , ὡν οἱ μεν τα στρατιωτικα τοις οἰκοι | ||
| λοχον : την δε δαπανην την εἰς τον ἐπισιτισμον των στρατευομενων και εἰς τας ἀλλας χορηγιας τας πολεμικας ἐπιτελεσθησομενην συμμετρησαμενος |
| τον νυν χρη κομεειν : προς γαρ Διος εἰσιν ἁπαντες ξεινοι τε πτωχοι τε , δοσις δ ' ὀλιγη τε | ||
| χρονον ἐων ἐν Σουσοισι , ὁτε οἱ Ναξιοι ἠλθον , ξεινοι πριν ἐοντες τῳ Ἱστιαιῳ . Ἀπικομενοι δε οἱ Ναξιοι |
| ἀφειμενοι του φοβου χαιρειν τε προσεποιουντο και το συνεδριον των βουλευματων ἐπῃνουν : ὀλιγοι δε τινες ἐξ αὐτων οἱ πονη | ||
| προς το αὑτου συναπτε , ἱν ' ᾐ το κενοφρονων βουλευματων ἑρμηνεια του προς αὑτου . αὑτου ] παρανοιᾳ . |
| ὑπεμενον , ἀλλα τρωθεντες οἱ πολλοι αὐτων προς την νησον κατεφυγον . Περι δε το μεσονυκτιον γαληνης οὐσης ἐλαθομεν προσοκειλαντες | ||
| ὑφ ' ὡν ἡκιστα ἐχρην ἐπ ' ἐμε κηδεστην ὀντα κατεφυγον , ἀναγκη μοι γεγενηται εἰπειν ὑπερ αὐτων . ἐχω |
| εὐεργετηθεν ὑπ ' αὐτου : και ἱερον ἐστιν αὐτου . Παραπλους δε της Ὀμβρικης ἐστιν ἡμερων δυο και νυκτος . | ||
| * * Κεβρην , Σκηψις , Νεανδρεια , Πιτυεια . Παραπλους Φρυγιας ἀπο Μυσιας μεχρι Ἀντανδρου * * . ΛΕΣΒΟΣ |
| και πυρι , και παλιν ἑν ἑνι , το μεν ξηροτατον τῳ ὑγροτατῳ , γην ὑδατι , το δε ψυχροτατον | ||
| προς τῳ ὀστεῳ τῳ σκληρῳ λεπτον ἐστιν ὡσπερ ἀραχνιον , ξηροτατον του ἀλλου δερματος . Τεκμηρια δε πολλα ὁτι ξηροτατον |
| , οἱ δε ὁ τι ἀν ἑκαστος ἐπινοησῃ τουτο μοι προσαπτουσι . τα τελευταια δε και το φως αὐτο κλοπιμαιον | ||
| τα πολεμια . Λακεδαιμονιων : την Λακεδαιμονιων πολιτειαν τινες Λυκουργῳ προσαπτουσι πασαν . ὁ δε Ἀλκμαν οἰκετης ἠν Ἀγησιδου , |
| και δια την παχυτητα οὐκ ἐμειται . τοτε και εὐκρατον παρεχομεν , ὡστε ἐμεθηναι αὐτην . το γαρ εὐκρατον κατακερματιζει | ||
| πλην εἰ μη φοβουμεθα κεφαλαλγιαν : τοτε γαρ ὑδαρωτερον αὐτον παρεχομεν . ιηʹ . Οἱσι ῥινες ὑγροτεραι φυσει και ἡ |
| γενοιμην νυμφιωι [ ὁμολογουμενην ἀτυχιαν . τα ! [ ἠδικημενος κατειχον . ἀνδραποδον [ εἰ , Δημεα . εἰ γαρ | ||
| και τοδε μεν ἐπῃρε Ῥωμαιους , νυκτος δε φοβοι πολλοι κατειχον : οἱ γαρ ἱππης , ὁσοι των βαρβαρων , |
| εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
| ! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
| πιειν το φαρμακον ἀναγκαιον δια την ὑγειαν , και το πλευσαι εἰς Αἰγιναν δια το χρηματισασθαι . παλιν ἀναγκαιον λεγεται | ||
| παρα το εἰς δυο ξυλα πηξαντα την σχεδιαν ἀπο Σαμοθρᾳκης πλευσαι φευγοντα τον ἐπι Δευκαλιωνος κατακλυσμον . και ῥαπτον κυτος |
| διδασκαλια πλειονος ἐδειτο λογου , νυν μεν ταυτην ἀφιησι , παραπεμπει δε εἰς τους ἑξης λογους , ὡς ἐν ἐκεινοις | ||
| οἰδεν ὁτι το σημειον ἀμερες ἐστι , την δε αἰτιαν παραπεμπει τῃ φυσικῃ φιλοσοφιᾳ : οὐδε γαρ οἰδε την αἰτιαν |
| ” Ἀβρααμ της φωνης Σαρρας ” : ἀναγκαιον γαρ τοις παραγγελμασιν ἀρετης τον μανθανοντα πειθαρχειν . οὐ παντες δε πειθαρχουσιν | ||
| ψυθος . τις ὡδε παιδνος ἠ φρενων κεκομμενος , φλογος παραγγελμασιν νεοις πυρωθεντα καρδιαν ἐπειτ ' ἀλλαγᾳ λογου καμειν ; |
| και ἐκλειωσαντες χρωνται . ἡμεις δε ἀνα λιτρ . αʹ βαλλομεν και γινεται καλλιον . Φοινικων πατητων . . . | ||
| ἐνοπη τε δεδηει τειχος ἐυδμητον , καναχιζε δε δουρατα πυργων βαλλομεν ' . Ἀργειοι δε ἡ διπλη ὁτι Ζηνοδοτος γραφει |
| , ὁπηνικα αὐτον ἐδει ἁμα και τῳ ἠρι διαλυεσθαι και καθαιρεσθαι ὑπο τε κορυζης και βραγχων , τη - νικαυτα | ||
| ἐπιῤῥοφειν . Τουτο και τοισι ῥεγχουσι διδοναι και μη δυναμενοισι καθαιρεσθαι . Εἰ δε ἰσχυροτερον βουλοιο ποιεειν , ὑσσωπου και |
| προσεειπε ποδηνεμος ὠκεα Ἰρις : Ἡρη με προεηκε Διος κυδρη παρακοιτις : οὐδ ' οἰδε Κρονιδης ὑψιζυγος οὐδε τις ἀλλος | ||
| θεαων ἐμμεν ἀριστη , ἀμφοτερον γενεῃ τε και οὑνεκα ση παρακοιτις κεκλημαι , συ δε πασι μετ ' ἀθανατοισιν ἀνασσεις |
| κατα πολεμον αὐτους ἡττημενους , το ἐξ ἀναγκης γιγνομενον εἰς καθαιρεσιν ἐλαβε : το γαρ μετα συμμαχων αὐτους πολεμειν τεκμηριον | ||
| γαρ ὡς θεῳ νομιζετε ἐκεινῳ πεπηγεναι , δηλον ὁτι προς καθαιρεσιν ἡκει λοιπον αὐτῳ τα της δυναμεως . ἀντι του |
| ἐνδεχομενον γινομενον το συμπερασμα . εἰ δε εἰεν ἀμφοτεραι ἀποφατικαι ἐνδεχομεναι , ἡ μεν καθολου ἡ δε ἐπι μερους , | ||
| , ὑστερον δε φαντασιαν . ἠ αἱ μεν εἰρημεναι λυσεις ἐνδεχομεναι εἰσι και προς το πιθανον ἐκδεδονται μαλλον ἠ το |
| δε νυ παντες ἐδαινυμεθ ' ἠματι κεινῳ ἀθανατοι και πολλα δομεν περικαλλεα δωρα : ἀλλα τα γ ' ἐξελαθου , | ||
| δικασσαι , Κυρνε , δικην , ἰσον τ ' ἀμφοτεροισι δομεν , μαντεσι τοι οἰωνοις τε και αἰθομενοις ' ἱεροισιν |
| ἐχονται Μαχλυες , [ τῳ ] λωτῳ μεν και οὑτοι χρεωμενοι , ἀταρ ἡσσον γε των προτερον λεχθεντων . Κατηκουσι | ||
| ἐχοντες μεγαλα , φωνην δε ἰδιην ἱεντες , ἐσθητι δε χρεωμενοι Σκυθικῃ , ζωοντες δε ἀπο δενδρεων . Ποντικον μεν |
| τελειοτερας κατα νουν σοφιας κτησιν τε και χρησιν . Ἰδιαζουσαι παρακλησεις προς την θεωρητικην φιλοσοφιαν και διαφεροντως την κατα νουν | ||
| τυραννον ἑωρων ἐπι θατερα μερη δια τας σπουδας και τας παρακλησεις των φυγαδων , αἰτησαμενοι χρονον εἰς ἀπολογιαν , και |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| ληγον εἰς ν και ἐχον την ἑξης ἐκ του σ ἀρχομενην δια του η γραφεται , και το ἰνβεν το | ||
| του προς τους ἀλλοεθνεις πολεμου στασις ἐμφυλιος , ἡν χρην ἀρχομενην ἐξελαυνοντας ἐκ της πολεως και θεους παραιτουμενους θυσιαις τε |
| της Κελτικης παρωκεανιτιδος ἀν εἰη : τοσουτους γαρ πως διελθοντες συναπτουσι τῳ ὠκεανῳ . : ἐπει οὐν φησιν ἀπο του | ||
| : και τουτων γαρ τα μερη προς τινα κοινον ὁρον συναπτουσι : του μεν χρονου τα μερη το νυν ἀδιαστατον |
| τῳ οἰκειῳ λογῳ χρωμενη , ὁπως ἀν γενηται τι των ἐνδεχομενων και εἰναι και μη εἰναι . προ τε γαρ | ||
| τε και ἐνεργειαι , ἁτινα των ὡς ἐπι το πολυ ἐνδεχομενων εἰσι και οὐκ ἀει ὡσαυτως ἐχοντα , ἀλλ ' |
| του ὁλου εἰδους , ὡστε το ὁλον κινειν τε και κινεισθαι , ἀλλ ' οὐχι κατα το ὁλον κινειν τε | ||
| : οἱ δ ' ἀριστοκρατικοι και περι παντος θελοντες μη κινεισθαι ἐκ του πατριου κοσμου την πολιτειαν ἀπορουντες , ὁ |
| ἱερον ἱδρυσθαι ἐν Πισῃ . οὐ γαρ ἐν Ἠλιδι οἱ ἐρχομενοι ἐπι την πανηγυριν θοινωνται , ἀλλα ἐν Πισῃ . | ||
| δηλωτικων του τι ἠν εἰναι λογων εἰς ἐννοιαν των ἑπομενων ἐρχομενοι την ἀποδεικτικην εἰς την των τοιουτων κατασκευην παραλαμβανομεν . |
| τετρυμενοις ἐντυχοιμεν , ὁτε χρη . μηδ ' ἐκφερωμεθα ταις προθυμιαις παρα καιρον , μηδε βραδυτητα τις ἡγεισθω την ἐμπειριαν | ||
| Θεσσαλιας : και γιγνεται μαχη πληθει τε μεγιστη και ταις προθυμιαις των παραταττομενων . Ὁ μεν γαρ Πομπηιος τεσσαρακοντα πεζων |
| συνδεσμου : ἀρα οὐν οὐτε των ἀρσενικων ὀνοματων δυναται εἰναι τελικον . Ταυτα μεν ἐν τουτοις . Διαλαμβανει δε πρωτον | ||
| τουτων συνθεσιν . λεγεται δε καθ ' αὑτο και το τελικον αἰτιον : καθ ' αὑτο γαρ τελος του ἀνθρωπου |
| ἠκουσε , και ὡσπερ δαιμονα ἐβλεπε , συνην τε αὐτῳ ἐπιδιδους την σοφιαν και ὁ τι μαθοι μνημονευων . φωνη | ||
| και δυσκολος , παρθενον αὐτην ἀποληψεται . ἐγω γαρ προικα ἐπιδιδους οὐκ εὐκαταφρονητον ἀγαπητως ἀν λαβοιμι τον γαμον . ἀναγνωσομαι |
| παντι σωματι , χρη συντομως ποιεισθαι την θεραπειαν και μη ἀναβαλλεσθαι : χαλεπον γαρ . ἀλλα τεμνειν δει την φλεβα | ||
| , ἀλλ ' ἐκ προρρησεως ἀγωνιζεσθαι δια μαχης , μη ἀναβαλλεσθαι , ἀλλ ' ὡς ὁτι μαλιστα φθανειν προσβαλλοντα εἰτε |
| τι γαρ ἀν ὑπο τοις ὀνυξι λαβῃ , θανατοι . ὀχεισθαι δε ἀετῳ βασιλευσι μεν και ἀνδρασι πλουσιοις και μεγιστασιν | ||
| Μιλησιου τιθησιν [ . δοξαν ] ἐφ ' ὑδατος λεγοντος ὀχεισθαι την γην ὡσπερ ξυλον ἠ ἀλλο τι των ἐπινηχεσθαι |
| οὐδενα ἀν ἐποιησαμην λογον , εἰ μη ᾐσθανομην αὐτον ὡς δημοτικον ὀντα πειρασομενον παρα το δικαιον σῳζεσθαι , και της | ||
| . . . σοφισμα ] φησι δε το διαγραμμα . δημοτικον ] κοινωνικον . , ὠφελιμον τῳ δημῳ , ὠφελουσα |
| δικαιων . Τοφρ ' ἠν ὀφρ ' ἐτι γαια γενος χρυσειον ἐφερβεν . Ἀργυρεῳ δ ' ὀλιγη τε και οὐκετι | ||
| κνημῃσιν ἐθηκε . δευτερον αὐ θωρηκα περι στηθεσσιν ἐδυνε καλον χρυσειον πολυδαιδαλον , ὁν οἱ ἐδωκε Παλλας Ἀθηναιη , κουρη |
| ὑποθωμεθα εἰναι τα ἀξιωματα ἀποδεικτα , οὐδεν ἐσται τῳ ὀντι ἀποδεικτον . βουλομαι γαρ γνωναι την ἀθανασιαν της ψυχης ὁτι | ||
| το τι ἐστι λεγων εἰναι ἀποδεικτον τον ὁρον φησιν εἰναι ἀποδεικτον . οὐ γαρ ὡσπερ ἐν τῃ ἀποδειξει ἑτερον τι |
| τι ἑαυτου τοις ἐφ ' ἑαυτου , οὐδε πας θεος ἀπορρητος προτερον ἠ ἑν , ὡσπερ ἑν προτερον ἠ οὐσια | ||
| . ἠν γαρ χρονος ὁτε της πορφυρας ὁ κοσμος ἀνθρωποις ἀπορρητος ἠν : μικρος δε αὐτην ἐκαλυπτε κοχλος ἐν κοιλῳ |
| συγγραμματος τουτο οὐ χειρον . ἀμεινων γενομενος την γνωμην ἀπειμι παρακληθεις εἰς λογους τοις του βασιλεως λογοις . οὑτοι των | ||
| ὑπομειδιων ] ? : ” ἐμε συ ; ” και παρακληθεις ἐπι συνεδρειαν βουλευομενῳ [ ] μη βουλεσθαι το δοκουν |
| . των μεν γαρ δεξιων πεπονθοτων , την ἀρχην ἐνταυθα βαλλομενοι την νομην ἐπ ' ἀριστερα ποιουμεθα : των δ | ||
| ἀνωθεν ἀπο των ἀκρων ἐξ ἑκατερου μερους ἐξ ὑπερδεξιων λιθοις βαλλομενοι κατα κεφαλης , ὁ δη και μαλιστα τουτους ἐπιεσε |
| γαμεται δεδωκατε με . οἱα δε φιλει γινεσθαι περι τας παραδοξους φωνας τε και ὀψεις , πολλη ταις παρουσαις ἐνεπιπτεν | ||
| μη λεγε ἡμιν τοιαυτα φρικωδη ηὐχουν ] ἐθαρρουν ξενους ] παραδοξους , ἀτοπους μολεισθαι ] μολειν , ἐλθειν ὡδε ] |
| ὁτι Στρατων ἠπορει , εἰ ἐστιν ἀναμνησις , πως ἀνευ ἀποδειξεων οὐ γιγνομεθα ἐπιστημονες ; πως δε οὐδεις αὐλητης ἠ | ||
| των συνοδικων σχηματισμων ὑπολειπεται δια των ἀκρωνυκτων τας ἐφοδους των ἀποδειξεων ποιησασθαι . Ὡσπερ οὐν ἐπι της σεληνης λαβοντες τριων |
| : τα κ ' ἐπειτα και ἐς τελος ᾐσιν † ἀμεινων : ψιλως ἀναγνωστεον , ἐπεκτασιν δε πεπονθεν ἡ λεξις | ||
| τοκεεσσιν . 〚 Στεργε φιλους ἀχρις θανατου : πιστις γαρ ἀμεινων . 〛 Συγγενεσιν φιλοτητα νεμοις ὁσιην θ ' ὁμονοιαν |
| ἐκεινου : Σκυθαι πολιν ᾠκησαν , και νοσουντων ἀξιοι τις ἀφιστασθαι της πολεως : και γαρ ἐνταυθα τῳ κατα ἀντεξετασιν | ||
| φιλοσοφιας χρησαμενος . Ἰδιον δε της Ἀριστοτελους φιλοσοφιας το μη ἀφιστασθαι των ἐναργων : μετα γαρ τας ἀποδειξεις και τους |
| , οὑτω και ἡ ἐκ γενετης ἐκστασις ἠ ἡ ὀργη παθητικαι ποιοτητες λεγονται . Παλιν ὡσπερ ἡ ἀπο μακρας νοσου | ||
| ἁπασι πιστουται το μηδεν ἠδι - κηκεναι την πολιν . παθητικαι δε ὁσαι τον ἀκροατην εἰς ὁ βουλεται ὁ λεγων |
| το νοσημα : ἀλλ ' οἱ στρυφνοι και ἀληθινοι και μεστοι παρρησιας οὐκ ὀνειδιζουσιπαμπολυ γαρ διαφερει νουθεσια μεν λοιδοριας , | ||
| της κοινωνιας προὐθετο , και ἐπειδη ἀφικοντο βοωντες τε και μεστοι θαυματος „ οἱ μεν στρουθοι „ εἰπεν ” ὁρατε |
| . Οὐκ ὠκνησα σοι γραψαι δι ' ἀνδρος δικαζομενου , προσθειην δ ' ἀν και ὑπερ ἀνδρος . εἰ μεν | ||
| των της ὡρας ἀνεχομενος ἀνιαρων ἠλαυνον , ὁπως αὐθις λογῳ προσθειην ἐργον . τουτου δη του νεων τε ἐπιστατειν ἐν |
| ἀγωνιουμενους παντελως ἰστε οὐ τυχης ἐνδεεις ἀλλα της σωτηριου γνωμης ἐλεγχομενοι . εἰ δε μητε ὁσα εἰς ἀρετην ἀσκειτε μητε | ||
| ἀλλως ἠρεσκεν , εἰ τε προσελθοιεν , ὑπερ ὡν ἡμαρτανον ἐλεγχομενοι ἠχθοντο : τα δε της πολεως ἐπραττον , ὡνπερ |
| ” ἀσπαζομαι “ . ἡ δε δια το ἀτοπον της προρρησεως ὡς ἐν ἐρωτι : ” τι φησιν ; “ | ||
| σπλαγχνων τουτο συμβαιη , σφοδρα κινδυνωδης ἡ διαθεσις και μετα προρρησεως δει κεχρησθαι τοις εἰρημενοις βοηθημασι : δριμεος δε ὀντος |
| ἡγουμεθα . τουτ ' οὐν ἐστω , γραμματα δε ἡμεις πεμψομεν οἱς ἐν τῳ γραφειν τα πραγματα . Ὡσπερ σε | ||
| , πειθομαι τε σοι , κορη : ] ναι , πεμψομεν γε θυγατερ ' : εὐ γαρ τοι λεγεις . |
| τουθ ' ὁπως μη πεισεται πεφυλακται , και ὁπερ και πεπεισθαι φησιν τῃ γνωμῃ , τουτο και γεγραφεν , ὡς | ||
| ἡμας ἀτιμαζοντος δικην τε οὐ ζητουντος παρα τουδε μειζω του πεπεισθαι τουτο αὐτον , ὡς ἀρα ὀφειλει την ἐσχατην . |
| , ὠ πανσοφε , μονος ἀμιγους ἠκρατισω σοφιας : του καταρασθαι χειρον το ὀνομαζειν ὑπειληφας ; οὐ γαρ ἀν τον | ||
| οὐδ ' ὁσον ἀραις ἀμυνομενων : τι γαρ δη ἐδει καταρασθαι παντα ἐπισταμενου του δαιμονος , τον ἀδικουντα , τον |
| μεν ἀναστησειεν , ὁ δ ' Ἀτρειδην ἐναριζοι , ἠε χολον παυσειεν ἐρητυσειε τε θυμον . διανδιχα : ὁτι δυο | ||
| τοὐνεκ ' ἀπ ' αἰθεριου μεμερισμεθα πνευματος ἑλκειν δακρυ γελωτα χολον γενεσιν λογον ὑπνον ὀρεξιν . δακρυ μεν ἐστι Κρονος |
| γαρ ἁπλουν ἐστιν ἠ συνθετον . ἠ γαρ αὐτο τι ζητουμεν πραγμα καθ ' ἑαυτο εἰ ἐστιν , ἠγουν εἰ | ||
| ὁρωντες την ἀντιφραξιν . ὡσπερ οὐν ὁρωντες την ἀντιφραξιν οὐ ζητουμεν την ἐκλειψιν ὡς την αἰτιαν αὐτης γινωσκοντες , οὑτω |
| πως οὐχι ματην τα της φωνης παραληφθησεται , οὐ δυναμενα παραληφθηναι ; ἀμελει τα του πρωτου , ἀναδεξαμενα τον λογον | ||
| την Περσιδα ἐπλει . ἐκινδυνευσε δε και πλεων ἁλωναι και παραληφθηναι . Ναξον γαρ πολιορκουντων των Ἀθηναιων ἡ ναυς του |
| δε τον στρατον παραλαβοντες νικηφοροι δη κατα Βρεττανων ἐς την ἀντικειμενην Γαλλιαν , διαβαντες τον ὠκεανον , ἀφικοντο . ὁπως | ||
| αὐτην , εἰθ ' ὡς ἐπι το στηθος και την ἀντικειμενην μασχαλην , χιεσματος γεγονοτος κατα την σφαγην . ἡ |
| ἐν ταις πρωτισταις ἑαυτων ἐνεργειαις και οὐκ ἐξισταμενοι αὐτων , παραγουσι δευτερας και τριτας ἑαυτων ἐνεργειας . Εἰ δε τις | ||
| αἱ αὐται ἀρχαι ὑπαρχουσι , δια τι τα μεν ἀφθαρτα παραγουσι , τα δε φθαρτα , και δια ποιαν αἰτιαν |
| . . [ οἰμαι ] γε : κορωνις ἑτερα και κομματιον προ της διπλης και εἰσθεσις κωλων ηʹ , ὡν | ||
| παλαιοις ποιηταις ὠνομασθη : φησι γαρ ὁ Εὐπολις εἰωθος το κομματιον τουτο : δευτερον δε εἰδος ἐστιν ἡ ὁμωνυμως τῳ |
| ἐκ του στρατοπεδου διεσκεδασμενοι ἠσαν κατα τας ἰδιας λειας , βοηθησαντων των ἱππεων ἑνα μεν ζωον ἐλαβεν , ἑπτα δε | ||
| Πεπαρηθον ἀποβιβασας μισθοφορους στρατιωτας ἐπολιορκει την πολιν . Ἀθηναιων δε βοηθησαντων τοις Πεπαρηθιοις , και στρατηγον Λεωσθενην ἀπολιποντων , ἐπεθετο |
| ἀρα ἐστι τα ἐκφυγοντα την των φαινομενων δια των ὀργανων παρατηρησιν καʹ ιʹʹ . Ταυτα ἀρα δει προσεπιμερισαι τῃ τε | ||
| ἀγρυπνιης ” , της των φαινομενων θεωριας , δια την παρατηρησιν . πολλοι δε μετ ' αὐτον ἐγενοντο Φαινομενα γραψαντες |
| βοηθειν νομισαντες ἀφειτ ' , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , τον ἀποστολον . ἠν δ ' οὑτος ὁ καιρος αὐτος : | ||
| πολιορκια : χρηματα δ ' ἡμιν τα μεν εἰς τον ἀποστολον τον καλον ἐξανηλωται , τα δ ' ἐν τοις |
| και σωφροσυνη , οὐτε Ἀθως ἐκδειξει τοις ἀνελθουσιν οὐτε ὁ θαυμαζομενος ὑπο των ποιητων Ὀλυμπος , εἰ μη διορῳη αὐτα | ||
| τις μειζονας ἡσθη , ὁστις φιλοτιμοτατος ὠν ἀει ἐνικα και θαυμαζομενος ᾐσθανετο ; και μοι δοκουσι σφοδρα αὐτον ἀγαπησαι οἱ |
| ὡν ὠφειλεν ἀει το ἠθος κοσμειν , και γινεται το νομοθετικον , ἠ δικαζει κατα τους ἐκτεθεντας νομους και γινεται | ||
| εἰς ταυτα το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις |
| . ταυτ ' οὐν ὁρωντες οὐκ ἀπεικοτως ἐφρονουν ἑαυτους εἰναι ἀμεινονας των ἐκδρομων , κἀν ἀρα δοκῃ τον ἐκ του | ||
| ' εἰς ἑτερον σε του παθους ῥεποντα ὁρω , ποτερους ἀμεινονας ἡγῃ , τους φιλοπαιδας ἠ τους γυναιοις ἀσμενιζοντας ; |
| , και φορτικος ἐδοκει ὑπομιμνησκων ἀει των προγονων και φυλαττειν παραγγελλων ἁ μετα πολλων καματων ὁ πατηρ αὐτῳ κτησαμενος κατελιπεν | ||
| , περι οὑ φησιν Εὐδοξος ἐν Γης Περιοδῳ ὡς εἰη παραγγελλων ἀει συνεχες κινειν τα ἀρθρα πασῃ γυμνασιᾳ , ἀλλα |
| δε δυαδα ἐλεγον ἀρχην εἰναι της ἑτεροτητος και διαιρεσεως και ἀνομοιοτητος . διο και την ὑλην δυαδα ἐλεγον , ἐπειδη | ||
| κυριωτατη , ἡτις το αὐτο της ὁμοιοτητος αἰτιον και της ἀνομοιοτητος ἐπι προτερων και ὑστερων ὡσαυτως ἀνευρισκει , ἐπι δε |
| τουτο ἐστιν ἀμφιβολον και ἐχον διττοτητα , το εἰ τι δουλον ἀγαθον μοχθηρου : δηλοι γαρ ἠ ὁτι μοχθηρου τροπου | ||
| και τον μεν ὡς κοσμιαν ἐγγυησαμενον ἀτιμαζουσα , προτιμωσα δε δουλον ἀκολαστον . τον μεν γαρ γημαντα ἀπεστρεφετο και ἀπεπεμπεν |
| ἀναιρει οὐτε το πραγμα . εἰ τοινυν μηδε τον τροπον ἀναιρουσι μηδε το πραγμα , δηλονοτι ταις καταφασεσιν ἰσοδυναμουσι . | ||
| οἱ δε μη μελλησαντες κελευσαντι τῳ νεῳ βασιλει πειθονται , ἀναιρουσι τε αὐτον και το σωμα ῥιπτουσιν ἐς την λεωφορον |
| δ ' ἰθυς προς τειχος ἐϋδμητον βοας αὐας ὑψος ' ἀνασχομενοι ἐκιον μεγαλῳ ἀλαλητῳ . μεγεθει μεν γαρ των διαστηματων | ||
| οἱ πολλοι και οὐτ ' ἀλαλαγμον οὐθ ' ὁπλων κτυπον ἀνασχομενοι , προτροπαδην ἐφευγον εἰς τα τειχη : ὡστε πολλους |