θαυμαζειν ἐφην , εἰ τοσουσδε ὁμου και τοιουσδε ἀνδρας ἡ Ἑλλας ἠνεγκεν , ὁποσους Ὁμηρος ἐπι την Τροιαν ξυνταττει . | ||
ἐρωτα ἐσχον προς αὐτον Ἀθηναιοι τε αὐτοι και ἁπασα ἡ Ἑλλας , ὡστε παριοντι ὑπεξανιστασθαι μεν τους ἀρχοντας , σιωπην |
, και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
των θεωρικων , σαφως οὑτωσι , και τους περι των στρατευομενων ἐνιους , ὡν οἱ μεν τα στρατιωτικα τοις οἰκοι | ||
λοχον : την δε δαπανην την εἰς τον ἐπισιτισμον των στρατευομενων και εἰς τας ἀλλας χορηγιας τας πολεμικας ἐπιτελεσθησομενην συμμετρησαμενος |
τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
τα παρατιθεμενα σωματα , τοις περασιν αὑτων , οἱον ταις ἐπιφανειαις , ψαυει ἀλληλων . αἱ οὐν ἐπιφανειαι ὁλαι μεν | ||
εἰληφε την ὁλην ἀπο - κρισιν περι ὡν ἐν ταις ἐπιφανειαις αὐτων ἐπεζητησας . Τοσαυτα δη οὐν ἡμιν και περι |
βοηθειας . Ἀμεινον γαρ δη τουτο διχως ἠ προσθεσιν τινα λαμβανον ἠ ἀφαιρεσεως θατερου γενομενης : καθαπερ και ἐπι των | ||
ληγοντι ζευγνυμενον το ἐν ταις ἱεραις ἀπο φωνηεντος του ε λαμβανον την ἀρχην διεσπακε τῳ μεταξυ χρονῳ τον ἠχον οὐκ |
Λευκιον και Ποστουμιον . ἐπι δε τουτων Λακεδαιμονιοι μεν στρατηγον προχειρισαμενοι Ἀγησιπολιν τον βασιλεα , και δυναμιν ἱκανην παραδοντες , | ||
σατραπης ἐδωκεν οἰκειν πολιν Ἀδραμυτιον . οἱ δ ' Ἀθηναιοι προχειρισαμενοι στρατηγον Κλεωνα τον δημαγωγον , και δοντες ἀξιολογον δυναμιν |
δε λιβανωτου και χαλβανης ὀνυχος τε και στακτης των στοιχειων συμβολον , ἡ δε τραπεζα εἰς την ὑπερ των θνητων | ||
, δυνοντος ἀρτι του θεου , μετα ἀλαλαγης , ἱνα συμβολον εἰη τοις ἐντος οὐσιν . Ἁλουσης δε της πολεως |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
το ἐκεινων κερας τουτο δε γινεται ἐνιοτε και του ἑτερου ἐλλειποντος δι ' ὀλιγοτητα ἀνδρων , ὡς , ὁτ ' | ||
γιγνεσθαι τα γουν κατα διαιταν ὑπερβαλλοντος ἑκαστου των εἰρημενων ἠ ἐλλειποντος : εἰναι δε και χυμους ἐν τῳ σωματι τους |
αὐτου ἐννοιαν , δι ' ἡν και το εἰναι αὐτον ὑπολαμβανομεν : ἐκ γαρ της περι ἡμας αὐτου φροντιδος του | ||
ὑπολαμβανομεν τοδε τι Το ὑπολαμβανομεν τοδε τι ταὐτον ἐστι τῳ ὑπολαμβανομεν ταὐτον εἰναι το κατηγορουμενον τῳ ὑποκειμενῳ καθ ' οὑ |
τους ἀνεμους , φανηναι δε πλησιον της νεως τον προσαγορευομενον θαλαττιον Γλαυκον . τουτον δ ' ἐπι δυο νυκτας και | ||
, κορακινων . Ἀμφις δε φησιν : ὁστις κορακινον ἐσθιει θαλαττιον γλαυκου παροντος , οὑτος οὐκ ἐχει φρενας . οἱ |
, ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
τῃ γῃ τικτουσι και καταχωννυουσιν ἐν αὐτῃ τα ὠα και ὑποστρεφουσιν : εἰσι δε ἐς τοσουτον λογιστικαι , ὡς ἀφ | ||
αἱ δε ὡς ὑπο Σειρηνος ἑλκονται , και μεντοι και ὑποστρεφουσιν ἐς ἠθη τα οἰκεια αὐθις . Ἐν τῃ Γυαρῳ |
μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
δε ταις θερμαις ταυτας θεραπευσεις : και γαρ ταλαιπωριας πλειονας προσταξεις και των βρωματων τα θερμοτερα , οἰνον κιρρον , | ||
γενικα κεφαλαια , ῥιζαι και ἀρχαι και πηγαι ἀεναοι διαταγματων προσταξεις και ἀπαγορευσεις περιεχοντων ἐπ ' ὠφελειᾳ των χρωμενων . |
μοιχον ἀναιρησων . ὁ μεν οὐν παρα την αὐλειον θυραν ὑποστας εὐθυς ἐξηλθεν , ἡ δε Καλλιροη ἐκαθητο ἐπι της | ||
δε διαπλευσαντος ἐς το Βρεντεσιον , ὁ μεν Γαβινιος οὐχ ὑποστας το προσταγμα ἠγε τους βουλομενους δια της Ἰλλυριδος , |
την εὐτυχιαν ταις ὀρθαις πραξεσιν , ἠτοι ὑπο της σοφιας ἐπιφερομενην , ἠ και καθ ' αὑτην ἐχουσαν ἰδιαν τινα | ||
και τῳ παρασκευασθεντι ὑδατι ἐν ταις στεγαις ἐπειρατο σβεννυναι την ἐπιφερομενην φλογα . το δε τελευταιον ἀθροισας τῃ σαλπιγγι τους |
και βαρβαροις γενομενας , ἐκ των παρ ' ἐκεινοις ἐπιχωριων γραμματων σπουδασας την ἱστοριαν μαθειν . Γραφων δη περι των | ||
τους Φοινικας ἐμπορους ὑπο της χρειας αὐτης ἐπι την των γραμματων εὑρεσιν ἐλθειν . . . . . ἠ ῥα |
, οὐχ ὑποπτον αὐθις : δει δε και γοργον και ἐναγωνιον ἐν τουτοις εἰναι τον λογον και πιθανην εἰναι την | ||
και παροντα , οὐ διηγησιν ἐτι τον λογον ἀλλ ' ἐναγωνιον πραγμα ποιησεις . ” πεπτωκως δε τις “ φησιν |
εἰς δειλιαν προηγαγε την στρατιαν , τῳ μεν ἀριθμῳ βραχυ λειπομενην των ἐναντιων , τῃ δ ' ἀρετῃ πολυ καταδεεστεραν | ||
τῃ προ ταυτης ἐκδοσει των εἰσαγωγικων προετρεψω ἑτεραν συνταξαι , λειπομενην ἐν οὐδενι των εἰς την αὐτης προθεσιν συντεινοντων θεωρηματων |
αὐτον μετελθοντας , δειν κατακοπηναι βουν ὑπο της πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις | ||
εἰσιν , ὁμως δια τινας των μωρων των τοιαυτα ληρα ἀπορουντων γραπτεον και ταυτα . * ὡς * και το |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
ἑνωσιν και δια την της ταυτοτητος ἐν τοις ἀυλοις εἰδεσιν ἐπικρατειαν . ἀλλ ' οὑτος μεν ὁ τυπος ἑτερᾳ θεωριᾳ | ||
: Σπορακης μαθων τον στολον τον βασιλεως ἐπι την ἑαυτου ἐπικρατειαν γενομενον ἐφυγεν . . . σχασαντα : τεμοντα . |
δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
: δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
δε ἀλλο πληθος των νεων ἐξεπεμψεν ἐπι την Σαλαμινα , προσταξας ἐξαπτεσθαι των πολεμιων και ναυμαχιᾳ κρινειν τον ἀγωνα . | ||
' , ἐφη , ὁ των Ὑρκανιων ἀρχων , ὑπομεινον προσταξας τοις ἡγεμοσι των σων στρατιωτων ἐξοπλιζειν αὐτους . ἐπει |
ἀηρ , καθαρευων ἐκεινης της ἀχλυος ἐν ταις νηνεμιαις : συμμενει γαρ ἐντος του περιβολου : τῳ δ ' εἰσω | ||
και αὐτη ἀποικος Ῥωμαιων : νυνι δε το μεν ἐμποριον συμμενει , τῃ τιμῃ δε και τῳ ἐποικησαι νεωστι τους |
πολεμος ἐγερθησεται , τῳ μερει τουτῳ λεγω , ἐν δυναμει στρατευμασιν κατα των πολεμιων : οἱ των Ῥωμαιων ἀρχηγοι και | ||
τουτῳ δε ὁ Ναρσης τῃ Ῥαβεννῃ ἐπιστας και τοις ἐνταυθα στρατευμασιν ὁμιλησας και παντα ἐν δεοντι καταστησαμενος ἐς Ἀριμινον ἐχωρει |
ἐπιθεωρηθῃ παλιν ἀνακαμψει προς τους γονεις ἠ προς ἑτερους τινας οἰκειους . Το δ ' ἐπι τουτῳ δωδεκατημοριον ἐκαλεσαν Τοξοτην | ||
ἀγαθους γονεας , ἀγαθην ἀδελφην , ἀγαθους διδασκαλους , ἀγαθους οἰκειους , συγγενεις , φιλους , σχεδον ἁπαντα ἐχειν : |
, βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | ||
αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν |
δε τον στρατον παραλαβοντες νικηφοροι δη κατα Βρεττανων ἐς την ἀντικειμενην Γαλλιαν , διαβαντες τον ὠκεανον , ἀφικοντο . ὁπως | ||
αὐτην , εἰθ ' ὡς ἐπι το στηθος και την ἀντικειμενην μασχαλην , χιεσματος γεγονοτος κατα την σφαγην . ἡ |
τον τριποδα κομισηται των τις ἐκγονων των ἐν τῃ Ἀργοι συμπλεοντων , τοτε ἑκατον πολις οἰκησαι περι την Τριτωνιδα λιμνην | ||
. τουτων δε μαρτυρας παρειχοντο τους κυβερνητας και ἀλλους των συμπλεοντων πολλους . τοιαυτα λεγοντες ἐπειθον τον δημον : ἐβουλοντο |
δε τῳ σιτηρεσιῳ ἀλλο του τελουμενου ἡμισυ . κελευει τε ἀπελθοντας αὐτους ἠδη ὑποδεχεσθαι ἐκ τε των ναων και των | ||
ἠθος μετριον , το τους ἀρχοντας παροντας τε φιλειν και ἀπελθοντας ἐπαινειν . ἀλλα κἀκεινο μεντοι το ἐργον ὁ συ |
δρακοντων : λειπει ἡ μετα , ἱν ' ᾐ μετα δρακοντων . νασιωταις δε τοις Σεριφιοις : ἡ δε Σεριφος | ||
ἀνασκιρτωντας και τῃ προνομαιᾳ την πλευραν τυπτοντας ὡς καθιξομενους των δρακοντων , εἰτα ἀει κενουμενου του ζωτικου , πηδαν μεν |
ὁτι κατ ' οὐδενα τροπον την ἀποδειξιν εἰς εὑρεσιν ὁρισμου συμβαλλεσθαι εἰρηκε , και ὁτι οὐδεις ὁλως λογος οὐσιωδης ἐστιν | ||
την ἐκφοραν παρασκευαζομενος ταις μεν πλησιον πολεσι προσεταξε κατα δυναμιν συμβαλλεσθαι προς τον της ἐκφορας κοσμον , πασι δε τοις |
ἐν ἀβακισκοις συγκειμενον ἐκ παντοιων λιθων , ἐν οἱς ἠν κατεσκευασμενος πας ὁ την Ἰλιαδα μυθος θαυμασιως , κατα δε | ||
εἰκοσι , γνωμης δε ἱκανως ἐχων και το σωμα εὐ κατεσκευασμενος , ἐῳκει γουν ἀθλητῃ καλῳ και ἐλευθεριῳ το εἰδος |
ἡ ἐντος μαστοειδης του ἐγκεφαλου ἀποφυσις , οὐδε το οὐς ἀκουστικον πρωτον , ἀλλ ' ἡ ἐντος μηνιγξ ἠ το | ||
αἰσθησεις και ἐστι τι μερος αὐτου πνευματικη ὁρασις και πνευμα ἀκουστικον και ὀσφρητικον και γευστικον και ἁπτικον . τουτο το |
ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | ||
ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως |
Ἀπολλων ἀνειπεν , ἐνθα ἀν ἰδῃ χορευοντας ἀγροικους θαλλοις ἐλαιας ἐστεφανωμενους . Γενομενος δε κατα τον τοπον της Ἀσιας , | ||
μυρων ὀζοντας και ὑπογεγραμμενους και ἐντετριμμενους , στεφανοις τε ἀνθεων ἐστεφανωμενους . προς δε τῳ κοσμῳ οὑτω λαμπρῳ ὀντι και |
ἠ ἐφορωσι , δηλουσιν ἀπολυτρωσιν των δεινων . ὁτε δε καταντησει το ἐτος ἐπι τον ὡροσκοπον της καταρχης και διαμετρει | ||
μεσοτητα των τε ἀγαθων και των κακων . ὁτε δε καταντησει το ἐτος εἰς κακοποιον , τυχῃ δε ἐκεινος ὁ |
συνδεσμου : ἀρα οὐν οὐτε των ἀρσενικων ὀνοματων δυναται εἰναι τελικον . Ταυτα μεν ἐν τουτοις . Διαλαμβανει δε πρωτον | ||
τουτων συνθεσιν . λεγεται δε καθ ' αὑτο και το τελικον αἰτιον : καθ ' αὑτο γαρ τελος του ἀνθρωπου |
κεφαλην σφηνωσεις διαλυθηναι . ὁτι δε το προηγουμενον και οἱον κεφαλαιον της θεραπειας οὐκ ἐπι ὀφθαλμιωντων μονον , ἀλλα και | ||
ὡς οὐτε ἀπεικοτως ἐχομεν : οἱ ἀγωνες και το δικαιον κεφαλαιον μετα του συμφεροντος ἁ κεκτημεθα : ἠγουν την των |
Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
γαρ πρωτη των ἀντιθετικων , και δεον ἀντιστατικον θειναι , ἀντεγκληματικον τεθεικεν , ἰσως ὁτι ὑποδειγματος χαριν , ἠ ὁτι | ||
του νομου κελευοντος , και το ἀντιληπτικον ὁμου και το ἀντεγκληματικον προβαλλομενος : οὐκουν κατα μεσην την διαιρεσιν ὁλοκληρον ἐμπεσειται |
κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
ἐπικειμενων καταπλαγεντες ἐφευγον . των δε πλειστων παρα τον ποταμον ὁρμησαντων και δια την ταραχην ἀλληλοις ἐμπιπτοντων , οὐχ ὑπηρετουν | ||
και πολλην συμπαθειαν . παντων δ ' ἐπιβοηθειν τοις ἠτυχηκοσιν ὁρμησαντων , μετα των ὁπλων νυκτος εἰς την Ῥωμην εἰσεπεσον |
: παρα το φρω ῥημα γεγονε φρος και μετα του ἐπιτατικου α ἀφρος : το μετα σφοδρας φορας προϊεμενον . | ||
ἀπο του δρω , το βλεπω , και μετα του ἐπιτατικου α ἀδρω , και τροπῃ του δ εἰς θ |
την ἑαυτου δυναμιν διασῳζει , του περισσου και ἐν τουτοις ἐπικρατουντος , ἑαυτῳ τε συντιθεμενος γεννᾳ τον ἀρτιον : γονιμος | ||
τελει φερονται , ἀλλα τους ἐν Λοκροις , μεχρι δευρο ἐπικρατουντος του Ἀχιλλεως , ὡσπερ και μεχρι Τραχινος και της |
ἐπαινεσαι , και οὐκ εἰς μακραν το παμμουσον και ὑμνῳδον ἀναφανηναι γενος ἐκ μιας δη των περι αὐτον δυναμεων παρθενου | ||
ἀν εὐξηται , γενεσθαι . και Ποσειδωνι θυων ηὐξατο ταυρον ἀναφανηναι ἐκ των βυθων , καταθυσειν ὑποσχομενος τον φανεντα . |
ὁ σπερματικος κινειται ὀρρος : τα γαρ δενδρα ἀρχεται τοτε τελειοτητος , ὁταν ἀρχηται γενναν τα σπερματα , ἀτελη δ | ||
τον κοσμον διοικει : δει δ ' αὐτας ἀπο της τελειοτητος αὐτων κρινειν , οὐκ ἀπο της ἀποπτωσεως : ἐπιδουσα |
δη ἡτοιμαστο τα ῥοπαλα , των δε τις ταυτι μεν συνειδοτων , του δε ἐργου κοινωνειν οὐκ ἐθελοντων , προς | ||
πολλων δ ' ἀποσχομενος χρηματων διδοντος ἐκεινου , ἁ των συνειδοτων ἐτι πολλοι ζωσιν . οὑς τινα γνωμην ἐχειν περι |
ποιον , ἀμφω δε λογοι , ἀλλ ' ὁ μεν προφορικος ὁ δε ἐνδιαθετος : ὁ γαρ λογος ὁ εἰπων | ||
ἀν τοσης οὐσης παχυτητος ; Δια τουτο λογος ἐδοθη ὁ προφορικος : καθ ' ὁν τροπον και ἡ των παροντων |
, ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
, οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
ἠκουσε , και ὡσπερ δαιμονα ἐβλεπε , συνην τε αὐτῳ ἐπιδιδους την σοφιαν και ὁ τι μαθοι μνημονευων . φωνη | ||
και δυσκολος , παρθενον αὐτην ἀποληψεται . ἐγω γαρ προικα ἐπιδιδους οὐκ εὐκαταφρονητον ἀγαπητως ἀν λαβοιμι τον γαμον . ἀναγνωσομαι |
της ἐλαιας : ἐπ ' ἀκρῳ δ ' ὡσπερ ἀνθεμιδος κεφαλιον μικρον , περιφερες , δριμυ κατα την ὀσμην , | ||
δακτυλον , τῃ δεξιᾳ δε πιεζων το ἐπιγαστριον πειραται το κεφαλιον καταγειν , οὐχ ὁρων ὡς ἐν τῳ ἀπευθυσμενῳ ὁ |
: το αὐτο δε θρυλουμενον μεν παρ ' ἡμιν , ἀπορρητον δε παρα τοις Ἑλλησιν ὀν . την μεν ἡμετεραν | ||
τοις μεθ ' ἑαυτην , οὑτως ὁμολογουμεν την τε μιαν ἀπορρητον και την ἑνοειδη μετ ' ἐκεινην , και την |
οὐρανῳ ἰσως παραδειγμα ἀνακειται τῳ βουλομενῳ ὁραν και ὁρωντι ἑαυτον κατοικιζειν . διαφερει δε οὐδεν εἰτε που ἐστιν εἰτε ἐσται | ||
, ὡσπερ εἰς παντοπωλιον ἀφικομενῳ πολιτειων , και ἐκλεξαμενῳ οὑτω κατοικιζειν . Ἰσως γουν , ἐφη , οὐκ ἀν ἀποροι |
ἐλαβον τας ναυς . ἀφικομενοι δε και ἐπι την Κυζικον ἀτειχιστον οὐσαν προσηγαγοντο παλιν και χρηματα ἀνεπραξαν . ἐπλευσαν δε | ||
μενοντες κατεκοπησαν : [ οἱ την Σπαρτην ἐνομιζον ἐλευθεραν διαφυλαττειν ἀτειχιστον οὐσαν : ] το δε σωμα ἀσκων και συνεθιζων |
τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
, οὑς ἀναγκαιως εἰσφερουσιν ἰδιωται κατα πολεις : ἀρχοντι δε οἰκειοτατος ἐρανος , βουλας ἀγαθας εἰσηγεισθαι περι των ὑποτεταγμενων και | ||
φαντασιας ἐχων τας νοησεις . Ὑφαιμος : τουτεστι τῃ γενεσει οἰκειοτατος . Ὑβρεως και ἀλαζονειας ἑταιρος , ὁ ἐστιν ἐναντιον |
τἀνθρωπινα και τας ἐν αὐτοις μεταβολας και συντυχιας ἐκλελειμμενων των συμβολαιων των ὑπαρξαντων ἡμιν προς την πολιν . Δορυλαος γαρ | ||
και ταπεινον ὀχλον και γαρ τους νομους τους περι των συμβολαιων τους ὑπο Τυλλιου γραφεντας φιλανθρωπους και δημοτικους εἰναι δοκουντας |
τελεωτερον ; οὐ της πατριδος εἰμι μεταναστης ; οὐ της συγγενειας ἀπεληλαμαι ; οὐ της πατρῳας οἰκιας ἠλλοτριωμαι ; οὐκ | ||
: ἀνεψιου δε , και εἰ τις ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν |
: οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ||
μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες |
τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
εἰδον τον στρατον ἑξηκοντα σταδιους της πολεως ἀπεχοντα , οὐκετι ἀνασχετον ἐποιουντο , ἀλλ ' αὐτοις , ὡς εἰκος , | ||
ἐλεγον ἀν ταδε , ὡς οὐ βιωτον ἐστιν οὐδ ' ἀνασχετον της μεν θαλαττης ἀντιποιεισθαι τινας ὑμων ἀναλισκειν τε πολλα |
ἁπαντων ἁπλως : οἱ δε πρωτοι και ἀσυνθετοι καθ ' ὑποδιαιρεσιν του περισσου εἰδους μονου ὠφθησαν , ἀλλ ' οὐ | ||
παλιν ἡ διαιρεσις δυο ἀδιαιρετους μοναδας ἐργαζεται . καθ ' ὑποδιαιρεσιν δε του ἀρτιου . εἰρηκαμεν , ὁτι προῃρηται εἰπειν |
ἀποαινυται εὐρυοπα Ζευς ἀνερος , εὐτ ' ἀν μιν κατα δουλιον ἠμαρ ἑλῃσιν . ” ὡς εἰπων εἰσηλθε δομους ἐϋ | ||
. και τῳδε φωτι πεμπε τον φερεγγυον πολεως ἀπειργειν τησδε δουλιον ζυγον . πεμποιμ ' ἀν ἠδη τονδε , συν |
ἀρετης . ἀρ ' οὐν ἡμας ἐνδεδεμενους σωματι οἱον τε σωματικαις ἀναγκαις μη χρησθαι ; και πως ἐνεστιν ; ἀλλ | ||
τοις χρημασιν , ὁ δε μη ἀνιωμενος μητε ἐπι ταις σωματικαις συμφοραις μητε ἐπι τοις ἐκτος ἑαυτον οὐκ ἀναιρει , |
Γεται ποταμῳ τῳ Ἰστρῳ παροικουντες , οἱ τον του Πυθαγορου θεραποντα , Ζαλμοξις ἠν , φυγαδα γενομενον και την του | ||
δ ' ὡς Ἰδομενηα ἰδον φλογι εἰκελον ἀλκην αὐτον και θεραποντα συν ἐντεσι δαιδαλεοισι , κεκλομενοι καθ ' ὁμιλον ἐπ |
και μαλα ὀντος δεινου κινδυνου τῳ κλεπτοντι , και τους κρατιστους μεντοι μαλιστα , εἰπερ ὑμιν οἱ κρατιστοι ἀρχειν ἀξιουνται | ||
ἀναλαβων ὁ Κυρος τον Τιγρανην και των Μηδων ἱππεων τους κρατιστους και των ἑαυτου φιλων ὁποσους καιρος ἐδοκει εἰναι , |
ὁμοιας . τεταρτη μεν ἡ και ὑπεναντια λεγομενη δια το ἀντικεισθαι και ἀντιπεπονθεναι τῃ ἁρμονικῃ ὑπαρχει , ὁταν ἐν τρισιν | ||
τι δογματικως , ἰσος αὐτῳ κατα πιστιν και ἀπιστιαν , ἀντικεισθαι φαινεται μοι , ὡς εἰναι την του λογου προφοραν |
ϲκελεα και τα νωτα ἐϲ το προϲθεν κεκλαϲθαι , ὡϲ δοκεειν ἐϲ ἰγνυην το κατα γονυ ἀρθρον ἐξωϲθαι . ἐξανθρωποϲ | ||
οὐ καρτα ἐπιμηκεεϲ ἐουϲαι , καρτα δε εὐρειαι , ὡϲ δοκεειν τουϲ νεφρουϲ ἐξηρτηϲθαι ἀγχου του ἡπατοϲ . ἀταρ και |
γαρ καθ ' αὑτο τουτο ἀποδεδεικται γεωμετρικαις , φασιν , ἀναγκαις ὡς οὐδεν ματην ὑπο της φυσεως γινεται , και | ||
δ ' εἰς ἐμε και γενεταν ἐμον ἠλυθε δομων πολυπονοις ἀναγκαις . και μην ὁδε σος συγγονος ἑρπει ψηφωι θανατου |
δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
περι ἀγαθων και κακων ὡσπερ και οἱ ἀλλοι και ἐτι κατεχομενοι ὑπο πασης κακιας ; οὐδεν γαρ κωλυει εἰδεναι μεν | ||
ἐσχηματιζοντο πως . παντες μεν οὐν οἱ ἐκ θεων του κατεχομενοι ἀξιοθεατοι δοκουσιν εἰναι : ἀλλ ' οἱ μεν ἐξ |
ἐμελλε ποιεισθαι την παροδον , εὐρυτεραν τε αὐτῳ και λειοτεραν κατασκευαζοντας την διαβασιν . το γαρ ὀρος τουτο ὁ Ταυρος | ||
ματαιου γινεσθαι . Λακεδαιμονιοι τε ἐξελαυνουσι Σπαρτης τους τα μυρα κατασκευαζοντας ὡς διαφθειροντας τοὐλαιον : και τους τα ἐρια δε |
της αὐθαδιας μη ὀνειδιζε . . : οὑπιτιμητης ] Ὁ ἐπιτιμαν μελλων σοι , εἰ γε ἀμελησοις , ὁ Ζευς | ||
προτερᾳ δημηγοριᾳ την Ἡραν , καιτοι προτερον παντ ' εἰωθυιαν ἐπιτιμαν αὐτῳ , ὁμως δ ' αὐτην οὑτως ἐφοβησεν , |
των ἀσεβων τοπον παραβαλλειν , ὁπου σαφως οἰδε τους σφαγεις κολαζομενους . λοιδορηθεντων δ ' αὐτῳ των πρεσβευτων , κἀκεινου | ||
ἐδοξεν : ἐπει οὐδ ' αὐτους ἐκεινους ὁρω τους ἱεροσυλους κολαζομενους , ἀλλ ' οἱ γε πλειστοι διαφευγουσιν ὑμας : |
και τοσαυται παραγραφαι : οἱον γραφεσθαι τινα ἐξεστι : παλιν ἀναιρεισθαι τας γραφας : ἐξεστι γαμειν ὁθεν βουλεται τις , | ||
ἀληθευειν την δε ἑτεραν ψευδεσθαι , ὡς αὐτοθεν ἑπομενου του ἀναιρεισθαι δια τα προειλημμενα το ἐνδεχομενον φησιν οὐδεν ἀρα οὐτε |
των πασῃ προθυμιᾳ χρωμενων . παρηκται δε ἀπο των ἀρμενα χαλωντων . παντα λιθον κινειν : Πολυκρατῃ τῳ Θηβαιῳ χρησμος | ||
των ἠπιων τουτων και ὁσημεραι ἀναφερομενων ἀτμων τεγγοντων ἠδη και χαλωντων το της αἰσθησεως συντεταμενον ἀναισθητα τε και ἀκινητα τα |
λεγε . Τι δ ' ; οὐχ ὁτι μαλιστα βουλει πεισθηναι ; Παντως δηπου . Οὐκουν εἰ λεγεις ὁτι ταυθ | ||
και κελευειν μετ ' ἑωυτων μειναντα συμπινειν . Τον δε πεισθηναι τε δη και καταμειναι : ὡς δε μιν παρα |
ἀν ἐπιτυχωσιν , οὐθ ' ὁ τι ἀν ἁμαρτωσι : φυλασσεσθαι δε παραινευντες , μη τι κακον λαβῃ , οὐ | ||
οὑτω γαρ ἀν ἰθυ το κυρτωμα του ὀστεου γενοιτο : φυλασσεσθαι μεντοι χρη , ὁπως μη ᾐ ἀγαν ἐς το |
ἀπο του ἀθερος , ὁ ἐστιν ἀσταχυος το ἀκρον και λεπτοτατον , παρ ' ὁ το ἀθηρηλοιγον και το ἀθεριζειν | ||
τρυπημα . Ἠδη δε τινες εἰς τι βιβλιον γραψαντες ὡς λεπτοτατον μακρους στιχους και λεπτα γραμματα , ἱν ' ὡς |
κατασταιη το συμπτωμα , προς τα συνηθη κατ ' ὀλιγον ἐπαναγειν τον ἀνθρωπον : εἰ δε και κατα την ἑξης | ||
δεοντος ἡρμοττε . καιρος δ ' ἐπι την ἀπολειπομενην διηγησιν ἐπαναγειν . ὡς γαρ δη τα περι τον ἀπαχθεντα ἐπι |
Μετα δε τον της ποιοτητος λογον την χρονικην και τοπικην κατηγοριαν ἐκτιθεμεν . ὁποτερον δε ποτερου προταττειν ἠ ὑποταττειν χρη | ||
, ἠ γραψασθαι : και προθυμοτερον ὡς εἰκος ἐπι την κατηγοριαν ἐληλυθεν , ἱν ' ἀπο του βηματος μεθ ' |
το καταχυθηναι του λιθου το ὀξος ἐν ἐκεινῳ τον ἐσκιρρωμενον συνδεσμον ἠ τενοντα διακινειν ἀναγκαζω , και μετα τουτο παλιν | ||
Στωϊκος , ὡς κατα τι εἰησαν ἀν συνδεσμοι . ” συνδεσμον γαρ ” , φησι , „ καλεισθαι και αὐτην |
τουθ ' ὁπως μη πεισεται πεφυλακται , και ὁπερ και πεπεισθαι φησιν τῃ γνωμῃ , τουτο και γεγραφεν , ὡς | ||
ἡμας ἀτιμαζοντος δικην τε οὐ ζητουντος παρα τουδε μειζω του πεπεισθαι τουτο αὐτον , ὡς ἀρα ὀφειλει την ἐσχατην . |
την τραπεζαν και τα ἀλλα σκευη ἐκει κατατιθεσθαι , καθως προσταξαι αὐτῳ τον προφητην . Προσαγαγειν δε τῳ Θεῳ θυσιαν | ||
ταυτα φυσας τα ἐνδον ἐργα αὐτῃ , φαναι ἐφη , προσταξαι μοι δοκει ὁ θεος . εἰδως δε ὁτι τῃ |
Ἐστρατηγησε Λακεδαιμονιοισι ἐς Θεσσαλιην , παρεον δε οἱ παντα ὑποχειρια ποιησασθαι ἐδωροδοκησε ἀργυριον πολλον : ἐπ ' αὐτοφωρῳ δε ἁλους | ||
; οὐδε εἱς . οὐκουν οὐδ ' ὑπερ αὐτου του ποιησασθαι την πολιν εἰρηνην οὐδεν αὐτῳ λεκτεον : οὐ γαρ |
παρακειμενην ἐν αὐτοις ἐχειν ; Οἱον ἐπι φωτος ἐχει : ἀπελθοντος οὐδεν ὁ ἀηρ αὐτου ἐχει , ἀλλ ' ἐστιν | ||
τινι των νεων ἐπι Καριας , και μετα ταυτ ' ἀπελθοντος αὐτου θαρρησαντας ἐπεξελθειν και πλεον σχοντας των ἐφορμουντων ἀναστρεψας |
πραγματα παντα κατα την της ψυχης διοικησιν ἐσχε το καλως διοικεισθαι δυνασθαι . Ψυχη γαρ πασα , φησι , παντος | ||
Δημοσθενει ποιουντας το προσταττομενον , ἀλλα και τους βοιωταρχας , διοικεισθαι δε και τας ἐκκλησιας ἁπασας οὐδεν ἡττον ὑπ ' |
της Κελτικης παρωκεανιτιδος ἀν εἰη : τοσουτους γαρ πως διελθοντες συναπτουσι τῳ ὠκεανῳ . : ἐπει οὐν φησιν ἀπο του | ||
: και τουτων γαρ τα μερη προς τινα κοινον ὁρον συναπτουσι : του μεν χρονου τα μερη το νυν ἀδιαστατον |
δ ' ἠ ἐπιβαλεσθαι τις ἠ ἁπλως χρησθαι ταις προσπιπτουσαις φαντασιαις ; Οὐδε τουτο : ἀλλα ὀρεγομενον με κωλυσει τυχειν | ||
και ὠφελουσα και τρεφουσα . Οἱ μεν θαυματοποιοι ταις κεναις φαντασιαις , ἡ δε τυχη ταις ἐλπισιν ἡμας ἐξαπατᾳ . |
νομιζουσι . κατα δε την ὁδον την ἐκ Βοιων ἐς Ἐπιδαυρον την Λιμηραν ἀγουσαν Ἀρτεμιδος ἱερον ἐστιν ἐν τῃ Ἐπιδαυριων | ||
οὐδεν των προκατειργασμενων καταδεεστερον . Εὐθυ δε ἐπι Τροιζηνα και Ἐπιδαυρον πορευθεις την μεν χωραν ἐδῃωσε , των δε πολεων |
τεχνικωτατον ἡγεμονικον ἐχειν τον ἀνθρωπον : δια δε την της λειοτητος ἠ τραχυτητος ποιοτητα μονην παλιν , καθ ' ἡν | ||
εἰναι , ὑπο της ὀξυτητος των πλαγκτων πετρων και της λειοτητος ἀφαιρεισθαι λεγει μιαν των Πλειαδων , ἀλλην δε προς |
ἁπαν ἐπι σωτηριᾳ των ἀνθρωπων ἐκ της Σαμου προφασισθεν , ἀπολυσαντες της αἰτιας ἀπεπλευσαν ὁ μεν ἐς την Χιον , | ||
μεγα Χλοην καλουντα . Και οἱ μεν ἀρτι το πεισμα ἀπολυσαντες και ταις κωπαις ἐμβαλοντες ἀπεπλεον εἰς το πελαγος : |
των τριμετρων ἰαμβων . ⌈ ἀναπαιστος [ ἀναπαιστικος ] τετραμετρος καταληκτικος . ἡγεισθ ' ] ὁ λογος ἐκ του ποιητου | ||
” βοασομαι γ ' ἀρα ταν ὑπερτονον “ χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος ἐκ διιαμβου , διτροχαιου και δακτυλου : το βʹ |
ἑκαστα δια - θεσεις . ἐκεινοις μεν οὐν κατα το φυσικωτερον τελος ἠν της χρησεως των ὀνοματων το και δια | ||
- ζον δια το φθαρτικον της δυναμεως . οἱ δε φυσικωτερον ἀκουουσι τον λογον , την των θεων φυσιν εἰς |