| δε οἱ Κελτοι την ἀτραπον , ἡν και Μηδοις ποτε Ἐφιαλτης ἡγησατο ὁ Τραχινιος , και βιασαμενοι Φωκεων τους τεταγμενους | ||
| ἑπτα δε ἠσαν και κατεστησαν , ὡς Φιλοχορος , ὁτε Ἐφιαλτης μονα κατελιπε τηι ἐξ Ἀρειου παγου βουληι τα ὑπερ |
| τριτης συμμαχιας λεγει ταυτι : παλιν δε των Ὀλυνθιων πρεσβεις ἀποστειλαντων εἰς τας Ἀθηνας και δεομενων μη περιιδειν αὐτους καταπολεμηθεντας | ||
| δ ' ἀπορειν περι της ταφης των παιδων . διοπερ ἀποστειλαντων αὐτων Πυθωδε τους ἐπερωτησοντας τον θεον ὁπως χρηστεον ἐστι |
| και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
| τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
| ἐχομεν ψυχην και ὁτι ἀθανατος εὐχερεστερον τοις πολλοις εἰδεναι , παρακολουθησαι δε τῳ ταυτα κατασκευαζοντι λογῳ ἐστιν οἱς και των | ||
| δει οὐν ἐπιβλεπειν και διαγινωσκειν , ἐπι ποιῳ μοριῳ συνεβη παρακολουθησαι τον μαρασμωδη πυρετον και ἐν αὐτῳ μαλλον προσφερειν τα |
| ἡλιῳ , ὁτι κατα λοξου ὡς προς τον ἡλιον κινουμενη παραλλαττει τῳ πλατει , ἠ βορειοτερα ἠ νοτιωτερα γινομενη . | ||
| και χειμωνος , το δε τευτλιον , ὡσπερ εἰρηται , παραλλαττει κατα τας ὡρας . χρονοι δ ' οὐν οὑτοι |
| ' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
| ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
| τα κελευομενα ἐτελευτησε το παιδιον , πεμψας των εὐνουχων τους πιστοτατους και εἰδον δι ' ἐκεινων και ἐθαψα μιν . | ||
| ταυτης της χωρας ἐχυρωτατης οὐσης : ἐπειτα δε τους μεν πιστοτατους ὡσπερ εἰωθει περι ἑαυτον εἰχε , τουτων δ ' |
| ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ||
| , εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν |
| , και τον μοχλον ἑνα , δια των ἑξης δυο παραδιδους . . αὐτικα δ ' ἀσπιδα μεν προσθ ' | ||
| πολιτειας συγκεχυμενας διαταττων , ἐλευθεριαν τε ἀπο δουλειας ταις πολεσι παραδιδους και την παρανομιαν παυων , ὑβριν τε καταλυων και |
| τοιν ποδοιν της ἀγαν ἀναιδειας οὐ πεπαυμενον . εἰ δε ἀπιστεις , ἐρου τον ἀριστον Κελσον , ἐρου τον σοι | ||
| κλης : ἐξεπονησε γαρ ἐκει τουτο . εἰ δ ' ἀπιστεις , ὁρα τους ἀκουοντας , ὡς το εὐξυνετον ἐπισημαινουσι |
| ἀφ ' ἑαυτων παρασχειν το μοριον , καθ ' ὁ ἐπιμοριοι αὐτων ἐσονται οἱ συγκρινομενοι , οἱπερ και μοναδι αὐτων | ||
| τεθεντων [ αʹ αʹ αʹ ] και ὁμοιως πλαττομενων οἱ ἐπιμοριοι λογοι και αἱ ἐν τουτοις συστησονται ἀναλογιαι , ἐκ |
| προς # νη ιη , ἁ ἐσται της κατα πλατος παραλλαξεως . παλιν δε ὡς ρκ προς μοιρας α # | ||
| μοιρων ιε κη : και ἡ ΗΝ της κατα μηκος παραλλαξεως , τουτεστιν ἡ ΓΔ , # λ : ἡ |
| Ἀντιπατρος ὁ Ταρσευς ὁ ἀπο της στοας ἐν τεταρτῳ περι δεισιδαιμονιας λεγεσθαι φησι προς τινων ὁτι Γατις ἡ των Συρων | ||
| και το διαλεκτικον . δυνασθαι γαρ και εὐ λεγειν και δεισιδαιμονιας ἐκτος εἰναι και τον περι θανατου φοβον ἐκφευγειν τον |
| θεοις τε και ἀνθρωποις , διαφθαρησομεθα ; οὐ δεομεθα σου συμβουλου , Δεκιε , οὐτε περι πολιτων ἐκδοσεως οὐτε περι | ||
| προς λημμα ἠ χρυσιον μη ῥεποντος ῥητορος , και συλησας συμβουλου μεν την ἐκκλησιαν , στρατηγου δε τον πολεμον , |
| βουληται , των τε φωνηεντων τοις κρατιστοις χρησεται και των ἡμιφωνων τοις μαλακωτατοις , και οὐ καταπυκνωσει τοις ἀφωνοις τας | ||
| ἀφωνον και προτασσεται φωνηεντων και ὑποτασσεται : προτασσεται δε και ἡμιφωνων , ὡς ἐν τῳ : ἐγγιστον του γραμματος , |
| δικην , ἀκριβως διατεινομενου του δερματος ὑπο παχεος πνευματος : ἐνιαις γε μην των φλεγμονων , και μαλισθ ' ὁσαις | ||
| περιλαμβανουσα την γονην , τισι δε και λαγωνες πηδωσιν , ἐνιαις δε και καρδιαλγια και ἐκλυσις ἐπιγινεται μεθ ' ἡδονης |
| ὁτι προησθιον των βασιλεων προς ἀσφαλειαν . ἠν δ ' ἐπιφανης και ἐντιμος ἡ χρεια . Πτολεμαιος γουν ὁ Σωτηρ | ||
| Ὀρχηστρα . το του θεατρου μεσον χωριον , και τοπος ἐπιφανης εἰς πανηγυριν , ἐνθα Ἁρμοδιου και Ἀριστογειτονος εἰκονες . |
| δυσχερη . μεταβολης γαρ μεταβολην και κινησεως κινησιν παραδεχεσθαι πραγμα ἀνεπινοητον παντελως . πρωτον μεν γαρ εἰς ἀπειρον βαδιειται και | ||
| κινησεων ἀρκεσει λελεχθαι , οἱς ἑπεται το ἀνυπαρκτον εἰναι και ἀνεπινοητον την κατα τους δογματικους φυσιολογιαν . Ἑπομενως δε και |
| # θ λε , ἐγγιστα # ι . τοσαυτα ἀρα παραλλαξει ἡ σεληνη ἐπι του δι ' αὐτης και του | ||
| Θ παραγινεται ἡμικυκλιον διελθουσαν , ἐν τουτῳ το ΑΠΘ ἡμικυκλιον παραλλαξει τον μεσημβρινον , και το Θ ση - μειον |
| Νερυλλινος και ὁ Πρωτευς και ὁ Ἀλεξανδρος εἰσιν οἱ ταυτα ἐνεργουντες περι τα ἀγαλματα ἠ της ὑλης ἡ συστασις ; | ||
| τεχνιτας , κἀν ἡσυχιαν ἀγωσι μηδεν των κατα τας τεχνας ἐνεργουντες , οὐδεν ἡττον τοις εἰρημενοις ἐθος καλειν ὀνομασιν , |
| τουτοις μεμνηται : Φαιδων δε . . . φυσκι ' ἐνεικαι χορδας θ ' ὁ ψαλτης : ἐστι γαρ ὀψοφαγος | ||
| τον κομιζοντα τινα ἐξ ἀγορας μισθου . και ἐγκειται το ἐνεικαι . πρωτονεως και ἀρχενεως και ἀλλα πολλα ὁμοιως . |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| ιβʹ . ἡ δε ἀμφικυρτος φασις περι εὐδαιμονιας και μελλουσης προκοπης και ἀποδημιας και συμπαθειας συγγενων . συνομοιουται δε Ἡλιος | ||
| βιον προσηκοντως ἀν φιλοσοφος ὀνομαζοιτο . Ἀλλ ' ὁμως τηλικαυτης προκοπης γενομενης περι τε Πυθαγοραν αὐτον και τους μετ ' |
| των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
| πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
| παραγραφικον τουτῳ διαφερει της παραγραφης , ὁτι ἐκει μεν ἀπο ῥητου ἐστιν ἡ ζητησις και περι αὐτο το ῥητον , | ||
| ῥητον , το δε μεσον : και δια την του ῥητου προυπαρξιν πρωτον ἐκαλεσεν . . . Καλει δε αὐτην |
| και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
| ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |
| γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | ||
| αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον |
| : ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
| προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| συναισθεται . λυπας μεν οὐν και ὀργας και ἐπιθυμιας ἀλλας ὁμολογεισθαι , ἐρωτα δ ' ἐπικρυπτεσθαι προς των σωφρονων . | ||
| κακῳ οὐσῃ ἐναντιον ἐστιν ἡ ἡδονη και οὐ κακον , ὁμολογεισθαι ἀναγκη αὐτην ἀγαθον εἰναι . ἠ εἰποιεν ἀν οὑτως |
| , ὁ δευτερος ἀοριστος ἐδην , μεσος . . . δου και περιδου . και Ὁμηρος “ διδει . . | ||
| Ἀλλως . ] Ἐπει οἱ ἀπο του αου τρεις του δου ὑπερεχουσι Μο κ , τεταχθω ὁ δος ʂ α |
| κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
| περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
| ὀντος , ὁ ἐκεινου αὐταδελφος ἐφοιτα προς το Βυζαντιον προσεχως ἀριστευσας κατα Σκυθων : ᾐτει οὐν ἐκ βασιλεως της ἀριστειας | ||
| και νομος τον μοιχον εἰς ἱερον μη εἰσιεναι : μοιχος ἀριστευσας ἀνεθηκε και κρινεται ἀσεβειας ὡς εἰσελθων εἰς ἱερον : |
| ἐχει του δοκιμασοντος . και δια τουτο το συμφωνον αὐτῳ κριτηριον μη ἑτερον ὀν παρ ' ἐκεινο δεησεται κρισεως , | ||
| την ἀποδειξιν , και ἡ ἀποδειξις , ὁτι ἀποδεικνυσι το κριτηριον : ἀπιστον δε το μεν κριτηριον , ὁτι ἀποδεικνυται |
| ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
| ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
| πλεον ἰσχυσασα της Καρχηδονος ἀφεληται των Φοινικων την ἡγεμονιαν , στρατευσαντες ἐπ ' αὐτην μεγαλαις δυναμεσι και κατα κρατος ἑλοντες | ||
| Γαιος Ὁρατιος και Κοιντος Μηνυκιος . ἐπι τουτων Σαβινοι παλιν στρατευσαντες ἐπι Ῥωμαιους πολλην της χωρας αὐτων ἐδῃωσαν , και |
| ὀμνυτω κατ ' ἐξωλειας ἑαυτου , μητε τι μερος της παρακαταθηκης νοσφισασθαι μητε ἑτερῳ κοινοπραγησαι μητε ὁλως συνεπιψευσασθαι κλοπην οὐ | ||
| και το ὡς ἀρα τετελευτηκως εἰην και το οὐσης ἐμοι παρακαταθηκης οὐκ ἀν φαιην ἐγωγε ἀφελως εἰρησθαι . ἐκεινως γαρ |
| Εὐρυσθεως οὑτως γραφειν ἐγχωρει : προ γαρ του τεταγμενου ταις τικτουσαις χρονου ἐγεννηθη , διο και ἠλιτομηνος εἰρηται : ἐπι | ||
| κωλυουσιν οὐθ ' ἡ τις ἀν γενοιτο τροφη και ταις τικτουσαις και τοις τικτομενοις , σκοπουσι . τεμνομενου τοινυν εἰς |
| πολεως . τινες δε : ποτε των πεπλων και των στεφανων των ἡμετερων και κεφαλοδεσμιων ἁψομεθα , και ταυτα ῥηξασαι | ||
| ἀγωνων , τον ἑαυτων ἐκοσμησαν οἰκον , των της νικης στεφανων μεταλαβοντες . λαμπει δε σαφης ἀρετα : ἀντι του |
| , ὡν ἑνι μαλιστα Κοϊντῳ Πομπαιδιῳ Σιλωνι την παντων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν δια την περι αὐτον ἐν τῳ στρατηγειν ἀρετην τε | ||
| ὑποδεξαμενοι τοις τ ' ἀλλοις ἐτιμησαν και την ἑαυτων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν , οὐτε παρα τας ὁμολογιας και τους ὁρκους , |
| το συμβεβηκος ἐν οὐσιᾳ . τουτο οὐν το ἐν τινι παραλαμβανει ἐν τῳ ὁρισμῳ ὡς γενος κατα πολλων λεγομενον . | ||
| ᾑ κληρουχοι Ῥωμαιων ἠσαν ἁμα τοις ἐπιχωριοις πολιτευομενοι , και παραλαμβανει την πολιν ἐξ ἐφοδου . ὡς γαρ ἐγνωσαν οἱ |
| Ξερξου φιλη , ἐλθους ' ἐς οἰκους κοσμον ὁστις εὐπρεπης λαβους ' ὑπαντιαζε παιδι . † παντα γαρ κακων ὑπ | ||
| : ἱκανως κεχορτασμαι γαρ . ἀγαθου δαιμονος . δεχομαι . λαβους ' ἀπενεγκε ταυτην ἐκποδων . ἐπειτα της αὐτης ὁδου |
| τῳ αὑτης ὑπερεχουσαν , την δ ' ὑπατην ὑπο της παραμεσης ὑπερεχομενην ὁμοιως : ὡς γιγνεσθαι τας αὐτας ὑπεροχας των | ||
| και λιχανου διαστηματων : δια τι γαρ μεσης μεν και παραμεσης ἑν ἐστι διαστημα και παλιν αὐ μεσης τε και |
| . Λητω γαρ ἑλκησε . † ) ποθεν ᾐδει των κολασεων τας αἰτιας ; οὐ γαρ ἠκουσεν . . δια | ||
| αὐτων ἀξιοπιστα γενηθηναι . πλην και αὐτοι προειπον περι των κολασεων των μελλουσων ἐσεσθαι ἐπι τους ἀσεβεις και ἀπιστους , |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| ' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | ||
| , καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον |
| ' ἐρυμνην ” και τε δι ' Ὀρχομενου εἱλιγμενος εἰσι δρακων ὡς . „ τα δε στενα τα περι τους | ||
| ὀνομα τῳ θεῳ τιθενται Σωσιπολιν . ἐνθα δε σφισιν ὁ δρακων ἐδοξεν ἐσδυναι μετα την μαχην , το ἱερον ἐποιησαν |
| στησεται ; ἡμεις μεν αὐτον ἐν τῳ καλλιστῳ ταττειν ἑτοιμοι τοιουτοισι τισι τοις ῥημασιν , οὐ γαρ το γ ' | ||
| σωφρονεστατους εἰναι και ἐν τῃ ἀλλῃ τεχνῃ και ἐν τοισι τοιουτοισι προῤῥημασι , γνοντας ὁτι ἐπιτυχων μεν ἀν τις του |
| τα ὑπαρχοντα Ἀλκιβιαδῃ μεγαλα εἰναι , ἀπο του σωματος ἀρχομενα τελευτωντα εἰς την ψυχην , νυν λεγει και προστιθησι τα | ||
| φοβεισθαι τα παροντα και τα μελλοντα αὑτῳ παντα , και τελευτωντα εἰς παν δεος ἰεναι τον ἀνδρειοτατον ἀνθρωπων , ἐκκοιμηθεντα |
| τοιουτον , οἱον ἐν τῳ μετ ' αὐτο θεωρειται , ἀπορησαι ἀξιον : και ἡ ἀναγκη δε του μετ ' | ||
| γινονται τα μεγεθη , φανερον ὑπαρχει . ἐκεινο οὐν ἀξιον ἀπορησαι , πως ἐκ του τοιουτου ἑνος ἠ πλειονων τοιουτων |
| ὡν ἀν ἐπιχειρησωσιν διαλεγεσθαι διορισαμενοι προς ἀλληλους και μαθοντες και διδαξαντες ἑαυτους , οὑτω διαλυεσθαι τας συνουσιας , ἀλλ ' | ||
| τα αὐτα φαινονται τῳ Ἀριστοτελει περι χρονου δοξασαντες τε και διδαξαντες . ὁ μεντοι Λαμψακηνος Στρατων κτλ . . . |
| εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
| και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
| φασκων ὑπο σου και πεντακισμυριους κατα την ἐφεξης μαχην , ἀπολαμβανων τον ἡκοντα ξυμμετρως ἠρωτων , τι δ ' ὁ | ||
| ὁ τοπος ἐπι τῃ ἀρχῃ του ἰσθμου , ἐντος μεν ἀπολαμβανων την Ἐρυθραιαν ἐκτος δε την των Κλαζομενιων . ὑπερκειται |
| δια τι μονη αὐτη ἐνελαμψεν , ἀλλ ' οὐ τα δυνατωτερα αὐτης ἐν τοις οὐσιν ; Εἰ δε τῳ λογισμον | ||
| εἰ μεν δυναμις ἐστι της ψυχης ἡ δικαιοσυνη , ἡ δυνατωτερα ψυχη δικαιοτερα ἐστι ; βελτιων γαρ που ἡμιν ἐφανη |
| ὁ θεραπων αὐτου και ταυτα του Μυκηναιου την κορην γυμνην ἀποστειλαντος δωρων και μηδαμως πεπεικοτος ὁρκῳ τον Χρυσην μηποτε της | ||
| ἐκεινου δε ἐπι το κοινον των Ἑλληνων συνεδριον την ἀποκρισιν ἀποστειλαντος οἱ μεν συνεδροι συνηχθησαν εἰς Κορινθον και πολλων ῥηθεντων |
| το καλλος και το μετα των λογων εὐδοκιμειν τον τροπον ζητουντα μεν νικην , οὐ μην ἀνευ του καλως . | ||
| τἀληθη εἰδοτα λεγειν ἀσφαλες και θαρραλεον , ἀπιστουντα δε και ζητουντα ἁμα τους λογους ποιεισθαι , ὁ δη ἐγω δρω |
| , ἱνα ἐχωσι συνεσιν ἐν πασῃ τῃ ζωῃ αὐτων , ἀναγινωσκοντες ἀδιαλειπτως τον νομον του Θεου : ὁτι πας , | ||
| [ , . , . ] Διο και ἐν ἀποκρυφοις ἀναγινωσκοντες ὁτι Εἰδον δενδρον φερον δωδεκα καρπους του ἐνιαυτου και |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
| και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
| δε της γεφυρας και λυθεισης ὑπο χειμωνος και της του πελαγους ῥυμης διακοσιαις ῥαβδων πληγαις ἐτυψε τον Ἑλλησποντον , και | ||
| Ἰβηρες τε και Κελτιβηρες , ἀρχομενοι μεν ἀπο του Τυρρηνικου πελαγους , περιιοντες δ ' ἐν κυκλῳ δια των Ἡρακλειων |
| ὁλκην ἰσαι τῳ πρωτῳ στεφανῳ . ἠδη δε ἡμων ἡδεως ἀπηλλαγμενων του σωφρονειν ἐπεισβαλλουσιν αὐλητριδες και μουσουργοι και σαμβυκιστριαι τινες | ||
| ἀνῃρεθη μετα τινος πρεσβυτου των του γενους αὐτου προς ταπεινους ἀπηλλαγμενων . το μεν οὐν προφανη αὐτον γεγενησθαι δια το |
| δε ἐκεινον ἐφιλει , πληθος το λοιπον ἐπιρρει θεραποντων , θεραπαινων , αὐτος ὁ πατηρ , ἡ μητηρ μετ ' | ||
| και σφας Ὀδυσσεα εἰναι και Κιρκην ἐδοξαζομεν ἀριθμῳ τε των θεραπαινων , αἱ εἰσι προ του σπηλαιου , και τοις |
| μη τα νυν ἀπορουμενα πολυ σοι διοισει ἠ νυν . θαρρουντες οὐν ποιειτε οὑτως : οὐ μη γαρ ποτε της | ||
| μη πως ἐπιστρατευσωσι , δεδοικας . πως γαρ οὐ στρατευσονται θαρρουντες , φησιν , εἰ τις ἐκεινοις ἀγγειλειεν , ὁτι |
| δια ῥοας ἡ τε δια των οἰσυπηρων ἐριων και ἡ λεγομενη σφραγις πασαι τε αἱ ὑπο το αὐτο πιπτουσαι γενος | ||
| δε ταυτας ὑπερφυγῃ , ὑγιης γινεται . Ἑτερη νουσος ἡ λεγομενη αὐαντη : οὐκ ἀνεχεται ἀσιτος οὐδε βεβρωκως , ἀλλ |
| της πανσεληνου της ὡσπερ ἀλλοτριουμενης τον οἰκοδεσποτην ἐξεταζειν ἐπι των νυκτερινων γεννωμενων . ἐπι δε των ἡμερινων γεννωμενων ἐαν ᾐ | ||
| Κρονου και Διος ἑῳων ἀνατολικων ὑπαρχοντων , ἐπι δε των νυκτερινων Σεληνη , Ἀρης , Ἀφροδιτη ἑσπεριας ἀνατολης ὀντες και |
| δε ὑλη , παλιν ἐρω ὁτι πολυ εὐλογωτερον ὑλης οὐσης ἀγενητου και εἰδος εἰναι ἀιδιον . ὡστε ἐπειδη ἀμφω μεν | ||
| ὡς γενητα και τῃ φυσει φθαρτα , του δ ' ἀγενητου και ἀιδιου μονον την θεραπειαν ἑλομενον : πρωτον μεν |
| ἀκολουθησει των σεσωσμενων και λελυμενων , ἀνευ πιλου και ἀνευ συμβολου . ἐγω οὐν τουτον ὑπολαμβανω τον θριαμβον ἱερωτερον , | ||
| αὐτον ἀναστρεφομενοι τοπον οἰωνοι σχολαιοτερᾳ τῃ πτησει προς ἀγαθου εἰναι συμβολου , τοις δε των ἀλλοτριων ἐφιεμενοις οἱ την ἐπιτομον |
| κατα τα αὐτα και ὡσαυτως ἐχοντα τα ὑποκειμενα τοις μαθημασιν ὑπελαμβανον , και μονας ταυτας ἀρχας ὑπετιθεντο : και τας | ||
| ἐν τοις Πλουτωνιοις . και τουτο το χωριον Πλουτωνιον τι ὑπελαμβανον , και τους Κιμμεριους ἐνταυθα λεγεσθαι . και εἰσεπλεον |
| ἐπισχων ἐπανηγαγεν ἐς την μαχην . ᾡ δη και μαλιστα καταπλαγεντες οἱ Ῥωμαιοι μετ ' αὐτους ἐφευγον , ἐστε και | ||
| : το γαρ κλεος αὐτου και την παρασκευην οἱ λῃσται καταπλαγεντες και ἐλπισαντες , εἰ μη δια μαχης ἐλθοιεν , |
| δε και Δερκυλος ἐν Ἀργολικοις τους στραβηλους ἀστραβηλους ὀνομαζουσι , μνημονευοντες αὐτων ὡς ἐπιτηδειων ὀντων εἰς το σαλπιζειν . τας | ||
| ἀξιουντες και ἐλευθεροις ἀνδρασιν ἐντρυφωντες και του θανατου παραπαν οὐ μνημονευοντες : τοιγαρουν οἰμωξεσθε παντων ἐκεινων ἀφῃρημενοι . Πολλων γε |
| ἠ προς ἀληθειαν ἀπιδοντες , των ἀδικωτατων ὑπεμειναν γενεσθαι , κελευσαντες τοις μεν προδοταις τους παιδας συναναιρεισθαι , τοις δε | ||
| ἐς τιμας και ἐξουσιας προαχθεντας των δοθεντων ἀφειλοντο , ἑκαστους κελευσαντες ἐς την προτεραν αὑτων ἐπανιεναι της ἀξιας αἱρεσιν . |
| ποσις , κρατηι δε συ , ἡμεις δε προς γυναικα μαρνασθαι μιαν οἱοι τε . τουτων οὑνεκ ' οὐ μαχης | ||
| στρατιας ὀφθαλμον ἐμας ἀμφοτερον μαντιν τ ' ἀγαθον και δουρι μαρνασθαι . το και ἀνδρι κωμου δεσποτᾳ παρεστι Συρακοσιῳ . |
| μετα ἐλπιδος ἀγαθης ἠγωνισαντο [ το ] θειον ἐχειν οἰομενοι συμμαχον . Τιμοθεος πολιν περιστρατοπεδευσας ἀφωριζε τον τοπον τοις στρατιωταις | ||
| εἰ στρατευηται ἐπι Περσας και εἰ τινα στρατον ἀνδρων προσθεοιτο συμμαχον . Οἱ μεν ταυτα ἐπειρωτων , των δε μαντηιων |
| κατηγορια μεν ἐμη , πραοτης δε ὑμετερα της ἐπιστολης ἡ προπετεια . Ἀκουω σε φιλανθρωπου της τυχης πειρασθαι και τῃ | ||
| δυσωδη , συν δε τουτοις δυσουρια τε και του αἰδοιου προπετεια και ἀλγημα , οὐ μονον ὁταν οὐρηθρα παθῃ , |
| λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
| . ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
| οὐτε γαρ τριηρεις οὐτε στρατιωτην προδεδωκα . Λυσεις ὁρικως , ἐπιδεικνυς ὁτι τουτο ἐκεινων ἐστι χαλεπωτερον : και οὐχ εἱς | ||
| ὀντα και νοσουντα μαλλον και φευκτον δια τουτο τοις ἐρωμενοις ἐπιδεικνυς , ἐν δε τῳ μετα το ἐραν ἀπιστον τινα |
| , διαλειπει νβ : οὐδενος δε των ἐν τοις τονοις εὑρεθεντων ἀριθμων οὑτος ἐστιν ἡμισυς , οὐτε του ρη οὐτε | ||
| και αὐτων τουτων των ἐκ της δευτερας του μηκους εἰσαγωγης εὑρεθεντων ἑξηκοστων λαβοντες το αὐτο μερος , ὁσον και αὐτα |
| ; Πανυ γε , ἠ δ ' ὁς , και συμβαινει γε που , ὠ Σωκρατες . εἰ γαρ τις | ||
| κωνων ἐκπηδᾳ τα καρυα και καταλειπονται κενοι . ταὐτο δε συμβαινει τουτο και ἐπι των κυπαριττων , ἀλλ ' ἐνθα |
| δυνατωτερου κατειργεσθαι , ἀξιοι τε ἁμα νομιζοντες εἰναι και ὑμιν δοκουντες μεχρι οὑ τα ξυμφεροντα λογιζομενοι τῳ δικαιῳ λογῳ νυν | ||
| πλαστιγξ τῳ βαρει καθελκεται : λεγει δε ὁτι οἱ πονηροι δοκουντες ἀει εὐδαιμονως διαγειν ἐπιχειρουσι βλαπτειν , οὑς ἀν ἐθελωσιν |
| μεθ ' ἁλμης [ ἐν ] οἰνῳ κεκραμενης . Των συμπιπτοντων ταις κυουσαις ἐπειδη ταυτα μαλιστα ἐνοχλει , το περισσαινειν | ||
| , λογων μεν παντα μεστα και ψιθυρισματων , σοφιστων σοφισταις συμπιπτοντων , ἐργου δε ἐρημια δεινη : και το θρυλουμενον |
| τεμνεται ἡ μονας . . . . . ἀρρητον τον συντεθεντα ἀριθμον . τα δε μεγεθη τεμνομενα ἐχουσι και το | ||
| τι πρωτον και τι δευτερον , τριτον ὁτι παντα ταυτα συντεθεντα ὁρισμος ἐστι του προκειμενου και οὐτε ἐνδει τι οὐτε |
| ἐστιν ἰσον τῳ αἱ λεχθεισαι δυναμεις σπουδης , βελτιωσεως , τελειωσεως | ἐπιλειψουσι μεν οὐδεποτε , ἀλλοτε δε ἀλλοις ἐνομιλησουσιν | ||
| μηνα φθορα του ἐμβρυου , ὠμοτοκια δε ἡ συνεγγυς της τελειωσεως προ ὡρας ἀποτεξις : τα δε μη φθαρεντα ἐμβρυα |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| ἀναθημα και Συρακοσιων Φοινικας ἠτοι τριηρεσιν ἠ και πεζῃ μαχῃ κρατησαντων . ὁ δε τριτος των θησαυρων και ὁ τεταρτος | ||
| μεγαλων , και ἀπ ' ἐκεινου την συν ὀλεθρῳ των κρατησαντων Καδμειαν ὀνομαζουσι νικην . ἐτεσι δε οὐ πολλοις ὑστερον |
| ἐπει οὐδε ἐκεινοι παρα σου οὐδεμιας ἐτυχον , οὑς συ ἀπεκτεινας . και Ἱππιας μεν ὁ Θασιος και Ξενοφων ὁ | ||
| φευγοντος ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους : ὁτι δια τουτο ἀπεκτεινας τον ἀδελφον , γνους ὁτι ἀσθενες τι πεφυκεν ἡ |
| , δεινη μαλλον συνιδειν . συ δ ' ὡς μεν διδαξων συνηκολουθησας , γεγονας δε , ὡς ἐμοι φαινεται , | ||
| , τι δηποτ ' ἐν Βυζαντιῳ οὐδεις ἐσθ ' ὁ διδαξων ἐκεινους μη καταλαμβανειν Χαλκηδονα , ἡ βασιλεως μεν ἐστιν |
| ἀλλοις πεποιηκαμεν προεκτιθεμενοι χρωματα και συστασεις , εἰθ ' οὑτως παρυφισταμενα , και ὁσα ἐπ ' αὐτοις τεθεωρηται , οὑτω | ||
| ἐφαψαμενον του κατα μηκος διαστηματος , οὐκ ἐσται γνωναι τα παρυφισταμενα , ὁποιον τοπον εἰληχε του κατα βαθος διαστηματος , |
| των τα πολλα της ἁρπαγης ἐξιδιοποιουμενων : τινες δε τα πολυτελεστατα των εὑρισκομενων τοις ξιφεσι διακοπτοντες τας ἰδιας ἀπεκομιζον μεριδας | ||
| . τοιγαρουν ἡδιον μεν προσεφερετο μαζαν ἠ οἱ ἀλλοι τα πολυτελεστατα των σιτιων , ἡδιον δε ἐπινε του ῥεοντος ὑδατος |
| ἐπαλειψαι μεν ταυτα και θεραπευσαι της τεχνης εἰναι δοκει , συστησασθαι δ ' ἐξ ἀρχης οὐδεμια οὑτω τεχνη ἀν εἰη | ||
| , νομιζοντες οὐ δια νοσον , ἀλλα βουλεσθαι αὐτοθι σχολην συστησασθαι . ὡν ἠν και Ἀρκεσιλαος θελων ὑπ ' αὐτου |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| θεος οὑτος ἠν παρ ' αὐτοις . ταις δε Ἀρεως κνημαις ἐπετερπετο ὁ Ἡφαιστος ὡς κατα τας κνημας ἐμπεσων ὁ | ||
| και πτερνων παχυτης δουλοπρεπες , ἀμαθες . ὁμοια δε ταις κνημαις και περι των μηρων λεγε . Οἱ τα γονατα |
| ἀπο του συστροφας ἀνεμων ποιειν κινουμενην . αἰγιδες , και καταιγιδες , αἱ των ἀνεμων σφοδραι πνοαι . Ἀρουραν , | ||
| δε τας πετρας . καταικες : συστροφαι . καταικες : καταιγιδες . οἱος δ ' οὐρανοθεν πυροεις ἀναπαλλεται : γραφεται |
| ἐλευσεται ] † ἀφιξεται θηλυσπορος ] ἠγουν θηλεια συγγενη ] συγγενικον γαμον ] † συναφειαν ἀνεψιων ] ἐξαδελφων ἐπτοημενοι ] | ||
| . νοθῳ : ἀπο κοινου το ἐρραψας : ὁμογνιον : συγγενικον . ἀντι του : προς ὁμογνιου Διιος . ἀνεψιοι |
| ὀστεου και οὐ ποιει την οὐλην ἀσχημον . Τον ἐσωθεν ὑμενα του καλαμου , ὁς στρογγυλοειδως εἰωθεν εὑρισκεσθαι περι τους | ||
| , ἐνιοι δε τας ἐπι του μετωπου , ἀλλοι τον ὑμενα λεγουσι τον περιτρεχοντα τον ἐγκεφαλον . ἐστι δε οὑτος |
| ἀλλοτριων μη ἀντιποιεισθαι , ἀλλα διδομενοις μεν χρησθαι , μη διδομενα δε μη ποθειν , ἀφαιρουμενου δε τινος ἀποδιδοναι εὐλυτως | ||
| συνηθες ἐγενετο κυκλῳ περιπορευομενους τους ἀθλητας ἐπαγειρειν και λαμβανειν τα διδομενα . ὁθεν Σιμωνιδης περι Ἀστυλου φησιν οὑτως : Τις |
| ὁσην δυνατον ἐμποιειν , την δ ' ἀνοιαν ὁτι μαλιστα ἐξαιρειν . Δηλον . Τις οὐν ἡ μεγιστη δικαιως ἀν | ||
| το μελι ἠ του καταπιοντος την καρδιαν , εἰωθε γαρ ἐξαιρειν πληθος φθειρων , δεον ἀλειφεσθαι πρωτον τῳ ἐλαιῳ τουτῳ |
| Μεμνονος πατρος , κυκλον ἐχουσα ἑκατον και εἰκοσι σταδιων , παραμηκης τῳ σχηματι : ἡ δ ' ἀκροπολις ἐκαλειτο Μεμνονιον | ||
| ἡ κριθη κατα τους ταρσους μαλιστα γινεται φλεγμονη τις οὐσα παραμηκης ἐοικυια κριθῃ κατα το σχημα . Περι μαδαρωσεως και |
| ἑπτα μυριαδες ἠσαν ἠδη στρατου , και ὁπλα ἐχαλκευε και παρασκευην συνελεγεν , οἱ δ ' ἐν ἀστει τους ὑπατους | ||
| ; ἀλλα ταυρος μεν οὐκ ἀγνοει την αὑτου φυσιν και παρασκευην , ὁταν ἐπιφανῃ τι θηριον , οὐδ ' ἀναμενει |
| και ἡ κοπρος παντων των φυτων ταις μεν ῥιζαις ἀγαθον παραβαλλομενη , εἰ δε θελεις ἐπι τους πτορθους και τους | ||
| ἐπιδεχεται το μαλλον και ἡττον , αὐτη δε προς ἑαυτην παραβαλλομενη ἀνεπιτατος ἐστι και ἀνανετος : οὐδεις γαρ λεγει μαλλον |
| γαρ της λοχιτιδος ἐκκλησιας κυρος ἐν ταις ψηφοφοριαις περι τους ἐπιφανεστατους ἠν και τα πρωτα τιμηματα ἐχοντας , και σπανιον | ||
| ἀποτετριμμενοι τους πολεμιους , ἀπεστειλαν πρεσβευτας εἰς τας Ἀθηνας τους ἐπιφανεστατους των Σπαρτιατων , και τας μεν ὁμολογιας ἐποιησαντο περι |