| ῥεξῃς , ὀχθῳ ἐπ ' ἀκροτατῳ κτιζειν πολιν εὐρυαγυιαν δεινον Ἐνυαλιου πεμψας φυλακ ' Ἀϊδος εἰσω . και συ γ | ||
| ἐν πολεμῳ κεινα θεος ἐντυεν αὐτου θυμον αἰχματαν ἀμυνειν λοιγον Ἐνυαλιου . παυροι δε βουλευσαι φονου παρποδιου νεφελαν τρεψαι ποτι |
| , και παλιν σοι μεν εὐιππος εὐπωλος ἐγχεσπαλος δωκεν αἰχμαν Ἐνυαλιος εὐσκοπον ἐχειν . ἑν δε ποιημα ἐπετηδευσε συνθειναι , | ||
| και Ἀρης ὁπλα ἐνδεδυκως , Ἀφροδιτην ἀγων : ἐπιγραμμα δε Ἐνυαλιος ἐστιν αὐτῳ . πεποιηται δε και Θετις παρθενος , |
| μελλον οὐδε λεγεσθαι ἐπ ' αὐτων , ὡς ἐν Τιμαιῳ παρειληφαμεν , το ἠν ἠ το ἐσται μεταβολης τινος ὀντα | ||
| , και περι μεν της πρωτης των ὁλων γενεσεως τοιαυτα παρειληφαμεν , τους δε ἐξ ἀρχης γεννηθεντας των ἀνθρωπων φασιν |
| το δικαστηριον . και τους μεν πολλους και παλαιους ἐργον διηγησασθαι : ἁ δε παντες μνημονευετε , Πειθολαν τε τον | ||
| προοιμιασασθαι προς εὐνοιαν , εἰτα προς μισος , δευτερον δε διηγησασθαι προς σαφηνειαν , τριτον ἀγωνισασθαι προς ἀποδειξιν και πιστιν |
| ἡμιν αὐτοις εἰσι τινες , οἱς το δυσερι τουτο και φιλονεικον ἐνεστιν ἰδιᾳ τε και κοινη οὐκ ἀξιουσιν ἡτ - | ||
| οὐκ ἐμου κλυεις . δει αὐτον μη εἰναι δυσεριν και φιλονεικον : ὁ γαρ τοις ἐναργεσι μαχομενος , φησιν ὁ |
| παραδειγματων σεμνων και κατορθωματων λαμπρων και το καθ ' αὑτον ἀπολυσασθαι και δειξαι ὡς δια το ἐθος ἡ πολις , | ||
| , πολλην ἀναγκην ὁρω κἀμοι περι τουτων εἰπειν και πρωτον ἀπολυσασθαι τας κατ ' ἐμαυτου διαβολας . ὠνειδισται γαρ μοι |
| ' ὁν δη χρονον λεγουσι τους ἀδελφους της Ἑλενης Διοσκορους στρατευσαντας ἐπι την Ἀφιδναν και την πολιν ἑλοντας ταυτην μεν | ||
| ἀναμνησθητε . οἰδα μεν γαρ εἰς Θετταλιαν ποθ ' ἡμας στρατευσαντας ὑπερ των Ὀρεστου πραγματων , ὡς οὐ προὐχωρει , |
| τα του καλου Ξενοφωντος εἰσεται ἡν εἰχε προς αὐτον ὁ λαμπροτατος Πλατων ζηλοτυπιαν , ἠ ταχα φιλονεικως εἰχον ἀρχηθεν οἱ | ||
| ἑξης φησιν ὁ Ποσειδωνιος , ὁτι ὁ Κανωβος καλουμενος ἀστηρ λαμπροτατος ἐστι προς μεσημβριαν ὡς ἐπι τῳ πηδαλιῳ της Ἀργους |
| πλεοναζοντα , τον τε μεν οὐκ ἀσυνηθως ἀντι του μην παρειληφθαι ; . . . . . . οὐ μεν | ||
| σχεσιν δε αὐτων οὐδεμιαν σημαινοντας , οὐδαμως οἰητεον ἐν τουτοις παρειληφθαι , και εἰ προσχρῳντο τοις συμπλεκτικοις λεγομενοις συνδεσμοις της |
| το ἐπικειμενον τῃ μηνιγγι αἱμα ἐριῳ περι μηλωτριδα ὀξυκρατῳ βεβρεγμενῳ ἀποκαθαιρειν και τοτε ῥοδινον ἐλαιον ἐπισταζειν τῃ μηνιγγι , ἐπειτα | ||
| ὀσμη το τοιουτο . δυναται δε στυφειν , θερμαινειν , ἀποκαθαιρειν τα ἐπισκοτουντα ταις κοραις και τα κοιλα των ἑλκων |
| τον παιδα ἠ μη ἐαν πορευεσθαι την τεταγμενην ὁδον των αἰσχιστων ἐστιν , ὡς ἐξομολογουμενοις ὁτι ἀναξιος ὁ παις εἰη | ||
| ὑπαρχοντων , ὡς ἐστι των αἰσχρων , μαλλον δε των αἰσχιστων , μη μονον πολεων και τοπων ὡν ἠμεν ποτε |
| , κρινεσθαι κατα τους νομους : των δε περι τας συναλλαγας ἀμφισβητηματων εἰς μεγαλους κλυδωνας και δεινας προβεβηκοτων ἀτοπιας τε | ||
| φιλιας , ὁμιλιας , ἐπικτησεις ὑπαρχοντων , ἀγορασμους κοσμου , συναλλαγας ἐπι το ἀγαθον , γαμους , τεχνας καθαριους , |
| . τῃ λʹ του Ἀπριλλιου , ὑαδες ἁμα ἡλιου ἀνατολῃ ἀνατελλουσι . τῃ ζʹ του Μαϊου , πλειαδες ἑωθινοι φαινονται | ||
| ἐν τωι αἰθερι φερεσθαι οὐτε κατα τα αὐτα οὐτε ὡσαυτως ἀνατελλουσι . οἱ δε Πυθαγορειοι οὐ μονον τους πλανητας ἰδιαν |
| , καλως εἰχε τουτο λεγειν : ἐπει δε ἐπι τῳ λυσασθαι καθαπερ ἐπ ' ἐργῳ τινι τον μισθον τουτον ἐκηρυξεν | ||
| και Φιλιππον ἀξιουν , ὡν ἡμιν ἐδιδου ξενιων , τουτους λυσασθαι : οὑτος δε αὐτικ ' ἀκουσεσθε τι ποιων διετελεσεν |
| διαναπαυομενων αὐτων και τῃ καταποσει ἐγχρονιζοντων : ἐπι δε των ἐμετου χαριν πινοντων ἀθρουν προσενεκτεον το ὑγρον , ἀπνευστι ἐφελκομενων | ||
| σιτῳ , ἀλλα την ταχιστην ἐμειτω : ἐκ δε του ἐμετου προσαγετω ἐς ἡμερας τεσσαρας το σιτιον και το ποτον |
| . Οὐδεν δει τοινυν ἀλλου σωματος τῳ οὐρανῳ , ἱνα μενῃ , οὐδ ' αὐ , ἱνα κατα φυσιν ἡ | ||
| των πτερωσεων και του ἀξονος αἱ περοναι ἐντιθεσθωσαν , ἱνα μενῃ ἀκινητος ὁ ἀξων ἑως της ἐπιτηδειου της κινησεως χρειας |
| ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
| ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| ποντον , βοσκομενας δ ' εὑρητε βοας και ἰφια μηλα Ἠελιου , ὁς παντ ' ἐφορᾳ και παντ ' ἐπακουει | ||
| δε τῳ νηῳ ἐσιοντων ἐν ἀριστερῃ κεαται πρωτα μεν θρονος Ἠελιου , αὐτου δε ἑδος οὐκ ἐνι : μουνου γαρ |
| , στοιχων τοις προειρημενοις φιλοσοφοις . Οὐκ ἐστι πενιας οὐδεν ἀθλιωτερον ἐν τῳ βιῳ συμπτωμα : και γαρ ἀν φυσει | ||
| ῥινα μη τετρημενην . Οὐδεν γαρ ἐργον ἠν ἀρ ' ἀθλιωτερον ἠ κανθαρῳ ματτοντα παρεχειν ἐσθιειν . Ὑς μεν γαρ |
| ἑτεραν δε κνημην της ἑτερας παχυτεραν ἐχοντας , ἐν οἱς ἐπιτηδευουσι δυστυχουντας , οἱ δε Ἰχθυες πλατυωμους , εὐτριχας , | ||
| : ἐπιμελεις γαρ ὀντες και καθαρειοι ταις διαιταις ἑν ἐργον ἐπιτηδευουσι βαναυσον και πολλης ἀκαθαρσιας κεκοινωνηκος : παρ ' ἑκαστα |
| ἀδυνατον . οὐ γαρ οἱον τε παντας ὁμου φιλοσοφησαι και ὑποδεξασθαι τα παρα του θεου ἀει προσφερομενα ἀγαθα προς εὐζωϊας | ||
| ὁπερ οἱ πολλοι ἀποκοτταβιζειν καλουσιν , εὐτρεπιστεα τουτῳ λεκανη τις ὑποδεξασθαι το ἐπαναπλεον του ποτου : και γαρ ἱνα ἐξεμουσι |
| ἐξ ἑκατερωθεν ἱστασθαι και οἱονει ὑπερασπιζειν αὐτων , οὑτοι οὐν συντιθεμενοι μετα των τετραγωνων παντως τετραγωνους ποιουσιν : οἱον μεταξυ | ||
| ἐστι τετραγωνος . και ἁπλως παντες οἱ κατα ταξιν περιττοι συντιθεμενοι τοις γινομενοις τετραγωνοις ἀλλον τετραγωνον ποιουσιν . ἐπι των |
| ὁσην δυνατον ἐμποιειν , την δ ' ἀνοιαν ὁτι μαλιστα ἐξαιρειν . Δηλον . Τις οὐν ἡ μεγιστη δικαιως ἀν | ||
| το μελι ἠ του καταπιοντος την καρδιαν , εἰωθε γαρ ἐξαιρειν πληθος φθειρων , δεον ἀλειφεσθαι πρωτον τῳ ἐλαιῳ τουτῳ |
| λογου , τι ἀν τις τα γ ' ἐν χερσιν ἐγκαταλιπων , ἁ μηδ ' αὐτα μικρα , εἰ μη | ||
| φιλους ὑπο σου παλιν εἰς Βιθυνιαν ἑλκεται θαυμαστον αὑτου ποθον ἐγκαταλιπων Συροις . ἁ μητ ' ἀγνοειν ἐα τον πρεσβυτην |
| και ἡ τυχη του πολεμου τας ἑκατερων γνωμας ἐκρινεν . ἀφικομενης δε της του Σεβηρου δυναμεως ἐς την Γαλ - | ||
| πολλας ἐλπιδας εἰχε λιμῳ πιεσθεντας παραδωσειν αὐτῳ τα ὁπλα . ἀφικομενης δ ' εἰς Ῥωμην περι τουτων ἀγγελιας Κοιντος Φαβιος |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
| : ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
| τουτουσι , Εὐβουλου και Ἀριστοφωντος και Διοπειθους των περι τουτων ψηφισματων ὀντων , οὐκ ἐμων , ὠ λεγων εὐχερως ὁ | ||
| δ ' ἡμετεραν ἀπατην νομιζεις ἁ γ ' ἐπι των ψηφισματων τε και ξυμμαχων και ὁλως ὑπερ ὡν προκειται σκεψις |
| ὁλκην ἰσαι τῳ πρωτῳ στεφανῳ . ἠδη δε ἡμων ἡδεως ἀπηλλαγμενων του σωφρονειν ἐπεισβαλλουσιν αὐλητριδες και μουσουργοι και σαμβυκιστριαι τινες | ||
| ἀνῃρεθη μετα τινος πρεσβυτου των του γενους αὐτου προς ταπεινους ἀπηλλαγμενων . το μεν οὐν προφανη αὐτον γεγενησθαι δια το |
| δ ' ἀνιησι κροκιζοντα , δριμυν . Ἀρισαρον μικρον ἐστι βοτανιον ῥιζαν ἐχον ὡς ἐλαιας το μεγεθος : ἐστι δε | ||
| των ἑλκων ἀπουλοι . φυεται μαλιστα ἐν πεδιοις . Θλασπι βοτανιον ἐστι στενον τοις φυλλοις , ὡς δακτυλου το μηκος |
| ἐν πεζῳ λογῳ χρησις ἐπων γινεται ; κατα δυο , κολλησιν και παρῳδιαν . και κολλησις μεν ἐστιν , ὁταν | ||
| ὡν τραυματος ὀντος τα παρακειμενα ἀφεστηκεν εἰς την ἐκεινων μεν κολλησιν , των δε ὑγρων δια το ἐστεγνωσθαι το ἑλκος |
| οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
| και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
| ἱππον και ὑποβιβαζεσθαι : ἐστι δε τουτο διισταντα τα σκελη ἐγκαθιζειν τε και ταπεινουν ἑαυτον , ὡστε εὐπετως ἀναβαινειν τον | ||
| ἐνιοτε δε και πηγανον , και ἀλθαια ἐναφηψηται , και ἐγκαθιζειν εἰς ἀφεψημα λινοσπερμου , και τηλεως : και τι |
| το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
| , το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
| μεν οὐν πυριωντι σοι και κεχρημενῳ τοις μαρσιποις ἡ ὀδυνη μετριωτερα γινεται , ὡστε τον καμνοντα σαφως εὐφοριας αἰσθανεσθαι , | ||
| ὁτι ἡ μεν χιων οὐκ ἐκπηγνυσιν , ἡ δε παχνη μετριωτερα της χιονος οὐσα , οὐδεν ἀτοπον : πρωτον μεν |
| χρονῳ καταπολεμησειν τους πολεμιους . Πτολεμαιος δε πυθομενος την των ἰδιων ἡτταν ἐξεπλευσεν ἐκ της Αἰγυπτου δυναμιν ἐχων ἀξιολογον πεζικην | ||
| ἱνα και τα ὑπαρχοντα ἐν ταις κατηγοριαις γνωμεν δια των ἰδιων και τα οἱς αὑται ὑπαρχουσι δια της διαιρεσεως . |
| αὐτων ἐφαπτομενοι μεγιστοι κυκλοι ὡν και ὁ ὁριζων ἁπτεται , στρεφομενης της σφαιρας ἐφαρμοσουσιν ἐπι τον ὁριζοντα . Ἐστω ἐν | ||
| τε φανερον της σφαιρας και το ἀφανες : λεγω ὁτι στρεφομενης της σφαιρας περι τον ἑαυτης ἀξονα οὐδεν των ἐπι |
| μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
| ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
| και ἀχρι τελους του παντος ἀγωνος . τουτο μεν σοι δικανικων λογων το παραδειγμα [ λογων ἐσχηματισμενων ] , ἑτερα | ||
| συ ταυτης καταψευδομενος : οὐ γαρ ἡδεται αὑτη ποητῃ ῥηματιων δικανικων . κιττου , τρυγοιπου , προβατιων βληχωμενων , κολπου |
| πλεον ἰσχυσασα της Καρχηδονος ἀφεληται των Φοινικων την ἡγεμονιαν , στρατευσαντες ἐπ ' αὐτην μεγαλαις δυναμεσι και κατα κρατος ἑλοντες | ||
| Γαιος Ὁρατιος και Κοιντος Μηνυκιος . ἐπι τουτων Σαβινοι παλιν στρατευσαντες ἐπι Ῥωμαιους πολλην της χωρας αὐτων ἐδῃωσαν , και |
| ἐν τῳ τριτῳ των γεωγραφικων ἐκτεθεντα κεφαλαιωδως περι της τοτε νομιζομενης Ἰνδικης , ἡνικα Ἀλεξανδρος ἐπηλθε : και ἠν ὁ | ||
| : ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ ἐξ ἐτι παρθενου νομιζομενης γεννωμενος , σκοτιος δε ὁ κατα λαθραιαν μιξιν και |
| ταυτῃ ἑπομενα . ιζʹ . Ἡ μεθοδικη αἱρεσις γνωσις φαινομενων κοινοτητων προσεχων και ἀναγκαιων τῳ της ἰατρικης τελει . κοινοτητας | ||
| προχειρον της κατατομης και ἡ τε των λογων και των κοινοτητων ἐνδειξις αὐτοθεν ἀπο των κανονιων λαμβανεσθαι δυναμενη δια τουτων |
| ἐρωμενων στοργην , τιθεντες ἐπι τε του ἀντιχειρος και του λιχανου , και ἀντικοπτοντες : και εἰ μεν ἠχησεν , | ||
| , δηλον ὁτι ἀπειρων ὀνοματων δεησομεθα , ἐπειδηπερ ὁ της λιχανου τοπος εἰς ἀπειρους τεμνεται τομας . ἐπειτα πειρωμενοι παρατηρειν |
| Σωκρατης δε ὁ Ῥοδιος ἐν τριτῳ Ἐμφυλιου πολεμου το Κλεοπατρας ἀναγραφων συμποσιον , της τελευταιας Αἰγυπτου βασιλευσασης , γημαμενης δ | ||
| . ὡς δε Πεισων Λευκιος ἐν τῃ πρωτῃ των ἐνιαυσιων ἀναγραφων ἱστορει , βουλομενος και των ἐν ἀστει διατριβοντων το |
| περιεχομενον αἱμα θρομβωδες ἐκθλιβειν και ἀποσπογγιζειν ἐριῳ ἐστραμμενῳ , ἐπειτα συμμετροις ἁλσι καθ ' ἑνα τοις λεπτοτατοις περιπαττομενον σπαργανουσθω , | ||
| , ἐπιτυχε : παντα μαλλον ἠ σαυτον προου . τοις συμμετροις μεν αὐξεται ψυχη πονοις , τοισιν δ ' ὑπερβαλλουσι |
| ζῳον πρωτον λεγεται του ἀνθρωπου , ἐπειδη ἀναιρουμενον το ζῳον συναναιρει τον ἀνθρωπον : ζῳου γαρ μη ὀντος οὐδε ἀνθρωπος | ||
| φυσει προτερα ἐστιν ἡ ἀτομος οὐσια παντων : ὁτι γαρ συναναιρει , ἐδειξεν αὐτος ὁ Ἀριστοτελης , ὁτι δε οὐ |
| τοιουτον , οἱον ἐν τῳ μετ ' αὐτο θεωρειται , ἀπορησαι ἀξιον : και ἡ ἀναγκη δε του μετ ' | ||
| γινονται τα μεγεθη , φανερον ὑπαρχει . ἐκεινο οὐν ἀξιον ἀπορησαι , πως ἐκ του τοιουτου ἑνος ἠ πλειονων τοιουτων |
| ἐπι μεγαλοις τισι και παραδοξοις πραγμασι γεγονοσι περι τινα συνηδομενοι γραφωμεν . οἱον : Οὐχ ὑπειληφα περι σε τον του | ||
| ἀπογειον τας κατα διαμετρον του Καρκινου μοιρας κε λ κἀν γραφωμεν δε περι το Γ κεντρον τον ΚΛΜ ἐπικυκλον του |
| ἐν τοις βοθροις καταλειφθησεται ἡ του ὑδατος κακια . Ὑδωρ ἀσθενεστατον ποιησεις ἀφεψων το τριτον μερος : και τα λευκα | ||
| , σκευην δ ' ἐχει τοιαυτην : ἀχρουστατον τε και ἀσθενεστατον ὑπαρχον ὑδατι διεντες αὐτο ἑψουσιν , εἰτ ' εἰς |
| ἡμεις παραγινομεθα . . . Ἐστιν κἀκ της συνταξεως των συνδεσμων παραστησαι . συνδεομενα τα πτωτικα κατα την αὐτην κοινοτητα | ||
| ἀλλα σχεδον το τοιουτον παθος συνεστι και κατα των ὑπολοιπων συνδεσμων , τον και Μηριονης προτερος , ἠτοι μεν Μενελαος |
| των βασιλεων χερσι , τας τιμωριας δε ἐπετρεψε ταις των δημιων , τῳ μεν ὁλοκληρον το ἐργον προσνειμας , τῳ | ||
| θανατον . της δε μητρος ἑπομενης και ὀλοφυρομενης ἐκεινος των δημιων ἐδειτο βραχεα τινα τῃ μητρι διαλεχθηναι προς οὐς . |
| ; Ναι μα Δι ' , ἐφη ὁ Κυρος , μεμνημαι μεντοι τοιαυτα ἀκουσας σου : και γαρ ἀναγκη με | ||
| ἱκοι : δωρητοι τε πελοντο παραρρητοι τ ' ἐπεεσσι . μεμνημαι τοδε ἐργον ἐγω παλαι οὐ τι νεον γε ὡς |
| ἑκοντων προσταται του ναυτικου ἐγενομεθα ; οὐκουν και Θηβαιοι εὐεργετουμενοι ἡγεμονευειν αὑτων ἐδωκαν Ἀθηναιοις ; ἀλλα μην και Λακεδαιμονιοι οὐ | ||
| πολεμους ἐξιεναι . της ταξεως ] ταξιν ἀρετης καλει το ἡγεμονευειν της Ἑλλαδος , ἀλλοι δε φασι το δι ' |
| ἀντιλογιαν ἐσεσθαι , την τε Σουσιανην χωραν ὑπο της παρακειμενης καταδρομην ὑποστησεσθαι . της δε Σεληνης ἐκλειπουσης κατα τας δ | ||
| χωραν , δια το την αἰτιαν εἰναι την του κατηγορου καταδρομην : του γαρ κατηγορου διαβαλλοντος την του φευγοντος προτασιν |
| σφοδροτερον θερμαινειν και παχυνειν ἐπαγγελλεται . οὐ δει οὐν οὐτε καταπλασμασιν ἠ ἐπιβροχαις ἐπι τεταρταιου σπουδαζειν κεχρησθαι . ἀρκεσει γαρ | ||
| ἐφαπλωτεον , εἰτα ἐριον . ἐντευθεν δε τοις χαλαστικοις χρηστεον καταπλασμασιν , οἱον ἀρτῳ μετα πιμελης προσφατου φυραθεντι ὑειας τεθερμασμενης |
| ἐπινοιαν αὐτου και προς τι εἰναι λεγομενον και ἐκκαλυπτικον του σημειωτου , ἀνυπαρκτον εὑρισκεται , ὡς παρεστησαμεν . ἠτοι δε | ||
| ἀληθες ληγοντι , ὡς ἀν και αὐτου ὑπαρχοντος και του σημειωτου συνυπαρχειν ὀφειλοντος αὐτῳ . τοινυν ὁταν λεγηται το σημειον |
| Οὐκουν τιθωμεν τον νομον τουτον , μεχρι γε τοσουτου μη ἀμελεισθαι τα περι τον πολεμον γυναιξιν δειν , ἐπιμελεισθαι δε | ||
| μεν ᾐτησεν , ἐγω δε ἐδωκα νομισας οὐ πανταπασιν ἐμαυτον ἀμελεισθαι παρ ' ὑμιν . καιτοι τινες ἠσαν οἱ τουτο |
| ἡμας βιαζοιτο και καθολου τους ἀσθενεστερως ἐχοντας , την δυναμιν παραφυλακτεον και τας ὑπο τῃ γλωσσῃ δε φλεβας , ὡς | ||
| παραπλησια , ἡλικιαν δε των θυομενων ζῳων γηραλεων ὀντων : παραφυλακτεον δε και τα πολυτροφα μορια των κρεων και τα |
| ποσις , κρατηι δε συ , ἡμεις δε προς γυναικα μαρνασθαι μιαν οἱοι τε . τουτων οὑνεκ ' οὐ μαχης | ||
| στρατιας ὀφθαλμον ἐμας ἀμφοτερον μαντιν τ ' ἀγαθον και δουρι μαρνασθαι . το και ἀνδρι κωμου δεσποτᾳ παρεστι Συρακοσιῳ . |
| ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
| ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
| μελετωμεν τον αἰτουντα την δωρεαν . Οὐ λειπουσιν ἀρα τοις φιλονεικειν βουλομενοις ἐριδος ἀφορμαι . ἀνηρ ὁλην πατριδα τυραννιδος ἐλευθερωσας | ||
| φυσει γαρ δυσερις πασα γυνη , και το πραγμα πεισει φιλονεικειν ἀμφοτερας , την μεν παλαι συνοικησασαν Ἀχιλλει , την |
| μη συνειναι βαρυ . τοις μεν οὐν ἀλλοις ἐπεισι σοι συγχαιρειν , ἐμοι δε ἀμφοιν : σοι μεν , ὁτι | ||
| ἐπιχαιρειν μεν γαρ ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν |
| ἀν τριακοσιων ὀντων των την ὑλην ἐργαζομενων τεχνιτων χωρις των ὑπηρετουντων . τουτο μεν οὐν το μερος εἰς την θαλασσαν | ||
| την Σαλαμινα λυμηνασθαι φησι τοις πραγμασι και των προς ἡδονην ὑπηρετουντων οὐδεν γενεσθαι βελτιω . και ὁ μεν Ἰακχος ἐξεφοιτησε |
| . οἱ δε τα Γεωργικα συγγραψαντες γραφουσιν οὑτως : την μελιαν και την τερμινθον , ἁ δη νυν πιστακια οἱ | ||
| πολεμοις χρησιν ἐλθειν . Τουτο δη το χαλκουν γενος ἐκ μελιαν εἰπε φυναι Δωρικως , ἀντι του ἐκ των μελιων |
| μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
| , ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
| ἐρων στρατηγος τοις τε οἰκειοις ὀλεθριος και τοις πολεμιοις ἐστιν εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . | ||
| καθ ' αὑτην ἀσθενης ἐστι και προς τηλικουτον ὀγκον πραγματων εὐκαταφρονητος . ἐτι δ ' αὐτην οὑτος τοις πολεμοις και |
| Αἰγυπτε ἡ θρεψασα με . „ ἐπι δε της Ὀσιριδος ἐπιγεγραφθαι λεγεται ” Πατηρ μεν ἐστι μοι Κρονος νεωτατος θεων | ||
| ἐπιγραμματος οὐδεν διαφεροντα , ὁ Μιδᾳ τῳ Φρυγι φασιν τινες ἐπιγεγραφθαι . Ποιον τουτο , και τι πεπονθος ; Ἐστι |
| και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
| Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| μετατρεψει | οὐτε δεσμα ἀπερυξει οὐτε μην | ὁ παντων ἰσχυροτατος θανατος ‖ ἐπιληξει : τοὐναντιον δε ταυτα και | | ||
| , εἰργεν ἀν του θερους ἐτι μαλλον την ἀναβασιν , ἰσχυροτατος γ ' ὠν αὐτος αὑτου τοτε κἀκει πολλῳ , |
| παρεληλυθοτα χρονον και μελλοντα , και της πραγματικης μεσης ἀμφοτερων τεταγμενης , και φυσει μεν εἰς το μελλον ἐχουσης τον | ||
| ὁ χωρος γεγονε , ὁκως του λοιπου κατα λογον της τεταγμενης ἀποφορης τελεοι . Δοκεει δε μοι ἐνθευτεν γεωμετριη εὑρεθεισα |
| οὐν μια ἐστι παντος ἐκεινου σωματος δυναμις και ἀσωματος , ἀδιαιρετος ἐστι και μια : καθ ' ὁσον δε οὐ | ||
| τηρειν το νοουμενον : κατα δε ὁρον ἡ ἀϊδιερετος ἠ ἀδιαιρετος γνωσις των παρα πολλοις ἀγνοουμενων . Μαρμαρος : λεγεται |
| την γραμμην , την ἐπιφανειαν , οὑτω και ἡ σοφιστικη πραγματεια κατα φυσιν πρωτα και αἰτιας ἐχει και ἀρχας , | ||
| λογον : τοις γαρ ἀγωσι μονοις χρησιμος ἡ περι τουτων πραγματεια , οἱ δε ἀγωνες οὐ τελειος λογος ἀλλα μερος |
| ] ! [ ! ] ! [ [ Εὐρυδικην ] Λακεδαιμονος [ ] [ ] ι ? [ ! ] | ||
| πολιορκουντων , ἀπεδρασαν νυκτωρ . ἐπει δε ἡκον ἐκ της Λακεδαιμονος ἀπαγγελλοντες ὁτι ἡ πολις ἐπιτρεποι Ἀγησιλαῳ διαγνωναι τα ἐν |
| δογματικοι . ἡμεις δε παλιν της κατα την συγγραφην προαιρεσεως στοχαζομενοι προς μονον το ἀληθες νυν τους λογους ποιησομεθα , | ||
| της ἀρχαιοτητος και των παλαιων πραξεων ἐν κεφαλαιοις ἀναγραψομεν , στοχαζομενοι της συμμετριας . περι πρωτων δε των βαρβαρων διεξιμεν |
| ἀξιαν εὑρειν : ἁμαρτημα γαρ οὐ φορητον , τοιουτοις πραγμασιν ἐγχειρειν , ἀφ ' ὡ και τα της προπετειας ἐλεγχεται | ||
| γινεται , προς ἁ δει μη πανταπασιν ἀποκνειν , ἀλλα ἐγχειρειν προβαλλομενους ἀει την ἀγαθην ἐλπιδα . τουτους δε ἐγω |
| εὐθυμιαν κερδανας τον ὑπερ της ἐρωμενης ἀγωνα νικησας δια της ἐρωμενης : οὑτως αὐτῃ προσεστιν ἀμαχος ὡρα μη δεομενη προικος | ||
| και οὐχ ὁρων ἡν ἐποθει γυναικα , ὡσπερ οὐν ἐραστης ἐρωμενης ἀτυχων ἐξηγριωθη : και ὁ τεως πραοτατος ὠν ἐς |
| χρη τα πρωτα λεγειν οὐ τον πλουσιωτατον , ἀλλα τον φρονιμωτατον . Ταὐτον ἐστιν ἐπ ' εὐτυχιᾳ μεγα φρονειν , | ||
| ; Ἀλλ ' εἰς ὑποδηματα δηλον ὁτι δει πλεονεκτειν τον φρονιμωτατον εἰς ταυτα και βελτιστον . τον σκυτοτομον ἰσως μεγιστα |
| δε φασιν ἀπο Παρνασσου Παρνασσον τοὐνομα λαβειν , ὁν και μαντευσασθαι Πυθοι πρωτον , ὡς Ἀλεξανδρος φησιν ἐν πρωτῳ Περι | ||
| δε φασιν ἀπο Παρνασσου Παρνασσον τοὐνομα λαβειν , ὁν και μαντευσασθαι Πυθοι πρωτον , ὡς Ἀλεξανδριδης φησιν ἐν πρωτῳ περι |
| ϲτομαχου την χειρα ἐχοντα , τῳ δε βραχιονι ὑπαυχενιον ὑποβεβληϲθω μαλακον ἐχον ὑφ ' αὑτῳ δερμα χαριν του ταϲ ἐπιρροιαϲ | ||
| μητε λεπιδας ἐχοντα μητε τραχυ μητε ὀστρακωδες το δερμα , μαλακον δ ' οὑτως ὡς ἀνθρωπος : ἐστι δε ταυτα |
| ἀποστροφαι πραϋνουσι τους ἱππους , και αἱ ἡσυχαιαι μεν , πολυχρονιοι δε καθεψουσι και πραϋνουσι και οὐκ ἀνεγειρουσι τον θυμοειδη | ||
| ἐν δε τῳ δευτερῳ οὐ πανυ : οὐ γαρ ἐσονται πολυχρονιοι . ἐν δε Τοξοτῃ πεφυλαχθαι χρη δι ' ὀλιγοτεκνιαν |
| αὐτους ἐνδειας , ἀναγκαζουσης της φυσεως προς την ἀποριαν παντα μηχανασθαι . καλαμην γαρ κειροντες ἐκ της ὁμορου χωρας , | ||
| συμμαχων , οὐδεν μαλλον τουτο ἐμον ἐργον ἠ και ὑμετερον μηχανασθαι , ἀλλ ' ὡσπερ ὁταν μαχεσθαι δεῃ , ὁ |
| εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
| και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
| γαρ διαφερει ὑπο της φυσεως εἰπειν παντα διαπεπλεχθαι και ὑπο ἁλυσεως ἐξηρτησθαι του λιθου : πετραν ἁλυσεσι : δια τουτων | ||
| , χρησθαι τε και ῥιναν τα δεσμα και ποιειν της ἁλυσεως το καθ ' αὑτους ὡς οἱον τε ἰσχνοτατον και |
| τον ἀπο πυρος πυριασομεν τοις αὐτοις , και τον ἀπο κρυους καταπλασομεν , και τοις προς τας ἐσχαρας ποιουσι φαρμακοις | ||
| ἀπο του βορρα , ἀπειρον και πολυν προσβλεψειας ἀπο του κρυους παγεντα . Σχετλιασμου δε ἀρα ἐκεινοι οἱ ἀνδρες ἀξιοι |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| ῥιζας των ὀδοντων οἱ χυμοι στηριζωνται , τας τε ὀδυνας σφοδροτερας ἐπαγουσι και αὐτους δη τους ὀδοντας της οἰκειας παρασαλευουσιν | ||
| , ἀν τε διελοντες σφας αὐτους ἐπιβοηθησωσι κατα μερη , σφοδροτερας ἐνεργειας γιγνομενης κατα τας ἐμβολας των ὀργανων οἱ καταλειφθεντες |
| ἐπι τοσουτον . χωρησωμεν δε και ἐπι την κατα λεξιν ἐξηγησιν . Τῳ αὐτῳ κεχρηται παραδειγματι ᾡ και ἐπι ὁμωνυμων | ||
| χρῃζοντι μαλλον αὐτῳ πλεον ἐπεξηγησεως , ἠπερ τα προκειμενα προς ἐξηγησιν . Ὁ δε οὐδεν τουτων πεποιηκως , ἀπροδιηγητως και |
| παροιμιαν λεγεσθαι ἐπι των ὀντων συμμικτων και μετεχοντων κακοτητος και ἀγαθοτητος : του γαρ πολυποδος ἡ κεφαλη ζωσα μεν δακνει | ||
| ἀγαθου ὀντος , ὡστε και ἡ συναισθησις της του φιλου ἀγαθοτητος ἡδεια και αἱρετη ἐστιν αὐτῳ . γενοιτο δ ' |
| θηλεια ἱππος ἀγαθη ἠν και του πωλου του ἐξ αὐτης μεμνησθαι δεινη . ὁπερ οὐν κατεγνωκως Δαρειος ὁ κατω εἰτα | ||
| το ἑωυτου ἐποιεε , ὡστε ἀναμιμνησκοντος τε αἰει του θεραποντος μεμνησθαι μιν των Ἀθηναιων και Πεισιστρατιδεων προσκατημενων και διαβαλλοντων Ἀθηναιους |
| περι ἁπλων χρωματων τον λογον ποιουμενοιἐπι τουτοις γαρ μονοις ὀνοματων ἀπορησομεν οἰκειων τε και γνωριμων , ἀποδειξαντες , τισι μαλιστα | ||
| . και παλιν ἐαν φωμεν ἑπεσθαι το δυνατον τῳ ἀναγκαιον ἀπορησομεν εἰκοτως : το γαρ [ το ] του δυνατου |
| δε ἀποδιδωμι τηι πραγματειαι οὐθ ' ὁποιον οἱ τους πολεμους ἀναγραψαντες ἀποδεδωκασι ταις ἱστοριαις οὐθ ' ὁποιον οἱ τας πολιτειας | ||
| Ἀριστοξενος και Ἱπποβοτος και Νεανθης οἱ τα κατα τον ἀνδρα ἀναγραψαντες σιϚ ἐτεσι τας μετεμψυχωσεις τας αὐτωι συμβεβηκυιας ἐφασαν γεγονεναι |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| . Οὐκ ἀρα , ὠ βελτιστε , πανυ ἡμιν οὑτω φροντιστεον τι ἐρουσιν οἱ πολλοι ἡμας , ἀλλ ' ὁτι | ||
| τοδε τουδε κατασκευαζειν και ὁτι διαφορα οὐσιωδης . δευτερον δε φροντιστεον του ταξαι τας διαφορας τον δεοντα τροπον : ταξεις |
| τουτο γε καλειται , ὠ Σωκρατες , ὡς ἐγᾠμαι , δοξαζειν . Ὀρθως γαρ οἰει , ὠ φιλε . και | ||
| Ἡρακλειτειων ἠ των ἀλλων φυσικων τινες οἰονται και αὐτους οὑτω δοξαζειν και τα πραγματα δεχεσθαι κατα ταὐτο το ταυτῃ μη |
| ἐχον χωραν θηλυ ὡς ἀν παρα ἀρρεν το τα ὁλα ποιουν ἐλεχθη κατα την προς τἀλλα ὁμοιοτητα : ἀει γαρ | ||
| , δεδεικται δε μηδεν μηδενος ἁπτομενον , λεκτεον μητε το ποιουν μητε το πασχον ὑπαρχειν . Το μεν οὐν ποιουν |
| μεθ ' ἁλμης [ ἐν ] οἰνῳ κεκραμενης . Των συμπιπτοντων ταις κυουσαις ἐπειδη ταυτα μαλιστα ἐνοχλει , το περισσαινειν | ||
| , λογων μεν παντα μεστα και ψιθυρισματων , σοφιστων σοφισταις συμπιπτοντων , ἐργου δε ἐρημια δεινη : και το θρυλουμενον |
| και ἐς τεναγος προσχων | ἐπωκειλεν ? [ ] το σκαφος ἠ το τελευταιον σανιδος | τινος ἠ ἀμφορεως ἐφροντισεν | ||
| ὁμοια τοις κρινομενοις τα παραδειγματα . οἱον ὁ διαῤῥηξας το σκαφος ἠ βαπτισας τοις κυμασιν , εἰτα λεγει κρινομενος , |
| πως ἀν ἐνδοξος γενοιτο , ἀπεκρινατο , ὁτι ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και | ||
| περιερχεται προς ἑτερον ζων και τι περι αὐτου λεγει τις φροντιζων , κἀν μεν εὐφημησῃ τις , ὡς οἰεται , |
| Μακεδονα περιιδειν την πατριδα γινομενην δοριαλωτον : ἐπει δ ' ἀμεταθετον αὐτων την ὁρμην ἑωρων , λαθρᾳ συμφρονησαντες ἐξεπεμψαν νυκτος | ||
| τρεις Μοιρας παραδεδοσθαι , Ἀτροπον μεν την των νοητων , ἀμεταθετον οὐσαν , Κλωθω δε την των αἰσθητων , Λαχεσιν |