Ὑηττος δε Μολουρον Ἀρισβαντος φιλον υἱον κτεινας ἐν μεγαροις εὐνης ἑνεχ ' ἡς ἀλοχοιο οἰκον ἀποπρολιπων φευγ ' Ἀργεος ἱπποβοτοιο | ||
οὐδ ' αὐτοι το βελτιον ἠγνοουν , ἀλλ ' ἑτερων ἑνεχ ' ἡμαρτανον . ἐστι δε τουτο ἡ πρωτη και |
το ψηφισμα , Λυκινον ἐπι την γραφην ἐπιγραψαμενοι , και τιμημα ἑκατον ταλαντα . Και μετα ταυτ ' εἰσῃει ἡ | ||
„ εἰ δ ' οὐ δυνησῃ , τι ποτε σοι τιμημα ἐπιγραψω „ ; και ὁ Ξανθος : ” την |
παθητε , παρασκευαζομενοι διαρρηξατε ἠδη ποτε τους χαλινους , ὠ σχετλιοι : ἀναβλεψατε ὀρθοις ὀμμασι προς την ἐλευθεριαν . ἐπι | ||
: μεμψονται δ ' ἀρα τους χαλεποις βαζοντες ἐπεσσι , σχετλιοι , οὐδε θεων ὀπιν εἰδοτες : οὐδε κεν οἱ |
: τον δε λοιπον χρονον μαλιστα ὁσον ὑπο της νουσου ἐχοιτο , ἀριστιζεσθω μεν τον κεγχρον , ἐς ἑσπερην δε | ||
: ἡ δε του Δεινολοχου μητηρ εἰδεν ὀψιν ὀνειρατος ὡς ἐχοιτο του παιδος ἐν τοις κολποις ἐστεφανωμενου , και τουδε |
. Ἀφεις και Ἀπαλλαξας : το μεν ἀφεις , ὁταν ἀπολυσῃ τις τινα των ἐγκληματων ὡν ἐνεκαλει αὐτῳ , το | ||
προσελθειν τῳ Διϊ και δυσωπησαι αὐτον ὑπερ ἐμου , ἱνα ἀπολυσῃ με των δεσμων . παντως γαρ οὐ καταπεισεις αὐτον |
θεων οὑτω διδοντων περιφανως ἀγαθα και φοβοιμην ἀν αὐτους και αἰσχυνοιμην ἀπολιπων ταυτα εἰκῃ ἀπελθειν . ἐγω μεν οὐν οὑτως | ||
Ἀλλ ' οὐκ ἐρυθριᾳς παρασιτον σαυτον καλων ; Οὐδαμως : αἰσχυνοιμην γαρ ἀν , εἰ μη λεγοιμι . Και νη |
ἑκατον ναυσιν ἐφορμουντες τῳ μεγαλῳ λιμενι : πεζῃ δε πεντε μυριασι πλησιον των τειχων στρατευοντες , τειχηρεις συνειχον τους Συρακοσιους | ||
εὐδαιμονιας και των ἐν αὐτῃ κατασκευασματων . Ὡς Καρχηδονιοι τριακοντα μυριασι στρατευσαντες εἰς Σικελιαν ἐπολιορκησαν Ἀκραγαντα . Ὡς Συρακοσιοι παραλαβοντες |
: ἑκτη πλεονεξια : ἑβδομη ἀπατη : ὀγδοη φθονος : ἐνατη δολος : δεκατη ὀργη : ἑνδεκατη προπετεια : δωδεκατη | ||
ἡ των ἑβδομαδων ὀντως ἑβδομη : ὀγδοη δε ἱερομηνια : ἐνατη δε νηστεια : δεκατη δε ἡ των σκηνων , |
μεντοι μοσσυνος ἀπο γενικης μετηχθη . Τα εἰς ΩΝΟΣ ἁπλα ὑπερδισυλλαβα ὀξυνεται : κοινωνος οἰωνος Γελωνος . τα δε συνθετα | ||
πλεκω τεκω πεκω ἑλκω δεικω εἰκω . τοιαυτα και τα ὑπερδισυλλαβα τῳ Ε παραληγομενα : ὀλεκω ἐρεικω ἐνεκω . προσκειται |
' ὁσα μετεχει μετριας στυψεως , και τα γυμνασια τουτοις ὠφελιμωτατα και αἰωραι και πλους και ἀποδημια μακρα : ταυτα | ||
ἠ τῃ ἀναγκῃ εἰξαντες ; εἰπερ γαρ ταυθ ' ὑπελαμβανετε ὠφελιμωτατα εἰναι τῃ πολει , τι οὐ μενετε και νυν |
: ἡ δε ” θηλη “ ἀρα γε , ὠ Ἑρμογενες , ὁτι τεθηλεναι ποιει ὡσπερ τα ἀρδομενα ; Ἐοικεν | ||
οὐ γαρ πω οὐδ ' αὐτος ἐγωγε μανθανω : ὠ Ἑρμογενες , συ δε μανθανεις ; Μα Δι ' οὐκ |
” και λεγε ἐς τοδε : ὁ Δημοσθενης ἐπι του Φιλιππου ἐκπεσων και δειλιας φευγων . „ μελετωντι δε οὐ | ||
μου κατηγορει ] ἠ ὁτι πλουτον ἐχει πολυν , του Φιλιππου δοντος και Ἀλεξανδρου , και οὐ πανυ φοβειται κἀν |
ἡ παρεισοδος γενοιτο τοις ὑγροις . εἰ δε και φυσικης ἐδειτο σκεπης , αὐταρκες ἠν μονας τας εὐρυχωριας ὑμενι διαπεφραχθαι | ||
τον Καισαρα . Λεπιδος δ ' αὐτοις ἀπιουσιν ἠπειλει και ἐδειτο και των σημειων εἰχετο και οὐ μεθησειν ἐλεγε , |
κιε δακρυα λειβων . ποινη δ ' οὐ τις παιδος ἐγιγνετο τεθνηωτος . ἀθετουνται ἀμφοτεροι , ὁτι πλανηθεις τις ἐκ | ||
ἐπιδειξουσιν , ἐπιλαμβανουσαι και ὁσα ἀλλα Ῥωμαιοις ἐμφυλια ἐς ἀλληλους ἐγιγνετο ὁμου . Ἀντωνιον μεν ἡ βουλη δι ' αἰτιας |
οὑς δακρυσειεν ἀν τις ἰδων ὡσπερ ἀνευ νομεως ἀγελην , λαμβανετε κατα νουν , ὡς ἐν παισι μεν ὀξυς , | ||
ὑμιν δοκωσι μαλιστα συνισχυριειν τε ὑμας και συγκοσμησειν , τουτους λαμβανετε . μαρτυρει δε μοι και τοδε προς το ἀγαθον |
μειρακιον ἐναλλαξαν τω ποδε και την χειρα ἐπεχον πεπηγοτι τῳ ἀκοντιῳ ἐν ἀριστερᾳ , ἡ δεξια δε περιηκται εἰς το | ||
τετραποδων ὁλων . Ὁ δ ' ἀκοντιας ὁμοιος ἐστιν τῳ ἀκοντιῳ , κραδαινεται ὁ σιδηρος : οὑ και φανεντος τοτε |
προβεβιωκεν ἡ ψυχη : ἀπο δε της αὐτης διανοιας ἐν ὀρυγματι λαθων ὑπο γην ἐτη δεκα , ἐξ Ἁιδου δηθεν | ||
ὑπο γης ἀπαντησαντες ἀπεμαχοντο ταις σαρισαις . ἐπει δε ἐν ὀρυγματι στενῳ και σκοτος ἐχοντι μεγα οὐδεν ἠνυον , πιθον |
ἀπολλυσθαι την τεχνην . οὑτως τον μεν αἰδημονα σῳζει τα αἰδημονα ἐργα , ἀπολλυει δε τα ἀναιδη : τον δε | ||
ἀπολλυμεν και ἀναιρουμεν ; τινα ; τον πιστον , τον αἰδημονα , τον ὁσιον . ταυτα μονα ; γειτνιασιν δ |
ἡμερων ρκα και ὡρων ἰσημερινων ἁπλως τε και προς τα ὁμαλα νυχθημερα ι Ϛʹ : παρακειται δε ταις ροη μϚ | ||
∠ ʹ , τας αὐτας δε σχεδον και προς τα ὁμαλα νυχθημερα , καθ ' ἡν ὡραν ἀκριβως μεν ἀπειχε |
ἐνιϲταται την αἰτιαν , ἀλλα την εἰϲ τα ϲιτια λυουϲιν ἀκρατη ὁρμην , ἡ δε τουτων ἐνδεια μειοι την ἐν | ||
δικαιων , ὡστε οὐ φρονιμος . τον δε δεινον ἐνδεχεται ἀκρατη εἰναι : διο και δοκει φρονιμος ἀκρατης εἰναι . |
καλουσα δυσφιλες δακος τυχοιμ ' ἀν ; ἀμφισβαιναν , ἠ Σκυλλαν τινα οἰκουσαν ἐν πετραισι , ναυτιλων βλαβην , † | ||
κατα τον πορθμον τον μεταξυ Ἰταλιας και Σικελιας ἀπεκτεινε την Σκυλλαν ἁρπασασαν των ταυρων τινας , ἀνεζωπυρησε δε αὐτην Φορκυς |
βουλης δεομενον εἰς το συνεδριον ἐπεχειρησαν εἰσφερειν , και λογον ἀπεδωκαν ὑπερ αὐτου τοις προαιρουμενοις , εἰρωνειαν εἰσαγοντες οὐτε ταις | ||
χρηματων , ἁ τον προ του χρονον οἱ λαβοντες οὐκ ἀπεδωκαν , εἰπον προς τον ἀρχοντα και προσθεις ὡς τῳ |
, Αἰτωλοι δε τα φαρμακα , ὡς φησι Κλειταρχος . θρονα δε τα φαρμακα ὑπο των Αἰτωλων , Ὁμηρος δε | ||
στεφανη και περιχαρακωμα . θρονα ἀνθη : “ ἐν δε θρονα ποικιλλε . ” θρυλιχθη ὁ μεν Ἀπιων συνεθραυσθη : |
ὁπου και ἡττηθεντα μαντικῃ τον Καλχαντα θαπτουσιν . ἐρινεου γαρ ἑστωσης Καλχας τῳ Μοψῳ εἰπε , ποσους ὀλυνθους ἐχει : | ||
. # ὀρθη ἐστι γωνια διχοτομημα εὐθειας ἐπ ' εὐθειαν ἑστωσης οὐ κατα παρεγκλισιν της ἐφεστωσης . ἡ μεν μειζων |
, ἀλλ ' ἁμα και τραχηλος και σκελη και χειρες ἐγυμναζοντο , ὡσπερ χρη ὀρχεισθαι τον μελλοντα εὐφορωτερον το σωμα | ||
το των Θηβαιων στρατευμα . και γαρ οἱ μεν Βοιωτοι ἐγυμναζοντο παντες περι τα ὁπλα , ἀγαλλομενοι τῃ ἐν Λευκτροις |
πασαν Σικελιαν μυλλους και περιφερεσθαι ταις θεαις . ΕΧΙΝΟΣ . Λυγκευς ὁ Σαμιος ἐν τῃ προς Διαγοραν Ἐπιστολῃ ἐκ παραλληλου | ||
ὁ του Ἀφαρεως παις ἐτρωσεν . ἀπο Ταϋγετου πεδαυγαζων ἰδε Λυγκευς δρυος ἐν στελεχει ἡμενος : ὁ μεν Ἀρισταρχος ἀξιοι |
, ἠ λημμασι προσχρηται ψευδεσιν , ἠ ἐπιφερει το μη ἀκολουθουν . οὐτε γαρ τῳ ἀπο Βαβυλωνος εἰς Θαψακον εἰναι | ||
και ποθεν ἐχομεν , ἐρει τις , δειξαι ὁτι το ἀκολουθουν τῳ ἐξ ὑποθεσεως ληφθεντι ἀληθες ἐστιν ; ἀρα γε |
λογισμου δια την ἀγωνιαν συγκεχυμενου και τας των πραγματων ἀντιληψεις ἀκριβουν ἀδυνατουντος : τοτε γαρ εὐλαβειαν μεν την δειλιαν , | ||
συνηθειαν διασῳζειν των ὀνοματων ἐπι παντων οἱ πολλοι ἠ το ἀκριβουν την ἑλληνικην φωνην και την ὀρθοτητα την ἐν τῃ |
ἐπι πασα λελησται Αἰολις : οὐτι παλαιον , ἐφ ' ἡμετερῃ δε γενεθλῃ : δελφις ὡς ποτε παιδος ἐρασσατο νησαιοιο | ||
, ἀτοπα το μεγεθος , ὡς τοισιν ἐν τῃδε τῃ ἡμετερῃ θαλασσῃ συμβαλεειν : και ὑδωρ ὁτι ἁλμυρον ἐπινετο . |
το δε ἀναστρεψαι και το παρακολουθουν προθεσιν εἰναι του προσωπου σεμνοτητα μετα γλυκυτητος εἰργασατο , ὡσπερ ἀν ἡ σωφρονεστατη παρθενος | ||
, ἐξ ἰσου γιγνομενοι στερξομεν ; εἰ δ ' ἐπωνυμιας σεμνοτητα σκοπουσιν , ἠ προς δοξαν ὀνοματος τα τοιαυτα κρινουσιν |
ἐλαφρον ἐστιν : ὁταν ἀτρεμα διαπορευηται , πηδᾳβαδιζοντα δε οὐδεις ἑωρακεν οὐδ ' ὀψεταιτιθεις εἰς το ἐπεκεινα των ἐμπροσθεν ποδων | ||
ΑΡ [ ] ΝΟΠΑΡΑ ? [ ! ] ? [ ἑωρακεν ] [ ] Ω [ ! ] αὐταρκε ! |
. προς ἐκεινην δ ' ἠν τις παλαια μοι δια Στρατωνα ὑπονοια : [ ἀλλα ] ταυτην μεν οὐν οὐδεν | ||
δεμας ἠν , εἰ μοι προσεχεις , ἀπο χρισμων : Στρατωνα τουτον φημι σοι , Λαμψακος ὁν ποτ ' ἐφυσεν |
: και οἱ πλουσιοι της χειροτονιας πλησιαζουσης ἐνδηλοι σαφως ἠσαν ἐσπουδακοτες ἐς την ἀρχην τοις μαλιστα Γρακχῳ πολεμιοις . ὁ | ||
μαθητας πολλους ἐχειν ; οὐδαμως . ὀψονται οἱ περι τουτο ἐσπουδακοτες . ἀλλα θεωρηματα δυσκολα ἀκριβουν ; ὀψονται και περι |
δωρεαν ἀνταπαιτησαι αὐτους μη κτεινειν οὑς μη ὑμιν πρεπει , σωφρονα τε ἀντι αἰσχρας κομισασθαι χαριν , και μη ἡδονην | ||
γειτονευοντα . ἡ δ ' ἐργῳ μεν οὐκ ἀξιουσα βασιλεα σωφρονα και φιλοπονον και ἐς πολλους φιλανθρωπον , ἀθροως οὑτως |
μηδεμιᾳ ἐπιμελειᾳ ἑαυτων οὐσιν ; οὐ θαυμαστον εἰ και τα μικρα δυνανται κατορθουν ; και μηδεν γ ' ἐμου , | ||
μετ ' ἀλληλων μεντοι και του ῥυθμου πολλα και οὐ μικρα . και ταχα ἀν ἡμιν παιδες μουσικων ἀμφισβητησειαν , |
πεμπτας δ ' ἐξαλεασθαι : ὁλας τας πεμπτας . * μεσσῃ δ ' ἑβδοματῃ Δημητερος , ἑως του θαλαμηια δουρα | ||
Μενοιτιαδαο λεγωμεν εὐ διαγιγνωσκοντες : ἀριφραδεα δε τετυκται : ἐν μεσσῃ γαρ ἐκειτο πυρῃ , τοι δ ' ἀλλοι ἀνευθεν |
σημα καλειται . τῳ δε μεσῳ , τοιουτου ξυμβαινοντος , ἀσθενεσι και διεσπασμεναις ταις ναυσι καθισταντο , ἀλλως τε και | ||
μεν νοσημα ἰσχυροτερον , τον δε νοσεοντα ἀσθενεα λαβῃς , ἀσθενεσι τοισι φαρμακοισιν εὐτρεπιζειν , ἁσσα αὐτου του νοσηματος περιεσονται |
την κεφαλην ἠ , εἰπερ ἀδυνατον εἰη τουτο δια την σφοδροτητα της φυσικης δυσκρασιας , προνοεισθαι γουν αὐτης δια παντος | ||
φλεγμαινον εἰη τι μοριον , ἀλλα προαιρῃ κἀνταυθα την μεν σφοδροτητα του πυρετου παυσασθαι , πλειονων δ ' ἡμερων δεησεσθαι |
ἑσπεριων νεατας ὑπερ ἀκριας Αἰθιοπηων , Νυξ δ ' ἱπποισιν ἐβαλλεν ἐπι ζυγα : τοι δε χαμευνας ἐντυον ἡρωες παρα | ||
ἡκεν εἰς Θρᾳκην , και μαχομενος περι τον Αἱμον ὁλα ἐβαλλεν ὀρη . τουτων δε ἐπ ' αὐτον ὑπο του |
οὐν ἐπαινειν ἀξιον , ὁτι πρωτοι ταις ἐπιβολαις ἐχρησαντο και ἐσπουδασαν εὑρειν τι χρησιμον τῳ βιῳ . ἐπιγενομενος δε τουτοις | ||
γαρ ἐκεινος και οἱ μετ ' αὐτον ἁπαντες περι ταυτην ἐσπουδασαν την πολιν και το βασιλειον ἐνταυθα μετηνεγκαν : και |
ἐστιν , εἰ δε ἐστι καθολου ὁλως , ἐν τῃ ἡμετερᾳ διανοιᾳ ἐστι , τουτ ' ἐστιν ἐπι τοις πολλοις | ||
το λεγειν την φυσιν και μηδεν ἐν τῃ ἐξουσιᾳ τῃ ἡμετερᾳ καταλιπειν και ποιειν ἡμας βουλευτικους ὡς ἀν ὀντας κυριους |
εἰπε χαλκανθον ξανθην , ὡδε ἀπροσδιοριστως , μετα της κυανου χαλκανθου , ἐπηγαγεν ; Ἀλλα ταυτα , ὠ Διοσκορε , | ||
κεκαυμενος ἠ χαλκανθος ἁμα χορειᾳ χολῃ . ἀλλο δραστικωτερον . χαλκανθου μερος αʹ . κομμεως Ἀραβικου μερος ʹʹ . οἰνῳ |
ἐκεινου οὑ ἀν ᾐ ἀριθμος οὑτω και τα εἰδη παντων ὁριστικα εἰσι και μετρητικα : ἐπει οὐν λογοι των εἰδων | ||
καταφασει , τα ἐν καταφασει ῥηματα ἀναιρει , ἁπερ ἐστιν ὁριστικα , ἐχοντα ἐν αὑτοις την καταφασιν , ἀνθ ' |
ἡ ΓΠ : το ἀρα ΑΒΓ ἰσον ἐστι τῳ ΒΠΓ τριγωνῳ . το ἀρα ΒΑΓ μειζον ἐστι του ΒΞΓ , | ||
ἡ ΑΗ ἰση ἐστι τῃ ΒΘ . κεισθω τῳ ΒΕΖ τριγωνῳ ἰσον το ΚΓΔ τριγωνον . ἐπει οὐν ὁ ΑΗΓΔ |
, και τα τουτῳ συμμετρα ῥητα , τα δε τουτῳ ἀσυμμετρα ἀλογα καλεισθω , και αἱ δυναμεναι αὐτα ἀλογοι , | ||
ἡ ΔΖ και ἀσυμμετρος τῃ ΔΙ μηκει . και ἐπει ἀσυμμετρα ἐστι τα ἀπο των ΑΒ , ΒΓ τῳ δις |
φερεται μεν ἀπο Ἀρμενιας ὀρων , ὡς φησιν Ἐρατοσθενης , ἐκδιδωσι δε κατα Κολχους εἰς θαλασσαν . . . . | ||
Βοιωτων , Λαρυμνα τε , παρ ' ἡν ὁ Κηφισσος ἐκδιδωσι , και ἐτι ἐπεκεινα Ἁλαι , ὁμωνυμοι τοις Ἀττικοις |
ὑπατος ἐς μεσους τας τε ῥαβδους καθειλεν οἱα ἰδιωτης και δακρυσας ἐφη : ” παρα μεν ὑμων , ὠ πολιται | ||
ὁ δεινος εἰπειν κἀν τῳ προτερῳ σχηματι κἀν τῳ νυν δακρυσας μεν ἀπων ἠβουληθη και παρων . θρηνησας δε και |
ὁ Πηλευς : Αἰακου γαρ και Ἐνδηιδος παιδες Τελαμων και Πηλευς και Φωκος ἀδελφος αὐτων ἐκ Ψαμαθης μιας των Νηρηιδων | ||
Αἰακος Ἐνδηιδα την Σκειρωνος , ἐξ ἡς αὐτῳ παιδες ἐγενοντο Πηλευς τε και Τελαμων . Φερεκυδης δε φησι Τελαμωνα φιλον |
ᾐτησεν εἰς το γερας ἀναιρεσιν της γραφης και ἐλαβεν : ἐτυραννησεν ἐκεινος και καθελων αὐτον οὑτος συνειδοτος φευγει : τῃ | ||
. ἠκμαζε δε περι την τριακοστην ὀγδοην Ὀλυμπιαδα , και ἐτυραννησεν ἐτη τετταρακοντα . Σωτιων δε και Ἡρακλειδης και Παμφιλη |
. Βωτιανειρα : ἡ βοσκουσα τους ἀνδρας , ὡς σωτηρ σωτειρα και Δημητηρ Δημητειρα , οὑτως ἀνηρ ἀνειρα . και | ||
, παμβασιλεια Ῥεα , πολεμοκλονε , ὀμβριμοθυμε , ψευδομενη , σωτειρα , λυτηριας , ἀρχιγενεθλε , μητηρ μεν τε θεων |
' εἰποι ὁ τι τοσσον ἐχωσατο Φοιβος Ἀπολλων , εἰ ταρ ὁ γ ' εὐχωλης ἐπιμεμφεται ἠδ ' ἑκατομβης , | ||
ἐπι του αὐταρ ἑν ὑπολαβοιτο τις τον αὐ και τον ταρ εἰναι δια τον τονον , καθο ὁ γαρ ἀσυνεγκλιτος |
ἐναντιαι ἀλληλαις : ἡ δε ἐναντιωσις την ἀντερεισιν της κινησεως ἑστωσαν ἐχει : ἡ γαρ ἀντιτυπια στασις φορας . αἱ | ||
, ἀει θεωρων ἀνεμποδιστως και ἀπλανως του ἀληθους ἐφαπτομενος , ἑστωσαν ἐχων την οὐσιαν και ἀμεταβλητον και τελειαν την ἐνεργειαν |
ἀλληλους παλιν αὐξησασα διαφοραν . οἱ μεν γαρ προεχοντες τοις ἀξιωμασι των Κορκυραιων ὀρεγομενοι της ὀλιγαρχιας ἐφρονουν τα Λακεδαιμονιων , | ||
ὁ κυκλος ῥομβουμενος ἐλλειψις φαινεται . Κοινον ἐστιν αἰτημασι και ἀξιωμασι το μη προσδεισθαι τινος ἀποδειξεως μηδε γεωμετρικων πιστεων , |
Ὀδρυσων βασιλεα και Σευθην τον ἐπι θαλαττῃ ἀρχοντα ἀλληλοις μεν διηλλαξεν αὐτους , Ἀθηναιοις δε φιλους και συμμαχους ἐποιησε , | ||
και θαλλει τα φυτα . οὐδεν τε , φασι , διηλλαξεν ἡ φυσις ἐπι των φυτων και ἐπι των ζῳων |
των Ἑλληνιδων πολεων , ἀνηρ ἐγενετο , μαλλον δε εἰ ἑνα ἀνδρα Ἀρκαδια και ἑνα Θετταλια ταὐτα φρονουντα εἰχεν ἐμοι | ||
ἀποκυησεως τυχῃ πεποιημενος . Ὁς γαρ ἀν τουτων των ἀστερων ἑνα λογον ἐχων προς τα προειρημενα ἠ και πλειω εὑρεθῃ |
τροπον , την εὐσεβειαν μεν και δικαιοσυνην , ἐτι δε σωφροσυνην και ἐγκρατειαν και φρονησιν και την ἀλλην * * | ||
ὡς εἰς γενος ἀναφερομεναι την ὑποληψιν , και φησι την σωφροσυνην την τοιαυτην ὑποληψιν σωζειν μονην , την περι τα |
: οἱον , ναυπηγος : κλινοπηγος . Τα εἰς ις ἀρσενικα τε και θηλυκα ἐν τῃ συνθεσει ἀποβαλλει το σ | ||
ἀπο των εἰς η θηλυκων εἰς ης γινομενα βαρυτονα [ ἀρσενικα ] μη ἐχοντα οὐδετερον εἰς ες εἰς την ου |
μνηστορες ] εἰδημονες . Ξ εἰσθεσις διπλης ἡς προτιθεται ἡ μονοστροφικη αὑτη περιοδος στιχων οὐσα ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων καʹ . | ||
χαιρ ' ὠ φιλταθ ' : κορωνις και εἰσθεσις χορου μονοστροφικη κωλων καʹ : ὡν το αʹ τροχαϊκον διμετρον καταληκτικον |
ἀναθεωρησεως , μισοπονηρος μεν φαινεται δια το παντων των νομοθετων πικροτατα προστιμα θειναι κατα παντων των ἀδικουντων , δικαιος δ | ||
ὑπο δε της προς τους ἀκληρουντας ὀργης ἡττασθαι , και πικροτατα μισουντας τους ὑπερ ἀνθρωπον φρονουντας , ἐν ταις εὐτυχιαις |
τοις δραμασι λεγεσθαι τον Ξενοκλεα προς τας της γυναικος μηχανας παρεληφθη . χλευαζων δε λεγει οὐκ ἀπο σπουδης , ὡς | ||
γινεται ὑποκειμενον , φαμεν προς τουτο ὁτι ἀντ ' ὀνοματος παρεληφθη , δηλοι δε και το το ἀρθρον συνταττομενον , |
, και τροπῃ του ε εἰς α , φαρετρα . ἐπλεονασε το ε . φαρτρα γαρ ὠφειλεν εἰναι ἰσοσυλλαβως τῳ | ||
λεγω και παρομοιωσεις και παρονομασιας και ἀντιθεσεις , ἐν αἱς ἐπλεονασε Γοργιας ὁ Λεοντινος και οἱ περι Πωλον και Λικυμνιον |
, ἀναλαβειν δε την ἀρχην την πατρῳαν δι ' ὀξυτατης ἀφορμης : ἐπιμελησεσθαι γαρ αὐτος ἐν ταις ναυσιν ὠν μηδενα | ||
δια την τοιαυτην συνεμπτωσιν Τρυφων ἐν τῳ περι προσωπων αἰτιος ἀφορμης ἐγενετο τοις ἐθελουσι προς αὐτον ἀντιλεγειν , οὐ παραδεξαμενος |
ἐξ ὡν ταυτα τοις μεγεθεσι παραγιγνεται , ὡν μιαν εἰναι πηγην την οἰκειαν αὐτων ἀοριστον δυαδα . Ὁτι μεν εἰ | ||
ἐν λοπαδος κοιλης πλευρωμασιν ἑψῃς , μηθ ' † ὑδατος πηγην μητ ' οἰνινον ὀξος συμμιξῃς , ἀλλ ' αὐτο |
μαινεται , εἰ μη και μαλλον ὁ τι περ κεφαλαιον σωφροσυνης ὁ αὐτος ἀν και φρονησεως εἰη . ὁμοιως δε | ||
: περι των μεγιστων γαρ ἐστιν ἡ αἱρεσις , ἠ σωφροσυνης ἠ τεκνου . ” παλιν τουτο ἐπῃνεσεν ἡ Πλαγγων |
το γενος οὐ μακραν ἀπῳκισται θεου , φαντασιουμενον ἀει τα αἰθερια καλλη και ποδηγετουμενον ὑπ ' ἐρωτος οὐρανιου , ὡς | ||
καβαλλαριος . αἰθερια ] ἡ μεχρι του αἰθερος ἡκουσα . αἰθερια ] ἀνερχομενη ἀπο της γης εἰς τον ἀερα . |
τιθεσθε , τιθενται . Ἑνικα . Ἐτιθεμην , ἐτιθεσο , ἐτιθετο : πας ἐνεστως παθητικος τρεπων την μαι εἰς μην | ||
παιδα και τις ἐρως ἐπῃει τον Περιανδρον , ἠδη σπουδην ἐτιθετο γνωρισαι την ἀνθρωπον ἡτις ἠν . και ἑως μεν |
ἐνθα μαλιστα μαχη και φυλοπις ἠεν ἀμφι τε κεβριονην και ἀμυμονα Πουλυδαμαντα Φαλκην Ὀρθαιον τε και ἀντιθεον Πολυφητην Παλμυν τ | ||
και φωσφορον Ἠμαρ , Πιστιν τ ' ἠδε Δικην και ἀμυμονα Θεσμοδοτειραν , Ῥειαν τ ' ἠδε Κρονον και Τηθυν |
εἰναι τα περι την ἐπιτροπην προτρεψειεν , ἠ εἰ κακοι γιγνοιντο , μηδεμιας συγγνωμης παρ ' ὑμων τυγχανοιεν , εἰ | ||
τε εἰτην . εἰ γαρ γενοιντο , οὐκ ἀν ἐτι γιγνοιντο , ἀλλ ' εἰεν ἀν . νυν δε γιγνονται |
ἁλωσιν του ναου του ἐν Ἱεροσολυμοις κτισθεισα , ὡς Κουαδρατος ἐνατῳ Παρθικων . το ἐθνικον Σολυμηνος . Σολυμοι , οἱ | ||
ᾠκουν . εἰσι και Καβειριοι ἐθνος Βοιωτιας , ὡς Παυσανιας ἐνατῳ . και Καβειρος Καβειρια , ἀφ ' οὑ το |
και συλληψις . καλλαια και καλλη διαφερει . κραιπαλη και μεθη διαφερει . κραιπαλη μεν λεγεται ἡ χθεσινη μεθη , | ||
ἐμβαλειν : ἐκπολεμησαι δε τῳ πολεμῳ ἐξελειν . κραιπαλη και μεθη διαφερει : μεθη μεν γαρ ἐστιν ἡ της αὐτης |
λεσχας ἐλεγον δημοσιους τινας τοπους , ἐν οἱς σχολην ἀγοντες ἐκαθεζοντο πολλοι . . παραβυστον . οὑτως ἐκαλειτο τι των | ||
ἐξοχην , μεγαλως . σπερχομενη : ὀργιζομενη . εἱατο : ἐκαθεζοντο . Αἱμου : ὀρος Θρᾳκης ὁ Αἱμος . ἑπταμυχον |
, παρα το θρους , θροος , θροω : και πλεονασμω του λ : και τροπη του ο εἰς υ | ||
ἐκ του ὠθω ῥηματος , ὁ μελλων ὀσω : και πλεονασμω του τ : μετα περισπωμενου τονου , ὠστω : |
ταυτα : νυν δε πρασσομεν οὐχ οἱα κωμου και γελωτος ἀξια . γυνη θυραιος ἡ θανουσα : μη λιαν πενθει | ||
ἀξια κεκτημενος πλουσιος ἐστιν , ἡ δε ἀρετη πολλου ἐστιν ἀξια , και μονος ταυτην ὁ σοφος κεκτηται : μονος |
Ἑκτορος : ἠλθε δ ' Ἀμαζων , Ἀρηος θυγατηρ μεγαλητορος ἀνδροφονοιο . Ὀτρηρης [ ] θυγατηρ ἐυειδης Πενθεσιλεια ? . | ||
ὀπος ἐκλυον αὐδησαντος ἐχθρης ἐκ κεφαλης : ἀλλ ' Ἑκτορος ἀνδροφονοιο Τρωσι κελευοντος περιαγνυται , οἱ δ ' ἀλαλητῳ παν |
μνημειον κατεσκευασε περι οὑ Δικαιαρχος φησιν , ὡς ἰδων τις Μιλτιαδου φησειεν ἠ Περικλεους ἠ Κιμωνος εἰναι . περι δε | ||
Θεμιστοκλεους δε οὐκ ἀν ἐτι : εἰ δε τοι και Μιλτιαδου και Θεμιστοκλεους , ἀλλ ' οὐ Κιμωνος γε : |
δε Διονυσον παραγοντα καθ ' ἑνα των αἰχμαλωτων και διδοντα σπονδην οἰνου παντας ἐξορκωσαι συστρατευειν ἀδολως και μεχρι τελευτης βεβαιως | ||
το αἱμα ἀμφοιν ἀνακεκραμενον , την ἐλευθεριον ἐκεινην και ἐπινικιον σπονδην , και τα ἐργα του ξιφους του ἐμου , |
πνευματα παντογενεθλα θεα βοσκει χλοοκαρπος , ἠδ ' ὁσα Ταρταρος εὐρυς ἐχει ποντος : θ ' ἁλιδουπος : μουνος γαρ | ||
τους τοπους . . ἰστω νυν τοδε γαια και οὐρανος εὐρυς ὑπερθεν μη δι ' ἐμην ἰοτητα Ποσειδαων ἐνοσιχθων πημαινει |
ἐστι σεληνης , ἀφ ' οὑ ἠρξατο σχηματος λαμβανειν αὐξησιν αἰσθητως , εἰς ἐκεινο κατα μειωσιν ἀνακαμπτουσης : αὐξεται μεν | ||
: οὐχ ὁτι κἀκεινα ἐχουσι τα οὐρανια ἀλλ ' ὁτι αἰσθητως ἡμεις οὐ δυναμεθα αὐτα ἑρμηνευσαι . Φησιν ὁτι ὑπαρχουσι |
[ ! ! ! ⌊ ε παρεσσονται ] ⌋ μαλα μυριοι οὐδε ⌊ κεν [ ἀνηρ ⌋ ! ! ! | ||
ἑκαστῳ πεντηκοντ ' ἐσαν ἀνδρες παρεχει λογιζεσθαι ὁτι ἠσαν πεντακις μυριοι ἀνευ των συμμαχων . Την δε μουσικην , οἰκειοτατην |
, ἐμπαθες δε ; οὐδαμως , ἀλλα ἀθανατον μεν , ἀπαθες δε : τι δε ἀνθρωπος ; θνητον μεν , | ||
, πολλην ἀπαθειαν τοις συνδεσμοις ἐμβαλεις . πανυ δε το ἀπαθες ἀνυποκριτον . Ἐστι δε και ἀλλα θεωρηματα ὑποκριτικα , |
, μεγεθει τε μεγιστον και πολυτελειᾳ ἐκπρεπεστατον , και ὁπως ἐπικρατησῃ ἐπικαλεισθαι ἀπο Ἡφαιστιωνος , και τοις συμβολαιοις καθ ' | ||
το θερμον : ὁταν οὐν το ἐν τῳ ὑδατι ψυχρον ἐπικρατησῃ του ἐν τῳ ἀερι θερμου , γινεται ἐξ ἀερος |
και ἀλλα πολλα ποιειν , και διαφορα πασχειν : ἑνι μονῳ δυςκολον εὑρειν παρεπομενον , ἑκαστον μερισθεν εἰς καθολικας διαθεσεις | ||
πασιν . Ἀληθη . Και δη και τουτῳ γε οἰμαι μονῳ της ἀγνοιας ἀμαθιαν τοὐνομα προσρηθηναι . Πανυ γε . |
. Ἐπειδη τοινυν , ὠ ἀνδρες δικασται , θανατος αὐτων κατεγνωσθη και ἐδει αὐτους ἀποθνῃσκειν , μεταπεμπονται εἰς το δεσμωτηριον | ||
τε δεοι και ἁ μη δεοι ποιειν ὑπο των δικαστων κατεγνωσθη θανατος , οἰεται αὐτον ἐλεγχεσθαι περι του δαιμονιου ψευδομενον |
θαυμα - σιῳ σοφιστῃ ξυγγενομενος , ἀλλα Ῥουφινου του Σμυρναιου ἀκηκοως τα σοφιστικα τολμωντος μαλλον ἠ κατορθουντος ἑρμηνευσε ποικιλωτατα Ἑλληνων | ||
αὐτο ἰδειν . ταυτα τε οὑτως ἐδοκουν διαλεγεσθαι και τυγχανειν ἀκηκοως ὡς εἰ γενοιμην ἐν χερσι του θεου , ἐλπιδες |
δοκει γε σοι ὡς ἐγω λεγω . Ὠ μακαριε , ῥητορικως γαρ με ἐπιχειρεις ἐλεγχειν , ὡσπερ οἱ ἐν τοις | ||
ἰατρος ἰατρικος . και τα ἐπιρρηματα γραμματικως , πολιτικως , ῥητορικως , σοφιστικως , ποιητικως , μουσικως , ἀστρονομικως , |
, και ἀποδεσμει μετα μεταξης ἑψημενης , δεσμων κατα μιαν χαλαζαν ἀνα ἑνα δεσμον . Και οὑτως ἐμβαλων τας φουσκας | ||
νεφεων πτηται νιφας ἠε χαλαζα : ὁτι διεσταλκε νιφαδα και χαλαζαν . . . . ἰσον οἱ φασθαι τον τε |
ζῳδιῳ ἐν ᾡ ἐχει λογον , ποιει τον ἐχοντα την ἐναλλαγην ἐνδυναμον την ψυχην και ἀποτρεπει παντα ὀκνον και ῥαθυμιαν | ||
ἐπιμονῃ ἡ προσεπαναδοσις , τῃ ἀντιληψει ἡ ἐφοδος κατ ' ἐναλλαγην και ἡ ἐπιτομη και ἡ παροδος και τα καλουμενα |
Κρονον δεδωκαν ἐπεχειν την ἡμεραν , τον δε Ἑρμην τον εὐφρονα ἐπεχειν τε την νυκταν , γεννητικον ποιητικον ἐκ μερους | ||
τῃ ὀρεινῃ πευκῃ οὑτως ὡστε πληρωσαι και τον αἰθερα την εὐφρονα μολπην , ἠγουν την εὐφραντικην την ὀρεσιτροφον τας ἑδρας |
λεγω ὁτι του δʹ ἀστρου ἀπο ἑῳας ἀληθινης ἐπιτολης ἑσπερια ἀληθινη ἐπιτολη γιγνεται δια ἡμισους ἐνιαυτου ἐγγιστα . Εἰ μεν | ||
το αʹ ἀστρον και ἐσται του αʹ ἀστρου ἡ ἑσπερια ἀληθινη δυσις : προτερα δε ἐστιν ἡ φαινομενη της ἀληθινης |
καταλυσαι , μικραν και εὐτελη προφασιν τοις στρατιωταις ἐς ἁ ἐβουλοντο της τυχης παρασχουσης . Μαισα ἠν τις ὀνομα , | ||
γεγονεναι , συνετους δε τινας και νομοθετικους . : οὐκ ἐβουλοντο οἱ παλαιοι Ῥωμαιων , ὠ Σηβωσε ἀνδρων ἀριστε , |
νυν αὐτος γραφεις , ὡσπερ διοβλης και κατεβροντημενος τοις οἱς ἐγραψας λοξοσυστροφοις λογοις μνημης ἁπασων ἐστερηθην ἁθροως . τι γαρ | ||
γαρ εἰ τις ἐκεινων προεαλω , συ ταδε οὐκ ἀν ἐγραψας , οὑτως ἐαν συ νυν δικην δῳς , ἀλλος |
των ἐντος του Ταυρου προς ἀνισχοντα ἡλιον , εἰςενεγκαι δε μυρια ταλαντα και ὁμηρους εἰκοσι παραδουναι , τον τε Ἀννιβαν | ||
τα ἀλλα πλην αὐτο , ὡστε το ὀν ἀναμφισβητητως αὐ μυρια ἐπι μυριοις οὐκ ἐστι , και τἀλλα δη καθ |
δε ἐν θαλαττῃ , πολλους δε ἐν πηγαις τε και ναμασι , πολλους δε περι γην , εἰναι δε και | ||
δε τριακοντα δραχμαις ἐτι και δυο μισγε ὁλκας ἐξ ἀνθους ναμασι πηγος ἁλος . και † Ζακορισου Μουσαις ἰσαριθμον ὀπισμα |
κατειθισμενην ἐπιμελειαν το σωμα παραδιδοασι . και πρωτος μεν ὁ γραμματευς λεγομενος τεθεντος χαμαι του σωματος ἐπι την λαγονα περιγραφει | ||
, ἐνθυμιον ποιουμαι την του ἐνυπνιου φωνην , ὡς ὁ γραμματευς ὑπισχνειτο μοι συμπραξειν . και το τε ὀναρ αὐτο |
ἀπαιδ ' . ἀπωλομην , φιλαι . [ ὡς την Λακαιναν συγγονον Διοσκοροιν Ἑλενην ἰδοιμι : δια καλων γαρ ὀμματων | ||
ἀλκην τιν ' εὑρειν κἀπικουρησιν κακων : ἐπει δε την Λακαιναν Ἑρμιονην γαμει τοὐμον παρωσας δεσποτης δουλον λεχος , κακοις |
ΑΒΓ , ΔΕΖ κυκλοι περι τους αὐτους πολους εἰσιν . εἰληφθωσαν γαρ του ΑΒΓ κυκλου οἱ πολοι και ἐστωσαν οἱ | ||
ἐμπιπτει ἀριθμος . ἐμπιπτετω και ἐστω ὁ Γ , και εἰληφθωσαν ἐλαχιστοι ἀριθμοι των τον αὐτον λογον ἐχοντων τοις Α |
δε ἰχθυς θαλασσιος . ἀντι δε του εἰπειν ἐχιδναν , μυραιναν εἰπε . Γοργονες Τιθρασιαι : Ἀπο δημου της Ἀττικης | ||
ἐδοξεν εἰναι , ἡν δαιονται μακαρες θεοι αἰεν ἐοντες . μυραιναν δ ' ἐπεθηκε φερων το καλυμμα τραπεζης , ζωνην |
ἀγαθοις ἁπασι : των δε ἐν γενεσει προεχει ταξει , συμμετριᾳ , τῃ ἀκινητῳ και σταθερᾳ φυσει , εἰδων καθαρᾳ | ||
. ἐχουσι δε οἱ ἀρρενες σιμα τε και ἐλαττονα τῃ συμμετριᾳ τα ῥυγχη . ἡ δε μικρα κολυμβις , παντων |
μελλοντων τα ὁμοια δραν . ἀλλ ' ὑπερ μεν τουτων κρινετω τις ὡς βουλεται . Ὁ δε Τατιος και οἱ | ||
κατηγορια και ὑπερ της Ἐφεσου , ἐπειδη ἐσωθη , και κρινετω με ὁ Αἰγυπτιος , ὡς ἐστι προσφορον τῃ γραφῃ |
ἐλαττον ἐχαιρε συνων ἐνιοις αὐτων , μονοις ἐξισταμενος ὁποσοι ἀν ἐδοκουν αὐτῳ ὑπερ την της θεραπειας ἐλπιδα διαμαρτανειν . και | ||
την ἐπιβουλην την ἐξ ἐκεινων ἐκκλιναι πειρωμενη . ὡς δε ἐδοκουν του τιμωρησασθαι τον λυμεωνα ἡκειν δευρο , ἐνταυθα ἡ |
οὐκ ἐστι παιζειν , οὐδ ' ἁ μεμαθηκας ποιειν . ἐχθες κεκινδυνευκας : οὐδεις εἰχε σοι κωβιος ὁλως γαρ ἡπαρ | ||
ἰδιους συνηγον , και ὁ Ἀντωνιος ἐλεξε : “ το ἐχθες ἐργον , ὠ ἀνδρες , τοις μεν λογοις οἰδα |