| , ὁτι το περιεχομενον αὐτο και μονον τον κινδυνον ἐπιφερον ἑλκυσαι περι τα ἐκτος του παθους αἱ σικυαι δυνησονται . | ||
| αὐτον και τῃδε χειρας μεν ἐπι την βουλην ἀφεντα , ἑλκυσαι δε οὐ δυνηθεντα τοις χειροτεχναις ἐπιθεμενον . μελλησεως δε |
| ; ἡμεις γουν οὐ πολυν χρονον διχα του ὑμετερου πληθους στρατευσαμενοι δικην ἐδομεν ὡς και ὑμεις ἐπιστασθε . ἐπι τουτῳ | ||
| τοις ἀνδρασιν , ἀλλα και τοις χωριοις πολεμιοις χρωμενοι : στρατευσαμενοι δε και εἰς Ἀσινην της Λακαινης ἐνικησαν τε την |
| μεγαλην ἀνα χειρα λαμπονται , και οἱ μελεων διακεκριται ἀλλων κινησαι χειμωνας , ὁτ ' ἠελιῳ συνιωσιν . Ἀλλα τα | ||
| ἀπολογειται . περιεισι δε καθαπερ οἱ ἀρρωστοι , εὐλαβουμενος τι κινησαι των καθισταμενων , πριν πηξιν λαβειν . ὀρεξιν ἁπασαν |
| και ἀμυδροτεροι . σξζʹ . Κοιλιακη διαθεσις ἐστι ῥευματισμος της κοιλιας . οὐ προσφατος , ἀλλα χρονιος μετα στροφων και | ||
| τας του περικοχλιου κοιλιας και παραδεδεχθαι εἰς τας του φακωτου κοιλιας τας του περικοχλιου ἐξοχας . συμβαινει δη ἐν τῃ |
| εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
| ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
| βελη , σοι δε οὐδεν του ποιησαι τι των αἰσχρων φοβερωτερον . ἡδεως δ ' ἀν αὐτων ἐπυθομην τι μαθοντες | ||
| Πεισανδρος δε ὁ Καμιρευς , ἱνα το θηριον τε δοκοιη φοβερωτερον και αὐτῳ γινηται ἡ ποιησις ἀξιοχρεως μαλλον , ἀντι |
| αὐτοις την ἀσφαλειαν ἐξ ἁπασης ὁσης ἐκρατουν γης και θαλαττης ἀπιουσι κατα τας ὁμολογιας . δεξαμενος δε ταυτα Αἰνειας και | ||
| . Κορινθιοι μεν δη ταυτα γνοντες ἀπαλλασσοντο , Ἀθηναιοισι δε ἀπιουσι ἐπεθηκαντο Βοιωτοι , ἐπιθεμενοι δε ἑσσωθησαν τῃ μαχῃ . |
| τα φωτα ἐν ἀρσενικοις ᾐ ζῳδιοις , οἱ μεν ἀνδρες ὑπερβαλλουσι του κατα φυσιν , αἱ δε γυναικες του παρα | ||
| του τα δεοντ ' ἐχειν τα περιττα μισω : τοις ὑπερβαλλουσι γαρ τερψις μεν οὐκ ἐνεστι πολυτελεια δε . Εἰ |
| στρατευμα συν τουτοις κατακοπτει . τοις εὐηργετημενοις δε την ἀμοιβην λαμβανει ἀξιαν και καταλληλον της τουτων δυστροπιας . πλοιῳ σαθρῳ | ||
| ποταμου ἐς τα ἐρημα . Ἀλεξανδρος δε την τε πολιν λαμβανει και την λειαν πασαν ὁσην οἱ Γεται ὑπελιποντο . |
| ἰον δε ἡ των ὀφθαλμων ἐμαρμαιρεν αὐγη , αἱ δε κομαι βοστρυχουμεναι μαλλον εἱλιττοντο κιττου : τοιουτος ἠν Λευκιππης ἐπι | ||
| χρυσεων ἀναδεσμαν δεξεται δυστανος ἀταν : ξανθαι δ ' ἀμφι κομαι θησει τον Ἁιδα κοσμον αὐτα χεροιν . πεισει χαρις |
| οὑτω νυν κεισθαι , ταυτην οὐτε ζητουσιν οὐτε τινα οἰονται δαιμονιαν ἰσχυν ἐχειν , ἀλλα ἡγουνται τουτου Ἀτλαντα ἀν ποτε | ||
| την εἱμαρμενην ἠ την προνοιαν την τε θειαν και την δαιμονιαν ἀναφερειν πειρωμενους , καθαπερ ὁ ἀπαιδευτως παρ ' Ὁμηρῳ |
| ηὐδοκησεν ὁ ἐμος πατηρ και πεποιηται οἰκτιρμον εἰς ἐμε και κηδεμονιαν , ἐξαπεστειλεν ἐκειθεν συζυγον μου τον ἀσφαλεστατον , τον | ||
| σος . εἰκοτως οὐν και αὐτη ἐπαγει την ἑαυτης ἀυπνον κηδεμονιαν και την Ὀρεστου νοσον : ἐγω μεν ἀυπνος παρεδρος |
| τε και ἠμεσα εἰς ἑσπεραν , ἐνθυμιον ποιησαμενος το του χου του ἐμφορουμενου . Ὁμως δε ἐτι διεσκοπουμην περι της | ||
| οἱς Ἀμμωνιος τε ἠν ὁ ἐξ Αἰγυπτου , Πλουταρ - χου του θειοτατου γεγονως διδασκαλος , Πλουταρχος τε αὐτος , |
| προαγωνιζομενους των θρεμματων ἀχρι νικης ἠ θανατου παραμενειν ὑπερ του διατηρησαι τους ἀγελαρχας ἀζημιους . εἰτ ' οὐκ αἰσχρων ἐστιν | ||
| οὐν και δοθεν πιειν τοις εἰς τουτο ἐνεδρευθεισιν ἀπαθεις αὐτους διατηρησαι . ἐπιγνωσθηναι δε τουτο ὑστερον ἐξ ἀνακρισεως του το |
| θεων νομισθεντων συνδραμειν εἰς Κρητην . γενομενης δε παραταξεως μεγαλης ἐπικρατησαι τους περι τον Διονυσον και παντας ἀνελειν τους Τιτανας | ||
| ἀλληλους , το δε τελευταιον πολλων πεσοντων παρ ' ἀμφοτεροις ἐπικρατησαι τους παρ ' Εὐμενει τεταγμενους δια τας των ἀργυρασπιδων |
| . ἐτι του παντος το μεν νοητον , το δε αἰσθητον , του δε νοητου το μεν ἐπιστημη , το | ||
| . . , . . . . Ἐπικουρος δε παν αἰσθητον ἐλεξε βεβαιον εἰναι , ὁ δε Στωικος Ζηνων διαιρεσει |
| ' ἐν ταις χερσι . κατα δε τας πολεμικας χρειας βαλλουσι λιθους πολυ μειζους των ἀλλων οὑτως εὐτονως , ὡστε | ||
| θαττον λογου παντος τῃ γῃ τουτον προσερραξαν , και τοσαυταις βαλλουσι πληγαις ὡς μη ἐπι πολυ ἀντισχειν του ἀθλιου το |
| ἐξελθειν εἰς προαστεια , οὐκ ἀπ ' ἐμου του ἐθους κρατησαντος ἐρωτηθεις οὐ μη προσδεηθω ἐπαγαγειν ἀποδειξιν , ὡς ἐγνωσμενου | ||
| προς Μιλησιους ἐπι συμμαχιᾳ , ἐκωλυσεν : ὁπερ , Κυρου κρατησαντος , ἐσωσε την πολιν . Κλυτος δε φησιν , |
| κατ ' ἀρχας ὁρμηθεις ἐκ Θηβων , και Ἀθηναιους στασιαζοντας διαλλαγηναι και συνθεμενους ἐπεισε μειναι , πρωτος μεν ἐστιν οὑτος | ||
| δι ' ἀντιρρησεων και λογων : το δε καταλλαγηναι , διαλλαγηναι : ἰσον δε το προσηκον ἑκαστῳ και δικαιον : |
| . Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
| , ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
| , ποτε μεν ἰδιωτης ὠν , ποτε δε ἐφ ' ἡγεμονιας τεταγμενος , ὑπεληφθη δραστικος εἰναι και φιλοτεχνος ἐκ του | ||
| και των μεγιστων περιγενοιτο , ἐπισταμενους ἀκοῃ ὁτι Ἀθηναιων της ἡγεμονιας στερηθεντων και τα τειχη ταις ἑαυτων χερσι κατασκαψαντων και |
| ' ἀποφυγοντι , ἀλλ ' ἐξειναι σοι λεγειν ὁτι κακουργος ἀπεφυγον , ἀλλ ' οὐ του φονου την δικην : | ||
| . Θεοι μακαρες , ἱληκοιτε και εὐμενεις εἰητε . οἱον ἀπεφυγον κινδυνον , των τρισκαταρατων ἐρανιστων λεβητα μοι ζεοντος ὑδατος |
| ἐμην μετεβαλον εἰς ἀνδρος φυσιν . ἀλλ ' , ὠ λιπουσαι Τμωλον , ἐρυμα Λυδιας , θιασος ἐμος , γυναικες | ||
| Ὀρθωσιαν . ἡς αἱ ξυναιμοι , παρθενοι Νεπτουνιδος , Ἐριν λιπουσαι , Λαγμον ἠδε Τηλαμον και χευμα Θερμωδοντος Ἀκταιον τ |
| τοσους και τοσους ἀγομενους ὑπο ζυγον χρονον οὐκ ὀλιγον ἀφηκας ἐλευθερους . και νυν τοινυν ὁπως οὑτοσι Λεοντιος μη λαβῃ | ||
| . ὁ δε αὐτοις ἐσφορας τε ἐπεβαλε και Ξανθιων τους ἐλευθερους ἀπεδιδου τῃ πολει και το ναυτικον το Λυκιων ἁμα |
| ἐπιχειρημασι χρησῃ προς το παρασχειν την δωρεαν , και μη ἀποστερησαι τον καμοντα και ἐπιδειξαμενον την εὐνοιαν , ἱνα και | ||
| συ μεν της παρα τουτωνι τιμης και φιλανθρωπιας ἐμ ' ἀποστερησαι βουλομενος τροπαια και μαχας και παλαι ' ἐργ ' |
| ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
| καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
| κομιδῃ σφοδρα οὐσαν εὐδαιμονα και τοθ ' ὑστερον εἰς αὐτην ἀποπλευσαι . καταλεγει δ ' αὐτου και ἀδελφους δυο , | ||
| τριηραρχος , οὐκ ἐχων δε χρηματα τοις ναυταις χορηγειν ἐσπευδεν ἀποπλευσαι , παρωξυνεν ἐτι μαλλον ὁ Θεμιστοκλης τους τριηριτας ἐπ |
| ἐρευνησαι τυχην . Ὑπηγορευσε δ ' ἡ φρονησις ἐγγυς αὐτου καθεζομενη : Πρωτα μεν ἐς Πυλον ἐλθε και εἰρεο Νεστορα | ||
| . τῳ δε γʹ δεκανῳ παρανατελλουσιν ἡ Κασσιεπεια ἐπι θρονου καθεζομενη και Περσευς κατακεφαλα και ἡ κεφαλη του Κητους και |
| , κρινεσθαι κατα τους νομους : των δε περι τας συναλλαγας ἀμφισβητηματων εἰς μεγαλους κλυδωνας και δεινας προβεβηκοτων ἀτοπιας τε | ||
| φιλιας , ὁμιλιας , ἐπικτησεις ὑπαρχοντων , ἀγορασμους κοσμου , συναλλαγας ἐπι το ἀγαθον , γαμους , τεχνας καθαριους , |
| τοιαδε διδωμι : ξεινον τε σε ποιευμαι ἐμον και τας τετρακοσιας μυριαδας τοι των στατηρων ἀποπλησω παρ ' ἐμεωυτου δους | ||
| ἡλιον ἀπεχειν ἀπο της γης σταδιων μυριαδας [ μυριαδων ] τετρακοσιας και σταδια ὀκτακις μυρια , την δε σεληνην ἀπεχειν |
| πολλα γαρ σχηματα και παθη θεωρει σχηματων , ἁ ὁ αἰσθητος κοσμος οὐχ ὑποδεδεκται . εἰτα εἰ ἐνεργειᾳ μεν ἐστιν | ||
| το ἐνυπαρχον ὡσπερ και ἐν τοις ἀλλοις . ἠ οὐκ αἰσθητος ὁ ἐντος ἠχος ἁπλως . οὐκ αἰσθανομεθα γουν ἠχουντος |
| μη μονον ἑαυτου καταμαρτυρειτω , ἀλλα και ὑπο του θεου καταδικασθεις αἰωνιαν και βεβαιοτατην ὑπομενετω δουλειαν κελευοντος το τε οὐς | ||
| μαλλον δε ἀκυρον ποιει γεγραμμενον . ἀλλ ' εἰ τις καταδικασθεις ὑπερ ὁτου δηποτε και ζημιαν τινα ὀφλων , λαθων |
| τουτων , ὡστε δεος μη ἀπελθοντων ὀπισω και τα νυν κατεχομενα οὐ βεβαια ὀντα ἐπαρθῃ προς ἀποστασιν προς των μηπω | ||
| σχηματα γε νομοθετειν . ἐστιν δε ἀμφοτεροις μεν ἀμφοτερα ἀναγκῃ κατεχομενα ἀποδιδοναι , τα δε των θηλειων αὐτῳ τῳ της |
| ἐν χρονιαις ἀσθενειαις ἠ ἐπι δυναμει ἀσθενουσῃ ἠ ἐπι ταις ἀμετροις κενωσεσιν , ἐπικινδυνοι γιγνονται : ἐπιτεινεται δε το κακον | ||
| ἐοικεν τα κωλα και οὐτ ' ἐμμετροις πανταπασιν οὐτ ' ἀμετροις , οἱον ἐν τῳ περι μουσικης λογῳ ἐπαμ φῃ |
| ἐνθα δη παρακελευσαμενοι ἀλληλοις προσβαλλουσι προς τον λοφον ὀρθιοις τοις λοχοις , οὐ κυκλῳ ἀλλα καταλιποντες ἀφοδον τοις πολεμιοις , | ||
| ὀκτωκαιδεκα λοχους και προσενειμεν αὐτους τοις πρωτοις των φαλαγγιτων ὀγδοηκοντα λοχοις : εἰχον δε και οὑτοι τους ἐπιφανεστατους λοχαγους . |
| σον μη Παρις γημειε σε , φρουρον παρ ' Ἀκτην τεταμενην νησον λεγω , Ἑλενη το λοιπον ἐν βροτοις κεκλησεται | ||
| ψυχην εἰτε ἐμψυχιαν δυναμιν τινα ὑπαρχουσαν ζωτικην και δια παντος τεταμενην , μαλιστα ἀν δοξειε δηλον ποιειν των ζωων τα |
| δριμυτητος , ἀλλ ' ὑγροτερον μεν * . . . δριμυτερον δε δια την προσγινομενην αὐτῃ σηπεδονα . Οὐ κατα | ||
| τουτο ἐπινευει : εἰ τις δε ὑγροτης καταδαπανᾳ ταυτην και δριμυτερον ὑφαιρουμενης ταυτης γινεται . Και ὁ ξανθηχολος ὡδε χυμος |
| ῥινα δειτ ' αὐτῳ φρασαι : ποθεν το θυμιαμα τουτο λαμβανεις ; δια τους τοιουτους τους ἀσελγως χρωμενους το τιμιον | ||
| ' ἐδειτ ' αὐτου φρασαι , ποθεν το θυμιαμα τουτο λαμβανεις ; δια τους τοιουτους τους ἀσελγως χρωμενους το τιμιον |
| ἐχων αὐτην εὐτραπελος , ἡ δ ' ὑπερβολη βωμολοχια , ὑπερβαλλοντως τινος χρωμενου τῳ γελοιῳ και οὐτε ὡς δει οὐτε | ||
| Ἐνδιῳ : ὁ Ἐνδιος ἡ εὐθεια ἐς τα μαλιστα : ὑπερβαλλοντως . ὁθεν και τοὐνομα Λακωνικον . . . : |
| ἡκει του τεχνογραφου Ἑρμογενους συγγραμματα θαυμαστα τε και πολιτικης ἀναμεστα φρονησεως ὑπαρχειφημι δε το περι των στασεων αὐτου συγγραμμα , | ||
| τῳ Περι ἀνδραγαθηματων . . Περι δη τουτου του ἀνδρος φρονησεως τε και ἀρετης ἰσχυν δειξαι ὁποσον δυναται , τα |
| τα φωτα ἐν ἀρσενικοις ζῳδιοις τυχοντα και ὁ ὡροσκοπος ὑπο ἀγαθοποιων θεωρουμενος εὐτοκιαν ποιουσιν , ἐπι δε θηλυκης γενεσεως δυστοκιαν | ||
| χρεων εἰδεναι ὡς κατα την της Σεληνης συναφην των μεν ἀγαθοποιων διδοντων ἀδελφους , των δε κακοποιων παραιρουμενων , και |
| Ἀρισταρχου ἀπηγγελλον ὁτι νυν μεν ἀπιεναι σφας κελευει , της δειλης δε ἡκειν : ἐνθα και δηλη μαλλον ἐδοκει ἡ | ||
| ' ἀνισταται ἀσθματι λαβρῳ οἰδαλεον , πλησεν δε τιταινομενον στομα δειλης ἐγχελυος : πνοιῃ δε περιστενεται μογεουσα ἀνδρομεῃ , δεδεται |
| δυσπροσωπον ὁραθεν συναγει τας ψυχας των ὁρωντων και συστελλει . ἀτοπωτερον δ ' ἀν εἰη των οἰκειων τινα ἰδειν τοιουτῳ | ||
| τι των ποιουμενων ] ἐνδον λαλουμενων θ ' ἁμα . ἀτοπωτερον ] τουτου , μα τω θεω , ξενον οὐπωποτ |
| τοις κατοπιν θεωρημασιν ἐκ των προτερων και ὑπερ αὐτων ὁ γεωμετρικος προς τον ἐνισταμενον διαλεξεται , ἐν ἐκεινοις δε ἐκ | ||
| ἀν ἀχθειεν , και γραφειν μη ὡς ἀν γραφειεν οὐ γεωμετρικος . ὁθεν συνθλιβει μεν ὁ πειραστικος εἰς ἀντιφασεις τον |
| σκεπτεον : νυν δε ὡς λεγοιτο ἀν κατα την εἰκονα ἐξεταστεον . Εἰ γαρ ἡ του παντος παρεχει αὑτην πασι | ||
| γαρ παντως το ἐργον ἀπαιτητεον , ἀλλα την γνωμην μονον ἐξεταστεον , και εἰ τοσαυτα ἐκτισουσιν ὁσα δυνανται : δυνανται |
| σιλφιῳ , συνωρισιν , καυλῳ , κελησι ; μασπετοις , πυρετοις , ὀποις . Ὁραν τε κειμενα ἀμητας ἡμιβρωτας ὀρνιθεια | ||
| εἰναι : των δε καταληπτικων τῳ την μεν καταληψιν ἐν πυρετοις γινεσθαι μετα του διατετασθαι τα βλεφαρα και συνηρεικεναι τους |
| και τελικωτερον , οἱον ἡ οἰκοδομικη τελος μεν ἐχει του οἰκοδομειν την οἰκιαν , της δε οἰκιας σκοπιμωτερον και τελικωτερον | ||
| , θησαυρους , μαλιστα δε Σκορπιῳ ἐπει και φωλευει , οἰκοδομειν δε ἐν τοις αὐτοις ζῳδιοις πλην των τροπικων . |
| χαριζοιο ἠ Διωνι ἐπιγραφων φιλοσοφῳ . Ἀλλα συ μεν ὁπως χαιρεις καλουμενος , οὐδεν ἠ μικρον μοι μελει : σκοπειν | ||
| μεγα δεινον τ ' ὀρθι ' Ἀχαιοις . Χαραν πυραυστου χαιρεις : ἐπι των δια μικραν ἡδονην ἑαυτους φθειροντων ⋮ |
| μαλλον ἠ ψογῳ , ἀλλα τυχον κατα μοιχου και κατα ἱεροσυλου και κατα ἀλλων , καθ ' ὡν και τα | ||
| ἐπι των κατα κρισιν : ὁτ ' ἀν ἐξεταζωμεν του ἱεροσυλου τον βιον , και των ἠδη γεγενημενων αὐτῳ πολλα |
| φυλλον παραπλησιον ἐχει και την ῥιζαν γονατωδη και μακραν και πεφυκυιαν πλαγιαν , ὡσπερ ἡ της ἀγρωστιδος : ἐχει δε | ||
| δε μαλλον δραστικωτερον γιγνεται δια την ἀριστολοχιαν , ὠφελειν πανυ πεφυκυιαν τα ἀρθριτικα νοσηματα , και ὀνινησι γε τα σκληρα |
| πλανηθεντες ἐξωθεν μεν μη λαβωσι διαπνοην , ἐντος δ ' ἑλκομενοι την αὑτων ἀτμιδα τῃ της ψυχης διαθεσει σφοδρα συμμιξαντες | ||
| ἡν οἰκουσιν οἱ προειρημενοι , ἀλφιτα αἰγειῳ ζωμῳ διαβραχεντα . ἑλκομενοι δε οἱ σαργοι ὡς ὑπο τινος ἰυγγος της ὀσμης |
| φασι την Ὠλενον και ἐς Πειρας τε και ἐς Εὐρυτειας ἀποχωρησαι . του δε Πειρου ποταμου περι τους ὀγδοηκοντα ἀφεστηκε | ||
| , ὁν ἐς Καλαυρειαν Ἀθηναιοι την προ Τροιζηνος νησον ἠναγκασαν ἀποχωρησαι , δεξαμενοι δε ὑστερον διωκουσιν αὐθις μετα την ἐν |
| βροτων . Βοτρυς προς βοτρυν πεπαινεται : ἐπι των ἐξισουσθαι φιλονεικουντων . Βουζυγης : ἐπι των πολλα ἀρωμενων . Ὁ | ||
| ἐνικα μαχην . Εἰ δε τις ἐρει των προς ἁπαντα φιλονεικουντων , ὁτι τουτον ἰσως ἐγραψε τον λογον ταις Ἀριστοτελους |
| προκατελαβον ἰασομενοι . . . . της τριμηνου ] προθεσμιας ὑπακουστεον . . δοξαν ] ἀντι του δοκησιν , ὑποληψιν | ||
| δε φιλτατοις : γραφεται και ἀμφω τεκνα : ἀνωρμησεν : ὑπακουστεον το ἐλεγομεν : οἱ Θηβαιοι : ἐν δε τοις |
| την Ὀργαδα την ἱεραν : ὁρισται δ ' ἐγενοντο , συγχωρησαντων Μεγαρεων , Λακρατειδης ὁ ἱεροφαντης και ὁ δαιδουχος Ἱεροκλειδης | ||
| , ὁπως ἐπιτρεψωσιν αὐτῳ Αἰσωπειον μυθον εἰπειν . των δε συγχωρησαντων αὐτῳ ἀρξαμενος ἐλεγε : ” Δημητρα και χελιδων και |
| οὐδεις σε βλαψει , ἐχθρον οὐχ ἑξεις , οὐδε γαρ βλαβερον τι πεισῃ . τηλικουτων οὐν ἐφιεμενος μεμνησο , ὁτι | ||
| το ἀσεβες , το ἀνοσιον , το ἀσυμφορον , το βλαβερον , το φιλαυτον . και ἐτι προς τουτοις ἀλλοτριον |
| προθυμιας ἐπιψηφισαντος αὐτοι μεν οἱ δεκα ἀνδρες προειπον τον των ἀρχαιρεσιων καιρον , μετῃεσαν δε την ἀρχην οἱ ἐντιμοτατοι τε | ||
| τῳ χαρακι , ἐλαμβανον . Ἐπειδη δε καθηκεν ὁ των ἀρχαιρεσιων καιρος , ὁ μεν Αἰμιλιος ἐμεινεν ἐπι στρατοπεδου δι |
| ὀψιγονος ἐστι και δυειν γενομενων ὁμομητριων ἀπελειφθη μονος , του πρεσβυτερου βιαιως ἀποθανοντος . κελευοντος δε σου ἐνθαδε τον ἀδελφον | ||
| αὐτου ἠν σοφος , ἠδη τουτο ἠκουσας ἠ νεωτερου ἠ πρεσβυτερου ; Οὐκ ἠκουσα . Ἀρ ' οὐν ταυτα μεν |
| τῳ βυθῳ νεμονται , και ἡμερας δια την ἐν ταις νησοις ἡσυχιαν και γαληνην ἀφικομεναι κοιμωνται , και τουτο ποιουσι | ||
| Εὐρωπης περιεχει τας Γαλλιας ἐν τετρασιν ἐπαρχιαις συν ταις παρακειμεναις νησοις . Ὁ δε δια μεσου αὐτου παραλληλος λογον ἐχει |
| ὁτι Ἰβηρων ἀποικοι οἱ Σικανοι ἀνασταντες : ἠγουν μετανασται και μετοικοι γεγονοτες . τα προς ἑσπεραν : ἠγουν προς το | ||
| την Διοσκουριαδα γην Κολχοι , οἱ των Αἰγυπτιων ἀπογονοι , μετοικοι ὀντες , κατοικουσι , πλησιον του Καυκασου ὀρους ὑπαρχοντες |
| , ὡν ἑνι μαλιστα Κοϊντῳ Πομπαιδιῳ Σιλωνι την παντων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν δια την περι αὐτον ἐν τῳ στρατηγειν ἀρετην τε | ||
| ὑποδεξαμενοι τοις τ ' ἀλλοις ἐτιμησαν και την ἑαυτων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν , οὐτε παρα τας ὁμολογιας και τους ὁρκους , |
| σφοδρα πικρη τα πολλα : φλεβοτομιη ἐλυσεν , ὑδροποσιη , μελικρητον , ἐλλεβορων ποσιες : οὑτος ὀλιγον ἐπιζησας χρονον ἐτελευτησεν | ||
| ἀνῃ ὁ πονος , λουειν αὐτον πολλῳ και θερμῳ , μελικρητον τε διδοναι πινειν και οἰνον λευκον γλυκυν αὐστηρον , |
| ἡμιν αὐτοις εἰσι τινες , οἱς το δυσερι τουτο και φιλονεικον ἐνεστιν ἰδιᾳ τε και κοινη οὐκ ἀξιουσιν ἡτ - | ||
| οὐκ ἐμου κλυεις . δει αὐτον μη εἰναι δυσεριν και φιλονεικον : ὁ γαρ τοις ἐναργεσι μαχομενος , φησιν ὁ |
| ἐχειν ; “ ὁ δεσποτης : ” ἀπελθε τοιγαρουν , χαρισαι αὐτον τινι . εἰ δε μηδεις θελει λαβειν αὐτον | ||
| Εὐ γε συ ποιων : ἀλλα δη και τοδε μοι χαρισαι και λεγε : δοκεις ἀν ἠ πολιν ἠ στρατοπεδον |
| ὁδον τρεψονται ἐπι τον βιον εἰτε την δια κακιας , ἐξελθοντα εἰς ἡσυχιαν καθησθαι ἀπορουντα ποτεραν των ὁδων τραπηται : | ||
| . ὀπιαν δ ' οὐκ ἐστι : δι ' ὀπης ἐξελθοντα . παρα την ὀπην το ὀνομα . ⌈ και |
| ἐν ἐρημιᾳ κυνηγεταις ἐπιστασης : πολλοι δε των παροντων και προσεκυνησαν . παντες δε Καλλιροην μεν ἐθαυμαζον , Χαιρεαν δε | ||
| , ὁν οὐτε πολεμουντες οὐτε εἰρηνην αἰτουντες ἐνικησατε ” . προσεκυνησαν ἐπι τουτοις ἁπαντες και ἀνευφημουν , θεον τινα ἐπι |
| εὑρισκεις το ἀπολομενον δ γινῃ πρεσβυτερος και εὐημερεις ε οὐ κληρονομεις τον φιλον Ϛ οὐκ ἐχεις ἐσχατην καλην ζ οὐχ | ||
| φυγοντα δ ἀρξεις και εὐημερησεις ε κληρονομεις την μητερα Ϛ κληρονομεις τον πατερα ζ ἐλευθερουσαι βραδεως η οὐχ ὑβριζῃ . |
| νυνι ὁ ἀρτι ἐμελλες λεγειν . ταυτῃ μεν γαρ τῃ ἀποκρισει , [ ᾑ ] ἀν φω το καλον χρυσον | ||
| ἀδυνατως εἰχον . μαρτυρει δε μοι και Ὁμηρος ἐν Ἀχιλλεως ἀποκρισει προς τους παρα Ἀγαμεμνονος πρεσβεις : οὐδ ' ὁς |
| : ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
| προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
| διοικων , και τους ἀδυνατους δυναμοι , και τους δυνατους καθαιρει της δυναμεως . Ὡν το μεν δηλοι το βριαειν | ||
| χρηματιζει τε ὁ θεος και ἐπισχει τινας ἡμερας : και καθαιρει την ἀνω , και σχεδον οὐκ εἰσαπαξ . και |
| ὁ δε κατασβεννυται . θυμιωμενον δε αὐτον ὀσμην ἀφιεναι ἀσφαλτου βαρυτεραν φασι . τουτοις ὁμολογει και Νικανδρος . Ἡ Φαρος | ||
| της πολλης ἀγωνιας . μετ ' ὀλιγον δε εἰς ἀρρωστιαν βαρυτεραν ἐμπεσων και χαλεπῳ παθει συνεχομενος συνεκαλεσε τους ἰατρους . |
| ἐν αὐτῳ λογοι ἀλλα βουλησιν ἠ ἀλογον τινα ὁρμην ὑπο ἀγριοτητος ἠθους , ἐπιστησειεν ἀν τις . οὑτος δ ' | ||
| ἀγωγον τε και ἐφολκον , ὡς εἰ τι μεν ἠν ἀγριοτητος , τουτο ἐκβαλειν , ἀπαυτομολησαι δε προς το ἡμερον |
| χελωνιον , ὡς ὑποικειν οὐκ ὀλιγους : και ἡλιους πυρωδεστατους ἀποστεγει , και σκιαν ἀσμενοις παρεχει , προς γε μην | ||
| καταπονουμενην : τον ὀχλον δε των δυσμενεων και των ἐχθρων ἀποστεγει και ὑπομενει και καρτερει το τειχος και ὁ πυργος |
| φυλακην ἀναλαβων τους τε ὑπασπιστας και τους τοξοτας και τους Ἀγριανας προηγε της νυκτος ἐπι τας πυλας , ὡς οὐ | ||
| ἀπο φαλαγγος ἑκαστης ἐπιλεκτους και τους ἱπποτοξοτας συμπαντας και τους Ἀγριανας και τους τοξοτας : και προσεχωρουν αὐτῳ ὁμολογιᾳ παντες |
| ἀπολυουσι του βιου . Εἰ δε τις αὐτων την τελευτην ὑπερβαλλοι , παραστας ὁ θελων ἀφνω , ὡς ἐπ ' | ||
| ὁ Θεος αὐταρκεστατης ὑλης ὡς μητ ' ἐνδεοι μηθ ' ὑπερβαλλοι . και γαρ ἀτοπον ἠν τοις μεν κατα μερος |
| τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
| ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
| ἀποδιδομεν , οἱον ὡς ἐπι της σεληνιακης ἐκλειψεως το εἰδος ἀποδιδομεν λεγοντες ὁτι ἀντιφραξις ὑπο γης γινομενη : το δε | ||
| τι ἐστιν , οὑτως λεγομεν : οὐ γαρ οὐσιαν μονον ἀποδιδομεν λεγοντες ἀνθρωπον , οὐτε δε λεγομεν συμβεβηκος μονον ποιον |
| πολεμον τριακοντα και πεντε τριηρεις , ὡν ἠρχεν Ἑρμοκρατης ὁ πρωτευων των πολιτων . αὐτοι δε τας ἐκ του πολεμου | ||
| , ἀνηρ Κροτωνιατης , γενει μεν και δοξῃ και πλουτῳ πρωτευων των πολιτων , ἀλλως δε χαλεπος τις και βιαιος |
| δε γλυφην ἐν τηι σφραγιδι Καρυατιδας ὀρχουμενας . τα δε πεμπομενα σιτια τωι Κλεαρχωι τους συνδεδεμενους στρατιωτας ἀφαιρεισθαι , και | ||
| προς δε τας δαπανας μετριως , ἀν μη παντα τα πεμπομενα καταναλισκηται : προς δε τας θεωριας λαμπρως , ἐαν |
| και της αἰτιας του εἰναι τι αἰτιον αἰτιαν παρασχειν , κἀκεινης ἀλλην , και μεχρις ἀπειρου . ἀδυνατον δε ἀπειρους | ||
| προς την μνημην ὁ μεν ἐφιστησι κἀν τοσουτῳ Ἑλενης ἐπεισοδιον κἀκεινης ἐκ της ὁμοιοτητος τεκμηραμενης , πανυ γαρ αἱ γυναικες |
| φαρμακον αὑτῳ . ἀκουω δε και την Ἐπαμεινωνδα προς Θηβαιους ἀπολογιαν ἐτι ὑπερ την του Ἰφικρατους γενεσθαι : και τι | ||
| : ὁ μεν γαρ ἡλω χρυσιον κατορυττων , ὁ δε ἀπολογιαν παραπρεσβειας γεγραφως : το δε ἐγκλημα ὁ ἀντεγκαλουσιν ἀλληλοις |
| μεν ὡς ἐκ του ζωστηρος του θωρηκος ἐφορεε χαλκεῃ ἁλυσι δεδεμενην ἀγκυραν σιδηρεην , την ὁκως πελασειε ἀπικνεομενος τοισι πολεμιοισι | ||
| εἰς Ἁιδου την μεν Ἡσιοδου ψυχην ἰδειν προς κιονι χαλκῳ δεδεμενην και τριζουσαν , την δε Ὁμηρου κρεμαμενην ἀπο δενδρου |
| στεγην ἐποιουντο . ἐς δε το χωριον , ὁ Κηπους ὀνομαζουσι , και της Ἀφροδιτης τον ναον οὐδεις λεγομενος σφισιν | ||
| ἐστιν ἠδη του Πρωνος : Πρωνα γαρ το ὀρος τουτο ὀνομαζουσι . τειχος μεν δη περι πασαν την Ἑρμιονα ἑστηκε |
| Ἀνθιας ἰχθυς ἐστι μεγιστος . τουτου ἡ χολη συν μελιτι χριομενη ἐξανθηματα θεραπευει , και ἀνθηρον το προσωπον ποιει . | ||
| τους ἐν τοις ποσιν . ἡ δε χολη συν μελιτι χριομενη λευκωματα θεραπευει και λεπρας και τα ὁμοια . Φασιανος |
| τῳ εἰναι νοουμενα ἀλλα τῳ γνωστως ἐνεργειν , και γνωστα ἀποτελουμενα κατα δευτεραν και προϊουσαν ἀπο της οὐσιας ἐνεργειανεἰ μη | ||
| δ ' ὁλκον και εὐεργον εἰναι , ἐξ ἡς τα ἀποτελουμενα εἰκοτως ἠν ἀνυπαιτια . δευτερον δε , οὐκ ἐκ |
| προκειμενῳ μοριῳ . ἐστι δε αἰτια ἡδε . Ἐπι δυαδος ἐγνωσμενης το ἀμφοτεροι παραλαμβανεται . ἐστιν οὐν φαναι δυο ἀνθρωποι | ||
| μητροπολις , ἡτις Θιναι προσ - αγορευεται , ὁριον της ἐγνωσμενης γης και ἀγνωστου τυγχανουσα . Και ἡ μεν ὁλη |
| δι ' ὀργανων των προς τουτο αὐτο ὑπο της οἰκειας κατεσκευασμενων φυσεως : ὁσα τε ἀναπνειν δια ῥινων πεφυκε των | ||
| ἀν και ἐλευθεριωτερους και γοργοτερους φαινεσθαι . οὑτω γε μην κατεσκευασμενων μορας μεν διειλεν ἑξ και ἱππεων και ὁπλιτων . |
| τον χρυσον οἱ βαναυσοι χρυσουργοι , ἀνωτερω εἰπον . Ὁτι Καλλιας ἐν τῳ δεκατῳ των περι τον Συρακουσιον Ἀγαθοκλεα λογων | ||
| ἱμαντι δεθεις Πυθωνι κρατησεν ἀπο ταυτας αἱμα πατˈρας χρυσαλακατου ποτε Καλλιας ἁδων ἐρνεσι Λατους , παρα Κασταλιαν τε Χαριτων ἑσπεριος |
| ὑπηρχε κοινωνια , προσταττει , διαρρηδην κελευων του μερους ἑκαστον λαγχανειν και τοις κατα ταὐτο ἀμφισ - βητουσι τιθεις ἑνα | ||
| ἀλλα τοιαυτα οὐτε χαλεπον γνωναι τινα τροπον χρη ταξεως ἐννομου λαγχανειν , οὐδ ' αὐ μετατιθεμενα ἐνθα ἠ ἐνθα μεγα |
| ὁ πατηρ μεθυων ἐγεννησεν : “ ὁθεν αὐτον και λαλον ἀπεκαλει , βραχυλογος ὠν . Προς δε τον ὀψοφαγον μηδεν | ||
| φωτων και ἀνδρων και ἀνθρωπων και λοιπων κλησεων Ἀλεξανδρους παντας ἀπεκαλει . Ὁτι Κασσανδρος ἐν τῳ αὐτῳ πολιορκων και την |
| ' , ἐν τε δαμοταις ὀμματι δερκομαι λαμπρον , οὐχ ὑπερβαλων , βιαια παντ ' ἐκ ποδος ἐρυσαις : ὁ | ||
| και τουτο μεν τοις ὑπαρχοις ἐκελευεν ἑτοιμαζειν αὐτοθεν τας πεδας ὑπερβαλων ἠ καθ ' ὁσους ᾠετο τους Ἀθηναιους εἰναι , |
| μη κατα ζητησιν την ἡμετερην ἀπεσταλμενους . ὁτι δε οὐ γιγνωσκουσιν ἡμεας , οὐκ ἐν θωματι ποιεομαι : οὑτω γαρ | ||
| ἀρξωνται του ῥοφηματος . Τοδε γε μην και φυλασσουσι και γιγνωσκουσιν , ὁτι μεγαλην την βλαβην φερει , ἠν , |
| ἐπιδερματις της ῥινος και οὐ δυναται ἡ λιγνυς διοδευσαι . ἀμελει δια ταυτα ἐπι των πανυ θερμων , ἀραιουμενων των | ||
| λεγουσι , τας ἐνδοθεν ἐκχεομενας ἀκτινας εἰς το διορᾳν . ἀμελει τουτων ἐκπεσουσων , κατακλωμενων , οὐκετι ὁμοιως ἐπ ' |
| εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
| δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
| Ἠ οὑτος , ὁς κατα το προτερον και ὑστερον της κινησεως παραθεων ἐμετρησεν . Ἀλλ ' οὑτος ὁ κατα το | ||
| οὐδεμια βλαστησις γινεται , οὑτως , φησιν , ἀρχης της κινησεως ἀπολομενης , παντα οὐρανον και γενεσιν συμπεσουσαν στηναι και |
| ὀντων , διοτι χωρις αἰτιας χρωμενοι πολλῃ κακιᾳ προπηλακιζουσι τους ἀσθενεστερους . ἠν δε και ἐν τοις εἰρημενοις γενεσιν ἡ | ||
| το δεξιον κερας ταξας των ἱππεων και των ἐλεφαντων τους ἀσθενεστερους ἀπεδειξεν ἡγεμονα των παντων Φιλιππον : τουτῳ δε διεκελευσατο |
| Ἡραν ὀνοματα συνθετα δια του ο λεγει : Ἡροδοτος , Ἡροδικος . ἐστιν οὐν Ἡρακλης ὁ δι ' Ἡραν ἀκλεης | ||
| σαρκωθεντος τουτο γενεσθαι . Κλεις περιφανεες , φλεβες διαφανεες . Ἡροδικος τους πυρεταινοντας ἐκτεινε δρομοισι , παλῃσι πολλῃσι , πυριῃσι |
| ἀλλα και καταβαλλουσιν ἐν πηλῳ ἀχυρωσαντες εὐ μαλα προς το κατενεχθηναι τε και μειναι και μη διαφθαρηναι : και οὑτω | ||
| τας μυλας . προπαρασκευασθεντα μεν οὐν τα σιτα ὠφελον και κατενεχθηναι : τουτο ποιει ἀνακλωμενη ἡ γλωττα . εἰτα λοιπον |
| ; ἀφ ' οὑ ποτερον πλουσιωτεροι γενησομεθα ἠ μειζονες ἠ δυνατωτεροι ; το κενοδοξειν ἀνοητον μεν εἰναι και ἐπι των | ||
| ἐδεσματων κοινῃ και μη κατα μερος τιθεμενων το προτερον οἱ δυνατωτεροι τας τροφας των ἀσθενων ἡρπαζον , και συνεβαινε τουτους |
| . Κεινην τε δη ὑπερβαλλεσθαι την ἀποδοσιν των ἱππων , βουλομενην ὡς πλειστον χρονον συνειναι τῳ Ἡρακλεϊ , και τον | ||
| την Βρουτου γυναικα Νικολαος ὁ φιλοσοφος ἱστορει και Οὐαλεριος Μαξιμος βουλομενην ἀποθανειν , ὡς οὐδεις ἐπετρεπε των φιλων , ἀλλα |
| παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
| τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |