| ὁ δ ' ὀλλυται ἀφρονι ποτμῳ . Ἀφροσυνη και σκομβρον ἑλεν και πιονα θυννον και ῥαφιδας και φυλα πολυσπερεων συνοδοντων | ||
| θορε φρεσιν εἱμενος ἀλκην σμερδαλεα ἰαχων , πρωτον δ ' ἑλεν Ἰφιτιωνα ἐσθλον Ὀτρυντεϊδην πολεων ἡγητορα λαων , ὁν νυμφη |
| : ἑν γαρ ἐχειν ὀφειλει , ἀπο της ἐν προθεσεως συντιθεμενη και του ἐπω : ὡς συλλαβη δε κειται ἐν | ||
| ἀριθμον ἀποτελουσιν ἠπερ συντιθεμενοι ἑαυτοις , ἡ δε δυας και συντιθεμενη και πολυπλασιαζομενη τον αὐτον ἀριθμον ἀποτελει : δις γαρ |
| και φιλανθρωπια , ἐκεινοις οὐ προσεισι κακοηθεια , ἐκεινοις οὐ πλησιαζει συκοφαντια , διαβολη δε και πορρωθεν ἀπεληλαται . Εἰς | ||
| ἀνομοιῳ . και ἐφ ' ὁσον μεν τῳ κατα φυσιν πλησιαζει , ἡττον ἐστι κινδυνωδες , ἐφ ' ὁσον δε |
| και λογων ἠρξαν συμβατηριων αὐτοι προτεροι προτεινοντες διαλλαγας , ὁτε διειλεν ἡμας ἀπ ' ἀλληλων ἡ τυχη , και τας | ||
| ἑτεροι τε των ἀρχαιων και ὁ θειοτατος Πλατων ἐν Φαιδρῳ διειλεν , εἰς τα περι ψυχην , εἰς τα περι |
| προς την τυχην ἠ προς τους ἐρωτας , ὁτι μη συγχωρουσι θεσμον φιλιας διαμενειν βεβαιον , ἀλλ ' ἀλλοτε ἀλλους | ||
| δε και Ἐπικουρος ὁσοι το αὐτοματον εἰσαγουσιν , οὐδετερον τουτων συγχωρουσι , φυσει δε τινι ἀλογῳ διοικεισθαι . Ἀριστοτελης οὐτε |
| ἐποιειτο Τιμαρχος οὑτοσι ἐπι του ἰατρειου , ἀργυριον τι προαναλωσας ἀνεστησεν αὐτον και ἐσχε παρ ' ἑαυτῳ , εὐσαρκον ὀντα | ||
| χαλκουν ἀνεθηκε τῳ Ἡφαιστῳ και παρ ' αὐτῳ την ἰδιαν ἀνεστησεν εἰκονα ἐπιγραψας Ἑλληνικοις γραμμασι τας ἑαυτου πραξεις . τριτος |
| εἰδοτες διαφοραν ἀκολαστου και ἀκρατους συγκεχυμενως , ἠτοι ἀδιαφορως , δοξαζουσι τον ἀκολαστον ἀκρατη εἰναι και τον ἀκρατη ἀκολαστον . | ||
| Εἰ οὐν δικαιως , τα ἐργα και το παρα τοις δοξαζουσι βελτιον : εἰ δ ' οὐ δικαιως , ἐπι |
| προστρεχουσι και των ἐπερχομενων περι την πραιδαν ῥεμβομενων εὐκολως ἐπανισταμενα βλαπτουσι τουτους . Τουτο δε διαφορως και ἑκουσιως ποιειν ἐπιτηδειοι | ||
| φυλλον αὐτου οὐκ ἀπορρυησεται : ἀλλα και τα φυτευομενα οὐ βλαπτουσι καμπαι ἠ σκωληκες , ἐαν σικυου ἀγριου ῥιζαν ἀποβρεξας |
| . θυμον ἀλδαινουσαν ] την ψυχην αὐξουσαν . . ἐν εὐφροσυναις ] ἁς ἐχω εἰς τους θεους τιμαις . . | ||
| μηδεν περι της αὑτου τελευτης εὐλαβηθεις , ἀλλα ταις ἀρχαιαις εὐφροσυναις νεας ἑτερας προσειληφως οὐ μονον δια μνημην των προτερον |
| και το περι ἀφθαρσιας ψυχης ὑπαινιττεται δογμα δια τουτου : ἀπολιπουσα μεν γαρ τον οὐρανιον τοπον , ὡς και μικρῳ | ||
| , ἀδελφη δε του Περσεα καταπολεμησαντος Αἰμιλιου μετηλλαξε τον βιον ἀπολιπουσα μεγαλην οὐσιαν , ἡς οὑτος ὑπηρξε κληρονομος . ἐν |
| , ὑπο δε των παλαιων κωμῳδειται , ὁσα αἰσχρως και κενως κολακευει την ἀκοην : ἁ Πλατων διαβαλλει ὠ λῳστε | ||
| ; καθολου γαρ εἰ παντες οἱ τα ὀνοματα λαλουντες μη κενως ἰσμεν ἑκαστα τουτων και μηδεμιας ἐπιμελειας περι την διαρθρωσιν |
| οὑτω τιθωμεν , φησιν , ὡς ἐμπροσθεν , και ἡμιν συγχωρησει τις εἰναι δυνατον ἁ οἰδεν τις δοξασαι αὐτα ἀττα | ||
| νομου : μαθετω με δια των αὐτης βεβλημενον βελων , συγχωρησει τουτον ἡ πολις καταγωνισασθαι με τον πολεμον : αὐτον |
| Μεγαρεων , Αἱλωρων , Νεαιτινων , Ταυρομενιων . τουτων πραττομενων κατεπλευσεν Ἀννιβας μετα ναυτικης δυναμεως εἰς την Ξιφωνιαν βοηθησων τῳ | ||
| Ἰμιλκων δε τοις ἀπο των πολεμιων σκυλοις κοσμησας τας ναυς κατεπλευσεν εἰς τον μεγαν λιμενα των Συρακοσιων , και πολλην |
| καταπλασσε , ἠ λεπιδος χαλκου και χαλκανθου , ἠ κολλαν τεκτονικην μετα μιλτεως καταχριε . [ Προς τους ἐπι του | ||
| , ἡ νυν οὐχ εὑρισκεται : ὡσπερ δε ἀνατιθεαμεν την τεκτονικην και ὑφαντικην τῃ Ἀθηνᾳ , οὑτω και την ὁπλοποιητικην |
| δε ταυτα παρα τε Χιων και Μιτυληναιων συμμαχων ἀθροισας ναυς ἐπλευσεν ἐπι Ῥοδον . Καρχηδονιοι δε βραδεως ἑαυτους ἐκ της | ||
| θεους χρη ἠ το αὐτοματον αἰτιασθαι ; μετα δε ταυτα ἐπλευσεν ὡς τον Κιτιων βασιλεα , και προδιδους ληφθεις ὑπ |
| τα τε ἐπιμηνια πλεω γινεται και κακιω και ὑγροτερα και πυκνοτερα , και ἡ γονη οὐκ ἐμμενει , ἀλλα παλιν | ||
| ἀγριων ἐνια τοιαυτ ' ἐν τοις ὁμογενεσιν ἁπερ ἰσχυροτερα και πυκνοτερα και ὡς ἐπι παν μειζω γινεται δια την εὐτροφιαν |
| δι ' ὡν τις ἀπωλλυτο , βροχου , κωνειου , βαραθρου , οὑτος μετα το ἀποθανειν και διελθειν τα τρια | ||
| πολεμοιϲ γιγνεται , ἠ ἐκ τελματων τινων ἠ λιμνων ἠ βαραθρου τινοϲ παρακειμενου και ἀναθυμιαϲιν δηλητηριωδη και πονηραν ἀναπεμποντοϲ : |
| αὐτον ἐπιοντα κεραϊζειν . ὡς δε οἱ Μηθυμναν οἰκουντες μαλα κρατερως ἀντειχον και ἐν πολλῃ ἀμηχανιᾳ ἠν δια το μη | ||
| . των ὑπερ ἐνθαδ ' ἐγω γουναζομαι οὐ παρεοντων ἑσταμεναι κρατερως : μηδε τρωπασθε φοβον δε : ἡ διπλη προς |
| κυκλα προσωπου . ἡ δε φαληριοωσαν ἐρετμωσασα γαληνην , χιονεης ἀνετειλεν ἀπ ' ἀγλαϊης Ἀφροδιτη λευκοφανης κεροεσσα : και ἰχθυγονων | ||
| ἐπινεμομενου αὐτας ἀνεμου . στροβωι ] συστροφηι . ἀνηλθε ] ἀνετειλεν . ἡμετερον + ἀνθουν εἰπε το πελαγος ἐν τοις |
| παιδιον , και θηριον δε , ἱκανον εἰναι ἰασθαι αὑτο γιγνωσκον ἑαυτῳ το ὑγιεινον , ἀλλα ἐνταυθα δη ἀλλον ἀλλου | ||
| προ αὐτης το αὐτοζων , κατα δε την ἐσχατην το γιγνωσκον ἑαυτο και το γνωθι σαυτον : και ἐχουσι προς |
| τ ' ἐπ ' ἀλλους . ὠ Πανελληνων ἀναξ , Ἀγαμεμνον , ἡκω παιδα σοι την σην ἀγων , ἡν | ||
| Εὐριπον ἐχουσιν . τι δε συ σκηνης ἐκτος ἀισσεις , Ἀγαμεμνον ἀναξ ; ἐτι δ ' ἡσυχια τηνδε κατ ' |
| κερατοειδη γωνιαν τεμειν . το δε νυν προβλημα ἐστι την δοθεισαν εὐθυγραμμον γωνιαν διχα τεμειν . χρηται γαρ ἐν τουτῳ | ||
| τιμαις ἀποκατεστησε : την μεν γαρ θεραπειαν αὐτῃ πασαν την δοθεισαν ὑπο Δαρειου παρεδωκεν , ἰδιαν δ ' ἀλλην οὐκ |
| οἱ Χαονες . Γερητοθεοδωρους ] Γερητος και Θεοδωρος εἰς μαλακιαν διεβαλλοντο . ἐν Καμαρινῃ κἀν Γελᾳ κἀν Καταγελᾳ : Καμαρινα | ||
| ἐδωκεν ἡμιν * ληϊστορα : κλεπτην ἐνιπτον δε ἀντι του διεβαλλοντο , ἐλοιδορουντο τῳ Προμηθει ὁτι μη ἀει αὐτους νεους |
| τε ἀπο δειπνου και οἱ νηστεως ἐνεργουσι , κενουντες τα διεφθαρμενα , και τα παροδευοντα εἰς τα ἐντερα ἑλκοντες και | ||
| ϲιτιων ἐν τῃ γαϲτρι γενομενηϲ , οἱϲ μεν ὑπερχεται τα διεφθαρμενα , μεγιϲτον ἐφοδιον εἰϲ ὑγειαν ἐχουϲιν , οἱϲ δε |
| και στρατιας κατηναγκασμενης , και στρατηγιας ἀκουσιου , και φυγης εὐπρεπους . Ταυτα τοινυν φημι τας περιστασεις διαφευγειν ἐκεινον τον | ||
| τοιαυτην . Τισιφονη μια των Ἐρινυων εἰς ἐπιθυμιαν ἐμπεσουσα παιδος εὐπρεπους , Κιθαιρωνος τοὐνομα , και μη στεγουσα την ἐπιτασιν |
| το ἐπιπεδον εὐθειας φαντασιαν ἀπολιπειν και την ἐν τῳ ἐπιπεδῳ γεγραμμενην περιφερειαν . και γαρ το ἐπιπεδον το ἐπ ' | ||
| τας ἀληθινας : ἀσκησιν δε παριδων την ἀληθινην ἐπι την γεγραμμενην ὁρμᾳς . “ Προς τε τον ὀνειδισαντα αὐτῳ την |
| εἰναι νεον το ἐπιγραμμα το ἐπ ' αὐτῳ φησι : Καλλικλεους δε του Μεγαρεως ποιημα ὁ ἀνδριας ἐστιν . ἀνηρ | ||
| , πως παλιν ἠνεσχετο Θρασυμαχου , πως Πωλου , πως Καλλικλεους , πως της γυναικος ἠνειχετο , πως του υἱου |
| ὑπερ σεσῳσμενης . εἰ μεν γαρ διεφθαρται ἡ ναυς και ἀπολωλεν , τι περι των τοκων διαφερει και ἀξιοις ἡμας | ||
| πυρετου παρεχει , και εἰ θελησει τρεπεσθαι εἰσω , σαφεστατα ἀπολωλεν ὁ ἀνθρωπος : στηριξαν δε που και ἑλκος ποιησαμενον |
| Ξερξης ἐξηρτησε την θαλασσαν ναυσι και κατεσπειρε την ὁλην γην στρατευμασι και ἐσκεπασε τοις ὁπλοις τον ἀερα και ἐπληρωσε την | ||
| ἑτερα κωλων ιζʹ . + εἰωθασιν οἱ περιλειφθεντες ἐν τοις στρατευμασι κομιζειν εἰς τους οἰκους των ἀπολωλοτων ὁσαπερ ἐτι ζωντες |
| ὁτι κατα διαλυσιν ἐγενοντο , οἱον ἀπο του ἀδελφιδους και θυγατριδους το ἀδελφιδεος και θυγατριδεος κατα διαλυσιν της ου διφθογγου | ||
| Τα εἰς ΟΥΣ πολυσυλλαβα ἁπλα μεν ὀντα περισπαται : ἀδελφιδους θυγατριδους διπλους τριπλους , πλην του ὀδους . τα δε |
| εἰ τι ἀλλο τυγχανει τουτοις ὁμοιογενες ὀν . ἀρχην δε ἀπεφαινοντο ἐν παντι ἑν τι των τιμιωτατων εἰναι ὁμοιως ἐν | ||
| και ἀριθμους κραθεντων των πρωτων στοιχειων . σχεδον οὐν ταὐτον ἀπεφαινοντο τοις ἁρμονιαν αὐτην τιθεμενοις , πλην ὁσῳ σαφεστερον οὑτοι |
| Ἰλιαδος . ἡ μεν χλαινα ἡρωικον φορημα , χλαμυς δε Μακεδονικον μετα ἑξακοσια ἐτη των ἡρωικων ὀνομασθεισα : Σαπφω πρωτη | ||
| ὁπλιτων βαρυτατῃ παρα παντας τους πεζους κεχρηται καθοπλισει κατα τον Μακεδονικον τροπον , ἀσπισι περιφερεσι και δορασι περιμηκεστεροις : το |
| καλως εἰρηκας : και μετα τουτο σωρι ξανθον , και χαλκανθον ξανθον , και κινναβαριν . Το σωρι και ἡ | ||
| . ἐαν δε μελανθιον ζεϲαϲ ἐν ἐλαιῳ και προϲμιξαϲ την χαλκανθον ϲυγχριϲῃ , οὐ προϲεγγιζουϲι μυιαι οὐδε κωνωπεϲ . προϲ |
| οὐλοκρανοι ὡς Αἰθιοπες . οἱ δε βορειοτεροι τουτων κατ ' Αἰγυπτιους μαλιστα ἀν εἰεν τα σωματα . ἐθνεα δε Ἰνδικα | ||
| τἀνθρωπων κακα . ἀλλα καθ ' Ὁμηρον φαναι παντας ἀνθρωπους Αἰγυπτιους ἰατρους εἰναι . διεγνω δη ὁ Πλατων και τοις |
| παθειν ἐστιν ὀφειλομενον . και τουτον ἐν τε τῳ παραυτικα εὐδοκιμησαι και ἐπιτηδειοτερον ἐς το ἐπειτα Ἀλεξανδρῳ γενεσθαι . Ἐν | ||
| ἐς ἁπαν και ἐς ληθην ὀλιγου δειν ἡκουσαν ἀνθρωποις . εὐδοκιμησαι δε Γοργιαν λογων ἑνεκα ἐν τε πανηγυρει τηι Ὀλυμπικηι |
| προς ὑπογαιον ἀρσενικῳ ζῳδιῳ και ὁ του Κρονου δεξιος συμφωνως μαρτυρησει τριγωνῳ τετραγωνῳ τε . . . . . . | ||
| ἀνω που [ ἐκει ] εἰπομεν , το του Ὁμηρου μαρτυρησει , το στηθος δε πληξας κραδιην ἠνιπαπε μυθῳ : |
| μεν σαλπιγγι : δια της σαλπιγγος παρ ' ἁπαν το στρατευμα : ἠγουν δια παντος του στρατευματος . ἀπιστα μεν | ||
| ἐπειδη το τε φρουριον ἐξ ἐφοδου κατειληφεσαν και το ἀλλο στρατευμα ἐμαθον τεταραγμενον , ἐπεκειντο αὐτοις κτεινοντες και διωκοντες . |
| των πολλων και της αὑτου ἀπαιδευσιας , οὐτ ' αὐ γιγνωσκοντα δι ' ἀνανδριαν και δειλιαν ἐκ ταὐτου στοματος οὑπερ | ||
| : αὐτομαθη ἀφικεσθαι αὐτον και σοφιας ἠδη γεγυμνασμενον και πλειω γιγνωσκοντα ἠ ὁ Χειρων : προ γαρ δη Παλαμηδους ὡραι |
| αὐτοις προσενεχθηναι . ὁ δε βασιλευς ἐπαινεσας τους ἀνδρας και συγχωρησας την εἰρηνην δωρεαις τε μεγαλαις και τιμαις ἡρωικαις ὑπο | ||
| υἱοις οἱ πατερες συναγωνιουμενους ἐν τοις γυμνασιοις . ὁ δε συγχωρησας τουτο Λυκουργος τοις ἐμμεινασι τῃ των παιδων ἀγωγῃ πολιτειας |
| μεν „ εἰπε ” μη παραστηναι σοι την φαντασιαν ἠ φανεισαν ἡσυχασθηναι ἠ , εἰ και διηγειτο τις , μακραν | ||
| σεληνιακων ἐκλειψεων , ὡς την ἐν μεν Ἀρβηλοις πεμπτης ὡρας φανεισαν , ἐν δε Καρχηδονι δευτερας , ἀναγραφης ἠξιωσθαι , |
| , ὁτι πολυς ἀηρ ἀθροισθεις ἀθροως ἀνω διεξιων ἐξεμοχλευσεν και διεστησεν το στομα . ταυτῃ γαρ εὐδιεξοδος ἐστιν . ὡσπερ | ||
| ἡμεις ἐρωτωμεν τους παιδας . ποτερα περι μετρων : καλως διεστησεν . οὐ γαρ εἰ τι μετρον ἐστιν , ἠδη |
| ἐγω βεβαιοτεραν την της πατριδος ἡγουμενος μαρτυριαν ἠ την Τιμαιου πικριαν , θαρσων ἀποφαινομαι , μηδενι τον Δημοχαρους βιον ἐνοχον | ||
| , ἐαν τον ἰδιον χυλον ἀπολεσῃ , τουτεστι την ἰδιαν πικριαν , και τας γαστερας ἐμφραττῃ : γλυκαινε δε την |
| ' ὡς θεωριαι ἁπλως τῳ εἰδει διαφοροι : και μερη γραμματικης ἀναγνωστικον ἐξηγητικον κριτικον , ὡς δε θεωριαι τινες και | ||
| ὁ περι των ἰδεων λογος ῥητορικης ἐστι , καιτοι δια γραμματικης πολλης κατασκευαζομενος : και γαρ εἰς τοσουτον χρειας ἠλθεν |
| του ἀριθμου . Τις οὐν ἡ φυσις αὐτου ; Ἀρα παρακολουθημα και οἱον ἐπιθεωρουμενον ἑκαστῃ οὐσιᾳ , οἱον ἀνθρωπος και | ||
| Πλατων την τυχην ἀπεφαινετο αἰτιαν ἐν ἀπροαιρετοις κατα συμβεβηκος και παρακολουθημα και συμπτωμα και προαιρεσεως κατα την προς το τελος |
| ; Ἐγωγε . Οὐκουν φαμεν παλιν τους πολλους διημαρτηκεναι του βελτιστου , ὡς τα πολλα γε οἰμαι ἀνευ νου δοξῃ | ||
| των ῥητορων εἰ χαριζονται , ἀλλ ' εἰ μετα του βελτιστου και της χαριτος στοχαζονται . και κατα τουτ ' |
| του Διος , ὡς δηλοι Νυμφιος ὁ φιλοσοφος . Οὑτως Ἐπαφροδιτος ἐν Ὑπομνηματι θʹ Ἰλιαδος , παρατιθεμενος Κλειταρχον Αἰγινητην λεξικογραφον | ||
| οἱ δικασται : ἠσαν δε κογχαι τινες , ὡς φησιν Ἐπαφροδιτος ἐν ταις Λεξεσιν . τας χοιρινας ] ἠγουν τας |
| Ἰλλυριας προς τῃ Ἀκυληιᾳ , [ ἀπο Τεγεστρου . ] Ἀρτεμιδωρος δ ' ἐν ἐπιτομῃ των ἑνδεκα Τεργεστρον αὐτην και | ||
| Παρρασιος ὁ ζωγραφος και Ἀπελλης , των δε νεωτερων [ Ἀρτεμιδωρος και ] Ἀλεξανδρος ῥητωρ ὁ Λυχνος προσαγορευθεις , ὁς |
| χαρακτηριζεται και οὑ χαριν παντα ποιει . οἱον της μεν τεκτονικης ὑποκειμενα εἰσι τα ξυλα , τελος δε το ποιησαι | ||
| ἐπι των ἀλλων τεχνων , ἰατρικης , φερε , και τεκτονικης και χαλκευτικης και των τοιουτων , και μην και |
| μεγιστα κατηγορουντες αὑτων , φιληδονιαν , μισανθρωπιαν , ἀνδροφονιαν καιτο χαλεπωτατον ἀγοςτεκνοκτονιαν . φιληδονοι μεν γαρ , εἰ μη σπορας | ||
| παρα το δικαιον , ἀλλα στεργειν τοις παρουσιν , ὁ χαλεπωτατον παντων τοις πλειστοις των ἀνθρωπων ἐστιν . οὑτω γαρ |
| τοσουτονι . ὀξυγλυκειαν τἀρα κοκκιεις ῥοαν . [ το ] παραπετασμα , το Κυπριον , το ποικιλον . ἐνταυθα δη | ||
| πλουσιαν : τα δε χρηματα ταυτ ' ἐστιν ὀψις , παραπετασμα του βιου . Κἀν μυριων γης κυριευῃς πηχεων , |
| : ἀθληταις δε ἀγαθος , τοις δε λοιποις ἀτοπος . φοινικος δε και ἐλαιας στεφανοι γαμους ἐλευθερων περιποιουσι γυναικων δια | ||
| πολλα δηλουσων ἡ λεξις . το μεν γαρ δενδρον “ φοινικος ἐην ἐρνος . ” δηλοι και το κυριον ὀνομα |
| και ὁ Μνευις , ἀλλα και ὁ Μενδησιος τραγος θεοι ἐνομισθησαν . γʹ . Βιοφις , ἐφ ' οὑ ἐκριθη | ||
| ὑπερβαλλουσαν τινα και θειαν δυναμιν , ἐνθεν και τοις πολλοις ἐνομισθησαν θεοι “ . Προδικος δε ὁ Κειος ” ἡλιον |
| κατα τας ἐκκειμενας ὑποθεσεις ἐπιλογιζομενων , ὁπερ ἀν αἰσθητον πανυ συνεβαινεν μη συμπαραλαμβανομενης της περι την ἀνισοτητα του ἐνιαυσιου χρονου | ||
| υι διφθογγου γινεσθαι ἐκβαλλομενου του ο , καθοτι δυο ἀτοπα συνεβαινεν ἀν , το τε ληγειν εἰς συμφωνον την υι |
| ἀρα τριγωνον μειζον ἐστιν ἠ το ἡμισυ μερος του ΓΖΔ ἡμικυκλιου . ὁμοιως δη δειξομεν , ὁτι και το ΓΗΔ | ||
| ἐπι της ΑΓ τμημα κυκλου ἐφεστατω το ΑΕΓ μη μειζον ἡμικυκλιου κεκλιμενον προς το μη μειζον ἡμικυκλιου το ΑΔΓ , |
| φερειν νομιζω : σωτηριαν σοι τῳδε τ ' : το ἀναιρεθεισης της Ἑλενης , φησιν ἡ Ἠλεκτρα , ἐνεδρευσαι και | ||
| χειρ δε μερος ἐστιν του ἀνθρωπου , και της χειρος ἀναιρεθεισης συναπολλυται και ὁλος ὁ ἀνθρωπος : οὐκετι γαρ ὁλος |
| γε μην και περι της γινομενης φθισεως ἐπι τοις παθεσι θωρακος τε και πνευμονος , νυν βουλεται εἰπειν και περι | ||
| τῳ ἐξανιστασθαι , και ὑγροτητας ὀφθαλμων ἐπιφερει , βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : |
| : ὁ δ ' ἁπαντων ἐστι των του ἀνδρος ἐγκωμιων θαυμασιωτατον και οὐπω τετευχε λογου , τουτ ' οἰομαι δειν | ||
| ἐποτισεν αὐτον ἑως ἐπαυσατο πινων „ , προς φιλανθρωπιαν διδαγμα θαυμασιωτατον : ἐαν γαρ τις πλειονων μεν τυγχανῃ χρειος ὠν |
| και Νικοστρατος . οὑτοι δε πλευσαντες ἐπι πρωτην την Μενδην ἐκρατησαν της πολεως προδοντων τινων αὐτην : την δε Σκιωνην | ||
| την ἐπιουσαν νυκτα και τους ἀπο του ἐρυματος μαχομενους ἀνειρξαντες ἐκρατησαν της παρεμβολης . μετα δε τουτο το ἐργον ὁσην |
| ἐν τοις πολεμιοις ὀντα , οἱ νυν φοβουμενοι τι ἀν ἐποιησατε ; ὁποτε ἀπαγγελλομενων ὑμιν ὁτι Κροισος μεν ᾑρηται των | ||
| ἀπο των λογων αὐτου . ὑμεις δε οὐκ ἐνεμεινατε οὐδε ἐποιησατε κατα τας ἐντολας αὐτου , ἀλλα ἀπεστητε και κατελαλησατε |
| και ἐν ταις αὐταις παραλληλοις ἰσα ἀλληλοις ἐστιν . Ἐστω παραλληλογραμμα τα ΑΒΓΔ , ΕΒΓΖ ἐπι της αὐτης βασεως της | ||
| τεμνει το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον : ὁπερ ἐδει δειξαι . Τα παραλληλογραμμα τα ἐπι της αὐτης βασεως ὀντα και ἐν ταις |
| . γεροντα Θασιον τον τε γης ἀπ ' Ἀτθιδος ἑσμον μελισσης της ἀκραχολου γλυκυν συγκυρκανησας ἐν σκυφῳ χυτης λιθου , | ||
| ἀεκοντα κορεσκοις . ναι μην ῥητινη τε και ἱερα ἐργα μελισσης ῥιζα τε χαλβανοεσσα και ὠεα θιβρα χελυνης ἀλθαινει τοτε |
| [ ] την ? Ἀφροδιτην Θεων [ και Τυραννιων ] ἀναγινωσκουσι [ χρυσω ] κατα γενικην , ἱν ' ἠι | ||
| των πλεοναζοντων ὑγρων ποιειται τας ἐκκρισεις , τοις μεν συντονωτερον ἀναγινωσκουσι μαλλον και δι ' ἱδρωτων , τοις δ ' |
| τουτεστι παιδικῳ δορατι ἐχρησατο . ἰσον τ ' ἀνεμοισιν : ἀκαταλληλως ἐξενηνοχεν : ἐδει γαρ εἰπειν , λεοντων ἀγροτερων μαχας | ||
| το ἐθος των εὐδοκιμουντων Ἑλληνων . σολοικισμος δε ἐστι λογος ἀκαταλληλως συντεταγμενος . . ̈ . . γενος δε ἐστι |
| ἐστιν , οὐδεν δει διαφερεσθαι . συ δε , εἰ ἐβουλου πολιτικως αὐξησαι τον λογον , παρετιθεις ἀν αὐτοις και | ||
| Και μοι εἰπε , ὠ Θρασυμαχε : τουτο ἠν ὁ ἐβουλου λεγειν το δικαιον , το του κρειττονος συμφερον δοκουν |
| τοινυν και ὀγκον λογου και ἀξιωμα ποιουσιν ἰδεαι αἱδε : σεμνοτης , περιβολη , τραχυτης , λαμπροτης , ἀκμη , | ||
| εἰ φαυλον ὑπηρχε το θεαμα . τοσαυτη γαρ ἡ Ῥωμαιων σεμνοτης , ὡστε των ἁμαρτηματων , ὁσα παλαι μικραν ὑφιστατο |
| ταυτα ὁ Ἀρχυτας λεγει . δωριζει δε οὑτος , τῳ δοκουντι οὐν δωρικως ἀντι του δοκουσι . τοι περι τα | ||
| ὁ παις αὐτῳ Νιοβης παιδι ἰσα οἰσεσθαι Διος γε εἰναι δοκουντι . ἐπῳκησαν δε και Ἑρμιονα ὑστερον Δωριεις οἱ ἐξ |
| και τοποις . ὁτι μεν οὐν ὁτι μεν οὐν των συλλογισμων οἱ μεν κατα ἀληθειαν εἰσι συλλογισμοι , οἱος ὁ | ||
| ὡρισμενα δε ἐχοντων τα ἐμμεσα , γινονται δυο τροποι ὑποθετικων συλλογισμων , ἀμεσων μεν οἱον ὁ ἀριθμος ἠ περιττος ἐστιν |
| ἀτιμιαν ἐτηρησα τῳ νεῳ το κερδος . πεμπε δη γραμματα συγγνωμην αἰτουντα και τους πολλους των παιδαγωγων ἱεροσυλους ἡγου . | ||
| τι των της ψυχης παθων αἰτιον εἰναι λεγῃ , ποιει συγγνωμην , ὡς ἐπι τουτου : δι ' ἐρωτα τον |
| τα μεν ἀπλανη συμπεριφερεσθαι τῳ ὁλῳ οὐρανῳ , τα δε πλανωμενα κατ ' ἰδιας κινεισθαι κινησεις . τον δ ' | ||
| Τα μεν οὐν πρωτα αὐτων καλειται ἀπλανη , ταυτα δε πλανωμενα , ἐπειδη ἀλλοτε ἐν ἀλλοις μερεσι του κοσμου φανταζεται |
| δε τον Προαιρεσιον : μονος γαρ ἀπολελειπτο : ὁ δε θεραπευσας τινα των οἰκειων αὐτου και παντα ἐξειδοτων , μαθων | ||
| λεληθε σε μεν ἐργον θεμενος , οὐκ ἀηδως δε κἀκεινο θεραπευσας . εὐδηλον οὐν ὁτι αὐτον ἡμεροις ὀψει τοις ὀμμασι |
| τουτο το μελος ὀν ἀλλα και περιττον βαρος προσηρτημενον . ὑπολαβουσα δε τις αὐτων εἰπεν : „ ὠ αὑτη , | ||
| ὑφεσις των ἀκοντιων ὀξεια , και ἡ δεξια ὁπως αὐτα ὑπολαβουσα και ὑπερ της κεφαλης περιενεγκουσα ὁμου μεν ὡσπερ ἐν |
| οὐ : και μετα τινος ἀπορροιας το ὀσφραντον ἐπι το αἰσθητηριον προεισιν , ὁθεν ἐπι των δυσωδων ῥακους ταις ῥισιν | ||
| ὑποκειμενων αἰσθησεται , και οὐ δηπου κἀν τῳ ὑμενι το αἰσθητηριον . οὑτως οὐδ ' ἀν εἰη δια ταυτα το |
| κδʹ χοινικας ἡμιμεδιμνον ἐστιν , ἡμιεκτον δε το χωρουν δʹ χοινικας , του ἑκτου , ὁπερ ἐστι χοινικες ηʹ , | ||
| Δειναρχος ἐν τῃ κατα Καλλισθενους εἰσαγγελιᾳ . του μεδιμνου ἐχοντος χοινικας μηʹ , το χωρουν κδʹ χοινικας ἡμιμεδιμνον ἐστιν , |
| το κωμειον ἠ το βαραθρον . ἀφειδως γαρ χρωμενοι τῳ τολμηματι ἰσορροπον τῃ πραξει την τιμωριαν ἐκτισουσιν . Χθες Καριωνος | ||
| ὑστερον ἐσχον Ἠλιν Μεσσηνιοι , σοφιᾳ τε ὁμου χρησαμενοι και τολμηματι . Ἠλειοι γαρ τα μεν παλαιοτατα εὐνομωτατοι Πελοποννησιων ἠσαν |
| ἀμετριοισι ποτοις . ὁτι φιλοινος ὁ προς οἰνον ἑτοιμος , φιλοποτης δε ὁ προς ποτους , κωθωνιστης δε ὁ μεχρι | ||
| ἐνατον εἰναι μερος της ἀμβροσιας κατα την ἡδονην . οὐδεις φιλοποτης ἐστιν ἀνθρωπος κακος . ὁ γαρ διματωρ Βρομιος οὐ |
| : οὐραγειν δε ἐτετακτο ὁ του καισαρος υἱος ὁ προεδρος Ἀνδρονικος , τας τε των ἑταιρων ταξεις ἐχων και τας | ||
| καισαρ και ὁ τουτου υἱος , ὁ των στρατευματων καταρχων Ἀνδρονικος , φροντισι μεγισταις ἐβαλλετο και τον Δουκα μετεπεμπετο Κωνσταντινον |
| ϲπερμα ξηραινει και θερμαινει κατα την τριτην που ταξιν και δριμειαν δε μετριωϲ ἐχει την ποιοτητα . ταυτα τοι και | ||
| προϊεται δια τριτης ἡμερας ἐσφαιρωμενον : προϊεται δε και φυσαν δριμειαν και οὐρον ὀσμην ἐχον σαπραν . γινονται δε οἱ |
| και ἐφειδετο της ἑαυτου ὡρας . εἰ μεν δη χρυσου κατεφρονησεν ἠ χρηματων ἠ ἱππων ἠ τοιωνδε δελεασματων , οἱς | ||
| ὁ μεν δη Σκιπιων ὡδε ἐγκληματος ἀναξιου των βεβιωμενων οἱ κατεφρονησεν , σοφωτερον , ἐμοι δοκειν , Ἀριστειδου περι κλοπης |
| και εἰς φρονημα Ἰφικρατην τον στρατηγον , δειξας αὐτῳ του κουρεως Μειδιου ἀλεκτρυονας ἀντιον των Καλλιου πτερυξαμενους . και αὐτον | ||
| ὑποδηματα δε και εἰς γναφειον [ ἱματια ] και εἰς κουρεως κατα μηνα οὐκ ἠν αὐτῳ οὐδε κατ ' ἐνιαυτον |
| , ἐφ ' ᾡ , εἰ μεν αὐτος νικησει , κρατησει και της των Ἀθηναιων ἀρχης , εἰ δε ὁ | ||
| των θεων γνωμης ἐπανελεσθαι τον πολεμον ἐπηρωτησε την Πυθιαν εἰ κρατησει του βασιλεως των Περσων . ἡ δ ' ἐχρησεν |
| χαρακτηριζεται . ἀλλως τε δη τουτο το ἑν στοιχειον εἰδοπεποιημενον φυλαττουσι , λεγοντες αὐτο εἰναι ὑλικον αἰτιον . ὡστε συμβησεται | ||
| Καλως δε εἰρηται , ὁτι τα συνῃρημενα την των ἐντελων φυλαττουσι κλισιν , και οὐχι τα πεπονθοτα την των ἀπαθων |
| και προς ἀπατην πιστον . ὁμως μαν : ὁμως παντας κολακευων ὁ δολιος ἀνηρ ἐπιπολυ καλως διανυει τον βιον . | ||
| και πολλα δωρα παρ ' ἐκεινου λαβων , οὐκ ᾐσχυνετο κολακευων οὑτως φανερως και τολμηρως τον βασιλεα , ὡς και |
| αὐθαιρετον συμφοραν ἀπεχθανομενοι τε Ἠλειοις και σπουδην ποιουμενοι τιθεναι τον Ὀλυμπικον ἀγωνα ἀντι Ἠλειων , οἱγε ὀλυμπιαδι μεν τῃ ὀγδοῃ | ||
| . . ωνα [ ] Ῥοδιον : ἀγωνα τε και Ὀλυμπικον . . . λοκρινωλε . . . . . |
| ἐς Μηδιαν ἀπιοντι ἐν τῳ δευτερῳ σταθμῳ παμπολυ τι λεγεται σκορπιων πληθος γινεσθαι , ὡστε τον των Περσων βασιλεα , | ||
| ἐπ ' ἀλλων οὐκ ὀλιγων και ἐπι των ἐχιδνων και σκορπιων και ἑτερων τοιουτων , ἀτενισας δε ὡς ἀδηλα και |
| μεταπεμψαμενου την ἑαυτου γυναικα : και παρα Δημοσθενει : εἰ Φιλοκρατης πεφηνε πυροπωλων ἠ ξυληγων , το χρυσιον ἐπι των | ||
| ὡς αὐτο ἐδειξε το ἐργον . Νικᾳ γαρ ἑτερον Ψηφισμα Φιλοκρατης ἐν ᾡ κελευει ἑλεσθαι δεκα πρεσβεις , οἱτινες ἀφικομενοι |
| τουτων την αἰτιαν και τον λογον ἐπεγνωκεναι φασιν τινες τον Συρακοσιον Ἀρχιμηδη : μονος γαρ οὑτος ἐν τῳ καθ ' | ||
| ἐπει δε σιγᾳς , ἐγω ἐρω . κατα γαρ τον Συρακοσιον ποιητην : τα προ του δυ ' ἀνδρες ἐλεγον |
| εἰη , εἰ Θηβαιοι μεν εἰς ἐχθραν αὐτοις ἐλθοντες δικην ἠδυνηθησαν λαβειν ὑπογυιον , ἡμεις δ ' ὀντες οἱπερ ἐσμεν | ||
| ᾑ χιλιους και ἑπτακοσιους ἀνδρας ἀπεβαλον , οὐκετι την πολιν ἠδυνηθησαν ἐκ της συμφορας ταυτης ἀναλαβειν , ἀλλ ' ἀπεστησαν |
| οἰκει τις ὡς ἐοικεν ἐν τῳ χασματι λιβανωτοπωλης ἠ μαγειρος Σικελικος . [ παραπλησιαν ὀσμην λεγεις ἀμφοιν γλυκυς . ] | ||
| , και τουτο ἀρα τις μυθολογων κομψος ἀνηρ , ἰσως Σικελικος τις ἠ Ἰταλικος τις , παραγων τῳ ὀνοματι δια |
| , των μεν χρειας ἑνεκα , των δε και ψυχαγωγιας βαρβαρικης κεκομισμενων . ὑπερβαλοντες δ ' οὐκ εἰχον ὁ τι | ||
| καθηραντες οὑτοι συν ὁπλοις ἐπῃεσαν , πανταχοθεν ἐκκοπτοντες τα της βαρβαρικης δυναμεως λειψανα . ἀλλα κἀν ταυτα σιγῃ παρελθωμεν , |
| Τουτοις δη τοις λογοις του Κασσιου θαμινα μεταπειθοντος ἐν ταις ἐκκλησιαις τον ὀχλον παρελθων εἱς των δημαρχων , Γαϊος Ῥαβοληιος | ||
| αὐτας , ἀλλα πορρωτατω σκορακισας . ἐπισταμενος γουν ἐν ταις ἐκκλησιαις οὐκ ὀλιγους των μοχθηρων παρεισρεοντας και δια το συνειλεγμενον |
| . χορευουσαι τοινυν ποτε αἱ Νηρεϊδες ἐπεφανησαν τῳ Σισυφῳ και ἐκελευσαν εἰς τιμην του Μελικερτου ἀγειν τα Ἰσθμια . ἀλλως | ||
| ἐδησεν ἐν τοις ξυλοις . Ἀνακαλεσαντες δε τους στρατηγους ἀνειπειν ἐκελευσαν Ἀθηναιων τους μεν ἐν ἀστει οἰκουντας ἰεναι εἰς την |
| εἰναι κατω της γης πραεις προς τον Δαρειον , ὡστε συγχωρησαι αὐτον προς ἡμας ἐλθειν . ἀλλ ' , ὠ | ||
| ἀλλων παντων ἐπι τας ναυς ὁρμωντων , ὁ Νικιας ἠναγκασθη συγχωρησαι περι της εἰς οἰκον ἀναγωγης . ὁμογνωμονων δε ὀντων |
| , ἱν ' εἰς ὑποδοχην ἁπαντα και λεγοι και πραττοι Φιλοκρατει , ὡς αὐτο ἐδειξε το ἐργον . Νικᾳ γαρ | ||
| τι πορρωθεν ἀντιπιπτον αὐτῳ . πως οὐν ἐκ του συνειπειν Φιλοκρατει ᾐσθημενος με δωρα εἰληφοτα ἐπι την ἡμετεραν πρεσβειαν κεχειροτονημενος |
| δι ' ἀμφοτερων . ἀποικιαν δε , οὐχ ἡν αὐτος ἐστειλεν , ἀλλ ' ἡν αὐτος ἐστειλατο . τινες εὐανορι | ||
| ὁ δε Κροισος ἀρεσθεις τῳ σκοπῳ ἑνα των ἀρχοντων αὐτου ἐστειλεν εἰς την Σαμον . ὁ δε παραγενομενος και ἐκκλησιαν |
| εἰσιν εἰς εὐχυμιαν και εἰς ὑπνον ἀγουσαι τα παιδια . λαμβανοι δ ' ἀν καλως και φοινικων : διουρητικοι γαρ | ||
| : τουτον ἀν τις τον τροπον πολιορκων τας πολεις ἀν λαμβανοι μαλιστα μηθεν αὐτος ἀνηκεστον παθων . Ὁστις μη ἀσπαζεται |
| καλλει προηκειν της ἐμης εὐμορφιας και σης , Ἀθανα , φιλτατης ἐμοι θεων , εἰ μη κατασκαφεισαν ὀψομαι πολιν Πριαμου | ||
| ἐξαφειλετο , ὁς ς ' ὡδε μοι προὐπεμψεν , ἀντι φιλτατης μορφης σποδον τε και σκιαν ἀνωφελη . Οἰμοι μοι |
| , και ἀμφιπολοισι κελευε ἐργον ἐποιχεσθαι : τοξον δ ' ἀνδρεσσι μελησει πασι , μαλιστα δ ' ἐμοι : του | ||
| τον στημονα . ἀντι του νησεις . πολεμος δ ' ἀνδρεσσι μελησει : Παρα το Ὁμηρικον [ . Ζ , |
| ᾡ ἠκολουθησεν Ἀπολλωνιος . ὁ μεν γαρ Σκυμνος αὐτους δια Ταναιδος πεπλευκεναι ἐπι την μεγαλην θαλασσαν , ἐκειθεν δε εἰς | ||
| ἡ ἐκτος Ἰστρου πασα ἡ μεταξυ του Ῥηνου και του Ταναιδος ποταμου μεχρι της Ποντικης θαλαττης και της Μαιωτιδος . |
| γε ἀπομνημονευει την χαριν αὐτοις ὁ Ζευς ἡν προς αὐτον ἐπεδειξαντο δωδεκα ἑξης ἡμερας ἑστιασαντες , και ταυτα ἐπαγομενον και | ||
| . περι δε των κολακων ἐκεινων και της ἀχαριστιας ἡν ἐπεδειξαντο προς αὐτον , και αὐθις μεν σκεψομαι και δικην |
| της Εὐρωπης πασαν , ἡν οὐδ ' ἀν τωι Ἑρμηι πιστευσαι τις λεγοντι . Ἐρατοσθενη δε τον μεν Εὐημερον Βεργαιον | ||
| , ἑλεσθαι σε δει σημερον σωζεσθαι μεθ ' ἡμων και πιστευσαι σεαυτον ἐλπιδι κρειττονι , ᾑ παντες πεπιστευκαμεν , ἠ |
| , θηλυκως . Διοτιμος ἐν ἑξηκοστῳ πεμπτῳ παντοδαπων ἀναγνωσματων παρατιθεμενος Ἀναξιμενην ἐν μεταλλαγαις βασιλεων οὑτω γραφοντα ” τας δε Πασσαργαδας | ||
| συστασιν προσκρουσαι τῳ βασιλει : κἀκεινον ἐπι τῳ τουτον λυπησαι Ἀναξιμενην μεν αὐξησαι , πεμψαι δε και Ξενοκρατει δωρα . |