| οὑ Χαρμιδης και Περικτιονη , ἡς και Ἀριστωνος Πλατων , ἑκτος ἀπο Σολωνος . ὁ δε Σολων εἰς Νηλεα και | ||
| τεταρτος Χαριτων και Διονυσου , πεμπτος Ἀρτεμιδος και Ἀλφειου , ἑκτος Κρονου και Ῥεας , ὡς φησιν Ἡροδωρος . Ἱστορει |
| αἰτια ἐστι , μηδενος μεταξυ παρεμπιπτοντος του μετεχομενου και του μετεχοντος : παρουσα γαρ ἐν τῳ εἰναι εὐθυς εἰδοποιει το | ||
| κακοηθους , αἱ δε προς τουτῳ νευρωδεις και ἀκολασιας πολλης μετεχοντος . ὁσαι δε των κνημων κατα το μεσον πληρεις |
| ἐργου , ἠφανισεν ἠ ἐβλαψεν , ὡσπερ ὁσα αὐανθειη ἀν παριοντος πυρος , ἠ ζῳα ἐλαττω ὑπο μειζονων δρομου παρασυρειη | ||
| οἱ ἐμετοι γινονται , ἀθρουν τε εἰσπνευσας ἐπικυπτετω , οὐ παριοντος μεν εἰσω του πνευματος εἰς την γαστερα : συν |
| ἀλλ ' οἱ νομοι περι ἁπαντων ἀγορευουσι , στοχαζομενοι του συμφεροντος ταις πολιτειαις ἁπασαις , εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε | ||
| ἀνηρ , και τῳ πρωτῳ διελοντι το δικαιον ἀπο του συμφεροντος καταρασθαι , ὡς ἀσεβες τι πραγμα δεδρακοτι : ἀσεβεις |
| . ἰδιως δε ὁ ὑπο την ζωνην αὐτου ἀστηρ : Ἀρατος και Ἡσιοδος Ἐργοις δηλουσιν . Ἀρκυωρος : Λυκουργος ἐν | ||
| και ἑξ ὑπο γην ἐν νυκτι . ἐπισημαινεται δε τουτο Ἀρατος λεγων ἑξ αἰει δυνουσι δυωδεκαδες κυκλοιο : δυωδεκαδες γαρ |
| τας ὀψεις καθαρας διηγεισθαι δηλον , ἀναγκη δε ἐπι των πλειστων χρησθαι τῃ ὑποθεσει ᾑπερ ἐνεστησαμην , και κεφαλαια ἐπιτρεχειν | ||
| δ ' οὐν ὑπο των ἀλλων Ἑλληνων και βαρβαρων των πλειστων διαφθειρωνται , την λεγομενην ἀτακτον Ἀφροδιτην ἐν αὐτοις ὁρωντες |
| ὑπερ δε των κοινων και ἐπιπαν γραφονται ταυτην , και ἁλοντος του διωκομενου τιμᾳ το δικαστηριον ὁ τι χρη παθειν | ||
| μη τιθεναι . ὁτι τοινυν οὐδ ' εἰ φανερως ἐμελλεν ἁλοντος τουτου μηδεις εἰσοισειν μηδ ' ἐθελησειν εἰσπραττειν , οὐδ |
| συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
| Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
| δε και οὑτοι κατα κωμας : ἐστι δε και αὑτη εὐλιμενος . Ἐνταυθα ἐστι λιμην , ᾡ ὀνομα Ἐλαια . | ||
| τον Ἀδριαν : ἀπο Βρεντου του Ἡρακλεους . ἠ ὡς εὐλιμενος οὐσα : ἑνι γαρ στοματι λιμενες πολλοι συγκλειονται , |
| μικραν ἐχον ὁμοιοτητα φαινεται ἐκεινο . ὁταν γαρ καθευδῃ , κατιοντος του πνευματος και του αἱματος ἐπι την ἀρχην συγκατερχονται | ||
| οἰνῳ , μαινομενος κακ ' ἐρεξε δομοις ἐνι Πειριθοοιο . κατιοντος γουν του οἰνου ἐς το σωμα , ὡς φησιν |
| θαψιας δε μη παρουσης , τοσουτον σταθμον μιξεις ἠτοι καρδαμωμου σπερματος ἠ εὐζωμου . κἀν δαφνινον δε μη ᾐ , | ||
| ἐμβαλλεσθω δε εἰς τας κεʹ λιτρας αὐτου μοδιος ἰταλικος του σπερματος . διηθησας οὐν το ἐλαιον ὡς εἰρηται και ἀποχωρισας |
| . τροφης δε ἀπορων θεασαμενος προβατον ἐδειτο ποτον ἐκ του παραρρεοντος αὐτῳ ποταμου κομισαι . ” εἰ γαρ συ μοι | ||
| ἀκραγαντες : * * * πολις Σικελιας , ἀπο ποταμου παραρρεοντος . φησι γαρ Δουρις , ὁτι αἱ πλεισται των |
| ἀειθαλη γεννησει ποιηματα . Ταυτα τοινυν Ἡσιοδος ἠ ὀψει ὀνειρων τεθεαμενος και διυπνισθεις , και το ποιμαινειν ἀφεις , και | ||
| τῳ σωσαντι . Ὁ δε θειοτατος Προαιρεσιος οὐπω τον συγγραφεα τεθεαμενος , ἀλλα και αὐτος ὁσον οὐκ ἠδη κατοδυρομενος , |
| Μενεκρατην ἐθυμιων και ἐσπενδον οἱ παιδες . και τελος ὁ καινος Ζευς μετα των ὑπηκοων γελωμενος θεων ἐφυγεν ἐκ του | ||
| ἑταιρον Σευηρος ἐκ των στρωματων και ταυτα τοσουτον ἀπεχων . καινος γε οὑτος ὁ κορις . ἀλλ ' ἐστι και |
| και εἰπεν Ἐσδραμ : ζῃ κυριος , οὐ μη παυσομαι δικαζομενος σε ὑπερ το γενος των Χριστιανων : που εἰσιν | ||
| δεσποτας του τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ἐσται πατηρ τεκνῳ δικαζομενος ἠ παππος ἐγγονῳ ἠ τοιαυτα προσωπα , ἐαν δε |
| ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
| . . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
| θʹ ἡμερας αὐτῳ συνεστιωμενος ἠν την δεκατην δε το γραμμα διαδεξαμενος ἐπει μηδε αὐτος εἰχεν αὐτον ἀνελειν δια το συμφαγειν | ||
| δε τοις κατα τον θειοτατον Ἰουλιανον ἀκριβεστερον ταυτα εἰρηται . διαδεξαμενος δε ὁ Κωνσταντιος την βασιλειαν και κληρωθεις ὁσα γε |
| ἀνθρακων και ζεσας , εἰτα χλιασθεις και συν τῳ ἐλαιῳ πινομενος τε και ἐσθιομενος σφοδρα ὠφελιμος γινεται . Σκοροδον πικρον | ||
| ἀρτος μη προσφατος , μηδε πανυ ἐζυμωμενος , και ὁ πινομενος οἰνος κιρρος τῃ χροιᾳ και λεπτος τῃ συστασει , |
| συνθετων , ἐσθιειν ἐλαιας κολυμβαδας , και ὀξομελι , ἐκ διαλειμματος : μηδεν δε ὁλως δριμυ . Ἐκ δε των | ||
| ἐκ δε των ἰχθυων τους τρυφερους και τρυφεροσαρκους και ἐκ διαλειμματος και ἐμβαμματι δια σινηπι χρησασθαι . ἐκ δε των |
| δυναμιν προεκαλειτο τους Κυμαιους εἰς μαχην : οὐδενος δ ' ἐξιοντος δῃωσας την χωραν ἀπεπλευσεν ἐπι Μιτυληνην . Κυμαιων δε | ||
| στροφων και ἀντιστροφων παραγραφος . ἐπι δε τωι τελει κορωνις ἐξιοντος του χορου . μεσωιδος κωλων ηʹ . ἀντιστροφη κωλων |
| χαιρετε δ ' ἀλλοι ἀστερες , εὐκαλοιο κατ ' ἀντυγα Νυκτος ὀπαδοι . Κωμασδω ποτι ταν Ἀμαρυλλιδα , ται δε | ||
| , τας δε ὁρασεις Ἡλιαδας κουρας κεκληκε , δωματα μεν Νυκτος ἀπολιπουσας δια το μη χωρις φωτος γινεσθαι την χρησιν |
| κενον νοουμεν , εἰγε ἐστιν οὐδεν ἀλλο ἠ τοπος σωματος ἐστερημενος : ἱκανα μεν οὐν και ταυτα δειξαι , ὁτι | ||
| των ε δακτυλους κεκτημενος εἰη ἠ ἀγλωσσος ἠ τοιουτου τινος ἐστερημενος , ἐλλιπης ἀν ὁ τοιουτος λεγοιτο και οἱονει πηρος |
| δεσμοι , δει τους ναρθηκας ἀποσφιγγειν και μη λυειν . πλατος δε ἐχετωσαν ὡς δυο ἡμισυ δακτυλων . οὑτω περι | ||
| γραφομενῳ μεσημβρινῳ . ἑνεκεν μεν οὐν του την γινομενην κατα πλατος πλειστην παροδον της σηληνης ἀκριβως ἐπιγιγνωσκειν συνεχρωμεθα τῃ διοπτευσει |
| της σφαιρας δεχεται ἐλασσων τις κυκλος του μεγιστου : ὡστε ἑκατερος των τροπικων μη ὠν δια του κεντρου της σφαιρας | ||
| Ῥωμαιων αὐτοις πολεμουσι συμμαχησοντων . οἱ δε ὠκνουν μεν ὁμοιως ἑκατερος γειτονος τοσουδε πολεμου καταρξαι , την Μιθριδατου δυναμιν δεδιοτες |
| εἰς Κορινθον ἐλθων ἐπαγομενος και Μηδειαν ἐγγυαται και την του Κρεοντος του Κορινθιων βασιλεως θυγατερα Γλαυκην προς γαμον . μελλουσα | ||
| [ ὠ τλημον , ὡς σου συμφορας οἰκτιρομεν , κορη Κρεοντος , ἡτις εἰς Ἁιδου δομους οἰχηι γαμων ἑκατι των |
| ἀλλοι τα πολυτελεστατα των σιτιων , ἡδιον δε ἐπινε του ῥεοντος ὑδατος ἠ οἱ ἀλλοι τον Θασιον οἰνον . κατεγελα | ||
| ἀξιωσει γιγνεσθαι ὡς της βουλησεως τουτο δυναμενης ἀει ὑπεκφευγοντος και ῥεοντος του σωματος ἐπιτιθεναι το εἰδος το αὐτο ἀλλοτε ἀλλῳ |
| εὐθυς ἐζη , οἱ δε τοιαυτα ἐξαπατωντες οὐδ ' ἀπο βλεμματος ἐδεισαν . ἀλλα κἀν κυβιστησῃ προ του ζευγους ὁ | ||
| μειδιαματος ταπεινον ἐσεσηρει και ὑπουλον , ἀντι δε του σεμνου βλεμματος σκυθρωπον ὑφεωρατο και ἀγριον . ἱνα δε φαινοιτο μεγαλοφρων |
| αὐτοκρατορ , την πολιν , ᾑ τον καιρον ἐξευρε του ἀναθηματος . οὐ γαρ Ὀλυμπιασιν ἠ Δελφοις ἀνακηρυττει τον στεφανον | ||
| των ἐν Σικελιᾳ βαρβαρων προσκεισθαι . πλησιον δε του Ὑβλαιων ἀναθηματος βαθρον τε πεποιηται χαλ - κουν και ἐπ ' |
| ἑν , ὑδατος ξεστας τρεις , λωτου του δενδρου φλοιου πρισματος οὐγκιας ὀκτω και ἡμισειαν ἑψει και διδου πινειν ὁσον | ||
| και του κυλινδρου ἡμισυ , ὁς κυλινδρος ἐλαττων ἐστι του πρισματος ὡς περιεχομενος . εἰ γαρ ἐστι και του κυλινδρου |
| ἑαυτους παντα τροπον , οὐθεν αἰσχυνομενοι τους ὁρωντας οὐδε τους παριοντας . χρωνται δε τουτῳ τῳ νομῳ πολλοι και των | ||
| ἐγενετο ἐν Νεμεᾳ , ἐνταυθα διετριβεν , ἐλπιζων τους Ἀθηναιους παριοντας ληψεσθαι και λογιζομενος μεγα ἀν τουτο γενεσθαι τοις μεν |
| . Ἀλεξις δ ' ἐν Κουριδι περι τινος πλεον πινοντος διαλεγομενος φησιν : ὁ μεν οὐν ἐμος υἱος , οἱον | ||
| δε πρωτος ὠνομασε Πυθαγορας και ἑαυτον φιλοσοφον , ἐν Σικυωνι διαλεγομενος Λεοντι τῳ Σικυωνιων τυραννῳ ἠ Φλιασιων , καθα φησιν |
| προς το μη λυπεισθαι . παραμυθητικον γαρ ὁ φιλος και ὁρωμενος και λεγων , ἐαν ᾐ ἐπιδεξιος : γινωσκει γαρ | ||
| τοις βασιλειοις τον ἁπαντα χρονον διετριβεν , ὑπ ' οὐδενος ὁρωμενος πλην των παλλακιδων και των περι αὐτον εὐνουχων : |
| νο νδ ∠ ʹ βʹ ὁ ἐπι της ἀποτομης του καταστρωματος . . . . . . . . . | ||
| προωθει την ἐπιτιθεμενην ἐν αὐτῃ κεραιαν . Και ἐπι του καταστρωματος δε του ἐν τῳ συριγγιῳ πυκνους τιθησι κυλινδρους ἱνα |
| μαλλον ἀγηνοριῃσιν ἐνηκας . ” ὁταν δ ' ἐπι του λεοντος λεγῃ “ ἀγηνοριη δε μιν ἐκτα , ταρφεα τε | ||
| ὀδοντων ὁ χαμαιλεων οὐδε ἑν . Ὁ αὐχην ὁ του λεοντος ἐξ ὀστεου συνεστηκεν , οὐ μην ἐκ σφονδυλων πολλων |
| οὐ κατα χρονονχρονος γαρ ἑπεται κατα ἡλιου περιοδον και σεληνης ὁριζομενος . οὐδε μεν γαρ και ἑνδεκαμηνον και δωδεκαμηνον κατα | ||
| οὑ τελευτησαντος Ἀλεξανδρειαν ἐκτισεν , ἐνταφιον αὐτῳ της ἀρετης χαριν ὁριζομενος πολιν . Θ εἰθ ' ἐξεκοπην : ἐπαιξε το |
| ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
| βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
| οὐκ ὀρθως βουλευομενος , ὡς ἐγω φημι , πειραται ἐξ ἁπαντος τροπου τον ἀδελφον τον αὑτου ἀπαιδα τεθνεωτα καταστησαι , | ||
| του ἐθνους , εἰ δε δει τἀληθες εἰπειν , ὑπερ ἁπαντος ἀνθρωπων γενους , αἱ δ ' ὑπερ ἑκαστου | |
| ὀντας συμμαχους , εὐμενως δε ἀει προς τηνδε την πολιν διακειμενους , μονους δε μεθ ' ἡμων ὑπερ της των | ||
| ἑαυτης ἐνεργειᾳ : οἱον ὁρωντες τοδε το λευκον ἑαυτους οὑτω διακειμενους συνεγνωμεν . ἀναγκη δε ἠ τῃ ὀψει αἰσθανεσθαι τουτου |
| τεκνογονιαν , και αὑτου χαριν και της πατριδος , και ὑπομενειν περι ταυτης , ἐαν ᾐ μετρια , και πονους | ||
| τα οἰκοι και εἰσω της αὐλης , και ταυτα παντα ὑπομενειν τε και ἀνεχεσθαι ῥᾳδιως , ὁτι δει φιλοσοφιαν οὐ |
| φασιν . ἀλλ ' οὐδε μεριστος . ἑκαστον γαρ των μεριστων καταμετρειται ὑπο τινος ἑαυτου μερους , καθ ' ἑκαστον | ||
| μεν ἐστι μεριστα , τα δε ἀμερη : των δε μεριστων τα μεν ὁμοιομερη , τα δε ἀνομοιομερη . Των |
| εἰς ἑντο : και το προστατικον ἑς . μαινολης ὁ μαινομενος : ἠ μανιοπος γινεται : μαινολης : παρα το | ||
| ὑμιν τοις Ἀλεξανδρευσι κατελεξε Μενδησιους , ὡν οὐδ ' ἀν μαινομενος κυων γευσαιτο ἀν ποτε , ἠ των καλων σου |
| γενηθῃ κινησαι τι και μοχλευσαι κατα το φλεγμαινον ἠ προς τοὐκτος ἐπισπασασθαι . γινομενων δ ' ἐτι των παθων , | ||
| ἐνδον οὐ πολυ της διαρθρωσεως καμπτων , ἀλλα και προς τοὐκτος ἐπιστρεφων αὐτην δια τενοντος ἠρεμα στρογγυλου : ὁ δ |
| . ἐγραψε δ ' εἰς αὐτον ὁ Πλατων διαλογον . πλεοντος δ ' αὐτου εἰς Σικελιαν ἐτελευτησεν ναυαγησας ἐτων Ϛʹ | ||
| ] . ἐγραψε δε εἰς αὐτον ὁ Πλατων διαλογον . πλεοντος δε αὐτου εἰς Σικελιαν ἐτελευτησε ναυαγησας ἐτων ὠν ἐνενηκοντα |
| δ ' ἐπιπτομενος αἰσιος , κατιδων τον λαγω φευγοντα , ἐπιφερομενος ἐπαισε τε αὐτον και συναρπασας ἐξηρε , κἀπενεγκων ἐπι | ||
| τινες σφενδονας καλουσιν , ὁ δε κριος ὑπο της ῥοπης ἐπιφερομενος τῳ τειχει , σχαστηριαν λαβων ἐπαφησει τοις τειχοφυλαξι τον |
| λεγοντος τινος ἀκουοντες . ἀπο παρασκευης του ἀνθρωπου : ἀπο συνθηματος του Ἀργιλιου καλυβην : σκηνην . διακονιαις παραβαλοιτο : | ||
| ἐν μεσῳ γενωνται τῳ στενωπῳ , τους μεν γεροντας ἀπο συνθηματος διαδιδρασκειν και ῥιπτειν τας ἱκετηριας , τους δε ὡπλισμενους |
| ” ἀνιοντος ἀνερχομενου , ἀνατελλοντος : “ Ὑπεριονος δ ' ἀνιοντος . ” ἀντιβολησειν ἐπιτευξειεν , ἐν τῃ Φ της | ||
| ἀνδρων , οἱ μεν δυσομενου Ὑπεριονος , οἱ δ ' ἀνιοντος . Κρατης μεν οὐν παραδοξολογων τα ὑφ ' Ὁμηρου |
| και νυν ἐκεινου τους ἐπιθαλαττιους ἀγαπω κωμους και τοιουτον ἑτερον ἐπιστηναι μοι ποθω δαπανηρον και πολυτελη νεανισκον . Εἰ μεν | ||
| τῳ δε ἁμαξευειν τον Γορδιον . και ποτε ἀρουντος αὐτου ἐπιστηναι ἐπι τον ζυγον ἀετον και ἐπιμειναι ἐστε ἐπι βουλυτον |
| και οὐκ ἐπισταμενος , τωι δε μανθανοντι προσεχειν τηι του ἐπισταμενου τε και διδαξαι δυναμενου ὑποληψει τε και δοξηι , | ||
| μετα την μαχην και του ἀπο των Ἀθηναιων κηρυκος οὐδεν ἐπισταμενου των γεγενημενων ἐλθοντος οὐ πολυ ὑστερον αὐθις περι των |
| ἐπαγγελλομενος ταχεως καταλυσειν τον πολεμον . ἠδη δ ' αὐτου μελλοντος διαλυειν την ἐκκλησιαν ἀναστας Θεοδωρος ὁ Συρακοσιος , ἐν | ||
| γενους : . Περι του ἰδιου : . Περι του μελλοντος : . Εὑρηματων ἐλεγχοι δυο : . Ὑπομνηματα ἁ |
| ἐστι περι τα πρακτεα και ταχυκινητος περι τα πραγματα και ἐπαινουμενος και προστεθησεται ἡ λογιοτης αὐτου και ἡ παιδευσις και | ||
| ὠν και κιθαριστης ὁ εὐαινητος Ὀρφευς , ὁ ὑπο παντων ἐπαινουμενος . πεμπε δ ' Ἑρμας : συνεστειλε δε τοις |
| το θυμοειδες ἐκεινο , και ταπεινωθεις ὑπο πενιας προς χρηματισμον τραπομενος γλισχρως και κατα σμικρον φειδομενος και ἐργαζομενος χρηματα συλλεγεται | ||
| και ἐφενακιζον , μεχρι δη και ἐπ ' αὐτους ἐκεινους τραπομενος ἐχρησατο και ἐνταυθα τῃ φυσει , ὡστε και οἱδε |
| μεν , ὁτι μη νυν δυναται διαλυσαι το χρεος , εὐχομενος δε τοις θεοις ὡς ταχιστα δυνηθηναι , μικραν δε | ||
| ἡ διπλη ὁτι οὐ προσυνεσταται περι της των Ἀχαιων κακωσεως εὐχομενος οὐδε κατ ' εὐχην τετιμηται , ἀλλα δια τας |
| ἐκπτωσιων τε και καταγματων Ἀξιον ἀπορησαι , δια τι περι καταγματων διαλεχθηναι βουλομενος πρωτον ἐξαρθρηματων ἐμνησθη . και λεγομεν , | ||
| τας ἀνισοτονους τασεις και προς κρατημα ναρθηκων ἐπι των ναρθηκιζομενων καταγματων : μετα γαρ την ἐπιδεσιν τῃ μεν εὐωνυμῳ διακρατειται |
| , και καταλαβουσα Αἰητην ὑπο του ἀδελφου Περσου της βασιλειας ἐστερημενον , κτεινασα τουτον τῳ πατρι την βασιλειαν ἀποκατεστησεν . | ||
| τῳ οὐρω : ὁ ἐστι βρεχεσθαι : νεφος , το ἐστερημενον φωτος : νηπιος : ἠτοι κατα πλεονασμον του ν |
| . χρησμολογοι τε ᾐδον χρησμους παντοιους , ὡν ἀκροασθαι ὡς ἑκαστος ὡρμητο . οἱ τε Ἀχαρνης οἰομενοι παρα σφισιν αὐτοις | ||
| δηλονοτι . ἀνελομενοι : ἀναλαβοντες . διελυθησαν κατα πολεις : ἑκαστος ἠλθεν εἰς την οἰκειαν πολιν . καταστρεψασθαι : ἀφανισαι |
| ἀληθους ἐλεγχου ὁρισμῳ τηρουμενων ἡ φαντασια της ἀπατης γινεται . διαιρουμενοις οὐν οὑτω τοις τοιουτοις σοφισμασι κοινον ἐπι πασι θετεον | ||
| το θρεπτικον . οὐ γαρ ὡσπερ ἐν τοις ὡς γενος διαιρουμενοις εἰς εἰδη ὁ κατα το κοινον ἀποδιδομενος λογος και |
| ὡν εὐεργετουντο ἀπαιτουμενοι εὐεργεσιαν ᾐτουντο μη ἐπι Κερκυρᾳ την φυγην καταλυειν , ὡστε ἡμιν ὁ τι δρασωμεν ἠπορει ἡ γνωμη | ||
| οἱ της βουλης προεστωτες τους εἰσφεροντας καινα πολιτευματα δημαρχους και καταλυειν ἀξιουντας τον πατριον της πολιτειας κοσμον αἰτιους ἀπεφαινον της |
| ἐστι το ἀλογον και αἰσθητικον , ἑκαστη δε αἰσθησις ἡδονῃ καταραται ὡς πολεμιωτατῃ και ἐχθιστῃ : και γαρ ἐστι τῳ | ||
| παρ ' ὁ προσεδοκων οἱ ἀκροαται το ῥητον ἐπηγαγε . καταραται ] ἱνα λεγῃ τοις προδοταις : τοις τοιουτοις δε |
| , και ὁ μεγιστος , χειροηθης , ἐνδειᾳ των ἀναγκαιων πιεζομενος τε και κακουχουμενος . Και γαρ και ὁν ἰδειν | ||
| θαμα λογιζομενος και ἀνελιττων , ἁμα δε και τῃ πολιορκιᾳ πιεζομενος , ἀμεινον οἱ κατεφανη την τε πολιν και τα |
| μονον ἐστη , ἀλλ ' ἁτε φιλομαθης και φιλοκαλος , ἀγαμενος την θεαν , λογισμον εἰκοτα ἐλαμβανεν , ὁτι ταυτα | ||
| . ἐνθα δη πληγεις εἰς τα στερνα παραχρημα πιπτει . ἀγαμενος δε της ἀλκης αὐτον Ἀχιλλευς ἐτι ἐμπνουν ἀνεκρινεν , |
| το σαν κιβδηλον ἀπο στοματων . μνημονευει δε του γραμματικου ἐκπωματος ὡς οὑτως καλουμενου Εὐβουλος ἐν Νεοττιδι οὑτως : μισω | ||
| ὁ νεανιας ἠρασθη , οὐ χρυσου τινος σκευους οὐδ ' ἐκπωματος ἀργυρου πολλων προκειμενων ἐν τῃ πανηγυρει τοιουτων , ἀλλ |
| ἐντελης δε καθεστωσα μονως ὀρθοτονουμενη ἐστιν . ὑγιως ἀρα το ἐγγινομενον παθος ὁμολογει ὁλοκληρον το ἀφ ' οὑ ἐγινετο : | ||
| : των γαρ αἰγων των τραγων ἐν τοισι πωγωσι εὑρισκεται ἐγγινομενον , οἱον γλοιος , ἀπο της ὑλης . Χρησιμον |
| και του της ΕΘ προς την ΘΗ : ὁ ἀρα συνημμενος λογος ἐκ τε του , ὁν ἐχει ἡ ΑΒ | ||
| ΖΔ , τουτεστιν ἡ ΓΒ προς ΒΔ , ὁ δε συνημμενος λογος ἐκ τε του ὁν ἐχει ἡ ΓΕ προς |
| νεωτερισμων . Πιττακος δ ' εἰς μεν την των δυναστειων καταλυσιν ἐχρησατο τῃ μοναρχιᾳ και αὐτος , καταλυσας δε ἀπεδωκε | ||
| αὐτων πεπραγμενων κατασκευασει σεμνυνομενος : και φησει τουτο εἰναι τυραννιδος καταλυσιν το παυσαι την πολιν δουλευουσαν : ἠ ἀπο του |
| τις ἐρᾳ κτασθαι μη καλως , ἠ μη δυσχερως φερῃ κτωμενος , δωροις ἀρα τιμᾳ τοτε την αὑτου ψυχηνπαντος μεν | ||
| Κυρου τροπος τοιουτος οἱος χρηματιζεσθαι , ἀλλα διδους μαλλον ἠ κτωμενος ἡδεται . Αἰσθομενος δε ὁ Κυρος τουτους τους λογους |
| συ δε της παρα τοις πολλοις δοξης ἀλογεις οὐδεν εὐφημιας ἐπιστρεφομενος . ” ἁπερ και λεγειν και ἐννοεισθαι ἀσεβεστατον : | ||
| γυναιξιν ὡπλισμεναις και οἱδε ἐμαχοντο και προθυμως ἐθνησκον , οὐκ ἐπιστρεφομενος αὐτων οὐδεις οὐδε τα νωτα δεικνυς οὐδε φωνην ἀφιεντες |
| καταδικης , ὁτεπερ και ἀτιμος ἐγενετο ὑπο των ἑξακοσιων ὡς ἀποφηναμενος γνωμην παρανομον . οὑτω δε οἱ Μασσαλιωται κολαζομεν , | ||
| ποιειται των ἁμαρτηματων ὑπερβολας , ὡστε περι των Μηλιων γνωμην ἀποφηναμενος ἐξανδραποδιζεσθαι , πριαμενος γυναικα των αἰχμαλωτων υἱον ἐξ αὐτης |
| κεχρηται ἐν Ἡρακλειδαις τε και Θησει , βελτιω δ ' ἀστος , ἐπιχωριος , ἐγχωριος , ἡμεδαπος , ὁμοφυλος , | ||
| νησων εὐδειελος ἠε τις ἀκτη . ξεινος αἰτ ' ὠν ἀστος : και ξενος ὠν και πολιτης ὁ Ἰασων , |
| , οὐ τι τοσος γε ὁσος Τελαμωνιος Αἰας ἀλλα πολυ μειων : ὀλιγος μεν ἐην λινοθωρηξ , ἐγχειῃ δ ' | ||
| πυκτης δε ἀρα κἀκεινος ἠν , εὐχειρ την τεχνην και μειων οὐδεν του παππου , ἐπει δε ξυνηκαν της ἀπατης |
| τον γυμνικον και ἐτι μαλλον τον της μουσικης οὐκ εἰσαπαξ ὁριζομενον , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκαστῃ τελευτωντα ὡς εἰπειν | ||
| ὁ λογος ὁ τουτο οἰομενος δεικνυναι τοιουτος : δει τον ὁριζομενον τι εἰδεναι την προς τα διαφεροντα αὐτου παντα διαφοραν |
| των μεν σωματων σωματα και τα στοιχεια , των δε ἀσωματων ἀσωματα , ἐν οὐδενι δε τουτων ὁ τοπος οὐδε | ||
| [ ὁ ] περι των ἀρχων κοινως πασων των τε ἀσωματων και σωματων λεγων . φησιν οὐν ὁτι οἱ καλουμενοι |
| ! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
| σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
| „ ἀνεῳγετο γαρ οὐ πρωι . ” Πρωτους , τους ἀριστους . Πλατων Πολιτειᾳ . Πτορθους και κλωνας , τας | ||
| ἡ διπλη ὁτι ἐνθαδε οὑτως γραπτεον : προς γαρ τους ἀριστους , οὐ προς το πληθος ὁ λογος . ὁταν |
| καθαιρετικον του ἀξιωματος : ὁ δε Δημοσθενης θειᾳ τινι μεθοδῳ κεχρημενος τουτῳ και το ἀξιωμα φυλαττει λαμπρον , και ὁσον | ||
| και πολλακι δοσκον ἀλητῃ τοιῳ , ὁποιος ἐοι και ὁτευ κεχρημενος ἐλθοι : ἠσαν δε δμωες μαλα μυριοι ἀλλα τε |
| δε και των ἀλλων ἁπαντων προτιμᾳ λαβων και ἀποθησαυριζει κακων ἀνιατων ἀντιπαλον τε και ἀμυντηριον , εἰ ἀναγκη καταλαβοι . | ||
| ὁ καρκινοϲ οἱον ἐλεφαϲ τιϲ ὠν ἐν ἑνι μοριῳ των ἀνιατων και παρ ' αὐτῳ τῳ Ἱπποκρατει νενομιϲται , πωϲ |
| ἑφθου : σιτῳ δε χρησθω τῳ αὐτῳ . Ὑποθυμια δε πολιον , ὀνου τριχας , λυκου κοπρον , ἐπιβαλλε δε | ||
| στοιχας , παιονιη τε πολυκνημον τε κατερνες : μανδραγορης , πολιον τ ' , ἐπι δε ψαφαρον δικταμνον εὐοδμος τε |
| τα ὀρχιπεδα αὐτου ποιει εἰς διαφορους θεραπειας και δια τουτο διωκομενος ὑπο κυνων και ἀνδρων και εἰδως την αἰτιαν τοις | ||
| , ὡς ἐπαϊστος ἐγενετο τουτο ἐργασμενος , μισηθεις τε και διωκομενος οἰχετο φευγων τῃσι νηυσι ἐπι Λιβυης . Το ἐνθευτεν |
| ὁ παις κατεστρεψεν , ἠκολουθησε και ὁ ἀετος μεχρι του μνηματος : καομενου δε ἑαυτον ἐς την πυραν ἐνεβαλεν . | ||
| ὁ Παριανος φησιν ἐν Χαλκηδονι ἐπι του Θρασυμαχου του σοφιστου μνηματος ἐπιγεγραφθαι τοδε το ἐπιγραμμα : θητα ῥω ἀλφα σαν |
| τε των φωτων και του ὡροσκοπου , των τε λογον ἐχοντων προς αὐτους ἀστερων ἠ τοπων . δισωμων γαρ ὀντων | ||
| ἐστι τα οὑτως ἐχοντα προστιθησιν , ὁτι τινα των μη ἐχοντων λογικην οὐσιαν , οἱον τα ἀψυχα κατα τας ποιητικας |
| βαθος συρρηξει : χειρουργειν μεν ἐν τοις προχειροις τοποις του ἀποστηματος ὀντος , πλησιαζοντος τῳ σφιγκτηρι , ἁφῃ ὑποπιπτοντος : | ||
| , ποθεν ὀφειλομεν γνωναι εἰ ταχεως ἡ ῥηξις γινεται του ἀποστηματος ἠ βραδεως . και φησιν ἐκ τεσσαρων τινων σημειων |
| μηνες , τῃ δε θηλειῃ τεσσαρες : ὡδε γαρ ὡς ἐπιτοπλειστον ξυμβαινει : ἐστι δ ' ἁ και προσθεν των | ||
| του ὑδροφοβικου παθους ἐγκατασκηψις οὐδε ὡρισμενην ἐχει προθεσμιαν : ὡς ἐπιτοπλειστον γαρ ἑως τεσσαρακοστης ἡμερας εἰωθος , τοις ἀμεληθεισι και |
| τα σοφισματα . παρατηρησις ἐστι τῳ ἐρωτωντι το καταναγκαζειν τον προσδιαλεγομενον ὁμολογειν τα ὁμωνυμα και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα | ||
| προς ἀληθειαν προς το πραγμα Σωκρατικως προς νικην προς τον προσδιαλεγομενον ῥητορικως◄ των ἡδεως μεν κτλ . ὁτι ἡ ἀγνοια |
| καθαρωτατον ὑδωρ ἐκδιδουσα εἰς τον Ἀξιον , ὁς ἐκ πολλων πληρουμενος ποταμων θολερος ῥεει . φαυλη οὐν , φησιν , | ||
| Ῥοδανος μεγιστος τε ὠν και πλειστον ἀναπλουν ἐχων ἐκ πολλων πληρουμενος ῥευματων : λεκτεον οὐν ἐφεξης περι τουτων . ἀπο |
| ὁτι παντως ἀληθευει ὁ ἀρχαιος ὁν ἐξηγειται , ἀλλα πανταχου ἐπιλεγειν φιλος ὁ ἀνηρ , φιλη δε και ἡ ἀληθεια | ||
| των πονων ὡν ἐχουσι προθυμως ἀλλαττεσθαι . Εἰωθει δε φασιν ἐπιλεγειν ταις ἑαυτου πραξεσιν ὁτι τον των Διοσκορων ζῃ βιον |
| . Θ δειλαιος Θ : ἀθλιος , κακοδαιμων . Θ δακνομενος Θ ὑπο της δαπανης : ἐνοχλουμενος ὑπο των της | ||
| συνελασειεν με ταις ἱπποις ὁ νομευς , παιομενος τε και δακνομενος ὑπο των ἀρσενων ἀπωλλυμην : ἀει γαρ με μοιχον |
| μαχην σημεια , τους Περσας ἐταραττες . ὁ δε κακως ἀπολουμενος Δημαρατος ὁ τα παρ ' ἡμιν ἐπαινων προς ἐκεινους | ||
| αὐτῳ θανατου ποτε ἀξιον ἐργασασθαι , προυφερε τε ὡς ἀπεστελλετο ἀπολουμενος . και της μεν των Ἑλληνων δουλωσεως ὀλιγον ἑαυτῳ |
| , ἀρχη της ἑβδομης τους ἐπιτηδειους : τους φιλους . διαγειν : διαβιβαζειν . ἐπορευετο : ὁ Βρασιδας ἠγον : | ||
| κινδυνον , και ἡγησαμενον κρειττον εἰναι αὐτον ἀκινδυνως τον βιον διαγειν ἠ την πολιν σῳζειν ὁμοιως τοις ἀλλοις πολιταις κινδυνευοντα |
| του τροπου λεγων , εἰ λαθρα διωρυξε τον ταφον ὁ κρινομενος , ἐνοχος ἐστι τυμβωρυχιας : ἠ ἀπο του προσωπου | ||
| : ἐν δε τῳ προκατασκευαζομενῳ προτερον : ἐν γαρ τουτῳ κρινομενος ὁ πατηρ συνειδοτος , προς ἀποδειξιν του μη συνειδεναι |
| ἀφικετο ναυαρχος διαδοχος τωι Πολλιδι , συμπληρωσας εἰκοσι των τριηρων ἀναγομενος ἐκ της Ῥοδου κατεπλευσεν εἰς Καυνον . βουλομενος δε | ||
| το πραγμα . ἑκτος τοινυν ὁρισμος της φιλοσοφιας εἰς Πυθαγοραν ἀναγομενος ὁ λεγων αὐτην φιλιαν σοφιας . και εὐγε ὁτι |
| λαμβανομενης νευσεως την ἀναλυσιν σοι κατεταξα , ἱνα το βιβλιον διερχομενος [ περι των ἑλικων ] μη διαπορῃς . λαμβανονται | ||
| ἐξειρυσεν : διεσωσεν . Ἐπεφρασθη : ἐπεγνω . Ἀμειβων : διερχομενος . Ταναηκεας : ἐξηπλωμενας . Ἀμφιπεριφρισσουσι : ἱστανται , |
| τ ' ἐειπεν : “ Αἰσονιδη , χρειω σε τοδε ῥιον εἰσανιοντα Δινδυμου ὀκριοεντος ἐυθρονον ἱλαξασθαι μητερα συμπαντων μακαρων , | ||
| : μελε γαρ σφισι πασαις ὁσσαι κειν ' ἐρατον νυμφαι ῥιον ἀμφενεμοντο Ἀρτεμιν ἐννυχιῃσιν ἀει μελπεσθαι ἀοιδαις . αἱ μεν |
| εἰς συμμαχιαν ἀναγκαιας ἐρημωθεις : τῃ δ ' ὁτι τον διαδεξαμενον ἀνδρα την των γονεων ἐπιμελειαν και προστασιαν ἀφῃρηται : | ||
| Προμηθεως τῳ Ἡρακλει αὐτον ἐπι τα μηλα μη πορευεσθαι , διαδεξαμενον δε Ἀτλαντος τον πολον ἀποστελλειν ἐκεινον , πεισθεις διεδεξατο |
| , ὁ δ ' ἐτι μεν ἀναγινωσκων διῳδει | και μεστος ἠν ὀργης ἐφ ' ἑκαστῳ σημειουμενος : ὡς δε | ||
| ἀκουοντες : ὁ δ ' , ὡς ἀφελης και παρρησιας μεστος , οὐ παυεται . και ταυτ ' οὐκ ἀν |
| δακτυλου ὑποβεβληται τε τῃ κεφαλῃ του ἀστραγαλου και οὐδεν ἑαυτῳ συνταττομενον ὀστουν ἐχει , το δ ' ὡς κατα μικρον | ||
| αὐτης ταξεως τετυχηκεν . οὐδ ' ἐστιν ὁπως ποτε το συνταττομενον μεθ ' ἑτερων την καθ ' αὑτο οὐσιαν καταταττει |
| ἐχων τας Ἀρκτους και τον Δρακοντα , και ὁ τουτωι ἀντικειμενος νοτιος ἀνταρκτικος και θερινος τροπικος μετα τον ἀρκτικον και | ||
| ἐλαττον του δεοντος τα τοιαυτα ζητων , ὁ ἐκ διαμετρου ἀντικειμενος , ὁς ἐστιν ἀναισθητος : ὁ δε μεσος ὁ |
| εἰρησθαι αὐτην ἀπο της Ἀντινοου μνηστευσαμενου την Πηνελοπην συμφορας : προσαγομενος γαρ το ἐκπωμα ἐτελευτησε τοξευθεις παρα του Ὀδυσσεως . | ||
| ! ! ! ! ] ! ριˈ [ ] κεισθαι προσαγομενος [ ! ! ] ! δοˈ [ μαρτυν ] |
| Ἀγαμεμνων . εἰτα παλιν ἐπαγει το σχημα ὡς δια κοινου δογματος καθαπτομενος του Ἀγαμεμνονος : ἀφρητωρ , ἀθεμιστος , ἀνεστιος | ||
| ἀλλως ἡ ἀποδειξις δογμα παντως περιεχει , περι παντος δε δογματος διαπεφωνηκασιν , ὡστε περι πασης ἀποδειξεως ἀναγκη εἰναι διαφωνιαν |
| κρεας κρεατος . Τα μεντοι προπαροξυνομενα ὁτε περισσοσυλλαβως κλινεται ἀναγκαιως κατερχεται μιαν συλλαβην ὁ τονος : οὐκ ἐστι γαρ τασις | ||
| γυναικες . τι οὐν φαμεν ; ὁτι το σπερμα ἐμψυχον κατερχεται , ὡς δε ἐμψυχον ἐχει τινα δυναμιν ἑλκτικην , |
| . Ὁτι το παλαιον οἱ Ῥωμαιοι νομοις τε και ἀγωγαις ἀριστοις χρωμενοι κατ ' ὀλιγον ηὐξηθησαν ἐπι τοσουτον ὡστε ἡγεμονιαν | ||
| λιαν σοφοις δοκιμαζομενος παρα τουτοις θαυμαζηται : ὁ γαρ τοις ἀριστοις ἐπαινουμενος και κεκριμενην δοξαν λαβων ἀναγραπτον εἰς τον ἐπειτα |
| ἱκετειαις , ἀνατελλοντος τε ἡλιου και σεληνης και προς δυσμας ἰοντων προκυλισεις ἁμα και προσκυνησεις ἀκουοντες τε και ὁρωντες . | ||
| ἑλισσομενων ἐνιαυτοι , μακρα δε σηματα κειται ἀποπροθεν εἰς ἑν ἰοντων , οὐδ ' ἐτι θαρσαλεος κεινων ἐγω ἀρκιος εἰην |
| ὁ δε ζητητικος των προσωπων . των μεν οὐν Πλατωνος διαλογων ὑπαγονται τῳ μεν φυσικῳ ὁ Τιμαιος , τῳ δε | ||
| μη χειρον . Θεοπομπος οὐν φησι : τους πολλους των διαλογων αὐτου ἀχρειους και ψευδεις ἀν τις εὑροι : ἀλλοτριους |