| κοσμον ἀναλαμβανοντων και συστελλομενων ὀλιγων μεν ὑπ ' ἀναγκης , ἑκουσιως δε των πλειστων εἰς την εὐτελη και Λακωνικην ἐκεινην | ||
| ζημιας κατεστησαν οἱ νομοθεται , ὁπως μηδεμιαν ἐνδωσι προφασιν τοις ἑκουσιως τα των ἀκουσιως δρωντων ἐργα μιμεισθαι προαιρουμενοις , ἀλλ |
| δεινοις , δηλον ὡς οὐ προς βιαν τουτων γιγνομενων οὐδε ἀκουσιως του θεου , ἀλλ ' ὑφιεμενου του Ποσειδωνος προς | ||
| ' ἐλαττονος τινος κακου ἀποικονομησομενος μειζον ἀγαθον , και ταυτῃ ἀκουσιως ἐλευσεται : ἀδυνατον γαρ ὁρμαν τινα ἐπι κακα βουλομενον |
| μη κατα ζητησιν την ἡμετερην ἀπεσταλμενους . ὁτι δε οὐ γιγνωσκουσιν ἡμεας , οὐκ ἐν θωματι ποιεομαι : οὑτω γαρ | ||
| ἀρξωνται του ῥοφηματος . Τοδε γε μην και φυλασσουσι και γιγνωσκουσιν , ὁτι μεγαλην την βλαβην φερει , ἠν , |
| ἐσεσθαι και του μη πολλα ἐξαμαρτανειν τους παραληψομενους την ἀρχην αἰτιωτατον , μη δια βιου τους αὐτους ἐαν ἀρχειν : | ||
| ἀναγκαιον , ἐπειδη τουτον ἀποφαινουσι Ῥωμαιοι της καταλυσεως των τυραννων αἰτιωτατον γενεσθαι , τις τ ' ἠν και ἀπο τινων |
| . Παρατηρητεον οὐν ἐπι πασης γενεσεως τας προγεγραμμενας ἐν ἀρχῃ παραγγελιας και τας φασεις και τας μοιρας , ἱνα μη | ||
| Δειναρχος ἐν τῃ Κατα Πολυευκτου ἀποφασει : και τας ἰδιᾳ παραγγελιας γεγενημενας και τας δεησεις . . . . δωρων |
| Των δε της μουσικης μερων κυριωτατον ἐστι και πρωτον το ἁρμονικον , των γαρ πρωτων μουσικης πεφυκε θεωρητικη . πρωτα | ||
| , ἐφη , το μη δυνασθαι συμπληρωσαι . προς δε ἁρμονικον τινα , κηπουρον ὀντα προτερον , ἀμφισβητουντ ' αὐτωι |
| ὡρας ἐν ἑωυτῃ ἀξιας θωματος . Πρωτα μεν γαρ τα παραθαλασσια [ των καρπων ] ὀργᾳ ἀμασθαι τε και τρυγασθαι | ||
| Ταυτα μεν νυν της χωρης ταυτης περι λεγεται , τα παραθαλασσια δ ' ὠν αὐτης Μεγαβαζος Περσεων κατηκοα ἐποιεε . |
| μοι . σκεψασθε κοινη και τοδε . τινος ἑνεκα προσηκε βουληθηναι ταυτα πραττειν , εἰ μαλιστα παντων ἐδυναμην ; οὐδεις | ||
| διο και βουλομενον την ἐπιπλοκην νομιμον ποιησασθαι βιασασθαι μεν μη βουληθηναι , πεισαι δ ' οὐδαμως ἐλπιζειν δια την σωφροσυνην |
| Αὑτη ἡ νουσος προσπιπτει μαλιστα ἐν ἀλλοδημιῃ , και ἠν κου ἐρημην ὁδον βαδιζῃ και ὁ φοβος αὐτον λαβῃ ἐκ | ||
| ποικιλιᾳ της κρασεως , ποτε μεν συγκειμενον ἐκ διηγηματι - κου , ποτε δε ἐκ δραματικου , ποτε δε ἐκ |
| πλευρα το τελος της ζωης ἐπιτιθησιν , τοτε περ εἰωθε συμπληρουσθαι τα χρονικα και ἀπολλυσθαι παντελως ἡ κατασκευασθεισα πολις ὁπηνικα | ||
| οὐσιας αὐτας εἰναι , ὡστε ἐκ τουτων και τα εἰδη συμπληρουσθαι και οὐσιωδως αὐτων κατηγορεισθαι : εἰ γαρ μη ἠσαν |
| : των δε ὀκνουντων και ἀποστρεφομενων , λοιδορειν αὐτους ὡς μαλακους τε και ἀναξιους αὑτου και τῃ μητρι μαλλον ἐοικοτας | ||
| δι ' ἑξαμηνου φασιν ἀνερχεσθαι τον Ἀδωνιν . μαλακαι : μαλακους φησιν ἐχειν ποδας τας Ὡρας , ἐπει το ἐαρ |
| ταυτην γε ἐν ἀνθρωπινῳ βιῳ και τροπιν ἐν νηι και θεμελιον ἐν οἰκιᾳ . και γαρ εἰ παντας μεν ἀπεφηνεν | ||
| ἰδον ὁτι ἐν αὐτοις ἐκοσμησεν πασας τας κτισεις και τον θεμελιον της γης , και τον λιθον ἰδον της γωνιας |
| του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
| και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |
| εἰ δ ' ἐπι την Σειριτιν τραποιντο , προσθησειν τοις Ταραντινοις το Μεταποντιον ἐν πλευραις οὐσι . Πολεμουντας δ ' | ||
| ' ὀλιγων εἰς Ταραντα διεσωθη . ταχθεις δε παρα τοις Ταραντινοις ἐν τῃ των μισθοφορων ταξει και πολλαις και παραβολοις |
| ὀγκος φυμα καλειται . τουτο το φυμα εἰωθε δι ' ἑλκους κρινεσθαι . εἰ οὐν γενηται ἑλκος , ἀγαθον : | ||
| ἐπι κεφαλης , ἠτοι ῥαφας κεχαλασμενας βουλομενοι συναγαγειν , ἠ ἑλκους ἐκπεπταμενα χειλη , και ποτε και προσστειλαι και κολλησαι |
| και τις σκληρος και δυσκαταμαχητος . ὑπευθυνους δε τους μηδεπω λογισμον παρεχομενους μηδε εὐθυνας της ἀρχης ἡς ἐπιστευθησαν . ΓΘ | ||
| μεν παθη καταρχειν , ὁρον δε και περας εἰναι τον λογισμον . Ἀκουειν γουν παρεστι : δυο γαρ αὑται φυσει |
| βελος ὀξυ . ἀχος δε ἐστι συγχυσις ψυχης , λυπη ἐπιτεταμενη : σαφες δε ἐκ του λεγειν τον ποιητην : | ||
| θερμασιας ; Δυο : ἠ γαρ ἀνειμμενη ἐστιν , ἠ ἐπιτεταμενη , τοὐτεστιν ἠ ἡττον , ἠ μαλλον : οὐκουν |
| της Καλλιξενου Ζωγραφων τε και ἀνδριαντοποιων ἀναγραφης και ἐκ των Ἀριστονικου Περι του ἐν Ἀλεξανδρειαι Μουσειου και ἐκ των Ἀριστοτελους | ||
| . . . οὐ γεγονε μετα Σολωνα κρειττων οὐδε εἱς Ἀριστονικου νομοθετης : τα τ ' ἀλλα γαρ νενομοθετηκε πολλα |
| : αὑτη κολλαν τραυματα μεγαλα δυναται και τα ῥυπαρα ἑλκη ἀνακαθαιρειν και τα παχυτερα των ἑλκων ἰασθαι και προστελλειν κολπους | ||
| : διο και ὁϲα ταϲ μεγιϲταϲ ἐϲχαραϲ ἐχει μετα μελιτοϲ ἀνακαθαιρειν δυναται . ἐϲτι δε και πινομενη των καθαιροντων . |
| , μη ἐκτρεχοντες δε και λυοντες την ταξιν , ἀλλα συντεταγμενως περιπατουντες προς ἐκδικησιν των κουρσορων , εἰπερ αὐτους ὡς | ||
| ἐρχομενον εἰς καταφυγην και ἁμα τοις της πρωτης ταξεως ἐπερχεσθαι συντεταγμενως , και μη διαλυεσθαι μεχρι τελειας ἐκβασεως του πολεμου |
| [ . . , . Κλεανθης ἐν τῳ πεμπτῳ των μυθικων Συρον , ἐκ Τυρου της Συριας . σιτοδειας δε | ||
| , ἀλλα και πολλην ἐχων συγγνωμην , εἰ και των μυθικων ἡψαντο πλασματων , ἐθνικας και τοπικας ἐκφεροντες ἱστοριας : |
| προνοιᾳ , ὡς πανταχου ἀρετην κρατειν και μετατιθεμενων και διορθωσεως τυγχανοντων των ἡμαρτημενων , οἱον ἐν ἑνι σωματι ὑγιειας δοθεισης | ||
| ἐκ μεταφορας των τοξοτων , των οὐχ ὁπως του σκοπου τυγχανοντων , ἀλλ ' οὐδ ' ἐγγυς βαλλοντων . Οὑτος |
| Τρωες , οὐ μην ὁσονπερ οἰεται . γυναικας μεν ἀνδρων ἀσθενεστερας εἰναι φημι , εἰναι δε παρα την παιδευσιν των | ||
| και θερος ἐπι το ἐλαττον : μαλλον γαρ ἐλαττους και ἀσθενεστερας ἐπαινετεον . ἐαρ δε και μετοπωρον ἐπι το μαλλον |
| , τῳ παντων ἡμερωτατῳ χωριῳ , νομων ὀντων , ἀρχοντων ἐφεστηκοτων , βασιλεως ζωντος ἐν ὁπλοις , ὁπως ἁπαν ἀπειη | ||
| πολεων ἀπελαυον , ἀλλα και οἱ παριοντες ξενοι ὑπο των ἐφεστηκοτων παιδων οὐκ ἠφιεντο ἑως ἀν μεταλαβωσι των παρασκευασθεντων . |
| τους συν αὐτῳ , εἰ οἱ ἀλλοι τουτον τον χρονον ἀκμαζειν τε μαλλον ἑαυτων ἐδοκουν και προσκτασθαι τι , αὐτοι | ||
| λελεχθαι τα μηλα δια την ἀκμην : το γαρ ἀγαν ἀκμαζειν και τεθηλεναι φλοιειν ὑπο των ποιητων λεγεσθαι . ἐπει |
| λεγει ἐν τοις δυο τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου ἐν τοις Τοποις , περι δε του σοφιστικου ἐν | ||
| τοιαυτα . διδαξας οὐν περι ἀποδειξεως ἐδιδαξε και περι του διαλεκτικου συλλογισμου και τον οἰκειον ἠδη σκοπον ἐκπεπληρωκε . νυν |
| εἰς τον χρεωστην , ἐαν δε ᾐ λειψιφως ἡ Σεληνη ἐναντιως . Κακη δε ἡ Σεληνη ἐν τοις συνδεσμοις ἠ | ||
| ὁλοι , ἠ παραπλησιοι . ἀντιφερονται : ἐναντιως ἀντιμαχονται , ἐναντιως φερονται , ἀντιμαχονται , μαχονται ἐξ ἐναντιας . Ὀλβῳ |
| ἀποθνησκειν : μισθος γαρ ἐστιν ἡ δοξα μειζων ἀργυριου . παραλαμβανουσι γαρ οἱ Σπαρτιαται παρα των πατερων οὐχ ὡσπερ οἱ | ||
| οἱ παλαιοι ] ὡς ὑλην και ἑτεροτητα την δυαδα [ παραλαμβανουσι . ] ‖ ‖ Ἡ ἐν τῳ φαυλῳ κακια |
| . ὁ δε Κεραμβος ὑπο μεγαλαυχιας ἐκ νεοτητος οἱα θεοβλαβης ἀπελαυνειν μεν ἐκ της Ὀθρυος εἰς το πεδιον οὐκ ἐγινωσκεν | ||
| ἐποιουν , νυν [ οἰδα και ] οἱ παλιν αὐτους ἀπελαυνειν προῃρημενοι κακως ποιειν ὑμας ἐπιχειρουσι : και ὁσῳ σπουδαιοι |
| προκατελαβον ἰασομενοι . . . . της τριμηνου ] προθεσμιας ὑπακουστεον . . δοξαν ] ἀντι του δοκησιν , ὑποληψιν | ||
| δε φιλτατοις : γραφεται και ἀμφω τεκνα : ἀνωρμησεν : ὑπακουστεον το ἐλεγομεν : οἱ Θηβαιοι : ἐν δε τοις |
| γαρ αὐτῳ των λογων ἡ δυναμις , πολλων δε ἐπαινων ἀπολαυσας οὐκ οἰδα ὁτι πωποτε τηλικουτων , ἡλικων νυν ἐν | ||
| εἰρηνην βαθειαν των λογισμων , ἱνα δια παντων της σης ἀπολαυσας χρηστοτητος και μακροθυμιας και της πολλης ἀγαθοτητος και του |
| ἁτερος ἀποθνησκει , Σεξτος Κοιντιλιος , και ὁ μετα τουτον ἀποδειχθεις ὑπατος Σποριος Φουριος , και των δημαρχων τετταρες , | ||
| ὁ τον Αἰκανων στρατον αὐτῳ χαρακι ἀραμενος δημαρχος τοτ ' ἀποδειχθεις , ὡσπερ ἐφην , τῃ πρωτῃ της ἀρχης ἡμερᾳ |
| και ὁ κατ ' ἐπεμβασιν Ἀρης και ἡ Σεληνη Αἰγοκερῳ ἀποστροφος : μετεωρος ἡ ἡμερα . ἠν δε και εἰς | ||
| ἀναδεχονται , ἐπαν ὁ γαμοστολος ἐκκεντρος τυχῃ ἠ του δαιμονος ἀποστροφος : ποταπαις δε , ἡ των ζῳδιων και ἀστερων |
| ἀκριβειας και οὐκ ἀλλαχοθεν μετασχειν δυναμενους . ὁμοιως και ὁ μηχανικος την ὑλην σχηματιζων ἐπαναγει πασαν ἑαυτου την ποιησιν ἐπι | ||
| εἰς το νοησαι φαινῃ και παντοιας εὑρησαι μηχανας . ἠ μηχανικος ὠν ὁ Προμηθευς , εἰ μη στερρως προσηλωθῃ , |
| ὁ δευτερος χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος , τον πρωτον ἐχων ποδα πεντασυλλαβον . το γʹ τροχαϊκον πενθημιμερες . ὁ Ϛʹ Ἰωνικος | ||
| το βʹ ὁμοιον διμετρον ἀκαταληκτον , τον δευτερον ἐχων ποδα πεντασυλλαβον . το τριτον περιοδος ἐξ ἰαμβικης και τροχαϊκης βασεως |
| εἰς τα κενωματα των ἀπενεχθεντων κατα τα πλαγια των ἀγγειων ἑλκομενης της τροφης και καταχωριζομενης ” . ἀλλ ' οὐδε | ||
| τον τοπον ἐνιοτε λαμβανειν ἀνακλωμενης της ἡμετερας ὀψεως ἀπο της ἑλκομενης ὑγροτητος ὑπ ' αὐτου προς τον ἡλιον . δια |
| οὐδε Νηρηιδων τινα ὀφθηναι τῳ στρατῳ καιτοι γιγνωσκομενας , ὁτι ἡκουσι , θαυμαστα δε ξυμβηναι ἑτερα και οὐ πορρω των | ||
| Τυλλος , τοτε τους Ἀλβανους προσαγειν ἐκελευσε και περι ὡν ἡκουσι λεγειν . ἀπαγγειλαντων δ ' αὐτων ὁσα προσεταξεν ὁ |
| οὐκ εὐσεβες ἐξοισειν τελος ὑπολαμβανοντες , ἐαν Ἀρικηνους ἠ Ἀρδεατας κυριους ἀποδειξωσι της ἀμφισβητησιμου γης ὀμωμοκοτες ὡν ἀν εὑρωσιν αὐτην | ||
| ἀμφισβητησιμος ἡ τιμησις γιγνηται , τους προς ἀνδρων εἰναι τιμωντας κυριους , ἐαν δε ἀδυνατωσιν αὐτοι , τοις νομοφυλαξιν τελευτωντας |
| κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
| κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
| ὁ δε πλουτων ὠνειται τους φονευσοντας . και τουτοις οἱ μαρτυρουντες καθιζονται , μονομαχουσι τε οἱ πυκτευοντες περι οὐδενος , | ||
| . Οὐκουν ὁποτε ἐποιησαν ταυτα , φαινονται αὐτοι οὑτοι ἐμοι μαρτυρουντες ὁτι κατα τους νομους ἐποιηθην [ ἡ ποιησις ] |
| ζιγγιβερεως , μηου , ἀσαρου , κασιας , σινωνος , πετροσελινου , ἀκορου , γεντιανης , δαυκου ἀνα γρ . | ||
| θερμου . Ταυτην και Ὀριβασιος ἐπαινει . Ναρδου σταχυος , πετροσελινου , δαυκου ἀνα ⋖ βʹ : στυπτηριας σχιστης ⋖ |
| και ἐναντιωματα και μεγαλους κινδυνους και ἐπιβουλας και θορυβους και καθαιρεσεις ἐπαγουσιν . ἐαν δε πως ἐπ ' ἀλλοτριων ὑψωματων | ||
| τε ἠ δανεσι περιτραπεντες ἀγωνας οὐ τους τυχοντα ὑπομενουσι και καθαιρεσεις . ἀλλως τε δριμεις και εὐσυνετους περι τας πραξεις |
| ἀμεσων συνισταμενη , λεγομεν δε ἀποδειξιν κἀκεινην την ἐκ τοιουτων συνισταμενην ἁ ἐκ πρωτων και ἀναποδεικτων ἀποδεικνυται , ἐπι του | ||
| ἐαν μιαν τινα των πλευρων προσεκβαλλῃς , την ἐκτος αὐτου συνισταμενην γωνιαν εὑρησεις μειζονα των ἐντος και ἀπεναντιον ἑκατερας . |
| σον μη Παρις γημειε σε , φρουρον παρ ' Ἀκτην τεταμενην νησον λεγω , Ἑλενη το λοιπον ἐν βροτοις κεκλησεται | ||
| ψυχην εἰτε ἐμψυχιαν δυναμιν τινα ὑπαρχουσαν ζωτικην και δια παντος τεταμενην , μαλιστα ἀν δοξειε δηλον ποιειν των ζωων τα |
| μειζω μεν εἰναι τησδε της διποδος , ἐλαττω δε της τετραποδος . Δει . Πειρω δη λεγειν πηλικην τινα φῃς | ||
| ' αὐτης , οὐ νομῳ ἀνθρωπινῳ κοινωνειν ἐπιχειρει , ἀλλα τετραποδος δικην βαινειν ἐπιχειρει και παιδοσπορειν , τουτεστιν εἰς παιδας |
| ὑγρου δεξασθαι , ἐγχεας ὑδωρ ἀφηψημενον ἠ διηθημενον ἠ ὁτι καθαρωτατον , ἐπισταξαι του γαλακτος σταγονας ὁσον τον ἀριθμον ι | ||
| και το καθαρωτατον . ἐστι δε λεπτοτατον μεν αἱμα και καθαρωτατον το ἐν τῃ κεφαλῃ , παχυτατον δε και θολωτατον |
| ἐπιμελειας ἡς ἐδυναντο πλειστης , θεοπεμπτα τε ἡγουμενους εἰναι και σωτηριας κυρια τῃ πολει . Ἁλισκομενης δε της κατω πολεως | ||
| ὡς ἐοικεν , ὁ τε Ζευς ἐξηγειται τοις θεοις τἀληθη σωτηριας των ὁλων ἑνεκα και Ὁμηρος ὡς προσηκοντα τα τοιαυτα |
| βʹ ἀντισπαστικον διμετρον καταληκτικον , ἠτοι ἑφθημιμερες , ὁ καλειται Φερεκρατειον ἐκ διτροχαιου . Το γʹ ἰαμβικον τριμετρον βραχυκαταληκτον , | ||
| ἀναπαιστικον ἑφθημιμερες . το δʹ δακτυλικον πενθημιμερες . το εʹ Φερεκρατειον . το ζʹ τριμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ διμετρον |
| μεν φυσιολογειν περι του παθους , πη δε τον λογον ἀποστρεφειν προς την κορην . Εἰτα ἑτεραν θησεις ἀντιθεσιν , | ||
| τον ἀκροατην και γοητευει προς την ἀναγνωσιν , ἀλλ ' ἀποστρεφειν και ἀποκναιειν την ἀκοην ἐοικεν . δικαιοσυνην δε ἀσκησας |
| ' ἀνθρωπων ἐδαην , τοισιν τα μεμηλεν , αἰολα παντοιης ἐρατης μυστηρια τεχνης , ἱμειρων ταδε παντα Σεουηρου Διος υἱῳ | ||
| . πρωτογαμον δ ' αἰζηος ἀγων ἐς δεμνια κουρην τερπωλης ἐρατης ἐπιμαρτυρα τονδε φεροιτο λααν : ὁ δ ' ἀρρηκτοισιν |
| φασκοντες , οἱ δε εἰναι , ὡς οἱ πολλοι των δογματικων : ἡμεις δε μη μαλλον εἰναι αὐτην ἠ μη | ||
| . ἐστιν οὐν και δια τουτων ἐλεγχειν ἰσως την των δογματικων ἐν ταις αἰτιολογιαις προπετειαν . Ἐπει δε ἑκαστῳ χρωμενοι |
| προθυμιας ἐπιψηφισαντος αὐτοι μεν οἱ δεκα ἀνδρες προειπον τον των ἀρχαιρεσιων καιρον , μετῃεσαν δε την ἀρχην οἱ ἐντιμοτατοι τε | ||
| τῳ χαρακι , ἐλαμβανον . Ἐπειδη δε καθηκεν ὁ των ἀρχαιρεσιων καιρος , ὁ μεν Αἰμιλιος ἐμεινεν ἐπι στρατοπεδου δι |
| ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
| τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
| ἀστραβιζουσας χθονα , παρ ' Αἰθιοψιν ἀστυγειτονουμενας . και τας ἀνανδρους κρεοβορους [ δ ' ] Ἀμαζονας , εἰ τοξοτευχεις | ||
| κρειττοσι ; και ἰδιᾳ αὐ οἱ ἀνδρειον και δυνατοι τους ἀνανδρους και ἀδυνατους οὐκ οἰσθα ὁτι καταδουλωσαμενοι καρπουνται ; Ἀλλ |
| του στοματος τον καπνον ἑλκειν προθυμως : πολλοι γαρ φλεγμα ἐκβαλλουσι τουτο δρασαντες . Τοις ἐρρινοις χρωμεθα οὑτως : ἐντιθεται | ||
| ὁ παπυρος , και κομην ἐχον παραπλησιον . μασωμενοι δε ἐκβαλλουσι και τουτο το μασημα , τῃ ῥιζῃ δε οἱ |
| εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
| δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
| : σκοταιον μεν γαρ και δυομενον και νυκτιφορον ἀφροσυνη , λαμπροτατον δε και περιαυγεστατον και ἀνατελλον ὡς ἀληθως φρονησις . | ||
| ἡ ὀθονη και ἐξ οὐδενος των ἀποθνῃσκοντων γινεται και ἐτι λαμπροτατον και φωτοειδεστατον ἐχει μη ἀμελως καθαρθεισα χρωμα . δια |
| εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
| ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
| οἱ δε κυρουντες ἀλιτηριοι ἀλιτηριωδεις , προστροπαιοι , παλαμναιοι . Φαρμακον ὀλεθριον , δηλητηριον , θανασιμον : οὐ γαρ προσιεμαι | ||
| ἁπαντας ἐμβαλλομενη τοις καταπλασμασι , και μαλλον ἡ ὑγρα . Φαρμακον συνθετον τα μεν ἠδη πεπεμμενα των ἀποστηματων ἀπονως ἐξωθουν |
| ; ἡμεις γουν οὐ πολυν χρονον διχα του ὑμετερου πληθους στρατευσαμενοι δικην ἐδομεν ὡς και ὑμεις ἐπιστασθε . ἐπι τουτῳ | ||
| τοις ἀνδρασιν , ἀλλα και τοις χωριοις πολεμιοις χρωμενοι : στρατευσαμενοι δε και εἰς Ἀσινην της Λακαινης ἐνικησαν τε την |
| αὐτο τῃ αὐτου τελειοτητι και ἐνεργειᾳ . Ἐστι μεν τουτο ἑνδεκατον ἐν τῃ των προβληματων ἐκθεσει , δεκατον δε νυν | ||
| τε των του Αὐγεου βοσκηματων και τον της ὑδρας , ἑνδεκατον ἐπεταξεν ἀθλον παρ ' Ἑσπεριδων χρυσεα μηλα κομιζειν . |
| ' ὁλως εἰς λεπτα καταθραυεσθαι , τοις δε κραυροις και μαλακοις ἀνευ γλισχροτητος ἑτοιμως εἰς λεπτα λυεσθαι , προδηλον οἰμαι | ||
| ἐπι ταις πυριαις εὐδιορθωτον γινεται , χρησθαι δε και τοις μαλακοις προσθετοις και τῃ μηλῃ δε και τῳ δακτυλῳ ἀπευθυνειν |
| . Χρηματων αὐτῳ κομισθεντων ἀπ ' Ἀλεξανδρου , ἑστιασας τους κομιζοντας τον αὑτου τροπον ἀπαγγειλατε ἐφη Ἀλεξανδρῳ , ὁτι ἐστ | ||
| και καλλιστα πιστευσας και παντοθεν μαλλον ἠ Κεγχρεαθεν ἀναγομενῳ τους κομιζοντας ἐπιβησας σκαφει . ἐρρωσο . Τῳ μεν κηρυκι σευ |
| ἑνος μερους βασιμον την πορειαν ἐχοντα , ὡσπερ και το ἀτραπος . ἀτραπος γαρ λεγεται ἡ λεια ὁδος , ἡς | ||
| ὁμολογων ὁτι Λυκιος ἠν , και ὡς κυκλῳ των ὀρων ἀτραπος εἰη τῳ συνηρεφει της ὑλης ἀποκεκρυμμενη , αὐτῳ δε |
| τρεις ἑνικαι , τρεις δυϊκαι , και τρεις πληθυντικαι : καταχρηστικως δε πολλαι , περι ὡν ἑκαστης διδαξω σε ἀκριβεστατα | ||
| : παρα τον ἀρην , ἐξ οὑ παρωνυμον ἀριστευς . καταχρηστικως δε και ἐπι παντος προσηκοντος , , . . |
| βελη , σοι δε οὐδεν του ποιησαι τι των αἰσχρων φοβερωτερον . ἡδεως δ ' ἀν αὐτων ἐπυθομην τι μαθοντες | ||
| Πεισανδρος δε ὁ Καμιρευς , ἱνα το θηριον τε δοκοιη φοβερωτερον και αὐτῳ γινηται ἡ ποιησις ἀξιοχρεως μαλλον , ἀντι |
| ἐν ἀλλῳ σπερματος , γλυκυρριζης χυλου ἠ σπερματος τραγακανθης ἰσα ἀναλαμβανων ὑδατι , πλασσε δραχμιαια και χρω : καταρροφειτωσαν δε | ||
| μετενηνοχοτας , αὐτος τε αὐ παλιν ἑκαστου την διανοιαν ὀνοματος ἀναλαμβανων εἰς την ἡμετεραν ἀγων φωνην ἀπεγραφετο : και ταυτα |
| ἡμιν δε ἀνδρων φιλτατος . τουτον ἀποδραντες οἰκεται και καταφυγην ἀρκουσαν νομισαντες Ὀνησιμον , ἀνθρωπον πονηρον , Συρον ἐμπορον , | ||
| καιτοι προς τον κλητικον καλουμενον και μιαν πτωσιν ἑνος ὀνοματος ἀρκουσαν ὁρωντες , ὡς το “ Ἑκτορ ” και το |
| νυσσης τετατο δρομος : οἱ δ ' ἁμα παντες καρπαλιμως ἐπετοντο κονιοντες πεδιοιο . των δε θεειν ὀχ ' ἀριστος | ||
| δ ' ἀνα λαον ὀρωρει ἀσπετος : οἱ δ ' ἐπετοντο δια πλατεος πεδιοιο . Και νυ κεν ἐσσυμενως ἐξ |
| πολιν οὐ καλως ἀμειβομενην τους ἀριστεας . ὑποκεισθω γαρ θεατρον Περσικον και προκαθημενος , οἱα δη νομος , ὁ βασιλευς | ||
| ὡσπερ εἰποις ἀορτας . ἐμοι μεν οὐν δοκει το σκευος Περσικον , ἀπο του κανδυος κληθεν , εἰς χρησιν δ |
| Φαρμουθι κϚʹ . ὡροσκοπον οἱ πλειους ἐφερον Καρκινῳ βουλομενοι που ἀγαθοποιους κεντρωσαι , εὑρομεν δε ἡμεις ἐκ των πραγματων Διδυμοις | ||
| μερος συλλογιζεσθαι σινωθησεσθαι το πλοιον . ἐπιτηρειν δε χρη τους ἀγαθοποιους ἐν τῳ ὑπογειῳ ἠ μαρτυρουντας τῳ τοπῳ , ἐστω |
| ἀποδιδομεν , οἱον ὡς ἐπι της σεληνιακης ἐκλειψεως το εἰδος ἀποδιδομεν λεγοντες ὁτι ἀντιφραξις ὑπο γης γινομενη : το δε | ||
| τι ἐστιν , οὑτως λεγομεν : οὐ γαρ οὐσιαν μονον ἀποδιδομεν λεγοντες ἀνθρωπον , οὐτε δε λεγομεν συμβεβηκος μονον ποιον |
| ἐπιτρεψειεν ἐκπεσειν τῳ μηρῳ κἀπειτα ἐμβληθειη , μενουσης μεν της ὑγροτητος , αὐθις ὡσαυτως ἐκπεσειται : ξηρανθεισης δε την κατα | ||
| την ἀρχην και καταμαραινον τῳ ὑπερισχυειν . οὐτε γαρ ἀνευ ὑγροτητος οὐδεν καυστον οὐτε ταυτης ἐνυπαρχουσης ἐαν μη ἐχῃ δυναμιν |
| κατ ' ἀρχας ὁρμηθεις ἐκ Θηβων , και Ἀθηναιους στασιαζοντας διαλλαγηναι και συνθεμενους ἐπεισε μειναι , πρωτος μεν ἐστιν οὑτος | ||
| δι ' ἀντιρρησεων και λογων : το δε καταλλαγηναι , διαλλαγηναι : ἰσον δε το προσηκον ἑκαστῳ και δικαιον : |
| δε το φιλοδικον των Ἀθηναιων . . ἐκκλησια : Ἡ συνελευσις κριτων . . ἐκκλησια γιγνεται : Συναθροισις ἱσταται . | ||
| προς την του ὑποκειμενου πιθανοτητα . Τι ἐστι συναλοιφη ; συνελευσις και συμφωνια δυο συλλαβων εἰς μιαν συλλαβην , της |
| , ὀλιγωρουσι των ἀστων . Διοπερ εἰσαγει τον σπουδαιον τοτε βεβαιοτατον ἀνδρα της γαμετης , ὁτε παλλακιδι χρησθαι παρηγγελλον οἱ | ||
| ὁτι και ἡ ἀρετη δι ' ἡν ἀλληλων φιλοι εἰσι βεβαιοτατον τι χρημα καθεστηκε και μονιμωτατον . και ἑως ἀν |
| οἱ τε μη εἰδοτες ἐφ ' οἱς ἐγκωμιαστεον ἐστιν οὐδε ἐγκωμιαζειν δυνανται : οἱ δε γε ῥητορες οὐκ ἰσασιν ἐφ | ||
| ὀντος αὐξειν και την του δρασαντος προαιρεσιν διαβαλλειν ἠ τοὐναντιον ἐγκωμιαζειν , ματαιον και σφοδρα ἀλογον : το δε μετα |
| τυγχανειν ὁποια φαινεται : νυν δε ἐν τῃ συγκρισει ἀνεπικριτον εὑρισκοντες μαχην , καθ ' ἡν τα ἑτερα ὑπο των | ||
| σκιας προς την αὐγην , ἐπειδαν ἀνασπασωσι , πολλῳ μικροτερα εὑρισκοντες ἀνιωνται . ἠδη οὐν σοι προλεγω , ἐκχεας το |
| ἑτερων κλητον Ἀθηνηθεν ἐλθοντα νεων ἀρχην κτησασθαι μακαριστον , πηλικης εὐδαιμονιας το Ἀθηναιους εἰναι τους μεταπεμπομενους ; ἐγω δε ἡσθην | ||
| τι ἁπαντες ἀνθρωποι . αἱ δε ἀπαρχαι εἰσι νηες γεμουσαι εὐδαιμονιας , και ὁ τι ἀν ἡ φυσις ἀριστον τεκῃ |
| : βαθυπυθμην : ὀλιγοπυθμην . Καθολου ἀπο γενικης συγκειμενα την ὀφειλομενην τῃ γενικῃ φυλαττει γραφην : οἱον , προχειρος : | ||
| μετα βραχυ . Ἡ δε γενναια μητηρ και μεγαλοψυχος την ὀφειλομενην ὁσιαν ἀποπληρωσασα τῳ υἱῳ και τοσουτον πενθησασα ὁσον εἰκος |
| αὐτων δυναμιν ἐκαλεσα , και την μεν ἐπι τῳ αὐτῳ τεταγμενην και το αὐτο ἀπεργαζομενην την αὐτην καλω , την | ||
| αἰτιαν και βιαστικην , την δ ' εἱμαρμενην συμπλοκην αἰτιων τεταγμενην , ἐν ᾑ συμπλοκῃ και το παρ ' ἡμας |
| δια τουτο γαρ κατα τον Πλατωνα ἐν τῃ κεφαλῃ το ἱερωτατον συνεστηκε νους . και το χρωμα δε καλον : | ||
| δωρεων ἀξιους τους το θειον ἐν ἑαυτοις νομισμα , τον ἱερωτατον νουν , αἰσχροις ἐπιτηδευμασι μη διαφθειροντας , ἰσως δε |
| ' ἀκρων γουν δακτυλων κἀν μονον θιγῃ , τα της ἀπολαυσεως εἰς ἁπαν διαθει το σωμα . τυχων δ ' | ||
| , ὁ δ ' ἐκτραφεντος ὑπο της τεκουσης και τελειωθεντος ἀπολαυσεως μετεχειν ἀξιοι , δυσκολου πειραθεις οὐδενος . ἰδιαιτερον δε |
| Ἰωνικοις και ἀττιγοι . Οἱ δε τα προβατα νεμοντες , ποιμενες καλουνται , και προβατεις , και μηλαται : το | ||
| τ , τοι βουται και τοι ποιμενες ἀντι του οἱ ποιμενες . Την ἐκεινος ἀντωνυμιαν τηνος λεγουσιν , ἀφαιρουντες το |
| Ἠλειων . Γ εἰτα ἐν ἐκθεσει τρισυλλαβοι βʹ κατα ποδα κρητικον . ξυνανελκετον και σφω ] εἰτα ἐν ἐκθεσει ἀναπαιστικον | ||
| Το δε παιωνικον εἰδη μεν ἐχει τρια , το τε κρητικον και το βακχειακον και το παλιμβακχειακον : ὁ και |
| , ἠ ἐπι ὑγροις , ἠ ἐπι στερεοις ἀναπτουσαν τους πυρετους , ὡς φησιν Ἱπποκρατης , ἰσχοντα , ἰσχομενα και | ||
| μεχρι δε ἁπλαι φλεγμοναι εἰσιν , ἡ μεν περι ἡπαρ πυρετους ἐπιφερει συνεχεις , ἡ δε περι σπληνα τεταρταιους ὡς |
| ἐφθονειτο . , . : ἐπιτετευγμενως δε αὐτῳ ἐγραφη τα Φαινομενα , ὡς παρευδοκιμηθηναι παντας ὑπ ' Ἀρατου , ὡς | ||
| χρειαν αὐτων ἀναγκαιαν εἰναι λεγων . καλως δε ὠνομασται τα Φαινομενα , πρωτον μεν ὁτι τα ἐν τῳ ἀνταρκτικῳ οὐ |
| ἐμφρουρους ἐπανηλθεν εἰς την Αἰγυπτον , συντομον την στρατειαν και πρακτικην πεποιημενος . Ἐπ ' ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησιν Ἀπολλοδωρου | ||
| εἰναι φησι , την φρονησιν ἡγουμενος διττην , την μεν πρακτικην , την δε θεωρητικην , ἡν δη σοφιαν ὑπαρχειν |
| ἐχει . Ταφαι δε σφι ἐν μελιτι , θρηνοι δε παραπλησιοι τοισι ἐν Αἰγυπτῳ . Ὁσακις δ ' ἀν μιχθῃ | ||
| και δυσκατεργαστοτεροι εἰσιν : παλαιουμενοι δε γινονται τῳ αὐστηρῳ οἰνῳ παραπλησιοι κατα την θερμασιαν τε και δυναμιν . Ἐν τῳ |
| Τυχη , καινοτερων εὑρουσα πραγματων ὑποθεσιν : βασιλει γαρ ἡκον ἀπαγγελλοντες Αἰγυπτον ἀφεσταναι μετα μεγαλης παρασκευης . τον μεν γαρ | ||
| εἰς την Ἡρακλειαν , καθ ' ὁν καιρον ἠλθον τινες ἀπαγγελλοντες τον Ἐρβησσον παραδωσειν . Ἀννων δε πολεμησας ἐν δυσι |
| της ἀξιας κομιζεσθαι : οὐδε δικαιον τα αὐτα μη δρασαι κρατησαντας , ἁπερ ἡττηθεντες ὑπο των κεκρατηκοτων ἀν ἐπαθομεν . | ||
| μεθ ' ὁπλων ἀφικομενους , ἀνελειν μεν τους φυλακας , κρατησαντας δε των τειχων και γενομενους ἐγκρατεις της ἐλευθεριας χαριστηρια |
| δια των ποδων του Κενταυρου , μαλλον δ ' ἐστιν ἀραιοτερα και ἀμαυροτερα . και ὁ μεν ἐπι της ἀγκυλης | ||
| φερειν : τῳ δ ' εἰναι των μοριων τα μεν ἀραιοτερα φυσει , τα δε πυκνοτερα , και την κενωσιν |
| γυναικα ἀει διανοεισθαι , το πρεσβυτερον ὡς οὐ σμικρῳ του νεωτερου ἐστι πρεσβευομενον ἐν τε θεοισι και ἐν ἀνθρωποις τοις | ||
| παιδιαν ἐτρεφε τον ὀρνιν , ἀλλα ἐρωμενου δικην ἠ ἀδελφου νεωτερου , οὑτως ἀρα ὁ παις του ἀετου προμηθως εἰχεν |
| βροτων . Βοτρυς προς βοτρυν πεπαινεται : ἐπι των ἐξισουσθαι φιλονεικουντων . Βουζυγης : ἐπι των πολλα ἀρωμενων . Ὁ | ||
| ἐνικα μαχην . Εἰ δε τις ἐρει των προς ἁπαντα φιλονεικουντων , ὁτι τουτον ἰσως ἐγραψε τον λογον ταις Ἀριστοτελους |
| τῳ ὁρισμῳ : οἱ γαρ ὁρισμοι ἐκ γενους και των συστατικων εἰσι διαφορων , τουτ ' ἐστι των εἰδοποιων , | ||
| τεχνη ἀντι γενους εἰληπται , αἱ δε λοιπαι λεξεις ἀντι συστατικων διαφορων . και παλιν ἰατρικη ἐστι τεχνη περι τα |
| : δειν γαρ ἐφασκον οἱ ναυται και ὑδρευσασθαι και αὐτους ἀναπαυσασθαι , μελλοντας εἰς μακρον ἐμπεσεισθαι πλουν . Κατηγετο δε | ||
| φαγειν τε και πιειν και ἀφροδισιασαι , ἡδεως δ ' ἀναπαυσασθαι τε και κοιμηθηναι , περιμειναντας και ἀνασχομενους , ἑως |
| και ὑπερ αὐτον και ἐνδοτερως : το δε κατορθουν τῳ ἐπιτυγχανειν του σκοπου : μοναχως δε ἐστιν ἐπιτυγχανειν του σκοπου | ||
| ἀλληλων παραταξεις ὁρωντας , ἐπισημαινεσθαι την στυγνοτεραν μαλλον τῃ ὀψει ἐπιτυγχανειν ἐν ταις μαχαις ἠπερ την ἐν ὁπλοις λαμπουσαν , |
| . : Μοιρα . Οὐδεν εἰς ρα ληγον συνεσταλμενον θηλυκον δισυλλαβον τῃ οι διφθογγῳ παραληγεται , ἀλλα μονον το μοιρα | ||
| εἰ μεν ἐστιν ἡ τελευταια βραχεια , ἐστι καταληκτικον εἰς δισυλλαβον , εἰ δε μακρα , ἀκαταληκτον . Το βʹ |
| λαμβανομενος ἡμερας ἀπο Κρονου ἐπι Ἀρεα , νυκτος δε ἀπο Ἀρεως ἐπι Κρονον και τα ἰσα ἀπο ὡροσκοπου . ὁπου | ||
| κινδυνωδης . νεʹ Ἀφροδιτης ἑνδεκατος , οὐ κακος . νϚʹ Ἀρεως ὀγδοος , Ἑρμου ἑβδομος , λυπηρος σκληρος . νζʹ |
| λυπεισθαι παρουσων ἡμας ἠ χαιρειν , ἀλλ ' ὡν τῃ παρουσιᾳ και λυπουμεθα παντες και χαιρομεν . και ζωην οὐν | ||
| ; Τι μην ; Ἀλλ ' οὐ δικαιοσυνης ἑξει και παρουσιᾳ τοιαυτην αὐτων ἑκαστην γιγνεσθαι , και των ἐναντιων την |
| ἠ προσηκεν ὑπειλημμενον . ” ἐτι γε μην κἀκεινη των τελικων κεφαλαιων ἡ μεθοδος κοινη , το ποτε μεν καθολικους | ||
| : ” κοινη δε μεθοδος παντων των κεφαλαιων τουτων των τελικων , ἡ κατα ἀντιφασιν εἰσαγωγη εἰ μεν γαρ ἐχοιμεν |