| λεχος ἠλθεν . † ἐτεκες , ὠ Γαι ' , ἐτεκες ποτε , βαρβαρον ὡς ἀκοαν ἐδαην ἐδαην ποτ ' | ||
| μητρι φιλῃ ἠρησατο χειρας ὀρεγνυς : μητερ ἐπει μ ' ἐτεκες γε μινυνθαδιον περ ἐοντα , τιμην περ μοι ὀφελλεν |
| το δραμειν ἀφαιρουμενοι ἀφιεσαν τρεχειν : ἀφ ' οὑ και ἀφετηρια ἐκληθη . βαλβις δε ἀπο του εἰσβαλλεσθαι βαδην . | ||
| και ὁπλα παντοια ἐπιβιβασας ταις ναυσι και μηχανας πετροβολους και ἀφετηρια και στρατηγον αὐτοκρατορα και ἡγεμονα του στολου παντος ἑλομενος |
| και ἐκτος πολεμιων χρησιμος ἡ παρασκευη , και τουτο αὐτο ἀπεστησε του πολεμου τους ἐναντιους , το γνωναι παρεσκευασμενους ὑμας | ||
| ' ὁσαι στρατηγιδες αὐτον ἐκ των πολεμων ἐτι ἐσωματοφυλακουν , ἀπεστησε της φυλακης και μετα της δημοσιας ὑπηρεσιας ἐπεφαινετο μονης |
| ἀν ὁ Ἀρης ὁ σος ἐπιτραπῃ την διαιταν : ἀλλα δεχομεθα και τουτον , ὁστις ἀν ᾐ , τον Παριν | ||
| και δι ' ἡς τους ἐκ πολεμιων ἡμιν ἐπιοντας λιθασμους δεχομεθα . τα δε πτερων προβληματα τους ὀϊστους νοει . |
| κρητικον . ξυνανελκετον και σφω ] εἰτα ἐν ἐκθεσει ἀναπαιστικον πενθημιμερες . ἀγετον , ξυνελκετον Γ : ὁ χορος Γ | ||
| : το ιαʹ ὁμοιον τῳ Ϛʹ : το ιβʹ τροχαϊκον πενθημιμερες : το ιγʹ ἀναπαιστικη βασις : το ιδʹ ὁμοιον |
| ' οὐς ' ἐγιγνωσκον καλως , μισημα πασιν : ὡς ὀλοιτο παγκακως ἡτις προς ἀνδρας ἠρξατ ' αἰσχυνειν λεχη πρωτη | ||
| ' οἰκον , ἐστι δ ' , ὡς λογος . ὀλοιτο , νοστου μηποτ ' ἐς πατραν τυχων . μηδεν |
| των μοριων ὀπισω φερεται , τῳ δε θατερῳ προς τα πλαγια . μονους δ ' εἰς τους περι την διαρθρωσιν | ||
| ῥιζης το προκειμενον περας τετρηται ἐκ των πλαγιων εἰς τα πλαγια : εἰς ὁ τρημα περονη ἐγκειται , ἱνα ἡ |
| ἐστι ὁ λυροποιος ἐπικαλουμενος . ἐδημαγωγησε δε τα ἐσχατα του Πελοποννησιακου πολεμου μετα την ἐν Σικελιᾳ συμφοραν . ἐν δε | ||
| δυοιν πολεμων αἰτια γεγονεναι , του τε Σαμιακου και του Πελοποννησιακου , ὡς ἐστι μαθειν παρα τε Δουριδος του Σαμιου |
| ἐλθουσα θαψῃς την Πολυξενην : ὁσον το κατα σε μερος ἀπαιδες ἐσμεν . ὁσον το κατα σε ἡκεν : ἐζη | ||
| τροπων ἠθη συννομα πειρασθαι προσαρμοττειν . και ὁσοι μεν ἀν ἀπαιδες αὐτων ἠ ὀλιγοπαιδες ὀντες διαφερωνται , και παιδων ἑνεκα |
| μυων : ὠμοπλαται ἐκφανεεϲ ὁλαι , ὁκωϲ πτερυγεϲ ὀρνιθων . τουτεοιϲι ἠν κοιλιη ἐκταραχθῃ , ἀνελπιϲτοι : ἠν δε ἐϲ | ||
| την ἀνω γναθον , και χαλεπωϲ ϲυμβαλλουϲι ταϲ γναθουϲ . τουτεοιϲι δε ἐμβολη προδηλοϲ οἱη τιϲ γινεται ἁρμοζουϲα : χρη |
| γαρ Ὀρφευς : ἐπειτα δ ' ἐτευξε μεγας Κρονος αἰθερι διῳ ὠεον ἀργυφεον . Το γαρ ἐτευξε δηλοι τι τεχνητον | ||
| ἐν Δαναοισι . Νεστωρ δ ' Ἰδομενηι και Ἀτρεος υἱει διῳ ἀμφω ἐελδομενοισιν ἐπος φατο νοσφιν ἀπ ' ἀλλων : |
| Ῥηματικῳ , . , . * . Ἀρειος : ὁ Ἀλεξανδρευς φιλοσοφος : ἐν ἑορτῃ Ἀρεως ἐτεχθη , διο οὑτως | ||
| Ἀρεοπαγιτης | οὑτος : Ἀπολλωνιδης | Σμυρναιος : Χρυσερμος | Ἀλεξανδρευς της προς | Αἰγυπτον : Διονυσιος | Κυρηναιος . |
| ἐν ἁπασι , τῃ δε περι την ἐργασιαν διαφορᾳ την ἐξαλλαγην μηχανησομεθα . το δε ἀγωνιστικωτατον και μαλιστα ἡμιν συμβαλλομενον | ||
| οἱ του ἀνθρωποι ἐστιν ἀρθρον . οὐκ ἀρα παρα την ἐξαλλαγην της φρασεως κατα την μεταθεσιν οὐχι του κτηματος ἐστι |
| πονηρον ἐον και ἀκαθαρτον και μελαν και μη εὐωδες : ἀφελοιτο γαρ ἀν ἡ ἑψησις των κακοτητων αὐτεου τα πλειονα | ||
| ἐν τοις Ἑλλησι . ἱνα δη του Ἑκτορος την δοξαν ἀφελοιτο , και τον Ἀχιλλεα φαινεται καθῃρηκως , [ και |
| προσειληφοτα χυλον ψυχουσων βοτανων , κοτυληδονος τε και ὀξαλιδος και θριδακινης και ἀτραφαξυος και ἀνδραχνης και ἀρνογλωσσου και ἀλλων μυριων | ||
| καταπλαττε παραπτομενος ῥοδινῳ , ἐξωθεν δε ἐπιτιθει φυλλα σευτλου ἠ θριδακινης . ἐνιοτε δε το ὀπιον και τον κροκον λεαναντες |
| την προτεραν ἐκεινου τυχην σκοπων ; τοιαυτα γουν πολλα φησιν Εὐριπιδης διο και μεμπτος ἐστιν ἐν τουτοις ὡς μη τηρων | ||
| τα Λυδιακα γραψαντα * * φασιν ὁτι * * ὁ Εὐριπιδης Ξανθῳ προσεχειν περι των Τρωικων μυθων , τοις δε |
| το ὑακος κεισθαι αὐτο , ἠγουν νεφελιακως , ὡσπερ ὑδατος πληρες . Παρα το φαεινως γραφεσθαι αὐτο , ὡσπερ φωτι | ||
| ἀγωνιστων συνεδραμον ἐκ των πλησιον πολεων ἁπαντες . ἐπει δε πληρες το θεατρον ἠν , περιστησας τους στρατιωτας και τους |
| νηστει διδοναι : ἠ δαυκου ῥιζην αἰθιοπικου , σεσελι , γλυκυσιδης ῥιζην τον αὐτον τροπον : ἠ ἱπποσελινου και δαυκου | ||
| δια μελιτος , ἀρτεμισιας , δικταμνου , κραμβης χυλου , γλυκυσιδης , πρασου χυλου , πηγανου , σκαμμωνιας . οἱ |
| Και πολυ γ ' , ἐφη . Ψευδεις δη και ἀλαζονες οἰμαι λογοι τε και δοξαι ἀντ ' ἐκεινων ἀναδραμοντες | ||
| βοηθεια τῳ φειδωλῳ αὐτου της ψυχης ἀφικνηται , κλῃσαντες οἱ ἀλαζονες λογοι ἐκεινοι τας του βασιλικου τειχους ἐν αὐτῳ πυλας |
| κριτικας , εἰς δε πτηνα τας ἀπανθρωπους , εἰς δε τετραποδα τας ἀκριτους , εἰς δε ἑρπετα τας δολιας , | ||
| ] ἐθει . Αἰνειας δε μαθων ὁτι ταυτην ἀρα την τετραποδα ἡγεμονα το θεσφατον αὐτοις ἐδηλου παρηκολουθει συν ὀλιγοις μικρον |
| ' ἐπ ' ἰκριοφιν , χειρος δε ἑ χειρι μεμαρπως Αἰσονιδης ἐκομιζε δια κληιδας ἰουσαν . ἐνθα δ ' ἀοιδῃσιν | ||
| , χθονιην , εὐαντεα δουναι ἐφορμην . εἱπετο δ ' Αἰσονιδης , πεφοβημενος : αὐταρ ὁγ ' ἠδη οἰμῃ θελγομενος |
| ὑγροτης διαφορος . ὁταν οὐν ᾐ πολυ το θερμον , δαψιλης δε και ἡ ὑγροτης , τοτε την μεν προσπελαζουσαν | ||
| δε ἱερεως αὐτου τῃ μαχαιρᾳ θιγοντος , αἱματος ἐκρυσις γινεται δαψιλης . Και τουτῳ τῳ τροπῳ την δεισιδαιμονιαν τελεσαντες μετ |
| ἐρωντων δε , ὁμοιον ἡλιῳ και οὐρανῳ και γῃ και θαλαττῃ : τα γαρ τοιαυτα παντος ἐρωτος κρειττω και ὑπερτερα | ||
| Νη Δι ' εὐδαιμων ἀρ ' ἠν ἀνηρ γερων ψυχρᾳ θαλαττῃ λουμενος . Ἐπειτα προς το τεμενος ᾑμεν του θεου |
| πληθος ἀλλων κατασκευασματων , των παντων συναγομενων εἰς μυρια και πεντακισχιλια ταλαντα . ἠθροισθη δ ' αὐτῳ και ἀλλο πληθος | ||
| τῳ Περι μαθηματων φησιν εἰς την Τροιας ἁλωσιν ἐτη γεγονεναι πεντακισχιλια . ἐπειδη πολλαχου μεμνηται του Πλατωνος ὁ Ἀριστοτελης ὡς |
| τῳ ἰσθμῳ πρωτοι : Κορινθιοις δε τα προς θαλασσης εἰσιν Ἐπιδαυριοι γειτονες : τα δε ἐς Ἐπιδαυρον και Τροιζηνα τε | ||
| τον χρονον , ἐσεβαλον ἐς την Ἐπιδαυριαν και ἐδῃουν . Ἐπιδαυριοι δε τους ξυμμαχους ἐπεκαλουντο : ὡν τινες οἱ μεν |
| και ὁσα τοιαυτα ἐξ ὑπερθετικων των εἰς στος ὑπερθετικα ἠ συγκριτικα . ] και Πλατων δε Κλεοφωντι ” ἱν ' | ||
| ὁσα οὐδετεροις παρασχηματιζονται , ἠγουν τριγενη ὀντα , ταυτα και συγκριτικα ποιουσιν , οἱον ἐλαφρος ἐλαφρη και το ἐλαφρον , |
| ἑκαστον . Ἐπει δε πολλακις εἰρηκαμεν , ὁτι τῳ μεν ἀποδεικτικῳ τα καθ ' αὑτα κατηγορουμενα παραληπτεον , τῳ δε | ||
| γαρ ἡ ὑπογραφη εἰκων ἐστι του ὁρισμου . και τῳ ἀποδεικτικῳ , ἡνικα ἀποδεικνυσι πως θεωρουνται ἐν τῳ γενει αἱ |
| τε και εὐεδροτερον γενοιτο . τουτο το στοιχειον ἐν μεν ποιητικῃ δαψιλεστερον ἐστιν , ἐν δε λογοις πεζοις σπανιωτερον : | ||
| ἐτι των καθολου λογων ὑπερηπλωνται . ταυταις δε προς τῃ ποιητικῃ και την τελικην αἰτιαν ἀποδοτεον , οὐχ ὁτι και |
| ἰκμας και το μεγεθος παραμυθουνται : κοιλων και μικρων ἠθη δολια , ἐπιβουλα ἐν ἀνθρωποις , ζηλῳ και φθονῳ τετηκοτα | ||
| και ἡ μορφη τουτοις ἐοικεν : ἀρκος δε ὠμοφρων , δολια , σκαια . και τοις ἀλλοις δε ζωοις κατα |
| λεγειν ἀλλ ' ἐοικοτα και ἐνδεχομενα : ἀν γαρ ἐρῃ πιθανως , κἀν οὐ πεισῃ τον ἀκροατην , και οὑτω | ||
| ἀλλα και ἀνατελλειν βορειοτατον και δυνειν βορειοτατον , τοιουτῳ τινι πιθανως προσαναπαυομενοι : ἐπει γαρ αἱ θεριναι τροπαι γινονται ἐν |
| ἡ ἰατρικη . Τα οὐν μη την ἀρχην ἐνθυμηθεντα τῳ κρειττονι οὐδε την συστασιν του γενεσθαι ἐχει , ἀλλ ' | ||
| ἀν Ἑλληνες εἰποιεν δημοτικους : τους δ ' ἐν τῃ κρειττονι πατερας εἰτε δια το πρεσβευειν ἡλικιᾳ των ἀλλων , |
| δε ἑτερως νοουμενον , και τουτο τα κοινα ὑποκειμενα τῃ μαθηματικῃ ἐπιστημῃ τῳ λογισμῳ περιλαμβανει . οὐ μεντοι δει ταυτα | ||
| Θεωνος και Σωκρατους και ἀλλων πολλων , οὑτω και ἐν μαθηματικῃ εἰ πιστον ἐστιν ὁτι ὁδε ὁ σχηματισμος των ἀστερων |
| αἰ τιϲ ἐνθυμειν γα [ ληι τουθ ] ' ὁ ἑτεροϲ των ὑποκριτων ] ηι εἰϲοδωι εὐξαμενου τινα ] ! | ||
| ! ! ! ] ! ἐϲκεψαθ ? ? ' : ἑτεροϲ τοιϲ Ϲαμοθραιξιν εὐχεται [ τωι κυβερνητηι ] βοηθειν [ |
| Ἀθηνων ἐκ ποτ ' ἰων καθ ' ὁδον πρεσβυς ἐων ἐθανες : εἱλετο γαρ σε φυγειν Κεκροπος πολις : ἀλλα | ||
| , γας ἐπι ξενας θανειν ἐχρῃζες : ἀλλ ' ἐρημος ἐθανες ὡδε μοι . Ὠ ταλαινα , τις ἀρα με |
| δε ὑπαρχον , οὐ . ὁμοιως δε και εἰ ἡ στερητικη εἰη καθολου ὑπαρχουσα , ἀναγκαια δε ἡ ἐλαττων , | ||
| πρωτον παντως ἡ ἀποφατικη μειζων εὑρισκεται . ἐστω γαρ ἡ στερητικη πρωτον ἀναγκαια , ἡ δε κατηγορικη ὑπαρχουσα , και |
| ὑποθεσεις εἰσαγειν και φυσικας εὐ λεγεται , και ὁτι εἰ σφαιροειδης ἡ γη καθαπερ και ὁ κοσμος , περιοικειται , | ||
| οἰκον αἰνιττεται φιλοσοφων ψυχων , και φησιν : Οἰκος ἠν σφαιροειδης ἠ ὠοειδης ταις δυσμαις βλεπων εἰς ἁς εἰχεν την |
| σημεια ταυτα ἐστι : λευκος πανυ ἠ μελας πανυ , σαρκωδης ἠ προγαστωρ , παχυσκελης , τα δε ἀρθρα μικρα | ||
| και τον ὁλον ὀγκον σεισωσιν ἐκ ταυτης , ὁ μεν σαρκωδης τοπος ἁπας ἐκπιπτει θρυπτομενος δια την εἰρημενην θερμασιαν : |
| μετα δε το ἀριστον μη πολυν διατριψαντα χρονον καταδαρθειν ἐν σκοτεινῳ ἠ ψυχεινῳ τοπῳ και χωρις πνευματος : ἐγερθεντος δε | ||
| ἠ μαγειρειῳ , Κρονου δε παρα δουλικῳ προσωπῳ ἠ ἐν σκοτεινῳ τοπῳ ἠ ὑγρῳ ἠ ῥυπαρῳ ἠ ὑψηλῳ . ἐαν |
| : νυν δ ' ἐδεισαν μη οἱ Ἀθηναιοι ἐχοντες αὐτην χαλεπωτεροι σφισι παροικοι ὠσιν . Μετα δε ταυτα τριτον μερος | ||
| το μεγεθος , ἐπιμελη ποιουμενοι ζητησιν . οἱ μεν οὐν χαλεπωτεροι τας φυσεις ἐπι το μειζον τε και φοβερωτερον ἁπαντα |
| λοιπων ὁμοιως . πλεον δε περι των κατα τας τεχνας βουλευσομεθα ἠ τας ἐπιστημας : πλεον γαρ δισταζομεν ἐν ταις | ||
| πολιτικοις , ἠ ὁποιον ἀν τι ἡμιν δοκῃ , τοτε βουλευσομεθα , βελτιους ὀντες βουλευεσθαι ἠ νυν . αἰσχρον γαρ |
| χαιρειν , ὁτι τα αὐτα πραγματα τοις μεν λυπουμενοις ἐστιν ἐπαχθη τοις δε χαιρουσιν ἡδεα . Τοσαυτης οὐν οὐσης ἀνωμαλιας | ||
| . ἐμπας τις αὐτην ἀλλος ὠφελεν λαχειν . ἁπαντ ' ἐπαχθη πλην θεοισι κοιρανειν . ἐλευθερος γαρ οὐτις ἐστι πλην |
| κακου , προς μειζον κακον , ἀσεβειαν , ἀγειν αὐτους ἐσπουδασεν ἡδονην δελεαρ προθεις . „ εἰσι „ γαρ εἰπεν | ||
| τοις βιβλιοις ἐνδιαιτωμενος . , . . ἀγυρις ὁ δε ἐσπουδασεν εἰς το δυνατον προς ἀγυρισμον της ἀπορρητου των θειων |
| ] ἀπωνατο ; [ δεον πολλακις εὐλαβεισθαι , κἀν ἀρα συμβαινῃ τινι * * ] τῳ Βιωνι δοκει μη δυνατον | ||
| ἀλληλοις ἠ ἑξαγωνα , και μαλιστα , ὁταν ἐναλλαξ τουτο συμβαινῃ , πολυ δε πλειον , ὁταν ἡ του ἀνδρος |
| λιμνην : κυμα , οἰδημα τι ὀν : τινι δουλη ὀνομασθεισα προς τον οἰκον ἀφιξομαι : ἀρα , φησιν , | ||
| τεθηναι . Χρυσαορις , πολις Καριας , ἡ ὑστερον Ἰδριας ὀνομασθεισα . Ἀπολλωνιος ἐν ἑβδομῳ Καρικων „ . . . |
| μεταφυτευσις τον καρπον ποιει . και τα μεν ἐνριζα τῳ δευτερῳ ἐτει , ἠ και θαττον τον καρπον ἀποδιδωσι : | ||
| Πυρρον Μολοσσον Αἰακιδην και Τρωαδα . Λυσιμαχος δε ἐν τῳ δευτερῳ των Νοστων [ . ] φησι Προξενον * * |
| βραχεων : ἠ οἰνανθην λειαν ἐμπασσε τῳ ποτῳ μετα σταχυος ναρδου . ἁρμοζει δε και σεριν ἐσθιειν και καυλον θριδακινης | ||
| τοις κατα γαστερα και ἐντερα παθεσι ῥοωδεσιν ἱκανως βοηθει : ναρδου σταχυς , ὀξυακανθου ὁ καρπος ἐσθιομενος τε και πινομενος |
| θυγατερα και ξυλων παντοδαπων ὑλην εἰς την του ναου κατασκευην ἐδωρησατο . και Μενανδρος δε ὁ Περγαμηνος περι των αὐτων | ||
| φυροντες , ὡς δεον , ἐπειδη γλωτταν ἡ φυσις αὐτοις ἐδωρησατο , λελυμενῃ χρησθαι και ἀχαλινωτῳ προς ἁ μη θεμις |
| ἀγκιϲτρα καταπειραντεϲ ἐν τῳ δερματι το πληθοϲ προϲ το του τραυματοϲ μεγεθοϲ τυφλαγκιϲτρῳ ἠ κοπαριῳ τουϲ ὑμεναϲ και την πιμελην | ||
| μεν οὐδεν ὀχληρον φερουϲι πλην ὁϲον ὀδυνην την ἐκ του τραυματοϲ , ὑϲτερον δε παθοϲ ἐμποιουϲι το καλουμενον ὑδροφοβικον , |
| , ἐκεινο δοκει πρωτον των ἀλλων παντων αἱρεισθαι περι ὡν ἐβουλευσατο . Μετα ταυτα ζητει περι τινων βουλευονται οἱ ἀνθρωποι | ||
| ' ἐσθ ' ἁ και καθ ' αὑτον ὁ δημος ἐβουλευσατο , τινα ταυτ ' ἐχει τοις ἀνδρασι φαυλοτητα , |
| . . ἐπηγγειλα ] ἑταιρησεως ἠν γραφη και δοκιμασια και ἐπαγγελια . και ταυτα της κατα ἡταιρηκοτων κατηγοριας τα ὀνοματα | ||
| δωσουσι μελαιναν θηλυν ὑπορρηνον : ἡ διπλη ὁτι ἡ μεν ἐπαγγελια του δωρου ῥητη , το δε ἀποτελεσμα ὑποσεσιωπηται : |
| . την οὐν ποιοτητα της πευσεως ἠτοι του πραγματος προειπειν δυνησομεθα ἐπαν ἀκριβως λαβωμεν την ὡροσκοπουσαν μοιραν ἐξ ὑδροσκοπιου ἠ | ||
| μηκος χωρις πλατους , οὐδ ' ὁμοιον τι αὐτου συνειναι δυνησομεθα εἰναι μηκος ἀπλατες . και μην οὐδε κατ ' |
| ὡς οὐδετεροι βεβαιως κρατειν ἐδυναντο : συμβαλλειν δε σφας λεγουσιν ἀσπισι πρωτον τοτε και αὐτους και το στρατευμα ὡπλισμενους . | ||
| οὐχ ὑπο κηρυκος βεβαιοι , ποιησας τον Ἀγαμεμνονα των μεν ἀσπισι και κορυθεσσι και ἐγχεσι πεφρικυιας τας ταξεις παρεχομενων Αἰαντων |
| ἡντινουν ἐνδεχεται ; ἠ ἀει αὐτων ἑκαστον ὁ ἐστι , μονοειδες ὀν αὐτο καθ ' αὑτο , ὡσαυτως κατα ταὐτα | ||
| μεσπιλωδες : διοπερ οἱον ἀγρια μεσπιλη δοξειεν ἀν εἰναι . μονοειδες δε και οὐκ ἐχον διαφορας . Ὁ δε πρινος |
| δυναμεις διαβιβασαντες ἐχωρουν προσω , και κατεστρατοπεδευσαν πλησιον Τυρρηνων ἐν λειμωνι καλουμενῳ Ναιβιῳ παρα δρυμον ἱερον ἡρωος Ὁρατιου . ἐτυγχανον | ||
| Αἰακον : οὑτοι οὐν ἐπειδαν τελευτησωσι , δικασουσιν ἐν τῳ λειμωνι , ἐν τῃ τριοδῳ ἐξ ἡς φερετον τω ὁδω |
| και κατ ' ἰδιαν ἐξηγησαμεθα , συ δε πρωτον μεν ἀποφαινῃ γνωμην των μαντεων , ὡς παντες δια θεων ἠ | ||
| ἑκαστου ὡν λεγεις ποτερον αὐτος ταυτα λεγεις και γνωμην σαυτου ἀποφαινῃ , ἠ ἐμε ἐρωτᾳς . Ἀλλ ' ἐγωγε σε |
| και χωσθεντος . Πισσης Βρυττιας # α # δ , λιθαργυρου # α # δ , λιβανου # η , | ||
| , ἀλοης , σμυρνης , λιβανου , πανακος ῥιζης , λιθαργυρου , ψιμυθιου ἰσα παντα . λειουται ἐν ἡλιῳ θερους |
| ἀν ἐχοις εἰπειν , ὠ προς Διος , εἰ τις ἐροιτο σε , τους δε δη ταφους των προγονων τι | ||
| ὁσα ἀν ἑκατερα τυγχανῃ ὀντα . εἰ δ ' αὐ ἐροιτο : ” Την δε λογιστικην τινα καλεις τεχνην ; |
| τῳ Νεστορι , ἐν οἱς λεγει : Του και ἀπο γλωσσης μελιτος γλυκιων ῥεεν αὐδη : ταυτα δ ' ἐγκωμιαστικα | ||
| , ἐξιστανται μελαγχολικως . Αἱ παρακρουσιες συν φωνῃ κλαγγωδει , γλωσσης σπασμοι τρομωδεες , και αὑται τρομωδεες γενομε - ναι |
| . ἠν δε καταπινειν ῥηϊϲτον ᾐ , ἐλατηριου διδοναι ξυν μελικρητῳ και ὀρρῳ γαλακτοϲ , ὁκοϲον ἀν καθηραι ἱκανον ᾐ | ||
| ἀμφ ' αὐτῳ δε χοην χεισθαι πασιν νεκυεσσι , πρωτα μελικρητῳ , μετεπειτα δε ἡδεϊ οἰνῳ , το τριτον αὐθ |
| ἰαται το προειρημενον παθος τῳ ἀνθρωπῳ . Ἐγω μεν οὐ πεπιστευκα , εἰ δε ἑτερος Εὐδοξῳ πειθεται , πιστευετω ὁ | ||
| περι ἐμεοὐ γαρ ὀλιγα ἐσταισοι δε και τοις σοις μαλλον πεπιστευκα . ὁρα δη ταυτα εἰ σοι ἀρεσκει , και |
| , και πονος ἐντι θαλασσα , και ἰχθυες ἁ πλανος ἀγρα . αὐταρ ἐμοι γλυκυς ὑπνος ὑπο πλατανῳ βαθυφυλλῳ , | ||
| ἡ εὐθυδικια εὑρισκεται πλην της μεταληψεως της ἐγγραφου τε και ἀγρα - φου : πως γαρ οἱον τε στασιν εὑρεθηναι |
| ταδε ὁμοιου σχηματος . δειγμα ἐνδειγμα , βουλημα , βουλευμα νομισμα , μιμημα , θεαμα , βαδισμα , τοξευμα , | ||
| χρυσιον ] τωι προτερωι ἐτει ἐπι Ἀντιγενους Ἑλλανικος φησι χρυσουν νομισμα κοπηναι . και Φιλοχορος ὁμοιως το ἐκ των χρυσων |
| ποταμου . 〚 περι μεν οὐν του καττιτερου τοις ῥηθεισιν ἀρκεσθησομεθα , περι δε του καλουμενου ἠλεκτρου νυν διεξιμεν 〛 | ||
| της συνηθους δεισιδαιμονιας . Περι μεν οὐν Ῥοδου και Χερρονησου ἀρκεσθησομεθα τοις ῥηθεισι , περι δε Κρητης νυν διεξιμεν . |
| τῳ ἀλογῳ το λογικον : εἰ ἀρα δε ἐν τῳ πρακτικῳ θεωρειται το θεωρητικον , δηλον ὁτι οὐκ ἐγενετο ἡ | ||
| , ὁταν διατασσῃ τοις νοσουσι τινα διαιταν , τῳ δε πρακτικῳ κοινωνει , ὁταν λαβουσα τι των ἰατρικων ἐργαλειων διορθοιτο |
| τῃ ὁλῃ : ὁπερ ἐστιν ἀδυνατον . Τῃ ἀρα μεσης ἀποτομῃ δευτερᾳ μια μονον προσαρμοζει εὐθεια μεση δυναμει μονον συμμετρος | ||
| μονον συμμετρος οὐσα τῃ ὁλῃ . Μια ἀρα μονη τῃ ἀποτομῃ προσαρμοζει ῥητη δυναμει μονον συμμετρος οὐσα τῃ ὁλῃ : |
| ὁ δ ' οὐρανος οὐκετι ἐν ἀλλῳ . Ὁ τοινυν ὑπεσχομεθα , δειξομεν , ὁτι πασαι λυονται αἱ ἀποριαι , | ||
| Ἀλλα παρεντες το περι των τοιουτων λεπτολογειν σκοπωμεν , ὡς ὑπεσχομεθα , εἰ δυναται τελος , ὁσον ἐπι τῃ τοιαυτῃ |
| μηλα τον πολον διεδεξατο . και οὑτως ἀνελομενος αὐτα Ἡρακλης ἀπηλλαττετο . ἐνιοι δε φασιν οὐ παρα Ἀτλαντος αὐτα λαβειν | ||
| τουτον μεν γαρ τον τροπον πραξας , ὁλου του πραγματος ἀπηλλαττετο , μονος μονῳ δ ' ἀποδιδους , τους ἐπι |
| : ὡς γαρ και ὑμεις ὁρατε , και ἐπι πλειστοις ἐτεσι διαρκουσας τροφας ἐχομεν . εἰ γουν δοκει σπονδας ποιησαμενοι | ||
| ἐκ της διορθωσεως ἐπιλελογισμενων ἀποκαταστασεων . ἐν μεν τοινυν Αἰγυπτιακοις ἐτεσι τ και νυχθημεροις οδ ὁ μεν ἡλιος ὑποκεισθω ποιουμενος |
| δοξης ἐμπλεον , ὠ φαιδρος εὐεκλαμπρος ἐντιμος γονος , ὠ ἐνδυμα χρυσιζον ἀργυρενδυτον , ὠ διπλοϊς ἐκστιλβον ὀμμα ὡς χιων | ||
| . φυσιγγας τα ἐν ταις κνημαις ἐκκαυματα Ἀττικοι . φοινικις ἐνδυμα Λακωνικον , ὁποτε εἰς πολεμον ἰοιεν , δια το |
| την αὐτην βουλην ὁ Φημιος νοστον Ἀχαιων . και αἱ Σειρηνες δε ᾀδουσι τῳ Ὀδυσσει τα μαλιστα αὐτον τερψοντα και | ||
| ἐν ᾡ μετα την ἐν μουσικῃ νικην των Μουσων αἱ Σειρηνες δυσφορουσαι τα πτερα των ὠμων ἀπεβαλον και λευκαι γενομεναι |
| μυραινα , τω νεφρω δε σου αὐτοισιν ἐντεροισιν ᾑματωμενω διασπασονται Γοργονες Τειθρασιαι , ἐφ ' ἁς ἐγω δρομαιον ὁρμησω ποδα | ||
| των πεδιλων προς τας Γοργονας ἐφερετο . Ἠσαν δε αἱ Γοργονες ἀδελφαι τρεις , Εὐρυαλη , Σθενω , Μεδουσα : |
| αἰδοι τιμησει την συνοικον : ὁ γαρ ἀνηρ ἀρχεσθαι καλως ἐπαιδευθη και τους ἀρχοντας οἰδεν ἐρυθριαν . ταυτα γαρ αὐτῳ | ||
| παιδευθεις την παιδειαν ἐπι τουτι το βημα ἀνηλθες , ἡν ἐπαιδευθη Κυρος ἐν Περσαις , ἡν Φιλιππος ἐν Μακεδοσιν , |
| δε μετα του βασιλεως ταχθεντες ἐπειδη τα καθ ' αὑτους ἐτρεψαντο , πρωτον μεν την ἀποσκευην του Κυρου διηρπασαν , | ||
| παντες οὑτοι των συνεκδραμοντων τε ἐγενοντο και εἰς δορυ ἀφικομενοι ἐτρεψαντο το καθ ' ἑαυτους . Ἀργειοι μεντοι οὐκ ἐδεξαντο |
| . Ἀει δε γε , φαμεν , ἐν τε τῳ θερμοτερῳ και ψυχροτερῳ το μαλλον τε και ἡττον ἐνι . | ||
| προς τους παρεοντας , και τα ἐξωθεν . Ὁτι ἐν θερμοτερῳ , στερεωτερῳ , ἐν τοισι δεξιοισι , και μελανες |
| δεξιαν , ἀσκησιν ἐπιπονον : διο και Δημοσθενης ἐν μεν δικανικῳ και συμβουλευτικῳ εὐδοκιμει , ἡττον δε τῳ πανηγυρικῳ , | ||
| βουλομεθα των ἐφ ' ἑτερων λεγομενων : ἀλλα και τῳ δικανικῳ , ἡνικα κατατρεχοντος ἀδικηματος και αὐτο ἐργασομεθα , και |
| δε τουτο καλως εἰδες και ὁπως ἀν λυθειη . το γραμμα γουν ὡς ἡκεν , εὐθυς τε ἡδομην και ᾠμην | ||
| την δε ὁλκην ϲυνωνυμωϲ και δραχμην λεγουϲιν . Το δε γραμμα ἐχει ὀβολον αʹ χαλκουϲ δʹ . Ὁ δε ὀβολοϲ |
| τοὐξημβλωμενον ] ] ⌈ το / ⌈ ἡμιτετελεσμενον . [ ἡμιτελες . ] πλην ] εἰ μη . λεγειν ] | ||
| Χρυσις ἱερεια ʃ το ὀγδοον ἐπληρωσε , το δε ἐννατον ἡμιτελες ἠν ἀμφιδηριτος : ἀμφιβολος . ʃ ἀμφισβητησιμος ἀγχωμαλου : |
| , Ἀλκιβιαδῃ καλλος , Σωκρατει [ δε ] φρονησιν , Ἀριστειδῃ δικαιοσυνην , Λακεδαιμονιοις γην , Ἀθηναιοις θαλατταν . εἰτα | ||
| ἀντι του ” εὐφημως ὀνομαζω “ , και παρα τῳ Ἀριστειδῃ ” ὑποκοριζομενοι την ἑαυτων φαυλοτητα “ . τινες ἐνταυθα |
| ληπτικῳ , εἰ και μη ὁμοιως , ἰδιον δε το ποιητικῳ εἰναι τουτων των εἰδων ἁ λαμβανει , ἀπο του | ||
| της θεου ταυτης προβλημα , εἰτ ' οὐν κρηδεμνον τῳ ποιητικῳ λογῳ εἰτε και ἀλλως πως χρη φαναι , το |
| πραττειν ἐθελομεν ὑγιεινως και εὐεκτικως , κατ ' οὐδεν ἀν ἐσομεθα πρακτικωτεροι ἐκ του ἐχειν ἐν ἑαυτοις την πρακτικην ἠ | ||
| ἀξιαν των προσωπων τους λογους ποιουμενοι πιθανοι προς το ῥητορευειν ἐσομεθα . και προς τουτοις ἐμφασιν των τριων εἰδων της |
| κατα την οἰκιαν ἀποκειμενην ἐχει , τουτι δε μονον λανθανειν ἐσπουδαζεν ; εἰπε , λεγε τουτου την αἰτιαν , Αἰσχινη | ||
| διαφανει σπουδῃ τε και ἐπιμελειᾳ : ὡστε και ὁ Μαρινος ἐσπουδαζεν αὐτῳ συναυξειν το μεγεθος της κατα παντα περιφανειας . |
| και Ἀλησιον οὐδας , και μοι τω Σκεδασου μελετον δυσπενθεε κουρα . ἐνθα μαχη πολυδακρυς ἐπερχεται : οὐδε τις αὐτην | ||
| ἱπποπειρην οὐκ ἐχεις ἐπεμβατην . κλυθι μεο γεροντος εὐεθειρα χρυσοπεπλε κουρα ἀλκιμων ς ' ὠ ' ριστοκλειδη πρωτον οἰκτιρω φιλων |
| Τετμησθω ἡ ΑΒ διχα κατα το Ε σημειον , και ἀναγεγραφθω ἀπο της ΕΒ τῳ Δ ὁμοιον και ὁμοιως κειμενον | ||
| ποταμων , φραζετω : ἐμοι δε και ταυτα ὡς ἀκοη ἀναγεγραφθω . ἐπει και ἀλλων πολλων ποταμων οὐνοματα Μεγασθενης ἀνεγραψεν |
| πολλην μεν χωραν ἐλεηλατησα , πολλαις δε μαχαις τους ἀντιταξαμενους ἐνικησα , πολλας δε και εὐδαιμονας πολεις κατα κρατος ἑλων | ||
| δ ' ἀνδρασι χορηγων εἰς Διονυσια ἐπι του αὐτου ἀρχοντος ἐνικησα , και ἀνηλωσα συν τῃ του τριποδος ἀναθεσει πεντακισχιλιας |
| γε συν οὐλοβοροις ἐχιεσσι θορνυσθαι προλιπουσαν ἁλος νομον ἠπειροισι . τρυγονα μην ὀλοεργον ἁλιρραιστην τε δρακοντα οἰδ ' ἀπαλεξασθαι : | ||
| τριωβολον : μισθος δικαστικος και οἱ ἁπλως τρεις ὀβολοι . τρυγονα ψαλλειν : παροιμια ἐπι των φαυλως πραττοντων : ἰσως |
| οὑτω και τα ἐξωθεν ἀγαθα , προστιθεμενα τῳ καλῳ και εὐδαιμονι , συνεπικοσμει αὐτου τον βιον , και την χρησιν | ||
| ἠ ἑαυτους και τα ἑαυτων , χρεια δια τουτο τῳ εὐδαιμονι φιλων , ὁπως ὁρων τας του φιλου πραξεις και |
| κατα τουτους λεγειν : εἰσι δε οὑτοι , κατα το ἀπρεπες , οἱον ἠρασθη τις της ἑαυτου μητρος , ᾐτησε | ||
| παντα λυμαινομενην αἰσχυνην , ἀν εὐ βουλευσησθε , και μη ἀπρεπες ἡγεισθε ὑπακουσαι πολει τῃ μεγιστῃ και προκαλουμενῃ ὑμας ἐπι |
| πως ὁ ταλας ἀνθρωπος ἐβαρηθη ; το δεινοτερον ἐπακουσον . ἐτερπετο Μωμου ταυτα λεγοντος Ἑρμης και ταυτα ἐπραττεν , ὁσα | ||
| θεμις οὐδε διανοηθηναι . ταυτα μεν οὐν ἀκουων και ὁρων ἐτερπετο και προσειχε τον νουν , ὡς οὐδεποτε αὐτων ἐπιλησομενος |
| ' ἐπειτα ἑῳ ἐγκατθετο κολπῳ . Ἡ μεν ἐβη προς δωμα Διος θυγατηρ Ἀφροδιτη , Ἡρη δ ' ἀϊξασα λιπεν | ||
| διοτρεφεος βασιληος . ὡστε γαρ ἠελιου αἰγλη πελεν ἠε σεληνης δωμα καθ ' ὑψερεφες Μενελαου κυδαλιμοιο . και Ἀριστοφανης ἐν |
| ταις ἐργασιαις , κρατιστους δε τους ὀθονια ποιουντας τῃ τε λεπτοτητι και τῃ μαλακοτητι διαπρεπη , τας τε οἰκησεις ἀξιολογους | ||
| νημα ἀσκητον ἐκπονησαι δεινας μη ἀντιπαραβαλλεσθαι : νενικηκε γαρ τῃ λεπτοτητι και την τριχα . Βαβυλωνιους τε και Χαλδαιους σοφους |
| και κυλιξ αἰχμη , κομη δε τοξα , δηιοι δε κρατηρες , ἱπποι δ ' ἀκρητος και ἀλαλη μυρον . | ||
| σχημα της στρατειας Ἐγεσταιοι και Λεοντινοι παρειχον , οἱ δε κρατηρες ἀλλο τι βουλομενων ἠσαν και ἡ μεχρι Αἰγινης ἁμιλλα |
| οὐδεν προκοπτει , μηδε χειρουργιας ἀμελησωμεν . ἰσως γαρ μη δυνηθεισα ἡ φυσις διαφορησαι τον χυμον , δευτερον πλουν πλευσασα | ||
| „ . ἡ δε ταυτα ἀκουσασα και προς μηδεν ἀντειπειν δυνηθεισα , ” ποθεν , ἀνερ ” , φησι „ |
| ἐκεινο , εἰ μη σαφως ἰστε , ἐπιδειξω , ὁτι δεισθε γνωμης ἐν τῳ παροντι , και τοιαυτα ὑμων τα | ||
| , τας δε κεγχρους ἡμιν ἀφετε . εἰ δε κεγχρων δεισθε , και ταυτας λαβετε . Οὐδε οἰνον ποιειτε ; |
| ποθεν , το που , το πῃ τας τρεις πλαγιας ἐκληρωσαντο πτωσεις , το μεν ποθεν την γενικην , το | ||
| του δε ποντου και της βαθειας ἠπειρου ἑκαστῳ ἀνδρι μοιραν ἐκληρωσαντο ἐχειν . δια τουτο και ἀλλως κατα φυσιν και |
| εὐτε μοι λευκαι μελαιναις ἀνεμεμιξονται τριχες , αἱ δε μεο φρενες ἐκκεκωφεαται , κνυζη τις ἠδη και πεπειρα γινομαι σην | ||
| και της καρδιας , ἠ και ἀλλως κατα τους παλους φρενες εἰσιν αἱ διεζωκυιαι τον ὑπο τῳ πνευματι και τῃ |
| τον τοιουτον τοπον και το διαστημα , ἐοικεναι μεντοι τῳ μαθηματικῳ κατα τε το ἀυλον και το ἀκινητον και το | ||
| δε κατα τι μεν χωριστα κατα τι δε ἀχωριστα τῳ μαθηματικῳ . ὁτι δε τα μεν ἐνυλα εἰδη πανταπασιν ἀχωριστα |
| οὐ σπονδη , οὐκ ἀπαρχη θεοις , ἀλλ ' ὡσπερ Σιμωνιδης ἐφη περι της ἀκοσμου γυναικος , ἀθυστα δ ' | ||
| ὀνομαζει αὐτον . . . . . : Φερεκυδης και Σιμωνιδης φασιν , ὡς ἡ Μηδεια ἀνεψησασα τον Ἰασονα νεον |
| παντες την αὐτην γνωμην ἐσχον ἐμοι , μηδενα ἀν ὑμων μηδεμιᾳ χρησασθαι συμφορᾳ . ὑπ ' ἐμου γαρ ἐν τῃ | ||
| τι οὐν οἰει τοις τε φαυλοις των ἀνθρωπων και ἐν μηδεμιᾳ ἐπιμελειᾳ ἑαυτων οὐσιν ; οὐ θαυμαστον εἰ και τα |
| ἐξουρειϲθαι ποιειν φηϲιν ὁ Διουϲκουριδηϲ . ἡ δε τηϲ γαληϲ κοιλια πινομενη παντοϲ ἀλεξιφαρμακον θηριου λεγεται . Κοκκοϲ Κνιδιοϲ ὁ | ||
| ΓΘ ἀλλως : τοις βοϊδιοις . ἡ γαρ του βοος κοιλια βολιτους ἐχει . λεγει δε φαυλοις εἰδεσιν ἐν αὐτοις |
| την ὑλην ἑνος τιθεασιν οἱον Ἐμπεδοκλης και Ἀ . και Λευκιππος , τουτοις δε ἑτερον [ ̈ ἀλλοιωσιν και γενεσιν | ||
| μεν πυρ και γην , οἱ δε ἀπειρα , ὡσπερ Λευκιππος και Δημοκριτος και Ἀναξαγορας . και παλιν οἱ μεν |
| εὑρεσιν μιας των του κωνου τομων ἠ πλειονων , ταυτα στερεα κεκληται : προς γαρ την κατασκευην ἀναγκαιον ἐστι χρησασθαι | ||
| το αὐτο ὑψος ἐστιν . τα δε ἐπι ἰσων βασεων στερεα παραλληλεπιπεδα και ὑπο το αὐτο ὑψος ἰσα ἀλληλοις ἐστιν |