| δριμεια και μεγαλη καταπονει τον ἀνθρωπον . βελτιον δε ἁπερ ἐπραξα μυριακιϲ δηλωϲαι παρεχων το δια των κωδιων φαρμακον : | ||
| , ὁ ἐπ ' ἀκρον ἐλευθερωσας τον δημον : ταυτα ἐπραξα μεν ἐγω , τῳ δε ἀμφισβητουντι τουτων οὐδεν ὑπαρχει |
| προς τον κρημνον αὐτοις ἐξειργαστο , ἐπιχειρουσιν αὐθις τῳ των Συρακοσιων σταυρωματι και ταφρῳ , τας μεν ναυς κελευσαντες περιπλευσαι | ||
| ἀν Ἀττικων μεν νεων ἀπολομενων ἑξηκοντα , παρα δε των Συρακοσιων ὀκτω μεν τελεως διεφθαρμενων , ἑκκαιδεκα δε συντετριμμενων . |
| στρατηγῳ περι του μεγεθους της δυναμεως , και παντα προθυμως ὑπηρετουν . ὁ δε Ἀννιβας το τε θερος ἐκεινο και | ||
| ὑπεδει , ἀλλος ἐτρεφεν , ἀλλος ἐνοσοκομει , ὀλιγα αὐτῳ ὑπηρετουν . νυν δε ταλας οἱα πασχω πλειοσι δουλευων ἀνθ |
| χρησεται , ἡ παρθενος δε ἑπεται κοσμιως το θηλυ χορευειν διδασκουσα , ὡς εἰναι τον ὁρμον ἐκ σωφροσυνης και ἀνδρειας | ||
| λεγεται . λεγεται γαρ το ὀργανον και ἡ μεθοδος ἡ διδασκουσα ἡμας το πως δει ἀποτελειν και ἐργαζεσθαι τα ἐν |
| το γε ἐσχηκεναι προτερον τους ἑτερους , ὁ νυν οὑτοι σπουδαζουσι , που θησομεν ; και οὐκ ὀφειλειν , ὠ | ||
| ἐϋδμητων : μεγαλοδομητων . Ἁλιευς : ἁλιευτικος . ἐγκονεουσι : σπουδαζουσι , κοπιωσιν . Ἀφρακτον : ἀοπλον , ἀφυλακτον . |
| τι τῳ Φιλοκρατει θεασασθε : παρ ' ἀλληλα γαρ ἐσται φανερωτερα . πρωτον μεν τοινυν Φωκεας ἐκσπονδους και Ἁλεας ἀπεφηναν | ||
| : ἐν γαρ τῃ μεταληψει των ὀνοματων εἰς τους λογους φανερωτερα γινεται τα λεγομενα . ἐπι γουν του προκειμενου το |
| ἠ ἐπι των ῥοιων εἰρηται . * νεαλεις : νεαροι σιδης δ ' ὑσγινοεντας : και γαρ ῥητεον προς το | ||
| του βουτομου μελανα , τῳ δε μεγεθει παραπλησιον τῳ της σιδης . του δε φλεω την καλουμενην ἀνθηλην , ᾡ |
| αὐτης και ἀπο των ἀνω τοπων ἡ δια Προκλαϊδος καταφερομενη ναρδος ἡ Καττυβουρινη και ἡ Πατροπαπιγη και ἡ Καβαλιτη και | ||
| ἀντι μαλαβαθρου , κασσια σφαιριτης ἠ ναρδοσταχυς ἠ τρακτυλος ἠ ναρδος Ἰνδικη . ἀντι μαλαχης , τηλις . ἀντι μανδραγορου |
| πολλοι πυρος , ὡς τουτου τας χροας μετεχουσας μαλλον . Ἀναξαγορας μεν οὐν , ὡσπερ ἐλεχθη , κοινην τινα ταυτην | ||
| μη εἰναι προνοιαν : νοουμενα δε φαινομενοις , ὡς ὁ Ἀναξαγορας τῳ κατασκευαζοντι λευκην εἰναι την χιονα ἀντετιθει , ὁτι |
| σκανδιξ , σκολυμου ἡ ῥιζα , σμυρνα , σχινος , τερμινθου ὁ καρπος και τα φυλλα , φακοι , φυκος | ||
| ' ἁλμηϲ τε και ὀξαλμηϲ ϲυντιθεμενοι , οἱον ϲχινου και τερμινθου και τηϲ κιναραϲ ἡ ϲαρξ . και ἡ φακη |
| ἐν ἀριστερᾳ κειμενη ἐτι πληττεται ὑπο της χειρος της λαιας ἐμπιπτουσης ἠρεμαιως και οἱον νη Δι ' ἀταλλουσης . ὁρα | ||
| δε κατω και την μεν ἐπι το ἑτερον μερος της ἐμπιπτουσης εὐθειας , την δε ἐπι το ἑτερον : εἰ |
| πολεις τε και οἰκιας οὐ καλως οὐδ ' ἐν δικῃ ὑπεδεξαντο , ἀλλ ' ὡστε θανατους τε και σφαγας και | ||
| νοητων ἡ δε των αἰσθητων ἀυλως και γνωστικως ἐν αὐτοις ὑπεδεξαντο . ὡστε ἐσται αἰσθησις ψυχης δυναμις μερικη γνωστικη , |
| ἐφεξης ἐστι συζυγια , τοις κινουσι τους ὀφθαλμους μυσι διανεμομενη σκληροτερα τε και μακροτερα πολλῳ της προειρημενης , και διεκπιπτει | ||
| ἑτερου , προϋποστρωθεντων ἀχυρων , εἰ μεν ἐγχωρει θερμων , σκληροτερα γαρ ταυτα και ξηροτερα , και εἰργειν δυνανται τους |
| ἐπι τον οὐρανον ἀνθρωπους φερουσαν ὁδον Ἀθηναιους εἰδεναι μονους . Ἀναξαρχος δε ὁ εὐδαιμονικος φιλοσοφος , ὡς ἱστορει Σατυρος , | ||
| [ και δογματος ] ὡσπερ ἡ Εὐδαιμονικη : ὁ γαρ Ἀναξαρχος τελος της κατ ' αὐτον ἀγωγης την εὐδαιμονιαν ἐλεγεν |
| , παλιν ἡ παραθεσις του ἀρθρου το σχημα διελεγξει . κλητικης μεν γαρ ἐστι το Θυεστα : ἀλλ ' ὁπηνικα | ||
| ἐλλειπον μεν ῥηματι εὐθειαν ὁμολογει , οὐ τῃδε δε ἐχον κλητικης ἐστιν πτωσεως το τοιουτον , οἱον ὠ Ἑλικων [ |
| ὑγιαινοντας , τους σοφωτερους μιμητεον των ἰατρων , οἱ τα πικροτερα των φαρμακων μελιτι την κυλικα περιχρισαντες πινειν διδοασι . | ||
| Ἀριστοτελης δε ἐν τοις φυσικοις προβλημασι φησιν : οἱ μονοσιτουντες πικροτερα τα ἠθη ἐχουσιν μαλλον ἠ οἱ δις τροφαις χρωμενοι |
| , ὁτι μονος των ἑπτα σωθεις μονος παλιν τον υἱον ἀπεβαλεν ἐν τοις ἐπιγονοις , οἱ δε ἀπο τινος Ἀδραστου | ||
| και σεμνυνομενον ἐπ ' αὐταις . ἀλλ ' ἐστιν ὁτε ἀπεβαλεν αὐτας αἰφνιδιον κατασκηψαντος οἱα τινος τυφωνος εἰς την ψυχην |
| , περι θεων τε και ἡρωων οἱοι εἰσιν , ὡσπερ γραφευς μηδεν ἐοικοτα γραφων οἱς ἀν ὁμοια βουληθῃ γραψαι . | ||
| μορον οὐ νοεοντες ἐφισταμενον καταντην Βοϊσκος ἁπο Κυζικου , καινου γραφευς ποιηματος , τον ὀκταπουν εὑρων στιχον , Φοιβῳ τιθησι |
| οὐδε ἀναγκαιον συναγεται , δηλον ἐντευθεν : το γαρ ἀναγκαιον συμπερασμα ἠ ἐξ ἀναγκαιων ἀμφοτερων ἠ της ἀποφατικης ἀναγκαιας οὐσης | ||
| , τουτεστιν ὁ ἐλαττων τῳ μειζονι . και οὑτως το συμπερασμα ἀντιστρεψαντες εὑρησομεν και το Α τινι των Β ἐνδεχομενως |
| τευθιδα . Ἱππωνακτος δ ' ἐν τοις ἰαμβοις εἰποντος σηπιης ὑποσφαγμα οἱ ἐξηγησαμενοι ἀπεδωκαν το της σηπιας μελαν . ἐστι | ||
| θηραται , συνεισα ἐκεινη παρηκε το ἐξ ἑαυ - της ὑποσφαγμα , και καταχειται ἑαυτης , και περιλαμβανει και ἀφανιζει |
| παθος ἐν ψυχῃ ἀπ ' οὐδενος φανταστου ὡς σκιομαχουντος . φαντασμα δε ἐστιν ἐφ ' ὁ ἑλκομεθα κατα τον φανταστικον | ||
| κυκλου λογον γενομενον παντι κυκλῳ ἐφαρμοσαι δυναται : το μεντοι φαντασμα το γενομενον του κυκλου οὐκετι παντι δυνατον ἐφαρμοσαι : |
| τοιαυτα πιπρασκουσιν ἐθελοις καλειν , εὑροις ἀν ἐν ταις Συναριστωσαις Μενανδρου το ὀνομα . εἰποις δ ' ἀν την πρασιν | ||
| ἀριστησαι , ἠριστησα συνηριστησα , ἀριστοποιουμενους , ἀριστωσαι και το Μενανδρου δραμα Συναριστωσαι , και ὁ παρα Ξενοφωντι ἀναριστος και |
| μεν και σκουλκευουσιν και γινωσκουσιν μη ἐγκρυμματα εἰσιν ἐχθρων ἠ δενδρα ἱστανται κατα τους νωτους αὐτων πεπρισμενα , ἐγγυς ὀντα | ||
| μεν γαρ το ὀνομα , κεχρηται δε αὐτῳ Ἀριστοφανης . δενδρα τα μεν ἐγκαρπα τα δε ἀκαρπα . των ἐγκαρπων |
| , ὀστεα δ ' ἰσχει γη Μακεδων , ᾑπερ δεξατο τερμα βιου , πατρις δ ' Ἑλλαδος Ἑλλας Ἀθηναι , | ||
| αἰκιζεται ] κολαζει . χαλᾳ ] ἐνδιδωσι . . ἀθλου τερμα ] του καματου τελος . . οὐκ ἀλλο γ |
| Κρονου . Κρονος δε υἱον ἐχων Σαδιδον ἰδιῳ αὐτον σιδηρῳ διεχρησατο , δι ' ὑπονοιας αὐτον ἐσχηκως , και της | ||
| πολεμιοις ἐγενοντο . Τοτε τοινυν ποικιλως αὐτους προτερον αἰκισαμενος ἁπαντας διεχρησατο , τρεις τε μεδιμνους δακτυλιδιων εἰς ἀποδειξιν των ἀνῃρημενων |
| ἀλλα και ἑκαστου των μοναδικων ἀριθμων των ἀχρι δεκαδος ἰδεαν ἀπετιθεντο : ἁπλουστατοι γαρ οὑτοι και εἰδικην ἐχοντες προς ἀλληλους | ||
| χρηματα φυλασσοντες , ἁ προτερον κοινῃ οἱ Ἑλληνες ἐν ἀδηλῳ ἀπετιθεντο . „ πληρη μασχαλισματων „ . εἰρηκε τον μασχαλισμον |
| ἀποδημιαν . Ὁ μεν ταυτα ἐλεγεν . ὁ δε Ἀλεξανδρος ἀγανακτησας ἐπι τῳ ἐλεγχῳ και μη φερων του ὀνειδους την | ||
| , ἐβλασφημουν τον νεανιαν ὡς ἀνανδρον : ὁ δ ' ἀγανακτησας και ἐπιλαθομενος του πατρος , συνεβαλε και ἐνικησεν : |
| , ὁπου ποτε ἐν τοις δυσκαταλυτοις πολεμοις το ἱππικον των Κολοφωνιων ἐπικουρησειε , λυεσθαι τον πολεμον : ἀφ ' οὑ | ||
| ἐκ της πατριδος ὑπεδεξαντο . Μετα δε οἱ φυγαδες των Κολοφωνιων φυλα - ξαντες τους Σμυρναιους ὁρτην ἐξω τειχεος ποιευμενους |
| . ἑκατερον δε τουτων διττον ἐστιν : και γαρ το ἐπουσιωδες διττον ἐστιν : ἠ γαρ μιᾳ φυσει ἁρμοζει ἠ | ||
| . εἰ δε μιᾳ φυσει ἁρμοζει , γινεται το ἰδιον ἐπουσιωδες , ὡς ὁταν εἰπωμεν του μεν ἀνθρωπου ἰδιον εἰναι |
| . ἐπ ' αὐτῳ δ ' ὀμματα κουρη λοξα παρα λιπαρην σχομενη θηειτο καλυπτρην , κηρ ἀχεϊ σμυχουσα , νοος | ||
| τροπῃσιν , ἡνικα δωμα τεθηλεν ὀπωρολογοιο γεωργου , καρπος Ἀθηναιης λιπαρην ὁτε γαυλιδα πληθει και βοτρυς ἡμεριδων θλιβων ἐπιληνια χαιρει |
| δυναται τα ἐπι πλεον ἐσφηνωμενα χολωδη και μελαγχολικα περιττωματα . ἀκριβως δε κατανοειν δει τον μελλοντα παρεχειν τι φαρμακον , | ||
| ἱνα ἀρκουντα τινα ἀντιταξῃς αὐτῳ . θ φυλακτεον ] και ἀκριβως φυλαξασθαι . Ξ κομπαζεται ] ὑψουται . κομπαζεται ] |
| και συνῃρημενη κατα την τελευταιαν συλλαβην ἐχει την αἰτιατικην και κλητικην ὁμοφωνον αὐτῃ , . , . . . , | ||
| κατα τας ἑξης πτωσεις , τουτου χαριν οὐτε κατα την κλητικην φυλαττει αὐτην ἀλλ ' ἀποβολῃ του ς ποιει την |
| ' ἀλλου οὐκ ἀν ἐλαβον , κἀν μυρια ἐπι μυριοις διεπραξαντο . τουτο δη ζητησας ἐπηγαγεν ὡσπερ τινα λυσιν του | ||
| ὡστε ἐν λακκοις κονιατοις εἰχον . Ξενοφων δε και Χειρισοφος διεπραξαντο ὡστε λαβοντες τους νεκρους ἀπεδοσαν τον ἡγεμονα : και |
| οἰκηματα ἐχουσαις , ἀμφιδομοι ἀγοραι λεγονται αἱ ἀμφοτερωθεν ἐχουσαι την οἰκοδομην , τουτεστιν αἱ περιφανεις και κυκλοτερεις , ὡσπερ και | ||
| ἰσχυροποιησιν ὑμων ἐχαρη : και δια τουτο ἐδηλωσεν ὑμιν την οἰκοδομην του πυργου , και ἑτερα δηλωσει , ἐαν ἐξ |
| ποθον , ἠν τις αὐτα διασπᾳ ἀπ ' ἀλληλων . ἐπεμελετο δε και τουτου ὁ Κυρος ὁπως μηποτε ἀνιδρωτοι γενομενοι | ||
| ἑωρα γιγνομενα ἐν τοις πολεμικοις : δια ταυτα οὐν και ἐπεμελετο ταυτης της εὐθημοσυνης μαλιστα . και αὐτος μεν δη |
| ” εἱς των σχολαστικων των συνανακειμενων ἐν τῳ δειπνῳ του Ξανθου λεγει “ καθηγητα , τουτῳ ἐαν προσσχῃς ταχεως σε | ||
| Αἰσωπου ὑπηντησεν αὐτῳ ὁ στρατηγος , και γνωρισας ὁτι του Ξανθου ἐστιν , λεγει αὐτῳ ” που πορευει ; “ |
| ἀσφαλτος . και τοις μεν χυτοις χρη τα οἰκοδομηματα συνδειν κολλαν , συναπτειν , συναρμοττειν συμπηγνυναι , συμβαλλειν , τιτανῳ | ||
| προϲτιθεμενην . Ναρκιϲϲου ἡ ῥιζα ξηραντικηϲ ἐϲτι δυναμεωϲ , ὡϲ κολλαν τραυματα μεγιϲτα μεχρι και των κατα τουϲ τενονταϲ διακοπων |
| : ὑπο ποιαν γαρ κατηγοριαν ταυτα ἀναξομεν ; ἠ δεηθωμεν ἑνδεκατης ; ὁπερ ἀτοπον . Ὁπερ ἐμελλε τῳ Ἀριστοτελει τις | ||
| ἑως των αὐτων ἡμερινης . Τῃ τεσσαρεσκαιδεκατῃ , ἀπο ὡρας ἑνδεκατης και τριων μοριων ὡρας νυκτερινης , ἑως των αὐτων |
| δε το ζῳδιον ἐν ἀνεμῳ λιβι , προσκειται δε τῳ κλιματι τῳ της Αἰγυπτου και ταις περιξ πολεσιν , ἐκ | ||
| , ἀδηλον ἐχει : ὁταν δε και τονος προσῃ τῳ κλιματι τουτῳ και τῃ φορᾳ , τοτε γινεται το κακον |
| ” , “ Ποσειδον ” και “ Ἀπολλον ” ἐπι θαυμασμου , ἐπιρρηματικως , ἐκπληκτικον , ἐπι θαυμασμου τουτο . | ||
| τα ὑπ ' αὐτων κελευομενα παντας βιουν , σπουδαζοντες μειζονος θαυμασμου και σεμνοτητος τυχειν , ἀνεπλασαν περι αὑτους ὑπερβαλλουσαν τινα |
| ἀνεχοντα της γης . ἠδη δε τινες των ἰατρων τιλους ὠνομασαν ταυτας τας τριχας . καλουνται δ ' ὀφρυων κεφαλαι | ||
| του ὁριζοντος γωνιων ἐμφανιζεσθαι . Τους γαρ ἀνεμους ἀλλοι ἀλλως ὠνομασαν των παλαιων , δυνατον δε ἐστιν τῳ βουλομενῳ ἀπο |
| τον Ἰωαννην , τεχνικον δη τινα ἱερακοτροφον , τον Φραβιθον ἀφειλοντο της ψυχης . [ . . . . , | ||
| μεγαλας ἐχουσαι προσοδους , ἁς οἱ βασιλεις μεν ἱερας οὐσας ἀφειλοντο την θεον , Ῥωμαιοι δ ' ἀπεδοσαν : παλιν |
| . ἐπει δε ἠτοι παντα ἠ πλειστα των ἀρθρων χωρις ὀργανικης μηχανοποιϊας καταρτιζειν παρακελευσαμενος καινον ὀργανου τροπον ἐν τοις ἐφεξης | ||
| διεπει . ὁτι οὐ μονον της ἀνθρωπινης φωνης ἀλλα και ὀργανικης και κοσμικης και ἁπλως ἐναρμονιου φωνης ζʹ ὑπαρχει τα |
| και χλευασμον ἐπι τῳ δολοφονησαι δοκουντι . ἡ μεν οὐν ἀγανακτησις ἐπι τῃ του δεδρακοτος γνωμῃ γινεται , ὁτι το | ||
| ἐπηκοῳ στας ” ἀνδρες ” εἰπεν , „ ἡ μεν ἀγανακτησις ὑμων εὐλογος και δικαια : χρηστα γαρ ἀφ ' |
| ἐθνος , και πολεις αἱδε : Κορσιαι , Σιφαι και λιμην , Εὐτρητος και τειχος Βοιωτων . Παραπλους δε της | ||
| λιμην Νεαπολιτων . καταχρηστικως δε ὁρμος λεγεται ὁ λιμην : λιμην γαρ λεγεται το ὁλον πλατος και ὁ κολπος , |
| ἐστι δευτερα . ἀλλα δη ἡ ΕΘ της ΘΚ μειζον δυνασθω τῳ ἀπο ἀσυμμετρου ἑαυτῃ μηκει : και ἀσυμμετρος ἐστιν | ||
| ὑποκειμενης ταλαντων δʹ ἀντι εʹ , τουτεστιν ὁ κινων ἀνθρωπος δυνασθω καθ ' αὑτον ἀνευ μηχανης ἑλκειν ταλαντα δʹ , |
| ψυχῃ : ὡν γαρ εἰσηγαγεν ἑκαστη των αἰσθησεων , ὡσπερ δακτυλιος τις ἠ σφραγις ἐναπεμαξατο τον οἰκειον χαρακτηρα : κηρῳ | ||
| τυχοι , Ἀχιλλεως και κηρια πολλα παρακειμενα , ὁ δε δακτυλιος σφραγιζετω τους κηρους παντας . ὑστερον δε τις εἰσελθων |
| ὀντων δε την πατριδα σημαινει , ἡς ἐξεφυ τις και ἐξεγενετο , ὡσπερ και του ὀμφαλου . ἐαν οὐν τι | ||
| σε περι ὡν ἐβουλομην , ἐπειδη μονῳ προς μονον οὐκ ἐξεγενετο . καιρον δ ' ἐχει παντη λεγεσθαι τα καλα |
| της γραφης λεγειν , μη κωλυειν τον νομον ἠ αὐτον γεγραμμενα λεγειν ἠ ἐκεινον ἀγραφα : τον γαρ νομον οὐκ | ||
| ἐστι καταγεγραμμενα : κενα μαλλον ἠ ὁτ ' ἠν οὐδεπω γεγραμμενα οὐδ ' ἐστιν εἰπειν περι μαγειρικης : ἐπει εἰπ |
| θεαματων καλων , και ὀνειρων ἀληθινων . Ἠλθεν εἰς Σπαρτην Συρακοσιος σοφιστης , οὐ κατα την Προδικου καλλιλογιαν , οὐδε | ||
| ταττειν συν αὐτοις και ἐκεινο γε δηπου . Γελων ὁ Συρακοσιος καθευδων βαθυτατα ἐδοκει διοβλητος γεγονεναι . και το μεν |
| και Βιτιαν και Βουχετα . . . Πανδοσια : Δημοσθενης Φιλιππικοις . περι της ἁλωσεως των ἐν Κασσωπιαι πολεων , | ||
| λεγεται και τραπεζικος , οὑ μεμνηται και Δημοσθενης ἐν τοις Φιλιππικοις : τον μεν των χρηματων λογον παρα παντων λαμβανειν |
| ἀλλα μολις ποτε Σεβηρος , λυπῃ το πλειστον διαφθαρεις , ἀνεπαυσατο του βιου , ἐνδοξοτατα βιωσας , ὁσον προς τα | ||
| τῳ τραχηλῳ αὐτου , και ἀπηλθεν εἰς Βαβυλωνα και ἐλθων ἀνεπαυσατο ἐπι τι ξυλον ἐξω της πολεως εἰς τοπον ἐρημον |
| ἐπειτα δε ὁτι και του συμφεροντος ἑνεκεν των ἀκουοντων πολλακις ἀμφιβολοι διδονται χρησμοι την διανοιαν αὐτων γυμναζοντες : χρωνται γαρ | ||
| . οὐ πεποιθοτες τυχῃ ] οὐ θαρρουντες , ἀλλ ' ἀμφιβολοι ὀντες εἰ ἐτι σωθειημεν . ἐβουκολουμεν ] ὡσπερ ἐθεραπευομεν |
| Πανηγυρικῳ . Κυρειον στρατευμα το μετα Κυρου συναναβεβηκος , ὁτε ἐστρατευσεν ἐπι τον ἀδελφον Ἀρταξερξην : οὑ μετειχε και Ξενοφων | ||
| , ἀλλα και ἐκ των πλησιον πολεων , ἀξιολογῳ δυναμει ἐστρατευσεν ἐπι τας Θηβας . ἀντιταχθεντων δε των Θηβαιων ἐγενετο |
| μεν οὐν παρα τους προτερον πρωτος το την αἰτιαν διελειν εἰσηνεγκεν , οὐ μιαν ποιησας την της κινησεως ἀρχην ἀλλ | ||
| ἀλλων δια την ἑορτην ἱερομηνιαν ἀγοντων , λαθρα τον νομον εἰσηνεγκεν . καιτοι χρην ς ' , ὠ Τιμοκρατες , |
| πλεοναζοντα τεκμαιρομενος . ἐγω δ ' ἀει δια της ἱερας καθαιρω , προσβαλλων ἐνιοτε μεν ἐλλεβορου μελανος , εἰ μελαγχολικωτερον | ||
| ὑπο της εὐτυχιας ὑπειληφε . . . Τι οὐν οὐ καθαιρω τα τροπαια ; τι οὐκ ἀνατρεπω τας στηλας ; |
| και ἐνιοτε οἱς αὐτος τις ἐνοχος ἐστι , ταυτι φθασας κατηγορησε του πλησιον ἐκφυγειν οὑτω πειρωμενος την διαβολην . και | ||
| , μαθητου την φωνην αὐτωι χρησαντος Ἀρχαγορου του Θεοδοτου . κατηγορησε δ ' αὐτου Πυθοδωρος Πολυζηλου , εἱς των τετρακοσιων |
| ἀν εἰη μειζον κακον [ ἠ ] θαλλουσης και εὐφορουσης ἀφροσυνης ; ἀλλα και „ το ποτηριον Φαραω „ , | ||
| περι τον βιον τεχνην , δει θεωρητικον αὐτον εἰναι της ἀφροσυνης καθαπερ και τον τεχνιτην της ἀτεχνιας , δεδεικται δ |
| ἀλλα ἀπεθνησκεν ὑπερ της Σπαρτης : μερος ὁ Ὀθρυαδας , Καλλικρατιδας μερος : τοιγαρουν ἀφαιρουμενων σμικρων μερων , ἐσωζοντο αἱ | ||
| ὡρμισατο εἰς τον εὐριπον τον των Μυτιληναιων . ὁ δε Καλλικρατιδας ἐπιπλευσας αὐτῳ ἐξαιφνης δεκα μεν των νεων ἐλαβε , |
| πρωτα διδασκοντας γραμματα και ὑπο του τυχοντος ὑβριζομενους και κατα κορρης παιομενους ὡσπερ των ἀνδραποδων τα ἀτιμοτατα . Φιλιππον γουν | ||
| , οἱ ἐς τα ἐθνη φοιτωσι , μονον οὐκ ἐπι κορρης παιει δουλουμενους τοις χρημασιν [ ἠ ὑπερορωντας αὐτων δια |
| ηʹ . ] δευτερα ] ⌈ κθʹ . / [ εἰκοστη ηʹ . ] ※ . εἰθ ' ἡν ] | ||
| , ἐνατη , ἑνδεκατη , ἑπτακαιδεκατη , εἰκοστη πρωτη , εἰκοστη ἑβδομη , τριακοστη πρωτη . Εἰδεναι δε χρη , |
| . Ξ πλεκταναισι ] περιπλοκαις . περιδρομον κυτος : το χωρημα της ἀσπιδος : ἡ δε περιφερεια της ἀσπιδος κυκλῳ | ||
| ψηλαφᾳ . εὐρυτερον : πλατυτερον . κυτος : πλατος , χωρημα , την θεσιν . ἀμφιβαλεσθαι : εἰς το , |
| του , „ τους ἡγεμονας ἀνειλεν ὁ θεος φυλαττεσθαι και ἀμφισβητουσι προς ἑαυτους οἱ ῥητορες και οἱ στρατηγοι , ” | ||
| οἱ τον Εὐξεινον οἰκουντες το ἀγαλμα εἰναι παρα σφισιν , ἀμφισβητουσι δε και Λυδων οἱς ἐστιν Ἀρτεμιδος ἱερον Ἀναιιτιδος . |
| . Χειρισοφος μεν οὐν και ὁσοι ἐδυνηθησαν του στρατευματος ἐνταυθα ἐστρατοπεδευσαντο , των δ ' ἀλλων στρατιωτων οἱ μη δυναμενοι | ||
| ἀπαγουσιν αὐτους ἀπο του λοφου και προελθοντες ἐς το ὁμαλον ἐστρατοπεδευσαντο ὡς ἰοντες ἐπι τους πολεμιους . Τῃ δ ' |
| ' ἀπο του συνοικησαντος αὐτῳ Μεγαρεως του Ποσειδωνος οἱ Μεγαρεις ὠνομασθησαν . ἀριστευοντες ἐρετμοις : ναυτικοι γαρ εἰσι . μαρ | ||
| ἀνηλωκεναι κρομμυων και σκοροδων και τυρου ταλαντα μυρια πεντακοσια . ὠνομασθησαν δε πυραμιδες ἀπο των πυρων , οὑς ἐκει συναγαγων |
| μεσαι κατα το συνεχες ἀναλογον λαμβανονται , ὡν ὁ μεν Νικομηδης την κατασκευην ἐξεθετο μονον , ἡμεις δε και την | ||
| ἀριθμον , περι την Σκυθιαν ἐπαυσε την ἐπιθυμιαν . και Νικομηδης γογγυλιδα μασωμενος ἀφυης τοτ ' ἐλεγε τοις φιλοις ἐγκωμιον |
| . Ὁτι ὁ αὐτος μελλων προς πλειονας παρατασσεσθαι παρεσκευασεν ἀνδρα ἀγνωτα ἐστεφανωμενον προελθοντα ἀπαγγειλαι και εἰπειν , ὡς Τροφωνιος σοι | ||
| ὀφρυς ἐχοντα και λοφους , δειν ' ἀττα μορμορωπα , ἀγνωτα τοις θεωμενοις . οἰμοι ταλας . σιωπα . σαφες |
| ἐπι πλου τιθεασιν , πλην και ἐπι ὁδοιποριας , ὡς Αἰσχυλος και Ἀριστοφανης . . , : ἀκταινωσαι . . | ||
| : . . . φοιταις ἐπι δειπνον ἀνηστις , και Αἰσχυλος ἐν Φινει : × – ἀνηστις δ ' οὐκ |
| οἰσθα , το καλουμενον ὑπο των ἰατρων ἀρτομελι κατασκευαζοντες εἰς καταπλασμα τοιαυτης φλεγμονης , ὑδατος ἐμιξαμεν , ἐπι δε σπληνος | ||
| σκευαζεσθω δε χωρις ὀξους . ἁρμοζοι δ ' ἀν το καταπλασμα τουτο και δοθιησι και τοις ἀλλοις φυμασι τοις σκληροις |
| ἀνθρωπικας ποιουσα , ἡτις εἰς ταὐτον τῃ κατ ' οὐσιαν ἑτεροτητι των ψυχων συντρεχει . Δευτερα δ ' ἐστι κρισις | ||
| ἀλληλων . ὁλως δε τας μεν ἀρχας ἁμα οὐσας εὐλογον ἑτεροτητι διαφερειν , ὡσπερ και τους της φυσεως λογους ἁμα |
| ἀρχον ἀρηϊφιλον ποθεοντες φοιτων ἐνθα και ἐνθα κατα στρατον οὐδε μαχοντο . Οἱ δ ' ἀρ ' ἰσαν ὡς εἰ | ||
| κατα τειχος ἐβαινον , ἱππους δ ' εἰσελασαντες ἐπι πρυμνῃσι μαχοντο ἐγχεσιν ἀμφιγυοις αὐτοσχεδον , οἱ μεν ἀφ ' ἱππων |
| ἀλλα μην ἐπι των λυπουμενων ἐστιν εὑρειν ὠχροτερον και ἁπλως ἀχρουν το σωμα . τῳ γαρ την ἐμφυτον θερμασιαν εἰς | ||
| δυϲκινητον τε και δυϲπνουν γιγνεται το βρεφοϲ και ἀνορεκτον και ἀχρουν και λημαϲ ἐχει παχειαϲ και μυξαϲ ὁμοιαϲ φυϲαι τε |
| . . . . . ; : Ἑκτορα ἐμπεσεισθαι ταις ναυσι . . Ι Λ Μ Ο . ἠερι γαρ | ||
| ἐχοντες μεγιστην των Ἑλληνων τας τε ἁμαρτιας ἡμων τηρουσιν ὀλιγαις ναυσι παροντες , και ὀνοματι ἐννομῳ ξυμμαχιας το φυσει πολεμιον |
| ὑπηρτημενου και μετεωρου λαμβανεται ἀκρου ταις χερσι , και ἐγκρατως εἰχετο οὐκ ἐπ ' ὀλιγον : οἱ δε αἰλουροι , | ||
| ἐμαυτον ἀτρεμα , ἡ δε της τε ὀσφυος της ἐμης εἰχετο , ὡστε μη ὑποχωρειν , και αὐτη εἱπετο το |
| και τῃ ΔΖ δια του Γ παραλληλος ἠχθω ἡ ΓΗ συμπιπτουσα τῃ ΒΑ κατα το Η , και προσεκβεβλησθω ἡ | ||
| τῃ τομῃ , ὡσπερ και ἡ δια του Θ ἀπεδειχθη συμπιπτουσα τῃ τομῃ κατα τα Μ , Ν σημεια : |
| , ἐξεφερε δη και ἀλλας Μηδικας στολας , παμπολλας γαρ παρεσκευασατο , οὐδεν φειδομενος οὐτε πορφυριδων οὐτε ὀρφνινων οὐτε φοινικιδων | ||
| χρηματα παντα διαγνους κατακομιζειν ἐπι θαλασσαν , ἁμαξας και καμηλους παρεσκευασατο και μετα της δυναμεως ἐχων ταυτα προηγεν ἐπι της |
| αὐτον . Ὁταν γουν εἰς τι σκευος ἐγχεωμεν τι , ἀντιλαμβανομεθα ἐξιοντος του ἐν αὐτῳ πνευματος , και μαλιστα , | ||
| παντα μιξεις πολυπλοκωτατας ἐχοντα και κρασεις . αὐτικα των χρωματων ἀντιλαμβανομεθα πως ; ἀρ ' οὐ συν ἀερι και φωτι |
| γραμματικος ὠν , ὡς φησιν ὁ Ταραντινος Ἡρακλειδης , πρωτος ἐπεβαλετο τας τοιαυτας ἐξαπλουν φωνας . ὡς δε και ὁ | ||
| των ἐκ Συρακουσης ἐνεχθεισων αὐτῳ , και δια της μεταλλειας ἐπεβαλετο τα τειχη σαλευσαι . των δε Καρχηδονιων ἀντιμαχομενων δια |
| κιθαρας μεσον Ἀσκληπιου και της Ὑγιειας δεικνυσινἀναθημα τουτ ' ἠν Ὀλυμπιου του πατρος . Ὀλυμπιου δια χρονου παλιν οἰκαδε εἰσελθον | ||
| πολιν εἰς το λοιπον . ἑτερωθι δε ἐτι λαμπροτερον Προς Ὀλυμπιου Διος σε χρυσεα κλυτομαντι Πυθοι λισσομαι Χαριτεσσι τε και |
| το ἐκ Παρου μη ποιουμενος ξυνεμπορον της ἑαυτου σοφιας , Πριαμιδης τε γαρ ἱκανως ἐστι και τον Ἑκτορα ὑμνων οὐ | ||
| τας σφων ὀψεις , Διομηδης τε ὁ Τυδεως και ὁ Πριαμιδης Ἀλεξανδρος : ὁ μεν Διομηδης σωφρων ὠν ἀνηρ και |
| και τινων προδοσιαν , οὑτοι μεν διαλυθεντες εἰς τας πατριδας ἀπηλλαξαν του μεγιστου φοβου Καρχηδονιους . και τα μεν κατα | ||
| . ὡς δ ' εἰπειν συνελοντα , κληρονομουντες διαγεγονασιν ὡν ἀπηλλαξαν αὐτους ἑκαστοι πολεμων . ἀρ ' ἐχουσι χαριν Λακεδαιμονιοι |
| Και ταυτα μεν του ἀμφημερινου τα γνωρισματα . Ὁ δε ἀκριβης τριταιος γινεται και παροξυνεται ἐπι πληθει και σηψει της | ||
| συνεκδεξασθαι δει τῳ και τριποδ ' ὠτωεντα το φερεσθαι : ἀκριβης γαρ ὁ ποιητης περι τα ἀκτα και φορητα . |
| ταις ναυσιν ὀντες του λιμενος ἐστερημενοι , τροφης δε ἀπορουντες εἰωθεισαν καθ ' ἡμεραν ἐπι την χωραν ἐξιεναι και τας | ||
| ἐν οἰκῳ θυριδας μη ἐχοντι . και γαρ ἀντιπαθειᾳ τινι εἰωθεισαν ὡς ἐπιπαν οἱ ἀγριοι κροκοδειλοι νυκτος ἐπερχεσθαι τῳ δηχθεντι |
| τους δε Λιβυας θαυμαζοντας την εὐταξιαν και το της ψυχης μεγαλοπρεπες , τροφας τε παρεχεσθαι τοις ἀνθρωποις δαψιλεις και συστρατευειν | ||
| εἰς λογον ἀει τελευταν ποιεις . Ἀλλα νη Δια το μεγαλοπρεπες τε και ἐλευθεριον ἀμυδρως ἀν τις ἐμφαινεσθαι φαιη τῳ |
| ' αὐτο δε το ὑπαρχον : μιαν γαρ των Ἐρινυων ὑπελαμβανεν αὐτην εἰναι , καθο και προσιουσαν και τημελειν αὐτον | ||
| προσεφερε και την κυλικα της δυσωδιας μελιτος πληρη τοις λογισμοις ὑπελαμβανεν . Ἐν τουτοις παλιν ἀποφασις ἐξηνεκτο παρα του τυραννου |
| εἰς τον σον οἰκον προπεμψειαν ἀν ; και ὁ Ὀτυς ἐπηρετο : Δοκουντα δ ' , ἐφη , ὠ Ἀγησιλαε | ||
| το καλλος και το μεγεθος . ἐνθα δη ὁ Τιγρανης ἐπηρετο την γυναικα : Ἠ και σοι , ἐφη , |
| ἀλλ ' ἐξαιρεται ὑψου ἀει προς τον οὐρανον , χαμαι πιπτουσης της ἐπι τον ζοφον ἀγουσης . ἀλλ ' οὐδε | ||
| , ἁτε της ὀψεως ἐν τῳ δι ' αὐτων ἐπιπεδῳ πιπτουσης και ἐτι ὁ δια Συηνης παραλληλος ὀρθος προς ἐκεινην |
| μετεωρῳ μεν ᾠκισται , θεας δε αὐτοθι ἀξια το μεν Ἀφροδιτης ἐστιν ἱερον , το δε Ἀσκληπιου και ἀγαλμα ὀρθον | ||
| την Νικοπολιν και το Ζεφυριον , ἀκρα ναϊσκον ἐχουσα Ἀρσινοης Ἀφροδιτης : το δε παλαιον και Θωνιν τινα πολιν ἐνταυθα |
| ἰσχυον . ὁ δε γε παις ὁ ἐμος και τειχων κατεφρονησε , και την πολιν ἐχειν εἰς τροπαιον . ἀνῃρεθην | ||
| ἀλλως παρα Ῥωμαιοις . και δια τουτο των μεν ὀνοματων κατεφρονησε , των δε πραγματων και αὐτων των σημειων φροντιδα |
| ποαι μετ ' ἀλφιτων λεπτων ἐμψυχουσιν ἱκανως , και φοινικες λιπαροι του ὑμενοειδους αὐτων ἐξαιρεθεντος δι ' ἑψησεως τακεροι γενηθεντες | ||
| τε ϲαρκεϲ ϲυντηκονται , και οἱ ὀνυχεϲ γρυπουνται , και λιπαροι και ἐκλευκοι ἠ ἐξωχροι φαινονται . του δε παθουϲ |
| Χρυσιππου αὐτῳ φονος και ἁ προς τον Θυεστην ὡς ὠμα διεπραττετο , παντα ταυτα ζημιωδη και ἀτηρα προς ἀρετην . | ||
| πολυν λογον καταβαλλεται περι χρωματων . και ταυτα μεν αὐτῳ διεπραττετο ἀχρις ἐτων εἰκοσι , μετα δε τουτο ἐφοιτησε Σωκρατει |
| οἰκειον μεσον ἀποβλεπουσα ποιει , ἡ δε ἀρετη πασης τεχνης ἀκριβεστερα και ἀμεινων ἐστιν , ὡσπερ και ἡ φυσις , | ||
| , ὁπως ἀν ἡμιν ἡ της στασεως ἐπιγνωσις ἐξ ἀμφοιν ἀκριβεστερα γενοιτο . στασις τοινυν ἐστι προτασις ἁπλη ῥητορικη προς |
| ? [ ] ἀνανδρως ἠ παλιν | αὐ ? ? μανικως ? φυγην [ ἠ ] θανατον ? ? ? | ||
| κατεχει ταυτην και ἀγνοειται ὑφ ' ἡμων , δια τουτο μανικως διακειμεθα περι την παρουσαν ζωην και πανυ ἐρωμεν ταυτης |
| , εἰς ἁ παντων ἡμων ὁ νους καθαπαξ κεχηνως τροφης ἐπελαθετο , δεον οὑτως εἰπειν , ἐπειδη ὁ Σωκρατης ὡς | ||
| μυθον δικαζοντι . καιτοι ἑτερος γ ' ἀν ἐχων συνεχειαν ἐπελαθετο και αὐτος ἑαυτου , μη ὁτι του ἀντιπαλου , |
| . . ἀντι του εἰπειν λιαν πιονες . . λιπαροι ἀτοπως . . σφηκωδεις : Λεπτοι κατα το μεσον , | ||
| τα πλοια , ἐπει ἐν γε τῃ ἀλλῃ ἀναχωρησει οὐκ ἀτοπως οἱ Θρᾳκες προς το των Θηβαιων ἱππικον , ὁπερ |
| τριβειν , δια του ι , ἀμαθεις : οὐ γαρ ἐμφανως ἐθεραπευεν ὁ Ἀσκληπιος , ἱνα και τῳ Νεοκλειδῃ ἐγχειρισαι | ||
| μη ἀρδομενα φθινει και ἀφαυαινεται , ὡσπερ αὐ τα ποτιζομενα ἐμφανως αὐξεται : τα γαρ τεως δια βραχυτητα χαμαιζηλα ἐξαιφνης |
| σε φασιν , Ἀπολλωνιε , τουτι γαρ ἀπηγγειλεν ἐνταυθα και Στρατοκλης ὁ Φαριος ἐντετυχηκεναι σοι φασκων ἐκει , και την | ||
| γαρ και Ἁγνιας , ὠ ἀνδρες , και Εὐβουλιδης και Στρατοκλης και Στρατιος ὁ της Ἁγνιου μητρος ἀδελφος ἐξ ἀνεψιων |
| θλιφθεισα ὑπ ' αὐτου τον αὐχενα και ὀδυνηθεισα , ἐξελθουσα ἐδακεν αὐτον . θνησκοντα οὐν ὑπ ' αὐτης τον κυβερνητην | ||
| . * ἑρπησταο : ἑρπετου * ἐβρυξεν : ἐφαγεν ἐλαβεν ἐδακεν βρυχω σημαινει το συνερειδειν τους ὀδοντας μετα ψοφου ἐδακε |
| και τους ἀλλους βαρβαρους λῃστευοντες . Ἡρακλεωται δε και Σινωπεις ἀπεστειλαν αὐτοις πλοια , δι ' ὡν αὐτοι τε και | ||
| προφασεις , πρεσβευτας ἐξ ἑκαστης πολεως τους ἐπιφανεστατους εἰς Ῥωμην ἀπεστειλαν , οἱ κατασταντες ἐπι την βουλην ἐλεγον κατηγορεισθαι την |
| κυπαρισσου σπερματος # γ , βραθυος # δ , ναρδου Κελτικης # γ , κοστου # β , σμυρνης # | ||
| ἐπι τον δια Βορυσθενους παραλληλον , ὁς γε δια της Κελτικης παρωκεανιτιδος ἀν εἰη : τοσουτους γαρ πως διελθοντες συναπτουσι |
| την των ὀδοντων ἀντιτυπιαν ἐγχριμψαντος δε , ὁ ἐστι του φαλαγγιου πληξαντος , ἀνουτητον και ἀτρωτον το σωμα μενει του | ||
| ἀρχομενου του ἐαρος ἐν τοις ὁδοις , και αὐτου του φαλαγγιου τα ὠα , ἐαν λαβῃς εἰς ὀνομα του πασχοντος |