χερς ἀπο , νους δε παρα , και Ἐμπεδοκλης ἁλς ἐπαγη ῥιπῃσιν ἐωσμενος ἠελιοιο . ἠ ἐν τῃ ἑξης ἐστι | ||
εἰσω ἀγκιστρον κατεδυ τεθοωμενον εὐρεϊ λαιμῳ , ἐν δ ' ἐπαγη γλωχισιν : ὁ δ ' ἑλκεϊ θυμον ὀρινθεις πρωτα |
πολλοις δημοταις . Ὁμοτροπον δε τι τουτῳ και παλαι ἐν Λακεδαιμονι γενεσθαι . Μηνυθεισης γαρ ἐπιβουλης τοις ἀρχουσιν ὁτι ὁταν | ||
” Ζυγιανος Ταυριανος Σκορπιανος ” . Σκοτινα , τοπος ἐν Λακεδαιμονι , ἐν ᾡ τιμαται Ζευς Σκοτινας , ὡς Παυσανιας |
σωμα ἐλαιῳ ἀνηθινῳ . εἰ δε μη πυρεττοιεν , εἰς κολοκυνθιδος κελυφος ἐμβαλων οἰνον και θερμανας διδου πιειν . ἀλλο | ||
την ὑστεραν χρη κενουν τοις φλεγμαγωγοις ὁμοιως πεσσοις τοις δια κολοκυνθιδος σκευαζομενοις , οἱτινες ἀναγραφησονται προς τας μη συλλαμβανουσας δι |
τα γραμματα σου λογοις . ὡν ἐν τοις παρουσιν ἀναγινωσκομενων ἐπαινῳ πολλῳ συ τε ἐτιμω και βασιλευς ὁ μεγας , | ||
τῳ μεν ἐγκωμιῳ δοξαι και εὐδοξιαι , τῳ δ ' ἐπαινῳ κλεος και εὐκλεια : δοξα μεν γαρ ἐστι το |
δε φιλοσοφων και ἐν Κυνοσαργει διαλεγομενος ἰσχυσεν αἱρετιστης ἀκουσαι . Μιλτιαδης οὐν και Διφιλος Ἀριστωνειοι προσηγορευοντο . ἠν δε τις | ||
Ἐμπεδος , Τιμασιος , Πολεμαιος , Ἐνδιος , Τυρσηνος Καρχηδονιοι Μιλτιαδης , Ἀνθης , Ὁδιος , Λεωκριτος Παριοι Αἰητιος , |
πραγματων , ὡς ἐχει το [ πολλα ἠν ἑτερα περι Θουκυδιδου διεξελθειν , εἰ μη το παντα ἐρειν το των | ||
Θουριοις κατῳκισθησαν . ἐν δε τῳ περι Ἀνδρειας Μελησιαν τον Θουκυδιδου του ἀντιπολιτευσαμενου Περικλει και Λυσιμαχον τον Ἀριστειδου του δικαιου |
καιρον , ἀλλ ' εἰς ἁπαντα τον βιον πολλακις αὐτην ἐσωσεν ἐκ μεγαλων κακων . γυνη τις ἀφικετο προς τον | ||
μετα ῥοδινου ἠ μηλινου καθ ' ἑκαστην ἡμεραν , πολλους ἐσωσεν . Ἀντιδοτος ποδαγρικοις λαμβανομενη ἐπ ' ἐνιαυτον κατ ' |
εἰδως αὑτῳ την εὐνην . οὐ γαρ ἠν ἑτεραν της ἁρπαγης αἰτιασασθαι προφασιν . Ἀκολουθον , οἰμαι , τῳ Μυκηναιῳ | ||
των Ἀρκαδων και Ἀχαιων ἑκοντες ᾐσαν συστρατευσομενοι και μετειχον της ἁρπαγης . και ἐγενετο αὑτη ἡ στρατεια ὡσπερ ἐπισιτισμος τῃ |
οὑτω και τα ἐξωθεν ἀγαθα , προστιθεμενα τῳ καλῳ και εὐδαιμονι , συνεπικοσμει αὐτου τον βιον , και την χρησιν | ||
ἠ ἑαυτους και τα ἑαυτων , χρεια δια τουτο τῳ εὐδαιμονι φιλων , ὁπως ὁρων τας του φιλου πραξεις και |
: οὐδε ἐγραψα μεν , οὐκ ἐπρεσβευσα δε : οὐδε ἐπρεσβευσα μεν , οὐκ ἐπεισα δε Θηβαιους ; Ἀλλα μην | ||
οὐκ ἐγραψα δε , οὐδ ' ἐγραψα μεν , οὐκ ἐπρεσβευσα δε , οὐδ ' ἐπρεσβευσα μεν , οὐκ ἐπεισα |
οἱον λευκον μελαν καθησθαι ἑσταναι . τουτων οὐν τα μεν συμπληρωτικα ἐστι της οὐσιας ἠγουν της ὑπαρξεως , το γενος | ||
λεγειν τον τραχηλον ἠ την κεφαλην μη του ἐκτος ἀνθρωπου συμπληρωτικα εἰναι μερη , ἀλλα της ἡμετερας συμμνημονευσεως . εἰ |
ῥηματων το προ του ἐσχατου : οὐ γαρ το ω χαρακτηριζει την συζυγιαν , ἀλλα το προ αὐτου : πολλα | ||
ἀσυμπτωτοι , το δ ' εἰς ἀπειρον ἐκβαλλομενας μη συμπιπτειν χαρακτηριζει τας παραλληλους , και οὐδε τουτο ἁπλως , ἀλλα |
σημειον δε , ὁτι ἡ εὐτυχια δοκει ταὐτον εἰναι τῃ εὐδαιμονιᾳ , ἡ δε εὐδαιμονια εὐπραξια τις και περι πραξιν | ||
οἰονται εἰναι ἡδυν : και εὐλογως την ἡδονην συμπλεκουσι τῃ εὐδαιμονιᾳ , ὡς ἑτεραν μεν οὐσαν την ἡδονην της εὐδαιμονιας |
ὁ Γοργιας οὑτοι ῥητορες λαλοι εἰσιν , ηὐξησε δε τῳ πληθυντικῳ την κατηγοριαν . Γοργιαν δε νυν λεγει τον ῥητορα | ||
πολλακις το αὐτο παραδειγμα εἰπε , δια τουτο ἐχρησατο τῳ πληθυντικῳ , ἠ ὁτι αἱ ἀποδειξεις , ὁταν δια μερικων |
θεοις ἐοικοτων , ἐκεινο δεἀλλ ' ἐγω μεν οὐδεν ἐρω δυσχερες , δεομαι δε σου τηρησαι τε ἁ ἐνομισας δικαια | ||
ἐραν , ἀλλοτριων δε κακων ἀμνημονευτον εἰναι . ἐρωτηθεις τι δυσχερες , “ την ἐπι το χειρον , ” ἐφη |
ἀναγκη μεν θεασασθαι και γνωριζειν : ἀνευ γαρ γελοιων τα σπουδαια και παντων των ἐναντιων τα ἐναντια μαθειν μεν οὐ | ||
περιττολογειν και ἐμποδιζειν ἀλλοις θελουσι λεγειν , ὡς ἀν τα σπουδαια λεγοντες ἐξελθοιεν , μεχρις ἀν και το ὑδωρ ἐκχυθῃ |
ἑλενιου ἀνα # δ ἁρμαλα ὁ καλουϲι βηϲαϲα # β χαμαιλεοντοϲ μελανοϲ ῥιζηϲ # β καρποβαλϲαμου # α ϲχοινου ἀνθουϲ | ||
λευκην ἠ ἀμφοτεραϲ μιξαϲ . ἐϲτι δε ἡ μεν δια χαμαιλεοντοϲ ἡδε : λιθαργυρου # α # β , ἁλοϲ |
του Βυζαντιου παντων των προς τον πολεμον χρησιμων ἑτοιμως χορηγουμενων ἐμερισε τας δυναμεις εἰς δυο μερη και τους μεν ἡμισεις | ||
. Δια τι οὐν , ὠ πατερ , οὐ πασιν ἐμερισε τον νουν ὁ θεος ; Ἠθελησεν , ὠ τεκνον |
γαρ το ζεον πραϋνθησεται και τα διατεταμενα των σπλαγχνων ἐσται χαλαρα και δια τουτο και τα των πυρετων ἐσονται πραοτερα | ||
: ἐπι πληθους εὐδαιμονιας . Ἀγαθωνειος αὐλησις : ἡ μητε χαλαρα μητε πικρα , ἀλλ ' εὐκρατος και ἡδιστη , |
ὁμοιως Ϛ . . . . , : Παραλος και Σαλαμινια : ταυτας τας τριηεις εἰχον δια παντος προς τας | ||
τας δωδεκα ναυς των Ἀθηναιων , ὡν ἠσαν αἱ δυο Σαλαμινια και Παραλος . και οἱ μεν Κερκυραιοι κακως τε |
και ὁ Ὑδασπης οἱ ποταμοι ὀρυγας τρεφουσιν . ὁτι οἱ Αἰγυπτιοι ἱερεις σεβουσι τους ὀρυγας , ἐπειδη αὐτοι τον Σειριον | ||
ὁ των δακτυλων ἐστι κροτος . προτεινουσι δε ἀρα οἱ Αἰγυπτιοι και ξενια αὐταις . ἐπαν γαρ ἀπο δειπνου γενωνται |
του φευγοντος ἀντιστατικη , ἐν ἀλλοις δε ἀν ἡ μια συγγνωμονικη , ἡ ἑτερα μεταστατικη : και το παραδειγμα ὡς | ||
μεταληπτικη ἀντιθεσις : ἀλλ ' ἐδει δεηθηναι Ἀλεξανδρου . ΛΥσις συγγνωμονικη : ὁτι ἐφοβηθημεν μη ἀποτυχωμεν και προςελθοντες ματαιοπονησωμεν , |
του τοιουτου και ἐν τῳ χειρονι γιγνομενης ἐπιστροφης προς τα ἀμεινω , τῃ δε λεγομενῃ του παντος εἰναι το μηδ | ||
μεν ἰδων τοιν υἱεοιν στεφανουμενον , τον δε των στεφανωθεντων ἀμεινω . ἐγω δε αὐτοιν ἠγασθην μεν και τα του |
και περιβολῃ : ταις δε ἐπ ' ἐλαττον , ὡς λαμπροτητι σεμνοτητι καλλει : οὑτω γαρ ὑπερεκπληττεται διολου τον ῥητορα | ||
μετασχηματισμοις , οἱον τῃ σφοδροτητι , τῃ τραχυτητι , τῃ λαμπροτητι , και ὁσα τοιαυτα . Ποιον εἰδος λογοποιει καθαραν |
θεων συνεθελοντων γενοιτ ' ἀν . εἰ δε τις τουτο θαυμαζει , ὁτι πολλακις γεγραπται το συν θεῳ πραττειν , | ||
της ὁλης Σικελιας ἐγκεχαραγμενον μεγαλως , ὁν βασιλευς ὁ Περσων θαυμαζει και φιλει , πεμπει δε αὐτῳ κατ ' ἐτος |
πολλης ἠ λιμενων ἠ ἀκροπολεων ἰσχυρων , ἁ ἐστι πολυ χαλεπωτερα και ἐπικινδυνοτερα κατεργασασθαι των ἰδιωτικων ἐπιθυμηματων . ἀλλα μεντοι | ||
περιδεους Ἁρμοδιῳ και Ἀριστογειτονι ἐγενετο . τοις δ ' Ἀθηναιοις χαλεπωτερα μετα τουτο ἡ τυραννις κατεστη , και ὁ Ἱππιας |
ἡμετεροις ἐγενετο , δισμυριων που σχεδον ἀθροων ἀπολομενων . εἰτα ἐπηκολουθησε τα περι Ἀκυληϊαν γενομενα και ἡ παρα μικρον της | ||
ἐκ της παρεμβολης ἐκπιπτουσι μετα θορυβου και κραυγης ἑτερος μειζων ἐπηκολουθησε κινδυνος . των μεν γαρ Ἀγαθοκλει συντεταγμενων Λιβυων εἰς |
ἠ εἰ οἱ μεν συνηκολουθουν , ὁ δε ἐλθων οὐκ ἐμαχετο τῳ ἀδελφῳ ἀλλ ' ἠ συμβας ἐβασιλευσεν ἁμα αὐτῳ | ||
τε Ἀθηναιοι ἐλθοντες συμπαρεταξαντο ὁ τε Παυσανιας οὐ προσηγεν οὐδε ἐμαχετο , ἐκ τουτου το μεν Θηβαιων πολυ μειζον φρονημα |
συγγραφῃ Ἑλλανικος , βραχεως τε και τοις χρονοις οὐκ ἀκριβως ἐπεμνησθη : ἁμα δε και της ἀρχης ἀποδειξιν ἐχει της | ||
ξυγγραφῃ Ἑλλανικος , βραχεως τε και τοις χρονοις οὐκ ἀκριβως ἐπεμνησθη . ἁμα δε και της ἀρχης ἀποδειξιν ἐχει της |
ὁ Σηλυμβριανος , το δε ἀρχαιον Μεγαρευς : μουσικην δε Ἀγαθοκλης τε ὁ ὑμετερος προσχημα ἐποιησατο , μεγας ὠν σοφιστης | ||
οἱ λοιποι δυνασται βασιλεις ἑαυτους ἀνηγορευσαν . κεʹ . Ὡς Ἀγαθοκλης Ἰτυκην ἐκπολιορκησας διεβιβασε μερος της δυναμεως εἰς την Σικελιαν |
οἱον συνεχως ἀφισταμενην πολιν ἐπεμφθη χειρωσομενος ὁ στρατηγος : ἑλων κατεσκαψε και δημοσιων φευγει : ὁ τοινυν ὁρος : οὐ | ||
εἰναι κρινων τους των κακων ἐκγονους και την ψευδωνυμον πολιν κατεσκαψε , και ἠφανισθησαν . Κλεοπατρα , ἐς ἡν κατολισθανει |
: μονη γαρ ἐξηλλαξεν ἡ διακρισις : ὡστε ὁλῳ ἑαυτῳ γιγνωσκοι ἀν την οὐσιαν ὁ νους , οὐδεν ἡττον ἠ | ||
τι ἐπισταται και ὁτι ἐπιστημην τινα ἐχει , εἰκοτως ἀν γιγνωσκοι και περι αὑτου και περι των ἀλλων : ἠ |
, τοις μεν ἐδοξε κουφολογησαι νεανικως , τον δε δημον ἀνελαβε κατεπτηχοτα και ᾑρεθη στρατηγος ἐς Ἰβηριαν ὡς πραξων τι | ||
γενομενους τιμησας ταις ἀξιαις ἑκαστους δωρεαις ἐφ ' ἡμερας τινας ἀνελαβε την δυναμιν . ἐπειτα προαγων ἐπ ' Αἰγυπτου και |
ἡ αἰθυια δε την θαλασσαν ἐντρεχει δοκους ' ὡδε κἀκεισε χαλκουν εὑρησειν . Πας ὁπερ ἀποβαλλει , και ζητει τουτο | ||
Γαϊου , ἐν δε τῃ μεγιστῃ και περισημοτατῃ και ἀνδριαντα χαλκουν ἐποχουμενον τεθριππῳ . και τοσουτον ἠν το ταχος και |
και το παθοϲ ὀνυχα προϲαγορευουϲι . ϲκοποϲ οὐν ἐϲτι τηϲ θεραπειαϲ ἠ διαφορηϲαι το πυον δια των μετριωϲ τουτο ποιουντων | ||
παχυμερεϲ εἰναι το πνευμα : ὁθεν και ὁ ϲκοποϲ τηϲ θεραπειαϲ ἀραιωϲιϲ μεν των ϲωματων , λεπτυνϲιϲ δε του πεπαχυϲμενου |
μειζονα οὐκ ἀν ζητησαις . τον γαρ υἱον σοι ποιειν πειρωμεθα τοιουτον , οἱος ὠν τῳ παππῳ προσομοιος εἰναι δοξει | ||
ἐχοντα , πρωτον διεξιτεον , ὁπως ταυτας ἐκποδων θεμενοι , πειρωμεθα ἐκεινας ὡν δεομεθα παραθεσθαι τε και παραθεμενοι μανθανειν . |
δυαδι δε τον τετραγωνον , τριαδι δε τον πενταγωνον , τετραδι δε τον ἑξαγωνον και πενταδι τον ἑπταγωνον και ἀει | ||
προσθεσις . ἠ γαρ ἑαυτῃ προστιθεται ἡ μονας ἠ τῃ τετραδι ἠ τῃ ἐξ ἀμφοτερων ἀποτελουμενῃ πενταδι . οὐτε δε |
κοκκυγος . σημειωδες δε το ὀνυχος . καθολου τε τῃ πληθυντικῃ εὐθειᾳ ἑπομενη ἡ ἑνικη γενικη χρηται τῳ αὐτῳ συμφωνῳ | ||
τοιουτο , δια τουτο τα μετα τα δυϊκα ἀοριστουμενα μιᾳ πληθυντικῃ περιλαμβανεται ἐκφορᾳ : ἀοριστουμενα δε εἰπον δια τον πεντε |
ἐστι ὁ λυροποιος ἐπικαλουμενος . ἐδημαγωγησε δε τα ἐσχατα του Πελοποννησιακου πολεμου μετα την ἐν Σικελιᾳ συμφοραν . ἐν δε | ||
δυοιν πολεμων αἰτια γεγονεναι , του τε Σαμιακου και του Πελοποννησιακου , ὡς ἐστι μαθειν παρα τε Δουριδος του Σαμιου |
. ἠν δε ἀπο τηϲ δευτερηϲ ἑβδομαδοϲ ἡ ἀρχη τηϲ ἀναγωγηϲ των πτυελων γιγνηται και των ξυντεινοντων κακων , ἐϲ | ||
δ ' ἡκιϲτα : νεοι δε μεχρι ἀκμηϲ ἀπο αἱματοϲ ἀναγωγηϲ φθινωδεεϲ γιγνονται , και ὑγιαζονται μεν , οὐ ῥηϊδιωϲ |
εἰπειν θεοδμητως ἐκτισε συν ἐλευθεριᾳ , θεοδμητῳ εἰπε προς το ἐλευθεριᾳ . Φασι γαρ ὁτι , οὑς ἐγκατῳκισεν ἐν τῃ | ||
ἑκατερου τροπος της ζωης : ὁ μεν τῳ ὀντι ἐν ἐλευθεριᾳ τε και σχολῃ τεθραμμενου , ὁν δη δει φιλοσοφον |
το προκριναι ὁ δεον γενεσθαι , οὐκετι περι του πραγματος βουλευομεθα , ἀλλα γινωσκομεν ὡρισμενως ὡς δει ποιειν : ἀναγομεν | ||
Λακεδαιμονιοι πως ἀν Σκυθαι καλως πολιτευσαιντο , ἀλλα παντες ἀνθρωποι βουλευομεθα πρωτον περι των ἐφ ' ἡμιν : ταυτα δε |
[ οἱον ] εἰ ἐμψυχος ὁ οἰαξ ἠν , ὡστε κυβερνητικην εἰναι ἐνδον την κινουσαν τεχνικως ; Νυν δε τουτο | ||
ἀν μοι ἀπεκρινω ; τινα αὐτην εἰναι ; ἀρα οὐ κυβερνητικην ; Ναι . Εἰ δε ἐπιθυμων ταυτην την σοφιαν |
ληπτικῳ , εἰ και μη ὁμοιως , ἰδιον δε το ποιητικῳ εἰναι τουτων των εἰδων ἁ λαμβανει , ἀπο του | ||
της θεου ταυτης προβλημα , εἰτ ' οὐν κρηδεμνον τῳ ποιητικῳ λογῳ εἰτε και ἀλλως πως χρη φαναι , το |
ὁ δε γνωμων προς την σκιαν λογον ἐχει ἐν τῃ θερινῃ τροπῃ ὁν τα ἑκατον εἰκοσι προς τετταρακοντα δυο λειποντα | ||
, δια τε το περιεχον ἐν χωρᾳ θερμῃ και ὡρᾳ θερινῃ . δια ταυτα οὐν ἐλαττον ἀφαιρουμεν ἠ το παθος |
τοπος περι Κυζικον , ὁθεν ἡρπασθαι φασι Γανυμηδην . οἱ οἰκητορες Ἁρπαγιανοι . Ἁρπαλυκεια , πολις Φρυγιας , κτισμα Γορδιοτειχιτων | ||
: Μυστια , πολις Σαυνιτων . Φιλιστος ἑνδεκατῳ . Οἱ οἰκητορες Μυστιανοι , ὡς της Ὠστιας Ὠστιανοι . : Νουκρια |
τελος τοιονδε ἐγενετο της μαχης . Προσβαλλουσης της ἱππου κατα τελεα , ὁ Μασιστιου προεχων των ἀλλων ἱππος βαλλεται τοξευματι | ||
τονδε τον πολεμον , εἰ τυχοι , προθυμως ὑπεστησαν : τελεα δε δυνατου κατασκευη ἐστιν ἡ ἑκατερων ἐξετασις , των |
Ταυρῳ , Σεληνη σποριμη Παρθενῳ : δηλον ὁτι συνοδικη ἡ σπορα : οὐδεπω γαρ ἡ Σεληνη τουτεστιν ὁ ὡροσκοπος το | ||
ΑΡΙΣΤΗ . Ἡ τρισκαιδεκατη ἀνωφελης τῃ σπορᾳ . Ἡ γαρ σπορα νοτιας δειται και ψυξεως : ἐν δε τῃ ιγʹ |
ᾠδας καλουσι Ῥωμαιοι καρμινα , την δε γυναικα ταυτην ὁμολογουσι δαιμονιῳ πνευματι κατασχετον γενομενην τα μελλοντα συμβαινειν τῳ πληθει δι | ||
και χειρας ὑπερθεν . Ὁρας το πληθος των συγγιγνομενων τῳ δαιμονιῳ Βουλει τοινυν , τον Σωκρατην ἐασας , Ὁμηρου πυθεσθαι |
πλευσας ] [ τον δε της Φρυγιας ] σατραπην [ Φαρναβαζον ] [ ] το ναυτικον [ . ] [ | ||
και την Γεργιθα . ὁ δε Μειδιας προσδοκων μεν τον Φαρναβαζον , ὀκνων δ ' ἠδη τους πολιτας , πεμψας |
το ΑΒΓΔ , ἡ δε δοθεισα γωνια , ἐν ᾑ βουλομεθα ἐκκλιναι - το ἐπιπεδον , ἡ ὑπο ΕΖΗ , | ||
οἱς ἡ ἡδονη ἑπεται , του δε κατηγορουμενου , ὁ βουλομεθα δειξαι τινι μη ὑπαρχειν τῳ ὑποκειμενῳ , ἐκ των |
ἐν ταις συμμοριαις . ὁ δε νομος ὁ του Περιανδρου ἠναγκαζεν και προσεταττεν παραλαβειν τους ὀφειλοντας τα σκευη , καθ | ||
οἰκειας ὀχθης χωριῳ καταλιπων αὐτος τε ἐπορευετο και τους ἐχθρους ἠναγκαζεν ἰσῃ πορειᾳ χωρειν , ἑσπερας δε στρατοπεδευσαμενος τοις καταλειφθεισιν |
ὑποθεσεις εἰσαγειν και φυσικας εὐ λεγεται , και ὁτι εἰ σφαιροειδης ἡ γη καθαπερ και ὁ κοσμος , περιοικειται , | ||
οἰκον αἰνιττεται φιλοσοφων ψυχων , και φησιν : Οἰκος ἠν σφαιροειδης ἠ ὠοειδης ταις δυσμαις βλεπων εἰς ἁς εἰχεν την |
δικαιως , συ τε παντων τυχοις των ἀγαθων και εἰης μακαρια : εἰ δε ἀδικως , συ τε του αὐτου | ||
και φυτοις και βοταναις και ὑδασι την ἑαυτης δυναμιν ἡ μακαρια φυσις ἐνεδειξατο . και τα μεν ἀναγκαια ἡμιν δωρα |
ὁ κωμικος αὐχμᾳς ἐφη . τον δε τοιουτον αὐχμηρον Ξενοφων κεκληκεν , ὡς Πλατων αὐχμηροτατον . ἐπι δε του ἐναντιου | ||
τουτων γενη θηρατων περιφροσυνη διετεκμηρατο . Και τον μεν τοξευτηρα κεκληκεν : ξουθον ἐκεινῳ το εἰδος , περιφερη τα μελη |
ἐκεισε , ὡσπερ ἐκ της Κιμμεριων γης ἐπι λαμπρον αἰθερα ἐξελθουσα , ἐλευθερα μεν γενομενη σαρκων , ἐλευθερα δε ἐπιθυμιων | ||
ἐκ της ἐπιορκιας τιμωριαν τοις σκολιως δικασασι . ἐς τελος ἐξελθουσα : πληρωθεισα καιρῳ τινι κακῳ ἠ δεινῳ παθει . |
ταλαντα ἀνηλωθη . προσεσθ ' ] τῃ ζημιᾳ περιφρονησις . σωφροσι ] τοις συνετοις και σῳζουσι τας φρενας . παντα | ||
ἀλλα και οἱ ἡρωες τας ἑαυτων γυναικας ᾠδοις τισιν ὡς σωφροσι φυλαξι παρακατετιθεντο , καθαπερ ὁ Ἀγαμεμνων την Κλυταιμνηστραν . |
Ἀρετης και Ἀριστων ἡγουντο . ξυμπαντων δε προτεταγμενοι ἠσαν οἱ μισθοφοροι ἱππεις , ὡν Μενιδας ἠρχε . της δε βασιλικης | ||
τας ἀκμας του σιδηρου τοις πνευμοσιν ἐνηρειδον , οἱ δε μισθοφοροι τας λογχας ἀκοντιζοντες εἰς ἀθροους τους πολεμιους οὐχ ἡμαρτανον |
εἰς πενταδα και δυαδα , και τελευταιον εἰς τριαδα και τετραδα : μουσικωτατη δε ἡ τουτων των ἀριθμων ἀναλογια . | ||
, και ὀρ - θρος μεσημβρια ἑσπερα νυξ . ὁτι τετραδα κατ ' ἐναλλαγην του λ προς το ρ τετλαδα |
κεχρηνται . τον γαρ οἰακα στρεφει δαιμων ἑκαστῳ , φησιν Ἀναξανδριδης . Ποσειδωνιος ὁ ἀπο της στοας φησι πολλους τινας | ||
ἑρπυλλινῳ δε το γονυ και τον αὐχενα . . . Ἀναξανδριδης δε ἐν Πρωτεσιλαῳ : μυρῳ δε παρα Περωνος , |
ἀνωμολογηται . νομου δε και παιδειας ἰδιον βεβηλα ἁγιων και ἀκαθαρτα καθαρων διαστελλειν , ὡς ἐμπαλιν ἀνομιας και ἀπαιδευσιας εἰς | ||
ἀναγραφηϲομενοιϲ , κολλυρια δε προϲαγειν ἀδηκτοτατα , εἰ δε και ἀκαθαρτα φαινηται τα ἑλκη . χρηϲτεον οὐν τῳ τε ϲποδιακῳ |
κἀν τε σωματα ἐστι κἀν τε μη , οὐδεν τῳ ἡμετερῳ λογῳ λυμαινεται : ὑφισταται γαρ ἐν τῃ ἡμετερᾳ διανοιᾳ | ||
ἐων οἱον μιν ἐγω τα πρωτ ' ἐνοησα οἰκῳ ἐν ἡμετερῳ πινοντα τε τερπομενον τε , ἐξ Ἐφυρης ἀνιοντα παρ |
ᾑ προσκειται ὁ καθηρας ἀνεμος ἐπιστρατευσασα τῃ της ταυτης ἐμπτωσεως κρατησασα νικησει : ἐπαν δε δυο ἀνεμων ἡ ἐκλειψις γενηται | ||
των ἀλλων ἀποσταντων , ἐπι τους ἐσχατους ἀφικομενη κινδυνους , κρατησασα μεν των ἐπιοντων τροπαιον ἐστησεν , τους δε μηπω |
Ἀῳος γαρ ὁ Ἀδωνις ὠνομαζετο και ἀπ ' αὐτου οἱ Κυπριοι † βασιλευσαντος . Ζωϊλος δε ὁ Κεδρασευς και αὐτον | ||
μαχαιρας δε μεγαλας εἰχον : οὑτοι μεν οὑτω ἐσταλατο . Κυπριοι δε παρειχοντο νεας πεντηκοντα και ἑκατον , ἐσκευασμενοι ὡδε |
ἀνατολικωτερα Ῥοδου : το γαρ προς αὐγας προς την Ῥοδον ἐπανηγαγε : προς αὐτας οὐν της Ῥοδου . Ἐκει γαρ | ||
στρατον ὁ Σεβηρος , ὡς μη διαφθαρειη πας , ἀπρακτον ἐπανηγαγε , δυσφορουντα ἐπι τῳ μη ὡς ἐβουλετο τα της |
των τοιουτων δεηθῃ , και παλιν γε ὡς ἐκεινον ὁ χαλκευς , ὁταν σιτου . κουρεα δε ἠδη πωποτ ' | ||
ἐμοι ἐδοξε μονονουχι αὐτο γινομενον το ἐργον . Ὁ δε χαλκευς ἐκεινος οὐκ αἰδειται και αὐτος ἐπιδεικνυμενος την αἰσχυνην του |
ἐρωντων δε , ὁμοιον ἡλιῳ και οὐρανῳ και γῃ και θαλαττῃ : τα γαρ τοιαυτα παντος ἐρωτος κρειττω και ὑπερτερα | ||
Νη Δι ' εὐδαιμων ἀρ ' ἠν ἀνηρ γερων ψυχρᾳ θαλαττῃ λουμενος . Ἐπειτα προς το τεμενος ᾑμεν του θεου |
μη με ἑκων ἀφιοι . Ἱνα δ ' ἐκπερανω , γιγνομεθα ἐν τῃ Σμυρνῃ Διονυσιοις , και παρην ὁ Σεβηρος | ||
, αὐτος δε συνεξιεναι μετ ' αὐτων , και ἐπειδη γιγνομεθα προς τῃ πυλιδι , οὑ ἡ ἐκτροπη προς το |
, ἐγω δε , εἰ μεν αὐτο ἐφ ' ἑαυτου βουλοιο τοὐμον σκεπτεσθαι , και πανυ ἀσφαλης εἰμι . δουλειαν | ||
τε γαρ οὐκ ἀν παραναλισκοις πλειω τε οὐκ ἀν ἠ βουλοιο πινοις χωρα τε οὐκ ἀν εἰη πονηραις αἰτησεσιν . |
. Ἀει δε γε , φαμεν , ἐν τε τῳ θερμοτερῳ και ψυχροτερῳ το μαλλον τε και ἡττον ἐνι . | ||
προς τους παρεοντας , και τα ἐξωθεν . Ὁτι ἐν θερμοτερῳ , στερεωτερῳ , ἐν τοισι δεξιοισι , και μελανες |
ἑλκων πραϋνει . Ὀνομα ἠ ὀνομιϲ ἠ φλομιτιϲ ἠ ὀνωνιϲ δριμεια και πικρα ἐϲτιν : ὁθεν τα φυλλα αὐτηϲ πινομενα | ||
ὁ δε καρποϲ ἰϲχυροτεροϲ ἐϲτιν . Δρυοπτεριϲ γλυκεια τε και δριμεια και ὑποπικροϲ ἐϲτι , κατα δε την ῥιζαν και |
α ἐστιν ἡμιτονιον ἠ β ἠ γ ἠ ὁποστονουν . τετραχορδα μεν οὐν ἐν ἑκαστῳ τονῳ τυγχανει κατα διαιρεσιν θεωρουμενα | ||
κατα διαζευξιν κειμενα . ἐτι των συστηματων ἁ μεν ἐστι τετραχορδα , ἁ ὑπο τεσσαρων φθογγων κατα φυσιν κειμενων περιεχεται |
ἀπευθες ἀκοῃ , μονῳ δε τῳ της ψυχης καλλιστῳ και καθαρωτατῳ και νοερωτατῳ και κουφοτατῳ και πρεσβυτατῳ ὁρατον δι ' | ||
. ὁθεν δεξαμενος γραψον ταυτα ἁπερ σοι ἀποκαλυπτω ἐν χαρτηι καθαρωτατῳ και μη φθειρομενωι και σητα μη ἐπιδεχομενωι ” , |
του ἡλιου πνειν οὐδεν κωλυει μαλλον οἱον ὁσα κατεχεται τῃ θερμοτητι και ὡσπερ ἀναξηραινεται και ἐκκαιεται . Δια τουτο γαρ | ||
Ἐμπεδοκλεους λογον , ὁς διοριζει το θηλυ προς το ἀρρεν θερμοτητι και ψυχροτητι της ὑστερας . ̈ . , Ἐ |
μεν οὐ μην ϲφοδρωϲ ἁμα τῳ μηδε ξηραινειν ἰϲχυρωϲ ἐϲτι μαλακτικα . ἐϲτι δε ταυτα : αἰγειον ϲτεαρ και το | ||
ἀναπλαττε ῥοδομελιτι και διδου προϲ δυναμιν . Ἀλοηδαρια δια ῥοδομελιτοϲ μαλακτικα κοιλιαϲ ἀλυποτατα . χρω δε αὐτοιϲ ἐπι των περι |
, θανουσης μητρος ὡς ἀλγιστα σοι . τι φηις ; ὀλωλεν ἀλοχος ; ἐκ τινος τυχης ; βροχον κρεμαστον ἀγχονης | ||
τα κακα , ἱνα ᾐ , τι δ ' οὐκ ὀλωλεν ὁ στρατος ; μεγαλα τα των Περσων κακα . |
χολωδες τικτειν δυνηται . Λαχανων δε προσφερεσθωσαν ἰντυβον τε και θριδακινην και μαλαχην , εἰ δε ἡδεως ἐχοιεν , και | ||
ἱερακες , εὐθυ των αἱμασιων ἰασι , και την ἀγριαν θριδακινην ἀνασπωσι , και τον ὀπον αὐτης πικρον ὀντα και |
ἡ τοιαυτη δοξα ἀρεσκειν . θυμῳ δ ' οὐ τις φαιδρα χορευει ταρβους θυγατηρ , φησι Σοφοκλης . Πλατων φησι | ||
και Δωριδος , πρηστηρα δαϊου μαχης , και μητε χρυσῳ φαιδρα καλλυνειν ῥεθη μηθ ' ἁβροπηνους ἀμφιβαλλεσθαι πεπλους καλχῃ φορυκτους |
ἡδιον ἠ ἀκινδυνος ζῳην . ὡστε εἰ συ , ὠ Καλλια , μεγα φρονεις ὁτι δικαιοτερους δυνασαι ποιειν , ἐγω | ||
μαλα ἐλεγκτικως αὐτον ἐπηρετο : Οἱ δε ἀνθρωποι , ὠ Καλλια , ποτερον ἐν ταις ψυχαις ἠ ἐν τῳ βαλαντιῳ |
το ἱερον καταλαβειν το ἐν Δελφοις , λεγων και ἀλλα ἐπαγωγα και ὡς τα Ἀθηναιων και ἐκ Λακεδαιμονος ἐπιτηδεια ἐξ | ||
των τε Ἐγεσταιων και των σφετερων πρεσβεων τα τε ἀλλα ἐπαγωγα και οὐκ ἀληθη και περι των χρηματων ὡς εἰη |
ἐθελωσι χωρην ἀσινεας . Ἐπιλεγων δε τον λογον τονδε ταυτα ἐνετελλετο , ὡς εἰ μεν ἀπωλοντο οἱ κατασκοποι , οὐτ | ||
και γνωμας οὑτω λυσιτελεις δεδωκοτων ; Και μην οὐ μονος ἐνετελλετο σοι Πηλευς ἡμερον εἰναι και πρᾳον , ἀλλα παιδιον |
την χωραν των οἰκητορων κατεκληρουχησαν πεδια καρποφορα και νομας τοις κτηνεσι δαψιλεις ἐκτρεφοντα . αὑτη δ ' ἡ παραλιος λιμενας | ||
φαγειν ἡδιων , και τα ἐκ τουτου ἀχυρα ἡδιω τοις κτηνεσι . Σπουδαιοτερον δε χρη ὑπο τον ὀρθρον ἐτι δεδροσισμενα |
και σκληροτερα : την δε κεφαλην ἐπιμηκεστεραν ἐχει : ἀνθος φοινικουν : ῥιζαρια λεπτα και πλειονα : ἡ δε τις | ||
, και μαλλον ἀγριου , καππαρεως , ἀνεμωνης της το φοινικουν ἀνθος ἐχουσης , χαμαιλεοντος , μαραθου , θαψιας , |
δοκουσι . διο οὐχ ὁμοιως ἡ ἑξις ἀκουσιος οὐτε τῃ ἀκολασιᾳ αἰτιον το ἐπιθυμεισθαι , δι ' ἡν ἐπιθυμουμεναι αἱ | ||
ἀκρασιᾳ , καθαπερ και ἡ σωφροσυνη μονη δοκει ἀντικεισθαι τῃ ἀκολασιᾳ δια το την καλουμενην ἀναισθησιαν σπανιως ἠ ἐν μηδενι |
φιλοσοφιας το εἰ ἐστιν , ἀλλ ' οὐν τῃ ἀληθειᾳ συμμαχῳ χρησαμενοι τους λογους των πειραθεντων την ὑπαρξιν ἀνελειν της | ||
τουτῳ ἐπαιρων τους Ἀθηναιους , ὡς οὐκ Ἀθηνᾳ μονῃ χρησαιντο συμμαχῳ , ἀλλα και Διι . σκωπτει το ὑπερηφανον των |
την ὑλην ἑνος τιθεασιν οἱον Ἐμπεδοκλης και Ἀ . και Λευκιππος , τουτοις δε ἑτερον [ ̈ ἀλλοιωσιν και γενεσιν | ||
μεν πυρ και γην , οἱ δε ἀπειρα , ὡσπερ Λευκιππος και Δημοκριτος και Ἀναξαγορας . και παλιν οἱ μεν |
καρπον ἑφθον μετ ' οἰνου λευκου κοτυληϲ ἡμιϲυ , ἠ πανακοϲ ῥιζαν ὁμοιωϲ ϲυμμετρον μετ ' οἰνου διδου : ϲυμφερει | ||
, ϲτυπτηριαϲ ϲχιϲτηϲ και ϲτρογγυληϲ και ὑγραϲ και πλινθιτιδοϲ , πανακοϲ ῥιζηϲ , ἀριϲτολοχιαϲ μακραϲ και ϲτρογγυληϲ , ϲιδιων , |
ενεγκαμενοις . Προς μεν το ἀνεπιβουλευτον εἰναι και προφυλασσεσθαι ταυτα εἰρησθω . Εἰ δε τινες ἑκουσιᾳ γνωμῃ προςενεγκοιντο , ἠ | ||
και ἀκουσια και κατα τον θυμον γιγνομενα περι φονους μετριως εἰρησθω : τα δε περι τα ἑκουσια και κατ ' |
. . ἐκ δ ' ἀρα κολπων γαιης θρῳσκουσιν χθονιοι κυνες οὐποτ ' ἀληθες σημα βροτῳ δεικνυντες . ἠεριων ἐλατειρα | ||
χονδρωδη δ ' οὑτω λεγεται : πολυποδες , γαλεοι τε κυνες . μαλακια δε καλειται τα τευθιδωδη . σελαχια δε |
Τι μην ; Ἡκιστα δη τοτ ' ἀν αὐτος αὑτου γιγνοιτο ἐγκρατης . Ἡκιστα . Ἀρ ' οὐν πονηροτατος , | ||
: γελοιον γαρ δη το παθος οἰμαι τουτ ' ἀν γιγνοιτο , εὐχης τοιαυτης γενομενης . Τι μην ; Οὐκουν |
λευκανῃς δε αὐτην , ἁλμῃ και στυπτηριᾳ σχιστῃ ἐν ὑδατι θαλασσιῳ , ἠ χυλῳ , κιτρῳ λεγω , ἠ θειου | ||
ἐβασιλευε Κηφευς , εὑρε την τουτου θυγατερα Ἀνδρομεδαν παρακειμενην βοραν θαλασσιῳ κητει . Κασσιεπεια γαρ ἡ Κηφεως γυνη Νηρηισιν ἠρισε |
κατα λεξιν ἠ τι ἑτερον , ὡσπερ ἡ καθαροτης τῃ ἀφελειᾳ κατα τε ἀλλα τινα και κατα το της ὀρθοτητος | ||
: αὑται δε ὡς ἐπι το πλειστον γλυκυτητα ποιουσιν ἐν ἀφελειᾳ , ἡ δε γλυκυτης οἱον καλλος τι της ἀφελειας |
τας διηγησεις ταυτας , κἀν ψευδεις ὠσιν , ἀληθεις εἰναι πιστευετε , και τα τοιαυτα των ποιηματων ἁ περι τους | ||
και Θετταλοι , τουτους μεν ἐχθρους ὑποληψεσθε , ἐμοι δε πιστευετε : σημειωτεον δε , ὁτι και μη ὀντος ῥητου |
ταδ ' ἐστι κνισμος και φιληματων ψοφος : τῳ καλλικοσσαβουντι νικητηρια τιθημι και βαλοντι χαλκειον καρα και ταχ ' ἀν | ||
ἐν τῳ ἐπιοντι χρονῳ ἀγαθον μειζον φανοιτο : προειπε δε νικητηρια και ὁλαις ταις ταξεσι και ὁλοις τοις λοχοις , |
Πολυνεικης , τοξῳ Παρθενοπαιος . ὡς δε ἠλθον εἰς τον Κιθαιρωνα , πεμπουσι Τυδεα προερουντα Ἐτεοκλει την βασιλειαν παραχωρειν Πολυνεικει | ||
μεν ἀπο των Σκειρωνιδων πετρων ἐπι την Βοιωτιαν και τον Κιθαιρωνα , διειργουσα δε την κατα Νισαιαν θαλατταν ἀπο της |
του πατρος αὐτου του γενναιου Μοδεστου , ὁς ἀλλῳ μεν ἐμεμψατο ἀν ἰσως , ἀλλῳ δε οὐκ ἀν ἐδωκεν ἑαυτον | ||
. και τινα πωποτε ἠ ὑμεις ἠ ἀλλος τις ἀνθρωπων ἐμεμψατο ἐν ἀγρῳ αὑτου οἰκιαν οἰκοδομουντα ; ἠ παρα τουθ |
ἡλικιας , δεδωκε σοι ἀν και των λοιπων συστοιχων . ἐχρησαμεθα ἁπλως τῃ καθολικῃ θεραπειᾳ . ἐρχομεθα παρα την του | ||
αἰσθητων κεκληκαμεν , ὡδε και ἀπο των προς την ἁφην ἐχρησαμεθα τισι μεταφοραις . ὁταν μεν οὐν ἐπ ' ἰσης |
τωι κατωθεν ἀσπονδον θεωι . πασιν δε Θεσσαλοισιν ὡν ἐγω κρατω πενθους γυναικος τησδε κοινουσθαι λεγω κουραι ξυρηκει και μελαμπεπλωι | ||
: φαγησια , οἱ δε φαγησιποσιαν προσαγορευουσι την ἑορτην : κρατω γαρ , φησι , και της λεξεως δια το |
. . . σικιννις : σατυρικη ὀρχησις , ἐμμελεια δε τραγικη , κορδαξ δε κωμικη , ὡς Ἀριστοξενος ἐν πρωτῳ | ||
καταχρηστικως νυν την εὐρυθμιαν . κυριως γαρ ἡ μετα μελους τραγικη ὀρχησις . οἱ δε , ἡ προς τας ῥησεις |
, πεζοι δε ἑξακισχιλιοι , ἐκ δε Θρᾳκης ἱππεις μεν ἑξακοσιοι , Τραλλεις δε τρισχιλιοι και πεντακοσιοι , ἐκ δε | ||
δε τουτους ἐτασσοντο Μεγαρεων τρισχιλιοι : εἰχοντο δε τουτων Πλαταιεες ἑξακοσιοι : τελευταιοι δε και πρωτοι Ἀθηναιοι ἐτασσοντο , κερας |
ποικιλαι του διτονου διαιρεσεις : πρωτη μεν ἡ εἰς κδ δωδεκατημορια , δευτερα δε ἡ εἰς διεσεις ἠ τονου τεταρτημορια | ||
και ὁσα τετραγωνιζειν λεγεται , περιεχοντα μιαν ὀρθην και τρια δωδεκατημορια και μοιρας Ϙʹ , και ἐτι ὁσα ἑξαγωνον ποιειται |