οἱς ἠνιαθης ἀφορμῃ προς φιλοσοφιαν ἐχρησω , μικρου τον λυπησαντα ἐπῃνεσα : ὡς δε εἰδον την ἀριστην Μαριανην και πειραν | ||
, οὑς ἐτι ζωντος ἐπονεις Ὀλυμπιου χαριζομενος Ὀλυμπιῳ , πολλακις ἐπῃνεσα και νυν περι ἡμας εὑρισκων σε τοιουτον και θαυμαζω |
, ὁτι ἀτοπωτατον των παντων ἡ περι τους εὐ ποιουντας ἀπιστια : ἡ δε του φευγοντος θεσις , ὁτι δεινοτατον | ||
ἀγευστος : ἀπειρος . ἀγη : χαρα . θαυμα . ἀπιστια . ζηλος . ἐνιοι ἱερεια . παρ ' Ἡροδοτῳ |
των τοσουτων ὡρων παροδον , ὁσων ἐστιν ὁ πας της ἐκλειψεως χρονος , μηδεμιαν πανταπασιν αἰσθητην ποιειν την της ὑπεροχης | ||
ὑποκεισθω και ἀπογειον του ἡλιου και του μεσου χρονου της ἐκλειψεως . και το μεν Δ το του ἡλιου κεντρον |
ἀν θελειν ἀποκαρτερειν , ἠ ταυτ ' ἀκουων καρτερειν . Τοιουτο των ξενων τι καταχειται σκοτος . Ἐντευθεν εἰς Ὠρωπον | ||
ἠν ἡ τεχνη αὐτοις ἐς δεον οἰκονομησασθαι την ὑλην . Τοιουτο δη τι και το του συγγραφεως ἐργον εἰς καλον |
' ἀμφοτερων των συνδεσμων : αὑτη γαρ ἠν διακριτικη της ἀφαιρεσεως και της ἀποκοπης , ἐπει , εἰ συναπεκεκοπτο το | ||
και ἀνουσια , ὡσπερ ὁ κατ ' ἐπινοιαν ἀνθρωπος ἐξ ἀφαιρεσεως των αἰσθητων ἐν ταις φαντασιαις ἡμων ἠ ταις δοξαις |
ὁπως οὐκ εἰ παρασιτος , φιλτατε : ὁ δ ' Ἰσχομαχος ὁδι τρεφων σε τυγχανει . ὁπως δε την νυμφην | ||
τα ὑποζυγια , τουτο συ με διδασκε . Και ὁ Ἰσχομαχος γελασας εἰπεν : Ἀλλα παιζεις μεν συγε , ἐφη |
χειρι ἐπιμελως , ἀχρις ἀν οὑ ὑποστῃ ἡ λεπις , ἀφαιρει τα ἐφεστωτα , ἀποχεας τε το ὑδωρ ἐπιχει ὀμβριου | ||
ἐᾳ την συνεσιν ἀνθρωποις ἐνεργειν : ἀλλα και τον ὑπνον ἀφαιρει , και κλονον παρεχει τῃ ψυχῃ , και τρομον |
μορφην . ἐνταυθα δε κωμῳδειται ὡς ἀκολαστος . οὑτος ὁ Ἀντιμαχος πορνος ἠν λιαν και φαυλου βιου ἀνθρωπος και ἀναισχυντος | ||
, μισησας οἱ ' ἀνεπεμψεν ἐπη . Λυδης δ ' Ἀντιμαχος Λυδηιδος ἐκ μεν ἐρωτος πληγεις Πακτωλου ῥευμ ' ἐπεβη |
ὡστε ὑπολειπεσθαι το γεωδες αὐτων της οὐσιας , ὁ χωρις πικροτητος ἐπιφανους ἐδεσμα ξηραντικον γινεται . Λιπαρον ἐστι το των | ||
συγκεραννυμενου χλοωδες : ἐτι δε συμμειγνυται ξανθον χρωμα μετα της πικροτητος , ὁταν νεα συντακῃ σαρξ ὑπο του περι την |
ἀμετριοισι ποτοις . ὁτι φιλοινος ὁ προς οἰνον ἑτοιμος , φιλοποτης δε ὁ προς ποτους , κωθωνιστης δε ὁ μεχρι | ||
ἐνατον εἰναι μερος της ἀμβροσιας κατα την ἡδονην . οὐδεις φιλοποτης ἐστιν ἀνθρωπος κακος . ὁ γαρ διματωρ Βρομιος οὐ |
καλλει προηκειν της ἐμης εὐμορφιας και σης , Ἀθανα , φιλτατης ἐμοι θεων , εἰ μη κατασκαφεισαν ὀψομαι πολιν Πριαμου | ||
ἐξαφειλετο , ὁς ς ' ὡδε μοι προὐπεμψεν , ἀντι φιλτατης μορφης σποδον τε και σκιαν ἀνωφελη . Οἰμοι μοι |
του Διος , ὡς δηλοι Νυμφιος ὁ φιλοσοφος . Οὑτως Ἐπαφροδιτος ἐν Ὑπομνηματι θʹ Ἰλιαδος , παρατιθεμενος Κλειταρχον Αἰγινητην λεξικογραφον | ||
οἱ δικασται : ἠσαν δε κογχαι τινες , ὡς φησιν Ἐπαφροδιτος ἐν ταις Λεξεσιν . τας χοιρινας ] ἠγουν τας |
. . ἐχων : Φορων . . στεφανηφορος γαρ ὁ Ἀσκληπιος ἀει στεναζων . ὑγειας γαρ ἐστιν ἐφορος . . | ||
ποιητης , νοσει τινα νοσον : και ἰαται αὐτον ὁ Ἀσκληπιος , και προσταττει χαριστηρια της ὑγιειας . ὁ δε |
παυσαντες νοσουν . Καπανευς δε πως εἰποιμ ' ἀν ὡς ἐμαινετο ; μακραυχενος γαρ κλιμακος προσαμβασεις ἐχων ἐχωρει , και | ||
ἠν ἐκφρων μετα την θεαν : τα μεν δη πλειονα ἐμαινετο , ὀλιγακις δε ἐγινετο ἐν ἑαυτῳ . ἁτε δε |
και ἐφειδετο της ἑαυτου ὡρας . εἰ μεν δη χρυσου κατεφρονησεν ἠ χρηματων ἠ ἱππων ἠ τοιωνδε δελεασματων , οἱς | ||
ὁ μεν δη Σκιπιων ὡδε ἐγκληματος ἀναξιου των βεβιωμενων οἱ κατεφρονησεν , σοφωτερον , ἐμοι δοκειν , Ἀριστειδου περι κλοπης |
υἱοι μεθ ' ἡμων , μετα το ἐλθειν ἡμας ἐκ Μεσοποταμιας ἀπο Λαβαν . Και πληρωθεντων δεκαοκτω ἐτων , ἐν | ||
ἐθνος Ἰβηρικον των ἐκτος Ἰβηρος ποταμου . Καρραι , πολις Μεσοποταμιας , ἀπο Καρρα ποταμου Συριας . το ἐθνικον Καρρηνος |
ἐν βʹ Θετταλικων καλεισθαι φησι τους πενεστας και Θετταλικετας . Ἀρχεμαχος δ ' ἐν τῃ τριτῃ Εὐβοικων Βοιωτων , φησιν | ||
Κατα Κτησιφωντος . Ἐοικε το ὀρος της Εὐβοιας εἰναι : Ἀρχεμαχος γουν ἐν γʹ Εὐβοϊκων φησι : Κοτυλος μεν οὐν |
συμφερει , μονον προμηθευομενον , ὁπως μη ἡ σανις ὑπο σκληροτητος ὀδυνην παρα καιρον παρεχῃν [ ] . καιτ [ | ||
δ ' ὁς , περι λεγεις ; Ἀγριοτητος τε και σκληροτητος , και αὐ μαλακιας τε και ἡμεροτητος , ἠν |
οὐλοκρανοι ὡς Αἰθιοπες . οἱ δε βορειοτεροι τουτων κατ ' Αἰγυπτιους μαλιστα ἀν εἰεν τα σωματα . ἐθνεα δε Ἰνδικα | ||
τἀνθρωπων κακα . ἀλλα καθ ' Ὁμηρον φαναι παντας ἀνθρωπους Αἰγυπτιους ἰατρους εἰναι . διεγνω δη ὁ Πλατων και τοις |
και τους μετ ' αὐτου ταις εὐνοιαις ἰδιους κατεσκευασεν . ἐπῃνειτο δε και ὑπο του δημου των Γελῳων ὡς αἰτιος | ||
' οὐκ ἀπαιδευτως , ἀλλα πανυ τορως και συγκεκροτημενως : ἐπῃνειτο γουν μεταξυ πινοντων οὐ προς ὑδωρ μεμετρημενον , ἀλλα |
οὐδ ' ἀν εἰπειν δυναιτ ' οὐδεις ὁσα τους ταλαιπωρους Ὀλυνθιους προτερον δους Ποτειδαιαν ἐξηπατησε και πολλ ' ἑτερα : | ||
μεταγινωσκειν ἀπρεπες . ἀλλ ' ἐβουλομεθα μεν ἐχθρους καταστησαι τους Ὀλυνθιους , οὐ μην νυν οὐδε τουτον τον τροπον . |
δι ' ὡν τις ἀπωλλυτο , βροχου , κωνειου , βαραθρου , οὑτος μετα το ἀποθανειν και διελθειν τα τρια | ||
πολεμοιϲ γιγνεται , ἠ ἐκ τελματων τινων ἠ λιμνων ἠ βαραθρου τινοϲ παρακειμενου και ἀναθυμιαϲιν δηλητηριωδη και πονηραν ἀναπεμποντοϲ : |
. Σικελος ὀμφακιζεται : ἐπι των τα εὐτελη κλεπτοντων . Σπαρταν ἐλαχες , κειναν κοσμει : δηλον . Σπιθαμη του | ||
. Ἡφαιστειος δεσμος : ἐπι των ἀφυκτων . Ἡ φιλοχρηματια Σπαρταν ἑλοι , ἀλλο δε οὐδεν : ἐπι των ἐξ |
την Πτωχελενην μαστιγιας ἐμισθωσατο . θερους δε ὀντος ἐπει γυμνος κατεκειτο , τους τυπους των πληγων ἰδουσα : ποθεν οὑτοι | ||
ὡς παρουσιν ὑμιν ἐνδον ἐν τῳ οἰκῳ , ἐνθα Εὐκλειδης κατεκειτο , ἀσμενως ἐλεσχαινον . οἰδατον δε δη , ὠ |
ἀποκριθεις το δοκει ἠ ταχα εὐδαιμων ἐστι , γινεται ὁ συλλογισμος ἐλεγχοειδης , ἠγουν ἐοικως τῳ ἐλεγχῳ : ᾑ μεν | ||
ὁνπερ ἐπι του ὑπαρχειν , ἐσται τε και οὐκ ἐσται συλλογισμος ” . ἠ δει μεταλαμβανειν το ἐνδεχομενον καθολου ἀποφατικον |
ὁ σκιρρωδης ὀγκος , ἐδεδιειν δε μη τι λειψανον αὐτου μεινῃ , τοὐναντιον εἰργαζομην , ἐπιχριων τῳ των πιττωτων φαρμακων | ||
τουτο τουτον ἀνελωμεν , ἱνα παρα των ἀλλων ὁ πλουτος μεινῃ τοις ἁπασιν ἡμιν ἀκεραιος . Ὡρκωσε Σωκρατης Ἀλκιβιαδην , |
ὑπερ μεγα τειχος ὀρουσας Ἀλκαθοῳ στονοεντα φερειν ἠμελλεν ὀλεθρον ἁρπαξας ἐθελουσαν ἐυφρονα Τριτογενειαν ἡ τ ' ἐρυμα πτολιος τε και | ||
τους ἐρωντας το ἀναλγητον , ὁπου και Μελανιππῳ τοτε ἐθελοντι ἐθελουσαν ἀγεσθαι Κομαιθω οὐτε παρα των ἑαυτου γονεων οὐτε παρα |
γαρ μονος ἠ μαλιστα Πλατων τῃ ἀπο του προνοουντος αἰτιᾳ κατεχρησατο φησιν ὁ Θεοφραστος τουτο γε καλως αὐτῳ μαρτυρων . | ||
ἐγενετο . ἐειδομενοι : ἀντι του ὁμοιοι . ὁμαδησαν : κατεχρησατο : ὁμαδος γαρ κυριως ἐπι ἀνδρων , ὁμοαυδος τις |
αὐθις ἀποθησαυριζει της γης ἰκμαδα και την ἐς νεωτα ἀναμενει ἀλεαν . παλαι δ ' ἀν ἀπεμαραινετο ἡτε , των | ||
φυλακη και ἡ φυγη . ἡ μεν φυλακη παρα την ἀλεαν , την θερμασιαν , και το ὠρειν , το |
, πολλη , και ἠγανακτουν οἱ στρατιωται τῳ πονῳ : παρεμυθειτο αὐτους Ἀρχιδαμος , ὡς οἱον τε ἠν , και | ||
μη φανερως ὑβρισθωμεν . ” εἰθ ' ὁ μεν πατηρ παρεμυθειτο ⌈ ⌉ τον παιδα , τῳ δε ηὐξετο το |
τωι βιωι γραμμην διανυσαντα , και ταυ - την οὐδε σπουδαιαν τροπον τινα προς το μεγεθος της οἰκουμενης , λεγω | ||
, ταν δε πραξιν ἠ εὐδαιμονα ἠ κακοδαιμονα : και σπουδαιαν μεν ταν ἀρετας μετειληφυιαν , φαυλαν δε ταν κακιας |
χρονων . ἐν ᾑ διετριβομεν ἐν Μακεδονιᾳ , τι ἑκατερος προειλετο πραττειν ; ἐγω μεν τοινυν τους αἰχμαλωτους ἀνασωζειν και | ||
τυχῃ τροπον ; οἰμαι γε . τις γαρ μαλλον ἀν προειλετο Ἑλλην ἀληθως οὐσα λεπομενους ὁραν αὐτους ὑφ ' αὑτων |
πολεμιοις εἰεν φ και ἁ μεταπεμπομενοι ἠσαν : και ἁ μετεπεμποντο . αὐτοις : τοις Μιτυληναιοις . διαφοροι : το | ||
την βασιλικην περιεσπασαν και τον πρεσβυτερον Πτολεμαιον ἐκ της Κυπρου μετεπεμποντο . Ὁτι λεγουσιν ἑαυτους οἱ της Καππαδοκιας βασιλεις εἰς |
τινος , οὐκ αὐτος μονον , ἀλλα και των ἡγεμονων ἐσπουδακοτων , ἰσως μεν ὑμιν , ἰσως δε κἀμοι χαριζεσθαι | ||
μεν ἐπιπληττειν ἐνιους οὐδεν ἰσως ἀτοπον , εἰ πρωτον μεν ἐσπουδακοτων των ἀλλων περι πλουτον ἐγω πενης αἱρουμαι βιουν , |
τον λπ κυκλον ἐπι τον φυ : ὁ δε ἡλιος τεταρτημοριαιαν κεκινησθω περιφερειαν την πτ : ἐσται οὐν ἐπι του | ||
: ὁ δε ἡλιος ἐπι τα αὐτα τουτῳ φερομενος ὁμοιως τεταρτημοριαιαν ἐνηνεχθω περιφερειαν του εζηκ την εζ : ἐσται οὐν |
και εἰς φρονημα Ἰφικρατην τον στρατηγον , δειξας αὐτῳ του κουρεως Μειδιου ἀλεκτρυονας ἀντιον των Καλλιου πτερυξαμενους . και αὐτον | ||
ὑποδηματα δε και εἰς γναφειον [ ἱματια ] και εἰς κουρεως κατα μηνα οὐκ ἠν αὐτῳ οὐδε κατ ' ἐνιαυτον |
. ὡς δε ἐγενοντο κατα τι φρεαρ , ὁ ἑτερος συνεβουλευεν ἀμελετητως καθαλλεσθαι . ὁ δε ἑτερος ἐλεγεν : ” | ||
της Γελωνος γενομενης προς τον πατερα αὐτων εὐεργεσιας , και συνεβουλευεν αὐτοις ἠδη την ἡλικιαν ἠνδρωμενοις ἀπαιτησαι λογον παρα Μικυθου |
, οὐδεν κωλυει και τας λοιπας ἐγκλισεις μετατιθεσθαι της ἰδιας κλησεως , ἀναδεξαμενας την ἐκ των συνδεσμων δυναμιν . οὐ | ||
, τον αὐτον και Βριαρεων καλων . περι δε της κλησεως του πελαγους . . . μεν ἐν τῳ τριτῳ |
' ὡς θεωριαι ἁπλως τῳ εἰδει διαφοροι : και μερη γραμματικης ἀναγνωστικον ἐξηγητικον κριτικον , ὡς δε θεωριαι τινες και | ||
ὁ περι των ἰδεων λογος ῥητορικης ἐστι , καιτοι δια γραμματικης πολλης κατασκευαζομενος : και γαρ εἰς τοσουτον χρειας ἠλθεν |
ἐχοντας ὡς θεραπαινιδας δωρα τῃ κορῃ κομιζουσας . ἐπει δε κατελαβοντο την οἰκιαν , οἱ μεν τας μαχαιρας ἐσπασαντο , | ||
. Ὡς Ἀθηναιοι διαπλευσαντες εἰς τον μεγαν λιμενα των Συρακοσιων κατελαβοντο τους περι το Ὀλυμπιον τοπους . Ὡς Ἀθηναιοι τας |
' ἐπι των ἐλεφαντων ἐφεστηκοτες το μεν πρωτον ἀντειχον και διεκαρτερουν πανταχοθεν κατατιτρωσκομενοι , βλαψαι δ ' οὐδεν τους πολεμιους | ||
παντων των ἀναγκαιων ἐκεινην μεν την ἡμεραν και την νυκτα διεκαρτερουν ὑπαιθριοι , πολλοις συνεχομενοι κακοις : δια γαρ το |
αὐθαιρετον συμφοραν ἀπεχθανομενοι τε Ἠλειοις και σπουδην ποιουμενοι τιθεναι τον Ὀλυμπικον ἀγωνα ἀντι Ἠλειων , οἱγε ὀλυμπιαδι μεν τῃ ὀγδοῃ | ||
. . ωνα [ ] Ῥοδιον : ἀγωνα τε και Ὀλυμπικον . . . λοκρινωλε . . . . . |
προς την τυχην ἠ προς τους ἐρωτας , ὁτι μη συγχωρουσι θεσμον φιλιας διαμενειν βεβαιον , ἀλλ ' ἀλλοτε ἀλλους | ||
δε και Ἐπικουρος ὁσοι το αὐτοματον εἰσαγουσιν , οὐδετερον τουτων συγχωρουσι , φυσει δε τινι ἀλογῳ διοικεισθαι . Ἀριστοτελης οὐτε |
δε Κριαννιου Μακεδων Λυσος ἐστιν ὁ ἐργασαμενος . Κλαζομενιου δε Ἡροδοτου και Φιλινου του Ἡγεπολιδος Κῳου ἀνεθεσαν τας εἰκονας αἱ | ||
παρεστι τῳ βουλομενῳ σκοπειν . ληψομαι δ ' ἐκ της Ἡροδοτου λεξεως την ἀρχην της ἱστοριας , ἐπειδη και γνωριμος |
ἐποιειτο Τιμαρχος οὑτοσι ἐπι του ἰατρειου , ἀργυριον τι προαναλωσας ἀνεστησεν αὐτον και ἐσχε παρ ' ἑαυτῳ , εὐσαρκον ὀντα | ||
χαλκουν ἀνεθηκε τῳ Ἡφαιστῳ και παρ ' αὐτῳ την ἰδιαν ἀνεστησεν εἰκονα ἐπιγραψας Ἑλληνικοις γραμμασι τας ἑαυτου πραξεις . τριτος |
προς τας μηχανας ὑπηντησεν . ὀφειληται ] χρεωστηται . οὐδετερον ἐπεκρατησεν . ἐχεις ἐπιτηδειοτητα εἰς το λεγειν . λεγειν μεν | ||
ἐν δευτερῳ προσωπῳ διφθογγον ἐχει την μετα του ι , ἐπεκρατησεν ἡ οι διφθογγος ἐκθλιβεντος του υ . τυπτει : |
ἐκφυσωμενος ἀηρ φερεσθαι δι ' αὐτης ἐξω πριν ἐμπεσειν ταις κοιλιαις , κἀν τουτῳ λοιπον ἀλυπως φωνουσι μηκετι ἐμποδιζομενοι : | ||
, κατα μεγεθος ὀροβων , το δε τι ἐν ταις κοιλιαις ξυσματωδες και συνεστος . δολουται δε και σαρκοκολλῃ και |
νεων οἱ μεν προς βιβλιοις ἠσαν , οἱ δ ' ἐσπουδαζον γεωμετρικους ἐπιχαραττοντες τυπους τῃ γῃ , το δ ' | ||
προς την θειαν των θεων τελετην ἐπειγομενος ἐκκλινειν των ἁμαρτηματων ἐσπουδαζον : και τα τοιαυτα . παντα δε σπουδαζε παρακεκαλυμμενως |
ἐκβολης . ἰαμβικα ζʹ . οὐδ ' ἱκεθ ' ὡς κατεκτανεν : ὁ Ἐτεοκλης : πρωτος γαρ κατεκτανε τον Πολυνεικη | ||
μαλα σχεδον ἠλυθον αὐτων . ἐνθ ' Ἑκτωρ δυο φωτε κατεκτανεν εἰδοτε χαρμης εἰν ἑνι διφρῳ ἐοντε , Μενεσθην Ἀγχιαλον |
δημιουργηματος ἀκριβως την τεχνην ἐξετασον , και μαθε τις ὁ δημιουργων ταυτην την καλην και θειαν του ἀνθρωπου εἰκονα . | ||
μεν ὑπερ των ποιητων ἀχθομενος , Ἀνυτος δε ὑπερ των δημιουργων και των πολιτικων , Λυκων δε ὑπερ των ῥητορων |
τε ὠν και φιλανθρωπος τοις συνουσι , φημῃ και δοξῃ ἀριστῃ πλειους ἐς εὐνοιαν και φιλιαν προυκαλειτο . ὁ δ | ||
μετα ὑψους και σεμνοτητος , τῃ τε διασκευῃ των πραγματων ἀριστῃ και πιθανωτατῃ κεχρηται , ποιησας τον Ὀδυσσεα μετα Νεοπτολεμου |
ἐν πλουτῳ πενιας μεμνησθαι και ἀδοξιας ἐν δοξῃ και ἐν ἡγεμονιαις ἰδιωτικου σχηματος και ἐν εἰρηνῃ κινδυνων των ἐν πολεμῳ | ||
| εὐεξια μετ ' εὐμορφιας ἐξαρκειν ἐοικασι τοις ἐν ταις ἡγεμονιαις ἐπι χρειων τεταγμενοις προς την οἱα βασιλιδος ἀρετης ὑπηρεσιαν |
ὡς θαυμαστον τι θεαμα θεωμενοι : και μακαριον τον βασιλεα ἀπεκαλουν , ὁτι ἐξεστιν αὐτῳ τουτων ἀπολαυειν , και ἑτερα | ||
: τοις γαρ δυνατωτατοις φθονουντες την ἐκεινων ὑπεροχην δεσποτειαν αὐτων ἀπεκαλουν . διοπερ ἐξεπεμψαν πρεσβεις τους ἐπαινουντας ἐν Συρακουσαις και |
. του οὐν δωδεκατημοριου εἰς ὁ ἐμπιπτει ἐπισκεψασθαι χρη τους οἰκοδεσποτιαν λαβοντας και πως ἐχουσιν οὑτοι δυναμεως και οἰκειοτητος , | ||
ὁσα τουτοις παραπλησια . Ὁ δε του Ἀρεως μονος την οἰκοδεσποτιαν λαβων καθολου μεν ἐστι της κατα ξηροτητα φθορας αἰτιος |
ἀποκεχωρισται : Ἡσιοδος ἐν Θεογονιᾳ : ἀλλος ἐξ ἀλλου δεχεται χαλεπωτερος ἀθλος : εἰναετες δε θεων ἀπαμειρεται αἰεν ἐοντων , | ||
: ἐπει και ὁλως ἀν διειργασμενην λαβῃ την γην , χαλεπωτερος : μανης γαρ οὐσης , ἐσικνειται μαλλον : ἀπαθεστεραι |
' ὑπηρχε τῳ Διωνι των προτερηματων μαλιστα μεν ἡ ἰδια λαμπροτης της ψυχης και ἀνδρεια και ἡ των ἐλευθερουσθαι μελλοντων | ||
γαρ οὐκ ἐπι πολυ ἀντεχει , ἡ δε παραυτικα τε λαμπροτης και ἐς το ἐπειτα δοξα αἰειμνηστος καταλειπεται . ὑμεις |
καθευδουσαι και ἀνυποδητοι βαδιζουσαι και μονον οὐ πατουσαι τους προειρημενους σκορπιους εἰτα μεντοι ἀπαθεις διαμενουσι . σεβουσι δε ἀρα οἱ | ||
ἐστι και φυκοφαγος . ἐν δε πεμπτῳ ζῳων μοριων Ἀριστοτελης σκορπιους και σκορπιδας ἐν διαφοροις τοποις ὀνομαζει . ἀδηλον δε |
] ὑδατος . , ὑετου . βαρειαι ] ἀντι του βαρεως , σφοδρως οὐσαι , μετα βαρους , φορτικαι . | ||
λογικων ζῳων των ἐν σωματι . και πως ] οὐ βαρεως ἀλγοιην ἀν . φρουδα τα χρηματα ] δια τον |
συμβασεις εἰς την οἰκειαν ἀπεπεμψε , τους δ ' Ἰλιεας παρεμυθησατο πολλοις ἐπανορθωμασι . καθ ' ἡμας μεντοι Καισαρ ὁ | ||
δια των της γοργοτητος ἰδιων το λιαν ὑπτιον ὁ ῥητωρ παρεμυθησατο το τε γαρ ἀφηγηματικον και το μυθωδες πολλην ὑπτιοτητα |
μετα ἀδειας ὡν ἐκτησαμεθα πονων : δυνησομεθα δε αὐτους ἐλεγεν ἐξαιρετους παρα Ἀψυρτου λαβειν δωρεαν . Ταυτα εἰπων ῥᾳδιως ἐπειθεν | ||
, εἰς ἁφην : ἑκαστῃ μεντοι προσενειμεν ὁ ποιων και ἐξαιρετους ὑλας και κριτηριον ἰδιον , ᾡ δικασει τα ὑποπιπτοντα |
μετα Κρονου ἠ και Ἀρεως ἠ και τουτων των ἀστερων ὡροσκοπουντων και τοτε συντυχε τῳ δυσωπουντι σε : τοτε γαρ | ||
ὑπο ἐξουσιας τινος και φρουρας . Ἀρεως δε και Κρονου ὡροσκοπουντων ἑαυτους παραδωσουσιν ἐξουσιαις τισιν . Ἀρης δε και Ἀφροδιτη |
τε τα παρ ' ἑαυτου φησι κλεψαντα αὐτον τα περι Ἡσιοδου και Ὁμηρου γραψαι . . . . . , | ||
ὑπο Σκυλακος ἐν τωι Περιπλωι λεγομενους Τρωγλοδυτας και τους ὑπο Ἡσιοδου ἐν γ Καταλογωι Κατουδαιους ὀνομαζομενους . [ Ἀντιφων ἐν |
ἀποβιωσιν του πατρος αὐτων λαβοντες δικελλας και ἀξινας και δρεπανα κατεσκαψαν πασαν την γην ἐκ ποθου . και τον μεν | ||
ἁπλως παντων , ἀλλα των δυο πολεων των Βοιωτικων ὡν κατεσκαψαν οἱ Θηβαιοι , Θεσπιεων και Πλαταιεων . . . |
‚ : οὑτως , ὡς το ὡς εἰπων πυλεων ἐξεσσυτο φαιδιμος Ἑκτωρ : ἱνα συνδεσμον , ὡς το , ‚ | ||
ἀποπνειουσι , παις δ ' ἐπιτερπεται ἐργῳ : ὡς ἀρα φαιδιμος υἱος ἀμειλικτου Ἀχιληος γηθεεν ἀμφι νεκυσσι . Και οὐκ |
ὁταν μεν οὐν ἁπλως εἰς το λευκον ἐκ του μελανος μεταβαλῃ , ἐκ του ἁπλως ἐναντιου κινειται εἰς το ἐναντιον | ||
⌋ , ὁταν ἠ πλειονα γενη [ το ] εἰδος μεταβαλῃ ἠ ἐν ἀνοικειωι [ καθισῃ - ] : και |
μεν „ εἰπε ” μη παραστηναι σοι την φαντασιαν ἠ φανεισαν ἡσυχασθηναι ἠ , εἰ και διηγειτο τις , μακραν | ||
σεληνιακων ἐκλειψεων , ὡς την ἐν μεν Ἀρβηλοις πεμπτης ὡρας φανεισαν , ἐν δε Καρχηδονι δευτερας , ἀναγραφης ἠξιωσθαι , |
τις μοι περιϊοντα αὐτον συλλεγειν και πυνθανεσθαι , τισι πωποτε συμβεβηκεν ὑβρισθηναι και λεγειν τουτους και διηγεισθαι προς ὑμας μελλειν | ||
και Λιβυην : ἀφ ' “ ὡν τας ἠπειρους ὀνομασθηναι συμβεβηκεν . ” τῃδ ' ] τῃ Περσιδι δεικτικως , |
Κριτοβουλῳ , ὡς μη ἐξαπατηθειησαν οἱ κριται , και τῳ νικησαντι μη ταινιας ἀλλα φιληματα ἀναδηματα παρα των κριτων γενεσθαι | ||
ἐκ του νικητου : Γεγραπται ὁ ἐπινικιος τελεσικρατει κυρηναιῳ ὁπλιτοδρομῳ νικησαντι την κηʹ πυθιαδα , την δε λʹ σταδιῳ . |
ἐστιν ἀγαθον . ἀντιστραφεισα δε ἡ καθολου καταφατικη ἐπι μερους καταφατικη γινεται : τι ἡδυ ἀπονον , οὐδεν ἀπονον ἀγαθον | ||
οἱον οὐ πας ἀνθρωπος δικαιος ἐστιν , ἡ τε μερικη καταφατικη προσλαβουσα το οὐ γινεται μερικη ἀποφατικη , οἱον τις |
ὁ Ἀργειος εἰσηγαγεν , μετεστησεν δε ταυτην πρωτος Λυσανδρος ὁ Σικυωνιος μακρους τονους ἐντεινας και την φωνην εὐογκον ποιησας και | ||
ἐπι τι των ἐδεσματων ἀναφερειν . Μαχων δ ' ὁ Σικυωνιος των μεν κατα Ἀπολλοδωρον τον Καρυστιον κωμῳδιοποιων εἱς ἐστι |
ἀντιστροφους : των τετραμετρων οὑς ἐφη δε των στιχων , τρανως ἐπιρρημα τι τους πρωτους λεγει , τους δευτερους αὐ | ||
οὐκ ἀτελεστα γενοιτο . Γελατε ἐμην φωνην , διοτι οὐ τρανως ἑλληνικα γραμματα λεγει . Ἀναχαρσις παρ ' Ἀθηναιοις σολοικιζει |
. και ὁτι πονον το ἐργον . και ὁτι ἀντικειμενως ἀποδεδωκεν οὐδ ' ἀκαχοιτο : προς το συνηθες . . | ||
ἐχειν ὡμολογησεν . ταυτην οὐτ ' αὐτην οὐτε τον σιτον ἀποδεδωκεν . λαβε τας ἀλλας και ἀναγιγνωσκε . Δυ ' |
τῳ Φιλιππῳ δ ' , ἐπειδη ταυτ ' εἰς τους αἰχμαλωτους ἠξιουν αὐτον ἀναλισκειν ἐγω , οὐτε κατειπειν τουτων εἰχε | ||
παραδοξον τεταραγμενοι την ἡσυχιαν ἐσχον , οἱ δε Συρακοσιοι τας αἰχμαλωτους ναυς ἀναψαμενοι κατηγαγον εἰς την πολιν . μετεωρισθεντες δε |
κυκλου ἀποσχῃ ἡ σεληνη , διχοτομος θεωρειται : τοτε γαρ ἡμισφαιριου του πεφωτισμενου ὑπο του ἡλιου το ἡμισυ ἐφ ' | ||
των ὀμματων διαστημα μειζον ᾐ της διαμετρου της σφαιρας , ἡμισφαιριου μειζον το ὁρωμενον της σφαιρας ὀφθησεται . ἐστω γαρ |
, Ὀρμενος τε και Λυκος , οὑς Βακχυλιδης μεν φησι Νεμεσεως Ταρταρου , ἀλλοι τινες δε λεγουσι της Γης τε | ||
ἑορτην τῃ Λιμνατιδι ἀγοντες . του θεατρου δε οὐ πορρω Νεμεσεως ναος και ἑτερος ἐστιν Ἀφροδιτης : μεγεθει μεγαλα λιθου |
μεγιστα κατηγορουντες αὑτων , φιληδονιαν , μισανθρωπιαν , ἀνδροφονιαν καιτο χαλεπωτατον ἀγοςτεκνοκτονιαν . φιληδονοι μεν γαρ , εἰ μη σπορας | ||
παρα το δικαιον , ἀλλα στεργειν τοις παρουσιν , ὁ χαλεπωτατον παντων τοις πλειστοις των ἀνθρωπων ἐστιν . οὑτω γαρ |
οἱ Χαονες . Γερητοθεοδωρους ] Γερητος και Θεοδωρος εἰς μαλακιαν διεβαλλοντο . ἐν Καμαρινῃ κἀν Γελᾳ κἀν Καταγελᾳ : Καμαρινα | ||
ἐδωκεν ἡμιν * ληϊστορα : κλεπτην ἐνιπτον δε ἀντι του διεβαλλοντο , ἐλοιδορουντο τῳ Προμηθει ὁτι μη ἀει αὐτους νεους |
ποιεουσι προσφερομενα τοισι νοσημασιν . Ὁστις δε την τυχην ἐξ ἰητρικης ἠ ἐξ ἀλλου τινος ἐξελασει , φαμενος οὐ τους | ||
τεμνομενοι τα σαθρα ὑπο των ἰητρων ὑγιαινονται : και τοδε ἰητρικης το λυπεον ἀπαλλασσειν , και ὑφ ' οὑ πονεει |
Πιαλαι και ὑπ ' αὐτον ὁμωνυμοι Οἰχαρδαι . Παλιν δε ἀνατολικωτεροι μεν των Ἀννιβων Γαριναιοι και . . . . | ||
Καλειται μεχρι της Πουβα λιμνης : εἰτα των μεν Δαραδων ἀνατολικωτεροι Μακχουρηβοι , των δε Σοφουκαιων Σολουεντιοι : τουτων δ |
. . . ἀλλοδαπης και ἀλλοδαπος : ὁ ἀπο ἀλλου δαπεδου , ἠγουν γης , ὠν . . . . | ||
περιστασαι την τραπεζαν την μεν λοιπην σπειραν ἐωσι κατα του δαπεδου , ἀρασαι δε την κεφαλην περιλιχμωνται , και ἡσυχη |
ὠνησομενους : Ποπλιος δε Οὐαλεριος και Λευκιος Γεγανιος εἰς Σικελιαν ἀπεσταλησαν . . . . τυραννοι δε τοτε κατα πολεις | ||
ὁ Νειλευς και οἱ λοιποι των Κοδρου παιδων ἐς ἀποικιαν ἀπεσταλησαν , ἀγαγοντες μεν και αὐτων Ἀθηναιων τον βουλομενον , |
το Δηλιον οἱ Βοιωτοι ἁθροοι , ἀλλ ' ἐπι τα σφετερα αὐτων ἑκαστοι κινουμενα . και εἰ κατορθοιτο ἡ πειρα | ||
, διεφθειρεν ἐς πεντακισχιλιους : και των λοιπων ἐς τα σφετερα δια ἀπορου χωρας και χειμωνος ἐπιπονου διατρεχοντων οἱ ἡμισεις |
ζῳδιων κυκλου ἐστω το εʹ , και το εʹ ἀστρον ἐσχατως μεν περικαταλαμβανεσθω ὑπο των του ἡλιου αὐγων του ἡλιου | ||
, ἀλλα και παροξυνομενος , και μελι μετα πεπερεως προσενεγκαμενος ἐσχατως ὠδυνηθη : και χυλον τηλεως ἁμα μελιτι λαβων ἱκανως |
θρασυν ὁρμαινοντες . ” την δ ' ἀπαμειβομενος προσεφη ξανθος Μενελαος : “ οὑτω νυν και ἐγω νοεω , γυναι | ||
οὐδ ' εἰφ ' ὑπερ σου μη θανειν σπουδην ἐχων Μενελαος ὁ κακος , ὁ προδοτης τοὐμου πατρος ; οὐδ |
μυριαδας διακοσιους . ἀπολαβουσα δε τον Εὐφρατην ποταμον εἰς μεσον περιεβαλετο τειχος τηι πολει σταδιων ἑξηκοντα και τριακοσιων , διειλημμενον | ||
και ὑγιης ἀφριζοντι ] ἀφρουντι εἰδηνατο ] καθ ' ὁμοιωσιν περιεβαλετο χροιην ] κατα το χρωμα πελλισι δε σκαφισι , |
ἡ δελτος ἀνοιχθῃ και ἀνακηρυχθῃ μου ὁ καινος δεσποτης ἠτοι συγγενης τις ἠ κολαξ ἠ καταπυγων οἰκετης ἐκ παιδικων τιμιος | ||
λεγειν Ἱπποκρατους , περι τουτον τον καιρον γενομενην , ὁς συγγενης ἠν Μεγακλεους του νικητου : εἰκος γαρ ἠν ἀκουσαντα |
οἱον Ὀδυσσευς περι της ἀναιρεσεως Δολωνος λεγει Νεστορι , τον τρισκαιδεκατον σκοπον εἱλομεν ἐγγυθι νηων . εἱλομεν εἰπε , καιτοι | ||
“ ἀγε , ὠ Ἡρακλες ” , ἐφη , “ τρισκαιδεκατον ἡμιν ἐπιτελεσον / ⌈ ἀθλον και ἑψησον τον φακον |
] , φησι , και [ περι ] τους | κολακας : δια μεν αὐτο ? [ το ] | | ||
δε τουτο ἑκατερου αὐτων γνωρισμα ἐστιν , το τους μεν κολακας οὐκ ὀκνειν και ψευδεσθαι του χαρισασθαι ἑνεκα τοις ἐπαινουμενοις |
ἑαυτου οἰδεν . γνωμαν : την προγνωσιν την περι της Κορωνιδος . πεπιθων : ἀντι του πεισθεις ὑπο του κοινωνου | ||
] * Οὑτω λεγε τουτο : Το λημα της καλλιπεπλου Κορωνιδος , ἠτοι ἡ Κορωνις , ἐσχε και ἐλαβε τοιαυτην |
οὑτω τιθωμεν , φησιν , ὡς ἐμπροσθεν , και ἡμιν συγχωρησει τις εἰναι δυνατον ἁ οἰδεν τις δοξασαι αὐτα ἀττα | ||
νομου : μαθετω με δια των αὐτης βεβλημενον βελων , συγχωρησει τουτον ἡ πολις καταγωνισασθαι με τον πολεμον : αὐτον |
και ὡς περιεκτικα το ω φυλαττουσιν ἐπι της γενικης , περιεκτικα μεν , οἱον κοιτων κοιτωνος , δαφνων δαφνωνος , | ||
καθ ' ἑκαστα ἐν Κατηγοριαις εἰρηται , δευτεραι δε τα περιεκτικα τουτων εἰδη και γενη παντα : ὁμως ἐπει μετ |
ὡσπερ κτλ . ] ὡς φοινικα πτερα ἐχοντα και τουτον παρειληφεν : ὁν Αἰσχυλος λεγει ἐν Μυρμιδοσιν . ὁ Αἰσχυλος | ||
τροφην , μελι δε ὡς την ἐν τῃ τροφῃ γλυκυθυμιαν παρειληφεν . πληρωσαμενος . οὐκ ἐμπλησθεις ἀλλα προσδεης ὠν . |
Χαρικλεους , βουλομενος αὐτους της λυπης ἀπαγαγειν , ἐμβαλλω λογον ἐρωτικης ἐχομενον ψυχαγωγιας : και γαρ οὐδε ἡ Λευκιππη παρην | ||
δοκει κινηθεις δια την ἐμφυτον ἀμαθιαν ὑπεραραι το μετρον της ἐρωτικης ζηλοτυπιας . και νυν ἐκεινον ἐρωντα μαλλον εὐ ἰσθι |
ἀπο γης της Χαλδαϊκης , παροικησαντες οὐν ἐν Αἰγυπτῳ ἐτεσι τετρακοσιοις και τριακοντα , ἐν τῳ τον Μωσην μελλειν ἐξαγειν | ||
Λυκιας ἠ τα μικρῳ νοτιωτερα και ἐτι τα Συρακουσιων νοτιωτερα τετρακοσιοις σταδιοις , ἐνταυθα ἡ μεγιστη ἡμερα ἐστιν ὡρων ἰσημερινων |
Και τους ἐπιτηδειους καιρους δεινως στοχαζομενα τουτοις ἀνυπερθετως κεχρηνται , σπουδαζοντα οὐ τοσουτον τους ἐχθρους χειρι καταγωνισασθαι , ὁσον ἀπαταις | ||
ἡν ἐκεινας ἀνεστησαν ” . Ἀριστοτελης ὁ φιλοσοφος ἰδων νεον σπουδαζοντα περι τας θεας , „ ὁρα „ , εἰπεν |
ἐποιησε πολιν . βοηθησαντες δε ἐς αὐτο Πασιτελιδας τε ὁ Λακεδαιμονιος ἀρχων και ἡ παρουσα φυλακη προσβαλοντων των Ἀθηναιων ἠμυνοντο | ||
σε , σπευδων τοι ξενος γενεσθαι . . Χιλων Δαμαγητου Λακεδαιμονιος . οὑτος ἐποιησεν ἐλεγεια εἰς ἐπη διακοσια , και |
οὑτω τοι φαμεν κἀν τῃ τοιᾳδε κρασει ἐκ της ὁλης δημιουργιας τους των παθων ἐνιεναι λογους κατα την ἀξιαν ἑκαστῃ | ||
ἐπιφεροντας τοις σοφιας ἐφιεμενοις , τοις δε δια τας συνεχεις δημιουργιας τε και ἐργασιας καματηροις τε και ἐπιπονοις των ἀνθρωπων |
και σπουδαιους , οὐκετι ἀνθρωπους , ἀλλα ταχα δη το ἐπιγραμμα ἀληθεστερον ὁ Ἀθηνησιν ἐπιγεγραπται ἐν τῳ ταφῳ τῳ δημοσιῳ | ||
Θηβαιου , διδαχθεντος παρα τῳ Σικυωνιῳ Καναχῳ : το δε ἐπιγραμμα το ἐπ ' αὐτῳ δεκατην ἀπο του πολεμου Φωκεων |
ἐμεσεγγυησαν , ἐν μεσεγγυηματι ἐποιησασθε : μεσεγγυον την μειρακα καταθεσθαι Ἀριστοφανης λεγει , και μεσεγγυημα μεν Ξενοφων , μεσεγγυηματα δε | ||
ἠτοι ὁμαλον πεδιον και τετριμμενον και οἱον ἀληλεσμενον , ὡς Ἀριστοφανης Δαιταλευσιν δια ψιλου “ ἐν ἀλιπεδῳ . ” ἐνιοι |
προς το Βυζαντιον , ἐσκεπτοντο ὁπως ἀν τα κατα τον Διογενην διαθωνται : ἐδεδιεσαν γαρ μηπως ἀδειας παλιν ἐκεινος δραξαμενος | ||
Σωσικρατης . προς τουτον συνεχες ἀφικνουμενος ὁ Ξενιαδης ὁ τον Διογενην ἐωνημενος την ἀρετην αὐτου και των ἐργων και των |
ἡ τε Βαγρανδαυηνη και ὑπ ' αὐτην Γορδυηνη , ἡς ἀνατολικωτερα ἡ Κωταια , και ὑπ ' αὐτην Μαρδοι . | ||
πυλων εἰς Θαψακον , ὡστε τῃ ὑπεροχῃ ἐγινετ ' ἀν ἀνατολικωτερα ἡ Βαβυλων της Θαψακου , ᾑ ὑπερεχει ἡ ἐκ |