| ὡς φωριον μετα μεγιστης των λαβοντων ζημιας : οὐ γαρ ἐξηρκει τα δοθεντα τοις ἀθλιοις ἀποτιννυειν , ἀλλα και τας | ||
| λεγει . ἀλλ ' ἀναστασεως και ἀνδραποδισμου της πατριδος ] ἐξηρκει μεν και την ἀναστασιν εἰπειν μονην , ὁ δε |
| γαρ τοιαυτην γραφην και Σελευκος προκρινει και ἀλλοι πλειστοι , παρατιθεμενοι και ἐκδοσεις Ὁμηρικας . καθιστασι τε τον λογον οὑτως | ||
| της στεφανωτριδος καλουμενης παρ ' Αἰγυπτιοις [ στεφομενον ] , παρατιθεμενοι Θεοπομπου ἐκ της τρισκαιδεκατης των Φιλιππικων και της ἑνδεκατης |
| ἑτερον τι , ἐξ ὡν φησιν , ἠ το παρασιτειν εὐδαιμον νομιζων . και μην οὐδε τῳ τυχοντι ἀνδρι περιτεθεικε | ||
| βασιλεως , ὁσοι τε κολακες τραπεζης [ και ] το εὐδαιμον γαστρι και τοις αἰσχιστοις μετρουσιν , ὑπεμιμνησκον αὐτον της |
| τμηματος ἀει παρειληφαμεν τοσουτων ἐφ ' ἑκαστης αὐτων την πηλικοτητα παρατιθεντες , οἱων ἐστιν ἡ μια ὀρθη Ϙ . και | ||
| τομων ἀρξαμενοι διελουμεν τον δια μεσων εἰς τα τξ τμηματα παρατιθεντες αὐτῳ τους ἀριθμους , δι ' ὁσων ἀν εὐχρηστον |
| ἀναστα και πορευου μετα του υἱου ἡμων Σηθ πλησιον του παραδεισου , και ἐπιθετε γην ἐπι τας κεφαλας ὑμων και | ||
| τυχων κληρονομησαι την ἀφθαρσιαν . Ἐκβληθεις δε Ἀδαμ ἐκ του παραδεισου , οὑτως ἐγνω Εὐαν την γυναικα αὐτου , ἡν |
| νυν , οἱ μεν αὐτεων ἀδυνατα εἰναι λεγουσιν ἀνθρωποισι τελος εὑρασθαι μαντικης : οὐ γαρ εἰναι μιν οὐτε πιστην οὐτε | ||
| την τιμην εὐνουν πολιτην και σωφρονα . εἰ δ ' εὑρασθαι την ἀρχην οὐχ ὑπωπτευσεν , πως οὐ σφοδρα δουναι |
| συντεταγμενους ἀπηλθον . ἐκ δε τουτου παν ὁμου ἐγενετο το Ἑλληνικον , και ἐσκηνησαν αὐτου ἐν πολλαις και καλαις οἰκιαις | ||
| της μεν ἀλλης ἀρχειν ἀξιοι ἐσμεν Ἰταλιας , ὁτι ἐθνος Ἑλληνικον και με - γιστον των κατοικουντων τηνδε την γην |
| το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
| , το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
| ὡν ἡ μεν ὁσα Τιμολεοντι τωι Κορινθιωι κατα Σικελιαν ἐπραχθη διαλαμβανει , ἡ δε τα Διωνι τωι Συρακουσιωι ὁσα ἀξιαφηγητα | ||
| ναυτιλλομενοις ταυτα οὑτω διαγεγραπται , εἰκοτως τε ὁλοσχερεστερον περι τουτων διαλαμβανει : και γαρ και οἱ πλωϊζομενοι οὐ δια μηχανικων |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| μεν ἐγγυτατω προσηκοντες , χρωμενοι δε ἐκεινῳ παντων οἰκειοτατα , δεδωκοτων δ ' ἡμιν και των νομων κατα την ἀγχιστειαν | ||
| μεν χρηματα των κτησαμενων εἰναι , την δε βασιλειαν των δεδωκοτων : και τα μεν ὁταν τι παθωσιν οἱ κυριοι |
| ἀληθειας δεικνυται : θεον γαρ οὐ χρη ὑφ ' ἡδονης νικασθαι , ὁπου γε και οἱ σωφρονες ἀνθρωποι ἀπεχονται πασης | ||
| σου και τας χαριτας οὐ καθ ' ὁ πεμπονται ἀποδεχομενου νικασθαι ὁ τυραννος ὁμολογω ἰδιωτου ἑνος . εἰ μεντοι το |
| : και γαρ τοι κἀκεινος ἐρωτικος εὐ μαλα και οἱος ἐπανιστασθαι παρθενοις . λυσον δε και την ὀφρυν , και | ||
| δε ἐκ του ὀχλου πικροτερον ἐπιπλησσων . Ἀλλα και το ἐπανιστασθαι τοις ἀμεινοσι παρα πασι νενομισται , ὁ και αὐτοι |
| Ἠω ἱκηται . ἠωθεν δε μαλ ' ἠρι λοεσσαι τε χρισαι τε , ὡς κ ' ἐνδον παρα Τηλεμαχῳ δειπνοιο | ||
| μεντοι ἰχνος ποτε ἐγκαταλειφθειη του παθους , διαλιπων ἡμερας κʹ χρισαι παλιν τῳ αὐτῳ βοηθηματι . σιναπισμου μεν ὁ τροπος |
| . κατα δε τας γενεσεις των τεκνων τα μεν βρεφη παραδιδοσθαι τοις ἀνδρασι , και τουτους διατρεφειν αὐτα γαλακτι και | ||
| χρη τῳ στρατηγῳ , σκυταλιδα ἐχουσαν σημειον παρα του στρατηγου παραδιδοσθαι τῳ πρωτῳ φυλακι , τουτον δε τῳ ἐχομενῳ και |
| παρθενου γαλα δακρυον και ἀστρων αἱμα δροσον , και προβατον Κρητικον μηλον κυδωνιον και ὁσα τοιαυτα , ἱνα μη μακροτερον | ||
| των Οἰνωτρων ὑποτιθεμαι . το γαρ δη Πελασγικον και το Κρητικον και ὁσα ἀλλα ἐν Ἰταλιᾳ ᾠκησεν , ὑστεροις εὑρισκω |
| : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν ἐξ ἀρχης πειρασεται : παρατηρητεον δε ὡς διπλη τις ἡ τοιαυτη στασις , τουτεστιν | ||
| ὀνομα του ἐπιτρεχοντος μοριου ἐν τοις εἰδεσι του πολλαπλασιεπιμοριου . παρατηρητεον δε ἐφ ' ἑκαστης πλασεως των τε ἐπιμερων σχεσεων |
| νυν τουτου , δια τουτο προ του Α λαμβανεται ὀντος πορρωτερον του νυν . Ὡσπερ δε το Γ ὑστερον ὀν | ||
| χωρᾳ , διεφερον δ ' ἀλληλων ἐν τῳ πλησιαιτερον ἠ πορρωτερον εἰναι της διαρθρωσεως κατα τε το μηκος του κωλου |
| δε μετα των ἀπομαχων , ἑκατον . ἀφισταται δη το Γαλατικον και τους ὁμηρους ἀποκτενειν ἠπειλει . Ἀντιγονος δεισας περι | ||
| . το ἐθνικον Σεμφαιος και Σεμφηνος . Σεννονες , ἐθνος Γαλατικον , ὡς Οὐρανιος ἐν Ἀραβικων πρωτῳ . Σενοεσσανοι , |
| κυκλον : τῃ μεντοι παραλιᾳ παρεκτεταται μικρῳ τι πλεον των διακοσιων σταδιων μηκος ἐπιλαμβανουσα , ἀγχιβαθης , βαρυτατον ἐχουσα ὑδωρ | ||
| συστασιν . ἡ γε μην ἐχομενη τουτου θεωρια περι των διακοσιων πεντηκονταεξ προς διακοσια τεσσαρακοντατρια προειρηται . την γουν συμφωνιαν |
| . Μνησθητι , κυριε , της ἐκκλησιας σου , του ῥυσασθαι αὐτην ἀπο παντος πονηρου και τελειωσαι αὐτην ἐν τῃ | ||
| ὁτις περι βουσιν ὑπεστη , δωρ ' ἀποδεξαμενην , ὀλοων ῥυσασθαι ἀεθλων : αὐταρ ἐγω τον μυθον ἐπῃνεον ἠδε και |
| . ἀκουε δη . τουτο παροιμιωδες ἐστιν ἐφ ' ὡν ἐκκαλεσασθαι βουλομεθα τον ἀκουοντα , ἰσον ὀν τῳ δεχου δη | ||
| , οὐδ ' οὑτω παρεσκευασται , ἀλλα την ὑμετεραν ὀργην ἐκκαλεσασθαι βεβουληται . Και κατηγορηκε δωροδοκιας , ἀπιθανος ὠν προς |
| παρορμαν προς ἀποστασιν . ἐφη γαρ τον Τιμολεοντα παραφρονουντα προς ὁμολογουμενην ἀπωλειαν ἀγειν τους στρατιωτας : ἑξαπλασιους γαρ ὀντας τους | ||
| ἐτ ' αὐτον ἐσται βαδιζειν ὁποι βουλεται : και εἰληφεν ὁμολογουμενην προτασιν , ὁτι καταστραφεντων Ὀλυνθιων οὐδεις κωλυσει τον Φιλιππον |
| , ἀνθεμις ἠ χαμαιμηλον , ἀρον , ἀψινθιον , λαδανον πληρουμενης , λευκακανθης ἡ ῥιζα και ὁ καρπος , λινοσπερμον | ||
| δε μονης μενουσης , ἐκεινης δε ὡς εἰκος τοτε μεν πληρουμενης ἀτακτως , τοτε δ ' ἐκλειπομενης . της δε |
| πολεμῳ . ὀνειδος ἐσται τῳ Πολυνεικει και μετα θανατον το ἐπιστρατευσαι κατα της πατριδος και μη δυνηθηναι ἑλειν αὐτην . | ||
| Αἰγυπτιοις λυπας και στρατειαν ἐπι την Ἀσιαν σημαινει και ἐξωθεν ἐπιστρατευσαι δυναστην και δολους και προδοσιας ἐσεσθαι , ἀποστατησειν δε |
| ἐπι της του ὀρους καταβασεως , μετα το σε ἐμοι διαλεχθηναι , πυθομενου τον της παλιγγενεσιας λογον μαθειν , ὁτι | ||
| μεν οὐν ἐμον ἐστιν ὑμας τε ἐπεγειραι και τοις ἀρχουσι διαλεχθηναι , παρ ' ὑμων δε πολυτροπος ἡ βοηθεια : |
| σημειον το ἐπι του ἀξονος ἑστος αἰτιον ἐγενετο του κυκλον γραφηναι ὑπο του ἐπι της ἐπιφανειας της σφαιρας σημειου [ | ||
| ὁλον το φανερον ἡμισφαιριον : και γαρ ἐνδεχεται τινα κυκλον γραφηναι ὡς τον γηʹ , και την γηʹ ὑπερ γην |
| ὁλων ἀτομους και κενον , τα δ ' ἀλλα παντα νενομισθαι . ἀπειρους τε εἰναι κοσμους και γενητους και φθαρτους | ||
| μη λεγῃ φαινεσθαι τα περι τα τρεφοντα και ὠφελουντα θεους νενομισθαι και τετειμησθαι πρωτον ὑπο γεγραμμενα , μετα δε ταυτα |
| Ἀμφιονα ἐπινοησαι τον Διος και Ἀντιοπης , του πατρος δηλονοτι διδαξαντος αὐτον . πιστουται δε τουτο ἐκ της ἀναγραφης της | ||
| τα ἐς Εὐρωπην ποιησας φησιν Ἀμφιονα χρησασθαι λυρᾳ πρωτον Ἑρμου διδαξαντος : πεποιηκε δε και περι λιθων και θηριων , |
| ὡς και τουτου προς τι ὀντος : ἀλλους γαρ ἀλλως συγκατατιθεσθαι [ ] και τους αὐτους γε . μετατιθεσθαι και | ||
| τον Κλεωνα . παραδιδωμι ] αὐτῳ . ὁμολογειν σε ] συγκατατιθεσθαι και σε . Γ τῃ Κεχηναιων πολει : Ἀθηναιων |
| [ , ] ὡς ἐν τῳ περι δεινοτητος μεθοδων ἐσται φανερωτερον δια γαρ το πολυσχιδες της μεθοδου ταυτης και ἰδιον | ||
| , ἡ γινεται οὐκ ἐπι μονων των κυκλῳ μεθισταμενων . φανερωτερον μεν ἐπι τουτων : ὁσον ἐμπροσθεν προωθειται , τοσουτον |
| το ἑν το οὐδετερον ὡς ἀπο της ὠ ἑν κλητικης γεγενησθαι : ὡς γαρ εἰρηται το εἱς οὐκ ἐχει κλητικην | ||
| ἀφ ' ὡν οὐδενος οὐδεμιη δυναιτ ' ἀν αὐξησις ὑδατος γεγενησθαι . Το μεν οὐν αἰτιον του ὑδρωπος ἠδη εἰρηται |
| , ὡν ἀναγκαιον ἑνα τῃ συμφορᾳ περιπεσειν . Ἀξιον δε μεμψασθαι τον θεντα τον νομον , ὁς ἐναντια τῳ ὁρκῳ | ||
| δε ἡ ἀπο του καλου προς το χειρον ἀλλοιωσις . μεμψασθαι , ἐγκαλειν και ψεγειν διαφερει . μεμψις μεν ἐστιν |
| . και γαρ ὁλως το ὑγρον , ὡσπερ ἐλεχθῃ , κωλυτικον τηξεως και ἁμα δια την μαλακοτητα και μεγαλομερειαν οὐ | ||
| οἱον εἰ τις οὑτω τιθησι το λωπιον κρυους και καυσωνος κωλυτικον τῳ σωματι : το τοιωνδε παρεκτικον χρησιμον , το |
| κυκλος ὁ ΔΕ της ΔΓΕ διαμετρου κατα την του ἰσημερινου νοουμενης - . ἐπειτα και της ΓΔ του τριτου μερους | ||
| τουτο α ἐστι , τουτο β ἐστι , νυν εὐθειας νοουμενης , ὡς εἰ και τις φαιη τουτο ἀνθρωπος ἐστι |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| πολεως , ἀνηρ των πλουσιωτατων : ἀλλ ' ὁμως ὁ κορος οὐδεμιαν αὐτῳ ὑβριν ἐνετεκεν : οὐδε γαρ κορος οὐδεις | ||
| ἀρταβων ἑξ : και οἰνου κορους μυριους : ὁ δε κορος του οἰνου ἐστι μετρα δεκα . Το δε ἐλαιον |
| ἑλεσθαι και την παρουσαν ὑποθεσιν ὡς την ἐμην ὑπερβαινουσαν δυναμιν παραιτησασθαι πανυ δικαιως . Λαβων δ ' ἐπι νουν της | ||
| δουλον οὐν ἀντι του δουλοποιον : οὐχ οἱον τε γαρ παραιτησασθαι την συγγενειαν : ἀλλως : δουλον : δουλοποιον , |
| τῳ δεσμωτηριῳ τοσουτον ἀρετης μεγεθος ἐπεδειξατο , ὡς και τους πονηροτατους των ἐκει τεθηπεναι και καταπληττεσθαι και παρηγορημα των συμφορων | ||
| γενει προσηκοντας , τους ἀτυχουντας των πολιτων , οὐχι τους πονηροτατους , ὁ ἐστιν ἐκ της του ἀκολουθου ἀπαιτησεως , |
| ς ' ἀνεμνησεν κακων ; ἠ τας Ὀρεστου τλημονας φυγας στενεις και πατερα τον ἐμον , ὁν ποτ ' ἐν | ||
| εἰ δ ' οὐκ ἐρᾳς , τι γαρ δακρυεις και στενεις κλυδωνα σαυτῳ προσφερων αὐθαιρετον ; ἀλλ ' οὐτε δουλους |
| ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
| καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
| δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
| ] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
| μεν λογος καθιστορησαι δυνησεται , ποια δε ἀκοη την τουτου παραδεξασθαι τραγῳδιαν ; ἐμοι δε ἐκστασις ἐπεισερχεται , ὁσακις εἰς | ||
| δευτεραν ἐχων ταξιν . Ὡς γαρ ἰατρου μετα το πεισαι παραδεξασθαι την θεραπειαν το προσαγειν ἐστι τα μεν θεραπευτικα , |
| τε κἀργηστης τριτος , οἱδ ' ἀμφι νησον την πελειοθρεμμονα νικωμενοι κυρισσον ἰσχυραν χθονα : πηγαις τε Νειλου γειτονων Αἰγυπτιου | ||
| , πολλαπλασιους δ ' ἐζωγρησεν . οἱ δε Κασσαιοι παντῃ νικωμενοι και δια το πληθος των ἑαλωκοτων χαλεπως φεροντες ἠναγκασθησαν |
| πορευεσθαι μετα πολλων , και ἀφικνεισθαι σφας εἰς τοπον τινα δαιμονιον , ἐν ᾡ της τε γης δυ ' εἰναι | ||
| οὐν την ὑψηλοφροσυνην πολλοι ἐκενωθησαν ὑψουντες ἑαυτους : μεγα γαρ δαιμονιον [ ἐστιν ] [ ἡ αὐθαδεια ] [ και |
| . βηναι ] ἐπιβηναι . ἡμετερα + καθ ' ὁμαλισμον ἀναγνωστεον το νυν και ἀνευ τονου , ἱν ' εἰη | ||
| ἐσαν οἱ πεπλοι παμποικιλοι : ἡ διπλη , ὁτι ἐγκεκλιμενως ἀναγνωστεον οὑτως δυο τονοις , καιτοι πυῤῥιχιακης οὐσης της λεξεως |
| αὐτων μετετραπησαν . ἠν δε και ἀδιαλειπτος παρ ' αὐτοις παρακλησις το νομῳ βοηθειν ἀει και ἀνομιᾳ πολεμειν , και | ||
| γλυκυτατε Ἰησου , ἀναψυχη μου και παρηγορια και παραμυθια , παρακλησις , γλυκυθυμια , γανος της ἐμης ψυχης , χαρα |
| τροπον λαμβανειν δικην . δειν δ ' ᾠετο μηδεν ' ἀποστερεισθαι του δικης τυχειν , ὡς ἑκαστος δυναται . πως | ||
| μεγαλην νη Δι ' ὠφλε δικην και τοσαυτην ὡστ ' ἀποστερεισθαι των ὀντων . ἀλλα χιλιων ἡ δικη μονον ἠν |
| ἀποκοπτειν και το κεφαλιον εὐμεγεθεστερον ὑπαρχον παλιν θλαν : ὁπερ δυσχερεστερον ἐπι τουδε του σχηματος δια το ἀνω το κεφαλιον | ||
| πονηρον της γνωμης , δεδωκασιν ἀφορμην του λεγειν ἀλλοις ὁτι δυσχερεστερον ἐστι το φυλαξαι ἠπερ κτησασθαι : ὁπερ οὐκ ἐστιν |
| δε ἡ πλεκτη . κλησις μεν ἡ εἰς ὁτιουν των δικαστηριων γινομενη : προκλησις δε ἡ εἰς Ἀρειον παγον . | ||
| ἀν τις ἀποφηναιτο τον Ἀντιοχον , καθαπερ τους ἀπο των δικαστηριων συκοφαντας , το μεν ῥητον του νομου τετηρηκεναι μετα |
| οὐκ ἐστι κυριως δικαιον , ὡσπερ δη το πατρικον και δεσποτικον : ταυτα γαρ οὐκ εἰσι κυριως δικαια ἀλλα ὁμοια | ||
| μεν εἰναι πατρικον , το δε γαμικον , το δε δεσποτικον , το δε χρηματιστικον . Δειν γαρ , ὡσπερ |
| Ὠκεανου και Γης . Διος δε Πλουτωνι την Κορην ἀναπεμψαι κελευσαντος , ὁ Πλουτων , ἱνα μη πολυν χρονον παρα | ||
| ξυγγιγνεται : και οἱ Πελοποννησιοι ἐπεμψαν ὡς ἐπι τας ναυς κελευσαντος αὐτου Φιλιππον ἀνδρα Λακεδαιμονιον δυο τριηρεσιν . Ἀλκιβιαδης δε |
| το προοιμιον ἐμφαινων μεν το ἀξιωμα , μη παρεχομενος δε φορτικον τον λογον . μετα δε τα προοιμια ἡξεις ἐπι | ||
| , φυλαττειν δε ἐπι του ἰσοπεδου ἑαυτην μηδεν ἀπειροκαλον ἠ φορτικον φρονουσαν και τοις προσιουσιν δημοτικως τε και ἐκ του |
| ὀνοματα αὐτων , το μεν της ψυχης μετα του σωματος θερμαντικον οἰνος , το δε λειον και διακριτικον ὀψεως δια | ||
| ὁτι και κνιδης σπερμα συν πεπερει λεανας δια το σφοδρα θερμαντικον διδου χρησθαι μεγα ] μεγαλως λεηνας ] λεαινω το |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| ὁ ἐλεγχος τοις λογοις αὐτου . ἐκ τοσουτων οὐν δει θηρασθαι τον ἑκαστου διαλογου σκοπον . Δεκατον κεφαλαιον ἐστω το | ||
| κατεσθιουσι γαρ τους ἰχθυας , ὡς τροφης ἐρωτι και ἀγκιστρῳ θηρασθαι παρα των ἁλιεων ἐσθ ' ὁτε . Τας φωκας |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| και Στησιλεω , πολεμαρχουντος δε Καλλιμαχου και Κυναιγειρου και Πλαταιεων συμμαχουντων αὐτοις χιλιων , ἡττωνται και προς Δαρειον ὑποστρεφουσιν , | ||
| τον Μασσυαν κατεχοντι και την Ἰτουραιων ὀρεινην . των δε συμμαχουντων τῳ Βασσῳ ἠν και Ἀλχαιδαμνος , ὁ των Ῥαμβαιων |
| του θεου . οὐδε ταυτα ἀκουειν μαλλον ἠ λεγειν ἐχομεν πεπειραμενοι . ὁσα δ ' αὐτων οἱον τε ἀπομνημονευσαι ἐν | ||
| ὑπερ της δουλειας τῃ σιωπῃ . οὑπερ οὐν οἱ ἀνθρωποι πεπειραμενοι , τας μεν ἠδη πρεσβυτερας μεθιασι , σπουδαζουσι δε |
| ὑλην εἰναι μεν , μηδεν δε του ὀντος εἰναι : συγκεισθαι γαρ το ὀν παλιν ἐκ τε του ὀντος ὁ | ||
| αὐτων τους ἀριθμους ὑπεθεντο , παντα τα ὀντα ἐξ ἀριθμων συγκεισθαι λεγοντες . ἀλλα και τας ἁρμονιας κατα ἀριθμους τινας |
| μεν οὐν των καθ ' ἑκαστα προτασεων και των ἀπροσδιοριστων κυριωτερον ὁρωντες το κατηγορουμενον του ὑποκειμενου και τουτου κυριωτερον οὐδεν | ||
| το δε ἀλογον ταττεται και ῥυθμιζεται . ὡστε το λογικον κυριωτερον ἀνθρωπινη ἐνεργεια ἐστιν , ἐπει και τουτο ἐστιν ἐνεργεια |
| ὡστε βουλομενος ταις ναυσιν εἰς τον Ἑλλησποντον παραβαλειν ἠναγκασθην αὐτας παραπεμψαι δια Χερρονησου τῃ στρατιᾳ , των μεν κληρουχων κατα | ||
| ἀντιδιδωσιν εἰς τοὐμφανες και αὐτη τα χαριστηρια , λογους ἱκανους παραπεμψαι τα ἐργα τῳ χρονῳ και προσθειναι μνημην τοις ἐφημεροις |
| ῥητορικῳ λεξικῳ εὑρον το σφαδαζειν σημαινειν το δυσθανατειν , ματαιως σπασθαι , χαλεπαινειν , μετ ' ὀργης στεναζειν , ὡς | ||
| λεγεται δε σφακελος και ὁ σπασμος , οἱονει ἀπο του σπασθαι και κλασθαι σπακλος και σφακελος : σφακελος δε ἐστι |
| ἀπαγορευσωσι κακοπραγουντες ] , οὐδεπω δε ἀποβαινοντων των ἀγαθων ἡγουνται ἐξηπατησθαι . φαινεται δε και τοις εὐδαιμονουσι κακα ἐνυπνια και | ||
| ἐστιν ἡ των ἀρχοντων πονηρια . οὑτοι γουν οὑτως ἐοικασιν ἐξηπατησθαι περι το συμφερον , ὡστε οὐδε διαφθειρομενα ὁρωντες τα |
| τον Ἀρχυταν ἐνδειν του μετριου , μη μονον αὐτου το ἐναρμονιον ἀλλα και το τε χρωματικον και το διατονικον ἑκατερον | ||
| . τρια μεν τοινυν οὑτος ὑφισταται γενη , το τε ἐναρμονιον και το χρωματικον και το διατονικον : ἑκαστου δε |
| την ἐπιμελειαν αὐξησεις . ἀλλ ' ὁπως ἡμιν μετα σων ἐπανηξει γραμματων , μαλλον δε , αὐτος αὑτῳ περι τουτου | ||
| δε τας αὐγας και ἀνατειλαντος φανησεται , και προσθετικου γενομενου ἐπανηξει . Ἀρεως δε ὀντος ἐν τῳ ζῳδιῳ ἐν ᾡ |
| παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ||
| ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των |
| μετ ' ἰσου ὑδατος . Ῥητινης , πισσης ξηρας ἀνα γραμματιον ἑν , νιτρου , ἀσφαλτου , θειου ἀπυρου ἀνα | ||
| Ι γραφονται , οἱον βιβλιον , θηριον , ἀκατιον , γραμματιον , το γραμμα , γραμματειον δε , ἐν ᾡ |
| πλατειᾳ χειρι καταληπτεον το στομα της κοιλιας ἠ παιδιον συγκατακλινειν εὐσαρκον , πολλακις γαρ τουτο γινομενον φθειρεσθαι μελλουσαν την τροφην | ||
| κοσμου παντος ἀνδρειου και γυναικειου λεγω . Μετωπον ὑγιες και εὐσαρκον παντι ἀγαθον και παρρησιαν και εὐανδριαν σημαινει , το |
| ” τον Νειλον εἰπε πληθυειν ἀνακοπτομενων των ῥευματων ὑπο των ἐτησιων ἐναντιων ὀντων . Φησι δ ' Ἀπολλοδωρος ἐν τοις | ||
| ῥεουσι ; προς δε και γελως ἠδη γιγνεται το των ἐτησιων παντελως . εἰ γαρ παραδεξομεθα τουτον τον λογον , |
| , και γαρ προτερον ἀκουω Κλεινιαν ἐν καιρῳ τῃ πολει πορισασθαι την ἐπικουριαν , διοτι πολλοις και προτερον ἐκ των | ||
| και μηδε ὑπο των ἐνταυθα σαφως λεγομενων την λυσιν τουτων πορισασθαι δυναμενοι , ἀλλ ' ὁτι μη ὁμοιως ἀποδεδονται τοις |
| Ἀ . ὑπ ' Ἀλεξανδρου μηλοις βαλλομενος παρα δειπνον , ἐπαναστας και εἰπων βεβλησεται . . . χερι . . | ||
| ποιωι φονωι ; φονον ἐγω κρινω τα τοιαυθ ' ὁστις ἐπαναστας ποει . αὐος εἰμι και πεπηγα τωι κακωι , |
| ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
| και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| και παρ ' αὐτον λεβης τις ἱστατο . οἱ οὐν μαντευομενοι ἠρχοντο παρα τον τοπον τουτον και ηὐχοντο . ὁτε | ||
| της σχισεως , εἰ μεν εὐθεια γενηται , καλα ἐσεσθαι μαντευομενοι , εἰ δε λοξη , ἀποτροπαια . * † |
| βραχυνουσι του καρις την ληγουσαν . ἑτεροι δε ἐκτεινοντες την παραληγουσαν , ἐκτεινουσι και την ληγουσαν . ὁμοιως το ψηφις | ||
| υ ἡ λεουσι δοτικη , ἠμελλεν ἐλαττονα ἐχειν την ἰδιαν παραληγουσαν της παραληγουσης των ἀλλων πτωσεων , ὁπερ ἐστιν ἀτοπον |
| τῳ Θηραιῳ Βαττῳ και Κυρηνην οἰκισαι συν ἐκεινῳ και Λιβυων καταστρεψασθαι τους προσχωρους λεγουσιν . το δε ἱερον της Θετιδος | ||
| τον ἡλιον μηδεμιαν οἱ συντυχιην τοιαυτην γενεσθαι ἡ μιν παυσει καταστρεψασθαι την Εὐρωπην προτερον ἠ ἐπι τερμασι τοισι ἐκεινης γενηται |
| γε ἑνεκα , ὡς οὐ φαυλον με ὑποκριτην ἑξων της ἀπολογιας , πειρωμενος δια βραχεων εἰπειν , ὡς ἀν μαλλον | ||
| οὐν και παρα το ὡς ὡσδεἈλλα . τουτο μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του |
| ἠ καλον , ταυτα δε ἡ δοξα ἀνευ αἰσθησεως οὐχ ὑπολαμβανει , ἡ δε αἰσθησις ἐν τοις ὑπνοις οὐκ ἐνεργει | ||
| „ νομιμον αἰωνιον εἰναι „ φησιν , ἀντικρυς ἀποφαινομενος : ὑπολαμβανει γαρ νομον ἀθανατον ἐν τῃ του παντος ἐστηλιτευσθαι φυσει |
| ὑλην ἐπιγινομεναι βηχες αὐτῳ τῳ ἀναπτυεσθαι πληθος εὐδηλοι ἠ και φανεραι τυγχανουσιν , ὁτι κατα ῥευματισμον ἐξ ἑτερων ἐπιπεμποντων την | ||
| τοις δυσι , τῃ τε κακιᾳ και τῃ ἀκρασιᾳ , φανεραι εἰσι . το μεν γαρ , ἠτοι το ἐναντιον |
| και ἐμφοβους : ἐπαγει γαρ πολεμιων ἐφοδους πολλων και ὀχλων ἐπαναστασεις , λοιμον και λιμον ἐπι πολεων και ἐπιφορας ἐμπρησμους | ||
| ἁπαντων ἀφειλετο την ἐλευθεριαν . σκηψαμενος γαρ ὑποπτευειν ταραχας και ἐπαναστασεις ἐκ των πλουσιων εἰς τους δημοτικους δια τον ἀναδασμον |
| ἀργουντων ἁπαντων των κατ ' αὐτην μυων , και ἡσυχιαν ἐνεργουντων πανυ πολλων : λεγεσθω δε προτερον ὑπερ της κινησεως | ||
| ' ἀρετη προαγηται και πλατυνηται , και κατ ' αὐτην ἐνεργουντων των πολιτων , ἐχωσιν αἱ πολεις το ἀριστον τελειον |
| ἡ ἐν τῳδε τῳ παντι : μιμειται γαρ αὑτη ἐκ διεστηκοτων οὐσα φιλη : ἡ δε ἀληθης παντα ἑν εἰναι | ||
| κυκλῳ φορητικην αἰθεριον οὐσιαν καθισταμενον . τουτων δ ' οὑτω διεστηκοτων ἀναγκη και τἀλλα στοιχεια , ὑδωρ και ἀερα , |
| φρονιμωτεροι γαρ οἱ κλεπτοντες ἑαυτων γινονται , ὁταν κλεπτωσιν , ἀναγκαζομενοι παντι τροπῳ συγκαλυπτειν ὁπερ ἐδρασαν . ὡς και ἡ | ||
| ἠ ἡδεος ποιουμεν : και γαρ και ἁ λυπηρα ποιουμεν ἀναγκαζομενοι , της ἡδονης ἑνεκα ποιουμεν : ποιουμεν γαρ , |
| , ἐπι ὀντων μεν ὡς ἱνα εἰπῃς ὁ ἀνθρωπος ζῳον γελαστικον πλατυωνυχον , ἐπι μη ὀντων δε ὡς ἱνα ὑπογραψῃς | ||
| το ἰσον τῳ ἰσῳ , ὡς τῳ ἀνθρωπῳ παλιν το γελαστικον : εἰ γαρ ἀνθρωπος , και γελαστικον . Ἰδου |
| την ἐκκλησιαν και χρονον οὐδε ἀκαριαιον διαλιπων τῃ κατοπιν ἡμερᾳ συνεκαλει την βουλην εἰς το συνεδριον ὀρθην και περιφοβον οὐσαν | ||
| τον Τρυφωνα εἰσιοντα κτεινει προσπεσων και το πληθος ἐς ἐλευθεριαν συνεκαλει . οἱ δε , καιπερ ἠδη της ἀκροπολεως ἐχομενης |
| τα του ὁλου σωματος ὑγρα . διο και προς ταυτην ἐνιστασθαι δει την δυσκρασιαν και οὑτω ποιεισθαι την πασαν θεραπειαν | ||
| κατα το ὁμοιον και μηδαμου ἐγκοπας εἰναι του λογου μηδε ἐνιστασθαι που προς την ἀκοην : ὁπου δε προϊοντος του |
| τους περι τον λοφον Εὐβοεις και μισθοφορους κυριοι των νεκρων ὑπηρχον , οἱ δε Βοιωτοι τους Λακεδαιμονιους ἀπο κρατους ἡττηκοτες | ||
| , του δε δευτερου σταδιων ὀκτω , καθ ' ὁν ὑπηρχον οἱ τε ἀργυρασπιδες Μακεδονες και των ἑταιρων οἱ μετ |
| τας ὀψεις των ἀναγκαιων τοις ἀκουουσιν παραγουσιν , ἀγων δε δικανικος μεμετρηται προς την χρειαν . και οἱ μεν ποιηται | ||
| ἐργοις , ἐπιδεικτικως τους λογους μεταχειριζεσθαι : ἰστεον δε ὁτι δικανικος χαρακτηρ ἐστιν ὁ ἰσχνος , και λεπτος και πυκνος |
| μιγνυντας . ἀλλα και ῥυπτικον ἐχουσι τι και συμπεπτικον και διαφορητικον . οὑτω γε τοι και λεπρους ὀνυχας ἐξαγουσι μιγνυμεναι | ||
| αἰγειαϲ κοπρου μονηϲ , πεπαινον το ϲυναγομενον και διαφορουν : διαφορητικον δε ἐϲτι καταπλαϲμα . καλλιϲτον και το δι ' |
| πυθομενοι τοις Παρθενιαις σημειον συγκειμενον , ὁταν μελλωσιν ἀρχεσθαι της ἐπαναστασεως , ἐκ μεσης της ἀγορας πιλον ἀνασχειν , προσεταξαν | ||
| λογαδων . Προ δε της κατα την Σικελιαν των δουλων ἐπαναστασεως ἐγενοντο κατα την Ἰταλιαν πλειους ἀποστασεις ὀλιγοχρονιοι και μικραι |
| . Γ σκιμαλιζειν ἐστι το τῳ μικρῳ δακτυλῳ των ὀρνιθων ἀποπειρασθαι εἰ ᾠοτοκουσιν . ἐνταυθα δε παιζει , οἱον των | ||
| χειμωνος ὡρᾳ . ἀει δε μεχρι τοσουτου σοι των γυμνασιων ἀποπειρασθαι προσηκει , μεχρις ἀν μηκετι κοπον ἐμποιῃ το γυμνασιον |
| , καλει τινα βουκολον ἐκ των ἀγρων των πλησιον εἰς ἐπικουριαν . Ὁ δε ἐλθων σχοινον ἐζητει μακραν , ἡς | ||
| τοτ ' ἐξ Ἀνδρου και Κεω και Τροιζηνος και Ἐπιδαυρου ἐπικουριαν αὑτῳ μεταπεμψασθαι . ὡστε ὠ ἀνδρες τον ἐν τοις |
| ταυτην την τελειαν ποιησεται αὐξησιν ἀπο παντων των περιστατικων , φυλαττοντων μονον ἑν τι τουτων ἀνεξεταστον , ὁ την μεταληψιν | ||
| . Κατα πολυπληθειαν δε φυλης ἑκαστης το μεγεθος του τειχους φυλαττοντων . Ἐπειτα οὑτως ἀφ ' ἑκαστης φυλης τους δυναμενους |
| ἐλαττον κρειττον ἐσται σοι πολυ . ἀνοια θνητοις δυστυχημ ' αὐθαιρετον : τι σαυτον ἀδικων την Τυχην καταιτιᾳ ; χαλεπον | ||
| . ἐπισμυγερως ἐπιπονως : “ ἐπισμυγερως ναυτιλλεαι . ” ἐπισπαστον αὐθαιρετον : “ ἠ ταχα Ἰρος ἀειρος ἐπισπαστον κακον ἀξει |
| , ἠ οὐδαμως : ἀξιουσι μεν γαρ οἱ πλειστοι των ἐξηγητων του Ἀριστοτελους τουτον εἰναι τον ὑπαρχοντα και ἐν τοις | ||
| και περι ὁρισμων . και ἑτεροι δε τινες των μεταγενεστερων ἐξηγητων περι της του ὁρου κατασκευης ἐφασαν ἐνταυθα τῳ Ἀριστοτελει |
| ' ἀγεθ ' ὁπλιζεσθε και ἐξελθωμεν ἐπ ' αὐτους σωματα κοσμησαντες ἐν ἐντεσι δαιδαλεοισιν . Ταυτ ' εἰπων ἀνεπεισε καθοπλιζεσθαι | ||
| ἀλλα και δια πρεσβειας ἀπειποντων τῃ πολει μη πεμπειν , κοσμησαντες ὁμου τους τε θεωρους και τους ὁπλιτας ἀπεστειλαν , |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| ἀντιπεραι ' ἐνεμοντο : των μεν Ὀδυσσευς ἠρχε Διι μητιν ἀταλαντος : τῳ δ ' ἁμα νηες ἑποντο δυωδεκα μιλτοπαρῃοι | ||
| ? [ ] ? ' ἀκοιτιν Ἀλκαιος θεοφιν ] μηστωρ ἀταλαντος ? [ ] ηισινι ? [ ! ! ! |
| τοιϲιδε ξυλλεαινειν : και τῳδε ἑψηθεντι ξυν λιπαϊ καταιονειν το ὑποχονδριον . πιπιϲκειν δε και το ἀποβρεγμα ἠ χυλον αὐτεου | ||
| ᾡ λεπτα , ἀχολα , ὑδατωδεα , πουλλα διεχωρει , ὑποχονδριον ὑπακουον και κυρτον : κωματωδης ἐγενετο : περι τεσσαρεσκαιδεκατην |
| ἐπι πασης γενεσεως τον περι δουλων τοπον σημαινουσι δια το κοσμικον : ὡροσκοπουντος γαρ Καρκινου ὁ περι δουλων ἐν τουτοις | ||
| δυναμιν , ποτερον ἐνεργως τυγχανουσι διακειμενοι κατα τε αὐτο το κοσμικον και το κατα την γενεσιν ἠ το ἐναντιον : |