προσοικειουντες εἰκοτως ἀγενητον εἰναι φασι , τον δε ἀρτιον τοις ἐνυλοις ἀναλογον λαμβανοντες γενητον καλουσι και δυαδι προσοικειουσιν : ἐπει | ||
διοπερ και ἡ ἀποδειξις περι αὐτα ἀναστρεφεται : τοις δε ἐνυλοις εἰδεσι και ἀτομοις και αἰσθητοις ἠδη και τα κυριως |
ἀσθενους ὡρμημενη μαλλον χειρων . Αὑται μεν οὐν ἐν τοις χυλοις αἱ μεταβολαι . Γινονται δε και κατα τας ὀσμας | ||
ἡ γλυκυτης . Ἀλλα τοις μεν πικροτης τις ἐν τοις χυλοις συμφυτος τῳ δε φοινικι στρυφνοτης ἡν ἐξαιρουσιν εὐθυς οἱ |
την βασιν των σκελων παρῃρειτο , το τε ῥευμα τοις ὁπλοις ἐμπιπτον πολλους τε παρεφερε και τοις ἐσχατοις κινδυνοις περιεβαλλεν | ||
δε Δηιπυλην Τυδευς , Πολυνεικης δε Ἀργειαν : ἀλλοιοσχημος τοις ὁπλοις : μιξοβαρβαρος : ἐν τελει γαρ οἰκουντες της Εὐρωπης |
ἐγραψε δε και τεχνας ῥητορικας και δημηγοριας ἐγκωμια τε και ἐπιταφιους και ἐπιστολας ζʹ μιαν μεν πραγματικην , τας δε | ||
ἐνθα και τους ἐν πολεμῳ τελευτησαντας ἐθαπτον δημοσιᾳ και τους ἐπιταφιους ἐλεγον , δηλοι Καλλικρατης ἠ Μενεκλης ἐν τῳ περι |
Ὀλυμπιακην πανηγυριν ἐξαπεστειλε τους εὐφωνοτατους των ὑποκριτων διαθησομενους ἐν τοις ὀχλοις μετ ' ᾠδης τα ποιηματα . οὑτοι δε το | ||
των πολεων ἀλληλας φθανουσαι προς Ἀμιλκαν ἀφισταντο : τοσαυτη τοις ὀχλοις ἐνεπεσεν ὁρμη μετα την ἡτταν δια το προς τον |
ἀναπαιστος : ὁ δʹ τριβραχυς . το θʹ ἰωνικον διμετρον καταληκτικον ἀπο τροχαϊκης [ συζυγιας ] . Ἀγησιδαμῳ : οὑτος | ||
δακτυλικα διμετρα , ἀκαταληκτον το αʹ , το δε βʹ καταληκτικον . ἐφανη ] εὑρεθη , καταφανης ἐγενετο . Γ |
ἐγχειρουσης το μηδεν εἰκη μεταβαλλειν , ἀλλα τοις ἐξ ἀρχης ἐγνωσμενοις ἐμμενειν . εἰεν . Λεπτινη , σε δ ' | ||
ἐκ του παρεληλυθοτος χρονου κριθεντων ἐναντια τοις ὑφ ' ὑμων ἐγνωσμενοις προσταττει , δευτερον δε περι των μελλοντων κριθησεσθαι προστιμαν |
ἐαν μεν μηδεις των ἀγαθοποιων συσχηματιζηται τοις τα αἰτια ποιουσι κακοποιοις ἠ τοις κεκεντρωμενοις φωσιν , ἀνιατα και ἐπαχθη τα | ||
συναπτουσιν οἱ σημαντικοι ἀστερες και τοποι τοις τε ἀγαθοποιοις και κακοποιοις : και δια τουτο ἀνονητος ἐστιν ἡ των χρονων |
πολλακις ὁ πολεμος φιλανθρωποτερον ἀριστειας του μεν ἐνιοτε τυραννιδα γερας αἰτουντος και , το γε της δυναστειας εὐτυχημα , καρπουμενου | ||
, ὁτι ὁ Βυζαντιος εἰη σοφιστης , ὁθεν του Πολεμωνος αἰτουντος τας ὑποθεσεις ἐπεστρεφοντο παντες ἐς τον Μαρκον , ἱνα |
οὐκετι δυνατον ἠν , κριναι τα θηρια , τις των ὑποπιπτοντων φιλιος ἠ πολεμιος ἐστι . Προς δε τουτοις φησι | ||
περι της ἠδη γεγενημενης : τον δε περι των | ὑποπιπτοντων τῃ μαιᾳ παλιν εἰς τε τον περι των κατα |
αὐτῃ τεθολωμενον ὑδωρ ἐκκυμαινεσθαι συμβαινει , και του βαρους ἁμα συνεργουντος ὡστε θαττον κατενεχθηναι προς την γην κατω , πριν | ||
μετα του ἡλιου διαχεοντος το ὑγρον ἠ ἀτμιζοντος γινεται ἠ συνεργουντος εἰς την ἀρχην : ὁταν οὐν εἰς τον τοπον |
οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
και ἐτι , ὁσας και ὁ ἡλιος ἐπιλαμβανει τοις νδ κυκλοις μοιρας λβ . ἠδη μεντοι παλιν ὁ Ἱππαρχος ἠλεγξεν | ||
αὐτου ἀντιστροφιον . το δε δευτερον : ἐν τοις ἀνισοις κυκλοις ὑπο τας ὁμοιας περιφερειας ἀνισοι εὐθειαι ὑποτεινουσιν . εἰ |
, ὁτι ἀει φανταζεται την ἱππικην , το τους ἱππους φανταζεσθαι . ἀπολωλεκεν : το θεμα ὀλεω , ὀλω , | ||
λεγομεν , ὁταν ἐνεργωμεν ἀκριβως περι τα αἰσθητα , τοτε φανταζεσθαι , ἀλλα μαλλον ὁταν μη ἐναργως αἰσθανωμεθα : οὐδεις |
ἀλλα παντα τα της ἀρχαιας πολιτειας ἐκδεδιῃτημενους , ὑπολαβουσα τοις ἡμεροις τας φυσεις ἁρμοττον εἰναι διδοναι τι και χαριζεσθαι συγγενειας | ||
ἀγελας , ἐπει και την φυσιν ἐστι τιθασα , τροφαις ἡμεροις αἱς ἀναδιδωσι γη χρωμενα και μηδεν εἰς ἐπιβουλην πραγματευομενα |
περι των Ἑλληνικων κακων βουλευομενοις , οὐδε Λακεδαιμονιοις περι στρατειας μαντευομενοις , οὐδε εἰ τις Ὀλυμπιαζε ἀγωνιουμενος περι νικης ἠρωτα | ||
. Βοιωτοις γαρ ἀναστατοις ὑπο Θρᾳκων γενομενοις και περι ἀποικιας μαντευομενοις ἐχρησεν ὁ θεος , ἐνθα ἀν λευκοι κορακες αὐτοις |
μηδεμιαν ἐλπιδα ἐχειν κατορθωσεως , τοις δε καθ ' ἑνα πορευομενοις ἐπιβαλλουσι τας χειρας , παραδοξοις ἐγχειρουντες τολμημασιν . ὁταν | ||
ἀει . Πολεμων δε ὁ Ἀκαδημαικος παρῃνει τοις ἐπι δειπνον πορευομενοις φροντιζειν ὁπως ἡδυν ποτον ποιωνται μη μονον εἰς το |
γινεται ἡ τροφη , το καλουμενον γαλα , ἐν τοις μαστοις : τοις δ ' ὀρνισι τουτο ποιει ἡ φυσις | ||
τις μονη των πτητικων ζῳοτοκει και γαλα ἐχει ἐν τοις μαστοις και θηλαζει εὐθεως το γεννωμενον . κολεοπτερα δε καλειται |
, προσλαβομενος δε συμμαχους παρα των Θετταλων συνηψε μαχην τοις ἐναντιοις . του δε Ἀλεξανδρου δια τας ὑπεροχας των τοπων | ||
και τοις ἐφυδροις . Καιτοι δοξειεν ἀν ἀτοπον εἰ τοις ἐναντιοις : ἀλλ ' οὐδεν ἀτοπον , την μεν γαρ |
Ἰλισσου μυστικαις ὀχθαις ἐσκηνημαι . . . Ἀλεξανδρος ὁ τοις τροπαιοις ὁροις τοις ὁλων χρησαμενος . . . Το τε | ||
, ὁν και πολλῳ τῳ μεσῳ παρηλασας ἐργοις παλλιστοις και τροπαιοις και νικαις και τοις λοιποις ἀριστευμασιν . Ὁσα μεν |
' , ἀγοι [ [ δικηι τα πρωτα ] και νομοις [ ] Ἑλληνικοις [ [ εἰργουσι ] χρησθαι , | ||
Παλλαδιον , ὁς ἐχων ἁ βουλοιτο πραττειν , ἁ τοις νομοις ἀρεσκει μονα πραττων διετελεσεν . Χαιρων οἱς ἠκουσα την |
δακτυλιῳ δηλη ἐστι : συριγξ γαρ ἐστι φερομενη ἀχρι του ἐντερου : και δει ἠ ἀπο - λινουν αὐτην ἠ | ||
: προσαψαμενον των τυχαιων τινος το ἑλκος των ἐσω του ἐντερου ἀγγειων μειζονως ὑπεργασαμενον , αὐτο το αἱμα ἀποκρινεσθαι ἐποιει |
και παλινδρομων , ἐνιοις δε και ἀνορεξια . Τοις δε παιδιοις κοιμωμενοις και μασησις της γλωττης μετα προβολης , σχηματιζομενου | ||
Διωνης εἰκασας και ταυτα καλῃ ; ταυτα γυνη πρεσβυτις μυθολογειτω παιδιοις εὐκολως θελγομενοις τα ὠτα και προς ὑπνον πολλακις ὑφ |
. κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
. και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
: πλατυνε τον φαρυγγα τῃ παρρησιᾳ : και γαρ στενουται προσβαλων σου τοις πονοις . ἀγωνιᾳ χειρ , εἰργεται νους | ||
δε ἐπαγομενος , φησιν , ἐγνωρισεν , ἠγουν τῃ αἰσθησει προσβαλων ἠγουν θεασαμενος : Ἐνιων γαρ τουτον τον τροπον ἡ |
βραχυτερας ἀγομεν ἡλικιας εἰς μεσον μηδε τα της παρουσης πλεονεκτηματα χωρουντος του λογου ; ἠδη δε προς ταυτα πορευσομαι . | ||
μεν οὐν ἐπιτηδεια προς τα μετριως σηπομενα : προσω δε χωρουντος του κακου και της σηπεδονος ἰσχυροτερας γινομενης , ὡστε |
τι των ὡδε θεσπεσιων και μεγαλων , την φυσιν δε ὁμοιουσθαι πολλαχου τοις του νομου εἰδεσι , χωρια τε γαρ | ||
προς των ἐπιγιγνομενων ἐπαινεισθαι , ἁ ποιει την θνητην φυσιν ὁμοιουσθαι τῃ θειᾳ και μη συναποθνησκειν [ αὐτης ] τα |
δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
: ἐπι των τυφομανων γεροντων . Των ἐπι κοσκινῳ : μαντευομενων δηλονοτι . Και , Των ἀπο τριποδος , και | ||
! ! ! μαντειον ] ἐπε ! [ ] τωμ μαντευομενων [ ἑνεκεν ] εἰ θεμι [ ] ! ! |
ἀγρων ὁμορων νεμων , Δρυας το ὀνομα , και αὐτος ὁμοιοις ἐπιτυγχανει και εὑρημασι και θεαμασι . Νυμφων ἀντρον ἠν | ||
' αὐτον ἀποτεινειν διαιταν , εἰδοτα , ὡς τοις μεν ὁμοιοις διατηρουνται αἱ κρασεις , κολαζονται δε τοις ἐναντιοις . |
και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
τινες οἱ ὁλους μεν οἰκους ἀναιρουσιν , ἁθροους δ ' ἀποκτεινουσι , πολλακις δε και ὁλας πολεις χρηματων ἑνεκα ἐξανδραποδιζονται | ||
ἀνθρωποι ἀπο ἰσχυρων τοπων βαλλοντες και παιοντες τον τε Κλεαρετον ἀποκτεινουσι και των ἀλλων συχνους , οἱ δε τινες και |
παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
Σαλαμινι παραταξαμενους . Ποτε ἐν τοις προβλημασι ῥητωρ μερεσι τισι συνηγορους δωσει και κατα ποσους τροπους ; τεσσαρας : ἠ | ||
πονηριᾳ διαβαλλομενους , αὐτοθι συναγαγοντα συκοφαντας και ψευδομαρτυρας και τους συνηγορους και τους ἀλλους πονηρους ὡς δισχιλιους , ὡς Θεοπομπος |
προς μη κεκαυμενους προσβαλλων , ἰσχυρους προς ἀσθενεας , τροφην αὐτοισι διδους , ὁμοιον το σωμα παντες παρασχησονται και οὐ | ||
δε Κλεομενεα Λακεδαιμονιοι ταυτα πρησσοντα κατηγον αὐτον δεισαντες ἐπι τοισι αὐτοισι ἐς Σπαρτην τοισι και προτερον ἠρχε . Κατελθοντα δε |
ἀνειλε , και γιγνεται μονος αὐτοκρατωρ . Στασιαζοντος δε ἐν Γαλλοις του ἀγροικικου και Βακαυδας καλουντος τους συγκροτηθεντας : ὀνομα | ||
πολλας τε και μεγαλας . Ταυτης δ ' οὐσης ἐν Γαλλοις της καταστασεως , ἐν τοις ἑῳοις Ὀδεναθος , μετατιμηθεις |
' οὐν πολλαι εἰσιν αἱ διαφοραι . προς τουτο δε ἀπολογουμενοι φασιν ὁτι τρια εἰσι ταυτα παντα , το λευκον | ||
παλιν ἀν τις ἐγκαλῃ τινι ζῳῳ , εὐθυς εἰωθαμεν ὡσπερ ἀπολογουμενοι λεγειν ὁτι οὐ δηπου ἀνθρωπος ἐστιν . οὑτως ἐξαιρετον |
μεν θανατῳ περιπεσων καταλειπει τινα τοις ἠδικημενοις παραψυχην τουτο ἐκεινο λογιζομενοις : τι γαρ ἐνην πλεον παθειν ; λογῳ δε | ||
ἀπωναντο προτερον των κατα την οὐσιαν , ἡδιστη τελευτη γινεται λογιζομενοις ὁτι προς οὑς ηὐξαντο διαδοχους την οὐσιαν ἐλθειν ἐρχεται |
, οἱς γαρ μερεσι μειζων του ἐλαττονος ἐστι , τεσσαρσι πεμπτοις αὐτου του ἐλαττονος , τουτοις του μειζονος ἐλαττων ἐστιν | ||
του κεντρου της σκιας διπλασιων οὐσα και ἐτι τοις τρισι πεμπτοις ἐγγιστα μειζων της ἐκ του κεντρου της σεληνης συναγεται |
και ἀποστροφος ὁ κομητης ἀνισχει τοις , καθ ' ὡν ἀποστρεφεται , τας ἀστοχιας φερει . εἰ δε προς νοτον | ||
λυπη . νυν δε την μεν λυπην φευγει παντα και ἀποστρεφεται ὡς κακον , διωκει δε και ἐπιτρεχει την ἡδονην |
την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην διειληφεν ὁ Ἰνδος προσαγορευομενος ποταμος , μεγιστος ὠν σχεδον των ἁπαντων μετα τον | ||
αἰγειος ἡδιστος , οὐκ ἐχων συγκρισιν προς ἑτερον , ὁ προσαγορευομενος Στρομιλικος . Εὐριπιδης δ ' ὀπιαν καλει τυρον τον |
ἀγωγον καταμηνιων νεʹ . Θεραπεια των δια πλειστην πιμελην μη καθαιρομενων νϚʹ . Θεραπεια των ὑπο ἀτροφιας μη καθαιρομενων νζʹ | ||
παρα φυσιν το ἐπεχεσθαι το ἐμμηνον . των οὐν μη καθαιρομενων αἱ μεν μηδεν ἐχουσαι παθος οὐ καθαιρονται φυσικως , |
τε και ὀργανων πολλων εὐπορουν , ὡς ἀπο τειχους εὐμαρως ἀμυνεσθαι τον Ἀννιβαν . εὐπορει δε και ὁ Ἀννιβας . | ||
ἐπηγγελλε και παρηλθε Περικλης , ταυτα τα εἰωθοτα λεχθησεσθαι , ἀμυνεσθαι ὑπερ της χωρας και κινδυνευειν , και ὁσα ἀλλα |
τε παραδοξοι γυναικων ὠφθησαν και παιδων ἐς πατερας εὐνοιαι και θεραποντων ὑπερ φυσιν ἐς δεσποτας . και τωνδε ὁσα παραδοξοτατα | ||
και Ἀγαθων ὁ χρηστος , εἱποντο δε ἡμιν και των θεραποντων Βαιτυλος και Ποδαρκης και Φιλων ὁ θρασυς , ἡμεις |
τητες πεποιημενον . το δ ' ἐπετειον καθωμιληται . ἐπι ῥητοις : οἱον ὡμολογημενοις και συγκειμενοις . ἐσεισε μου την | ||
νομικαι καλουνται τῳ τον νομον κυριωτατον και τιμιωτατον ἐν τοις ῥητοις ἁπαντων εἰναι : ἐκ των οἰκειων οὐν τας στασεις |
: και δῳη σοι ταυτ ' ἐχειν και γυναικι και τεκνοις και τοις ὁμονοουσι παντα ἀνεκλειπτα τον της ζωης χρονον | ||
γαρ τεκνα τοις γονευσι κρειττω των ὀφθαλμων νομιζονται . τοις τεκνοις δε ἐπαφηκε καταρας ὀργιλους . στροφη ἑτερα κωλων ζʹ |
ἐαν ἀντι της περιουσιας ἐνδειαν παρεχηται . τοις γε μεντοι ἐπιμελεισθαι δυναμενοις και συντεταμενως γεωργουσιν ἁνυτικωτατην χρηματισιν ἀπο γεωργιας και | ||
, ὡς δεησον τουτων ὡσπερ και της στρατηγιας τον στρατηγον ἐπιμελεισθαι . ὡς δε και ταυτ ' ἀπεφησα , ἐπηρου |
καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
μοναις , τουτεστι ταις πρωταις τρισιν ἡμεραις γεννηθεισης αὐτης φυτευειν συγχωρουσιν . ἀλλοι παραιτουνται ἀπο δεκατης μεχρι εἰκοστης φυτευειν τι | ||
πεπονθοτα , οὐ χρη ὑπτιον σχηματιζειν αὐτον : οὐ γαρ συγχωρουσιν αἱ κυστεις εἰσω το κλυσμα παριεναι , σκληραι και |
ὑποκλυζειν ὁτι ταχος . Ἠν αἱ μητραι φλεγματος ἐμπλησθεωσι , φυσαι ἐγγινονται ἐν τῃσιν ὑστερῃσι , και τα ἐπιμηνια προερχεται | ||
κεφαλαλγιας καστοριον παυει . Τα πλειστα των ὑστερικων , αἱ φυσαι : σημειον , οἱ ἐρευγμοι , και οἱ περι |
, προς δε κοσμον ὁ Θεος , δυο καλλιστα φυσεως θεσμοις ἀκινητοις ἀδιαλυτῳ ἑνωσει ἁρμοσαμενος , το ἡγεμονικον μετα του | ||
ἀμμι κακην , ὁτις εὐχεαι εἰναι , φαινε βιην : θεσμοις γαρ ὑπειξομεν , ὡς ἀγορευεις . αὐτος ἑκων ἠδη |
και το μετρουμενον , και κοτυλη , οὑτως και τα βαλλοντα και τα βαλλομενα τοξα . . . . τον | ||
, ἀλλ ' ἀπο του σωματος οἱον φλοιον ἠ τα βαλλοντα ταις θριξιν , οἱον αἱ ὑστριχες . . . |
μερος αἰει και ἐκβαινον ἐκ του συνηθους κοσμου ὑπο του σωφρονουντος και μενοντος ἐν τοις ἰδιοις ἠθεσι κατειργεται . μοναρχια | ||
τε και τους προς ταυτα μαχομενους . και ἠν μεν σωφρονουντος μη προς τοσουτον χρονου την δαπανην ἐκτειναι και πολλακις |
χευω και θευω , το τρεχω . . . . ἀνασχεσθαι : ἀνεχω ἀνεξω , ὁ δευτερος ἀοριστος ἀνεχον , | ||
ἡ εἰρηνη διατεθεικε βαθεια οὐσα , ὡς μη ἀν ῥᾳδιως ἀνασχεσθαι λοφον ἑνα κρανους πολεμιου ἰδοντας . Οὐ ταυτα ἐφασαν |
, ἐν Ἰχθυσι πρωϊμους τους σιτικους καρπους . Ἡλιου δε ἐκλειποντος ἐν Κριῳ σιτου δαψιλειαν και ὑγιεινον το ἐτος ἀποδεικνυει | ||
ἐξουσιαν ἀλλον παραλαβειν , περι δε δʹ ἠ εʹ ὡραν ἐκλειποντος ὑπο πολλων την Αἰγυπτον και την Συριαν ὀχληθησεσθαι , |
. ἐπει δ ' εὐξατο μεν ὑπερ αὐτου τωι Διι βαδιζοντος ἐπι την μαχην , εἰ σως παραγενοιτο , θυσειν | ||
ὁταν δε μη οὑτως ἐχωσι , το ψευδος : οἱον βαδιζοντος Σωκρατους εἰ μεν και ἡμεις ἠ νοοιμεν ἠ λεγοιμεν |
τροφης ὑπομιμνησκει τον Ἀχιλλεα , ἀλλα και διδαγμασι και ἀκουσμασι βασιλικοις , της παλαιας Ῥωμαιων σοφιας , ἡς ὁ πανσοφος | ||
εἰ ἁλουργιδες τα σπαργανα , εἰ ἐκ πρωτης βλαστης ἐν βασιλικοις ἀνετραφη κολποις : ἠ οὐχ οὑτως μεν , ἀνεληφθη |
πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
κοινος ἠν ὁ φοβος των τε ἠδικηκοτων των τε οὐχ ἁμαρτοντων , ὡς ἐν τοις τοιουτοις κακοις κοιναι των πολεων | ||
' αὐτο και παρακαλουμεν . ἐστι δε των μεν οὐδεν ἁμαρτοντων δικαιολογια , των δ ' ἁμαρτοντων παρακλησις . ἐφ |
τους λοφους και τας ὀφρυς . Και σε θυσιαισιν ἱεραισι προσοδοις τε μεγαλαισι δια παντος , ὠ δεσποτ ' , | ||
. . . § : οἱ γαρ ἰδοντες ἡλιου μεν προσοδοις και ἀναχωρησεσι τας ἐτησιους ὡρας συνισταμενας , ἐν αἱς |
το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
και στρατευεται ἐπι την Καρδιην . Και ἐπειδη ἡ μαχη συνειστηκει , ἐκελευσεν αὐλειν τα αὐληματα , ὁσα οἱ ἱπποι | ||
Σαβινων ἐτυγχανον οὐσαι γενους , δι ' ἁς ὁ πολεμος συνειστηκει , συνελθουσαι διχα των ἀνδρων εἰς ἑν χωριον και |
, τελος δε ἐχουσα ἐν τοις δεκα . ἐν τε ἐπιπεδοις και στερεοις πρωτα ἐστι ταυτα : στιγμη γραμμη τριγωνον | ||
καθετοι αἱ ΗΘ , ΗΚ και συμβαλλετωσαν τοις των κυκλων ἐπιπεδοις κατα τα Κ , Θ σημεια : τα Θ |
, κἀν μη ὑφ ' ἑκοντος ἀναιρεθῃ , κατα του κτειναντος φονωσι , νικωντος του οἰκειου παθους τον ἀκριβη των | ||
, δεδιοτες οὐ πορθησιν ἀλλα δουλειαν την ὑπ ' ἀνδροφονου κτειναντος ἡγεμονα και εὐεργετηνἀμφοτερα γαρ ἠν αὐτῳ Καισαρἀπεμαχοντο μεν ἐφ |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
δυο κατ ' ἰδιαν μεν ὀντα οὐ νοειται δυο , συνελθοντα δε εἰς ταὐτο γινεται δυο . εἰ γαρ τοιαυτα | ||
συνηγορει . πως οὐν ἑκατερου με συνιστωντος ἀνεγκλητον ἀμφω μοι συνελθοντα την ὑποψιαν οὐ λυσει ; ἀποκριναι δη μοι βραχυ |
τον συν . ὑποθηξαι , ἱνα ἐκπεσῃ φευγων και τοις δικτυοις καταληφθῃ . ἁλοντος δε του θηρος , ὁ δε | ||
δ ' αὐτοις σιδηρου προσεισιν ὡς ἐπι μειζοσιν οὐσι τοις δικτυοις , ὁθεν και Ξενοφων τοις μεν ἐνοδιοις παρα τας |
ἐσθλα φιλος δημῳ πορες , ἐσθλα δ ' ἐπ ' ἐσθλοις ἐνθαδε νυν παιδεσσι διδοις και ἀμεινονα ταυτα : ἠτοι | ||
τουτο Τεθριππων . το δε “ συμφοραις ” ἐπ ' ἐσθλοις : των μεσων γαρ ἡ συμφορα . ΓΘ ᾀσαιμι |
τῳ πολεμῳ δεδρακοτες εἰσιν , ὁποτε μη φαιεν , ἀπαγοντες ἀπεκτεινον και ἐξαιρετον ἐποιησαντο οὐδενα . διεφθειραν δε Πλαταιων μεν | ||
θεου , οἱ περι τον Περικλεα οὐ κατασχοντες την ὀργην ἀπεκτεινον αὐτον κατερχομενον . τουτο ἐστι το Κυλωνειον ἀγος . |
τοιϲ φυλλοιϲ αὐτηϲ λειωθειϲιν ἠ ἀρτον ἠ κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐπικρατουϲαν ἐν ἑκαϲτῳ διαθεϲιν . | ||
πυρος . Ἰδιον δε και το ἀχυρον του κριθινου το πυρινον : ἐγχυλοτερον γαρ και μαλακωτερον . διαφερει δε ἡ |
. Φασι γαρ : πριν εὑρεθηναι τα δασεα , τοις ψιλοις ἐχρωντο μετα της δασειας , και εἰ μεν ἠθελον | ||
την προς πολεμον , ποιουμενων ἀσκησιν [ των ἀρχοντων ] ψιλοις σωμασιν ἠ μετα τινων ὁπλων ἀπομιμουμενων την πολεμικην πραξιν |
ἐντευθεν ὁριζειν , ὡσπερ ἐκεινων κατεγνωκοτας , ὁτι μη τουτο συνειδον , ἠ συνιδοντες ὑπο βασκανιας ἀπειπον . καιτοι ὁταν | ||
ἐκνομον τε και ἐκδικον ἐκεινο ἐργον . ὡς δε ἀμφω συνειδον το πραχθεν , εἰτα μεντοι το ἀσεβημα διελυσαντο θανατῳ |
ὡν τοις μεν δια την εὐπρεπειαν πολλοι γεγονασιν ἐρασται , ἐνιοις δε των ἐν ἡλικιᾳ ἐτι και νυν εἰσιν , | ||
παρανυμφος : κυριωτερον δε παρανυμφιος . Και χηρος παρ ' ἐνιοις , ὡσπερ χηρα . Ξενοι λεγονται οἱ ἐξ ἑτερας |
πληγην βιασα - μενος ὑμας ἐπιτρεφθηναι ἰατρῳ , μαλλον του ἀποκτειναντος φονευς ἐστιν , ὁ ἀρξας της πληγης φονευς γιγνεται | ||
αἰχμαλωτισθεις ὑπο Περσων ἀνηνεχθη ὡς βασιλεα , Ὀροιτου τον Πολυκρατη ἀποκτειναντος . θεραπευσας δ ' ὁ Δημοκηδης Ἀτοσσαν την Δαρειου |
ξηραινον : ἁμα μεντοι τῳ καθαρον γενεσθαι το ἑλκος και ἀντιλαμβανεσθαι βραχειας δηξεως τον καμνοντα μεταβαινειν ἐφ ' ἑτερον δει | ||
ὑποπτευεται , ὁ δε κριναι παρεσχηκως μονων ἐδοξε των δικαιων ἀντιλαμβανεσθαι . Ναι , φησιν : ἀλλα χαλεπωτεραν ὑφεξει τιμωριαν |
και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
, τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
ἀερα και σφοδρα γινεσθαι θερμον ἀνισχοντος τε του ἡλιου και πλησιαζοντος ἡμιν οὐ δια το πυρινον εἰναι την οὐσιαν , | ||
την ἑαυτου μεθιστησι φυσιν , ὁμοιουν παντῃ και κρατουν του πλησιαζοντος : ἡ δ ' ἡμετερα θερμασια προς τῳ παχυμερης |
Χλοην , οὐδε αὐτῳ τῳ πατρι . Ἡμερας δε γενομενης συνθεμενοι παλιν εἰς τον ἀγρον ἠλαυνον : ἐδεηθησαν γαρ τουτο | ||
' αὐτο προκηρυξας , ὁσοι την ἰδιαν ὠνην καταβαλοντες ἠ συνθεμενοι καταβαλειν ἐν καιρῳ ῥητῳ τοις δεσποταις βουλοιντ ' ἀν |
ἀκριβως ἐξεταζω , λεπτως ἀπαριθμουμαι . δοκοις ] δοκαριοις , ξυλοις . , μεγαλοις ξυλοις . πυρπολει ] κατακαιει . | ||
ἐχει προς τα της φυσεως . ἐπισυμβαινει γαρ το μεν ξυλοις , το δε σιδηρῳ , το δε ἐριοις , |
ἐστι τας μητρας ἑλκωθηναι ἠ φλεγμηναι : τουτο δε ἐστιν ἐπικινδυνον . Το δε γαλα ὁκως γινεται , εἰρηται μοι | ||
τουτων πληγαιϲ ϲημεια οὐχι τῳ μεγαλην εἰναι την δυναμιν ἠ ἐπικινδυνον την τουτων πληγην , ἀλλ ' ὑπερ του τουϲ |
' ἱεροισιν ⌊ ⌋ : μηδε ἐαν συμβῃ σοι ἐν ἱεροις εὑρεθηναι μεμψῃ τα μυστηρια : ταυτα γαρ ὁ θεος | ||
εἰς μεν την της πολεως περι ἡν ἐσπουδασε ποιησιν τοις ἱεροις ἐχρησατο χρημασι , της κατα νομους δε θεραπειας ἐκινησεν |
λογων γαρ δεσποτης οὑτος ὁ θεος . φωνην : τον προφορικον λογον . κηρυξ : ὁ Ἑρμης . ὀνομηνε : | ||
και ἰδων σε χαρησεται ἐν ἑαυτῳ „ . τον γαρ προφορικον λογον διανοιας ἀδελφον ὀντα ἐπιστασθαι φησιν ὁ δημιουργος ὁτι |
Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
. ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
ἀσφαλειαν . . . . ὁρωντες γαρ τον Ὑριατθον ἐπιθυμουντα καταλυσασθαι τον πολεμον ἐπηγγειλαντο πεισειν Καιπιωνα συνθεσθαι την εἰρηνην , | ||
παρ ' αὐτων ὑμων ἀκουσαντες , ἐφ ' οἱς ἀξιουτε καταλυσασθαι την διχοστασιαν , ἀν ᾐ μετριον τι των αἰτηματων |
; ἀλλα δευρο ἰθι προς ἡμας , ἡμεις σε τοις οἰκειοις ἀποδωσομεν , σαρδανιον γελωντες ἐλεγον , κἀμε ἀποστρεψαντες εἱλκον | ||
, τιμωνται δε ὑπο των δεξιωτερων , ὡστε και τοις οἰκειοις αὐτοιν , εἰ ταραττοιντο , συμβαινει των βοηθησοντων εὐπορειν |
, ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
κατα την Ἀσιαν γεννωμενος . μη προσεχειν δε μονῳ τῳ λευκαινεσθαι αὐτον κατα την της γλωττης θιξιν : τουτο γαρ | ||
ἀντι του συντονως ἠρεσσον : ἐκ γαρ του κωπηλατεισθαι συμβαινει λευκαινεσθαι το ὑδωρ . ἀπο δε συμβολου το κυριον , |
' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
, του στομαχου πολλακις ἠ γαστρος ἀναθυμιασεις ἐπ ' αὐτην πεμποντων , ἐκεινην κενωσαντες συνθεραπευομεν και την κεφαλην . κενουμεν | ||
ἑλκος εἰναι της ἀληθειας . Σωκρατης πολλα των φιλων αὐτῳ πεμποντων , ἐπει μηδεν δραξαμενος ὑπο Ξανθιππης της γυναικος ηὐθυνετο |
ἱστορια πεπιστευται , και οὑτος εἰρηκε και ἡμεις ἐν τοις παραδοξοις θρυλουμενην παρειληφαμεν . ἠκουομεν δε και φρεατα εἰναι , | ||
μα τους θεους , ἀνδρες πολιται , καιτοι πολλαις και παραδοξοις χρησαμενος μεταβολαις , οὐτε πλεον ἡσθεις , ἀμοιρος γαρ |
τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
ἠγον ὁ μεν ὡν ἐκρατει Μακεδονων την δυναμιν και των ἐνοικουντων Ἑλληνων ὁπλιτας , ὁ δε προς τοις αὐτου περιλοιποις | ||
και μεγαλους παρ ' ἡμιν ἑστηκοτας , ὁ της των ἐνοικουντων εὐσεβειας ἐποιου σημειον , ὡς των μεν βουλομενων καθαιρειν |
και τριηραρχοι καθιστανται τετρακοσιοι ἑκαστου ἐνιαυτου , και τουτων τοις βουλομενοις δει διαδικασαι ὁσα ἐτη : προς δε τουτοις ἀρχας | ||
: παρα δε τοις Ῥωμαιοις προτιθεσθαι πεντε μνας τοις ὑπομενειν βουλομενοις την κεφαλην ἀποκοπηναι πελεκει , ὡστε τους κληρονομους κομισασθαι |
του των Περσων . τοι ] ἠγουν οἱ Ἑλληνες . βολον ] ἀγραν . ἀγαισι κλασμασι . ἐρειπιων ] συντετριμμενων | ||
: οὑτοι δε ἐπαιον και ἐκοπτον ὡσπερ θυννους ἠ τινα βολον και ἀγραν των ἰχθυων ἐν ἀγαισι και ἐν κλασμασι |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
βοτρυοειδη και πολυν , ἡ δ ' ἀρρην προς τοις πεταλοις μικρον , στρογγυλον ὡσπερ ὀρχιδια κατα δυο προσκειμενα : | ||
. Κλεανθης αὐτους κωνοειδες ἐχειν σχημα φησι , τινες δε πεταλοις ἐοικεναι ἐκπυροις βαθος οὐκ ἐχοντας , ἀλλ ' ὡσπερ |