| - ρουντων τοις τοποις ἐπηρεαζονται ἐπι ξενης και ζημιαις ἠ ἐνδειαις περιπιπτουσι και οὐ διευθυνουσι κατα την ξενην , πλαναις | ||
| ταις δυναστειαις ἀνοια και μετα ταυτης ἀκολασια , ταις δε ἐνδειαις και ταις ταπεινοτησιν και σωφροσυνη και πολλη μετριοτης . |
| ἀπο τινος οἰκιας και οὐ βλαβησεται και αἱμορροϊδας ἑξει και ἀπαλλαγησεται ἐξ αὐτων . Εἰτα ἐπιμεριζει ἡ Σεληνη ἐν τῃ | ||
| οἰνομελιτος κυαθων γʹ . πιειν , βαψει την μακραν και ἀπαλλαγησεται . ἀλλο . βοτανῃ ῥυβιᾳ χρωμενος τῃ καθημερινῃ διαιτῃ |
| δυσχερη . μεταβολης γαρ μεταβολην και κινησεως κινησιν παραδεχεσθαι πραγμα ἀνεπινοητον παντελως . πρωτον μεν γαρ εἰς ἀπειρον βαδιειται και | ||
| κινησεων ἀρκεσει λελεχθαι , οἱς ἑπεται το ἀνυπαρκτον εἰναι και ἀνεπινοητον την κατα τους δογματικους φυσιολογιαν . Ἑπομενως δε και |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| σημαινειν αὐτην οὐ δυνατον . ὡς ἐδηλωσεν ἡ εἰς τα σημαινομενα της ὁμωνυμου φωνης , του ἱματιου λεγω , διαιρεσις | ||
| οὐδε γαρ ἐν τοις διαιρουμενοις ὡς φωνη ὁμωνυμος εἰς διαφορα σημαινομενα εὑρισκομεν περιεχομενον το ἑτερον ὑπο του ἑτερου , οἱον |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| δ ' αὐτους ἐπιχειρησειν λεγειν , ὡς οὐδ ' εἰσιν ἐνδειξεις τουτων ὁσοι μη ἐν ἀκροπολει ἐγγεγραμμενοι εἰσιν , οὐδ | ||
| ἀρνουμενους εἰς δικαστηριον εἰσηγον . Γ εἰσηγον δε και τας ἐνδειξεις . Γ ἐνδειξις δε ἐστι δικη , Γ ὡς |
| δυομενον ἑωρακασιν . Θεοπομπος δε χιλιους φησιν αὐτων ἀνδρας ἁλουργεις φορουντας στολας ἀστυπολειν : ὁθεν και βασιλευσι σπανιον ἠν τοτε | ||
| αὐτων ἐν τῳ πεζῳ μετεβαλε των ὁπλων την σκευην : φορουντας γαρ μικρα δορατια και ἐπιμηκεστερα ὁπλα κατα τους Κελτικους |
| δυςτυχηματα ; μικρα τα Κιθαιρωνος παθη προς τας ἐκει νυν παραβαλλομενα συμφορας : οὐκ ἀν ἐνεγκοι τις την ὑπερ - | ||
| Ὁμηρου αἰνιγματα πορρω πανυ εἰναι της αἰτιας , τοις ἐκεινου παραβαλλομενα . Αὐτικα και ὁ μεν περι του Διος τοιαυτα |
| ' ὁν δη χρονον λεγουσι τους ἀδελφους της Ἑλενης Διοσκορους στρατευσαντας ἐπι την Ἀφιδναν και την πολιν ἑλοντας ταυτην μεν | ||
| ἀναμνησθητε . οἰδα μεν γαρ εἰς Θετταλιαν ποθ ' ἡμας στρατευσαντας ὑπερ των Ὀρεστου πραγματων , ὡς οὐ προὐχωρει , |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
| ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
| θεοις τε και ἀνθρωποις , διαφθαρησομεθα ; οὐ δεομεθα σου συμβουλου , Δεκιε , οὐτε περι πολιτων ἐκδοσεως οὐτε περι | ||
| προς λημμα ἠ χρυσιον μη ῥεποντος ῥητορος , και συλησας συμβουλου μεν την ἐκκλησιαν , στρατηγου δε τον πολεμον , |
| και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
| Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
| δικην , ἀκριβως διατεινομενου του δερματος ὑπο παχεος πνευματος : ἐνιαις γε μην των φλεγμονων , και μαλισθ ' ὁσαις | ||
| περιλαμβανουσα την γονην , τισι δε και λαγωνες πηδωσιν , ἐνιαις δε και καρδιαλγια και ἐκλυσις ἐπιγινεται μεθ ' ἡδονης |
| δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
| . [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
| ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
| ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
| πλεον ἰσχυσασα της Καρχηδονος ἀφεληται των Φοινικων την ἡγεμονιαν , στρατευσαντες ἐπ ' αὐτην μεγαλαις δυναμεσι και κατα κρατος ἑλοντες | ||
| Γαιος Ὁρατιος και Κοιντος Μηνυκιος . ἐπι τουτων Σαβινοι παλιν στρατευσαντες ἐπι Ῥωμαιους πολλην της χωρας αὐτων ἐδῃωσαν , και |
| της ἐς Ἠλειους ὀλυμπιας ἑβδομη προς ταις δεκα τε και διακοσιαις . ἐν τουτῳ τῳ γυμνασιῳ και βουλευτηριον ἐστιν Ἠλειοις | ||
| κατασκαψαντες μετῳκισαν εἰς το Λιλυβαιον . Ῥωμαιοι δε ναυσι μακραις διακοσιαις τεσσαρακοντα και κερκουροις ἑξηκοντα και πλοιων πληθει παντοδαπων κατεπλευσαν |
| και εἰναι ἀνδρων ὀκτακισχιλιων και ἑκατον και δυοιν ἐπι τοις ἐνενηκοντα . ὀνοματα δε αὐτων και ταξεις αἱδε εἰσιν . | ||
| μνων : συμπαντα δε ὁσα φανερα ἠν , πλεον ἠ ἐνενηκοντα μνων : χωρις δε τουτων δανεισματα οὐκ ὀλιγα , |
| και κατεπαυον της ὀργης . Οὑ δη χαριν ἡ Μεγακλω χαριστηριον αὐταις ὑπερ της μητρος ἀνεθηκε στηλας χαλκας και ἀνα | ||
| Ἀπολλωνι πεμπειν εἰκονα χρυσην , ἐπι καταδικῃ του ἀρχοντος , χαριστηριον δε τῳ θεῳ παρα Ἀθηνων . Σωκρατει γουν ὑπισχνειται |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| πορρω ὀντες και τας ταξεις θεωμενοι και την φαλαγγα κοσμιως συντεταγμενην ἐθαυμαζον τε το πληθος ὁμου και την ταξιν και | ||
| πολιν : ἠν δε και αὑτη του Λατινων γενους : συντεταγμενην ἐχων την στρατιαν ἀφικνειται και αὐτην ἁμα τῳ πλησιασαι |
| τοιϲ μηροιϲ τα γονατα δια το την ὑϲτεραν προϲ ἐπιγαϲτριον φερομενην κατ ' εὐθυ του ϲτομιου γινεϲθαι , δια δε | ||
| - μεν τον ἐλαυνοντα δαιμονα τα ἡμετερα . οὐκουν εὐ φερομενην ἐμβαλουμεν εἰς κακον τι την πολιν , ἀλλα σειομενην |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| . Ὁτι ὑποστασιν καλουσιν το ἐμφασιν ἐχον και παθους τινος ἐνδεικτικον , καθαπερ το Δημοσθενικον : „ οὑτως ὠργισθη και | ||
| οὐ προς παν σημειον ἀντιλεγομεν , ἀλλα προς μονον το ἐνδεικτικον ὡς ὑπο των δογματικων πεπλασθαι δοκουν . το γαρ |
| την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
| ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| τεχνικος : τρεις δε εἰσι τῃ ἀληθειᾳ : του γαρ παραγραφικου ἀει ἀφ ' ἑνος και περιστατικου κινουμενου , οἱον | ||
| κακου βιου : εἰ γαρ και Μαϊωρ ἐκβαλλει τουτον του παραγραφικου τον τροπον λεγων ὡς εἰ μεν διαφορα ἠσαν τα |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| δραχ . ζʹ ὑδωρ ὀμβριον . τουτο μεγιστον ἐστι το κολλουριον και πλειονα ὡν ἐπαγγελλεται , ποιει . Καδμιας . | ||
| , ἁλος ἀμμωνιακου , κομμεως , ἰσα ὀξει λειωσας ποιει κολλουριον και χρω . Ἀλλο . ὀπον αἰγειρου μετα διπλου |
| μη κοινῃ κατα παντων ἐβλασφημειτε , εἰ τι οἱ ἐνθαδε ἡμαρτανον , ἐκεινο δε ἰσως ἀγνοουντας , ὁτι , εἰπερ | ||
| εἰς Σολους μετοικησαντων , οἱ πειρωμενοι τῃ Σολωνος χρησθαι διαλεκτῳ ἡμαρτανον , ἠ ἀπο του τον σωον λογον λυμαινεσθαι ἠ |
| ἀποσχωνται πολεμοιο Τρωες , ἀναπνευσωσι δ ' ἀρηϊοι υἱες Ἀχαιων τειρομενοι : ὀλιγη δε τ ' ἀναπνευσις πολεμοιο . ῥεια | ||
| τους Μεσσηνιους , Τυρταιωι πεποιημενα ἐστιν ὡσπερ ὀνοι μεγαλοις ἀχθεσι τειρομενοι , / δεσποσυνοισι φεροντες ἀναγκαιης ὑπο λυγρης / ἡμισυ |
| ἐλεον γαρ και οἰκτον λαβων της ὑπο του θνητου γενους μισουμενης ἀρετης και ψυχης της φιλαρετου στειροι μεν * * | ||
| ἀκολουθα των ἐν χερσι τρεψωμεθα ἐκεινο προϋποδειξαντες , ὁτι της μισουμενης ὁ θεος λεγεται την μητραν διοιξας γενεσιν ἀστειων ἐπιτηδευματων |
| τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
| καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
| Δια , ὠ Σωκρατες , ἀλλα τοτε μεν ἀν αὐτων ἀκουσαις ὡς διδακτον , τοτε δε ὡς οὐ . Φωμεν | ||
| ἰδοις ἠ ὀφθαλμοις ; Οὐ δητα . Τι δε ; ἀκουσαις ἀλλῳ ἠ ὠσιν ; Οὐδαμως . Οὐκουν δικαιως [ |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| τα ὡς ἀληθως ἀριστα καλλιστα νομισθηναι και μη τα τοις δουλοις προσηκοντα των τοις ἐλευθεροις πρεποντων δυνασθαι πλειον . Καιτοι | ||
| σωμα γαυρως . ταχα οὐν δια τουτο οὐκ ἐπετρεψε τοις δουλοις . . . . τουτῳ αὐτῳ ] κατ ' |
| κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
| περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| τινα , ἀμφωτιδες , † την ἀμφι την περι † σημαινουσαν . . . . ἀμφονον : ἰστεον , ὁτι | ||
| . οὑτως Ὠρος . ἐγω δε εὑρον ἐν τοις Ῥητορικοις σημαινουσαν την λεξιν οἰκιαν τινα ἀπο Βατωνος ἐπωνομασμενην δεσποτου . |
| δια τουτων ἀποτεινομενος και την ἑαυτου πολιτειαν προς την ἐκεινου συγκρινων και δεικνυς πολλῳ τῳ μεσῳ διαφερουσαν την ἑαυτου : | ||
| ἐχει την μεθοδον : ἠ γαρ γενος γενει συναψεις οὐ συγκρινων , ἱνα μη δοκῃς το μεν ἐλαττουν , το |
| παραδουναι τας πολεις τοις ἐπι τουτο στελλομενοις ἐκελευσε : και παρεδοθησαν ξυμπασαι . αὐτος δε ὀλιγον ὑστερον ἐς την Φασηλιδα | ||
| προς ἀλληλους , και συναπεθανον ἀλληλοις , και μιᾳ πυρᾳ παρεδοθησαν . ΑΛΛΩΣ . Οἱ γαρ παλαιοι ἐν τοις τετραποσι |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| εἰσι , τα δε ἐν ἰδεαις , τα δε ἐν ἐνεργειαις : σωμα μεν ἐν ἰδεαις , ἰδεα δε και | ||
| , καθαπερ και ἐργον ἐστιν οἰκειον . εἰ γαρ ταις ἐνεργειαις αἱ ἡδοναι ἀκολουθουσιν , ἑκαστῳ δε ζῳῳ οἰκεια τις |
| . βηναι ] ἐπιβηναι . ἡμετερα + καθ ' ὁμαλισμον ἀναγνωστεον το νυν και ἀνευ τονου , ἱν ' εἰη | ||
| ἐσαν οἱ πεπλοι παμποικιλοι : ἡ διπλη , ὁτι ἐγκεκλιμενως ἀναγνωστεον οὑτως δυο τονοις , καιτοι πυῤῥιχιακης οὐσης της λεξεως |
| , και τον μοχλον ἑνα , δια των ἑξης δυο παραδιδους . . αὐτικα δ ' ἀσπιδα μεν προσθ ' | ||
| πολιτειας συγκεχυμενας διαταττων , ἐλευθεριαν τε ἀπο δουλειας ταις πολεσι παραδιδους και την παρανομιαν παυων , ὑβριν τε καταλυων και |
| ἐπ ' ἀνθρακων και διδου προ τροφης . Ἐπι των πλευριτικων , των θερμασματων μη λυοντων την ὀδυνην , κενου | ||
| συναγχος ᾐ , ἐκλεκτῳ ἀνακαθαιρε εἰτ ' ἀλλο τι των πλευριτικων . ἠν δε ἀσθενεστεροι φαινωνται , ἠν και πλεον |
| δια ῥοας ἡ τε δια των οἰσυπηρων ἐριων και ἡ λεγομενη σφραγις πασαι τε αἱ ὑπο το αὐτο πιπτουσαι γενος | ||
| δε ταυτας ὑπερφυγῃ , ὑγιης γινεται . Ἑτερη νουσος ἡ λεγομενη αὐαντη : οὐκ ἀνεχεται ἀσιτος οὐδε βεβρωκως , ἀλλ |
| και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
| τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
| ἐχει του δοκιμασοντος . και δια τουτο το συμφωνον αὐτῳ κριτηριον μη ἑτερον ὀν παρ ' ἐκεινο δεησεται κρισεως , | ||
| την ἀποδειξιν , και ἡ ἀποδειξις , ὁτι ἀποδεικνυσι το κριτηριον : ἀπιστον δε το μεν κριτηριον , ὁτι ἀποδεικνυται |
| αὐτων ἐφαπτομενοι μεγιστοι κυκλοι ὡν και ὁ ὁριζων ἁπτεται , στρεφομενης της σφαιρας ἐφαρμοσουσιν ἐπι τον ὁριζοντα . Ἐστω ἐν | ||
| τε φανερον της σφαιρας και το ἀφανες : λεγω ὁτι στρεφομενης της σφαιρας περι τον ἑαυτης ἀξονα οὐδεν των ἐπι |
| το ἐπικειμενον τῃ μηνιγγι αἱμα ἐριῳ περι μηλωτριδα ὀξυκρατῳ βεβρεγμενῳ ἀποκαθαιρειν και τοτε ῥοδινον ἐλαιον ἐπισταζειν τῃ μηνιγγι , ἐπειτα | ||
| ὀσμη το τοιουτο . δυναται δε στυφειν , θερμαινειν , ἀποκαθαιρειν τα ἐπισκοτουντα ταις κοραις και τα κοιλα των ἑλκων |
| περι ἀμφοιν λεγων προβολαι δε ἠσαν και αἱ της συκοφαντιας γραφαι : Λυσιας ἐν τῳ προς Ἱπποκρατην αἰκιας . ἐγινοντο | ||
| ἐνθεν ἠν , τα λειποντα δε των ἀναθηματων ἐποθουν αἱ γραφαι τε και αἱ χωραι ἐνθα ἀνεκειντο . συνεβαλον οὐν |
| τον των ὀμφακων καιρον : ἐκθλιψαντεϲ γαρ αὐτων το ὑγρον ἐμβαλλομεν ὁλμῳ μετα ἀνδραχνων χλωρων , εἰτα κοψαντεϲ ἐκπιεζομεν και | ||
| τον χειμωνα δια το κρυοϲ , προαπαφριϲαντεϲ το μελι καλωϲ ἐμβαλλομεν αὐτῳ τον χυλον διηθεντα και χριϲαντεϲ φυλαττομεν ὁλον τον |
| δογματικοι . ἡμεις δε παλιν της κατα την συγγραφην προαιρεσεως στοχαζομενοι προς μονον το ἀληθες νυν τους λογους ποιησομεθα , | ||
| της ἀρχαιοτητος και των παλαιων πραξεων ἐν κεφαλαιοις ἀναγραψομεν , στοχαζομενοι της συμμετριας . περι πρωτων δε των βαρβαρων διεξιμεν |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| πολεμιους σπουδη . ὁρατε γαρ , ὁση μεν αὐτοις ἐστι μεταμελεια των ἐψηφισμενων , ὁσος δε ἀγων ἀφελεσθαι με την | ||
| δε Γωβρυας εἰπεν : Ἀλλα μηποτε σοι ληξειεν αὑτη ἡ μεταμελεια : δηλον γαρ ὁτι ἀνιω σε τι , ἐξ |
| κινδυνευσαντα προς Κλεαρχον και Κυρον . οὐτ ' οὐν ἐκ φανερου κεκρατηκεν οὐτ ' ἐπιβουλευσαι συνενηνοχεν αὐτῳ . ὁρω δ | ||
| οἱ Ἀθηναιοι : οὐκ ἐνδεκομενοισι δε σφι ἐδεδοκτο ἐκ του φανερου τοισι Περσῃσι πολεμιους εἰναι . Νομιζουσι δε ταυτα και |
| ὁ γεωμετρης εὐθειαν ἐπ ' εὐθειαν στησας . εἰτε δε πεπερασμενην κατ ' ἀμφοτερας τας ἀκρας την εὐθειαν λαβωμεν εἰτε | ||
| , διελθειν δε την ἀπειρον ἀδυνατον ποτε και διιεναι , πεπερασμενην δε εἰ κινοιτο , εἰ μεν ἀνακαμπτει , οὐτε |
| και ἐκ της ἀλλης πολιτειας . ἐγω γαρ τα ἐμοι προστεταγμενα ἁπαντα προθυμοτερον πεποιηκα , ἠ ὡς ὑπο της πολεως | ||
| ' οἱς κονις μεν , ὁποιαν εἰρηκα , γυμνασια δε προστεταγμενα , γυμναζει δε ὁ Ἑλλανοδικης οὐ τῃ προῤῥησει , |
| τουτων , και παρατιλλοντες αὐτους τεφραν θερμην ἐπεπασσον βασανους ἱκανας ἐργαζομενοι . ἑξει τινα συγγνωμην : ἀντι του ” ποιαν | ||
| ὀνομα τουτο το καλος τε κἀγαθος ἐπισκεψαιμην , τι ποτε ἐργαζομενοι τουτ ' ἀξιοιντο καλεισθαι , πανυ μου ἡ ψυχη |
| λιμῳ μηδεν το περας δυναμενοι ἀνυσαι , λυπουμενοι δε ἐβουλοντο ἀναχωρησαι ἀπρακτοι . και ἰδου θυννος διωκομενος παρα μεγιστου ἰχθυος | ||
| ἀπαρνησασθαι ἐξαρνησασθαι , ἐξομοσασθαι , ἀναδυναι ἐξαναδυναι , ἀναφυγειν , ἀναχωρησαι , ἀντειπειν , παραιτησασθαι , ἐξαρνος ἀπαρνος . ταυτα |
| και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
| ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |
| Εὐρωπης ἐπ ' αὐτου του στοματος της Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ἐπωνομασμενον . ἀνωθεν | ||
| καλουνται : και ἐστι των μεν Εὐρωπαιων Βοσπορανων μητροπολις το Παντικαπαιον , των δ ' Ἀσιανων το Φαναγορειον , και |
| ἐκ μεταθεσεως καταφασιν , και τεταρτην ἁπλην ἀναγκαιαν καταφασιν την λεγουσαν ἀναγκαιον εἰναι . οὑτως τεθεικως το διαγραμμα τας μεν | ||
| κυομενον . ἀξιοι οὐν τῃ λεγουσῃ γινεται ἀνθρωπος συναληθευειν την λεγουσαν οὐκ ἐστιν ἀνθρωπος : ὁ γαρ γινομενος ἀνθρωπος οὐπω |
| Κτησιφων ἐν γʹ περι Φυτων : μεμνηται δε τουτων και Ἀριστοβουλος ἐν αʹ περι Λιθων . Παρακειται δ ' αὐτῳ | ||
| αὐτῳ προτρεψαμενῳ και οἱ ἀδελφοι τρεις , ὀντες Νεοκλης Χαιρεδημος Ἀριστοβουλος , καθα φησι Φιλοδημος ὁ Ἐπικουρειος ἐν τῳ δεκατῳ |
| τῃ κατατασει , ἐκ του ἐξω μερεος ἐς το ἐσω ἀναγκαζοντα , κατα γε αὐτον τον γλουτον τιθεμενον τον μοχλον | ||
| την ἐν Χαιρωνειᾳ ἡτταν συναιχμαλωτισθεις και εἰπων προς τον Φιλιππον ἀναγκαζοντα εὐωχεισθαι : . . . . . . τις |
| ' ἐτιτρωσκοντο ἀφυλακτως . ἐπει δε και τας ἐξοδους της διακεκαυμενης ἑτεροι κατειχον πολεμιοι , ἀμελησαντες των ἀσθενεστερων τε και | ||
| οὐχ ὁριστεον τα ἀμεταπτωτα . οὐδε τοις τροπικοις δε της διακεκαυμενης ὁροις χρηστεον : και [ γαρ ] τουτ ' |
| , Δηλωτικος δε πραξεων πολυτροπων . Ἀναφορα δ ' οὐν ἑνδεκατος τυγχανει : Και γαρ δι ' αὐτου δισκος Ἡλιου | ||
| πληθυντικαι ἐκφοραι γινονται κατα το τελος , ἀνδροφονος ἀνδροφονοι , ἑνδεκατος ἑνδεκατοι . ὁθεν και ἀπο του ἑαυτον το ἑαυτους |
| , ἀπηγξαμην ἀν , ὡστ ' ἰδειν Εὐριπιδην . κἀν δουλος ᾐ τις , σαρκα την αὐτην ἐχει : φυσει | ||
| ἐθους τις ἐπεκτησατο ἠ ἀπο νοσου . ἐτι δε μανεις δουλος ἐφαγε το ἡπαρ του συνδουλου αὐτου , και ὁ |
| δεδωκεν ἁρμονιαν , αἱ και τους νεοττους ᾠδαις μαλλον ἠ τροφαις ἀλλως ἐκτρεφουσι , γνησιους μεν τους εὐφθογγους ἡγουμεναι και | ||
| το ἀφροδισιαζειν ὡσπερ λελεκται . Ἁρμοζει τοις γλυκεσι χρασθαι ἐν τροφαις και ἐν ποτοις , ἀλλα μετριως : παν γαρ |
| ἠξιωσαν φευγοντες σωθηναι , ἀλλ ' ἐμειναν ἐχομενοι της πατριδος ἀκριβεστερον ἠ Λακεδαιμονιοι των ἀσπιδων , τουτο δε τον ἐκ | ||
| ἀγαθου κατα μερος εἰρησθαι τους λογους . νυν δε διελοντες ἀκριβεστερον ποιησομεν τον λογον . διπλως τοινυν λεγεται το ἀγαθον |
| ἠ προς ἀληθειαν ἀπιδοντες , των ἀδικωτατων ὑπεμειναν γενεσθαι , κελευσαντες τοις μεν προδοταις τους παιδας συναναιρεισθαι , τοις δε | ||
| ἐς τιμας και ἐξουσιας προαχθεντας των δοθεντων ἀφειλοντο , ἑκαστους κελευσαντες ἐς την προτεραν αὑτων ἐπανιεναι της ἀξιας αἱρεσιν . |
| κἀν ταυτα παντα ταὐτα φη τις εἰναι την εὐδαιμονιαν , ὁριστεον ἐστι το φρονειν . ὡστε φιλοσοφητεον ἀν εἰη πασι | ||
| τι δε ὀν ἐστιν οὐδαμου εἰποντος αὐτῳ του συγγραμματος , ὁριστεον ἀν εἰη την παροιμιαν , ᾑ λαβοντες ἀνωθεν ἐχομεν |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| ἰαμβικον διμετρον καταληκτικον . το ιεʹ ἐπιωνικον ἀτακτον , βʹ σπονδειον ἐχον . το ιϚʹ ἐπιωνικον καθαρον διμετρον ἀκαταληκτον . | ||
| ἀντιστροφον τουτῳ το ἀναπαιστικον δεχεται ποδας δακτυλον και τον ἰσοχρονον σπονδειον και τον προκελευσματικον : και ἀρχεται μεν ἀπο διμετρου |
| κιονα ὡς προς ἀντιπαλον διαμαχονται . δυναται δε τουτο το γυμνασιον εὐκινητον τε ποιησαι το σωμα και εὐσαρκον : πλαδαραν | ||
| ἀπο του νομου . εἰςηλθες παρα τον νομον εἰς το γυμνασιον . ΛΥσις του ῥητου ἡ διανοια . εἰσιεναι κωλυει |
| δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
| . παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
| λεγων την προτασιν το ἀντιληπτεον των παλαιων πραγματων ἠγουν των εὐδαιμονων , την ἐκ της φιλοτιμιας λυσιν ὁσον ἐγχωρει τῳ | ||
| , οὐκ εἰδοτας ὡς μετα μικρον ἀπιασιν ἀλλῳ τινι των εὐδαιμονων με καταλιποντες . οὐτ ' οὐν ἐκεινους οὐτε τους |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| και ἡ τυχη του πολεμου τας ἑκατερων γνωμας ἐκρινεν . ἀφικομενης δε της του Σεβηρου δυναμεως ἐς την Γαλ - | ||
| πολλας ἐλπιδας εἰχε λιμῳ πιεσθεντας παραδωσειν αὐτῳ τα ὁπλα . ἀφικομενης δ ' εἰς Ῥωμην περι τουτων ἀγγελιας Κοιντος Φαβιος |
| πρεσβεσιν ἐλθουσιν εἰπων ἐπηγγελλεν ὁμως , εἰ θελοιεν την τε συγκλητον αὑτῳ και Μαριον και Σουλπικιον ἐς το Ἀρειον πεδιον | ||
| καλλιον τευξεσθαι της πολιτειας , ἀν μη πολεμικως ἐπι την συγκλητον παραγενηται : ταυτην γαρ βουλεσθαι την χαριν δουναι τοις |
| ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ||
| , εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| φυλακην ἐποιουντο των τειχων , τα δ ' ἀλλα περιεωρων ἀπολλυμενα . Ἑρνικες δε δυσανασχετουντες ἐπι τῃ λυμῃ και διαρπαγῃ | ||
| ἀποβλεπουσα , ἡ δ ' ἐπι τα μητε γιγνομενα μητε ἀπολλυμενα , κατα ταὐτα δε και ὡσαυτως ὀντα ἀει . |
| , ἐπιμελειας ἀξιοι . ἀταλαντον ἰσοζυγον , οἱον ἰσοσταθμον : ταλαντα γαρ τα σταθμια . ἀτειρης ὁ στερεος και ἀτρωτος | ||
| γονεων ἠνεσχετο οὐ βουληθεις την πλουσιαν ἐκεινην γημαι πεντε προικος ταλαντα , ὡς ἐλεγον , ἐπιφερομενην ; πεπυσμαι γαρ ταυτα |
| , ὁ δευτερος ἀοριστος ἐδην , μεσος . . . δου και περιδου . και Ὁμηρος “ διδει . . | ||
| Ἀλλως . ] Ἐπει οἱ ἀπο του αου τρεις του δου ὑπερεχουσι Μο κ , τεταχθω ὁ δος ʂ α |
| , ἱνα ἐχωσι συνεσιν ἐν πασῃ τῃ ζωῃ αὐτων , ἀναγινωσκοντες ἀδιαλειπτως τον νομον του Θεου : ὁτι πας , | ||
| [ , . , . ] Διο και ἐν ἀποκρυφοις ἀναγινωσκοντες ὁτι Εἰδον δενδρον φερον δωδεκα καρπους του ἐνιαυτου και |
| ἐργων δια το μεγεθος ἐκ του καθ ' αὑτους βιου τεκμαιρομενοι , την Ἡρακλεους δυναμιν ἐκ της ἀσθενειας των νυν | ||
| . ἀποπειρωνται οἱ μαντεις και ἐπιζητουσι μαθειν δια των ἐμπυρων τεκμαιρομενοι και εὑρισκοντες τα σημεια . περι ποιων δε ἀνθρωπων |
| ἐχομεν ψυχην και ὁτι ἀθανατος εὐχερεστερον τοις πολλοις εἰδεναι , παρακολουθησαι δε τῳ ταυτα κατασκευαζοντι λογῳ ἐστιν οἱς και των | ||
| δει οὐν ἐπιβλεπειν και διαγινωσκειν , ἐπι ποιῳ μοριῳ συνεβη παρακολουθησαι τον μαρασμωδη πυρετον και ἐν αὐτῳ μαλλον προσφερειν τα |
| οὐν οὐ πλειω ῥητεον . Θετεον δε , δυναμιν ἐσωθεν φθοροποιον ἐναργεστατην εἰναι αἰτιαν , και τον προηγουμενον σκοπον τουτον | ||
| ἀποσοβησασα τον ἀναιδη θανατον , τουτεστι τον ἀκαμπτον , τον φθοροποιον . Του ιαʹ εἰδους ἡ στροφη και ἀντιστροφη ἑκαστη |
| μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
| φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
| και ] κεραυνωθηναι ἀμφοτερα μνημεια . λεγουσι δε και Σοφοκλεα ἀκουσαντα ὁτι ἐτελευτησεν , αὐτον μεν ἱματιῳ φαιῳ προελθειν , | ||
| , τουτον φυγοντα , και του θεου του ἐν Δελφοις ἀκουσαντα , ὁτι ἀν ἐλθῃ Ἀθηναζε τευξεται των νομων , |
| οὐν μια ἐστι παντος ἐκεινου σωματος δυναμις και ἀσωματος , ἀδιαιρετος ἐστι και μια : καθ ' ὁσον δε οὐ | ||
| τηρειν το νοουμενον : κατα δε ὁρον ἡ ἀϊδιερετος ἠ ἀδιαιρετος γνωσις των παρα πολλοις ἀγνοουμενων . Μαρμαρος : λεγεται |
| τους πυρφορους , οἱ δε πρυτανεις κινδυνευοντος ἁλωναι του λιμενος παρεκαλεσαν τους ἀριστους των πολιτων τον ὑπερ της κοινης σωτηριας | ||
| ἀπολωλεν Ἡρακλης , των Σινωπεων λεγοντων , παραπλεοντων των Ἀργοναυτων παρεκαλεσαν ἀναλαβειν αὐτους τῃ νηι . τινες δε φασιν , |
| λεγουσιν οὐκ ἀν τις ῥᾳδιως συγκαταθοιτο . Ταφας δε των τελευτησαντων ἰδιως οἱ κατα την Αἰθιοπιαν ποιουνται : ταριχευσαντες γαρ | ||
| , το δε σωμα ἰνδαλλομενον ἡμων ἑκαστοις ἑπεσθαι , και τελευτησαντων λεγεσθαι καλως εἰδωλα εἰναι τα των νεκρων σωματα , |
| ὀμβριον . ἡ χρησις μετα γαλακτος ἐστιν . Των ἀποκρουστικων κολλουριων και μονοημερων καλουμενων διττη τις ἐστιν ἡ διαφορα . | ||
| δε ϲυν ῥευματι το ἑλκοϲ εἰη , των προϲ ἐκεινο κολλουριων τι μιξομεν , ὁποιον ἐϲτι το τε δι ' |
| των πολεμιων ἀνδραγαθιαις ἀντεταττον τας ἑαυτων ἀρετας . διο και συμπλεκομενοι τοις πολεμιοις και την μαχην ἐκ χειρος συνισταμενοι μεγαν | ||
| συντριψαντες , εἰς τον ἀπο της μαχαιρας ἀγωνα κατηντησαν . συμπλεκομενοι δε τοις σωμασι και παντοιας διαθεσεις τραυματων ἀπεργαζομενοι τοις |
| εὐθυμιαν κερδανας τον ὑπερ της ἐρωμενης ἀγωνα νικησας δια της ἐρωμενης : οὑτως αὐτῃ προσεστιν ἀμαχος ὡρα μη δεομενη προικος | ||
| και οὐχ ὁρων ἡν ἐποθει γυναικα , ὡσπερ οὐν ἐραστης ἐρωμενης ἀτυχων ἐξηγριωθη : και ὁ τεως πραοτατος ὠν ἐς |