| ὑς ἀγριους και πλεγμασι και ὀρυγμασι ; τι δ ' ἐλαφους ποδαγραις και ἁρπεδοναις ; τι δε λεουσι και ἀρκτοις | ||
| μετριως φερουσας , και της τροφης ἑνεκα . τας δε ἐλαφους και τους λαγως του μεν ψυχους εἰς τα πεδια |
| βιασαμενος Λητω ἀνῃρεθη ὑπο Ἀπολλωνος και Ἀρτεμιδος . κεμαδεσσι : ἐλαφοις . Αἱμῳ : ὀρος Θρᾳκης . καταιξ δε ἡ | ||
| ὑποτρεχει δε δρυμον το ἀσφαλες αὐτῃ παρεχομενον . Ἀρρεσι δε ἐλαφοις κοσμος το κερας και ἀγαλμα : φρονουσι γουν ἐπ |
| . τῃ λʹ του Ἀπριλλιου , ὑαδες ἁμα ἡλιου ἀνατολῃ ἀνατελλουσι . τῃ ζʹ του Μαϊου , πλειαδες ἑωθινοι φαινονται | ||
| ἐν τωι αἰθερι φερεσθαι οὐτε κατα τα αὐτα οὐτε ὡσαυτως ἀνατελλουσι . οἱ δε Πυθαγορειοι οὐ μονον τους πλανητας ἰδιαν |
| ἐξ ἑκατερωθεν ἱστασθαι και οἱονει ὑπερασπιζειν αὐτων , οὑτοι οὐν συντιθεμενοι μετα των τετραγωνων παντως τετραγωνους ποιουσιν : οἱον μεταξυ | ||
| ἐστι τετραγωνος . και ἁπλως παντες οἱ κατα ταξιν περιττοι συντιθεμενοι τοις γινομενοις τετραγωνοις ἀλλον τετραγωνον ποιουσιν . ἐπι των |
| ἀνεμεινε περας . Τεχνιτην ἐδειξας ἐν οἱς ἐπεσταλκας , οὐκ ἀναμαρτητον ἀνδρα . ἐμε δε αὐτο τουτο διηλλαξε το δεινον | ||
| ἐστι δ ' αὑτη μηδεποτε γενεσθαι παντα χρηστον μηδ ' ἀναμαρτητον : ὁσα δ ' ἠ κινδυνευοντας ἐδει προνοησασθαι , |
| ἑτερα τελη ἀναγεται , δηλον ὁτι τα ὑφ ' ἑτερα ἀναγομενα οὐκ ἐστι τελεια , ὡς εἰναι δηλον ἐντευθεν , | ||
| , μαλλον δε πασα ἀναγκη τα ὑπο τα προς τι ἀναγομενα ἀναγεσθαι και ὑπο ἀλλην τινα κατηγοριαν : εἰρηται γαρ |
| ὡς ἐκρατησεν ὑποσπονδους ἀφεισα , αὐθις Εὐβοεας ἀπο Φιλιππου , Βυζαντιους , Περινθιους , Χερρονησιτας , Χαλκιδεας το καθ ' | ||
| ἀσχολουμενων δια νυκτος αὐτοις μηχανημασιν ἀφανης ἠν . Φιλιππος ἐπολιορκει Βυζαντιους ἐχοντας οὐκ ὀλιγην χειρα συμμαχων . τουτους ἀπολιπειν την |
| ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ||
| , εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| ' εὐ παθοντες οὐδεν ' ἐτιμησαν , και πονηρους και ἀπαιδευτους ἡγεισθ ' εἰναι , πονηρους μεν διοτι καταψευδονται των | ||
| πραγματα μηδε αὐτους ἐκεινους ἀρεσκειν : τους γαρ ἀμαθεις και ἀπαιδευτους ψεγειν αὐτους ὡς οὐ δυναμενους ζην ὀρθως : εἰναι |
| ἀσκουμενην πειρᾳ μαθων ἁπαντων οὐσαν των παραγγελματων ἀνυτικωτατην εἰς ὑγειας ἀσφαλειαν τε και φυλακην , ἐσπουδασα την τε φυσιν του | ||
| , ἐπι τουτων ἀμεινον τῳ πληθει των ὀθονιων ἐργαζεσθαι την ἀσφαλειαν , οὐ τῳ της πιεσεως ἰσχυρῳ . Ἐν ἀκροις |
| το δε παντων δεινοτατον οὐ δηπου γε φησαιεν ἀν ἐμε κατασκευασαι . οὐ γαρ ἐφθη μοι συμβας ' ἡ ἀτυχια | ||
| δε περιλυπον ἐπ ' αὐτῃ γενομενην , ξοανον ἐκεινης ὁμοιον κατασκευασαι , και περιθειναι τοις στερνοις ἡν ἐδεισεν αἰγιδα , |
| προὐκαλουμην . λεγε την μαρτυριαν . Πως ἀν οὐν μαλλον καταφανης γενοιτο ἀνθρωπος , ὁτι δικαιως μεν οὐδεν βουλεται προς | ||
| τυραννους και πολεμειν : ἐπει δε τἀναντια φρονων γεγονε μοι καταφανης και ἐστιν οὐ μονον τῃ φυσει Ταρκυνιων συγγενης , |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| ἐπι των προσωπων : τουτο δε πεποιηκε προς τον ἰδιον σκοπον τον ὁρισμον ἀποδους : και γαρ αὐτος οὐ βουλεται | ||
| ἱκανην ἐξ ὡν ἐδρασε προτερον , ἐθηρασε τον του πολεμιου σκοπον , οἰομενος ἐπιθεσθαι τουτῳ ἐκεινον νυκτος , ὁ δη |
| . . νηα ἁλις χρυσου και χαλκου νηησασθαι : ἀντι προστακτικου . . . . . οἱ κε σε δωτινῃσι | ||
| ἀντι του πειρω . χρωνται δε τῳ ἀπαρεμφατῳ ἐπι ἑνικου προστακτικου και πληθυντικου ὁμοιως , γραφειν λεγοντες ἀντι του γραφετε |
| κατ ' ἀρχας οὐδεν ἀμεινον του ῥοδινου του χωρις ἁλων κατεσκευασμενου ψυχροτατου κατα του βρεγματος διαβρεχομενου : ἐστω δε μη | ||
| δυσι πλειονων των τετταρακοντα , και καθισαντων ἐπι τινος ἡμικυκλιου κατεσκευασμενου περαν της λιμνης , ἡ μεν βαρις καθελκεται , |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| ἐστι το εὐτρεπισαι , ἐπισκευασαι δε το ἐξ ἐπιτεχνησεως τινος παρασκευασαι τι . και οἱ μεν εἰσι καλοι και εὐειδεις | ||
| τῃ διηγησει ῥηθησομενα , οὑτω και του μυθου ἐργον το παρασκευασαι τους ἀκροατας προς ὑποδοχην του ἐπιμυθιου . ὁ τοινυν |
| νησος ἐν δεξιᾳ τα Γαδειρα κειμενη τυγχανει , ἐνθα τας Ἡρακλειους στηλας εἰναι συνεστηκεν . Οἱ μεν γαρ κατα Καλπην | ||
| . κατα τουτο δε και ὁ κατα τας στηλας τας Ἡρακλειους πορθμος ἐστι , περι οὑ πολλα εἰρηται . ἐξω |
| ἡμερᾳ λυπεισθαι και τους ἐχθρους ἡδεσθαι , συνειδοτας ὡς ἀν ἀγνοησαντες ἐξελασητε τον βελτιστον , δεκα ἐτων ἡ πολις οὐδεν | ||
| δε εἰρηκε ποσει ἀντι του ποσιος . οἱ δε ὑποκριται ἀγνοησαντες γραφουσιν ἀντι του ποσει ἐμου , ὁπερ οὐ δει |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| διακενηϲ , ἀν οὑτω τυχῃ , | των βοηθηματων το ἀπανθρωπον ὑπομειναι , ἠ δια την ὀλιγωριαν κινδυνῳ περιπεϲειν . | ||
| δοξῃ ὁ ταυρος καιομενος μυκηθμον ἀποτελειν . τουτου δε το ἀπανθρωπον θεασαμενος ὁ Διονυσιος , αὐτον τουτον ἐνεβαλεν εἰς τον |
| , ὡς τοισιν εὐ φρονουσι συμμαχει τυχη τροπος δε χρηστος ἀσφαλεστερος νομου : τον μεν γαρ οὐδεις ἀν διαστρεψαι ποτε | ||
| ζητησιν και περι της ὑπαρξεως τουτων σκεπτεσθαι . ταχα γαρ ἀσφαλεστερος παρα τους ὡς ἑτερως φιλοσοφουντας εὑρεθησεται ὁ σκεπτικος , |
| οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
| και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
| καϲϲιαϲ ⋖ α πολυποδιου # α μελιτοϲ # α λαθυριδων κεκαθαρμενων # α οἰνου # ε μελιτοϲ ⋖ α , | ||
| δε και κωλικους : ἐχει δε οὑτως : Καρυων ποντικων κεκαθαρμενων , ἀμυγδαλων πικρων κεκαθαρμενων , σικυου σπερματος κεκαθαρμενου , |
| καλως και δεοντως , το ὑπνουν εἰς νυκτα , το στρεφεσθαι ῥᾳδιως ἐνθεν και ἐνθεν . ἐαν οὐν ταυτα συνδραμωσιν | ||
| και ἀκουειν δε . Εἰ δε δη και ἐπι - στρεφεσθαι δι ' ἀμφω , οὐκ ἀλογος ἡ θεσις . |
| ἐν τοις βοθροις καταλειφθησεται ἡ του ὑδατος κακια . Ὑδωρ ἀσθενεστατον ποιησεις ἀφεψων το τριτον μερος : και τα λευκα | ||
| , σκευην δ ' ἐχει τοιαυτην : ἀχρουστατον τε και ἀσθενεστατον ὑπαρχον ὑδατι διεντες αὐτο ἑψουσιν , εἰτ ' εἰς |
| : πρωτον αἱ μεν συστατικαι καθολικωτεραι εἰσιν , αἱ δε διαιρετικαι μερικωτεραι : τιμιωτερον δε το καθολικον του μερικου . | ||
| ἀλλ ' αἱ αὐται πῃ μεν γινονται συστατικαι πῃ δε διαιρετικαι , ἀλλως και ἀλλως παραλαμβανομεναι : το γαρ λογικον |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| δε ὡς ἐγενετο , παντα αὐτων τα πρηγματα συνετεταρακτο , παρεστησαν δε ἐπι μισθῳ τοισι τεκνοισι ἐπ ' οἱσι ἐβουλοντο | ||
| ὡς ἡττηθησαν ὁμου Λαοδαμαντι ἐκδιδρασκουσιν , οἱ δε ὑπολειφθεντες πολιορκιᾳ παρεστησαν . ἐποιηθη δε ἐς τον πολεμον τουτον και ἐπη |
| , ἐξ ὡν εἰπομεν ὀφειλειν διαγινωσκειν , εὐδηλον ὁτι τοις θερμαινουσι δει κεχρησθαι παντι τροπῳ , οὐ μονον ἐδεσμασι τοιουτοις | ||
| λευκα χρω - ματα ἠ μελαινουσι τα μελαινα , ὡς θερμαινουσι τα θερμα παθος ἐμποιουντα παρωνυμον ἑαυτοις : εἰ γαρ |
| ἡστ ' ἐπι θακας κατα πετρας ὁρεων μεν οὐδεν , δοκεων δε . ἐπεστησε δε και Ἀρχιλοχος : μηδ ' | ||
| τραφθεντες ἐς το πεδιον . Ἀμομφαρετος δε ἀρχην γε οὐδαμα δοκεων Παυσανιην τολμησειν σφεας ἀπολιπειν περιειχετο αὐτου μενοντας μη ἐκλιπειν |
| , τουτο δεχομενος , ἑτερον ἀναβαλλομενος , ἐν πληθει πρεσβειων ἀναλισκων αὐτοις την τροφην . ὡς δε σιτου τε και | ||
| τα πολλα ὠν ἀσωτος , μαλα πενης : ὁ δε ἀναλισκων τε εἰς τα καλα και κτωμενος ἐκ των δικαιων |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| σημαινειν αὐτην οὐ δυνατον . ὡς ἐδηλωσεν ἡ εἰς τα σημαινομενα της ὁμωνυμου φωνης , του ἱματιου λεγω , διαιρεσις | ||
| οὐδε γαρ ἐν τοις διαιρουμενοις ὡς φωνη ὁμωνυμος εἰς διαφορα σημαινομενα εὑρισκομεν περιεχομενον το ἑτερον ὑπο του ἑτερου , οἱον |
| παντως μεν ἀσθενη τα μορια χρη τυγχανειν τα το ῥευμα δεχομενα . δυνατον μην ἀπεριττου του σωματος ὀντος μηδαμως ὑπο | ||
| κωλυει την καθαρσιν : ἀγειν δ ' ἐπι τα μη δεχομενα μηδε διιεντα ἐξω σφαλερον , χωρις του τα μεν |
| λαμπρα φυσωμεν και πνευσαντες μεγα και συντονον πλησιστιοι προς τας ἀπολαυσεις των παθων φερομεθα και οὐ προτερον στελλομεν τας ἀνειμενας | ||
| οἱ δε ἱπποποταμοι ζῳον ἀδικωτατον . ἀντι του οὐδενος κακου ἀπολαυσεις , οὐδεν πεισῃ . . ὡσπερ ὀρνιν ὀρφανον : |
| ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
| ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
| το λανθανον σωμα εἰς φως ἀγαγων , και το ὀφειλον κρυπτεσθαι , φανερον εἰς μεσον ποιησας ἁπασιν : εἰτα τουτον | ||
| αὐτων μαθωμεν . δʹ . Περι του την δευτεραν ταξιν κρυπτεσθαι μη δυναμενην κατ ' οὐραν ἐπακολουθειν της πρωτης , |
| και κατεπαυον της ὀργης . Οὑ δη χαριν ἡ Μεγακλω χαριστηριον αὐταις ὑπερ της μητρος ἀνεθηκε στηλας χαλκας και ἀνα | ||
| Ἀπολλωνι πεμπειν εἰκονα χρυσην , ἐπι καταδικῃ του ἀρχοντος , χαριστηριον δε τῳ θεῳ παρα Ἀθηνων . Σωκρατει γουν ὑπισχνειται |
| και ἡ τυχη του πολεμου τας ἑκατερων γνωμας ἐκρινεν . ἀφικομενης δε της του Σεβηρου δυναμεως ἐς την Γαλ - | ||
| πολλας ἐλπιδας εἰχε λιμῳ πιεσθεντας παραδωσειν αὐτῳ τα ὁπλα . ἀφικομενης δ ' εἰς Ῥωμην περι τουτων ἀγγελιας Κοιντος Φαβιος |
| [ βιουν ] το ἁπλως ζην , βιοτευειν το καλως ἀναστρεφεσθαι . ἀνακογχυλισας οὐκ ἀναγαργαρισας . ἀνακρεμαννυναι οὐ κρεμαν . | ||
| ἀν πολεμῃ αὐτοις , πασιν ἐξεστιν ἐν τῃ χωρᾳ αὐτων ἀναστρεφεσθαι ἀνευ μαχης ὁπως ἀν βουλωνται δια την ἐκεινων περι |
| ἀνεχωρησαν . Ἀθηναιοι ἐν Αἰγος ποταμοις τετρακις ἀνηχθησαν προς το ναυμαχειν . Λυσανδρος ὁ Λακων οὐκ ἀντανηγετο . οἱ μεν | ||
| ἐπιμενοντος οἱς ἀπ ' ἀρχης διε - γνωκει , μη ναυμαχειν διχα του Καλουισιου : γνωμῃ δε αὐτου παρα τε |
| κατακολουθειν τῳ πληθει των ἐκτεθειμενων ἡμερων και δια το παντων ἐναργεστατον , ὁτι τους Αἰθιοπας και την συνελευσιν των ῥινοκερωτων | ||
| ἀναγκαιοτατον ἀφῃρημενος , ἀιδιοτητα . ” Τουτο μεν δη πρωτον ἐναργεστατον δειγμα της προς ἁπαν το ὁμοφυλον αὐτου φιλανθρωπιας και |
| εἰναι μετα των ἐξ ἀρχης ἀποικων Ἐλυμους και Σικανους : Σελινουντιους δε και Ἀκραγαντινους , ἐτι δ ' Ἱμεραιους , | ||
| Νικηρατου και Λαμαχον τον Ξενοφανους , βοηθους μεν Ἐγεσταιοις προς Σελινουντιους , ξυγκατοικισαι δε και Λεοντινους , ἠν τι περιγιγνηται |
| ῥαχιν ἀπαγουσιν ὁλην την ὠμοπλατην ἐπι τους ἑπτα του θωρακος σπονδυλους τους πρωτους , οἱς και παρατετανται . Ἡ κεφαλη | ||
| ἠδη μεν οὐν ὠφθη ἀνδρος κεφαλη μη ἐχουσα ῥαφην . σπονδυλους δε ἐχει τους παντας εἰκοσιεννεα , ὡν ὁ μεν |
| τριακοσιας εἰκοσι ἐννεα , ἀνδρας στεφανοπλοκους ἑξ και τεσσαρακοντα , ὀψοποιους διακοσιους ἑβδομηκοντα ἑπτα , χυτρεψους εἰκοσι ἐννεα , γαλακτουργους | ||
| τι των ἀλλων προς την τεχνην εὐφυης , ὡστε τους ὀψοποιους ὁσημεραι ἐπεμπεν παρα τουτον ὁ Διονυσιος ὡς τι παρ |
| μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
| , ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
| ὁλκην ἰσαι τῳ πρωτῳ στεφανῳ . ἠδη δε ἡμων ἡδεως ἀπηλλαγμενων του σωφρονειν ἐπεισβαλλουσιν αὐλητριδες και μουσουργοι και σαμβυκιστριαι τινες | ||
| ἀνῃρεθη μετα τινος πρεσβυτου των του γενους αὐτου προς ταπεινους ἀπηλλαγμενων . το μεν οὐν προφανη αὐτον γεγενησθαι δια το |
| ἐπειδη αἱ δευτεραι οὐσιαι τῳ καθ ' ὑποκειμενου λεγεσθαι φαντασιαν παρεχουσι του ἐν ὑποκειμενῳ εἰναι , δεικνυσιν ὁτι οὐκ εἰσιν | ||
| ” : οἱ μεν γαρ βοσκοντες τροφας τα αἰσθητα παντα παρεχουσι τῳ των αἰσθησεων ἀλογῳ και ἀπληστῳ θρεμματι , δι |
| οὐν μια ἐστι παντος ἐκεινου σωματος δυναμις και ἀσωματος , ἀδιαιρετος ἐστι και μια : καθ ' ὁσον δε οὐ | ||
| τηρειν το νοουμενον : κατα δε ὁρον ἡ ἀϊδιερετος ἠ ἀδιαιρετος γνωσις των παρα πολλοις ἀγνοουμενων . Μαρμαρος : λεγεται |
| στενυγρον παρ ' ἀκρον στομα ποντου , ἐνθ ' ἰχθυς ἐλαφος τε νομον βοσκουσι τον αὐτον : στελλειν δ ' | ||
| εἰναι ὠφελιμα εὑρισκονται , τα δε νομιζομενα σωτηρια ἐπισφαλη . ἐλαφος τον ἑτερον πεπηρωμενη των ὀφθαλμων ἐπ ' ἠιονος ἐνεμετο |
| ἐστι το πραττειν εὐ το ἀγαθον και τελος ἐχει την ἀνθρωπινην εὐδαιμονιαν . και το μεν τελος της πρακτικης καθ | ||
| και την Ὑγιειαν συγγεγραφεν † οὐκετι μοι ὡς † ἐπαινων ἀνθρωπινην περιεργειαν ἐχοντας . Το μεν δη περι των εἰς |
| , διαλειπει νβ : οὐδενος δε των ἐν τοις τονοις εὑρεθεντων ἀριθμων οὑτος ἐστιν ἡμισυς , οὐτε του ρη οὐτε | ||
| και αὐτων τουτων των ἐκ της δευτερας του μηκους εἰσαγωγης εὑρεθεντων ἑξηκοστων λαβοντες το αὐτο μερος , ὁσον και αὐτα |
| ἐν τῳ μενειν ἐν τῳ ἑνι , ἀσκεδαστον ὀν και ἀδιαιρετον : σκεδασθεν δε οἰχεται . και ταχα τουτο κρινει | ||
| και την διαιρεσιν , το δε τον αὐτον εἰναι το ἀδιαιρετον . ἐτι μεντοι και ἀκινητος : κινειται δε κατα |
| δη μαλιστ ' ἐσειδον : οἱδε γαρ πατρος ἐσθλου γεγωτες δυστυχους ' ἀναξιως . τρισσαι μ ' ἀναγκαζουσι συννοιας ὁδοι | ||
| , και παιει τῳ κεντρῳ πειρασα , και ἐξεχεε του δυστυχους κλεπτου τα σπλαγχνα . και ἐκειτο παρα τῃ τρυγονι |
| παρθενους ὑβρισαι δοκουσι τας ἀφιγμενας ἐπι την θυσιαν , ἐν μεθοριοις ἐστι της τε Λακωνικης και της Μεσσηνιας , ὁπου | ||
| και παρανομων ἁψαμενοι θυματων . διο Θωες μεν οἱ ἐν μεθοριοις Θρᾳκης οἰκησαντες μηδενος ἀπαρχομενοι μηδε θυοντες , ἀναρπαστοι κατ |
| : και μαχομην κατ ' ἐμ ' αὐτον ἐγω : κεινοισι δ ' ἀν οὐ τις των οἱ νυν βροτοι | ||
| ἐπεσποντ ' . αἰψα δ ' ἀπο κˈλισιαν ὠρτο συν κεινοισι : και ῥ ' ἠλθον Πελια μεγαρον : ἐσσυμενοι |
| δε κλινη δεκατον του αὐτου , το δε ἡμισυ του δεκατου πενταπλασιον , ἡ ἀρα οἰκια της κλινης πενταπλασιων : | ||
| τον Φιλιστιδην και τον Κλειταρχον , ἐν τῳ χρονῳ του δεκατου λογου των Φιλιππικων . διο και κακως αὐτου μεμνηται |
| . Ἀστυαγης δε μιν ἀπεφαινε τῳ λογῳ σκαιοτατον τε και ἀδικωτατον ἐοντα παντων ἀνθρωπων , σκαιοτατον μεν γε , εἰ | ||
| ' ἑαυτῳ ] το γαρ αὐτῳ δοξαν δικαιον ἡγειται κἀν ἀδικωτατον ᾐ ἐμπας ] ὁμως † περισσον ἠν ἐνταυθα το |
| δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
| . [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
| : φωκτον γαρ ἀνοιδαινει βαρυ κριμνον . ἠρεμα δε χλιαρον κοιλοις ἐκδαινυσο μυστροις . δια τουτων , ὠ θαυμασιωτατε , | ||
| δυο δε γενη κνιδων : αἱ μεν γαρ ἐν τοις κοιλοις οὐκ ἀπολυονται των πετρων , αἱ δε ἐν τοις |
| οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
| : ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
| , το δε κενον , ἁ και στοιχεια φησι . κοσμους τε ἐκ τουτων ἀπειρους εἰναι και διαλυεσθαι εἰς ταυτα | ||
| και τα ἐκεινων καλλη και κοσμους της πολεως καλλη και κοσμους εἰναι συμβεβηκε . δυνανται γαρ ὁπερ τοις βασιλειοις τα |
| λιμῳ μηδεν το περας δυναμενοι ἀνυσαι , λυπουμενοι δε ἐβουλοντο ἀναχωρησαι ἀπρακτοι . και ἰδου θυννος διωκομενος παρα μεγιστου ἰχθυος | ||
| ἀπαρνησασθαι ἐξαρνησασθαι , ἐξομοσασθαι , ἀναδυναι ἐξαναδυναι , ἀναφυγειν , ἀναχωρησαι , ἀντειπειν , παραιτησασθαι , ἐξαρνος ἀπαρνος . ταυτα |
| διαφοραν : ἐπεστι γαρ ἐπι των ὠτων αὐτοις ὁ λεγομενος Ἡρακλειος δεσμος . μνημονευει δε των Βοιωτιων σκυφων Βακχυλιδης ἐν | ||
| της μεν Εὐρωπης προς την Λιβυην Στηλαι τε και πορθμος Ἡρακλειος , δι ' οὑ ἡ καθ ' ἡμας εἰσχειται |
| πως ἀν ἐνδοξος γενοιτο , ἀπεκρινατο , ὁτι ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και | ||
| περιερχεται προς ἑτερον ζων και τι περι αὐτου λεγει τις φροντιζων , κἀν μεν εὐφημησῃ τις , ὡς οἰεται , |
| παραδειγματων σεμνων και κατορθωματων λαμπρων και το καθ ' αὑτον ἀπολυσασθαι και δειξαι ὡς δια το ἐθος ἡ πολις , | ||
| , πολλην ἀναγκην ὁρω κἀμοι περι τουτων εἰπειν και πρωτον ἀπολυσασθαι τας κατ ' ἐμαυτου διαβολας . ὠνειδισται γαρ μοι |
| ἠ συστασιν ἠ διαβολην ἐχοντα του πραγματος ἠ ἀλλο τι κατασκευαζοντα , ὡν ἐν προοιμιοις εἰωθασιν οἱ ῥητορες ποιειν . | ||
| τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του ἐπι της οἰκιας κατασκευαζοντα : του γαρ ἐπι της οἰκιας λεγοντος ὁτι δια |
| αὐτῳ μαλλον ἠ ἐντελλεσθαι : κελευουσι μεν γαρ [ και προσταττουσι ] δεσποται δουλοις , ἐντελλονται δε φιλοι ‖ . | ||
| Τους δε περι των συμβολαιων νομους Βοκχοριδος εἰναι φασι . προσταττουσι δε τους μεν ἀσυγγραφα δανεισαμενους , ἀν μη φασκωσιν |
| ἀν εἰη ἀλλο , ἠ ἀρετη ; ἡ δε ἀρετη ἀναφαιρετον . Οὐκ ἀδικηθησεται τοινυν ὁ την ἀρετην ἐχων , | ||
| ἡμιν ἀλλοτριων ἀγαθων και ταυτα πεφρουρημενων κραταιᾳ χειρι προς το ἀναφαιρετον ; „ και τοις δυσιν ἐπιδραμοντες μικρου καταλευουσιν αὐτους |
| περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ||
| ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , |
| την ἀνιαν στεγοντοςοὐδε γαρ ἀνενεγκειν ἀσφαλες ἠν , ἑτερον κατασκηπτει βαρυτατον ἐξαπιναιως ἀπροσδοκητον κακον , οὐχ ἑνι μερει του Ἰουδαϊκου | ||
| ὡροσκοπος Ζυγῳ , κλιμα βʹ . τῳ μηʹ ἐτει πενθος βαρυτατον τεκνου φιλοστοργου θανατον θεασαμενος , ἐν δε τῳ αὐτῳ |
| προκειται δειξαι μειζονα παντων των παρα τον η παραβαλλομενων και ἐλλειποντων εἰδεσι τετραγωνοις , ἱν ' ᾐ και ὁμοιος τῳ | ||
| . παντων ἀρα των παρα την ΑΒ παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδει τετραγωνῳ το γινομενον ἰσον ἐστι τῳ ὑπο των |
| τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
| αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
| , και ἐπανατρεχει εἰς τα της μεταθεσεως της αἰτιας : κατασκευαζομεν δε την πιθανην ἀπολογιαν ἠ τουτο λεγοντες , ὁτι | ||
| παιδ ' οὐδ ' εἰδομεν , ἀλλ ' ἁρπαγην αὐτῳ κατασκευαζομεν . ὡν δε μη αἰτιος τροπος , τα γ |
| φονον : δευτερον δε , ὁτι τοις μεγαλοις και εὐκατασκευαστοις θαλαμοις του Διος την γαμετην Ἡραν ἐπειρα τε και ἐνηδρευε | ||
| νυν ἀλοχους τε περιφρουρευε φυλασσων , ὠ ταλαν , ἐν θαλαμοις τε μενων ἐπιτερπεο νυμφαις : οὐ γαρ τοι μια |
| μοι . ὠιμωξα κἀγω προς τεκνων χειρουμενης . νεμει τοι δικαν θεος , ὁταν τυχηι . σχετλια μεν ἐπαθες , | ||
| ν ? [ ] νατ ' ἀνα [ ] ! δικαν ! [ ] ! ! ! ! οιαυτ [ |
| ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
| και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
| ; εἰτα ἐξ ἀρχης ἐρεις , τι κηδεμονος ἰδιον το φθειρεσθαι , το μηδεν αἰσχρον πασχειν , ἐαν το ἐπιμελεισθαι | ||
| χρονος ὁ παρελθων και ὁ μελλων , ἐν χρονῳ δε φθειρεσθαι το νυν οὐ δυνατον : συμπαρεκτεινοιτο γαρ ἀν το |
| ἡ κατ ' Αἰγυπτον Ἀλεξανδρεια και του Νειλου προχοαι , βορειοτατον δε το του Βορυσθενους [ στομα ] : εἰ | ||
| ὑπαρχουσης και ἐτι περι αὐτο το του λοξου αὐτης κυκλου βορειοτατον περας δια τε το περι ταυτα τα σημεια ἐφ |
| ἐνομιζεν οὐκ ἐν εὐβουλιᾳ , ἀλλ ' ἀβουλως και μωρως κρατησειν παντων των θεων και του Ποσειδωνος αὐτου , ὁς | ||
| , ἐν ᾑ πολυ το κουφον ἠν , ῥᾳδιως αὐτων κρατησειν , ἐπειδη την μετα Μενηνιου δυναμιν ἐν δυσχωριαις παραταξαμενην |
| , ὁτι ἀτελεστα εἰσιν : εἰ δε ἐν τροπικοις ἀπο καταδικης ἐξοριζεται τις της πατριδος , παλιν ἐρχεται : βεβαιον | ||
| την οὐσιαν ἐς αἰσχρα δαπανησαι και κλοπης ἁλοντι φυγειν ἐκ καταδικης . Κικερων δε , ὁς μετα Γαιον Καισαρα ἰσχυσεν |
| μηδενος ἑτερου δεομενον προς την τοιανδε κλησιν : εἰρηται δε ἀνθορισμος , ἐπειδη ἐναντια τῳ ὁρισαντι ὁριζεται . Συλλογισμῳ . | ||
| τα δε κοινα ἀμφοιν : του μεν κατηγορου προβολη , ἀνθορισμος , συλλογισμος , μεταληψις , γνωμης αἰτησις : του |
| μεν ἀποστησονται Θετταλοι , τῃ δε πολει προσθησονται , κἀκεινος ἀσθενεστερος και οὑτοι μειζους γενησονται . ἀξιως της πολεως ] | ||
| το πνευμα ὁ υἱος του θεου ἐστιν . ἐπειδη γαρ ἀσθενεστερος τῃ σαρκι ἠς , οὐκ ἐδηλωθη σοι δι ' |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| ἐπ ' ἀνθρακων και διδου προ τροφης . Ἐπι των πλευριτικων , των θερμασματων μη λυοντων την ὀδυνην , κενου | ||
| συναγχος ᾐ , ἐκλεκτῳ ἀνακαθαιρε εἰτ ' ἀλλο τι των πλευριτικων . ἠν δε ἀσθενεστεροι φαινωνται , ἠν και πλεον |
| Εὐρωπης ἐπ ' αὐτου του στοματος της Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ἐπωνομασμενον . ἀνωθεν | ||
| καλουνται : και ἐστι των μεν Εὐρωπαιων Βοσπορανων μητροπολις το Παντικαπαιον , των δ ' Ἀσιανων το Φαναγορειον , και |
| εὐθεως ἐκ προοιμιων ἀνατρεπειν τους δι ' ἐναντιας λογους , ἀντιπαραστασεως δε το δεξασθαι μεν τον λογον ὡς ἀληθη δειξαι | ||
| εὑρεθεισης καθ ' ἑκαστον κεφαλαιον ἠτοι ἐκ της ἐνστασεως ἠ ἀντιπαραστασεως δεομεθα των ἐπιχειρηματων εἰς κατασκευην της λυσεως , οὑτω |
| ἑλεσθαι και την παρουσαν ὑποθεσιν ὡς την ἐμην ὑπερβαινουσαν δυναμιν παραιτησασθαι πανυ δικαιως . Λαβων δ ' ἐπι νουν της | ||
| δουλον οὐν ἀντι του δουλοποιον : οὐχ οἱον τε γαρ παραιτησασθαι την συγγενειαν : ἀλλως : δουλον : δουλοποιον , |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| διαναπαυομενων αὐτων και τῃ καταποσει ἐγχρονιζοντων : ἐπι δε των ἐμετου χαριν πινοντων ἀθρουν προσενεκτεον το ὑγρον , ἀπνευστι ἐφελκομενων | ||
| σιτῳ , ἀλλα την ταχιστην ἐμειτω : ἐκ δε του ἐμετου προσαγετω ἐς ἡμερας τεσσαρας το σιτιον και το ποτον |
| δια τουτου τον ἀποπλουν : ὁτε γαρ πλειν μελλουσιν , ἀναγουσι τας ἀγκυρας . ἁνικ ' ἀγκυραν : τον Τριτωνα | ||
| . ὁτι κυνος ὀδοντες λυσσωντος κυνος το δηγμα παυουσιν : ἀναγουσι δε και των παιδων τους ὀδοντας και τους ἰκτερικους |
| ἀστραγαλος τρια σημαινει : τον ἐν σφυρῳ . και τον σπονδυλον ἁπλως . και τον παιστικον ἠ πεσσικον βολον . | ||
| τοις δε πλειστοις γινεται κατα τον ἑκτον ἐν τῳ τραχηλῳ σπονδυλον . Ἐν δε τῃ κεφαλῃ γιγνομενον το παθος , |
| . τουτους : τους αὐτομολους ἐσθημασι τε και τοις ἀλλοις νομιμοις : ἐσθηματα , τα ἐναγισματα : οὐ γαρ ἐπι | ||
| . ἐν δε τουτοις δηλουται τα κατα μερος ἐθνη τισι νομιμοις χρηται και παρα τινας αἰτιας πολλα παρ ' αὐτοις |
| 〚 ἀλλα περι μεν τουτων τα κατα μερος μικρον ὑστερον ἀναγραψομεν , περι δε της του ποταμου φυσεως και των | ||
| των προπαιδευματων και περι κακωσεως , ἑξης τον περι φυγαδων ἀναγραψομεν τοπον . μεμνηται γαρ πολλαχου των ἀποδιδρασκοντων , καθαπερ |
| εὐδοκιμησαι παρασκευασαι . ἐγω μεν δη τουτοις πειθομαι και ἠδη πεπεισμαι και ἐς τον οἰκον ἐπι λογοις παρεληλυθα ὡσπερ ὑπο | ||
| ὠ Ἀντιφων , ὑπειληφεναι με οὑτως ἀνιαρως ζην , ὡστε πεπεισμαι σε μαλλον ἀποθανειν ἀν ἑλεσθαι ἠ ζην ὡσπερ ἐγω |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |