ἐλαιου ἀνα οὐγγιας πεντε : νιτρου οὐγγιας ἑξ : μυελου ἐλαφειου οὐγγιας δυο : σκοροδων κοκκους διακοσιους τριακοντα . Χρω | ||
ἐξαρταν δε αὐτην δι ' ἐριου ἀπο λυκοβρωτου προβατου ἠ ἐλαφειου δερματοϲ . ἡ δε των αἰγων κοπροϲ δριμυτερα τε |
ἀνταποδιδοντες ἀλληλοις [ εὐλαβηθητι ] , και μη βουλου με ἀναγκασαι λεγειν ἐκεινο το ” εἰ ἐγω , ὠ Σωκρατες | ||
Κρεοντα δεσποζοντ ' ἐμου οὐδε σθενοντα μειζον , ὡστ ' ἀναγκασαι δραν τας Ἀθηνας ταυτ ' : ἀνω γαρ ἀν |
και ἐπιστατησαι . . . . . το δε τεκμηριον ἐλαμβανομεν ἐκ των Μητροδωρου Ἰωνικων : ἱστορει γαρ ὁτι Σμυρναιοι | ||
οὑτως γαρ δοξουσι πλειους προτασεις ἐκ τριων ὁρων γινεσθαι . ἐλαμβανομεν δε τας ἀντιστροφας προς την τελειωσιν των ἀτελων συλλογισμων |
λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
γ : συν ὀξυμελιτι καταπλασσε . Το πολυαρχειον . Κηρου Ποντικου # α , μυρου ναρδου # α , τερεβινθινης | ||
δʹ . κοπτε και ἀναλαμβανε μελιτι ἑφθῳ και διδου καρυου Ποντικου το μεγεθος μεθ ' ὑδατος θερμου πινειν κοτυλ . |
. . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
μεν ἀποστησονται Θετταλοι , τῃ δε πολει προσθησονται , κἀκεινος ἀσθενεστερος και οὑτοι μειζους γενησονται . ἀξιως της πολεως ] | ||
το πνευμα ὁ υἱος του θεου ἐστιν . ἐπειδη γαρ ἀσθενεστερος τῃ σαρκι ἠς , οὐκ ἐδηλωθη σοι δι ' |
στατας και ὑπερεισεις αὐτους ταις καταζυγισιν . καταστησαμενος δε το πλινθιον οὑτως σφυραν συμμετρον λαβων εἰσελαυνε τους σφηνας ἐναλλαξ ἑκαστον | ||
αὐτους μετριως , και το τηνικαδε θεις ἐπι κροταφον το πλινθιον ἐπι στερεου τινος ὑποθεματος τυπτε μειζονι σφυρᾳ και εἰσωθει |
, και ἐπειδαν φανερος ὑμιν γενηται δωροδοκων , ἐτι μαλλον ἐξεληλεγκται φενακιζων ὑμας , ἀλλα τιμωρησασθ ' ὑμων αὐτων και | ||
ἠ χρηματων ἐπιθυμων . εἰ μεν οὐν ὁστις ᾐτιαθη και ἐξεληλεγκται , πονηρος μεν οὑτος , φευγει γαρ , πονηρος |
ἀπυρος τῃ ὀγδοηκοστῃ . Κλεονακτιδην , ὁς κατεκειτο ἐπανω του Ἡρακλειου , πυρ ἐλαβε πεπλανημενως : ἠλγεε δε κεφαλην ἐξ | ||
της Εὐρωπης μερων ἀρξαμενος , περιπλει πασαν αὐτην μεχρι του Ἡρακλειου πορθμου και των Γαδειρων της νησου . Εἰθ ' |
ὡρᾳ : ταχεως . ἡμερων ὀργην τριων : παρα το κηρυττεσθαι σιτια ἡμερων τριων τοις στρατιωταις ⌈ : ἐπαιξεν οὐν | ||
δ ' ἐν τῳ θεατρῳ μακαριους : και τουτους μεν κηρυττεσθαι φασιν , ἐκεινους δε ἀποκηρυττεσθαι , δηλον ὁτι παρα |
τον Ἀρχυταν ἐνδειν του μετριου , μη μονον αὐτου το ἐναρμονιον ἀλλα και το τε χρωματικον και το διατονικον ἑκατερον | ||
. τρια μεν τοινυν οὑτος ὑφισταται γενη , το τε ἐναρμονιον και το χρωματικον και το διατονικον : ἑκαστου δε |
ἑτερον τι , ἐξ ὡν φησιν , ἠ το παρασιτειν εὐδαιμον νομιζων . και μην οὐδε τῳ τυχοντι ἀνδρι περιτεθεικε | ||
βασιλεως , ὁσοι τε κολακες τραπεζης [ και ] το εὐδαιμον γαστρι και τοις αἰσχιστοις μετρουσιν , ὑπεμιμνησκον αὐτον της |
ἀνεχωρησαν . Ἀθηναιοι ἐν Αἰγος ποταμοις τετρακις ἀνηχθησαν προς το ναυμαχειν . Λυσανδρος ὁ Λακων οὐκ ἀντανηγετο . οἱ μεν | ||
ἐπιμενοντος οἱς ἀπ ' ἀρχης διε - γνωκει , μη ναυμαχειν διχα του Καλουισιου : γνωμῃ δε αὐτου παρα τε |
τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
νυν , οἱ μεν αὐτεων ἀδυνατα εἰναι λεγουσιν ἀνθρωποισι τελος εὑρασθαι μαντικης : οὐ γαρ εἰναι μιν οὐτε πιστην οὐτε | ||
την τιμην εὐνουν πολιτην και σωφρονα . εἰ δ ' εὑρασθαι την ἀρχην οὐχ ὑπωπτευσεν , πως οὐ σφοδρα δουναι |
πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
λαμπρα φυσωμεν και πνευσαντες μεγα και συντονον πλησιστιοι προς τας ἀπολαυσεις των παθων φερομεθα και οὐ προτερον στελλομεν τας ἀνειμενας | ||
οἱ δε ἱπποποταμοι ζῳον ἀδικωτατον . ἀντι του οὐδενος κακου ἀπολαυσεις , οὐδεν πεισῃ . . ὡσπερ ὀρνιν ὀρφανον : |
παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ||
ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των |
και ἡ τυχη του πολεμου τας ἑκατερων γνωμας ἐκρινεν . ἀφικομενης δε της του Σεβηρου δυναμεως ἐς την Γαλ - | ||
πολλας ἐλπιδας εἰχε λιμῳ πιεσθεντας παραδωσειν αὐτῳ τα ὁπλα . ἀφικομενης δ ' εἰς Ῥωμην περι τουτων ἀγγελιας Κοιντος Φαβιος |
διοικητης , τριτον δε ὁτι ἀπ ' ἐκεινου του πρωτον κτισαντος τας Συρακουσας . . εἰ δ ' εἰη μεν | ||
λιμνη Βοιβιας , ἀπο Βοιβου του Γλαφυρου του τας Γλαφυρας κτισαντος . ἐστι και ἐν Κρητῃ Βοιβη της Γορτυνιδος . |
δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
. παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
; εἰτα ἐξ ἀρχης ἐρεις , τι κηδεμονος ἰδιον το φθειρεσθαι , το μηδεν αἰσχρον πασχειν , ἐαν το ἐπιμελεισθαι | ||
χρονος ὁ παρελθων και ὁ μελλων , ἐν χρονῳ δε φθειρεσθαι το νυν οὐ δυνατον : συμπαρεκτεινοιτο γαρ ἀν το |
δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
. [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
〚 ἀλλα περι μεν τουτων τα κατα μερος μικρον ὑστερον ἀναγραψομεν , περι δε της του ποταμου φυσεως και των | ||
των προπαιδευματων και περι κακωσεως , ἑξης τον περι φυγαδων ἀναγραψομεν τοπον . μεμνηται γαρ πολλαχου των ἀποδιδρασκοντων , καθαπερ |
, ἡ δ ' ὑπο ΘΑΜ γωνια της κατα πλατος παραχωρησεως , οἱων μεν εἰσιν αἱ β ὀρθαι τξ , | ||
ἀποτεμνομενης αὐτου καθ ' ἑκαστον ἐφ ' ἑκατερα τα μερη παραχωρησεως . ἐπει δε και μεγιστος οὑτος ὁ κυκλος θεωρειται |
ἐπι τριτους και ἐπι τεταρτους „ : ἐπι γαρ τα ἀποτελεσματα και ὡς ἀν ἐγγονα των λογισμων στειχουσιν αἱ τιμωριαι | ||
οὐ το τυχον και αὐταις συμβαλλομεναις προς τα των καιρων ἀποτελεσματα , ταις μεν του Κρονου προς τους καθολικους των |
' ἀγεθ ' ὁπλιζεσθε και ἐξελθωμεν ἐπ ' αὐτους σωματα κοσμησαντες ἐν ἐντεσι δαιδαλεοισιν . Ταυτ ' εἰπων ἀνεπεισε καθοπλιζεσθαι | ||
ἀλλα και δια πρεσβειας ἀπειποντων τῃ πολει μη πεμπειν , κοσμησαντες ὁμου τους τε θεωρους και τους ὁπλιτας ἀπεστειλαν , |
μεθ ' ἁλμης [ ἐν ] οἰνῳ κεκραμενης . Των συμπιπτοντων ταις κυουσαις ἐπειδη ταυτα μαλιστα ἐνοχλει , το περισσαινειν | ||
, λογων μεν παντα μεστα και ψιθυρισματων , σοφιστων σοφισταις συμπιπτοντων , ἐργου δε ἐρημια δεινη : και το θρυλουμενον |
κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
τῳ ηʹ ἀστρῳ ἀπο ἑῳας φαινομενης ἐπιτολης ἐπι την ἑσπεριαν φαινομενην ἐπιτολην . Παλιν ἐπει το θʹ τῳ μʹ κατα | ||
Καρκινου μοιρας β . και διηχθω ἡ ΔΖΚΝ εὐθεια την φαινομενην μοιραν την της σεληνης περιεχουσα : το μεν ἀρα |
και μεγεθει δεδομενη ᾐ , ἡ κορυφη αὐτου ἁψεται θεσει δεδομενης εὐθειας : ἑτερα δε τοιαυτα : ἐαν εὐθειας τῳ | ||
ἀριθμον ἡ πλευρα τουτου ἑκαστον ἐχῃ σημειον ἁπτομενον εὐθειας θεσει δεδομενης , των τριων μη προς γωνιαις ὑπαρχοντων τριγωνου χωριου |
ταυτην την τελειαν ποιησεται αὐξησιν ἀπο παντων των περιστατικων , φυλαττοντων μονον ἑν τι τουτων ἀνεξεταστον , ὁ την μεταληψιν | ||
. Κατα πολυπληθειαν δε φυλης ἑκαστης το μεγεθος του τειχους φυλαττοντων . Ἐπειτα οὑτως ἀφ ' ἑκαστης φυλης τους δυναμενους |
μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
δια μελιτος ἠ της Σεραπιωνος μηλινης ἠ της Μνασεου , μαλακτικον μεντοι . Κηρου οὐγγιας ιστ , ἁλος κοινου , | ||
ἐϲτι δε και λεπτομερεϲ την οὐϲιαν , και δια ταυτα μαλακτικον τε ἐϲτι μετριωϲ και διαφορητικον ὡϲαυτωϲ και δηλονοτι ϲυμπεπτικον |
ἀναστα και πορευου μετα του υἱου ἡμων Σηθ πλησιον του παραδεισου , και ἐπιθετε γην ἐπι τας κεφαλας ὑμων και | ||
τυχων κληρονομησαι την ἀφθαρσιαν . Ἐκβληθεις δε Ἀδαμ ἐκ του παραδεισου , οὑτως ἐγνω Εὐαν την γυναικα αὐτου , ἡν |
ἐκλαμπει λογος . θαρσησον , ὠ παι , και λογων ἀκου ' ἐμων : ἰδειν γαρ ὀψιν την ἐμην ἀμηχανον | ||
και ποδος διαρριφα : θριαμβοδιθυραμβε , κισσοχαιτ ' ἀναξ , ἀκου ' ἀκουε ταν ἐμαν Δωριον χορειαν . Λακων ὁ |
τοσονδε αὐτους δειμα ὡς προσαγοντων δεινων κατεσχεν ὡστε μη δυνασθαι ἀποστησαι της ἐκπληξεως . . δεξιος . : . . | ||
κτησασθαι τα ἑαυτου μονα . ἀδυνατου γαρ ὀντος του παντας ἀποστησαι της κλοπης εὑρε πορον ὁ νομοθετης δι ' οὑ |
το ἑν το οὐδετερον ὡς ἀπο της ὠ ἑν κλητικης γεγενησθαι : ὡς γαρ εἰρηται το εἱς οὐκ ἐχει κλητικην | ||
ἀφ ' ὡν οὐδενος οὐδεμιη δυναιτ ' ἀν αὐξησις ὑδατος γεγενησθαι . Το μεν οὐν αἰτιον του ὑδρωπος ἠδη εἰρηται |
δεισθαι του Λυδου . προβαλλομενων δε την ἱκετηριαν των Ἐφεσιων γελασαντα φασι τον Κροισον και δεξαμενον πραως το στρατηγηθεν τοις | ||
, τι οὐ διηλθες ἡμιν ; Και τον Ζηνωνα ἐφη γελασαντα φαναι : Αὐτου , ὠ Σωκρατες , δεωμεθα Παρμενιδου |
δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
, εἰς την οἰκιαν ἀναλαμβανων ἀνθρωπους πονηρους , περιεργους , ἀνοσιους περι τους φυσαντας , ἀχαριστους , μεμισημενους ὑπο των | ||
ἐστι του δικαιου , ὁθεν και τους πανυ ὀντας ἀδικους ἀνοσιους λεγομεν . κρειττον δε ἐστιν εἰπειν ὁτι διαφερει ὁσιον |
περι αὐτης . οἰμαι δε σε την αὐτην και τοις λογιοις θεοις δωσειν χαριν . δει δε σε νομιζειν και | ||
τον ἀνδρα και τον νουν ἀπεφηναμεν , τον μεν πεισθεντα λογιοις ἐκ δυσαποσπαστων ἀφελκυσθεντα , τον δε νουν , ὁτι |
και την μεταβολην του πολιτευματος εἰς τον ἐξ ἀρχης κοσμον ἀποκαταστησαι προθυμουμενος αὐτος τ ' ἀναφανδον , ὡσπερ και προτερον | ||
Δεομεθα σου , μακροθυμησον ἐφ ' ἡμας : ἰδωμεν πως ἀποκαταστησαι σοι δυναμεθα . κἀγω ἀνυπερθετως προεφερον αὐτοις το χειρογραφον |
παραδειγματων σεμνων και κατορθωματων λαμπρων και το καθ ' αὑτον ἀπολυσασθαι και δειξαι ὡς δια το ἐθος ἡ πολις , | ||
, πολλην ἀναγκην ὁρω κἀμοι περι τουτων εἰπειν και πρωτον ἀπολυσασθαι τας κατ ' ἐμαυτου διαβολας . ὠνειδισται γαρ μοι |
, ἐν Αἰγυπτῳ δε κολοιου μεγεθος και φθογγη διαφορος : ἡμερωτατον δ ' ἡ ἰβις , πελαργω - δης μεν | ||
θυγατερας δοκιμου ἀνδρος . εἰ δε οἱ θεοι ἰσασι το ἡμερωτατον ζῳον και το ἀγριωτατον , οὐδε ἡμιν ἐκμελες τας |
εἰς θαλασσαν , ἐτι δε ἐφορμων τῳ λιμενι παντα βουλομενον ἐπικουρησαι διεκωλυεν . ταχυ δε των ἐπιτηδειων ἐξαναλωθεντων τοσαυτην περι | ||
του των πραγματων ὀχλου , δι ' ὁν οὐδ ' ἐπικουρησαι των ῥητορων τοις πενησιν ἐστι σοι . λεξουσι μεν |
. Ἀξιον τοινυν , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , κἀκειν ' ἐξετασαι , πως ποθ ' οἱ παλαι τας τιμας ἐνεμον | ||
ἀγαθας οὐσας φυσει και μητερων χρηστοτητος οὐκ ἀπολειπομενας : παλιν ἐξετασαι δει την αἰτιαν , δι ' ἡν ἐβουληθη Περικλης |
. ἰσως και συνηργησεν αὐτῳ δαιμων τις . των ναυτικων φθαρεντων οἱ ἐν Ψυτταλειᾳ εὐαλωτοι γεγενηνται . της ἀπολομενης . | ||
τῃ μοιρᾳ του θανατου . . των οἰχομενων ] των φθαρεντων . . καλυψαι ] ἀφανισαι . . ὀτοτοι , |
Σολων εἰς τας Ἀθηνας μετενεγκειν , ὁν ὠνομασε σεισαχθειαν , ἀπολυσας τους πολιτας ἁπαντας των ἐπι τοις σωμασι πεπιστευμενων δανειων | ||
γενεσθαι : ὁ μεν ἐτυχε δικην τινα δικασας ὀρθως και ἀπολυσας ἐγκληματος του μεγιστου ἀδικως συκοφαντουμενον ἀνθρωπον , ὁ δε |
ἀδιαγωγος ἀδικος ἀνισος ἀκοινωνητος ἀσυμβατος ἀσπονδος πλεονεκτης κακονομωτατος ἀφιλος ἀοικος ἀπολις στασιωδης ἀτακτος ἀσεβης ἀνιερος ἀνιδρυτος ἀστατος ἀνοργιαστος βεβηλος ἐναγης | ||
, ὁτι ἐνδεχεται . ἰδετε με , ἀοικος εἰμι , ἀπολις , ἀκτημων , ἀδουλος : χαμαι κοιμωμαι : οὐ |
βραχυνουσι του καρις την ληγουσαν . ἑτεροι δε ἐκτεινοντες την παραληγουσαν , ἐκτεινουσι και την ληγουσαν . ὁμοιως το ψηφις | ||
υ ἡ λεουσι δοτικη , ἠμελλεν ἐλαττονα ἐχειν την ἰδιαν παραληγουσαν της παραληγουσης των ἀλλων πτωσεων , ὁπερ ἐστιν ἀτοπον |
ὁ μυθος δηλοι , ὡς οὐ χρη τινα ἐπι διαθεσει ἀνοσιου ἀνδρος πεποιθεναι πωποτε , κἀν πολλην αὐτῳ την εὐνοιαν | ||
, πικραν πικραν ἰδουσα δυσελεναν , φονευομαι διολλυμαι σφαγαισιν ἀνοσιοισιν ἀνοσιου πατρος . μη μοι ναων χαλκεμβολαδων πρυμνας ἁδ ' |
Ὀνοματα . Τουσδε Ἀνδρομαχος ἐμηνυσεν : Ἀλκιβιαδην , Νικιαδην , Μελητον , Ἀρχεβιαδην , Ἀρχιππον , Διογενη , Πολυστρατον , | ||
: ἐντευθεν φασι τον Ἀριστοφανην χαριζομενον τοις περι Ἀνυτον και Μελητον γεγραφεναι το δραμα διαβαλλοντα εἰς ἀθεοτητα τον Σωκρατην . |
εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
. Γ σκιμαλιζειν ἐστι το τῳ μικρῳ δακτυλῳ των ὀρνιθων ἀποπειρασθαι εἰ ᾠοτοκουσιν . ἐνταυθα δε παιζει , οἱον των | ||
χειμωνος ὡρᾳ . ἀει δε μεχρι τοσουτου σοι των γυμνασιων ἀποπειρασθαι προσηκει , μεχρις ἀν μηκετι κοπον ἐμποιῃ το γυμνασιον |
το κοινον . . . . Κυπριδος Ἁρμονιαν ] Δερκυλος Θηβαιου τινος Δρακοντος , Ἀρεως δε υἱου φησιν εἰναι την | ||
ἀοιδιμοι Ἑλλαδος ἐρεισμ ' Ἀθαναι , και ὁτι Πινδαρου του Θηβαιου το ἐπος τουτο ἐστι και ὁτι ἐζημιωσαν αὐτον Θηβαιοι |
ἀκοντιστων και τοξοτων και των καταπελτικων βελων . του δε Πολυπερχοντος ἀνακαθαιροντος παντα τον τοπον του πτωματος και τοις θηριοις | ||
προσεθεντο . μιας δ ' οὐσης αὐτῃ βοηθειας της παρα Πολυπερχοντος συνεβη και ταυτην συντριβηναι παραδοξως : ὁ γαρ ὑπο |
, ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
. ἁμα γαρ διαθερμαινεται και το ἐντος και ὁ ἱδρως ἐκπιπτων λυει την λειποθυμιαν . ψυχεται δε και τα θερμα | ||
πλησιον δε και ὁ Ἀραξης ἐμβαλλει τραχυς ἐκ της Ἀρμενιας ἐκπιπτων : ἡν δε ἐκεινος προωθει χουν πορευτον ποιων το |
προτερον , ὑστερον ταυτας λαμβανομεν , πως ταυτας γινωσκομεν και μανθανομεν ἀνευ προϋπαρχουσης γνωσεως ; κειται γαρ ὁτι πασα μαθησις | ||
ἐπει τουτο ὑστερον ἡμιν εὑρισκεται , ἀλλ ' ἐξ αὐτων μανθανομεν ὁτι ἀπο του Ἡρακλεους καταγονται . ὑστερον δε τῃ |
νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
λεγουσιν οὐκ ἀν τις ῥᾳδιως συγκαταθοιτο . Ταφας δε των τελευτησαντων ἰδιως οἱ κατα την Αἰθιοπιαν ποιουνται : ταριχευσαντες γαρ | ||
, το δε σωμα ἰνδαλλομενον ἡμων ἑκαστοις ἑπεσθαι , και τελευτησαντων λεγεσθαι καλως εἰδωλα εἰναι τα των νεκρων σωματα , |
ὀνομασι και ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ , ἐτι δε ἡ γινομενη ἐκ δυο ὀνοματων την αὐτην ταξιν ἐχει τῃ ἀποτομῃ | ||
, ἀμβλυωπια δε ἀμυδροτηϲ του ὁραν ὑπο τινοϲ ἀδηλου αἰτιαϲ γινομενη . θεραπεια δε ἁρμοζει κοινωϲ μεν ἡ ἐπι των |
και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
φυσει τινος τοπου ὡρισμενου , οἱον του μεσου ἠ του ἐσχατου , ἠ προς το τυχον , το δε πορρωτερον | ||
το χαρακτηριστικον , ἐπι δε των ῥηματων το προ του ἐσχατου : οὐ γαρ το ω χαρακτηριζει την συζυγιαν , |
κατ ' ἀρχας οὐδεν ἀμεινον του ῥοδινου του χωρις ἁλων κατεσκευασμενου ψυχροτατου κατα του βρεγματος διαβρεχομενου : ἐστω δε μη | ||
δυσι πλειονων των τετταρακοντα , και καθισαντων ἐπι τινος ἡμικυκλιου κατεσκευασμενου περαν της λιμνης , ἡ μεν βαρις καθελκεται , |
Ἀντιπατρῳ δουναι περι της πολεως . ὁ δε φιλανθρωπως αὐτοις προσενεχθεις συνεχωρησεν ἐχειν την τε πολιν και τας κτησεις και | ||
ποιει και ὁ της μορεας ὀπος , ἐριῳ καθαπερ πεσσος προσενεχθεις μαλιστα ἐπι των δυσαισθητον ἐχοντων την ἑξιν . πολλοις |
και περι ὑδατος ἀλλοι μεν κρισιν ποιουσιν εἰς σταθμον ἀποβλεποντες ἐκλεγομενοι το κουφοτερον : και τινες και ὑδροστατας κατασκευαζουσι δι | ||
στυρακων μηλα χρυσα ἐχοντες , χιλιοι τον ἀριθμον , ἀριστινδην ἐκλεγομενοι ἐκ των μυριων Περσων των Ἀθανατων καλουμενων . και |
. Ὁτι ὑποστασιν καλουσιν το ἐμφασιν ἐχον και παθους τινος ἐνδεικτικον , καθαπερ το Δημοσθενικον : „ οὑτως ὠργισθη και | ||
οὐ προς παν σημειον ἀντιλεγομεν , ἀλλα προς μονον το ἐνδεικτικον ὡς ὑπο των δογματικων πεπλασθαι δοκουν . το γαρ |
το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
, το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
σωμα καλεσας , και το πτισσε , πτισσε τον Ἀναξαρχου θυλακον , αὐτον γαρ Ἀναξαρχον οὐ μη πτισῃς ποτε . | ||
Θησεως Εὐριπιδου . θυλακιον : ὡς αὐτου βασταζοντος ⌈ ἐλεγε θυλακον . ἀγαλμα ] ἀγαλμα λεγεται , ἐφ ' ᾡ |
και κατεπαυον της ὀργης . Οὑ δη χαριν ἡ Μεγακλω χαριστηριον αὐταις ὑπερ της μητρος ἀνεθηκε στηλας χαλκας και ἀνα | ||
Ἀπολλωνι πεμπειν εἰκονα χρυσην , ἐπι καταδικῃ του ἀρχοντος , χαριστηριον δε τῳ θεῳ παρα Ἀθηνων . Σωκρατει γουν ὑπισχνειται |
εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
το Μ ἐπαγοιτο : Οἰον οἰστρος οἰκος . το οἱος ἀναφορικον δασυνεται . το οἱμος οἱμω δασυνεται . Ἡ ΑΥ | ||
των μοιρων ἀπογραφεσθαι γνωμονα ἡλιακον : ἐπειτα εἰσελθοντας εἰς το ἀναφορικον κατα το γεννητικον κλιμα σκοπειν , τι μερος παρακειται |
, διαλειπει νβ : οὐδενος δε των ἐν τοις τονοις εὑρεθεντων ἀριθμων οὑτος ἐστιν ἡμισυς , οὐτε του ρη οὐτε | ||
και αὐτων τουτων των ἐκ της δευτερας του μηκους εἰσαγωγης εὑρεθεντων ἑξηκοστων λαβοντες το αὐτο μερος , ὁσον και αὐτα |
δια του πεμπτου τροπου των ὑποθετικων δεικνυμενου , του δε κατηγορικου λημματος ὀντος . οἱον ἡ διαμετρος του τετραγωνου τῃ | ||
γαρ τουτο ἐστι το ζητουμενον . πασα δε ὑποθεσις δια κατηγορικου λογου κατασκευαζεται παντως . τις γαρ οὐκ οἰδεν ὁτι |
και Βραγχιδαις τας ἀποθεσπισεις δια λογων , ἀλλα νευμασι και συμβολοις το πλεον , ὡς και παρ ' Ὁμηρῳ „ | ||
, ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε και συμβολοις τοις οἰκειοις ὑποφαινομενος λειμωσι τε παρα τας ὀχθας αὐτου |
τῳ λοιπῳ δημῳ των νεκρων , ἐμοι δοκειν , τοσουτον ἀπολαυων του μνηματος , παρ ' ὁσον ἐβαρυνετο τηλικουτον ἀχθος | ||
ἑτοιμον ἠν ἀπολωλεναι κρυμῳ τε και νιφασιν , οὑτω φαιδρας ἀπολαυων ἐπορευετο της ἀκτινος , ὡστ ' ἐαρ ὀνομαζοντες την |
ἐν οὐδενι κινδυνῳ καθεστηκοτι ; ἀλλα και το δανειον μαλλον ἀποδοτεον τῳ δανεισαντι ἠ ἑταιρῳ χαριστεον , ἀλλ ' οὐδε | ||
δε μερεσιν ἑκαστοις θεον ἠ δαιμονα ἠ και τινα ἡρωα ἀποδοτεον , ἐν δε τῃ της γης διανομῃ πρωτοις ἐξαιρετα |
ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
στενωπους , των δε περι ταις ἁλισκομεναις οἰκιαις μαχομενων . συνελαμβανον δε του ἐργου τοις ἐνδον και γυναικες ἀπο των | ||
. ἐπει δε αὐτους ἐπι των ἀγρων νυκτος ἐπελθοντες λῃσται συνελαμβανον , οἱ δε ἐκ των πυργων ἐβαλλον και πυρ |
αἰχμαλωτους : τους Γαλατας μιμουμενος κἀγω κατακαυσειν ηὐξαμην τοις δαιμοσι διαλεκτικους τρεις των παρεγγεγραμμενων . και μην φιλοσοφειν φιλολογειν τ | ||
μενειν , ἠν μη τους φυσικους ἐκεινος ἐπιτριψῃ και τους διαλεκτικους ἐπιστομισῃ και την Στοαν κατασκαψῃ και την Ἀκαδημιαν καταφλεξῃ |
κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
αὐτον καθαρῃ του μυσους ; ἐαν , φησιν , ἡ πατρια γη πιῃ το αὐτων αἱμα . ἐνθεν και αὐτοχθονας | ||
ὡς ἑτερως φιλοσοφουντας εὑρεθησεται ὁ σκεπτικος , κατα μεν τα πατρια ἐθη και τους νομους λεγων εἰναι θεους και παν |
. βηναι ] ἐπιβηναι . ἡμετερα + καθ ' ὁμαλισμον ἀναγνωστεον το νυν και ἀνευ τονου , ἱν ' εἰη | ||
ἐσαν οἱ πεπλοι παμποικιλοι : ἡ διπλη , ὁτι ἐγκεκλιμενως ἀναγνωστεον οὑτως δυο τονοις , καιτοι πυῤῥιχιακης οὐσης της λεξεως |
. . νηα ἁλις χρυσου και χαλκου νηησασθαι : ἀντι προστακτικου . . . . . οἱ κε σε δωτινῃσι | ||
ἀντι του πειρω . χρωνται δε τῳ ἀπαρεμφατῳ ἐπι ἑνικου προστακτικου και πληθυντικου ὁμοιως , γραφειν λεγοντες ἀντι του γραφετε |
ἑτερων ἀπεδεικνυ Μαγνος ἐτι νοσουντας . οἱ δε ὑγιαινοντες και ἐρρωμενοι χαριν ὡμολογουν τοις θεραπευσασιν : ἀλλ ' ἐκρατει των | ||
, τιμωμενοι , [ παλιν ] ὑγιεινοι , πιονες , ἐρρωμενοι , ἁβροδιαιτοι , θρυπτομενοι , πονον οὐκ εἰδοτες , |
ὑπο ΒΑ , ΑΓ μετα του ὑπο ΑΒ , ΒΓ τετραπλασιον ἐστι του ἀπο ΑΔ . ἀλλα το μεν ὑπο | ||
ἐκ της διαγωνιου , τριπλασιον ἐκ τουτου του θεωρηματος , τετραπλασιον ἐκ του μηκει διπλασιους εἰναι τας πλευρας , πενταπλασιον |
ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
. . . Οὐνομα δε τῃ πολι ταυτῃ ὁκου το χρηστηριον ἐστι Βουτω , ὡς και προτερον ὠνομασται μοι : | ||
' Ἀρισταιον φασι μετα την Ἀκτεωνος τελευτην ἐλθειν εἰς το χρηστηριον του πατρος , και τον Ἀπολλω προειπειν αὐτῳ την |
ϲτομαχου την χειρα ἐχοντα , τῳ δε βραχιονι ὑπαυχενιον ὑποβεβληϲθω μαλακον ἐχον ὑφ ' αὑτῳ δερμα χαριν του ταϲ ἐπιρροιαϲ | ||
μητε λεπιδας ἐχοντα μητε τραχυ μητε ὀστρακωδες το δερμα , μαλακον δ ' οὑτως ὡς ἀνθρωπος : ἐστι δε ταυτα |
ἐξ ἑκατερωθεν ἱστασθαι και οἱονει ὑπερασπιζειν αὐτων , οὑτοι οὐν συντιθεμενοι μετα των τετραγωνων παντως τετραγωνους ποιουσιν : οἱον μεταξυ | ||
ἐστι τετραγωνος . και ἁπλως παντες οἱ κατα ταξιν περιττοι συντιθεμενοι τοις γινομενοις τετραγωνοις ἀλλον τετραγωνον ποιουσιν . ἐπι των |
Ἀμφιονα ἐπινοησαι τον Διος και Ἀντιοπης , του πατρος δηλονοτι διδαξαντος αὐτον . πιστουται δε τουτο ἐκ της ἀναγραφης της | ||
τα ἐς Εὐρωπην ποιησας φησιν Ἀμφιονα χρησασθαι λυρᾳ πρωτον Ἑρμου διδαξαντος : πεποιηκε δε και περι λιθων και θηριων , |
την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
τοιϲ μηροιϲ τα γονατα δια το την ὑϲτεραν προϲ ἐπιγαϲτριον φερομενην κατ ' εὐθυ του ϲτομιου γινεϲθαι , δια δε | ||
- μεν τον ἐλαυνοντα δαιμονα τα ἡμετερα . οὐκουν εὐ φερομενην ἐμβαλουμεν εἰς κακον τι την πολιν , ἀλλα σειομενην |
, κατεσχε δε λοφον Κερμαλον , ὁν ἀπο του παιδος Παλλαντιον ἐκαλεσε , και ὑπερ αὐτου νεων εἱσατο Πανι . | ||
κατεστησατο . Οἱ δε Ἀβοριγινες και των Ἀρκαδων οἱ το Παλλαντιον κατοικουντες , ὡς του τε Κακου τον θανατον ἐγνωσαν |
τα γαρ λαμβανομενα προτερον και ὑστερον ὑπεναντια ἐστιν : ἐξ ἀτακτων γαρ τεταγμενα γενεσθαι φασιν , ἁμα δε ἀτακτον εἰναι | ||
του κοσμου φυσιν λεκτεον εἰναι μακραιωνα , την ταξιν των ἀτακτων , την ἁρμονιαν των ἀναρμοστων , την συμφωνιαν των |
πορευεσθαι μετα πολλων , και ἀφικνεισθαι σφας εἰς τοπον τινα δαιμονιον , ἐν ᾡ της τε γης δυ ' εἰναι | ||
οὐν την ὑψηλοφροσυνην πολλοι ἐκενωθησαν ὑψουντες ἑαυτους : μεγα γαρ δαιμονιον [ ἐστιν ] [ ἡ αὐθαδεια ] [ και |
, ἑτερα δε παλιν ἀλλην . δολοῤῥαφεων : των ἐπι δολοις ἐῤῥαμμενων . κολπων : δικτυων . Κυρτοισιν : σκευεσιν | ||
περικαθηται , ἐπιτηρει . Δαιννυμενος : εὐωχουμενος . τεχνῃσιν : δολοις . πανουργιαις . ἑλων : λαβων . δυσμηχανον : |
τουτουσι , Εὐβουλου και Ἀριστοφωντος και Διοπειθους των περι τουτων ψηφισματων ὀντων , οὐκ ἐμων , ὠ λεγων εὐχερως ὁ | ||
δ ' ἡμετεραν ἀπατην νομιζεις ἁ γ ' ἐπι των ψηφισματων τε και ξυμμαχων και ὁλως ὑπερ ὡν προκειται σκεψις |