| τε θηρες ὠμησται τετραπεζοι ἐνι σφισιν ὠρυονται . Ἐνθεν ἐγων ἐδαην και Βακχικα νεβριταο δωρα λιθου Βρομιῳ κεχαρισμενα : τον | ||
| ὠ Γαι ' , ἐτεκες ποτε , βαρβαρον ὡς ἀκοαν ἐδαην ἐδαην ποτ ' ἐν οἰκοις , ταν ἀπο θηροτροφου |
| ἑτερου , φοβῳ δε του ἀνδρος και ἐρωτι του μοιχου κατεχομενη ἀγωνιᾳς . δυναται και ὡς του Θησεως ἐχοντος ἑτεραν | ||
| ἐλεον ὀξυτονως σημαινει το ἐλεεινον ] . ὑπο των ὀνυχων κατεχομενη φωνην ἀφιησιν ἐλεεινην , ὡς οἱ ἀδικουμενοι ὑπο των |
| χρυσου πεποιημενη και ἐλεφαντος δυειν πηχων , ἡν Κυρος αὐτῳ νικητηριον ἐπεμψεν . Ἀλεξανδριδης δε ὁ Δελφος ἱστορει και παρακαταθηκην | ||
| λογον ἡκοντων οὐδεν περιεργαζομαι , μη τοσουτου μηδεν ἀξιον ἐστω νικητηριον , ἀλλ ' ἁ αὐτος ἐπραξε και τινων ἐπραξε |
| , Ζωστηριου τε κλιτυν , ἐνθα παρθενου στυγνον Σιβυλλης ἐστιν οἰκητηριον , γρονῳ βερεθρῳ συγκατηρεφες στεγης . Τοσαυτα μεν δυστλητα | ||
| ἡκει δευρ ' ἐχουσα Τρωϊκας ; ὡς Ἑλλας αὐτηι σμικρον οἰκητηριον . οὐδεν το δουλον προς το μη δουλον γενος |
| δει . ὁ τε γαρ προλαβων , | ὡς οὐκ ἀπαραιτητον ἀλλ ' εὐμενες δι ' ἡμεροτητα φυσεως ἐστι το | ||
| εἰς την οἰκιαν ἀπεκτεινε . το μεν οὐν πικρον και ἀπαραιτητον της των πατερων ὀργης εἰς υἱους ἀδικουντας και μαλιστ |
| της Ἰοπης εἰρηται ὁτι ἐστιν ἐν ὀψει : ταυτα μεν προσαρκτια : τα πολλα δ ' ὡς ἑκαστα ἐστιν ὑπο | ||
| , προς τα ἑσπερια , τα κατα μεσημβριαν , τα προσαρκτια : λεγεται γαρ , ὁτι ” πλατυνθησεται ἐπι θαλασσαν |
| λεγοντες , ὡς δ ' ἀν ὀξεως ἐχοιεν ἐς τα παραγγελλομενα χρησθαι . και οἱ Καρχηδονιοι , νομιζοντες ἐκλυσειν την | ||
| προυχοντας και ἐμπειριᾳ πολεμικῃ , ἐπειτα ὁμοιως παντας ἐς τα παραγγελλομενα ἰοντας , ναυτικον τε , ᾡ ἰσχυουσιν , ἀπο |
| και την συνουσιαν οὐκ ἠνεγκεν . ἀλλ ' εἰδως ὁτι ἀπαραιτητος ἐστιν ὁ πατηρ , και προς τα τοιαυτα ἀσυγγνωστος | ||
| Νεμεσεως ἐστιν ἱερον , ἡ θεων μαλιστα ἀνθρωποις ὑβρισταις ἐστιν ἀπαραιτητος . δοκει δε και τοις ἀποβασιν ἐς Μαραθωνα των |
| την ἀπο της ποδιαιας διαμετρου σφαιραν : το δε μη σφαιρικον ὀρος , ἀλλ ' οἱον βλεπεται , πολυ ἐτι | ||
| της περι τα προειρημενα διαφορας ἐστι το της γης σχημα σφαιρικον ὑπαρχον και αὐτος πολυ προτερον ὁ συμπας κοσμος . |
| ἱερεις ἐσθητας ἀμφιεννυνται και οἱ των Κασπιων πλουσιωτατοι τε και δυνατωτατοι . . . . . Δυρβαιοι : ἐθνος καθηκον | ||
| τῳ δημῳ , και Πεισανδρος και Ἀντιφων και ἀλλοι οἱ δυνατωτατοι , προτερον τε , ἐπει ταχιστα κατεστησαν και ἐπειδη |
| οἱ φιλουμενοι μητε οἱ φιλουντες μητε οἱ ὁμοιοι μητε οἱ ἀνομοιοι μητε οἱ ἀγαθοι μητε οἱ οἰκειοι μητε τα ἀλλα | ||
| . ἠτοι γαρ περιῳδικα ἐστιν , ὁταν αἱ μεν ἑκατερωθεν ἀνομοιοι ὠσιν ἀλληλαις , αἱ δε ἐν μεσῳ ἀλληλαις μεν |
| ἀποδειξεσι παντως προηγειται το συλλογισασθαι , οὑτω και ἐν τοις ὁρισμοις δει εἰναι το σαφες : οὐ γαρ ἐστιν ὁρισμος | ||
| την ὑφηγημενην μεθοδον , και ὁσα κοινα ἐν τοις ἁπαντων ὁρισμοις ἐνεστιν , ἐκλεκτεον . οἱον τι εὐθεια γραμμη ; |
| πολεμιοι εἰσι : και ποτε μεν ἀφισταντο , ποτε δε προσεχωρουν . και ἐν τῃ πρωτῃ των Ἑλληνικων . ἐμβροντητους | ||
| φοβερῳ ὀντι και δραστηριῳ , και οἱ ἐκεινου φιλοι τουτῳ προσεχωρουν . Τελευτων δε και της ἀρχης τον Ἰσοδημον ἀπεστερησε |
| δαιμονος , ἐχθρον εἰκασμα βροτοις τε και δαροβιοισι θεοισιν , προσθε πυλαν κεφαλαν ἰαψειν . οὑτως γενοιτο . τον δε | ||
| , καταιθε σαρκας , ἐμπλησθητι μου πινων κελαινον αἱμα : προσθε γαρ κατω γης εἰσιν ἀστρα , γη δ ' |
| σκεψαμενος . . . αὐ , ὁς ἀν δοκῃ αὐτῳ ἱκανωτατος εἰναι εἰς το ταυτα ἐπιτηδευσαι , τουτῳ συνεσται . | ||
| νεανιας ἐστι καλος και τἀλλα ἐρωτικος και τα τοιαυτα κρινειν ἱκανωτατος . οὐκ ἀν ἐκεινος δικασειεν κακως . Τουτο μεν |
| την κεφαλην του πασχοντος και ἰασῃ . καλλιον δε ἐαν θερμανας αὐτο , οὑτως ἐπιθῃς . ἀλλο . κοριαννον καυσας | ||
| ὑδρωπικοι πιθου ] του ἀγγειου φλογιῃ ] πυρι θαλψας ] θερμανας κυτος ] το βαθος , το πλατος . το |
| δυναμιν ἐχουσι λεπτυντικην τε και ἐκφρακτικην : διο και τον ἀσπαραγον του ἀσφοδελου τοις ἰκτεριωσι διδοασι τινες ὡς μεγιστον ἰαμα | ||
| τε και ἑφθην , σισαρον , ἀνδραχνην , ἀρνογλωσσον , ἀσπαραγον | ἀγριον : των δε ἀπο ταμειου ἐλαιας κολυμβαδας |
| . το δε Δεξικρων και Ἑρμοκρων ὡς δια του ΝΤ κλινομενα περισπαται . Τα εἰς ΡΩΝ μη παραληγομενα τῃ ΟΙ | ||
| , ὁ ὀδους του ὀδοντος ὠ ὀδους . Προσκειται περιττοσυλλαβως κλινομενα , ἐπειδη ὁτε ἰσοσυλλαβως κλινονται οὐκ ἐχουσι την αὐτην |
| παραλιπειν πιστευτεον οὐτε ψευσαμενωι συγγνωμην δοτεον οὐδαμως : πικρος γαρ γεγονως και ἀπαραιτητος ἐπιτιμητης των πελας εἰκοτως ἀν και ὑπο | ||
| , ῥητωρ τεχνογραφος . Παρμενιδης Πυρητος Ἐλεατης φιλοσοφος , μαθητης γεγονως Ξενοφανους του Κολοφωνιου , ὡς δε Θεοφραστος Ἀναξιμανδρου του |
| γαρ ἡ ῥητορικη δοκει ἐν ταις βουλαις και ἐν τοις δικαστηριοις λυσιτελειν . Ποτε δε χρη το ὀνομα του γενους | ||
| ὑμας νομους ἀναγκαζουσι λυειν , τους μεν κεκριμενους ἐν τοις δικαστηριοις ἀφιεντες , ἑτερα δε παμπληθη τοιαυτα βιαζομενοι παρανομειν . |
| χρωματος διαιρεσιν : τετταρων δ ' οὐσων παρυπατων ἡ μεν ἐναρμονιος ἰδιος ἐστι της ἁρμονιας , αἱ δε τρεις κοιναι | ||
| ἡμας ἐφηφθαι των ὀξυτερων συστηματων . αἱ δε μετα ταυτην ἐναρμονιος χρωματικη τε και διατονος δι ' ἁς προειπομεν αἰτιας |
| . και τα μεν προς ἐμβολεις της ὀρθογωνιου κωνου τομης κατασκευαζομενα πυρια κατα τον προυποδεδειγμενον τροπον ῥᾳδιως ἀν ἐξαπτοιτο προς | ||
| σφοδρα λοιδοροι . πομπεια δε λεγεται τα εἰς τας πομπας κατασκευαζομενα σκευη , ὡς ὁ αὐτος ῥητωρ κατ ' Ἀνδροτιωνος |
| παρ ' ἐμου ἀκηκοοτα , διοτι την περι ταυτα ἐφοδον ἐποιησαμην ἀξιωθεις ὑπο Ναυκρατους του γεωμετρου , καθ ' ὁν | ||
| ἀν συγχεαιμι τους ὁρκους οὑς προς την τροφον της Φαιδρας ἐποιησαμην : οὐκ εἰ πατρῳας ἐκτος : το εἰμι το |
| δε τηι μεσογαιαι των Ἁλικαρνασεων τα Πηδασα ὑπ ' αὐτων ὀνομασθεντα ἠν πολις , και ἡ νυν χωρα Πηδασις λεγεται | ||
| δε τῃ μεσογαιᾳ των Ἁλικαρνασεων τα Πηδασα ὑπ ' αὐτων ὀνομασθεντα ἠν πολις , και νυν ἡ χωρα Πηδασις λεγεται |
| , θεασαμενος αὐτην Γαϊος Ἰουλιος Καισαρ ὁ δια τας πραξεις ὀνομασθεις θεος ταυτην ἀνεστησεν . Ἐναντια γαρ παθη συνειχε τας | ||
| Διζηρου πορῳ „ . ἰσως ἀπο του διζησθαι την Μηδειαν ὀνομασθεις . το ἐθνικον Διζηριος και Διζηριτης , ὡς Ἀλωρος |
| ἀφθιτον αἰει θειναι , και φυλακαις τε σεβειν θυσιαις τε χοροις τε . ἐστ ' ἀν γαρ ταδε σεμνα καθ | ||
| ' ἀλληλων πασας τιθεις συνιεναι , ἐν ἑορταις , ἐν χοροις , ἐν θυσιαισι γιγνομενος ἡγεμων : πρᾳοτητα μεν ποριζων |
| ὑποξανθον και ὑπερυθρον εἰναι . Ἀπο δε του τροπου της ἐκκρισεως , ὁτι δει εὐφορως ἐκκρινεσθαι και ὁμαλως . το | ||
| ἐποχη των καταμηνιων γινεται τελεια , ποτε δε παραποδισμος της ἐκκρισεως , ἐν δε ταις συνουσιαις το σπερμα ἠ οὐδολως |
| εἰ ῥιγοι ἐφη : ” οὐ ” . του δε θαυμασαντος ἀντηρωτησεν ὁ Σκυθης εἰ ἐκεινος το μετωπον ῥιγοι : | ||
| , ὁς ὑπερκυψας το Ταϋγετον ἀπο του Εὐρωτα πιεται : θαυμασαντος δ ' ἐκεινου και φησαντος : πως δ ' |
| ἠ μεταπειθειν πειραται ; πολυ νη Δια μαλλον τους κιναιδους ἐλπισαι τις ἀν μεταπεισειν ἠ τους ἐπι τοσουτον ἀποκεκωφωμενους και | ||
| και τουτο οὑτως γινομενον παντες ὁρεομεν : τουτο δε χρη ἐλπισαι , ὁθεν ἐγω ἐρεω . Φημι δε ὁκοσον ἐν |
| συμφωνιαν των ἐν αὐτῃ μερων και δυναμεων , την δε ἀναρμοστιαν . ἀπᾳδει γουν ἁρμονιαν λεγειν ἁρμονιαν και ἀναρμοστιαν εἰσδεχεσθαι | ||
| λογου χρησιν , τῃ δε κακολογιᾳ ἀσχημοσυνην και ἀρρυθμιαν και ἀναρμοστιαν περι παντα τα γενομενα και μιμουμενα : ὡστε μονος |
| [ Ἐργωδεις δε εἰσιν οἱ το στομα εὐλυτον ἐχοντες προς λοιδοριαν και φθεγγομενοι μεγαλῃ τῃ φωνῃ , ὡς συνηχειν αὐτοις | ||
| καιτοι και τουτ ' , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι : ἐγω λοιδοριαν κατηγοριας τουτῳ διαφερειν ἡγουμαι , τῳ την μεν κατηγοριαν |
| † ὑειος καρα και χρυσειος σταυρος δια της ει διφθογγου γραφομενα , . , . + . . . Ἀμβροσιην | ||
| αὐτον οἰμωγων τε ἀφορμαι και δακρυων , ὡν ἐπι τα γραφομενα ῥει τα πλειω . Καλως σοι τεθρηνηται τἀμα κακα |
| ὁτι ὁ δια Πηλουσιου παραλληλος του δια Βαβυλωνος πλειοσιν ἠ δισχιλιοις και πεντακοσιοις σταδιοις νοτιωτερος ἐστι , κατ ' Ἐρατοσθενη | ||
| τῃ βουλῃ , ὁ δε δημος ἐν τῳ δικαστηριῳ ἐν δισχιλιοις ἐψηφιστο . Και μοι ἀναγνωθι το ψηφισμα . Εἰ |
| αὐτων ὡν σκοπειτε συμβουλευειν , και ταυθ ' ὡς δια βραχυτατων . οὐ γαρ ἐνδειᾳ μοι δοκειτε λογων οὐδε νυν | ||
| της αἱρεσεως ὑπογραφην ἀπο τουτων ὡρμησθαι , καθαπερ ἐπιδειξω δια βραχυτατων . Ὁτι γαρ οὐ μονον αἱρετα τα τεκνα τοις |
| κενουται ῥᾳστα . κενωσεις μεν δη φυσικαι των ἀρκτων και πληρωσεις ἐς δεον εἰρηνται μοι μητε ἰατρων μητε συγκραματων , | ||
| κενουται ῥᾳστα . κενωσεις μεν δη φυσικαι των ἀρκτων και πληρωσεις εἰς δεον εἰς τοσουτον εἰρηνται μοι , μητε ἰατρων |
| ταραχαι και ἀκαταστασιαι και ὀχλων περιβοησεις , τῳ δε μδʹ δουλου βιαιοθανασια και πατρος κλιμακτηρ και κατηγορια περι γενους ὡς | ||
| βλαψαντος τεχνῃ και του βλαβεντος ἐπ ' ἀποστερησει φῃ του δουλου γεγονεναι την αἰτιαν , διαδικαζεσθω μεν κακοτεχνιων τῳ φασκοντι |
| χαλασον , και συγχωρησον ἐξ ὑποθεσεως αὐτο σκοπεισθαι , εἰτε διδακτον ἐστιν εἰτε ὁπωσουν . λεγω δε το ἐξ ὑποθεσεως | ||
| σωζομεναι δι ' ἑης ἀλκης . . . τοις δε διδακτον ἐδωκε φαους γνωρισμα λαβεσθαι : τους δε και ὑπνωοντας |
| δια το και πλειους διεψευσθαι της ἀληθειας ἐν τουτοις , πιστευσαντας τῃ Φιλινου γραφῃ . Οὐ μην ἀλλ ' εἰ | ||
| δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , γνωμην ἀποδειξαμενου των πρεσβυτερων |
| μεν Σικυωνος την Ἀσωπιαν , ἀπο δε Κορινθου την Ἐφυραιαν μετονομασθηναι . Κορινθον δε οἰκουσι Κορινθιων μεν οὐδεις ἐτι των | ||
| ὁτ ' οὐπω τελειος ἐγεγενητο , ἀλλ ' ἐτι πριν μετονομασθηναι τα μετεωρα ἐφιλοσοφει , ἐπισταμενη ὁτι οὐκ ἀν δυναιτο |
| αἱ διφθεραι της καρφης ἐμπιπλαμεναι και ἡ ὀχθη πασα πληρης φαινομενη τῃ μεν ἱππεων , τῃ δε πεζων , οὐκ | ||
| ἀπειχεν του ἀπογειου του ἐπικυκλου μοιρας Ϙβ , ἡ δε φαινομενη περι την ἀρχην του Τοξοτου , ὡς και ἐντευθεν |
| , “ ὡς τι συνιεντες ἀλληλων ἐν ᾡ ἐτι ἐπιστημην ἀγνοουμεν : εἰ δε βουλει , και νυν ἐν τῳ | ||
| ὁλου , ἐντευθεν ἀπορει και εἰκοτως ἀπορει , ὁτι ὁλως ἀγνοουμεν ποια μερη εἰσι του ἀυλου εἰδους και ποια του |
| ἐπηγαγοντο : και συνεχης δ ' ὡσαυτως , οὐ μην ἀφροντιστως , ἀλλ ' ὡστε δεισαι περι τῳ ἀνθρωπῳ , | ||
| ἐργα ταυτα σωφρονος . ὑμιν δε , παιδες , οὐκ ἀφροντιστως πατηρ πολλην ἐθηκε συν θεοις σωτηριαν : οἰμαι γαρ |
| Σπαρτης νικης γνωρισματα . Κρισαιον δε κολπον , και Κορινθιων σωφρονισμον , και καρτεριας ἐπι της ἑσπερας και καθ ' | ||
| χρησμοις : ἁτε γαρ παιδευτικος ὠν και προς νουθεσιαν και σωφρονισμον ἑτοιμοτατος των οἱων τε νουθετεισθαι και σωφρονιζεσθαι παντα της |
| θελησῃς περασαι , στησεται , κἀν κρημνους ὑπερβηναι , λειμωνας δοξεις πατειν . οὑτω και την Θετιν ἀργυροπεζαν εἰπεν ὁ | ||
| χθονιῳ και των ἀκηκοοτων προτερον πολλην ληθην κατασκεδασαι , ἠ δοξεις τον του Κορινθιου μυθον τι πεπονθεναι , κατα σαυτου |
| αὐτων διεφερετε , οὐδεν ἰσως ἐδει καθ ' ἑν τουτο φιλοτιμεισθαι και σκοπειν ὁπως κρειττους δοξετε . νυν δε οὐθεν | ||
| ἀνθρωπινον τι πεπονθοτα , ἀποτρεπετε δ ' ἐπι τοις αὐτοις φιλοτιμεισθαι ὡς ἀνηκεστα ἡμαρτηκοτα . Νικοκλης ὁ Συρακουσιος γυναικος ἀποθανουσης |
| ἐν χρονῳ τοσουτῳ ἐχοντος ἐκεινου τον κληρον , οὐδεις πωποτε προσεποιησατο οὐδ ' ἠμφεσβητησε της κληρονομιας ἐκεινῳ . Τελευτησαντος δε | ||
| την ἀδελφην , διαπραττομενος τηλικαυτα ἑνα μαρτυρα παρειναι αὑτῳ Πυρετιδην προσεποιησατο , και τουτου ἐκμαρτυριαν ἐπ ' ἐκεινῃ τῃ δικῃ |
| οὐδε προς τον θανατον ἐμαλακισατο , ἀλλ ' ἱλαρως και προσεδεχετο αὐτον και ἐπετελεσατο . ἐγω μεν δη κατανοων του | ||
| . και σκωπτομενος ὑπο των συμμαθητων ἠνεσχετο και ὀνος ἀκουων προσεδεχετο , λεγων αὐτος μονος δυνασθαι βασταζειν το Ζηνωνος φορτιον |
| ναρδινου . παραπλησιως δε και ταις ἑξης εἰσεφερετο τηλινον , ἀμαρακινον , ἰρινον , παντα διαφεροντα ταις εὐωδιαις . ἐστρωτο | ||
| και κασια και καλαμος ἀρωματικος και το ἰρινον και το ἀμαρακινον ἐλαιον και το ὀποβαλσαμον . οὑτω μεν οὐν ἰασθαι |
| ἐκεινου μεχρι και νυν τῃ διαδοχῃ του χρονου παραδοθεντα ταις Ἑλληνικαις ἱστοριαις και ξυγγραφαις ᾀδεσθαι και θαυμαζεσθαι παρα πασι και | ||
| ἀνδρειαν των Ἑλληνων ἀγνοεις : τους γαρ ἀφισταμενους των βαρβαρων Ἑλληνικαις δυναμεσι καταπολεμεις : ὡστε μη νομιζε τους ὑπερ της |
| ἀν και πετρον ὀριναις . τις σε πολυπλανεων ἐπεων ἐδιδαξε κελευθους ; ὠμοι , τις σε κομισσεν ἐμην εἰς πατριδα | ||
| ! ] ! ! ! ! ! τας ἐναλους ἀπεβα κελευθους [ ] ! ! ! [ ! ! ! |
| φιλονεικων , την περι ὑμας ὀψεται δοξαν μετα ἀληθειας αὐτῳ μαχομενην και νικηθηναι μηδαμου δυναμενην : εἰ δε ἀκων μεν | ||
| μη ἁρμοττει ἠ ὁ κατηγορουμενος , την δε ἀποφασιν ἁτε μαχομενην τῃ καταφασει ψευδεσθαι μεν ἐφ ' ὡν ἐκεινη ἀληθης |
| ' ἐναντια ψεξαι , κακισαι , αἰσχυναι , καθυβρισαι , λοιδορησαι , διαβαλειν , ἐλεγξαι , φαυλισαι , διασυραι , | ||
| . Εὐπρεπειας μεν , οἱον ὡς Πλατων Ἀριστιππον και Κλεομβροτον λοιδορησαι θελησας , ἐν Αἰγινῃ ὀψοφαγουντας δεδεμενου Σωκρατους Ἀθηνησιν ἐπι |
| ποιουντες ἁ πραττουσιν ὡστ ' εἰναι φανεροι και φυλαττομενοι και αἰσχυνομενοι . ἐκ δε τουτων ἡ κοινη και παντων των | ||
| , διακειται δε , ὡσπερ οἱ καταψηφισασθαι μεν ἐπιθυμουντες , αἰσχυνομενοι δε το μη ἐπ ' ἀληθεσι , και προφασιν |
| ᾡ καλειται ἠ της χαριτος ἐπιλαθοιτο . οὑτω δε ἐστι βελτιστος ὡστ ' , ἐπειδη δεομενῳ γραμματα λαβειν προς τους | ||
| ' ἁ προτερον ἰσχυσειν . ἠν δε ἀρα ὁ Ἑρμογενης βελτιστος ἀρχοντων και οὐ πολλοις μεν ὁμιλειν ἀξιων , πρᾳος |
| τον ἐξω Πελοποννησου πολεμον ῥᾳω ἀν εἰναι . το μεντοι Πανακτον ἐδεοντο Βοιωτους ὁπως παραδωσουσι Λακεδαιμονιοις , ἱνα ἀντ ' | ||
| ' ὠ δια βραχυτατων . Ἐξηλθον ἐτος τουτι τριτον εἰς Πανακτον φρουρας ἡμιν προγραφεισης . ἐσκηνωσαν οὐν οἱ υἱεις οἱ |
| ἐξηγησασθαι δια βιβλιων Ϛʹ , περι ὡν γεγραφασιν Ἀριστοκλης και Ἀριστεας οἱ Ῥοδιοι . ἐτι δε Ἀρισταρχος και μετα παντας | ||
| γρυπες εἰσιν ἐπειργασμενοι . τουτους τους γρυπας ἐν τοις ἐπεσιν Ἀριστεας ὁ Προκοννησιος μαχεσθαι περι του χρυσου φησιν Ἀριμασποις τοις |
| σε : Δυναται μεν ἐπι του ἐποπος λεγειν , οὑτοι ζητουσι σε ἐπιτριψαι δια την ὀψιν : δυναται δε και | ||
| πασαις ταις Κατηγοριαις συμβαλλεται , εἰ και ταις Ἀριστοτελους . ζητουσι δε δια τι το πλειστον μερος του χρησιμου προεταξε |
| συμφωνει ἀλλαλοις , το τηνικαυτα ἀρετα . ἁ μεν ὠν καρτερια και ἐγκρατεια γινεται μετα λυπας : ἀλλ ' ἁ | ||
| , ἰσχια σκληρα , σκελη σαρκωδη , περι τοις σφυροις καρτερια , ποδες ἀρθρωδεις , χρωμα ὀξυτερον , βλεμμα ὑγρον |
| ἀρχην του νομου Λεπτινης εἰπεν φησιν , ὁπως ἀν οἱ πλουσιωτατοι λῃτουργωσιν , ἀτελη μηδεν ' εἰναι πλην των ἀφ | ||
| εὐπορωτερους αὑτων . τοὐναντιον γαρ ὑμεις μεν και προτερον ἠτε πλουσιωτατοι των Ἑλληνων και νυν ἐτι μαλλον ἐστε : ἐκεινους |
| τον ἀνθρωπινον ἐποπτευετε βιον , ὡν τε ἠδη τετιμη - κατε μοι πολλην οἰδα χαριν , και περι των μελλοντων | ||
| , ὡσπερ ἐν στοχασμῳ , ἀναγκαιως τοις του στοχασμου κεφαλαιοις κατε - σκευαζετο . ἐπειδη δε λεληθοτως τουτο γιγνεται ἐν |
| , χαλκασπιδων λοχος , ὁς γαν τεκνων τεκνοις μεταμειβει , Θηβαις ἱερον φως . ὠ λεκτρων δυο συγγενεις εὐναι , | ||
| ἡμετεροις ὁριοις . ὁτι μεντοι ἱν ' ἑτοιμα ποιησηται τἀν Θηβαις ἡκει , σαφως ἐπισταμαι . ὡς δ ' ἐχει |
| δε ἡδεως εἰς κινδυνους ἁπαντας , ὁπως ἡδε ἐκει - νην ἐκκοψειε . και μοι δος , ὠ γενναιε , | ||
| δειξαι πολιν μη κατα τους αὐτους χρονους ἁπασαις κεχρημε - νην ἀλλ ' ἀλλοτε ἀλλῃ , ὁπερ Ἰσοκρατης περι της |
| ἐκ του φρεατος ἀνιματο το ὑδωρ και ἐξεχεεν εἰς γην κολαζων την ἐπιθυμιαν . Πλατων ὀργιζομενος τῳ οἰκετῃ και μελλων | ||
| Φαληρος τυραννος ἠν ἐν Σικελιᾳ τους ἐπιξενουμενους προς αὐτον δεινως κολαζων και ἀναιρων . μεμνηται δε αὐτου και Καλλιμαχος ἐν |
| ἡ προκοπη τουτου δοξῃ γεγονεναι κατα τους ὑστερον χρονους , ἀγνοουμενης της κατα την νεοτητα περι τα καλλιστα των ἐπιτηδευματων | ||
| συνεβη την Ἰταλιαν πασαν φιλοσοφων ἀνδρων ἐμπλησθηναι και , προτερον ἀγνοουμενης αὐτης , ὑστερον δια Πυθαγοραν Μεγαλην Ἑλλαδα κληθηναι , |
| παρον ἡμιν της ἡσυχιας ἀπολαυειν , ἡν οὑτοι καλως ποιουντες παρασκευαζουσι , τουτοις τε ἐνοχλουμεν οὐδεν δεομενοις και αὐτοι κακων | ||
| φιλιας διαμενειν βεβαιον , ἀλλ ' ἀλλοτε ἀλλους ποθους ἐμβαλλοντες παρασκευαζουσι τον παλαι συνθεμενον και ὁμολογησαντα φιλιαν ἀλυτον διαφυλαξειν παλιν |
| . . ὁ πολιτης Δρυοπαιος , ὡς Ἡροδωρος , ὁν παρατιθησι Ἐπαφροδιτος . . . . : Ἡροδωρος δε φησιν | ||
| το χωριον . Πινδαρος δε και Κηφισσιδα καλει ταυτην : παρατιθησι γουν την Τιλφωσσαν κρηνην ὑπο τῳ Τιλφωσσιῳ ὀρει ῥεουσαν |
| ' αἱ τρεις ἐσωθησαν χωρις πραγματων . Δειμαινουσα γουν ἡ νυκτερις το χρεος μη ἀπαιτηται , περιπολειται νυκτωρ : Ὁποταν | ||
| ἀει τουτο δυνατον : οἱον ὁλον τουτο δυναμαι εἰπειν ἡ νυκτερις ὀρνις και οὐκ ὀρνις ἐστιν , ὁ εὐνουχος ἀνηρ |
| ἀρχομενου , προεκοπτεν ἡ γαστηρ : ἐν δε τῳ λουτρῳ συνηκεν ἡ Πλαγγων , ὡς ἀν ἠδη πειραν ἐχουσα των | ||
| χρυσος ἐν αἰθερι λαμπρος ” ἀντι του μαρτυρων . ξυνετο συνηκεν . ξυνεσις συναφεσις , ἠ εἰς το αὐτο συμβολη |
| πολει μητε ἁγνισμων μητε νεου πυρος . Ἐτι δε τουτου θαυμασιωτερον ἐστι και μυθῳ μαλλον ἐοικος ὁ μελλω λεγειν . | ||
| και ἐμφυεσθαι δυναμενος , τι ἀν εἰη της φυσεως ταυτης θαυμασιωτερον ; τριτον ἡμας προς τουτοις παρακαλει προς την προκειμενην |
| . και οὐπω λεγω την νοσον τοσουτον πραγμα , ἡ προσεκειτο ἐλαυνουσα και τους μεν ὁλως ἀπανηλωκει των ἀνθρωπων , | ||
| , την μακραν νυκτ ' ἀναπαυσομεθα . Εἰ πτερα σοι προσεκειτο και ἐν χερι τοξα και ἰοι , οὐκ ἀν |
| Λυγκεως παιδες την βασιλειαν ἐνειμαντο , και Ἀκρισιος μεν αὐτου κατεμεινεν ἐν τῳ Ἀργει , Προιτος δε το Ἡραιον και | ||
| την Ἑλλαδα και την βαρβαρον αὐθις ἐσκεδασθη , ὀλιγον δε κατεμεινεν ἐν Ἰταλιᾳ των Ἀβοριγινων προνοιᾳ . πρωτον μεν οὐν |
| διατασιν ἠ πονον ἐφηβαιου τε και βουβωνων παρακολουθειν , ἠ ἀνατροπην στομαχου και ὑπτιωσιν ἠχον τε των ὠτων και παραποδισμον | ||
| ἐπιπαττων ὑδατος κυαθοις τετταρσι διδωσι , την ἐκ του μελιτος ἀνατροπην προσγινομενην τῳ στομαχῳ δεδιως . προς δε τας παρακμας |
| παρελκοντι κρειττον . ὡς εἰθε και βιου μακρας προθεσμιας ἡ μικρολογος ἡμιν ἐπεκλωσεν Μοιρα και το παν ἠν διηνεκης ὑγιεια | ||
| ἐπιγονης . προς ταυτα γελοιος ἀν φανειη ὁ Ἀνακρεων και μικρολογος τῳ παιδι μεμφομενος ὁτι της κομης ἀπεκειρατο , λεγων |
| ἀν εἰη ἀτοπον ; Ἡ λαλια κεφαλης μεν ἐχει τι συμπληρωτικον και βαρους ἐμποιητικον : ἐστι δε και δυναμεως καταλυτικη | ||
| δε κυμινον και δια την πληκτικην ἀποφοραν της κεφαλης ἐστι συμπληρωτικον . Ἀφθης δε γενομενης μικρας μεν ἐσχαρας οὐσης μελιτι |
| ἐπιθοιντο ταις κατα το ἑτερον μερος πυλαις , πολλῃ στρατιᾳ προσεβαλλεν . εἰς ἡν ἀντιπερισπασθεντες οἱ πολιται ἡλωθησαν δια των | ||
| ἡμεραις διαναπαυσας τε την στρατιαν και ὁπλισας και ἐκταξας καλως προσεβαλλεν ἰσχυρως τῳ πολισματι ἀθλα τε προκηρυξας , τα δε |
| ῥᾳστα ἐπι το ἀκροτατον ἀναβησῃ και εὐδαιμονησεις και γαμησεις και θαυμαστος πασι δοξεις , ἐγω σοι φρασω : ἱκανον γαρ | ||
| εἰκοτως , και δοκων και ῥητωρ ἀριστος εἰναι και ἀνηρ θαυμαστος , κατεβη μαλα σεμνως . ἀναστας δ ' ἐγω |
| δια το πληθος ἐνδοιασαντα . ὁποτερως δ ' ἐπραξε , φοβερωτερος αὐτοις της των πολεμιων ἡττης φανεις αὐτικα μυριων Σπαρτακειων | ||
| πραος ἰδεσθαι κατεφαινετο , ἀλλα διεγηγερμενος τῃ σχεσει και ἰδεσθαι φοβερωτερος : εἱποντο δε αὐτῳ δρακοντες , χρημα τι ἑρπετων |
| το μεν παλαιον ἀνδρειᾳ διενεγκοντες χωραν πολλην κατεκτησαντο και πολεις ἀξιολογους και πολλας ἐκτισαν . ὁμοιως δε και ναυτικαις δυναμεσιν | ||
| ἐν ἡμεραις ταις πασαις τεσσαρακοντα καταπολεμησας το ἐθνος και πολεις ἀξιολογους ἐν ταις δυσχωριαις κτισας ἀνελαμβανε την δυναμιν . * |
| την ἐαρινην ἰσημεριαν , συνεχεις ἐσονται χαλαζαι . οἱ δε τραχεις τοποι μαλλον οἰσουσι καρπον . ὁ δε ἐνιαυτος ἐσται | ||
| ἀναπεπταμενοις τοποις , ἀλλα και εἰς ὑψηλους και δασεις και τραχεις , ἐφ ' ᾡ συν ἐλασιᾳ τουτους διαβαινειν , |
| ἐπιπαν τοιϲ πρεϲβυτεροιϲ μαλιϲτα , ἀπο του προϲ τῃ ῥινι κανθου του κνηϲμου ἀρχομενου , ὡϲπερ ὑπο μυιαϲ ἠ κωνωποϲ | ||
| ἐπιφυσεις πτερυγια . γενεσις δε αὐτων ἐστιν ἐκ του μεγαλου κανθου : προϊοντα δε ἐπι την στεφανην ἐπιφυεται τῳ μελανι |
| και Ζελφας , διεξοδικης ἑρμηνειας , ἱνα το λογικον αὐτῳ διχοθεν συνερανιζηται προς τελειωσιν , ἐκ τε της κατα διανοιαν | ||
| ὁσαι βαθειαι διαφυσεις . κατεθεωντο δε και τας πολεις ἐρυμνοτατας διχοθεν , ἐκ τε τοπικης περι την θεσιν εὐκαιριας και |
| ὀσμης . θεια γαρ τις φαινεται και λογου κρειττων ἡ προσπιπτουσα και κινουσα τας ἑκαστων αἰσθησεις εὐωδια . και γαρ | ||
| φυλαττεσθαι μη ποτε ἀρα νεαροις οὐσιν αὐτων τοις στελεχεσιν εἰτα προσπιπτουσα ἡ ἀκτις πριν ἠ παγηναι και τους καλουμενους χονδρους |
| , οὐδ ' ἀγορεων , ἱνα τ ' ἀνδρες ἀριπρεπεες τελεθουσι . τοὐνεκα με προεηκε διδασκεμεναι ταδε παντα , μυθων | ||
| προτερος και ἀρειων . οἰσθ ' οἱαι νεου ἀνδρος ὑπερβασιαι τελεθουσι : κραιπνοτερος μεν γαρ τε νοος , λεπτη δε |
| , οἱ μεν Ἀθηναιοι , καθαπερ ἠν αὐτοις παρηγγελμενον , προσεποιουντο φευγειν , οἱ δε Πελοποννησιοι περιχαρεις ὀντες ἠκολουθουν κατα | ||
| πονηριαν , ἀλλ ' οἰομενος εἰναι ἐπιεικεις ἀνθρωπους και οἱοιπερ προσεποιουντο και ἐφασαν εἰναι , και ἡγουμενος ποιησειν αὐτους παντα |
| το λογικον εἰναι συνελογιζοντο . Ἐπει δε προειπομεν περι της διαιρετικης τινα , ὁτι τε μικρον μοριον ἐστι της συλλογιστικης | ||
| τουτων διαφορα : νυνι δε προκειται δειξαι , πως της διαιρετικης τεχνης ὑποβαλλομενης των κεφαλαιων ἑκαστον ἡμεις ἐκλαβοντες αὐτο κατασκευασομεν |
| δε βουβωνες και ἐφηβαιον , και συνεχης γινεται προς ἀπουρησιν προθυμια : φερεται δε ὑγρον πλειστον , εἰτα και αἱμα | ||
| δε ἀγαν προθυμια κακον ὡς ὑπερβολη . και ἡ ἁπλως προθυμια μεσοτης , ἡ δε ἀγαν ὑπερβολη και κακια ὡσπερ |
| εὐθυς της ἀρχης και παραδιδωσι τον τε στολον και την σατραπειαν Καλλιουπολεως Χαμουζᾳ , των ἑταιρων τινι και ᾡ μαλιστα | ||
| οὐκ ἀξιον παραδραμειν ἀνεπισημαντον . κειται γαρ κατα μεσην την σατραπειαν της Ἰδουμαιας , τῳ μεν μηκει παρεκτεινουσα σταδιους μαλιστα |
| , ἐφη , ὡς βουν ἐπι φατνῃ δειπνισας ἀπεκτονεν . Στρατονικος εἰς Ἀβδηρ ' ἀποδημησας ποτε ἐπι τον ἀγωνα τον | ||
| ἀπεψοφησε , κᾀτα τῳ Σικυωνιῳ ἀμυγδαλην ἐπιβασα συνετριβεν ταχυ . Στρατονικος εἰπεν , Οὐχ ὁμοιος ὁ ψοφος . ὑπο νυκτα |
| , και ἠρασθην ἰδων . και μετ ' ὀλιγον σκοτος κατωφερες ἠν , ἐν μερει γεγενημενον , φοβερον τε και | ||
| γευμα , μακρον . Ὑδωρ ] * Ὑδωρ ἐστι στοιχειον κατωφερες , ψυχρον , ὑγρον , θρεπτικον , παρα το |
| ἐχειν λεγουσιν : και Ἀνακας ἐντευθεν τους Διοσκουρους , ὁτι ἀνακως αὐτοις ἐχρησαντο δια την Ἑλενην τας Ἀφιδνας ἐκπορθουντες . | ||
| . Σχοινους λαβων ἀνειρε τα κρεα . Και τας θυρας ἀνακως ἐχειν . παιδες γεροντες μειρακια παλλακια . αὐτη δ |
| την του θεου βλεπων μορφην : ὁμως δ ' οὐν ἐπυνθανομην , δι ' ἡν αἰτιαν ἐπι ταις του Νεχεψω | ||
| χρονου και της προς αὐτους μοι φιλιας μαλλον αὐξανουσης , ἐπυνθανομην εἰ τι της μαγικης ἐνεργειας σωζεται . Και των |
| . . . . χου της Τρῳαδος Ἀλεξανδρειας | : Παναιτιος | Νικαγορου Ῥοδιος : | Μνησαρχος Ὀνησιμου | Ἀθηναιος | ||
| των ἀναγκαιων ἐνδεομενην . προς μεν οὐν τουτους ἱκανως ὁ Παναιτιος ἐν τοις περι Σωκρατους ἀντειρηκεν . . : φησι |
| γυμνικον , τα τε περι των ἀθλων διαταξαι και θεωρους ἀποστειλαι τους ταις πολεσι προερουντας την θεαν των ἀγωνων . | ||
| τε ὡς θυγατερας και προικας ἐπιδουναι και εἰς την Μεσσηνην ἀποστειλαι τοις πατρασιν αὐτων . Χρονῳ δε ἐν ταις Ἀθηναις |
| δια του σπηλου . διαϊξασα : ἐξελθουσα . μελαινης : σκοτεινης , κελαινης , της βαθειας . Γυρωσασα : κυρτωσασα | ||
| φως . εἰ ζῃ δηλονοτι . λαμπραν . ἡμεραν . σκοτεινης . μελαινης . Ἀρτεμβαρης ] ὁ . πολλης . |
| παντα διεξελευσεσθαι : εἰτα μακρα προοιμιασαμενος και ἐπανατειναμενος λογους τινας θαυμαστους ὡς ἐρων , τους μεν φυλακας ἐκπεμπει ἐπι την | ||
| οἰδας οἱος ἐστιν ὁ σοφιστης οὑτος ὁ ἐσκυθρωπακως και τους θαυμαστους τουτους διεξιων προς ὑμας λογους . ἀλλ ' ἐμοι |
| δε και ἐν τῃ κωμῳδιᾳ , ὡς και παρ ' Ἀριστοφανει . ἰδιως δε φασι Σικελιωτας την ἀλωπεκα καλειν κιναδιον | ||
| ; και τι αὐ ἐνταυθα κατεκλινης ; ὡς οὐ παρα Ἀριστοφανει οὐδε εἰ τις ἀλλος γελοιος ἐστι τε και βουλεται |
| των πολλων δικαι ' εἱλομην , οὐτ ' ἐν τοις Ἑλληνικοις τα Φιλιππου δωρα και την ξενιαν ἠγαπησα ἀντι των | ||
| θαλαττης δι ' ὑλης ὁρωμεν τινα στηλην χαλκου πεποιημενην , Ἑλληνικοις γραμμασιν καταγεγραμμενην , ἀμυδροις δε και ἐκτετριμμενοις , λεγουσαν |
| προπαροξυνεται , εἰ μη ἐθνικα εἰη : Μινυθρος Ἐρυθρος Χαραδρος Σκαμανδρος . το δε Οἰνωτρος κυριον , ἀφ ' οὑ | ||
| θαμνων ὁ Σκαμανδρος Κιμων ἡδεως ἐφη δεχομαι και λαμβανω Καλλιρροην Σκαμανδρος ὠν , και πολλ ' ἀγαθα ποιησω σοι . |
| , φησιν Εὐβουλος . τι δει λεγειν με πολλα προς συνειδοτα ; ἐμος εἰ μαθητης , σος δ ' ἐγω | ||
| των θυρων εὐνουστεραν : τι δει λεγειν με πολλα προς συνειδοτα ; ἐμος εἰ μαθητης , σος δ ' ἐγω |
| ἐστιν ἐν χρονοις κειμενος ἠ ἀλογια ἐν χρονοις κειμενη εἰρημενον ἀφορισμον ἐχουσα . Των δε χρονων οἱ μεν εὐρυθμοι , | ||
| νωσιν . ἐαν το λυπηρον κενουται : ἐνθεν ἐπιφερει τον ἀφορισμον , ἠν οἱα δει καθαιρεσθαι , ἀλλ ' ἐν |
| εἰναι και εὐπροσοδωτατον ὁσα ἐδει προσκομιζεσθαι : ὁσα τε ἐρυμνοτητος προσεδειτο , ἐποιησατο , ὡς ἐν ἀσφαλει οἱ αἰει μενοντες | ||
| μεν καθαροτης καθ ' ἑαυτην ἐποιει τον σαφη λογον , προσεδειτο δε της εὐκρινειας , εἰ που συγχεοιτο ὁ λογος |