| την Ἀρτεμιν Ἀλφειωαν προσαγορευεσθαι : και ἐν Ὀλυμπιᾳ δε ὁ Ἀλφειος τῃ Ἀρτεμιδι συναφιδρυται : και την ποταμιαν δε Ἀρτεμιν | ||
| ἐπι ποταμου ὀξυνομενα διφθογγον ἐχει , οἱον Πηνειος Σπερχειος Ὀλμειος Ἀλφειος Δενθειος . προσκειται ὀξυτονα δια το Κωϊος , τρισυλλαβα |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| διαφοραν : ἐπεστι γαρ ἐπι των ὠτων αὐτοις ὁ λεγομενος Ἡρακλειος δεσμος . μνημονευει δε των Βοιωτιων σκυφων Βακχυλιδης ἐν | ||
| της μεν Εὐρωπης προς την Λιβυην Στηλαι τε και πορθμος Ἡρακλειος , δι ' οὑ ἡ καθ ' ἡμας εἰσχειται |
| θηλεια ἱππος ἀγαθη ἠν και του πωλου του ἐξ αὐτης μεμνησθαι δεινη . ὁπερ οὐν κατεγνωκως Δαρειος ὁ κατω εἰτα | ||
| το ἑωυτου ἐποιεε , ὡστε ἀναμιμνησκοντος τε αἰει του θεραποντος μεμνησθαι μιν των Ἀθηναιων και Πεισιστρατιδεων προσκατημενων και διαβαλλοντων Ἀθηναιους |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| ἀνυπαρκτος ἐσται ἡ ἀποδειξις : νενοηται μεν γαρ συν τῳ ἀποδεικνυναι , ἀποδεικνυναι δε οὐκ ἀν δυναιτο μη καταλαμβανομενη . | ||
| : ἐν γαρ τοις Προς Εὐδοξον και Ἀρατον πειραται τουτο ἀποδεικνυναι . Συναγορευει δε αὐτῳ και Διονυσιος ἐν τῳ Περι |
| ἐχοντας και ἐπι πασης βηχος πυον ἀναπτυοντας και περι τον στομαχον και τας ἐν βαθει διαθεσεις . οὐκ ἀτοπον δε | ||
| χλωρα ἐσθιομενα , συμφυτον πετραιον διαμασωμενον , καταπλασσομενα δε ὠφελει στομαχον ἐκκαιομενον , πολυγονον , σερις , σογχος , σελινον |
| και ἡ τυχη του πολεμου τας ἑκατερων γνωμας ἐκρινεν . ἀφικομενης δε της του Σεβηρου δυναμεως ἐς την Γαλ - | ||
| πολλας ἐλπιδας εἰχε λιμῳ πιεσθεντας παραδωσειν αὐτῳ τα ὁπλα . ἀφικομενης δ ' εἰς Ῥωμην περι τουτων ἀγγελιας Κοιντος Φαβιος |
| μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
| φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
| τῳ ηʹ ἀστρῳ ἀπο ἑῳας φαινομενης ἐπιτολης ἐπι την ἑσπεριαν φαινομενην ἐπιτολην . Παλιν ἐπει το θʹ τῳ μʹ κατα | ||
| Καρκινου μοιρας β . και διηχθω ἡ ΔΖΚΝ εὐθεια την φαινομενην μοιραν την της σεληνης περιεχουσα : το μεν ἀρα |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| ἑλεσθαι και την παρουσαν ὑποθεσιν ὡς την ἐμην ὑπερβαινουσαν δυναμιν παραιτησασθαι πανυ δικαιως . Λαβων δ ' ἐπι νουν της | ||
| δουλον οὐν ἀντι του δουλοποιον : οὐχ οἱον τε γαρ παραιτησασθαι την συγγενειαν : ἀλλως : δουλον : δουλοποιον , |
| παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ||
| ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των |
| ἱματια , σχηματα . Τοιαυτα εὐφορως , ἁπερ και αὐτοματα ἐπιφαινομενα ὠφελεει , και ὁκοτε κρισιν τα τοιαυτα ἐμποιεει , | ||
| - νωδεσιν ἑξεσι μετα πυρετου ἐς οὐλα και ὀδοντας ῥευματα ἐπιφαινομενα , κακον . Ἐπι πασιν ὑποχονδρια μετεωρα , κακον |
| ἀναλισκειν . χαλεπον μεν οὐν , ὠ ἀνδρες δικασται , ἀπολογεισθαι προς δοξαν ἡν ἐνιοι ἐχουσι περι της Νικοφημου οὐσιας | ||
| θρασειαν τε και ἀνυποιστον δημοκοπων ἀνθρωπων μανιαν , ἀλλ ' ἀπολογεισθαι μεν , ὡς οὐδεν εἰη των γεγονοτων παρα των |
| πολυ μειζων τιμη της χαλκης εἰκονος το καλων κἀγαθων ἀνδρων κεκρισθαι πρωτους . και γαρ τοι των ἐργων των τοτ | ||
| παρ ' ὑμιν δ ' ἀναιδειαν και προδοσιαν και δειλιαν κεκρισθαι καλλιστον . Εἰ δε μη δυνασθε ὑπ ' ἐμου |
| και ἐπιστατησαι . . . . . το δε τεκμηριον ἐλαμβανομεν ἐκ των Μητροδωρου Ἰωνικων : ἱστορει γαρ ὁτι Σμυρναιοι | ||
| οὑτως γαρ δοξουσι πλειους προτασεις ἐκ τριων ὁρων γινεσθαι . ἐλαμβανομεν δε τας ἀντιστροφας προς την τελειωσιν των ἀτελων συλλογισμων |
| ὡς και τουτου προς τι ὀντος : ἀλλους γαρ ἀλλως συγκατατιθεσθαι [ ] και τους αὐτους γε . μετατιθεσθαι και | ||
| τον Κλεωνα . παραδιδωμι ] αὐτῳ . ὁμολογειν σε ] συγκατατιθεσθαι και σε . Γ τῃ Κεχηναιων πολει : Ἀθηναιων |
| συ δε ἀπονιπτρον ἐρεις . Νη τω θεω : ὁρκος γυναικειος : οὐ μην ἀνηρ ὀμειται τουτον , εἰ μη | ||
| δε Ἀργειας φερειν σχιστας ἐνεργειν . σχιστος δε ἀρσενικως χιτων γυναικειος . Ἀπολλοδωρος Συνεφηβοις : σχιστον χιτωνισκον τινα ἐνδεδυκας . |
| Ὀνοματα . Τουσδε Ἀνδρομαχος ἐμηνυσεν : Ἀλκιβιαδην , Νικιαδην , Μελητον , Ἀρχεβιαδην , Ἀρχιππον , Διογενη , Πολυστρατον , | ||
| : ἐντευθεν φασι τον Ἀριστοφανην χαριζομενον τοις περι Ἀνυτον και Μελητον γεγραφεναι το δραμα διαβαλλοντα εἰς ἀθεοτητα τον Σωκρατην . |
| και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
| ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| κερδος το ἀπροσδοκητον , ἀπο των ἐν ταις ὁδοις τιθεμενων ἀπαρχων , ἁς οἱ ὁδοιποροι κατεσθιουσιν . στλεγγιδα . στλεγγις | ||
| ἀργυρον πλειστον κομιζοντες εἰς το ἱερον τον ἀθροισθεντα ἐκ των ἀπαρχων , δυσβατους και ἀτριβεις και ἀνηνυτους ὁδους περαιουμενοι , |
| νησος ἐν δεξιᾳ τα Γαδειρα κειμενη τυγχανει , ἐνθα τας Ἡρακλειους στηλας εἰναι συνεστηκεν . Οἱ μεν γαρ κατα Καλπην | ||
| . κατα τουτο δε και ὁ κατα τας στηλας τας Ἡρακλειους πορθμος ἐστι , περι οὑ πολλα εἰρηται . ἐξω |
| τον δε Ἑρμην τον εὐφρονα ἐπεχειν τε την νυκταν , γεννητικον ποιητικον ἐκ μερους του Ἡλιου , τον δε Κρονον | ||
| την ἀνομοιοτητα : ὁτι το μεν αὐτος , το δε γεννητικον ἑαυτου , και το μεν ἐκεινου , το δε |
| : και γαρ τοι κἀκεινος ἐρωτικος εὐ μαλα και οἱος ἐπανιστασθαι παρθενοις . λυσον δε και την ὀφρυν , και | ||
| δε ἐκ του ὀχλου πικροτερον ἐπιπλησσων . Ἀλλα και το ἐπανιστασθαι τοις ἀμεινοσι παρα πασι νενομισται , ὁ και αὐτοι |
| ἐκειντο γης ἐπι ξενης ὀρφαναν αἰαν προλιποντες ἡβην τ ' ἐρατεινην και καλον ἡλιου προσωπον . και παλιν ἀλλ ' | ||
| , πολις Ἀρκαδιας . „ και Τεγεην εἰχον και Μαντινεην ἐρατεινην „ Ὁμηρος . και Παυσανιας ηʹ ” Μαντινευς και |
| ἐν οὐδενι κινδυνῳ καθεστηκοτι ; ἀλλα και το δανειον μαλλον ἀποδοτεον τῳ δανεισαντι ἠ ἑταιρῳ χαριστεον , ἀλλ ' οὐδε | ||
| δε μερεσιν ἑκαστοις θεον ἠ δαιμονα ἠ και τινα ἡρωα ἀποδοτεον , ἐν δε τῃ της γης διανομῃ πρωτοις ἐξαιρετα |
| εἰπειν ὁρον ῥητορικης ἠναγκαζετο και την της ῥητορικης πασαν κατασκευην κατεργασασθαι : ἀλλως τε και αὐτο τουτο τῳ Μινουκιανῳ ἐγκαλων | ||
| πιστευθεις ἀληθευσειν ἁ ἐλεγες ἐπηρας τοσουτους ἀνθρωπους συστρατευεσθαι τε και κατεργασασθαι σοι ἀρχην οὐ τριακοντα μονον ἀξιαν ταλαντων , ὁσα |
| αὐτου και ἠγριαινε ζηλοτυπως ἐχουσα δια το περι την εὐνην ἀδικεισθαι μαλιστα : ταυτα τοι και ἐν ξυλινῳ λαρνακι τον | ||
| κινουμενον και οὐκ ἐξωθεν βιαζομενον , εἰη ἀν το ἑκουσιως ἀδικεισθαι το βλαπτεσθαι παρα το δικαιον , εἰδοτα την βλαβην |
| τῳ Θηραιῳ Βαττῳ και Κυρηνην οἰκισαι συν ἐκεινῳ και Λιβυων καταστρεψασθαι τους προσχωρους λεγουσιν . το δε ἱερον της Θετιδος | ||
| τον ἡλιον μηδεμιαν οἱ συντυχιην τοιαυτην γενεσθαι ἡ μιν παυσει καταστρεψασθαι την Εὐρωπην προτερον ἠ ἐπι τερμασι τοισι ἐκεινης γενηται |
| εὐθυμιαν κερδανας τον ὑπερ της ἐρωμενης ἀγωνα νικησας δια της ἐρωμενης : οὑτως αὐτῃ προσεστιν ἀμαχος ὡρα μη δεομενη προικος | ||
| και οὐχ ὁρων ἡν ἐποθει γυναικα , ὡσπερ οὐν ἐραστης ἐρωμενης ἀτυχων ἐξηγριωθη : και ὁ τεως πραοτατος ὠν ἐς |
| . . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
| δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
| ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
| καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
| ἀει μεστον ἐστι και θορυβου και βωμολοχιας και σκωμματων οὐδεν ἐοικοτων χρυσῳ . δια τουτο οὐν ὀρθως ἐφην ἀπορειν ὑμας | ||
| θεους εὐσεβειας και της περι τους κατοιχομενους ὁσιοτητος και των ἐοικοτων : και γαρ οὑτω περι των πρακτεων ἠ μη |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
| . ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
| . λεγεται δε τουτον τον νομον ὑπο Σολωνος παραβαλοντος εἰς Αἰγυπτον εἰς τας Ἀθηνας μετενεχθηναι . εἰ δε τις ἑκουσιως | ||
| ἐκτρεπεται μεγαλας και περιοικουμενας γενεσι πολλοις . εἰς δε την Αἰγυπτον ἐμβαλλει τηι μεν δεκα σταδιων , τηι δ ' |
| ” ἐλθων δε εἰς την οἰκιαν ἐκελευσε τοις ἰδιοις αἰλουρον συλλαβεσθαι . συλλαβοντες δε ἑνα παμμεγεθη ἠρξαντο δημοσιᾳ μαστιζειν . | ||
| . ὁ μεντοι Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . |
| δια τουτου τον ἀποπλουν : ὁτε γαρ πλειν μελλουσιν , ἀναγουσι τας ἀγκυρας . ἁνικ ' ἀγκυραν : τον Τριτωνα | ||
| . ὁτι κυνος ὀδοντες λυσσωντος κυνος το δηγμα παυουσιν : ἀναγουσι δε και των παιδων τους ὀδοντας και τους ἰκτερικους |
| μη δοξῃ τινι παλιν , ἠτοι εἰς ἀλλον σκοπον με τραπηναι του παροντος ὡστε ἐασαι τον ἀδελφον ἐμου ἀθαπτον . | ||
| ἐνθα δη πεσοντος του βασιλεως και των Ἑλληνων ἐπαρθεντων , τραπηναι προς φυγην τους Κολχους και κατα τον διωγμον τους |
| τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
| αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
| σκαιους και ἀμαθεις ὡστε μηδεν αἱρεισθαι των ὑφ ' αὑτοις ἐλευθεριον εἰναι μηδε καλον κἀγαθον , ἀλλα βουλεσθαι μαλλον ἀνδραποδων | ||
| ? ! ! ! ! ! ! διαιταν | και ἐλευθεριον νομην ἀφῃρημενῳ ? ? , οἱα τα ἐν | |
| προσερχεσθαι δηλονοτι ἡμιν . κακουμενοι : ὑφ ' ἡμων . διωθεισθαι : ἡμας δηλονοτι . προσαναγκαζειν : ἐλευθερουσθαι δηλονοτι . | ||
| ἀποδεχομαι ἐμαυτου οὐδε ὡς . ” Ἀποδιοπομπεισθαι . ἀποπεμπεσθαι και διωθεισθαι τα ἁμαρτηματα , συμπρακτορι χρωμενος τῳ Διϊ . Ἀποκναιειν |
| των ἱερων γραφων βιβλοις ἐντυχειν . ἐπεμψε γουν ἀξιων ἀνδρας ἀποσταληναι τους ἑρμηνευσοντας αὐτωι τον νομον , και του γραφηναι | ||
| ἀναδιδαξαμενην τἀνδρι τον μεν πρεσβυτερον μετα συμμετρου χορηγιας εἰς Ῥωμην ἀποσταληναι παρασκευασαι , τον δε νεωτερον εἰς την Ἰωνιαν χαριν |
| τα σφετερα ἐπιτρεποντες , μαλιστα δε τοις τελευταιοις τοις παρανομως πιστευεσθαι δοκουσιν : ἠ τοὐναντιον χαλεπον εἰναι το τοιουτον και | ||
| μη βουλοιμην βουληθηναι : ἀλλα συ , ὠ Ἀπολλον , πιστευεσθαι δικαιοτερος . Ἐοικα δη σοι μαλλον προσεξειν . Ἀγγειλον |
| ἀγανακτουντων και συντρεχοντων αἰτιασαμενος τους Αἰγεσταιους ἐπιβουλευειν αὐτῳ δειναις περιεβαλε συμφοραις την πολιν : τους μεν γαρ ἀπορωτατους προαγαγων ἐκτος | ||
| ἀειμνηστου μετασχειν , ἐργῳ δεικνυντας , ὡς και ἐν ταις συμφοραις το φρονημα των Ἀθηναιων οὐχ ἡττηται . Συνθημα δε |
| τοσονδε αὐτους δειμα ὡς προσαγοντων δεινων κατεσχεν ὡστε μη δυνασθαι ἀποστησαι της ἐκπληξεως . . δεξιος . : . . | ||
| κτησασθαι τα ἑαυτου μονα . ἀδυνατου γαρ ὀντος του παντας ἀποστησαι της κλοπης εὑρε πορον ὁ νομοθετης δι ' οὑ |
| το Μ ἐπαγοιτο : Οἰον οἰστρος οἰκος . το οἱος ἀναφορικον δασυνεται . το οἱμος οἱμω δασυνεται . Ἡ ΑΥ | ||
| των μοιρων ἀπογραφεσθαι γνωμονα ἡλιακον : ἐπειτα εἰσελθοντας εἰς το ἀναφορικον κατα το γεννητικον κλιμα σκοπειν , τι μερος παρακειται |
| ἐν καιρῳ της ἐπιχειρησεως , καιτοι κἀμοι τινες των φιλων συνεβουλευον μη θρασυνεσθαι , μη και διαβολην τινα μειζω ἐνεγκῃ | ||
| πετραν . οἱ δε πρεσβυτεροι των Μαρμαρεων το μεν πρωτον συνεβουλευον τοις νεοις παυσαμενοις της βιας ἐφ ' οἱς ἠν |
| ἀναγραφης ἀξιωσαι τα διαφωνουμενα παρα τοις συγγραφευσιν ἀναγκαιον , ὁπως ἀκεραιος ἡ περι της ἀληθειας κρισις ἀπολειπηται τοις ἀναγινωσκουσιν . | ||
| ὁ σοφος ὑπο της τυχης ἀηττητος ἐστι και ἀδουλωτος και ἀκεραιος και ἀπαθης , πασαν ἐπεχειρησεν ἐργῳ ἐλεγξαι την τουτου |
| καθημενους ἐκαλει , ὡς δη ἐπι τῳ τελει της ἀναγνωσεως ἐξελων , και ὑπογραφεις ἁμα παρησαν γραψομενοι τα των οὐκ | ||
| ἠγουν συχνα συχνα , φρυξον ὁλον το ὠον : εἰτα ἐξελων το μιγμα , τριψον ἐπι μαρμαρου , και ἐχε |
| λιαν ἀνοητος δοξω των πλειονων τε παιδων ἐστερημενος και Πολυξενην ἐκδιδους πολεμιῳ , ὡστε πειρωμενου τοιαυτα Πολυδαμαντος ἀπαταν μεταξυ πολλακις | ||
| ἰσχυρος . παντας ἐκαλει τα Περσικα προϊσταμενος , εὐφημοτατα ἀνθρωπων ἐκδιδους μετα του βασιλεως τας πολεις . ὁ δ ' |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| των ψυχων λυσις ἐστι και των ἀφυων ἡ θηρα ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις ἐλευθερια γιγνεται . Ἠδη δε μελιττουργοι της μελιττης | ||
| και το οἰκειωτικον : αἱτινες δυναμεις οὐσαι και ἐν ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις μετα το ἐνσωματωθηναι οἱον μεταβολην λαμβανουσιν , ἡ |
| [ . . . . , . ] Σαλουστιος , ἐπαρχος πραιτωριων : ὁς προεβαλετο βασιλεα Βαλεντινιανον . ὁ δε | ||
| . ὁ δε των κακων ἁπαντων αἰτιος ἠν Ἀβλαβιος , ἐπαρχος μεν της βασιλικης αὐλης , ὑπο Σωπατρου δε παρευδοκιμουμενος |
| δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
| . παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
| δε ἐν τῳ ἐργῳ , ἐπεαν συμμισγωμεν , ἐθελοκακεετε , μεμνημενοι ὁτι ἀπ ' ἡμεων γεγονατε και ὁτι ἀρχηθεν ἡ | ||
| την μαγειρικην τεχνην . ὁθεν ἐτι και νυν των προτερον μεμνημενοι τα σπλαγχνα τοις θεοισιν ὀπτωσιν φλογι ἁλας οὐ προσαγοντες |
| και την μεταβολην του πολιτευματος εἰς τον ἐξ ἀρχης κοσμον ἀποκαταστησαι προθυμουμενος αὐτος τ ' ἀναφανδον , ὡσπερ και προτερον | ||
| Δεομεθα σου , μακροθυμησον ἐφ ' ἡμας : ἰδωμεν πως ἀποκαταστησαι σοι δυναμεθα . κἀγω ἀνυπερθετως προεφερον αὐτοις το χειρογραφον |
| γαρ παντα . και πρωτον το ὑπερ γην ἡμισφαιριον διοδευουσα εὐκολον την εὑρεσιν ποιειται , το δε ὑπο γην δυσκολως | ||
| το διδαξαι ὠφειλεν ἐπαγαγειν : τῳ δε μη εἰδοτι οὐκ εὐκολον : ὁ δε ἐπι το πραγμα μετατιθησι τον λογον |
| βραχυνουσι του καρις την ληγουσαν . ἑτεροι δε ἐκτεινοντες την παραληγουσαν , ἐκτεινουσι και την ληγουσαν . ὁμοιως το ψηφις | ||
| υ ἡ λεουσι δοτικη , ἠμελλεν ἐλαττονα ἐχειν την ἰδιαν παραληγουσαν της παραληγουσης των ἀλλων πτωσεων , ὁπερ ἐστιν ἀτοπον |
| φως ἀρα ἐστιν “ . πεπλεκται γαρ ἐκ πρωτων δυειν ἀναποδεικτων , ὡς ἀναλυσαντες αὐτον εἰσομεθα . γνωστεον γαρ ὁτι | ||
| ἀποδεικτον ἐν τοις αἰτημασιν κατηριθμησεν , ὁ δε και των ἀναποδεικτων ἐπεχειρησεν ἀποδειξεις εὑρισκειν . Προβλημα ἐστι μερος λογου εἰς |
| Ἑλλανικος ὁ Λεσβιος ὀγδοηκοντα και πεντε , και Φερεκυδης ὁ Συριος ὁμοιως ὀγδοηκοντα και πεντε . Τιμαιος ὁ Ταυρομενιτης ἑξ | ||
| Φερεκυδην . . . . Φ . μεν γαρ ὁ Συριος γην εἰπε την παντων εἰναι ἀρχην . . . |
| ἠξιωσαν φευγοντες σωθηναι , ἀλλ ' ἐμειναν ἐχομενοι της πατριδος ἀκριβεστερον ἠ Λακεδαιμονιοι των ἀσπιδων , τουτο δε τον ἐκ | ||
| ἀγαθου κατα μερος εἰρησθαι τους λογους . νυν δε διελοντες ἀκριβεστερον ποιησομεν τον λογον . διπλως τοινυν λεγεται το ἀγαθον |
| μονου προϲηκεν οὐτε ἐπι μελικρατου μονου , ἀλλ ' ὑδαρεϲ μελικρατον ἑφθον διδοναι : δει γαρ τουϲ οὑτω νοϲουνταϲ ἐπι | ||
| νυμφης λαβων ἡδεως πινει : το δε ποτον ἀρα ἠν μελικρατον πεφαρμαγμενον . ἡ δε πεπωκοτα ὡς εἰδεν , λαμπρον |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| δε ἡ πλεκτη . κλησις μεν ἡ εἰς ὁτιουν των δικαστηριων γινομενη : προκλησις δε ἡ εἰς Ἀρειον παγον . | ||
| ἀν τις ἀποφηναιτο τον Ἀντιοχον , καθαπερ τους ἀπο των δικαστηριων συκοφαντας , το μεν ῥητον του νομου τετηρηκεναι μετα |
| δειλιᾳ και μικροψυχιᾳ πρεπει : σαρξ δε ἐπιπεφυκυια μεταφρενοις ἀμφιλαφης ἀναισθησιαν κατηγορει , και ἡ στενοτης μωριαν . μεταφρενον εὐρυ | ||
| ἠ ὑποπτευειν κατα τους μυθους , εἰτε και αὐτην την ἀναισθησιαν την ἐν τῳ τεθναναι φοβουμενους ὡσπερ οὐσαν κατ ' |
| στοματι . χαλαζα συστροφαι βουβωνοειδεις ὑπο τῳ δερματι , κατα κυαμον Αἰγυπτιον , ἐπαλγεις προσαψαμενῳ . καρκινωμα σκληρωμα μετα φλεγμονης | ||
| , το τε κιβωριον δαψιλεστατον ὑπαρχον φερει τον καλουμενον Αἰγυπτιον κυαμον . ἐστι δε και δενδρων γενη πλειονα , και |
| που στεναζει τοισιδ ' Ἀδμητος κακοις , ἐσθλης γυναικος εἰ στερηθηναι σφε χρη ; κλαιει γ ' ἀκοιτιν ἐν χεροιν | ||
| αὐτον . οὑτω τε συνεβη αὐτον της ἐξ ἀμφοτερων διαιτης στερηθηναι . οὑτω και των ἀνθρωπων οἱ τας πατριδας ἀπολιμπανοντες |
| θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
| , γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
| ἁμα λεγων ὁ μαγειρος , φησιν οὑτος ὁ ῥητωρ , ἀναπετασας την λοπαδα τοσαυτην εὐωδιαν παρεσχε τῳ συμποσιῳ , ὡς | ||
| δε μοι πεισθειης ποτε και ὁσον πειρας ἑνεκα παρασχοις σεαυτον ἀναπετασας τους ὀφθαλμους , εὐ οἰδα ὡς οὐκ ἀνασχοιο ἀν |
| καλως ἐχειν σπειρειν δια παντος του χειμωνος , ἐν τοις ψυχροτεροις τοποις μεχρις εἰδων Μαρτιων : και μεχρι δε ἐαρινης | ||
| ἐπειδη δε ταχεως ὑπο κρυσταλλου βλαπτονται , χρη ἐν τοις ψυχροτεροις τοποις περι το μετοπωρον φυτευειν . τεμνεται δε και |
| , μιξομεν τα μαλακτικα τοις ἑλκτικοις . τας μεντοι μετριας παρωτιδας , ἐφ ' ὡν μητε πληθος ἐστι το ἐπιρρεον | ||
| δε Ἀριστοφανης τε εἰρηκε και Εὐπολις : τουτους δε και παρωτιδας ὠνομαζον . Κρατινος δε στημονιας κικιννους εἰπε τους στημονι |
| μεν οὐν των καθ ' ἑκαστα προτασεων και των ἀπροσδιοριστων κυριωτερον ὁρωντες το κατηγορουμενον του ὑποκειμενου και τουτου κυριωτερον οὐδεν | ||
| το δε ἀλογον ταττεται και ῥυθμιζεται . ὡστε το λογικον κυριωτερον ἀνθρωπινη ἐνεργεια ἐστιν , ἐπει και τουτο ἐστιν ἐνεργεια |
| ἀντιθεσις : και τα τοιαυτα : ἀλλ ' αἰσχρον ἡγησαμην ἀναληφθηναι κατ ' ἀναγκην δο - κειν . ΛΥσεις τῳ | ||
| ' ἱνα ἀπολογησηται τῳ πατρι . τῳ δε παιδι σκοπος ἀναληφθηναι και μετα την δωρεαν ὑπο του πατρος , ἱνα |
| μη εἰναι την αὐτοτριαδα τῳ παντα μεν ἀριθμον κατα προσθεσιν ἀριθμεισθαι και ἀποτελεισθαι , του δε εἰδητικου ἀριθμου μηδεν εἰναι | ||
| της θαλασσης περιπεφευγε τον ἀριθμον , ἠτοι οὐ δυνατον ἐστιν ἀριθμεισθαι . τουτεστιν ὡσπερ ἡ ψαμμος ἀναριθμητος ἐστιν , οὑτω |
| τροπον λαμβανειν δικην . δειν δ ' ᾠετο μηδεν ' ἀποστερεισθαι του δικης τυχειν , ὡς ἑκαστος δυναται . πως | ||
| μεγαλην νη Δι ' ὠφλε δικην και τοσαυτην ὡστ ' ἀποστερεισθαι των ὀντων . ἀλλα χιλιων ἡ δικη μονον ἠν |
| : λιμενες δε και ἀναπαυσεις μυριαι . φαιης ἀν αὐτον ἐοικεναι ταις πολυκρουνοις φιαλαις , οὑτως ἀει δι ' ὀλιγης | ||
| του ἐοικεναι μυιας κεφαλῃ . ἐπαυξηθεισα δε πλεον , ὡς ἐοικεναι ῥαγι σταφυλης , σταφυλωμα λεγεται : ὡσπερ εἰ ἐπι |
| ἐργων ἀπολογησομαι . Συν δυσι παισιν ἀριστευσας τις ἐδειτο ἑτερου παραχωρησαι τῳ ἀδελφῳ του γερως : μονομαχησας ἀπεκτεινε τον ἀδελφον | ||
| Ἑλληνων τριποδα θειναι : κριθηναι δε Ἀριστοδημον Σπαρτιατην , ὁν παραχωρησαι Χειλωνι . . . . , : Σπαρτιατην δε |
| ὑπερ το ὑδωρ το ἐκκεχυμενον . πειρασομαι δ ' ὁμως ἐπιμνησθηναι αὐτων . και ὡς ὁρᾳς , ἠδη ἀποσοβω παρ | ||
| διο και τους ποιητας αὐτης και συγγραφεις των ἱστοριων οὐκ ἐπιμνησθηναι φησιν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης , οὐδε των κατ ' |
| ! ! ! ! ! ! ! ] ἀπ ' Ἀλφειου βαθυδινεω ? [ Ἠλεκτρυων ἱπποισι ] και ἁρμασι κολλητοισιν | ||
| οὐ δυναται ἐξ ἀλλου ὑδατος γενεσθαι εἰ μη ἐκ του Ἀλφειου . ἀλλως : Ἀλφειῳ εἰκοτως ὡς ἐγχωριῳ ἐθυσε ποταμῳ |
| ἐξ ἑκατερωθεν ἱστασθαι και οἱονει ὑπερασπιζειν αὐτων , οὑτοι οὐν συντιθεμενοι μετα των τετραγωνων παντως τετραγωνους ποιουσιν : οἱον μεταξυ | ||
| ἐστι τετραγωνος . και ἁπλως παντες οἱ κατα ταξιν περιττοι συντιθεμενοι τοις γινομενοις τετραγωνοις ἀλλον τετραγωνον ποιουσιν . ἐπι των |
| ποτε και ἐν ἡμεραις ἐκβαινουσι της θαλασσης , ἐν ταις πετραις και ταις ψαμαθοις ἡσυχως μενουσι και ἐξω της ἁλος | ||
| Διος , τας ἑκατον κεφαλας ξαινομενος και προταρασσομενος ἀπαντων ἐν πετραις . ἀλλη συνταξις : αἱ ξανθαι τριχες του Τυφωνος |
| τοιϲ μηροιϲ τα γονατα δια το την ὑϲτεραν προϲ ἐπιγαϲτριον φερομενην κατ ' εὐθυ του ϲτομιου γινεϲθαι , δια δε | ||
| - μεν τον ἐλαυνοντα δαιμονα τα ἡμετερα . οὐκουν εὐ φερομενην ἐμβαλουμεν εἰς κακον τι την πολιν , ἀλλα σειομενην |
| καταστηναι την πολιν μαλλον , ἠ [ ἐπι τιμωριαν των παρεληλυθοτων τραπομενοι ] την μεν πολιν στασιασαι , τους δε | ||
| το ἡττον ἀμφοτερα ἐπιδεχεται : ἐκει μεν γαρ ἐπι των παρεληλυθοτων το πορρωτερον του νυν μαλλον παρεληλυθε , και ἐπι |
| τι ἀντι τινος ὀφειλει , ἡ δε ἀναβολη της κομιδης ἐλευθεριωτερον πως και φιλικωτερον ποιει το συναλλαγμα : διο παρ | ||
| μικρολογωτερον , αἱ δε ἐν ἀφθονιᾳ και περιουσιᾳ προς το ἐλευθεριωτερον ἠ ἀκολαστοτερον , κἀπι των ἀλλων ἀναλογον , τον |
| ἐν τῳ λιμενι οὑτω ποιησαι , ὡς τον μεν λεμβον ἀνατραπηναι και καταδυναι , αὐτον δε ἐξαραντος τινος ἐξενεχθηναι προς | ||
| ἐρυκω γαρ το κωλυω . μη ἀνατραπηναι ] συνιζησις . ἀνατραπηναι ] ἀφανισθηναι . ἀνατραπηναι ] ἀναστατον γενεσθαι . θ |
| μερει χαριτας κοινην ἡμας ὑποστηναι ζημιαν , ποτερον βελτιον και λυσιτελεστερον παντων ὁμου ἠ λογον ὀλιγων δη τινων σχειν ; | ||
| οὐδε γαρ ἀκινδυνον βιον ζωμεν . ταχα δε τις ἐρει λυσιτελεστερον εἰναι πωλησαι την γυναικα : τιμην γαρ εὑρησει δια |
| Ἀρατος τον του κυνος ὀξεα σειριαν φησι , και ὁ τραγικος ἐπι τινος των πλανητων : τι ποτ ' ἀρα | ||
| προβεβουλε . κυκνος ὑπο πτερυγων . . Ἰων Χιος : τραγικος και λυρικος και φιλοσοφος , υἱος Ὀρθομενους , ἐπικλησιν |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| ὁλων ἀτομους και κενον , τα δ ' ἀλλα παντα νενομισθαι . ἀπειρους τε εἰναι κοσμους και γενητους και φθαρτους | ||
| μη λεγῃ φαινεσθαι τα περι τα τρεφοντα και ὠφελουντα θεους νενομισθαι και τετειμησθαι πρωτον ὑπο γεγραμμενα , μετα δε ταυτα |
| ἁ δε ἐπιζητεις νυν , ἀρκει και δια των εἰρημενων ἀποκεκρισθαι μετριως . Καλλιας ὁ δᾳδουχος ἠν αὐτῳ γενει προσηκων | ||
| των πολεων ἑνεκα συνεμαχουν τοις Ἑλλησιν , οὐ δια το ἀποκεκρισθαι ὑπο Ἀλεξανδρου το καλλος αὐτων , ὁπερ οὐκ οἰδεν |
| τον λογον τουτον οὐ χρη τῃ των εὑροντων ἀνδρων δοξῃ πιστευοντας παραδεχεσθαι την γραμμην μηχανικωτεραν πως οὐσαν [ και εἰς | ||
| και περι μηδενος ἐνδοιαζοντας ἐπεχειν , ἀλλα τοις ἁπαξ φανεισι πιστευοντας τα μεν αἱρεισθαι , τα δε ἐμπαλιν ἀποστρεφεσθαι . |
| και βοαν , μαλλον δε ὀγκασθαι ἠ ὑλακτειν , και λοιδορεισθαι ἁπασιν : την ἀσφαλειαν γαρ αὐτοις του μηδεν ἐπι | ||
| ἀσχημων : το γαρ ἐν κακοις ἐπιτιθεσθαι τῳ βασιλει και λοιδορεισθαι ἀπρεπεστατον . και ἐοικε πως ὁ Διομηδης ὁμολογειν , |
| ποιησῃς . εἰ τοινυν ταυτα παντα φιλανθρωπως και πεποιηκας και ὑπεμεινας δι ' ἐμε , πως νυν ἐασεις , ὠ | ||
| ἀνδρος γυναικα γεγονοτα , Ὠ ταλαιπωρε , ἐφη , πως ὑπεμεινας ὡδε λωβηθηναι , και οὐ προτερον ἀπεθανες ; Ὁ |
| λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
| μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
| ἐλεον γαρ και οἰκτον λαβων της ὑπο του θνητου γενους μισουμενης ἀρετης και ψυχης της φιλαρετου στειροι μεν * * | ||
| ἀκολουθα των ἐν χερσι τρεψωμεθα ἐκεινο προϋποδειξαντες , ὁτι της μισουμενης ὁ θεος λεγεται την μητραν διοιξας γενεσιν ἀστειων ἐπιτηδευματων |
| την των ἐμμοτων χρησιν ἀγομενα κηρωτης μιγνυμενης δειται , ταυτα ἐπιτηδειοτατα τοις κολποις ἐστιν , εἰ τακειη μονον αὐτα καθ | ||
| ' ἀπεχθανομενος οὐδενι , ἀλλ ' ὡσπερ ἀν ἡδιστα και ἐπιτηδειοτατα ἀμφοτεροις ἐγιγνετο , ἐγω μεν ἐκελευον και ᾐτουμην , |