Ἑλλανικος ὁ Λεσβιος ὀγδοηκοντα και πεντε , και Φερεκυδης ὁ Συριος ὁμοιως ὀγδοηκοντα και πεντε . Τιμαιος ὁ Ταυρομενιτης ἑξ | ||
Φερεκυδην . . . . Φ . μεν γαρ ὁ Συριος γην εἰπε την παντων εἰναι ἀρχην . . . |
το διαβουλιον : ταρασσομενης δε της ψυχης συνεχως , ἀφισταται Κυριος ἀπ ' αὐτης , και κυριευει αὐτης ὁ Βελιαρ | ||
ὡς βουλεται τε και ἐνεργει ἡ οὐσια ἐστιν αὐτου . Κυριος ἀρα παντη ἑαυτου ἐφ ' ἑαυτῳ ἐχων και το |
προς ταις ἑκατον , καθ ' ἡν ἐνικα σταδιον Δαμων Θουριος . ἐπι δε τουτων ἐν τῃ Θρᾳκῃ Τριβαλλοι σιτοδειᾳ | ||
, Θηρων , τις ἐπιτηδειος ὡν οἰδας . Ζηνοφανης ὁ Θουριος ; συνετος μεν ἀλλα δειλος . Μενων ὁ Μεσσηνιος |
νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
διαφοραν : ἐπεστι γαρ ἐπι των ὠτων αὐτοις ὁ λεγομενος Ἡρακλειος δεσμος . μνημονευει δε των Βοιωτιων σκυφων Βακχυλιδης ἐν | ||
της μεν Εὐρωπης προς την Λιβυην Στηλαι τε και πορθμος Ἡρακλειος , δι ' οὑ ἡ καθ ' ἡμας εἰσχειται |
οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
' ἁ δει [ πως ] ἀλληλοις χρησθαι [ , νομιμος ἀν εἰη ] . Οὐκουν οἱ κατα ταυτα χρωμενοι | ||
. εὑρητο δ ' αὐτοις της κωλυσεως ἀφορμη δικαια και νομιμος , ᾑ χρωμενοι παντα διαλυσειν ᾠοντο τα των ἀντιδικων |
. ἑλκος , ὠτειλη , τραυμα , πληγη διαφερει . ἑλκος μεν γαρ το χρονιον παθος μονον ἐκ σιδηρου γενομενον | ||
τινος δε σταθμης περισσης ἑλκομενοι ἐνεπηξαν τῃ ἑαυτων καρδιᾳ προσθεν ἑλκος ὀδυνηρον πριν ὁσα ἐν φροντιδι μητιονται τυχειν . . |
γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
γυαλα Φοιβου Διρκαν προλιπουσα . νυν δε μοι προ τειχεων θουριος μολων Ἀρης αἱμα δαιον φλεγει ταιδ ' , ὁ | ||
ναυν . πολυανδρου δ ' Ἀσιας θουριος ἀρχων : ὁ θουριος δε και ὁ πολεμικωτατος ἀρχων της πολυανδρου Ἀσιας ὁ |
μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
, ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
ἐς ὀνομα μονον αὐτοις διαφερουσης , ἐργῳ δε και του δικτατορος ὀντος ἀκριβως βασιλεως . συνεστησαντο δε την ἐπιβουλην μαλιστα | ||
ἀλλον ἁπαντα χρονον ἠγνοουν , ὁτι τυραννις ἐστιν ἡ του δικτατορος ἀρχη . βουλην τε γαρ ἐκ των ἐπιτυχοντων ἀνθρωπων |
ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
: ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
ἀναλισκειν . χαλεπον μεν οὐν , ὠ ἀνδρες δικασται , ἀπολογεισθαι προς δοξαν ἡν ἐνιοι ἐχουσι περι της Νικοφημου οὐσιας | ||
θρασειαν τε και ἀνυποιστον δημοκοπων ἀνθρωπων μανιαν , ἀλλ ' ἀπολογεισθαι μεν , ὡς οὐδεν εἰη των γεγονοτων παρα των |
λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
παλιν των εἰς θι ληγοντων προστακτικων ὁμοτονουντων τοις εἰς μι ὁριστικοις , ζευγνυμι ζευγνυθι , εἰμι ἰθι . . Ἑξης | ||
και τριτης συζυγιας των περισπωμενων : ἐκειναι γαρ ὁμοιως τοις ὁριστικοις και τα ὑποτακτικα κλινουσιν , ἐαν βοω βοᾳς βοᾳ |
θηλεια ἱππος ἀγαθη ἠν και του πωλου του ἐξ αὐτης μεμνησθαι δεινη . ὁπερ οὐν κατεγνωκως Δαρειος ὁ κατω εἰτα | ||
το ἑωυτου ἐποιεε , ὡστε ἀναμιμνησκοντος τε αἰει του θεραποντος μεμνησθαι μιν των Ἀθηναιων και Πεισιστρατιδεων προσκατημενων και διαβαλλοντων Ἀθηναιους |
ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
λεγων την προτασιν το ἀντιληπτεον των παλαιων πραγματων ἠγουν των εὐδαιμονων , την ἐκ της φιλοτιμιας λυσιν ὁσον ἐγχωρει τῳ | ||
, οὐκ εἰδοτας ὡς μετα μικρον ἀπιασιν ἀλλῳ τινι των εὐδαιμονων με καταλιποντες . οὐτ ' οὐν ἐκεινους οὐτε τους |
πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
ἐπιγνωσιν , ἡ τε ταραχη καθ ' ὁλην οὐσα την στρατοπεδειαν εὐλογως πολυν ἐποιει φονον : ἐκτεινον γαρ ἀλληλους , | ||
, τοπους δε ὀχυρους καταλαβεσθαι και χαρακι και ταφρῳ την στρατοπεδειαν ἀσφαλισαμενους ὑπομενειν των πολεμιων την ἐφοδον . οὑτοι μεν |
δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
πηγην φησιν ὑδατος εἰναι , ἀφ ' ἡς τους πινοντας ἀναισθητους γινεσθαι ταις ψυχαις : εἰναι δε και ἐπι ταυτης | ||
' ἰσασιν ἀκριβως , εἰ και πανυ φησι τις αὐτους ἀναισθητους εἰναι , ὁτι , εἰ γενησεται πολεμος προς ὑμας |
συ δε ἀπονιπτρον ἐρεις . Νη τω θεω : ὁρκος γυναικειος : οὐ μην ἀνηρ ὀμειται τουτον , εἰ μη | ||
δε Ἀργειας φερειν σχιστας ἐνεργειν . σχιστος δε ἀρσενικως χιτων γυναικειος . Ἀπολλοδωρος Συνεφηβοις : σχιστον χιτωνισκον τινα ἐνδεδυκας . |
ἀνεμεινε περας . Τεχνιτην ἐδειξας ἐν οἱς ἐπεσταλκας , οὐκ ἀναμαρτητον ἀνδρα . ἐμε δε αὐτο τουτο διηλλαξε το δεινον | ||
ἐστι δ ' αὑτη μηδεποτε γενεσθαι παντα χρηστον μηδ ' ἀναμαρτητον : ὁσα δ ' ἠ κινδυνευοντας ἐδει προνοησασθαι , |
θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
, γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
. Ἐκ δε της Ἰουλιδος ὁ τε Σιμωνιδης ἠν ὁ μελοποιος και Βακχυλιδης . ἀδελφιδους ἐκεινου . και μετα ταυτα | ||
την προϋπαρχουσαν ἠγαγε μουσικην . Ὁμοιως δε και Μελανιππιδης ὁ μελοποιος ἐπιγενομενος οὐκ ἐνεμεινε τῃ προϋπαρχουσῃ μουσικῃ , ἀλλ ' |
εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
' ὁν δη χρονον λεγουσι τους ἀδελφους της Ἑλενης Διοσκορους στρατευσαντας ἐπι την Ἀφιδναν και την πολιν ἑλοντας ταυτην μεν | ||
ἀναμνησθητε . οἰδα μεν γαρ εἰς Θετταλιαν ποθ ' ἡμας στρατευσαντας ὑπερ των Ὀρεστου πραγματων , ὡς οὐ προὐχωρει , |
παρθενους ὑβρισαι δοκουσι τας ἀφιγμενας ἐπι την θυσιαν , ἐν μεθοριοις ἐστι της τε Λακωνικης και της Μεσσηνιας , ὁπου | ||
και παρανομων ἁψαμενοι θυματων . διο Θωες μεν οἱ ἐν μεθοριοις Θρᾳκης οἰκησαντες μηδενος ἀπαρχομενοι μηδε θυοντες , ἀναρπαστοι κατ |
και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
του κοσμου , ὁτι ἀμωμος ὑπερ ἀνομων παραδοθησεται , και ἀναμαρτητος ὑπερ ἀσεβων ἀποθανειται , ἐν αἱματι διαθηκης , ἐπι | ||
ἀνθρωπου φυσις οὐτ ' ἐν λογοις οὐτ ' ἐν ἐργοις ἀναμαρτητος εἰναι , κρατιστη δε ἡ πλειστα μεν ἐπιτυγχανουσα , |
δραχ . ζʹ ὑδωρ ὀμβριον . τουτο μεγιστον ἐστι το κολλουριον και πλειονα ὡν ἐπαγγελλεται , ποιει . Καδμιας . | ||
, ἁλος ἀμμωνιακου , κομμεως , ἰσα ὀξει λειωσας ποιει κολλουριον και χρω . Ἀλλο . ὀπον αἰγειρου μετα διπλου |
ἐπιτηδειοτατης προς θεους ὁμιλιας ὑπαρ τε και κατα τους ὑπνους αἰτιωτατος τοις περι αὐτον , ὁπερ οὐτε ὑπο ὀργης τεθολωμενῃ | ||
τους βασιλεις Λουκιος Ἰουνιος Βρουτος ὁ της Ταρκυνιου μαλιστα καθαιρεσεως αἰτιωτατος , και Ταρκυνιος Κολλατινος ὁ της Λουκρητιας ἀνηρ , |
ἐς ἐτη μαλιστα τεσσαρακοντα , ἐν οἱς πολλαι μεν ἀρχαι Συροις ἐκ του βασιλειου γενους ὀλιγοχρονιοι παμπαν ἐγενοντο , πολλαι | ||
οἱ της Κυπρου και οἱ της Αἰγυπτου βασιλεις ἐχθροι τοις Συροις ὀντες : οὐδ ' οἱ Ῥοδιοι δε φιλοι ἠσαν |
γαρ σφισιν ὀλβος ἀπειριτος : ἀλλα τοι εἰη Περσις ὁλη μεγαλοισι περιδρομος οὐρεσι γαια , Κασπιαδων πυλεων νοτιωτερον οἰμον ἐχουσα | ||
ἐς κοιλην καπετον θεσαν , αὐταρ ὑπερθε πυκνοισιν λαεσσι κατεστορεσαν μεγαλοισι : ῥιμφα δε σημ ' ἐχεαν , περι δε |
μεν ἀποστησονται Θετταλοι , τῃ δε πολει προσθησονται , κἀκεινος ἀσθενεστερος και οὑτοι μειζους γενησονται . ἀξιως της πολεως ] | ||
το πνευμα ὁ υἱος του θεου ἐστιν . ἐπειδη γαρ ἀσθενεστερος τῃ σαρκι ἠς , οὐκ ἐδηλωθη σοι δι ' |
ἀνεχωρησαν . Ἀθηναιοι ἐν Αἰγος ποταμοις τετρακις ἀνηχθησαν προς το ναυμαχειν . Λυσανδρος ὁ Λακων οὐκ ἀντανηγετο . οἱ μεν | ||
ἐπιμενοντος οἱς ἀπ ' ἀρχης διε - γνωκει , μη ναυμαχειν διχα του Καλουισιου : γνωμῃ δε αὐτου παρα τε |
του ἑτερου των καταφατικων προσδιορισμων και μονου του καθολου των ἀποφατικων : ὁ γαρ εἰπων μονον το ζῳον αἰσθητικον ἠ | ||
σχηματι ἐκ δυο ἐνδεχομενων οὐ γινεται συλλογισμος οὐτε καταφατικων οὐτε ἀποφατικων οὐσων , οὐτε ἀν ἡ μεν καταφατικη ἡ δε |
ἀδιαγωγος ἀδικος ἀνισος ἀκοινωνητος ἀσυμβατος ἀσπονδος πλεονεκτης κακονομωτατος ἀφιλος ἀοικος ἀπολις στασιωδης ἀτακτος ἀσεβης ἀνιερος ἀνιδρυτος ἀστατος ἀνοργιαστος βεβηλος ἐναγης | ||
, ὁτι ἐνδεχεται . ἰδετε με , ἀοικος εἰμι , ἀπολις , ἀκτημων , ἀδουλος : χαμαι κοιμωμαι : οὐ |
δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
. παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
και την μεταβολην του πολιτευματος εἰς τον ἐξ ἀρχης κοσμον ἀποκαταστησαι προθυμουμενος αὐτος τ ' ἀναφανδον , ὡσπερ και προτερον | ||
Δεομεθα σου , μακροθυμησον ἐφ ' ἡμας : ἰδωμεν πως ἀποκαταστησαι σοι δυναμεθα . κἀγω ἀνυπερθετως προεφερον αὐτοις το χειρογραφον |
μεν ῥ ' ἡ γε και ἠω πειρε κελευθον . Ἠελιος δ ' ἀνορουσε , λιπων περικαλλεα λιμνην , οὐρανον | ||
ἐπιθυμεις . ὠ φιλη ψυχη . . Γερμανου σχολιον . Ἠελιος σημαινει τας δυο ἐνεργειας του πυρος . ἐτυμολογειται δε |
ἠ προς ἀληθειαν ἀπιδοντες , των ἀδικωτατων ὑπεμειναν γενεσθαι , κελευσαντες τοις μεν προδοταις τους παιδας συναναιρεισθαι , τοις δε | ||
ἐς τιμας και ἐξουσιας προαχθεντας των δοθεντων ἀφειλοντο , ἑκαστους κελευσαντες ἐς την προτεραν αὑτων ἐπανιεναι της ἀξιας αἱρεσιν . |
συνταττουσιν , το δε ἀληθες , κατω , ὁτι των τροφων προηγησασθαι δει τα γυμνασια , ἱνα ἐκφερωνται τα λιγνυωδη | ||
αὐτῳ των πολιτων ὑπανοιξαι πυλιδας ἐλεῳ της πολεως και προμηθειᾳ τροφων . Ὡδε μεν ἑαλωκει Ῥοδος , και Κασσιος ἐν |
μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
γλωτταν Ποσειδωνα σεισιχθονα φασιν εἰναι τινες και δια τουτο ὑπογειῳ τετιμησθαι βωμῳ λεγουσιν , ὁτι την γην ὁ θεος οὑτος | ||
] ὡς ἀληθως , παρ ' αἱς ἡ ἀρετη Λεια τετιμησθαι βουλεται , αἱ δε προσαναφλεγουσαι το πυρ ἐπι τον |
ὁπλιτην τουτο χρη στεργειν ἐπος . ἀλλ ' αὐταδελφον αἱμα δρεψασθαι θελεις ; θεων διδοντων οὐκ ἀν ἐκφυγοις κακα . | ||
βουλομενον ἀδυνατειν , ὑποφευγοντος ὑδατος , εἰ δε καρπον ἐθελησειε δρεψασθαι , παντας ἀφανιζεσθαι , στειρουμενης της περι τα δενδρα |
, πομπας , ἱερουργιας , εἰς τα τειχη , τοις δικαζουσι , τῃ βουλῃ . νυν δε οὐκ ἐστι τα | ||
! ! το δικη ! [ ] | φησιν ἐκει δικαζουσι ? ? κ ? [ ] | προσλα ? |
μονου προϲηκεν οὐτε ἐπι μελικρατου μονου , ἀλλ ' ὑδαρεϲ μελικρατον ἑφθον διδοναι : δει γαρ τουϲ οὑτω νοϲουνταϲ ἐπι | ||
νυμφης λαβων ἡδεως πινει : το δε ποτον ἀρα ἠν μελικρατον πεφαρμαγμενον . ἡ δε πεπωκοτα ὡς εἰδεν , λαμπρον |
φως ἀρα ἐστιν “ . πεπλεκται γαρ ἐκ πρωτων δυειν ἀναποδεικτων , ὡς ἀναλυσαντες αὐτον εἰσομεθα . γνωστεον γαρ ὁτι | ||
ἀποδεικτον ἐν τοις αἰτημασιν κατηριθμησεν , ὁ δε και των ἀναποδεικτων ἐπεχειρησεν ἀποδειξεις εὑρισκειν . Προβλημα ἐστι μερος λογου εἰς |
κολακες τραπεζης [ και ] το εὐδαιμον γαστρι και τοις αἰσχιστοις μετρουσιν , ὑπεμιμνησκον αὐτον της ἐν Ῥωμῃ τρυφης , | ||
οὐποθ ' εὑρησεις : ἐπι των τα καλλιστα μιγνυντων τοις αἰσχιστοις . Βηξ ἀντι πορδης : ἐπι περδοντων και προσποιουμενων |
Ἀρατος τον του κυνος ὀξεα σειριαν φησι , και ὁ τραγικος ἐπι τινος των πλανητων : τι ποτ ' ἀρα | ||
προβεβουλε . κυκνος ὑπο πτερυγων . . Ἰων Χιος : τραγικος και λυρικος και φιλοσοφος , υἱος Ὀρθομενους , ἐπικλησιν |
ἐλασσονα δε ἐσχον οἱ Χιοι ποιουμενοι σπουδην παρα σφας καταγαγειν ἑκατεροι το ἀγαλμα : τελος δε Ἐρυθραιος ἀνθρωπος , ᾡ | ||
μετα ταυτα δειχθησονται . εὑρεθησονται τοινυν μειζον τονου ποιουντες μεγεθος ἑκατεροι οἱ τε ΑΒ και ΒΔ , τουτεστι μειζονα του |
τα του καλου Ξενοφωντος εἰσεται ἡν εἰχε προς αὐτον ὁ λαμπροτατος Πλατων ζηλοτυπιαν , ἠ ταχα φιλονεικως εἰχον ἀρχηθεν οἱ | ||
ἑξης φησιν ὁ Ποσειδωνιος , ὁτι ὁ Κανωβος καλουμενος ἀστηρ λαμπροτατος ἐστι προς μεσημβριαν ὡς ἐπι τῳ πηδαλιῳ της Ἀργους |
〚 ἀλλα περι μεν τουτων τα κατα μερος μικρον ὑστερον ἀναγραψομεν , περι δε της του ποταμου φυσεως και των | ||
των προπαιδευματων και περι κακωσεως , ἑξης τον περι φυγαδων ἀναγραψομεν τοπον . μεμνηται γαρ πολλαχου των ἀποδιδρασκοντων , καθαπερ |
, ὡς των μεν οἰκων ἐπιμελουμενους , των δε ἐνοικων ἀμελουντας . Ἐν ἀλλοτριοις παραδειγμασι παιδευε σεαυτον , και ἀλλοτριος | ||
μη διδοντα τα χρηματα , ὁ δε δημος ἐκεινους ὡς ἀμελουντας κατα τους πολεμους . αἰτιωμενων ] εἰς τους ῥητορας |
λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
δε ἡ πλεκτη . κλησις μεν ἡ εἰς ὁτιουν των δικαστηριων γινομενη : προκλησις δε ἡ εἰς Ἀρειον παγον . | ||
ἀν τις ἀποφηναιτο τον Ἀντιοχον , καθαπερ τους ἀπο των δικαστηριων συκοφαντας , το μεν ῥητον του νομου τετηρηκεναι μετα |
ὁ γε δωματ ' ἐναιε συν αἰδοιῃ παρακοιτι νοσφιν ἀτερ φιλοτητος ἐφιμερου , οὐδε οἱ ἠεν πριν λεχεων ἐπιβηναι ἐυσφυρου | ||
τα εἰς της θηλυκα μονογενη δια του τος κλινεται , φιλοτητος κακοτητος . τῃ φιλοτητι , την φιλοτητα , ὠ |
. τουτους : τους αὐτομολους ἐσθημασι τε και τοις ἀλλοις νομιμοις : ἐσθηματα , τα ἐναγισματα : οὐ γαρ ἐπι | ||
. ἐν δε τουτοις δηλουται τα κατα μερος ἐθνη τισι νομιμοις χρηται και παρα τινας αἰτιας πολλα παρ ' αὐτοις |
βασιλικης πορφυρας ὁπλα τε αὐτος φερων και συμπροιοντων των λοιπων μονομαχων ὀφθηναι τοις Ῥωμαιοις . ἐπει δε την γνωμην αὑτου | ||
Μελανιας χωρας Μελανθος ὁ των Ἀθηναιων βασιλευς Ξανθον τον Θηβαιον μονομαχων ἀπατησας ἀπεκτεινεν . Ἀπνοια ἐχινου : ἐπι των προσποιουμενων |
ἀμετοχους . Ξ ἀμοιρους ] ἠγουν της βασιλειας στερηθεντας . ἀμοιρους ] ποιησας . Ξ ἀμοιρους ] κοινη συλλαβη το | ||
ψυχῃ τηνδε την δοξαν , ἀλλ ' ἡγησαμενος τους παιδειας ἀμοιρους οὐκ ἐν ἀμεινονι ταξει των ἀνδραποδων εἰναι θεατρα μεν |
ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
προς ἀμφοτερους ἐπι σωτηριᾳ της πολεως ὑποσχεσθαι κρυφα τοις μεν ἀποροις την νεμησιν , τοις δε χρηματικοις βεβαιωσιν των συμβολαιων | ||
δε ἐμετον και αἱματος και τροφης και φλεγματος τοις μεν ἀποροις εἰς ὠφελειαν κρινε , τοις δε εὐποροις εἰς βλαβην |
ἐπ ' ἀνθρακων και διδου προ τροφης . Ἐπι των πλευριτικων , των θερμασματων μη λυοντων την ὀδυνην , κενου | ||
συναγχος ᾐ , ἐκλεκτῳ ἀνακαθαιρε εἰτ ' ἀλλο τι των πλευριτικων . ἠν δε ἀσθενεστεροι φαινωνται , ἠν και πλεον |
περιεχομενον αἱμα θρομβωδες ἐκθλιβειν και ἀποσπογγιζειν ἐριῳ ἐστραμμενῳ , ἐπειτα συμμετροις ἁλσι καθ ' ἑνα τοις λεπτοτατοις περιπαττομενον σπαργανουσθω , | ||
, ἐπιτυχε : παντα μαλλον ἠ σαυτον προου . τοις συμμετροις μεν αὐξεται ψυχη πονοις , τοισιν δ ' ὑπερβαλλουσι |
ὀνομασι και ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ , ἐτι δε ἡ γινομενη ἐκ δυο ὀνοματων την αὐτην ταξιν ἐχει τῃ ἀποτομῃ | ||
, ἀμβλυωπια δε ἀμυδροτηϲ του ὁραν ὑπο τινοϲ ἀδηλου αἰτιαϲ γινομενη . θεραπεια δε ἁρμοζει κοινωϲ μεν ἡ ἐπι των |
μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
διατριβοντων οὐκ ἀν αὐτωι γινεσθαι δοκειν , ἐκ μεντοι των διαλεκτικων καλουμενων γινεσθαι ] ἀν , πολυ δε μαλιστ [ | ||
λογοις τισιν ὡς ἀρραγεσι τελευταιον δε ὁρωντες αὐτους ὑπο των διαλεκτικων ταραττομενους του λοιπου μισολογοι ἐγενοντο . ἱνα οὐν μητε |
ἐπιλυσεως διαλυσεται . δια τουτο ὁ Πλατων παρακελευεται περαιτερω των εἰδικωτατων μη ποιεισθαι την διαιρεσιν , ἱνα μη εὑρεθωμεν των | ||
εἰς διαφορα τῳ εἰδει , ἀλλα τουτο μεν ἐπι των εἰδικωτατων , μεθ ' ἁ οὐκ ἐστιν εἰδη , ἀλλ |
κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
ἐπι τριτους και ἐπι τεταρτους „ : ἐπι γαρ τα ἀποτελεσματα και ὡς ἀν ἐγγονα των λογισμων στειχουσιν αἱ τιμωριαι | ||
οὐ το τυχον και αὐταις συμβαλλομεναις προς τα των καιρων ἀποτελεσματα , ταις μεν του Κρονου προς τους καθολικους των |
και αὐτος ἐμβηναι και περιπλευσαι και πολυ ἀπο της γης ἀποσπασαι , και μαλιστα εἰ βλεποι την μεν αὐραν κουφως | ||
Νεανθης δ ' ὁ Κυζικηνος φησι μη δυνηθεντ ' αὐτον ἀποσπασαι τα βολβιτα μειναι και δια την μεταβολην ἀγνοηθεντα κυνοβρωτον |
κερδος το ἀπροσδοκητον , ἀπο των ἐν ταις ὁδοις τιθεμενων ἀπαρχων , ἁς οἱ ὁδοιποροι κατεσθιουσιν . στλεγγιδα . στλεγγις | ||
ἀργυρον πλειστον κομιζοντες εἰς το ἱερον τον ἀθροισθεντα ἐκ των ἀπαρχων , δυσβατους και ἀτριβεις και ἀνηνυτους ὁδους περαιουμενοι , |
αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
' εὐ παθοντες οὐδεν ' ἐτιμησαν , και πονηρους και ἀπαιδευτους ἡγεισθ ' εἰναι , πονηρους μεν διοτι καταψευδονται των | ||
πραγματα μηδε αὐτους ἐκεινους ἀρεσκειν : τους γαρ ἀμαθεις και ἀπαιδευτους ψεγειν αὐτους ὡς οὐ δυναμενους ζην ὀρθως : εἰναι |
τῳ λοιπῳ δημῳ των νεκρων , ἐμοι δοκειν , τοσουτον ἀπολαυων του μνηματος , παρ ' ὁσον ἐβαρυνετο τηλικουτον ἀχθος | ||
ἑτοιμον ἠν ἀπολωλεναι κρυμῳ τε και νιφασιν , οὑτω φαιδρας ἀπολαυων ἐπορευετο της ἀκτινος , ὡστ ' ἐαρ ὀνομαζοντες την |
ἐφ ' ὁτῳ δικαιως ἀν φρονοιεν , ἐπι τους Τρωικους καταφευγουσι χρονους και φιλοτιμιας ἀμφισβητουσιν , οὐδ ' οὑτω λεγοντες | ||
, μισοπονηρος , δικαιοκριτης , και πολλοι ἐπ ' αὐτον καταφευγουσι δια το δικαιον αὐτου και εἰκονων και ἀνδριαντων ἀξιωθησεται |
φυσιν ἀνθρωπου , ὡστε πολλας αὐτων την των ἰδιων ἀνδρων τελευτην ἰδιον ἡγεισθαι θανατον και ἀποπνιγειν ἑαυτας ἑκουσιως οὐχ ἡγουμενας | ||
ἐκεινοις , ἐν οἱς Ἀχιλλευς ἐστιν αἰκιζομενος Ἑκτορα μετα την τελευτην ; καιτοι το γε παθος ἐκεινο ἐλαττον : εἰς |
ἐν μελικρατου # γ . Ἡπατικον ξηριον . Ἀνησσου , γεντιανης , ἀμυγδαλων πικρων , ἀψινθιου ἰσα . κοχλιαριον ὑδατι | ||
: γληχωνος δραχ . α . μετα πεπερεως ὀλιγου ἠ γεντιανης δραχ . β . ἠ ὀριγανου δραχ . β |
των ψυχων λυσις ἐστι και των ἀφυων ἡ θηρα ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις ἐλευθερια γιγνεται . Ἠδη δε μελιττουργοι της μελιττης | ||
και το οἰκειωτικον : αἱτινες δυναμεις οὐσαι και ἐν ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις μετα το ἐνσωματωθηναι οἱον μεταβολην λαμβανουσιν , ἡ |
ταις ἐπιμοναις , ὡστ ' ἐφ ' ἑνος σχηματος ἀκινητον διατελεσαι την ἡμεραν ὁλην . ἀλλους δ ' εἰναι τους | ||
την Ὀσιριδος τελευτην ὀμοσαι μηδενος ἀνδρος ἐτι συνουσιαν προσδεξεσθαι , διατελεσαι δε τον λοιπον του βιου χρονον βασιλευουσαν νομιμωτατα και |
, λεγω δε ψυχων ἀσινων και κεκαθαρμενων , το | θυσιαστηριον ἀναπλεων ἐστι : δυσιατος δε ἠ παντελως ἀνιατος μωμος | ||
ζυμης και μελιτος προσαγεσθαι , μηδετερον ἀξιων ἀναφερειν ἐπι το θυσιαστηριον : μελι μεν ἰσως , ἐπειδηπερ ἡ συναγωγος αὐτου |
της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
[ ἠτοι μεγεθεσιν ἠ βαρεσιν ἠ χρονοις ἠ τισιν ἀλλοις διπλασιοις ἠ τριπλασιοις ἠ τισι τοιουτοις πολλαπλασιοις ἠ ἐπιμοριοις ] | ||
ἐχει προνομιαν : ἀει γαρ ὁ ἀπο μοναδος συντιθεμενος ἐν διπλασιοις ἠ τριπλασιοις ἠ συνολως ἀναλογουσιν ἑβδομος ἀριθμος κυβος τε |
ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
ἀνω , τῳ δε ἐσχατῳ αὐτου πεπεδημεθα τῳ κατω οἱον ἀπορροιαν ἀπ ' ἐκεινου διδοντες εἰς το κατω , μαλλον | ||
του κακου δαιμονος , ἐπειδηπερ κακοι την ἐπι την γην ἀπορροιαν των ἐν αὐτῳ ἀστερων μετα του και ἀποκεκλικεναι , |
ἑτεραν των θυγατερων ἐγγυησας , και πανθ ' ὁσα δια νοσους ἠ δια γηρας ἀδυνατος ἠν ἐπιτελειν , δι ' | ||
μη φεροντας κατα γης εὐθυς πιπτειν , και γυναικας δε νοσους κρυφιους ἰασθαι θυμιωμενου δεχομενας αὐτου την πνοην και τους |
παροιμιαν λεγεσθαι ἐπι των ὀντων συμμικτων και μετεχοντων κακοτητος και ἀγαθοτητος : του γαρ πολυποδος ἡ κεφαλη ζωσα μεν δακνει | ||
ἀγαθου ὀντος , ὡστε και ἡ συναισθησις της του φιλου ἀγαθοτητος ἡδεια και αἱρετη ἐστιν αὐτῳ . γενοιτο δ ' |
ὁ βορειοτατος των ἐν τῃ δεξιᾳ πτερυγι ἐσχατος δε ὁ νοτιωτατος των ἐν τῃ ἀριστερᾳ πτερυγι . Μεσουρανει δε ἀστηρ | ||
ὑπο τους ὀπισθιους ποδας ὡς ἐπ ' εὐθειας δ ὁ νοτιωτατος . . Διδυμων ι νο ξα ∠ ʹ δʹ |
περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ||
ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , |
διαιρεσιν : το γαρ τοι τας ἀπειρους παρα τοις ῥητορσιν ἀποδειξεις εἰς δεκα τεσσαρας μονας ἀγαγειν προτασεις , φημι δη | ||
των ἐξ Αἰγυπτου , και πειρωνται της οἰκειοτητος ταυτης φερειν ἀποδειξεις : παρα μονοις γαρ των Ἑλληνων την πολιν ἀστυ |
ἑτερον τι , ἐξ ὡν φησιν , ἠ το παρασιτειν εὐδαιμον νομιζων . και μην οὐδε τῳ τυχοντι ἀνδρι περιτεθεικε | ||
βασιλεως , ὁσοι τε κολακες τραπεζης [ και ] το εὐδαιμον γαστρι και τοις αἰσχιστοις μετρουσιν , ὑπεμιμνησκον αὐτον της |
: μωραινειν , και βλακευματα αἱ εὐηθειαι . βλαξ : μαλακος , χαυνος , ἐκλελυμενος ἠ μωρος . βουνος : | ||
' , ὡσπερ εἰρηται μοι και ἑτερωθι , ἐπιχειρειν ὁλως μαλακος ὠν και μονον ἐγνωκως ἀμυνεσθαι τους ἐπιπλεοντας . Καισαρι |
νεαρου ⋖ μηʹ , λυκιου ἰνδικου ⋖ κδʹ , αἱματος τραγειου ξηρου ⋖ ιϚʹ , κιττου δακρυου ⋖ λβʹ , | ||
, σμυρνης , ἀκορου , ἀνα Γρʹ ιβʹ , αἱματος τραγειου ἐξηραμενου καθα προειρηται , Γρʹ λϚʹ , μελιτος ἀπηφρισμενου |