| δε την Ἀμβρακιαν το Ἀργος ἐστι το Ἀμφιλοχικον , κτισμα Ἀλκμαιωνος και των παιδων . Ἐφορος μεν οὐν φησι τον | ||
| των Πυθαγορειων , οἱ ταυτης της δοξης ἐγενοντο , και Ἀλκμαιωνος το ἐναντιας λεγειν εἰναι τας ἀρχας των ὀντων : |
| ἀνευρεν . . . . και γαρ ἐγενετο την ἡλικιαν Ἀλκμαιων [ νεος ] ἐπι γεροντι Πυθαγοραι . . . | ||
| παρα δε αὐτην αἱ θυγατερες Εὐρυδικη και Δημωνασσα , και Ἀλκμαιων παις γυμνος . Ἀσιος δε ἐν τοις ἐπεσι και |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| δε κλινη δεκατον του αὐτου , το δε ἡμισυ του δεκατου πενταπλασιον , ἡ ἀρα οἰκια της κλινης πενταπλασιων : | ||
| τον Φιλιστιδην και τον Κλειταρχον , ἐν τῳ χρονῳ του δεκατου λογου των Φιλιππικων . διο και κακως αὐτου μεμνηται |
| δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
| . παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| δυσχερη . μεταβολης γαρ μεταβολην και κινησεως κινησιν παραδεχεσθαι πραγμα ἀνεπινοητον παντελως . πρωτον μεν γαρ εἰς ἀπειρον βαδιειται και | ||
| κινησεων ἀρκεσει λελεχθαι , οἱς ἑπεται το ἀνυπαρκτον εἰναι και ἀνεπινοητον την κατα τους δογματικους φυσιολογιαν . Ἑπομενως δε και |
| Κτησιφων ἐν γʹ περι Φυτων : μεμνηται δε τουτων και Ἀριστοβουλος ἐν αʹ περι Λιθων . Παρακειται δ ' αὐτῳ | ||
| αὐτῳ προτρεψαμενῳ και οἱ ἀδελφοι τρεις , ὀντες Νεοκλης Χαιρεδημος Ἀριστοβουλος , καθα φησι Φιλοδημος ὁ Ἐπικουρειος ἐν τῳ δεκατῳ |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| ἀφ ' ἑαυτων παρασχειν το μοριον , καθ ' ὁ ἐπιμοριοι αὐτων ἐσονται οἱ συγκρινομενοι , οἱπερ και μοναδι αὐτων | ||
| τεθεντων [ αʹ αʹ αʹ ] και ὁμοιως πλαττομενων οἱ ἐπιμοριοι λογοι και αἱ ἐν τουτοις συστησονται ἀναλογιαι , ἐκ |
| ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
| και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| δραχ . ζʹ ὑδωρ ὀμβριον . τουτο μεγιστον ἐστι το κολλουριον και πλειονα ὡν ἐπαγγελλεται , ποιει . Καδμιας . | ||
| , ἁλος ἀμμωνιακου , κομμεως , ἰσα ὀξει λειωσας ποιει κολλουριον και χρω . Ἀλλο . ὀπον αἰγειρου μετα διπλου |
| , οἱον συνεβη τινι γυναικι συγγενομενῃ τῳ ἀνδρι και δοξασῃ συλλαβειν , ὁ τε ὀγκος ηὐξανετο της ὑστερας , και | ||
| οἰδα δ ' ὁπῃ με ἀρτι διεφυγεν , ὡστε μη συλλαβειν τῳ λογῳ αὐτην και εἰπειν ὁτι ἐστιν . Οὐκουν |
| εἰναι μαλιστα δια ταυτας τας νουσους ῥηϊδιον γαρ τα ὀνοματα ἐκμανθανειν , ὁκοια νενομισται προσφερεσθαι προς τους τα τοιαυτα καμνοντας | ||
| και προγνωσεως λογοις . Ὡσαυτως δε δει κἀπι των λεπτων ἐκμανθανειν , ὡς οὐ παντα τῃ αὐτῃ λεπτοτητι συνιστανται , |
| και ἐπιστατησαι . . . . . το δε τεκμηριον ἐλαμβανομεν ἐκ των Μητροδωρου Ἰωνικων : ἱστορει γαρ ὁτι Σμυρναιοι | ||
| οὑτως γαρ δοξουσι πλειους προτασεις ἐκ τριων ὁρων γινεσθαι . ἐλαμβανομεν δε τας ἀντιστροφας προς την τελειωσιν των ἀτελων συλλογισμων |
| λεγουσιν οὐκ ἀν τις ῥᾳδιως συγκαταθοιτο . Ταφας δε των τελευτησαντων ἰδιως οἱ κατα την Αἰθιοπιαν ποιουνται : ταριχευσαντες γαρ | ||
| , το δε σωμα ἰνδαλλομενον ἡμων ἑκαστοις ἑπεσθαι , και τελευτησαντων λεγεσθαι καλως εἰδωλα εἰναι τα των νεκρων σωματα , |
| του ὁ κυκνοθρεπτος : ὁ λιναγρετης και ὁ ἀγρευθεις ἐν λινοις και δικτυοις των πορκεων και ἁλιεων ὁ φιλος και | ||
| Βαραθρον ἠ Θαλλουσαν ἠ τουτων τινα , ὡν ἐμπλεκουσι τοις λινοις αἱ μαστροποι , ἠ Ναυσιον ἠ Μαλθακην . τοσαυτ |
| δ ' ἀνιησι κροκιζοντα , δριμυν . Ἀρισαρον μικρον ἐστι βοτανιον ῥιζαν ἐχον ὡς ἐλαιας το μεγεθος : ἐστι δε | ||
| των ἑλκων ἀπουλοι . φυεται μαλιστα ἐν πεδιοις . Θλασπι βοτανιον ἐστι στενον τοις φυλλοις , ὡς δακτυλου το μηκος |
| ἀν εἰη ἀλλο , ἠ ἀρετη ; ἡ δε ἀρετη ἀναφαιρετον . Οὐκ ἀδικηθησεται τοινυν ὁ την ἀρετην ἐχων , | ||
| ἡμιν ἀλλοτριων ἀγαθων και ταυτα πεφρουρημενων κραταιᾳ χειρι προς το ἀναφαιρετον ; „ και τοις δυσιν ἐπιδραμοντες μικρου καταλευουσιν αὐτους |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| φυσει τινος τοπου ὡρισμενου , οἱον του μεσου ἠ του ἐσχατου , ἠ προς το τυχον , το δε πορρωτερον | ||
| το χαρακτηριστικον , ἐπι δε των ῥηματων το προ του ἐσχατου : οὐ γαρ το ω χαρακτηριζει την συζυγιαν , |
| ” ἐλθων δε εἰς την οἰκιαν ἐκελευσε τοις ἰδιοις αἰλουρον συλλαβεσθαι . συλλαβοντες δε ἑνα παμμεγεθη ἠρξαντο δημοσιᾳ μαστιζειν . | ||
| . ὁ μεντοι Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . |
| μητ ' ἐν ὑμνοις , καταλυων τας πατριους ἑορτας , ἀναπεισας δε ἡγεμονα πονηρον ὡστε τον μεν δημον βασανισαι και | ||
| ἐτων ἐγενετο συμμαχια Λακεδαιμονιων και Βοιωτων . ὁ τουτ ' ἀναπεισας : Κονωνα λεγει . γεωργοις : Ἐβαρουντο γαρ τριηραρχιαις |
| αὐτῳ μαλλον ἠ ἐντελλεσθαι : κελευουσι μεν γαρ [ και προσταττουσι ] δεσποται δουλοις , ἐντελλονται δε φιλοι ‖ . | ||
| Τους δε περι των συμβολαιων νομους Βοκχοριδος εἰναι φασι . προσταττουσι δε τους μεν ἀσυγγραφα δανεισαμενους , ἀν μη φασκωσιν |
| αὐτος περι τα τοιαυτα τῳ λογῳ ἐνδιατριψαιμι , ἠ τι συνεισενεγκειν ἐθελησαιμι των μεχρις ἀκοης την ἡδονην παρεσχηκοτων λογων . | ||
| ἐπ ' ἀνθρωποις καμνουσι και ταυτα προσεπισκοπειν , οὐκ ὀλιγα συνεισενεγκειν δυναμενα τῃ τεχνῃ : ἐφ ' αἱς γε μην |
| ὠ του τυραννου [ – ˘˘ – × – – Ἐνδυμιωνος ] ? παις κατηντηςεν | [ ˘ – [ | ||
| δε αἱρειται κοιμασθαι δια παντος ἀθανατος και ἀγηρως μενων . Ἐνδυμιωνος δε και νηιδος νυμφης , ἠ ὡς τινες Ἰφιανασσης |
| κατα τα αὐτα και ὡσαυτως ἐχοντα τα ὑποκειμενα τοις μαθημασιν ὑπελαμβανον , και μονας ταυτας ἀρχας ὑπετιθεντο : και τας | ||
| ἐν τοις Πλουτωνιοις . και τουτο το χωριον Πλουτωνιον τι ὑπελαμβανον , και τους Κιμμεριους ἐνταυθα λεγεσθαι . και εἰσεπλεον |
| , ἀπηγξαμην ἀν , ὡστ ' ἰδειν Εὐριπιδην . κἀν δουλος ᾐ τις , σαρκα την αὐτην ἐχει : φυσει | ||
| ἐθους τις ἐπεκτησατο ἠ ἀπο νοσου . ἐτι δε μανεις δουλος ἐφαγε το ἡπαρ του συνδουλου αὐτου , και ὁ |
| και δια τουτο ἀπιστος ἠν ἡ φιλια ἀμφοτερων . και ὁποτεροις θασσον . . . : ὁποτεροι δ ' ἀν | ||
| τε το πλεον ἠ φιλιᾳ κατεχομενοι ξυμμαχοι ἠμεν : και ὁποτεροις θασσον παρασχοι ἀσφαλεια θαρσος , οὑτοι προτεροι τι και |
| ἀρχομενης ἀπο δασεος συμφωνου : ὁθεν ἐν τῃ δοτικῃ των πληθυντικων ἐπειδη ἀπεστη το δασυ της δευτερας συλλαβης , λεγω | ||
| Ἀτρειδαις Ἀτρειδαισι . τουτο δε γινεται , ἐπειδη πασα δοτικη πληθυντικων θελει ἐχειν προ του ι το σ ἠ δυναμει |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| πειρας : ὁταν μεν γαρ ἀκρως εἰδωμεν ὁ λεγομεν , χαιρων και γεγηθως ὁ λογος ἐμφαντικωτατων και κυριων ὀνοματων πλουτει | ||
| . Ὡς εἰπων ἐν χερσι τιθει , ὁ δε δεξατο χαιρων παιδα φιλην : τοι δ ' ὠκα θεῳ ἱερην |
| . . ἀρνες μεν οἱ νεοι , ἀρνεοι δε οἱ τελειοι , ὁμοιως ἀρνειους τε τραγους τε και ἀρνων πρωτογονων | ||
| τε και κεκμηκος . οἱ δε ἀγαν αὐτων ἰσχυροι και τελειοι ἀπορρηξαντες τα δεσμα και ταις ἀκμαις των κερατων και |
| εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
| καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
| το δογμα του εὐαγγελιου , οὑτως ποιησατε . Πας δε ἀποστολος ἐρχομενος προς ὑμας δεχθητω ὡς κυριος : οὐ μενει | ||
| πολιων κελευσας ἑκαστους καταστησαι , δευτερα αὐτος ἐς Λακεδαιμονα τριηρεϊ ἀποστολος ἐγινετο : ἐδεε γαρ δη συμμαχιης τινος οἱ μεγαλης |
| Ὁ ὑπερ μικρων ἁμαρτηματων ἀνυπερβλητως ὀργιζομενος οὐκ ἐᾳ διαγνωναι τον ἁμαρτανοντα , ποτε ἐλαττον και ποτε μειζον ἠδικησεν . Ϛζʹ | ||
| ἡκοντων ἀθλητων ἐπι τα Ὀλυμπια , βουλομαι δειξαι τον μεν ἁμαρτανοντα τῃ προσθηκῃ , τους δ ' ἁ χρην αἰτιασθαι |
| και οὐδεις οὑτως ἀγνωμων οὐδ ' οὑτως σφοδρα ὁμοσε τοις φανεροις ἰων , ὁστις οὐκ ἀν συγχωρησειε ταμιειον τε κοινον | ||
| προςδιωρισθαι : ἐκεινου γαρ εἰποντος , μηδεν διαφερειν ἐν τοις φανεροις , ἀναγκαιον ἠν προςδιορισαι τον ὁρον . Ἀντιθεσει . |
| ἀπ ' ἀλληλων ποιησαμενους ὁμοεθνεις μηκετι διασωζειν τον αὐτον της διαλεκτου χαρακτηρα δια τας προς τους πελας ὁμιλιας : το | ||
| . οὑτοι γαρ δια την των βαρβαρων παροικησιν ἐλυμηναντο της διαλεκτου το πατριον , τα μετρα , τους χρονους . |
| ἀτομον και ἑν , καθο στοιχειον ἐστι συνθετου τινος ἠ μικτου . του μεν οὐν ποσου στοιχειον ἡ μονας , | ||
| ἐν τῳ μικτῳ προϋποτιθεμεν ἀλλο τι , και προ του μικτου τας δυο παλιν ἀρχας . Παν γαρ μικτον ἐχει |
| οὐν μια ἐστι παντος ἐκεινου σωματος δυναμις και ἀσωματος , ἀδιαιρετος ἐστι και μια : καθ ' ὁσον δε οὐ | ||
| τηρειν το νοουμενον : κατα δε ὁρον ἡ ἀϊδιερετος ἠ ἀδιαιρετος γνωσις των παρα πολλοις ἀγνοουμενων . Μαρμαρος : λεγεται |
| ἐστιν ἰσον τῳ αἱ λεχθεισαι δυναμεις σπουδης , βελτιωσεως , τελειωσεως | ἐπιλειψουσι μεν οὐδεποτε , ἀλλοτε δε ἀλλοις ἐνομιλησουσιν | ||
| μηνα φθορα του ἐμβρυου , ὠμοτοκια δε ἡ συνεγγυς της τελειωσεως προ ὡρας ἀποτεξις : τα δε μη φθαρεντα ἐμβρυα |
| συ δε ἀπονιπτρον ἐρεις . Νη τω θεω : ὁρκος γυναικειος : οὐ μην ἀνηρ ὀμειται τουτον , εἰ μη | ||
| δε Ἀργειας φερειν σχιστας ἐνεργειν . σχιστος δε ἀρσενικως χιτων γυναικειος . Ἀπολλοδωρος Συνεφηβοις : σχιστον χιτωνισκον τινα ἐνδεδυκας . |
| γαρ μυρεψικη και ἡ ὀψοποιητικη τεχναι εἰσι της ἡδονης και ποιητικαι ταυτης . και ἐπει ἐστι τεχνη αὐτης , λοιπον | ||
| τελος ἑτερον παρα την ἐνεργειαν ἐχουσα , οἱαι πασαι αἱ ποιητικαι ὀνομαζομεναι τεχναι , ὡν ἀνδριαντοποιητικη οἰκοδομικη τεκτονικη και αἱ |
| τα γαρ λαμβανομενα προτερον και ὑστερον ὑπεναντια ἐστιν : ἐξ ἀτακτων γαρ τεταγμενα γενεσθαι φασιν , ἁμα δε ἀτακτον εἰναι | ||
| του κοσμου φυσιν λεκτεον εἰναι μακραιωνα , την ταξιν των ἀτακτων , την ἁρμονιαν των ἀναρμοστων , την συμφωνιαν των |
| τα ὡς ἀληθως ἀριστα καλλιστα νομισθηναι και μη τα τοις δουλοις προσηκοντα των τοις ἐλευθεροις πρεποντων δυνασθαι πλειον . Καιτοι | ||
| σωμα γαυρως . ταχα οὐν δια τουτο οὐκ ἐπετρεψε τοις δουλοις . . . . τουτῳ αὐτῳ ] κατ ' |
| προ της συλληψεως , οὑτω και ἑπταμηνα νομιζεσθαι οὐκ ὀντα προγεγενημενης της συλληψεως , δυναμενης δε της μητρας εἰς καταμηνια | ||
| ἠ του Δαιμονος ἠ και της Ἀναγκης ἠ ἐπι της προγεγενημενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου . δια γαρ τησδε της |
| ἐξ ἑκατερωθεν ἱστασθαι και οἱονει ὑπερασπιζειν αὐτων , οὑτοι οὐν συντιθεμενοι μετα των τετραγωνων παντως τετραγωνους ποιουσιν : οἱον μεταξυ | ||
| ἐστι τετραγωνος . και ἁπλως παντες οἱ κατα ταξιν περιττοι συντιθεμενοι τοις γινομενοις τετραγωνοις ἀλλον τετραγωνον ποιουσιν . ἐπι των |
| δοξα ἀληθης , † οὐτ ' ἐπικτηταἠ δοκει σοι φυσει ὁποτερονουν αὐτοιν εἰναι ; Οὐκ ἐμοιγε . Οὐκουν ἐπειδη οὐ | ||
| ἐχῃ , ἀναγκη το παν τουτῳ ἐχειν καλως , οὐχ ὁποτερονουν τοιν μεροιν , θατερον δε : ἡ γαρ του |
| την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
| ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| τα ὑπαρχοντα Ἀλκιβιαδῃ μεγαλα εἰναι , ἀπο του σωματος ἀρχομενα τελευτωντα εἰς την ψυχην , νυν λεγει και προστιθησι τα | ||
| φοβεισθαι τα παροντα και τα μελλοντα αὑτῳ παντα , και τελευτωντα εἰς παν δεος ἰεναι τον ἀνδρειοτατον ἀνθρωπων , ἐκκοιμηθεντα |
| σημαινειν αὐτην οὐ δυνατον . ὡς ἐδηλωσεν ἡ εἰς τα σημαινομενα της ὁμωνυμου φωνης , του ἱματιου λεγω , διαιρεσις | ||
| οὐδε γαρ ἐν τοις διαιρουμενοις ὡς φωνη ὁμωνυμος εἰς διαφορα σημαινομενα εὑρισκομεν περιεχομενον το ἑτερον ὑπο του ἑτερου , οἱον |
| , και δηλον ὁτι ὁ μεν συντονος συνεστραπται λογος ἁτε πολιτικως προϊων , και ἑξει τας ἀρετας του πολιτικου λογου | ||
| , ὁτι διαστασιασαντων προς ὑμας των ταπεινοτερων δια τους οὐτε πολιτικως οὐτε μετριως ταις ἀτυχιαις χρησαμενους , και ὑπαναχωρησαντων μεν |
| φθονησαντας τηι δια την εἰρηνην εὐτυχιαι εἰτε και συνεργους ἑξειν νομισαντας προς το καταλυσαι τον Φειδωνα , ἀφηιρημενον αὐτους την | ||
| και φιλοθεῳ καταχρησθαι προς τας των ἀσεβων ἀπαραιτητους κολασεις , νομισαντας αὐτους ὑπο του καιρου τα παντα γεγενησθαι , βουλευτας |
| ὀμβριον . ἡ χρησις μετα γαλακτος ἐστιν . Των ἀποκρουστικων κολλουριων και μονοημερων καλουμενων διττη τις ἐστιν ἡ διαφορα . | ||
| δε ϲυν ῥευματι το ἑλκοϲ εἰη , των προϲ ἐκεινο κολλουριων τι μιξομεν , ὁποιον ἐϲτι το τε δι ' |
| ἑτερων ἀπεδεικνυ Μαγνος ἐτι νοσουντας . οἱ δε ὑγιαινοντες και ἐρρωμενοι χαριν ὡμολογουν τοις θεραπευσασιν : ἀλλ ' ἐκρατει των | ||
| , τιμωμενοι , [ παλιν ] ὑγιεινοι , πιονες , ἐρρωμενοι , ἁβροδιαιτοι , θρυπτομενοι , πονον οὐκ εἰδοτες , |
| ἐκφερειν τουτων βροτοις και τας βλαβας φευγειν δε και μη λανθανειν , πτηνων τε τας ποικιλας ἰδεας γενων ἀλληλοφωνους και | ||
| ὑμεις γαρ ᾐτεισθε , κἀν εἰ μη δυνατον εἰη ταυτα λανθανειν και θεους και ἀνθρωπους , ὁμως δοτεον εἰναι του |
| αὐτου και ἠγριαινε ζηλοτυπως ἐχουσα δια το περι την εὐνην ἀδικεισθαι μαλιστα : ταυτα τοι και ἐν ξυλινῳ λαρνακι τον | ||
| κινουμενον και οὐκ ἐξωθεν βιαζομενον , εἰη ἀν το ἑκουσιως ἀδικεισθαι το βλαπτεσθαι παρα το δικαιον , εἰδοτα την βλαβην |
| φυλακην ἐποιουντο των τειχων , τα δ ' ἀλλα περιεωρων ἀπολλυμενα . Ἑρνικες δε δυσανασχετουντες ἐπι τῃ λυμῃ και διαρπαγῃ | ||
| ἀποβλεπουσα , ἡ δ ' ἐπι τα μητε γιγνομενα μητε ἀπολλυμενα , κατα ταὐτα δε και ὡσαυτως ὀντα ἀει . |
| του κοσμου , ὁτι ἀμωμος ὑπερ ἀνομων παραδοθησεται , και ἀναμαρτητος ὑπερ ἀσεβων ἀποθανειται , ἐν αἱματι διαθηκης , ἐπι | ||
| ἀνθρωπου φυσις οὐτ ' ἐν λογοις οὐτ ' ἐν ἐργοις ἀναμαρτητος εἰναι , κρατιστη δε ἡ πλειστα μεν ἐπιτυγχανουσα , |
| διαναπαυομενων αὐτων και τῃ καταποσει ἐγχρονιζοντων : ἐπι δε των ἐμετου χαριν πινοντων ἀθρουν προσενεκτεον το ὑγρον , ἀπνευστι ἐφελκομενων | ||
| σιτῳ , ἀλλα την ταχιστην ἐμειτω : ἐκ δε του ἐμετου προσαγετω ἐς ἡμερας τεσσαρας το σιτιον και το ποτον |
| ἐπιδηλον ὀν αἰσθησει μη κατακρατειν του παθους νομιζεται του πλειονος ἀπεπτου και προσισχομενου τυγχανοντος . Ἐπειδαν δ ' ἐπι τοσουτον | ||
| μη θρομβωδη θηλυγονα : ἀπεπτοτερα γαρ , ἐκ δ ' ἀπεπτου το θηλυ . γινονται αἱ συλληψεις ταις γυναιξιν οὐ |
| τουτου του ζωδιου ἐπικινδυνοι νοσοι γινονται . διο χρη των βαλανειων ἀπεχεσθαι και της του ψυχρου προσαγωγης , ἐπι δε | ||
| οἰκτρους τ ' ἀμαρησκαπτηρας ἐσεσθαι ἀγγελλει , λουτρων τε καθαρτηρας βαλανειων , ἐν τε παραγχυσιῃσι μελη μωλυτα καθεψει και πτηνοισιν |
| δογματικοι . ἡμεις δε παλιν της κατα την συγγραφην προαιρεσεως στοχαζομενοι προς μονον το ἀληθες νυν τους λογους ποιησομεθα , | ||
| της ἀρχαιοτητος και των παλαιων πραξεων ἐν κεφαλαιοις ἀναγραψομεν , στοχαζομενοι της συμμετριας . περι πρωτων δε των βαρβαρων διεξιμεν |
| της θερινης συναφης την ἀνατολην ἠ την δυσιν ἐποιησατο , μακροτεραι ἐσονται των γινομενων ἡμερων του ἡλιου διαπορευομενου το ἑτερον | ||
| γην ἐσθιειν . εὐσιτοι δε και οἱ πονοι και αἱ μακροτεραι ἀποδημιαι . ἡτις δ ' εἰθισθη ἀταλαιπωρως διαιτασθαι , |
| , ὁ δευτερος ἀοριστος ἐδην , μεσος . . . δου και περιδου . και Ὁμηρος “ διδει . . | ||
| Ἀλλως . ] Ἐπει οἱ ἀπο του αου τρεις του δου ὑπερεχουσι Μο κ , τεταχθω ὁ δος ʂ α |
| δε προϊουσης εἰς την του ἐπιλησθεντος ἀναληψιν δια της κατα αἰσθησιν γνωσεως , Ἀριστοτελης δε ἐκ του δυναμει εἰς το | ||
| φρονησιν ἀπορησειεν , εἰ γαρ των αὐτων ποιει και την αἰσθησιν . και γαρ ἁπαντα μεθεξει του φρονειν . και |
| πολλα τοιαυτα ληρει περι τε της Γναθαινης και ἑτερων . ἀναγωγος ὠν , φησι , και βαναυσος . ὁτι ἡ | ||
| . Και το καθημενος δε ἐνδεικνυται ὁτι οὐχ ὑψηλη οὐδε ἀναγωγος ἡ τουτου θεωρια , ἀλλα χαμαιπετης και κοιλοτερα και |
| ἀθλους ἐτελει , παιδων ὀντων αὐτῳ πολλων ἐκ των Θεσπιου θυγατερων , τουτους Ἡρακλης κατα τινα χρησμον ἐξαπεστειλεν εἰς Σαρδω | ||
| τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον , |
| , οὐδε προς τα σηπομενα : ἀλλα προς μεν τα φλεγμαινοντα ξυμφερει τα ψυχρα , προς δε τα ἀκαθαρτα και | ||
| μαλιϲτα τραυματα κολλαν δυναμεναι . Προϲ δε τα περιωδυνουντα και φλεγμαινοντα τραυματα χρεια των ξηραντικων τε και ἀφλεγμαντων φαρμακων . |
| τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
| τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
| ἐῤῥιψεν : ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ περι τραγῳδιοποιων , ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ὁταν οὐν ἐπι οἰκειοις | ||
| ἑαυτην ἐρριψεν . ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ Περι τραγῳδιοποιων ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ἀναισχυντος και σιδηρους ἀνθρωπος |
| δε ἐστι το ἀρσεν του θηλεος : ἀναγκη γαρ ἀπο ἰσχυροτερου σπερματος γινεσθαι . Ἐχει δε και τοδε οὑτω : | ||
| δυσμενους ] ἐχθρου . δυσμενους ] πολεμιου . ὑπερτερου ] ἰσχυροτερου . ὑπερτερου ] κρειττονος . θ ἐλπις ἐστι νυκτερον |
| . ἐπει δε αἱ συνθηκαι ἐγεγενηντο , εὐθυς συνετειχιζον τε ἀμφοτεροι προθυμως ὡς κοινον φρουριον και τα ἐπιτηδεια συνεισηγον . | ||
| τῳ ποιῳ μα Δια : τουτο μεν γαρ ὁμοιως ἐπιτηδευουσιν ἀμφοτεροι , λεγω δε το ἐξαλλαττειν ἐκ του συνηθους και |
| ἀπο της γενεσιακης ὡρας , και γνωσῃ τας καλας και ἐμπρακτους ὡρας . εὐχρηστον δε και προς παντος πραγματος ἐπιβολην | ||
| και συστασεις προς ὑπερεχοντα προσωπα και ἀπο ἐπι - δημιας ἐμπρακτους και πιστεις και φιλιας παρεχεται και ἀπο παλαιων πραγματων |
| . . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
| δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
| μερει χαριτας κοινην ἡμας ὑποστηναι ζημιαν , ποτερον βελτιον και λυσιτελεστερον παντων ὁμου ἠ λογον ὀλιγων δη τινων σχειν ; | ||
| οὐδε γαρ ἀκινδυνον βιον ζωμεν . ταχα δε τις ἐρει λυσιτελεστερον εἰναι πωλησαι την γυναικα : τιμην γαρ εὑρησει δια |
| , και ἐπανατρεχει εἰς τα της μεταθεσεως της αἰτιας : κατασκευαζομεν δε την πιθανην ἀπολογιαν ἠ τουτο λεγοντες , ὁτι | ||
| παιδ ' οὐδ ' εἰδομεν , ἀλλ ' ἁρπαγην αὐτῳ κατασκευαζομεν . ὡν δε μη αἰτιος τροπος , τα γ |
| κατα την ταξιν ἀπο του α ἑως ω , καθαπερ γραμματικον ἀνδρα , ἀλλα προς την χρειαν των ἀγωνων , | ||
| περι της αὑτου πατριδος γραφων , και παρατιθεις Διοδωρον τον γραμματικον συμφωνουντα Πτολεμαιῳ βασιλει . : Σπευσιππος ἐν δευτερῳ Ὁμοιων |
| ὁπλιτην τουτο χρη στεργειν ἐπος . ἀλλ ' αὐταδελφον αἱμα δρεψασθαι θελεις ; θεων διδοντων οὐκ ἀν ἐκφυγοις κακα . | ||
| βουλομενον ἀδυνατειν , ὑποφευγοντος ὑδατος , εἰ δε καρπον ἐθελησειε δρεψασθαι , παντας ἀφανιζεσθαι , στειρουμενης της περι τα δενδρα |
| φασκων ὑπο σου και πεντακισμυριους κατα την ἐφεξης μαχην , ἀπολαμβανων τον ἡκοντα ξυμμετρως ἠρωτων , τι δ ' ὁ | ||
| ὁ τοπος ἐπι τῃ ἀρχῃ του ἰσθμου , ἐντος μεν ἀπολαμβανων την Ἐρυθραιαν ἐκτος δε την των Κλαζομενιων . ὑπερκειται |
| ὡς τα εἰρημενα : αἱ γαρ κατα τα τελευταια ἐκτασεις μεγαλοπρεπεις , ὡς τα Θουκυδιδου , Ἀχελῳος ποταμος ῥεων ἐκ | ||
| και σοφιας οὐσαν , πρωτον μεν ὑποθεσεις προαιρεισθαι καλας και μεγαλοπρεπεις και πολλην ὠφελειαν τοις ἀναγνωσομενοις φερουσας , ἐπειτα παρασκευαζεσθαι |
| παραγραφικον τουτῳ διαφερει της παραγραφης , ὁτι ἐκει μεν ἀπο ῥητου ἐστιν ἡ ζητησις και περι αὐτο το ῥητον , | ||
| ῥητον , το δε μεσον : και δια την του ῥητου προυπαρξιν πρωτον ἐκαλεσεν . . . Καλει δε αὐτην |
| ἀνεμεινε περας . Τεχνιτην ἐδειξας ἐν οἱς ἐπεσταλκας , οὐκ ἀναμαρτητον ἀνδρα . ἐμε δε αὐτο τουτο διηλλαξε το δεινον | ||
| ἐστι δ ' αὑτη μηδεποτε γενεσθαι παντα χρηστον μηδ ' ἀναμαρτητον : ὁσα δ ' ἠ κινδυνευοντας ἐδει προνοησασθαι , |
| ἡστ ' ἐπι θακας κατα πετρας ὁρεων μεν οὐδεν , δοκεων δε . ἐπεστησε δε και Ἀρχιλοχος : μηδ ' | ||
| τραφθεντες ἐς το πεδιον . Ἀμομφαρετος δε ἀρχην γε οὐδαμα δοκεων Παυσανιην τολμησειν σφεας ἀπολιπειν περιειχετο αὐτου μενοντας μη ἐκλιπειν |
| λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
| . ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
| των δε πολεμιων ἐκβοηθησαντων , ὁ Μεμνων [ το ] ἀνακλητικον σημηνας ἀνεχωρησεν εἰσω τειχους , και οἱ πολεμιοι δε | ||
| αὐτων δια τας συνεχεις πληγας ἀχρηστα ἐγεγονει , σημηναντων το ἀνακλητικον των ἡγεμονων ἀπηλθον ἐπι τους χαρακας . και μετα |
| καϲϲιαϲ ⋖ α πολυποδιου # α μελιτοϲ # α λαθυριδων κεκαθαρμενων # α οἰνου # ε μελιτοϲ ⋖ α , | ||
| δε και κωλικους : ἐχει δε οὑτως : Καρυων ποντικων κεκαθαρμενων , ἀμυγδαλων πικρων κεκαθαρμενων , σικυου σπερματος κεκαθαρμενου , |
| , διαλειπει νβ : οὐδενος δε των ἐν τοις τονοις εὑρεθεντων ἀριθμων οὑτος ἐστιν ἡμισυς , οὐτε του ρη οὐτε | ||
| και αὐτων τουτων των ἐκ της δευτερας του μηκους εἰσαγωγης εὑρεθεντων ἑξηκοστων λαβοντες το αὐτο μερος , ὁσον και αὐτα |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| μεθ ' ἁλμης [ ἐν ] οἰνῳ κεκραμενης . Των συμπιπτοντων ταις κυουσαις ἐπειδη ταυτα μαλιστα ἐνοχλει , το περισσαινειν | ||
| , λογων μεν παντα μεστα και ψιθυρισματων , σοφιστων σοφισταις συμπιπτοντων , ἐργου δε ἐρημια δεινη : και το θρυλουμενον |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| μετατρεψει | οὐτε δεσμα ἀπερυξει οὐτε μην | ὁ παντων ἰσχυροτατος θανατος ‖ ἐπιληξει : τοὐναντιον δε ταυτα και | | ||
| , εἰργεν ἀν του θερους ἐτι μαλλον την ἀναβασιν , ἰσχυροτατος γ ' ὠν αὐτος αὑτου τοτε κἀκει πολλῳ , |
| και συ τοις πανωλεθροις ἐχεις ἐγκλημ ' Ἀτρειδαις , ὡστε θυμουσθαι παθων ; Θυμον γενοιτο χειρι πληρωσαι ποτε , ἱν | ||
| την παρος συγχει χαριν . Οἰμοι . Το μεν νοσουντι θυμουσθαι κακον , το δ ' ὡδ ' ὁραν φρονουντα |
| Σολων εἰς τας Ἀθηνας μετενεγκειν , ὁν ὠνομασε σεισαχθειαν , ἀπολυσας τους πολιτας ἁπαντας των ἐπι τοις σωμασι πεπιστευμενων δανειων | ||
| γενεσθαι : ὁ μεν ἐτυχε δικην τινα δικασας ὀρθως και ἀπολυσας ἐγκληματος του μεγιστου ἀδικως συκοφαντουμενον ἀνθρωπον , ὁ δε |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| Δια δε του εἰπειν και τους ἐξ ἑκατερου λογους μερους ἰσχυρους , ἐδηλωσεν , ὁτι μη ἐχων ἐξ ἑκατερου μερους | ||
| το ἀναιδες του Ζηνος λεγει τουτους , δια το εἰναι ἰσχυρους και μεγαλους . : μουνωπα ] Τον μονοφθαλμον , |