των Σικελικων εἰς τουτον τον ἐνιαυτον κατεστροφεν , εἰς την Ἀκραγαντος ἁλωσιν , ἐν βυβλοις ἑπτα διελθων χρονον ἐτων πλειω | ||
της Φερσεφονης ἐδαφος , ἡτις ἐν ταις ὀχθαις του προβατοτροφου Ἀκραγαντος την εὐκατασκευαστον Ἀκραγαντα την ὁμωνυμον σαυτῃ οἰκεις πολιν . |
ταις ἀριστεραις χερσιν ἀφεντες τας ἡνιας ἀλληλων ἐδραξαντο . οὑ συμβαντος οἱ μεν ἱπποι κατα την ὁρμην ὑπεξεδραμον , αὐτοι | ||
, και το χωριον τε τουτο καθιερωθεν ἀπο του τοτε συμβαντος Ὀμφαλον προσαγορευθηναι και το περικειμενον πεδιον ὁμοιως Ὀμφαλειον . |
δε προς ὀργην ἡντινα τυχητε ἐστιν ὁτε σφαλεντες την του πεισαντος μιαν γνωμην ζημιουτε και οὐ τας ὑμετερας αὐτων , | ||
προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . Περι δε του πεισαντος ἱστορει Θεοπομπος . Τμημα πρωτον περιεχον λογους ἐννεα αʹ |
την ἀδειαν της καταφορας και του φευγοντος ἀντιστασει χρησαμενου και λεξαντος ἀντεγκληματικως μεν , ὁτι ἀξιος ἠν ἀποθανειν ὁ τρισαριστευς | ||
τυχης ἰσορροπου προς το ἀντιπαλον ἐπιτηδειοτητι . Τοσαυτα του Φουφεττιου λεξαντος και παντων την γνωμην ἐπαινεσαντων μικρον ἐπισχων ὁ Τυλλος |
προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
, ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
ἀντι του ταπεινοτατου βιου τον ἐπιφανεστατον μετειληφεναι . και ποτε πολιορκουντος αὐτου τινα των οὐκ ἀδοξων πολεων και των ἀπο | ||
μετα πολλων κινδυνων ἐκπολιορκησας ἐνεπρησεν . ἀλλην δ ' ἀξιολογον πολιορκουντος αὐτου και μεθ ' ἱκετηριων δεηθεντων των Ἰνδων ἀπελυσε |
, ὡν ἐβασιλευεν Ἀντιοχος , μετα Παραυαιων ξυνεστρατευοντο Ὀροιδῳ Ἀντιοχου ἐπιτρεψαντος . ἐπεμψε δε και Περδικκας κρυφα των Ἀθηναιων χιλιους | ||
τῳ του θεου μαντειῳ . του δε θεου τῳ συμβαντι ἐπιτρεψαντος , ἀδιαφορον λοιπον νομισαι το γιγνομενον . Αἰγα δ |
λεγω δη του ψοφου : και οὐ παντως αὐτου του πληγεντος δηπουθεν πρωτον ἀερος φερομενου μεχρι και του ἀγγειου και | ||
δε τις σκορπιον αὐτον εἰς ἐλαιον ἑψησει , και του πληγεντος ὑπο σκορπιου ἀλειψει τον τοπον , παυσει της ἀλγηδονος |
τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
ἡμας βαλλοντων , ἐτι δε τυπτοντων αὐτον ὑπο της μεθης κἀκεινου ἀμυνομενου , και των παραγενομενων ὡς ἀδικουμενοις ἡμιν ἁπαντων | ||
προηξε το χαριν ἰσοδυναμειν τῳ ἑνεκα . πανυ δε ἐστι κἀκεινου ἀποδειξις . ἡ τοιαυτη συνταξις ἐπι γενικην φερεται , |
. ἐθελω δε σοι διακριναι και διορισαι το τε του ἐπαινουντος ἐργον και την του κολακος ὑπερβολην . Ὁ μεν | ||
ἡ θεσις ἀκολουθος ἐστι τῳ βιαιῳ ὁρῳ , του μεν ἐπαινουντος , του δε ψεγοντος : ἐμπεσοντος δε βιαιου ὁρου |
ἀλλ ' ἡκεις ἐωνημενος , ὁπερ ἀν και σου τις φαυλοτερος , και την τιμην οἰκοθεν ἁπασαν οὐ καταβαλων δουλος | ||
, ἀνδρειος , μεγαλοπρεπης , εὐμαθης . Ἀρα σοι δοκει φαυλοτερος εἰναι προφητης Σιβυλλης της Ἐρυθραιας , ἠ Βακιδος ἡ |
τα ὁπλα οἱς δεησει χρησθαι ἐκ πολλου ἡμιν συν θεῳ παρεσκευασται : νυν δε τα ἐπιτηδεια δει εἰς την ὁδον | ||
: σωαι μεν γαρ ὑμιν και ἀκεραιοι αἱ σκηναι : παρεσκευασται δε και ὑμιν ἐνθαδε ὡσπερ και τουτοις . και |
ἠ μοϲχειον μετ ' ἐλαιου . καταψυχρων δε ὀντων των νοϲηματων και νωθρων ἀλγηματων χαλβανην μετα του βουτυρου ἐνιεμεν , | ||
του ταϲ πλευραϲ ὑπεζωκοτοϲ ὑμενοϲ . τινοϲ γαρ των τοιουτων νοϲηματων παροντοϲ , τα παντα φαυλα ϲημεια ἐπιφαινομενα κινδυνωδη . |
προς φως και λαμπροτατον ἡλιον ἐναυγαζεσθε μητε τας ἀνθρωπων των ἀμεινονων ἀπειλας μητε τας ἀπαραιτητους ἐκ θεου δικας τοις οὑτως | ||
την παροιμιαν ἀποτελευτησαι . παροιμια γαρ ἐστιν ἡ λεγουσα δευτερων ἀμεινονων . δευτερον ἀμεινον ἐπι των ἐξ ἀρχης μεν ὁρμωντων |
ἡ ὑποκειμενη ὑλη την ἐργασιαν οὐ παραδεχεται . Οὐ των συντελουντων προς την των ἑξεων προχειρισιν τῳ εὐδαιμονι τα νυν | ||
πολει τουτους δεξιωσαμενων , και μηδεν των εἰς αὐταρκειαν αὐτοις συντελουντων παραλελοιποτων . Και οἱ Ἡρακλεωται τον εἰρημενον τροπον της |
την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
των ἑτερων τα ἑτερα τουτων καταμανθανειν , τας τε ἰσας διαιρεσεις κοινως τε και ἰδιως οἱον τε ἐπ ' αὐτων | ||
. και ἐλαιου λιτρας β . Ποιει προς τας μεγαλας διαιρεσεις και προς τα δηγματα των τετραποδων , διαφορει δε |
παισι τοις ἑαυτου κατεγραφε . πλοκαμοι δε ἀρα ἰχθυος ἐκεινου περιβαλλουσι τῳ ἀετῳ σφας ἑαυτους , και ἀπριξ ἐχομενοι εἰτα | ||
τοις παισι τοις ἑαυτου κατεγραφεν . πλοκαμοι δε ἀρα ἐκεινου περιβαλλουσι τῳ ἀετῳ σφας αὐτους , και ἀπριξ ἐχομενοι εἰτα |
ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
, ἐκλυσις , φρικωδης διαδρομη : ποτε δε και χολωδης ἐμετος : στροφος , βαρος κεφαλης : σκοτοδινιασις , ὠχριασις | ||
παθος περιεστη , ὑφ ' ᾑ και ὁ του αἱματος ἐμετος ἐνιοις ἑπεται , και μαλιστα ἐπι πλεον νηστευσασι . |
πληθει των Φωκεων , εἰτε την γνωμην σφισι του θεου βλαπτοντος εἰτε και αὐτοις πεφυκοσιν ἐπιπροσθεν εὐσεβειας τα κερδη ποιεισθαι | ||
, εὐψυχοτατοι δε το μεχρι πλειστου γενομενοι , τοτε , βλαπτοντος ἠδη του θεου , τῳ στρατηγῳ σφων ἀπεκριναντο ἀναξιως |
, Μακεδονικον εὑρημα , διψους ἐγερτικον βρωμα , ᾡ ἐχρωντο μεσουντος του ποτου : και ὁ μυττωτος , τριμμα ἐκ | ||
κιθαρῳδον , τον περι Μους ' ἐφιλησεν , ὁ δε μεσουντος του δειπνου την λυραν ἀναλαβων ἡδιω την εὐωχιαν ἐποιει |
ὁπωσουν δηποτε εὑρειν ἀνευ τεχνης ῥᾳδιον : ὡσαυτως και ἀλλους πολλαπλασιους : το δε ἐπιμοριους δυο ἠ πλειονας οὐ ῥᾳδιον | ||
ἀλλα τα ] ποιητικα ? ἐνιων ? ἡδονων ? ? πολλαπλασιους ? [ ] [ ] ? ? [ ὀχλησεις |
. οἱ δε Λακεδαιμονιοι , πεντακοσια ἐτη την Λακωνικην τετηρηκοτες ἀπορθητον , τοτε θεωρουντες δῃουμενην ὑπο των πολεμιων οὐκ ἐκαρτερουν | ||
ἰσχυρον και ἀκοπιαστον . . . . . ἀδῃωτον : ἀπορθητον : παρα το δῃω , το σημαινον δῃω , |
, φυλαττει δε ἀρα τους των νεοττιων δεσποτας ἀφεστωτας και πλανωμενους , και παρελθων ἐς καταγωγην ὀθνειαν ἐντικτει . οὐ | ||
και εἰκοσι , τους λοιπους δε οἱ συμμαχουντες αὐτῳ Νουμιδαι πλανωμενους συνελαβον τε και παρεστησαντο τῳ ὑπατῳ . Μετα θαυμαστης |
φιλιας διαλεξομενους , Ἀσκανιου δε τοις Λατινοις ταμιευεσθαι την τυχην συμβουλευοντος ἀδειαν εὑρομενος ἀπηλθεν ὑποσπονδος μεθ ' ὁσης εἰχε δυναμεως | ||
της χωρας . Νικησαντες οὐν οὐ μετεδωκαν , του Κοσσα συμβουλευοντος ταις ὁμολογιαις ἐμμενειν : ἀνθ ' ὡν λοιμῳ περιπεσοντες |
ὡς οὐδε τους λιμενας και τας ἀγορας ἐτι δωσοιεν αὐτῳ καρπουσθαι και εἰδως το σαθρον του ἀοριστου την κατασκευην εὐθυς | ||
νομισμα ἐχουσιν , οὑτω και των πλουσιων τους οὐδενος ἀξιους καρπουσθαι τας ἀξιας ὡν κεκτηνται . , . . Βιων |
φαρμακου . Οὐκ ἐκκρινει δ ' ἡ γαστηρ ἐνιοτε καθαρτηριου δοθεντος , ἠτοι δια την ἰδιοτητα της του καμνοντος φυσεως | ||
προς τῳ Γ : ὁπερ ἐδει ποιησαι . Ἀπο του δοθεντος κυκλου τμημα ἀφελειν δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ δοθεισῃ γωνιᾳ |
δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
ἀγρια τῳ ἀρρενι και τῳ θηλει ἠ μονοις ἠ μαλιστα διαιρουσι , τα δε ἡμερα πλειοσιν ἰδεαις . ἐστι δε | ||
φανερωτεραι των δε ἀφανεστεραι . και γαρ κισθου δυο γενη διαιρουσι , το μεν ἀρρεν το δε θηλυ , τῳ |
οὐ γαρ με ληθεις , ἀλλα γιγνωσκω σαφως , καιπερ σκοτεινος , την γε σην αὐδην ὁμως . Ὠ δεινα | ||
των κεντρινων λεγει . Κιων : παραγενομενος . ἀϊδνης : σκοτεινος , μελας , ἀφανης . Βυθιοις : βυθοις . |
ὁ δε το μεν εἰσαγαγειν ὁμολογων , φασκων δε την μαντειαν ἐπι των ἰδιων του Παρνα - σιου στηναι προς | ||
' ] διωρισμενως και κεχωρισμενως ἐταξα δεξιοι ] ἐπιτηδειοι προς μαντειαν εὐωνυμους ] κακα μαντευομενους διαιταν ] διαγωγην Δεον εἰπειν |
, το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
ὡς τινες ἀποπεπτωκοτες της ἀρχαιας φωνης και ἐπι την ἀμαθιαν καταφευγοντες ποριζουσι μαρτυρας τινας του προειρησθαι ὑπο των ἀρχαιων τασδε | ||
μαχαιρα ἐκδικησει δικην , οἱ δ ' εἰς τας πολεις καταφευγοντες , ὁταν ἐν ἀσφαλει γεγενησθαι νομισωσιν , ἐλπιδος ἀπατῃ |
' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
περι Κυρηνην πολεων και δυναμεως ἁδρας περιεβαλετο ταις ἐλπισι μειζονα δυναστειαν . τοιαυτην οὐν αὐτου διανοιαν ἐχοντος ἡκεν ὁ παρ | ||
ποτοις εὐτραπελιαν κατανοησας των μεθυοντων τους ἀλλοτριως τα προς την δυναστειαν ἐχοντας παρελαβεν αὐτους ποτε κατ ' ἰδιαν παλιν ἐπι |
ἡμεων βασιλεα γενεσθαι , ἠτοι κληρῳ γε λαχοντα , ἠ ἐπιτρεψαντων τῳ Περσεων πληθεϊ τον ἀν ἐκεινο ἑληται , ἠ | ||
. ἀλλον δε διαιταν εἰληφοτα μεγαλην , ἑκατερον πεισαντα των ἐπιτρεψαντων , τον μεν ἀποτισαι τεσσαρα ταλαντα , τον δε |
, χρησμον παρα της Ἀθηνας εἰληφεν , ὁτι νικησει : ἐνσταντος δε του ἀγωνος εἰσελθων εἰς το θεατρον και κατω | ||
σικυας , ἀφαιρεσις δε και κλυσμος και ἀποσιτια ἁρμοδιος . ἐνσταντος δε του παθους ἐπιβροχαι καρωτικαι τε και ὑπνωτικα ἐπιχρισματα |
τα ἀντικειμενα φασκοντας ἐν τοις γενητοις εἰναι . μεταβολης δε ἀναιρουμενης οὐδ ' ἀν γενεσις οὐδ ' ἀν γενητον τι | ||
φυτου πως δυναται εἰναι ἡ ἐλαια ; της δε ἐλαιας ἀναιρουμενης οὐκ ἀναιρειται το καθολου φυτον , εἰσι γαρ ἀλλα |
, ἀλλ ' εὐθυς τινος και χροαν τρεπομενην και βλεμμα τεταραγμενον και προσωπον ὠργισμενον , οἱον ἐκ φθονου και μισους | ||
προειδως ὁτι ἀναγκη γενεσθαι καπνον πολυν και ἀτοπον , οὐτε τεταραγμενον δημον εἰς ταὐτο συναγει νουν ἐχων ἡγεμων , ἀλλα |
δυοιν κακοιν τοιν μεγιστοιν θατερον ἑλεσθαι , ἠ μη βουληθεντι κατειπειν τους ταυτα ποιησαντας οὐ περι ἐμου μονου ὀρρωδειν , | ||
ἡμας του θεου δικαιοτατης παιδειας οἱον προοιμιον . Τουτο των κατειπειν ᾑρημενων ἐκεινου σαφεστατος ἐλεγχος και τους ἀδικιαν κατ ' |
ΗΘΚ , ὡν αἱ δυο της λοιπης μειζονες ἐστωσαν παντῃ μεταλαμβανομεναι , ἐτι δε αἱ τρεις τεσσαρων ὀρθων ἐλασσονες : | ||
γαρ τριγωνου αἱ δυο πλευραι της λοιπης μειζονες εἰσι παντη μεταλαμβανομεναι . πως μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως |
Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
τους νεανισκους λεγων , ὁτι κινδυνος αὐτοις εἰη ἐκ Νινυου βασιλευσαντος ἀποθανεισθαι : δειν οὐν ὑποφθασαντας ἐκεινον τε και την | ||
ἐνδον ἠ ἐν τῳ προναῳ κειται , θρονος ἐστιν Ἀριμνηστου βασιλευσαντος ἐν Τυρσηνοις , ὁς πρωτος βαρβαρων ἀναθηματι τον ἐν |
τις μονον ἐσχεν ἐγκαλεσαι αὐτῳ , ὁτι δη ὑπο περιττης πραοτητος και αἰδους πλειονος ἠ ἐχρην τῃ μητρι , ἐν | ||
τε και θεων προνοιᾳ σωζομενοι . Φαιστυλος δε της ἀλογου πραοτητος ὑποψιᾳ κινηθεις μη φρονειν αὐτον ὁμοια τοις λογοις ἀποκρινεται |
και τα συμφεροντα , ἁ και πολλη ἀναγκη ποιειν ὑμας μεμνημενους των ὁρκων , ὡς προς εἰδοτας ἁπαντας οὐκ οἰδ | ||
γαρ ἀν αὐτοις προσηκοι μη προς ἡδονας τραπεσθαι , ἀλλα μεμνημενους ἀν τον νουν προσε - χειν . Ἐν δε |
προϊασιν . ἀλλ ' εἰ τουτο , και ἡ αὐτοδυας προτερα μεν ἐσται της νεωτερας , νεωτερα δε της προτερας | ||
ἐκ της ἀποφασεως των ἀκρων γνωριζονται : ἁ γαρ μητε προτερα ἀλληλων μητε ὑστερα , ταυτα ἁμα . τρια δε |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
ἀπηνεας δε και μεμηνοτας κεινους ἐκρινας . Ὁκοσα γαρ ἰνδαλμοισι διαλλαττοντα ἀνα τον ἠερα πλαζει ἡμεας , ἁ δη κοσμῳ | ||
κρασει τε και τῃ των πρωτων προσληψει σωματων , ἀλληλων διαλλαττοντα , φερε τι και περι των κατα μερος εἰπωμεν |
ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
. . ἰσως Ἐριννυς ἐστι : τα γαρ ἀποτροπαια των φαντασματων τραγῳδοις μαλλον ἁρμοττει . ἐκ τραγῳδιας : Ὡς οἱ | ||
. μαλιστα δ ' ἐνοχλουνται οἱ μελαγχολικοι ὑπο των τοιουτων φαντασματων : εὐκινητοι γαρ ὀντες ὡς πολλου και παχεος ἐν |
τινος φαντασια , τρια εὐθυς ἐπιγινεται : ἀφορμη ἐκ του φανεντος , ὁρμη προς το φανεν , τριτον ἐνδοιασμος ἀμφικλινης | ||
ἁπαντων ὀψεις , ὡσπερ ἐν νυκτι βαθειᾳ πολλου φωτος αἰφνιδιον φανεντος : ἐκπλαγεντες δε οἱ βαρβαροι προσεκυνησαν και οὐδεις ἐδοκει |
αἰγας . Ἐτι λεγουσης αὐτης και του Διονυσοφανους τα γνωρισματα φιλουντος και ὑπο περιττης ἡδονης δακρυον - τος ὁ Ἀστυλος | ||
. φιλιας δε της σης ἐπιθυμησας δι ' ἐμου του φιλουντος ἀμφω τουθ ' αὑτῳ γενεσθαι βουληθεις ἐρχεται μετα γραμματων |
Μαραθωνα δε ὑστερον τον Ἐπωπεως του Ἀλωεως του Ἡλιου φευγοντα ἀνομιαν και ὑβριν του πατρος ἐς τα παραθαλασσια μετοικησαι της | ||
αἱμα πολυ ἐκκεχυμενον ἐπι της γης και πασαν ἀσεβειαν και ἀνομιαν γενομενην ἐπ ' αὐτης , εἰσελθοντες εἰπον προς ἀλληλους |
: δηλον δε ἐκ του την βραχειαν ἠ διπλου συμφωνου παρατεθεντος ἠ ἑνος φωνηεντος γενεσθαι μακραν . ἐτι των συλλαβων | ||
το καλλιον , ὡς ἀπο τινος συγκρισεως και το λευκον παρατεθεντος αὐτῳ του μελανος λευκοτερον φαινε - ται . λεγει |
ὡροσκοπῳ , προσετι δε και τον κυριον του κλιματος μη ἐναντιουσθαι τῳ κλιματι ἐν ᾡ ἡ καταρχη μητε τῃ Σεληνῃ | ||
δε και κατα τετραγωνον των φωτων ὀντων τους κληρους ἑαυτοις ἐναντιουσθαι : και ἐπι τουτου του εἰδους τους πρακτικους τινες |
μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
ἀναπνοας παρασκευαζει γινεσθαι , ὁποια ἐν τε ταις κατα το μεσαιτατον , και ταις κατα το διαφραγμα και τον ὑπεζωκοτα | ||
, ἐπιγαστριον , το δε ἑκατερωθεν κενεων . το δε μεσαιτατον του λαγονος ὀμφαλος . το δε ὑπο τουτον ἰτρον |
τας νησους , καθως ἠσαν ἐν τῳ του βασιλεως καιρῳ τεταγμεναι , Ἰμβρον μεν Παλαμηδῃ τῳ της Αἰνου ἐπαρχοντι , | ||
ἡ γαρ ἐκ δυο ὀνοματων και αἱ οὑτως κατειλημμεναι ἀλογοι τεταγμεναι μεν εἰσιν , οὐκετι δε και ῥηται , και |
ἡγησαμεθα προσηκειν ἑαυτοις τας μεν πραξεις ἐν ταις αὐτων των φαντασιων ἐπιβολαις ῥυθμιζειν , ὁπως μηδ ' ἐν τοις τυχουσιν | ||
: και περι πλουτον , συ περι την χρησιν των φαντασιων . ὁρα , εἰ ἐν τουτῳ σου πλεον ἐχουσιν |
σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει το μυσος εἰς | ||
βλασφημουντων , ὑβριζοντων , ἀπειλουντων , ὠθουντων , ὠθουμενων , βαλλοντων , βαλλομενων , κτεινοντων , κτεινομενων , παντα δεινα |
γεννωμενῳ , του βρεφους εἰς το στομιον ἠδη της ὑστερας ἐμπιπτοντος και των ἁρμων της κυοφορουσης λυομενων ἀμφοτεροις κινδυνον ἰσοθανατον | ||
και ἀνταποφερομενων . βροντας δε και ἀστραπας ἀπο θερμου γινεσθαι ἐμπιπτοντος εἰς τα νεφη . σεισμους δε γινεσθαι του ἀνωθεν |
και παλινδρομων , ἐνιοις δε και ἀνορεξια . Τοις δε παιδιοις κοιμωμενοις και μασησις της γλωττης μετα προβολης , σχηματιζομενου | ||
Διωνης εἰκασας και ταυτα καλῃ ; ταυτα γυνη πρεσβυτις μυθολογειτω παιδιοις εὐκολως θελγομενοις τα ὠτα και προς ὑπνον πολλακις ὑφ |
πονηροτερου ἀρχεσθαι , ἐαν μη αὐτος ἐθελῃ ἀρχειν : ἡν δεισαντες μοι φαινονται ἀρχειν , ὁταν ἀρχωσιν , οἱ ἐπιεικεις | ||
και ἡμας αὐτους . εἰ δε προσεχωρησαμεν προτερον τῳ Μηδῳ δεισαντες , ὡσπερ και ἀλλοι , περι τῃ χωρᾳ , |
φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
ἁ διδωσιν αὐτοις ὁ νομος : και ἐποιησεν οὑτως . γραφεντος δε του προβουλευματος , και μετα ταυτ ' ἐπικυρωσαντος | ||
τας ἐκκειμενας τηρησεις του ἐπικυκλου κεντρον το Ε , και γραφεντος περι αὐτο του ΖΗ ἐπικυκλου ἠχθωσαν μεν ἀπο του |
αὐτων οὐδενα , δια παντος δε προς ὁμιλουντας και τογε θεωρικον διδοντας ' ἀλλον τροπον διανεμοντας , ἰσως ? οἱ | ||
ταυτα ἡκε Παναθηναιων ὀντων των μεγαλων τῃ διαδοσει προς το θεωρικον , και ἐπειδη οἱ ἀλλοι δημοται ἐλαμβανον , ἠξιου |
δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
, ὡς και πλειον ἐχειν ἐκεινου : ὑψους δε και μεγαλοπρεπειας και καθολου του ἱστορικου πλασματος οὐκ ἐπετυχεν : ἀλλ | ||
χαρακτηρ , τοις δε τας ἱστορικας πραγματειας ἐκφερουσιν , αἱς μεγαλοπρεπειας τε δει και σεμνολογιας και καταπληξεως , παντος μαλιστα |
βιᾳ δε ἐαν φαγοι , εἰ τυχοι , δριμεα πολεμιων πολιορκουντων , εἰτα λοιπον διψησας ἐξερχεται και ἀπολλυται , εἰ | ||
, και την μεν χωραν κατασχοντων , την δε πολιν πολιορκουντων , οἱ μεν Ἐπιδαμνιοι , καθ ' ἑαυτους οὐκ |
, κἀν μη ὑφ ' ἑκοντος ἀναιρεθῃ , κατα του κτειναντος φονωσι , νικωντος του οἰκειου παθους τον ἀκριβη των | ||
, δεδιοτες οὐ πορθησιν ἀλλα δουλειαν την ὑπ ' ἀνδροφονου κτειναντος ἡγεμονα και εὐεργετηνἀμφοτερα γαρ ἠν αὐτῳ Καισαρἀπεμαχοντο μεν ἐφ |
: ἐπι των τυφομανων γεροντων . Των ἐπι κοσκινῳ : μαντευομενων δηλονοτι . Και , Των ἀπο τριποδος , και | ||
! ! ! μαντειον ] ἐπε ! [ ] τωμ μαντευομενων [ ἑνεκεν ] εἰ θεμι [ ] ! ! |
Ποτιδαιατης ἐστη ἐν χειμερινῳ καιρῳ παννυχιος εὐχομενος . και τοσουτον μεταρσιος , φησι , γεγονε την ψυχην , ὡστε μη | ||
, δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , ὠ φιλε |
πληγην βιασα - μενος ὑμας ἐπιτρεφθηναι ἰατρῳ , μαλλον του ἀποκτειναντος φονευς ἐστιν , ὁ ἀρξας της πληγης φονευς γιγνεται | ||
αἰχμαλωτισθεις ὑπο Περσων ἀνηνεχθη ὡς βασιλεα , Ὀροιτου τον Πολυκρατη ἀποκτειναντος . θεραπευσας δ ' ὁ Δημοκηδης Ἀτοσσαν την Δαρειου |
Ἡ ἀνω Μυσια περιοριζεται ἀπο μεν δυσεως Δαλματιᾳ κατα την εἰρημενην γραμμην ἀπο της ἐκτροπης του Σαουου ποταμου μεχρι του | ||
ἐνταυθα πεμπει τους ] ἐνταυθα , φησι , προς την εἰρημενην νησον την Ψυτταλειαν πεμπει τουτους ὁ Ξερξης , ὁπως |
ὁρωντες ἁλισκομενην ἐβοηθουν , οἱ τε περι τον Ἀγαθοκλεα τῳ προτερηματι τεθαρρηκοτες και νομιζοντες ἑνι κινδυνῳ καταλυσειν παντα τον πολεμον | ||
ἁπαντες ἀποθνησκουσιν . Διαφθαρεντων δε τουτων ἐπαρθεντες οἱ Αἰκανοι τῳ προτερηματι παρησαν ἐπι τον χαρακα των Ῥωμαιων , την τε |
εἰποντα , κακοδαιμονα τε και θεοις ἐχθρον ὀνομαζων , και ἀπιστειν προσποιῃ και ἀγανακτεις και σχετλιαζεις . ὁμως δε τα | ||
φιλον οὐ δηπου τολμῳην ἀν ἐξαπαταν και ἐκεινῳ τοιουτῳ ὀντι ἀπιστειν , οὑ και ἀποθανοντος τρια ἐτη ἐτυραννευθησαν Ἀθηναιοι ὑπο |
προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
βασιληα : ἀλλ ' οὐχ ἡμεριδων θαλερην ἐδοκευεν ὀπωρην πεπταμενην χαριεντος ἐπι ξυνοχῃσι καρηνου . ὀψε δε θαμβησασα τοσην ἀνενεικατο | ||
και καταμετρουντα ; φερε προς Διος , ἀρα ἀκηκοας ζωγραφου χαριεντος ἐργον , γραφην τινα προθεντος εἰς το φανερον ἱππου |
προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
, οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
γαρ πεισθησεσθε , ἀν τι δοκωμεν λεγειν συμφερον , ἠ βεβαιοτερον περι ὡν ἐγωκατ ' ἐσεσθε πεπεισμενοι . ἀν γαρ | ||
κεκρικα . και γαρ οἱ μαινομενοι : ἀλλ ' ὁσῳ βεβαιοτερον κρινουσι τα οὐκ ὀντα , τοσουτῳ πλειονος ἐλλεβορου δεονται |
ἐμφυτον το προς τους δημοτικους ἐχοντα μισος δια προγονων και παρεσκευασμενον ἁπασῃ μηχανῃ κωλυειν τα γινομενα , των τε νεων | ||
το θειον , προς μεν τα φαυλα καλως και ἀφθονως παρεσκευασμενον , προς δε τα κρειττω ἀπορον ; Οὐπω λεγω |
οὐ γαρ νυν ἐδει λεγειν , οὐδ ' εἰς την προκλησιν γραφειν ἐν ᾑ βασανιζειν ἐξῃτει , ἀλλα λαχοντ ' | ||
θαρρησαι τῳ Ἀπολλωνι περι μουσικης . δεξαμενου δε τουτου την προκλησιν , κατηκουσαν μεν αἱ Μουσαι ἀμφοιν , γινεται δε |
, αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
πραξεις προεχομενος ἐμου πλεον ἐχειν ἀξιοι : ποτερον ἐτη πλειω στρατευσαμενος ἠ μαχας πλειους ἀγωνισαμενος ἠ τραυματα πλειω λαβων ἠ | ||
, ἁτε των μεν συστρατιωτης γενομενος , ἐπι δε τους στρατευσαμενος , ὁς αὐτα ταυτα φησι περι Ἑκτορος . Διδαχη |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
τον νεανισκον ἀγνοιας . ἐστι δε ἐλεγκτικον . ἀκροχειριζεσθαι . πυκτευειν ἠ παγκρατιαζειν προς ἑτερον ἀνευ συμπλοκης , ἠ ὁλως | ||
την διαθηκην ἐποιησεν . Ἐρατοσθενης δε φησι Τυρρηνους προς αὐλον πυκτευειν . Ποσειδωνιος δε φησι : Κελτοι παρα το δειπνον |
ἀλλα τριποδας πολλους ἀλληλων πλησιον , ὡστε τον ἑνος ἁπτομενον παραπεμπειν δια της ψαυσεως την ἐπηχησιν ἑκαστῳ , και διαμενειν | ||
νηα , οἱονει πομπινος τις ὠν . Πομπιλος παρα το παραπεμπειν τους πλεοντας : ὁτι παραπομπευει την νηα , οἱ |
ἀν ἐγχωρῃ μοριων , ἱνα τους ἐν τοις οἰκειοις λογοις συνισταμενους ἑκαστῳ των φθογγων ἀπο του εἰρημενου κοινου περατος ἐχοντες | ||
μεν διαθεσεις τραυματων γινομενας , ποικιλους δε και μεγαλους ἀγωνας συνισταμενους ὑπερ της νικης . Ὀξαθρης δ ' ὁ Περσης |
, μονου δε ἐμβαλουσα ὑδατος και τοις χειλεσι προσφερουσα πληρου φιληματων το ἐκπωμα και οὑτως διδου τοις δεομενοις . ἐστι | ||
δε μηρων ἁγνον οὐ κατηιδεσω , ὠ δυσχαριστε των πικρων φιληματων . Πως ἀν τις διακρινειε τον κολακα του φιλου |
οὐν οἱ [ θεων ] των ἀστερων ἁπαντα ἐξαρτωντες οὐκ ἀπολεισθαι φασιν Ἀρεος εἰς διαλλαγας ἐλθοντος , τα δ ' | ||
διενεχθεντας προς ἀλληλους μετ ' ἐνιαυτον και ἑξ μηνας κακως ἀπολεισθαι και ὑφ ' ἑτερων διαδεχθηναι , ἀπο δυσμων δε |
ἐπιμελεια μεν εὐ διατιθησι , ῥᾳθυμια δε ἀκροσφαλη και σαθραν ἀπεργαζεται . μη γαρ δη οἰου , εἰ μεν οἰκιαν | ||
και ψυξεις πραξεων και κινδυνους και ἐκτρωσμους και αἱμαγμους γυναικων ἀπεργαζεται και νοσους . Και ἐαν ἐν Ἡλιου οἰκῳ ἡ |
και Παρθυαιοι τετρακισχιλιοι . συμμαχοι δε εἱποντο βασιλεες και τετραρχαι Γαλατων των ἐν Ἀσιᾳ , πεζον τε ἀγοντες πολυν ἀλλον | ||
ἐπεστειλα σοι δι ' ἀνδρος και λεγειν δεινου και πρωτου Γαλατων και ἡμιν ἐπιτηδειου . συ δ ' ὁτι μεν |