| οἱ λογοι των ἀνομιων ὑμων ἐνωπιον [ ] του μεγαλου ἁγιου κατα προσωπον ὑμων : εἰτ ' ἀναφελει τα παντα | Χριστου και ἡ ἀγαπη του θεου και ἡ κοινωνια του ἁγιου πνευματος μετα παντων ὑμων . Παυλος ἀποστολος , οὐκ |
| εἰς ἡμας ἐλθουσα παραδοσις ἐχει , το σωμα Μωυσεως του ἁγιου και οὐκ ἐλουσαντο ἀλλ ' οὐτε ἐκοινωθησαν οἱ ἀγγελοι | ποιῳ ὀνοματι ἐποιησατε τουτο ὑμεις ; τοτε Πετρος πλησθεις πνευματος ἁγιου εἰπεν προς αὐτους , Ἀρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι |
| το βαϲιλικον φαρμακον προϲλαμβανον νιτρου ἠ ἀϲβεϲτου ἠ εὐφορβιου ἠ θειου ἀπυρου ἠ ἀγριαϲ περιϲτεραϲ κοπρου ἠ ὀποπανακοϲ ἠ ϲαγαπηνου | ἐπετιθουν τας χειρας ἐπ ' αὐτους , και ἐλαμβανον πνευμα ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως |
| φερει : ὁ δε γε τἀνθρωπου πεφυκεν ἀπο γε του θειου λογου . ὁ τροπος ἀνθρωποισι δαιμων ἀγαθος , οἱς | οὐν [ και ] ἡ πρωτη δικαιωματα λατρειας το τε ἁγιον κοσμικον . σκηνη γαρ κατεσκευασθη ἡ πρωτη ἐν ᾑ |
| τρητου δονακος [ και καλαμου ] φθογγῳ προσσυμβαλωμεν [ ] κρουματων ἐμμελειαν [ και ] ἀγωγην πνευματος [ ! ! | Σαββατον ἐστιν , και οὐκ ἐξεστιν σοι ἀραι τον κραβαττον σου . ὁ δε ἀπεκριθη αὐτοις , Ὁ ποιησας με |
| , λυραν ζωγραφουσιν : αὑτη γαρ συνεχειαν φυλαττει των ἰδιων κρουματων . Ἀνθρωπον παλαι μεν ἀποσταντα των ἰδιων νοηματων , | ἰδιῳ ὀφθαλμῳ οὐ κατανοεις ; πως δυνασαι λεγειν τῳ ἀδελφῳ σου , Ἀδελφε , ἀφες ἐκβαλω το καρφος το ἐν |
| ἐχοι Σωκρατη ἐπαινεσαι και θαυμασια : ἀλλα των μεν ἀλλων ἐπιτηδευματων ταχ ' ἀν τις και περι ἀλλου τοιαυτα εἰποι | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| οὐκ ἀν ποτε λεγοιμεν , ἀλλα ἀμφισβητησιμον , περι καλων ἐπιτηδευματων και μη , νικην τε και ἡτταν λεγοντες μαχης | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| διαφεροντων ἐνικησεν ὁ Φιλιππος . των δε περι τον Ὀνομαρχον καταφυγοντων εἰς την θαλατταν και τυχικως παραπλεοντος του Ἀθηναιου Χαρητος | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| και προς ἁπαντας εὐπρεπης λεγεσθαι ἡ Λευκανων ἐγενετο βοηθεια των καταφυγοντων ἐπ ' αὐτους : ὡς κοινον δη τι τουτο | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| αἰτιον ὑγειας : ἀντι δε της ὑγειας μεταληφθεντος του μη ἐπιπολαζειν τα σιτια τῳ στοματι της κοιλιας γνωριμον το τον | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| , ὁπερ ἐστι το Γ , Β μεσος το μη ἐπιπολαζειν τα σιτια , Α μειζων το ὑγιαινειν . το | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| μεν την ἐκκρισιν ἀποσυνεργουντα δει πολλην ἡσυχιαν ἀγειν και ἀναρροπως κατακλινειν και σπογγους ἀποτεθλιμμενους ἐν ὀξυκρατῳ περιβαλλειν ἐφηβαιῳ και ὀσφυι | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
| ἐν τῳ βαθει μεταφερειν : τα δε πολλα ἐπι πλευραν κατακλινειν , και ὑποστρωννυειν καλαμινθης φυλλα και πηγανου και ἀγνου | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| ἐγω συμβεβουλευκα και ἐγω ἐγραψα , ὁσον δε τουτο ἐκεινου ἐπιεικεστερον εἰρηται και ταπεινοτερον ; ἀλλ ' οὑτος μεν εἰς | ἁμαρτιας μεν , ὁτι οὐ πιστευουσιν εἰς ἐμε : περι δικαιοσυνης δε , ὁτι προς τον πατερα ὑπαγω και οὐκετι |
| ἐσται και διαταξαι και μεταθειναι ἀλλον ἀντι του προγνωσθεντος χειρονος ἐπιεικεστερον τροπον , ᾡ τελευτησαι δυναιτ ' ἀν ; ἐγω | του θεου . ἠλθεν γαρ Ἰωαννης προς ὑμας ἐν ὁδῳ δικαιοσυνης , και οὐκ ἐπιστευσατε αὐτῳ : οἱ δε τελωναι |
| ἐμμεναι ἀνδρων . Ποτερον οἱ παλαιοι την ἐνεργειαν της προγνωσεως ἐπισταμενοι δια το μεγαλαυχες και ἀνθρωπινῃ φυσει δυσεφικτον φθονῳ ἐνεχθεντες | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| την καταστασιν : ἐπανεμειναν γαρ οἱ Ἀθηναιοι διατριβοντες , εὐ ἐπισταμενοι ὁτι ἐμελλον Λακεδαιμονιοι πευσεσθαι ἡκοντα παρα του βαρβαρου ἀγγελον | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| φοβῳ και ἀπειλαις , ἐστιν ἁ δε και τοις ὁπλοις καταστρεψαμενος . ἐς δε την Ἰαϊτζαν ἐλθων αἱρει και ταυτην | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| ἀδικιης κατεστρεψατο , ὡς εἰρηται μοι προτερον . Τουτον δε καταστρεψαμενος οὑτω πασης της Ἀσιης ἠρξε . Περσας δε οἰδα | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| τῃ αὐτῃ ἐφαπτομενῃ και τῃ ἑτερᾳ των διαμετρων . ἐστωσαν ἀντικειμεναι , ὡν διαμετροι αἱ ΑΕΓ , ΒΕΔ , και | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| ἐλλιπως αὐτο δια συντομιαν ἀπαγγειλας : οὐτε γαρ τινες αἱ ἀντικειμεναι εἰρηται οὐτε τισιν ἀντικειμεναι . το δε πληρες της | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| συνναυμαχησασι . 〚 ὑπερφρονησωμεν , ἀλαζονευθωμεν , μεγαλαυχησωμεν . 〛 κυματων ἐν ἀγκαλαις : και ταυτα ὀντες ἐν πολλοις κινδυνοις | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| πελαγος ἐκληθη : ἐκβληθεις δ ' ὁ Ἰκαρος ὑπο των κυματων παρα του πατρος ἐταφη . Δασειαν νυκτα : την | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| ἑτερα εἰσφεροντων εἰς ἐρανον , αὐτου μη ἐχοντος τι εἰσενεγκειν ὑποσχομενου δε την της γοργονος κομισαι κεφαλην , πολυδεκτης ἐρων | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| διαρρηδην περι τουτων ἐπιστειλαντος το κατ ' ἀρχας εὐθυς και ὑποσχομενου τουτους βελτιστους και ἀριστους κρινειν , οἱτινες ἀν της | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| τετριμμενον μετα ῥοδινου ἠ δαφνιδων πιεσμα ἠ χυλῳ κονυζης ἠ πολιου ἠ παρθενιου μετ ' ἰσου ῥοδινου κεχλιασμενῳ , ἠ | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| και κηρου και ἰρεως και μαννης . ἀσθματικοις πομα διδοται πολιου , ἀβροτονου , καστο - ριου , χαμαιπιτυος , | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| ἠτοι δια χρονου παρα φυσιν συστελλομενου , οὐκ ἐασουσιν ἐμοι δομεναι βιον ἠδε φαρετραν . μετασχηματιζουσι δε ἠτοι γενος , | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| φωνηεν - τα , το ἑν ἀποβαλλουσιν , οἱον δουναι δομεναι , θειναι θεμεναι : εἰ εὑρεθῃ ἑν φωνηεν , | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| καθ ' ἑκαστον κλιμα προτεθεν τασσομενων μοναις παλιν ἀρκεσθησομεθα δυσι διαμετροις τῃ τε κατα την τομην του μεσημβρινου και του | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| ἐκπεσῃ , ἐκει γενομενου Κρονου ἠ ἐν τοις τετραγωνοις ἠ διαμετροις ἐσται ὁ θανατος ἠ ἐπισφαλης κλιμακτηρ σωματικος ἠ πρακτικος | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| ' αἰπεινα καρηνα , ὁς ῥα δικασπολιῃ μελεται και ἀκευμασι νουσων : ἀλλοτε δ ' αὐ Φοιβου κιθαρην μετα χερσιν | αὐτοι ἡγιασμενοι ἐν ἀληθειᾳ . Οὐ περι τουτων δε ἐρωτω μονον , ἀλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου |
| μανθανειν , δι ' ὀλιγων ἐπιμνησθεντα νυν ἐν τῳ Περι νουσων πρωτῳ ” Φρενιτις δε ὡδε ἐχει : το αἱμα | δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει και οὐκ εἰς τον ἑτερον : |
| ΔΒ προς το ΒΓ λογον ἐχοντος δεδομενον και του ΑΔ δεδομενου ὑπαρχοντος , δεδομενον και ῥητον ὀν και ἀλογον , | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| ὑπο συναμφοτερου της ΒΑΓ και της ΕΔ . Ἐαν κυκλου δεδομενου τῃ θεσει ἐπι της διαμετρου δοθεν σημειον ληφθῃ , | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| ' εὐθεως ἠξιουν κληθηναι τον Αἰσωπον . του δ ' ἀφικομενου και σταντος ἐπι το μεσον , οἱ Σαμιοι την | οἰκῳ Δαυιδ παιδος αὐτου , καθως ἐλαλησεν δια στοματος των ἁγιων ἀπ ' αἰωνος προφητων αὐτου , σωτηριαν ἐξ ἐχθρων |
| αὐτον ἀνθρωπων οὐ πολλων . Τριπτολεμου δε ἐκ της Ἀττικης ἀφικομενου τον τε καρπον λαμβανει τον ἡμερον και οἰκισαι διδαχθεις | ὁ και ἐποιησα ἐν Ἱεροσολυμοις , και πολλους τε των ἁγιων ἐγω ἐν φυλακαις κατεκλεισα την παρα των ἀρχιερεων ἐξουσιαν |
| μοι συμβουλευεις ψευσασθαι την πολιτειαν ; τι δε λεγων θανατου καταφρονειν , δια τεχνης φευγειν αὐτον καταγγελλεις ; ἐγω μεν | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| . Οὑτω δε διακειται τοτε , ὡς και του νοειν καταφρονειν , ὁ τον ἀλλον χρονον ἠσπαζετο , ὁτι το | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| κἀμαρτυρησας ψευδος , ὡστ ' ἀνεψυχης . Κοὐδεις σοὐστιν των πλουτουντων , μα τον Ἡφαιστον , προσομοιως καλλιτραπεζος και βουλομενος | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| . ἀγαθα Κιλικων : ἐπι των ἀπο των οὐ προςηκοντων πλουτουντων . προδοτης γαρ τις των Κιλικων προδους Μιλιτον ηὐπορησεν | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| ἐλαιου # ιβ . ἁρμοττει δε και το βασιλικον φαρμακον προσλαμβανον νιτρου ἠ ἀσβεστου ἠ εὐφορβιου ἠ θειου ἀπυρου ἠ | , και ἡ φωνη ἡν ἠκουσα ὡς κιθαρῳδων κιθαριζοντων ἐν ταις κιθαραις αὐτων . και ᾀδουσιν [ ὡς ] ᾠδην |
| κλινεται τρεπον την ἐσχατην εἰς μαι και ἐν τῃ παραληγουσῃ προσλαμβανον το ω μεγα ὑποτακτικον παθητικον ποιει . . . | της ὁμολογιας : οὐ γαρ ἐχομεν ἀρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ἀσθενειαις ἡμων , πεπειρασμενον δε κατα παντα καθ ' |
| , δια τουτο ἐξανισταται εἰπεν , ἀντι του της βασιλειας ἐκβληθησεται . . ἡ τεξεται ] ἡτις τεξεται . φερτερον | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| μεταδιωκων , ἐκβληθησεται μεν τα ἐπωνυμα της Ἀγαρ προπαιδευματα , ἐκβληθησεται δε και ὁ σοφιστης αὐτων υἱος ἐπικλησιν Ἰσμαηλ . | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| πανσοφος ἡ εἰωθυια ἐστι του Σωκρατους εἰρωνεια : το γαρ λασιον και τραχυ οὐκ ἐστιν ἐπαινετον , ὡστε σκωπτει τον | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| τοις ἰχνεσιν , ὑποτρεχει δε ἡμεριδας και της καλαμης το λασιον , ἀφανιζων το σωμα και καλυπτομενος ἐριφων μιμειται ἐπιβουλον | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| ἰσοπληθη . μειζων δε ἡ ΑΒΓΔ πυραμις των ἐν αὐτῃ πρισματων παντων . μειζον ἀρα και το Ω στερεον των | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| πρισματα ἰσουψη τῳ κυλινδρῳ : και ἑκαστον ἀρα των ἀνασταθεντων πρισματων μειζον ἐστιν ἠ το ἡμισυ μερος του καθ ' | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| τριτον τουτων ὑπολογιστεον ὑπερ της ἀνωμαλιας του πλου , ὡς καταλειπεσθαι και την τουτων των μεσημβρινων διαστασιν σταδιων ὀκτακισχιλιων ἑξακοσιων | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| . νδʹ . Του ὀμματος παραφερομενου τα πορρω των ὁρωμενων καταλειπεσθαι δοξει . ἐστω γαρ ὀμμα το Β , ἀφ | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| ἐν τουτῳ δε οἱ προς την πολιν αὐτων το πρωτον καταφυγοντες ὡς ἑωρων ταυτα γιγνομενα , αὐτοι τε παλιν ἀπο | της θλιψεως δια την χαραν ὁτι ἐγεννηθη ἀνθρωπος εἰς τον κοσμον . και ὑμεις οὐν νυν μεν λυπην ἐχετε : |
| παρα την Κωπαϊδα λιμνην , ἡττηθεντες , ἐς τον Ἑλικωνα καταφυγοντες ἐσπεισαντο τοις Βοιωτοις ἡμερας τινας , ἐν αἱς βουλευσαμενοι | του θεου ἐστιν , ὁτι πολλοι ψευδοπροφηται ἐξεληλυθασιν εἰς τον κοσμον . ἐν τουτῳ γινωσκετε το πνευμα του θεου : |
| γυμνωσιν ὠνειδιζετο λεγουσης , ὡς „ ἐγω και χειμωνος και θερους τοις φυλλοις μου κεκαλλωπισμαι και ἀειφυλλος πεφυκα : συ | και την θαλασσαν , ὁτι κατεβη ὁ διαβολος προς ὑμας ἐχων θυμον μεγαν , εἰδως ὁτι ὀλιγον καιρον ἐχει . |
| το ὑψηλον των ὀρων των προς της Ἰταλιας κωλυονται πνεοντες θερους ὡρᾳ τον τε ἀερα τον ταυτῃ και την γην | εἰ τις ἐστιν ἀνεγκλητος , μιας γυναικος ἀνηρ , τεκνα ἐχων πιστα , μη ἐν κατηγοριᾳ ἀσωτιας ἠ ἀνυποτακτα . |
| και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| : οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| ἐπαγγελιαις και ἀφαιρουμεναι αὐτον του φρονειν : ἠπατησεν ἐφειλκυσατο : τερπειν δυναμενοις : πορθησιν και ταραχην . βιου συγχυσιν τῃ | ἐμνησθημεν ὁτι ἐκεινος ὁ πλανος εἰπεν ἐτι ζων , Μετα τρεις ἡμερας ἐγειρομαι . κελευσον οὐν ἀσφαλισθηναι τον ταφον ἑως |
| ὑαλοειδεες εἰναι κλειονται θνητοισι θυηπολεουσι τοπαζοι . Φημι δε τοι τερπειν και ὀπαλλιον οὐρανιωνας ἀγλαον , ἱμερτου τερενα χροα παιδος | ἐστιν των δωδεκα φυλων υἱων Ἰσραηλ : ἀπο ἀνατολης πυλωνες τρεις , και ἀπο βορρα πυλωνες τρεις , και ἀπο |
| αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | μετα των δωδεκα . και ἐσθιοντων αὐτων εἰπεν , Ἀμην λεγω ὑμιν ὁτι εἱς ἐξ ὑμων παραδωσει με . και |
| δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι | του ἀγρου πως αὐξανουσιν : οὐ κοπιωσιν οὐδε νηθουσιν : λεγω δε ὑμιν ὁτι οὐδε Σολομων ἐν πασῃ τῃ δοξῃ |
| αὐτος ἀνηρ στρατιαν πολεμιων τρεψαμενος , ὡσπερ ἐγω την Ἀντιατων ἐπικουρον τοις πολιορκουμενοις ἀφικομενην ; ἐω γαρ λεγειν , ὁτι | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| μαχῃ σφισιν , ἠ Πλατωνα λεγω , ἠ και ὁντινουν ἐπικουρον και βοηθον , τα των τυραννων κακα εἰς μεσον | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| ἐγω την ἀληθινην δοξαν ἐσεσθαι και λογον ἡμων μεν ὀντων ἐπιεικων βελτιω , φαυλων δε , τοὐναντιον . . . | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| ἐχει γαρ τα φυσει ἀγαθα και κρειττω μετα φιλων και ἐπιεικων ἠτοι ὁμοιων αὐτῳ ἠ μετα ὀθνειων και κατα τα | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| ἐκστηναι ἑαυτου τον φιλοσοφον , και , ὡς εἰπον , μεταρσιον γενεσθαι την ψυχην . στασιν δε ἐνταυθα καλει οὐ | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| ἀλλ ' ἐτι ἠν ὁ μεν Ἀβραμ πατηρ μετεωρος την μεταρσιον των κατα τον ἀερα συμβαινοντων και την μετεωρον των | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| διεκρινετο . και ὁ τουτο ποιων , οὑτος ἠν ὁ ἐπιψηφιζειν λεγομενος . ἐπιψηφιζειν τους παροντας . ἀντι του ταις | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| βουλην τελος μηθεν ἐκφερειν εἰς τον δημον μητ ' ἐκεινον ἐπιψηφιζειν , πριν ἀν τοις Οὐολουσκοις εὐτρεπη γενηται τα περι | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| ἐαν τα ὁπλα ἀποθωνται και το φρουριον ἐκλιπωσιν . οὐ προσδεξαμενων δε των ἀνδρων τας προκλησεις , ἀλλα τον εὐγενη | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| τας ἐν τῃ Βοιωτιᾳ πολεις . ἀσμενως δε των Ἀθηναιων προσδεξαμενων , περι τε των κατα την ἐπιθεσιν διοικησεων διελομενων | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| ' Αἰγινῃ . Σωκρατης δ ' ὁ φιλοσοφος ὁ παντων καταφρονων του Ἀλκιβιαδου καλλους οὐχ ἡττων ἐστιν ; ὡς και | μισθον ἀρξαμενος ἀπο των ἐσχατων ἑως των πρωτων . και ἐλθοντες οἱ περι την ἑνδεκατην ὡραν ἐλαβον ἀνα δηναριον . |
| , και Ἀθηναζε ἐλθειν και μη σπουδασαι γνωσθηναι , δοξης καταφρονων . Και εἰδεναι μεν Σωκρατην , ἀγνοεισθαι δε ὑπ | τοις στρατιωταις λεγοντες , Εἰπατε ὁτι Οἱ μαθηται αὐτου νυκτος ἐλθοντες ἐκλεψαν αὐτον ἡμων κοιμωμενων . και ἐαν ἀκουσθῃ τουτο |
| . . Εὐριπιδης Ἰωνι : ποτερον θεατης , ἠ χαριν μαντευματων ; , και Αἰσχυλος : βοαις τοιουδε πραγματος θεωρος | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| ὀντα ἐκ του συστηματος παρεκαλουν αὐτον δια την ἐπιτυχιαν των μαντευματων και οὐθεν ὁ τι μη δοξειεν ἐκεινῳ προὐλεγον . | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| την εἰκονα και το πληθος των ἀκολουθων τῃ φορᾳ των καταφερομενων ὑδατων και τῃ βιᾳ της χαλαζης βαρυνομενους τε και | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
| ὁ τοπος ἑως της ἀβυσσου , πληρης στυλων πυρος μεγαλων καταφερομενων : οὐτε μετρον οὐτε μεγεθος ἠδυνηθην ἰδειν οὐτε εἰκασαι | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
| , και οὐχι μονον τον πατερα ἀναιρειν μεμελετηκως ἐκ του ἀνθρωπειου βιου , ἀλλ ' ἠδη και νομον κατα σου | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| , ἐδημιουργουν τα θνητα ζῳα . Ἐπει δε περι του ἀνθρωπειου γενους ὡς συγγενεστατου θεοις παλιν φροντις ἠν τῳ τε | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| ταυτας οἱον ἀντιδιῃρημενας , δειν δε προ των δυειν οὑτως ἀντικειμενων εἰναι και την μιαν αἰτιαν της συμφυσεως των δυο | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| πλειονα σημεια συμβαλλει ἠ δυο . Ἐαν ὑπερβολη ἑκατερας των ἀντικειμενων ἐφαπτηται , ἡ ἀντικειμενη αὐτῃ οὐδεμιᾳ των ἀντικειμενων συμπεσειται | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| ἀγαν εἰρεσιᾳ ἐκ της δινης ἐξελαθεισαν ἐς εὐθυ του πλου καταστηναι . . . . ἐνδοσιμον : Ἀρριανος : οἱ | ἀποστολοι και οἱ ἀδελφοι του κυριου και Κηφας ; ἠ μονος ἐγω και Βαρναβας οὐκ ἐχομεν ἐξουσιαν μη ἐργαζεσθαι ; |
| Πλειαδα και τροπας και ἰσημεριας και Κυνα : πριν γαρ καταστηναι καλως , κινειν οὐ συμφερει . ἐν δε ταις | των οὐρανων οὐδε ὁ υἱος , εἰ μη ὁ πατηρ μονος . ὡσπερ δε αἱ ἡμεραι του Νωε , οὑτως |
| : ἐπηρσαι πεφραξαι ὑψωθης : θριγκῳ : θριγκοι καλουνται οἱ ἐπικειμενοι λιθοι ταις ἐξοχαις των δωματων . τα αὐτα δε | Βηθσαϊδα : ὁτι εἰ ἐν Τυρῳ και Σιδωνι ἐγενηθησαν αἱ δυναμεις αἱ γενομεναι ἐν ὑμιν , παλαι ἀν ἐν σακκῳ |
| ἐς μιμημα Τυρρηνικης πομπης , περιεζωσμενοι τε και στεφανην χρυσην ἐπικειμενοι : ἰσα τε βαινουσιν ἐν ταξει μετα ᾠδης και | και ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και οὐκ ἐποιησεν ἐκει δυναμεις πολλας δια την ἀπιστιαν αὐτων . Ἐν ἐκεινῳ τῳ |
| ἀναφαινειν προφαινεσθαι , δυειν δυεσθαι καταδυεσθαι , κατω ῥεπειν , κατακλινεσθαι ἀποκλινειν , μεσημβριαζειν , ὑπερ κεφαλης ἑσταναι : το | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| ἀγριον γεροντα εἰς βιον ἡμερον ῥυθμιζων διδαξας τε ὡς δει κατακλινεσθαι φησιν : ἐπειτα ἐπαινεσον τι των χαλκωματων , ὀροφην | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
| ταις πεντε ἰσαριθμος ὠν αἰσθησεσι . τουτῳ και ὁ ἐτι γυμναζομενος ἀσκητης ἐξεταζεται , μηδεπω δεδυνημενος ἐνεγκασθαι τα τελεια νικητηρια | ὑψωθησῃ ; ἑως του ᾁδου καταβιβασθησῃ . Ὁ ἀκουων ὑμων ἐμου ἀκουει , και ὁ ἀθετων ὑμας ἐμε ἀθετει : |
| μαλλον γεγηρακως ἠ ταις ἐπαλληλοις δυστυχιαις , ὑφ ' ὡν γυμναζομενος ἀθλητου τροπον ἐν πονοις και δυσκαρτερητοις κακοπαθειαις διετελεσεν : | τῳ πατρι ἠ τῃ μητρι , Δωρον ὁ ἐαν ἐξ ἐμου ὠφεληθῃς , οὐ μη τιμησει τον πατερα αὐτου : |
| το εὐ και καλως ἐμφαινει ὀρθως και χρησιμως . ἐχθρος πολεμιου και δυσμενους διαφερει . ἐχθρος μεν γαρ ἐστιν ὁ | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| ἀπογεννωσι μνησικακεις ; μη γαρ , ὠ οὑτος , ἀνθρωπου πολεμιου δυσμενειαν ἐπιδεικνυται δενδρον , ὡς ἀνθ ' ὡν διατιθησιν | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| δ ' οἱ μειζονες ἰσον ποιουνται το διαστημα και οἱ μειους . ἁ δ ' ὑπεναντια , ἁν καλουμεν ἁρμονικαν | ἐκ νεοτητος την ἀπ ' ἀρχης γενομενην ἐν τῳ ἐθνει μου ἐν τε Ἱεροσολυμοις ἰσασι παντες Ἰουδαιοι , προγινωσκοντες με |
| γαρ προς την ἰσχυν συμφερει , και ψυξεις αἱ ἐπιγινομεναι μειους γινονται : το δ ' ἐνθενδε , εἰ μεν | ὡς και ἐν τῳ ψαλμῳ γεγραπται τῳ δευτερῳ , Υἱος μου εἰ συ , ἐγω σημερον γεγεννηκα σε . ὁτι |
| προσυνθεμενη , ἐπειδαν οἱ πολεμιοι λαβοντες αὐτας ἀναπαυσωνται , νυκτωρ ἀνασχειν πυρσον . οἱ μεν Λατινοι συνεκαθευδον ταις κοραις , | ἀνδρι αὐτης . και ἠκουσα φωνης μεγαλης ἐκ του θρονου λεγουσης , Ἰδου ἡ σκηνη του θεου μετα των ἀνθρωπων |
| . Ἐπι δε την νομην ἐξακτεον θερους μεν πριν ἡλιον ἀνασχειν , ἐτι της δροσου κειμενης , χειμωνος δε , | και οἱ το βαπτισμα λαβοντες τι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : τοτε ἐρωτηθησεται το γενος των Χριστιανων , |
| τα πολλα και τα μεταξυ τουτων , ταξιν τε αὐτων ἐπιβλεπειν ἡτις ἐστιν ἡ προσηκουσα , και διανομην ἐφ ' | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| ὑδατος κακιαν , οὐ μονον δε την του ὑδατος μεταβολην ἐπιβλεπειν τους ἀποδημουντας , ἀλλα και την των προσφερομενων ἁπαντων | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| , βλιμαζοντες , ἀντι του κακουντες . ἀποτιλλουσι γαρ και κατεσθιουσιν . οὑτοι δε οὐ μονον ὑμας ἑψουσιν , ἀλλα | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| [ δαρδαπτουσιν / ] ] ⌈ κατεσθιουσι . / [ κατεσθιουσιν . ] την ψυχην ] το αἱμα . ἰστεον | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | παραχρημα . ὁ δε εἰπεν αὐτῃ , Θυγατηρ , ἡ πιστις σου σεσωκεν σε : πορευου εἰς εἰρηνην . Ἐτι |
| ' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως | [ και ] το κηρυγμα ἡμων , κενη και ἡ πιστις ὑμων , εὑρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του θεου , |
| προσφερεσθαι την ἀκραν . προς μεν δη ταις Κελαιναις φυλακην καταλειπει στρατιωτας ἐς χιλιους και πεντακοσιους . μεινας δε αὐτου | σοι . [ ἠ ] οὐκ ἐξεστιν μοι ὁ θελω ποιησαι ἐν τοις ἐμοις ; ἠ ὁ ὀφθαλμος σου πονηρος |
| τον ποντον τας μεν πλειονας τε και πεπονηκυιας των νεων καταλειπει αὐτου , αὐτος δε ταις μαλιστα ταχυναυτουσαις παρεπλει ἀπο | εἰς τας καρδιας αὐτων ποιησαι την γνωμην αὐτου , και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αὐτων τῳ θηριῳ |
| χωρος ὁ γειτων τοις ὁροις και ὁροθεσιοις των Μυλακων δεξεται συνοικους ἐν ταις πολεσι ταις ὑπο Κολχων κτισθεισαις καλουμεναις δε | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| δουλωσις , ταπεινους και ἀνελευθερους και μισανθρωπους ποιουσα , ἀνεπιτηδειους συνοικους ἀποτελει . Πως οὐν δη χρη τα μηπω φωνης | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | Λεγετε μοι , οἱ ὑπο νομον θελοντες εἰναι , τον νομον οὐκ ἀκουετε ; γεγραπται γαρ ὁτι Ἀβρααμ δυο υἱους |
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , | και πυρος ζηλος ἐσθιειν μελλοντος τους ὑπεναντιους . ἀθετησας τις νομον Μωϋσεως χωρις οἰκτιρμων ἐπι δυσιν ἠ τρισιν μαρτυσιν ἀποθνῃσκει |
| λογικαι , αἱ δε πρακτικαι , αἱ δε ἐξ ἀμφοιν τουτοιν μικται , και τουτων αὐ ἑτερα ἐστιν εἰδη , | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| Εἰπες γαρ οὐν . Και μετα ταυτα γε παντων ἱκανωτατα τουτοιν οὐδετερον ἱκανον ἐφανη . Ἀληθεστατα . Οὐκουν πανταπασιν ἐν | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| πεποιηκαμεν , ἀκολουθα μεντοι ὡς εἰρηται . ὁταν δε ἀλλων πραξαντων ἀντικρυς εἰς ἡμας ἀναφερηται , πλειω τα χρωματα ἐμπιπτει | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
| ' ἀν ἐκλειπῃ τουτο το κεφαλαιον , την γνωμην των πραξαντων ἐξεταζετε : τι βουλομενοι τοδε τι ἐπραξαν : οἱον | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
| ἐπισπωνται εἰπεν , ἰχθυων ὁρισας ἀριθμον . και των ἀνδρων ὑπομειναντων ὁ τι ἀν κελευσῃ πραξειν , εἰ τουθ ' | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| ἀμυνουμενοι [ τους ] ἐκβαλοντας , και ἐνικησαν [ ] ὑπομειναντων [ ] οἱ θεοι τελος [ ἐπεθηκαν ] τοπος | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| περι των ὑστερον , διοτι Ῥωμαιοις προσηκεν οὐκ ἀπο των ἐρυματων ἀλλα ἀπο των ὁπλων και της οἰκειας ἀρετης ἐχειν | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| αὐτῳ καμνοι ἡ δυναμις μηδε μιαν ὡραν ἀποστηναι βουλομενῳ των ἐρυματων , εἰς ταγματα διελων το στρατευμα , ὁς ' | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| δαιμονος τινος ἐπηρειαν διαφυγειν , πολυ δε χαλεπωτερον ἀπολογιαν εὑρειν παραλογου και δαιμονιου πταισματος , ἁπερ ἀμφοτερα νυν ἐμοι συμβεβηκεν | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| φανηναι των στρατηγων και την ἀποριαν ἐκφυγειν , ὑπεραυξηθεισαν ἐκ παραλογου δια τα ἐν τῳ Ἰονιῳ γενομενα . ᾑρουντο τε | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| ἐστι και ἐσσομενοισι πυθεσθαι , εἰ δη μη παιδων τε κασιγνητων τε φονηας τεισομεθ ' : οὐκ ἀν ἐμοι γε | νομου οὐ δικαιωθησεται πασα σαρξ ἐνωπιον αὐτου , δια γαρ νομου ἐπιγνωσις ἁμαρτιας . Νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου |
| συμφορας διπλης . οἱ μεν γαρ ἀμφι σωμασιν πεπτωκοτες ἀνδρων κασιγνητων τε , και φυταλμιων παιδες γεροντων , οὐκετ ' | της ἁμαρτιας και του θανατου . το γαρ ἀδυνατον του νομου , ἐν ᾡ ἠσθενει δια της σαρκος , ὁ |
| τουτακι δ ' οἰοπολος : το τηνικαυτα δε ὁ μονος ἀναστρεφομενος θεος παρεγενετο ἀνδρος αἰδεσιμου και ἀξιοπρεπους φαιδραν και εὐπρεπη | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| και την δοξαν οὐ προς ἐκεινην ἀλλα περι τα ἐκεινης ἀναστρεφομενος , ὡσπερ ἐνταυθα ὁ Σωκρατης περι Λυσιου λεγει κινων | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| μεταπεσειν ταυτης , οἱ και λεγονται ἰσχυρογνωμονες , ὡς διϊσχυριζομενοι ἐμμενειν τῃ οἰκειᾳ δοξῃ και μη μεταπιπτειν αὐτης . ἐπει | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
| , τι δει ἐπιπινειν ; ” φανερον δη ὁτι το ἐμμενειν τῃ παρουσῃ δοξῃ οὐκ ἐστιν ἐγκρατεια οὐδε το ἐξιστασθαι | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
| ἠ το προς Γαιον εὐσεβες καταπλησειν την χωραν ἁπασαν | ἀναθηματων , οἱ δε ἐν ὀψεσι ταις αὑτων την των | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| Ἀπολλωνα ἀνεθηκε τον μικρον : και ἁπαντων πρωτον τεθηναι των ἀναθηματων τουτο φασιν οἱ Δελφοι . βαρβαρων δε των προς | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| προσιοντων και ἀπιοντων , και ψυχεος , ἡλιου , πνευματων μεταβαλλομενων τε και μηδεποτε ἀτρεμιζοντων . Ταυτα δ ' ἐστι | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| . χαλεπα τα καλα . παροιμια ἐπι των ἐν εὐπραγιᾳ μεταβαλλομενων εἰς ὠμοτητα . φησι δε αὐτην Διδυμος ὑπο Σολωνος | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| στρατηγου θανατῳ ζημιουσθαι , στρατηγος κατιοντας φυγαδας ἐμαστιξε και κρινεται παρανομου τιμωριαςἐοικε δε πως και τουτο τῃ ἀπο τροπου μεταληψει | συνετων , και ἀπεκαλυψας αὐτα νηπιοις : ναι , ὁ πατηρ , ὁτι οὑτως εὐδοκια ἐγενετο ἐμπροσθεν σου . Παντα |
| παραλειπω , ὑπολαμβανων πρωτον μεν ἐφεξης τους περι αὐτου του παρανομου λογους ἀποδουναι με δειν , εἰτα , κἀν μηδεν | ἐλαβετε πνευμα υἱοθεσιας , ἐν ᾡ κραζομεν , Αββα ὁ πατηρ : αὐτο το πνευμα συμμαρτυρει τῳ πνευματι ἡμων ὁτι |
| δε χρονον θαλασσοκρατουντες Ἀθηναιοι ἀνηγον εἰς ἀστυ τας νησιωτικας δικας γραψαμενος τις και τον Ἡγημονα δικην ἠγαγεν εἰς τας Ἀθηνας | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| παλιν : δις περι των αὐτων δικας μη εἰναι , γραψαμενος δημοσιων ἀδικηματων Μειδιαν Δημοσθενης και ἑλων κρινει αὐτον και | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| σφαιριζοντα τινα , προσελθων τῳ παλαιστροφυλακι ποσον εἰπον ἀποτεταγμενον ἐστιν ἐπιτιμιον κατα του ἀλειψαμενου και μη σφαιρισαντος ; ὁ δε | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| , ζημια ἐπιζημιον , τιμημα προστιμημα ἐπιτιμημα και ὡς Ἀντιφων ἐπιτιμιον , ἐπιβολη , εὐθυνα , ὀφλημα , καταδικη , | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| δημοσιᾳ πεπολιτευμενος οὐκ ὀλιγ ' ὑμας ἐβλαψεν , ἁ μοι παραλειπειν Εὐκτημων ἐδοκει , βελτιον δ ' ὑμας ἀκουσαι , | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| σαθροτερα , ὡς ἐφαμεν : και των ἐναντιων τἀναγκαιοτερα ὁμοιως παραλειπειν : εὑρε δε και ἀλλην Δημοσθενης καινοτεραν ἀνακεφαλαιωσιν , | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε ἀλλην τινα ταττουσι πολιτειαν , προσταττοντες δε παντα τα κατα πασαν ἀρετην ἐργα , οἱον | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
| και δυο τον αὐτον ἠ παντες εἰληχασι , τἀναντια ἀλληλοις προσταττοντες και ἀπειλουντες , εἰ μη πειθοιτο , μεγαλαις τισι | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
| αὐτου και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἀμηχανον δοξαζειν τε και ἐπιστασθαι . δοξα μεν οὐν τουτο ἐστιν . Ἀγχινοια δε | τον χιλιαρχον , ἐχει γαρ ἀπαγγειλαι τι αὐτῳ . ὁ μεν οὐν παραλαβων αὐτον ἠγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησιν |
| βουλει . Ταυτ ' ἐστιν ἁπερ ἐφη Ἀνακρεων την Καλλικριτην ἐπιστασθαι : ἠ οὐκ οἰσθα το ᾀσμα ; Ἐγωγε . | δει ἐλθειν πρωτον ; ὁ δε ἐφη αὐτοις , Ἠλιας μεν ἐλθων πρωτον ἀποκαθιστανει παντα , και πως γεγραπται ἐπι |
| ἠν τῳ Κομμοδῳ κατεχειν τους παιδας των ἐς τα ἐθνη πεμπομενων ἡγεμονων , ὡς ἐχοι ὁμηρα της τε εὐνοιας αὐτων | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| ἀκουσῃ τους ὑποδεξομενους αὐτον εὐνοιας και πιστεως ἀξιους και των πεμπομενων ἑκαστος και διοικουντων ὑμας προτιμησῃ . μη γαρ οἰεσθε | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| το ἠθος οὐδε ἀγεννης , ὡς ἐχων ἐν τῃ διανοιᾳ μεγαλειον τι και οὐκ εὐτελης ὠν , ἠλιθιος δε μαλλον | ἡμεις δε παντες ἀνακεκαλυμμενῳ προσωπῳ την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αὐτην εἰκονα μεταμορφουμεθα ἀπο δοξης εἰς δοξαν , καθαπερ ἀπο |
| ἐξ ἀλλων . Ἐτι δ ' ἐκ πλειονων τουτου το μεγαλειον : και γαρ ἐκ κιναμωμου . . . και | Και οἱ ἐμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν ἐπ ' αὐτην , ὁτι τον γομον αὐτων οὐδεις ἀγοραζει οὐκετι , |
| την Ἀσιαν . Κιμμεριοι μεν οἱ πολλοι κατ ' αὐτο εἰρημενοι δια το πληθος : οἱ δε τα βορειοτερα της | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| . , : ὀρεσκῳοισι : οἱ μεν Κενταυροι ἐπιθετικως εἰσιν εἰρημενοι . ὁ δε Ἀπιων διχως φησιν , ὀρεσιοικων ἠ | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| ἀξιαν κομιζοιντο . των δε εὐθυς γενομενων και ὀλιγον χρονον βιουντων περι ἀλλα ἐλεγεν οὐκ ἀξια μνημης . εἰς δε | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| ὡστε και ἀλλως λοπαδευοντες ἐσθιουσιν ἐνιοι των ἐπ ' ἐρημιας βιουντων . και θηριακων δη καλουμενων ἀρτισκων ⋖ α λειοτριβηθεισα | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| Βορυσθενην και τον Ἰστρον , ὡς ἀμηχανοις τε και ἀεναοις ῥευμασιν ἐς τον Ποντον ἐκφερονται , προὐχωσε την ἰλυν των | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| γης ἡ ἀκριτοφυρτος και ἀναμεμιγμενη φερεται ἐν τοις του πολεμου ῥευμασιν . πολλα ] καταπολυ . ἀκριτοφυρτος ] ἀναμεμιγμενη . | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| οἱ γαρ Κυμαιοι τους τυφλους ὁμηρους λεγουσιν : ὡστε προτερον ὀνομαζομενου αὐτου Μελησιγενεος τουτο γενεσθαι τοὐνομα Ὁμηρος . ιδʹ . | ἐμην ἡν δεδωκας μοι , ὁτι ἠγαπησας με προ καταβολης κοσμου . πατερ δικαιε , και ὁ κοσμος σε οὐκ |
| γαρ ὠνομασθη , του κορακος οὑτω κατα την των Ἰταλων ὀνομαζομενου φωνην . Και οὐδε μεχρι τουτων τα της εὐημεριας | και ἀσπιλου Χριστου , προεγνωσμε - νου μεν προ καταβολης κοσμου , φανερωθεντος δε ἐπ ' ἐσχατου των χρονων δι |
| και πρεποντα νουν ἐσχηκως , ἀποδιδρασκει μεν το εὐτελες και ποιμενικον και σκληροβιον , και προσδραμων τῃ παιδευσει , και | δουλοι και ἐλευθεροι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : καθως προειπεν ὁ προφητης Δαυιδ |
| τας χειρας ἑαυτου κροτων και τινασσων , ἠρξατο ποιειν το ποιμενικον και ἀτακτον σχημα . ἡ δε του Ξανθου γυνη | αἰωνων ποταποι ἀναστησονται ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : πασα φυσις ἀνθρωπινη τριακονταετης ἀναστησεται |
| . ἐνεθεντος γαρ τινος τουτων εὐθυς ἐκκρινουσι πληθος πνευματων και παραυτα παυονται της ὀδυνης . ὀνινησι δ ' αὐτους μαλιστα | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| το πνευμα συστειλας τον ἀσκον . εἰτα μετα τουτο κλυσον παραυτα δι ' ὀλιγου νιτρου και ὑδρελαιου : κενωθησεται γαρ | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| πνευματος , προϊοντι δε των προοιμιων ῥᾳον ἰσχειν ἠδη και ἀναπνειν οἱῳ τε εἰναι , και προϊοντος ἀει του λογου | τον υἱον μου τον ἀγαπητον : ἰσως τουτον ἐντραπησονται . ἰδοντες δε αὐτον οἱ γεωργοι διελογιζοντο προς ἀλληλους λεγοντες , |
| : ὁλον δε ὁραν και ὁλον ἀκουειν , μη μεντοι ἀναπνειν : συμπαντα τε εἰναι νουν και φρονησιν και ἀϊδιον | τον Ἰωσηφ και το βρεφος κειμενον ἐν τῃ φατνῃ : ἰδοντες δε ἐγνωρισαν περι του ῥηματος του λαληθεντος αὐτοις περι |
| ' αὐτης , οὐτε ἑτεροτης διαλαμβανει αὐτας , εἰπερ οὐδε ταυτοτης ἐν ἐκεινοις : ἀλλ ' ὡς οἱ θεοι και | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| Γινεται οὐν τα πρωτα νους , ὀν , ἑτεροτης , ταυτοτης : δει δε και κινησιν λαβειν και στασιν . | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| καταλυσαι : καταλυσαι κυριως ἐπι των ὀχουμενων ἐπι ἁρματος , καταγεσθαι δε ἐπι νεως ἐπι την ἑστιαν : ἐνθα το | αὐτων ἀκολουθει μετ ' αὐτων . Και εἰδον , και ἰδου νεφελη λευκη , και ἐπι την νεφελην καθημενον ὁμοιον |
| ἀπῃσαν : οὐ γαρ ἐδοκει λυειν αὐτους νυκτος πορευεσθαι και καταγεσθαι ἐπι το στρατοπεδον . ἐπειδη δε σαφως ἀπιοντας ἠδη | ἐτι αὐτου λαλουντος ἰδου νεφελη φωτεινη ἐπεσκιασεν αὐτους , και ἰδου φωνη ἐκ της νεφελης λεγουσα , Οὑτος ἐστιν ὁ |
| ἐπι του τροχου τους ἐξεταζομενους , ἱνα κατειπωσιν , ἁ συνισασιν ἀλλοις ἠ περι ὡν αὐτοι ἠδικησαν τροχιζεσθαι λεγουσιν . | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
| εὐδαιμονιαν ὀνομαζει . οἱ δε σοφιας ἐρωντες , ὡν ἑαυτοις συνισασιν ἀγνοουσιν , ἐφιενται μανθανειν και τους μεγα τι και | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
| Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
| των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
| ἐπιστημονικος , και ὁρων και καθορων και καθορατικος , και κατανοων και κατανοητικος , και μανθανων και μαθητικος . καταμανθανων | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| προσπαθεστερον δε φιλοστοργησει συνεγνωκως την ἀδικιαν την εἰς σε , κατανοων τε την προσοχην ἐπι του βιου και πειραν της | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| συμπαντα και μεταβολαις μεγαλαις , ὑποληπτεον μητε την γην ἀει συμμενειν οὑτως ὡστ ' ἀει τηλικαυτην εἰναι μηδεν προστιθεισαν ἑαυτῃ | ἀμην γαρ λεγω ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και δικαιοι ἐπεθυμησαν ἰδειν ἁ βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι ἁ |
| παιδι : ἀνευ γαρ ἀναγκαιης ἰσχυρης συμβασιες ἰσχυραι οὐκ ἐθελουσι συμμενειν . Ὁρκια δε ποιεεται ταυτα τα ἐθνεα τα περ | . λεγω γαρ ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και βασιλεις ἠθελησαν ἰδειν ἁ ὑμεις βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι |
| θαλασσης , καταχρηστικως λιμνην την θαλασσαν λεγει . Παπταινων : ἐπιτηρων . ἀκατον : την νηα . τῳ δ ' | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| ἑκαστου πραγματος : ἀντι του : ἐμενον ταυτα φυλασσων και ἐπιτηρων : ἠλθον δε σας μεν οὐ σεβων ἐπιστολας : | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων . τις δε ἐξ ὑμων |
| Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους | ὁτι κριματα ἐχετε μεθ ' ἑαυτων : δια τι οὐχι μαλλον ἀδικεισθε ; δια τι οὐχι μαλλον ἀποστερεισθε ; ἀλλα |
| σχημα νοεισθω . [ οὐ ] βουλεται οὐν ὁ Παλαιος διαμετρους αὐτους εἰναι λεγων : πασα μεν οὐν ἀντιζυγης στασις | εἰσιν : δια τουτο ἐκ του κοσμου λαλουσιν και ὁ κοσμος αὐτων ἀκουει . ἡμεις ἐκ του θεου ἐσμεν : |
| την δειξιν του τε ἀπογειου και της ἐκκεντροτητος γ ἀκρωνυκτους διαμετρους προς την μεσην του ἡλιου παροδον , ὡν την | λεγω ὑμιν ὁτι κλαυσετε και θρηνησετε ὑμεις , ὁ δε κοσμος χαρησεται : ὑμεις λυπηθησεσθε , ἀλλ ' ἡ λυπη |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | Ἡρῳδιαδος της γυναικος του ἀδελφου αὐτου και περι παντων ὡν ἐποιησεν πονηρων ὁ Ἡρῳδης , προσεθηκεν και τουτο ἐπι πασιν |
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ | τις τοπος της καταπαυσεως μου ; οὐχι ἡ χειρ μου ἐποιησεν ταυτα παντα ; Σκληροτραχηλοι και ἀπεριτμητοι καρδιαις και τοις |
| ἐντος των ἱματιων τηρητεον , των δε προσφερομενων ἐκλεγοντας τα θερμαινειν μεν αὐτων δυναμενα τα σωματα , διαλυειν δε τα | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| των ὁμοιων . Περι τριψεωϲ παραϲκευαϲτικηϲ . Προ των γυμναϲιων θερμαινειν μετριωϲ το ϲωμα χρη τριψει τε χρωμενουϲ τῃ δια | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| γιγνεσθαι περι αὐτης . Καιτοι οὐ δη που γε ἐπι γαμετας γυναικας οὐδεις ἀν κωμαζειν τολμησειεν : οὐδε αἱ γαμεται | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| Γαλεριῳ δε την αὑτου θυγατερα Οὐαλεριαν . Ἀλλα τας μεν γαμετας ἑκατερας ἀπεωσαντο . Καραυσιος δε , ἐπειδηπερ ἀναλωτος ἠν | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | θησαυριζων ὁ τι ἐαν εὐοδωται , ἱνα μη ὁταν ἐλθω τοτε λογειαι γινωνται . ὁταν δε παραγενωμαι , οὑς ἐαν |
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και | καμψει παν γονυ ἐπουρανιων και ἐπιγειων και καταχθονιων : και τοτε μεινῃ ὁ οὐρανος κενος και κατελθω ἐπι της γης |
| ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |