| δε μη δυνατον ᾐ τουτο δειξαι , καταφευκτεον ἐπι τας ἀτυχιας ἠ τας ἁμαρτιας και συγγνωμης πειρατεον τυγχανειν συμπαραλαμβανοντα τα | ||
| ὁμως χυθεις εἰς τα πληθυντικα ὁ ἀριθμος συνεπληθυσε και τας ἀτυχιας : και ὡς ἐκεινα πεπλεονασται ἐξηλθον Ἑκτορες τε και |
| του του Ἑρμου πολλακις και δι ' αὐτης της εἰρημενης συντυχιας ὠφελειαι και προκοπαι και δωρεαι και τιμαι προσγινονται : | ||
| ' αὐτων οἱτινες ἐγενοντο και δι ' οἱας ἐξηλεγχθησαν ἀνελπιστου συντυχιας καιτοι παντας ἀνθρωπους λεληθεναι δοκουντες , μικρα των ἐμπροσθεν |
| οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
| λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
| νοϲουντων ϲημειωϲομεθα . οὐρον τοινυν ἀριϲτον ἐϲτι το τοιϲ των ὑγιαινοντων ὁμοιοτατον : τοιουτον δε ἐϲτι το ὑποπυρρον τε ἁμα | ||
| : ὑγιαινοντων δε φροντιζειν , ἑνεκεν ἀνοσιης : φροντιζειν και ὑγιαινοντων , ἑνεκεν εὐσχημοσυνης . Οἱ μεν οὐν ἐοντες ἐν |
| . * μακαριστον . συγγενικης . * † ἑνεκα του λεχους : * * του λεχους . θειον πομα ἠτοι | ||
| , ἱνα μη μονη ἀσχημονῃ : μαργοτητι : ἀπληστιᾳ του λεχους : οὐ βουλονται μοναι φθειρεσθαι , ἀλλα και ἑτερας |
| ' εἰπερ βουλει πυνθανεσθαι , ἐρωτα , ὁποιον μοριον της κολακειας φημι την ῥητορικην . Πωλος : ἐρωτω οὐν και | ||
| , ἡ δε τῳ δοκειν . Οὑτως ἀποδεδειγμενης τεταρτον μερος κολακειας ῥητορικης ἐπηνεγκε Πωλος : και οἱ ῥητορες ἀρα κολακες |
| ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
| , και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
| την ὑποθεσιν : οἱ δε οὑτω μακρας , ὡςτε και συμπλεκειν και κατασκευας τινας και αὐξησεις . ἑκατερον δε τουτων | ||
| την σφοδροτητα του ῥευματος ἀντιμηχανωμενος παρηγγειλε πασι τας χειρας ἀλληλοις συμπλεκειν και την ὁλην των σωματων πυκνοτητα ποιειν ζευγματι παραπλησιαν |
| και δραν , ὁ τι ἐπειγοι , μηδ ' αὐτων φειδομενους των ὑπατων , εἰ δεοι . ὡς δε αὐτῳ | ||
| φροντιστας , πολυθεαμονας εὐμαθεις τε και εὐλαβεις και δειλους και φειδομενους ἀνδρας δηλουσιν : οἱ δε ἀχλυωδεις δολερους ἀπιστους τε |
| ] κινειν . φλεγειν ] ἐκκαιειν , δαμαζειν . θΞ φλεγειν ] ἐκκαιειν , διεγειρειν ἡμας . χρειας ὑπο ] | ||
| χειν τους ἐρωτας : ἠ παρα το χυδην θερειν και φλεγειν τῳ παθει : οἱ δε παρα το κευθειν , |
| εἰποντα , κακοδαιμονα τε και θεοις ἐχθρον ὀνομαζων , και ἀπιστειν προσποιῃ και ἀγανακτεις και σχετλιαζεις . ὁμως δε τα | ||
| φιλον οὐ δηπου τολμῳην ἀν ἐξαπαταν και ἐκεινῳ τοιουτῳ ὀντι ἀπιστειν , οὑ και ἀποθανοντος τρια ἐτη ἐτυραννευθησαν Ἀθηναιοι ὑπο |
| ' ἀνθρωπινην συστασιν οἰηθεντες φυσεως ἐπιλαχειν ταις τιμαις αὑτους ὑπο μεγαλαυχιας ἀποσεμνυναντες ἐξεθειωσαν . ἠδη γουν τινες ἐπετολμησαν τον ἀληθη | ||
| ἡ ψυχη και γαυρον τι ἀναστημα λαμβανουσα πληρουται χαρας και μεγαλαυχιας , ὡς αὐτη γεννησασα ὁπερ ἠκουσεν . ὁταν οὐν |
| ἐς αὐτον ἐντιμως . “ Ὁ δε Πομπηιος Τιτιῳ μεν ἀχαριστιας ὠργιζετο , τον πολεμον τονδε ὑποδεξαμεμῳ πολεμησειν προς αὐτον | ||
| . Χρη εἰδεναι ὡς οἱ λεγομενοι κακου βιου στοχασμοι και ἀχαριστιας και κατασοφισμου και δημοκοπιας και δημου ἀπατης και τα |
| εἰμεν βουνος , και χιλον ποτιφερεσθαι ἁδυν και ἀμπεχεσθαι ἀμπεχοναν καλαν ἠ εἰμεν χιλος ἠ ἀμπεχονα . ἀλλ ' ὑποδραμων | ||
| Νεοπτολεμος ἀνθερικον ᾠηθη τον ἀθερα του σταχυος , γελοιως . καλαν : ἐπιθετον . ἐστι ῥημα καζω , ὁ δηλοι |
| ἐπιμελεια μεν εὐ διατιθησι , ῥᾳθυμια δε ἀκροσφαλη και σαθραν ἀπεργαζεται . μη γαρ δη οἰου , εἰ μεν οἰκιαν | ||
| και ψυξεις πραξεων και κινδυνους και ἐκτρωσμους και αἱμαγμους γυναικων ἀπεργαζεται και νοσους . Και ἐαν ἐν Ἡλιου οἰκῳ ἡ |
| ὡν γαρ το πνευμα ἐστιν ἐν τῳ βαθει παχυ και ἀπεπτον , εἰ μεν ὀλιγον εἰη , συγχωρει μεν την | ||
| καυλους : τον γαρ πρωτον ὀπωδη και πικρον εἰναι ὡς ἀπεπτον : οἱ δε το ἐναντιον ὀπωδεστερους τουτους ἀλλ ' |
| τας δε του ἐπικυκλου της σεληνης , αἱ εἰσιν της ἀνωμαλιας , μοιρας ρκθ ε , κατα την ἐφ ' | ||
| ἐκειθεν ῥεων ἀνεξεταστων ἀνθρωπων οὐκ ἐνομιλει πληθεσι τας της ψυχης ἀνωμαλιας ἀβεβαιοις φωναις ἀπογυμνουν εἰωθοτων , ἁς ἐστιν ὁτε λημματων |
| ἀρχηγετων του ἐθνους ὁσιοτητι , ὁτι ταις ἀφειμεναις σωματων ψυχαις ἀπλαστον και γυμνην ἐνδεικνυμενοι προς τον ἀρχοντα θεραπειαν τας ὑπερ | ||
| . ἀξυμβλητον : ὡστε μηδενι ἀπαντησαι : Σοφοκλης : † ἀπλαστον ἀξυμβλητον . . . ἀξονες : ἐν οἱς οἱ |
| , παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
| θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
| ξεινον ἐποτρυνῃ και ὁς ἐσσυμενον κατερυκῃ . [ χρη ξεινον παρεοντα φιλειν , ἐθελοντα δε πεμπειν . ] ἀλλα μεν | ||
| ἐπεμπε ἐς Ναξον πλοιῳ ἀνδρας φρασοντας τοισι Ναξιοισι παντα τα παρεοντα σφι πρηγματα . Οἱ γαρ ὠν Ναξιοι οὐδεν παντως |
| ἀπο του οἰστρου κινησεων και πλανων , νηστισιν , ἠγουν ποιουσαις ἐμε ἀσιτειν , παρεγενομην λαβροσσυτος και ταχεια και ἀγαν | ||
| εὐθειαι οὐ συμπεσουνται : πασαις μεν γαρ τουτο ὑπαρχει ταις ποιουσαις τοιαυτας τας γωνιας , ἀλλ ' οὐ δια τουτο |
| και Συηνης ἡκοντος μεσημβρινου πεντεκαιδεκατον μερος ἐστιν ἡ ἀπο του δρακοντος μεχρι καρκινου περιφερεια , ὡς γε δια των σκιοθηρικων | ||
| παιδων ἀπολωλοτων , ἀλλα προς την γενυν αὐτην ἐλθουσα του δρακοντος κατεσθιεται : ὡς και ἐπι τῳ δελφινι βουλομενην κτεινουσι |
| ἐς Ἀθηνας ἀποπλειν , Θησεα δε , ὡς ἑκτον και δεκατον ἐτος ἐγεγονει , την πετραν ἀνωσαντα οἰχεσθαι [ και | ||
| και τεταρτῳ διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λγʹ γʹʹ . τον δε δεκατον ὡραις δυσι και ἡμισει διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λϚʹ : |
| μερους , και το της ὁλης περιμετρου των σταδιων πληθος ἀποφηναι . Προλαμβανομενου γαρ ἐκ των μαθηματων του και την | ||
| τουτον ὁτιουν παρον χωρις ἀρετης οὐκ αὐταρκες εὐδαιμονα τον κεκτημενον ἀποφηναι , και ἡ ἀρετη κατα ταὐτα χωρις τουτων οὐχ |
| το γαρ τοιουτον γαλα ἀχρηστον , το δ ' ἐναντιον δυσπεπτον : ἀριστον δε το συμμετρα ἐχον ἀμφοτερα . Τας | ||
| Το μεν ἡπαρ ἁπαντων των ζῳων παχυχυμον ἐστι , και δυσπεπτον και βραδυπορον ὑπαρχον . ἀμεινον δ ' ἐν αὐτοις |
| δι ' ἑρκεων [ ] , τειρε δε στερεως ? ἀλλαν [ μεν ] σκελος , ἀλλαν δε παχυν [ | ||
| μεν γαρ , εἰ ἡ ὀψις ἑκαβολεστατα και πολυειδεστατα ταν ἀλλαν αἰσθασιων ἐντι , και ἡ σοφια κατα τα αὐτα |
| και ποιησαντες αὐτην ὑμιν ὑπηκοον ; Σαβινους δε τουτουσι ἐθνος τηλικουτον , οἱς δια παντος ὁ περι των πρωτειων προς | ||
| ἐπιβολαις χρωμενον ἀνω τελευτησαι , πολυ του ὑγιους ἐπιλαμβανοντα , τηλικουτον δηλονοτι το πρωτον ὀθονιον προσηκει ὑπαρχειν ὡς ἐξαρκεσαι ταις |
| ὁ ἑτερος χρηται . θατερῳ δε ὁ ἀντιλεγων , ὁπερ ἀντινομιας οἰκειον , ἀλλ ' ἀμφω τα ῥητα ἀμφοτεροι ἐξεταζουσιν | ||
| τῳ ὑπο του κατηγορου προτεινομενῳ ὡς παραβεβασμενῳ . ἰδιον δε ἀντινομιας το δυο νομων ὀντων ἠ τριων ἠ ὁσων δη |
| ἐτι παρακειμενων των πρωτων τραπεζων και μη δυνασθαι των σιτιων ἀπολαυειν . Διφιλος δε φησιν ὁ Σιφνιος : τα ταριχη | ||
| λελειπται μονη προς σωτηριαν ὁδος Τιγρητα διαβαντας γης ἀκεραιου παλιν ἀπολαυειν ἐχειν , τους μεν ἀλλους εἰχε σιγωντας , ὑφ |
| ἀλλ ' οἱους ἀν τις ἀξιωσειε τους ἐκ βασιλειου τε φυντας γενους και ἀπο δαιμονων σπορας γενεσθαι νομιζομενους , ὡς | ||
| ; Δηλον ὁτι ἐν τοις γενναιοις . Οὐκουν τους εὐ φυντας , ἐαν και εὐ τραφωσιν , οὑτω τελεους γιγνεσθαι |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| γενος ἐξ αἱματος γνησιοτητος και της προς το Δουκικον ἐξ ἀγχιστειας ἐγγυτητος : ἐκ Δουκων γαρ ἁρμοσαμενος του βιου την | ||
| τους κατα την διαθηκην ἀμφισβητησαντας , ἐξω μεν οὐσα της ἀγχιστειας , ἐλπισασα δ ' , ὡς ἐοικεν , ἡμας |
| των δημοτικων : ὁ δε τις οὐχ ἁπαντας εἰναι τους πατρικιους ἐφη τους ταυτα βεβουλευμενους , ἀλλα μονους τους νεους | ||
| προστεθεντα τοις προτεροις πολλῳ δυσμενεστερους ἐποιησε προς την δεκαδαρχιαν τους πατρικιους και τους δημοτικους . εἰ μεν οὐν μηδεν ἐπεξημαρτον |
| ὁρκου ὀντος της τετραδος : οὐ μα τον ἁμετερᾳ κεφαλᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . | ||
| που και Ἐμπεδοκλης : οὐ , μα τον ἁμετερᾳ γενεᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . |
| αὐτας κατιουσας δεχεσθαι χαινοντα . ἠ ὁτι τα ἐπι ταις συκαις συκα δια καλαμων ἀποσπωντα κεχηνοτα ταυτα ὑποδεχεται τῳ στοματι | ||
| καρπον , ἀποτεμειν χρη . Τουτῳ τῳ μηνι ἐν ταις συκαις τους ὀλυνθους και τα ἐρινεα κρεμασομεν . Τουτῳ τῳ |
| Μουσα δια της ει διφθογγου : οἱον , “ δαιτα θαλειαν , ” και “ Μουσα Θαλεια : ” αὐτη | ||
| δωδεκα . Μηδε συγ ' ἀνδρα φιλον καλεσας ἐπι δαιτα θαλειαν ἀχθου ὁρων παρεοντα : κακος γαρ ἀνηρ τοδε ῥεζει |
| φρονειν φασκοντες , τουτους τους ἀνθρωπους ἐξον ὑμιν εἰς παν ἀσθενειας ἀγαγειν και χρησθαι κοσμιοις , οὐ μονον οὐκ αὐτοι | ||
| ἀστρα χωρουντα : το δε εἰναι ταὐτον , ὑπ ' ἀσθενειας και βραδυτητος οὐχ οἱους τε εἰναι ἡμας διεξελθειν ἐπ |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| το ἀναιρουν μηδε στοιχειον ἠ περας ἠ των ὁλως ἑαυτα ἐπιδιδοντων εἰς την ἐκεινου συστασιν . τα μεν οὐν ἀληθη | ||
| : ταχυ γαρ παραχρημα ἐπιδιδοασιν . και τουτων αὐ των ἐπιδιδοντων οἱ μεν και βεβαιον ἐχουσι και παραμονιμον την ὠφελιαν |
| , ταυτα καθολου και ἀχωριστα ; οἱ μεν γαρ χωριστα ποιουντες τα δι ' ὡν αἱ ἀποδειξεις ἁμα μεν ἐξ | ||
| ταυτα εἰπων λεγει ὁτι οἱ μεν τους μαθηματικους ἀριθμους μονους ποιουντες , ὡς οἱ περι Ξενοκρατην και Σπευσιππον , χωριστους |
| ὁσιον δωσω φονωι . τι δητα μαλλον θεας ἀγαλμ ' ἁλισκεται ; ποντου σε πηγαις ἁγνισαι βουλησομαι . ἐτ ' | ||
| πρασσων τους θεους λεληθεναι , δοκει πονηρα , και δοκων ἁλισκεται ὁταν σχολην ἀγουσα τυγχανῃ δικη . ἀλλ ' εἰπερ |
| , σκηπτουχε κλεινοιο πολου , πολυωνυμε , σεμνη , ἡ κατεχεις κοσμοιο μεσον θρονον , οὑνεκεν αὐτη γαιαν ἐχεις θνητοισι | ||
| τι ἐργῳ , το δε προτιβαλλεαι ἀντι του σωφρονιζεις , κατεχεις . . . . ἀϊδηλος : κεινος δ ' |
| , ϲυμβεβηκε φθειρεϲθαι κατα γαϲτερα , ὁταν μη φθαϲῃ ταχεωϲ ὑπελθειν . παντα ὁϲα κακοχυμα μεν ἐϲτιν , ὑγρα δε | ||
| . τοις δε Ῥωμαιοις καταπληξιν τε προς ἑκαστον των ὁρωμενων ὑπελθειν και δοξαν ἐξ ἐκεινου του χρονου παραστηναι βεβαιον , |
| τουτων ἀντωμοσιαν . ἐχει δε πως ὡδε : Σωκρατη φησιν ἀδικειν τους τε νεους διαφθειροντα και θεους οὑς ἡ πολις | ||
| ἀδικειν . τον δε ἑαυτον ἀδικουντα ἀναγκη κατα ταὐτον και ἀδικειν και ἀδικεισθαι : δια το τον αὐτον εἰναι και |
| ὀντα , και μεμερισται παντων μαλιστα , και ἐστι μερη ἀπεραντα της οὐσιας . Ἐχει οὑτω . Πλειστα ἀρα ἐστι | ||
| ἡμας , ὡς , εἰ τις ἐτυχε που προσκρουσας , ἀπεραντα χαλεπαινειν ἐκεινῳ και πολιν ἁπασαν προς ἑτεραν πολιν ἐκπολεμωσαι |
| πατρικων , τας ἀλληλων ὑβρεις μη φεροντες , μηδε τα πρεποντα λογιζομενοι , βραχυβιοι ἐγενοντο , ὑπο θλιψεων τε και | ||
| κινδυνευομεν , τα δε κερδη και την τρυφην ἐς τον πρεποντα καιρον ἀναθεσθαι . ταυτ ' ἐγω προστασσω και ὁ |
| ] ἀντι του ἐπι Αἰθιοπιας , ὁπου και Μεμνων ἑην ἀσπαζεται Ἠω . Ἀνδριας γαρ ἱστατο ἐν Θηβαις ταις Αἰγυπτιαις | ||
| κερδει καλα . Νυν πασι χαιρω , νυν με πας ἀσπαζεται , νυν οἱ σεθεν χρῃζοντες ἐκκαλουσι με : το |
| δωματα . . . . ἱνα μαθωσι τι ἐστιν ἡ ὑποπτερος δρυς και το ἐπ ' αὐτηι πεποικιλμενον φαρος , | ||
| εὑρειν τεχνην , δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , |
| δε ἀνατολων Μυσιᾳ τῃ ἀνω κατα γραμμην την ἀπο της εἰρημενης ἐκτροπης του Σαουου ποταμου μεχρι του κατα το Σκαρδον | ||
| , εὐζωνῳ μιας οὐσα ἡμερας , τον ἰσθμον ποιει της εἰρημενης χερρονησου , ἡν Μεσσαπιαν τε και Ἰαπυγιαν και Καλαβριαν |
| τους ὡς ἐφην ἀξια μυριων θανατων , οὐχ ἑνος , εἰργασμενους . ἀλλως τε τοις συγγενεσι και φιλοις του δολοφονηθεντος | ||
| παλιν ἐπι την αὑτου φιλανθρωπιαν , ἡμερουμενος προς τους ἀνημερα εἰργασμενους , και φησι : μη ἐπιδυετω ὁ ἡλιος ἀνεσκολοπισμενοις |
| δαιμονα και την τυχην , ὁσῳ περιεγενετο της των Ἀμφισσεων ἀσεβειας . Ἐπι γαρ Θεοφραστου ἀρχοντος , ἱερομνημονος ὀντος Διογνητου | ||
| αἰτιαν μονην ἐδικαιωσαν τῳ θανατῳ . Αἰσχυλος ὁ τραγῳδος ἐκρινετο ἀσεβειας ἐπι τινι δραματι . ἑτοιμων οὐν ὀντων Ἀθηναιων βαλλειν |
| το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
| συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
| ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
| τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
| τον κολπον , ἀπο του ἀρθρου του ὠμου την χειρα ἀποκοπτειν . Δει τοιγαρουν ῥακος μεν ἐπιτιθεναι τῃ προβεβλημενῃ χειρι | ||
| και ἐπιληπτοι λογισμοι , οὑς , ὁποτε ἀνιατως ἐχοιεν , ἀποκοπτειν και διαφθειρειν ἀναγκαιον . τον οὐν ἀπειθη και φιλεριν |
| ὁτε δε μοιραν μιαν και λεπτα β , εἰς το περιγειοτατον δηλαδη , ἐσθ ' ὁτε δε και λεπτα νθ | ||
| κατα το ἀπογειοτατον παρακολουθειν , την δε μεγιστην κατα το περιγειοτατον , ἐπει και παντοτε ἡ ὑπο ΑΖΒ γωνια ἐλασσων |
| , μοιχειαν δε της γυναικος προς τον μνηστηρα , και φαρμακειας κρινει την γυναικα . ἐνταυθα γαρ εἰσιν οἱ μαρτυρες | ||
| και την κατασκευην ὁλην ἐλυσε του παθους και πασης ἀλλης φαρμακειας εὑρεθη κρεισσον : διδοται δε δραχμη μια ἐν τρισι |
| και ὁμοια και ἀνομοια και ἀλλο ὁτιουν τα ὀντα πασχοντα ἀποφαινειν . Και καλως γ ' , ἐφη . χρη | ||
| κατηγορουντες του Ζηνωνος , πρωτον μεν την ἐγκυκλιον παιδειαν ἀχρηστον ἀποφαινειν λεγουσιν ἐν ἀρχῃ της Πολιτειας , δευτερον ἐχθρους και |
| ὑδατι , κλυζειν . Ἠ κοκκους κνιδιους ὁσον ἑξηκοντα τριψας λειους , ἐπιχεας τε μελι και ἐλαιον και ὑδωρ , | ||
| ἐλαιου # γ , ἁλων # γ . τους ἁλας λειους μασσε συν τῃ ζυμῃ , την δε κηρωτην ἀναξυσας |
| θεραπειαι μεγαλα συμβαλλονται , και ἐτι προτερον αἱ φυτειαι και ποιουσι μεγαλας διαφορας , λεκτεον και περι τουτων . Και | ||
| γινεται και πως : διο και φασι μονοις τοις ἀπειρα ποιουσι τα στοιχεια παντα συμβαινειν κατα λογον . και των |
| πολυτελων βρωματων ἠ ποματων ἐπιθυμουντες ἀλλ ' ἐνιοτε και των τυχοντων . ὀλιγοι δ ' εἰσιν οἱ τοιουτοι και ἀνδραποδωδεστατοι | ||
| οὑτοι εἰσι πρεσβυτεροι „ . οὐκουν οὐ τους ὑπο των τυχοντων γεροντας νομιζομενους ὡς ἱεροφαντας , ἀλλ ' οὑς ὁ |
| τον δε Πυθαγοραν μετα χρονον ἀνελθειν ἰσχνον και κατεσκελετευμενον , εἰσελθοντα τ ' εἰς την ἐκκλησιαν φασκειν ὡς ἀφικται ἐξ | ||
| των φρεατων , τῳ ἀταλαιπωρα εἰναι οὐτε ἀγαν λεπτα ἐστιν εἰσελθοντα τε εἰσω ἡσσον βρεχει και διαλυει τα σιτια , |
| των χειροκμητων , ἀλλοτριουσι της του ἑνος και ὀντως ὀντος θεραπειας θεου . τουτο διαπραξαμεναι τοις ἀνδρασιν εὐαγγελιζονται : και | ||
| μυθον . ᾐδει γαρ , ὡς ὁ συν ἐπιστημῃ της θεραπειας ἁπτομενος της ψυχης προ των ἀλλων φροντιει και των |
| ] ἐξεραμα βιαοιο ] ἀναγκασον , βιαζου βυβλου ] παπυρου στρεπτον ] στρεβλον ἐπιγναμψαιο ] ἐπικαμψον κακων ] των κακουντων | ||
| ὑδατι , οὑτως λυκιον ἀναλυσας , ὑδατι διαβρεχε , και στρεπτον ποιησας δι ' ὀθονης και βρεξας λυκιῳ διασφηνου . |
| το τελος ἐπηνεγκαν , ἐπι δε το μεσουρανημα ἠ τους ἐπικαιρους τοπους ἀπραξιας και αἰτιας ἐπιταραχους ἠ κινδυνωδεις : ὁμοιως | ||
| εἰληθερουσας στερνα τ ' ἠμφιεσμενας , γυμνας ἐφεξης τ ' ἐπικαιρους τεταγμενας : ὡν ἐστιν ἐκλεξαμενον ᾑ τις ἡδεται , |
| ὁ δε το μεν εἰσαγαγειν ὁμολογων , φασκων δε την μαντειαν ἐπι των ἰδιων του Παρνα - σιου στηναι προς | ||
| ' ] διωρισμενως και κεχωρισμενως ἐταξα δεξιοι ] ἐπιτηδειοι προς μαντειαν εὐωνυμους ] κακα μαντευομενους διαιταν ] διαγωγην Δεον εἰπειν |
| και πλεονεκταις ἀνθρωποις . ἀλλ ' ὁμως δια της ἐμης ἐγκρατειας και φιλομαθειας περιεγενομην των αἱρεσεων : ἁς οὐ μονον | ||
| . ταυτα μεν οὐν εἰσι παντα σχεδον τα λεγομενα περι ἐγκρατειας και ἀκρασιας : ὡν περι ἑκαστου σκεψωμεθα : και |
| μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
| κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
| το λευκον χωρουσαι χροιαι φανειεν κατα το μετρον δηλονοτι της ἀποτυχιας της πεψεως , ἐνθεν τοι και προς το λεπτοτερον | ||
| παντως εἰσι . και προϊων ἐν τῃ δημηγοριᾳ Περικλεους τας ἀποτυχιας εἰρηκεν : ἐνδεχεται γαρ τας ξυμφορας των πραγματων οὐχ |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| τας εἰκονας ἐπανιωμεν παλιν , αἱς ἀναγκαιον ἀπεικαζειν ἀει τους βασιλικους ἀρχοντας . Ποιας ; Τον γενναιον κυβερνητην και τον | ||
| αὐτῳ την γυναικα . ” ἐνθα δη παντας ὠμνυ τους βασιλικους θεους ὁ Σελευκος , ἠ μην ἑκων ἀν και |
| γε δη γαλα τροφιμον ἐχῃ και μη ταις προς ἀνδρα κοιταις εὐνικατος πελῃ . μεγαλα γαρ μερις ἐν τῳδε και | ||
| ἐγκρατης . των δ ' ἀνθρωπων οἱ μεν ἐν ταις κοιταις ἐτι ὀντες κατεσφαγησαν , οἱ δ ' ἀνισταμενοι ἀρτιως |
| , οἱς μελαγχολικος ἐστι χυμος . ἀπο της ἁφης δε διαγινωσκειν ἐστι σοι δυνατον : θερμοτερα γαρ σοι φαινεται ἐφ | ||
| τα της γεωργιας και τα πολιτικα [ ] μηδεν ἡττον διαγινωσκειν [ ] ʃ οἱον τοις δημιουργοις και γεωργοις και |
| παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομασαμεν : ὁστις δ ' ἀν ἐχῃ πολυχρονιωτερον τουτου τον παροξυσμον , ἐκεινον ἁπλουν τριταιον ὠνομασαμεν : | ||
| ἐστιν ἀδυνατον . δια δε την αὐτην αἰτιαν οὐδε το πολυχρονιωτερον και ὀλιγοχρονιωτερον ἐν ταις τοιαυταις διαφοραις ὑπολογιζεσθαι ἀξιον , |
| ἡ ὑποκειμενη ὑλη την ἐργασιαν οὐ παραδεχεται . Οὐ των συντελουντων προς την των ἑξεων προχειρισιν τῳ εὐδαιμονι τα νυν | ||
| πολει τουτους δεξιωσαμενων , και μηδεν των εἰς αὐταρκειαν αὐτοις συντελουντων παραλελοιποτων . Και οἱ Ἡρακλεωται τον εἰρημενον τροπον της |
| με οὐδεις περιβαλει : οὐτε ὀργιζεσθαι τῳ συγγενει δυναμαι οὐτε ἀπεχθεσθαι αὐτῳ . γεγοναμεν γαρ προς συνεργιαν ὡς ποδες , | ||
| την ἑαυτου : και τι αὐτον ἐδει καταφανως και ὁτῳουν ἀπεχθεσθαι των οἰκειων , ἐξον , εἰπερ ἠν ἠγγυημενος την |
| ἐπιμερισμον ἀπο [ ὁριου ] ἀγαθοποιου ἐπι ἀγαθοποιον ἐν ὁριοις κακοποιου . τριτος το μεθιστασθαι ἀπο κακοποιου ἐπι ἀγαθοποιον ἐν | ||
| δεχεται ἀπ ' ἐκεινου την κακοποιησιν και διενεργει τας του κακοποιου ἐνεργειας ὁ ἀγαθοποιος δια την συγκρασιν . Ὁ μεν |
| ἀμφοτερων κακοπαθουντων και κατατραυματιζομενων : το δε τελευταιον του τειχους πιπτοντος και της πολεως κινδυνευουσης ἁλωναι κατα κρατος νυκτος ἐπιγενομενης | ||
| σωφρονος τον θεον ὁμολογειν ποιητην και πατερα του παντος , πιπτοντος δ ' ὑπο μεθης και παροινιας ἑαυτον ἑκαστου των |
| εὐ γενοιτο της ἰδιοτητος προς ἑτεραν μεμιγμενης και συμπλεκομενης οὐχι συμφωνους ἁφας ; εἰτα ἐπαγει . το ταυτα διοραν ἐστιν | ||
| γαρ τρισι διαστασεσι το στερεον νοεισθαι . ἐπει δε και συμφωνους τινας φασιν ἀριθμους , και ὁ περι συμφωνιας λογος |
| μηδ ' ἀλληλοις διαλεγομενους , ἀλλα τοις ἐνεοις | ἀνθρωποις ὁμοιους : τωι γαρ ὀντι φωνηι χρωμενων ‖ ἡμων , | ||
| λοιποις . Εἰδον ἑξ ἀνδρας ἐληλυθοτας ὑψηλους και ἐνδοξους και ὁμοιους τῃ ἰδεᾳ : ἐκαλεσαν δε πληθος τι ἀνδρων . |
| δε Μηδειᾳ ἀλλ ' οἱδε παιδες ἐκ τροχων πεπαυμενοι . ἀναλογωτερον δε το βαρυνειν , τα γαρ εἰς χος δισυλλαβα | ||
| , ὠφειλε βαρυνεσθαι και συστελλειν το ι , ὁθεν Ἡσιοδος ἀναλογωτερον εἰρηκε : τρισπιθαμον δ ' ἀψιν . ἐστιν οὐν |
| δια τον κινδυνον , μισθωσαμενων δε ξενους εἰς πολεμον και τρεφοντων αὐτους : τουτο δε ἐν τοις πολλοις των πολεμων | ||
| οὐ γαρ βουλομαι χειρων φανηναι των κυνων , αἱ των τρεφοντων προσϋλακτουσι [ ] και κηδονται : μοιχος πολιορκει την |
| Φιλιππον ἀπο τε της δυσμενειας των θεων και ἀπο της ἀπιστιας της προς ἀνθρωπους , ἀπο τουτων συνιστᾳ τους Ἀθηναιους | ||
| ἀπο σωματος ἀπο των ἐκτοςἀπο μεν ψυχης εὐορκιας ἐπιορκιας πιστεως ἀπιστιας εὐνοιας φθονου μεγαλοψυχιας φιλοχρηματιας ἐμπειριας ἀπειριας και των τοιουτων |
| ἀλλῃ : ἀλλαχοθεν . Τετραπται : τρεπεται . ἑλισσεται : ἀναστρεφεται . Παπταινων : περισκοπων . Δυσζηλος : κακοζηλος . | ||
| ἰσως ἑκατερον αὐτων , προς δε τα μετα ταυτα ἐμπαλιν ἀναστρεφεται το πραγμα . εἰτα ὑμεις μεν οὐτε καρηβαρουντες ἀνασταιητ |
| διακειμενων προς την ἀκροασιν , φθεγγεται το θηριον τουτο προοιμιον σκοτεινον τι και τεθνηκος δειλιᾳ , και μικρον προαγαγων ἀνω | ||
| και ἀορατον ἠ το μολις ὁρωμενον , οἱον δοκει το σκοτεινον . τοιουτον δε το διαφανες , ἀλλ ' οὐχ |
| ὑστερον ἀφαιρουντες ἀει τι των τοιουτων εἰς το νυν εἰδος κατηγαγον ὡς ἀν ἀπο ὑψους τινος : καθαπερ ἀν τις | ||
| ἀγγελους , και κατεβην ὀγδοηκοντα και πεντε βαθμους , και κατηγαγον με κατω βαθμους πεντακοσιους , και ἰδον πυρινον θρονον |
| ὁπλιτης παρατασσηται ἐν ἑτερομηκει σχηματι : πλινθιον δε , ἐαν ἰσαις ταις φαλαγξι προς πασας ἁμα τας ἐπιφανειας παρατασσηται τις | ||
| προστιθεναι δε τι τοις διαφορητικοις : ἐν δε ταις ἀκμαις ἰσαις χρησθαι ταις δυναμεσι , τῃ τε ἀποκρουστικῃ και τῃ |
| περιφερειαν ἡ του ἡλιου μεταβασις εἰς τα προηγουμενα γινηται , εὐλογωτερον δ ' ἀν εἰη περιαφθηναι τῃ κατ ' ἐκκεντροτητα | ||
| Νη γελοιως γε , τι γαρ ? ? ἀν τις εὐλογωτερον [ ] δια την φθαρεισαν [ - ] ψεγοι |
| των ἐνυδρων ζωων οἱ πετραιοι καλουμενοι ἰχθυες λυσιτελεις σοι γενησονται προσφερομενοι αὐτοι : εἰσι δε ταυτα κωβιοι , τριγλαι , | ||
| ἐν πολλοις φυτευσαι τοποις , ὁπως οἱ Αἰγυπτιοι τον καρπον προσφερομενοι διαφθα - ρωσι : το δε δενδρον μεταβαλον την |
| νομοις και τῃ πολει . και μυριους τις ἀν εὑροι ἀριστεις ἠ πλουσιους ἠ στρατηγους ἠ δημαγωγους , οἱς ἀντιλεγοντας | ||
| τους ἀλλους ἐμε στρατηγον ἐχειροτονησατε . Τυραννοκτονοι δε παντες και ἀριστεις ὁμοιως προδιηγησεις ἑξουσι τους βιους , ἀφ ' ὡν |
| , ὁταν ὁ στρατηγος βουληθῃ ἐπαγειν την φαλαγγα ἐπι τους ἐναντιους , ὁ δε συνασπισμος προς το την των πολεμιων | ||
| μεγιστον ἐντευθεν ἐστι προτερημα : πλεον γαρ αὐτοι λιπουσι τους ἐναντιους των ἀναιρουμενων ἐν ταις συμβολαις . Ὁ τας οἰκειας |
| Φρυνης , και μαλιστα μεν , εἰπερ οἱον τε , σωφρονειν , εἰ δε σοι ποθος ὡραιας ἐστι γυναικος , | ||
| σε μηδε την ἀρχην ἁμαρτανειν ἐρασθεισαν . και εἰ το σωφρονειν σοι δεδοκται , ἐδει μηδ ' ὁλως ἁλωναι τῳ |
| ἀκρασιην , οἱ δε ἐς ἀργιην και ῥᾳθυμιην . Τας ἀναξιους οὐν και δυστηνους ψυχας ὁρευντες και τοσαυτας , πως | ||
| , οἰμαι , γνωρισμα ἠν , και δια τουτο τους ἀναξιους του γενους παραιτεισθαι συγκεχωρηται τοις ὁτε ἠγνοουν ἀναθρεψαμενοις . |
| ὀροφης . ἡνται ἀκην : καθηνται ἐν οἰκῳ , μη ἐπιστρεφομενοι του χειμωνος ἠ της χαλαζης δια το ἐξηρτυμενους αὐτους | ||
| ὑπισχνουμενοι διορθωσεσθαι το ἁμαρτημα νικῃ καλῃ : κατα τε σφας ἐπιστρεφομενοι προς ἀλληλους ἰλαδον κατα μερη συνωμνυντο , ἐφορωντος αὐτου |
| λεγομενα . προς πασιν τουτοις φησιν ὁ Ἀλεξανδρος ὁτι ἐπειδη ἀντιστρεφουσιν , οὐδεν ἀν ἡττον δια του ἑτερου των ὁρισμων | ||
| την του ἐνδεχομενου ἀντιστροφην : εἰπομεν γαρ ἠδη , ὡς ἀντιστρεφουσιν αἱ κατα το ἐνδεχεσθαι προτασεις . εἰ δε δει |
| ἀν ἐγχωρῃ μοριων , ἱνα τους ἐν τοις οἰκειοις λογοις συνισταμενους ἑκαστῳ των φθογγων ἀπο του εἰρημενου κοινου περατος ἐχοντες | ||
| μεν διαθεσεις τραυματων γινομενας , ποικιλους δε και μεγαλους ἀγωνας συνισταμενους ὑπερ της νικης . Ὀξαθρης δ ' ὁ Περσης |
| ἐπιθυμειν ποιει . δικαιος ἀν οὐν εἰης ὡν ἐγευσας μη ἀποστερειν , ἀλλως θ ' ὁτε και τα πραγματα ἡμιν | ||
| φησιν : οὐκ ἐχω μεν το λεγειν , το δε ἀποστερειν τα χρηματα τους ἀλλους ἐνι , ἠγουν ἑτοιμως ἐχω |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| κατα την διανοιαν οὐχ ὁτε μεν ἱλαροι , ὁτε δε κατηφεις , ἀλλα ἐφ ' ὁμαλου πραως χαιροντες . διεκρουοντο | ||
| μην οὑτοσι πεμπτος τῃ τιμωριᾳ . στενοντες και σκυθρωποι και κατηφεις διηγαγομεν οὐδεν των δεδεμενων ἀμεινον , πεπληγμενοι τας ψυχας |
| αὑτοις τας δια του σωματος : διο διψας τινας αὑτοις παρασκευαζουσιν , ἱνα πινοντες ἡδωνται . αἱ μεν οὐν ἀβλαβεις | ||
| Εὐριπιδῃ . Ὁταν μελλωσι περδικες προς τῳ τικτειν εἰναι , παρασκευαζουσιν ἑαυτοις ἐκ τινων καρφων την καλουμενην ἁλω . πλεγμα |
| . ἐστι δε μερη της ψυχης λογικον , θυμικον και ἐπιθυμητικον . ἀναλογει οὐν τῳ μεν λογικῳ το συμβουλευτικον : | ||
| κατα το προσταγμα του λογου . του δη σωφρονος το ἐπιθυμητικον συμφωνον ἐστι τῳ λογῳ και οὐ καταδυναστευομενον ἀγεται ὡσπερ |
| θανατον δηλονοτι . των ὀφθαλμων : ἀπο κοινου το στερισκομενοι ἀνασταντας : ὑγιαναντας . ἐν τῳδε : τῳ ῥηθησομενῳ . | ||
| θεατας ἁπαντας εἰδον ἐπ ' ἀκρων ποδων ὑπ ' ἐκπληξεως ἀνασταντας και φωναις μειζοσι και ἐκβοησεσιν ἐπαλληλοις ἐπαινον μεν της |