| ἡ ἑστια των παιδων ἐτυγχανε : τουτων οἱ ταφοι την ἀσχολιαν εἰργαζοντο : τουτων τα παθη τεως σιωπᾳν κατηναγκαζε : | ||
| ἐστιν ὁ μηδεν φαγων , ἀποσιτος δε ὁ δια τινα ἀσχολιαν μη φαγων . Ἀστειος μεν ὁ πιθανος και χαριεις |
| το στρατοπεδον . και σιτολογουσιν ἑτεροις ἐπιδραμοντες και τωνδε πολλους διεφθειραν Ὀππιον τε χιλιαρχον ἐπ ' αὐτοις ἀνειλον . και | ||
| δια της του τυραννου γυναικος . και τουτον μεν ἐκεινοι διεφθειραν , ἐκεινους δε Κυρινιος ἐξεπορθησε λιμῳ και τετρακισχιλιους ἀνδρας |
| τοὐπισω πεπλεγμενοις , κατ ' ἀνακλασιν πεπλεγμενοις . ἁλοντα : κρατηθεντα . Ὑπεξεκλεψε : κρυφιως ἠλθεν . ἐξειρυσεν : διεσωσεν | ||
| Και τα μεν οὑτω καιρια των μοριων ἐφ ' οἱῳδητινι κρατηθεντα παθει ῥᾳδιως ἀν τα οὐρα ἀλλοιωσει τῃ καιριοτητι , |
| πεδαις δεσμευων εἰς τας συνεργασιας ἐνεβαλλε , τους δε νομεις ἀποδεικνυων οὐτ ' ἐσθητας οὐτε τροφας ἐχορηγει τας ἁρμοττουσας . | ||
| , ὁ δε διωκων ἀδικον αὐτο δια των ἐναντιων λογισμων ἀποδεικνυων . ἐν μεν γαρ ἀντιληψει λεγοντος του φευγοντος εἰ |
| το δ ' ὁτι συχνας διδωσιν ἡ ποιητικη ἀφορμας προς εὐδαιμονιαν δηλον ἐκ του την ὀντως κρατιστην και ἠθοποιον φιλοσοφιαν | ||
| ἑκτεον . αἰει [ ] δε των εὐπαγων ἑνεκα προς εὐδαιμονιαν και των κατασκευαζομενων [ ] τους λογους ποιητεον [ |
| : ἐρρε μυλωθρε κακε . οὑτος δια την ἀπαθειαν και εὐκολιαν του βιου Εὐδαιμονικος ἐκαλειτο : και ἠν ἐκ του | ||
| των λεγομενων καταπεπληγμενου και το βαθος των λεξεων και την εὐκολιαν και τον κροτον , και παντων μεν βουλομενων ἐπαινειν |
| δ ' Ἀντιγονου χωρις των ἐλεφαντων πεζοι μεν πλειους των τετρακισμυριων , ἱππεις δε ὑπερ τους ἑπτακισχιλιους . ἁμα δε | ||
| παραλαβοντες τους συμμαχους μυριοις στρατιωταις ἐβοηθουν τοις Ἀκραγαντινοις . Ὡς τετρακισμυριων Καρχηδονιων ἀπαντησαντων ἐνικησαν οἱ Συρακοσιοι και πλειους των ἑξακισχιλιων |
| ὁ μεν γαρ λογος τροφη διανοιας ἐστι : τουτον δε ἀκαθαρτον ἡ πονηρια ποιει των ἀνθρωπων . Ἀνδοκυδου Πυθαγορειου . | ||
| το αἱμα . τουτο οὐν ἀναδιδοται εἰς παν το σωμα ἀκαθαρτον ὀν , και λοιπον καινοτομειται το της φυσεως νομιμον |
| δεομενον δε κρισεως οὐκ ἐσται κριτηριον . το δε παντων κυριωτατον , εἰπερ τινα των δογματικων λεγομεν εἰναι κριτην της | ||
| ἐπραξε προτειναι ἀν , οἱον ὁτι γυμνασιου και ἀκροχειριζομενος . κυριωτατον οὐν ἐν τοις δι ' ἀγνοιαν το οὑ ἑνεκα |
| ἀρετην μεταβολης καταπληξιν ἐργασαμενης τοις δεσποταις : μεθησονται γαρ αὐτους αἰδεσθεντες κρειττονων ἀρχειν . ὁταν δε τυχωσι της ἀπροσδοκητου ταυτης | ||
| τε και θαρρειν και αὑτῳ ἑπεσθαι . οἱ δ ' αἰδεσθεντες ἐπι τῳ ἐργῳ ἀνεστρεφον αὐθις και τοις καθ ' |
| ἑτερα ἐν τῃ Λεσβῳ ἐγενετο Σαπφω , ἑταιρα , οὐ ποιητρια . Λεγει Ἡσιοδος , την ἀηδονα μονην ὀρνιθων ἀμοιρειν | ||
| ; καιτοι Σαπφω , γυνη μεν προς ἀληθειαν οὐσα και ποιητρια , ὁμως ᾐδεσθη το καλον της ἁβροτητος ἀφελειν λεγουσα |
| διαφανης ἐπιτηδεια τε κοραις παιζειν παρ ' αὐτηνφυλαξας οὐν την κυριαν ἡκεν οὐ μετα κομπου βασιλικου , ἁμα μεν , | ||
| των ὁριων φυσιν . ὁ μεν οὐν του Κρονου την κυριαν του θανατου λαβων ποιει τα τελη δια νοσων πολυχρονιων |
| ἀνατειλαντος βορεου και ἀπηλιωτου πνεοντος ἀναβασιν κατα λογον ἐσεσθαι και κρατηθηναι τα Αἰθιοπων δι ' ἀλκης σημαινει . μελας δε | ||
| θελησητε . μηποτε σχεθειν ] ἐθελησητε . θ σχεθειν ] κρατηθηναι . θ σχεθειν ] ὑπειξαι . Ξ ἀλκη ] |
| , και Μυσιας και Λυκιας και Ἀρκαδιας . ἠνυσαν : παρεπλευσαν . ἠρι δε νισσομενοισιν : Ἀθως ὀρος της Θρᾳκης | ||
| την ἐπι Προκοννησου : ὁ δ ' , ἐπει ἐκεινοι παρεπλευσαν , ὑποστρεψας εἰς Ἀβυδον ἀφικετο : ἠκηκοει γαρ ὁτι |
| δια των σκιοθηρικων δεικνυται . Το δε του ὁλου κυκλου πεντεκαιδεκατον πεμπτον ἐγγιστα της διαμετρου γινεται . Ἀν τοινυν ἐπιπεδον | ||
| ἐστιν αὐ συν εἰκαδι , Ὑδροχοου τεσσαρα λαμπρομοιρια , Το πεντεκαιδεκατον αὐ συν εἰκαδι , Των Ἰχθυων δε δωδεκα συν |
| και δυσαναδοτον ἀποτελεισθαι . οʹ . Τεσσαρες εἰσι διαφοραι του μελαγχολικου χυμου : ὡν πρωτος ἐστιν ὁ στοιχειωδης : και | ||
| στρυφνον ἐμφαινομενον : εἰκοτως δε και κακοχυμος εἰναι πεπιστευται , μελαγχολικου γεννητικος αἱματος ὑπαρχων . ἀμφοιν δ ' εὐπεπτοτερος , |
| ὀρθως τῳ σωματι και † αὐτα κατορθουμενα . κακιας γαρ ἐπικρατουσης ἐν τῃ ψυχῃ , εἰς πονηρα και αὐτα συντελεσουσι | ||
| ψιλην δυσκρασιαν καμοντων τα οὐρα πανυ λεπτα διαφαινεται της οἱασδητινος ἐπικρατουσης δυσκρασιας , ἡττον δ ' αὐ λεπτα διαφαινεται , |
| . Περι ἡς ἀξιον θαυμαζειν , πως περιειδον Ἀθηναιοι οὑτω προσαγορευομενην την πορνην , πανηγυρεως ἐνδοξοτατης ὀνοματι κεχρημενην : κεκωλυτο | ||
| και μακραν ἐρημην ἁπασαν ἀνυσαντες ἐπι θαλατταν ἀφικνουνται την Ἐρυθραν προσαγορευομενην : εἰθ ' ὡς εἰκος ἐν ἀμηχανοις ἠσαν οὐτε |
| τυπτε . , σχετλιαζε , δερε . , τιμωρει . μεμνης ' ] ἐνθυμου . . ὁπως ] ἱνα . | ||
| . Ὡς φαμενην προσεειπε πυκα φρονεων Μενελαος : Μηκετι νυν μεμνης ' ἁ τ ' ἐπασχομεν ἀλγεα θυμῳ : ἀλλα |
| ὁ μουσικος ἐν Νομῳ παιδευτικῳ . φησι γουν διαφοραν τηνδε νομιστεον αἰδους και αἰσχυνης , ὁτι ἡ μεν αἰδως προς | ||
| ἀπολογια : τοσουτον της ἐν πλουτῳ διαφερουσης αἱρετωτεραν την εὐειδη νομιστεον , ὁσον ἡ μεν ἰσως ἀν εὑροι χρηματαἠδη γαρ |
| και ἑτεροις πεντε την πραξιν ἀνακοινωσαμενοι και το ἐθνος Μακεδονων ἀπεστησαν και καθ ' ἑαυτους ἠρξαν και ἐπι μεγα δυναμεως | ||
| αἰσθητων και ἀλλους παρα τα αἰσθητα , ! ! ! ἀπεστησαν του λεγειν εἰδητικους ἀριθμους και τον μαθηματικον μονον ἐποιησαν |
| τοιγαρουν ἀπο των προποματων . Ἐκ των Θεωνοϲ : οἰνου καθαρτικου χοληϲ ϲκευαϲια . Καϲϲιαϲ # α , ϲκαμμωνιαϲ # | ||
| . ιζʹ . οἰνος δια μηλων . ιηʹ . οἰνου καθαρτικου σκευασια . ιθʹ . οἰνος ἱκανος γυναικι κατασπασαι γαλα |
| τουτῳ και το Α ὑπαρχει παντι οἱον τῳ Γ , συλλογιστικος οὑτος ὁ λογος . ἐαν δε οὑτως εἰπω , | ||
| γε πως ἐξει το πραγμα ; ὁ δε κατα συστολην συλλογιστικος : ἀλλα μην ἡμερα ἐστιν , φως ἀρα ἐστιν |
| γαρ αὐ κἀκεινο : ὡν ἐκρατησε στρατιωτων ὁπλοις τους ἑαυτου κοσμησας ἐπεμπεν ἐπι πολιν εὐ πεφραγμενην , οἱ δε οἰκειους | ||
| το κρειττον διορθωσαμενος και τους ἀνδρας τοις πολεμικοις ὁπλοις δεοντως κοσμησας , συνεχεις ἐξοπλασιας και γυμνασιας ἐναγωνιους ἐποιειτο . ἐπενοησε |
| το θειον και την φρονησιν ἐχει , ἐχει και την εὐβουλιαν , παροσον ἡ εὐβουλια φρονησις ἐστι προς τα βουλευτα | ||
| μηδε νυν , ἐκεινοις μεν αὐτικα δειξω τα μεχρι νυν εὐβουλιαν , οὐ δειλιαν οὐσαν , ὑμας δε και παρ |
| . . : Ῥωμαιοι προς Σαμνιτας πολεμον ἐχοντες , στρατηγον ἐχειροτονησαν Ποστουμιον Ἀλβινον . Οὑτος κατα τας καλουμενας φορκουλας Καυδινας | ||
| των πλειστων τα Παυσανιου φρονουντων , ἐπι των καιρων τουτων ἐχειροτονησαν Ἀθηναιοι στρατηγον ἐπ ' Ἀμφιπολιν Ἰφικρατην , Ἀμφιπολιτων αὐτων |
| συγκρινεται τα διηιρημενα ὑπο του Νεικους και προσαρμοζεται κατα την Φιλιαν τωι ἑνι . τουτον δε αὐτον τον δικαιον λογον | ||
| ἀναγκῃ διαπονουμενους . και ὁ Τιγρανης εἰπε προς ταυτα : Φιλιαν δε παρα τινων ἀν ποτε λαβοις τοσαυτην ὁσην σοι |
| εἰ μη παραχρημα προληφθειη τοις βοηθημασιν , ἀνονητος ἡ εἰςαυθις ἐπικουρια , της φθοροποιου δυναμεως καταδραξαμενης των σωματων . Διοπερ | ||
| Χαρις : ἡ σωματοειδης θεα . και ἡ μετα χαριτος ἐπικουρια . και ἡ δωρεα . χαρμη : χαρα . |
| δια πεπερεως ἠ ἀνισου ἠ ἀλλης τινος τοιουτοτροπου δυναμεως την σκευασιαν ἐχουσι . διο παραιτησαμενοι τα τοιαυτα , τοις ἐναντιοις | ||
| μητερα γινεσθαι , και ἀναστελλειν μιξεως . σπλαγχνα δε γαλης σκευασιαν τινα προσλαβοντα , ἡν ἰστωσαν οἱ σοφοι ταυτα , |
| – – ] ? [ ] ˘ι – ] ? μυριαν [ φλογ ] ? ' ὀπων τε δοκτυποι ? | ||
| και τα πραγματα ἐλαττω ἐστιν , ἀσχο - λιαν δε μυριαν και πονους , και πολλακις οὐδε χαρις οὐδ ' |
| παντα ποιησαντος και ἑνος μονου , τῃ δε αὐτου θελησει δημιουργησαντος τα ὀντα : τουτο γαρ ἐστι το σωμα ἐκεινου | ||
| τα δε [ τινα ] τουτοις ἀνομοια κεκτημενος θεληματι του δημιουργησαντος πνευματος μετειληφεν ὑλικου . τα δε καθ ' ἑκαστα |
| Τας δε της ψυχης πως ; Ἐπιθυμητικου , θυμοειδους , λογιστικου . Ἠ ταις διαφοραις των ἐνεργειων , αἱ γινονται | ||
| εἰη ἀν και ἡ ἑκαστου τελειοτης : του μεν δη λογιστικου μερους τελειοτης ἐστιν ἡ φρονησις , του δε θυμικου |
| λεγεις ; ἠ οἰειὁτι Γοργιας ᾐσχυνθη σοι μη προσομολογησαι τον ῥητορικον ἀνδρα μη οὐχι και τα δικαια εἰδεναι και τα | ||
| ἐκεινους εἰπον τους λογους . ἀναλογια ἀριθμητικη και γεωμετρικη . ῥητορικον . ὁ πολιτικος φιλοσοφος κρειττονως ἐπισταται τα εἰδωλα της |
| μυθος δια φιλαδελφιαν , την δε ἀρετην φιλανθρωπον ὁ λογος ἀποδεικνυει . Το περιβλεπεσθαι τας μεν ἑταιρας ποιει πλουσιας , | ||
| δε τῳ πενητι της τελευτης ἐστιν οὐχ ὑπευθυνος ; οὐκ ἀποδεικνυει κρινομενος : εἰτα προσθες ἐνθυμημα : ἠ γαρ οὐκ |
| ἀπειρηκοτας ὡς μητε ὑπο της ταφρου μητε ὑπο του ἐρυματος ὠφεληθηναι μηθεν μητε αὐτας διαφυλαξαι τας ναυς . ποια γαρ | ||
| ταξιν ἠ θεατου τον ἐπινενοηκοτα λαχειν ἀξιωσας . οὑτως οὐδε ὠφεληθηναι τινες προς ἀδικων ἀξιουσιν , ἀλλα της γενησομενης ὠφελειας |
| ἀφ ' οὑ και μεχρι νυν , κατ ' εὐχην πλεονασμου ὑγροτητος , και ἐν τοις ὑδραγωγιοις των χωριων γεμοντες | ||
| δια του ω : ὁμοιως δε και ὁσα ἐχει ἀπο πλεονασμου το η κατα την τριτην ἀπο τελους : οἱον |
| , και κατεξανασταντα του παθους εἰπειν , ὡς οὐκ ἀν ἐγενηθησαν ἀθῳοι τηλικαυτα ἁμαρτησαντες , εἰ μη ἐτυχεν ὀργιζομενος . | ||
| οἱ δε των Ἀθηναιων στρατηγοι των τε νεων ἁπασων ἐγκρατεις ἐγενηθησαν και πολλους μεν αἰχμαλωτους , ἀναριθμητον δε πληθος λαφυρων |
| ' αὐταις , ἀρκεσθησεσθαι δε τῳ θ ' ἱππῳ της λαμπροτητος των σημειων ἑνεκεν και ἑνι αἰχμαλωτῳ , ὁς ἐτυχεν | ||
| τα ἑξης . Ἀλλ ' ὁπερ ἐλεγομεν , κατα μεν λαμπροτητος σχηματα οὑτως ἀκμη γινεται : κατα δ ' αὐ |
| πλειστοι , τον στρατηγον ἐγκαταλιποντες , της ἰδιας ἀσφαλειας μονον ἐφροντισαν . Ἀντιγονος δε παραδοξως κυριευσας του τ ' Εὐμενους | ||
| ἀποβαινον ] [ ] [ ! ! ! ! ! ἐφροντισαν ] [ ! ! ! ! ! ! ] |
| χαιρει , ὁ δε κατα ἐπιθυμιαν ζων τοις κολακικοις και ἐγκωμιαστικοις λογοις χαιρει . σκςʹ Οὑτω μεν οὐν φιλε Οὐδαμως | ||
| και την δυναμιν κατασκευασωμεν , οὐκ ἀκριβως οὐν ἐν τοις ἐγκωμιαστικοις αὐτα ἐταξεν ὁ τεχνικος εἰπων : ὁτι εἰτι των |
| το ε τας ἐγκλινομενας των ἀντωνυμιων εἰς τον ὀρθον τονον μετεθηκεν , ἁς οὐκ ἀλλως τις ἐγκλινειεν , εἰ μη | ||
| τωι αὐτωι βιβλιωι ἀραμενος ὁ γενναιος αὐτηι ἀκροπολει και τειχεσι μετεθηκεν ἐς την Μεσοποταμιαν , ὡς περιρρεισθαι αὐτην ὑπ ' |
| λεγεις και ὁμιλεις τοις ἐντυγχανουσι μηδεν ἐλαττω την περι σεαυτον εὐδοξιαν ἠ δια παντα τα λοιπα πεποιησθαι : τοσαυτη πειθω | ||
| προς ἡλικιαν , προς ἀρετην , προς ἐμπειριαν , προς εὐδοξιαν . ὁ γαρ ἐπισταμενος αἰδεισθαι προς ἑκαστην των εἰρημενων |
| εὐτελης . μοθωνας γαρ ἐκαλουν οἱ Λακωνες τους παρεπομενους τοις ἐλευθεροις : ἐστι δε και γενος ὀρχησεως . ΓΘ ἀλλως | ||
| τους Αἰτωλους αὑτοις βοηθειν , ἐπει και ὁ Κασσανδρος αὐτοις ἐλευθεροις οὐσιν ἐπεχειρει , ὡς ἐν αὐτῳ τῳ λογῳ γιγνεται |
| πολεμιον ὀντα Περσων , και πεισαντες παραλαβειν αὐτους εἰς την συμμαχιαν παρεσκευαζοντο τα προς τον πολεμον . της δε Σιδωνος | ||
| . ἀρχων : της ἀποστασεως ἐπηγαγετο : ἐπεσπασατο , εἰς συμμαχιαν δηλονοτι . ἠλθον : ἀπηλθον εἰς συμμαχιαν του Ἰναρου |
| κατετεινε την ψυχην . εἰχε δε ἀρα το βιβλιον τας Ἐπικουρου δοξας , ἁς ἐκεινοι κυριας οὑτω καλουσιν , Ἐπικουρου | ||
| και ἀργον και ἐπτηχοτα ; Σαρδαναπαλλου μοι βιον λεγεις , Ἐπικουρου μοι βιον λεγεις . Ἀντιθωμεν αὐτοις , Κυρον μεν |
| ἁπαντα πλην της τροφης : οὐδ ' οὑτω δε της ἀποστροφης τυγχανοντες εἰς μεγαλην ἀποριαν ἐμπιπτουσι δια το μητε νησον | ||
| βιου ἑκαστην πραξιν ἐνεργῃς , ἀπηλλαγμενος πασης εἰκαιοτητος και ἐμπαθους ἀποστροφης ἀπο του αἱρουντος λογου και ὑποκρισεως και φιλαυτιας και |
| : ἀλλ ' ἀρισθαρματον ὑδατι Κασταλιας ξενωθεις γερας ἀμφεβαλε τεαισιν κομαις , ἀκηρατοις ἁνιαις ποδαρκεων δωδεκ ' ἀν δρομων τεμενος | ||
| ὁτι κἀκεινα οὐκ ἀμοιρα γαμων : οἱ γαρ ἐπι ταις κομαις συνδεσμοι φιλοτεχνηματα γαμουντων δενδρων εἰσι , και του θεου |
| μηδεν παθουσας . παρδαλεως δε ποτε ὀξυτατῳ δρομῳ τον ἐκκαλουμενον καταλαβουσης φθασας τῳ ἀκοντιῳ μελλουσαν δηξεσθαι , την μεν ἀπεκτεινε | ||
| ὁσον εὐγενειας χαριν πολυ των εὐπατριδων ἀπελειπετο . ἡμερας οὐν καταλαβουσης κατηλθεν ἐπι το συνεδριον της βουλης οὐτε το πυρ |
| περι του τον γυμνασιαρχον , των ἰσχιων αὐτου ἡπτετο : ἀγανακτουντος δε , ἐφη , “ τι γαρ ; οὐχι | ||
| Ἐκλαβων γαρ ὡς ἐοικεν ἱππον ἀλινδουμενον γραψαι , τρεχοντα ἐγραψεν ἀγανακτουντος δε του ἀνθρωπου γελασας ὁ Παυσων κατεστρεψε τον πινακα |
| μεσον του πελαγους . ὑπομειξαντες : ἐγγισαντες ʃ ὑπεισελθοντες . ἐκπλευσαι ἐς την εὐρυχωριαν : ἀντι του ἐκπλευσαντες διαφυγειν ἀνακως | ||
| , εἰ ἀναγκαζοιτο στρατευεσθαι , μαλιστ ' ἀν οὑτως ἀσφαλως ἐκπλευσαι : οἱ δε το μεν ἐπιθυμουν του πλου οὐκ |
| τινας συντυχιας τε και περιστασεις , ἠτοι παιδων δια την ἡλικιαν τοις τοιουτοις παθεσιν ἠ και των προβεβηκοτων δι ' | ||
| μεγαλους και πολλους ἰχθυς , ἀλλα και κατα την ἡμετεραν ἡλικιαν διαμενειν συμβαινει τουτους , ἱερους ὀντας και ἀθικτους ἀνθρωποις |
| δηπου γε και τῃ ψυχῃ ταυτα προσηκειν φησομεν , ὁποταν καθαρως την ἰδιαν αὐτης ἐπισκοπωμεν φυσιν . εἰ γαρ πασης | ||
| ἐφαπτεσθαι τοσουδε , ἱνα μη ἡ ζωη αὐτου μερισθεισα το καθαρως ἀμερες αὐτου ἀνελῃ , ἀλλ ' ᾐ και τῃ |
| πεφυκε : και το σπερμα δε αὐτου ἁμα γλυκει ποτιζομενον δυσουριαν ἰαται . Συνεχως δε ἐσθιομενον ἀμαυροι τας ὀψεις , | ||
| και ἡπατος και σπληνος και νεφρων , ἰαται δε και δυσουριαν και τυλους ἐμπαγεντας ἐν ἀρθροις ἀκρως λυει . ἐστι |
| . δουλους δε ἐλευθερους ποιει : ἡλιον γαρ και την ἐλευθεριαν καλουσιν ἀνθρωποι . τοις δε λοιποις εἰς ἐπικτησιν ὠφελιμος | ||
| μεγαλην ἡγεμονιαν κατεργασεσθαι , ἐαν ἡγησωνται τοις Ἑλλησι προς την ἐλευθεριαν και το σωθηναι . Λακεδαιμονιους δε , ὡσπερ οἱ |
| . [ το δε δραμα την ἐπιγραφην ἐσχεν ἀπο της παρεχουσης την ὑποθεσιν Ἀντιγονης . ] Κειται δε ἡ μυθοποιια | ||
| Ζακυνθῳ λιμνης φησιν Εὐδοξον ἱστορειν ὁτι ἀναφερεται πισσα , καιτοι παρεχουσης αὐτης ἰχθυς . Ὁ τι δ ' ἀν ἐμβαλῃς |
| λοφον τινα κατειλημμενους , και καθολου πολυν φοβον τοις Κορκυραιοις ἐπεστησεν . Ἀθηναιοι δε και παλαι μεν ἀπεσταλκεισαν Τιμοθεον τον | ||
| ἀλοχος ἰσχυρα Διος ; τον πανθ ' ὁρωντα φυλακ ' ἐπεστησεν βοϊ . ποιον πανοπτην οἰοβουκολον λεγεις ; Ἀργον , |
| . Σκορδιον ἐχει τι πικρον και στρυφνον και δριμυ : διακαθαιρει τε οὐν ἁμα και θερμαινει τα σπλαγχνα . Σκοροδον | ||
| οὐρα και καταμηνια κινει και ἐμβρυα καταϲπᾳ και τα ϲπλαγχνα διακαθαιρει πινομενοϲ : ταιϲ τε ἐκ θωρακοϲ και πνευμονοϲ ἀναγωγαιϲ |
| καθαπερ εἰς ἀτυχη παραπηδων ἀγελην ἐθοινατο ταις ἐπιθυμιαις την των ἀθροισθεντων ὡραν , παντων μεν ὁρωντων , μαλιστα δε ὡν | ||
| ἀπηντησε τοις Ἡρακλειδαις . κατα δε τον Ἰσθμον των στρατοπεδων ἀθροισθεντων , Ὑλλος μεν ὁ Ἡρακλεους εἰς μονομαχιαν προεκαλεσατο των |
| ἀνατολων τῳ Γαγγῃ ποταμῳ , ἀπο δε μεσημβριας τῳ Ἰνδικῳ πελαγει . Και ἡ μεν ὁλη περιγραφη τοιαυτη : [ | ||
| του λογου , και ἡ πολις ὡσπερ τις ναυς ἐν πελαγει περισχεθεισα κακων περιφερεται , δικην ἀνεμων των καθ ' |
| τινα γνωμην ἐχουσιν οἱ δικασται περι αὐτου , και ὁπως διετεθησαν ἐπι τῳ πεπραγμενῳ . εἰ μεν οὐν χρηστον εἰη | ||
| ἐκπλειν ἡμας , βλεπων δ ' εἰς τους ἑρμας ὡς διετεθησαν , ἐνθυμουμενος δε ὡς ὁ ταυτα συμβουλευσας ἐπαρατος γεγενηται |
| , τι ὠφελουνται ; ἠ τοσουτον αὐτων πλεονεκτουμεν κατα την ἐμποριαν , ὡστε παντα τα ἀγαθα παρ ' αὐτων λαμβανομεν | ||
| της δε φανερας ἐκοινωνουν . ἐργασαμενου δε Διοδοτου κατ ' ἐμποριαν πολλα χρηματα πειθει αὐτον Διογειτων λαβειν την ἑαυτου θυγατερα |
| ἑκαστον γνωριζομεν , ταυτα ἐκεινου ἀρχη ἐκ δε των ὁρισμων γινωσκομεν ἑκαστον των ὀντων , οἱ ὁρισμοι ἀρα ἀρχαι . | ||
| ἠ βραδεως . και φησιν ἐκ τεσσαρων τινων σημειων τουτο γινωσκομεν , ἀπο τε της ὀδυνης και της βηχος και |
| πεσοντων , οἱ μεν Θηβαιοι την ἀναιρεσιν των νεκρων οὐ συνεχωρησαν , ὁ δ ' Ἀδραστος καταλιπων ἀταφους τους τετελευτηκοτας | ||
| προ Ἀριστοτελους ; Των δε γαρ ἀλλων οἱ μεν ἐπιδιαμενειν συνεχωρησαν , οἱ δε , εἰ μη και τουτο , |
| ὡμολογηκει , ὁτε την ξυμμαχιαν ἐποιειτο , τον ἐπι Θρᾳκης Χαλκιδικον πολεμον καταλυσειν . ἀμφοτερων οὐν ἑνεκα την ἐφοδον ἐποιειτο | ||
| αἱ οἰκουνται ξυμμεικτοις ἐθνεσι βαρβαρων διγλωσσων , και τι και Χαλκιδικον ἐνι βραχυ , το δε πλειστον Πελασγικον , των |
| : ἐπιθυμιᾳ δε την πανταχῃ διαρρεουσαν και ὑπο τρυφης ἀκολαστου διεφθαρμενην , ταπεινα και γυναικεια φρονουσαν , δειλιᾳ συνοικον και | ||
| , ἐκπεμφθεις δε στρατηγος εἰς Σικελιαν , κατελαβε την ἐπαρχιαν διεφθαρμενην , ἀνεκτησατο δε την νησον χρησαμενος τοις καλλιστοις ἐπιτηδευμασιν |
| των ὀντων μη εἰδως ἀλλ ' ἠτοι ὑπερβαλλων αὐτης ἠ ἐλλειπων , την ἀγνοιαν ταυτην ἀφορμην της ὑποκενου δοξης και | ||
| ἀνθρωπος ἐστι ζῳον λογικον : ἰδου γαρ οὑτος ὁ ὁρος ἐλλειπων οὐκ ἀντιστρεφει : εἰ τι μεν γαρ ἀνθρωπος , |
| Οἱ μεν ὑψηλοι των τοπων εἰσι ψυχροτεροι και εὐπνουστεροι , ψυχροτεροι μεν δια το ἀπ ' ὀλιγου του ἐπιπεδου ὀλιγας | ||
| διαλυουσιν . ὁσοις δε μη παρεστι θερμη δυσκρασια , ἀλλα ψυχροτεροι και παχυτεροι και ὠμοτεροι μαλλον ἐν τοις ἀρθροις ὑποστρεφονται |
| Θρᾳκων ἐθνος , ὡν τινες διαβαντες εἰς την Ἀσιαν Φρυγες μετωνομασθησαν : μετα δε Θεσσαλονικειαν ἐστι τα λοιπα του Θερμαιου | ||
| τετταρες , Κεκροπις Αὐτοχθων Ἀκταια Παραλια , ἐπι δε Κραναου μετωνομασθησαν Κραναϊς Ἀτθις Μεσογαια Διακρις , ἐπι δε Ἐριχθονιου Διας |
| . φαιην δ ' ἀν ἐγωγε και ταυτην παρα σου κεκομισθαι την χαριν , το σε τον παντα ἀριστον παρειναι | ||
| χρυσιου καλλιον , γραμματα σα , οὐ γραμματα ἡγησαμην μοι κεκομισθαι μονον , ἀλλα και του γραφειν σοι λαμπραν ἐξουσιαν |
| εἰς το τρεπομενον και πασχον καθηκουσιν . Ἡ μεντοι γενεσις πολυειδης οὐσα και ἐκ διαφεροντων συνισταμενη τῃ οἰκειᾳ μεν ἐναντιωσει | ||
| της ὀνομασιας ἀπο του περι αὐτον σχηματος . ἐστι δε πολυειδης και πολυκινητος , ἐκ της των ἀνωμαλων και ἀτακτων |
| αὐτου τουτου τας ἀλλας ἐλαβον δωρειας , ὁτι τους ὑβριζοντας ἐπαυσαν . Ὁτι τοινυν και κεκομισται χαριν , ὠ ἀνδρες | ||
| του κοινου μαντεως και ἐξηγητου του πατρῳου τῃ πολει θεου ἐπαυσαν μεν την προς Εὐμολπον μαχην , ἐπαυσαν δε τον |
| ἐστιν αὐτο τοπος ἑαυτου . μαρτυρει δε μοι λογιον το χρησθεν ἐπι Ἀβρααμ τοδε : „ ἠλθεν εἰς τον τοπον | ||
| : νικαται ἡσυχιον : ἠρεμον , καλον θεορτῳ : θεϊκῳ χρησθεν : μαντευθεν παλαιφατον : παλαιον θαλος : βλαστημα ὁ |
| και δεινοτητος των ἐνθυμηματων και , ὡσπερ φθασαντες εἰπομεν , βραχυτητος συνταξεως : τα γαρ πολλα των πραγματων και λεξει | ||
| , οἱον κατα μιμη - σιν της γινομενης αὐτῳ † βραχυτητος ἐν τῃ φωνῃ : ἀφ ' οὑ και βρογχος |
| οὐτε δ ' ἑλκος οὐτε οὐλη τις , και το μελανθεν ἀφανισθησεται ἐν οὐδε ὁλαις ἡμεραις εἰκοσιν . την δε | ||
| χυμα και παρυφισταμενον μελανθεν , οὐ παντελως δε ὀλεθρου παρυφισταμενον μελανθεν , ἡττον δε μελανθεν ἐναιωρημα , ἐτι δε ἡττον |
| λαβοντα ἀποχωρειν . και μηδεις νομισῃ ὡς ἐγω ὑπερ ἐμαυτου ἀγανακτων ταυτα εἰρηκα μαλλον ἠ ὑπερ ὑμων δεδιως μηποτε ἀρα | ||
| ἐπι τῃ τυραννιδι αἰτιαν σχων και φυγῃ ἀιδιῳ ἐλασθεις , ἀγανακτων τ ' ἐπι τῃ συμφορᾳ και τιμωριαν παρα των |
| εὐκολον , εὐχερες . ῥυπτικον : καθαρτικον . ῥητρας : ῥητορας . σπεος : σπηλαιον . σιντιν : σκωληκα βλαπτικον | ||
| Κλεωνα και Κλεοφωντα και Ὑπερβολον και ἑτερους ἀνθρωπους , οὐ ῥητορας οὐδαμως , οὐκουν εἰπερ γε ἠσαν τοιουτοιεἰδωλον δε τι |
| ἀκηρατον εἰναι και παντος κακου ἀχραντον . δει γαρ τοις ποιητικην μετιουσιν αἰδους μεμοιρασθαι παντως : διο και τας Μουσας | ||
| την δ ' ἁπλως οὐδ ' εἰναι τεχνην , την ποιητικην , ἀλλ ' ἐπιπνοιαν ἐκ Μουσων , ὁς δ |
| ἑφθημιμερες , ὁ καλειται παροιμιακον . ἑξης τουτων στιχοι τροχαϊκοι τετραμετροι καταληκτικοι γʹ . ἑξης τουτων κωλα ὁμοια τοις ἀνω | ||
| και ἐκθεσις εἰς αὐτην την παραβασιν . στιχοι ἀναπαιστικοι καταληκτικοι τετραμετροι μαʹ . Γ εἰ μεν τις ἀνηρ των ἀρχαιων |
| εὐκολιαν και μεγαλοφροσυνην και εὐταξιαν και ἀνδρειαν και καρτεριαν και φιλοπονιαν και φιλονικιαν και φιλοτιμιας τας Λακεδαιμονιων , παιδ ' | ||
| ἀει τι κομιζοντας , ἱνα παντες ἰδωσι την της θηρας φιλοπονιαν και την εἰς αὐτους ἐκτενειαν . Δημητριος δ ' |
| το πληθος των αἰτιων και την ὑπεροχην εἰς το ἀδιαμαρτητον φυλαχθηναι . και ταυτα δε παντα ἐξ οὐρων τε και | ||
| την καρδιαν σου ἠδη ἀναβῃ μη δυνασθαι αὐτας ὑπο ἀνθρωπου φυλαχθηναι , οὐ φυλαξεις αὐτας . νυν δε σοι λεγω |
| και μετα ἀλλων μερων λογου ἐν ἀρχῃ , αὐταρεσκος , αὐτοδιδακτος . και δια τουτο ἐσημειουτο το φιλαυτος : εἰρηται | ||
| ὡραν τοις ἀναγκαιοις χρωμενων . Ἑνος χανοντος μετεσχηκεν ἁτερος : αὐτοδιδακτος . Ἑνος φιλιη ξυνετου κρεσσων ἀσυνετων παντων : ἐκ |
| χρη δε και των λοιπων ἰσως καθ ' ὁσον ἐγχωρει μνησθηναι , ἐπισκοπουντας τα θ ' ὑπερ των ἀλλων καταπραχθεντα | ||
| οὐκ ἀφισταμην . ἐνι δε μοι σου και σιγης ἑτερας μνησθηναι της μετα τον λογον : οὑ μισθον ἐσχηκως ἀργυρον |
| , ” τας των νεων ἀνδρων ταξεις . νεοτευχεες νεωστι κατεσκευασμενοι . ὁ δε λογος ἐπι των διφρων . νεοαρδεα | ||
| ὡν ἡ παρασκευη τουτον εἰχεν τον τροπον : πυργοι ξυλινοι κατεσκευασμενοι ἐπετιθεντο τοις νωτοις αὐτων , ἀφ ' ὡν ἀνδρες |
| ἀκουσιῳ , το ἑκουσιον , εἰς την του παντος συμπληρωσιν κατασκευασθεν ἀναδειχθηναι . τουτο μεν δη ταυτῃ λελεχθω . προσηκει | ||
| τῃ σαμαινῃ , ὁ ἐστι πλοιον δικροτον ὑπο Πολυκρατους πρωτον κατασκευασθεν του Σαμιων τυραννου , ὡς Λυσιμαχος ἐν βʹ Νοστων |
| δακρυα οὐκ ἐστιν ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , ἀλλα περιστατικα , μονην τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του | ||
| ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι . Τοπικα δε προοιμια Ἁρποκρατιων φησι τα περιστατικα . σκοπος δε του προοιμιου το τοιονδε παρασκευασαι τον |
| ἀλλων ὑπεροχην , και το κρατιστον κατα την προς τα κρατουμενα δυναμιν , και το ἀγαθον τε και ἐφετον και | ||
| την συστασιν χωρει τα χυματα , μη ῥᾳδιως τῃ ἐμφυτῳ κρατουμενα τε και πεττομενα θερμοτητι . Δια τα αὐτα δ |
| Μειδιου πεποιηκε : φασκοντος γαρ του Μειδιου ὑβριν εἰναι και ἰδιωτικον , ἀλλ ' οὐ δημοσιον ἀδικημα περι την ἑορτην | ||
| γιγνεται τουτο λαβειν , ἠ οὐχι του διακρινειν , ποτερον ἰδιωτικον ἐστιν ἠ ἱερατικον το εὑρισκομενον : εἰτα ἐπισυναπτεις δευτερον |
| διαλεχθωσιν ; ἠ θεαν μη κατανειμαι τον ἀρχιτεκτον ' αὐτοις κελευσαι ; ἀλλ ' ἐν τοιν δυοιν ὀβολοιν ἐθεωρουν ἀν | ||
| προσηγοριαν . . . , ἱερειας καλεσας σκιλληι ἠ σκυλακι κελευσαι αὑτον περικαθαραι . . . , , . , |
| δια τε ἀλλα και ἐπειδη συνεστηκεν ἐκ του στοιχειωδεστατου και πρεσβυτατου των ἐν οὐσιαις εἰδων παραλαμβανομενων , ὡς φασιν οἱ | ||
| . Ἐν τουτῳ δε Ἡρωδου ὁ οἰκος ἐταραχθη , του πρεσβυτατου των υἱεων τους μετ ' αὐτον δυο διαβαλοντος ὡς |
| ἀποδρασιν και παντα τα τοιαυθ ' ἁρμοττει καλειν , ἠ φιλοτιμιαν ; οὐδενα γαρ τροπον ἀλλον ἐν τοις ἱππευσιν αὑτον | ||
| εἰ μετιοις ἐπι τας φιλανθρωπιας και την ἐν τοις χρημασι φιλοτιμιαν και της πολιτειας την ὁλην λαμπροτητακαι ὁ μεν ᾐει |
| παντων μεν ἐν πασιν ἐνοντων , ἑκαστου δε κατα το ἐπικρατουν ἐν αὐτωι χαρακτηριζομενου . χρυσος γαρ φαινεται ἐκεινο , | ||
| , ἀλλα παντα μεν μεμικται , λεγεται δε κατα το ἐπικρατουν ἑκαστον . Ἐπει οὐδε την γην ἀνευ ὑγρου φασι |
| τουτῳ νεωστι και λεβορου Φωκικου μεταποτεον , δοτεον δε και σκαμμωνιας αὐτῳ νεωστι και προσφατως αὐτης ἐπισκευασθεισης , ὡστε τον | ||
| κραμβης χυλου , γλυκυσιδης , πρασου χυλου , πηγανου , σκαμμωνιας . οἱ δε στυπτικοι την ἐναντιαν χρειαν ὡς προς |
| τας ῥαβδους τας ἰδιας και φερετω προς με . πρωτοι ἐπεδωκαν οἱ τας ξηρας και κεκομμενας ἐσχηκοτες : ὡσαυτως εὑρεθησαν | ||
| μεν ἐχοντες , σχισμας δε ἐχουσας : οὑτοι παντες χλωρας ἐπεδωκαν και ἐστησαν εἰς το ἰδιον ταγμα . ἐχαρη ὁ |
| , διδου ⋖ αʹ μετ ' οἰνου , τοις δε ἀσθενεστεροις μετα γαλακτος . Εὐζωμου σπερματος ⋖ βʹ , κυμινου | ||
| δ ' αὐ δια την του χυμου συγγενειαν ἐπ ' ἀσθενεστεροις , εἰ μη που τις προσαποδοθεισα αἰτια κἀπι τουτου |
| παντας . οἱ δε την ἀκροπολιν ἐπι σωτηριᾳ των οἰκειων παρεδωκαν οὐκ ἀναμειναντες Κροισου τας κενας των Ἑλληνων ἐλπιδας . | ||
| της Ἰστωνης ὀρος . οἱ δε [ τα ] ὁπλα παρεδωκαν ἐπιτρεποντες τῳ δημῳ [ τῳ ] των Ἀθηναιων βουλευσασθαι |
| , οὐτε τον τοπον , ἐν ὡι συμβαινει την συνθηκην ἀναγεγραφθαι , διεσαφησεν ἡμιν οὐτε τους ἀρχοντας τους δειξαντας αὐτωι | ||
| ἡκιστα και δια τουτο χρονον τον αὐτον της φαντασιας ἀμφοτεροις ἀναγεγραφθαι . ὁ μεν οὐν ἀρχιοινοχοος οἰνοφλυγιαν , ὁ δε |
| τρια εἰναι εἰδη τα γνωριμωτατα , ἀσχημοσυνην , ἀσυμμετριαν , ἀκαιριαν . ἠ γαρ αὐτοθεν εἰναι την ἐπιθυμιαν ἀσχημονα τε | ||
| φθοραι δι ' ὑπερβολην ἠ δι ' ἐλλειψιν τροφης ἠ ἀκαιριαν ἐργων . Αἱ δ ' ἀπο των παραφυτευομενων ἠ |
| Κινεας : . . . . ὡμολογηται και παρα τοις ἱστορικοις , ὁτι Κινεας εἱς ἠν των προιεμενων Φιλιππωι τα | ||
| ὀλιγοις μεν οὐν ἐτεσι διαμαρτειν των χρονων δοιη τις ἀν ἱστορικοις ἀνδρασιν ἀρχαιας και πολυετεις συνταττομενοις πραγματειας , γενεαις δε |
| γαρ , εἰ μηδεν φαυλον ἀπηντησε , τουτο τῃ τυχῃ λογιστεον , αὐτους δε οὐ προσηκει παραβαλλεσθαι ἐκ χειμωνος εἰς | ||
| της ἀνατελλουσης μοιρας ὀντων των κακοποιων ἠ των ἀγαθοποιων ὁλον λογιστεον , κατα το ἀναλογον δε της ἀποχωρησεως ὑφαιρετεον ἑως |
| εἰσιν ὀλιγοι οἱ τα παθη μετρησαι θελησαντες ταις ἀρεταις και κοσμησαι ἑαυτους και ταξαι ποτε και ἐπι ποσον κινεισθαι προσηκει | ||
| γαρ παρασκευην ἐκ σου μοι δεδομενην και ἀφορμας προς το κοσμησαι δια των ἀποβαινοντων ἐμαυτον οὐ : ἀλλα καθησθε τα |
| τῳ λυπουντι της θερμης . και ὁ μεν ὀμβρους ἀχρι κορου παρεχει τῃ γῃ ψυχος ἀφελων , ἡ δε ἀνιησι | ||
| . Ἀχρι κορου : παροιμια ἠν , ὁτι , ἀχρι κορου ἐκεινος ἀναισθητος ἐστιν : και : οὑτος ἀχρι κορου |