| δια πεπερεως ἠ ἀνισου ἠ ἀλλης τινος τοιουτοτροπου δυναμεως την σκευασιαν ἐχουσι . διο παραιτησαμενοι τα τοιαυτα , τοις ἐναντιοις | ||
| μητερα γινεσθαι , και ἀναστελλειν μιξεως . σπλαγχνα δε γαλης σκευασιαν τινα προσλαβοντα , ἡν ἰστωσαν οἱ σοφοι ταυτα , |
| , ” τας των νεων ἀνδρων ταξεις . νεοτευχεες νεωστι κατεσκευασμενοι . ὁ δε λογος ἐπι των διφρων . νεοαρδεα | ||
| ὡν ἡ παρασκευη τουτον εἰχεν τον τροπον : πυργοι ξυλινοι κατεσκευασμενοι ἐπετιθεντο τοις νωτοις αὐτων , ἀφ ' ὡν ἀνδρες |
| τι χρεος ἐβα δωμα ; διφρισκου : διφρος καλειται το σκευος , ἐφ ' ᾡ οἱ ἡνιοχοι ἐφεστωτες ἐλαυνουσιν . | ||
| αὐτῳ ὁ διαβολος : μη φοβου : μονον γενου μοι σκευος , κἀγω λαλησω δια στοματος σου ῥημα ἐν ᾡ |
| ἀκουσιῳ , το ἑκουσιον , εἰς την του παντος συμπληρωσιν κατασκευασθεν ἀναδειχθηναι . τουτο μεν δη ταυτῃ λελεχθω . προσηκει | ||
| τῃ σαμαινῃ , ὁ ἐστι πλοιον δικροτον ὑπο Πολυκρατους πρωτον κατασκευασθεν του Σαμιων τυραννου , ὡς Λυσιμαχος ἐν βʹ Νοστων |
| ἀπ ' αὐτων , ὡς το ἰτριον ἀπο του χαλκου σκευους : οὐδε οἱον τε λειον λειῳ συναφθηναι . μεγιστη | ||
| ὁ δε πιστευων ποιησει ; Ναι . Του αὐτου ἀρα σκευους ὁ μεν ποιητης πιστιν ὀρθην ἑξει περι καλλους τε |
| τουτῳ και το Α ὑπαρχει παντι οἱον τῳ Γ , συλλογιστικος οὑτος ὁ λογος . ἐαν δε οὑτως εἰπω , | ||
| γε πως ἐξει το πραγμα ; ὁ δε κατα συστολην συλλογιστικος : ἀλλα μην ἡμερα ἐστιν , φως ἀρα ἐστιν |
| ἀκηρατον εἰναι και παντος κακου ἀχραντον . δει γαρ τοις ποιητικην μετιουσιν αἰδους μεμοιρασθαι παντως : διο και τας Μουσας | ||
| την δ ' ἁπλως οὐδ ' εἰναι τεχνην , την ποιητικην , ἀλλ ' ἐπιπνοιαν ἐκ Μουσων , ὁς δ |
| Τας δε της ψυχης πως ; Ἐπιθυμητικου , θυμοειδους , λογιστικου . Ἠ ταις διαφοραις των ἐνεργειων , αἱ γινονται | ||
| εἰη ἀν και ἡ ἑκαστου τελειοτης : του μεν δη λογιστικου μερους τελειοτης ἐστιν ἡ φρονησις , του δε θυμικου |
| ἐστιν ὑποληψις ἀνευ ἀποδειξεως , διο και ἀβεβαιος , και λογισμος δε ἀπαταται πολλακις τῳ μηδε την ὑλην , περι | ||
| μονον ἀφ ' ἑαυτων ἐνδιδῳη . ταυτα δε νηφων μεν λογισμος οὐκ ἀνεχεται , μεθῃ δε κατεσχημενος και ὡσπερ ἐξοινος |
| ἀσκωλιαζε και ἐστερημενος της κωλης και πεινων ἐνταυθα προς την αἰθριαν και τον ἡλιον διαγε . “ παρ ' ὑπονοιαν | ||
| , κοινον τι ἀπαστραπτουσι και διπλασιαν του ἐρυθηματος ἐκφαινουσι την αἰθριαν . Τα μεν δη ὑψηλα και κορυφαια του οἰκου |
| και μετα ἀλλων μερων λογου ἐν ἀρχῃ , αὐταρεσκος , αὐτοδιδακτος . και δια τουτο ἐσημειουτο το φιλαυτος : εἰρηται | ||
| ὡραν τοις ἀναγκαιοις χρωμενων . Ἑνος χανοντος μετεσχηκεν ἁτερος : αὐτοδιδακτος . Ἑνος φιλιη ξυνετου κρεσσων ἀσυνετων παντων : ἐκ |
| ἀφ ' οὑ και μεχρι νυν , κατ ' εὐχην πλεονασμου ὑγροτητος , και ἐν τοις ὑδραγωγιοις των χωριων γεμοντες | ||
| δια του ω : ὁμοιως δε και ὁσα ἐχει ἀπο πλεονασμου το η κατα την τριτην ἀπο τελους : οἱον |
| ὁ μουσικος ἐν Νομῳ παιδευτικῳ . φησι γουν διαφοραν τηνδε νομιστεον αἰδους και αἰσχυνης , ὁτι ἡ μεν αἰδως προς | ||
| ἀπολογια : τοσουτον της ἐν πλουτῳ διαφερουσης αἱρετωτεραν την εὐειδη νομιστεον , ὁσον ἡ μεν ἰσως ἀν εὑροι χρηματαἠδη γαρ |
| ὀρθως τῳ σωματι και † αὐτα κατορθουμενα . κακιας γαρ ἐπικρατουσης ἐν τῃ ψυχῃ , εἰς πονηρα και αὐτα συντελεσουσι | ||
| ψιλην δυσκρασιαν καμοντων τα οὐρα πανυ λεπτα διαφαινεται της οἱασδητινος ἐπικρατουσης δυσκρασιας , ἡττον δ ' αὐ λεπτα διαφαινεται , |
| , και Μυσιας και Λυκιας και Ἀρκαδιας . ἠνυσαν : παρεπλευσαν . ἠρι δε νισσομενοισιν : Ἀθως ὀρος της Θρᾳκης | ||
| την ἐπι Προκοννησου : ὁ δ ' , ἐπει ἐκεινοι παρεπλευσαν , ὑποστρεψας εἰς Ἀβυδον ἀφικετο : ἠκηκοει γαρ ὁτι |
| δεδεται το λελυμενον και ἐν αὐτῳ τῳ μη δοκειν δεινως κατεσκευασθαι το δεινον ἐχει . [ , ] το μεν | ||
| Ἰλιου , παρακαταθεσθαι δε Δημοφωντι , ἐκ του Πελοπος ὀστων κατεσκευασθαι , καθαπερ τον Ὀλυμπιον ἐξ ἀλλων ὀστων Ἰνδικου θηριου |
| πλειοναϲ ὁϲον κοχλιαρια β καθ ' ἑκαϲτην ἡμεραν μετα του μελικρατου πινομενον . Ἐκ των Ἀϲκληπιαδου προϲ ἐπιληπτικουϲ . ὀξαλιδα | ||
| παχεα και φλεγματωδη : πληθος δ ' ἐξαρκει τετρωβολον μετα μελικρατου . Τα μεν οὐν κατω καθαιροντα , ὁσα ἐγω |
| ὀνοματος τα σημαινομενα : και γαρ πασαν φωνην κατα συνθηκην σημαντικην ὁτουουν των ὀντων της του ὀνοματος ἀξιοι προσηγοριας , | ||
| δηλον ὡς οὐκ ἀποδεξομεθα τον Διαλεκτικον Διοδωρον πασαν οἰομενον φωνην σημαντικην εἰναι και προς πιστιν τουτου καλεσαντα των ἑαυτου τινα |
| . Του δε κηρυκος τα λεχθεντα παρα της Οἰνωνης θαττον ἀπαγγειλαντος ἀθυμησας ὁ Ἀλεξανδρος ἐξεπνευσεν , Οἰνωνη δε , ἐπει | ||
| εἰς τοπον καλουμενον Φλιουντα . του δε Σισυφου τῳ Ἀσωπῳ ἀπαγγειλαντος την του Διος μιξιν ὁ Ἀσωπος προς το μαθειν |
| , οὐτε τον τοπον , ἐν ὡι συμβαινει την συνθηκην ἀναγεγραφθαι , διεσαφησεν ἡμιν οὐτε τους ἀρχοντας τους δειξαντας αὐτωι | ||
| ἡκιστα και δια τουτο χρονον τον αὐτον της φαντασιας ἀμφοτεροις ἀναγεγραφθαι . ὁ μεν οὐν ἀρχιοινοχοος οἰνοφλυγιαν , ὁ δε |
| Ἑλκομενης δ ' ἐπι πολυ της φιλονεικιας τελευτωντες ἐπι τουτῳ συνεβησαν τῳ δικαιῳ , ὡστε δυειν θατερον , ἠ τους | ||
| ἐτι προτερον Πελασγοι πολεως τε της αὐτης τοις Ἀβοριγισι κοινωνησαντες συνεβησαν ὁμοεθνεις νομιζεσθαι . Ἡρακλεους μεν δη στρατειας περι και |
| ἀνατειλαντος βορεου και ἀπηλιωτου πνεοντος ἀναβασιν κατα λογον ἐσεσθαι και κρατηθηναι τα Αἰθιοπων δι ' ἀλκης σημαινει . μελας δε | ||
| θελησητε . μηποτε σχεθειν ] ἐθελησητε . θ σχεθειν ] κρατηθηναι . θ σχεθειν ] ὑπειξαι . Ξ ἀλκη ] |
| . Περι ἡς ἀξιον θαυμαζειν , πως περιειδον Ἀθηναιοι οὑτω προσαγορευομενην την πορνην , πανηγυρεως ἐνδοξοτατης ὀνοματι κεχρημενην : κεκωλυτο | ||
| και μακραν ἐρημην ἁπασαν ἀνυσαντες ἐπι θαλατταν ἀφικνουνται την Ἐρυθραν προσαγορευομενην : εἰθ ' ὡς εἰκος ἐν ἀμηχανοις ἠσαν οὐτε |
| περι του τον γυμνασιαρχον , των ἰσχιων αὐτου ἡπτετο : ἀγανακτουντος δε , ἐφη , “ τι γαρ ; οὐχι | ||
| Ἐκλαβων γαρ ὡς ἐοικεν ἱππον ἀλινδουμενον γραψαι , τρεχοντα ἐγραψεν ἀγανακτουντος δε του ἀνθρωπου γελασας ὁ Παυσων κατεστρεψε τον πινακα |
| : ἐπιθυμιᾳ δε την πανταχῃ διαρρεουσαν και ὑπο τρυφης ἀκολαστου διεφθαρμενην , ταπεινα και γυναικεια φρονουσαν , δειλιᾳ συνοικον και | ||
| , ἐκπεμφθεις δε στρατηγος εἰς Σικελιαν , κατελαβε την ἐπαρχιαν διεφθαρμενην , ἀνεκτησατο δε την νησον χρησαμενος τοις καλλιστοις ἐπιτηδευμασιν |
| δαπανηματα . τοιαυτη δ ' οὐσα ποτερον εἰδος ἐστι της ἐλευθεριοτητος ἠ μερος ; εἰ μεν γαρ εἰδος , ἐπει | ||
| προς την μεγαλοπρεπειαν : ὡς γαρ ἡ μεγαλοπρεπεια διαφερει της ἐλευθεριοτητος τῳ μεγαλῳ , περι τα χρηματα και αὐτης οὐσης |
| ' αὐταις , ἀρκεσθησεσθαι δε τῳ θ ' ἱππῳ της λαμπροτητος των σημειων ἑνεκεν και ἑνι αἰχμαλωτῳ , ὁς ἐτυχεν | ||
| τα ἑξης . Ἀλλ ' ὁπερ ἐλεγομεν , κατα μεν λαμπροτητος σχηματα οὑτως ἀκμη γινεται : κατα δ ' αὐ |
| παντων μεν ἐν πασιν ἐνοντων , ἑκαστου δε κατα το ἐπικρατουν ἐν αὐτωι χαρακτηριζομενου . χρυσος γαρ φαινεται ἐκεινο , | ||
| , ἀλλα παντα μεν μεμικται , λεγεται δε κατα το ἐπικρατουν ἑκαστον . Ἐπει οὐδε την γην ἀνευ ὑγρου φασι |
| γαρ , εἰ μηδεν φαυλον ἀπηντησε , τουτο τῃ τυχῃ λογιστεον , αὐτους δε οὐ προσηκει παραβαλλεσθαι ἐκ χειμωνος εἰς | ||
| της ἀνατελλουσης μοιρας ὀντων των κακοποιων ἠ των ἀγαθοποιων ὁλον λογιστεον , κατα το ἀναλογον δε της ἀποχωρησεως ὑφαιρετεον ἑως |
| τοὐπισω πεπλεγμενοις , κατ ' ἀνακλασιν πεπλεγμενοις . ἁλοντα : κρατηθεντα . Ὑπεξεκλεψε : κρυφιως ἠλθεν . ἐξειρυσεν : διεσωσεν | ||
| Και τα μεν οὑτω καιρια των μοριων ἐφ ' οἱῳδητινι κρατηθεντα παθει ῥᾳδιως ἀν τα οὐρα ἀλλοιωσει τῃ καιριοτητι , |
| και τοτε μεν ἡ ἑτερα , ἀλλοτε δε ἡ ἑτερα κρατει . δοξης μεν οὐν ἐπι το ἀριστον λογῳ ἀγουσης | ||
| Τοὐργον παρεσται φανερον : ἀλλα δεξιαν προτεινε χειρα , και κρατει των σων ὁπλων . Ἐγω δ ' ἀπαυδω γ |
| μηδεν παθουσας . παρδαλεως δε ποτε ὀξυτατῳ δρομῳ τον ἐκκαλουμενον καταλαβουσης φθασας τῳ ἀκοντιῳ μελλουσαν δηξεσθαι , την μεν ἀπεκτεινε | ||
| ὁσον εὐγενειας χαριν πολυ των εὐπατριδων ἀπελειπετο . ἡμερας οὐν καταλαβουσης κατηλθεν ἐπι το συνεδριον της βουλης οὐτε το πυρ |
| . Σιμαριστος δε παρα Κυπριοις το διωτον ποτηριον . κυμβη κυλικος εἰδος ὁ Παφιοι κυμβαν καλουσιν . κωθων Λακωνικον ποτηριον | ||
| “ ληρουντες , ἀλλ ' ἀναμενεις ἑως ἀν ἐπι της κυλικος ἡμας διαλλαξῃ τις ; ” και ὁς , “ |
| και βουλευεται , ἡ δε φυσις ἀπο της ἀρχης ἀπροσδεης βουλευσεως . Και δει του παντος την διοικησιν και τον | ||
| , δωροξενιας δωρων , συκοφαντιας , ψευδοκλητειας , ψευδεγγραφης , βουλευσεως , ἀγραφιου , μοιχειας . εἰσαγουσι δε και δοκιμασιας |
| ἀνερχομενος ἐμε την ἀθλιαν ὀπισω καταδιωκει , και ποιει πλανασθαι νηστιν . . : ἈΛΛΩΣ : το γαρ φασμα του | ||
| δε χρη μαλιστα , ὁσον πληθος ἀν ᾐ κοχλιαριου , νηστιν ὀντα ἠ εἰς κοιτην . βλαπτει δε οὐδεν , |
| φιλεριν και λογων πιθανοτητας ὡσπερ τινας συμβολας και ἐρανους ἐπι καθαιρεσει του καλου ποριζοντα και ἀκρατῳ φλεγομενον και καταμεθυοντα ἀρετης | ||
| , ὁσα δη ἐγκωμιαζομεν ἠ ψεγομεν . δει δε μη καθαιρεσει των ἐξεταζομενων αὐξειν τα ἡμετερα , οὑτω γαρ οὐ |
| ὡμολογηκει , ὁτε την ξυμμαχιαν ἐποιειτο , τον ἐπι Θρᾳκης Χαλκιδικον πολεμον καταλυσειν . ἀμφοτερων οὐν ἑνεκα την ἐφοδον ἐποιειτο | ||
| αἱ οἰκουνται ξυμμεικτοις ἐθνεσι βαρβαρων διγλωσσων , και τι και Χαλκιδικον ἐνι βραχυ , το δε πλειστον Πελασγικον , των |
| παλιν ἐμπειριαν ἠμελημενην ; δοκεις δε μοι μαχης ἡμιν ὀνειδιζειν ἀπαιδευσιαν ὑπολαμβανων οὑτως ἀπειροκαλως ἡμας και μειρακιωδως ὁπλοις ἐπιχειρειν . | ||
| γυναικος . μεγαλην παιδειαν νομιζε δι ' ἡς δυνησῃ φερειν ἀπαιδευσιαν . μητε την γλωτταν σου χραινετω τις ἀνιαρος και |
| παιδικην ἀγωγην ἐφυλαξαν μεχρι των τελειων ἡλικιων , και δια ποιητικης ἱκανως σωφρονιζεσθαι πασαν ἡλικιαν ὑπελαβον : χρονοις δ ' | ||
| ” ; καιτοι λαβομενος ἀν ἐγω των Ἀθηνων ἐπι της ποιητικης ἐξουσιας ἐπεισηγον ἀν ἐρωτας θεων και κρισεις και κατοικησεις |
| Θρᾳκων ἐθνος , ὡν τινες διαβαντες εἰς την Ἀσιαν Φρυγες μετωνομασθησαν : μετα δε Θεσσαλονικειαν ἐστι τα λοιπα του Θερμαιου | ||
| τετταρες , Κεκροπις Αὐτοχθων Ἀκταια Παραλια , ἐπι δε Κραναου μετωνομασθησαν Κραναϊς Ἀτθις Μεσογαια Διακρις , ἐπι δε Ἐριχθονιου Διας |
| ἀπο της χθεσινης διαρροιας τον στομαχον ἡμων θελει τῳ ὀξει ἀνακτησασθαι . ” και μετα το πιειν αὐτους προς δυο | ||
| λοφου τους τοτε κατοικουντας Σικελους : διο δη φασκοντες πατρῳαν ἀνακτησασθαι χωραν και περι ὡν εἰς τους ἑαυτων προγονους ἐξημαρτον |
| κεχυμενης της σαρκος εἰς ἀραιωσιν , διισταντας ἐπιτηδες την τε ἀρτηριαν και τας ἀλλας διεξοδους του πνευματος κατα τας βαρυτατας | ||
| καλουμενος σφυγμος παντελη μεν ἀφανισμον οὐ ποιει της κατα την ἀρτηριαν κινησεως , ἀθροως δε ἀποκοπεις και ἐφησυχασας κατα την |
| εἰπειν δ ' ἐν τῳ δημῳ οὐκ ἐξην αὐτοις οὐδε βουλευσαι . Τουτων ἠσαν οὑτοι ἀτιμοι : αὑτη γαρ ἠν | ||
| εἰς χρειαν της σης καταστησαι βοηθειας , ὁπως ἀφεις το βουλευσαι γνωμην ἐχῃ το κηδος συναψασθαι . θορυβου γαρ ἡκοντος |
| λοφον τινα κατειλημμενους , και καθολου πολυν φοβον τοις Κορκυραιοις ἐπεστησεν . Ἀθηναιοι δε και παλαι μεν ἀπεσταλκεισαν Τιμοθεον τον | ||
| ἀλοχος ἰσχυρα Διος ; τον πανθ ' ὁρωντα φυλακ ' ἐπεστησεν βοϊ . ποιον πανοπτην οἰοβουκολον λεγεις ; Ἀργον , |
| πλειστοι , τον στρατηγον ἐγκαταλιποντες , της ἰδιας ἀσφαλειας μονον ἐφροντισαν . Ἀντιγονος δε παραδοξως κυριευσας του τ ' Εὐμενους | ||
| ἀποβαινον ] [ ] [ ! ! ! ! ! ἐφροντισαν ] [ ! ! ! ! ! ! ] |
| : των γαρ ἡμιφωνων ἀναπληροι το ἐνδεον , ὁλοκληρους δε κατασκευαζει τους φθογγους , των δε ἀφωνων τρεπει τε και | ||
| φιλοσοφιαν συλλογισμου : ὡσπερ γαρ ἐκεινος δια των ἀληθων ἀποδειξεων κατασκευαζει το ζητουμενον , οὑτω και οὑτος δια των πιθανων |
| – – ] ? [ ] ˘ι – ] ? μυριαν [ φλογ ] ? ' ὀπων τε δοκτυποι ? | ||
| και τα πραγματα ἐλαττω ἐστιν , ἀσχο - λιαν δε μυριαν και πονους , και πολλακις οὐδε χαρις οὐδ ' |
| πολεμιον ὀντα Περσων , και πεισαντες παραλαβειν αὐτους εἰς την συμμαχιαν παρεσκευαζοντο τα προς τον πολεμον . της δε Σιδωνος | ||
| . ἀρχων : της ἀποστασεως ἐπηγαγετο : ἐπεσπασατο , εἰς συμμαχιαν δηλονοτι . ἠλθον : ἀπηλθον εἰς συμμαχιαν του Ἰναρου |
| ἀχθεισα εὐθεια τεμνῃ ἑκατεραν των τομων και την τας ἁφας ἐπιζευγνυουσαν , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την | ||
| οδ μδ γοʹ ἀπο δε ἀνατολων Ἰβηριᾳ , κατα την ἐπιζευγνυουσαν τα ἐκτεθειμενα περατα δια των Καυκασιων ὀρων γραμμην , |
| τοπων και ὡρων . θεραπευτικα δε : των μεν εἰς χειρουργιαν ἀνηκοντων : Περι ἀγμων , Περι ἀρθρων , Περι | ||
| ἀποκρουϲτικοιϲ ἠ και διαφορειν δυναμενοιϲ ὑπειξαι βοηθημαϲιν , ἐπι την χειρουργιαν ἀφικνουμεθα δια το μη τοιϲ ϲυνεχεϲιν ἐρεθιϲμοιϲ βηχαϲ τε |
| ἀλογως ἡμας φησι δουλωσαμενους τους ἐνθαδε ἐλευθερουν , ξυμφορος ἡμιν ἀπαρασκευος ὠν και χρηματα μονον φερων , τα δε ἐνθαδε | ||
| δε ὁ ἐπι μηδενι τινι διαπρεπων . . . . ἀπαρασκευος ἀπαρασκευαστου διαφερει . ὁ μεν γαρ δι ' ἑαυτου |
| και δεινοτητος των ἐνθυμηματων και , ὡσπερ φθασαντες εἰπομεν , βραχυτητος συνταξεως : τα γαρ πολλα των πραγματων και λεξει | ||
| , οἱον κατα μιμη - σιν της γινομενης αὐτῳ † βραχυτητος ἐν τῃ φωνῃ : ἀφ ' οὑ και βρογχος |
| το τοιουτο παρηκολουθει , το ἐπι γενικην φερεσθαι ἠ ἐπι δοτικην ἠ αἰτιατικην . ᾡ γαρ λογῳ και ἡ του | ||
| ἀφειναι με : ἀντι του ἐκπεμψαι : το δε προς δοτικην ἀντι του συγχωρησαι . ἐγω δ ' ἡξειν ὡμολογησα |
| ἀλλων ὑπεροχην , και το κρατιστον κατα την προς τα κρατουμενα δυναμιν , και το ἀγαθον τε και ἐφετον και | ||
| την συστασιν χωρει τα χυματα , μη ῥᾳδιως τῃ ἐμφυτῳ κρατουμενα τε και πεττομενα θερμοτητι . Δια τα αὐτα δ |
| παντες γαρ ἐπεθυμουν νικηται ἐν τοις ἀγωσι τουτοις γενεσθαι και στεφανωθηναι : τον γαρ ἐκ σελινων ἠ ἐλαιων στεφανον μυριων | ||
| παλαια και λιαν προωμολογημενα , ποτερα αὐτον δει χρυσῳ στεφανῳ στεφανωθηναι , ἠ ψεγεσθαι ; και σε τον ψευδη και |
| ὑπο των κατα την Μακεδονιαν , τον δ ' υἱον Κασανδρον χιλιαρχον και δευτερευοντα κατα την ἐξουσιαν . ἡ δε | ||
| Ἀσιαν τοιαυτ ' ἠν . Ἀντιγονος δ ' ὁρων τον Κασανδρον ἀντεχομενον της Ἀσιας Δημητριον μεν τον υἱον ἀπελιπεν ἐν |
| , ὁσσα μηδεις των ἐμων τυχοι φιλων . Εἰ δε πικρους , ἀναξ , Ἀτρειδας ἐχθεις , ἐγω μεν , | ||
| μεν ἑκαστα τουτους ἐχει λεγω δ ' οἱον γλυκεις ἠ πικρους ἠ λιπαρους την πρωτην αἰτιατεον συστασιν ὑπερ ἡς οἱ |
| βδελλιου του Σκυθικου μιγνυς και μαστιχης Αἰγυπτιας και ἀμμωνιακου θυμιαματος λιπαρου τε και μη παλαιου και χαλβανης ὡσαυτως . κἀπειδη | ||
| κοϲτου , καρποβαλϲαμου , ὀποβαλϲαμου ἀνα # γ , ϲτυρακοϲ λιπαρου # δ , οἰνου εὐωδουϲ Ἀμινναιου Ἰταλικου # ι |
| κατα Λαρισον . ἀρτι δε του στρατευματος ὀντος ἐν τῃ πολεμιᾳ και κοπτομενης της χωρας , σεισμος ἐπιγιγνεται : ὁ | ||
| ἐν εἰρηνῃ πολιν ἀντιπαλον κατασκευασασθαι , ἠ που δη ἐν πολεμιᾳ τε και οὐχ ἡσσον ἐκεινοις ἡμων ἀντεπιτετειχισμενων : φρουριον |
| ὁ μεν γαρ λογος τροφη διανοιας ἐστι : τουτον δε ἀκαθαρτον ἡ πονηρια ποιει των ἀνθρωπων . Ἀνδοκυδου Πυθαγορειου . | ||
| το αἱμα . τουτο οὐν ἀναδιδοται εἰς παν το σωμα ἀκαθαρτον ὀν , και λοιπον καινοτομειται το της φυσεως νομιμον |
| , Γαιον Σερουιλιον , Λευκιον Κοϊνκτιον , Λευκιον Κορνηλιον , Λευκιον Οὐαλεριον Αὐλον Μαλλιον . ἐπι δε τουτων Καρχηδονιοι στρατευσαντες | ||
| , δια δε Φουλβιαν ὁμως και δια Μανιον ἐς τον Λευκιον ἰοντων και τους ἀποκλειοντας βιαζομενων , ὁ Καισαρ ὑπηντα |
| ἐκεινα , ὡσπερ ὁ οἰκος εἱς λεγεται τῳ παντα τα συμπληρουντα αὐτον περιεχειν . τουτο δε διχως λεγεται : ἠ | ||
| το της ψυχης εἰδος ἀπομαξαμενης εἰς αὐτην της τεχνης τα συμπληρουντα την ψυχην : και γαρ λογισμου κατηγορειτο δηλωμα και |
| θηριων δακετων αἰτιαις ἠ συμπτωσεων ναυαγιων καθυγρων τοπων σεληνιασμου πηρωσεως ἐκλυσεως . Αἰγοκερως ὑπο Λεοντος , Κρονος ὑπο Ἡλιου : | ||
| της εὐνης παλιν ἀνισταμενων , του νυκτερινου καρου και της ἐκλυσεως και της νωχελιας αὐτους ἀπηλλασσε δια τινων ἰδιοτροπων ᾀσματων |
| διοτι ἐλεγεν : οὐ προσηκει ἀνδρι θεοσεβει προ των γαμων κοιμηθηναι μετα της γυναικος αὐτου . Και ἀνεστη Ἰωσηφ τῳ | ||
| , και σου δεομαι μη στεφανουσθαι μονον , ἀλλα και κοιμηθηναι ἐπ ' αὐτων , και γαρ ἐστιν ἰδειν μεν |
| και δριμυτητος οὐδε ταυτης οὐσης . Μεθοδος τοινυν ὁπερ ἐλεγον γοργοτητος μια , το ταις ἀπαντησεσι ταχειαις χρησθαι και βραχειαις | ||
| ὁτι και στερεος ὠν εἰς την του θηλεος εἰκασιαν ἐμαλαττετο γοργοτητος διορθουμενης το θηλυ και εἰς ἐξουσιαν ἀμοιρων κινησεως ᾐδει |
| σωμα την πεπερασμενην γραμμην , δηλον ὡς τηνικαυτα και ἡ πεπερασμενη γραμμη το ἀπειρον σωμα διεξεισιν , ἀλλ ' ἀποδεδεικται | ||
| ἀκρον και μεσον λογον τεμειν . Ἐστω ἡ δοθεισα εὐθεια πεπερασμενη ἡ ΑΒ : δει δη την ΑΒ εὐθειαν ἀκρον |
| προτερον δε Λακεδαιμονιοι και Μακεδονες , ἀλλους δε τιαραν και ἀναξυριδας , καθαπερ οἰμαι Περσαι τε και Βακτριοι και Παρθυαιοι | ||
| . μοιραν μιαν ἐταξε γυμνα τα σωματα , μοιραν ἑτεραν ἀναξυριδας , κανδυς , στρεπτα και ὁσα τοιαδε . οἱ |
| ἐεικοσιν , ἡ τις ἀριστη , ἐρχεο πευσομενος πατρος δην οἰχομενοιο , ἠν τις τοι εἰπῃσι βροτων , ἠ ὀσσαν | ||
| ἐεικοσιν , ἡ τις ἀριστη , ἐρχεο πευσομενος πατρος δην οἰχομενοιο : Πρωτος εὐσεβης και δικαιος ἐκ βαθειας της δια |
| ! ! το διαστημα συναισθανεται : εἰ δ ' οὐν διωκομενη του ῥηγματος μη θαρρησειεν ἑαυτηι ὡς εἰς το καταντικρυ | ||
| ἐρχεται , και οὑτω πικρως ἀγρευεται πληγεισα τῳ βελει . διωκομενη γε μην ἐλαφος , εἰ προς ὑδωρ ἐμβαψει τους |
| δικην ἀψυχου : δευτερον , το ἐπι πλημμελει βλαβῃ της ἀποκριτικης δυναμεως γινομενον . Τοιγαρ ὁτι της ἀποκριτικης δυναμεως πλημελως | ||
| κρισεως παχος ἐχοντα παρυφισταμενα φαινεται , δια ῥωμην μαλλον της ἀποκριτικης δυναμεως γινεται , τα φαυλα και ἀρχεια πανυ διωθουμενης |
| ὁ Θεος αὐτου και ὁ Θεος των πατερων αὐτου , ἀποστειλας τον ἀγγελον αὐτου , ἐρρυσατο αὐτον ἐκ των χειρων | ||
| γαρ τα περι της ἀπνου διηγησαμενος , ὡς ἐδοξασθη Ἐμπεδοκλης ἀποστειλας την νεκραν ἀνθρωπον ζωσαν , φησιν ὁτι θυσιαν συνετελει |
| και της του παραδεισου διαγωγης ἐξορισαντα και της ἐκεισε στερησαντα μακαριας ζωης , ἀλλα και μετα την ἀπορρητον οἰκονομιαν και | ||
| τριχῃ δε διειλε και αὐτος τας ἀνοδους και εὐδαιμονας και μακαριας θεας : τας μεν ἐντος του οὐρανου εἰπων αἱτινες |
| , διδου ⋖ αʹ μετ ' οἰνου , τοις δε ἀσθενεστεροις μετα γαλακτος . Εὐζωμου σπερματος ⋖ βʹ , κυμινου | ||
| δ ' αὐ δια την του χυμου συγγενειαν ἐπ ' ἀσθενεστεροις , εἰ μη που τις προσαποδοθεισα αἰτια κἀπι τουτου |
| το δ ' ὁτι συχνας διδωσιν ἡ ποιητικη ἀφορμας προς εὐδαιμονιαν δηλον ἐκ του την ὀντως κρατιστην και ἠθοποιον φιλοσοφιαν | ||
| ἑκτεον . αἰει [ ] δε των εὐπαγων ἑνεκα προς εὐδαιμονιαν και των κατασκευαζομενων [ ] τους λογους ποιητεον [ |
| πανηγυρικος ὁ λογος ἐστιν : εἰ και τουτ ' ἠδη σπερματικως ἡμιν ἀποδεδεικται , πρωτον μεν τοινυν ἀναγκαιον ἐστιν ἐν | ||
| πλειω , ἠ παντα ὁσα γενη του ὀντος ἐκει προϋπαρχειν σπερματικως , ἐπει και παντα τις ἐθελει ἁπλως ὡς ἐν |
| λογων , του τε συνακτικου και του ἀληθους και του ἀποδεικτικου , εἰ μεν τις ἐστιν ἀποδεικτικος , οὑτος πολυ | ||
| ἀποδεικτικον , διαλεκτικον , σοφιστικον , και περι μεν του ἀποδεικτικου διδασκει ἐν τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου |
| μοι χρηματα γραψαντας και κατασημηναμενους δουναι την ἐπιστολην τῳ Κροισου θεραποντι φερειν . ταυτα δε ὁσα ἐλεγε και γραψας και | ||
| ' ἠν , ἱππῳ δε Ποδαργος και κυνι Ληθαργος και θεραποντι Βαβης : Θεσσαλος , ἐκ Κρητης , Μαγνης γενος |
| . Λ . . εἰρυσατο ζωστηρ τε παναιολος ἠδ ' ὑπενερθεν ζωμα τε και μιτρη : ἡ διπλη , ὁτι | ||
| το πραγμα ὑπερκατηφες ἠν και σκυθρωπον . ἐδδεισεν δ ' ὑπενερθεν ἀναξ ἐνερων Ἀϊδωνευς κατεφαινετο γαρ ἠδη τα πλειστα , |
| τυπτε . , σχετλιαζε , δερε . , τιμωρει . μεμνης ' ] ἐνθυμου . . ὁπως ] ἱνα . | ||
| . Ὡς φαμενην προσεειπε πυκα φρονεων Μενελαος : Μηκετι νυν μεμνης ' ἁ τ ' ἐπασχομεν ἀλγεα θυμῳ : ἀλλα |
| εἰπε ταδε : Ὁτι μεν , ὠ Πολυδαμα , και ἀκουσαν την ὑμετεραν πολιν [ Φαρσαλον ] δυναιμην ἀν παραστησασθαι | ||
| Κλυταιμνηστραν Τανταλῳ , ὡς Εὐριπιδης εἰσαγει αὐτην λεγουσαν ” ἐγημας ἀκουσαν με κἀλαβες βιᾳ τον προσθεν ἀνδρα Τανταλον κατακτανων ” |
| το στρατοπεδον . και σιτολογουσιν ἑτεροις ἐπιδραμοντες και τωνδε πολλους διεφθειραν Ὀππιον τε χιλιαρχον ἐπ ' αὐτοις ἀνειλον . και | ||
| δια της του τυραννου γυναικος . και τουτον μεν ἐκεινοι διεφθειραν , ἐκεινους δε Κυρινιος ἐξεπορθησε λιμῳ και τετρακισχιλιους ἀνδρας |
| παντα ποιησαντος και ἑνος μονου , τῃ δε αὐτου θελησει δημιουργησαντος τα ὀντα : τουτο γαρ ἐστι το σωμα ἐκεινου | ||
| τα δε [ τινα ] τουτοις ἀνομοια κεκτημενος θεληματι του δημιουργησαντος πνευματος μετειληφεν ὑλικου . τα δε καθ ' ἑκαστα |
| τουτο , πολλα τε βεβαμμενου χρυσου το θειον και ἀμεταδοτον μυστηριον . Ἐπειτα και το σωμα της μαγνησιας προσερεται . | ||
| , και εἰς ἑν ἐργον συντεινουσιν . Νοησον οὐν το μυστηριον , τεκνον , του φαρμακου της χηρας . Ἡ |
| την Σαλαμινα ἐπλεον , τῳ πεζῳ δε φυλακας του Πειραιως καθισταντο . οἱ δε Πελοποννησιοι ὡς ᾐσθοντο την βοηθειαν , | ||
| ἐφθαρησαν των Μηδων ὑπο ἀνδρων οὐδε ἐς μυριους ἀριθμον . καθισταντο τε δη τοις Ἀκαρνασιν ἐς ἀγωνα και ὁ τροπος |
| δ ' Ἀντιγονου χωρις των ἐλεφαντων πεζοι μεν πλειους των τετρακισμυριων , ἱππεις δε ὑπερ τους ἑπτακισχιλιους . ἁμα δε | ||
| παραλαβοντες τους συμμαχους μυριοις στρατιωταις ἐβοηθουν τοις Ἀκραγαντινοις . Ὡς τετρακισμυριων Καρχηδονιων ἀπαντησαντων ἐνικησαν οἱ Συρακοσιοι και πλειους των ἑξακισχιλιων |
| τροφας τῳ στρατευματι παρ ' αὐτων λαβων ἐσθητας τε και τριακοσιους υἱους εἰς ὁμηρειαν ἐκ των ἐπιφανεστατων οἰκων ἐπιλεξαμενος ᾠχετο | ||
| ΟΡΩ ΑΠΟ ΤΟΥ ΚΛΕΩΝΟΣ . Ἀλλ ' οὐκ ἠγαγες τους τριακοσιους : διο ταυτης τυχειν οὐκ εἰ ἀξιος της δωρεας |
| ἐντερῳ : οἰδα δ ' ὁτι ἐγγυς που ιϚʹ ποδων ἐκριθησαν . και αὑτη μεν αὐτων ἐστιν ἡ διαφορα . | ||
| πλην του ἱερου , οἱ δ ' Ἀλβανοι πολιται Ῥωμαιων ἐκριθησαν . και των ἀλλων δε των περιοικιδων πολεων αἱ |
| Τι οὐν ; ἠν δ ' ἐγω : Ὁμηρῳ οὐ πιστευεις καλως λεγειν , λεγοντι ὁτι αἰδως δ ' οὐκ | ||
| δη , ὠ Νικια , ὁτι οὐδε την Κρομμυωνιαν ὑν πιστευεις συ γε ἀνδρειαν γεγονεναι . τουτο δε λεγω οὐ |
| ἀπεικαζει τους βασιλεας , θυμῳ δε τους στρατιωτας , ἀλλα προλαβουσα ἡ Ῥωμαιων φωνη και ὁ θεσμος της πολιτειας την | ||
| μελλουσης λεγειν ὁτι [ οὐ ] δει ἀντιποιεισθαι λεχους , προλαβουσα την ἀπολογιαν της Ἑρμιονης φησιν : οἰδα ὁτι χειρον |
| τηνικαυτα ἀνομοιοσχημονας ἐχουσα τας προτασεις δια το [ εἰς ] ἀποφατικην εἰναι την ὑπαρχουσαν , καταφατικην δε την ἐνδεχομενην , | ||
| τινες τισιν ἀντιστρεφουσι , μη ἀντιστρεφειν μεν ἑαυτῃ την καθολου ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰπομεν , ὑπερεθεμεθα μεντοι την αἰτιαν ἀποδωσειν , |
| , ἡτις ἠν λιθινῃ πλακι κατησφαλισμενη , ἱσταμεθα των πολλων λογισμων τας ψυχας περιαραντες . ᾐδειμεν γαρ μηδεν του λοιπου | ||
| βαρυν τονον ἐχουσῃ . παγκαλως οὐν τῳ πληθει των ἀδικων λογισμων ἀντεθηκεν ἑνα τον δικαιον , ἀριθμῳ μεν ἐλαττονα δυναμει |
| και ἑτεροις πεντε την πραξιν ἀνακοινωσαμενοι και το ἐθνος Μακεδονων ἀπεστησαν και καθ ' ἑαυτους ἠρξαν και ἐπι μεγα δυναμεως | ||
| αἰσθητων και ἀλλους παρα τα αἰσθητα , ! ! ! ἀπεστησαν του λεγειν εἰδητικους ἀριθμους και τον μαθηματικον μονον ἐποιησαν |
| . ἠθους γαρ κρισιν οὐδεμιαν ἀκριβεστεραν ἡγουμαι της ἐν φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους | ||
| ἡ συν τῃ δυαδι τα παντα ὑφιστασα , ταὐτοτητος και βεβαιοτητος και συνοχης και διαιωνιας ζωης ἐξηγουμενη τοις ὁλοις , |
| ἡμερας μεν ἡσυχαζει , νυκτωρ δε ᾀδει . της δε λεγουσης ὡς οὐ ματην τουτο πραττει , ἡμερας γαρ ποτε | ||
| λευκον και ἐστιν οὐ λευκον : της γαρ καταφασεως της λεγουσης ἐστι λευκον οὐκ ἐστιν ἀποφασις ἡ ἐστιν οὐ λευκον |
| , ὁπου σφε μητηρ ἡ παλης ἐμπειραμος την προσθ ' ἀνασσαν ἐμβαλουσα Ταρταρῳ ὠδινας ἐξελυσε λαθραιας γονης , τας παιδοβρωτους | ||
| παλης ἐξελυσε τας ὠδινας της λαθραιας γονης την προσθ ' ἀνασσαν Εὐρυνομην ταρταρωσασα . το σφε ἀντι του αὐτου ἀντιπτωσις |
| πολλ ' ἐμαθον ἐν τοισι κουρειοις ἐγω ἀτοπως καθιζων κοὐδε γιγνωσκειν δοκων . ποσου χρονου γαρ συγγεγενησαι Νικιᾳ ; οὐδ | ||
| Δει δη καθ ' ἑκαστον γε , ὡς ἐοικε , γιγνωσκειν των ποιηματων ὁτι ποτ ' ἐστιν τον μελλοντα ἐν |
| χωρᾳ διαγουσιν ἐκ του Ἀργους Ἰωνιται , ἠλθεν εἰς την Συριαν προς αὐτους εἰς το Σιλπιον ὀρος , ὡς προς | ||
| . ὁρων δε την τε Φοινικην και την Κοιλην ὀνομαζομενην Συριαν εὐφυως κειμενας κατα της Αἰγυπτου πολλην εἰσεφερετο σπουδην κυριευσαι |
| , καθαπερ και τας ἀντωνυμιας και την καλουμενην παρα τοις γραμματικοις προσηγοριαν . οὐ μεντοι φαινεται τουτο λογον τινα ἐχειν | ||
| ταυτα μεν εἰρηται περι των ῥηματων της ἀπαρεμφατου παρα τοις γραμματικοις λεγομενης ἐγκλισεως , δι ' ὡν και μονων εἰωθαμεν |
| τοιγαρουν ἀπο των προποματων . Ἐκ των Θεωνοϲ : οἰνου καθαρτικου χοληϲ ϲκευαϲια . Καϲϲιαϲ # α , ϲκαμμωνιαϲ # | ||
| . ιζʹ . οἰνος δια μηλων . ιηʹ . οἰνου καθαρτικου σκευασια . ιθʹ . οἰνος ἱκανος γυναικι κατασπασαι γαλα |
| δουλοις , ἀλλα των περιοικων ποιησαμενοι πολιτας τους ἀριστους , συνῳκισαν τας γυναικας : ἐδοκουν δε και τουτους ἀτιμαζειν και | ||
| ἐποιησαν . ὑστερον δε ἐτεσιν ὀκτω προς τοις πεντηκοντα Θετταλοι συνῳκισαν , και μετ ' ὀλιγον ὑπο Κροτωνιατων ἐξεπεσον [ |
| δε Ἀρειου παγου πλησιον δεικνυται ναυς ποιηθεισα ἐς την των Παναθηναιων πομπην . και ταυτην μεν ἠδη που τις ὑπερεβαλετο | ||
| το ἐν ἀκροπολει ξοανον της Ἀθηνας ἱδρυσατο , και των Παναθηναιων την ἑορτην συνεστησατο , και Πραξιθεαν νηιδα νυμφην ἐγημεν |