ἀρηιον ἰθυνωσιν . Αἰας δ ' ἐν μεσσοισι μεγ ' ἀσχαλοων φατο μυθον : Ὠ Ὀδυσευ φρενας αἰνε , τι | ||
λεοντος , ὁς τε κατ ' οὐρεα μακρα μεγ ' ἀσχαλοων ἐνι θυμῳ ἐσσυται ἀγρευτῃσιν ἐναντιον , οἱ τε οἱ |
ἐωσιν : ἐμπυοι τε πολλοι γιγνονται ἀπο πασης προφασιος : τουτεου δε αἰτιον ἐστι του σωματος ἡ ἐντασις , και | ||
γλυκυ και ἁλμυρον και παντοιον : πρωτον μεν οὐν πλειστον τουτεου εἱλκυσεν ἐς ἑωυτο , ὁ τι ἀν ᾐ αὐτῳ |
γαρ ἀπερατα τα της ὑποθεσεως ὑπαρχοι , λιθον ἑψειν δοξομεν δικαζομενοι περι πραγματος , ᾡ περας ἀδυνατον ἐπιθειναι . Σωπατρου | ||
ἀλλ ' ἐπ ' ἀλληλους μετερχονται ἠ εἰς ἀλλους οἱ δικαζομενοι : ἐν τροπικοις ἀποδημιας ἀρχεσθαι δει , ταχυ γαρ |
την ἀπο πασαν ἐκερσεν : ὁ δ ' ὑπτιος ἐν κονιῃσιν καππεσενἡ διπλη ὁτι πασαν ἀντι του ὁλην και ὁτι | ||
νοησας το : φθεγγομενου δ ' ἀρα του γε καρη κονιῃσιν ἐμιχθη ἀμφιβροτην ] ἰσως , την στρογγυλην κωδειαν ] |
ἐπικειμενων καταπλαγεντες ἐφευγον . των δε πλειστων παρα τον ποταμον ὁρμησαντων και δια την ταραχην ἀλληλοις ἐμπιπτοντων , οὐχ ὑπηρετουν | ||
και πολλην συμπαθειαν . παντων δ ' ἐπιβοηθειν τοις ἠτυχηκοσιν ὁρμησαντων , μετα των ὁπλων νυκτος εἰς την Ῥωμην εἰσεπεσον |
τις , ὁς τους βους ἐν ταις θυσιαις τῳ πελεκει τυπτων ἐθυεν , οἱον : βουτυπος οἱα ποδεσσι τανυσσατο , | ||
εἰπω φιλος φιλῳ φιλος , και προς αἰτιατικην : ὁ τυπτων τυπτομενον τυπτει . δευτερον ἱνα μη του ἑτερων πληθυντικου |
. των δε οἰκιων προδομος και δωμα και δωματιον και κοιτων : εἰ γαρ και Μενανδρος αὐτο βαρβαρικον οἰεται , | ||
ἰδου σοι το Υ μετα του Ν : Θεων , κοιτων , Ξενοφων : ἰδου το Ω μεγα μετα του |
, την δε περι τα σωματα μεριστην φυσιν παραγαγουσαν : συγκειμενην οὐν ἐκ των αὐτων ἀρχων τοις εἰδητικοις ἀριθμοις εἰκοτως | ||
ἡμερας ἀναστησας ἀγοι στρατευμα πολεις ἐκ προδοσιας ληψομενος κατα την συγκειμενην ὡραν , τους κατα την ὁδον ὑποπιπτοντας ἁπαντας προαποστελλων |
ὀλιγον διδασκουσιν οὐχ ἁπαντες , ἀλλ ' οἱ τας τεχνας μεταχειριζομενοι μαλιστα . παλαιστραν δε και μουσικην οὐ νομιμον ἐστι | ||
' οἱον εἰναι τε και μη εἰναι αὐτους βουλομενοι αὐτοι μεταχειριζομενοι τε και ἀγοντες , ἐν οἱς σπευδουσιν εἰπειν οὐκ |
μη τας φλεγμονας ἐχειν παραμενουσας αὐτοις : οὐδεν γαρ οὑτως ἀδιαλειπτον ὡς ὁ πυρετος . και θαυμαστον , ὁτι οὐδε | ||
γινεται και διψοϲ ἐπιτεταμενον ἰϲχυρωϲ , ὡϲτε ἀπληρωτον τε και ἀδιαλειπτον εἰναι , και το ποτον χανδον ἑλκειν , εἰϲ |
, δευτερον δε των ἀναμαρτητων τε και μηδεν πωποτε ἀδικειν δοξαντων . διδοασι δε τοις μεν φιλοσοφουσι διαγιγνωσκειν εὐ τα | ||
καταλιπωσι , ταις δε ἐπι τους πολεμιους πλεωσι : και δοξαντων τουτων καταλιπειν τρεις ναυς ἑκαστον ἐκ της αὑτου συμμοριας |
. ταυτ ' οὐν ὁρωντες οὐκ ἀπεικοτως ἐφρονουν ἑαυτους εἰναι ἀμεινονας των ἐκδρομων , κἀν ἀρα δοκῃ τον ἐκ του | ||
' εἰς ἑτερον σε του παθους ῥεποντα ὁρω , ποτερους ἀμεινονας ἡγῃ , τους φιλοπαιδας ἠ τους γυναιοις ἀσμενιζοντας ; |
τι δε λειπῃ τῳ λογῳ , ἐγω μεν οἰμαι τοις καθολικοις ἐμπεριεχεσθαι τουτο λογοις : εἰ δ ' , ὁ | ||
ἐστι το ὀν : το γαρ μεταδιδουν ὀνοματος και πραγματος καθολικοις τισι τουτο γενος λεγεται : εἰ οὐν το ὀν |
ἀμφιβραχυν ἠ βακχειον δια την ἀδιαφορον . ἀρξαμενον δε ἀπο διμετρου προχωρει μεχρι τετραμετρου και βαινεται κατα διποδιαν . ἐπιδεχεται | ||
ὑπερκαταληκτον , ὡς οἱ μετρικοι φασι . ταυτα και ἐπι διμετρου και τριμετρου και των λοιπων συμβαινει τα παθη . |
προφασις παντοδαπων λογιων , αἱ τε Πανελληνων ἀγοραι θαλιαι τε ἀνακτων , ἐξ οὑ βοτρυοεσς ' οἰνας ὑπο χθονιων πτορθον | ||
τε σελινον ἑστασαν : ἁρματα δ ' εὐ πεπυκασμενα κειτο ἀνακτων ἐν κλισιῃς : οἱ δ ' ἀρχον ἀρηϊφιλον ποθεοντες |
: γραψαντες γαρ παντες ὑποκρινονται σχεδιαζεινδια τι ; ὁτι ὁ δικαστης ὑποπτευει τον ῥητορα και δεδοικε , μη ἐξαπατηθῃ τῃ | ||
, οἱς προς το μηδεν ἀνηκεστον παθειν μια ἐλπις ὁ δικαστης . ἑκατερου δε των εἰρημενων σαφη παραδειγματα εὑρειν ἐστιν |
γαρ καθ ' αὑτο τουτο ἀποδεδεικται γεωμετρικαις , φασιν , ἀναγκαις ὡς οὐδεν ματην ὑπο της φυσεως γινεται , και | ||
δ ' εἰς ἐμε και γενεταν ἐμον ἠλυθε δομων πολυπονοις ἀναγκαις . και μην ὁδε σος συγγονος ἑρπει ψηφωι θανατου |
οὐσιν οὐ κεκιβδηλευμενοις ἀλλα καλλιστοις ἁπαντων , ὡς δοκει , νομισματων και μονοις ὀρθοσκοπεισι και κεκωδωνισμενοις , χρωμεθ ' οὐδεν | ||
, ἐν ᾑ μαλιστα Ῥωμαιοι δεξιουνται τε ἀλληλους και προσαγορευουσι νομισματων τε ἀντιδοσεσι και κοινωνιᾳ των γης και θαλασσης καλων |
μου και συ ἐν τῳ μερει . Οὐ τοσουτον ὁσον Κροτωνιατων και Μεταποντινων και Ταραντινων και των ἀλλων ἀφωνων σοι | ||
μετα δε ταυτην Σκυλλητιον ἀποικος Ἀθηναιων των μετα Μενεσθεως , Κροτωνιατων δ ' ἐχοντων Διονυσιος Λοκροις προσωρισεν . ἀπο δε |
των Πλατωνικων δογματων οὐκ ὀλιγη γεγονε : τινες γαρ των Πλατωνικων ἐλεγον ὁτι κατα τουτο φαμεν το προ πολλων εἰναι | ||
μοριον το τυχον ἀλλα μερος . και τινες δε των Πλατωνικων ταυτης ἐγενοντο της δοξης , ὁτι κατα Πλατωνα οὐκ |
και ὑπερθεσεως δοξας και κατορθωσεις πραγματων ἐπαγουσι , ἀποστροφοι δε μετριοι προς τας αἰτιας γενησονται . Ἑρμης Διι πρακτικος μεν | ||
νεοι πανθ ' ὁς ' ἀν πραττωσιν , ἀνπερ ὠσιν μετριοι , οὑτω ποιουσιν ὡστε μαλιστα μεν πειρασθαι λανθανειν , |
προς Ἠλειους . Ἀρκαδων δε συναγωνισαμενων τοις Ἠλειοις και μαχῃ νικησαντων τους φυγαδας πολλοι μεν των μισθοφορων ἀνῃρεθησαν , οἱ | ||
και οἱ λοχαγοι οἱ λοιποι ὑπο τῃ Καδμειᾳ ἐπεσον . νικησαντων Ἀθηναιων ταφηναι σφας προκειται ὁ Κα - πανευς τα |
νομοις , ὑπερ ” ὡν ἀν μη διδῳ δικην φονου δικασασθαι , και ἀτιμος , φησι , τεθνατω . “ | ||
: και τον νομον προβαλλεται ὁ φευγων , δικην το δικασασθαι καλων : ὁ δ ' οὐν διωκων δικην την |
τους ἀνεμους , φανηναι δε πλησιον της νεως τον προσαγορευομενον θαλαττιον Γλαυκον . τουτον δ ' ἐπι δυο νυκτας και | ||
, κορακινων . Ἀμφις δε φησιν : ὁστις κορακινον ἐσθιει θαλαττιον γλαυκου παροντος , οὑτος οὐκ ἐχει φρενας . οἱ |
δε τον στρατον παραλαβοντες νικηφοροι δη κατα Βρεττανων ἐς την ἀντικειμενην Γαλλιαν , διαβαντες τον ὠκεανον , ἀφικοντο . ὁπως | ||
αὐτην , εἰθ ' ὡς ἐπι το στηθος και την ἀντικειμενην μασχαλην , χιεσματος γεγονοτος κατα την σφαγην . ἡ |
ἐξεβαλλον εἰ την παρ ' ἐκεινων δοξαν ἐφαινομην ἀφανιζων και καθαιρων : ὑμας δε δικαιον ἐστι μοι χαριν εἰδεναι και | ||
εἰς μιαν συμπιπτειν φυσιν , ὡσπερ ὁ κασσιτερος ποιει μεν καθαιρων τον ἀργυρον , πασχει δε ὑπ ' ἐκεινου ἀναλισκομενος |
αἰτιον ἐπεστησε τον νουν ὁ Ἀναξαγορας , ὑφ ' οὑ διακρινομενα τους τε κοσμους και την των ἀλλων φυσιν ἐγεννησεν | ||
ἐκεινα σειειν : τα δε κινουμενα ἀλλα ἀλλοσε ἀει φερεσθαι διακρινομενα , ὡσπερ τα ὑπο των πλοκανων τε και ὀργανων |
των ἀσεβων τοπον παραβαλλειν , ὁπου σαφως οἰδε τους σφαγεις κολαζομενους . λοιδορηθεντων δ ' αὐτῳ των πρεσβευτων , κἀκεινου | ||
ἐδοξεν : ἐπει οὐδ ' αὐτους ἐκεινους ὁρω τους ἱεροσυλους κολαζομενους , ἀλλ ' οἱ γε πλειστοι διαφευγουσιν ὑμας : |
ἀγγελοις ἀλειπταις , λογοις , χρωμενος . οὑτος των δωδεκα καταρχει φυλων , ἁς οἱ χρησμοι „ βασιλειον και ἱερατευμα | ||
, , : της δε Ἐλεατικης ἀγωγης Ξενοφανης ὁ Κολοφωνιος καταρχει , ὁν φησι Τιμαιος κατα Ἱερωνα τον Σικελιας δυναστην |
διεξιοντες , και την ἐσθητα του Ποστομιου πιστιν των λογων παρεχομενοι . ἀγανακτησεως δε μεγαλης ἐξ ἁπαντων γενομενης συναγαγοντες την | ||
και ἀκινακεας ἐστρατευοντο . Οὑτοι μεν οὑτω ἐσκευαδατο , ἡγεμονα παρεχομενοι Ἀριομαρδον τον Ἀρτυφιου ἀδελφεον . Σαραγγαι δε εἱματα μεν |
ἠτοι τα ἀπο των πολεμιων ληφθεντα . Ξ ἁγνοις ] καθαροις . δομοις ] ἐν τοις ναοις . δομοις ] | ||
. μη ὀμμασιν το σωμα λαμπρυνειν θελε , ἐργοις δε καθαροις και τροποις την καρδιαν . δουλῳ γαρ οἰμαι πατριδος |
ἁπαν ἐπι σωτηριᾳ των ἀνθρωπων ἐκ της Σαμου προφασισθεν , ἀπολυσαντες της αἰτιας ἀπεπλευσαν ὁ μεν ἐς την Χιον , | ||
μεγα Χλοην καλουντα . Και οἱ μεν ἀρτι το πεισμα ἀπολυσαντες και ταις κωπαις ἐμβαλοντες ἀπεπλεον εἰς το πελαγος : |
και ψευδος ὑπερ ψυχης ἀγορευειν . νους οὐ παρα Κενταυροισι δικαιοτατου δε φονηος . ἀε Ἀνδρι μεν Ἱππαιμων ὀνομ ' | ||
φθεγγομενοι δικαιως ἀπηλθον ἀθῳοι , ταυτα καταχεαντες του σωφρονεστατου και δικαιοτατου και φρονιμωτατου ποτερ ' ἀμεμπτον ἡμιν ἐποιουν την πολιν |
οὐδεις ἀνθρωπος πτερωτος ἐστι : ταυτῃ ἑπεται πας ἀνθρωπος οὐ πτερωτος ἐστιν . ἀκολουθει δε και ἡ μερικη καταφασις τῃ | ||
το ἀτελη την γνωμην και εὐεξαπατητον ἐχειν τους ἐρωντας , πτερωτος δε , ὁτι κουφονους ποιει ἠ ὁτι ὡς ὀρνις |
ἀφειμενοι του φοβου χαιρειν τε προσεποιουντο και το συνεδριον των βουλευματων ἐπῃνουν : ὀλιγοι δε τινες ἐξ αὐτων οἱ πονη | ||
προς το αὑτου συναπτε , ἱν ' ᾐ το κενοφρονων βουλευματων ἑρμηνεια του προς αὑτου . αὑτου ] παρανοιᾳ . |
κανονι των ἐπ ' ὀρθης της σφαιρας ἀναφορων ἐν τοις δευτεροις ξʹξʹ μιας ὡρας ἰσημερινης , ἐαν μεν ἀπο των | ||
, ἀλλα ταυτα μεν ἑαυτῳ , θεον δε ἀσεβως τοις δευτεροις ἐτιμα . . . [ Οὑτως οἰμαι ] τα |
ἐκ της ἐλυμου και κεγχρου , μαλλον δε ἀνεκλειπτον : αὐχμου γαρ ἐστι κρειττων ἡ εὐυδρια παντος , ὡστ ' | ||
την δικην ἐγιγνετο , και ταπεινην ἐσθητα ἐπικειμενος γεμων τε αὐχμου και ῥυπου προσεπιπτεν οἱς ἐντυχοι κατα τους στενωπους , |
δρακοντων : λειπει ἡ μετα , ἱν ' ᾐ μετα δρακοντων . νασιωταις δε τοις Σεριφιοις : ἡ δε Σεριφος | ||
ἀνασκιρτωντας και τῃ προνομαιᾳ την πλευραν τυπτοντας ὡς καθιξομενους των δρακοντων , εἰτα ἀει κενουμενου του ζωτικου , πηδαν μεν |
τοισδε , οἱον πολλακις ὑπο σιτων και ποτων και ἀφροδισιων κρατουμενοι ἡδεων ὀντων , γιγνωσκοντες ὁτι πονηρα ἐστιν , ὁμως | ||
στερηθηναι και ἐπιθυμουντες ἐκεινων , ἀλλων ἀπεχονται ὑπ ' ἀλλων κρατουμενοι . καιτοι καλουσι γε ἀκολασιαν το ὑπο των ἡδονων |
: ὁρω γαρ ὁμοιᾳ μεν τροφῃ παντας ἡμας το σωμα ἀσκουντας , ὁμοιας δε συνουσιας παντας ἀξιουμενους , ταὐτα δε | ||
. και ὁποταν αὐ φῃς το ἐφεξης τουτῳ , τους ἀσκουντας μεν τα σωματα , της δε ψυχης ἠμεληκοτας ἑτερον |
των πρεσβυτερων , ὁπερ ὑπαρχει σωφρονος ἀνδρος και μετριου . προσιουσι ] προσερχομενοις , προσερχομενων , ἐρχομενοις . προϊουσι ] | ||
ὡσπερ ἐθος ἠν τοις τας ἀρχας ἐχουσιν , ἐχρηματιζε τοις προσιουσι δι ' ἡμερας περι την σιτοδοσιαν , ἐκβαλων της |
διεστη τα εἰδη , και το συναγωγον των εἰδων , πολυμορφον ἑν , ὡς εἰρηται , μονας , και ὁ | ||
γνοιη δ ' ἀν τις αὐτου τον πονον ἐνθυμηθεις το πολυμορφον της γραφης : και γαρ ἐθνων εἰρηκεν οἰκισμους και |
ἡγουμενος τοις θεοις ταυτα , οὐκ ἐξειναι ἀδικειν οἰησεται αὑτῳ μελλοντι δια των θυσιων ἐξωνεισθαι την ἁμαρτιαν ; πεισθεις δε | ||
εἰς ἡγεμονιαν : ποιμενικη γαρ μελετη και προγυμνασια βασιλειας τῳ μελλοντι της ἡμερωτατης των ἀνθρωπων ἐπιστατειν ἀγελης , καθαπερ και |
Ἐγνω : ἐνοησεν . αἰπυν : χαλεπον . ἀπειρεσιοις : ἀπειροις , ἐν πολλοις . Ἐρχθεις : κρατηθεις , συσχεθεις | ||
σταδιους , ἡ προσαγορευεται μεν Σερβωνις , τοις δ ' ἀπειροις των προσπελαζοντων ἀνελπιστους ἐπιφερει κινδυνους . στενου γαρ του |
ἑνα οἰκον . οἱ μεν γαρ πολλοι των ἐν ταις δυναστειαις , ὁτι μεν ἐξεστιν αὐτοις παντα λαμβανειν , παντων | ||
και τῃ πολει κατηκοῳ γενεσθαι , ἠ των νυν ἐν δυναστειαις ἠ βασιλειαις ὀντων ὑεσιν ἠ αὐτοις ἐκ τινος θειας |
ἰχθυων συμβαινει : ἀστομοι γαρ οἱ συγκλειστοι . ὁ δε ποταμιος καταψυχροις ὑδασιν ὑποδυνων ἐκ της θαλασσης εὐστομος , τρυφερος | ||
Ι , εἰ μη τριβραχεα ἐπι κυριων εἰη : πολεμιος ποταμιος μισθιος ῥυθμιος δεσμιος . Φυτιος δε το κυριον παροξυνεται |
ὀπασουσιν ἀασπετα διοι Ἀχαιοι . Τευχεα δ ' αὐτος ἐγωγε τεου πατρος ἀντιθεοιο δωσω , ἁ περ φορεων μεγα τερψεαι | ||
ταλαινα : τεου κατα τυμβοχοησα . Σωφρων : οὐχ ἡσσων τεου . Ἐπιχαρμος : παιδι τεου . Και ἐτι ἡ |
ἐκεινων ἐργα λεγοντες , ὑβριστας εἰναι πικρους ἐξειργασαντο . τοιουτοις συνεχομενοι κακοις οἱ ὑπατοι πεμπουσι τους συνωνησομενους σιτον ἐκ των | ||
, ἑως ἀν ὑπερπιοντες και ὑπερμεθυσθεντες ὑπο ἰλιγγων και στροφων συνεχομενοι ὑφ ' ἑτερων ἀγησθε και μη αὐτοι δυνησθε σωθηναι |
οὐ διενηνοχασι προς τα ὁριστικα , οὑτω και ἐν τοις παθητικοις τα δευτερα και τριτα προσωπα της δευτερας και τριτης | ||
τις ὁτι ἡ φυσις , ὡσπερ τα πολλα ἐν τοις παθητικοις και διηρμενοις αὐτονομον , οὑτως οὐκ εἰκαιον τι κἀκ |
εἰ γε οἱ ψογου τε ἀφροντιστειν και ἀναισχυντειν προς ἀλληλους ἐθιζομενοι , οὑτοι μαλιστ ' αἰσχυνονται αἰσχρον τι ποιειν . | ||
' ἠρεμιας ἠ και ἡσυχῃ κατακλινεντες ἐμπαρεχουσιν ἀποκειρασθαι το ἐριον ἐθιζομενοι καθαπερ αἱ πολεις τον ἐτησιον ἀποδιδοναι | δασμον τῳ |
ὡς ἐχει και τα τεχνητα . . . : Ἀποριαι Στρατωνος γʹ προς τον λογον . μηποτε και παν ζῳον | ||
ἐπιγραφην ἐχοντας Κυρηναιων θεωρων . ταυτα δ ' εἰπων την Στρατωνος ἐπαινει δοξαν του φυσικου και ἐτι Ξανθου του Λυδου |
μηνι Ὀκτωβριῳ εἰς τας ιηʹ . και κηδευσαντες αὐτον μετα θυμιαματων και ψαλμων , το τιμιον και ἁγιον αὐτου σωμα | ||
ξυναγωμεν Ἀρηα . τῳ γαρ τοιουτῳ ὁ οἰκος ὁμου μεν θυμιαματων γεμει , ὁμου δε παιανων τε και στεναγματων . |
καυμα , ἠ το μη δυνασθαι διαχωρησαι σκληροτερου παρεγκειμενου τοις ἐντεροις περισσευματος , ἠ δια δυσαρεστησιν ἀλλην ἠ νοσον : | ||
μετα μελιτος λαμβανομενος ἐπιτηδειος ἐστιν ὑπαγειν ἁπαντας τους ἐν τοις ἐντεροις μοχθηρους χυμους : ὁτι δε και ῥυπτικης μετεχει δυναμεως |
διεθεον τε ἐνθουσιωσιν ἐοικοτες κινησις τε ἀλογος κατειχε τον δημον ζητουντων τους δρασαντας , μητε δε εὑρειν μητε ἀμυνασθαι δυναμενων | ||
την ἀτραπον ζητεις : ἐπι των καταλιμπανοντων τα δηλα και ζητουντων τα ἀφανη . Ὁ ἐχων ἱππου χρηματα ταχυτατα ἱππευει |
ἀγωνιουμενους παντελως ἰστε οὐ τυχης ἐνδεεις ἀλλα της σωτηριου γνωμης ἐλεγχομενοι . εἰ δε μητε ὁσα εἰς ἀρετην ἀσκειτε μητε | ||
ἀλλως ἠρεσκεν , εἰ τε προσελθοιεν , ὑπερ ὡν ἡμαρτανον ἐλεγχομενοι ἠχθοντο : τα δε της πολεως ἐπραττον , ὡνπερ |
κατα πολεμον αὐτους ἡττημενους , το ἐξ ἀναγκης γιγνομενον εἰς καθαιρεσιν ἐλαβε : το γαρ μετα συμμαχων αὐτους πολεμειν τεκμηριον | ||
γαρ ὡς θεῳ νομιζετε ἐκεινῳ πεπηγεναι , δηλον ὁτι προς καθαιρεσιν ἡκει λοιπον αὐτῳ τα της δυναμεως . ἀντι του |
ὁμοιας . τεταρτη μεν ἡ και ὑπεναντια λεγομενη δια το ἀντικεισθαι και ἀντιπεπονθεναι τῃ ἁρμονικῃ ὑπαρχει , ὁταν ἐν τρισιν | ||
τι δογματικως , ἰσος αὐτῳ κατα πιστιν και ἀπιστιαν , ἀντικεισθαι φαινεται μοι , ὡς εἰναι την του λογου προφοραν |
ἑκαστην την οἰκησιν και οἱ προς ὀρθας τεμνοντες τουτους , γραφομενοι δε δια των πολων , καταμετρει την μεν οἰκησιμον | ||
' οὐδεν ἐν τῳ δημῳ λεγουσιν , ἀλλα τους ἐκειθεν γραφομενοι χρηματα λαμβανουσιν . ὁ και θαυμασιον ἐστιν , ὁτι |
περι ἀγαθων και κακων ὡσπερ και οἱ ἀλλοι και ἐτι κατεχομενοι ὑπο πασης κακιας ; οὐδεν γαρ κωλυει εἰδεναι μεν | ||
ἐσχηματιζοντο πως . παντες μεν οὐν οἱ ἐκ θεων του κατεχομενοι ἀξιοθεατοι δοκουσιν εἰναι : ἀλλ ' οἱ μεν ἐξ |
των πασῃ προθυμιᾳ χρωμενων . παρηκται δε ἀπο των ἀρμενα χαλωντων . παντα λιθον κινειν : Πολυκρατῃ τῳ Θηβαιῳ χρησμος | ||
των ἠπιων τουτων και ὁσημεραι ἀναφερομενων ἀτμων τεγγοντων ἠδη και χαλωντων το της αἰσθησεως συντεταμενον ἀναισθητα τε και ἀκινητα τα |
ταχεα ῥευματα ἐχοντα ὁλκον συστρεφει . Μετα ταυτην δε ἀλλη ἀπληρωτος ἠ μεγιστη , εὐρυτεραις προχοαις και μειζοσιν ἐκβολαις ὡς | ||
ὁθεν και ἀλσος , το εὐαυξες χωριον . ἠ ὁ ἀπληρωτος και ἀκορεστος , ὡς φησιν ὁ ποιητης : μετα |
. δει δη τους μεν ἀγαθους ἐπαινειν και εἰσδεξαμενον αὐτους ἀσκεισθαι και ζητειν , ὁπη και ἐφ ' ὁσον της | ||
' οὐκετι δυναμαι ἰδειν . καιτοι ἐγω οἰμαι οὐδεμιαν ἀρετην ἀσκεισθαι ὑπ ' ἀνθρωπων ὡς μηδεν πλεον ἐχωσιν οἱ ἐσθλοι |
ἐμπρακτοι γαρ και θρασεις οἱ τοιουτοι : ὁμως και οὑτως ἐπικινδυνος . ἐν δε τῃ ἐπαναφορᾳ του ὡροσκοπου , εἰ | ||
μηʹ Ἑρμου ἑκτος , Κρονου ιϚʹ , χαλεπος λιαν και ἐπικινδυνος . μθʹ Ἀρεως ἑβδομος , ἐπικινδυνος , ἠ αἰφνιδιος |
Και γαρ αἰσθανομεθα δι ' αἰσθησεως και ἡμεις οὐχ οἱ αἰσθανομενοι : ἀρ ' οὐν και διανοουμεθα οὑτως [ και | ||
τε ποιησειν και τα δωρα ἐλαβεν και ἀντεπεμψεν ἑτερα . αἰσθανομενοι δε τουτων οἱ Καρχηδονιοι και αὐτοι περι συμμαχιας ἐπρεσβευοντο |
, ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
παρειμενοις : δια δε των ἑξης αὐξομεν ἠ μειουμεν τα παρειμενα : ἐτι δε λειπουσης ἡμιν εἰς ἐλεγχον της του | ||
φευγων τους λογους μεριζονται , και ὁ μεν ἐχει τα παρειμενα , ὁ δε ἐκ των πεπραγμενων την κατηγοριαν ποιειται |
και βαρβαροις γενομενας , ἐκ των παρ ' ἐκεινοις ἐπιχωριων γραμματων σπουδασας την ἱστοριαν μαθειν . Γραφων δη περι των | ||
τους Φοινικας ἐμπορους ὑπο της χρειας αὐτης ἐπι την των γραμματων εὑρεσιν ἐλθειν . . . . . ἠ ῥα |
μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
οἰνον μητε τι ἀλλο μεθυσμα πινειν , τετταρων ἑνεκα των ἀναγκαιοτατων , ὀκνου και ληθης και ὑπνου και ἀφροσυνης . | ||
ἀψευδειαν ἀσκειν και τυφον προβεβλησθαι και ἀληθειας και ἀτυφιας ὡς ἀναγκαιοτατων και εὐδαιμονιας αἰτιων περιεχεσθαι μυθικων πλασματων κατεξανασταντας , ἁπερ |
φλεγμαινοντα τῳ τε δια κριθινου ἀλευρου και λινοσπερμου και φοινικων ἑψηθεντων εἰς ἑψημα και κροκου και ψιχων συνηψημενων . φευγειν | ||
ῥοφηματος ἐν αὐτῳ και μαζης τουτῳ φυραθεισης και των ὀψων ἑψηθεντων ἐν τουτῳ . χρῳτο δ ' ἀν τις αὐτῃ |
, ὁπηνικα αὐτον ἐδει ἁμα και τῳ ἠρι διαλυεσθαι και καθαιρεσθαι ὑπο τε κορυζης και βραγχων , τη - νικαυτα | ||
ἐπιῤῥοφειν . Τουτο και τοισι ῥεγχουσι διδοναι και μη δυναμενοισι καθαιρεσθαι . Εἰ δε ἰσχυροτερον βουλοιο ποιεειν , ὑσσωπου και |
μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
ὑμεις τε και οἱ θεοι θελωσιν . Σκεψασθε οὐν ὁσῳ δικαιοτερα ὑμων δεησομαι ἐγω ἠ ὁ ἀδελφος . Ἐγω μεν | ||
την των θεων εὐνοιαν ἐχομεν , ὁσῳ διατελουμεν εὐσεβεστερα και δικαιοτερα πραττοντες . τι ποτ ' οὐν ἐκεινος ἐν τῳ |
. των μεν γαρ δεξιων πεπονθοτων , την ἀρχην ἐνταυθα βαλλομενοι την νομην ἐπ ' ἀριστερα ποιουμεθα : των δ | ||
ἀνωθεν ἀπο των ἀκρων ἐξ ἑκατερου μερους ἐξ ὑπερδεξιων λιθοις βαλλομενοι κατα κεφαλης , ὁ δη και μαλιστα τουτους ἐπιεσε |
. Τινες δε , ἐπι των εἰς προὐπτον κινδυνον ἑαυτους ἐμβαλλοντων . Βους ἐπι γλωττης : παροιμια ἐπι των μη | ||
ἐγγιγνομενον τι μητε φυτον , ἀλλα και των εἰϲ αὐτην ἐμβαλλοντων ποταμων μεγιϲτουϲ και πλειϲτουϲ ἐχοντων ἰχθυϲ , και μαλιϲτα |
: οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ||
μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες |
ἐπιστειχουσα κελευθον . Πως ὁ τεχθεις ἀνθρωπος αὐξιφωτουσης της Σεληνης ἐμπρακτος ἐσται και κατορθωτικος ὡν μεταχειριζεται παντων ; ἐαν παρατηρηται | ||
ποιει ἠγουν παρεχει . ἡ Ἀφροδιτη εἰς Σεληνην ἱλαρα και ἐμπρακτος : δια μεντοι γυναικειον προσωπον λυπην ἠ ψογον ἐπαγει |
μονον ἑαυτων , ἀλλα και των γεννωμενων , δια της συγγενους φιλοζωιας τας διαδοχας εἰς ἀϊδιον ἀγουσα διαμονης κυκλον . | ||
λεγεται . τινες δε , φησι , την φωνην ἐκ συγγενους λεγουσι προς τινα πρεσβυτερον φιλοφρονως ἀναφερεσθαι : ἀντισπᾳ δε |
την ἀτονιαν κατηγορει της φυσεως και μαλλον ὁσον ᾐ μετα φαυλοτερων χρωματων . Τα δε γε παχεα μαχην τινα της | ||
μη ὑπο μειζονων και σεμνοτερων τιμασθαι , ὑπο σμικροτερων και φαυλοτερων τιμωμενοι ἀγαπωσιν , ὡς ὁλως τιμης ἐπιθυμηται ὀντες . |
Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
' ἀλληλα σκοπουντες και τριβοντες , ὡσπερ ἐκ πυρειων ἐκλαμψαι ποιησαιμεν την δικαιοσυνην : και φανεραν γενομενην βεβαιωσομεθα αὐτην παρ | ||
δοιημεν λειαν , ἀρ ' ἀν , ἐφη , καλον ποιησαιμεν τῳ εὐθυς φανεροι εἰναι ὁτι και τους εὐ ποιουντας |
κατα μεν το εἰδος εὐκαταφρονητων , εἰς δε χρειας ἀναγκαιας πιπτοντων . Μεμνηται δε αὐτης Ἐπιχαρμος ἐν Τρωσιν . Εὑδοντων | ||
εἰς μαχην πολυν ἐποιει φονον . διο και των μεν πιπτοντων , των δε τραυματιζομενων το μεν πρωτον ἰσορροπος ἠν |
των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
ἠους ἐθ ' ὑπευδιος εἰη . Ἀλλ ' οὐχ ὁπποτε κοιλος ἐειδομενος περιτελλῃ , οὐδ ' ὁποτ ' ἀκτινων αἱ | ||
ὑδατωδης φορα : μαριλη ἡ θερμη σποδος : μυστιλη ὁ κοιλος ἀρτος : πραδιλη : βασιλη ἡ βασιλις , δια |
εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
την ἑαυτου δυναμιν διασῳζει , του περισσου και ἐν τουτοις ἐπικρατουντος , ἑαυτῳ τε συντιθεμενος γεννᾳ τον ἀρτιον : γονιμος | ||
τελει φερονται , ἀλλα τους ἐν Λοκροις , μεχρι δευρο ἐπικρατουντος του Ἀχιλλεως , ὡσπερ και μεχρι Τραχινος και της |
, οὐχ ὁτι οἱ ἐλεγχοι ἀλλ ' οὐδ ' οἱ φαινομενοι ἐλεγχοι . εἰσι γαρ και μη παρα την λεξιν | ||
διαλεκτικος : οὑτοι δε οὐκ εἰσι κυριως ἐλεγχοι , ἀλλα φαινομενοι . Περι των σοφιστικων ἐλεγχων : οὐχ ἰνα αὐτοι |
δε τουτοις ἐπασχον , ὁσοι προς σκυλα τε και ἁρπαγας τραπομενοι το ἐν κοσμῳ τε και ταξει ὑποχωρειν ἀφῃρεθησαν : | ||
των Πελασγων οὑτως ἐφθαρη . Οἱ δε δια της μεσογειου τραπομενοι , την ὀρεινην της Ἰταλιας ὑπερβαλοντες , εἰς την |
γαρ δη , ὠ Σωκρατες , το τε σιγμα των ἀφωνων ἐστι , ψοφος τις μονον , οἱον συριττουσης της | ||
φιλειν παρα παντας ἀνθρωπους . Ἀκανθιος τεττιξ : ἐπι των ἀφωνων και ἀμουσων : οὐκ ᾀδουσι γαρ οἱ ἐκεισε τεττιγες |
: οὑτος γαρ ἀλλοτε μεν βαλανους πλασσων ἐκ του ἐλλεβορου προσετιθει τῃ ἑδρᾳ και προὐκαλειτο τους ἐμετους , ἀλλοτε δε | ||
, οὐ φωνηεντα μονον , ἀλλα και ἀφωνα , αὐτος προσετιθει και μεθηρμοζε , και ταυτ ' ἐπι προφασει δωρεας |
φασματος , ὑφ ' οὑ και οἱ πεντηκοντα σχασαμενοι την εἰρεσιαν Ἡρακλης μεν ἀτρεπτος μενει του θεαματος , ἁτε δη | ||
ὀλιγοι των ναυτων οἱ ἐξορμωντες τε ναυν και ξυνεχοντες την εἰρεσιαν . τουτων δε παντων ἀπορωτατον το τε μη οἱον |
μεντοι την αὐτην ταξιν κἀνταυθα φυλαξομεν , ἡνπερ ἐπι των πρακτικων , ἀλλ ' ὡς ἀν φανειη τῳ προτεθεντι προβληματι | ||
τοπος : εἰτα ἐπαν χρονους μεριζῃ ζωτικους , ἐχομενος ὁραται πρακτικων τε και ἀπρακτων χρονων . [ Ὑποδειγμα γενεσεως . |
, και ὁ λογος δεδομενος ἐστιν . Ἀπον γαρ το προστεθεν ἐλυμαινετο την σχεσιν του δεδομενου λογου . Τουτους Ἀπολλωνιου | ||
την ἐκφωνησιν του Ι σχεδον ὀνομα του Ε γραμματος : προστεθεν οὐν τῳ συγγενει μεγαλην δυναμιν αὐτου ἐπετελεσε , προστεθεν |
. , . . Ἀσκληπιοδοτος οὑτος ἐκ παιδων εὐθυς ὡμολογειτο ὀξυτατος και πολυμαθεστατος εἰναι των ἡλικιωτων , ὡστε και πολυπραγμονων | ||
ἠσαν . Των δε το διτονον περιεχοντων ὁ μεν βαρυτερος ὀξυτατος ἐστι πυκνου ὁ δ ' ὀξυτερος βαρυτατος . ἀναγκαιον |
εἰς μακραν αὐτο ὁμολογων , Ἀασαμην , οὐδ ' αὐτος ἀναινομαι . ἀλλ ' , ὠ βελτιστε , ἰδιωτῃ μεν | ||
ὁμολογησουσι και τῳ Διϊ χαριν τῳ ταδε διαπραξαμενῳ . οὐκ ἀναινομαι ] χαιρω ἐν τῳ μη ἀντιλογειν . ἡβᾳ τοις |
ἠ προσαγειν θεραπειαν . μετα γαρ του μηδεν ὠφελειν τα προσφερομενα και παρεμποδειν τῃ φυσει πολλακις ἐγγινεται . δια γαρ | ||
αὐτας οὐ χρη ἐπι τα κυνηγεσια , ὁταν μη τα προσφερομενα δεχωνται ἡδεως μηδε ὁταν ἀνεμος πνεῃ μεγας : διαρπαζει |
πολεμιον , και κρινομενος : του δε κατα ἀξιωσιν ὁ Ἀριστογειτων ὁ ἡττηθεις την των παρανομων γραφην και ἀξιων ἐπιτιμος | ||
ἐς τον ἁπαντα ἀνθρωπων βιον οἱον οὐδε Ἁρμοδιος τε και Ἀριστογειτων [ λειπουσι ] . Νυν γαρ δη , ἐξ |
μητε εἰς την Μηθυμναν κομισθεισα δουλευοι μητε μερος γενοιτο λειας πολεμικης . Και τον Πανα ἐκεινον τον ὑπο τῃ πιτυϊ | ||
του βαλλομενου . της [ οὐν ] προσηνους και οὐ πολεμικης διανοιας . τους ἐγκωμιαστικους ὑμνους . ἱεντες ; ἐπι |
δε ἐξ ὑλης στερεας και ἀσηπτου γεγενημενη ἀμεινων ἐστι των γραπτων και κηρινων και πηλινων και των ἀλλων των ὁμοιων | ||
Ἑρμης κακουργιας και δολους ἀποτελουσι κρισεις τε και ταραχας , γραπτων ἠ μυστικων χαριν πραγματων ἐγγυαις τε ἠ δανεσι περιτραπεντες |
τυχον ἑν , ἀλλ ' ἡ ἀρχηγικη μονας , ἡν ὁριζομενοι και εἰδος εἰδων ἐλεγον εἰναι , ὁτι παντων ἐχει | ||
ὁθεν και οἱ τῳ γινωσκειν , ὡς εἰρηται , αὐτην ὁριζομενοι ἠ στοιχειον ἠ ἐκ των στοιχειων ποιουσιν , λεγοντες |
Λευκιον και Ποστουμιον . ἐπι δε τουτων Λακεδαιμονιοι μεν στρατηγον προχειρισαμενοι Ἀγησιπολιν τον βασιλεα , και δυναμιν ἱκανην παραδοντες , | ||
σατραπης ἐδωκεν οἰκειν πολιν Ἀδραμυτιον . οἱ δ ' Ἀθηναιοι προχειρισαμενοι στρατηγον Κλεωνα τον δημαγωγον , και δοντες ἀξιολογον δυναμιν |