προφαινομενου τοις πλεουσι πυργου , ἐν ᾡ φως ἀναπτεται . ἀσκησαι : ποιησαι , ἐπιμελως κατεργασαι , μετ ' ἐπιτηδειοτητος | ||
τῳ ἀποθανειν καρτερικον , ἀλλ ' ἐπι τῳ την ἀρετην ἀσκησαι ἀνδρειον : και ἐξεσται σοι μη τον Ὀδυσσεα ζηλουν |
ὀμφαλου ἀντιτεινειν , τουτεου δε γενομενου και την μητερα ἀναγκη πονησαι μαλλον και το παιδιον ἠ ἀπολεσθαι ἠ χαλεπωτερον ἐξελθειν | ||
προς τα φοβερα γυμναζειν τα τρεφομενα , κἀν λυπηθηναι κἀν πονησαι δεοι , ἱνα μη των παθων ᾐ δουλα τουτων |
πλειονα ἐτι των Φιλιππῳ δοθεντων Ἀλεξανδρῳ εἰς τιμην συγχωρησαι . ἐπανελθοντα δε ἐς Μακεδονιαν ἐν παρασκευῃ εἰναι του ἐς την | ||
οὐν χρη ποιειν . Και ὁς ἐφη : κτεινειν αὐτον ἐπανελθοντα ὡς ταχιστα : μονη γαρ αὑτη ἀσφαλεια ἀν εἰη |
: εἰσι δε οἱ Σιληνον ἐκ Μαλεας ἐλθοντα ἐνταυθα λεγουσιν οἰκησαι . τραφηναι μεν δη τον Σιληνον ἐν τῃ Μαλεᾳ | ||
υἱος ἐγενετο Σκαμανδρου του Κρητος . τουτοις ἐδοθη χρησμος ἐκει οἰκησαι , ἐνθα γηγενεις αὐτοις ἐπιθωνται . περι δε τα |
συναγορευσας τῳ γεροντι και παραμυθησαμενος , ἀφεις ταυτα ἐπι το οἰκειοτατον ἐρχεται , ἐπι τον βασιλεα : νυν δ ' | ||
οἱον ἠ ὑπερ συγγενων , ὡς ὁ Λυσιας πολλαχου , οἰκειοτατον ἐμαυτῳ νομιζω βοηθειν : ἠ ὑπερ φιλων , ὡς |
τῃ ἀκοῃ μηδαμωϲ , ὡϲ οἱον τε , ψαυοντα των φλεγμαινοντων μοριων . ἐγχρονιζουϲηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ και μελλουϲηϲ εἰϲ | ||
και μηλωτιδος προστεθεισα . Οὐχ ὡς ἐπι των ἀλλων μοριων φλεγμαινοντων χρωμεθα τοις ἀποκρουστικοις , οὑτω και ἐπι των παρωτιδων |
μαθηματα πασιν ἐν τῃ παιδειᾳ γενομενα τουτοις συνακτεον εἰς συνοψιν οἰκειοτητος τε ἀλληλων των μαθηματων και της του ὀντος φυσεως | ||
ὁτι Αἰολου φυσιν ἐπωνομαζον την τετραδα το ποικιλον ἐμφαινοντες της οἰκειοτητος . και ὁτι οὐκ ἀνευ ταυτης ἡ καθολικη διακοσμησις |
ἀποκοπτειν και το κεφαλιον εὐμεγεθεστερον ὑπαρχον παλιν θλαν : ὁπερ δυσχερεστερον ἐπι τουδε του σχηματος δια το ἀνω το κεφαλιον | ||
πονηρον της γνωμης , δεδωκασιν ἀφορμην του λεγειν ἀλλοις ὁτι δυσχερεστερον ἐστι το φυλαξαι ἠπερ κτησασθαι : ὁπερ οὐκ ἐστιν |
διπλασιῳ λογῳ τετρας προς δυαδα . ἰδιον δε της τοιαυτης μεσοτητος το συντεθεντων των ἀκρων ἀλληλοις και ὑπο του μεσου | ||
τα ἀκρα των ἠθων και ἠτοι ἐλλειποντα ἠ πλεοναζοντα της μεσοτητος , τα δε ἐξαιρετον ἐχοντα την ἀμετριαν και ὡσπερ |
ἐπιστημονες ἠσαν . ΓΘ ἠ ὁτι οἱ Ἀθηναιοι των ναυτικων ἐπιστημονες ἠσαν . ἀπο των ἐρεσσοντων και κωπηλατουντων μετηνεγκε το | ||
ἀπεικος : ἡς γαρ μηδεις ἐστιν ἰδιωτης , ἀλλα παντες ἐπιστημονες δια την χρησιν τε και ἀναγκην , οὐ προσηκει |
γιγνεσθαι . Και παλιν ἐν τῳ αὐτῳ ψηφισματι πολυ και σαφεστερον και πικροτερον γραφει , τον ἱερομνημονα φησι τον Ἀθηναιων | ||
ἀρχων και οἱον ἀπο κοινων ἐννοιων , ὡς και ἀνω σαφεστερον εἰπεν περι της χρησεως ὁτι οὐκ ἐρωτᾳ ὁ ἀποδεικνυων |
, παντας μεν φησι δυνασθαι μαρτυρειν , παντας δε κελευει συλλαμβανειν . και δη και το της τεχνης αὐτῳ κεχωρηκεν | ||
χρημασι : ἁμα γαρ ἀν μιν τῳ ἑτερῳ βασιλεϊ ἐλθοντα συλλαμβανειν . Ἐλεγε δε ταυτα ἐξ ἐπιστολης της Δημαρητου . |
τειχος λεγει των Θηβων . τριτον δε φασιν εἰναι των ἀπελθοντων ἐν Κολοφωνι τον Σθενελον τον υἱον Καπανεως του κατασκαψαντος | ||
γνωμῃ οἱ Ἀθηναιοι τους Κερκυραιους προσεδεξαντο , και των Κορινθιων ἀπελθοντων οὐ πολυ ὑστερον δεκα ναυς αὐτοις ἀπεστειλαν βοηθους : |
τον ὑπερ της ἐλευθεριας κινδυνον ἀραμενοι . Οἱ μεν οὐν πολιτικοι κατ ' ἀρχας χρωνται ταις ἀναληψεσι και τῃ παλιλλογιᾳ | ||
τεσσαρακοντα . τουτων κατοπιν ἠσαν ἱππεις Νισαιοι μεν χιλιοι , πολιτικοι δε τρισχιλιοι , ὡν οἱ μεν πλειους ἠσαν χρυσοφαλαροι |
αὐτης κατειχον , Οἰνωτρους λεγει πρωτους των μνημονευομενων ἐν αὐτῃ κατοικησαι , εἰπων ὡδε : Ἀντιοχος Ξενοφανεος ταδε συνεγραψε περι | ||
της Ἀρκαδιας , τελος δ ' εἰς Μαλεαν ἐκπεσοντας ἐνταυθα κατοικησαι . τους δε Κενταυρους μετεωρισθεντας τοις προτερημασι , και |
του πειθειν αὐτον ἀπωλεσεν . οὐ περιοψεται ] οὐ μελλει καταφρονησαι . οὐ περιοψεται : εἰκος γαρ ἠν και τουτον | ||
ξυνενεχθεισαι ἐτι μαλλον ἐπηραν τους [ ἐν ] ταυτῃ σατραπευοντας καταφρονησαι αὐτου της οἰκοι ἀπονοστησεως . οὐ μην ἀλλα και |
. την δε διαφοραν ἐξεστι λαμβανειν τουτων ἀπο του βλεπεσθαι προσιουσαν ἠ ἀπιουσαν ἠ πασχουσαν τι ἠ δρωσαν ἡδυ ἠ | ||
, ἐλαττους ἐν μειζοσι , γραφουσα σφαιρικον ἐτορνευε του την προσιουσαν φωνην μη χεομενην ἐξω σκεδαννυσθαι , εἰσω δ ' |
' ἐνιων λεγεται Μαιονος και Κριθηιδος , ὑπο δε τινων Μελητος του ποταμου . Ὡσπερ δε τα του γενους αὐτῳ | ||
εἰς τας πηγας ὡσπερ ἐκεινος ἐφη του Σπερχειου , του Μελητος ἀπαρχεσθαι των λογων , ὡσπερ βοστρυχων , ᾀδοντας Ὁμηρου |
ἐνυπνιον ἰδων εἰπον ταυτῃ πῃ φανησεσθαι τους διαφεροντως ἀμφισβητουντας της πολιτικης . καιτοι σφοδρα γε ἀτοπον ἀν εἰναι δοξειε το | ||
ἀν εἰ ἐπιτραπειη , και γνωμην στρατιωτικην ἀλλα μετα της πολιτικης και ἐμπειριαν στρατηγικην ἐχειν , και νη Δια και |
ὁ δε Φιλοξενος εἰς τα Συγκριτικα λεγει , ὁτι το βελτερος και φερτερος οὐκ εἰσιν συγκριτικα , θεματα δε εἰσιν | ||
〚 της δε θεοπνευστου σοφιης λογος ἐστιν ἀριστος . 〛 βελτερος ἀλκηεντος ἐφυ σεσοφισμενος ἀνηρ : ἀγρους και πολιας σοφιη |
και ἀγαπωντας , και μαλιστα δη τους της τεχνης της βασιλικης ἐπιστημονας : ἡς ὑπο την σην μεριδα τα ζωπυρα | ||
και μετριον σχημα της ἡγεμονιας οὐδε διαμειβομενους τα παρασημα της βασιλικης ἀρχης ὡς προτερον , εἰς πολλην ἠλθε δυσθυμιαν και |
ἐρωτηθεις τι πρεσβυτατον των ὀντων εἰπε : ” θεος : ἀγεννητος γαρ ” : καλλιστον : „ κοσμος : ποιημα | ||
ἁτε δη οὐσα ἀρχα , προ παντος τε ἐστι και ἀγεννητος και αὐτοτελης , δηλον δη , ὡς αὐτα καθ |
διπλη και ἑπτας μονοστροφικη περιοδων πεντακωλων ἰωνικων διμετρων , δυο καταληκτικων , τριων δε βραχυκαταληκτων . εἰτα ἐν ἐπεισθεσει του | ||
συστημα κατα περικοπην ὁμοιον τῳ ῥηθεντι συστηματι στιχων ἰαμβικων τετραμετρων καταληκτικων εʹ . ἐπι τῳ τελει παραγραφος . ἡ χρηστος |
ἐπει διεβη ἐς την Εὐρωπην , ἐθηειτο τον στρατον ὑπο μαστιγων διαβαινοντα . Διεβη δε ὁ στρατος αὐτου ἐν ἑπτα | ||
Παντα τροπον : ἐν κλιμακι δησας , κρεμασας , ὑστριχιδι μαστιγων , δερων , στρεβλων , ἐτι δ ' εἰς |
ὁριζομαι την κινησιν των φθαρτων σωματων . ἡ δε ψυχη ἀεικινητος , ὁτι ἀει αὐτη κινειται και ἀλλοις κινησιν ἐνεργει | ||
και τελευτην ἀρχῃ συναπτουσης δια την του κινητικου δυναμιν μενει ἀεικινητος ὁ οὐρανος . ὁτι δε παν το γιγνομενον περας |
εὐποιϊαις . ἐπει τοι γε οὐδε πολλη χαρις τοις εὐγνωμοσι προσενεχθηναι μετριως : ἀλλ ' ἀνδρος ἐργον και πολλης ἀξιον | ||
τον τε Ἀθω και Σαμοθρᾳκην , χειμωνι περιπεσειν , και προσενεχθηναι της Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων |
] δια του ἐπισχων ἐδειξεν ὡς και τοτε μολις εἰχε καρτερησαι μη ὑπερ των συμφεροντων πρωτος εἰπειν , ἐκ μεταφορας | ||
διεφερε σωτηριαν . ἀλλα μαλλον ἐχρην ἐμου πεποιηκοτος τον φονον καρτερησαι τον νεον . ἠν γαρ ἐντευθεν αὐτῳ λογιζεσθαι και |
οὐδ ' ἐννοουμεν , ὁτι ψυχην ἰσχυραν και παντῃ μεγαλην ἀσθενεστερον και ἐλαττον εἰδος ὁταν ὀχῃ , και ὁταν αὐ | ||
εἰ μη ψυχρα ληφθειη . θριδακινη ὑγραινει , ἰντυβοι ταυτης ἀσθενεστερον , ἀνδραχνη : μαλαχη δε και βλιτα και ἀνδραφαξυς |
[ , ] ὡς ἐν τῳ περι δεινοτητος μεθοδων ἐσται φανερωτερον δια γαρ το πολυσχιδες της μεθοδου ταυτης και ἰδιον | ||
, ἡ γινεται οὐκ ἐπι μονων των κυκλῳ μεθισταμενων . φανερωτερον μεν ἐπι τουτων : ὁσον ἐμπροσθεν προωθειται , τοσουτον |
μ ' ἐθηκε τονδε δυστηνον γονον . περωσα γαρ δη ποταμιους δια ῥοας λεκτροις ἐπλαθην Στρυμονος φυταλμιοις , ὁτ ' | ||
: μη δυναμενοι δε οὑτοι ἰχθυας προςενεγκασθαι , μονους τους ποταμιους καρκινους ἑφθους ἐσθιουσι , και πινοντες οἰνον μεμιγμενον ἐπ |
ταδε μεν εἰναι ἐν τοισδε ταδε δε μη εἰναι , ἰδιοτητος ἐστιν ἀφωρισμενης . και εἰ μη πασαι δε αἱ | ||
της προειρημενης . Διαφορα μεν και ποικιλα της των ἐλεφαντων ἰδιοτητος ἀνω μοι λελεκται : νυν δε εἰρησεται και ὁτι |
, χηρην μοι τημοσδε συναορον ἐντυναιο , παρθενικην δ ' ἀλεασθαι , ἐπει μογερου βιοτοιο αὐτη τ ' ἠδε ποσις | ||
δαϊξαι χρειω δηιον ἀνδρα κατα κλονον , εἰ τ ' ἀλεασθαι . Και ῥ ' ὁτε μεν Δαναοι Τρωων ἀνεεργον |
και ἑκατον ὀλυμπιασιν ὑπατευοντων Μαρκου Πομπωνιου και Γαϊου Παπιριου πρωτος ἀπολυσαι λεγεται την ἑαυτου γυναικα Σποριος Καρουϊλιος ἀνηρ οὐκ ἀφανης | ||
περι σωτηριας ἐδειτο . της δε φαμενης μη δυνασθαι αὐτην ἀπολυσαι , φυσει γαρ πασι τοις πτηνοις πολεμειν , αὐτη |
. ἐτι την ὑλην τῃ δυαδι προσαρμοττουσιν οἱ Πυθαγορικοι : ἑτεροτητος γαρ ἐκεινη μεν ἐν φυσει , δυας δε ἐν | ||
ὡς τουτῳ μονῳ συνθεωρουμενην τῳ της ζωης ἰδιωματι μετα τινος ἑτεροτητος πεφηνε , το δε ὡς ἀληθως ἡνωμενον οὐτε ζωη |
ἐφη κριθηναι τους ὑποπτους , ἱνα μη δοξῃ ἀλογως αὐτοις ἀπιστησαι . παρελθοντων δε εἰς το δικαστηριον ὁμου τοις οἰκειοις | ||
δε ἀπιστα . το γαρ νοησαι ἐστι το πιστευσαι , ἀπιστησαι δε το μη νοησαι . ὁ γαρ λογος οὐ |
ἐργων ἀπολογησομαι . Συν δυσι παισιν ἀριστευσας τις ἐδειτο ἑτερου παραχωρησαι τῳ ἀδελφῳ του γερως : μονομαχησας ἀπεκτεινε τον ἀδελφον | ||
Ἑλληνων τριποδα θειναι : κριθηναι δε Ἀριστοδημον Σπαρτιατην , ὁν παραχωρησαι Χειλωνι . . . . , : Σπαρτιατην δε |
κατα Θετταλους και Ἀθηναιους οὐ φαυλον διαφορον . οὐ γαρ ἀμνημονειν γε φησομεν οὐτε της ἐν Ἁλιαρτῳ μαχης , ἡν | ||
ταδε : προφερομενοι ὁρκους οὑς οἱ πατερες ὑμων ὠμοσαν μη ἀμνημονειν ἱκεται γιγνομεθα ὑμων των πατρῳων ταφων και ἐπικαλουμεθα τους |
τροπον λαμβανειν δικην . δειν δ ' ᾠετο μηδεν ' ἀποστερεισθαι του δικης τυχειν , ὡς ἑκαστος δυναται . πως | ||
μεγαλην νη Δι ' ὠφλε δικην και τοσαυτην ὡστ ' ἀποστερεισθαι των ὀντων . ἀλλα χιλιων ἡ δικη μονον ἠν |
κατα την φυγην ἐν ὡρισμενοις τισι χρονοις ἐκ της Τρωαδος ἀπελθειν παραδοντας Ἀχαιοις τα φρουρια : Ἀχαιους δε παρασχειν αὐτοις | ||
ἀποδουναι και μη περιιδειν εἰς λαβυρινθον ἐμπιπτοντα πραγματων , ὁθεν ἀπελθειν οὐ ῥᾳστον . ἡμιν γαρ ἐν τοις δυσκολοις μια |
και την μεταβολην του πολιτευματος εἰς τον ἐξ ἀρχης κοσμον ἀποκαταστησαι προθυμουμενος αὐτος τ ' ἀναφανδον , ὡσπερ και προτερον | ||
Δεομεθα σου , μακροθυμησον ἐφ ' ἡμας : ἰδωμεν πως ἀποκαταστησαι σοι δυναμεθα . κἀγω ἀνυπερθετως προεφερον αὐτοις το χειρογραφον |
: ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν ἐξ ἀρχης πειρασεται : παρατηρητεον δε ὡς διπλη τις ἡ τοιαυτη στασις , τουτεστιν | ||
ὀνομα του ἐπιτρεχοντος μοριου ἐν τοις εἰδεσι του πολλαπλασιεπιμοριου . παρατηρητεον δε ἐφ ' ἑκαστης πλασεως των τε ἐπιμερων σχεσεων |
ἀληθειας και ἀτυφιας ὡς ἀναγκαιοτατων και εὐδαιμονιας αἰτιων περιεχεσθαι μυθικων πλασματων κατεξανασταντας , ἁπερ ἐκ πρωτης ἡλικιας ἁπαλαις ἐτι ψυχαις | ||
παρα Δημοσθενει . ταυτα μεν οὐν χωρις ἑκαστῳ των τριων πλασματων παρακολουθειν ἐφην και ἐκ τουτων ἠξιουν την Δημοσθενους δυναμιν |
τῃ δωδεκατῃ : τους δε Χαλδαιους περι ἀστρονομιαν και προρρησιν ἀσχολεισθαι : τους δε Μαγους περι τε θεραπειας θεων διατριβειν | ||
το φθινοπωρον , ἐπειδη συνειθισθη ἡ ὑλη προς ἀλλο παθος ἀσχολεισθαι . πολλων δε ὀντων χρονιων νοσηματων , το νεφριτικον |
, ἀνθεμις ἠ χαμαιμηλον , ἀρον , ἀψινθιον , λαδανον πληρουμενης , λευκακανθης ἡ ῥιζα και ὁ καρπος , λινοσπερμον | ||
δε μονης μενουσης , ἐκεινης δε ὡς εἰκος τοτε μεν πληρουμενης ἀτακτως , τοτε δ ' ἐκλειπομενης . της δε |
μοι το βακτρον ; οὐκ ἐγω σε πρῳην , ὁτι ἐλευθερος ἀγαν και τραχυς ἠσθα και ἐπιτιμητικος , μικρου δειν | ||
προς τυραννον ἐμπορευεται , κεινου ' στι δουλος , κἀν ἐλευθερος μολῃ μετεγραφεν οὐκ ἐστι δουλος , ἠν ἐλευθερος μολῃ |
ὁρασιν , καλλος : οὐκεθ ' ἡδονη ἐστιν . καλον προσρημα μισανθρωπος ὠνομαζομην προσηγοριαν ἀπο του τροπου μεταλαμβανων . εἰς | ||
τας ἀποφασεις . ἀρξωμεθα του πρωτου . προσδιορισμος τοινυν ἐστι προσρημα σημαινον ἐπι ποσον ὑπαρχει το κατηγορουμενον του ὑποκειμενου . |
Ἰσσικῳ κολπῳ και τῳ Παμφυλιῳ κεισθαι συμβαινει την Κυπρον , συναπτουσαν τῳ Αἰγυπτιῳ πελαγει . ἐστι δ ' ἀπο Ῥοδου | ||
, τα μεν νοερα ὀργανα ἀπολυουσαν των δεσμων και ἀποκαθαιρουσαν συναπτουσαν τε προς το ὀν , τῳ δε καλλει και |
ἐπιτηδεια προς φυτων και καρπων φοραν . αὐτοχειριᾳ : πεποιηται ἐπιρρηματικως . σημαινει δε ταις αὑτου χερσι . προ μιας | ||
, . . α / . . † Ἁμαδιος : ἐπιρρηματικως , ἁμα τῳ προελθειν : ἀπο του ἁμα παραγωγον |
σατραπειαν διεξαγειν , μερισας ἁπασας οὐσας πλειους των κδ . ἀπελθοντες δε οὑτως εἰς τας ὁρισθεισας ἑκαστωι σατραπειας ἠρξαντο ὑπερβαθμιον | ||
ἀδεως τον λοιπον βιον οἰκησομεν . Ἐδοξε ταυτα , και ἀπελθοντες ἐπι ναυν παρεσκευαζομεθα . αἰτια δε του πολεμου ἐμελλεν |
ὑπεροχης οὐσης τονιαιας τε και εἰς ἰσα διῃρημενης ὡν ἑκατερον ἡμιτονιον τε και ὑπεροχη [ μεν ] του δια τεσσαρων | ||
τονους και το λοιπον , ὡς μεν αὐτοι νομιζουσιν , ἡμιτονιον , ὡς δε ὁ λογος ὑποβαλλει , το καλουμενον |
και σωματος ὁ λογος γενοιτο , κατα την ἐπι παντα προϊουσαν διαφορουμενην κοινοτητα . ἐχει δε ἀποριαν το τε πασχειν | ||
δι ' εἰκονων ἀπεργασιαν ἐκ των ἀφανων εἰς το φανερον προϊουσαν συναπτουσαν τε τα ἐξω τοις εἰσω . κατα γαρ |
Ὀνοματα . Τουσδε Ἀνδρομαχος ἐμηνυσεν : Ἀλκιβιαδην , Νικιαδην , Μελητον , Ἀρχεβιαδην , Ἀρχιππον , Διογενη , Πολυστρατον , | ||
: ἐντευθεν φασι τον Ἀριστοφανην χαριζομενον τοις περι Ἀνυτον και Μελητον γεγραφεναι το δραμα διαβαλλοντα εἰς ἀθεοτητα τον Σωκρατην . |
ἰδεαν ἡμιδαιμονα . Μεθ ' ὁν Ἀμμενων ἐκ Παντιβιβλων ἠρξε σαρους ιβʹ . Μεθ ' ὁν Μεγαλαρος ἐκ Παντιβιβλων ἠρξε | ||
ὀκτωκαιδεκα : και μετα τουτον Δαωνον ποιμενα ἐκ Παντιβιβλων βασιλευσαι σαρους δεκα . Κατα τουτον παλιν φησι φανηναι ἐκ της |
τρεις και ἀποκριθησομαι . ” πανουργος δε ὠν τυπουται συγγραφην δανειου τοιαυτην , τῳ Νεκτεναβῳ δεδανεισμενα παρα Λυκουργου ταλαντα χιλια | ||
του δωδεκα κτλ . ] ἀντι του “ ἐκ του δανειου ἐκεινου τι ἠγορασα ; ” τον κοππατιαν : κοππατιας |
στενωπους , των δε περι ταις ἁλισκομεναις οἰκιαις μαχομενων . συνελαμβανον δε του ἐργου τοις ἐνδον και γυναικες ἀπο των | ||
. ἐπει δε αὐτους ἐπι των ἀγρων νυκτος ἐπελθοντες λῃσται συνελαμβανον , οἱ δε ἐκ των πυργων ἐβαλλον και πυρ |
τουτον παρα των οὑτως ἀρχειν δυναμενων ὀρθη γιγνοιτ ' ἀν πολιτεια , την της τεχνης ῥωμην των νομων παρεχομενων κρειττω | ||
περι Κεφαλου ὁτι προ Δημοσθενους ἠν . ἡ γαρ ἐμη πολιτεια ] κατα κωλον ἐπαναφορα . τι γαρ νυν λεγεις |
τῃ Ἑλλαδι κατα ταὐτα ἀχθομενον , οὑτως ἐς την Σαρδω μετοικησαι φασιν αὐτον . οἱ δε και Δαιδαλον ἀποδραναι τηνικαυτα | ||
αὐτοις Ἰασονα ἐξ Ἰωλκου μετα τον Πελιου θανατον ἐς Κορκυραν μετοικησαι και οἱ Μερμερον μεν τον πρεσβυτερον των παιδων ὑπο |
δια δυο σημειων κυκλον γραψαι . ἀπορον δε ἐστι το ἀντικειμενως ἐχον , ὡς ὁ του κυκλου τετραγωνισμος : οὐπω | ||
συμφθεγγεσθαι , τοις δε σοφιστικωτεροις ἐνιστασθαι : ἀναγκη γαρ των ἀντικειμενως παρ ' αὐτῳ κατασκευαζομενων τα μεν προς τἀληθες τα |
, εἰ και μη ἐν πασι διομαλιζοιεν , την του πρωτειου ψηφον μαλλον ἀει φερεσθαι , κἀν εἰ μηδενος ἑτερου | ||
και στραγγουριας . προς δε βηχικους ῥαφανος καυκοειδως γλυφεις και πρωτειου ἐλαιου πληρωθεις και τεθεις ἐπ ' ἀνθρακων και ζεσας |
τυραννου χαιρειν και γεγηθεναι τους τυραννουμενους : ἀλλα τοτε λεγονται στεναζειν : „ μετα γαρ τας ἡμερας τας πολλας ἐκεινας | ||
εἰσιν ἀναστηματα των ποταμων . τασσουσι δε και ἐπι του στεναζειν , ἀπο δε της αὐτης ἀρχης : και γαρ |
τοινυν : οὐ γαρ ἀστειον γε το θεαμα κεχηνοτα φιλον ἐγκαταλιπειν , και ταυτα ὡς συ φης ἐκ των ὠτων | ||
γνωμῃ , και μη την ἐξ ἀρχης θαυμαστην ταυτην ἐνστασιν ἐγκαταλιπειν , ἐπειτ ' οὐκ ἐθελησομεν ; και πως οὐκ |
Ἀντιπατρῳ δουναι περι της πολεως . ὁ δε φιλανθρωπως αὐτοις προσενεχθεις συνεχωρησεν ἐχειν την τε πολιν και τας κτησεις και | ||
ποιει και ὁ της μορεας ὀπος , ἐριῳ καθαπερ πεσσος προσενεχθεις μαλιστα ἐπι των δυσαισθητον ἐχοντων την ἑξιν . πολλοις |
φερουσαν ὡρμησεν ὁδον . οἱ δ ' ἐπιδραμοντες και φωρασαντες ἱεροσυλιας αὐτου κατηγορουν . ὁ δ ' ἐπι την πετραν | ||
τοιουτον ἠν δυνατον λεγειν : οὐκ εἰ τις λογον ὑπερ ἱεροσυλιας γραψει , ἠ κατορυττει ἐπ ' ἐρημιας τα χρηματα |
. ἰσθμος μεν ἐστιν γης στενης διοδος ἑκατερωθεν ὑπο θαλασσης περιεχομενη : πορθμος δε τις ἐστιν στενος θαλασσης πορος ἑκατερωθεν | ||
γωνιας περιεχεται , μοιρων Ϙ , ἡ δε ὁμαλη , περιεχομενη δε ὑπο της ὑπο ΕΑΖ γωνιας , μοιρων παλιν |
τοις δε ἰατροις ἀγαθον . ὁ τοινυν θανατος τοις μεν ἀποθανουσι κακον , τοις δ ' ἐνταφιοπωλαις και τυμβοποιοις ἀγαθον | ||
ἐστι δηλονοτι και τοις φθιμενοισι κατεχειν . φθιμενοισι ] τοις ἀποθανουσι . . μεγαλων πεδιων ] της Βοιωτιας . . |
ἀδηκτως κατα την τριτην ἀποστασιν και θερμαινει κατα την πρωτην ἐπιτεταμενην , ἀποκρουεσθαι τε ἁμα και διαφορειν πεφυκε μετα του | ||
ἀπορει τις λεγων ὁτι ἐνδεχεται ποτε και δια δραστηριον και ἐπιτεταμενην ἐκτηξιν της πιμελης γενεσθαι ἀθροαν ἐκκρισιν των γλισχρων διαχωρηματων |
Ἐπειδη ᾐδει ὁ Πλατων παρα τοις ἀνθρωποις τον μεν δημιουργον γιγνωσκομενον μονον , τον μεντοι πρωτον νουν , ὁστις καλειται | ||
ὀμμα τῳ ἐκεινου φωτι : τοιαυτη γαρ ἡ προς το γιγνωσκομενον συναφη του γιγνωσκοντος οὐκ ἐκεινο γενεσθαι , οὐδε ἐκεινου |
, καραβος δε τὠνυμα . ἰδιον δ ' ἐστι γενος καραβων [ τε ] και ἀστακων ἀλλο , ἐτι δε | ||
τριχιας . εἰποις δ ' ἀν ὀστεων κελυφη , και καραβων ὀστρακα , και ἰχθυων λεπη και λεπιδας και λεμματα |
παρατακτεον και των ἐργων ἀνθεκτεον . παρ δ ' ἰθι χαλκειον : τα χαλκεια παρα τοις παλαιοις ἀθυρα ἠν και | ||
χαλκουν . τριτον ἀλλο γενος : τους Γιγαντας καλει . χαλκειον : δια το πολεμικους εἰναι . οὐκ ἀργυρῳ οὐδεν |
λογον , ὁς ἐκεινον ᾡ προσεπολεμει , και προσθεν ἐπαινουμενον θαυμαστοτερον ἀπεφηνεν . ἡττημενος δη τουτο οὐδ ' ἀν θεου | ||
ἐπιτετακται συνοιδα : ἀλλα πρωτον μεν κατ ' αὐτο τουτο θαυμαστοτερον το του θεου , ἐπι πολλων και συνεχως την |
τουθ ' , ὁταν οὑτος ὠν ἀνηρ δικαιος ἀδικοις περιπεσῃ συμπτωμασιν . πολλους δι ' ἀναγκην γαρ πονηρους οἰδ ' | ||
και μη βαρεως φερειν : αὐτος δε τοις αὐτοις περιπεσων συμπτωμασιν , οὑτως οἰει δειν δυσφορειν . ἀλλ ' οὐ |
ἐμης συγγραφης . τοινυν , ὠ μεγιστε αὐτοκρατωρ , πολλα πονησας ἠδη ξυνεγραψα τουτι το βιβλιον ἐν πεντε τμημασι διελων | ||
ἐσομενων περι αὐτου λογων . ἀλλως : εἰ δε τις πονησας εὐτυχη πρασσοι και νικησει , τουτῳ οἱ ἡδεις οὑτοι |
Ἡρακλεα τιμωσα λαμπρως ἡ πολις ἐν ἁπασι τοις δημοις θυσιας ποιουμενη , εἰς τας θυσιας ταυτας παρασιτους τῳ θεῳ οὐ | ||
ἡσυχον αὐτῳ παρεξεις . ἠ τον κελαδον ἀποθεν του λεχους ποιουμενη . οἱον : οὐ σιγησεις και μετα ἡσυχιας αὐτον |
τα μορια του δικαιου το λεγειν , ὁτι ἐπι τεχνῃ κρινομαι : εἰτα ἐπαγει το προσωπον , ὁτι οὐ δει | ||
; εἰ γαρ ὑπερ Νερουα και των ἀμφ ' αὐτον κρινομαι , λεξω παλιν , ἁ και πρωην εἰπον , |
και δοκουσαν μεν ἀποιητον εἰναι κατεσκευασμενην δ ' ἀμωμητῳ και ἀφελει κατασκευῃ διαλεκτον εἰσφερῃ . ἠ γαρ οὐδεν ἁμαρτανει καθαπαξ | ||
ἀνοητοις γιγνεται . οὐ φημι τοινυν ἐγω λυσιτελειν ἐν τῳ ἀφελει το ἀποφαντικον του σχηματος : ἀξιωμα μεν γαρ και |
Ὁτι Κλεαρχος ἠν ἐν Θρᾳκῃ : νυκτερινοι φοβοι το στρατευμα κατελαμβανον : ὁ δε παρηγγειλεν , εἰ γενοιτο θορυβος , | ||
πατρος , ὀμνυς ἐτι , και τας σπονδας αἱ σφαγαι κατελαμβανον . καιτοι μη νομιζετ ' αὐτον τοις μεν ἐξω |
φαινεται τοις παρα φυσιν ἡμερουμενοις : εἰς τε γαρ ἀερα μαλακωτερον μετατεθεντα και τροφην ἀλλοιοτεραν λαμβανοντα ἐξ ἀμφοτερων τουτων ἡ | ||
κορυφην πλατυνομενα . Διαφερει δε το στεατωμα χοιραδος , το μαλακωτερον ὑποπιπτειν τῃ ἀφῃ : ἀθερωματος δε και μελικηριδος διαφερει |
. ὀνομαζονται δε δια το φυκων εἰναι πληρεις . οἱ νησιωται Φυκουσσαιοι ἠ Φυκουσσιοι . Φυλακη , πολις Θεσσαλιας . | ||
αὐτοις ὁτι οὐκ Ἰωνες ταδε εἰσιν οὐδ ' Ἑλλησποντιοι και νησιωται , οἱ δεσποτην ἠ Μηδον ἠ ἑνα γε τινα |
τῳ ηʹ ἀστρῳ ἀπο ἑῳας φαινομενης ἐπιτολης ἐπι την ἑσπεριαν φαινομενην ἐπιτολην . Παλιν ἐπει το θʹ τῳ μʹ κατα | ||
Καρκινου μοιρας β . και διηχθω ἡ ΔΖΚΝ εὐθεια την φαινομενην μοιραν την της σεληνης περιεχουσα : το μεν ἀρα |
ἀπο των Τρωικων ἱστορειται μεχρι Ξενοφανους του φυσικου και των Ἀνακρεοντος τε και Πολυκρατους χρονων και της ὑπο Ἁρπαγου του | ||
ἐν τῳ χ και Ἀττικοι και Δωριεις και Ἰωνες πλην Ἀνακρεοντος . οὑτος δε μονος σχεδον τῳ . Ζηνοδοτος δε |
μεντοι τι κατα το σωμα , ὑπομεινειεν ἀν ὡστε ἐθελειν ἀσπαζεσθαι . Μανθανω , ἠν δ ' ἐγω : ὁτι | ||
νεικειν , ὁ δε κακος ἀνομοιος , ὁν οὐ δει ἀσπαζεσθαι . μηδε πολυξεινον μηδ ' ἀξεινον : εὐκαταφρονητον το |
, ἀπο των εὐεπηρεαστοτατων ἀρξαμενος , ἀπο χυτρας , ἀπο ποτηριου , εἰθ ' οὑτως ἐπι χιτωναριον προσελθε , ἐπι | ||
περι των παρα τοις ἱστορικοις Λεξεων ζητουμενων φησι : γυαλας ποτηριου εἰδος , ὡς Μαρσυας γραφει ὁ ἱερευς του Ἡρακλεους |
, ἁ παρα μεν τοις ἀνοητοις ἀνθρωποις ἐχει διαβολην , ὠφελειαν δε τοις φρονιμοις διδωσι . ” συνηκαν εὐθυς ὁτι | ||
και τας αἰτιας αὐτων ζητουντας κατατριβεσθαι , ἰσχυρως ἀπετρεπεν . ὠφελειαν μεν γαρ οὐδεμιαν οὐδ ' ἐν τουτοις ἐφη ὁραν |
, ἀπεμυκτηρισε , παρῃτησατο τοσουτον , ὡς και ναυτιασαι και ἐμεσαι ὑπο της ἀηδιας βιαζεσθαι ἐμυδαξατο ] ἀπεστραφη δαιτα ] | ||
και τεως μεν οὐν μιμησωμεθα την φυσιν και ποιησωμεν αὐτον ἐμεσαι φλεγμα , μη ἐασωμεν δε πολυν σιτον ἐν τῳ |
μαλλον και ἰσχυροτερον γινεται και χρονιωτερον . της δε φλογος λευκοτατον ἀει και καθαρωτατον το μεσον , το δε κατω | ||
ἐν θυειᾳ και λειου τῳ δοιδυκι ἐπι πολυ , ὡς λευκοτατον γενεσθαι , και χρω . ποιει παραδοξως ἀλειφομενον ἐπι |
γενικωτατα μονως κατηγορειται . ἐπειδη τοινυν αἱ δεκα φωναι των γενικωτατων εἰσι και μονως κατηγορουνται μηδενι ὑποκειμεναι , δια τουτο | ||
ἠν ἡ ἐλασσων του συλλογισμου προτασις , δεικνυσιν ἐκ των γενικωτατων γενων , ὡς ὑπαρχοντος ἐν πασι του ἀγαθου . |
ἀδικιας δι - καιοτερος Ἀναξαγορου , ἐν ἀδειᾳ δε ἀκολασιας σωφρονεστερος Ξενοκρατους , τρυφαν δε ὑπερ ἐκεινον τον Σαρδαναπαλλον ἐχων | ||
παρ ' Ἀθηναιων αἰδουμενος πρᾳος κατα των συμμαχων ὑπαρχῃ και σωφρονεστερος : και στεφανος μεν Ἀλεξανδρῳ παρα της πολεως ηὐτρεπιζετο |
τερας γεγενημενον , φασιν ἀγνοιᾳ της νοσου παρα το προσηκον ἀπολωλεναι . μετ ' ὀλιγον δε και παρ ' Ἀθηναιοις | ||
, οὐθεν ἀν ἠν το κωλυσον αὐτην ὑφ ' αὑτης ἀπολωλεναι την πολιν : οὑτως ἑτοιμοι παντες ἠσαν ἐπι τα |
τον δε Ἑρμην τον εὐφρονα ἐπεχειν τε την νυκταν , γεννητικον ποιητικον ἐκ μερους του Ἡλιου , τον δε Κρονον | ||
την ἀνομοιοτητα : ὁτι το μεν αὐτος , το δε γεννητικον ἑαυτου , και το μεν ἐκεινου , το δε |
γαρ χαιρον και λυπειται , οὐδε ὀργιζεταιπαθος γαρ και το ὀργιζεσθαι , οὐδε δωροις θεραπευεταιἡδονῃ γαρ ἀν ἡττηθειη , οὐδε | ||
οὑτος δε ἐργῳ περι τα ἐν τῃ αὑτου πολει . ὀργιζεσθαι οὐν χρη , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , τοις ἀστοις |
παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ||
ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των |
ὠκνει ὡς δη μανθανων και ἀκουων των περι φιλοσοφιαν λογων οἰκειουσθαι και ἐμοι συγγιγνεσθαι , φοβουμενος τους των διαβαλλοντων λογους | ||
μονον ἰδιον ἐθνος οὐχ ἁπασιν ἀλλα τοις καλοις και σωφροσιν οἰκειουσθαι πεφυκεν . ἐτι δε τοις μεν μηδεμιαν πω τοιαυτην |
ῥυσιν και μεταβολην του αὐτου , κἀν μη παρεμπιπτῃ τις ἑτεροτης , ἀλλ ' ἠ φυσις ἐκεινη προ πασης ἐστιν | ||
ἑτερα , ἀλλα μονον οὐχ ὑλη : και γαρ ἡ ἑτεροτης διακριτικη ἐστι της ταυτοτητος , οὐδε ἑτεροτης : εἰδος |
διμετρον Ἀνακρεοντειον , οἱον ἐστι το , και μαινομαι κοὐ μαινομαι . ἐφ ' ἑκαστῳ συστηματι παραγραφος : ἐπι δε | ||
, ὠ ὁμοιοτητος . 〚 το δε , πλειν ἠ μαινομαι , ἀντι του , ἐξανισταμαι ἑαυτου ἐκ της ἀξιας |
[ ! ! ! ! ! ! ] ω της πραγματικης ? [ ] [ ! ! ! ] τει | ||
πασαν περιλαμβανομεν την πραγματικην : και την μεν κοινωνιαν της πραγματικης , και ἐν ᾡ τον ὁρον διορθουμεθα τον κατα |
γιγνεται προσταγμα πορευθηναι προς την των τροφεων ἑστιαν , και προσκυνησαι το ἑδος του Διος προς ᾡ ἐτρεφομην : και | ||
των ἀγγελων των φυλασσοντων την μητερα ὑμων του ἀναβηναι και προσκυνησαι τον κυριον : ἐδωκεν δε αὐτῃ ὁ ἐχθρος και |
πορευεσθαι μετα πολλων , και ἀφικνεισθαι σφας εἰς τοπον τινα δαιμονιον , ἐν ᾡ της τε γης δυ ' εἰναι | ||
οὐν την ὑψηλοφροσυνην πολλοι ἐκενωθησαν ὑψουντες ἑαυτους : μεγα γαρ δαιμονιον [ ἐστιν ] [ ἡ αὐθαδεια ] [ και |
ῥωμη ᾐ , ἀπο του βραχιονος αἱμα ἀφαιρεειν : εἰτα θερμους ἀρτους ἐξ οἰνου μελανος και ἐλαιου ἀποβαπτων ἐσθιετω : | ||
ἰρεως και το ἰσχυρον ὀξος αὐτοις διαμιγνυθι ῥητινην πιτυινην και θερμους και πυρεθρον και τερεβινθινην και θειον και νιτρον και |
οὐδε δυο ἑκτων : τριτον γαρ εὑρισκεται . τριων δε τεταρτων και τριων πεμπτων και τετταρων πεμπτων και τετταρων ἑκτων | ||
εἰτα ἀπο δυο πεμπτων . οὐ γαρ δυνασαι εἰπειν δυο τεταρτων : παλιν γαρ ἡμισυ εὑρισκεται . οὐδε δυο ἑκτων |
ἐν σφαιρᾳ παραλληλοι εὐθειαι , αἱ τα ὁμοταγη περατα αὐτων ἐπιζευγνυουσαι ἰσαι ἐσονται ἀλληλαις : ἀν δε και ἰσαι ὠσιν | ||
τα Ν Θ Μ Κ δεδομενα ἐπι της ἐλλειψεως σημεια ἐπιζευγνυουσαι παραλληλοι , και ἐπιζευχθεισαι αἱ ΝΚ ΜΘ τεμνετωσαν ἀλληλας |
λογου τουτου ἠτοι ἀγαθος ἐστιν ὁ πλουτος ἠ κακος ἠ ἀδιαφορος : οὐτε δε κακος ἐστιν οὐτε ἀδιαφορος : ἀγαθος | ||
. Το αʹ ἀντισπαστικον τριμετρον καταληκτικον ἐκ παιωνος γʹ . ἀδιαφορος γαρ ἐστιν ἡ αʹ συζυγια . ἁ δε περι |