ἀλλ ' ἐν ἀκμῃ και παρακμῃ : ἐν γαρ ταιϲ ἀρχαιϲ των εἰϲβολων ἀνακτωμεθα ὀϲφραντοιϲ : ἀξιοι δε Ἀρχιγενηϲ ἐν | ||
τουτων οὐτε μην ἐκλυειν ϲυμφερει : ϲπληνοϲ δε φλεγμαινοντοϲ ἐν ἀρχαιϲ τα ϲτυφοντα μικτεον , κεκενωμενου δε του ϲωματοϲ τα |
. πατρᾳ ] τῃ πατριδι . θρονοισι ] ἠγουν τῃ ἀρχαιᾳ των Περσων βασιλειᾳ . τ ' ] και . | ||
πολυ ἐστι τοὐνομα παρα τε τοις ῥητορσι και ἐν τῃ ἀρχαιᾳ κωμῳδιᾳ . Ἀριστοτελης δ ' ἐν τῃ Ἀθηναιων Πολιτειᾳ |
ἀνομοιον ἐκ της δεδοκιμασμενης λαμβανεται συνηθειας , δεδοκιμασμενη δε και ἀρχαιοτατη ἐστιν ἡ Ὁμηρου ποιησις : ποιημα γαρ οὐδεν πρεσβυτερον | ||
του βαρβαρου ψαλτηριου , το σεμνον ἐμφαινουσα του μελους , ἀρχαιοτατη τυγχανουσα , ὑποδειγμα Τερπανδρῳ μαλιστα γινεται προς ἁρμονιαν την |
ἐν πλειοσι και ἐν ἐλαττοσιν ἐνιαυτοις της αὐτης θεωρεισθαι : λαμβανοιτο δ ' ἀν ἐγγιστα ἀκριβως ἡ τοιαυτη ἀποκαταστασις , | ||
τον λογον , εἰτε ἀμφω του ὑποκειμενου κατα συμβεβηκος κατηγορουμενα λαμβανοιτο εἰτε το μεν ἑτερον του ὑποκειμενου και ἐν ᾡ |
πρωτων σωματων , ἀπαθη μεν ἐφυλαξεν αὐτα , το δε ἀμερες αὐτων παρειλετο , ὡς δια τουτο ὑπο του Ἀριστοτελους | ||
ἐχει το ἀμερες και το ἀνυποστατον : το γαρ νυν ἀμερες λεγομενον ἁμα λεγομενον και νοουμενον παρεληλυθε και οὐκ ἐστι |
πολλα ; εἰ μη ἀρα και τας στιγμας μοναδας εἰναι βουλοιτο και τετραχως αὐτων ὁρωμενων ἐκ πασων αὐτων ἀριθμους πλεκοι | ||
ὁ σκοπος , ἀλλα μεταχωρειν δυναμενος : τις ἀν οὐν βουλοιτο εἰκῃ πλειονα ἐκβαλλειν βελη ; και γαρ το λεγομενον |
το ἐντελως μαθειν ἡμας τας πεντε φωνας τελος λαβειν το συγγραμμα , ἀλλ ' ἐπειδη προς εἰσαγομενους ἐποιειτο τον λογον | ||
γεγραφασιν . . ἐνιοι μεν οὐν Πυθαγοραν μηδε ἑν καταλιπειν συγγραμμα φασι το δε φερομενον ὡς Πυθαγορου Λυσιδος ἐστι του |
οὐκουν ἐπει οὐδεν ἐστιν εἰδησις παρα τον εἰδοτα , οὐδε γραμματικη τι παρα τον εἰδοτα γραμματικον , ὡς οὐδε περιπατησις | ||
, συμβαινειν ἀπο ἐμπειριας την γνωσιν , ὡς και ἡ γραμματικη γνωσις ἐστι τινων , ὡν αὐτος παρατιθησιν . Ἀλλοι |
►τα κατα πασαν θεωρουμενα τεχνην γνωσις του πραγματος περι ὁ σπουδαζει ἐπισκεψις αἰτιων δι ' ἁς προσφερει ἑκαστοις ἁ προσφερει | ||
ἰουσης της νοσου . ἡ γαρ φυσις ἐκ των ἀντικειμενων σπουδαζει ἐπι το συμμετρον ἀγειν του λεπτου και παχεος . |
ἐστι κοσμος , φυτων ἀγλαϊσμα , ὀφθαλμος ἀνθεων , λειμωνος ἐρυθημα , καλλος ἀστραπτον : ἐρωτος πνεει , Ἀφροδιτην προξενει | ||
και δηξις γινεται [ και ] ἀμετρος και φλεγμονη και ἐρυθημα . δει οὐν λυσαι τηνικαυτα τον πασχοντα και ἀπαντλησαι |
μικρον ἀναγκαζονται καταφρονειν : οὑτως ἐνιοτε τα πρωτα και ἀρχομενα φοβερωτερα των χρονιζομενων εἰναι δοκει . διο πολλακις ἠδη τινες | ||
ὑπηρετουντας του Παυσανιου και μαλλον το μηδενα ἀπονοστησαι των πεμπομενων φοβερωτερα μηνυσις ἐγενετο τοις μηπω ἀπεσταλμενοις . και ἐπει το |
του θυρεοειδους . τουτο δη πιμελωδες μεν ἐστιν ἁμα και ὑμενωδες την οὐσιαν , πρωτον δε και κυριωτατον ὑπαρχει της | ||
προσφερομενη , δρυος το ὑπο τον φλοιον του πρεμνου το ὑμενωδες ἠ το κελυφος της βαλανου ἀποζεννυμενα και το ζεμα |
ἐστι δε κωμῳδια μιμησις πραξεως καθαρτικων παθηματων και του βιου συστατικη τυπουμενη δι ' ἡδονης και γελωτος : οἱα ἡ | ||
φασι το κατα τοπον μεταβατικον , διαφορα ὀν τῳ ζῳῳ συστατικη , αὐτῳ μεν τελευταια ἐστιν , ὡς μηκετι μετ |
ἡμιν ἀρτους πυρινους , αὐτοι δε κεγχρον ἑφθην ἠσθιον . ἐδωκαν δε και οἰνον ἡμιν πιειν , ὑδωρ αὐτοι πινοντες | ||
Λυδοι μεν ἐπασχαλαντες [ συμφοραισι δισχελιοις στατηρας [ ἀμμ ' ἐδωκαν , αἰ κε δυναμεθ ' ἰρ [ ἐς πολιν |
κερδος ἐλευθερῳ και πρεπον . Ἐν τοιαυτῃ δε προαιρεσει ζωντος ἐπεθυμησε δυστυχως της Αἰγυπτιων ἀρχης Παρνασιος και μετεσχεν Ἀριστοφανης της | ||
νεμων ὡς ἐθεασατο την θαλασσαν γαληνην τε και πραειαν , ἐπεθυμησε πλειν . διοπερ πωλησας αὐτου τα προβατα , φοινικας |
εἰωθοτας μισθους , και παρα των συμμαχων βοηθειαν μετεπεμψατο : κατεσκευαζετο δε και ὁπλων πληθος και νομισμα κατεκοψε χρυσουν τε | ||
ὁ δε Στρατων μετ ' αὐλητριδων και ψαλτριων και κιθαριστριων κατεσκευαζετο τας συνουσιας . και μετεπεμπετο πολλας μεν ἑταιρας ἐκ |
ἐπι σφισι της αἰτιας . ἐπειδη δ ' οὐδεις οὐκετι ἀπελογειτο , ἀνεδωκαν οἱ δημαρχοι την ψηφον ταις φυλαις τιμημα | ||
ταραχης εἰς την αὐλην , ὁ βασιλευς μεταπεμψαμενος τον ἀδελφον ἀπελογειτο μετα δακρυων , μη πιστευειν τῳ την βασιλειαν ἐπιχειρουντι |
την ἀνθρωπινην ἐπιμελητικην διχα διαιρωμεθα , τῳ βιαιῳ τε και ἑκουσιῳ ; Πανυ μεν οὐν . Και την μεν γε | ||
, ἐλεου μαλλον ἠ μισους τυγχανοιεν ἀν : ὁσοι δε ἑκουσιῳ γνωμῃ το ὀν ἐξετραποντο , ὑπερβαλλοντες και τον αὐτης |
τουτεστι τα προς φιλοσοφιαν . το δε μετα της πρεπουσης ἠθοποιϊας των παραλαμβανομενων προσωπων , * διοτι * διαφορων ἐν | ||
τινος των πολιτικων και φιλοσοφων πραγματων , μετα της πρεπουσης ἠθοποιϊας των παραλαμβανομενων προσωπων και της κατα την λεξιν κατασκευης |
κινδυνον ἐκτριβομαι : και ὁ βασιλευς τουτο ἀσμενισαμενος της προαιρεσεως ἀπεδεξατο , και δωρεαις ἁδραις και βασιλικως ταυταις τουτον φιλοτιμησαμενος | ||
κινδυνων τοις ἀραμενοις τους ἀγωνας αὐτος ὁ πατηρ των ὁλων ἀπεδεξατο και τους ἀνελοντας δικασας παρ ' αὑτῳ καθαρους εἰναι |
: ὡστε ὁσα μεν ἐκλυεται περα του μετρου σωματα , σκληρως ἀνατριπτεον , ὁσα δ ' ἐσφιγκται , μαλακως : | ||
τυχαις οἱοι τ ' : ἐθη γαρ οὐκ ἐθισθεντες καλα σκληρως διαλλασσουσιν εἰς τἀμηχανα . λαμπροι δ ' ἐν ἡβῃ |
βηξ μονος εἰχε ῥᾳστωνην , ἀλλ ' οὐδε οὑτος τελειαν ἀπαλλαγην . εἰ δε ποτε ἐδοξε την ὑλην πασαν εἰς | ||
' ἀσυμφωνιαν ἐλαττουμενοι . διο και Πυθαγοραν φασι την ἐντευθεν ἀπαλλαγην ποιουμενον μονοχορδιζειν τοις ἑταιροις παραινεσαι δηλουντα ὡς την ἀκροτητα |
ἐχον το μ κλιτικον μετα μακρας τροπῃ της ἐσχατης εἰς μεθα το πληθυντικον ποιει . ἐαν τυπτησθε , ἐαν τυπτωνται | ||
κλιτικον μεν ἐχουσι το μ , οὐ ποιουσι δε εἰς μεθα το πληθυντικον . τυπτεσθε : παν τριτον ἑνικον ἐχον |
τετιμημενοι χαριν εἰχον ὑμιν . ἀπο ταυτης της ἐξουσιας ὑπατον ἐποιησασθε Σκιπιωνα , ὁτε αὐτῳ περι Λιβυην ἐμαρτυρησατε : και | ||
ὑμιν προς Ἀθηναιους : ἡν γε οὐκ ἐπι τοις φιλοις ἐποιησασθε , των δε ἐχθρων ἠν τις ἐφ ' ὑμας |
ὁ Ἀδμητος κατελεησας αὐτον οὐκ ἐξεδωκεν ἀλλ ' ἀπεκριθη τοις Πελοποννησιοις μη ὁσιον εἰναι ἐκδουναι τον ἱκετην . ὁ δε | ||
μετα τον Χαλκιδεως θανατον και την ἐν Μιλητῳ μαχην τοις Πελοποννησιοις ὑποπτος ὠν , και ἀπ ' αὐτων ἀφικομενης ἐπιστολης |
λογου περι των ἐν μερεσι διωρισμενων μαθηματων ἀπο της ἀριθμητικης ἀρχομεθα : αὑτη γαρ φυσει πρεσβυτεραν ἐχει την θεωριαν τῳ | ||
τουτοις : ὁταν δε την τουτων ἐπιστημην λαβωμεν , τοτε ἀρχομεθα γραφειν τε και ἀναγινωσκειν , κατα συλλαβην μεν και |
αἰτιαις μεταβαλλεται , και τας διαγνωσεις ἀσφαλεστατα τῳ λογῳ ἀν ἀποδοιη , ἀλλ ' ὁ μεν περι διαγνωσεως λογος ἠδη | ||
χαυνον ἐκπεμποι τον ἠχον , οὐτε ἀν ὁλοκληρους και σαφεις ἀποδοιη τας λεξεις , εἰ δια βραχυτητα του πνευματος ὑποκλεπτοι |
Φρυγιος . το Τυχιος Φρυγιος Πλυτιος Κλυτιος Σκυφιος παροξυνονται ὡς κυρια . μυριος ὁ ὡρισμενος ἀριθμος , μυριος ὁ ἀοριστος | ||
, οἱον Ἡρακλειδης και Ἀσκληπιαδης ἐστι μεν σχηματι πατρωνυμικα , κυρια δε τινων . εἰ τις οὐν τον του Ἡρακλειδου |
αὐτῳ , οἱα και Παρθενοπαιῳ καλουμενῳ , ἀλλα ὠμον και ἀπηνες και χαλεπον , ἐτι δε και γοργον ὀμμα ἐχων | ||
, ἐριῳ δε μαλακῳ λεπτῳ σκεπειν : ἐπει γαρ ἐστιν ἀπηνες το ξυλον , το ἐριον περιτιθεμενον αὐτῳ ὡς μαλαγμα |
χολῳ ὁπποτε κεινων μνησομαι ὡς μ ' ἀσυφηλον ἐν Ἀργειοισιν ἐρεξεν Ἀτρεϊδης ὡς εἰ τιν ' ἀτιμητον μεταναστην . ἀλλ | ||
ἐσχατα φιλον . οἱον δ ' αὐ και τοδ ' ἐρεξεν οὐκ ἀνηρ μα Δια , ἀλλ ' ἀγαθος κυων |
και με ὡς εἰδον εἰσιοντα ἐξ ἀπροσδοκητου , εὐθυς πορρωθεν ἠσπαζοντο ἀλλος ἀλλοθεν : Χαιρεφων δε , ἁτε και μανικος | ||
ξεινους ἰδον , ἁθροοι ἠλθον ἁπαντες , χερσιν τ ' ἠσπαζοντο και ἑδριαασθαι ἀνωγον . πρωτος Νεστοριδης Πεισιστρατος ἐγγυθεν ἐλθων |
: ἡς δε το καλλος ἐκρυπτετο , ποθος γενεσιν οὐκ ἐδεχετο . Βουλει και τουτο συγκεχωρησθω τοις ποιηταις . πως | ||
λαμβανειν ὁ τι βουλοιτο . ὁ δε ἀλλο μεν οὐδεν ἐδεχετο , ὁπου δε τινα των συγγενων ἰδοι , προς |
πληροι φωτος ἀνατελλων , ὡς ἐκ των ἐναντιων εἰρηται το δυσετο τ ' ἠελιος σκιοωντο τε πασαι ἀγυιαι . και | ||
! ! ] ης και μαλλον ? ? ἀρειονα ? δυσετο μορφην ? ! ! [ ! ! ! ! |
ἁλμυρας θαλασσης ἀγριον μοχλευτην : και μεγαλωνυμον ἡμετερον πατερ ' Αἰθερα σεμνοτατον , βιοθρεμμονα παντων : τον θ ' ἱππονωμαν | ||
ἐλευθεροι . ὁ δ ' ἐσφαδᾳζεν οὐκ ἐχων ἀπαλλαγας . Αἰθερα και Γαιαν παντων γενετειραν ἀειδω . φθειρουσιν ἠδη χρησθ |
ϲυϲταϲεϲι καρπων ἡτε εἰϲ το ϲωμα προϲθεϲιϲ παχεια αἱ τε διεξοδοι βραδυτεραι και μαλιϲθ ' ὁταν ἐχωϲιν ἐν ἑαυτοιϲ χυμον | ||
τελος εἰναι τον δηλουμενον νουν , οὑ χαριν αἱ μακραι διεξοδοι τε και ῥησεις ὑπο λογιων ἀνδρων εἰωθασι γινεσθαι . |
σχημα τιθησιν : εἰ ἐκρινομην μεν ἐγω , κατηγορει δε Αἰσχινης , Φιλιππος ἠν ὁ κρινων : ταυτα γαρ οὐτε | ||
ἡ Ἀθηνα θερμα λουτρα τῳ Ἡρακλει ἐποιησε . Θερσανδρος : Αἰσχινης κατα Τιμαρχου . ὁτι παιδεραστης οὑτος σφοδρος και Ἀριστογειτων |
οὐσης : ἐλευθεραν μεν οὐ δει γημαι , ἀλλα δουλην παλλακιδα μαλλον δει : και γαρ ὁ Ζυγος μοιχειαν ἐπιφερει | ||
ἐπι σημειοις φαρμακων ὁ ἀριστευς ἐτελευτα μητρυιαν ἐχων και αἰχμαλωτον παλλακιδα και ἀντεγκαλουσιν ἀλληλαις : ἐνταυθα μονη ἡ βουλησις και |
τους τοπους ἐγκαθισμασιν . Ἐπειδη δε οὐ μονον τα τοιαυτα καθαρτικα της ὑστερας προς συλληψιν ἐνεργει , ἀλλα και ἀλλας | ||
νοϲημαϲιν ἐν τῳ η λογῳ κεφαλαιῳ ξγ . Ἐρρινα κεφαληϲ καθαρτικα . χρειαϲ δε καλουϲηϲ και δια ῥινων καθαιρειν χρη |
σκοπον αἱρησω - μεθα μαλλον του χειρονος . οὑτως οὐκ ἀποδεχομεθα τους λεγοντας σκοπον ἐχειν ἐν Γοργιᾳ την ἐν Πωλῳ | ||
πολλοις εἰωθοτα θρυλεισθαι . εἰπερ τοινυν , φασι , φιλοσοφιαν ἀποδεχομεθα σωφρονιζουσαν τον ἀνθρωπινον βιον και τα ψυχικα παθη καταστελλουσαν |
Μακεδονες ἠσαν ἐπαχθεις αὐτῳ και βαρεις και παντα σφισιν αὐτοις ἐβιαζοντο παρ ' αὐτου γιγνεσθαι . ὁ δε προσ - | ||
γενομενης οἱ μεν ἐδεισαν , οἱ δε πανταχοθεν ἠδη καταφρονουντες ἐβιαζοντο την ἀναβασιν , ξυλα και μηχανηματα και σανιδας ἐπι |
ἐκπληξις : πηγη . θραυσις . κλαυσις . ἀπωλεια . ἀγημα : το προιον του βασιλεως ταγμα ἐλεφαντων και ἱππων | ||
δε τους καλουμενους ἑταιρους ἐννακοσιους και το Πευκεστου και Ἀντιγενους ἀγημα , τριακοσιους ἐχον ἱππεις μιᾳ περιειλημμενους εἰλῃ , ἐπ |
γαρ ἐστιν ἑκαστῳ των προς ἀξιαν , οἱον θεοις , γονευσι , συγγενεσι , φιλοις , οἰκειοις , πολιταις . | ||
πατριδι . διαφερει δε τι ; ὁτι ὁ μεν τοις γονευσι μονον γεγενησθαι νομιζων τον της εἱμαρμενης και τον αὐτοματον |
και ἡ παρδαλις ἐμπλαστρος ἡ ἐπι ὑδρωπικων ἀναγεγραμμενη . Ἡ λεαινα ἀνασκευαστικη . Ἐλαιου παλαιου λι βʹ , μολυβδαινης , | ||
, ἀγει τε αὐτον ἐπι το αὐλιον . και ἡ λεαινα εἰδε και αὐτη προσελθουσα ἐπεσαινε , και ἑωρα οἰκτρον |
ἐς σε προφασιος τεο ἐδεομην ἐπιλαβεσθαι . Ταυτα δε εἰπας ἐλαμβανε τα τοξα ὡς κατατοξευσων αὐτον , Κροισος δε ἀναδραμων | ||
περι ἀγρυπνιας , και ὁ διαγρυπνησας μεχρι της ἑω νικησας ἐλαμβανε τον πλακουντα , ἠγουν τον πυραμουντα . ὁ δε |
αἱ μεν ἀγχιστιναι : τα δ ' ἐρημα φοβειται . ἐννημαρ μεν : τῃ δεκατῃ δε . ἐποισει γουν γιγνωσκω | ||
και ὡς ἐρεω του ς ' εἱνεκα δευρο καλεσσα . ἐννημαρ δη νεικος ἐν ἀθανατοισιν ὀρωρεν Ἑκτορος ἀμφι νεκυι και |
λεγει καπνον , ⌈ Προξενιδην * [ Προξενιαδην ] και Αἰσχινην τον Σελλου . και ἐν Ὀρνισι μεμνηται Προξενιδου ὡς | ||
: ἡκετε και ὑμεις Ἀρκαδες , αὐτοχθονες , δι ' Αἰσχινην μεταβαλοντες την τυχην και τεως Φιλιππῳ δια τουτον δουλευοντες |
ὁλως το κακον και το ἀγαθον . οὑτοι δε οἱ τεσσαρες τροποι εἰς δυο ἀναφερονται τους καθολικωτατους , και τουτων | ||
εὐνης . ἀμφιπολοι δ ' ἀρα τειος ἐνι μεγαροισι πενοντο τεσσαρες , αἱ οἱ δωμα κατα δρηστειραι ἐασι . γινονται |
Τελεστην παιδα την ἡλικιαν , οὑ την κατα γενος βασιλειαν ἀφειλατο θειος ὠν και ἐπιτροπος Ἀγημων , ὁς ἠρξεν ἐτη | ||
ἀληθους , ἀνηψε τῃ Διομηδους ψυχῃ φως και την ἀχλυν ἀφειλατο , ἠγουν την ἀγνωσιαν , ἡς παρουσης οὐχ ὁρᾳ |
: Τηνερος Ἀπολλωνος υἱος βασιλευς των Θηβων Τηνερου τ ' ἀνακτορα τα του Τηνερου μαντεια και βασιλεια . ὁ δε | ||
τα μουσεια δικαστηρια καθισταναι και πρατηριον ποιειν του δικαιου τα ἀνακτορα των Μουσων και ἀναφυρειν τους μανθανοντας τοις δικαζομενοις , |
ἑτεροσκιοι τυγχανουσιν ὀντες : οὐδεποτε γαρ κατ ' αὐτους οἱ γνωμονες ἐν ταις μεσημβριαις οὐτε ἀσκιοι γινονται οὐτε τας σκιας | ||
παραδειγματα δε τα Πλατωνος και Δημοσθενους : οὑτοι γαρ ἀριστοι γνωμονες των τοιουτων . Ὁτι ἐν τοις ἀδοξοις και φερουσιν |
δραν , και οὑτω την Ἀλφειαιαν θεον Ἐλαφιαιαν ἀνα χρονον ἐξενικησεν ὀνο - μασθηναι . Ἐλαφιαιαν δε ἐκαλουν οἱ Ἠλειοι | ||
Ἀρτεμιδος σφισιν ἐπελθειν νομιζοντες . οὐ μην και αὐτικα γε ἐξενικησεν Αἰγειραν ἀντι Ὑπερησιας καλεισθαι , ἐπει κατ ' ἐμε |
οὐρανου φασιν : τα δε ἀγαλματα τα συν κοσμῳ πεποιημενα ἀνετεθη μεν ἐπ ' ἐμου , λιθου δε ἐστι και | ||
ἀνδρας , οἱς , ἁ παρα των θεων ᾐτουν , ἀνετεθη ; ὁτι δ ' οὐκ ἠν μοι διαφυγειν το |
ἡ μονας , τον δις δια πασων ποιουσιν , ἐν τετραπλασιῳ γαρ . ὁ δε θ προς τον η τον | ||
δια πασων ἐν διπλασιῳ και ἡ δις δια πασων ἐν τετραπλασιῳ . . . § : προς δε τουτοις οὐδ |
δοκει φωρασαι , ὁτι τας πεμπομενας παρα του ἀνθρωπου οὐκ ἀπελαβεν : ἠν γαρ αὐτοις ἀρνηθηναι και φασκειν ἐπιβουλευεσθαι ὑπο | ||
σιτος ὑομενος κατασαπειη : τον δε θερισθεντα κατα συνθηκας αὐτος ἀπελαβεν . ἀναγκαιως οὐν τον μεν ἀπο της χωρας τῳ |
τους κηρυκας . περι δε της σκυταλης και ἐν τοις Ἀρχιλοχου ὑπομνημασιν εἰρηται : ἀχνυμενη σκυταλη . . . . | ||
οὑ και τον Πινδαρον μνημονευειν δια τουτων : το μεν Ἀρχιλοχου μελος φωναεν , και τα ἑξης . μεταβαντος οὐν |
γνωμην ἐσχον παραδουναι Ῥωμαιοις την ἡγεμονιαν ἐφ ' οἱς προτερον ἐψηφισαντο . και παρησαν ἀπο πασης πολεως οἱ προχειρισθεντες συν | ||
ἐξεδωκε τοις δικασταις , οἱ παθοντες ἀφεσιν αὐτῳ του ἐγκληματος ἐψηφισαντο . ἀφεθεις Ἀπολλοδωρος οὐκ ἐς μακραν την τυραννιδα κατεσχε |
προς τον ἀερα ῥιφησεσθε . ὠ λοχοι στρατιωτων , οἱς ἀπολωλε βασιλευς ταὐτα τοις πολλοις ἐπι στρατειας σιτουμενος . ὠ | ||
του καπνου βλεπω ? [ ] ριον καθαρα μια ] ἀπολωλε ? . πληϲιον ] ! βελτιϲτ ' εἰπε μοι |
δε ἡττον ἰαται τα παρισθμια και ἀντιαδας και γαργαρεωνα φλεγμαινοντα μιγνυμενη τῳ χυλῳ του ὀμφακος και καρυων λεμματων και κρανων | ||
λυομενη . Τελλιναι ταριχηραι καυθειϲαι καυϲτικην ἐργαζονται τεφραν , ἡτιϲ μιγνυμενη κεδριᾳ των τριχων των βλεφαριτιδων ἐκ ῥιζηϲ ἐκτιλθειϲων ἐνϲταζομενη |
. τουτον φησιν ὁ Σατυρος λεγειν ὡς αὐτος παρειη τῳ Ἐμπεδοκλει γοητευοντι . ἀλλα και αὐτον δια των ποιηματων ἐπαγγελλεσθαι | ||
μυθος αἰνισσεται , της μεν ταὐτο δυναμενης ὁ παρα τῳ Ἐμπεδοκλει ἡ φιλια , του δε ὁ παρ ' ἐκεινῳ |
, ἐοντων πεφλασμενων και του κακου γεγενημενου , γιγνεται τοισιν ὀφθαλμοισι καταφανες ἰδειν αὐτικα μετα την τρωσιν , ὡσπερ οὐδε | ||
και κατα τας ῥινας χολη ῥει , και ἀμβλυωσσουσι τοισιν ὀφθαλμοισι : και τοισι μεν πλειστοισιν ἐς το ἡμισυ της |
μεν γαρ ἐστιν ὁ ἐξ αὐτης της Σικελιας ὠν , Σικελιωτης δε ὁ Σικελος μεν μη ὠν , την δε | ||
ἐπι των τριων χρονων . Σικελος ὁ Σικελιας οἰκητηρ . Σικελιωτης δε ὁ ἐξ ἀλλοδαπης εἰς Σικελιαν ἀποικος ἐλθων . |
ἀπο ῥαφανιδων ἐμετοιϲι χρεο : ἠν δε και ἐγκρυψῃϲ ταιϲδε ἐλλεβορου του λευκου ῥιζαν ἐϲ μιαν νυκτα , εὐτονωτατη ἀν | ||
φαρμακων καθαρσεις τας τε ἀλλας και μαλιστα την δι ' ἐλλεβορου του λευκου : ῥηγνυται γαρ αὐτοις ἀγγειον τι των |
. ἐστι δε και το ΒΕΗ τριγωνον ἰσον τῳ ΛΕ τετραπλευρῳ , και ἐστι το ΑΕΖ τριγωνον ἰσον τῳ ΒΗΕ | ||
χειμερινην , παραπλησια κατα το εἰδος τραπεζιῳ , σχηματι γεωμετρικῳ τετραπλευρῳ , ἀπο Γαδειρων ἀρξαμενη , ἠτοι του Ἡρακλεωτικου πορθμου |
ἐπικρατειαν προηγεισθαι της κατ ' εἰλικρινειαν . ἱνα γαρ τι εἰλικρινως κινηθῃ , τουτεστιν ὁλον δι ' ὁλου , προτερον | ||
μεταξυ που κυλινδειται του τε μη ὀντος και του ὀντος εἰλικρινως . Ηὑρηκαμεν . Προωμολογησαμεν δε γε , εἰ τι |
νεοθεν δ ' ἐκρηγνυται οὐλα : πολλακι δ ' ἐς κραδιην πτοιην βαλε , παν δε νοημα ἐμπληκτον μεμορηκε κακῃ | ||
' ὑπερεβλυσεν αἰνη , ἡπατι δ ' ἐγκατεμικτο : περι κραδιην δ ' ἀλεγεινον ἱξεν ἀχος , και δριμυ δι |
ἡ μεγαλαυχια και ἡ κακοηθεια και το βρενθυεσθαι και λαρυγγιζειν ἀπεστω , και το διασιλλαινειν τα των ἀλλων και οἰεσθαι | ||
ἐστω και μη πολυ ἀποδεων του ὑπεροπτης εἰναι ἐλεος τε ἀπεστω λεγοντος : ὁ γαρ μη ἀντιβολησαι ξυγχωρων τι ἀν |
αὐτης ἐχειν τον ὑποκριτην : τοτε δ ' ὀντος ἐν ἀποδημιᾳ , ἐξ οὑ γεγονος ἠν ἀρρεν αὐτῳ παιδιον , | ||
πολεμον ἐξιεναι . χρη οὐν ἐπιλεξαμενον το ἁρμοζον ζῳδιον τῃ ἀποδημιᾳ ὁραν εἰ ἐφαρμοζει αὐτῳ ἡ των ἀγαθων μαρτυρια προς |
οὐκ ὀν : πλουσιος στρατηγος πενητος ἐχθρου παιδας ὡς προδιδοντας συνελαβε και τα ἑξης . ηʹ . Συγκατασκευαζομενος δε γινεται | ||
: οἱον πλουσιος στρατηγος πενητος ἐχθρου παιδας τρεις ὡς προδιδοντας συνελαβε και τους μεν δυο μη ὁμολογησαντας ἐν ταις βασανοις |
αὐτῃ , παρα μικρον ἐλθουσα κἀκεινη ἀποθανειν . και ἐπει ὠνειδισεν τις ὑστερον τον Ἀβαυχαν διοτι προδους τα τεκνα και | ||
ἐπ ' αὐτοις . Εἱς δε τις των κακουργων ἐκεινων ὠνειδισεν αὐτους λεγων : Ἡμεις δια τα κακα ἁ ἐποιησαμεν |
, ἀνδρες φημι και γυναικες και παιδες , ἐγγυς που τετρακισχιλιοι : ἐληφθησαν δε και αἰχμαλωτοι ὀλιγῳ πλειους πεντακισμυριων , | ||
δε , ὡς μεν οἱ πολλοι , το μιλιον ὀκτασταδιον τετρακισχιλιοι ἀν εἰεν σταδιοι και ἐπ ' αὐτοις διακοσιοι ὀγδοηκοντα |
. . . : Παροιχωκεν . οὑτως και Δωροθεος ἐν τριακοστῳ πρωτῳ της Ἀττικης λεξεως ἀξιοι γραφειν , την μεν | ||
Ἀρκασι λαμπρως το ἐς τους Λακεδαιμονιους ἐχθος ἐξηπτοοὑτως ἀπεστησαν ἐτει τριακοστῳ μεν και ἐνατῳ μετα Ἰθωμης ἁλωσιν , τεταρτῳ δε |
δοκει γε σοι ὡς ἐγω λεγω . Ὠ μακαριε , ῥητορικως γαρ με ἐπιχειρεις ἐλεγχειν , ὡσπερ οἱ ἐν τοις | ||
ἰατρος ἰατρικος . και τα ἐπιρρηματα γραμματικως , πολιτικως , ῥητορικως , σοφιστικως , ποιητικως , μουσικως , ἀστρονομικως , |
προϲειληφετω και ἰρινῳ μυρῳ ἀναλαμβανεϲθω , ὡϲ ἐχειν κηρωτηϲ ὑγροτεραϲ παχοϲ και ἐναλειφεϲθω παϲα ἡ κεφαλη ἀχρι μετωπου . και | ||
, χυλου τηλεωϲ ἰϲον : ἑψε , ἀχρι μελιτοϲ ϲχῃ παχοϲ , εἰτα τῳ πυρηνι τηϲ μηληϲ ἁπτου των δυο |
Βοιωτου Σχοινεως ἐχων την κλησιν . εἰ δε ὁ Σχοινευς ἀπεδημησεν οὑτος παρα τους Ἀρκαδας , εἰεν ἀν και οἱ | ||
εἰ τελευτησειεν ἀταφον μενειν , ἐχων τις γυναικα και υἱον ἀπεδημησεν , ὑπο καταποντισταις γενομενος ἐδηλωσε τοις οἰκοι περι λυσεως |
δεξασθαι , και παρηλθεν εἰσω των στρατηγων ἀγνοουντων . Ἀμιλκας Καρχηδονιος , ἀριστος των ἐν Λιβυῃ στρατηγων , πολλους πολεμους | ||
λοιπῃ χρειᾳ ἀναπαυσας ἑως Μεσσηνης διεσωσε . Καρθαλων μεν ὁ Καρχηδονιος μετα την ναυαγιαν των Ῥωμαιων πολιορκησας Ἀκραγαντα ταυτην εἱλε |
της Ἰνδικης ἐπι την Ὑρκανιαν : ὁτι δε δυνατον , Πατροκλης εἰρηκε . : Φησι δε και εὐπλουν εἰναι και | ||
Ἰνδικης δυνατον , ὡς φησιν ὁ των τοπων ἡγησαμενος τουτων Πατροκλης . : Οὐχ ὁμολογουσι δ ' ὁτι περιεπλευσαν τινες |
ὠτων αὐτοις ὁ λεγομενος Ἡρακλειος δεσμος . μετα δε τουτους διηνεγκαν οἱ Ῥοδιακοι . τριτοι δ ' εἰσιν οἱ Συρακοσιοι | ||
ταις ὁδοιποριαις παρα σταδια διακοσια ἐστιν ὁτε τοις ἑκατον σταδιοις διηνεγκαν ἀλληλων ἀνθρωποι τῳ ταχει , ἀμφοτεροι και νεοι ὀντες |
Αἰγοσθενοις ἐδειπνησαν ὡς ἐδυναντο : τῃ δ ' ὑστεραιᾳ ἐλθοντες ἐκομισαντο τα ὁπλα . και ἐκ τουτου οἰκαδε ἠδη ἑκαστοι | ||
ἐτων οὐ μονον την ἐλευθεριαν , ἀλλα και την χωραν ἐκομισαντο την αὑτων . ἐπει γαρ ἡττηθησαν ἐν Λευκτροις ὑπο |
, οὑτως , ἐκεινως , τουτο γινωσκων ὁτι ἑν καινον ἐγχειρημα , κἀν τολμηρον ᾐ , πολλων παλαιων ἐστι χρησιμωτερον | ||
ἐμαυτου , ὁτι με προς την διανοιαν ταυτην και το ἐγχειρημα χρησιμον σαυτῳ νενομικας . μεχρι νυν μεν γαρ , |
τι ἐρει , κοινῃ ἡμων αὐτων και των μειρακιων ἐπιμελειαν ποιησωμεθα . Ἐμοι μεν ἀρεσκει , ὠ Σωκρατες , ἁ | ||
μεσον ἐκθωμεθα και την τουτων ἀνατροπην ὡς οἱον τε ἐστι ποιησωμεθα σαφως ἐλεγχοντες την τουτων ἀνοιαν . τινες δε εἰσιν |
τουτεστιν ἀνθρωπειᾳ κεφαλῃ ἐοικεναι . Τουτον δε φασι τριβομενον μετα σκοροδου και πινομενον ἀλεξιφαρμακον των ὑπο σκορπιου δηγματων γινεσθαι . | ||
και ὀπωρας ξηρας παντοιας ἀπεχεσθαι οἱον πηγανου , θρυμβης , σκοροδου , πρασων , καρδαμου , ῥεφανου και σινηπεως . |
. Ἐπι δε των μη κατεχοντων την τροφην , φησιν Ἀρχιγενης , σικυαν ὡς μεγιστην κουφην τῳ στομαχῳ ἠ τῳ | ||
και ὁμοιως χρωμαι . οὑτω μεν οὐν αὐτῳ χρηται και Ἀρχιγενης ἐπ ' ἐμφραξει μυκτηρων : τῳ δε προτερῳ τῳ |
τετρακοσιους και χιλιους , πελτασται δε εἰς ἑπτακοσιους , οἱ Κλεαρχου Θρᾳκες , Ξενοφωντι δε ὁπλιται μεν εἰς ἑπτακοσιους και | ||
στρατηγου δεκα εἰς τον Ἑλλησποντον διασωθεισαι , Βυζαντιον ἀφιστασι μετα Κλεαρχου : οὐσαι . ἠρχεν : του στολου του λοιπου |
, διπλην . , . περι δε τρυφαλειαν ἀειρας κρατι θετο βριαρηνὁτι ἀναλαβων την ἀσπιδα μετα ταυτα ἐπι πασι την | ||
' Ἀφροδιτης , τον παρος οὐκ ἐποθησεν , ἐνι κραδιῃ θετο πασῃ . πειθεο και συ , φιλη , μη |
ἐζηλωσεν , ἁπερ εἰωθασι ποιειν σχεδον ἁπαντες οἱ τυραννοι . ἐπεμεληθη δε και των προσοδων και της των ὁπλων και | ||
ἐπιταφιος . ὑστερον δε νικησας Ἡρακλης καταγωνισαμενος τον Νεμεαιον λεοντα ἐπεμεληθη του ἀγωνος τα πολλα ἀνορθωσαμενος , και Διος εἰναι |
μεν παντελως ἀμοιρα , μονοις δε μετεστι θεοις : ὡς αἰσθησεσι γε και ὁρμαις πολλων ἠδη ζῳων της ἀκριβειας και | ||
ἐφη : της ἀνθρωπινης συγγενη φυσεως φυσιν ἀλλαις ἰδεαις και αἰσθησεσι κεραννυντες ὡσθ ' ἑτερον ζῳον εἰναι φυτευουσι τα ἡμερα |
τους ἐν ταις Κρηναις Ἀκαρνανας φυλαττοντας και τους μετ ' Εὐρυλοχου Πελοποννησιους ἐς την πολιν : την ἑαυτων δηλονοτι . | ||
. ὑστερον δε και αὐτη ἀπεδημησεν εἰς Θεσσαλιαν , ἐνθα Εὐρυλοχου τινος ἠ Ἀριστονικου ἠρασθη , παρ ' ᾡ και |
: το δε τελος περας . διο βελτιον οἰητεον Παρμενιδην Μελισσου εἰρηκεναι : ὁ μεν γαρ το ἀπειρον ὁλον φησιν | ||
των τεσσαρων εἰναι τον ἀνθρωπον οὐ κατασκευαζουσι , τον δε Μελισσου λογον ὀρθουσιν ἡγουμενου μεν ἑν εἰναι και αὐτου τουτου |
Μονον τοινυν και ὑπομνημα της παλαιας εὐδαιμονιας ἁμα και σεμνοτητος ἐλειπετο τουτο τῃ τε πολει και τῃ Ἑλλαδι . ναυμαχιαι | ||
εὑροντος δοθηναι τῳ Ἀπολλωνι . τουτων των ἀναθηματων οὐδεν ἐτι ἐλειπετο , συγκατεκαυθη γαρ ἐμπιπραμενῳ τῳ ναῳ : τον δε |
ἐξ ἐκεινου καλειται του χρονου Καπιτωλινος ὁ λοφος ἐπι της εὑρεθεισης ἐν αὐτῳ κεφαλης : καπιτα γαρ οἱ Ῥωμαιοι καλουσι | ||
και το μερος της ὡροσκοπουσης προγινωσκειν , ἐξ αὐτης της εὑρεθεισης μοιρας καταληπτος ἐσται , καθως και ἐν τῃ προτερᾳ |
εἰναι σον εὑρημα : και ἐγω εἰπον ὁτι τουτο εἰ φαινοιτο σοι οὑτως ἐχειν , πολλων ἀν εἰης λογων ἐμε | ||
περι αὐτων ἐρω . εἰ δε τι βλασφημον ἠ τραχυ φαινοιτο ἐχων ὁ λογος , οὐ τον διελεγχοντα ἐμε , |
τους βαρβαρους και προς τους Ἑλληνας ἐσπεισατο , ἀλλ ' ἐνηλλαξεν . ἐκεινων μεν γαρ ἀφειλε πασαν την κατω χωραν | ||
παροιμιακον . εἰτα μεταβας εἰς ἑτεραν ὑποθεσιν και το μετρον ἐνηλλαξεν . εἰσιν οὐν τα ἑξης δυο κωλα τροχαϊκα , |
εἰναι δει , μεγεθος οἰκιων , πληθος νεων , γαστρος εὐρυχωρια , το δουλευειν εἰδεναι : μεγα γαρ εἰς εὐδαιμονιαν | ||
μοταρια ῥοδινῳ βεβρεγμενα ἐπιτιθεσθω . ἐκ δε της δεδηλωμενης περιμοτωσεως εὐρυχωρια γινεται κοιλη μηνοειδης , ἡν και προσαναπληρωσαι δει τῃ |
και προλειωσας ἐν θυιᾳ ἱκανως μετ ' οἰνου ὀλιγου , ναρδοσταχυος γραμματα β . φυλλου ἠ κασιας γραμμα α . | ||
στʹ . κασσιας , κινναμωμου ἀνα γο . στʹ . ναρδοσταχυος , σμυρνης ἀνα γο . δʹ . κροκου ἑξαγια |
βιαιου την ταφρον ἐνεχωσαν και τους σταυρους ὑπερεβησαν και τοις τειχεσι προσελθοντες οἱ μεν ὑπωρυσσον , οἱ δε τας κλιμακας | ||
ἐλαττονων ἠ χιλιων . μελλων δε προσαγειν τας μηχανας τοις τειχεσι τους μεν πε - τροβολους και τους ὀξυβελεις παρηνεγκε |
τραχει νεανισκῳ συμβεβληκεν . Ἱνα τι ; φησιν . Ἱνα Ὀλυμπιονικης γενῃ : διχα δ ' ἱδρωτος οὐ γιγνεται . | ||
, πυρος μη προσαχθεντος , και ἀλλα πολλα . Διωξιππος Ὀλυμπιονικης ἀθλητης , ὁ Ἀθηναιος , ἐσηλαυνεν ἐς τας Ἀθηνας |
ἁρμοδιοιϲ χρηϲθαι και ἀπο των ῥινων ἀφαιρειν αἱμα : ἐπειτα ἀποφλεγματιϲμοιϲ χρηϲθαι και ἐρρινοιϲ , εἰτα ξυρηϲαντα την κεφαλην χριειν | ||
διδοναι τε μελικρατον ἠ ὀξυμελι πιειν . χρηϲομεθα τε και ἀποφλεγματιϲμοιϲ τοιϲ δια θυμου ἠ ὀριγανου ϲυν ὀξει ἡψημενοιϲ . |
δε ἐπιτεθεντες βελοτρωτοις ἐξαγουσι τας ἀκιδας των βελων , και σκολοπας και ἀκανθας και ὁσα τοιαυτα ἀποβαλλει . συν κηρῳ | ||
μηδεμια φειδω τοις ἐθελουσι τεμνειν εἰς χαρακωματα και σταυρους και σκολοπας ταφροις και , ὁποτε δεοι , κλιμακων και πυργων |
. Ὁτι δε και ταις εὐνομωταταις των πολεων ἐπιμελες γεγενηται φροντιδα ποιεισθαι της γενναιας μουσικης , πολλα μεν και ἀλλα | ||
ἑαυτης ἀνατραπειη και ἀφανισθειη . ὁθεν διπλην κατα νουν στρεφω φροντιδα . ἐστι δε αὑτη τις ; μητε τον πλουτον |
ἠν Ζακανθαιοις , πολει τε μεγαλῃ και δυνατῃ γενομενῃ . Ἀννιβας δ ' , ὡς ἐμαθε περι του χρυσου , | ||
ὑπατοις πασαι Βρουττων αἱ πολεις ὑπο των οἰκουντων παρεδοθησαν . Ἀννιβας μεν οὐν τεταρτον και δεκατον ἠγεν ἐπι της Ἰταλιας |
μεταστρεφθεις , ἐπει ἱκετο ἐθνος ἑταιρων . Ὡς οἱ μεν μαρναντο δεμας πυρος αἰθομενοιο : Νεστορα δ ' ἐκ πολεμοιο | ||
ἀν ' ὁμιλον ἀλεξεμεναι φονον αἰπυν . Ὡς οἱ μεν μαρναντο δεμας πυρος , οὐδε κε φαιης οὐτε ποτ ' |