λεγω , ὁτι οἱ Α , Β ὁμοιοι ἐπιπεδοι εἰσιν ἀριθμοι . Εἰληφθωσαν [ γαρ ] ἐλαχιστοι ἀριθμοι των τον | ||
ἀναλογον ἐμπεπτωκασιν ἀριθμοι : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἐαν δυο ἀριθμοι πρωτοι προς ἀλληλους ὠσιν , και εἰς αὐτους μεταξυ |
ἠδη που ἐστι και θεσιν ἐχει . ἐτι δ ' ἀριθμου μεν ἐαν ἀφελῃ τις ἀριθμον ἠ μοναδα , λειπεται | ||
τε τριπλασιον τι εἰναι ἠ λεγεσθαι μη προυποκειμενου του γ ἀριθμου ἠ ὀκταπλασιον μη ὑποκειμενου του η ; ἐμπαλιν δε |
δε εἰκοστην πρωτην δευτεραν εἰκαδα : εἰτα οὐκ ἐχωρουν ἐφεξης ἀριθμουντες , ἀλλα ἀπο της εἰκοστης ἐννατης ἠρχοντο λεγοντες : | ||
προς τους ἁλιεις : ἐν δε τῃ οἰκιᾳ τους καθευδοντας ἀριθμουντες πολλους παραλειψομεν ἀνθρωπους και ἱππους , ἀν παρωσι και |
, ἀρτον ἑψησας ἐν ὑδρελαιῳ καταπλασσε ἠ κριθινον ἀλευρον παραπλησιως σκευαζομενον : καταντλεισθω δ ' ὑδατι το μοριον ἀλθαιας ῥιζης | ||
, . : ἱππακης : βρωμα Σκυθικον δια γαλακτος ἱππειου σκευαζομενον . . . . Ἐθν . . , . |
ἀλλ ' ἑκαστος φθασαι θελων , δαφνηφοροι τε και παντα ἐπιφερομενοι ἀνθη τοτε ἀκμαζοντα , ὡς ἑκαστος οἱος τε ἠν | ||
ὁτι μη χειρας και ταυτας ἑνεκα τινος οἰκονομιας ] ὁμοιον ἐπιφερομενοι , μητε τοις σωμασι μητε ταις γνωμαις : ὁ |
αὐτων οἱ σαρκωδεις και γεωδεστεροι ἐλαττονα τε πιμελην ἐχοντες . Ἀρχεστρατος δε φησι Σειριου ἀντελλοντος δειν τον φαγρον ἐσθιειν : | ||
παντα δε τα σελαχωδη τον Σμυρναικον κολπον ἐχειν διαφεροντα . Ἀρχεστρατος δε φησι : και σελαχη μεντοι καινη Μιλητος ἀριστα |
ὑπ ' ἐμου λεγομενων και δια την σπανιν του Παρμενιδειου συγγραμματος . . . , . φασι δε γεγραφθαι αὐτωι | ||
και πρωτος τῃ ὑλῃ νουν ἐπεστησεν , ἀρξαμενος οὑτω του συγγραμματος , ὁ ἐστιν ἡδεως και μεγαλοφρονως ἡρμηνευμενον : “ |
δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
. ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
δει μεταχειριζεσθαι ταις συνηθειαις τους ἐν ταις πολεσιν νεους : ταξαμενοι δε ταυτα , ἁττα ἐστι και ὁποι ' ἀττα | ||
οὐν ἐτη προικα ἐχοντων : μετα δε τουτον τον χρονον ταξαμενοι μοιραν ὀλιγην παρεχετωσαν ἀπο των καρπων , ἀπο δε |
τουτων διαπτωμ ' ἐγενετ ' ἠ ἁμαρτημα τι ; και Νικοστρατος ἐν Μαγειρῳ : ὁς μελανα ποιειν ζωμον οὐκ ἠπιστατο | ||
. και Ἑλενης . . . παιδες . . . Νικοστρατος και † Ἰολμος . . . ἐξ αὐτης Νεοπτολεμῳ |
ἰδε Πτελεον λεχεποιην „ . „ ἐστι δε δρυμωδες χωριον ἀοικητον , Πτελεασιον καλουμενον . Ἑλος δ ' οἱ μεν | ||
ζωνων , κατα φυσιν ἐχουσιν : οὐ μεντοι γε ὑποληπτεον ἀοικητον εἰναι την διακεκαυμενην ζωνην : ἠδη γαρ ἐπι πολλους |
γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
, ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
ἡμεις , ἀλλ ' ἀνωθεν κατω καταγραφοντες εἰς ὀρθον . πολυχρονιους δ ' εἰναι τους ἀνθρωπους καθ ' ὑπερβολην , | ||
διαθεσεων και των ἐναντιων , ὡν τας μεν μειζους και πολυχρονιους καλουμεν συμπαθειας και ἐχθρας , τας δε ἐλαττους και |
της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
ἐλευσεται ὁ ἀποδημος μετα φιλου καλου ι οὐ ληψῃ το ἀργυριον ὁλως α οὐκ ἀγορασεις χωριον ἠ οἰκιαν β παραμενεις | ||
ἀν σοι δοκει ἀνθρωπος ἀπο μοχθηρων τε και αἰσχρων πραγματων ἀργυριον αὑτῳ πορισασθαι , ἀνθ ' ὁτου την ἰατρικην ἐπιστημην |
, αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
τε ἐϲτι και παχυχυμον και ὠμων χυμων γεννητικον ἐπι των ψυχροτερων γαϲτερων και λιθων ἐν νεφροιϲ γεννητικον . Περι πρωτογαλακτοϲ | ||
ἁπλουστερου , ἀλλα και του συνθετου . ἐπι γαρ των ψυχροτερων κρασεων και ἐφ ' ὡν ἐστι φλεγματικωτερα και ὑγροτερα |
δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
εἰρηνης βιῳ . δει τοινυν πολιν ἑκαστου μηνος νουν κεκτημενην στρατευεσθαι μη ἐλαττον μιας ἡμερας , πλειους δε , ὡς | ||
: ἐπειδη δε ἀνεπεισθην ὑπο του Ἀσσυριου ἐφ ' ὑμας στρατευεσθαι , εἰς παντα κινδυνον ἠλθον : ἐσωθην μεντοι οὐδεν |
ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
κερατοειδης και μετα τουτον ὁ ἐπιπεφυκως , ὁς ἐκ του περικρανιου ὑμενος ἐχει την γενεσιν . τα δε ὑγρα και | ||
της φλεγμονης , εὐ ἀν ἐχοι : πυωθεντος δε του περικρανιου ὑμενος και ἀποσταντων των σωματων , οὐ μονον το |
] ? , ὡστε εἰναι | ? ? [ . ἐπαινουμενοι ] | [ αι . ] ἐκ των | | ||
δε εὐνοιᾳ και Μουσων ἀπο Πλαταιων ἀρξαμενοι χρησθαι οἱς εἰχομεν ἐπαινουμενοι τε και μακαριζομενοι των τε Ἀθηνων εὐεργεται προσαγορευομενοι δια |
των ἐνυδρων ζωων οἱ πετραιοι καλουμενοι ἰχθυες λυσιτελεις σοι γενησονται προσφερομενοι αὐτοι : εἰσι δε ταυτα κωβιοι , τριγλαι , | ||
ἐν πολλοις φυτευσαι τοποις , ὁπως οἱ Αἰγυπτιοι τον καρπον προσφερομενοι διαφθα - ρωσι : το δε δενδρον μεταβαλον την |
και ταραχας μαντευεται . το δε δοκειν εἰς τον οὐρανον ἀναπτηναι δουλοις μεν ἀει εἰς μειζονας οἰκιας μεταβηναι σημαινει , | ||
ἀφισταντο . ἐμπαγεντων δε αὐτων των ποδων ὡς οὐκ ἠδυναντο ἀναπτηναι , ἀποπνιγομεναι ἐφασαν : ” ἀθλιαι ἡμεις , αἱ |
πολυ πλειονες πληθει οὑτοι εἰσι : το δε ὑπολοιπον του ἀριστερου ἐκπληρουντων οἱ της δωδεκατης φαλαγγος πεζοι ἐστε ἐπι το | ||
Παρθενου ε γʹ βο ξ Ϛʹ εʹ ὁ ἐπι του ἀριστερου ἀγκωνος . . . . . . . . |
' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
τους Δαναους τους ἀλκηεντας , ἠγουν τους ἰσχυρους , τους γενναιους , ἐνεβαλεν εἰς τας πρυμνας τας θαλασσιας , ἀντι | ||
μεν ταις ψυχαις ἡμων δενδρα τα παιδειας ὀρθης ἐμφυτευσῃ , γενναιους δε και ἀρρενας ὡς ἀληθως καρπους και λογους χαρισηται |
Βουλομενον τε Δαβιδ οἰκοδομησαι ἱερον τῳ Θεῳ , ἀξιουν τον Θεον τοπον αὐτῳ δειξαι του θυσιαστηριου : ἐνθα δη ἀγγελον | ||
: ὁ δε μετριως ἀνενεγκων ὡς του ὑδατος ἀπεγευσατο , Θεον τε αὐτον ἀλλον ἀπεκαλειτο και υἱον του λοιπου , |
ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
του γενους των Ἀμαζονιδων ἀπολιπειν . μετα γαρ την Ἡρακλεους στρατειαν ὀλιγοις ὑστερον ἐτεσι κατα τον Τρωικον πολεμον φασι Πενθεσιλειαν | ||
. βασιλευς δε του χειμωνος τουτου παρεσκευαζετο ὡς ἁμα ἠρι στρατειαν ἐλασων κατα Παιονων των ἐντος Σαου ποταμου , οὑς |
οὐδεν ἀτοπον εἰναι φησομεν ἐξ ἑνος αἰτιου πολλα και ἀπειρα γεννασθαι , ὁμοειδη μεντοι ἀλληλοις , εἰ κατ ' ἐκεινο | ||
συνισταται , το ἐμφανες και ὁρατον , ᾡ τα αἰσθητα γεννασθαι πεφυκεν , ἐξομοιωσαι : τεταρτον δε και ἀναγκαιοτατον την |
παρ ' ἡν αἰτιαν Ἀθηναιοις το παλαιον οὐκ ἐπετετραπτο συνηγορον παριστασθαι τοις κρινομενοις ἐπι της . ἐν Ἀρειῳ παγῳ βουλης | ||
και ἐρωτηθεις ποθεν εὑροι , ἐφησεν ἐνυπνιον αὐτῳ την Ἀθηναν παριστασθαι : διο αὐτος τε ἠλευθερωται και νομοθετης κατεστη . |
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
ὀμβροι τε και πνευ - ματα ὑπεναντια ἀλληλοις , τοτε συστρεφεται το ὑδωρ και πυκνουται κατα πολλα : ὁ τι | ||
τωι ἀερι ὀμβροι τε και πνευματα ὑπεναντια ἀλληλοις , τοτε συστρεφεται το ὑδωρ και πυκνουται κατα πολλα : ὁ τι |
ποιουν την ὀδυνην ἐκ του μητε φλεγμονης μητε δηξεως ἀφορητως ὀδυνασθαι και διατεινεσθαι και ῥηγνυσθαι δοκειν τα ὀμματα . ἐγω | ||
ἐξ αὐτου , και ἐαν πληξῃ , την καρδιαν τουτο ὀδυνασθαι ποιει , και ὡς νυκτα ὁραν , και ἐπιγιγνεται |
λεγεται ἐστερησθαι , ἐπειδη αὐτος πεφυκεν ἐχειν . παλιν δε ἐστερησθαι λεγεται και το μη πεφυκος ἐχειν κατ ' ἐκεινον | ||
ἐκωλυεν ἀνασταντα τυπτειν τον Κριτιαν : οὑτως ᾠετο μεγαλου τινος ἐστερησθαι , ἐπει αὐτῳ φανερον ἐγενετο ὁτι οὐκ ὀρθως το |
βοτανη , τῃ διαλεκτῳ των βαρβαρων φριξα καλουμενη , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστιν μισοπονηρος : πηγανῳ δε ἐστι παρομοιος , ἡν | ||
: προσαγορευεται δε τῃ διαλεκτῳ των ἐγχωριων βαλλην , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστι βασιλευς , καθως ἱστορει Ἑρμησιαναξ Κυπριος ἐν βʹ |
και ἀερος πυρ και ἐμπαλιν . . . ὁθεν και Ἡρακλειτον ψυχηισι φαναι τερψιν ἠ θανατον ὑγρηισι γενεσθαι . τερψιν | ||
οὐτε ἑτερα παρα τον ἀνθρωπον . ὁ δε Αἰνησιδημος κατα Ἡρακλειτον και ἑτερον φησι το μερος του ὁλου και ταὐτον |
χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
Ἰλου μνηματος : τινες δε φασι και την ἐν Δελφοις πλατανον Ἀγαμεμνονα φυτευσαι και την ἐν Καφυαις της Ἀρκαδιας . | ||
, ὁς και τῳ Δαρειῳ πριν ἐδωρησατο χρυσην ἀναδενδραδα ἠγουν πλατανον , και τῳ Ξερξῃ τοτε ἐχαριζετο ἀργυριου δισχιλια ταλαντα |
ζητησις διαιρειται προβολῃ ῥητου , τῃ διανοιᾳ , τῳ μη προσδιωρισθαι : παλιν διανοιᾳ του νομοθετου , συλλογισμῳ , ὁρῳ | ||
του ῥητου ἑρμηνευει διανοιαν , ἡ δε δευτερα του μη προσδιωρισθαι . Ϛʹ . Ὁ συλλογι - σμος : ἰσχυν |
. των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
ἀντι του συ πρωτος ἀκουσας του ὀνειρου εὐνοϊκως συνεβουλευσας ἐξιλεωσασθαι οὐρανιους και . . χθονιους δαιμονας . τον ὀνειρον . | ||
παρακλησεσι . γαιαν οὐρανον τε ] ἠγουν τους ἐπιγειους και οὐρανιους θεους . θεοκλυτων ] εὐχομενος . περᾳ ] διερχεται |
καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
Πλεον δε αὑτου ὀν οὐ και ἐλαττον ἐσται , και βαρυτερον ὀν κουφοτερον , και πρεσβυτερον ὀν νεωτερον , και | ||
: τιθημι δε και τον δευτερον γαμον ἐτι μοι τουτων βαρυτερον . ἀλλα μιαν ἀντι παντων αἰτουμαι χαριν παρα σου |
κατω του παχεος την ῥιζαν ἀπο δε του ἀνω τον βλαστον : ἑν δε τι και συνεχες γινεται το ἀμφοιν | ||
κατορυξειε κλινην και λαβοι δυναμιν ἡ σηπεδων , ὡστε ἀφειναι βλαστον , οὐκ ἀν γενεσθαι κλινην ἀλλα ξυλον , ὡς |
την πολιν ὀλιγου δεησαντες ἀπολεσαι . ὡς γαρ ἀνεπαυσατο των στρατειων το πληθος , ἐπι την διανομην εὐθυς ὡρμησε των | ||
των μεν εἰσφορων ἀπολυομενους δια την ἀποριαν , των δε στρατειων δια την ἀνεισφοριαν . οὐ γαρ ἐλαμβανον ἐκ του |
λαβοντες ἐστεφανουμεθα . Ὑπερῃσχυνομην μελλων ἀσυμβολος παλιν δειπνειν : πανυ αἰσχρον γαρ . ἀμελει : τον Τιθυμαλλον γουν ἀει ἐρυθροτερον | ||
προελθῃ , τοτε σαφεστατα ὁραται και δει μηδεν ἀγεννες μηδε αἰσχρον ποιειν : παραπλησιως και δημος , ὁταν εἰς ταὐτο |
☿ ἠ ♀ ἠ του ♃ μονου , οὐδεν ἡσσον πολυχρονιος ἡ νοσος και σπληνικα παθη και νεφριτικα . και | ||
: το θυμικον . μωλον : μαχην : μωλος ἡ πολυχρονιος μαχη παρα το μη λυεσθαι ταχεως , ἠ παρα |
του δε βʹ στηριγμου μοιρας ρϘδ θ , ἁς και παραθησομεν ἐν τῳ δεκατῳ σελιδιῳ κατα του αὐτου στιχου . | ||
, χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , οἱ μεν μιμουνται τας ἐν δικαστηριοις |
δικην , τινα ἀν βοηθειαν μη δυναμενος ἀνθρωπος βοηθειν ἑαυτῳ καταγελαστος ἀν τῃ ἀληθειᾳ εἰη ; ἀρα οὐ ταυτην , | ||
, θεραψ θεραπευων , κολακευων ὑπερκολακευων , ὑποκριτης , γελοιος καταγελαστος , γελωτοποιος , ποιητης γελοιων , γελοιαζων γελοιαστης , |
ἐν τουτῳ ὀντες ἡλικιας και παντες οἱ περι τον θεον θεραπευται και ταξεις ἐχοντες ὡμολογουν ἀει δη ποτε μηδενα πω | ||
γραφων : . . οἱτινες ἀγαθοι γεγονασιν ἠ εἰσι σωματων θεραπευται ἐλεγες μοι πανυ σπουδαζων , Θεαριων ὁ ἀρτοκοπος και |
αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
δε ἐποπος του ὀρνεου συν τοις δυσιν του ὀρνεου ὀφθαλμοις περιαπτομενη προγινωσκειν ποιει τον φορουντα παντα τα ἐπερχομενα , ἐφ | ||
οὐκ ἀποῤῥιπτει τον καρπον . Ἡ δε καλουμενη φλωμος βοτανη περιαπτομενη τῃ καρυᾳ οὐ συγχωρησει ταυτην ἀποβαλλειν τον καρπον : |
το μη ὀν . το μεν οὐν μη ὀν οὐ διδασκεται : εἰ γαρ διδασκεται το μη ὀν , ἐπει | ||
πασα γαρ παιδεια και φιλοσοφια δι ' αὐτης παιδευεται και διδασκεται : δι ' αὐτης δοσεις , ληψεις , ἀγοραι |
ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα . εἰτα ἀντιθεσις συγγνωμονικη . | ||
δε μετρον ἑτερον , ἐν δε τῃ παλαιᾳ πολυμετρια το σπουδαζομενον . διασκευῃ δε , ὁτι ἐν μεν τῃ νεᾳ |
ὁ δε μιν ῥεα παλλε και οἰος . τον οἱ ἐλαφρον ἐθηκε Κρονου παις ἀγκυλομητεω : [ ἡ διπλη ] | ||
Στρεφεσθαι δε χρη ῥηϊδιως τον νοσεοντα και ἐν τοισι μετεωρισμοισιν ἐλαφρον εἰναι [ . . ] : “ μετεωρισμον ” |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
οἱ βουλευται [ τον ] θορυβον συνηγαγον τον δημον οὐδεν προσποιουμενοι μετεσχηκεναι του πραγματος . συνεληλυθοτος δε του πληθους ἀνισταμενοι | ||
. . τουτο φησι : τινες ἐνταυθα ἑαυτοις κατεσκευαζον , προσποιουμενοι εἰναι προξενοι πολεων τινων , ἱνα αὑται αἱ πολεις |
διωκοντες , περι ἁς ἐφαμεν εἰναι τον σωφρονα και τον ἀκολαστον , τας δε λυπας φευγοντες πλεον ἠ προσηκεν , | ||
ἡ παλινῳδια . Δια τι δε ὁ Σωκρατης κακισας τον ἀκολαστον ἐρωτα και εἰπων ὡς οὐ δει τῳ τοιουτῳ ἐραστῃ |
, δεχεται δε ἐν μεν ταις περιτταις χωραις τετρασι τροχαιον χορειον δακτυλον , ἐν δε ταις ἀρτιοις τουτους τε και | ||
δε ἐν μεν ταις περιτταις χωραις δακτυλον σπονδειον ἰαμβον ἀναπαιστον χορειον , ἐν δε ταις ἀρτιοις μονους τους ἀπο βραχειας |
τοιουτον οὐδε αἰτια του πραγματος τα τοιαυτα , ἀλλα του συμπερασματος μονον . ἐξοριστεον οὐν ἁπαντα μεν τα τοιαυτα , | ||
ὁτε και μεσον το μεσον και αἰτιον οὐ μονον του συμπερασματος , ἀλλα δη και του πραγματος . Ἀποριαν τινα |
μεν θανατῳ περιπεσων καταλειπει τινα τοις ἠδικημενοις παραψυχην τουτο ἐκεινο λογιζομενοις : τι γαρ ἐνην πλεον παθειν ; λογῳ δε | ||
ἀπωναντο προτερον των κατα την οὐσιαν , ἡδιστη τελευτη γινεται λογιζομενοις ὁτι προς οὑς ηὐξαντο διαδοχους την οὐσιαν ἐλθειν ἐρχεται |
ἐχουσα . κηρ ἀχεϊ σμυχουσα : τῃ λυπῃ την ψυχην καιομενη και ἀναλισκουσα . νοος δε οἱ ἠυτ ' ὀνειρος | ||
αὐτου . . . ὡσπερ πρινος : Ὁτι ἡ πρινος καιομενη ψοφον ποιει . ἐστι δε ἡ πρινος ξυλον πικροτατον |
οὐτε λιτανειαι θεων και θυσιαι και ἐφ ' οὑς ἀνθρωποι τελευταιους ἐν ταις τοιαισδε ἀναγκαζονται καταφευγειν συμφοραις , οἱ κατ | ||
τελευταιον θʹ : Ἀριστοδημος δ ' ὁ Ἠλειος φησι τους τελευταιους τιθεντας τον ἀγωνα Ἑλλανοδικας εἰναι ιʹ , ἀφ ' |
, τῳ καταβεβλησθαι ἠδη την δυναμιν ὑπο των ταις φλεγμοναις συνεδρευοντων ἀλγηματων και πυρετων . Δυσχερεις δε εἰσι δυσεντεριαι και | ||
' ὡδε δει τον λυπουντα χυμον τεκμαιρομενον ἀπο τε των συνεδρευοντων συμπτωματων και της προηγησαμενης διαιτης , και της ἡλικιας |
μειζονος τμηματος οὐσα κατα το λγʹ του γʹ βιβλιου της ἐπιπεδου . Ἀνακλωμεναι αἱ ὀψεις . , ] ἐαν ἀπο | ||
ἐπιπεδα παραλληλα τα ΔΛΜ , ΝΗΞ , ΒΕΓ ὑπο τινος ἐπιπεδου του ΑΒΓ τεμνεται , αἱ κοιναι τομαι ἀρα αὐτων |
, “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
ἠκουσα , ὡστε φειδου λεγειν τα κακα . οἱον : παραιτου τα κακα πολλακις λεγειν . ὀλιγακις δε ἀντι του | ||
εἰ τι κατ ' ἐνεργειαν ὑπαρχον εἰτ ' ὀπωραν , παραιτου . εὐκρατον δε παρεχε και μη , ὡς οἱ |
. ληʹ . τοις ἐν Σαρδεσιν . Ἀρετης μεν ὑμιν πρωτειον οὐκ ἐστι , ποιας γαρ ἀρετης ; εἰ δε | ||
και συνδιατριβων ὠνομασθη μεν εἱς των ἑπτα σοφων και το πρωτειον της συνεσεως οὐ μονον παρα τουτοις τοις ἀνδρασιν , |
' αὐτου και το εἰναι αὐτῳ εἰναι , ὡστε αὐτον πεποιηκεναι αὐτον ὁ λογος ἀνευρεν . Εἰ γαρ ἡ βουλησις | ||
? ἀρχη : ἀρτι , ὠ Τερψιων . ἐοικε δε πεποιηκεναι μεν δραματικον τον διαλογον του Σωκρατους προσδιαλεγομενου [ ] |
ἠ μοϲχειον μετ ' ἐλαιου . καταψυχρων δε ὀντων των νοϲηματων και νωθρων ἀλγηματων χαλβανην μετα του βουτυρου ἐνιεμεν , | ||
του ταϲ πλευραϲ ὑπεζωκοτοϲ ὑμενοϲ . τινοϲ γαρ των τοιουτων νοϲηματων παροντοϲ , τα παντα φαυλα ϲημεια ἐπιφαινομενα κινδυνωδη . |
της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
δοξαν ἐνεποιησας ὁτι κατα γην εἰσιοι . Και κατα μεσον στρατοπεδευεται Ναυπακτου και Ῥυπαιης . Και διακοντιζει Καρνον ἱπποτην Φυλανδρου | ||
παραγενομενου συμβησεσθαι . τῃ δε ὑστεραιᾳ παραγινεται και οὑτος και στρατοπεδευεται προ της πολεως και κηρυκα πεμψας τον αὐτον Θωμαν |
ἐστιν Ἡλιου πολις : ὡστε και των πολεων των τοτε ὀνομαστων κατ ' Αἰγυπτιους δεικνυνται προγενεστεροι οἱ Ἑβραιοι ὀντες , | ||
αὐτοκρατορα ἑλομενοι ἀνδρα τον παρ ' αὐτοις δοκιμωτατον και των ὀνομαστων ἐπ ' ἀνδριᾳ και στρατηγικῃ ἀρετῃ κατα γην τε |
τοιϲ φυλλοιϲ αὐτηϲ λειωθειϲιν ἠ ἀρτον ἠ κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐπικρατουϲαν ἐν ἑκαϲτῳ διαθεϲιν . | ||
πυρος . Ἰδιον δε και το ἀχυρον του κριθινου το πυρινον : ἐγχυλοτερον γαρ και μαλακωτερον . διαφερει δε ἡ |
ὑμων οὐτε πατερων ὡν ἐστε , ἐς γην την Πλαταιων στρατευοντες . Παυσανιας γαρ ὁ Κλεομβροτου Λακεδαιμονιος ἐλευθερωσας την Ἑλλαδα | ||
ἐν ταις ναυλοχοις πετραις ἐγραψε μνησθητε ἀνδρες Ἰωνες κατα πατερων στρατευοντες , ἀποικοι γαρ ἠσαν Ἀθηναιων , τουτο ἀναγνοντες Ἰωνες |
Τιμιος μεν δη ὁ θεωρητικος βιος , ἑπομενος δε και ἀναγκαιος ὁ πρακτικος : ὁτι δε τουτο οὑτως ἐχει , | ||
τις προσεθηκε τον ἑξης στιχον . . ἀθετειται ὁτι οὐκ ἀναγκαιος : προκειται γαρ το ἀλλ ' αἰει μυθοισι λαβρευεαι |
, ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , δειγματα της ἐκεινου γνωμης και κακοδαιμονιας ἐστι τοις εὐ φρονουσιν . ἀλλ ' , οἰμαι | ||
ἀνιερουται και ἀνατιθεται θεῳ , ὁ δε τα της ἀνθρωπινης κακοδαιμονιας ἐζηλωκως γενεσει τῃ φυγαδι : και γαρ ὁν ἐλαχεν |
κομιδῃ νεους , ἐσπευδεν ὡς ἐοικεν ἐπικουρον τῃ οἰκιᾳ ἐκεινου εἰσαγαγειν , ἐκεινου τε προς τουτο αὐτον παραθηγοντος και της | ||
ἀποκρυψαμενος την αἰτιαν της εἰς Βαβυλωνα ὁδου , φοβηθεις αἰφνιδιον εἰσαγαγειν εἰς δικαστηριον οὐδεν εἰδυιαν εἰς την ὑστεραιαν ὑπερεθετο την |
δη και περι παντα τα εἰδη των κατηγοριων κατα την παρουσαν διαιρεσιν διατετακται το ποιειν : κατα μεν οὐσιαν το | ||
ἠ κολοκυντην ἠ σικυον ἠ ἀλλο τι των προς την παρουσαν ὡραν μη ἀναρμοστων ἡψημενον ἁπλως . πινειν δε λευκον |
ἐστι και των ἀφελων και των πολιτικων , αὐτικα το ἐπισημηνασθαι περι πραγματων ὡν ἀν μελλῃς λεγειν και το ἐπεσκεφθαι | ||
ταχεως ἐπι τον λογον των χρηματων δραμειν . ἀξιον δε ἐπισημηνασθαι ὁτι οὐδε ἐγχρονιζειν βουλεται τῳ λογῳ τῳ περι των |
: δις γαρ πας περισσος ἀρτιος γινεται : οἱ δε προτεροι παντες περισσοι , διοτι ὁ ἑτερος των ὁμοιων ἀκρος | ||
δε Ἀργιλιος δεδοικως περι αὑτου , ἐπειδη γαρ οὐδε οἱ προτεροι πεμφθεντες ἀπενοστησαν , προς Ξερξην οὐ παρεγενετο , ἐλθων |
και βασανοις πρωτον αἰκισαμενος . εἰ μεν οὐν ἀναγκαιως ἠ συμφεροντως τῳ κοινῳ παντα ταυτ ' ἐπραξεν , οὐχ ὁ | ||
, δια τουτο τα καθ ' ἑκατερον μερος οὑτως ᾠκονομησε συμφεροντως ] . [ Τουτου οὑν του δεινου , της |
, οἱηπερ ὀλιγῳ προσθεν εἰρηται . Καταναγκασιν δε συν τῃ κατατασει οὐδεμιην ἐχω , ἡτις ἀν γινοιτο , ὡσπερ τῳ | ||
κατακλιναι τον ἀνθρωπον : οὑτως κατατεινειν : ἁμα δε τῃ κατατασει χρη τῃ σανιδι καταναγκαζειν τον αὐτον τροπον ὡσπερ τα |
κατα το πλειστον : νοσοι δε ἐκ πληθωρας ἠ κοπου παρακολουθουσιν . καʹ Ἀρεως τριτος , Κρονου ἑβδομος : δυσκολος | ||
, ἠγουν του ποιειν ἠ πασχειν , διοτι τα τοιαυτα παρακολουθουσιν . ἐτι δε και ἐν τοις ἀλλοις ἁπασι το |
ϲωμα ἐμβρεκτεον ὑδρελαιῳ ἠ ὑδροροδινῳ : κατα δε του ϲτομαχου ὀθονιον τρυφερον ἐπιθετεον οἰνελαιῳ διαβροχον ἠ κηρωτην ῥοδινην ἠ μηλινην | ||
προσθετον ἐκβολιον , ἠν ἀποθνησκῃ : χαλκου ῥινηματα ἐνθεις ἐς ὀθονιον μαλθακον προσθες προς το στομα των μητρεων , και |
του λυκου τον χοιρον ἀφηρπασεν . ἀφαιρεθεις δε αὐτον ὁ λυκος ἐν ἑαυτῳ ἐλεγεν : ” παντως και αὐτος ἐθαυμαζον | ||
: παροσον ὑπο ἑνος οὐδεν κατορθουται . Εἰς παγας ὁ λυκος : ἀντι του , Εἰς ἠκονημενας μαχαιρας ἡ αἰξ |
εἰκοσαεδρου ἐπιφανειαν , οὑτως το στερεον του δωδεκαεδρου προς το στερεον του εἰκοσαεδρου . ὡς δε ἡ ἐπιφανεια του δωδεκαεδρου | ||
μεσον ἀρθεντα της γης και οὐρανου ἰδειν γης μεν το στερεον , θαλασσης δε το κεχυμενον , ποταμων δε τα |
ὑπεξηλθον , οἱ δε ἀλλοι κοινολογησαμενοι τοις των φευγοντων φιλοις καταγουσι τους ἐκ Πηγων , ὁρκωσαντες πιστεσι μεγαλαις μηδεν μνησικακησειν | ||
αὑτη των πρωτων δυο , ὁτι ἐκειναι ἀπο ἑνος σκελους καταγουσι την κοινως και ἰδιως , αὑτη δε ἀπο ἑνος |
παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
συνᾳδουσα . ὁπερ Αἰσχυλος ἐμφαινων φησιν οὐ ψευδωνυμον ἠγουν οὐ ματην κληθεντα Ἀραξην , ὁν μη περασῃς : δυσκολος γαρ | ||
ἠ Μενωνα ἠ Εὐθυφρονα ἠ Ἀνυτον ἠ Ἀλκιβιαδην ἠ Λαχητα ματην ἐποιει λεγοντας , ἐξον ἀφελειν τα ὀνοματα : ἀλλα |
συμβαινον εἰς ῥωμην : οὐ γαρ δη προς ὑγειαν μονον διαλειμματα και τινας ἀναπαυλας ἀπο των ἐργων τους ἰατρους προσταττοντας | ||
ἐν ᾡ τας τε πρωτας ἁμαξας ὑπεξηγον και κατα τα διαλειμματα αὐτων ὡς ἑκαστοις προὐχωρει ἀτακτως προσεβαλλον : ἀλλα και |
του ἀρτου μιγνυμεν τινι των εἰρημενων , ἐξωθεν δε του καταπλασματος ὀθονιον ὑδατι βεβρεγμενον ἐπιτιθεμεν . καλως δε και ἀνωδυνως | ||
εἰς ὁσον ἀν φαινηται δεομενον ἐπιβροχης μεν πρωτον , εἰτα καταπλασματος , εἰτα των ὑγραινοντων , ἐξωθεν ἐπιτιθεμενων δηλονοτι τουτων |
και πλεονασμω του λεηλατω : το τον λεων βλαπτων . ἐκμαγειον ἐκτυπωμα . ἐκφραγισμα : ἐκ του ἐκμασσω ῥηματος : | ||
αὐτοις ὁμοια ποιουσιν , οὑτω και ἡ δυας ὡσπερ τι ἐκμαγειον οὐσα των μετ ' αὐτην γεννητικη ἀριθμων γινεται , |