| ποιειν : κρειττον γαρ ἐστιν εὐ τεθραμμενην λαβειν γυναικ ' ἀπροικον ἠ κακως μετα χρηματων , την ἐσομενην και ταυτα | ||
| βιασθεισων , ὡν ἡ μεν θανατον , ἡ δε γαμον ἀπροικον αἱρειται : ἀλλα τουτο μεν το προβλημα , ὡς |
| χωρουμεν . Ἡρωδιανος ἐν τῃ Ὀρθογραφιᾳ . Ὀβριμος . βρι ἐπιτατικον . ἐστι μοριον , και πλεονασμῳ του ο , | ||
| και μετα του † ν λεγεται , και το α ἐπιτατικον λαμβανεται : παρα γαρ το δερκω ῥημα γινεται † |
| και τον Ἀπολλωνα ἐν ᾡ δει καιρῳ ὑμνησω και τον ἐπινικον πληρωσω . το δε χορευων ἀντι του μετα χορου | ||
| ὁμοιον τῳ : τις σας παρηειρε φρενας . Γραφει τον ἐπινικον Ἱερωνι νικησαντι κελητι την εἰκοστην ἑκτην και εἰκοστην ἑβδομην |
| ἐν Ῥοδῳ διηγε μετα των συντροφων , ὁ τι πραξει βουλευομενος : ὁ δε Ἱπποθοος διεγνω την Ἀνθιαν ἀγαγειν ἀπο | ||
| ἐγκαλει , και ἐμαρτυρησεν ὡς ὀργιζομενος ἐκεινῳ και οὐκ ὀρθως βουλευομενος ταυτα διεθετο . Πως γαρ ἀν εὐ φρονων , |
| πεποιημενους ὑπο Ἑρμοκλεους του Κυζικηνου , ἐφαμιλλων γενομενων των παιανας ποιησαντων πολλων και του Ἑρμοκλεους προκριθεντος . ἀλλα μην και | ||
| κοινῃ των Μακεδονων ἐκκλησιᾳ κατηγορειν της προειρημενης γυναικος . ὡν ποιησαντων το προσταχθεν και της μεν Ὀλυμπιαδος οὐτε παρουσης οὐτε |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| , ἐκ μεν των , οἱς ἑπεται αὐτα , το καταφατικον , ἐκ δε των , οἱς ἑπεται ταυτα , | ||
| ἀναιρετικον ἐστι πασων των του ἐνδεχομενου προτασεων . ὡστε οὐτε καταφατικον οὐτε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται . ταυτα μεν οὐν εἰρησθω |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| τι μελλομεν ] τι ἑστωτες στεναζομεν και οὐχ ἱκετευομεν ; μελλομεν ] βραδυνομεν και οὐχ ἱκετευομεν . μελλομεν ] βραδυνομεν | ||
| τἀληθες . ἀλλα τῳ ὀντι ἡμιν δεδεικται ὁτι , εἰ μελλομεν ποτε καθαρως τι εἰσεσθαι , ἀπαλλακτεον αὐτου και αὐτῃ |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| των ἐπιστημων το ἀψευδες τε και ἀληθες , οὐδε τουτο ἀνοικειον . ταις γαρ ἐπιστημαις οὐδεν ἁρμοδιωτερον οὐδε σκοπιμωτερον ὡς | ||
| , ἠμελλεν τρεις εἰναι ὁμου και δυο , ὁπερ ἐστιν ἀνοικειον πληθυντικου ἀριθμου : ὁ γαρ δυο ἀριθμος οὐκ ἐστιν |
| Φαρναβαζος δε παντι τῳ των Πελοποννησιων στρατευματι και τοις συμμαχοις παρακελευσαμενος μη ἀθυμειν ἑνεκα ξυλων , ὡς ὀντων πολλων ἐν | ||
| γης τρις , οἰμαι , τοις τε την ἀρχην πεπιστευμενοις παρακελευσαμενος ξυντονως ἁπτεσθαι του ἐργου ἀνῃει ἐς την Κορινθον τα |
| . “ Εἰπερ ἐκ καρδιας ὀντως φιλεις ” , μη ἑτεροιον τι ποιησῃς ἐν ἐμοι και “ ἑτερον μεν κευσῃς | ||
| αὐτην ἀπεικαζεις ἀξιων ὁμοιαν εἰναι τῳ γευματι , το δε ἑτεροιον τι ὠφθη οὐ παρεργου της ἐξετασεως δεομενον . οἰνον |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
| μη προστιθεμενου του εἰδικου , ἀπο του γενικου νοεισθαι το ἰδικον , ὡς ἐπι Ὁμηρου : ποιητην γαρ αὐτον ἰδικως | ||
| οὐτε ἀρχομεν κτἑ . ? : δια του κοινου το ἰδικον ἐσημανεν ʃ ἀπο - κρισις Ἀθηναιων προς Πελοποννησιους πρωτη |
| ταις δημοτελεσι πομπαις σκαφας φεροντας πομπευειν και ὁποτε δε ἐβουλοντο μετοικον δηλωσαι ἠ σκαφην ἐλεγον ἠ σκαφηφορον : δια δε | ||
| ἀφειναι , τον δε στρατιωτην ἀναβιβασειν , τον δε ὁπλιτην μετοικον στεφανωσειν , και δωσειν δωρεας τας κατ ' ἀξιαν |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
| περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
| γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
| τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
| πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
| , ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
| τουτου γινομενου , τουτεστιν ἀφ ' ἑτερων εὐθειων ἀλογων χωριων παραβαλλομενων παρα την Β ῥητην και πλατη ποιουντων τας εὐθειας | ||
| μειζον ἐστιν . Παντων ἀρα των παρα την αὐτην εὐθειαν παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδεσι παραλληλογραμμοις ὁμοιοις τε και ὁμοιως |
| ὁμολογειν . Τι οὐν μετα τουτο ; ἐρωμαι σε ἠ ἀγροικοτερον ἐστιν ἐρεσθαι Ἐρου ὁτι βουλει . Οὐδεν δη , | ||
| , ἐλθε δε ἐπι την πολιν και δικαζε . ” ἀγροικοτερον . ἀντι του σκληροτερον . παυσαι δε ἐλεγχων . |
| βαθος συναγων την φυσιν , ἀλλως τε δια τους ἐκπληξιν ὑπομειναντας , ὁ ἐμετος οὐδεν των εἰρημενων ποιων , οἱα | ||
| Φρυνιχος : περι Φρυνιχου ʃ ἐγκωμιον Φρυνιχου βουλομενων : ἀξιουντων ὑπομειναντας : ἀντι του ὑπομειναντων ἐν ὑστερῳ : καιρῳ ἠ |
| εἰ δουλευειν τοις ἰδιοις ἐκγονοις δυσανασχετουμεν , ἀλλ ' οἱ καταλυσαντες αὐτας ἀρχηθεν και ἐργῳ ἐπιχειρησαντες ἀθεμιτῳ κρειττω ποιησαι του | ||
| θʹ . την δε της διαιτης της τοιαυτης σκληροτητα ὑστερον καταλυσαντες οἱ Λακωνες ἐξωκειλαν εἰς τρυφην . Φυλαρχος γουν ἐν |
| το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
| ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
| ζην τελους δοτεον , ἑτερον ἀν εἰη το μετα το διανοητικον δευτερον : και οὐδ ' ὡς το περι την | ||
| νοσηματωδη και παρα ὁλην την φυσιν και περι αὐτο το διανοητικον της ψυχης μερος και περι το παθητικον ὡς ἐν |
| γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
| ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
| σου θεων ἐν γουνασι κειται εἰ παλιν ληψομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι αὐτος αἰτει , Πλατωνος μη αἰτουντος , “ | ||
| ἐν κουρειῳ , ” φησι , “ κειρομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι παρ ' Ἀντιπατρου τριβωνιον ἐλαβεν , ἐφη , |
| συσταντος την ἡσυχιαν αὐτος ἀγειν εἱλομην ὡς ἀν μη τεχνην ἐπαγγελλομενος μαχης κοινωνειν ἀναγκαζουσαν , οὐτε δωρεας ἀξιος ἠν οὐτε | ||
| προχειρως ἐπαγγελλομενων πολλα . Χαρης γαρ ἐγενετο στρατηγος Ἀθηναιος προθυμως ἐπαγγελλομενος . Ἁλιευς πληγεις νουν οἰσει : αὑτη παραπλησιον τι |
| τειχη καλεσωμεν ὑμας . “ ” οὑτως “ ἐφη ” ποιησειαν οἱ θεοι . “ συνεσπειραμενους οὐν ὁ Χαιρεας ἐκεινους | ||
| και παντα τα στασιμα και βραδυπορα οὐ κενουντα τους λιθους ποιησειαν ἀν . συντομως δε εἰπειν πασα ἡ διαιτα ἐπι |
| ὑποχρεως , ὁ δε Ἡλιος του διωκοντος ταξιν ἀναλαμβανει . ἐπισκεψαμενοι οὐν τις μαλλον καλως κειται τοπῳ , ὁριοις , | ||
| τον ὑποδικον , ὁ δε Ἡλιος εἰς τον διωκοντα . ἐπισκεψαμενοι οὐν τις μαλλον καλως κειται ἐν τοπῳ , ἐν |
| γαμον αὐτῳ πλουσιαν μεν , αἰσχραν δε την ὀψιν . ἀποστρεφομενος την μνηστειαν ὁ νεος μεταξυ τινος ἑορτης γινομενης ἑτερας | ||
| τι ποιουντας ἠλεουν αὐτους , σωφρονων αὐτος , τας τοιαυτας ἀποστρεφομενος ἡδονας , και τα τοιαυτα : τους δε ἑταιρων |
| ἀλλ ' ἠ ἐασαντες τον ἐν Πελοποννησῳ πολεμον διαβαντες παντες πολεμησομεν Ἀκαρνασι τε και τοις συμμαχοις αὐτων , ἠ εἰρηνην | ||
| κατα ἀντερωτησιν , ὡς ὁ Δημαδης , ἐρωτηθεις πως οὐν πολεμησομεν ; ἀπεκρινατο πως οὐν την εἰρηνην ἀξομεν ; . |
| τεταξονται δε οἱ μεν ὀξυτεροι του δωριου τονου δια το μετεωροτερον του μελους ταις προς τον ἐξηρμενον πολον παροδοις και | ||
| ὑπο ΚΞΑ γωνια της ὑπο ΛΟΕ γωνιας . ἐπει γαρ μετεωροτερον ἐστι το Μ του Ν , ἡ ἀρα ἀπο |
| ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
| γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
| ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
| μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
| πολλη παρισταται ἀμηχανια , ποτερα χρη τῳ θεσφατῳ πειθομενους αὐτου κατοικειν , ἐνθα λυπηρον εἰσαει βιον τριψουσιν οὐδενος χρηστου ἀπολαυοντες | ||
| βαθος μεγιστον των κατα την Ἰνδικην , περαν δε τουτου κατοικειν το τε των Ταβραισιων και Γανδαριδων ἐθνος , τουτων |
| . Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
| προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
| κινουμενον . Ἀλλα μην ἀδυνατον κατα του αὐτου ἀληθευεσθαι τας ἀντικειμενας φασεις . τουτο φησιν ἐνταυθα , ὁτι ἀδυνατον την | ||
| Μ : ἐσται δη δια μεν τας ΑΘΖΗ , Κ ἀντικειμενας , ὡς ἡ ΝΚ προς ΚΛ , ἡ ΝΖ |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
| ἡ γενικη προς την ἰδιαν εὐθειαν , οὐδε ἡ κλητικη διαφορος γεγονεν : ἐν δε τοις ἑνικοις ἐπειδη οὐκ ἐστιν | ||
| ἡ ἀπο θατερου εἰς θατερον κινησις των τρεχοντων τῃ σχεσει διαφορος : οὑτω δε και ἡ ἀπο των ἀρχων ἐπι |
| τῳ ἀδελφιδη , ἀνεψιου και ἀδελφου θυγατηρ . ἁρμογη : μουσικον τοὐνομα , τιθεμενον ἐπι των ἁρμοσεων , ἁς ποιουνται | ||
| ἐν τῳ το μεν λευκον οὐχ ἁπλως γινεσθαι και το μουσικον , ἀλλα τον ἀνθρωπον γινεσθαι λευκον και μουσικον , |
| ἀρσενες δηλαδη και αἱ θηλειαι ἀλληλους δακνουσιν . ὁτε : ἀττικον : το ὁτε ἀντι του ὁταν λαμβανουσιν . σχεδον | ||
| ἐφορος . Κωλιας δε ὀνομαζεται οὑτως : οἱ μεν φασιν ἀττικον νεανιαν τινα κατασχεθεντα λῃσταις ἠ τυραννῳ δεθηναι των κωλων |
| μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
| μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
| , καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
| την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
| ἀδυνατα δυνατα καθιστασα , τα δε τω πληθει φοβερα θαρσαλεως ὑπομενουσα , και τον μεν ὀκνον ψογον , τον δε | ||
| βʹ και γʹ κυκλου ἐφαψεται μοιρικως τα συμπτωματα των κακωσεων ὑπομενουσα . Ἐστι δε και ἑτερα κακωσις ὁταν ἐκλειψιν ὑπογειον |
| νευρον ἐν ἑαυτῳ περιεχον αἱματος ἐπιρρυτου τινος ἐξωθεν ἐκ της παρακειμενης φλεβος της ἀληθινης αἱματος ἑτερου , ἀλλ ' ἱκανον | ||
| πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης χωρας μοιραν οὐ λυπραν σπειρομενους και φυτευομενους , οἱς |
| λυχνον ἐγνωρισα , και προσειπων αὐτον περι των κατ ' οἰκον ἐπυνθανομην ὁπως ἐχοιεν : ὁ δε μοι ἁπαντα ἐκεινα | ||
| ὑψικερατα πετραν : ἡ τ ' Ἐφεσου μακαιρα παγχρυσον ἐχεις οἰκον , ἐν ᾡ κοραι σε Λυδων μεγαλως σεβουσιν : |
| ὁπως ἐτι νεος ὠν ἀγαθον τι τῃ ψυχῃ παθων ὡρᾳ καταλυσει μηδ ' ἀγομφιον ποτε αἰωνα τριψει . διεπαρθενευσε λαπαραι | ||
| , πλην ἐαν τις ἐπι προδοσιᾳ της πολεως ἠ ἐπι καταλυσει του δημου συνιων ἁλῳ , ἠ τελος πριαμενος ἠ |
| ἐρυϲιπελατωδηϲ διαθεϲιϲ περι τινα των ϲπλαγχνων , καυϲωδη πυρετον και ἑκτικον ἐπιφερουϲα . και εἰ μεν περι την γαϲτερα γενοιτο | ||
| εἰσι δε οἱ και τριτον εἰσαγουσι , το ἑκτικον . ἑκτικον μεν οὐν ἐστι πνευμα , το συνεχον τους λιθους |
| συνεδριον στρατιωτας δισχιλιους : ὁ δε Μηδιος της συμμαχιας αὐτῳ παραγενομενης Φαρσαλον εἱλεν ὑπο Λακεδαιμονιων φρουρουμενην και τους ἐν αὐτῃ | ||
| Ὀλυμπιων τῳ περι την Ἑκτορος ἀτιμιαν ἐλεῳ και πολλης ἀρτι παραγενομενης ἐπικουριας Αἰθιοπων , Ἰνδων , Ἀμαζονων . μη γαρ |
| καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
| ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
| σπερματων , πλεονασμος καταμηνιων , δις ἠ τρις του μηνος ἐπιφαινομενων ἀτακτως , μελανωδων , ὑδατωδων , και οὐ κατεχεται | ||
| οὐκ ἐδοκει αὐτῳ ἐρημα κατα - λιπειν τα ὀπισθεν πολεμιων ἐπιφαινομενων . Ἀλλα μην ὡρα γ ' , ἐφη , |
| θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
| ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| ἠ ἀντι του , χαιρεις τονθορυζων , ἡνικα πολλα μοχθῃς κελευοντος του δεσποτου , νοητεον : ἠ οὑτω , τι | ||
| : οἱον ἐξ ἱερου ἰδιωτικα τις ὑφειλετο χρηματα , νομου κελευοντος τον μεν ἱεροσυλον τεθναναι , τον δε κλεπτην διπλα |
| , ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
| προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
| συμφορᾳ . ἐγω δε ἀνεβοησα τε και το βιβλιον παρενεγκων παρειχον ἀναγινωσκειν ἀμφω και δους ἀντιγραφα δεομαι πεμπειν ὑμιν την | ||
| της συνεχους και καθ ' ἡμεραν πολιτειας , ἐν ᾑ παρειχον ἐμαυτον ἐγω πολιτευομενον , οὐδεμιας ὀργης οὐδε δυσμενειας οὐδ |
| τοιοσδε : προς πολλα των ἰατρικων ἐφασαν τινες τα ἰοβολα συνεργειν , και τους μεθοδευοντας την τεχνην , εἰς ἁ | ||
| . προηγμενα δε λεγεσθαι οὐ τῳ προς εὐδαιμονιαν τινα συμβαλλεσθαι συνεργειν τε προς αὐτην , ἀλλα τῳ ἀναγκαιον εἰναι τουτων |
| δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
| ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
| Τημενον ἀνελειν . Ἀγαιος δε ὁ νεωτατος οὐ μετειχε του βουλευματος . Και οἱ μεν τον ἀνθρωπον λουομενον παρα τον | ||
| και Περσων ὁλην διελυσε δυναμιν , δι ' ἑνος κυρουσα βουλευματος . ὁ Κυκλωπος ὀφθαλμος διεφθειρετο , βεβουλευκοτος Ὀδυσσεως σοφωτερον |
| ὑπο κολπου ἐπραττετο . μετα μικρον δε εἰσῃει παλιν ἱεροφαντικως ἐσκευασμενος ἐν πολλῃ τῃ σιωπῃ , και αὐτος μεν ἐλεγε | ||
| σεληνη ἀνετελλενἐδει γαρ κἀκεινην θεασασθαι το καλλιστον τουτο ἐργονπροεισιν ἐκεινος ἐσκευασμενος ἐς τον ἀει τροπον και ξυν αὐτῳ τα τελη |
| : το γαρ ὁμοιον ὁμοιῳ ὁμοιον και το ἀνομοιον ἀνομοιῳ ἀνομοιον λεγεται . τεταρτη αἰτια , ὁτι και αὐτας τας | ||
| και ὁμοιον και ἰσον ὑπο την ἑναδα , το δε ἀνομοιον και ἀνισον και ἑτερον ὑπο το πληθος . ταυτα |
| ὁ Πλατων : ἐστι γαρ πολλαχου ἀκουσαι αὐτου λεγοντος και ἀποφαινομενου , ὁπῃ ἐλεγεν ὡς κατα τον ποιητην , ἐν | ||
| κἀκειθεν τας σωτηριας και ἀπαγορειας λαμβανοντων , ὡς ἀπο τινος ἀποφαινομενου κριτου , ὡς νικωσης ἠ νικωμενης δηλαδη της ζωτικης |
| και ὑπο Ῥωμαιων ἐταφη λαμπρως , σφοδρα αὐτου την τελευτην ὀδυρομενων . Τους γε μην παιδας γενεθλιαλογησας , ἑκατερους αὐτου | ||
| αὐτος , ὡς ἀπηγγελλετο . και μετα μικρον ἠκουομεν οἰμωγης ὀδυρομενων ἐπ ' αὐτῳ . “ ” Τι θαυμαστον ; |
| την εἰκονα και το πληθος των ἀκολουθων τῃ φορᾳ των καταφερομενων ὑδατων και τῃ βιᾳ της χαλαζης βαρυνομενους τε και | ||
| ὁ τοπος ἑως της ἀβυσσου , πληρης στυλων πυρος μεγαλων καταφερομενων : οὐτε μετρον οὐτε μεγεθος ἠδυνηθην ἰδειν οὐτε εἰκασαι |
| ζῳδιοις και ἀφωνοις , και μαλιστα μετα Κρονου , φαντασιας κατοιχομενων και θηριων ἠ δεσμωτων ἀποδεικνυται , του δε Διος | ||
| . κακηγοριαϲ δικη : ἐαν τις κακως εἰπῃ τινα των κατοιχομενων , κἀν ὑπο των ἐκεινου παιδων ἀκουσῃ κακως , |
| δικαιοις και τινας ὑμιν διδωμι χαριτας : ἐγω Τυρρηνων οὐτε ἀποκτειναι τινα προθυμος εἰμι οὐτε φυγαδα ποιησαι της πατριδος οὐτε | ||
| ἀπο των νεων ὡς εἰσιν Ἀργειοι , και ἀνδρας αὐτων ἀποκτειναι και το Παλλαδιον ἁρπασαντα οἰχεσθαι , Ἀθηναιον τε ἀνδρα |
| χειρουργιαν μαννῃ και ἀμυλῳ ἠ τῃ χαλκιτιδι ἠ τῳ δια κεκαυμενου ϲπογγου ἁμα πιττῃ χρηϲτεον . οἱ δε και τῳ | ||
| πανυ δειται φαρμακων , οἱα ἐϲτι το τε δια του κεκαυμενου χαρτου και ἀνηθον κεκαυμενον ξηρον και κολοκυνθη κε - |
| θεου , προς ὁν εἰ τις το της ψυχης ὀμμα τεινας ἐφθακε , μονην εὐχεσθω και στασιν . αἱ μεν | ||
| και ἐν συνθεσει ἀντυξ και καταιτυξ : ἐξ ἀντυγος ἡνια τεινας , ἐξαψας τας ἡνιας της του ἁρματος περιφερειας . |
| , ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
| μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
| τροπον τινα και ἡ συνεχης ἐν τετταρσιν ὁροις , δις λαμβανομενου του μεσου . και ἐπι των ἐπιμοριων δε ὁ | ||
| ἀπορειται ποια ἀρα ὑπαρχουσι του εἰδους αὐτου καθ ' αὑτο λαμβανομενου μερη , και ποια του συνθετου . τουτου γαρ |
| ὁ μεν ποιει καλα , ὁ δε πασχει , ὁ κολαζομενος . Ναι . Οὐκουν εἰπερ καλα , ἀγαθα ; | ||
| θηρωνται . Φρυγεται δια του θερους ὁ κοραξ τῳ διψει κολαζομενος , και βοᾳ την τιμωριαν μαρτυρομενος , ὡς φασι |
| ὡσπερ εἰ και ἀνευ του διαιρειν ἐξ ἀρχης εὐθυς μηδεν πραγματευσαμενος τις ἐλαμβανε ταυτα . Πεφεισμενως ἐοικε το των διαιρεσεων | ||
| Λαιτος ὁ και τους βιους των φιλοσοφων ἐπ ' ἀκριβες πραγματευσαμενος . ἐν δη ταις των προειρημενων ἱστοριαις δηλουται κατα |
| ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
| μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
| ἀποδημιας παρεχει , τοις τε ἀπο ξενης εἰς τα οἰκεια ἐρχομενοις το αὐτο σχημα ταχειας τας ἀναστροφας δηλοι . τον | ||
| ἐχων ἁ δωσειν ἐφης ἀποστελλε και χαριζου τῃ πατριδι τοις ἐρχομενοις ἐκ της πατριδος κεχαρισμενα . λογος δε παρ ' |
| νοσηματων ἐν τοις ὑστερον ἐπι πλεον ῥητεον . Σπειρειν δε κελευουσιν οἱ μεν προ πλειαδος : ξηραν γαρ ἀνικμον τε | ||
| τῳ ἐπισχειν ἐστι και τα δεινα ταυτα ποιησαι ἁ οὑτοι κελευουσιν : ἐν δε τῳ παραχρημα οὐκ ἐστιν ἀρχην ὀρθως |
| . Ἀλοη το μεν ϲωμα ὁλον οὐ κενοι , την παρακειμενην δε ἐν τῳ ϲτομαχῳ και κοιλιᾳ και ἐντεροιϲ χολην | ||
| ἐπικυκλου ἀριθμον εἰσενεγκοντες εἰς τον οἰκειον της ἀνωμαλιας κανονα την παρακειμενην αὐτῳ ἐν τῳ τριτῳ σελιδιῳ προσθαφαιρεσιν ἑως μεν ρπ |
| ἀναφαινεται και το ἀσωματον αὐτο εἰναι . Ὁπερ κἀκ τουτων ἀποδειχθησεται : εἰ γαρ σωμα ὁ θεος , ἐξ ὑλης | ||
| ἡ σκεψις τοις ἐνταυθα προτεθεωρημενοις : δι ' αὐτων γαρ ἀποδειχθησεται το προκειμενον . Αἱ ἀπο του αὐτου σημειου κυλινδρικης |
| γενομενης ἀφνω , εἰ τις ἀπολελοιπε τι , ἀναστρεφετω και παρασκευασαμενος καλως ἐπανηκετω . ἡσθησαν οἱ δειλοι και αὐτικα ἀνεστρεψαν | ||
| δικαιᾳ ληφθεις ὀργῃ την ἐκστρατειαν κατ ' αὐτου ἐποιειτο . παρασκευασαμενος οὐν χειμωνος καλως , ἐπειδη ἐαρ ὑπεφαινεν ἠδη , |
| . Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
| δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
| κατα νωτου τον ἀνθρωπον . . ξυστον : δορυλλιον , ἀκοντιον . . . . . Ἀρριανος : τα σημεια | ||
| οὐκ ἐβαλον αὐτον , ἀλλα δια το μηδενι ὑπο το ἀκοντιον ὑπελθειν : ὁ δε νεανισκος οὐδεν περισσον τουτων ἁμαρτων |
| δε ΒΑ πλευρα του τετραγωνου του εἰς τον μεγιστον κυκλον ἐγγραφομενου : ἡ ἀρα ἐκ του πολου του ΑΒΓΔ κυκλου | ||
| πεντεκαιδεκακις γαρ κδʹ γινονται τξʹ . δια τουτο φαμεν του ἐγγραφομενου εἰς σφαιραν πεντεκαιδεκαγωνου πλευραν ἀπεχειν ἀλληλων τους δυο ἀξονας |
| πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
| και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
| : παντων μεν κορος ἐστι . φυᾳ δ ' ἑκαστος διαφερομεν : διαφερομεν , φησιν , ἀλλοι ἀλλων τῃ φυσει | ||
| ἀχλυν τινα και τοις ὀμμασιν ἐπιφερει , και μικρον τι διαφερομεν των ζωντων ἐν σκοτῳ . οἱα γαρ αὐθις ἐπεισηλθε |
| , ἐπιφορα δε [ συμπερασμα ] το ἐκ των λημματων κατασκευαζομενον ἀξιωμα . οἱον ἐν τουτῳ τῳ λογῳ εἰ ἡμερα | ||
| . εὑρειν δ ' αὐτον και το ἐκ της κριθης κατασκευαζομενον πομα , το προσαγορευομενον μεν ὑπ ' ἐνιων ζυθος |
| εἰκοτως ἐναφεψημενον ἐλαιῳ διαφορητικον τε και ἀνωδυνον και ὑπνοποιον και πεπτικον ὠμων και ἀπεπτων ὀγκων ὑπαρχει : γινεται γαρ το | ||
| τηϲ πρωτηϲ δε των ξηραινοντων , και δια τουτο και πεπτικον ἐχει τι , ϲυνεργουϲηϲ εἰϲ τουτο και τηϲ βραχειαϲ |
| οἱσπερ και οἱ γραφεις χρωνται . το ὁλον ἐν τοις μεταλλοις πλεισται και ἰδιωταται φυσεις εὑρισκονται των τοιουτων , ὡν | ||
| ἀπουσιαν ἀπο του ψηγματος . Ἡ μεν οὐν προς τοις μεταλλοις ἀπωλεια των πολλων σωματων προς το ῥηθεν τελος κομιζεται |
| οὐκ ἐστιν εὐχερες ἐρωτησαι και το καθολου δια το μη ὠνομασμενον εἰναι , ἠγουν δια το μη ἐν ἐνι ὀνοματι | ||
| Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ὠνομασμενον . . . . Ἀνωθε τουτων ἡ Σκυθις γη |
| ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
| ' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
| οἱδε οὐδε ἑν . γηρᾳ δε παρειμενον ἐλεφαντα ἠ νοσῳ κατειλημμενον οὐκ ἀν ποτε οἱ συναγελαζομενοι καταλιποιεν , ἀλλα πιστως | ||
| και την γην διαξαινων το μεν οὐραιον βλεπων τῃ ψαμμῳ κατειλημμενον , το δε ἡμιτομον το ἐκ της γαστρος ἐς |
| Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
| διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
| ὁθεν φασιν ἐτι και νυν ἡμας χρησθαι τηι παροιμιαι τους ψευδομενους τας ὁμολογιας ἀναπαριαζειν φασκοντας . . . . , | ||
| μεν κακως ἀκουουσαν παυσαι της αἰτιας , τους δε μεμφομενους ψευδομενους ἐπιδειξας και δειξας τἀληθες [ ἠ ] παυσαι της |
| τα μαλιστα λοιδορει . Και μην και Τιμοκρατης ἐν τοις ἐπιγραφομενοις Εὐφραντοις ὁ Μητροδωρου μεν ἀδελφος , μαθητης δε αὐτου | ||
| Αἰτωλιᾳ . . : Τρυφων ὁ Ἀλεξανδρευς ἐν τοις Φυτικοις ἐπιγραφομενοις ἀρτων ἐκτιθεται γενη , εἰ τι κἀγω μεμνημαι , |
| στοματικων ποιουν προς τας σηπεδονας . Βρομος καταπλασσομενος ξηραινει και διαφορει μετριως και ἀδηκτως : ἐστι δε και ψυχροτερον ἀτρεμα | ||
| ἠ στυφουσαν ἠ ὁτιουν ἀλλο ποιουσαν . Λιτρον ξηραινει και διαφορει , και εἰ ἐσω του σωματος ληφθειη , τεμνει |
| των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως και ὁ μεν ἀπο ἀνατολης | ||
| χειρας ἐφαπλωσας , και ἐπ ' αὐχενι βοστρυχα συρων ἀνδιχα τεμνομενων πλοκαμων ἑλικωδεϊ κοσμωι ἐκ κραδιης ἠμησε πυρωδεος ἀρσενα δισκον |
| μεν λεγεται , ζητησωμεν περι της ἐπιγραφης αὐτων πως δει ἐπιγραφειν , Περι του προς τι ἑνικως ἠ Περι των | ||
| . διοπερ τινες και το Σοφοκλεους δραμα κατα το οὐδετερον ἐπιγραφειν ἀξιουσιν Συνδειπνον . καλουσι δε τινα και συναγωγιμα δειπνα |
| δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
| , ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
| ταχεως γηρασκουσιν αἱ φυσιες αὑται . Διαιτησθαι δε ξυμφερει τοισι τοιουτοισιν ὁκοσα θερμαινει και ξηραινει και πονοισι και σιτιοισι , | ||
| : αἱ λεπται μελανων διαχωρησιες αἱ φρικωδεες , βελτιους τοισι τοιουτοισιν : αἱ τοιαυται ὠφελουσι μαλιστα κατα την ἡλικιην , |
| εἰς τα ὠτα των ἁγιων , ἱνα ἀκουσαντες αὐτα και ποιησαντες καθαρισθωσιν ἀπο των πονηριων αὐτων , και συ δε | ||
| δικαστηριον κλησεις των ἀντικρινομενων . θεντες ] νομοθετησαντες . , ποιησαντες , τα ὀνοματα . ἐσθ ' ὁπως ] τροπος |