| ποιητην δει παρεχειν τοις θεαταις τον σοφον , ἱν ' ἀπιῃ τις τουτο φαγων και πιων , ὁπερ λαβων χαιρει | ||
| τον νεωτατον , ὁς ἀπευκταιοτατην ὁδον ἀφιξεται , ἐαν ἀρα ἀπιῃ , ταις των ἀδελφων κακοπραγιαις οὐ σωφρονισθεις ; ἐγω |
| ναυσιν ἑτερας ἐναυπηγησατο . προσελαβετο δε και των ἐν τῃ μεσογειῳ χωριων και πολεων τας πλειστας . και τα μεν | ||
| ἱδρυμ ' ἐστι δ ' οὐν Πελασγικον . Ἐν τῃ μεσογειῳ δ ' εἰσι μιγαδες βαρβαροι , οὑς και προσοικειν |
| τουτοισιν ] ἠγουν μετα ταυτα τα ἑξης . εὐπραξις ] εὐπραγια . ὡς ] καθα . τοδ ' ἀγχιστον ] | ||
| εὐφορον , πολυφορον , εὐκαρπον , πολυκαρπον : και δενδρου εὐπραγια , εὐθηνια , εὐφορια , πολυκαρπια , εὐκαρπια , |
| ἐθεσαν , τον δε λογον ὡς παρεπομενον προς μονον το χρειωδες . κατα δη τουτους εἰκοτως οὐ πανταχῃ αἱ λογικαι | ||
| παν ὁτιουν ἱκανωτατος , ἐτι δ ' ἀνυσαι και το χρειωδες και το λυσιτελες αὑτῳ : ὁπερ και ὑστερον ἐργῳ |
| ταυτα συμβαινει , ὡς λεγομεν . Ὁτι δε ταχυ τα αἰσθητηρια και μικρας διαφορας αἰσθανεται , σημειον το ἐπι των | ||
| δυναμις ἡ αἰσθησις , ἀλλ ' ἐν τῃ προς τα αἰσθητηρια οὐσιωμενη νευσει και του ζῳου οὐσα συμπληρωτικη οὐδε ἐνεργειν |
| γνωμονος σκιας ἐπι την βασιν αὐτην του γνωμονος του ἐν Ἀλεξανδρειᾳ ὡρολογιου , αὑτη ἡ περιφερεια τμημα γενησεται του μεγιστου | ||
| της Ἀλεξανδρου τελευτης κατ ' Αἰγυπτιους Θωθ αʹ της ἐν Ἀλεξανδρειᾳ μεσημβριας το μεν ἀπογειοτατον της ἐκκεντροτητος ἀπειχεν της ἐαρινης |
| ' οὐ γνωριστικως αὐταρκης ἡ και ἡ ἐν ζωτικῃ μητρᾳ δημιουργια . τι οὐν ταρασσομεν τα πραγματα ἀποριᾳ του ποθεν | ||
| ἠν ἡμων οὐσια , ἐκρατησεν ἀν ἀνευ πονων ἡ ἡμετερα δημιουργια . Καιτοι και ἀνθρωπος δημιουργει εἰδος αὐτου ἀλλο ὁ |
| αἰσθησις φυσικως παρα του λογου της ἐπιστημονικης μεταλαμβανει τριβης προς ἀπλανη των ὑποκειμενων διαγνωσιν . Ξενοκρατης δε τρεις φησιν οὐσιας | ||
| εἰσι παντες οἱ ὑποβεβηκοτες νοες του ἑνος του κινουντος την ἀπλανη . εἰ δε ἐρεις και δια τι τον νουν |
| ὁσα γαρ ὑπολαμβανεις εἰναι δεξια , ταυτ ' οἰεται ἐκεινος εὐωνυμα , και ὁσα τοὐναντιον σκαια , ταυτα παρ ' | ||
| , και ὁμοιως τα δεξια ἐν τοις εὐωνυμοις και τα εὐωνυμα ἐν τοις : δεξιοις . οἱ δε φυλασσομενοι κατα |
| ] ἐμου . Γ τουτι περι : ⌈ ἐν τῳ γραμματειῳ ὁ Βδελυκλεων ἀπογραφεται , ⌈ ὡς ὁτι ἀντιβολουνται οἱ | ||
| μεμαρτυρηκεν ἀντιγραφα εἰναι των διαθηκων των Πασιωνος τα ἐν τῳ γραμματειῳ γεγραμμενα , τας δε διαθηκας μη ἐχει ἐπιδειξαι μηθ |
| τεχνης το δεινον : προσελθων τοινυν ἐμοι μετα ταυτα συνεταττετο κοινῃ πρεσβευειν , και ὁπως τον μιαρον και λιαν ἀναιδη | ||
| στηθυνια , τιλλειν τε φαττας και κιχλας ὁμου σπινοις , κοινῃ τε χναυειν τευθισιν σηπιδια , πιλειν τε πολλας πλεκτανας |
| ἀστοχει . Μιμειται που και φαρμακοπωλης ἰατρον , και συκοφαντης ῥητορα , και σοφιστης φιλοσοφον . Και πανταχου εὑροις ἀν | ||
| γαρ , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , το αὐτο φθεγγεσθαι τον ῥητορα και τον νομον : ὁταν δε ἑτεραν μεν φωνην |
| ἡμιν ἐγενετο , θυσας ἐν τῃ Πλαταιων ἀγορᾳ ἱερα Διι ἐλευθεριῳ και ξυγκαλεσας παντας τους ξυμμαχους ἀπεδιδου Πλαταιευσι γην και | ||
| και ἑπου . ” και ἰδοντες αὐτον οἱ ἐν τῳ ἐλευθεριῳ δεσμωτηριῳ περιεβαλλον παντες , ὡς οὐδ ' οἰηθεισιν αὐτοις |
| πεντακοσιοις , εἰτ ' ἐν δικαστηριῳ . προσαιρουνται δε και γραμματεα , ὁς ἐννομῳ δικαστηριῳ κρινεται . εἰσαγωγης : ἀρχης | ||
| δοξαν καταλιπειν : ψευσθεις δε της ἐλπιδος ἀντι σου τον γραμματεα , ὁν οὐθεν ἐδεομην , ἀνῃρηκα τῃ τε πορφυρᾳ |
| τα δε φυτα αὐτοματως πως κεκινησθαι οὐ δια ψυχης . Ἐμπεδοκλης πρωτα τα δενδρα των ζῳων ἐκ γης ἀναδυναι φησι | ||
| ἑκαστον , ἀλλα λογῳ τινι και συνθεσει , καθαπερ φησιν Ἐμπεδοκλης το ὀστουν : ἡ δε χθων ἐπιηρος ἐν εὐστερνοις |
| ὑπερβαλλειν . Ἀντιφανης ὁ κωμῳδιοποιος , ἑταιρε Τιμοκρατες , ὡς ἀνεγινωσκε τινα τῳ βασιλει Ἀλεξανδρῳ των ἑαυτου κωμῳδιων , ὁ | ||
| και νυκτος οὐσης μη καρτερων ἐκτος εἰναι των βιβλιων ἐγερθεις ἀνεγινωσκε : σβεσθεντος δε του λυχνου οὐκ ὠκνει και μακραν |
| , οἰκητορος λαχειν του πανηγεμονος , ὁς το βραχυ τουτο οἰκοδομημα , τον νουν , ἐξαιρων εἰς ὑψος ἀπο γης | ||
| . . . θολος και θολιος διαφερει . θολος το οἰκοδομημα ὁ νυν καμαραν καλουσι : θολιος το μελαν της |
| ὁπως προς ἀλληλους ὡς πλειστον χρονον διαφερωνται . ὁθεν ὁ Φαρναβαζος διαλαβων εὐ λεγειν τον Ἀλκιβιαδην , παλιν τον στολον | ||
| εἰπων τῳ Φαρακι ὡς ὀκνοιη μη ὁ Τισσαφερνης και ὁ Φαρναβαζος ἐρημην οὐσαν καταθεοντες φερωσι και ἀγωσι την χωραν , |
| Ἑλληνες ἐσμεν : τουτο γαρ βουλει μαθειν . Ὠ φιλτατον φωνημα : φευ το και λαβειν προσφθεγμα τοιουδ ' ἀνδρος | ||
| . . Φασμα ὁ δε ἑτερος ταυρος ἐμυκησατο , κακον φωνημα Γαρμῳ : και ἐδοξε τραγος εἰναι , μη ταυρος |
| Αἰγυπτιοι ἠ του Ἡρακλεος . Ἀλλα τις ἀρχαιος ἐστι θεος Αἰγυπτιοισι Ἡρακλεης : ὡς δε αὐτοι λεγουσι , ἐτεα ἐστι | ||
| ἐργεσθαι , ἐπεμψαν ἐς Ἀμμωνος φαμενοι οὐδεν σφισι τε και Αἰγυπτιοισι κοινον εἰναι : οἰκεειν τε γαρ ἐξω του Δελτα |
| πορρω των παιδικων προορωντος , ὁτι και συμβασιλευειν αὑτῳ ἀνδρα ἐξειλετο , ὁντινα αὐτῳ και συνεραν της καλλιπολεως ἀναγκαιον ; | ||
| σιγῃ : ἀντι του ἡσυχως . σιγῃ : ἀκαταγνωστως . ἐξειλετο : ἀπηρε Διος νοον ἐξαλεασθαι : οὐ δυνατον ἐστι |
| προ των Κατηγοριων ἀναλεγεσθαι , εἰ γε ἐνταυθα τας φωνας διδασκομεθα , ἐκει δε τα πραγματα , προηγειται δε ἀει | ||
| εἰς πασαν φιλοσοφιαν , εἰ γε πασαν φιλοσοφον φωνην ἐνταυθα διδασκομεθα . ἀλλα και εἰς τας διαλεκτικας μεθοδους : τεσσαρες |
| την καθηκουσαν ἐπιμελειαν ποιησαμενος , μεγαλην εὐνοιαν παρα τοις πληθεσιν ἀπηνεγκατο . Ὁτι τον Μιθροβουζανην ἐπι την πατρῳαν ἀρχην καταγαγοντος | ||
| συμφορᾳ περιβαλων τους πολεμιους μεγαλην ἐπι στρατηγιᾳ και συνεσει δοξαν ἀπηνεγκατο . θαλασσοκρατησαι δε ἐσπευδε και την της Ἀσιας ἡγεμονιαν |
| , ἐδικασεν , ἐγνω , ψηφον ἐθετο ἐψηφισατο , γνωσιν ἐξηνεγκεν , κατεψηφισατο , κατεγνω , κατεδικασεν , προσετιμησεν ἐπετιμησεν | ||
| μετα του δε εἰπειν μιμνει δε , ὁ δε ἀσυνδετως ἐξηνεγκεν εἰπων μιμνει ἐπι την οὐ δεισηνορα και την οὐ |
| μυρμηκων λογον . σιττακους δε Νεαρχος μεν ὡς δη τι θαυμα ἀπηγεεται ὁτι γινονται ἐν τῃ Ἰνδων γῃ , και | ||
| ἀντι του αυ διφθογγου κεχρηνται , οἱον θωυμα ἀντι του θαυμα . Αἱ τμησεις των Ἰωνων εἰσι : Πελοπος νησος |
| του φοινικοϲ καρποϲ και των οἰνων ὁ ϲουρεντινοϲ και ὁϲοι γλυκυτητα τῃ ϲτυψει ϲυμμεμιγμενην ἐχοντεϲ . γλυκυϲ δε μονον ἐϲτιν | ||
| ὀλιγην δε τροφην διδωσι τῳ σωματι . Ἀρκευθιδες βραχειαν ἐχουσι γλυκυτητα και ἐτι βραχυτεραν στυψιν , ἀρωματιζουσι δε , και |
| του θηριου ἐδει το τειχος ἀναλωτον εἰναι , το δε δημιουργημα τεχνης ἐστιν , οὐ μυθολογημα συγγραφης . οὑτω τοινυν | ||
| ἀπῃ των ὀργανων , οἱς ἀν προσῃ το προτεθεν ἀποτελεσθηναι δημιουργημα . ἐκειθεν ἀποδειξιν τε μανθανει και σοφιστας ἑλειν και |
| θεοειδης μαρναμενος Περσων πολιας και τειχεα μακρα ἀγχεμαχων διεπερσε πυρι κρατερῳ τε σιδηρῳ , νωλεμεως δ ' ἐδαμασσε πολεις τε | ||
| ἀρα οἱ φρονεοντι παριστατο Φοιβος Ἀπολλων ἀνερι εἰσαμενος αἰζηῳ τε κρατερῳ τε Ἀσιῳ , ὁς μητρως ἠν Ἑκτορος ἱπποδαμοιο αὐτοκασιγνητος |
| Συκινη μαχαιρα : ἐπι των ἀσθενεστατων και εὐτελων . Συκινη βακτηρια : και : Συκινη ἐπικουρια : ἐπι των ἀσθενως | ||
| αἱ δε δη Λακωνικαι ᾠχοντο μετα σου κατα τι χἠ βακτηρια ; ἱνα θοἰματιον σωσαιμι , μεθυπεδησαμην μιμουμενη σε και |
| δε ἀχρι της Βουπρασιδος , και περιβλεψαμενον , ὡς οὐδεις ἐξικετο των πολεμιων , ἀναψυξαι τε , και ἐκ του | ||
| τουτου Κρητες Δικτυνναν και ἱερα προσηνεγκαν . ἐκφυγουσα δε Μινωα ἐξικετο ἡ Βριτομαρτις εἰς Αἰγιναν ἐν πλοιῳ συν ἀνδρι ἁλιει |
| προφασεως , και Λεπιδον κοινωνον ὀντα της ἀρχης το μερος ἀφειλετο και οὐδετερα αὐτων ἐνειματο σοι . ” Λοιπος δ | ||
| Παυσανιαν τον Κλεομβροτου Πλαταιασιν ἡγησαμενους , τον μεν τα ὑστερον ἀφειλετο ἀδικηματα εὐεργετην μη ὀνομασθηναι της Ἑλλαδος , Ἀριστειδην δε |
| δ ' ἀρ ' Ἀθηνεων μναθ ' υἱος Πετεωο [ Μενεσθευς , πολλα δ ' ἐεδνα διδου : κειμηλια γαρ | ||
| μηδε τῳ Ἰλιῳ , προὐθεντο δε Ἀθηναιοι το σωμα και Μενεσθευς ἐπ ' αὐτῳ λογον ἠγορευσεν , ᾡ νομιζουσι τιμαν |
| αὐτου του ποιησαντος ; ἐτι δε ἐπι τουτοις και τοδε ἐνεθυμηθην , ὠ ἀνδρες , και ἐλογιζομην προς ἐμαυτον τους | ||
| οὑτως εἰπον , δεκα σταδιους θειν τῳ ποταμῳ συμπαραθεοντα . ἐνεθυμηθην δ ' αὐτο δια το εἰναι ἐν μεσογειᾳ , |
| ἐκ τουτου διαδιδομενης δυσφοριας τινος εἰς ὁλον το σωμα , πλατειᾳ χειρι καταληπτεον το στομα της κοιλιας ἠ παιδιον συγκατακλινειν | ||
| . μηρους γε μην τους ὑπο τῃ οὐρᾳ ἠν ἁμα πλατειᾳ τῃ γραμμῃ διωρισμενους ἐχῃ , οὑτω και τα ὀπισθεν |
| μυστηριων ἐπιτελουμενων της θεας , ἐμμανης γινεται , καθως ἱστορει Ἀγαθαρχιδης ἐν τοις Φρυγιακοις . Στρυμων ποταμος ἐστι της Θρᾳκης | ||
| πολλα της ψυχαγωγιας ἑνεκα πεπλακοτες , δικαιως ἀν ἀπιστοιντο . Ἀγαθαρχιδης μεν γαρ ὁ Κνιδιος ἐν τηι δευτεραι βιβλωι των |
| δικαιον . των Θετταλων ἱππεων ] ἀγαν γαρ οἱ μεν Θετταλοι ἱπποται εἰσιν ἀριστοι , οἱ δε Θηβαιοι ὁπλιται γενναιοτατοι | ||
| ἀλλῳ τινι τροπῳ ; Ὠ Μενων , προ του μεν Θετταλοι εὐδοκιμοι ἠσαν ἐν τοις Ἑλλησιν και ἐθαυμαζοντο ἐφ ' |
| μεγαλην : πευκεδανον το πικρον ἀπο μεταφοφας της πευκης : πικρα γαρ αὑτη . ἀνεηκε : ἀναβλυσαι ἐποιησεν , ἀνεδωκεν | ||
| τις φαγειν θελησαι κεχορτασμενος ὠν : ἁτινα , ἠτοι τα πικρα και τα ὀξινα , οὐτε φυσει ἡδεα οὐτε ἁπλως |
| δε Κρητικου ἠ δι ' ἑψηματοϲ καλλιον αὐτο ἀντι του μελιτοϲ ϲκευαζεϲθαι , ὁταν ᾐ το ῥευμα πανυ λεπτον : | ||
| , ὀροβινου ἀλευρου ⋖ ι : ξηρῳ χρω και μετα μελιτοϲ . ἐτι δε προϲ τα ῥυπαρα των ἑλκων ἡ |
| , και διδωμι ὑμιν συν τοις ἀλλοις Χαλδαιοις βουλευσασθαι εἰτε βουλεσθε πολεμειν ἡμιν εἰτε φιλοι εἰναι . και ἠν μεν | ||
| και του λοιπου της πολεως ἐδαφους , εἰ τι χαριζεσθαι βουλεσθε αὐτοις , μη περιιδειν το της Ῥοδου καθαπαξ ὀνομα |
| οἰκετας δευρο ἐπι το βημα , και την των συμπρεσβεων ἀναγιγνωσκε μαρτυριαν . Ἐπειδη τοινυν οὐ δεχεται την προκλησιν , | ||
| τους ὑστερον προσαναγραφεντας προδοτας εἰς ταυτην την στηλην , και ἀναγιγνωσκε γραμματευ . Τι δοκουσιν ὑμιν ὠ ἀνδρες ; ἀρα |
| νεου συν ἑτερῳ στρατῳ φθασαντος ἐδεισε και ἐς την Κελτικην ἐτραπετο ὡς εὐκαιρον ἐφ ' ἡμιν ὁρμητηριον , ὁτι και | ||
| πασι , και οὐκ ἐξεπυησεν , ἀλλ ' ἐπι κυστιν ἐτραπετο : Κρατιστωνακτι , ὁς παρα Ἡρακλειῳ ᾠκει , και |
| δε νεανισκος ἐμε φερων παρεστησεν αὐτῳ : ὁ δε Πλουτων ἠγανακτησεν τε και προς τον ἀγαγοντα με , Οὐπω πεπληρωται | ||
| ὑπερβεβηκε τας Σεσοωσιος πραξεις : ὁ δε βασιλευς οὐχ ὁπως ἠγανακτησεν , ἀλλα και τοὐναντιον ἡσθεις ἐπι τηι παρρησιαι σπουδασειν |
| ἐλαττονι προτασει , λαμβανεται το ζητουμενον . ὁ γαρ ὁρισμος ἐζητειτο , εἰληπται δε οὑτος αὐτοθεν του ἀνθρωπου κατηγορουμενος : | ||
| , εἰ ἐστι τι ὑπαρχον , ὁ λαμβανων ὑπαρχον ὁ ἐζητειτο ἐλαμβανεν ὀν . τουτον μεν δη ἑνα τροπον φησι |
| του Βυζαντιου αὐχμον . ιθʹ . Ἀπολλωνιος δε ὁ Ναυκρατιτης Ἡρακλειδῃ μεν ἐναντια ἐπαιδευσε τον Ἀθηνησι θρονον κατειληφοτι , λογου | ||
| ὁ μεν ἐκυνηγει τον Ἡρακλειδην , Θεοδοτης δε ἀγγελους πεμπων Ἡρακλειδῃ φευγειν διεκελευετο . ὁ δε ἐκπεμψας Τεισιαν και πελταστας |
| τοις οὐρανοις και ἐλαλησεν ἐνωπιον κυριου περι Ἁβρααμ : και ἀπεκριθη κυριος προς Μιχαηλ : Ἀπελθε και ἀναλαβου ἐν σωματι | ||
| της κοιλιας σου ; δια τι ἐφονευσας αὐτην ; και ἀπεκριθη : Οὐχι , κυριε : φονος ἐξ ἐμου οὐ |
| λαμπαδι ἱλασκονται . Τοτε δε πεμφθεις ὑπο των στρατηγων ὁ Φιλιππιδης οὑτος , ὁτε περ οἱ ἐφη και τον Πανα | ||
| του ἐπι θατερα ὁ ἑτερος των Περικλεους Ξανθιππος , και Φιλιππιδης ὁ Φιλομηλου και Ἀντιμοιρος ὁ Μενδαιος , ὁσπερ εὐδοκιμει |
| των περι Κυρηνην στασιαζοντων Πτολεμαιος ἐπελθων και παντα καταστησαμενος ὀπισω ἀπεπλευσε . Περδικκας δε Ἀντιγονωι ἐπιβουλευων εἰς δικαστηριον ἐκαλει : | ||
| διεταφρευε , μεχρι καταπλευσαντος αὐτῳ του στολου περι δειλην ἑσπεραν ἀπεπλευσε , τους εὐτολμοτατους ἐπι των τειχων ὑπολιπων : οἱ |
| και παρασκευων ἀντεφωρμησαν ἁμα και τῃ ἀκαθαιρετῳ του δικαιου χρωμενοι συμμαχιᾳ , δι ' ἡν εὐτολμοτεροι τε ἠσαν και ἀγωνισται | ||
| τῳ Ἐφιαλτου πλεοντι μετα δεκα τριηρων Ἀθηνηθεν εἰς Κυπρον ἐπι συμμαχιᾳ τῃ Εὐαγορου , και λαμβανει πασας , ὑπεναντιωτατα δη |
| ὁθεν και το ἐξ αὐτου ἐλαιον ἀδηκτου διαφορητικηϲ ἐϲτι και μαλακτικηϲ δυναμεωϲ και ταιϲ τηϲ ὑϲτεραϲ ϲκληροτηϲιν ἐπιτηδειον . και | ||
| ἀποϲταϲιν , ϲυνθετου δε δυναμεωϲ ἐϲτι ϲτυπτικηϲ τε ἁμα και μαλακτικηϲ : ὁθεν και ϲτομαχου και κοιλιαϲ και ἐντερων και |
| βητα και ἑκαστον των στοιχειων , τοις ὀνομασιν ἀποδιδωμεν τῃ γραμματικῃ τεχνῃ , ἐαν τι ἀφελωμεν ἠ προσθωμεν ἠ μεταθωμεν | ||
| ἀφικνουνται θυρας φιλοσοφιας , πριν ἠ ταις νεωτεραις ἐντυχειν , γραμματικῃ και γεωμετριᾳ και τῃ συμπασῃ των ἐγκυκλιων μουσικῃ : |
| τον νεων ἀργυρῳ , πλην των ἀκρωτηριων , τα δε ἀκρωτηρια χρυσῳ : τα δ ' ἐντος , την μεν | ||
| αʹ , ποταμους ἐπισημους δʹ , κολπους ἐπισημους βʹ , ἀκρωτηρια ἐπισημα βʹ . [ Ὁμου πολεις και κωμαι της |
| πολλας φιλοτιμιας περιαιρειται της πολεως , και τουτο ῥᾳδιως ὑμας νομιζω μαθησεσθαι . ἰστε γαρ δηπου τουθ ' ὁτι σῳζεται | ||
| παρ ' Ἑλλησιν κωμαστας οὐδεν ἀλλ ' ἠ δηλους ἐραστας νομιζω . ταχα φησει τις αἰσχρα ταυτ ' εἰναι λεγεσθαι |
| δια του ἠχου ποιουσι φοβον . Ξ ἑπτα δ ' ἀγηνορες : ἑπτα πυλας εἰχεν ἡ πολις αὑτη αἱ Θηβαι | ||
| τε κυνων ὑπεροπλα γενεθλα : ἐξοχα δ ' ὑβρισται και ἀγηνορες , οὐδε κεν ἀν τι ἀντομενοι τρεσσειαν , ἀναιδειην |
| την κατα τοπον κινησιν , περι μεν αἰσθησεως και νου διωρισθω ταυτα : περι δε του κινουντος , τι ποτε | ||
| , μια μεθοδος ἀν εἰη περι ἀμφοιν . πρωτον δε διωρισθω , ὁτι αἱ συγκρισεις γινονται οὐ των μεγαλην προς |
| ἁς παρεσκευαζοντο , ἑτοιμαι ἠδη οὐσαι : και Θηριμενει τῳ Λακεδαιμονιῳ ξυναμφοτεραι ὡς Ἀστυοχον τον ναυαρχον προσταχθεισαι κομισαι , κατεπλευσαν | ||
| , ἑνι δε των ὁλων την ἡγεμονιαν ἀπεδωκαν Χειρισοφῳ τῳ Λακεδαιμονιῳ . οὑτοι δε διαταξαντες το στρατοπεδον εἰς την ὁδοιποριαν |
| ἀπεπλευσεν ἐπι οἰκου ἐς Καλλιουπολιν και διελυσε τον στολον . ἀπεβαλε δε των νεων τῳ χειμωνι πεντε και εἰκοσι μετα | ||
| εἰς την Βοττιαιαν . ὑστερον δε ἡ πολις βασιλευομενη πολλην ἀπεβαλε της χωρας ὑπο των μετα Φαλανθου Λακεδαιμονιων , ὁμως |
| , ταχ ' ἀν που ἐν μεθαις ἠ τινι ἀλλῃ ἀμελειᾳ τω ἀκολαστω αὐτοιν ὑποζυγιω λαβοντε τας ψυχας ἀφρουρους , | ||
| ἑαυτον ἀγειν , ἱνα αὐτους βασανισῃ , ἐπειδη τῃ τουτων ἀμελειᾳ πολλοι ἀπεθνῃσκον . „ ἀλλα συ μη φοβηθῃς : |
| τισι κηλισιν ἐπικεχρωσμενας . Ἐπει τοινυν ἡ μεταβολη της μαχης ἀθροαν φυγην ἐμποιησειν ἐμελλεν τοις βαρβαροις , ἐγγυς δ ' | ||
| οἰκον : ὡσπερ ἀμελει ὁ ποιητης διεξερχεται την των Σκωπαδων ἀθροαν ἀπωλειαν . ἠδη δε και πολεις παρ ' ὁ |
| ἀφθονου και πολυτελους εὐωχιας . καιτοι εἰ και του πραγματος ἠμφισβητουν και τοὐνομα ὡς διαφερον μοι προσιεμην , οὐ προς | ||
| ἀγελην αὐτικα ἐξωρμα ἁπασαν εἰς τον Βοσπορον . και ἐπειδη ἠμφισβητουν οἱ νεανιαι , πεμπει εἰς θεου πευσομενους εἰ ἀρα |
| πολιταις δι ' ἡμων ἐγενετο , ταυτα και ὑμιν ἀν βουλοιμεθα , οἰμαι δε και πολυ μειζονως , ὁσῳ τιμιωτερον | ||
| , τῃ γουν προαιρεσει φιλους εἰναι , ἡξειν τε ὁποτε βουλοιμεθα , ὡς παρα φιλους ἀφικεσθαι βουλομενοις ἐσεσθαι : βουλομενοις |
| ἐφη : „ ἀλλα πεπλανησαι , ὠ αὑτη , εἰ ὑπελαβες με καταβησεσθαι . ἐγω γαρ ἀπ ' ἐκεινου ἀλωπεκας | ||
| ξενε , φαινῃ προς σαυτον ὀντως ἠπορηκως λεγειν ; Ὀρθως ὑπελαβες , ὠ Κλεινια . προς δε δη κοινωνους ὑμας |
| ἀν εἰποις μη δι ' ἐμε γεγενησθαι . εἰ γαρ ἐφονευσα δι ' ὁν ἐκεινος ζην οὐκ ἐδυνατο , αὐτος | ||
| συγγενεια οἱ γαμβροι : ἐγω ὑπερ σου , φησιν , ἐφονευσα την μητερα . το δε ἑξης : σοι , |
| ' ἐναγεα τελεα πελομενων καλως ἐπιδρομ ' , ὁποθι θανατος ἀπῃ . ἰω ἰω , ἰω δυσαγκριτοι πονοι . ποι | ||
| και ἀναστελλει διωκων ἀνα κρατος : ἐαν δε ὁ μεν ἀπῃ , μονη δε ἡ γυνη καταλειφθῃ , λογοις αὐτον |
| και κοκκου κνιδιου και των τοιουτων . τριτα δε τουτοις τεταχθω και τα προς ἑλμινθας πλατειας , οἱα ἐστι το | ||
| Οὑτος γαρ , ἐφη , ἐστιν . Τι οὐν ; τεταχθω ἡμιν κατα δημοκρατιαν ὁ τοιουτος ἀνηρ , ὡς δημοκρατικος |
| ὁ δε οὐχ οὑτως ἐποιησεν , ἀλλ ' ἀριστον μεν ὑδωρ φησι των ἀλλων στοιχειων . ἐπι δε τῃ συγκρισει | ||
| ὀμβριῳ τῳ μη ἐκ μολιβδινων δωματων , το γαρ τοιουτον ὑδωρ πινομενον , προξενον γινεται δυσεντεριας και τοις ὑγιαινουσι : |
| και μονῃ τῃ λογικῃ ψυχῃ προσεστι δυναμις ὠν ἐπιστατικη και κριτικη των ἀλογων αὐτης μερων ἠ δυναμεων : ὡστε οὐδε | ||
| πραττειν ἐπιταττει , του δε ἀπεχεσθαι . ἡ δε ξυνεσις κριτικη μονον , ἠτοι καταλαμβανουσα και κρινουσα το σκοπηθεν και |
| τῃ αὐτῃ αἰτιᾳ . το μειρακιον δε ἐς γην μεν ἀτενες ὁρᾳ , πολλη δε ἡ των ὀφθαλμων ἐννοια , | ||
| ' οὑτως αὐτον τοις παισιν ἐπιθυσαι . ἱσταμενον οὐν ὁραν ἀτενες σφαττομενους τους παιδας ἀτρεπτῳ τῳ ὀμματι και ἀπτοητῳ τῃ |
| οὐν ἐπι τῳ στοματι νησιδια ἐχοντα το εὐπεριγραφον τε και σημειωδες οὐ φαυλως στηλαις ἀπεικαζοι τις ἀν : ὡς δ | ||
| . το μεν γαρ παντας ἠ πολλους ὑπολαμβανειν ἐχειν τι σημειωδες και των μελλοντων προμαντευμα τα ἐνυπνια παρεχεται πιστιν ὡς |
| δε το ὑδωρ ἐνδεεστερην την δυναμιν λαβοι , του πυρος εἰλικρινη την συγκρησιν ἐχοντος , ἐν ὑγιαινουσι σωμασι φρονιμος ἡ | ||
| ἐπαθεν ἠρεμουντι γινεται ψογος ἀναισθησιας , ὁ δε γερας περιφρονων εἰλικρινη φιλοτιμιαν ἐνδεικνυται , κἀν ἁπαντες τον μεν οὐκ ἐπεξιοντα |
| ὁ Α μητε των ἀπο δυαδος διπλασιαζομενων ἐστω μητε τον ἡμισυν ἐχετω περισσον : λεγω , ὁτι ὁ Α ἀρτιακις | ||
| τουτου [ τον ] των ψιλων , ἐτι δε τουτου ἡμισυν τον των ἱππεων και δια τι . Τι ἐστι |
| της ἀντιληψεως . Και ἐαν το ἑτερον μερος των ἀντιδικων ὁποτερῳ χρησεται : ἐπι στοχασμου κακως σφοδρα τουτο εἰρηται , | ||
| . ἀθρει δη και τα περι τους νεανιας , ξυν ὁποτερῳ αὐτων ἡ νικη : ἰδου γαρ και καθῃρηται ὁ |
| και Δαματερ διαφερει παρα τοις Ἀττικοις , φησι Τρυφων . Δημητερ γαρ , φησιν , ἐστιν ἐπι της θεου , | ||
| ποπανον , ὁπως λαβουσα θυσω τοιν θεοιν . Δεσποινα πολυτιμητε Δημητερ φιλη και Φερρεφαττα , πολλα πολλακις με σοι θυειν |
| αἰσθανονται . παλιν τοινυν Ἀθηναιοις ἐρωτωσι περι της νησου Σικελιας ἐχρησε προσλαβειν τῃ πολει την Σικελιαν , λοφον τινα ἐγγυς | ||
| ὑπο Μεσσηνιων ἡττηθεντες εἰς Δελφους πεμψαντες ἠρωτων περι πολεμου . ἐχρησε δε αὐτοις παρα Ἀθηναιων λαβειν ἡγεμονα . Ὁτι οἱ |
| διαφερομεν . οἱ μεν γαρ ἠ μενοντες εἰσω πυλων τα δημοτικα διαπραττονται , ἠ γεωμοριᾳ προσανεχοντες την ἐκ της βωλου | ||
| οὐ μονον ἠν των πλουσιων , ἀλλα και των τα δημοτικα φρονουντων . ὁ γε τοι Τιμαιος ἐν τῃ πρωτῃ |
| : εἰ γαρ εἰρηκει ὠ φιλοι , φραζωμεθα θασσον , ἐταραξεν ἀν αὐτους και ἐποιησεν ἐρωτησαι , τι γεγονε : | ||
| και προς το μελλον οἰωνισματι και φαυλῳ συμβολῳ χρωμενους παντας ἐταραξεν : οὐτε γαρ ὀμβρου προϋπαρξαντος οὐτε νεφων ἀθροισθεντων , |
| . Ἀν ' ἰωχμον : κατα την μαχην . ἡ ἐτυμολογια εἰς το ἰωχμος , . , . * . | ||
| , . . Ἀλεξικακος : ἀποτρεπτικη των κακων . ἡ ἐτυμολογια εἰς το εἰλιπους , . , . * . |
| τι μεν ὠλιγωρηθη ; τι δε ἐπεβουλευθη ; τι μεν μαλακιᾳ προειθη ; τι δε πονηριᾳ διεφθαρη ; βασιλευς μεν | ||
| μαλλον , ἐπει ὁρω σε ἐρωντα οὐχ ἁβροτητι χλιδαινομενου οὐδε μαλακιᾳ θρυπτομενου , ἀλλα πασιν ἐπιδεικνυμενου ῥωμην τε και καρτεριαν |
| και ἡδυ , παρα το χλιαρον : τα μεν γαρ ἀπηνη τοις ψυχροις παραβαλλουσι , τα δε προσηνη και τερπνα | ||
| μηποτε , φησι , εἰσελθετω ἐννοια ὡς ἐγω φοβηθεις την ἀπηνη γνωμην του Διος μαλακισθησομαι και θηλυνους γενησομαι , και |
| δ ' ἐστι κατα μεσην που την λεχθεισαν γραμμην ὁ Πειραιευς το των Ἀθηνων ἐπινειον . διεχει γαρ του μεν | ||
| καλον γαρ , Ἀρχια , το ζην ἐμοι , εἰ Πειραιευς αὐτο παρεχοι και τριηρης ἡν ἐπιδεδωκα και τειχος και |
| ὁ παππος Κισσευς ἐθρεψεν αὐτον ἐν Θρῃκῃ , ἡ νυν Μακεδονια καλειται . . Ὁτι αὐτου που και το Βερμιον | ||
| ' αὐτος Ἀντιπατρος [ ἐπερχεται ] ? : μεταστηναι : Μακεδονια ? ? ? μεν εὐδαιμων και παλαι , νυν |
| προυτιμησαν ὑμνοπολων , δι ' ὡν μελη και χορους ἀνθρωποις ἐξηνεγκαν . λογισασθε δε ὡς , ὁπου ποτ ' ἀν | ||
| , οὑτως ἠδη παντας ὁσους οἱοι τε ἠσαν παραλαβοντες πολεμον ἐξηνεγκαν , μικρα μεν των ὁρκων και των ξυνθηκων φροντισαντες |
| ' αὐτο , ὠ Πρωταρχε . Τι οὐν οὐκ αὐτος ἀπεκρινω σαυτῳ , ὠ Σωκρατες ; Οὐδεν ὁτι οὐ : | ||
| , πολλας και παντοδαπας ἐλεγες αὐτας εἰναι , τι ἀν ἀπεκρινω μοι , εἰ σε ἠρομην : ” Ἀρα τουτῳ |
| , ἀνερα δ ' ἀνηρ . Ψαυον δ ' ἱπποκομοι κορυθες λαμπροισι φαλοισι Νευοντων , ὡς πυκνοι ἐφεστασαν ἀλληλοισι . | ||
| λιθοισι δωματος ὑψηλοιο , βιας ἀνεμων ἀλεεινων , ὡς ἀραρον κορυθες τε και ἀσπιδες ὀμφαλοεσσαι . Τασις δε ἐστι λογου |
| οἰκων ἀναφωνει και ἀνυμνει , των πολεμικων καματων ἐξ ἀπροσδοκητου ἀπαλλαγεισα και δια την σην δυναμιν ἐλευθερον βλεπουσα . ἀλλως | ||
| ἀνδρος ἀπο των του σωματος ἡδονων και παθηματων , ὁταν ἀπαλλαγεισα του περι ἐκεινο ταραχου , και ἐπιστρεψασα εἰς ἑαυτην |
| και μονον ἀντι σεμνοτητος ἐξηρκεσε και προσηπται τῳ ὀνοματι τῳ Ἀρταξερξου ὁ Μνημων ὡσπερ ἀλλο τι ἐγκαλλωπισμα , ἐγω δε | ||
| ὁ τι σε προσηκει καλειν , Δαρειος ὁ Κυρου και Ἀρταξερξου πατηρ τα βασιλεια ταυτα κατασχων ἑξηκοντα , οἰμαι , |
| των ἀτομων , οἱ δε περι τον Ποντικον Ἡρακλειδην και Ἀσκληπιαδην ἐξ ἀνομοιων μεν , παθητων δε , καθαπερ των | ||
| τινος περιουσιας ζωντας ἀνακαλεισθαι και κολαζειν . Μενεδημον οὐν και Ἀσκληπιαδην τους φιλοσοφους νεους ὀντας και πενομενους μεταπεμψαμενοι ἠρωτησαν πως |
| ἐν ἀλλῳ μερει της ψυχης συνισταται ἠ ἐν μονῳ τῳ λογιστικῳ , αἱ μεν περι το παθητικον ἀρεται οὐχ ὑπαρχουσι | ||
| ψυχῃ τριτον τουτο ἐστι το θυμοειδες , ἐπικουρον ὀν τῳ λογιστικῳ φυσει , ἐαν μη ὑπο κακης τροφης διαφθαρῃ ; |
| . ὁ δ ' Ἀλκμαιων αἱρεθεις ὑπ ' αὐτων στρατηγος ἐπηρωτησε τον θεον περι της ἐπι τας Θηβας στρατειας και | ||
| οἱς ἐχολωθης . ἀπικομενος δε ἐς την πολιν των Ἐρυθραιων ἐπηρωτησε περι του ἐς την Χιον πλου : και τινος |
| την τροπαιοφορον πομπην καταγειν ἡ τε βουλη και ὁ δημος ἐψηφισατο , τα δε των Τυρρηνων ἐπεσε φρονηματα πασας μεν | ||
| των ἐχθρων των Δημοσθενους , ἀλλ ' αὐτος οὑτος , ἐψηφισατο ? ] ? ? ? δε ὁ δημος ? |
| ὀχθας : οὐ γαρ πιαινει ταυτα μυχους πολεως . . Κολοφωνιοι δ ' , ὡς φησι Φυλαρχος [ . ] | ||
| ἀφεντος τον τοπον ἀτελη παλιν ηὐξηθη . . . : Κολοφωνιοι δ ' , ὡς φησι Φυλαρχος , την ἀρχην |
| το μεν ἁπλως ἠν ἀγαθον , θατερον δε κακον . Φιλια δε ἡ μαλιστα και κυριως λεγομενη οὐκ ἀλλη τις | ||
| διεξιμεν . Του Ποντικου γαρ στοματος ἐστι πλησιον Βυζαντιων χωρα Φιλια καλουμενη . Εἰτ ' αἰγιαλος τις Σαλμυδησσος λεγομενος ἐφ |
| λιθοβολοι οἱ τοις λιθοις μονοις προς τον πολεμον χρωμενοι . σφαγια προυφερον : ἐμπροσθεν της στρατιας ἐσφαγιαζοντο τα νομιζομενα : | ||
| ' Ἰσμηνον οὐκ ἐᾳ περαν ὁ μαντις : οὐ γαρ σφαγια γιγνεται καλα . Τυδευς δε μαργων και μαχης λελιμμενος |
| του Φιλαδελφου παρα του Ζηνοδοτου ὠρθωθησαν . μετα δε Ζηνοδοτον Ἀρισταρχῳ παλιν ὠρθωθησαν τεταρτῳ ἠ πεμπτῳ ἀπο Ζηνοδοτου τελουντι , | ||
| τῳ γαρ ἀθλιῳ και ταλαιπωρῳ κακης και χαλεπης συμβασης αἰτιας Ἀρισταρχῳ τῳ Μοσχου : και παλιν φανερως ἠδη δι ' |
| θυσιων το μελλον κοων ἠτοι νοων . θυος γαρ το θυμα . ἀστυνομων ] των μεμερισμενων κατα το ἀστυ . | ||
| δυο διπλαι . 〛 εἰ και ἑνι μονῳ ἀρκεσει το θυμα . . μακαρας ἑνα τινα : Εἰπων πληθυντικως ἐλαβε |
| και ἡ τροπη προσγινεται του ἀερος ποικιλη . τῃ δε τεταρτῃ ὁ Δελφιν ὀρθριος συν Κυνι τε ἀνισχει , νοτος | ||
| ἐκβολας των στοματων . Καλλιξενος δ ' ὁ Ῥοδιος ἐν τεταρτῃ περι Ἀλεξανδρειας διαγραφων την γενομενην πομπην ἐν Ἀλεξανδρειᾳ Πτολεμαιου |
| , ἀλλ ' ἐν ταξει γε πατερων και παιδων ἀλληλοις γεγενημεθα . ἀρα σοι δοκω και αὐτος τρυφαν τας ἀφορμας | ||
| εὐθυς συναψαι το Δημοσθενικον , ὁτι οὐ μονον τοις γονευσι γεγενημεθα , ἀλλα και τῃ πολει : προς δε τουτοις |
| ὀρθη . των γαρ σοφων , οἱς ἀρεσκειν φῃς , δεδοικα μη τινες ἀναφανεντες σοφωτεροι και σε τον μιμουμενον και | ||
| τους λογους ἀγωνας οὐ σφοδρα φησαιμ ' ἀν δεδιεναι , δεδοικα δε τους δεινους ἀνταγωνιστας . εἰπω τινας ; τους |
| ἰσοσυλλαβως κλινομενον ἡνικα ποιει οὐδετερον ὁμοφωνον αὐτο ποιει τῃ ἰδιᾳ αἰτιατικῃ , καλος καλου τον καλον και το καλον , | ||
| μεν τα της ἐνεργειας οὐ προσδιετεθη , τῃ μεντοι ἐγκειμενῃ αἰτιατικῃ , ἡς και μονης ἀν εἰη το παθητικον , |
| πιστευει τῳ λεγειν και ταις χιλιαις δραχμαις ἁς δεδωκεν τῳ διδασκαλῳ , κελευσατε αὐτον διδαξαι ὑμας , ἠ ὡς τα | ||
| : και ἐνοικιον μεν τῳ σταθμουχῳ : μισθον δε τῳ διδασκαλῳ : και τῳ πιπρασκοντι ἀῤῥαβωνα . Ἑκαστη δε ἀρετησυνωνυμως |
| , και ζητησατε ὑψωθηναι ὑπερ αὐτους , ἀλλ ' οὐ δυνησεσθε . Ὁ γαρ Θεος ποιησει την ἐκδικησιν αὐτων , | ||
| χρηται δια τελους . ὀλιγου δεω λεγειν οὐδε φιλανθρωποι φανηναι δυνησεσθε , εἰ μη και προτερον χαλεποι γιγνεσθε . ἀν |
| ἡ τῳ αὐτῳ λογῳ των ἀκρων ὑπερεχουσα και ὑπερεχομενη : ἀριθμητικη δε ἡ τῳ αὐτῳ ἀριθμῳ των ἀκρων ὑπερεχουσα και | ||
| ῥητορικη ἀπο του ῥειν τον λογον ἀφθονως . Ἡ δε ἀριθμητικη διδασκει ἡμας την των ἀριθμων μεθοδον και ποσα τα |