| λυχνος πιπτει πυρος μειζονος ἡττηθεις και ἀστρα ἀμαυρα , ὁταν ἀντιβλεπειν ἡλιῳ μη δυνηται . ιʹ . Τους ὀρνις αἱ | ||
| της βλασφημιας ἀναιρειν λογον . τις γαρ οὑτω θρασυς ὡς ἀντιβλεπειν τῳ Διι ; χωρις δε τουτων οὐδε ἠν εἰκος |
| και περιαγειν τον αὐχενα και βαδιζειν και προς το φως ἀναβλεπειν , παντα δε ταυτα ποιων ἀλγοι τε και δια | ||
| ὡς την πρεσβυτιν και τους ὀφθαλμους αὐτῃ χριων ἐκεινης μηδαμως ἀναβλεπειν ἐχουσης την ὡραν ἐκεινην ὑπο του χρισματος αὐτος ἑν |
| πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
| λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
| Μηδειαν και μη καταλαβοντων αὐτην και δια φοβον Αἰητου ἐνταυθα κατοικησαντων και κτισαντων την πολιν , ἡτις τῃ Κολχιδι φωνῃ | ||
| φησι τους πενεστας και Θετταλοικετας . Βοιωτων των την Ἀρναιαν κατοικησαντων οἱ μη ἀπαραντες εἰς Βοιωτιαν , ἀλλ ' ἐμφιλοχωρησαντες |
| εὑρεν την ἀντιθεσιν τοπικην ποιησαι . Ἐρει δε τι και ἀντιστατικον : καθολου δει γνωναι , ὁτι αἱ ἀντιθετικαι δι | ||
| τῃ ἀληθειᾳ νομισας ἐπιεναι πολεμιους ἐπεισε παρασκευασασθαι , εἰτα το ἀντιστατικον ἐν τῃ μεταθεσει της αἰτιας ἀναφυεται του ῥητορος λεγοντος |
| δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
| φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
| ἡμιν , την τ ' ἐπιθυμιαν της κατ ' ἀνδρα διανομης των ἀγρων ἐπανησουσι μαθοντες , ὁτι λυσιτελεστερα της μικρας | ||
| ἀρετης χωρας , ἐπανισουμενους τῳ πληθει τε και ὀλιγοτητι της διανομης . νειμασθαι δε δη και τους ἀνδρας δωδεκα μερη |
| παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
| παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
| μαλλον ἠ γεωργητεον , διπλη , δει γαρ του μεν ἀποτρεπειν , ἐπι δε το προτρεπειν . Διαιρουνται δε αἱ | ||
| , ὁκοσαι δε μη σφοδρα , ξυνδρᾳν , τας δε ἀποτρεπειν , ἠν παντη ἀξυμφοροι ἐωσι , μαλιστα δε ταυτας |
| ἐστι τας μητρας ἑλκωθηναι ἠ φλεγμηναι : τουτο δε ἐστιν ἐπικινδυνον . Το δε γαλα ὁκως γινεται , εἰρηται μοι | ||
| τουτων πληγαιϲ ϲημεια οὐχι τῳ μεγαλην εἰναι την δυναμιν ἠ ἐπικινδυνον την τουτων πληγην , ἀλλ ' ὑπερ του τουϲ |
| ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
| ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| . των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
| ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
| το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
| ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
| οὐτε λιτανειαι θεων και θυσιαι και ἐφ ' οὑς ἀνθρωποι τελευταιους ἐν ταις τοιαισδε ἀναγκαζονται καταφευγειν συμφοραις , οἱ κατ | ||
| τελευταιον θʹ : Ἀριστοδημος δ ' ὁ Ἠλειος φησι τους τελευταιους τιθεντας τον ἀγωνα Ἑλλανοδικας εἰναι ιʹ , ἀφ ' |
| , ὡστε εἰναι μεν τας ψυχας αἰτιας , ταυτας δε ἀπειρους ὑπαρχειν . οὐτε γαρ , φησιν , ὡς ἐξ | ||
| προδιαθεσιν των τοπων και δι ' ἐμπειριαν μαιας και ἀλλας ἀπειρους προφασεις οὐχ ὁ αὐτος ἐστι χρονος καθ ' ὁν |
| εἰ δε μετ ' ἀποδειξεως κριτηριον αὑτον ἀποφαινηται , παντως ὑγιους . ἀλλ ' ἱνα μαθωμεν ὁτι ὑγιης ἡ ἀποδειξις | ||
| ἱνα κατα λεπιδος ἀποστασιν χωρισθῃ το ἠλλοτριωμενον ὀστεον ἀπο του ὑγιους , ὁταν την ξυσιν ἐπωδυνον οὐσαν μη δυνηται ὑπομενειν |
| δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
| ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
| ἠ οὐν οὑτως ἠ ὁτι μεχρι μεν τουτου περι των παραδεδομενων εἰρηται κοινων ὡς γενων , ἁ και συνηθη ἐστι | ||
| ἀπωλεια . τα οὐν ἁρμοζοντα τουτοιϲ βοηθηματα προϲενεκτεον ἐκ των παραδεδομενων , λεγω δη των καθολικων και κοινων ἀντιδοτων και |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| το μεντοι Μητρας Ἡρας τετρας βορρας περισπαται . το δε τετρας τετραδος συστελλεται . Τα εἰς ΑΣ συνθετα παντα βαρυνεται | ||
| και κεισθω ἐν τῳ ΒΓ δυας μεν ὁ ΓΔ , τετρας δε ὁ ΓΕ : και ἐπει ὁ ΑΒ ὠν |
| ἁμαρτηματα καλουνται . Θεοφραστος μεντοι τα ἀτυχηματα οὐχ ὑπαγει τοις ἀδικημασιν : ἐοικε δε μηδε Ἀριστοτελης . τινα δε τα | ||
| μεν γαρ ὀφθησεσθ ' ἐπι τοις οὑτω φανεροις και μεγαλοις ἀδικημασιν ὀργιζομενοι και τιμωρουμενοι , δοξετε τουθ ' , ὁπερ |
| συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | ||
| παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι |
| ἁπαντων ἡ μεν ἡγειται ὡς ἡνωμενων , ἡ δε ὡς διακεκριμενων , ἡ δε προ ἀμφοιν ὡς παντων ἁπλως : | ||
| δυνατον ἐστι λεγειν μιαν την οὐσιαν την ὑπαρχουσαν ἐξ ἐντελεχειᾳ διακεκριμενων δυο οὐσιων . και κατα τουτο τον ἀριθμον φησιν |
| παραπλησια ταις ἰδεαις μεγαλοις σπογγοις . ταυτα συναγοραζοντες ἐμποροι και μεταβαλλομενοι κομιζουσιν εἰς τε Δικαιαρχειαν και εἰς τἀλλα ἐμπορια . | ||
| δε , ὡς ἀφ ' ὡν ἐκριναμεν , ταχεως αὐθις μεταβαλλομενοι . Και οὐπω λεγω το μειζον ἐγκλημα , ὁτι |
| το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
| ⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
| οὐ τἀληθη ἐφη λεγειν τους ἐξαγγελλοντας . παραινουντων δε των ἀφιγμενων , εἰ μη σφισι πιστευουσι , κατασκοπους τινας πεμψαι | ||
| δε λεγειν ὑστερον ὡς μονος εἰη Ξενοκρατης των προς αὐτον ἀφιγμενων ἀδωροδοκητος . ἀλλα και πρεσβευων προς Ἀντιπατρον περι αἰχμαλωτων |
| δε Ἰωνων ἰδιον . ταυτα δε πλαττεται ἡ Ὑψιπυλη , ἀποδημειν ἐπι Θρᾳκης τους ἀνδρας . ἀροωσι δε ἀροτριωσιν , | ||
| τραχειαν , οἱ γαρ φυγοδικουντες ἐσκηπτοντο εἰς Σκυρον ἠ Λημνον ἀποδημειν . Ἀρχη , ἀρχων ἀρχειν , ἐξαρχος , ἀρχηγος |
| ἐνειμαντο την ἀρχην . Ἐλατος μεν ἐλαχε μοιραν Ὀρχομενον , Μαντινειαν και την Κυνουρικην , ἡτις Θυρεα και Ἀνθηνη και | ||
| ὀντες , συνηλθον τε παντες και ἐψηφισαντο μιαν πολιν την Μαντινειαν ποιειν και τειχιζειν την πολιν . οἱ δ ' |
| ἁμα γαρ ἠλθεν , ἠνοιξα το στομα μου και ὁ διαβολος ἐλαλει , και ἠρξαμην νουθετειν αὐτον λε - γουσα | ||
| ὁ γαρ λοιδορος εὐτελες , και ὁ βλασφημος και ὁ διαβολος ἰδιωτων , ἀνεκτοτερος δ ' ὁ διαβλητικος . και |
| δει μεταχειριζεσθαι ταις συνηθειαις τους ἐν ταις πολεσιν νεους : ταξαμενοι δε ταυτα , ἁττα ἐστι και ὁποι ' ἀττα | ||
| οὐν ἐτη προικα ἐχοντων : μετα δε τουτον τον χρονον ταξαμενοι μοιραν ὀλιγην παρεχετωσαν ἀπο των καρπων , ἀπο δε |
| τε νεβρον νεοθηλεα γαλαθηνον ὁς τ ' ἐν ὑληι κεροεσσης ἀπολειφθεις ἀπο μητρος ἐπτοηθη . καθαρηι δ ' ἐν κελεβηι | ||
| παραχρημα ἐκ της ἐκκλησιας ἀπεχωρησεν , ὁ δε κατηγορος μονος ἀπολειφθεις ἀπηλθεν εἰς την οἰκιαν καταφρονηθεις . παλιν δε ἐν |
| οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
| ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
| των γωνιων μοιρων κη μβ : αἱς παρακειται παραλλαξεως ἐξ ἀναλογου ἡλιου μεν # α κβ , σεληνης δε ἐξ | ||
| και τας γ μοιρας του Αἰγοκερω ἐπιβαλλειν γωνιας μεγεθος ἐξ ἀναλογου τοιουτων πη με , οἱων ἡ α ὀρθη Ϙ |
| ἐστιν Ἡλιου πολις : ὡστε και των πολεων των τοτε ὀνομαστων κατ ' Αἰγυπτιους δεικνυνται προγενεστεροι οἱ Ἑβραιοι ὀντες , | ||
| αὐτοκρατορα ἑλομενοι ἀνδρα τον παρ ' αὐτοις δοκιμωτατον και των ὀνομαστων ἐπ ' ἀνδριᾳ και στρατηγικῃ ἀρετῃ κατα γην τε |
| γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
| την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
| διαπορευεσθαι τον κυκλον , αὐτον δε τον κυκλον ἐν ἐλασσονι ἀνατελλειν , παλιν δε ἐκ των ἐναντιων τινας μεν περιφερειας | ||
| ἐπιζητοιη εἰ και το ἀναπαλιν γινεται ὡστε ἐν πλειονι χρονῳ ἀνατελλειν τας ἐν τῳ μετα τον καρκινον ἡμικυκλιῳ ἰσας περιφερειας |
| , δια το προτιθεσθαι της κορωνιδος , ἐκ κωλων τροχαϊκων ἐπιμεμιγμενων χορειοις και ἰαμβοις ηʹ . ὡν τα γʹ ἑφθημιμερη | ||
| τοισι Σκιαποσιν : 〚 Ἡ παρουσα στροφη κωλων ἐστι τροχαϊκων ἐπιμεμιγμενων χορειοις και σπονδειοις Ϛʹ . και ἡ ἀντιστροφη τοιουτων |
| διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
| μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
| το λ και ζ και β και θ και η ἐπιζευγνυμεναι , ποιησουσι τας προς την α γ τομας , | ||
| γαρ αἱ ἀπο του κεντρου της σφαιρας ἐπ ' αὐτα ἐπιζευγνυμεναι ἰσαι εἰσιν ] . και ἰσαι ἀλληλαις αἱ ΑΓ |
| τῳ ἀληθει : ἀμηχανον γαρ ἑκατερους τοις ἀληθεσι κεχρησθαι τους ἀντιδικους : εἰ γαρ ἐναντια ἑαυτοις λεγουσι , πως δυναται | ||
| τον Δημοσθενην εἰς συνηγοριαν ἐκαλει ; . . . τους ἀντιδικους ] δια το μη ἐχειν αὐτους ἀντιλεγειν προς τα |
| Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
| της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
| ὠκεανον παρα τους ὁρους ἐξετειναν , την δε Λιβυην , εὐρειαν μεν οὐσαν , ὑπερβαλλουσαν δε τῳ μεγεθει τα ἐθνη | ||
| δε δη ἀλλαι ἀμφιπολοι , πειρινθος ἐφαπτομεναι μετοπισθεν , τρωχων εὐρειαν κατ ' ἀμαξιτον , ἀν δε χιτωνας λεπταλεους λευκης |
| χρονους προτεκμαιρεσθαι χρη . Ὁσοι δ ' ἀν ἀμελησωσι των τοιουτεων ἀμφιφλασματων , ἠν και ἀλλο μηδεν αὐτοισι φλαυρον μεζον | ||
| νοσηροτερον γινεται , σφακελισμοι τε χρονιοι ὀστεου πολλοισιν ἠδη ἀπο τοιουτεων προφασιων ἐγενοντο . Ἀταρ και ἠν μη παρα το |
| μετεχων των νομων και των πραττομενων παντων πλην ἀρχης . μετοχος Ἑλληνες . ἰσοτης ὡς ἀροτης Ἀττικοι , ἰσοτης ὡς | ||
| του Ἀπολλωνιου και ὁποθεν εἰδειη , ἐπερομενου „ και συ μετοχος „ ἐφη ” της σοφιας ταυτης ἡκεις , ἀλλ |
| . . . , : Τιμαγητος δε ἐν αʹ Περι λιμενων τον Ἰστρον φησι καταφερεσθαι ἐκ των Κελτικων ὀρων , | ||
| μεθοδος . Ἐν τουτῳ δε τῳ μερει και το περι λιμενων ἐγκειται . λιμενες δε ἠ ἐν μεσῳ της πολεως |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
| , ὡν ἐβασιλευεν Ἀντιοχος , μετα Παραυαιων ξυνεστρατευοντο Ὀροιδῳ Ἀντιοχου ἐπιτρεψαντος . ἐπεμψε δε και Περδικκας κρυφα των Ἀθηναιων χιλιους | ||
| τῳ του θεου μαντειῳ . του δε θεου τῳ συμβαντι ἐπιτρεψαντος , ἀδιαφορον λοιπον νομισαι το γιγνομενον . Αἰγα δ |
| ἀπο της δασυτητος . ἀγρονομοιο : ἐν ἀγρῳ τρεφομενης , αὐξανομενης , της ἐν τῳ ἀγρῳ την νομην ἐχουσης , | ||
| και Παρθενῳ και Σκορπιῳ και Ἰχθυσιν , τῳ τε φωτι αὐξανομενης και μετα των ἀγαθοποιων οὐσης ἠ τουτοις κατα σχημα |
| πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
| σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
| τι των ὡδε θεσπεσιων και μεγαλων , την φυσιν δε ὁμοιουσθαι πολλαχου τοις του νομου εἰδεσι , χωρια τε γαρ | ||
| προς των ἐπιγιγνομενων ἐπαινεισθαι , ἁ ποιει την θνητην φυσιν ὁμοιουσθαι τῃ θειᾳ και μη συναποθνησκειν [ αὐτης ] τα |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| και το Θηβαιων ὁπλιτικον και το Θεσσαλων ἱππικον και τους ἀκοντιστας Αἰτωλους και τους μαχαιροφορους Θρᾳκας και τους μαχιμους Περσας | ||
| ἠ ποταμους διαβαινειν , ἠ ὁπως ἱππικον φυλαττεσθαι ἠ ὁπως ἀκοντιστας ἠ τοξοτας , και εἰ γε δη σοι κατα |
| ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
| λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
| τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
| πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
| , φασιν , προς τας χειρους των προσδιωρισμενων παραβαλλοντες τας ἀπροσδιοριστους ἰδειν : εἰ διαιρουσιν ἐκειναι , ἐκειναις δε ἀναλογουσιν | ||
| γαρ εἰσιν αἱ την ἀντιφασιν ποιουσαι , ἐπει τας γε ἀπροσδιοριστους οὐδεν κωλυει πασας πασαις συναληθευειν . ὁτι δε μη |
| και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
| τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
| ἐν ἀκροτητων τροπῳ μεσοτης φαινεται ὁ λεγομενος τελειος ἐν ἰσοτητι εὑρισκομενος και οὐτε τα μερη ἑαυτου πλειονα ἀποτελων συντεθεντα οὐτε | ||
| γαστρος φορουμενος [ ἐμβρυων κατοχος ] και ὁ ἐντος ἀρτου εὑρισκομενος σιτου κοκκος ἀριστερῳ βραχιονι φορουμενος . Ὁμοιως ἐμβρυων κατοχα |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
| ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
| τοιουτον γινομενον . Ἐκ μεν οὐν τουτων δοξειεν ἀν τοις σπερμασιν . Οὐ μην οὐδε θατερον ἀδυνατον οὐδ ' ἀλογον | ||
| το ἐν ὀλιγῳ πολλην διανοιαν ἠθροισθαι , καθαπερ ἐν τοις σπερμασιν δενδρων ὁλων δυναμεις : εἰ δ ' ἐκτεινοιτο τις |
| ἀμφω κεκακωμενοι , ἐσται ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει ἀναιδης και ἀναισχυντος , το ψευδος ἀσπαζομενος και την ἀληθειαν ἀποστρεφομενος και | ||
| τοις ἀλλοις σοφισταις ; ἀλλα τι ἐστιν αὐτῳ ποιησαι ; ἀναισχυντος ἐστι τῳ ἐραν . και ἐγω ἐσομαι τοινυν ὁμοια |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| δη και περι παντα τα εἰδη των κατηγοριων κατα την παρουσαν διαιρεσιν διατετακται το ποιειν : κατα μεν οὐσιαν το | ||
| ἠ κολοκυντην ἠ σικυον ἠ ἀλλο τι των προς την παρουσαν ὡραν μη ἀναρμοστων ἡψημενον ἁπλως . πινειν δε λευκον |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| ἑως δυσεως τοις οἰκουσι σημαινει . της δε Σεληνης τον δυναστευοντα της Συριας προς ἀλλον δυναστην συγκρουσειν και τινα μεγαν | ||
| δε τους Διδυμους Ἡλιου ἐκλειποντος ἐν τῃ πρωτῃ τριωρῳ τον δυναστευοντα Ἀσιας μετ ' ἐνιαυτον τελευτησειν ὡρισαντο και τους πρωτοστατησαντας |
| λογος ἠν περι των διαφορων και πολυς ἐνεκειτο τους παππῳους ἀπαιτων ὁρους και πολλακις ἐρωτων , εἰ μη δικαιον εἰς | ||
| μη ὠσι μαρτυρες τῳ κατηγορῳ , ὁ φευγων φησι χρησεται ἀπαιτων τοιςδε : λεγει δε τοις περιστατικοις : ἐκ τουτων |
| ἀν ἐχρωμεθα τῳ Φιλιππῳ ] τουτο σημαντικον ἐστι της Φιλιππου ταπεινοτητος . καθ ' ὡν γαρ ἐξουσιαν ἐχομεν ὁ τι | ||
| ἀναγκη πλειστον ἐφ ' αὑτοις οἰμαι φρονειν και πορρωτατω μεν ταπεινοτητος , ἐγγυτατω δε αὐθαδειας εἰναι . τοτε τοινυν αὐτον |
| οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
| Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
| οὐδεν δε τουτων δυναται ἐπι των ἐνδεχομενων οὐσης της μειζονος μερικης της δε ἐλαττονος καθολου ἐν τῳ πρωτῳ σχηματι , | ||
| σωματικα και ὁλως ἐξω ἑαυτης ἀποτεινεσθαι δια το ἀμφιβιον της μερικης ζωης . ἐν γαρ τῃ εἰς ἑαυτην στροφῃ και |
| ' ἠν ἐν ἀρχῃ κακως εἰπειν , τουτον ἐν τοις τελευταιοις ἐπῃνεσεν , ὡς ἐξον ἠδη , μαλ ' ἀρ | ||
| τε λεγουσι μεν τι και περι τουτων ὡς ἐν τοις τελευταιοις ἀπεωσμενων , οὐ μην ἀλλ ' ἐπειδη περι τα |
| δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
| . ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
| τριτον ἐστι του πρωτου : ὑπερεχεται δ ' ὑπο του τελευταιου τῳ ἰσῳ : εἰ γαρ ὑφαιρεθειη των δωδεκα τα | ||
| ὑφηναμενος ἐκεινων μεν ὑστερος ἀπολωλεν πολλων ὀντων , του δε τελευταιου οἰμαι προτερος , και οὐδεν τι μαλλον τουτου ἑνεκα |
| γινεται ἡ τροφη , το καλουμενον γαλα , ἐν τοις μαστοις : τοις δ ' ὀρνισι τουτο ποιει ἡ φυσις | ||
| τις μονη των πτητικων ζῳοτοκει και γαλα ἐχει ἐν τοις μαστοις και θηλαζει εὐθεως το γεννωμενον . κολεοπτερα δε καλειται |
| . λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ||
| ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι |
| τοις ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , τουτοις ἀντιτετακται και ἀνατρεπειν πειραται . Κἀν μεν ἐν λογοις ᾐ κατα ῥητον | ||
| τους κριους μηδε τας ἑλεπολεις και τας ἀλλας μηχανας οὑτως ἀνατρεπειν ὡς τρυφην , εἰτε ἀνδρα βουλεται τις πεπτωκοτα ἰδειν |
| προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
| κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
| : δις γαρ πας περισσος ἀρτιος γινεται : οἱ δε προτεροι παντες περισσοι , διοτι ὁ ἑτερος των ὁμοιων ἀκρος | ||
| δε Ἀργιλιος δεδοικως περι αὑτου , ἐπειδη γαρ οὐδε οἱ προτεροι πεμφθεντες ἀπενοστησαν , προς Ξερξην οὐ παρεγενετο , ἐλθων |
| οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
| ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| ἀκροωμενους ἐποιουν ἐπιλανθανομενους των τροφων δια την ἡδονην ἀφαυαινεσθαι ; παραγει δε και Νικομαχος μαγειρον λεγοντα προς τον μισθωσαμενον : | ||
| ἐστιν : οὑτω γαρ οὐδενος ἐσται αἰτιον , εἰ μη παραγει αὐτα : ἀλλα κατα την παντων οἰστικην ἁπλοτητα προ |
| τοις Ὀλυμπιοις του περυσιν ἐνιαυτου ὀντος ἐκελευσε τους Ἠλειους Νερων ἀναβαλεσθαι αὐτα ἐς την ἑαυτου ἐπιδημιαν , ὡς ἐκεινῳ μαλλον | ||
| ἐπιεικειαν της κολασεως του ἀνδρος και οὐδ ' εἰς ἑτερους ἀναβαλεσθαι χρονους τας κρισεις των ἐν ταις αἰτιαις βουλομενου : |
| δε και ὑπεστη ἡ ὑλη , εἰ μη ἀπο των προγενεστερων φυσει ; και γαρ ἡ παρ ' ἡμιν ὑλη | ||
| : δια γαρ τους ὑμνους και οἱ ὑστερον μνημονευουσι των προγενεστερων , και ὡσανει ὁρκος πιστος , οὑτως και οἱ |
| , ὡς κνησμους και ὀχθους και ἑλκωσεις περι την ἐπιφανειαν συμβαινειν . προσλαμβανει δε τονωσεως χαριν , πλην εἰ μη | ||
| , καθαπερ ἐπ ' ἀριθμων και μετρων [ και ] συμβαινειν . ἐπι δε των ἰδιως ποιων οἰον Διωνος και |
| την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
| Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
| ἐγενετο κυριος . Ἠδη δε των πλειστων αὐτῳ κατα νουν χωρουντων πολεμος ἐκ των ὁμορων ἀνεστη χρονῳ τε μακρος : | ||
| σον . γενομενων δε ἡμιν πολλων ὑπερ τουτου λογων και χωρουντων ἐπι την Παλαιστινην και οἱας ἀρξεις χωρας και οἱων |
| τον διαπορθμευσαντα Εὐρωπην Διι . . . Αὐτονοης δε και Ἀρισταιου παις Ἀκταιων ἐγενετο , ὁς τραφεις παρα Χιρωνι κυνηγος | ||
| παραθεσθαι τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον |
| εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
| ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
| καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
| μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
| καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
| διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
| νομους ἐπραχθη ” , και την προ αὐτου ἀντιτιθησιν κατα ἀντινομιαν ἐργασιαν , ὁταν λεγῃ : „ ὁ νομος φησι | ||
| δε και κατα ῥητον και διανοιαν εἰσι πραγματικαι και κατα ἀντινομιαν , εἰδεναι χρη , ὡς ἐαν μεν ὁ νομος |
| βωμοις ἐπετιθει , παντοδαποις ἀρωμασι σωρευων , οἰνου τε του παλαιοτατου και καλλιστου πολλους ἀμφορεας των βωμων προχεων , ὡς | ||
| ἱερον ἐν τῃ χωρᾳ τῃ Ἐρυκος , ἁγιωτατον τε ἐκ παλαιοτατου και οὐκ ἀποδεον πλουτῳ του ἱερου του ἐν Παφῳ |
| Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
| ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
| , ἠ ὀρθια ὁτ ' ἀν ἀναπαλιν το βαθος του μηκους : τουτων δ ' ἀνα μεσον ἡ λοξη , | ||
| . και μην οὐδε κατα ἀναλογιαν παρηλθεν ἡ του ἀπλατους μηκους νοησις . τα γαρ κατα ἀναλογιαν νοουμενα ἐχει τι |
| την κατα πολεμιων νικην : το γαρ λεγειν ἰδιον εἰναι ἀντιστασεως το ἀμφοτερα ὡμολογησθαι ἐν αὐτῃ , το τε ἀδικημα | ||
| ποιησας , τῃ μεταληψει χρησεται ὁ διωκων : ἐπι μεν ἀντιστασεως , ὁτι ἀλλως ἐχρην δημοσιευσαι , ἀνενεγκειν τῳ δημῳ |
| τις , ὀρυκτηρσιν οἱς ἐπιφερεται σιδηροις και ἑτεροις ὁπλοις ἀμυνεσθαι παρεσκευασμενος : εἰ δ ' ἡλιος ἀνασχοι , μηκεθ ' | ||
| του μοιριδιου χαλεπους ἐπεφερε , παντα τα φθοροποια χορηγιαις ἀφθονοις παρεσκευασμενος , οἱς , εἰ μη ἐφθασε προαναιρεθεις ὑπο της |
| ἐστι και των ἀφελων και των πολιτικων , αὐτικα το ἐπισημηνασθαι περι πραγματων ὡν ἀν μελλῃς λεγειν και το ἐπεσκεφθαι | ||
| ταχεως ἐπι τον λογον των χρηματων δραμειν . ἀξιον δε ἐπισημηνασθαι ὁτι οὐδε ἐγχρονιζειν βουλεται τῳ λογῳ τῳ περι των |
| δικαιον λογον , παραλαβων αὐτον ὁ ἀδικος λογος ἐκδιδασκει . κομισαμενος δε αὐτον ὁ πατηρ ἐκπεπονημενον ἐπηρεαζει τοις χρησταις : | ||
| ποιησεις τους νομους δηπου κυριους . εἰ οὐν τα αὑτου κομισαμενος και του συναγορευειν ἁψασθαι βουληθειη , μετ ' εὐνοιας |
| την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην διειληφεν ὁ Ἰνδος προσαγορευομενος ποταμος , μεγιστος ὠν σχεδον των ἁπαντων μετα τον | ||
| αἰγειος ἡδιστος , οὐκ ἐχων συγκρισιν προς ἑτερον , ὁ προσαγορευομενος Στρομιλικος . Εὐριπιδης δ ' ὀπιαν καλει τυρον τον |
| δ ' ἐφεξης τουτῳ δωδεκατημοριον ὠνομασαν Σκορπιον και τουτου την κυρειαν των αἰδοιων ἀνεθεσαν , ἐστι δε το ζῳδιον οἰκος | ||
| κληρου και ὁ την οἰκοδεσποτιαν αὐτης κεκληρωμενος συνῃ τῳ την κυρειαν ἐχοντι του κληρου ἠ ἀνταμειψωνται τα ζῳδια . τουτων |
| ΑΕ διπλη ἐστι της ἐπι την βασιν του ΑΔΜ τριγωνου ἀγομενης ἀπο του κεντρου του κυκλου , ἐν ᾡ ἐγγεγραπται | ||
| καιρους τουτους συνεπεσε τι τοιουτον ἐν Σαμῳ . πανδημου ἑορτης ἀγομενης αἰφνης ἀετος καταπτας και τον δημοσιον ἁρπασας δακτυλιον , |