: Καθαρων . . ἀλφιτων : Σεμιδαλιων . . μελανος ἀνθοσμιου : Μελανος , ἐρυθρου . Ὁμηρος [ . Ε | ||
εἰναιἠ που γαρ γεγραφθαι τουτον τον νομον , τον μεν ἀνθοσμιου μεθυσκεσθαι , ἐμοι δε ὑπο του γλευκους διαρρηγνυσθαι την |
μεν θεινουσι σιδηρειῃσι βολῃσιν , ἀλλοτε δ ' ἐν βροχιδεσσιν ἀναψαμενοι μεθεπουσιν . ὡς δ ' ὁτε νηπιαχα φρονεων παϊς | ||
, εὐτ ' ἀν ὑπο πρωτον νυκτος κνεφας ἀσπαλιηες πυρσον ἀναψαμενοι , γλαφυρον σκαφος ἰθυνοντες , ἰχθυσιν ἀτρεμεουσιν ἀειδελον αἰσαν |
πονηρων και το ἀληθες ἐπιζητοιη τις μαθειν , φασιν μεν ποιουμενης της Σεληνης ἀληθη και βεβαια ταυτα εὑρεθησεται , και | ||
περιεχουσης ἐν αὑτῃ ἀνεννοητως και ὑπερουσιως , τας προοδους δε ποιουμενης προς ἁπαντα ἀνεκφοιτητως ἑαυτης και παντα παραγουσης τα νοητα |
: εὐφημουνται γαρ οἱ τας ἐπιδοσεις διδοντες . διδομενης δε ἐπιδοσεως δοκειν λαμβανειν ἀγαθον , μη λαμβανειν δε πονηρον πασιν | ||
τι και της λευκοτητος , καταβαφης τινος ἀπο της χολης ἐπιδοσεως συναναδιδομενης τε και χρωννυουσης τα παρυφισταμενα . Ἐπι γε |
οὐ μαχη τις ἐστιν , ἀλλ ' οἱον ἐπι του σωφρονος , του λογου προστασσοντος δειν ἀπεχεσθαι των αἰσχρων ἡδονων | ||
νεανισκου ἐπιμελειας τε και ἀγωγης καλης τε και ἀνδρικης και σωφρονος γινομενης πολυ εἰναι μερος το παραδιδομενον εἰς την του |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
, μονου δε ἐμβαλουσα ὑδατος και τοις χειλεσι προσφερουσα πληρου φιληματων το ἐκπωμα και οὑτως διδου τοις δεομενοις . ἐστι | ||
δε μηρων ἁγνον οὐ κατηιδεσω , ὠ δυσχαριστε των πικρων φιληματων . Πως ἀν τις διακρινειε τον κολακα του φιλου |
νοσερου γενεσιν λεγων , πολυχρονιον αὐτον τῃ μητρι † ὡς ἐπαγγειλαμενος ᾐτει τον μισθον . της δε εἰπουσης : Ἐλθοντι | ||
' οἱς προτερον ηὐξηθη , φενακιζων ἀει τινας και μεγαλα ἐπαγγειλαμενος εὐεργετησειν μεχρι του ἁπαντας ὑφορασθαι και διαβεβλησθαι προς αὐτον |
, ἀλλα και ὁ Πλατων κτλ . . , : Στρατων μεν προσειναι τοις σωμασι φυσικον βαρος , τα δε | ||
: καθηνται δε και οἱ ποιησαντες τα ἀγαλματα Ξενοφιλος και Στρατων . ἐξ ἀρχης δε ἱδρυσατο Σφυρος το ἱερον , |
ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
αὑτοις τας δια του σωματος : διο διψας τινας αὑτοις παρασκευαζουσιν , ἱνα πινοντες ἡδωνται . αἱ μεν οὐν ἀβλαβεις | ||
Εὐριπιδῃ . Ὁταν μελλωσι περδικες προς τῳ τικτειν εἰναι , παρασκευαζουσιν ἑαυτοις ἐκ τινων καρφων την καλουμενην ἁλω . πλεγμα |
. Οὐσα γαρ ἐννους ζωη και ἐνεργεια οὐκ ἀτελης οὐδεν παραλειπει ὡν εὑρισκομεν νυν νοερον ἐργον ὀν , ἀλλα παντα | ||
του εἰδους . ἐστι δ ' ὁτε , εἰ ταυτα παραλειπει τις τοις ἀλλοις χρωμενος ἁπασιν , εἰ και πλεοναζει |
μηχανης , ἀμεταστρεπτι τους Νομαδας διωκοντες , ὑποχωρειν εἰθισμενους και ἐπελαυνειν : οἱς τα ἀκοντια δια την ἐγγυτητα οὐδεν ἠν | ||
ἠδη το τριτον αὐ ὑπο της σαλπιγγος χρη ταχιστα ἀλληλοις ἐπελαυνειν , και διελασαντας εἰς καταλυσιν ἠδη ἐπι φαλαγγος ἁπαντας |
. οἱ δε Λιβυες ἐγκρατεις αὐτου γενομενοι ταις πασαις ναυσιν ἐπιθεμενοι ῥᾳδιως ἐκρατησαν . Ἀμπρακιωτας Ῥωμαιοι πολιορκουντες , ἐπειδη πολλοι | ||
, παντων φονων ἀνοσιωτατον . προελθουσῃ γαρ κατα το εἰωθος ἐπιθεμενοι πολλοι ἀθροοι θηριωδεις ἀνθρωποι , ὡς ἀληθως σχετλιοι , |
προσοδιακον διμετρον ὑπερκαταληκτον . το Ϛʹ Εὐριπιδειον . το ζʹ ἐπιωνικον τριμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον . | ||
διμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ δακτυλικον πενθημιμερες . το θʹ ἐπιωνικον ἀτακτον : ὁ γαρ βʹ σπονδειος ἐστιν : εἰτα |
δε ἀνατολων Μυσιᾳ τῃ ἀνω κατα γραμμην την ἀπο της εἰρημενης ἐκτροπης του Σαουου ποταμου μεχρι του κατα το Σκαρδον | ||
, εὐζωνῳ μιας οὐσα ἡμερας , τον ἰσθμον ποιει της εἰρημενης χερρονησου , ἡν Μεσσαπιαν τε και Ἰαπυγιαν και Καλαβριαν |
του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι τους ὀνομασθεντας Κουρητας : | ||
του ὀρθου κανονος εὑρισκομεν , ποσων ἐστιν τμηματων ἡ της προειρημενης διαστασεως εὐθεια , οἱων ἐστιν ἡ ἐκ του κεντρου |
δ ' οὐν ἐπισυναπτωμεν και τα περι της δυαδος . ἀπορος γαρ πως και αὑτη συνισταται κατα την των μοναδων | ||
ἡ περαιωσις ὑψηλοτατοις οὐσι , τοις δε χαλεπη τε και ἀπορος , μη ὑπεραιρουσι του ῥευματος , διελθων δε ὁ |
ὁπωσουν δηποτε εὑρειν ἀνευ τεχνης ῥᾳδιον : ὡσαυτως και ἀλλους πολλαπλασιους : το δε ἐπιμοριους δυο ἠ πλειονας οὐ ῥᾳδιον | ||
ἀλλα τα ] ποιητικα ? ἐνιων ? ἡδονων ? ? πολλαπλασιους ? [ ] [ ] ? ? [ ὀχλησεις |
νεαρῳ της ἡλικιας συγγινωσκουσι , τον δε ἐραστην ὑπερ αὐτου κολαζουσιν , ἐπιγνωμονας αὐτους και ἐξεταστας ὡν ἐκεινοι πραττουσι κελευοντες | ||
ἐν ᾑ οἱ δαιμονες αἰνουντες τον θεον οὐτε ἀδικουσιν οὐτε κολαζουσιν . ὡρα βʹ * ἐν ᾑ ὑμνουσιν οἱ ἰχθυες |
θησονται περι ἀστυ μαχην ἑλικωπες Ἀχαιοι . ἀσχαλοωσι γαρ οἱδε καθημενοι , οὐδε δυνανται ἰσχειν ἐσσυμενους πολεμου βασιληες Ἀχαιων . | ||
ἐπει φιλον ὠλες ' ἀκοιτην . ἀλλ ' ἀκεων δαινυσθε καθημενοι , ἠε θυραζε κλαιετον ἐξελθοντε κατ ' αὐτοθι τοξα |
. Ταν χειρα ποτιφεροντα ταν τυχαν καλειν : ὡς δεον ἐπικαλεισθαι τους θεους μετα του ἐγχειρειν τι και πραττειν , | ||
κακοπαθουσων . διο και τας ἐν τοις τοιουτοις κινδυνευουσας γυναικας ἐπικαλεισθαι μαλιστα την θεον ταυτην . Ἀρτεμιν δε φασιν εὑρειν |
ὡσπερ νηπιοι παιδες , οὐποτε ἐπιλειποντος γαλακτος ἀει σφισι θηλης ἐγκειμενης . σχεδον γαρ ἀν ταυτην δικαιοτερον λεγοιμεν πρωτην τροφην | ||
και καπνι - σθηναι δια το μη σηψιν τινα ὑπομειναι ἐγκειμενης αὐτῳ της ὑγροτητος : ἠ ἀντι του καυσαι : |
Λιθος ὁ αἱματιτης , ἀπ ' αὐτης της χροιας οὑτως ὠνομασμενος , αἱματωδης γαρ ἐστι την μορφην . Αλλα και | ||
Κιρραιον ὠνομασμενον πεδιον και λιμην ὁ νυν ἐξαγιστος και ἐπαρατος ὠνομασμενος . Ταυτην ποτε την χωραν κατῳκησαν Κιρραιοι και Κραγαλιδαι |
γενησεσθαι , ὁρων της ἁπασης οἰκουμενης και της ἠδη βεβαιως ἐχομενης μικρον μερος το νυν ὑπ ' ἀνοιας ἀνθεστηκος , | ||
ἡμερων ἠν ἑκαστῳ τροφη , ὡστε δι ' ἐρημου της ἐχομενης ἰοντες ὁσωνπερ ἐν ἀστεσιν ἀπολαυειν εἰχον . Φρουριον ἑτερον |
: τοις γαρ ποιηταις και τας κωμας λεγουσι πολεις οὐ προσεκτεον , ὡς παρ ' Εὐριπιδῃ ἐν Ἰξιωνι Εὐβοι ' | ||
ἀπο των μηνιαιων τοπων κατα ζῳδιον ἡμερας δυο τριτον . προσεκτεον δε και ταις ἐπεμβασεσι ταις προς τους των χρονων |
αὐτου τας νησους αἰτει και λαμβανει συνθεμενος δη και δασμον ἐτησιον ὑπερ τουτων ἀποφερειν τῳ βασιλει τρισχιλιους χρυσινους συμπαροντος γε | ||
τυχειν ὁμηρους τε δοντες και πιστα ἠ μην δασμον τε ἐτησιον ἀποφερειν τῳ βασιλει παιδας τε ῥητους και βοσκηματων ἀγελας |
ὡς προειρηται , το ἐμβρυον . Μετα δε την ἐμβρυοτομιαν συντιθεναι χρη τα μελη παντα του ἐμβρυου και ἐπισκεπτεσθαι ἀκριβως | ||
ἡμιν καθεστηκε ῥᾳδιον , τα καθ ' ἑκαστα των οὐρων συντιθεναι τῳ τε μακρους ἀποτιννυειν [ φευγειν ] ἐθελειν λογους |
και ἀκακος , ὁ δε Κλεισθενης δολιος . Και ποτε πυνθανομενου τι χρη ποιειν , αὐτος μεν εἰπεν οὐδ ' | ||
καταριθμειται . . . . λεγεται δη προς τινος Ἀναχαρσιδος πυνθανομενου εἰ τις αὐτου σοφωτερος εἰη , την Πυθιαν εἰπειν |
, ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν το ὑψωμα της ῥινος ἐπιδεσεως χρῃζει . ῥιν . Θεντες την ἀρχην ἐπι ἰνιον | ||
ἀνευ ἐπιδεσμων , οὐ μονον ὁτι βαρυνεται πιλουμενων ὑπο της ἐπιδεσεως των ἐπιτιθεμενων αὐτοις , ἀλλα και διοτι περαιτερω του |
ἀκρασιην , οἱ δε ἐς ἀργιην και ῥᾳθυμιην . Τας ἀναξιους οὐν και δυστηνους ψυχας ὁρευντες και τοσαυτας , πως | ||
, οἰμαι , γνωρισμα ἠν , και δια τουτο τους ἀναξιους του γενους παραιτεισθαι συγκεχωρηται τοις ὁτε ἠγνοουν ἀναθρεψαμενοις . |
τερψιν θεατρικωτεραν . των δε μετα ταυτα βασιλεων και των ἀξιωματων το μεγιστον αὐτῳ προσθεντων , οὐκ ἐδεξατο φησας τον | ||
περι των φαντασιων τοπον και των ἐκ τουτων ὑφισταμενων λεκτων ἀξιωματων και αὐτοτελων και κατηγορηματων και των ὁμοιων ὀρθων και |
και εὐμενεις πεμπουσι σε και ἐν ἱεροις δηλον και ἐν οὐρανιοις σημειοις : γιγνωσκεις δε και αὐτος . ἐγω γαρ | ||
, οὑτως ἡμεις ἀναβλεψαντες μονον εὐθυς ἐπιβαλλομεν την ὀψιν τοις οὐρανιοις . ἀλλα και δι ' ὡν σωματων διακλωμενας τε |
και πυριαν ξηραν προσαγειν ἐπιτιθεναι τε το αὐτο σπληνιον και ἐπιδεσει τῃ αὐτῃ χρησθαι : εἰωθε δε δια της εἰρημενης | ||
' ἐπι ἰνιον , ἀπο ἰνιου μετωπιαια . ταυτῃ τῃ ἐπιδεσει ἐνιοι δι ' εὐπρεπειαν και στεφανιαιαν προστιθεασιν , αὑτη |
: δηλον δε ἐκ του την βραχειαν ἠ διπλου συμφωνου παρατεθεντος ἠ ἑνος φωνηεντος γενεσθαι μακραν . ἐτι των συλλαβων | ||
το καλλιον , ὡς ἀπο τινος συγκρισεως και το λευκον παρατεθεντος αὐτῳ του μελανος λευκοτερον φαινε - ται . λεγει |
του ὁριστου . το δε τι ἐστιν ἁπαν καθολου και κατηγορικον : οἱ γαρ κυριως ὁροι κατηγορικοι ἁπαντες , οἱ | ||
μεν ψευδος περαινοντες συλλογιζονται . ὁτι ὁ Ἀριστοτελης τον μεν κατηγορικον και συλλογισμον ἁπλως καλει , τον δ ' ὑποθετικον |
ἐμε δε ἐκ των αὐτων εὐφραινων : ὡς ἐμοι τουτο ἀκουσματων ἡδιστον , ὁταν ἠ σε τις ἠ τον σε | ||
νομιζομεν ἀμυθητων μυριαδων ἀνα πασαν ἡμεραν πληρουσθαι ; οἱ γαρ ἀκουσματων και θεαματων ἡττους και ὠτα και ὀφθαλμους χωρις ἡνιων |
το Ε παλιν του δια μεσων των ζῳδιων κεντρον ὁμαλως ἀποτελουμενων ἐπι της ἡμερησιας ὡσαυτως φημι παροδου την μεν δια | ||
κατα την γενομενην ὑπ ' αὐτου διορθωσιν , μηνων μεν ἀποτελουμενων ͵δσξζ ἀνωμαλιας δε κυκλων συναγομενων ͵δφοβ και μοιρων τνθ |
κερατοειδης και μετα τουτον ὁ ἐπιπεφυκως , ὁς ἐκ του περικρανιου ὑμενος ἐχει την γενεσιν . τα δε ὑγρα και | ||
της φλεγμονης , εὐ ἀν ἐχοι : πυωθεντος δε του περικρανιου ὑμενος και ἀποσταντων των σωματων , οὐ μονον το |
κυων ὡσαυτως : ἐπι δεξιον δε χειμωνα . Τεττιγες πολλοι γινομενοι νοσωδες το ἐτος σημαινουσι . Λυχνος χειμωνος καιομενος ἡσυχαιος | ||
τους θυρεους εἰς ὑψος ἀνατεινοντες , ἐπειτα γυροι και βραχεις γινομενοι , τας μεν ἐκεινων πληγας ὑπερπετεις γινομενας ἀπρακτους και |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
παρελθων ἐς μεσον δειξαιμι τον λογον , ἐς δεον οὑτως ἀποβησεσθαι μοι τα της εὐχης . Αὐτοι τε οὐν ἠδη | ||
, ἀντοιηθῃ , κατα την ποτερου δοξαν φωμεν το μελλον ἀποβησεσθαι , ἠ κατα την ἀμφοτερων , και τῳ μεν |
, ἀνδρες καλοι κἀγαθοι , ἀλλ ' ὁμως ἀγωνιωντες και ἀπορουμενοι φανεροι παντες ἠσαν . κἀγω τα τε ἱματια ἀπερριπτουν | ||
δε τουτων Θηβαιοι καμνοντες τῳ προς Φωκεις πολεμῳ και χρηματων ἀπορουμενοι πρεσβεις ἐξεπεμψαν προς τον των Περσων βασιλεα , παρακαλουντες |
ταυτα μεν δη συνεθεντο παρα τον Ἰλισσον , οὑ τον καθαρμον τελουσι τοις ἐλαττοσι μυστηριοις , Ἱππαρχου και Μνησιδημου στρατηγων | ||
παντες αὐτους ἐξεκηρυξαν , Μαντινεις δε μετα την ἀπαλλαγην αὐτων καθαρμον της πολεως ἐποιησαντο σφαγια περιαγαγοντες κυκλῳ της χωρας ἁπασης |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
του δε συνηχθαι και συνεσφιγχθαι ὀρθον και βιον και λογον ἐργαζομενου . τον ἀθεον οὐν και ἀσεβη Καιν δεοντως καταραται | ||
του ἐκδιδοντος ἐργον ὁτιουν το ἐργοδοτειν , ἐπι δε του ἐργαζομενου το ἐργολαβειν . εἰ δε Λυσιου ὁ κατ ' |
τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
ἀναδῳ τα βραβεια ταξει τῃ βελτιονι , την ἐναντιαν εἰσαπαν καθελων . ἐμφαινεται δ ' ἐτι και τοιουτον εἰδωλον , | ||
τους βαρβαρους μετα μονων των πολιτων και το Περσων φρονημα καθελων , ὁ προτερον εἰχον ὡς ἁπαντων ἀνθρωπων κρειττους ὀντες |
νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
μεγεθος , το δε ἰσακις πολλαπλασιον ἐπι μονου λεγεται του πολλαπλασιου λογου , ὡς ἐστιν εἰπειν , ὁτι παν πολλαπλασιον | ||
δε τουτου ἡ μονας ὑπολογον ἑαυτην προς παντας λογους του πολλαπλασιου παρεχουσα . οὐδεν δε ἡττον και αἱ ἐν τοις |
ἐφ ' ὡν ἀληθους οὐσης της Δ της ἐκ μεταθεσεως ἀποφασεως οὐκ ἠν ἀληθης ἡ ἁπλη καταφασις , ἐπι τουτων | ||
κατα την ἁπλοτητα την προς το στερεον σημαινῃ δια της ἀποφασεως ἠ της ἰσοδυναμουσης τῃ ἀποφασει προσθηκης , την δε |
ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
. το γαρ του σωματος καλλος αὐτης προς τα του λειμωνος ἠριζεν ἀνθη . ναρκισσου μεν το προσωπον ἐστιλβε χροιαν | ||
γης ἐστι κοσμος , φυτων ἀγλαϊσμα , ὀφθαλμος ἀνθεων , λειμωνος ἐρυθημα , καλλος ἀστραπτον : ἐρωτος πνεει , Ἀφροδιτην |
αὐτων ἀκολασιαν και πονηριαν , μηδε μαντεων μαντευομενων μηδε ἱερεων καθαιροντων . εἰς δε τας πολεις συνελθοντας , ὁπως ὑπο | ||
ἐν ᾡ δη καιρῳ και κρισις γινεται . των δε καθαιροντων φαρμακων κακουντων το στομα της γαστρος , ἡ μιξις |
πανταχῃ των σινδονων ἀπορρητα διαγραμματα , και περι αὐτα καθεωρατο φασματων εἰδη θεοπρεπη ἐπιδεικνυντων την ψυχην ἐναργως , ποιοις ἀρα | ||
] ἑκαστα [ ε ? ! ! ! των ] φασματων [ ] και [ ] [ ! ] ν |
ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
πραξεις προεχομενος ἐμου πλεον ἐχειν ἀξιοι : ποτερον ἐτη πλειω στρατευσαμενος ἠ μαχας πλειους ἀγωνισαμενος ἠ τραυματα πλειω λαβων ἠ | ||
, ἁτε των μεν συστρατιωτης γενομενος , ἐπι δε τους στρατευσαμενος , ὁς αὐτα ταυτα φησι περι Ἑκτορος . Διδαχη |
της ἀρετης το ἀμετρον . Δοξα δε νουσου γινεται το ὑπερβαλλον δια την των κρινοντων ἀπαιδευσιην : δοκιμαζει δε ἑκαστος | ||
. δοθεν γαρ το ΑΒ παρα δοθεισαν την ΑΓ παραβεβλησθω ὑπερβαλλον εἰδει δεδομενῳ τῳ ΓΒ : λεγω , ὁτι δοθεισα |
ἐπετιθεντο τοις εἰς την χωραν κατιουσιν ἐκ των ἐρυματων λῃστηρια καταστησαμενοι , και πολλα τους γεωργους ἐβλαπτον . ὑπερ ὡν | ||
. Καταλαβοντες δε της Αἰθιοπιας τα ἀκρα , και ἀντρα καταστησαμενοι διεγνωσαν τους παριοντας λῃστευειν . Ὁ δε Ἁβροκομης ὡς |
Δελφοις ἐστιν ἡ δεκατη της ἀγρας . ἐφεξης δε Τεγεατων ἀναθηματα ἀπο Λακεδαιμονιων Ἀπολλων ἐστι και Νικη και οἱ ἐπιχωριοι | ||
ὁτι δη ἐπιτηρων ἐκλεπτε βιαιως τας ἐνδοξους θυσιας και τα ἀναθηματα , ἁπερ ἀν ἐφερε τις ἐν Πυθιᾳ , ἐν |
τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
, και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
φαρμακῳ ἐπι ἡμεραϲ β , ϲυϲχοντα δε αὐτο τῃ τριτῃ ἀποπλυνειν τε και ξηραναντα ἀλειφειν μυρϲινῳ . τουτο ἁπαλην και | ||
πλην εἰποτε δεοι ῥυπον ἀποϲμηχειν ἀφρονιτρῳ και μελιτι και οὑτωϲ ἀποπλυνειν μονην την κεφαλην τῳ θερμῳ , μη βαπτειν δε |
καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
ποιησας ἐκει τετρακιονιον ἐν ὑψει ἐστησεν αὐτην την Τυχην , καταστησας ἐμπροσθεν αὐτης βωμον ὑψηλον : ἡντινα στηλην της Τυχης | ||
δια κηδους ἑαυτῳ ᾠκειωσατο , δομεστικον των Σχολων της ἀνατολης καταστησας , αὐτοκρατορα στρατηγον του κατα Τουρκων πολεμου τουτον ἐκπεπομφεν |
ἑν μεστον , τοις μεν παιδιοις μικρον , τοις δε τελειοις μεγα . και μεντοι και το σωματωδες της σκιλλης | ||
τ ' ὀμβρωι τε και αἰθερι παμφανοωντι , Κυπριδος ὁρμισθεισα τελειοις ἐν λιμενεσσιν , εἰτ ' ὀλιγον μειζων εἰτε πλεονεσσιν |
περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
ΗΘΚ , ὡν αἱ δυο της λοιπης μειζονες ἐστωσαν παντῃ μεταλαμβανομεναι , ἐτι δε αἱ τρεις τεσσαρων ὀρθων ἐλασσονες : | ||
γαρ τριγωνου αἱ δυο πλευραι της λοιπης μειζονες εἰσι παντη μεταλαμβανομεναι . πως μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως |
ἀπεφυγεν , ἀπελυσατο τας αἰτιας : κἀκεινος μεν ἀπεφηνεν ὑπαιτιον ὑποδικον ὑπευθυνον , ἐνοχον ὑποχον , ἠδικηκοτα , κεκακουργηκοτα , | ||
εἰ ἐπι ταυτῃ γε κριθησομαι τῃ διαβολῃ , διδωμι ἐμαυτον ὑποδικον τοις δημοταις , και μηδεν ἐστω το κωλυον γραφεσθαι |
ἡσσον συμφερουσι , και προσθετα δε προστιθεναι τῃ ὑστερᾳ των θερμαινοντων : τα δε προσθετα ἐστω δια σμυρνης και πηγανου | ||
εἰσι δυναμεως , και κεισθωσαν ἐν τῃ τριτῃ ταξει των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων . ἐστι δε τῃ γευσει θερμοτερος |
της κατατασιος ἐπιδεοι τις , οὐκ ἀν δυναιτο κρατεειν ἡ ἐπιδεσις , ὡστε διεσταναι , ἀλλα συνελθοι ἀν προς ἀλληλα | ||
μοριον . και ποθεν δηλον , ὁτι καλη ἐστιν ἡ ἐπιδεσις ; ἐαν ὁ ἀρρωστος σοι λεγει μαλλον τυχον σημερον |
ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
πνευματος οὐ δυνανται αὐξεσθαι , ἐν μεν τοις ψυχροτεροις των κλιματων , πυκνουμενων των ἐν ταις βοταναις πορων , οὐκ | ||
μεν γεννηθεις της ἀνω τυχης ἐστι , κυριευσει πολεων και κλιματων και πληθυνθησεται το ὑπηκοον αὐτου και ληψεται γυναικα περιφανη |
δε ἐπι Λυκιας τε και Παμφυλιας ᾐει , ὡς της παραλιου κρατησας ἀχρειον καταστησαι τοις πολεμιοις το ναυτικον . και | ||
δυσμων κλιματα παρατεινοντα , οἱ δε λοιποι τα ἀπο της παραλιου και της Παμφυλιας και την Ἀσιαν και την Ἑλλαδα |
τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
Ζωσιμος κλαυδιανα πεταλα καλει , τῃ βιᾳ του πυρος ἀφυως καιομενα ἐκκαπνιζονται . Μαθοις ἀν , ὠ φιλε των Μουσων | ||
ταχους . τοτε μεν οὐν οἱ ὑπατοι σβεσαντες τα ἐτι καιομενα και του χωριου φυλακην καταλιποντες ἀπῃεσαν εἰς την πολιν |
την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
τα ἀντικειμενα φασκοντας ἐν τοις γενητοις εἰναι . μεταβολης δε ἀναιρουμενης οὐδ ' ἀν γενεσις οὐδ ' ἀν γενητον τι | ||
φυτου πως δυναται εἰναι ἡ ἐλαια ; της δε ἐλαιας ἀναιρουμενης οὐκ ἀναιρειται το καθολου φυτον , εἰσι γαρ ἀλλα |
κλιμακων την ἀνοδον ποιουμενοι . ἀνερριχατο : το προς τοιχους ἀναβαινειν χερσι και ποσιν ἀναρριχασθαι φασιν . γινεται δε ἐκ | ||
το κεφαλαιον των ἐμων κακων : πρωτον μεν ὑψηλον ὀρος ἀναβαινειν ἐδει , ὀρθην δεινως ὁδον , εἰτα και ἀνυποδητος |
το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
ἐπει εἰ τουτο ὑποθωμεθα , πρωτον μεν ὑποστασιν και ὑπαρξιν παρεξομεν τῳ μη ὀντι , ὁπερ οὐχ οἱον τε , | ||
ἀρχομεν , ἠ ἀδικουμενοι νυν ἐπεξερχομεθα , λογων μηκος ἀπιστον παρεξομεν : τουτο δε ἐστιν ὁμολογουντος την ἐπι τους μηδεν |
συγκεισθαι τα συστηματα ἐκ των διαστηματων : οὐδεν γαρ κωλυει συμφωνουντων των φθογγων κατα τους εἰρημενους ἀριθμους ἐκμελως τα συστηματα | ||
εἰπωμεν . αἱρεσις ἐστι ἀνδρων ἀστειων δοξα προς μεν ἑαυτους συμφωνουντων προς δε ἀλλους διαφωνουντων . και καλως εἰπεν ἀνδρων |
αἰγας . Ἐτι λεγουσης αὐτης και του Διονυσοφανους τα γνωρισματα φιλουντος και ὑπο περιττης ἡδονης δακρυον - τος ὁ Ἀστυλος | ||
. φιλιας δε της σης ἐπιθυμησας δι ' ἐμου του φιλουντος ἀμφω τουθ ' αὑτῳ γενεσθαι βουληθεις ἐρχεται μετα γραμματων |
ᾠκουν , εἰ μη κακως Ὁμηρος ἠκουσεν ; ἀλλα γυναικες κοιναι ταυτα ἐπηναγκαζον ; ἀλλ ' ἡ χιλιετης πορεια χειρον | ||
' ἐοντων εὐ τε παθειν και ἀκουσαι φιλοις ἐξαρκεων . κοιναι γαρ ἐρχοντ ' ἐλπιδες πολυπονων ἀνδρων . ἐγω δ |
λειμων ἀμαραντος και ἀνθος ἀθανατον , ἁτε μονης της ὀψεως ἐφαπτομενης και δρεπομενης το ἡδυ των βλεπομενων . Τα δη | ||
δε ἑκτου σελιδιου και της κινησεως του ἐπικυκλου δια της ἐφαπτομενης εὐθειας , ἑτεροι με . και ὁμοιως του γʹ |
ὡς φυλαξοντα τους ἀλλους . και παλιν ἐν τῳ της παραπρεσβειας , ἐπειδη δε ἡκεν ἡ ἐκκλησια , παρελθων Αἰσχινης | ||
ἐπιχωριοςεἰρησεται γαροὐδ ' ἐγγενης ἡμιν “ . και Δημοσθενης περι παραπρεσβειας ” που δε ἁλες ; που τραπεζαι ; . |
γε μην δεομενου ἐπι μηκιστον τριχων ἀποριας των ἐπι του γενειου , αἱμα ἐπιχρισθεν θυννου ἀωρολειον το μειρακιον ἀπεργαζεται . | ||
λιαν λυπηρως και γοερως τιλλω και κοπτω τας τριχας του γενειου μου . ἀπριγδα : τουτο ἐπιφωνημα και ἐπιφθεγμα ἐπι |
Φρυνης , και μαλιστα μεν , εἰπερ οἱον τε , σωφρονειν , εἰ δε σοι ποθος ὡραιας ἐστι γυναικος , | ||
σε μηδε την ἀρχην ἁμαρτανειν ἐρασθεισαν . και εἰ το σωφρονειν σοι δεδοκται , ἐδει μηδ ' ὁλως ἁλωναι τῳ |
διαρπαζειν . ἀρ ' οὐχ οὑτος ὁ λογος ὁ των φασκοντων παραιτητους εἰναι θεους ; Οὑτος μεν οὐν . Τισιν | ||
ψευδως συκοφαντουντων ἡμας , τους θεοσεβεις και χριστιανους καλουμενους , φασκοντων ὡς κοινας ἁπαντων οὐσας τας γυναικας ἡμων και ἀδιαφορῳ |
γυναικα Τιμοδημῳ τῳ νυν ἐτ ' ὀντι και ζωντι , γενομενῳ ποθ ' αὑτου . και οὐ μονον ἐνθαδε ταυτα | ||
κομιζων , οὐ πανυ δαψιλες το δειπνον ἀλεκτρυονι ἀθλητῃ ποτε γενομενῳ και Ὀλυμπια οὐκ ἀφανως ἀγωνισαμενῳ . Ἐπει δε δειπνησας |
γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
παιδιον ἀρχηται κινεεσθαι , οἱ περιισχοντες αὐτο , ἁτε ἡσσονως ἐχομενοι των μητρεων ἠ ὡς δει , οἱα λειων ἐουσεων | ||
ξυμμαχοι , ὡν ἡγειτο Ἐριγυϊος ὁ Λαριχου : τουτων δε ἐχομενοι ὡς ἐπι το εὐωνυμον κερας οἱ Θεσσαλοι ἱππεις , |
οἱ ἐπα [ γμενοι ] αὐτο διαστρεφωσιν ] ἠ μη δεξαμενοι ] [ ] ὀρθως ἠ μη μνημονευσαντες ] ἐτι | ||
τα ἀγαθα ἀθροα ἠκρατισμενοι και τας προποσεις παρα τελειας ἀρετης δεξαμενοι , οἱ δε την ἀπο οἰνου μεθυοντες μεθην ἀγευστοι |
τε εἰσι και δραστηριοι , οἱ δε βραδειας και ἀναβεβλημενας ἀνειμενοι τε και ἡσυχαστικοι : ἐτι δε οἱ μεν στρογγυλοι | ||
μεν γαρ στερεοι τε εἰσι και ἀρρενες , οἱ δε ἀνειμενοι και θηλυτεροι : και τουτων ἑτεροι μεταξυ , μεμιγμενοι |
τοις οἰκουσι πλησιον της θαλασσης και τοις οἰκουσι ἐν τοις ὀρεινοις και βαθεσι τοποις , ἐν χωρῳ πορρωθεν οὐσι του | ||
και προς τον τοπον τας ἀποστασεις : ἐν γαρ τοις ὀρεινοις ἐλαττους ἠ ἐν τοις πεδεινοις . Μεγιστον δε ὡς |
: και δη κομισθεντος ἐριφου ἡδε ἐγκρατως ἐσχε , δεομενη ἀποσιτος εἰναι δια πλησμονην : ἐδρασε δε και τῃ δευτερᾳ | ||
λυμαινηται τις . ἐτυχε δε ἀρα τριτην ἐχων ὁ κυων ἀποσιτος την ἡμεραν ἐπι τῃ φιλοπονῳ και καρτερωτατῃ φρουρᾳ . |
προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
, ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
παντα δρομεα , οὐδε τον παλαιοντα παλαιστην , ἀλλα της τελειοτερας του πραγματος ἑξεως ταυτα ὀνοματα . μεσος τοινυν Πλατωνος | ||
την της ὑποδοχης της ἑξεως προκοπην δεξαμενα , εἰτα της τελειοτερας μεθεξεως εὐμοιρησαντα , του μεν μετεχομενου μενοντος , του |
γινωσκε , μηδαμως μεγα ἀπο γαρ ἀμφοτερων : των δυο στρατευματων . ἀποριαν παρειχεν : τοις δυσι στρατευμασιν . οἱ | ||
Ἀντιοχῳ τῳ Σελευκου και Ἀντιγονῳ τῳ Δημητριου , μεγαλων ἑκατερωθεν στρατευματων ἀντιπαραταττομενων , κινειται ὁ πολεμος και χρονον συχνον κατετριψε |