ποιμενικην ῥαβδον . και τουτο δε δια το σκληρον και ἀγριον του ἀνδρος . την φορεεσκεν : ἡντινα ἐβασταζεν ἐκ | ||
. ἐνθα και δεος . Ὀρεστης δια το θηριωδες και ἀγριον και ὀρεινον . Ἀγαμεμνων . ἀγαστος κατα την ὑπομονην |
μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
εἰ δουλευειν τοις ἰδιοις ἐκγονοις δυσανασχετουμεν , ἀλλ ' οἱ καταλυσαντες αὐτας ἀρχηθεν και ἐργῳ ἐπιχειρησαντες ἀθεμιτῳ κρειττω ποιησαι του | ||
θʹ . την δε της διαιτης της τοιαυτης σκληροτητα ὑστερον καταλυσαντες οἱ Λακωνες ἐξωκειλαν εἰς τρυφην . Φυλαρχος γουν ἐν |
. ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
. προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
οὐδε λογον ἐκριθην ἀτοπον , πικρον αὐτᾳ , τουτεστιν οὐδε σκαιον λογον ἀπεκριναμην αὐτῃ , οὐτε των προς το λυπηρον | ||
ὀρθῳ λογῳ , δι ' ὁν ἡμερωσθαι σε δει μηδεν σκαιον τῃ διανοιᾳ παραδεχομενον . τι δ ' ἀν εἰη |
: το γαρ ὁμοιον ὁμοιῳ ὁμοιον και το ἀνομοιον ἀνομοιῳ ἀνομοιον λεγεται . τεταρτη αἰτια , ὁτι και αὐτας τας | ||
και ὁμοιον και ἰσον ὑπο την ἑναδα , το δε ἀνομοιον και ἀνισον και ἑτερον ὑπο το πληθος . ταυτα |
γαρ κατα Φιλιππου λεγειν ἀναγκαζεται πως τῳ βουληματι αὐτου ἀκων συνηγορειν και πειθειν την πολιν εἰρηνην ἀγειν , αὐτος εἰωθως | ||
. ἠ που . ἰσως , σχεδον . ὑπερδικειν . συνηγορειν , και ὑπερδικοι οἱ συνηγοροι . θραττον . ταραττον |
] . καθωπλισμενη δε πλαττεται και οὑτως ἱστορουσιν αὐτην γεγονεναι παρισταντες ὁτι αὐταρκως προς τας μεγιστας και δυσφορωτατους πραξεις παρασκευαζεται | ||
Δημητρι πανυ οἰκειως , το πολυγονον και εὐσυλληπτον και τελεσφορον παρισταντες . ἀνατιθεασι δ ' αὐτῃ και τας μηκωνας κατα |
δικτατωρ ἀποδεικνυται των ὑπατων ὁ νεωτερος Αὐλος Ποστομιος ὑπο του συναρχοντος Οὐεργινιου : ἱππαρχην δ ' αὐτος ἑαυτῳ προσειλετο κατα | ||
συνεκαλει την βουλην και τους δημαρχους πολλα ἐπαινεσας και του συναρχοντος δεηθεις μη ἀντιπραττειν τῃ σωτηριᾳ της πολεως ἐκαλει τους |
ἀγαν εἰρεσιᾳ ἐκ της δινης ἐξελαθεισαν ἐς εὐθυ του πλου καταστηναι . . . . ἐνδοσιμον : Ἀρριανος : οἱ | ||
Πλειαδα και τροπας και ἰσημεριας και Κυνα : πριν γαρ καταστηναι καλως , κινειν οὐ συμφερει . ἐν δε ταις |
προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
τριτον τουτων ὑπολογιστεον ὑπερ της ἀνωμαλιας του πλου , ὡς καταλειπεσθαι και την τουτων των μεσημβρινων διαστασιν σταδιων ὀκτακισχιλιων ἑξακοσιων | ||
. νδʹ . Του ὀμματος παραφερομενου τα πορρω των ὁρωμενων καταλειπεσθαι δοξει . ἐστω γαρ ὀμμα το Β , ἀφ |
ὀντι Ἀκαμαντι , και μεχρι μεν τινος ὑπ ' αἰδους κατεχεσθαι , ὑστερον δε νικωμενην ὑπο του παθους ἀνακοινωσασθαι Περσεως | ||
κατεσταθη , ὁτι ἐπιτηδειον αὐτῳ ἐφανη το χωριον ἐς το κατεχεσθαι τα κυκλῳ ἐθνη φυλαττομενα . Ἐνθεν δε ἀναλαβων τους |
ζηλου μαλλον ἠ φοβου γεμειν αὐτοις τα Καρχηδονιων , πολεως δυσμενους τοσησδε και γειτονος εὐχερως οὑτως αὐξανομενης . και ὁ | ||
δοξαν ἀντι του ζην ἀσφαλως ᾑρητο κατα την αὐτου του δυσμενους μαρτυριαν και παν ὁπερ ἠθελε μερος ἡ τυχη του |
, . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
: γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | ||
τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου |
ἰσοπληθη . μειζων δε ἡ ΑΒΓΔ πυραμις των ἐν αὐτῃ πρισματων παντων . μειζον ἀρα και το Ω στερεον των | ||
πρισματα ἰσουψη τῳ κυλινδρῳ : και ἑκαστον ἀρα των ἀνασταθεντων πρισματων μειζον ἐστιν ἠ το ἡμισυ μερος του καθ ' |
ἀλλοτε μεν πολυκοιτους , πολλακις δε μηδε ἀφροδισιαζοντας ἀλλα μονον ἡδομενους . τετραγωνοι δε πολλῳ χειρονες : τα μεν γαρ | ||
ἐν ταις πολιτειαις κολασεων φανερον : τους γαρ τοις πονηροις ἡδομενους λυπουντες οἱ νομοθεται πειθουσι τα μεν φαυλα μισειν , |
: της γαρ ἀδικιας ἀκουσιου οὐσης πολυ μαλλον το ἀδικειν ἀκουσιον ἀν εἰη , ὁσῳ και μειζον κακον ἀν τυγχανοι | ||
το δ ' ἀκουσιον : και ἑκουσιον μεν ἁδονα , ἀκουσιον δε λυπα . ταὐτα δε ταυτα και ἐπιτεινοντι και |
Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
. Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
του ἀνιμησαντος ἀποχωρειν ταυτα και ἀπ ' ἀλληλων κρινεσθαι . παρελθειν μεν δη ἐς την Κισσιαν και αὐτος ὡμολογηκεν ἐν | ||
πεπιστευται ὑπο πολλων και ἐν γραφαις ἀξιοχρεοις φερεται , μη παρελθειν . λεγεται δη τισιν , ὡς ἀδηλου πασιν οὐσης |
τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
θεου , την μεν ἐξ ἑαυτης βλαβεραν και ἐπιληπτον και καταρατον , την δε ὠφελιμον και ἐπαινετην , και ἐχουσαν | ||
ἐασατε συντακτεον . . . . προστροπαιον ] μιαρον , καταρατον . . μετακαλει ] ἀντι του μεταγει . . |
, ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
. ἰδιαν γαρ ἀρχην της ἀναγνωσεως ληψεται το μελος και καταμηνυει , ὡς ἐν κρουσει την χρησιν ἐχει , και | ||
δε πολλων λυτρων , ἡ γυνη τῃ ὑστεραιᾳ τῳ Κελτῳ καταμηνυει το πληθος του χρυσου και παρεκελευετο κτειναι τον Ξανθον |
πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
, ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
τοις ἡρωσι : Δια το ὀνομα φησιν αὐτον τοις ἡρωσι συνδιαγειν . ] ξυνεισι πλην της ἑσπερας : Ἀντι του | ||
βουλεσθαι και ἑαυτους ζην και τους ἑαυτων φιλους και ἑαυτοις συνδιαγειν και τοις φιλοις . οὐ μην ἀληθες ἐστι τουτο |
πολλη παρισταται ἀμηχανια , ποτερα χρη τῳ θεσφατῳ πειθομενους αὐτου κατοικειν , ἐνθα λυπηρον εἰσαει βιον τριψουσιν οὐδενος χρηστου ἀπολαυοντες | ||
βαθος μεγιστον των κατα την Ἰνδικην , περαν δε τουτου κατοικειν το τε των Ταβραισιων και Γανδαριδων ἐθνος , τουτων |
Ὁ κατα ἀμφισβητησιν ἐχει ὁρισμον μεν του αὐτου πραγματος : ἀναιρεσιν δε του ἐναντιου καθ ' ἑκαστον κεφαλαιον : ἡ | ||
ὁθεν και οἱ μεχρι τελευτης ἀριστευοντες και ὑπερ πατριδος εἰς ἀναιρεσιν αὑτους ἐπιδιδοντες δια ταυτην ἰσως την αἰτιαν ἐπανδρως ἀγωνιζονται |
ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
, ἐπιφορα δε [ συμπερασμα ] το ἐκ των λημματων κατασκευαζομενον ἀξιωμα . οἱον ἐν τουτῳ τῳ λογῳ εἰ ἡμερα | ||
. εὑρειν δ ' αὐτον και το ἐκ της κριθης κατασκευαζομενον πομα , το προσαγορευομενον μεν ὑπ ' ἐνιων ζυθος |
ναρθηκες : ἀναγκαιον δε και ἀνισους αὐτους εἰναι ἀλληλοισιν , παραλλασσειν δε παρ ' ἀλληλους , ᾑ ἀν ξυμφερῃ , | ||
προς τους συμποτας ὁμιλιαν γλυκεια ἐστιν , ὡστε τα κηρια παραλλασσειν και παραπορευεσθαι τῃ γλυκυτητι των φρενων : ἀντι του |
φησιν ἀν μεν στρατευσωμαι , ἀπηλλαγην παντων των κακων . στρατευεται , πασχει ὁσα μαστιγιας και οὐδεν ἡττον δευτεραν αἰτει | ||
μηδενος λογου ἀξιων . Γυνη στρατηγει , και , Γυνη στρατευεται : ἐπι των δειλων . Γυμνος ὡς ἐκ μητρας |
διδασκαλιας , ὡσπερ τῳ τελειῳ γραμματικῳ ἠ μουσικῳ οὐδενος δει παραγγελματος των εἰς τας τεχνας , τῳ δε σφαλλομενῳ περι | ||
. αὐτοκελευστος : Ἀρριανος : κροτος τε ἀθροος οὐκ ἐκ παραγγελματος ἀλλ ' αὐτοκελευστος ὡρμηθη . . . . παραγγελμα |
τοις τι δεομενοις ἀποδοσθαι , τοις δε ἀντι αὐ ἀργυριου διαλλαττειν ὁσοι τι δεονται πριασθαι . Αὑτη ἀρα , ἠν | ||
Ἡσιοδος της αὐτης ἐχεσθαι γνωμης Ὁμηρῳ και τοις ῥημασι μονοις διαλλαττειν ἐν τοισδε τοις ἐπεσι Κεινος μεν παναριστος ὁς αὑτῳ |
και πρεποντα νουν ἐσχηκως , ἀποδιδρασκει μεν το εὐτελες και ποιμενικον και σκληροβιον , και προσδραμων τῃ παιδευσει , και | ||
τας χειρας ἑαυτου κροτων και τινασσων , ἠρξατο ποιειν το ποιμενικον και ἀτακτον σχημα . ἡ δε του Ξανθου γυνη |
ἐν σκοπελῳ ἐστι σπεος ἠεροειδες , προς ζοφον εἰς Ἐρεβος τετραμμενον , ᾑ περ ἀν ὑμεις νηα παρα γλαφυρην ἰθυνετε | ||
παντων ὑποδοχαις . . Ἡ συνταξις αὑτη : και φιλοπολιν τετραμμενον και βλεποντα προς ἡσυχιαν και εἰρηνην ἐν καθαρᾳ γνωμῃ |
, ἐρω σοι : οὐ θελεις μαλλον ἀπελθων εἰς γωνιαν καταφαγειν ἐκεινο ὁ κεκλοφας ; τι δε σοι και τοις | ||
ἐνθα κατεκειτο ὁ παις . ἀμφιελιξασθαι : ἐκ του προηγουμενου καταφαγειν : οὑτω γαρ εἰπε το ἀμφελιξασθαι , ἐπει μεγαλοστομωτατον |
εἰρηται τροπον ἀπαις ἠδη παρηκμαζεν , εἰς το του Ἀπολλωνος μαντειον ἐγενετο ἐρωτησων εἰ δεοι τεκνωσασθαι . ἐξηνεγκε δε αὐτῳ | ||
ἐστι τερατοσκοπος . Ἐπιφανεις Ἀπολλων συμβουλευει Ὀρεστηι καταλιπειν μεν το μαντειον , φυγειν δε εἰς Ἀθηνας . και δευτερα δε |
πανσοφος ἡ εἰωθυια ἐστι του Σωκρατους εἰρωνεια : το γαρ λασιον και τραχυ οὐκ ἐστιν ἐπαινετον , ὡστε σκωπτει τον | ||
τοις ἰχνεσιν , ὑποτρεχει δε ἡμεριδας και της καλαμης το λασιον , ἀφανιζων το σωμα και καλυπτομενος ἐριφων μιμειται ἐπιβουλον |
φυλλα . ὁτι δε το αὐτο τουτο και περι το κιτριον ἐστι παντι δηλον . . , : κιτριον : | ||
βʹ ἑψε ἐπι ἀνθρακων ἑως ἀποβαλῃ πασαν την ὑγροτητα το κιτριον , εἰτα διηθησας το ἐλαιον τηκε ἐν αὐτῳ κηρου |
ἠτοι δια χρονου παρα φυσιν συστελλομενου , οὐκ ἐασουσιν ἐμοι δομεναι βιον ἠδε φαρετραν . μετασχηματιζουσι δε ἠτοι γενος , | ||
φωνηεν - τα , το ἑν ἀποβαλλουσιν , οἱον δουναι δομεναι , θειναι θεμεναι : εἰ εὑρεθῃ ἑν φωνηεν , |
τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
. και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
εἰ μεν παρακεκολλημενα αὐτα εὑροιμεν , ἐπι το ἐπουλουν και μαλασσειν χωρησομεν , εἰ δ ' ὁλος ὁ κολπος ἠ | ||
εἰ δε το στομιον της ὑστερας μεμυκε , τοις λιπασμασι μαλασσειν και ἀναχαλαν , ἠγουν ἐγχυματιζειν συνεχως ἐλαιῳ γλυκει τε |
οἱσπερ και οἱ γραφεις χρωνται . το ὁλον ἐν τοις μεταλλοις πλεισται και ἰδιωταται φυσεις εὑρισκονται των τοιουτων , ὡν | ||
ἀπουσιαν ἀπο του ψηγματος . Ἡ μεν οὐν προς τοις μεταλλοις ἀπωλεια των πολλων σωματων προς το ῥηθεν τελος κομιζεται |
πολει παραχωρησουσιν . ἐπειδη δε τεως τουτον ἰδειν οὐκ ἐλπιζουσι στρατευομενον , ἡμεις αὐτον ἐξαιφνης μετα των ὁπλων ἐπι τον | ||
περι των πρυτανεων , διοτι αὐτον μεν ὑπερ της πολεως στρατευομενον και πονουντα οὐ δεχονται ἐν τῳ πρυτανειῳ , τους |
Κωρυκιον , ναιουσι και ἀμφιρυτην Ἐλεουσαν . πετρας μεν κεινας τεκμαιρεται ἐγγυθι γαιης ἰδρις ἀνηρ , οἱῃσιν ὑπ ' ἀνθιαι | ||
μναται δ ' εὐπηχυν Ἀθηνην , ἠε τιν ' ἀτραπιτον τεκμαιρεται Οὐλυμπονδε , ὡς κε μετ ' ἀθανατοισιν ἀριθμιος εἰλαπιναζῃ |
ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
ἡδονης ; τις ἐπιθυμιας ἀνατροπη ; τις λυπης ἠ φοβου καταλυσις ; ποια παθων , ἁ κλονει και συγχει την | ||
οἰκητηριον , ἐνοικητηριον , καταγωγη , καταγωγιον , ὑποδοχη , καταλυσις , καταλυμα , καταλυτηριον , ξενων , αὐλη , |
περι τῃ Πελοποννησῳ . Τεως μεν δη αὐτων ἀνηρ ἀνδρι παραστας σιγῃ λογον ἐποιεετο , θωμα ποιευμενοι την Εὐρυβιαδεω ἀβουλιην | ||
ἀμφι Συλοσωντα και Πανταγνωστον τα ὁπλα ἐχοντες , ἀνηρ ἀνδρι παραστας , ἐφεξης ἁπαντας ἐκτιννυον . Πολυκρατης τους ἐν τῃ |
, τιμαν , γεραιρειν : Ξενοφων δε και ἐπιγεραιρειν το γεραιρειν ἐφη . λεγοιτο δ ' ἀν ἐπι τουτων και | ||
ἐξ ἀνθρωπων ὡς θεον τιμησουσι : ποσωι δη δικαιοτερον ζωντα γεραιρειν ἠπερ τελευτησαντα ἐς οὐδεν ὀφελος τωι τιμωμενωι . . |
του νομου , ποιας ἀν τοτε παρρησιας μετειχες και ταυτα συνηγορον ἐχειν τον νομον δοκων ; οὑτως ἐστιν , ἐνθα | ||
ἐπιτηδειος πεφηνεν εἰς το κατεργασασθαι τον ἐρωτα τῳ δεσποτῃ : συνηγορον ἐχεις το κατα γαστρος : εὑρηται πειθους ἐνεχυρον : |
οὑτως ὁ Σωγενους οἰκος ἐξ ἀμφοτερων των χειρων , και ἀριστερας και δεξιας , ἐχων τα σα τεμενη , μεσος | ||
εἰχον δ ' ὑπερ δεξιων χωριον οἱον χαλεπωτατον και ἐξ ἀριστερας ἀλλον ποταμον , εἰς ὁν ἐνεβαλλεν ὁ ὁριζων , |
αἰδεσθεις το σεμνοπρεπες και ἱερον ὑποδεχεται ἀσμενος . Ἠδη δε ἀναγομενων αἱ Διονυσου δυναμεις περιφανως διεδεικνυντο , χλωρα τε σμιλαξ | ||
και ἀσωματον . και ἐπι μεν των ὑπο διαφορους κατηγοριας ἀναγομενων και αἱ συστατικαι και αἱ διαιρετικαι παντως ἑτεραι εἰσιν |
τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
ἐν τῳ ἐθνει δυναμενους , ἐξηγριωθη τε και ἐργον ἐδρασεν ἀνοσιον . ἠν δε Τυλλος Ἀττιος ὁ τας ὀργας αὐτων | ||
καθηγνισαν , ἠ θηρες , ἠ τις πτηνος οἰωνος φερων ἀνοσιον ὀσμην ἑστιουχον ἐς πολιν . Τοιαυτα σου , λυπεις |
ἀφηκε . το γαρ ἡμων δι ' ὑμας εἰς πολεμον κατασταντων ὑμας ἀνευ της ἡμετερας γνωμης εἰρηνην ποιεισθαι πως οὐκ | ||
ἐφην ἐχειν διδοναι προϊοντος ἀναιρησει του χρονου , παντων ἀτελων κατασταντων . ἐπειτα κἀκεινο προσῃδεσαν και σφοδρα γε πεφυκος ἐν |
ἐπι της κεφαλης του Δρακοντος . δηλον οὐν ὁτι ἐκεινην ἀριστεραν λεγει . συμφωνων δε τουτοις και ἐπι της ἀνατολης | ||
ἡ δεξια πτερυξ ἐστι του Ὀρνιθος , παρα δε την ἀριστεραν πτερυγα οἱ ποδες του Ἱππου . . . Τον |
γονευς , οὑτω συμπασης της πολεως κοινους δει τους γονεας συμπαντας ἡγεισθαι , και προσηκειν τουτους οὐχ ὁπως ὡν ἡ | ||
κατελυσαν , τους ἀνα μεσον Ῥηνου και των Πυρηναιων ὀρων συμπαντας . ἀθροοι γαρ και κατα πληθος ἐμπιπτοντες ἀθροοι κατελυοντο |
, βλιμαζοντες , ἀντι του κακουντες . ἀποτιλλουσι γαρ και κατεσθιουσιν . οὑτοι δε οὐ μονον ὑμας ἑψουσιν , ἀλλα | ||
[ δαρδαπτουσιν / ] ] ⌈ κατεσθιουσι . / [ κατεσθιουσιν . ] την ψυχην ] το αἱμα . ἰστεον |
παραδοξον θεαμα των Ἑλληνικων ἀγει εἰς το θεατρον . και καθισαντες ἑωρωμεν το μεν πρωτον θηρια κατακοντιζομενα και ὑπο κυνων | ||
' ἐτι της των ἱππων χρησεως οὐσης ἀγνωστου , πρωτοι καθισαντες ἐφ ' ἱππων κατετρεχον τα πεδια λῃστευοντες , φαντασιαν |
: την αἰτιαν δε του παραδοξου συμβαλειν οὐκ ἐχω : σκοπουμενος ἀμελει και την ἀνοιαν ὀλιγων ἐν θαυματος μοιρᾳ το | ||
. Και ὁς , εἰρωνικως πανυ ἐπισχων ὡς τι μεγα σκοπουμενος , Εἰπε μοι , ἐφη , ὠ Σωκρατες , |
ῥευμα τι κατα σκελος ἠ μερη τινα του σωματος ἐσχηκοσι καταλληλος και ἀτροφοις και τοις ἐκ νοσου παρῳδηκοσιν : κεφαλῃ | ||
ἐγραψα ἠ γραψω . ἡ δη τοιαυτη συνταξις προδηλον ὁτι καταλληλος : ἡ γαρ του ἐπιρρηματος συνοδος , οὐ δεκτικη |
την εἰκονα και το πληθος των ἀκολουθων τῃ φορᾳ των καταφερομενων ὑδατων και τῃ βιᾳ της χαλαζης βαρυνομενους τε και | ||
ὁ τοπος ἑως της ἀβυσσου , πληρης στυλων πυρος μεγαλων καταφερομενων : οὐτε μετρον οὐτε μεγεθος ἠδυνηθην ἰδειν οὐτε εἰκασαι |
εἰ γε του μεν ἀτιμου Σαννιωνος χοροδιδασκαλου παρα τον νομον κατασταντος οὐδε των ἐχθρων οὐδε εἱς ἡψατο , Μειδιας δε | ||
” ἐπι τουτοις μεν δη ἐγελασαν οἱ σοφοι παντες , κατασταντος δε του γελωτος ἐπανηγεν ὁ Ἰαρχας ἐς τον περι |
δια τους ὀρχεις . το δε σερφον ἐνορχιν , ὡς κριον ἐνορχιν . δηλον δε ἐντευθεν ὁτι οὐχ , ὡς | ||
μιαν των θυγατερων Χαλκιοπην διδωσιν . ὁ δε τον χρυσομαλλον κριον Διι θυει φυξιῳ , το δε τουτου δερας Αἰητῃ |
συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
συνερρυησαν ἀσμενοι πολλοι και ἠλθον , ὡστ ' ἐν ἀγωνιᾳ κἀκεινον γενεσθαι , ἀπαγγειλαντος τινος αὐτῳ , διοτι πληθος ἡκοι | ||
. το γαρ ἡμας τοιουτον ἐστιν , ἐμε και σε κἀκεινον , ἠ ἐμε και ὑμας , ἠ ἐμε και |
θεους , οὑς ὠμοσατε , αἰδεισθαι , και μη πολεμου καταρχειν ἀδικως ἐς φιλους μηδ ' ἐγκλημα ποιεισθαι γειτνιασιν και | ||
Ἐρετριακοι : περι οὑ λεξομεν ὑστερον δια το και αὐτον καταρχειν αἱρεσεως . Εὐκλειδης ἀπο Μεγαρων των προς Ἰσθμῳ , |
εἰληχε ποδα , πλατος δε ἐξ εὐρειας της κεφαλης μειουρος κατεισιν ἐστε ἐπι την οὐραν : και πῃ μεν φλογωδης | ||
ῥευμα και τῃ στενοχωριᾳ των ἠπειρων θλιβομενον σπασμῳ και ταραχῳ κατεισιν . ὑποτροχαζουσι δ ' ἀλληλαις αἱ των ἠπειρων ἀκραι |
ἠ το προς Γαιον εὐσεβες καταπλησειν την χωραν ἁπασαν | ἀναθηματων , οἱ δε ἐν ὀψεσι ταις αὑτων την των | ||
Ἀπολλωνα ἀνεθηκε τον μικρον : και ἁπαντων πρωτον τεθηναι των ἀναθηματων τουτο φασιν οἱ Δελφοι . βαρβαρων δε των προς |
τοιοσδε : προς πολλα των ἰατρικων ἐφασαν τινες τα ἰοβολα συνεργειν , και τους μεθοδευοντας την τεχνην , εἰς ἁ | ||
. προηγμενα δε λεγεσθαι οὐ τῳ προς εὐδαιμονιαν τινα συμβαλλεσθαι συνεργειν τε προς αὐτην , ἀλλα τῳ ἀναγκαιον εἰναι τουτων |
ποδαγρικα ῥευματα και ὁλωϲ ὁπου μετριωϲ ψυχειν βουλομεθα μετα του παρηγορειν , ὡϲτε ἐναργωϲ φαινεϲθαι τηϲ Ϲαμιαϲ γηϲ την δυναμιν | ||
ἰασιμον το παθος : πειρασθαι δε ὁμως κατα το δυνατον παρηγορειν . Των μεν οὐν δακνοντων και τους χυμους δριμυτερους |
[ ? οὐ γαμεις , ἀν νουν ἐχηις , τουτον καταλειπων τον βιον . γεγαμηκα γαρ αὐτος : δια τουτο | ||
τἀλλ ' ἐπετρεπεν , οὐτ ' ἀν ἐκειν ' οὑτω καταλειπων αὐτοις ἐφραζεν : ὡστε ποθεν ἰσασιν ; εἰ δ |
ὠν χωρις ὁπλων και βιας κρατει : τοὐναντιον γαρ αὐτος καταλυει την βιαν : ἀλλα μετα πειθους και βουλομενων προεστηκεν | ||
λαβρως ἐπιδραμων και διαθεμενος τῳ λογῳ , τελευτων ἐς Κλαυδιον καταλυει την συγγραφην , και Κλαυδιου της βασιλειας ἐτος το |
καταλυσαι : καταλυσαι κυριως ἐπι των ὀχουμενων ἐπι ἁρματος , καταγεσθαι δε ἐπι νεως ἐπι την ἑστιαν : ἐνθα το | ||
ἀπῃσαν : οὐ γαρ ἐδοκει λυειν αὐτους νυκτος πορευεσθαι και καταγεσθαι ἐπι το στρατοπεδον . ἐπειδη δε σαφως ἀπιοντας ἠδη |
φησιν , οἰονται ὁτι το σπερμα το ἀτελες και το καταμηνιον εἰσιν ἀρχαι , ἀλλ ' ὁ πατηρ και ἡ | ||
ἐν ἡπατι και ϲπληνι φλεγμοναϲ και οὐρα ἀγει και γυναικι καταμηνιον . ϲυνηθειαϲ δε τῳ νοϲουντι ὑπαρχουϲηϲ και τῃ κατα |
ἀγρους αὐτου : ἡ μεν δυναμις ἰσχυρα ἐστιν δια το στρατηγειν , δια το τιμασθαι , δια το προτεταχθαι της | ||
λυσιτελῃ τρεφειν συνεχως ἐν τοποις νοσεροις στρατοπεδον . λειπεται δε στρατηγειν τεχνας τινας : και δη τηρησαντες ἐθος τι των |
, ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
την παρακλησιν διωθειται δια τουτο δηλωσας . Ἡ φιλοχρημοσυνη μητηρ κακοτητος ἁπασης . Φονου πτερον και θανατου πτερον : ὀϊστος | ||
πολεος , ἀγαθων μελεδημονες ἐργων , ξεινων αἰδοιοι λιμενες , κακοτητος ἀπειροι , χαιρετ ' : ἐγω δ ' ὑμιν |
γυμνωσιν ὠνειδιζετο λεγουσης , ὡς „ ἐγω και χειμωνος και θερους τοις φυλλοις μου κεκαλλωπισμαι και ἀειφυλλος πεφυκα : συ | ||
το ὑψηλον των ὀρων των προς της Ἰταλιας κωλυονται πνεοντες θερους ὡρᾳ τον τε ἀερα τον ταυτῃ και την γην |
φαρμακου : παρακμαζουσης δε της φλεγμονης , την διαφορητικην δυναμιν ἐπικρατειν προσηκει , ὡς μηδ ' ὁλως ἐν ἐκεινῳ τῳ | ||
καταστασεως , ὁταν πλεοναζῃ το θερμον . ὑποκεισθω δη παλιν ἐπικρατειν μεν ἡ θερμη δυσκρασια , μεμιχθαι δ ' αὐτῃ |
ὑπαρχοντες , ὡς Σατυρος ἐν τοις Περι χαρακτηρων εἰρηκε , κατατρεχοντες τον ἀγρον , διαρπαζοντες την οἰκιαν , λαφυροπωλουντες τα | ||
ὑπισχνουμενοι , εὐεργεσιαις ἐς την συμμαχιαν προσηγοντο : πασαν τε κατατρεχοντες την Κελτων και Ἰβηρων χωραν , πολεσι τε ταις |
χωρας , τῃ μεν δυναμει της πτησεως των ὀρνιθων μικρον παραλλαττον , μακρον δε τῳ σωματι . Ἀπο τουτου του | ||
, οὐκετι δει ἀμφισβητειν τι δηποτε ἐν αὐτοις ἐστι το παραλλαττον : ᾑπερ δη ἐχει φυσεως ταυτα ἑκαστα , ταυτῃ |
τυχῃ των λεγομενων , ἐνεβαλεν ῥημα ἀξιον λογου βραχυ και συνεστραμμενον ὡσπερ δεινος ἀκοντιστης , ὡστε φαινεσθαι τον προσδιαλεγομενον παιδος | ||
και θαμνωδεστερον δε , το δε στελεχος ἐχειν σκληρον και συνεστραμμενον ἐπι της γης , παχυτερον δε ἠ κνημοπαχες : |
. μηʹ Προθυμια μεν οὐν Ἡ μεν οὐν προθυμια των ἐρωντων τοιαυτη τις ἐστιν οἱαν διηλθομεν , και ὁ σκοπος | ||
, το δε δωροφορικον ; Οὐ μανθανω . Τῃ των ἐρωντων θηρᾳ τον νουν , ὡς ἐοικας , οὐπω προσεσχες |
προηγουμενα . προκαταρκτικα μεν οὐν ἐστιν ὁσα προκαταρχει και ποιησαντα ἀπαλλασσεται , ὡς ψυξις , κοπος , ἐγκαυσις , ἀπεψια | ||
των τοιουτων : το γαρ σωμα διαθερμαινομενον ὑπο του οἰνου ἀπαλλασσεται τα ἐνεοντα τῃ θερμοτητι . Ἀπο των σιτιων και |
ἀντι γαρ τυφλου ἐξωμματωται και λελαμπρυνται κορας , Ἀσκληπιου παιωνος εὐμενους τυχων . Λεγεις μοι χαραν , λεγεις μοι βοαν | ||
δικης του [ ὀβριμωτατου ] στρατηγου ? ? ? ? εὐμενους . εἰης πολυχρονιος [ ] , ἀφθονος [ ] |
ἀριστειαν ποιων εὐηθης ἐκ τουτου φανεις ἐξ εὐτυχιας ἀλογου νικαν ὑποπτευεται : ἀλλα πασιν , ὡς ἐοικε , λυσιτελως ἠγωνισμενος | ||
του Βοσπορου . ἀρ ' ὑμιν δοκει : Ἀληθως ὑμιν ὑποπτευεται ὁ των θεων τυραννος και ἐξουσιαστης Ζευς ὁμοιως εἰς |
δε και ἀπο της των ὀνοματων δυναμεως ἐθελοι τις αὐτο συνιδειν , παντι προὐπτον ὡς ἡ τε ἰδεα συνεξομοιουσα ἑαυτῃ | ||
' αὐτο τε περι παντος πραγματος και περι της πευσεως συνιδειν ἐστι το εἰδος . οὐ γαρ μονον ὁραν χρη |
και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |