δεξιᾳ . λοχος δ ' ἐμοι τις ἐξαπινης ἀναφαινεται νεων ἀγερωχων ἐπ ' ἐμε συντεταγμενων . στοιχεια ταυτα της ἀρετης | ||
: “ δεισε δ ' ὁγ ' ἀμφιβασιν κρατερων Τρωων ἀγερωχων . ” και μεταφορικως “ ὁς Χρυσην ἀμφιβεβηκας , |
παντα δρομεα , οὐδε τον παλαιοντα παλαιστην , ἀλλα της τελειοτερας του πραγματος ἑξεως ταυτα ὀνοματα . μεσος τοινυν Πλατωνος | ||
την της ὑποδοχης της ἑξεως προκοπην δεξαμενα , εἰτα της τελειοτερας μεθεξεως εὐμοιρησαντα , του μεν μετεχομενου μενοντος , του |
και ἀναβατην ἐρριψεν εἰς θαλασσαν ” : ἀμεινονα γαρ και τελειοτεραν οὐκ ἀν τις εὑροι σκοπων νικην ἠ καθ ' | ||
μεντοι ταις αὐξησεσι χρηστεον ἐν τῃ προβολῃ , την δε τελειοτεραν αὐξησιν φυλακτεον τοις ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , |
προς ἀλληλους ὑπερ ἀρχης και ταξεως ἀνεπιφθονον εἰναι και των νενομισμενων , τον δ ' ὁλως ἀλλοτριον μηδεμιας ὀργης μηδ | ||
τεκμηρια περι του ταυρου και της θυσιας , ὡς ἐκει νενομισμενων τουτων και του ποιητου παραβαλλοντος τα ἐκει συντελουμενα . |
τον μεσημβρινον , ὁν τα ιγ προς τα ιε . Περιοριζεται δε ὁ πιναξ ἀπο μεν ἀνατολων Ἰνδικῃ , ἀπο | ||
πελαγος [ το ] μετα τον κολπον τον Περσικον . Περιοριζεται δε ἀπο μεν ἀρκτων τῃ ἐρημῳ Καρμανιᾳ , ἀπο |
οὐλοτριχα πανυ δειλον και κερδαλεον λεγε , τον δε ἰθυτριχα ἀγριωτερον και ἀνοητοτερον . ἀριστη δε κομη ἡ το μεσον | ||
θανατωδες , και ληθαργος ἐκ των πλευριτικων , ἠν μη ἀγριωτερον ἐξιστηται . το δε συμπαν ἐπιβλεπειν χρη τον ἰατρον |
. καιτοι ψηφισμα γε ἐπεμψαν εὐθυς ἐν ἀρχῃ φιλοφρονουμενοι και παρακαλουντες ἀφικεσθαι : και πολλα δικαια μοι προς αὐτους ὑπηρχεν | ||
κατα συμμοριας , οἱ μεν οἰκειως διακειμενοι προς τους δημοτικους παρακαλουντες ἀλληλους πασαν εἰσφερεσθαι προθυμιαν , ὁπως καταξουσι τον δημον |
δε , ἠγουν των Ὀλυμπιακων ἀγωνων : ἀπο γαρ των ἀγωνισματων και ἀπο της νικης πρωτος ὁ Πελοψ ἐνικησεν Ὀλυμπια | ||
, ὁτι οὑτως ἀν εἰη νικηφορος των καλλιστων και μεγαλοπρεπεστατων ἀγωνισματων και ὀνομαστοτατος και ζων και τελευτησας γενοιτ ' ἀν |
: και δη κομισθεντος ἐριφου ἡδε ἐγκρατως ἐσχε , δεομενη ἀποσιτος εἰναι δια πλησμονην : ἐδρασε δε και τῃ δευτερᾳ | ||
λυμαινηται τις . ἐτυχε δε ἀρα τριτην ἐχων ὁ κυων ἀποσιτος την ἡμεραν ἐπι τῃ φιλοπονῳ και καρτερωτατῃ φρουρᾳ . |
μη τοσαυτην δυναμιν κεκτηνται προς τε τας πραξεις και τους τελειους χρονους , πλην ἐνεργησουσιν . ἀναγκαιον δε και την | ||
δε κἀν τοις ὁρισμοις : οἱ παντες γαρ προσοντες προσδιορισμοι τελειους αὐτους ἀποφαινουσιν ἑκαστους : ἀρκει δε προς το ἀτελες |
ἀγοντα τριτον ἐπι τοις εἰκοσιν , ἐς την βασιλειαν καταχθηναι παρακαλουντα ὡς αὑτῳ μαλλον προσηκουσαν , οὐ κατηγον , οὐ | ||
εἰς ἐναντιαν αἰσθησιν ἁμα , τα δ ' ἐκβαινοντα ὡς παρακαλουντα τιθημι , ἐπειδαν ἡ αἰσθησις μηδεν μαλλον τουτο ἠ |
πλειστης χολης γινεται , και ἀπαλλασσεται ταχιστα των ἀλλων , μακροτερος δε ἐστι του ξυνοχου , ὁκοσῳ ἀπο ἐλασσονος γινεται | ||
] ταις ὑποθηκαις ἁμα διακονουσαν . Και τα μεν ἀλλα μακροτερος ἀν εἰη λογος περι του δειπνου ἐμοι τε διηγησασθαι |
ἐξετασωμεν την λογου μεταποιουμενην ἀκοην : ἡς ὁ συντονος και τελειοτατος δρομος ἱσταται κατα ἀερα τον περιγειον , ὁταν βια | ||
και δυο και τρια και τεσσαρα δεκα γινεται ὁς ἐστι τελειοτατος ἀριθμος , ἐπειπερ ἐπ ' αὐτον φθασαντες παλιν ἀναλυομεν |
οὐν τας μο ἑνος των β ἀριθμων των ἐξ ἀρχης δοθεντων , οἱον εἰ τυχοι του ιβ , μειζονας εἰναι | ||
ἐστι τυμπανου δοθεντος και του πληθους των σκυταλων αὐτου [ δοθεντων ἠ ὀδοντων ] παραθειναι αὐτῳ τυμπανον δοθεν ἐχον το |
ἐδει ὁτι ἡμεις μεν ὑπο του σωματος δεδεμεθα ἠδη δεσμου γεγενημενου . Ἐν γαρ τῃ πασῃ ψυχῃ ἡ του σωματος | ||
πεποιηκοτι : ἐμε δε οὐδεν δει ζητειν αἰτιαν πραγματος οὐ γεγενημενου . και γαρ εἰ μηδεν ἑτερον ἀντεπιστελλειν ἐπειθε , |
ὁμοιως και τα τροπικα μετατρεπει ταχεως ἁπαντα τα πραττομενα των καταρχων εὐθεως . προς δ ' αὐ ἡμερινας πραξεις τοις | ||
κατα συγκρισιν σχηματα και δυναμεις . Περι δε γε των καταρχων φησιν ὁ Ἡφαιστιων , πως δει προσεχειν καταρχην θεματιου |
ὑμων των νεων τα ὁπλα ἀναληψονται , ἀλλ ' ὑπομενειτε ἀπολειφθηναι τουτων ἡγουμενων , οὑς ἀει πατερας ἐκαλειτε ; ὠ | ||
, ἐπιδειν ἑξης ὡς ὁλον αὐτο καταληφθηναι , και μηδεν ἀπολειφθηναι μερος γυμνον , μη σφοδρα τε πιεζειν τῃ ἐπιδεσει |
λεγει , δια του Αἰθιοπηας το ἀφανες παν και νοητον σημαινων . Ὁτι δε παντα οὑτος ὁ Ζευς ἀναγει ἐπι | ||
προσαγαγειν τοις τειχεσι δια το βαρος , ταις δυο σαλπιγξι σημαινων ὑπο της ἁδροτητος του ἠχου τους στρατιωτας ἠναγκασε προθυμηθεντας |
πατωρ δομοις : ἀλλῳ δ ' ἀρεσκει μηδεν ὑγιες ἐκ φρενων λεγοντι πειθειν τους πελας τολμῃ κακῃ : οἱ δ | ||
στερξεις νομους . ποσους δοκεις δη καρτ ' ἐχοντας εὐ φρενων νοσουνθ ' ὁρωντας λεκτρα μη δοκειν ὁραν ; ποσους |
ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
διαπερασασα γενος καουσα ἐλυσεν τα της ψυχης αὐτοθεν οἱον νεως πεισματα μεθηκεν τε ἐλευθεραν , ὁταν δ ' ἐλαττων ᾐ | ||
ἀκρην : οἱ δ ' ἀρα , λυσαμενοι Ἱερης ἐκ πεισματα Πετρης , ἠρεσαν ἐς λιμενα Θρηικιον , ἀν δε |
τις , ὀρυκτηρσιν οἱς ἐπιφερεται σιδηροις και ἑτεροις ὁπλοις ἀμυνεσθαι παρεσκευασμενος : εἰ δ ' ἡλιος ἀνασχοι , μηκεθ ' | ||
του μοιριδιου χαλεπους ἐπεφερε , παντα τα φθοροποια χορηγιαις ἀφθονοις παρεσκευασμενος , οἱς , εἰ μη ἐφθασε προαναιρεθεις ὑπο της |
. των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
ἑν μεστον , τοις μεν παιδιοις μικρον , τοις δε τελειοις μεγα . και μεντοι και το σωματωδες της σκιλλης | ||
τ ' ὀμβρωι τε και αἰθερι παμφανοωντι , Κυπριδος ὁρμισθεισα τελειοις ἐν λιμενεσσιν , εἰτ ' ὀλιγον μειζων εἰτε πλεονεσσιν |
και ὑγραινοντων προτερον ἐδεϲματων τε και ποματων και των ἐξωθεν ἐπιτιθεμενων . ὁταν μεν οὐν ὁ ἑκτικοϲ πυρετοϲ ἀμικτοϲ ἐϲτιν | ||
την πρωτην ταξιν , ὡς μηδε δυνασθαι ἀντιστραφηναι κατα των ἐπιτιθεμενων αὐτῃ , ἡ δευτερα συντεταγμενως εὑρισκομενη εὐκολως καταγωνιζεται την |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
τα δε ἑξης ὡς διαφοραι , το μεν ἐν ᾡ τεθεντων , ἱνα χωρισῃ αὐτον ἀπο των ἀλλων λογων , | ||
ὁσιωθεισης της θυσιας ” και των ἀπαργματων ἐπι των βωμων τεθεντων , ἁπτονται του βωμου ἠ του κανου και ἐπιφθεγγονται |
χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
ὁπωσουν δηποτε εὑρειν ἀνευ τεχνης ῥᾳδιον : ὡσαυτως και ἀλλους πολλαπλασιους : το δε ἐπιμοριους δυο ἠ πλειονας οὐ ῥᾳδιον | ||
ἀλλα τα ] ποιητικα ? ἐνιων ? ἡδονων ? ? πολλαπλασιους ? [ ] [ ] ? ? [ ὀχλησεις |
οὐ τἀληθη ἐφη λεγειν τους ἐξαγγελλοντας . παραινουντων δε των ἀφιγμενων , εἰ μη σφισι πιστευουσι , κατασκοπους τινας πεμψαι | ||
δε λεγειν ὑστερον ὡς μονος εἰη Ξενοκρατης των προς αὐτον ἀφιγμενων ἀδωροδοκητος . ἀλλα και πρεσβευων προς Ἀντιπατρον περι αἰχμαλωτων |
οὐν και ἐτι πλειω τουτων φασιν οἱ την μεταβατικην κινησιν ἀναιρουντες . ἡμεις δε μητε τους λογους τουτους μητε το | ||
εὐεργετης νομιζοιτο , και καθαπερ οἱ τα δεινοτερα των θηριων ἀναιρουντες ὡς εὐ ποιουντες τον κοινον βιον ἐπαινου τυγχανουσιν , |
προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
, ἐν ὀλιγῳ περ ἀπολαμφθεντες και κατα στομα . Ἐνθαυτα τριηκοντα νεας αἱρεουσι των βαρβαρων και τον Γοργου του Σαλαμινιων | ||
προς τα λεγομενα ὑποκρινασθαι ὡς ἑτοιμοι εἰσι Ἀργειοι ποιεειν ταυτα τριηκοντα ἐτεα εἰρηνην σπεισαμενοι Λακεδαιμονιοισι και ἡγεομενοι κατα το ἡμισυ |
Ὁταν μεν οὐν νεωστι κατεαγῃ , οἱ τετρωμενοι σπουδαζουσιν , οἰομενοι μεζον το κακον εἰναι , ἠ ὁσον ἐστιν : | ||
πρωτον γαρ ἐξεταζουσι τας χωρας των σωματων οἱαι εἰσιν , οἰομενοι αὐτας ἀσφαλες εἰναι κριτηριον ἠθων τε και νομων . |
και πολυειδη τας βαφας , εἰ τις ἀναλεξασθαι τε αὐτα ἐπισταιτο και ἀναπλεξαι και ἁρμοσαι , ὡς μη ἀπᾳδειν θατερον | ||
ἀποδειξεως ; εἰ γαρ το αὐτο ὁριστον και ἀποδεικτον , ἐπισταιτο ἀν τις ἐχων αὐτου και ὁρισμον και ἀποδειξιν , |
το ὁρᾳν ἐμποδιζεσθαι . συμπτωσις δε γινεται μεν ὑπο του πορου στενουμενου και συμπιπτοντος δι ' ἀτροφιαν και παρεσιν . | ||
ὡσπερ ἀναμιμνῃσκοντας την ἐνεργειαν ἐγκαθισμασι , νιτρῳ τε παραπτομενους του πορου ἠ ἀφρονιτρῳ ἠ κορεσι τεθλασμεναις . εἰ δε μη |
τον ξυοντα ἀντιξυειν : ἀνθρωποι δ ' ἀρα ὑπο θεων ἀγομενοι θεους οὐ νομιζουσιν , ἠ περι αὐτους τι φαυλον | ||
, ψυχαγωγια δε τις ὑπεισιν αὐτους . ὁταν γε μην ἀγομενοι της ὀχθης πλησιον ἀφικωνται , τηνικαυτα και τον ἐνταυθα |
τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
δικαιον λογον , παραλαβων αὐτον ὁ ἀδικος λογος ἐκδιδασκει . κομισαμενος δε αὐτον ὁ πατηρ ἐκπεπονημενον ἐπηρεαζει τοις χρησταις : | ||
ποιησεις τους νομους δηπου κυριους . εἰ οὐν τα αὑτου κομισαμενος και του συναγορευειν ἁψασθαι βουληθειη , μετ ' εὐνοιας |
βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
ξαινειν εἰς καλαθισκον κοινην εὐνοιαν ἁπαντας καταμειγνυντας : τους τε μετοικους κεἰ τις ξενος ᾐ φιλος ὑμιν , κεἰ τις | ||
ἀρχην καθισταιμεν , και τουτοις τιμη τις ἐπειη οἱτινες πλειστους μετοικους ἀποδειξειαν , και τουτο εὐνουστερους ἀν τους μετοικους ποιοιη |
τιμωσι παλαιοτερους ἀνθρωπους . Αἰας μεν γαρ ἐμει ' ὀλιγον προγενεστερος ἐστιν , οὑτος δε προτερης γενεης προτερων τ ' | ||
και μοι ὑποστητω ὁσσον βασιλευτερος εἰμι ἠδ ' ὁσσον γενεῃ προγενεστερος εὐχομαι εἰναι . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
συνδεδεμενοις ἀμφιπεσων ἐχειρωθη : διο της πολεως εἰς τἀρχαιον ἀποκαταστασης ἀμφοτεροις παρα τοις Ἡρακλεωταις ἐτεθησαν εἰκονες χαλκαι και νομος ἐγραφη | ||
ἐξ ἀστεος προσηκει σωσαι Λακεδαιμονιους , ἀπεκριναμην ἀν ἐγωγε ὁτι ἀμφοτεροις , εἰπερ εἰσιν Ἀθηναιοι . και γαρ οὐδ ' |
δε Ταρκυνιους συγγενειαν εἰναι σφισι και φιλιαν . τοιαυτα τουτων ἀποκριναμενων οὐθεν οἱ Ῥωμαιοι ταπεινωθεντες , ὁ παθειν εἰκος ἠν | ||
διομολογησαμενοι τους τοκους τους εἰς ἑκατερον των ἐμποριων τουτων . ἀποκριναμενων δ ' ἡμων , ὠ ἀνδρες δικασται , ὁτι |
ἀναγκη και τα συμπτωματα μικτα γινεσθαι , ὡς ποτε μεν ἀγρυπνειν , ποτε δε ὑπο βαθυτατου ὑπνου ἐχεσθαι , ποτε | ||
τουτου δε προτρεπει ἡμας προστιθεναι και τας νυκτας εἰς το ἀγρυπνειν , μητοι γε δει ἀφελειν των ἡμερων : τουτο |
τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
ἡγειτο , τους περι τον Ἀγαθοκλεα βαρεις ἐπικειμενους ὑπεστησαν . ἀγωνισαμενων δ ' αὐτων λαμπρως οἱ πλειστοι μεν ἀνῃρεθησαν μαχομενοι | ||
ὡσπερ γαρ ἐν τοις γυμνικοις ἀγωσιν ἑνα δει νικησαι των ἀγωνισαμενων : ἐπει δε παρευδοκιμησεν ἡμας ὁ μηδεν ὑπερ του |
τον τουτου κυριον , και εἰ μεν οὑτος ἀναποδιζει ταχεως ἐξελευσεται κενος και ἀπρακτος , εἰ δε στηριζει και οὑτω | ||
και πασης σαρκος ἀνθρωπον ἐπι της συναγωγης ταυτης , ὁστις ἐξελευσεται προ προσωπου αὐτων και ὁστις εἰσελευσεται , και ὁστις |
μετα δε ἐκεινον ἑαυτον ἐπαναιρων εἰπε τῳ δεσποτῃ : “ παραμυθιον ἐχεις . ” Λευκιος δε δυο πιστοτατοις ἀπελευθεροις χρυσιον | ||
την πολιν . εἰ δε και ἀνηρ δους δικην μεγα παραμυθιον τῳ τετρωμενῳ , ποσον ἀν τι πολεως και τηλικαυτης |
τουτο και προς μεγεθος ἡ γαια της Σεληνης ἐκπιπτει και μικροτερον ἐχει το μηκος ἁπαν . και γαρ ἐκ του | ||
πατρος : εἰχον γαρ οὑτοι πατερα κεκτημενον τον ἑνα ὀφθαλμον μικροτερον . ἠ ὁτι περι Σκυθας ἀριμασπος λεγεται ὁ μονοφθαλμος |
ἀπο ῥιζης ἀρχομενος του πρωτοπαθουντος μοριου φερηται ταχεως εἰς τα παρακειμενα . διατεινοντες δ ' εἰσιν ἑκατερωσε των νευρων οἱ | ||
ὑπο των ἐντασεων , και ἐφ ' ὡν δριμεα τα παρακειμενα , ὡς ἐφ ' ἑλκωσεων ἐντερων ῥευματισμους ἐπιφεροντων , |
ἡγεμονιας . Πευκεστης μεν γαρ δια τε το πληθος των συναγωνιζομενων και την παρ ' Ἀλεξανδρου προαγωγην ἑαυτον ᾠετο δειν | ||
του ἁρματος κατεκλασεν ὁ Καῤῥωτος , ἀλλα τα μεν των συναγωνιζομενων αὐτου ἁρματα κατεαγη κατα τον δρομον , το τουτου |
δε ἐποπος του ὀρνεου συν τοις δυσιν του ὀρνεου ὀφθαλμοις περιαπτομενη προγινωσκειν ποιει τον φορουντα παντα τα ἐπερχομενα , ἐφ | ||
οὐκ ἀποῤῥιπτει τον καρπον . Ἡ δε καλουμενη φλωμος βοτανη περιαπτομενη τῃ καρυᾳ οὐ συγχωρησει ταυτην ἀποβαλλειν τον καρπον : |
ταυθ ' ἁ και μη λαβουσιν ἐστιν ἐχειν τοις του τριηραρχειν ἀξια κεκτημενοις . ἀλλα μην ὁτι των τριηραρχιων οὐδεις | ||
ἐκ τυραννιδος ὑμων ἐπιταττειν ἀποδωσετε , τοις δ ' ἀναγκαζεσθαι τριηραρχειν , εἰσφερειν , στρατευεσθαι , τοις δε ψηφιζεσθαι κατα |
διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
Πρωταγορου του Ἀβδηριτου . ἐν Ἀθηναις κωνειον πιων ἀπεθανεν ὡς διαφθειρων τους νεους . . . . Προδικου δε του | ||
, τα τε των θεων ἀτιμαζων την τε πολιν ἁπασαν διαφθειρων ; ναι , φησιν , ὑπερ γαρ ὑμων και |
φαινεται , εἰ τις το μεν Θηβαιους μονους ἀντιπαλους ἡμιν καταλειφθηναι δεδιε , το δε προς ἀμφοτερους ἡμιν εἰναι τον | ||
οὐτε λαθειν οἱον τε τον κατορθουντα οὐτε μη λαθοντα ἀγεραστον καταλειφθηναι . Ἀρ ' οὐν ταξιαρχους μεν και λοχαγους ἐξεταζεις |
το μετρον ὡρας και νεοτητος παντος ἀτεχνως φυτου κρειττον και ἐπιφανεστερον βλαστημα . ὁ δε ξυμπας οὐρανος τε και κοσμος | ||
περι τας θυσιας και τας ἁγιστειας τας ἐν τοις ἱεροις ἐπιφανεστερον των ἀλλων ἐσπουδασεν ἡγουμενος , εἰ και μηδεν αὐτωι |
τους Δαναους τους ἀλκηεντας , ἠγουν τους ἰσχυρους , τους γενναιους , ἐνεβαλεν εἰς τας πρυμνας τας θαλασσιας , ἀντι | ||
μεν ταις ψυχαις ἡμων δενδρα τα παιδειας ὀρθης ἐμφυτευσῃ , γενναιους δε και ἀρρενας ὡς ἀληθως καρπους και λογους χαρισηται |
τον διαπορθμευσαντα Εὐρωπην Διι . . . Αὐτονοης δε και Ἀρισταιου παις Ἀκταιων ἐγενετο , ὁς τραφεις παρα Χιρωνι κυνηγος | ||
παραθεσθαι τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον |
και μολις οἱ στρατηγοι κατεσχον ὡστε μη και τους ἀνθρωπους διαφθειρεσθαι . και τους μεν Μενδαιους μετα ταυτα πολιτευειν ἐκελευον | ||
χρηστα τοις ἀχρηστοις , και οὑτως ἐν τῳ παντι σωματι διαφθειρεσθαι χυμους . ἀλλ ' ἡνικα ἀν ἰδῃ τε και |
, ἰχνη μεν ἐχοντα αὑτων ἀττα , πανταπασι γε μην διακειμενα ὡσπερ εἰκος ἐχειν ἁπαν ὁταν ἀπῃ τινος θεος , | ||
την καθ ' ὑδατος ληξιν ἠσπασαντο , ἐπισης ἐκεινοις σχεδον διακειμενα . οἱς δε του γεωδους και θερμου μαλλον μετεστι |
που και ᾀσαι και κιθαρισαι . Οἱς ἁπασι κατα του Δεινιου ἐκεχρητο : και ἐπει ᾐσθετο πονηρως ἐχοντα και διαβροχον | ||
† ἐσωθη † ἐλεγεν , ὁρων δε ἡμας ἐπιτροπευομενους ὑπο Δεινιου και δεδιως μη τελευτησειεν αὐτος ἐτι παιδας ἡμας καταλιπων |
και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
: την τυχην : συνεζευχθην : το ἑξης : εἰς δουλειον ἠμαρ πεσουσα ἀναξιως : χρη δ ' οὐποτ ' | ||
ἀθλιους ἀκοιτας . ἀγομεθα φερομεθ ' ἀλγος ἀλγος βοαις . δουλειον ὑπο μελαθρον . ἐκ πατρας γ ' ἐμας . |
φαρμακον : ταυτα γαρ κωλυει τους ἐμετους , και προσετι κοριαννον ὀσφραινομενον και γληχων και καλαμινθη . καλλιον δε και | ||
οἱον λεγω κυμινον , ὀξος , σιλφιον , τυρον , κοριαννον , οἱς ὁ Κρονος ἀρτυμασιν ἐχρατο . αὐτοι δ |
παρ ' ἡν αἰτιαν Ἀθηναιοις το παλαιον οὐκ ἐπετετραπτο συνηγορον παριστασθαι τοις κρινομενοις ἐπι της . ἐν Ἀρειῳ παγῳ βουλης | ||
και ἐρωτηθεις ποθεν εὑροι , ἐφησεν ἐνυπνιον αὐτῳ την Ἀθηναν παριστασθαι : διο αὐτος τε ἠλευθερωται και νομοθετης κατεστη . |
ιζ να νθ , αἱς ἀκολουθως και τας λοιπας των κανονιων ἐπισυνθεσεις ἐποιησαμεθα . Ἱνα δε και τας ἐποχας αὐτων | ||
' ὁν και μονης γινεται παροδος . των δε σεληνιακων κανονιων ἑκατερον ταξομεν ἐπι στιχους μεν με , σελιδια δε |
, ἐκλυσις , φρικωδης διαδρομη : ποτε δε και χολωδης ἐμετος : στροφος , βαρος κεφαλης : σκοτοδινιασις , ὠχριασις | ||
παθος περιεστη , ὑφ ' ᾑ και ὁ του αἱματος ἐμετος ἐνιοις ἑπεται , και μαλιστα ἐπι πλεον νηστευσασι . |
γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
ὁ βασιλευς ὀργῃ ληφθεις την ἐκστρατειαν κατ ' αὐτων ἐποιειτο προκαταλαβειν τε και προκατασχειν τουτους βουλομενος πριν τι και νεωτερον | ||
τοις Κλητοριοις ξενων , και μισθον δους μηνος , ἐκελευε προκαταλαβειν αὐτους τον Κιθαιρωνα . τοις δ ' Ὀρχομενιοις εἰπεν |
τοιουτον . προταττει τας καταφασεις πρωτον του δυνατου και του ἐνδεχομενου λεγων δυνατον εἰναι , ἐνδεχομενον εἰναι : εὐθεως δε | ||
. Που λεγει ὁ Πλατων ἐν τῃ μιξει ἀναγκαιου και ἐνδεχομενου τῃ χειρονι ἑπεσθαι το συμπερασμα ; ἠ ἐν τῳ |
ἐπει εἰ τουτο ὑποθωμεθα , πρωτον μεν ὑποστασιν και ὑπαρξιν παρεξομεν τῳ μη ὀντι , ὁπερ οὐχ οἱον τε , | ||
ἀρχομεν , ἠ ἀδικουμενοι νυν ἐπεξερχομεθα , λογων μηκος ἀπιστον παρεξομεν : τουτο δε ἐστιν ὁμολογουντος την ἐπι τους μηδεν |
δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
Πολυκρατης ἐς Ὀροιτου σπευσας ὡς τον χρυσον ἁρπασομενος και ἀλλος τευχων ὡς ἑτερῳ τις ἑῳ κακον ἡπατι τευχει . και | ||
ἀρεταν [ . ὁ παντα τοι τα τε και τα τευχων σον ἐγγυαλιξεν ὀλβον εὐρυοπα [ ] Κρονου παις , |
της ΑΗ , και ἀει ἡ ἐγγιον της ΑΓ της ἀπωτερον ἐστι μειζων : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἐαν τριγωνου | ||
του περιγειου του ἐπικυκλου των ἰσων περιφερειων ἐλασσων ἐστιν της ἀπωτερον , και μειζων ἡ ἐγγιον του μεσου ἀποστηματος της |
πραγμασιν ἐπικουριαν οὐδεμιαν , ἡδομενοι δε και κατ ' εὐχην δεχομενοι τον ἐξωθεν πολεμον , ὡς των παροντων σφας κακων | ||
κοσμον και φυλακην περι παντος ποιουμενοι και τα παραγγελλομενα ὀξεως δεχομενοι : καλλιστον γαρ τοδε και ἀσφαλεστατον , πολλους ὀντας |
φαντασιαν : ἡ τε περιοδος αὐτῳ ληγουσα εἰς το των προγεγενημενων οὐκ ἐχει την βασιν εὐγραμμον και περιφερη , ἀλλ | ||
τους ἀριστους ποιουμενος στρατιωτας τους ἀλλους ἠναγκαζε μενοντας ἐπι των προγεγενημενων ἐργασιων ἐπιμελεισθαι της ἰδιας ἑκαστον οἰκονομιας και ταξεως , |
δε ἐστιν ἀντιφασκειν λεγω προτασιν προτασει την του αὐτου κατηγορουμενου ποιουμενην την κατηγοριαν κατα του αὐτου ὑποκειμενου τῳ παραληφθεντι και | ||
την ἀπογειον περιφερειαν εἰς τα προηγουμενα του κοσμου την μεταβασιν ποιουμενην ἀκολουθως τῃ της ἀνωμαλιας ἀποκαταστασει . προς μεντοι την |
ς ' ἐγω . Ἀλαλαι , ἰη παιων : τηνελλα καλλινικος , ὠ δαιμονων ὑπερτατε . Ἀλλ ' εἰ τις | ||
συναπτει ἀχη : καλλινικος ὠν αἰνιγματων : το ἑξης : καλλινικος γαρ ὠν των αἰνιγματων της Σφιγγος γαμους συναπτει τῃ |
αὐτον ἡλιῳ δρομον ἡ νυξ ἀνυει , και πας ὁ καταλειφθεις ὑπ ' ἐκεινου τοπος εὐθυς ὑπο ταυτης ἐκμελαινεται . | ||
Δωριεως υἱος , κληρονομος και αὐτος μετα του ἀδελφου Δομινικου καταλειφθεις της πατρῳας ἀρχης τελευτησαντος αὐτοις του πατρος και σπονδας |
, ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
ὡς ᾑ μαλιστ ' ἀν δυνωνται ἐξεικαζουσιν αὑτους ταις των φιλουντων ὑπουργιαις . και τοινυν αἱ ἐπιβουλαι ἐξ οὐδενων πλεονες | ||
δεσποτης . προς τουτον ἑνα δει ζην ἐμε . ὀργη φιλουντων ὀλιγον ἰσχυει χρονον . τινι δεδουλωνται ποτε ; ὀψει |
τον καιρον των ἐπισημασιων και της παρατασεως την ποσοτητα δεησει προγινωσκειν , το δε γενικον , καθ ' ὁ προσηκει | ||
. , , : Ἐστι δε τοις κακως πασχουσιν εὐφραντον προγινωσκειν και εἰ τι ἀλλο λυπηρον μελλουσι παθειν . την |
ἀν και ἀλλος σπουδην καταθεσθαι θελησειεν ἐς τινα αἰδοι Διος χαριτων ἐφορου τε και ἐποπτου ; και τῳ μεν ταυτα | ||
ἠδε τε [ ἀνδρες ] . Νυμφιε , σειο γαμοι χαριτων πληθουσι χορειης , σωφροσυνης μετα καλλους ? ἀει μεθεπουσιν |
Τιμαχιδας ἐν τῳ τεταρτῳ Δειπνων . Και ἐν Λακεδαιμονι δε παρατιθεσθαι τοις θεοις φησι Παμφιλος ταυτα : εὐοσμα δε εἰναι | ||
και δυναμενον παν το προτιθεμενον εἰς κρισιν τῃ αὐτου τριβῃ παρατιθεσθαι κἀντευθεν κρινειν ὀρθως . ὡσπερ ἐστιν ἰδειν πολλους γραφικην |
και κατοπτευειν τον διορωντα . τουτο τοινυν και ἐπι των δυσεων των ζῳδιων . κἀν γαρ ἐπι του αὐτου και | ||
' ἑκαστον νυχθημερον γινομενας ὑπο των της Σεληνης ἀνατολων και δυσεων σαλευεσθαι και κινεισθαι ἐκ βαθρων . Παρετηρησαν δε οἱ |
ἀντι θρανους , ἀντι μακτρας : ἐχει δε τι και ἐπιμονης το τοιουτον σχημα . ἀστειως δε ὁ Χρεμυλος και | ||
σχεδον ἐφ ' ἡμερας μ τα αὐτα διαμενει . Ὁθεν ἐπιμονης γινομενης προς τας οἰκησεις τας κειμενας ὑπο τους τροπικους |
περι την ἐνυλον και γενητην οὐσιαν , ἡς τας ἀρχας ἐπιζητουμεν , μια ἡ ἐναντιωσις , ἀλλως τε τι κωλυει | ||
. οὐδε γαρ ἀλλης τεχνης οὐδεμιας το πληθος των ἐργων ἐπιζητουμεν , ἀλλα το καλλος και την ἀκριβειαν . και |
παντες ὑπο των ἐμψυχοντων ὠφελουνται . πολλοι γαρ και σκοροδοις χρησαμενοι πλειοσιν ἀπηλλαγησαν του ἰκτερου και του πικριας ἐχειν του | ||
ἀριστευσαντας βουλεται ; ἀλλα μηπω τουτῳ την δεσποτειαν , ᾑ χρησαμενοι πρωτον οἱ προγονοι , τον νομον τουτονι κεκυρωκασι , |
δεοϲ αἱμορραγιαϲ ἠ δια το ξηρον του φαρμακου τον ϲιδηρον παραιτουμενοι καυϲτικῳ μαλλον φαρμακῳ ταυτην ἐκτηκομεν . δει τοινυν το | ||
τῃ δε τεταρτῃ ὑπαλειφομεν τοιϲ προϲ ταϲ διαθεϲειϲ κολλυριοιϲ , παραιτουμενοι το λοιπον τα ἁπλα και ϲαρκωτικα κολλυρια . εἰϲι |
οἱ βουλευται [ τον ] θορυβον συνηγαγον τον δημον οὐδεν προσποιουμενοι μετεσχηκεναι του πραγματος . συνεληλυθοτος δε του πληθους ἀνισταμενοι | ||
. . τουτο φησι : τινες ἐνταυθα ἑαυτοις κατεσκευαζον , προσποιουμενοι εἰναι προξενοι πολεων τινων , ἱνα αὑται αἱ πολεις |
' : οὐδενος χρη πραγματος τον εὐ φρονουνθ ' ὁλως ἀπογνωναι ποτε . ἁλωτα γινετ ' ἐπιμελειαι και πονωι ἁπαντ | ||
τῳ λογῳ , δοκιμασαντα ὡς περιττα . . . . ἀπογνωναι ] οἱον μη καταψηφισασθαι : ἀπο κοινου δε το |
προτρεψαμενῳ αὐτους . γην οὐν ἐπαμησαντες τοις πεσουσι και ἡρῳον πολυανδριον ἐπιχωσαντες αὐτοθι ὑπεστρεφον . εἰτα αὐτοις ἀπηντησε Μυλλιας Κροτωνιατης | ||
, ἑνα τουτων , ὠ στρατηγε , ταφον κατασκευασωμεν , πολυανδριον γενεσθαι τοις τελευτησασι : μεγας ὁ ταφος , και |
ἐνταυθα προς την αἰθριαν . σπλαγχνων τε θερμων ὡν ἐγω κατησθιον . Ὀδυνη σε περι τα σπλαγχν ' ἐοικε τις | ||
αὐτων οἱ ἱπποι , μετιεντες τας νομας νεμεσθαι , φοιτωντες κατησθιον . Ἰδοντι δε τουτο Κροισῳ , ὡσπερ και ἠν |
ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |