χόα , χο . εἰ δὲ ν , χοίνικα , χν . εἰ δὲ η , χήμην , χΗ . | ||
εἶναι ! ! ! ! ! ! ! ! ! χν ! ! ! ! ! ! ! ! ! |
Γ ⌈ φησίν [ φησὶν οὖν ] , ὅτι τὸ ῥοφεῖν κακοῦ μοι αἴτιον ⌈ ἐγένετο Γ [ γέγονεν ] | ||
γὰρ ἡ φακῆ ἐστιν , Ἀρχάγαθος ἔφη , ἧς καὶ ῥοφεῖν Ὀρέστην τῆς νόσου πεπαυμένον φησὶ Σόφιλος ὁ κωμικός . |
χεῖρα πλείην διεῖναι πράσου χυλῷ , καὶ νέτωπον , ὅσον χήμην ἁδρήν : ταῦτα ἐν οἴνῳ δοῦναι πιεῖν τρίψαντα λεῖα | ||
χοίνικα , χν , χοι : εἰ δὲ η , χήμην , χΗ . Τὸ δὲ Κ ϲτοιχεῖον , εἰ |
κάθαρσιν δεῖ ποιέεσθαι τοῦ σώματος , ἐφ ' ὁκότερα ἂν ξυμφέρῃ τῷ ἕλκεϊ , εἴτε ἄνω , εἴτε κάτω . | ||
ἢ ὥστε ἅπαξ περιικνέεσθαι , πλῆθος δὲ , ὁκόσους ἂν ξυμφέρῃ , ποιησάμενον , τούτους ἐν οἴνῳ μέλανι αὐστηρῷ βρέχοντα |
δὲ „ δὶς „ ἔφη ” νικήσεις , ἐὰν μὴ ἐθέλῃς τρίς . ” Δαιμόνιον , ἀμπελουργέ , λέξεις γάρ | ||
γὰρ τὰ τοῦδε καλῶς οἶσθα . ἂν δ ' οὐκ ἐθέλῃς λέγειν , ἀνάγκη ἐμὲ μαντεύεσθαι . καὶ τὸν μὲν |
καὶ φάκιον πιεῖν , ἀπεμέειν δὲ , καὶ ῥοφέειν διδόναι ἄλητον καὶ ἔτι τὸν οἶνον : τῇ δ ' ὑστεραίῃ | ||
ὅ τι μέλλω ἐρέειν : εἴ τις κυκεῶνα πίοι ἢ ἄλητον ἑφθὸν ῥοφοίη , ἤ τι ἄλλο τοιοῦτο , καὶ |
[ ] ε ! [ ] ! υ [ ] νπ [ ] ? [ ] ντ ! [ ] | ||
⌈ ! ! μηδ ' ἀναμνης ⌉ – ˘⚔ ! νπ ? ! ? ! [ ⌈ ! ! ! |
ἐῤῥύη , κατὰ τὸ οὖς τὸ ἀριστερὸν πεσούσης : καὶ μελίκρητον χαλεπῶς κατέπινεν : ῥέγχος εἶχε : πνεῦμα πυκνὸν , | ||
ἔχῃ , λούειν θερμῷ ἑκάστης ἡμέρης , καὶ πίνειν διδόναι μελίκρητον ὑδαρὲς πολλὸν , καὶ ῥοφάνειν τὸν χυλὸν τῆς πτισάνης |
τὸ τεθνηκὸς παρὰ τὸ δμῶ τὸ δαμάζω τὸ δαμασθὲν καὶ λυθέν καὶ σῶμα τὸ ζῶν παρὰ τὸ σῶον εἶναι σῶμα | ||
καὶ ἐπίπλαϲμα ἡμίεφθον , καὶ ἔμβρεγμα ξύν τινι τῶν ὑγρῶν λυθέν , μαλθάξαι , ἀλεῆναι , φυϲέων καὶ οὔρων ἀγωγόν |
τῶν πλοϊζομένων ἐμφερῶς . διὰ τοῦτο καὶ τὰ οὕτω τρεφόμενα πλαδαρὸν ποιεῖ τὸ σῶμα καὶ πρὸς τὰς νόσους εὐεπηρέαστον , | ||
τὴν μεγάλην δύναμιν ἔχον , ἀλλὰ τὸ στρυφνὸν καὶ τὸ πλαδαρὸν , καὶ τἆλλα ὅσα μοι εἴρηται , καὶ ἐν |
ἐκ τοῦδ ' ὄρνεον . ὥστ ' οὖν ἐσθίων τοῖς σιτίοισιν ἥδομαι . ἅπαντα δ ' εἶναί μοι δοκεῖ ῥοδωνιὰ | ||
καὶ ὀῤῥὸν τὴν ὥρην καὶ γάλα ὄνου πιπίσκειν , καὶ σιτίοισιν ὡς μαλθακωτάτοισι χρῆσθαι καὶ ψυχροῖσιν , ἀπεχόμενον τῶν δριμέων |
οὐ γὰρ ἔνι τούτοις ἡδονὴ τοῖς πρὸς βίαν . Κἄλλως ὀδυνᾶν χρή : κἀμέλει ταχέως πάνυ ἀπεροῦσιν . Οὐ γὰρ | ||
πατρωΐων : σὺν δ ' ἐλαίῳ φαρμακώσαις ' ἀντίτομα στερεᾶν ὀδυνᾶν δῶκε χρίεσθαι . καταίνησάν τε κοινὸν γάμον γλυκὺν ἐν |
ἐχέτω , σὺ δὲ τῶν ὤμων σείων , ἀκροάζεσθαι ἐς ὁκότερον ἂν ψοφέῃ : βούλεσθαι δὲ ἐς τὸ ἀριστερὸν ταμέειν | ||
ὁκόταν δὲ τὸ μὲν θῆλυ , τὸ δὲ ἄρσεν , ὁκότερον ἂν ἑκατέρου κρατήσῃ , τοιοῦτον ἐπαύξεται . Ὅμοια δὲ |
, καὶ αὐτῇ προσάγων τῇ θηλῇ τὸ στόμα τοῦ ζώου πινέτω τὸ γάλα : βοηθήσειε δ ' ἂν καὶ τὸ | ||
τεύτλου λιπαροῦ δύο τρυβλία ἐκφαγέτω ἄλφιτα παραπάσας : οἶνον δὲ πινέτω λευκὸν , ὑδαρέα , γλυκὺν καὶ νῦν καὶ μετὰ |
κισσοῦ ἐν ὕδατι χλιερῷ κλύζειν . Ῥοῦ φύλλα καὶ ῥοιῆς γλυκείης καὶ βάτου , ἐν μελικρήτῳ ἀφεψῶν , ἀποχέων , | ||
πτύσμα καὶ ἡ βὴξ ἧσσον πονέῃ : καὶ ῥοιῆς δὲ γλυκείης ἢ οἰνώδεος χυλὸν , γάλακτι αἰγείῳ ὀλίγῳ καὶ μέλιτι |
πινέτω πρωῒ νῆστις ἀδίαντον , ξηρήνας , κοψάτω , καὶ διασήσας διὰ κρησέρης , τοῦτο διδόναι ἐν οἴνῳ μέλανι εὐώδει | ||
ἂν οὗ περιρραγῇ ὁ φλοιός , εἶτ ' ἀλέσας καὶ διασήσας κοσκίνῳ λεπτῷ ἀπόθου . Ὄρχις φύλλα ἔχει κατὰ γῆς |
ἡμίξηρον , κύμινον . Ἕτερον , τὰ αὐτὰ καθαίρει : ἀρτεμισίην ποίην χλωρὴν τρίψας καὶ σμύρνης τρίτον μέρος , οἴνου | ||
, λοῦσαι θερμῷ : ἐς δὲ τὸ λουτρὸν ἐμβαλεῖν τὴν ἀρτεμισίην καὶ δάφνην : εἶτα πρόσθετον ποιῆσαι ἢ ἀρτεμισίην , |
ἀλγέῃ τὰς ὑστέρας , κυκλαμίνου τὴν ῥίζαν ἐν οἴνῳ λευκῷ πιπίσκειν νῆστιν , καὶ θερμῷ λουέσθω , καὶ ἀπὸ θερμοῦ | ||
ὀῤῥὸν αἴγειον ἀφεψῶν : ἢν δὲ σπληνώδης ᾖ , μὴ πιπίσκειν τὸ γάλα μηδὲ τὸν ὀῤῥόν : καὶ ἐν τοῖσι |
παρ ' ἡμῶν , ὥσθ ' ἡμᾶς ἔχειν φίλους . Εἰπεῖν οὖν τὸν Εὔφημον ὅτι καλῶς ποιήσειεν εἰπών , καὶ | ||
τὸν Ἀριστοφάνη : ” ἐγὼ δὲ ταῦτα ποιήσω . “ Εἰπεῖν δὴ τὸν Ἐρυξίμαχον , Δοκεῖ τοίνυν μοι ἀναγκαῖον εἶναι |
ἀϲιτίηϲ ἔῃ : ψυχρὸν καὶ ξηρὸν λιμόϲ . διδόναι ὦν μελικρήτου παχέοϲ ἀκρητεϲτέρου καὶ πτιϲάνηϲ χυλοῦ ξὺν μέλιτι . τάδε | ||
, εἶτα ψυχθέντος τὴν γρηῦν ἀφελεῖν , καὶ διηθήσας , μελικρήτου ὅσον τρίτον μέρος μῖξαι , ὅκως γλυκύτερον ἔσται : |
καὶ τὸ ἄνθοϲ καὶ ἡ κεκαυμένη χαλκῖτιϲ . εἰ δὲ πλυθείη τὰ τοιαῦτα , ῥυπτικὰ μὲν ἔτι μένει , τοϲούτῳ | ||
' ἑαυτὸν καὶ ϲὺν ἑτέροιϲ μιγνύμενοϲ . Πομφόλυξ . Εἰ πλυθείη ϲχεδὸν ἁπάντων πρωτεύει , ὅϲα ξηραίνειν ἀδήκτωϲ πέφυκεν , |
δειπνῆσαι καὶ πιεῖν οἶνον ἐλάσσονα ἀκρητέστερον : ἢν δὲ μὴ λαπαχθῇ , ὑποχρίσασθαι τὸ σῶμα θερμῷ , καὶ ὑδαρέα οἶνον | ||
πῦον ἀποχωρέῃ , καὶ τὰ σκληρυνόμενα λαπαχθῇ : ἐπειδὰν δὲ λαπαχθῇ , καὶ ἡ φλεγμασίη παύσηται , ἐπὶ τὰ ἀφεστηκότα |
δὲ ξανθὴν χολὴν εὕροιϲ ϲυνυποκειμένην τοῖϲ ἄλλοιϲ δυϲὶ χυμοῖϲ , προϲτίθει τῇ δόϲει ἐπὶ τῆϲ χρείαϲ καὶ ἄλλην ϲκαμμωνίαν , | ||
κίνηϲιϲ ἔϲτιν ὅτε . πέμπτην δέ , εἰ βούλει , προϲτίθει τὴν δυϲκραϲίαν τῶν ἀρχῶν : τάχιϲτα μὲν οὖν ἀπώλεια |
ἐγκονιόμενος δὲ χριέσθω : ὁκόταν δὲ λούεσθαι θέλῃ , θερμῷ λουέσθω : ἀνάριστος δὲ διατελεέτω τοῦτον τὸν χρόνον . Καὶ | ||
γάλα βοὸς καὶ μέλι καὶ ὕδωρ πινέτω , καὶ θερμῷ λουέσθω . Ἢν ἐς τὴν κεφαλὴν τραπῶσιν αἱ ὑστέραι , |
βάθους διήκει , τῆς ψώρας ἐπιπολαιοτέρας οὔσης . ἐὰν τοίνυν πεπλυμένην τὴν τίτανον , εἶτ ' ἐξηρασμένην ἔχῃς , ὕδωρ | ||
νομὴ ὑπεραίρῃ τοὺϲ ὀφθαλμούϲ , θεραπευτέον οὕτωϲ : πομφόλυγα καλλίϲτην πεπλυμένην διέντα γάλακτι γυναικείῳ ἐπιχρίειν καὶ ἐπάνω μοτὰ ἐπιτιθέναι , |
πρὸς τὰ καθυγραινόμενα ἕλκη . Ἀριστολοχίας μακρᾶς κεκομμένης δραχ . στ . μίλτου σινωπικῆς ἡπατιζούσης δραχ . η . μίξας | ||
χειμῶνος δὲ λίτρας θ . λιθαργύρου λειοτάτης χυλοῦ λίτ . στ . βαλὼν ἔλαιον καὶ τὸν χυλόν , ἕψε ἐπ |
πολὺν δὲ χρόνον λήγειν . οὐκ ἐῶσιν οὖν τῇ τοιαύτῃ ῥεύσει πιστεύειν , τοὺς δὲ ζητοῦντας τὰ ὕδατα , πρῶτα | ||
σφάξον τετράποδον οἷον θέλεις , καὶ ἐξ αὐτοῦ αἷμα οὐ ῥεύσει . Χαμαιλέων ἐστὶ ζῷον ἑοικὼς κροκοδείλῳ : ἑκάστης ὥρας |
αρει ? [ [ ] ωτα [ [ ] ν χο [ [ ] κ [ . . . . | ||
[ ] ἑτέρουϲ [ ] ! ιδορ ? θε [ χο [ απτ [ ανδ [ οτιϲυ [ νομαδ [ |
τρίψας , ὕδατος διεὶς ἡμικοτυλίῳ , ἐλαίου ἴσον κλύζειν . Χυλὸν ἐγχέας ἐς σκαφίδα , μῆλα κυδώνια κατατάμνειν , καὶ | ||
ὁμοίως καὶ στέατος χηνείου ὁμοίως : καὶ χλιάνας ἔνιε . Χυλὸν τήλεως , πηγάνινον , ἀνήθινον , σικυώνιον ἔλαιον , |
κοινὴν τὴν ἔκδοσιν , ὥστε εἶναι τρίβον πάντα τόπον τὸν τριβόμενον , ἢ ἐν περιπάτῳ ἢ ἐν καθέδρᾳ ἢ ἐν | ||
: ἔστι δὲ ἀκανθώδης βοτάνη , ὀπὸν αἱματώδη ἔχουσα : τριβόμενον δὲ αὐτῆς τὸ φύλλον ἡδὺ ὄξει : ταύτην τὴν |
εὐρυάγυιαν λέγει τὴν πλατυάμφοδον , οἷον : νῦν γάρ κεν ἕλοις πόλιν εὐρυάγυιαν . ἢ ἐπιμήκεις ὁδοί , παρὰ τὸ | ||
σε κέλευσε κάρη κομόωντας Ἀχαιοὺς πανσυδίῃ : νῦν γάρ κεν ἕλοις πόλιν εὐρυάγυιαν Τρώων : οὐ γὰρ ἔτ ' ἀμφὶς |
γὰρ οὐκ ἂν ἐπινοήσειεν , ὡς , ἐπειδὰν σκληρᾷ σαρκὶ σαρκῶσαι σῶμα προαιρώμεθα , τὴν σκληρὰν ἡμῖν τρῖψιν ἅμα συμμέτρῳ | ||
[ ἤτοι ] μήτε λῦσαι μήτε δῆσαι τὸ σῶμα μήτε σαρκῶσαι μήτε μινυθῆσαι προελώμεθα , κατὰ συζυγίαν δέ , ὅταν |
μέσην ἐς ἄγυιαν ἰοῦσαι , πόλλ ' ἐτεά τε καὶ οὐκί : χόλος δέ τε καὶ τὰ κελεύει . ἕως | ||
, ἢ ἕπετ ' ἐς πόλεμον πρόμος ἔμμεναι ἦε καὶ οὐκί . εἰπὲ δέ μοι Πηλῆος ἀμύμονος εἴ τι πέπυσσαι |
οἴνου : ἢν δὲ μὴ γλυκὺς ᾖ , ἄμεινον μέλι παραμίσγειν : καὶ κράμβην ἑφθὴν ὁμοῦ πηγάνῳ καὶ λινοζώστει , | ||
, δύο , ἢν δὲ μείζων , μία ἀρκέει : παραμίσγειν δὲ τῶν σπερμάτων κύμινον αἰθιοπικὸν καὶ σέσελι μασσαλιωτικὸν , |
ἐλαχίστου διήξει . ἀνάγκη τοίνυν καὶ χρόνους ἀμερεῖς ὑποτίθεσθαι τῷ συντιθέντι τὸ μέγεθος ἐξ ἀμερῶν . Ὁ δὲ ἀμερεῖς ὑποτιθέμενος | ||
ὁ χυλὸς ξηραίνεται ἐν ἡλίῳ μέχρι συστάσεως μέλιτος στερεωτέρου . συντιθέντι δέ σοι τὸ φάρμακον , εἰ χαίρει τοῖς πικροῖς |
εἴη τοι πρηεῖα καὶ ἤπιος : οὔτι γὰρ ἐσθλὸν ἄρξασθαι τῆμόσδε δυσηλεγέος καμάτοιο : οὐ γάρ κεν προφύγοισθα κακὸν φλογερῶν | ||
ὠκείην γυίοισιν ἄγους ' ἐπιτάρροθον ἀλκήν . μὴ μὲν ἔοι τῆμόσδε περὶ πλευρῇσι μογῆσαι ἀνέρι , μηδέ τε λῦμαρ ἐν |
, χλιάσματα προστιθέντα πρὸς τὸ πονέον μάλιστα , καὶ ῥοφήματι χρεέσθω ἀλεύρῳ ἑφθῷ , μέλι παραχέας , καὶ τῇ ἄλλῃ | ||
, μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας σιτίοισιν ὀλίγοισιν ὡς μάλιστα χρεέσθω , κρέασι σκυλακείοισιν ἢ ἀλεκτρυονείοισι θερμοῖσι : ἐζωμεῦσθαι δὲ |
αος δϚ / , ὁ βος ϚιϚ / , ὁ γος Μο Ϛ . η . Εὑρεῖν τρεῖς ἀριθμοὺς ὅπως | ||
ιζ , ὁ δὲ βος Μο α , ὁ δὲ γος ηων κε . κδ . Δοθέντα ἀριθμὸν διελεῖν εἰς |
τὰς σύριγγας , ἐνίκασας γὰρ ἀείδων . αἰ δέ τι λῇς με καὶ αὐτὸν ἅμ ' αἰπολέοντα διδάξαι , τήναν | ||
ἀκμαζόντων : Ἄμμες δέ γ ' ἐσμὲν , αἰ δὲ λῇς , πεῖραν λαβέ : ὁ δὲ τῶν νηπίων καὶ |
εἰς ἀγγεῖον κεραμεοῦν κατατετρημένον , πωμάσας τε τὸ στόμα ἐπιμελῶς ἔνθες εἰς διαπύρους ἄνθρακας καὶ ῥίπιζε συνεχῶς : ὅταν δὲ | ||
ἐλαίῳ παλαιῷ καὶ μέλιτι καὶ ὀρόβων ἀλεύρῳ συντήξας καὶ ψύξας ἔνθες τῷ ἕλκει , εἶθ ' οὕτως λαβὼν ὄστρακον λεπτὸν |
δ ' οὕτως ἀναγράφει . εἰπόντος τινὸς αὐτῷ , ” ἐπίταττε ἡμῖν , Διόγενες , “ ἀπαγαγὼν αὐτὸν ἡμιωβολίου τυρὸν | ||
ἀλλὰ καὶ ψυχῆς ἰατρὸν κατέλιπεν τὰ γράμματα . Γυμνῷ φυλακὴν ἐπίταττε , παῖ , καὶ διὰ τριῶν ποτηρίων με ματτύης |
πυρεκτικά , ὀξυμέλιτι . ἢ σκίλλης ὀπτῆς ὁμοίως τριώβολον : ὀπτᾶται δ ' ἡ σκίλλα ἐν καμίνῳ , ἕως ἀνθρακωθῇ | ||
, ξηρὸν φύραμ ' , ἄρτοι ξηροί : σπλάγχν ' ὀπτᾶται , χναῦμ ' ἥρπασται , κρέας ἐξ ἅλμης ἐξῄρηται |
ἀνδράσι γίνεται οἴνου : εἴ τις δίς γε πίοι καὶ ὑπότροπος οἴκαδ ' ἀπέλθοι δαιτὸς ἀπὸ γλυκερῆς , οὐκ ἄν | ||
θυμηδέος : θυμηδὴς χρησμοσύνη ἡ τὸν θυμὸν εὐφραίνουσα χρεία . ὑπότροπος : ἀπελθὼν πρὸς τὰς ναῦς , πάλιν ἥξω πρὸς |
] σπληνίον διπλόον προσθείς , τέγξας οἴνῳ , καὶ ἄνωθεν εἴριον ἐλαιώσας καθαρόν : κἢν γὰρ ἐπίῤῥυσις τοῦ αἵματος ἔῃ | ||
τὰϲ ἀφόδουϲ ξηραίνειν . ϲτύψεϲι μὲν ὦν καὶ τέγξεϲι : εἴριον μὲν τὸ ἀπὸ τῆϲ ὄϊοϲ ξὺν τοῖϲ λύμαϲι : |
σικύης ἐντε - ριώνην , τέσσαρας δραχμὰς ἀποβρέξας ἐν ὕδατος ἡμικοτυλίῳ , τουτέῳ κλύσαι , καὶ ἐὰν ἐξελθὼν δάκνῃ , | ||
, ὀπὸν σιλφίου ὁκόσον ὄροβον διεὶς , ἐν οἴνῳ λευκῷ ἡμικοτυλίῳ πίνειν , καὶ γάλα αἰγὸς , τρίτον μέρος μελικρήτου |
ἔχοις , ἀλλ ' ὅπως μάλιστα ἔχων καὶ τοῖς ἄλλοις νέμοις . τούτου δὲ πάντως τις τοῦ θησαυροῦ καὶ βασιλεύων | ||
ἄχρις θανάτου : πίστις γὰρ ἀμείνων . 〛 Συγγενέσιν φιλότητα νέμοις ὁσίην θ ' ὁμόνοιαν . αἰδεῖσθαι πολιοκροτάφους , εἴκειν |
ὑποκλύσαι . Πρὸ δὲ τοῦ φαρμάκου τῆς πόσιος , ἢν πυρεταίνῃ , ἕωθεν μὲν διδόναι μελίκρητον ὑδαρές : τὴν δὲ | ||
φλέγματος , ἀλλ ' ἢ ἀπὸ κόπου , ἢ ἄλλως πυρεταίνῃ , ὕδωρ θερμῆναι πολλὸν , ἔπειτα ὑπερχέων τὴν κεφαλὴν |
μητρυιῇσιν ἑῇσιν . εἰ δέ κ ' Ἄρης τούτοισιν ὁμοῦ πέλῃ , ἄχρι γάμοιο ζευχθέντες κείνῃσιν ἄφνω πάλιν αὐτοὶ ἔλειφθεν | ||
γάλα τρόφιμον ἔχῃ καὶ μὴ ταῖς πρὸς ἄνδρα κοίταις εὐνίκατος πέλῃ . μεγάλα γὰρ μερὶς ἐν τῷδε καὶ πρώτα καὶ |
μὲν τῶν ἰσχάδων , τὴν δὲ τοῦ νάπυος , εἶτα μίσγειν , εἰ μὲν σφοδρῶς βουλόμεθα σιναπίζειν , δύο μέρη | ||
ἀρκεῖ ⋖ δ ἐν μελικράτῳ ἢ ὕδατι : ἁλῶν δὲ μίσγειν : εὐπορώτερον γὰρ οὕτως γίνεται . ἡ δὲ σύνθεσις |
ϲτυπτηρίαϲ ϲχιϲτῆϲ μίϲυοϲ ὀπτοῦ χαλκάνθου ἴϲα : ἱκανῶϲ ἀποδαπανᾷ τὰϲ ἐγκανθίδαϲ . χρῶ δὲ καὶ τῷ Θεοδοτίῳ Ϲεβήρου κολλυρίῳ λεάναϲ | ||
δὲ περὶ τὸ βλέφαρον ἀκροχορδόναϲ καὶ κατὰ τὸν μέγαν κανθὸν ἐγκανθίδαϲ λεγομέναϲ ϲαρκολάβῳ κρατήϲαντεϲ ϲμιλίῳ τε ἀποτεμόντεϲ ἐπιθῶμεν λειωθεῖϲαν τὴν |
φυραθεῖϲα καὶ τριφθεῖϲα μέχρι πλέονοϲ : εἰ δὲ καὶ μέλι προϲλάβοι , θᾶττον ὑπέρχεται . Κρίμνοϲ καὶ πόλτοϲ . Τὸ | ||
γίγνονται ϲφυγμοί : εἰ δὲ καὶ τὸ παρὰ τὴν θέϲιν προϲλάβοι , οἵ τε ϲπαϲμώδειϲ καὶ κλονώδειϲ προϲαγορευόμενοι ϲυνίϲτανται . |
Ϲικυωνίῳ ἢ γλευκίνῳ . ἐπὶ δὲ τῶν προβεβηκότων καὶ καϲτόριον ἐμπάϲϲειν τῇ ἐμβροχῇ . ἐπὶ δὲ τῶν αἰφνιδίωϲ παρεθέντων , | ||
. ἢν γὰρ ἀλκήειϲ τὴν ψυχὴν καὶ καρτερὸϲ ἔῃ , ἐμπάϲϲειν τῶν ἁλῶν , μὴ αὐτοῖϲι τοῖϲι ἕλκεϲι ὡϲ αὐτέων |
σταίη πολύκωπον ὄχημα ναὸς αὐτῷ , πρὶν τάνδε πρὸς πόλιν ἀνύσειε , νασιῶτιν ἑστίαν ἀμείψας , ἔνθα κλῄζεται θυτήρ : | ||
, λάβρον ἐπαιγίζοντα δι ' αἰθέρος , ὄφρα τάχιστα νηῦς ἀνύσειε θέουσα θαλάσσης ἁλμυρὸν ὕδωρ . [ βὰν δὲ παρὰ |
ἄλλως τε καὶ ἀσθενής . Τοῦτον χρὴ ἐλλέβορον πιπίσκειν καὶ φάκιον , καὶ εὐωχέειν ὡς μάλιστα , ἀπεχόμενον τῶν δριμέων | ||
χρόνιον φάναι τὸ ῥεῦμα . Καὶ ἢν πολὺ ἴῃ , φάκιον ξὺν ἑλλεβόρῳ δοῦναι ἐμέσαι : ἔπειτα ἐς τὰς ῥῖνας |
δύνῃ μόνος φέρειν καὶ μὴ ' πίδηλον τὴν τύχην πολλοῖς ποῇς . ἄνθρωπος ἀτυχῶν σῴζεθ ' ὑπὸ τῆς ἐλπίδος . | ||
τὸ σῶμ ' ἔχειν . Οὐκοῦν κελητίζεις , ὅταν Φαίδραν ποῇς ; Ἀνδρεῖα δ ' ἢν ποῇ τις , ἐν |
καὶ ἔστιν : ἰδοὺ γὰρ ὁ ἥλιος ποδιαῖος φαίνεται ὁ ἑκατοντάκις ἑβδομηκονταπλασίων τῆς γῆς ὤν , καὶ ἡ κώπη κεκλασμένη | ||
δὲ τὸ μέλι καὶ δοὺς ζέματα ὡς κυκλεῦσαι τὸ σπαθίον ἑκατοντάκις , ἐπάρας χρῶ . Προπεριξύσας καὶ περικαθάρας τὸν τόπον |
. Περιστερεῶνα ὀρθὸν σὺν ταῖς ῥίζαις ξηράνας καὶ τρίψας σῆθε λεπτοτάτῳ κοσκίνῳ , εἶτα μίξας ἐλαίῳ , ὥστε γλοιῶδες πάχος | ||
ῥίζαν καὶ τοῖϲ ἀϲθματικοῖϲ . κοπτομένη δὲ ξηρὰ καὶ ϲηθομένη λεπτοτάτῳ κοϲκίνῳ μετὰ καρυοφύλλου κόκκοι κα , ὡϲ εἶναι τῆϲ |
μέλι ἐπιχέων πουλύ : καὶ ἕως μὲν ἂν τὸ αἷμα καθαίρηται , καὶ ὀδύναι ὀξέαι ἔχωσι , καὶ ὀλίγον διαλείπωσι | ||
τὸ φάρμακον ἐφ ' ἑκάστῃ προσθέσει , μέχρις ὅτου ὕφαιμα καθαίρηται : ὅταν δὲ τοιαῦτα καθαρθῇ , πεπαύσθω . Διαιτῇν |
σὺ γάρ , ὡς ἔοικεν , οὔτε σωφρονεῖν ἐπαί - δευσας τὸν υἱὸν οὔτε μετρίως ἐρᾶν . ἀλλ ' εἰ | ||
σὺ γάρ , ὡς ἔοικεν , οὔτε σωφρονεῖν ἐπαί - δευσας τὸν υἱὸν οὔτε μετρίως ἐρᾶν . ἀλλ ' εἰ |
τοῖχοι . νῦν αὐτὸν ἐκμάσσεις ? τε καὶ ποεῖς λαμπρόν ὄτ ' ἐστὶ χρείη [ ] ? , ληιστρί ; | ||
τέα κόρα οἴκω τε πὲρ σῶ καὶ πὲρ ἀτιμίας κύπρος ὄτ ' ἄσφ ' ἀπολλυμένοις σάωις ἄμμιν ἀθάνατοι θέοι νίκαν |
, καὶ μὴν καί , ὅϲτιϲ ὁμιχλώδηϲ ἐϲτίν , οὐκ ἀγαθόϲ , ὥϲπερ γε καὶ ὅϲτιϲ ἂν ἐν κοίλῳ χωρίῳ | ||
: ἅπαντι δαίμων ἀνδρὶ ϲυμπαρίϲταται εὐθὺϲ γενομένῳ μυϲταγωγὸϲ τοῦ βίου ἀγαθόϲ : κακὸν γὰρ δαίμον ' οὐ νομιϲτέον εἶναι βίον |
. | πελάσει : ἐγγίσει . πισσηρὴν κηρωτήν : τὴν τετραφάρμακον καλουμένην . πυκινή : πυκνή . πλοώδης : Ἐπικλῆς | ||
ῥυπαροῦ δὲ ὄντοϲ πτιϲάνηϲ χυλὸν μετὰ μέλιτοϲ ἐγκλυϲτέον ἢ τὴν τετραφάρμακον μετὰ Ϲουϲίνου ἢ μελικράτου ἡψημένηϲ ἐν αὐτῷ τήλεωϲ ἢ |
ἐν σκέπῃ ἤτω , ὅταν καθαίρηται . Ἐπὴν δέ σοι δοκέῃ ἀρκούντως ἔχειν , παύσασθαι : ἢν δὲ μὴ , | ||
ῥαγῇ αἷμα καίοντι : προαφιέναι δὲ τοῦ αἵματος , ἢν δοκέῃ καιρὸς εἶναι . Καίειν δὲ πρὸς τὸ ὀστέον ὄπισθεν |
καὶ κοτυληδόνος . κάλλιον δὲ , εἰ καὶ ψυχρισθέντας ἐπιρρίπτειν βουληθείης τοὺς χυλοὺς καὶ μάλιστα ἐπὶ χιόνος . εἰ δέ | ||
καὶ κακόχυμον . τὸ δὲ ἀρνῶν καὶ ἐρίφων ὁσάκις ἂν βουληθείης . ἀπὸ δὲ τῶν ἐνύδρων ζώων οἱ πετραῖοι καλούμενοι |
οὑτωσί πως ὑπειπόντα τὸ τοῦ Πιττακοῦ , ὥσπερ ἂν εἰ θεῖμεν αὐτὸν λέγοντα τὸν Πιττακὸν καὶ Σιμωνίδην ἀποκρινόμενον εἰπόντα : | ||
συντεθέντα ἐν κεφαλαίῳ γένοιτ ' ἄν , εἰ δέκα μόνας θεῖμεν τὰς αἱρέσεις ἐν φιλοσοφίᾳ ; Ὑπὲρ διακόσια , ὦ |
ἑψοῦνται μέχρι τὸ τρίτον ξστ λειφθῇ . χωρὶς δὲ ἔστωσαν κεκομμένα ῥόδων σπέρματα , εἰ δὲ μή γε τῶν φύλλων | ||
ὄξει , καὶ ὅταν καλῶς λειωθῇ , ἐπίβαλλε τὰ ἄλλα κεκομμένα καὶ συλλείου , καὶ τὸ ὄξος δ ' ἐπιβάλλων |
: οἱ νεκροί ἐπηέξησαν ] ἐπηύξησαν ἀέθλους ] τοὺς ἄθλους πέπεριν ] εὕρηται δὲ πένεριν γεγραμμένον : ἔστι δὲ εἶδος | ||
κονύζης ἔτι μὴν τοὺς κλῶνας τῆς βοτάνης κόπτων , καὶ πέπεριν , μετὰ δὲ δὴ τῶνδε καὶ βλαστοὺς σύγκοπτε τῆς |
διαχωρητικοῖσι χρήσθω : καὶ ἢν ἡ γαστὴρ μὴ ὑποχωρέῃ , ὑποκλύζειν κλύσματι μαλθακῷ . Ἡ δὲ νοῦσος χρονίη καὶ ἀπογηράσκοντας | ||
, ἢ ὄξει , ἢ γλυκεῖ : δεῖ δὲ τούτους ὑποκλύζειν τῷ τῆς μαλάχης ἀφεψήματι . [ Περὶ αἵματος ταυρείου |
καὶ διδόναι : ἢ κονύζης τῆς δυσόσμου ὅσον χεῖρα πλείην διεῖναι πράσου χυλῷ , καὶ νέτωπον , ὅσον χήμην ἁδρήν | ||
τρίψας λεῖον , διπλάσιον δὲ ἔστω τῆς ῥαφάνου , ἐλαίῳ διεῖναι , ὅσον τεταρτημόριον κοτύλης , τοῦτο ἐγχεῖν χλιαρὸν , |
καὶ ὀρνιθίοισι καὶ κολοκύνθῃ καὶ τεύτλοισι : ζωμὸν δὲ μὴ ῥοφεέτω , μηδὲ βάπτεσθαι : ἰχθύσι δὲ χρήσθω σκορπίοισι καὶ | ||
τὸν ἐρυθρὸν ἢ τὸν ἐκ τῆς συκαμίνου , ψυχρὸν δὲ ῥοφεέτω , καὶ καταστήσεται . Ἢν δὲ πνὶξ προσπέσῃ ἐξαπίνης |
ϲιδηροῖϲ τοῦτον ἐϲχαρώϲομεν . εἰ δὲ εἰϲ ὀϲτοῦν ἡ ϲῦριγξ καταλήγοι , ἀπαθὲϲ μὲν ὂν τοῦτο ξύϲομεν μόνον , τετερηδονιϲμένου | ||
εἰς μέρος λόγου τι μακρὸν καὶ εἰς μακρὰν τὴν τελευταίαν καταλήγοι συλλαβήν , οἷον ὥστ ' ἐξ ἁπάντων ῥᾳδίαν τὴν |
ἑξήκοντα κόκκους διεῖναι ἐν οἴνου κοτύλῃ καὶ ἐλαίου ἡμικοτυλίῳ , χλιήνας , κλύσον . Ἄγει δὲ ταῦτα φλέγμα καὶ κόπρον | ||
, καταμίξας , ἔασον κεῖσθαι : ἕωθεν δὲ ἀπηθήσας , χλιήνας , πιεῖν δίδου . Ἢν ἀνεμωθέωσιν αἱ μήτραι , |
τέκνον γενέσθαι . Ἔχει δὲ οὕτως , ὥσπερ εἴ τις σίκυον ἤδη ἀπηνθηκότα , ἐόντα δὲ νεογνὸν καὶ προσεόντα τῷ | ||
αὐτῶν ἢ τὰ ἐνδύματα αὐτῶν ζητῶν , εἴ που εὕροι σίκυον ἤ τι τῶν ἑξῆς . σίκυον ] ἀπὸ εὐθείας |
' ἐστὶ θανεῖν μετὰ κύμασιν : ἀλλά ς ' ἄνωγα φράζεσθαι τάδε πάντα μετὰ φρεσὶν ὡς ἀγορεύω . μηδ ' | ||
βοῦς ὡς χρησόμενος αὐταῖς ἤδη πρὸς ἔργον τῆς σπορᾶς . φράζεσθαι δ ' εὖτ ' ἂν γεράνου φωνὴν ἐπακούσῃς : |
ἄνω καθαιρεῖται : καὶ ὁκόταν ἡ ὀδύνη ἔχῃ , τῶν χλιασμάτων προστιθέναι , καὶ τῷ θερμῷ λούειν , καὶ διαλιπὼν | ||
, καὶ κρισιμωτέρη ἔσται : κἢν ὀδύνη ἔχῃ , τῶν χλιασμάτων προστιθέναι , καὶ τῷ ψυχρῷ λούειν , καὶ διαλείποντα |
σέ , τὸ δόγμα . τί οὖν ἔχεις ποιῆσαι ; ἔξελε , τὸ δ ' ἐκείνων , ἂν εὖ ποιῶσιν | ||
γέ μοι ἠγόρασας . συνακολούθει μεθ ' ἡμῶν . θύραν ἔξελε . ἐπ ' ἀμφότερα νῦν ἡ ' πίκληρος ἡ |
ἐπὶ τοῦ σπέρμα πυρὸς σῴζων , ἵνα μή ποθεν ἄλλοθεν αὔοι : καὶ γὰρ ἀμφότερα ἄψυχα . ἀπὸ δὲ πράξεως | ||
ποιήσαιεν . καὶ Ὅμηρος „ ἵνα μή ποθ ' ἄλλοθεν αὔοι „ καὶ πάλιν ” ἵν ' ἀθανάτοισι φαείνοι ” |
, εἶτα λουσαμένη φάκιον πιοῦσα καὶ μέλι καὶ ὄξος ξυμμίξασα ἐμεσάτω , καὶ ῥοφέειν ἄλευρον δοῦναι , καὶ ἐπιπιεῖν οἶνον | ||
μέλι καὶ ὄξος μίξας : ἐπὴν δ ' ἐμπλησθῇ , ἐμεσάτω : ἔπειτα λουσάμενος θερμῷ , ἐπὴν ψυχθῇ , πιέτω |
Ἰκαρίοιο , περίφρων Πηνελόπεια . ἦ μέν μιν νύμφην γε νέην κατελείπομεν ἡμεῖς ἐρχόμενοι πόλεμόνδε : πάϊς δέ οἱ ἦν | ||
, ἀλλ ' ἔτι καὶ νῦν ] [ ἱστοβοῆι γέροντι νέην περίβαλλε κορώνην ] : ὁ δὲ Πίνδαρος | [ |
ἕψε τὴν λινόζωστιν , παρεμβάλλων λίνου σπέρμα μικρόν : ἔπειτα ἀποχέας κλύζε . Ἕτερον : σμύρνης ὅσον ὀξύβαφον , λιβανωτὸν | ||
καὶ μυρσίνης καὶ κισσοῦ καὶ δάφνης ἑψῶν ἐν ὕδατι , ἀποχέας τὸ ἀφέψημα , ἕψε ἐν αὐτέῳ ἄχυρα κριθῶν , |
κράμβης , χωρὶς ἑκάτερα ἑψήσας ἀπηθῆσαι χοέα ἑκατέρου : εἶτα ξυμμίξας ἅμα συνεψεῖν : τὸ δὲ ὀϊὸς στέαρ τὸ ἀπὸ | ||
σιλφίου ὅσον ὄροβον , καὶ καρδάμου καρπὸν τρίψας λεῖα καὶ ξυμμίξας ἐν οἴνῳ , ἢ ἐν κυνὸς γάλακτι , δίδου |
? [ αψορρ ? ! [ ] επ ! [ κεκ [ ενθα ? [ δι ! ! [ ως | ||
[ [ ] ! κατεγ ? ? [ [ ] κεκ ? [ . . . . . . ! |
καὶ μέλι ἐπιχέας καὶ ἀναζέσας , βάλανόν τε ποιήσας , προστίθει . Ἢ ὀπὸν σιλφίου μετὰ σύκων μαλάσσειν , καὶ | ||
ἢ τῇ τῶν Μουσῶν φωνῇ τὴν αὑτοῦ φῆσαι προσεοικέναι ; προστίθει δὲ κἀκεῖνο , ὅτι αὐτῆς τῆς Μούσης δεηθεὶς κατ |
μικρὰ μύϲτρα τέϲϲαρα . Τὸ ὀξύβαφον καὶ τὸ μέγα μύϲτρον κυάθουϲ τρεῖϲ . Ἡ κοτύλη καὶ τὸ τρυβλίον ὀξύβαφα δύο | ||
φηϲι : “ δίδου τοῖϲ αἱμοπτοικοῖϲ τοῦ χυλοῦ τῆϲ ἐλελιϲφάκου κυάθουϲ δύο μετὰ μέλιτοϲ # α νήϲτειϲ πιεῖν καὶ εὐθέωϲ |
δύναμιν τὸ πλῆθοϲ ἀφαιρέειν . ἄριϲτον δὲ μὴ ἐϲά - παξ , ὡϲ ἡ δύναμίϲ τε ἀνέχηται τὴν πληθὺν τῆϲ | ||
ξε [ γὰρ [ ἀξι [ ! ] ου [ παξ [ κα [ ! ] ται [ ! ] |
καθαρτήριον . Λαθυρίδων κολοκυνθίδοϲ ἐντεριώνηϲ χαμελαίαϲ φύλλων ξηρῶν ϲκαμμωνίαϲ ἐπιθύμου πολυποδίου ἀνίϲου ἀνὰ ⋖ ι ἑκάϲτου θύμου κορύμβων πεπέρεωϲ μαϲτίχηϲ | ||
κόκκων κ τὸ ἐντὸϲ ἐμβάλοιϲ καθαίρει φλέγμα : εἰ δὲ πολυποδίου ⋖ δ τὸν μελαγχολικὸν χυμὸν κενοῖ . Ζωμοὶ μαλακτικοί |
τοῦ γʹ βιβλίου τῶν Σφαιρικῶν εὑρήσεις ἔξωθεν σχόλιον , ὃ συμβαλεῖταί σοι εἰς τὴν παροῦσαν δεῖξιν . Ἴση δὲ ἡ | ||
τοῦ γʹ βιβλίου τῶν Σφαιρικῶν εὑρήσεις ἔξωθεν σχόλιον , ὃ συμβαλεῖταί σοι εἰς τὴν παροῦσαν δεῖξιν . Ἴση δὲ ἡ |
Τροφωνίῳ ἔφη χορτασθείς . Ἀριστοφάνης δ ' ἐν Γηρυτάδῃ : θεράπευε καὶ χόρταζε τῶν μονῳδιῶν . Σοφοκλῆς τε ἐν Τυροῖ | ||
καὶ μέγεθος κυκλίᾳ ἴσον ἀσπίδι νῶτα φοροῦντα . τοῦτον ὅλον θεράπευε τρόπον τοιόνδε : λαβών νιν , ἡνίκ ' ἂν |
, γίνεται ⃞ος ; Πάλιν δὲ ὁ ἀπὸ τοῦ ΒΚ ⃞ος μεταβαίνει εἰς τὸν ἀπὸ τοῦ ΗΜ ⃞ον ἐπὶ τὸν | ||
ὀρθογώνιον καὶ ⃞ον ἀριθμὸν ὅπως ὁ ἀπὸ τοῦ ἐμβαδοῦ ἀρθῇ ⃞ος , καὶ τὰ λοιπὰ Ϛκις γενόμενα ποιῇ ⃞ον . |
ἀναγκαῖον δ ' ὅμως . αὖθίς μ ' ἐς ὀρθὸν στῆσον , ἀνακύκλει δέμας : δυσάρεστον οἱ νοσοῦντες ἀπορίας ὕπο | ||
χρυσόλιθος . Γλυκάνας οὖν τὸ ξηρίον , καὶ ξηράνας , στῆσον καὶ ἐξίσασον τὸ ξηρίον τοῦ χαλκάνθου μέρη γʹ , |
! [ ! ! ] δ ' αἴματός ἐμμι τὼ σκ [ ! ! ] ιν οὐδὲν ἐπαίτιος ε [ | ||
ροηʹ δʹʹ . ἴσα ἄρα ἑκατέρα τῶν εο πη ρζ σκ , αἱ δὲ σπ πρ ρο οσ περιφέρειαι ἀνὰ |
δὲ ἑπτὰ ἡμέραι παρέλθωσιν , ἢ ὀλίγῳ πλείους , ἢν ἀπύρετος ᾖ , καὶ μὴ φλεγμαίνῃ τὸ ἕλκος , τότε | ||
καὶ περὶ τῶν ἐχόντων ἕλμινθας μετὰ πυρετοῦ . Εἰ δὲ ἀπύρετος ὑπάρχει , μηκέτι τὸ ῥοδόμελι δίδου μήτε πέπονα εὐχερῶς |
. ἔστι δὲ τετραδάκτυλον μέτρον παλαιστοῦ ἤτοι σπιθαμήν ἐπὶ τρεῖς σπιθαμάς μῆκός τε καὶ ἰθύν : ἐκ παραλλήλου τὸ αὐτό | ||
. ἔστι δὲ τετραδάκτυλον μέτρον παλαιστοῦ ἤτοι σπιθαμήν ἐπὶ τρεῖς σπιθαμάς μῆκός τε καὶ ἰθύν : ἐκ παραλλήλου τὸ αὐτό |
] ! ωρ ποκα ? [ [ ] ἀνήρ : ουτ [ [ ] ν ? ἦτορ ? [ ! | ||
σωσ [ ] αυ [ ] π ? [ ] ουτ [ ] ἕκαστον [ ] ] πε [ ! |
τε ψιλὸν αὐτὸ βούληται , ἤν τε σὺν τῷ οἴνῳ κιρνάς : πινέτω δὲ μὴ ἀθρόον πουλὺ , ἀλλὰ κατὰ | ||
τὸ γὰρ ἐκίρνα καὶ κιρνάναι ποιητικώτερον , ὥσπερ καὶ ὁ κιρνάς : οἱ δὲ πεζοὶ λέγουσι κεραννύς . ἀκρατοπότης τε |
, μὴ ἐπεύχεο : ἔξει γὰρ οὐδὲν μεῖον . Εὐθίης κοῦ μοι , κοῦ Κόκκαλος , κοῦ Φίλλος ; οὐ | ||
Ξουθίδηις † επιουσι † . ! ] ζεσθε πᾶσαι . κοῦ τὸ παιδίον ; δεξ [ ! ] αιπος ? |
σαυτοῦ λέγοντος 〚 μὴ 〛 ἀκούσῃς , ἄλλου λέγοντος μὴ πεισθῇς : πῶς οὖν ἐφεκτικὸν τὸ τοιοῦτον λογισόμεθα ; Ἐπειδὴ | ||
ψυχὴ καθαίρεται λόγῳ θεοῦ ὑπὸ σοφοῦ . ἀναίσθητον οὐσίαν μὴ πεισθῇς εἶναί ποτε θεοῦ . ὁ θεὸς καθὸ νοῦς ἐστιν |
φύσιν λαχάνων τε γένη . κᾆτ ' ἐν τούτοις τὴν κολοκύντην ἐξήταζον τίνος ἐστὶ γένους . καὶ τί ποτ ' | ||
οὖν τὸ μὲν κρίνον ἐπὶ τοῦ τεθνηκότος , τὴν δὲ κολοκύντην ἐπὶ τοῦ ὑγιοῦς . Ἡ ἀπὸ Σκυθῶν ῥῆσις : |
. δραχ . αʹ . τρῖβε τὴν καδμίαν καὶ τὴν χαλκῖτιν μετ ' οἴνου καὶ ξήρανον καὶ τὴν νάρδον τότε | ||
μᾶλλον δὲ πλείονι χρόνῳ δυνηθείη ἂν καὶ τὸ ϲῶρι εἰϲ χαλκῖτιν μεταβάλλειν , ὥϲτε οὐδὲν θαυμαϲτὸν ὁμογενοῦϲ δυνάμεωϲ τὰ τρία |
ἐν ὀῤῥῷ καὶ γάλακτι , πέντε καὶ τεσσαράκοντα ἡμέρας . Σιτίοισι δὲ καὶ ὄψοισι χρεέσθω ὡς διαχωρητικωτάτοισιν : οἶνον δὲ | ||
τὸν ἐλλέβορον χολὴν ἐμέῃ , αὐτῷ τῷ φακίῳ ἐμεέτω . Σιτίοισι δὲ χρήσθω , ἢν μὴ οἱ πυρετοὶ ὀξέες ἔχωσι |
τρὶϲ αὐτὸν λούοιϲ , ὀνήϲειϲ μειζόνωϲ . ὁ δὲ δὴ τρίτοϲ τῶν κόπων ὁ φλεγμονώδηϲ τῆϲ ἰάϲεωϲ τρεῖϲ ἔχει ϲκοπούϲ | ||
! [ πολὺϲ ? [ πρῶτοϲ ] ἢ δεύτεροϲ [ τρίτοϲ δὲ ? [ ] ϲχεδὸν ἅπαξ φ ? [ |