| ὑπάρξαι καὶ τῆς ἐλευθερίας αὐτῆς , ἐὰν ἄρα καὶ τούτου τύχητέ ποτε . εὖ γὰρ ἴστε ὅτι τὴν μὲν λεγομένην | ||
| ὑπάρξαι καὶ τῆς ἐλευθερίας αὐτῆς , ἐὰν ἄρα καὶ τούτου τύχητέ ποτε . εὖ γὰρ ἴστε ὅτι τὴν μὲν λεγομένην |
| δέ τις ἁλῷ δὶς ψευδομαρτυρῶν , τοῦτον μηκέτι νόμος ἀναγκαζέτω μηδεὶς μαρτυρεῖν , ἐὰν δὲ τρίς , μηκέτ ' ἐξέστω | ||
| κοινώνει , θάλαμε καὶ παστάς . Μηδεὶς ἐνταῦθα σκυθρωπός , μηδεὶς κατηφής , πάντα μειδιάτω , πάντα χαιρέτω , πάντα |
| γραμμάτων . Φιλίππῳ τούτῳ δεῖ τῆς παρὰ τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ ὑμετέρου βοηθείας . πιστεύει γὰρ οὕτως ἂν ἰσχυρότερα αὑτῷ γενέσθαι | ||
| [ τερος , σφέτερος , γενικῆς ] ἡμετέρου , [ ὑμετέρου , σφετέρου ] , δοτικῆς [ ἡμετέρῳ , ὑμετέρῳ |
| ἑκὼν ψευδόμενος ἀσεβεῖ , καθόσον ἐξαπατῶν ἀδικεῖ : ὁ δὲ ἄκων , καθόσον διαφωνεῖ τῇ τῶν ὅλων φύσει καὶ καθόσον | ||
| , ὃν οὐδὲν διέφευγε τῶν θηρίων : ὃς ἀπέκτεινεν . ἄκων τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα Πρόκριν , καθηράντων αὐτὸν τῶν Καδμείων |
| φαῦλος , αὐτὸς ἐξ ἀλογίας παρωξυμμένος , Θεὸς ἀναίτιος : ἀδικήσῃ δὲ τὸν προσπεσόντα , οἷον τοξότου βάλλοντος ἀνάγκη τὸν | ||
| . οὐ γάρ ; Πάνυ γε . Ἐὰν δέ γε ἀδικήσῃ ἢ αὐτὸς ἢ ἄλλος τις ὧν ἂν κήδηται , |
| νέμουσι : ἐκ δὲ τούτων ἕνα μάλιστα , ὅστις ἐπεὰν ἀποθάνῃ , πένθος μέγα παντὶ τῷ Μενδησίῳ νομῷ τίθεται . | ||
| μέγας ” , ἴσον τι τούτῳ φησίν : ἕως ἂν ἀποθάνῃ ὁ πάντων κοινὸς ἀγχιστεύς , ᾧ μόνῳ καὶ τὰ |
| φονεύσει τὸν ἐρώμενον τῷ δίσκῳ , οὐ προεμαντεύετο δὲ ὡς φεύξεται αὐτὸν ἡ Δάφνη , καὶ ταῦτα οὕτω καλὸν καὶ | ||
| λόγον : εἰ δ ' αὖ πάλιν κεχωρίσθαι , οὐ φεύξεται τὴν ἐξ ἀνάγκης τοῦ χωρίζοντος ὑπόστασιν . Ἂν δ |
| . ἐν κακοῖς σὺ πάρασχε τὴν χάριν : μὴ ἔξω φονεύσῃς πυλῶν μηδὲ τῆς πόλεως μακράν , ἀλλ ' ἐπὶ | ||
| αὐτῆς τοῦτό φησιν ἢ μᾶλλον φοβούμενος ἁλῶναι ταῖς ἱκεσίαις : φονεύσῃς : τί δ ' , εἴπερ ὡς φής : |
| ἀνθρώπου ἐπεισῆλθέν τις τῶν δοκούντων φιλολόγων , ὃς κατείληπτό ποτε μοιχὸς ἐν τῇ πόλει . ὁ δ ' Ἀλλ ' | ||
| . κωμῳδεῖται δὲ ἐπὶ μοιχείᾳ καὶ ὡς ἀσέμνως κειρόμενος . μοιχὸς δὲ εἶδος καὶ ὄνομα κουρᾶς ἀπρεποῦς καὶ κιναιδώδους . |
| λόχον ] σύνταγμα . πρὸς ταῦτ ' ] ὁ ἄγγελος συμβουλεύων τὸν Ἐτεοκλῆν . ταῦτα ] ἅπερ λέγω . ἀρίστους | ||
| μὲν οὖν . Ἄρὦ ' Θωμάσιεεἴ τις εἴποι πρός σε συμβουλεύων γράψαι τὴν εἰκόνα τυχὸν τοῦ σοῦ πάππου , συμβαίνοι |
| μάραγδον εἶναι ταῦτ ' ἔδει καὶ σάρδια . εἴ τις δικαστὴς ἢ διαιτητὴς θεῶν . ἐνταῦθ ' ἀπόστα μικρόν . | ||
| Φιλίππῳ τῷ Ἀμύντου , αὐτὸς μέν σφισιν ὁ Γάλλος ἀπηξίωσε δικαστὴς καταστῆναι , Καλλικράτει δὲ ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος ἀνδρὶ ἀλάστορι |
| , εἰς τὰ δίκτυα : ἐν καταστάσει γίνεσθε καὶ μὴ θορυβεῖσθε : πάλιν κατάστηθ ' : ἀναδράμετε , φησὶν , | ||
| ὑστερίσητε παύεσθε : ἕτερον πάλιν ἂν συμβῇ τι παρασκευάζεσθε καὶ θορυβεῖσθε . τὸ δ ' οὐχ οὕτως ἔχει : οὐκ |
| τοῖς λοιποῖς ἔστ ' ἔνοχος , ὁ τοιοῦτος πότερα μὴ δῷ διὰ τοῦτο δίκην ἢ κἂν μείζω δοίη δικαίως ; | ||
| , σπονδὰς ποίει . καὶ Συναριστώσαις ἂν ἔτι πιεῖν μοι δῷ τις . ἀλλ ' ἡ βάρβαρος ἅμα τῇ τραπέζῃ |
| τοὐμὸν ἀμπτυχαί τ ' ἐλεύθεροι , ἐπεὶ πατρὸς πέπτωκεν Αἴγισθος φονεύς . φέρ ' , οἷα δὴ ' χω καὶ | ||
| Λυδοὶ φέροντες τὸν νεκρόν , ὄπισθε δὲ εἵπετό οἱ ὁ φονεύς . Στὰς δὲ οὗτος πρὸ τοῦ νεκροῦ παρεδίδου ἑωυτὸν |
| ἢ ἐν ὁρίοις Ἀφροδίτης , βλαβήσεται παρ ' ἐχθρῶν καὶ σωθήσεται . Εἶτα ἐπιμερίζει ὁ Ἥλιος ἐν τῇ τοῦ Ἄρεως | ||
| ἡμέραις τελευτήσει . ἀγαθοποιῶν δὲ ἐπιθεωρούντων μέχρι τῆς ☍ κινδυνεύσας σωθήσεται . ἐὰν δὲ τῆς ☾ οὔσης ἐν ♎ κατακλιθῇ |
| δίκαια . ἐπειδὴ δὲ αὐτῷ οὐδὲν μέλει τῶν ὅρκων ὧν διωμόσατο , πειράσομαι καὶ περὶ ὧν οὗτος ἔψευσται διδάσκειν ὑμᾶς | ||
| τούτων ὅρκια συνετέλεσεν ἐπὶ τῆς ἐκ - κλησίας παραχρῆμα καὶ διωμόσατο κατὰ τῶν σφαγίων . τούτων ἐστὶ τῶν ὁρκίων μνημεῖον |
| ἄνδρα ἐφεξῆς πρόθυμον εἶναι , καὶ ὅπως μηδεὶς μήθ ' ἑκὼν μήτ ' ἄκων ἀνατρέψει τοῦτο σκοπεῖσθαι , ἐπειδὰν δὲ | ||
| ; Ἔμοιγε . Πότερον δὲ γραμματικώτερον κρίνεις , ὃς ἂν ἑκὼν μὴ ὀρθῶς γράφῃ καὶ ἀναγιγνώσκῃ ἢ ὃς ἂν ἄκων |
| διεσώθησαν καὶ οὐδεὶς λείπει , τότε κινεῖν ἐπὶ τὸ ἔμπροσθεν ἄπληκτον κατὰ τάξιν . Ἐπειδὴ δὲ σαγηνῶν οὐσῶν καὶ λοιπῶν | ||
| εἰς τὴν ὄχθην τὴν ἐπὶ τὸ μέρος τῶν ἐχθρῶν τὸ ἄπληκτον γίνεσθαι . Νυκτεριναὶ ἔφοδοι διάφοροι παρὰ τῶν στρατηγῶν γεγόνασιν |
| ἦν , οὐκ εἰκότως οὐδ ' ἐξ ἀνάγκης κατὰ τῆς ἀτελείας χωρεῖ , δέον κατὰ τῶν ἀναξίων μόνον , ὡς | ||
| μετέχειν , οὐκ ἄν μοι δοκοῦσι μηδ ' ὅσον περὶ ἀτελείας ἀκοῦσαι δεδέχθαι , ἐξὸν πολλῷ τινι μείζονι τετιμῆσθαι καὶ |
| Νέμεσις τὴν Ἑλένην ἐτιμωρήσατο : ἄλλως : ἡ νέμεσις τῆς δίκης τῶν θεῶν ἔμολεν , ὅ ἐστι : δίκην ἀπαιτεῖται | ||
| ” τἀδίκημα τῶν παρόντων ἐστὶ κακῶν αἴτιον , τῆς ἐφόρου δίκης τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων ἤδη τι μηχανωμένης καθ ' ἡμῶν |
| βαρβάρους λέγειν , ὅπου καὶ ὁ Τυδεὺς τὸν ἐγκέφαλον τοῦ πολεμίου λέγεται φαγεῖν , καὶ οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς οὐκ | ||
| τεμεῖν ὕλην ἢ τάφρον ὀρύττειν δυνατὸς οὐδὲ ἀμῆσαι χιλὸν ἐκ πολεμίου λειμῶνος πυκνὰ μεταστρεφόμενος , οὐδὲ ἐγεῖραι σκηνὴν ἢ χάρακα |
| ἀλλ ' ἵνα μὴ πολλὰ τοιαῦτα λέγων πόρρω τοῦ καιροῦ γένωμαι , παρεὶς ἅπαν τὸ μέσον καὶ προσχρησάμενος καὶ πρὸς | ||
| ἀγωνίων θεῶν , λευκοστεφεῖς ἔχουσα νεοδρέπτους κλάδους ; ὡς μὴ γένωμαι δμωὶς Αἰγύπτου γένει . πότερα κατ ' ἔχθραν , |
| μεγάλως ἐβλάπτοντο . Τοῦ βασιλέως δὲ τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων βουλομένου κίνδυνον ἀναδέξασθαι , βάδην ἑπομένου καὶ προσδοκῶντος φάλαγγα Τούρκων | ||
| μόνῳ δὲ Περσαίῳ διαπρύσιον εἶχε πόλεμον : ἐδόκει γὰρ Ἀντιγόνου βουλομένου τὴν δημοκρατίαν ἀποκαταστῆσαι τοῖς Ἐρετριεῦσι χάριν Μενεδήμου , κωλῦσαι |
| ἐν τῇ παραληγούσῃ τὸ ι , οἷον Λάχητος λέβητος Δάρητος πένητος τάπητος : πρόσκειται ἀρσενική διὰ τὰ παρὰ τοῖς Δωριεῦσι | ||
| κατὰ τὸ ἦθος οὐδαμῶς εὐδοκιμεῖν ! ! ! Αἰσχίνου τε πένητος ὄντος καὶ μαθητὴν ἕνα ἔχοντος Ξενοκράτην , τοῦτον περιέσπασε |
| ταῖς εἰκόσι ῥη - τόρων διήνεγκας . ἀλλ ' ἥκεις ἐωνημένος , ὅπερ ἂν καὶ σοῦ τις φαυλότερος , καὶ | ||
| . πρὸς τοῦτον συνεχὲς ἀφικνούμενος ὁ Ξενιάδης ὁ τὸν Διογένην ἐωνημένος τὴν ἀρετὴν αὐτοῦ καὶ τῶν ἔργων καὶ τῶν λόγων |
| τῆς χώρας ὅσα ἦν ἐρυμνὰ τειχίζοντες φρουρὰν ἐν αὐτοῖς καθιστάναι καταφυγῆς τῶν γεωργῶν ἕνεκα : ὅθεν ὁρμώμενοι τά τε λῃστήρια | ||
| αὐτὴν ταῖς ναυσὶ κατέφυγον , ὥσπερ μισθὸν αὐτοῖς ἀπέδωκε τῆς καταφυγῆς , τὸ νικητὰς ἐν αὐτῇ γενέσθαι . ἀπό . |
| ὦσιν , οὐχ ὁ πράττων , οἶμαι , τὰ δέοντα ὑπεύθυνος , ἀλλ ' οἱ μὴ χρώμενοι . τί χρὴ | ||
| ἀντιθέσει συνδραμὼν καὶ ἐπὶ τὸ ὁρίσασθαι καταφυγὼν ὧν οὐκ ἦν ὑπεύθυνος , τοῦτ ' ἔστιν ἐφ ' οἷς ἐπέδωκε , |
| ἀμφοτέρων , ὁκόταν ἡ γυνὴ ἐθελήσῃ : ἢν δὲ μέλλῃ λήψεσθαι , οὐ χωρέει ἔξω , ἀλλ ' ἐμμένει ἐν | ||
| ἐπὶ τῷ δύνασθαι ἐλαύνειν , ὅπου ἔμελλον ἀργύριον πάλιν πλεῖστον λήψεσθαι , ἐνταῦθ ' ἀπῇσαν , ἡγούμενοι τὴν ἐν τῷ |
| τῶν αὐτῶν σὺ καὶ Δημοτέλης ἡμῖν συνεβουλεύετε , ἀποστῆναι τῆς τυραννίδος : ταῦτα δ ' οὐ δυσνοοῦντες , ἀλλ ' | ||
| ἀλλὰ τῆς ἐξουσίας τὸν φόβον ἡγεῖται κατωρθωκέναι τὸ προσταχθὲν τῆς τυραννίδος αὐτὸν οὕτω φρονεῖν ἀπαιτούσης : φοβερὸς γάρ , οὐ |
| ἀντὶ τοῦ εἰσεφέρετο . ] αὐτὸς : Ἀντὶ τοῦ ὁ δεσπότης . τῷ Διονύσῳ φησί . . ὁ Ξανθίας πρὸς | ||
| , ἔφη , „ ἐπὶ πολὺν χρόνον χρηστὸς κληθῆναι ἢ δεσπότης ἐπ ' ὀλίγον „ . Ἀνταγόρας ὁ ποιητὴς ἀκρόασιν |
| τοῦ κυρίου , τέλειος ἔσῃ : εἰ δ ' οὐ δύνασαι , ὃ δύνῃ , τοῦτο ποίει . Περὶ δὲ | ||
| ὠφελήσω . “ ὁ δὲ πρὸς αὐτόν : ” τί δύνασαι σὺ ὠφελῆσαί με ; “ καὶ ὁ Αἴσωπος : |
| οἷς ἀντιλέγων ὁ Ἀγαμέμνων οὐκ ἀπορεῖ , ὅπως καὶ αὐτὸς θεραπεύσῃ τὸ πλῆθος : φήσαντος γὰρ τοῦ Ἀχιλλέως ἀπελεύσεσθαι εἰς | ||
| καὶ τίς ἀνέξεται τῶν αὐτὸ τοῦτο δεδοικότων , μὴ σχολῇ θεραπεύσῃ τὸν οἶκον ; δεῖ δή τινος τιμῆς , ἐξ |
| ὑποκλέπτειν δυναμένων τὸν χολώδη χυμόν . ἀλλ ' ἵνα τοῦτον δυνηθῇ κενῶσαι καλῶς , ὑγροτέρας δεῖται τροφῆς πρῶτον : εὐκράτοις | ||
| οὖν καὶ ἐκ τῆς προδοθείσης σοι ταύτης μεθόδου εὐκόλως ἂν δυνηθῇ διαγιγνώσκειν ἅπαν ῥῆμα ποίας ἐγκλίσεώς ἐστι καὶ ποίας διαθέσεως |
| τις σαφέστερον ἐπιδείξειεν ὡς ἐστρατήγησεν ἢ εἰ αὐτὰ διηγήσαιτο ἃ ἔπραξεν ; ἐν τοίνυν τῇ Ἀσίᾳ ἥδε πρώτη πρᾶξις ἐγένετο | ||
| γυνή πρὸς τὸ θηλυκὸν γένος σκοπουμένη , ὡς οὐδὲν μὲν ἔπραξεν , ἀλλὰ τοσοῦτον ὅσον ἂν γυνή τις ἐργάσαιτο : |
| κατόχοιο , ᾗ τόνδ ' αἱρήσεις , ὠσὶν δ ' ἐνίει ποθέουσιν : ἀμφοῖν γὰρ φιλίας ἥδ ' ἀρχή , | ||
| ὕδατος τρίψας σὺν ἐλαίῳ , καὶ ἐλθὼν ἐπὶ τὸν τόπον ἐνίει τῇ θαλάσσῃ , καὶ δοκοῦν ὅτι , . . |
| ἐρεῖ πάντα ἃ δεῖ , ἐρεῖ δὲ ἐν ἐλάττοσιν ἢ δίκην ἀγωνιζόμενος : ὁ δὲ ἀγωνιζόμενος ἐρεῖ πάντα καθάπερ ὁ | ||
| ἀκίβδηλον καταφέρει ἀκινδύνως γεωργούμενον , ὡς πᾶσιν ἐξαρκεῖν ἀνθρώποις , δίκην Τριπτολέμου πεμπόμενον εἰς πᾶσαν γῆν . διόπερ αὐτὸν καὶ |
| τοὺς ἀνθρώπους τῇ πραΰτητι τῆς ὄψεως , ἡνίκα ἂν αὐτοὺς προσδέξηται , ἀπαγριουμένη διαφθείρει . ἡ δὲ ὁμοιωθεῖσα γυναικὶ ἔφη | ||
| ἔσω τοῦ στόματος τῶν ὑστερέων γένηται : ὅταν δὲ τοῦτο προσδέξηται , τὸ μετὰ τοῦτο προστιθέναι , ὁμοῦ τὸ προσκείμενον |
| συνόντα τιθέναι . διαφέρει δὲ τοῦ διαζευκτικοῦ τοῦ ἓν μόνον ἐπαγγελλομένου . καὶ ἡ γινομένη ἐν αὐτοῖς σύνδεσις οὐκ ἂν | ||
| ζητήσεως περὶ τοῦ εἰ δεῖ δοθῆναι : εἰ μὴ γὰρ ἐπαγγελλομένου τοῦ δῆμον ἐκώλυεν , εἰκότως ἂν ἔπιπτεν ἡ τοιαύτη |
| οἱ δικασταὶ κατήγαγον αὐτόν , ὁ δὲ λυθεὶς ἐξῆλθεν τοῦ δικαστηρίου , μεῖναι ἐκεῖσε μὴ ἀνασχόμενος . μετὰ δὲ τὸ | ||
| ταῦτα ? αὐτὸς ? [ ὑμῖν ἐμαρτύρησεν [ ἐπὶ τοῦ δικαστηρίου [ ? , ὅτ ' ἦν τούτωι ? [ |
| βεβαιότητι διανοίας κατεξανισταμένων : ” ἐλάλησε ” γάρ φησι „ κύριος τῷ Ἀαρὼν λέγων : οἶνον καὶ σίκερα οὐ πίεσθε | ||
| Ἀχιλλέως αἴσθοιτο σωζομένην αὑτοῦ τὴν πατρίδα : ἀλλ ' ἐπεὶ κύριος Ἀχιλλεὺς ῥύσασθαί τε καὶ διαφθεῖραι τὴν πόλιν , βέλτιον |
| συμφέρει σοι γ οὐ φυγαδευθήσῃ . μὴ φοβοῦ δ οὐ γενήσῃ βιοπράγος τὸ σύνολον ε ἀγοράσεις ὃ ἐνθυμῇ καὶ μεταμεληθήσῃ | ||
| συνεχόμενος ἀπολυθήσεται ἄρτι ε ἀπαλλαγήσῃ τῆς φίλης καὶ μεταμεληθήσῃ Ϛ γενήσῃ ἐπίσκοπος ὅταν γηράσῃς ζ καταληφθήσῃ ἐπὶ μοιχείᾳ καὶ ζημιωθήσῃ |
| οὖν τὰ ἀπὸ τῆς χώρας κατακομίζειν εἰς τὴν πόλιν καὶ θαλαττοκρατοῦντας διαπολεμεῖν τοῖς Σπαρτιάταις . περὶ δὲ τοῦ πολέμου πεφροντισμένως | ||
| περὶ τὴν Καρχηδόνα ὁλοσχερὲς πταῖσμα συμβαίνοι : δυνήσεσθαι γὰρ αὐτοὺς θαλαττοκρατοῦντας ἀπᾶραι πανοικίους εἰς ἀγνοουμένην ὑπὸ τῶν ὑπερεχόντων νῆσον . |
| γε ὑμᾶς ἐδόκουν ὁρᾶν καὶ ἄρτι ἥκετε , καὶ δῆτα ὁπότερος μὲν ὑμῶν , ἔφην , ὁ ἐρωτῶν ἦν καὶ | ||
| δεῖν τὸν ἔλεγχον γενέσθαι , ἐκ τῆς ἀνθρώπου βασανιζομένης , ὁπότερος ἦρξεν χειρῶν ἀδίκων : τοῦτο γάρ ἐστιν ἡ αἴκεια |
| γὰρ ἂν ἄλλως ἀποκρίναιτο , ὦ θεῖε , Λακεδαιμονίων γε ὁστισοῦν ; Πότερ ' οὖν δὴ πόλεσι μὲν πρὸς πόλεις | ||
| οἶδ ' ὅτι βέλτιον σχοίη : εἰ δὲ παρελθὼν εἷς ὁστισοῦν δύναιτο διδάξαι καὶ πεῖσαι , τίς παρασκευὴ καὶ πόση |
| σύνολον ἢ κτηνῶν . Τί δή ; μηδὲ βελόνης ἔναμμα ἐπιθυμήσῃς , [ Πάμφιλε ] : ὁ γὰρ θεὸς βλέπει | ||
| ὧδέ πως γράφει : μηδὲ βελόνης , ὦ φίλτατε , ἐπιθυμήσῃς ποτὲ ἀλλοτρίας : ὁ γὰρ θεὸς δικαίοις ἔργοις ἥδεται |
| τῇ γυναικί θ οὐκ ἔχεις ἱερατεῦσαι ι οὐ καταλαμβάνῃ ἐὰν πιστεύσῃς α πρεσβεύεις καὶ κινδυνεύεις β ἐὰν πλεύσῃς , ναυαγήσεις | ||
| τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά ἐστιν , ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ πιστεύσῃς . Οὔτοι , ἀλλ ' ἀποκριτέον : καὶ γὰρ |
| πολύς . Ἀλλ ' , ὦ Ἑρμότιμε , πολὺ ἔλαττον ἀνιάσῃ , ἢν ἐννοήσῃς ὅτι οὐ μόνος ἔξω μένεις τῶν | ||
| ' οὐ σύ γε ἂν τοῦτο πώποτε πάθοις , οὐδὲ ἀνιάσῃ ὅτι οἴχεται ὁ καιρὸς εἰς ἀνθρώπων εὐεργεσίαν ἀνεθεὶς φροῦδος |
| ἂν δέῃ μὴ ἄπορος δοκῶν εἶναι , καὶ ἔτι ἀναίτιος ἔσῃ παρὰ τοῖς σαυτοῦ στρατιώταις : ἐκ τούτου δὲ μᾶλλον | ||
| σοι προνοῶν , ὅπως δὲ αὐτὸς εὔρυθμός τε καὶ κόσμιος ἔσῃ , ἥκιστα πεφροντικώς , ἀλλ ' ἀτιμότερον ποιῶν σεαυτὸν |
| τῷ γὰρ ἐμός τί μᾶλλον ὑπακούεται οἶκος ἢ ἵππος ἢ δοῦλος ἤ τι τῶν τοιούτων ; Αἱ κτητικαὶ ἀπὸ γενικῶν | ||
| μηδεὶς ὑμᾶς ἐγράφετο . ἐγὼ δὲ ἐξιόντας μὲν οὐκ εἶδον δοῦλος ὢν τῆς ἀνάγκης , ἣν οἶσθα , γράψαι δὲ |
| τοῦ Τρωσίν τὸ ἑξῆς : ἰὼ συντυχίαι ἐπιχέοντες τὴν ναῦν ἀπήλλαξά σε μόχθου διὰ τὸ λελουκέναι αὐτόν ὅστις μὴ μετὰ | ||
| τοῦ Τρωσίν τὸ ἑξῆς : ἰὼ συντυχίαι ἐπιχέοντες τὴν ναῦν ἀπήλλαξά σε μόχθου διὰ τὸ λελουκέναι αὐτόν ὅστις μὴ μετὰ |
| που ὅτι οὑτωσὶ ἔχει περὶ παντός : εἴ τίς σε ἀνέροιτο τοῦτο ὃ νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον , ” Τί ἐστιν | ||
| τὸ ἄρτιον ἡ λογιστική . καὶ εἴ τις τὴν ἀστρονομίαν ἀνέροιτο , ἐμοῦ λέγοντος ὅτι καὶ αὕτη λόγῳ κυροῦται τὰ |
| ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς νήσου , ἢν φλυαρῇ καὶ μὴ ἐθέλῃ ἀφεὶς τὴν εἰρωνείαν εὐωχεῖσθαι . Πλάτων δὲ μόνος οὐ | ||
| δὲ καὶ εἰς κλήρωσιν ἐλθοῦσα δευτέρου βίου αἱρεῖται ὃν ἂν ἐθέλῃ , πῶς ἐκ θηρίου εἰς ἄνθρωπον εἴσεισιν ; οὐ |
| τῆς τε θείας δίκης , ἥτις ἰατρικὴ γίγνεται πάσης περικοσμίου πονηρίας , καὶ τῆς ἀνθρωπικῆς ἰατρείας , ἣ περὶ μόνην | ||
| σοφώτερος : ἐπὶ τῶν πονηρῶν καὶ κακοήθων . Κακοὶ τῆς πονηρίας πίνουσι τὴν ὁμίχλην : ἐπὶ τῶν καταξίως τιμωρουμένων . |
| ἄλλως μὲν οὐκ ἂν ἠνώχλουν πεισθεὶς οὓς οὐκ ἔπεισα , μηκέτ ' αὖθις πείθειν ἐπιχειρεῖν : Κέλσου δὲ κελεύοντος γράφειν | ||
| ὅστις ἂν νυνὶ δανείσηται παρ ' ἡμῶν , ἢν λάβῃ μηκέτ ' ἀποδῷ . Ἑστιᾶν δὲ μέλλομεν ξέ - νους |
| τοῦ βίου . Κἂν μυρίων γῆς κυριεύῃς πήχεων , θανὼν γενήσει τάχα τριῶν ἢ τεττάρων . Κακῶς ἀκούων ὅστις οὐκ | ||
| κοιλίας . ⸎ . σύστημα κατὰ περικοπὴν στίχων ηʹ . γενήσει ] γενήσῃ . τὸ ταλαίπωρον ] τὸ ἐπίπονον καὶ |
| . εἰκότως δὲ ἡ Ἀφροδίτη τὴν παρ ' ἀμφοῖν εἰσπράττεται τιμωρίαν , παρὰ μὲν Φαίδρας , ὅτι ἀφ ' Ἡλίου | ||
| , καλῶς κέχρησαι τῷ νόμῳ . εἰ δὲ οὐδέ πω τιμωρίαν παρέσχηκας , ἀνθότου τοῦτον ἀντ ' ἀπολογίας προβάλλῃ τὸν |
| Ἐὰν δέ τις ἀπαχθῇ , τῶν γονέων κακώσεως ἑαλωκὼς ἢ ἀστρατείας ἢ προειρημένον αὐτῷ τῶν νόμων εἴργεσθαι , εἰσιὼν ὅποι | ||
| ἐρίων γινομένων ἐνδυμάτων . χρῆν . ἔδει . ἀστρατείας . ἀστρατείας δίκη ἐστὶ γραφὴ κατὰ τοῦ κατειλεγμένου μὲν ἐν στρατιωτικῇ |
| , ἀντὶ μὲν τοῦ Θηβαίους μετὰ Φιλίππου εἰς τὴν Ἀττικὴν συνεμβαλεῖν , ὃ πάντες ᾤοντο , μεθ ' ἡμῶν παραταξαμένους | ||
| μὲν ὑπὲρ τοῦ σῶσαι , τούτοις δὲ ὑπὲρ τοῦ μὴ συνεμβαλεῖν ποθ ' ἅπαξ ὀφείλειν χάριν ἡγεῖσθαι ; Καὶ μὴν |
| τῆς ἰδίας ἕνεκα ῥᾳθυμίας τοὺς ἄλλους πάντας Ἕλληνας εἰς δουλείαν προέσθαι , καὶ ἔγωγ ' αὐτὸς μὲν τεθνάναι μᾶλλον ἂν | ||
| μήτε ὁσίαν μήτε σπονδὰς ἐθέλειν αἰσχυνθῆναι : καὶ τότε μὲν προέσθαι τὴν σαυτοῦ γνωρίμην , ἵνα σωθῇ τὰ τῶν Ἀχαιῶν |
| , δεύτερον ἀγωνιστὴν τοῦ δράματος ἔχουσα δήμιον δοῦλον , σφαγέα δεσπότου , μαστιγίαν ἀνδρὸς ἀλιτήριον , ὃς ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου | ||
| κάλλος , ὅταν ἔχῃ νοῦν σώφρονα . Ὡς ἡδὺ δούλῳ δεσπότου χρηστοῦ τυχεῖν . Ὡς ἡδὺ τῷ σωθέντι μεμνῆσθαι πόνων |
| μὲν ἡμερινῆς γενέσεως προκοπὰς καὶ συστάσεις ἐκ φίλων ποιεῖ καὶ συκοφαντίας ἐπιπλοκὴν καὶ βίου κατόρθωσιν , μάλιστα τῆς Ἀφροδίτης ἀθεωρήτου | ||
| . παρίει ] ἀμέλει , ἤγουν ὑποχάλα . κακίας καὶ συκοφαντίας : ἐπειδὴ ψευδῆ κατηγορεῖν ὁ Κλέων ἐτόλμησεν αὐτοῦ , |
| , ὁ δέ τις λιβανωτὸν ἢ πόπανον , ὁ δὲ πένης ἱλάσατο τὸν θεὸν κύσας μόνον τὴν ἑαυτοῦ δεξιάν . | ||
| ὑπὲρ πέντε τάλαντα μὴ κεκτημένον μὴ πολιτεύεσθαι , ἐπανελθὼν ὁ πένης μετὰ δύο μῆνας ἀντιλέγειν βούλεται , ὁ δὲ παραγράφεται |
| καῦσαι αὐτοῦ τὸν σπλῆνα ὡς τὸν πρόσθεν , καὶ ἢν τύχῃς καύσας , ὑγιέα ποιήσεις . Ἄλλη νόσος σπληνός : | ||
| , καῦσαι τὰ στήθεα καὶ τὸ μετάφρενον : ἢν γὰρ τύχῃς καύσας , ἡ αὐτὴ ἂν ὠφελείη γένοιτο . Ἡ |
| δὲ τοὔμπαλιν , σύ μοι γενοῦ τιμωρὸς ἀνδρός , ἀνοσιωτάτου ξένου , ὃς οὔτε τοὺς γῆς νέρθεν οὔτε τοὺς ἄνω | ||
| καὶ μεστοὶ λάπης . Μένανδρος δ ' ἐν Τροφωνίῳ : ξένου τὸ δεῖπνόν ἐστιν ὑποδοχή . τίνος ; ποδαποῦ ; |
| ἡμῖν εὐίατα καὶ τούτου μακρῷ δεύτερα . Πῶς ἂν ἀπολογησάμενος συγγνώμης παρὰ σοῦ τύχοιμι , ὅτι σοι τούτων τῶν ἡμερῶν | ||
| τὸ φίλτρον , ἐλάνθανον μᾶλλον ἐξάπτων . Οὐ μὴν ἔξω συγγνώμης τι πεπονθέναι . εἰ μὲν γὰρ εἰς γῆρας ἐλθὼν |
| τὸ μεσουράνημα : καὶ ὁ συναχθεὶς πρὸς ἀναφορὰν χρόνος ἔσται βιώσιμος . κατὰ τὸ πλεῖστον δὲ οὗ ἂν προσνεύσῃ ὁ | ||
| γλυκεῖ . καὶ ἐὰν βούληταί τις ἀσθενοῦντος ἀνθρώπου διαπειρᾶσθαι εἰ βιώσιμος , λούειν κελεύουσι τρεῖς ἡμέρας , κἂν περιενέγκῃ βιώσιμος |
| ἐπινοεῖσθαι δυναμένου : ἑκατέρου γὰρ αὐτῶν δεομένου τῆς παρὰ θατέρου πίστεως , οὐχ ἕξομεν ἀπὸ τίνος αὐτῶν ἀρξόμεθα τῆς ἐννοίας | ||
| τόπον καὶ τὸν ἀριθμὸν εἶπεν , ἵνα ὁ λόγος αὐτῷ πίστεως ἔχεσθαι δοκῇ , καὶ μὴ 〚 μάτην 〛 ἄλλως |
| τὸ τέλος τῇ γνώμῃ συνέδραμε . τὰ δ ' αὐτὰ πασχέτω , κἂν σὺν τέχνῃ τις ἐξ ἐνέδρας , οὐ | ||
| μὲν ἔοικε τῷ Θεοτέκνῳ τὸν τρόπον , κατὰ τοῦτο εὖ πασχέτω : εἰ δ ' οὐκ ἐπὶ τοσοῦτον ἥκει χρηστότητος |
| αἱρετώτερον , καὶ ἁπλῶς : ἀλλὰ πὼς μὲν αἱρετώτερον τὸ ἀδίκως ἢ ὡδί , ἁπλῶς δὲ ἢ ὡδὶ οὔ . | ||
| τὸν δ ' εὐερ - γέτην ἤγαγον [ αὐτῶν ] ἀδίκως εἰς τοὺς ἐσχάτους κινδύνους . εἰ δέ τις χωρὶς |
| αἰσθόμενος νεκροὺς παρὰ τῷ δημίῳ κειμένους , ἅμα μὲν ἰδεῖν ἐπιθυμοῖ , ἅμα δὲ αὖ δυσχεραίνοι καὶ ἀποτρέποι ἑαυτόν , | ||
| κακὸν γεγονὸς ἔτι ἄν τι τοῦ ἀγαθοῦ [ οὗ ] ἐπιθυμοῖ καὶ φίλον εἴη : ἀδύνατον γὰρ ἔφαμεν κακὸν ἀγαθῷ |
| τοῦ μοιχοῦ τρία τάλαντα δώσειν ἀφῆκεν , ὕστερον παρ ' ἐχθροῦ τοῦ μοιχοῦ λαβὼν ἓξ τάλαντα παρέδωκεν ἐκείνῳ τὸν μοιχὸν | ||
| * τοῦτο δὲ λέγει διὰ τὸ φάσκειν περὶ τοῦ Τυφῶνος ἐχθροῦ ὄντος τοῦ Διὸς καὶ τοιαῦτα ὑπ ' ἐκείνου παθόντος |
| ἄτοπον Λεπτίνην εὐθύνεσθαι , ἐφ ' οἷς ἔκρινέ τε καὶ ἐκύρωσεν ἡ πόλις ἡ τὸν νόμον δεξαμένη : καὶ ἕτερον | ||
| διαλεχθέντος τοῦ Λάκωνος μετέπεσε τὸ πλῆθος καὶ τὴν Διοκλέους γνώμην ἐκύρωσεν . διόπερ οἱ μὲν στρατηγοὶ παραχρῆμα ἀνῃρέθησαν καὶ οἱ |
| ὥστ ' ἀσφαλῶς ἐπράττομεν : νυνὶ δ ' , ὅταν τύχωμεν , στρατευόμεσθ ' αἱρούμενοι καθάρματα στρατηγούς . κἄν τις | ||
| : καὶ οἳ χάριν ἔχειν ὁμολογήσαντες , ἂν λιμένος ἔφη τύχωμεν ἀπαλλαγέντες τοσούτου κλύδωνος , Σωτῆρας ὑμᾶς ἐπιφανεῖς μετὰ τῶν |
| περιστεῖλαί με νεκρόν , καὶ μάλα γε ἀσχημονοῦντι προσελθεῖν οὐ τολμῶν . αἰδεσθῆναι μὲν οὖν ἄνθρωπον ὄντα φανῆναι κακὸν οὔπω | ||
| γένοιτ ' ἂν νεώτερον ἢ Μακεδὼν ἀνὴρ καταφρονῶν Ἀθηναίων καὶ τολμῶν ἐπιστολὰς πέμπειν τοιαύτας οἵας ἠκούσατε μικρῷ πρότερον ; καὶ |
| τὰς ἐννοίας , ἀλλὰ κομματικὰ τὰ πλείω . ἐὰν μὲν βουληθῇς συνέχειαν ποιῆσαι ἐν τῷ πάθει , κατὰ τὸ ἀσύνδετον | ||
| ' οἱ ἄνεμοι , οἱ ἐκταράττοντές με . Ἐὰν δὲ βουληθῇς χωρὶς τούτων πλεῦσαι , ἡμερωτέραν δή με τῆς γῆς |
| οὐσίαν τινὰ λάβῃς τὸν μείζονα ὅρον καὶ κατὰ τοῦ μέσου κατηγορήσῃς παντός , οὐδ ' οὕτως ἐξ ἀνάγκης ἔσται ὁρισμὸς | ||
| συμβουλεύσας ἂν ὁπότερος βελτίων εἴη καὶ εἰπών : Ἤν μου κατηγορήσῃς ὅτι αἵρεσίν σοι ἔδωκα , εἰς αὖθις ὅταν διακονῶ |
| τἀπρεπές , τὸ δὲ τάχος εἰς ὄκνον πολύν . ἐὰν πονηροῦ γείτονος γείτων ἔσῃ , πάντως παθεῖν πονηρὸν ἢ μαθεῖν | ||
| παρ ' ἡμῖν ἐγένετο Ἰουδαίοις ὡς ἥξοντος ἐπὶ τὴν ἀρχὴν πονηροῦ τινος γέροντος , ὃν ἔχοντα αὐτὴν πρότερον ἐξέβαλον τυραννίδα |
| † δύο ὑποκείμενα , ἐστὶν οὐσία , φανερὸν ὡς ὅτι ἀνῄρηται ἡ οὐσία ἐκ τῶν ὄντων . καὶ οὕτως μὲν | ||
| τὸ γὰρ ὅτι πρὸ τῆς τοῦ δήμου δωρεᾶς καὶ συγχωρήσεως ἀνῄρηται , ἐν τῷ οἰκείῳ τόπῳ φυλάξομεν , λέγω δὴ |
| , παρὰ τοῦ φέροντος τῶν τοιούτων τοῦ παραφέροντος , τοῦ παρανόμου , ὑπὲρ ὧν καὶ ἀλλαχόθι ἡμῖν ἠκρίβωται . . | ||
| τῶν ἀγαθῶν αἱ ἀρεταί . τελείας δὲ εἶπεν οἱονεὶ μετὰ παρανόμου ἢ τῆς κυρίως ἀδικίας . ἡ γὰρ μετὰ προαιρέσεως |
| γάρ α οὐ παραμενεῖ σοι ἡ γυνή β οὐ δυνήσῃ ἀπαλλαγῆναι τοῦ κλήρου γ οὐ γενήσῃ δεκάπρωτος . μὴ ἔλπιζε | ||
| ὑμῖν βαρύτεραι γεγόνασιν καὶ ἐπιφθονώτεραι , ὥστε ζητεῖτε αὐτῶν νυνὶ ἀπαλλαγῆναι : ἄλλοι δὲ ἄρα αὐτὰς οἴσουσι ῥᾳδίως ; πολλοῦ |
| ὑμᾶς ἀποίκους ὄντας ἡμῶν καὶ μὴ περιμένειν ἕως ἡ μητρόπολις ἄρξῃ . ὅσης γὰρ ἀξιοῦσι τιμῆς τυγχάνειν οἱ πατέρες παρὰ | ||
| ἔνδοξά ἐστι καὶ ὅσα σεμνότητα φέρει καί ἐστιν εὐχαρῆ . ἄρξῃ δ ' οὕτω πως : τὴν μὲν παρασκευὴν τοῦ |
| βιβλίοις ἀκριβέστερον εἴρηται . ὡς δ ' οὖν καθεῖλε τὴν τυραννίδα Κωνσταντίου , καὶ τὸν ἱεροφάντην ἀπέπεμψεν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα | ||
| ἀφανίσειεν ἄληθες ] εἰρωνικῶς : ἐπίρρημα θαυμαστικόν οἴει ] ὑπολάβῃς τυραννίδα ] τὴν δύναμιν αὐτοῦ τριωβόλου ] τοῦ κἂν ] |
| , ὅτι ἵνα νουθετήσω μὴ παρὰ καιρὸν πλεῖν , ὁ κατήγορος δευτέρᾳ χρήσεται μεταλήψει , λέγων ἐπ ' ἐκείνου μὲν | ||
| ἔθος φησὶν εἰς τὰ δικαστήρια παρῆλθεν : ὁ μὲν γὰρ κατήγορος ἀπολογεῖται , ὁ δὲ φεύγων τὴν γραφὴν κατηγορεῖ , |
| τοσαύτην δέ μου ποιουμένου πρόνοιαν τῆς ὑμετέρας πόλεως , καὶ διδόντος αὐτῇ τὴν νῆσον , οἱ ῥήτορες λαμβάνειν μὲν οὐκ | ||
| τοῦ ἀδικουμένου ἀθλιώτερον εἶναι καὶ τὸν μὴ διδόντα δίκην τοῦ διδόντος ; οὐ ταῦτ ' ἦν τὰ ὑπ ' ἐμοῦ |
| μόνον πατρὶ ἐπεβούλευες , ἀλλὰ καὶ φιλοῦντι καὶ εὐεργετηκότι , κοινωνὸς τῆς βασιλείας ὢν τοῖς ἔργοις καὶ διάδοχος προφανθεὶς , | ||
| ξυμμάχων ὑπερστατεῖ . εἴπερ γ ' ἀπ ' ἀρχῆς πραγμάτων κοινωνὸς ἦν . αἰδοῦ σὺ πρύμναν πόλεος ὧδ ' ἐστεμμένην |
| πολλῆς τε μωρίας ἔφη καὶ θεοβλαβείας εἶναι παρὰ πονηροῦ καὶ ἀνοσίου τρόπου χρηστόν τι καὶ φιλάνθρωπον ἐλπίζειν καὶ νομίζειν , | ||
| εἶπας , εἴπερ εὐτυχήσομεν , κάλλισθ ' , ἑλόντες σκύμνον ἀνοσίου πατρός . καὶ δὴ πέλας νιν δωμάτων εἶναι δοκῶ |
| Φασί γέ τοί τινα αὐτῶν εἰπεῖν ἐπὶ τεθνηῶτι : Ἅλις τυράννου θεραπείας . Οἰκέται δὲ δὴ τρεῖς , οἵπερ ἦσαν | ||
| ποιήσεσθαι , πεισθέντες ὑπὸ τῶν ἀφικομένων ὡς αὐτοὺς παρὰ τοῦ τυράννου γραμμάτων , ὅτι βούλεται προειδέναι , τίνας αὐτῷ προσήκει |
| γε τὴν ψῆφον δῶμεν , ἢ τοῦ ζωῶσαι ἢ τοῦ ἀπαλλάξαι αὐτούς . ” ὁ οὖν ῥηθεὶς Συμεών , ἅτε | ||
| ἑσπέριον , καὶ φθορὰν τῶν ἀνθρώπων ἐργάσασθαι καὶ τὴν γῆν ἀπαλλάξαι τοῦ βάρους , τὴν Ἑλένην ἐξέπεμψε τοῖς Τρωσὶ καὶ |
| εἰς τιμὴν αὐτῶν γινομένων καὶ τὰ πάτρια καὶ τὸν ἐντελῆ λήψῃ λόγον οὕτω μόνον ὡς εἰς τὸ εὐσεβεῖν ἀλλὰ μὴ | ||
| ἐχθροὺς τιμωρεῖσθαι . Τὸ μὲν οὖν δίκαιον οὕτω μετιὼν πολλαχῶς λήψῃ : τὸ δὲ νόμιμον αὐτὸ μὲν οἷόν ἐστιν ὥρισται |
| ταῖς λογικαῖς . ἐὰν μέντοι τις βάσκανος καὶ φιλεγκλήμων αἰτιώμενος φάσκῃ : πῶς οὖν ποιμενικὴν τέχνην διαπονοῦντες καὶ τῆς συμφυοῦς | ||
| ἀπὸ τῆς αἰτίας : ὅταν γὰρ ὁ ἄσωτος κρίνηται καὶ φάσκῃ δεῖν δειχθῆναι τὸν φόνον , πρῶτον ἡ αἰτία ἐστὶν |
| . διαμαρτυρία καὶ διαμαρτυρεῖν : τρόπος τις ἦν παραγραφῆς ἡ διαμαρτυρία : . . . Δείναρχος μέντοι τὸ διαμαρτυρῆσαι τέθεικεν | ||
| ἁμωσγέπως . . . ἀνάκρισις , Ἀνθήνη , ἀποστασίου , διαμαρτυρία . . . ἐρανίζοντες . Λυσίας ἐν τῷ κατὰ |
| πόντιον πέσῃ βάθος ; Πῶς ἐξολισθεῖν πτηνὸς ὢν δυνήσεται ; Ἐπίτηδες εἶχον πηδάλιον , ᾧ χρήσομαι : τὸ δὲ πλοῖον | ||
| λέγεις [ ] ? τὸν [ ἄνδρα ] ? . Ἐπίτηδες - [ ἐμνήσθη ] ? ? τοῦ πατρὸς [ |
| μὴ μαρτυρῆσαι . . . . χιλίας ] ἐὰν μὴ ὑπακούσῃ πρὸς τὴν μαρτυρίαν , ὡς τούτου ἐπιτιμίου ὡρισμένου τοῖς | ||
| αἰτίας πονηρᾶς . Βούλομαι δὲ κἀκεῖνο προειπεῖν , ἐὰν ἄρα ὑπακούσῃ ὁ Μισγόλας τοῖς νόμοις καὶ ὑμῖν . Εἰσὶ φύσεις |
| ποιούμενον τὸν ἐν Σπάρτῃ νόμον ὑβρίσας ἔχεις καὶ μόνος τῆς προδοσίας ἀπολαύεις . ἀλλὰ σκόπει , ὦ σχέτλιε , εἴ | ||
| καὶ βλάβας καὶ ζημίας , καὶ ἐξ ὄχλων καὶ ἰδίων προδοσίας , νυκτὸς δὲ μετριώτερα τὰ φαῦλα ἔσται . ἐν |
| ἔτι σμικροτέρου του φροντίζων τε καὶ ἁρπάζων καὶ ὀμνὺς καὶ ἀποστερῶν καὶ πάντα μὲν τολμῶν , πάντα δὲ ὑπομένων , | ||
| , διεμαρτύρησεν Ἀνδροκλῆς οὑτοσὶ μὴ ἐπίδικον εἶναι τὸν κλῆρον , ἀποστερῶν τοῦτον τῆς ἀμφισβητήσεως καὶ ὑμᾶς τοῦ κυρίους γενέσθαι ὅντινα |
| ' ἡμῶν , εἰ προείποιεν , ἀλλ ' οὗτός γε ἄξιος εἶναι βουλόμενος τοῦ τε πατρὸς καὶ τοῦ πάππου φύσιν | ||
| καιρὸν ὁ Παιανιεὺς ἐγὼ Βάτταλος Οἰνομάου τοῦ Κοθωκίδου σοῦ πλείονος ἄξιος ὢν ἐφάνην τῇ πατρίδι . σὺ μέν γ ' |
| : τὸν δὲ Πυθαγορικὸν Ἀριστόξενός φησι μηδέποτε στρατηγοῦντα ἡττηθῆναι . φθονούμενον δ ' ἅπαξ ἐκχωρῆσαι τῆς στρατηγίας , καὶ τοὺς | ||
| , οὔτε ποιῆσαί τι ἀγαθόν : πάντοτε ὑποβάλλει ἀνελεῖν τὸν φθονούμενον : καὶ ὁ μὲν φθονούμενος πάντοτε ἀνθεῖ , ὁ |
| ψυχαῖς ἔπι δυσμενέων φοιτᾷ θάνατόν τε φέρει τοῖσιν ἂν δαίμων θέλῃ . Ταῦτ ' οὐκ ἐπιλεξαμένα Θεστίου κούρα δαΐφρων μάτηρ | ||
| δὲ κηρωτῇ παχείῃ περιαλείφειν . Ὁκόταν ἀρχὸς ἐκπίπτῃ καὶ μὴ θέλῃ κατὰ χώρην μένειν , σίλφιον ὅτι ἄριστον καὶ πυκνότατον |
| . τῶνδε δὲ οὐχ ὅπως κωλυταὶ ἐχθρῶν ὄντων καὶ ἐπιόντων γενήσεσθε , ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῆς ὑμετέρας ἀρχῆς δύναμιν προσλαβεῖν | ||
| τὸ ἆθλον αὐτοῖς καὶ οἷον ἐπινίκιον οὐδὲν ἄλλο ἢ ὑμεῖς γενήσεσθε δουλωθέντες οἱ τῆς νίκης αἴτιοι τῆς αἰτίας τῶν κινδύνων |
| ἔθος Ῥωμαίων Ῥωμαῖοι διαφυλάττοντες : ὃ οὐ μόνον διατετήρηκεν ὁ μακάριος ὑμῶν ἐπίσκοπος Σωτὴρ , ἀλλὰ καὶ ἐπηύξηκεν : ἐπιχορηγῶν | ||
| : Ἐὰν ᾖς νοήμων καὶ ποιήσῃς ὡς γέγραπται , ἔσῃ μακάριος : νικήσεις γὰρ μεθόδῳ πενίαν , τὴν ἀνίατον νόσον |
| κινδυνεύσητε . ἐπὶ μὲν γὰρ τῆς θαλάσσης εἰκὸς ἦν καὶ σωθῆναι . ἐπὶ δὲ τῆς Ἀττικῆς ἀναγκαῖον τὸ δοῦναι τὴν | ||
| . ἄμεινον μέντοι τοῖς ἀλλοτρίοις ἁμαρτήμασιν ἀποθανεῖν ἢ τοῖς ἰδίοις σωθῆναι . Οὐκ ἔστι τοῦτο φιλοσοφεῖν τὸ παρὰ τυράννοις ἀνδράσιν |