μίαν εἶναι τὴν ὕλην ὅλην δι ' ὅλης ἀλλοιουμένην καὶ τρεπομένην . ὥσπερ τοίνυν ἡ αὐτὴ οὖσα κατ ' ἀριθμὸν | ||
ἔχων : τὸ δὲ μέσην μὲν ἔχον τὴν ἀντισπαστικήν , τρεπομένην κατὰ τὸν ἕτερον πόδα εἰς τὰ τέσσαρα τοῦ δισυλλάβου |
ὁπότε ἐστὶν ἀκατάληκτον , ἰαμβικήν , ἐὰν δὲ ἀναμίσγηται ταῖς ἰαμβικαῖς , οὐ μόνον τὴν πρώτην συζυγίαν ἔχει τρεπομένην κατὰ | ||
ἐστι τοῦ παιωνικοῦ . τὸ Ϛʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον ταῖς ἰαμβικαῖς ἀναμεμιγμένον . τὸ ζʹ ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος δίμετρον ὑπερκατάληκτον |
, τὸ δὲ καὶ ἀποδέχεται . † ἐν εἰσθέσει δὲ ἰαμβικὴν τὴν “ ἄληθες ὦπίτριπτε ” . Γ καὶ συκοφάντης | ||
: ἔστι γὰρ ἐκ χοριαμβικοῦ ἐπιμίκτου , τοῦ τὴν δευτέραν ἰαμβικὴν ἔχοντος καὶ τροχαϊκοῦ ἑφθημιμεροῦς : Εὔιε κισσοχαῖτ ' ἄναξ |
, ἐὰν λέγωσιν . . ὁμοφωνεῖ δὲ ἁπάντοτε κατὰ δευτέραν συζυγίαν τῶν περισπωμένων , ἐπί τε πρώτων προσώπων τῶν κατ | ||
διποδίαν ἰαμβικὴν καθαρὰν καὶ τὴν ἑπτάσημον , σπανίως δὲ καὶ συζυγίαν [ καὶ ] τὴν ἰσόχρονον αὐτῷ : ἄρχεται δ |
: ὅτε μέντοι ἀκατάληκτόν ἐστι , καθόλου σπανίως εἰς τὴν ἰωνικὴν περαιοῦται διὰ τὸ ἀπρεπῆ εἶναι τὴν ἰωνικὴν ἐπὶ τέλους | ||
ἰαμβικήν , ἤτοι ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον , τὴν δὲ δευτέραν ἰωνικὴν ἀπὸ μείζονος ἢ δευτέραν παιωνικήν , τὴν δὲ κατάκλειδα |
τοιοῦτον . ἔστι δὲ πυκνὸν καὶ τὸ τὴν δευτέραν μόνην ἀντισπαστικὴν ἔχον , ᾧ μέτρῳ ἔγραψεν ᾄσματα καὶ Σαπφὼ ἐπὶ | ||
Τῶν δὲ τριμέτρων τὸ μὲν καταληκτικὸν τὸ μόνην τὴν πρώτην ἀντισπαστικὴν ἔχον , τὰς δὲ ἑξῆς ἄλλας ἰαμβικὰς Φαλαίκειον καλεῖται |
, ἀπὸ μὲν τριμέτρου καταληκτικόν . ἀτακτότερον δὲ ἔχει τὴν τροχαϊκὴν βάσιν ἑπτάσημον . τὸ δὲ δεύτερον πενθημιμερὲς κοινὸν δακτυλικὸν | ||
ἀναπαιστικὸν μονόμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ βʹ ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν εἰς τροχαϊκὴν συζυγίαν . τὸ γʹ Φαλαίκειον ἀντισπαστικόν . τὸ δʹ |
ἀρξάμενον δὲ ἀπὸ διμέτρου προχωρεῖ μέχρι τετραμέτρου καὶ βαίνεται κατὰ διποδίαν . ἐπιδέχεται δὲ καὶ τὰ τῶν καταλήξεων εἴδη πάντα | ||
τοίνυν μέτρον καλοῦμεν τὴν συζυγίαν , τουτ - έστι τὴν διποδίαν , ὡς ὅταν τὸ ἰαμβικὸν τὸ ἀπὸ ἓξ ποδῶν |
καταβολὴ κατὰ τῆς ἀριστερᾶς ὠμοπλάτης , εἶτ ' ἐπὶ τὴν κατακλεῖδα φέρεται , καὶ κατὰ τοῦ στήθους ὑπὸ τὴν δεξιὰν | ||
τῆς ἀδιαφόρου . τὸ ιγʹ χοριαμβικὸν δίμετρον καταληκτικὸν εἰς ἰαμβικὴν κατακλεῖδα περαιούμενον , τουτέστιν εἰς ἀμφίβραχυν ἢ βακχεῖον διὰ τὸ |
γάμον τε κορωνίδος καὶ γένεσιν τοῦ θεοῦ , καὶ τὴν στροφὴν ὡς ἐπὶ μήκιστον ἀποτεῖναι : καὶ ἐποίησα τὰ ᾄσματα | ||
σύστημα ἐπιφθεγματικὸν στίχων ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων ιʹ : ἑξῆς δὲ στροφὴν μονόστροφον κώλων κβʹ : ἃ καὶ μετρήσεις τοῖς προτέροις |
. ἐκ δὲ τοῦ ὀΐω ὀϊστός καὶ ἀνώϊστος κατ ' ἔκτασιν . ἢ ἐκ τοῦ ὤϊσμαι ὤϊσαι ὠϊστί καὶ ἀνωϊστί | ||
μὲν βραχύ , ἀποκοπή ἐστιν , ἐὰν δὲ κατ ' ἔκτασιν , ἀπὸ τοῦ ἱστῶ ἵστα , ὡς βόα . |
θʹ ἀναπαιστικὸν ἰσοκατάληκτον . τὸ ιʹ ἀπὸ ἰαμβικῆς βάσεως εἰς χοριαμβικήν . τὸ ιαʹ δακτυλικὸν ἑφθημιμερές . τὸ ιβʹ γλυκώνειον | ||
συζυγίαν ἔχει τροχαϊκὴν ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον , τὴν δὲ δευτέραν χοριαμβικήν , τὴν δὲ κατάκλειδα ἐξ ἰάμβου καὶ τῆς ἀδιαφόρου |
ἐμίσουν , οὗτος δὲ οὐχ οὕτως , ἀλλὰ διακόψας τὴν συμπλοκὴν τῶν νοημάτων καὶ ἀποστήσας ἀπὸ τοῦ συνῆφθαι αὐτὸν αὐτῷ | ||
δύο : φησὶ γὰρ ὅτι τῶν λεγομένων τὰ μὲν κατὰ συμπλοκὴν λέγεται τὰ δὲ ἄνευ συμπλοκῆς , καὶ τὰ μὲν |
μὲν εὐθεῖ τὴν πρόοδον ὑφίσταται , τῷ δὲ περιφερεῖ τὴν ἐπιστροφήν . καὶ μὴν καὶ ὁ τῇ ψυχῇ ταύτας τὰς | ||
αὐτοῦ γεννωμένης : κατὰ γὰρ τὴν οὐσιώδη εἰς ἐκεῖνο οὐσιώδη ἐπιστροφήν , ὡς ἀπ ' ἐκείνου προϊόντα ὁ νοῦς ἑαυτὸν |
δʹ τὸν πρῶτον πόδα ἐπίτριτον τέταρτον , τὸν δὲ βʹ ἀμφίβραχυν . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος μόνη . διπλάκεσσιν : | ||
ἐστιν , ἐς τὴν ἰαμβικὴν κατακλεῖδα περαιοῦται , τουτέστιν εἰς ἀμφίβραχυν ἢ βακχεῖον διὰ τὴν ἀδιάφορον : περαιοῦται μὲν γὰρ |
θέσιν τὴν βε καὶ ὅλον τὸ βαδγ ἔσται ὡς τὸ βεζη ἐπεστραμμένον ἐπὶ δόρυ καὶ κατειληφὸς τόπον μὲν τὸν ἔμπροσθεν | ||
, τῆς τε ἐπὶ τὸ βθκλ καὶ τῆς ἐπὶ τὸ βεζη καὶ ἔτι τῆς ἐπὶ τὸ βαδγ , ἀλλὰ κατ |
εὔτακτον τῶν ἀρτίων ἐπ ' ἄπειρον προκοπὴν ἢ κατὰ τὸν διπλασιασμὸν τῆς χώρας , καὶ ἤδη ἐν τῇ μεθόδῳ εἰρήκαμεν | ||
Τὰ εἰς ΛΙΣ ἁπλᾶ ἔχοντα σύμφωνον κατ ' ἐπιπλοκὴν ἢ διπλασιασμὸν τοῦ Λ ὀξύνεται , εἰ μὴ διὰ τοῦ Θ |
Ἔλλειψις δέ ἐστιν ἀποβολὴ φωνήεντος κατὰ τὸ μέσον οὐ ποιοῦντος συλλαβήν , οἷον ἀμνίον ἀντὶ τοῦ αἱμνίον , ἑταῖρος ἕταρος | ||
καὶ ἡ κλητική . Πρόσκειται καὶ συναιρουμένη κατὰ τὴν τελευταίαν συλλαβήν διὰ τὸ Ἡρακλῆες : ἰδοὺ γὰρ τοῦτο εἰς ς |
τοῦ ι : καὶ πάλιν οἱ Βοιωτοὶ ταῖς εἰς η ληγούσαις δοτικαῖς οὐ προσγράφουσι τὸ ι , τῆ Ἑλένη γάρ | ||
δὲ ὁ κατὰ τὴν ἐκπύρωσιν παλιγγενεσίαις καὶ περιόδοις ἀθανατιζόμενος οὐδέποτε ληγούσαις . Ἀριστοτέλης δὲ μήποτ ' εὐσεβῶς καὶ ὁσίως ἐνιστάμενος |
Ἀκάν : ἢ δύο , καὶ ταῦτα , ἢ κατὰ σύλληψιν , ὡς τὸ ἰδμάν : μεγιστάν : ἢ κατὰ | ||
κατ ' ἰδίαν μὲν λαμβανομένη ἓν εἶναι λέγεται , κατὰ σύλληψιν δὲ ἑτέρας ἢ ἄλλων δύο καὶ τρεῖς καὶ τέσσαρες |
αὶ οὐδ ' ὅτι σύνθετόν ἐστιν ἀναπέμπει [ ] τὴν προσῳδίαν κατεχομένην ὑπὸ [ τῆς ] γραφῆς : ὅτε γοῦν | ||
ἕστηκεν ἄρα τὸ ζῷον λογικὸν ἐπιστήμης δεκτικόν . παρὰ τὴν προσῳδίαν τοῦτοἆρ . ' οὐχὶ † ὁ ἀβρααμ ' † |
ὑπαινίττεται . χραίνεται ] μολύνεται . χραίνεται ] μιαίνεται . χραίνεται ] μελαίνεται . θ πόλισμ ' ἅπαν ] + | ||
ἐκ τῶν τοιούτων πορθήσεως ὑπαινίττεται . χραίνεται ] μολύνεται . χραίνεται ] μιαίνεται . χραίνεται ] μελαίνεται . θ πόλισμ |
κατωτέρω κατὰ τὰ λεπτὰ καλούμενα τῆς γνάθου , εὐθυτενῆ τομὴν διελοῦμεν , ἐπεὶ καὶ ἡ ῥυσότης ἡ κατὰ φύσιν τῶν | ||
ὑμένας πάντας πεφυλαγμένως τοὺς μεταξὺ τοῦ δέρματος τῆς τε ἀρτηρίας διελοῦμεν : τὴν φλέβα δὲ τὴν παρακειμένην τῇ ἀρτηρίᾳ τυφλαγκίστροις |
ἑτέρου ὑπογράφει : τὴν γὰρ σχέσιν διὰ τῶν ἐχόντων τὴν σχέσιν ὑπογράφει : μόνα γὰρ τὰ πρός τι δι ' | ||
οὐκ ἀπεξηραμμένα , ἔγχυλα δ ' ἀτρεμεὶ καὶ δροσώδη τὴν σχέσιν . Ἄπολλον , ὡς ἰατρικῶς . ὦ Γλαυκία , |
μετάληψις διπλῆ ἐμπεσεῖται . καὶ ὁ μὲν ἀποκήρυκτος πρὸς τὴν τοπικὴν καταδρομὴν παραγραφικῶς χρήσεται αὐτῇ . ἐρεῖ γὰρ ὡς εἰ | ||
τοῦ τρόπου καὶ τοῦ χαρακτῆρος ἀρχαϊκὸς ὢν καὶ περιτρέχων τὴν τοπικὴν Δήλου καὶ † Λέρου ἱστορίαν . . . . |
] τὴν στροφὴν [ [ παύει ] ? τὴν [ ἀντιστροφὴν ] [ [ ὧδε ] ? : ἀλλὰ φαίνεται | ||
ῥυθμοὺς ἐμπεριλαμβάνουσα καὶ μήτε ἀκολουθίαν ἐμφαίνουσα αὐτῶν μήτε ὁμοζυγίαν μήτε ἀντιστροφὴν εὔρυθμος μέν ἐστιν , ἐπειδὴ διαπεποίκιλταί τισιν ῥυθμοῖς , |
ποτὲ μὲν κατὰ μείωσιν ἢ ἀφαίρεσιν , ποτὲ δὲ κατὰ πρόσθεσιν ἢ αὔξησιν . οἱ οὖν τοιοῦτοι οἰκείως καλοῦνται μυουρίζοντες | ||
, ταῖς τε προτάσεσι λέγω καὶ συμπεράσματι , τήν τε πρόσθεσιν καὶ τὴν ὑφαίρεσιν γίνεσθαι . οὐδὲν δὲ διαφέρει , |
* Σημειοῦνται καὶ τὰ δύο κῶλα τῷ Χ , ὅτι ἀσυνάρτητά εἰσι , πλεονάζοντος τοῦ ἐν θαλάμῳ : ἱκανὸν γὰρ | ||
οἱ ὑπομνηματισάμενοι τὰ δύο κῶλα τὸ χʹ παρατιθέντες , ὅτι ἀσυνάρτητά εἰσι . πῶς γάρ φησιν εἰς Ἀΐδαο δόμον , |
: συντόμως ἀνάγει . Τὴν παρωνυχίδα μικρὰν ἔτι οὖσαν καὶ ἀρχομένην κηκὶς μετὰ μέλιτος καταστέλλει καὶ κωλύει συστῆναι : γενομένην | ||
μείζονος δίμετρον παρατετηρημένον : τὴν γὰρ πρώτην συζυγίαν ἀπὸ βραχείας ἀρχομένην ἐποίησεν . [ ἤγουν παίωνα δεύτερον . ] τὸ |
πρὸς τὸ κτῆμα συντρέχουσα διάθεσις , ἐάν τε κατ ' ἐνεργητικὴν ᾖ ἐκφορὰν ἐάν τε κατὰ παθητικήν , μόνως ἀναλύεται | ||
εὐκτικῇ καὶ ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων , οὐ μὴν κατὰ διάθεσιν ἐνεργητικὴν ἢ παθητικήν : ἢ καὶ ἔτι οἷς μὲν μετὰ |
σημαινόμενον , ἐξ οὗ καὶ ἐκλήθησαν , αὕτη δὲ τρία σημαινόμενα ἔχουσα καὶ μὴ δυναμένη ἐξ ἑνὸς ὀνομάζεσθαι ἀπὸ τῆς | ||
γὰρ τρόπον , οἶμαι , ἐν γεωμετρίᾳ καὶ διαλεκτικῇ τὰ σημαινόμενα ποικιλίαν ἑρμηνείας οὐκ ἀνέχεται , μένει δ ' ἀμετάβλητος |
ἐν μεταβάσει προσώπων νοεῖσθαι ἢ κατὰ τοῦ αὐτοῦ προσώπου τὴν μετάβασιν ποιεῖσθαι . τοῦ μὲν προτέρου Ἀριστοφάνης Ἀρίσταρχον ἐδίδαξεν , | ||
γίνεσθαι πλάτει , μετὰ τοῦτο δὲ τὴν εἰς τὸ ἑτερογενὲς μετάβασιν συμβαίνειν , τουτέστι τοῦ συναναιρουμένου τῷ πλάτει μήκους . |
ἑπτὰ μόνας στάσεις , στοχασμὸν , πραγματικὴν , ποιότητα , νομικὴν , δικαιολογίαν καὶ μετάληψιν , ἣν τέμνουσιν εἴς τε | ||
, καὶ εἰς μίαν στάσιν : ἡ μὲν ποιότης εἰς νομικὴν καὶ λογικὴν : ἡ δὲ γενικὴ γένος οὖσα στάσεων |
αὐτὸ , ἀλλὰ καὶ συντιθέμενον , ἀλλὰ καὶ εἰς ἕτερα μεταβαίνοντα : διὸ εἰς τάξιν διαβολῆς μόνην τοῦ ἀγῶνος παραλαμβάνεται | ||
λέγω : ἀπόθεσις δέ ἐστι τὸ ἀπὸ ἐννοίας εἰς ἔννοιαν μεταβαίνοντα λέγειν : ἀλλὰ ταῦτα μὲν οὕτως ἐχέτωσαν , εἴποιμεν |
ἄρχει τῇ πόλει . Ἑτεροσχημάτιστον δέ ἐστιν ἐναλλαγὴ ῥήματος εἰς μετοχήν , ἢ καθ ' ἑαυτὸ ἢ μετὰ συνδέσμου , | ||
ἐπὶ μόνων τῶν ὑπ ' αὐτὸ ἀτόμων κατὰ τὴν αὐτοῦ μετοχήν , ἐπ ' ἄλλου δὲ οὐδενός , ὥσπερ καὶ |
ἰαμβικὰς ἢ εἰς ὄνομα κύριον καταληγούσας , σπανικὸν δὲ εἰς τροχαῖον : οὗτος γὰρ ὁ ποὺς εἰς κατάληξιν κόμματος ἢ | ||
ψύχων . Τὸ τροχαϊκὸν κατὰ μὲν τὰς περιττὰς χώρας δέχεται τροχαῖον , τρίβραχυν καὶ δάκτυλον , κατὰ δὲ τὰς ἀρτίους |
γένηται τῷ ἡλίῳ : τοῦτο δ ' ἐστὶ περὶ τὴν διχομηνίαν . Ἔστι δὲ ὁ μηνιαῖος χρόνος ἡμερῶν κθ ∠ | ||
' ἐν Τοξότῃ γενομένη προσνεύσει Αἰγόκερῳ . ὥστε τὴν αʹ διχομηνίαν , ἥτις ἐστί , πρώτη πανσέληνος ποιεῖ βλέπουσα πρὸς |
, ἐπειδὰν κάθαρσιν ἐπεσχημένην προκαλεῖσθαι θέλωμεν ἢ μύσιν ὑστέρας ἢ συστολὴν ἐπανορθῶσαι : σκευάζονται δὲ καὶ οὗτοι διὰ μέλιτος , | ||
Ἐρασιστρατείων συντιθείς , ὅσοι τὸν σφυγμὸν ἔφασαν εἶναι διαστολὴν καὶ συστολὴν ἀρτηριῶν τε καὶ καρδίας , ὑπὸ ζωτικῆς τε καὶ |
ἔχοντα τόπον τῆς βαρείας , πάντα βαρύνεται : τὰ δὲ μονοσύλλαβα , οὐ δυνάμενα ἐκτὸς τῆς ὀξείας γενέσθαι , δυνάμει | ||
διὰ τοῦ ι γράφονται ὡς δικατάληκτα . Τὰ εἰς ρ μονοσύλλαβα ἐξ ἴσου τὴν διὰ τοῦ ι , καὶ τὴν |
ἀνέχεσθαι ἡμᾶς παντελοῦς ἀργίας . διὰ τὰς γνωστικὰς οὖν εἰκότως προεβάλετο τὸ θεωρητικόν , διὰ δὲ τὰς πρακτικὰς τὸ πρακτικόν | ||
καὶ κατὰ τὰς ἀναβάσεις ἐπικλύζοντος , ἀπὸ μὲν τοῦ νότου προεβάλετο χῶμα παμμέγεθες , πρὸς μὲν τὴν πλήρωσιν τοῦ ποταμοῦ |
καὶ ἐν τῷ Περὶ ἑρμηνείας σύνθεσιν ἐκάλεσεν τὴν κατάφασιν , διαίρεσιν δὲ τὴν ἀπόφασιν λέγων “ περὶ γὰρ σύνθεσιν καὶ | ||
' ἑαυτά . Καὶ διαιροῦνται μὲν κατὰ τὴν πρώτην αὐτῶν διαίρεσιν εἰς τρία , εἰς μακρά , εἰς βραχέα καὶ |
τῶν μορίων ὀπίσω φέρεται , τῷ δὲ θατέρῳ πρὸς τὰ πλάγια . μόνους δ ' εἰς τοὺς περὶ τὴν διάρθρωσιν | ||
, τὸ ἔγγιον ἔγγιον , τὸ ἀπώτερον ἀπώτερον . Τὰ πλάγια μήκη ἀπὸ τῶν κυρτῶν ἐνόπτρων , καθάπερ ἐστὶν ἀληθῶς |
συγγενῆ τῶν θνητῶν πλάνην , ἀπατῷτο ἂν ἴσως περὶ τὴν ποσότητα τῆς ὕλης , ὅποτε τεχνιτεύοι : τότε μὲν ὡς | ||
περιεχούσης . ἓξ δὲ σημαινόμενα τοῦ ἔχειν : λεγόμεθα γὰρ ποσότητα ἔχειν , ὡς δίπηχυ ἢ τρίπηχυ μέγεθος , λεγόμεθα |
εἰρημένον φέρεσθαι σημεῖον κατὰ τῆς ΑΒ εὐθείας γράψει τὴν μονόστροφον ἕλικα : τοῦτο γὰρ Ἀπολλώνιος ὁ Περγεὺς ἀπέδειξεν . [ | ||
Γ τυμπάνου . κηʹ . Πῶς δὲ κατασκευάζεται κοχλίας τὴν ἕλικα ἁρμοστὴν ἔχων τοῖς λοξοῖς ὀδοῦσι τοῦ δοθέντος τυμπάνου , |
μείζω δὲ καὶ γναφαλοειδῆ τὰ φύλλα ἔχει καὶ ἐριώδη τινὰ ἐπίφυσιν : οὔτε δ ' ἄνθος οὔτε καρπὸν φέρει . | ||
διὰ σαρκὸς ἐπίφυσιν κατὰ τοῦ τραχήλου τῆς μήτρας ἢ χιτῶνος ἐπίφυσιν ὡς ἐπὶ τῶν ἀτρήτων γυναικῶν , ἀφαιρεῖν χρὴ τὰ |
τοὐναντίον γὰρ τὸ Λᾶς τὸ μονοσύλλαβον ἀπὸ τοῦ Λάας τοῦ δισυλλάβου γέγονε κατὰ κρᾶσιν τῶν δύο αα εἰς ἓν α | ||
, σέθεν ἕθεν . δῆλον οὖν ὡς τῆς μὲν σαυτόν δισυλλάβου ἀκόλουθον δισύλλαβον τὸ αὑτόν , τῆς δὲ σεαυτόν τρισυλλάβου |
φλέγματος . Ἀπὸ δὲ τοῦ σχήματος , ὅτι τὰ στρογγύλα ἀναγόμενα κάκιστά εἰσι : δηλοῖ γὰρ πάχος φλέγματος καὶ μεγίστην | ||
ἐκάλουν δὲ καὶ κατακτούς τινας κοττάβους . ἐστὶν δὲ λυχνία ἀναγόμενα πάλιν τε συμπίπτοντα . Εὔβουλος Βελλεροφόντῃ : τίς ἂν |
χρονοκράτωρ μετά τινος ἀστέρος , δεῖ συμπεριλαβεῖν τούτῳ καὶ τὴν σημασίαν τοῦ ἀστέρος ᾧ σύνεστιν : ὡσαύτως δεῖ σε ἐπιβλέπειν | ||
καὶ ἐνθάδε διαφέρει . ἐνταυθοῖ μὲν γὰρ τὴν ἐν τόπῳ σημασίαν [ δηλοῖ ] , ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν ἐν |
τε τὴν εἰς τὰ γένη ἀριθμούς τε τοὺς κατ ' ἀκολουθίαν τοῖς ὀνόμασιν . τὸ γὰρ ἀντωνυμικὸν πρόσωπον ἐν γενικῆ | ||
ἐκ τῆς τῶν κάτω γραφομένων ὁμοιότητος τὴν τῶν ἄνω θεωρῶμεν ἀκολουθίαν , καὶ ὅπως τοῖς μὲν κάτω τὰ κῶλα καὶ |
εἰς ος πρωτοτύπων μὴ ἐπιδεχομένων τὰ ἄρθρασύγκρισίν . τε καὶ παραγωγὴν ἀνεδέξατο , ὡς ἐν Ἀλκυόνι Ἐπίχαρμος , αὐτότερος αὐτῶν | ||
ταρασσόμενοι : ἀτύω , τὸ ταράσσω , ἀτύσω καὶ κατὰ παραγωγὴν ἀτύζω Αἰολικῶς , . , . . . Ἀτύζων |
καθάπερ τὰ καρχαρόδοντα , τοὺς δὲ κάτω συνεχεῖς , γλῶτταν παχεῖαν καὶ πλατεῖαν , μαστοὺς τέσσαρας , δύο πρὸς τῇ | ||
λόγος : ἐν δὲ ὀξεῖ νοσήματι οὐκ ἔστιν εὑρεῖν τοσαύτην παχεῖαν ὕλην ὥστε ποιῆσαι πλατεῖαν ἕλμινθα ἢ ἀσκαρίδας , ἀλλ |
οὐ χρηστέον : πιθανὴν ἀπολογίαν ἐνταῦθα οἱ συνηγοροῦντες Ἑρμογένει τὴν ἀναστροφήν φασιν : οὐ γὰρ δύναται λέγειν : καὶ μὴν | ||
καὶ τὴν διάνοιαν ἐντεινόντων πρὸς τὴν ὁμειλίαν καὶ τὴν ἁρμόττουσαν ἀναστροφήν . . . . τὸ τοίνυν ὑπὸ τῶν ἀρχαίων |
' οὐδ ' ὅτε ἄρθρα εἰς σύνταξιν ἀντωνυμίας παραλαμβάνεται , ἔγκλισιν ἀναδέχεται , οὐ καθὸ γένους ἐστὶ παρεμφατικά , ἀλλὰ | ||
τὴν αὐτὴν πανταχῇ , συμμεταβάλλειν δὲ τῇ καθ ' ἑκάστην ἔγκλισιν τῆς σφαίρας ὑπεροχῇ τῶν μεγίστων ἢ ἐλαχίστων ἡμερῶν , |
καὶ τῆς ἐπὶ τὸ βεζη καὶ ἔτι τῆς ἐπὶ τὸ βαδγ , ἀλλὰ κατ ' ἐπιστροφὴν μίαν τὴν ἐπὶ τὸ | ||
ἀποκαταστήσεται τῇ τε εἰς τὸ βεζη καὶ τῇ εἰς τὸ βαδγ , καὶ δύο ἐπιστροφαῖς ἐπικαταστήσεται , τῇ τε εἰς |
ΜΘ . δίχα ἄρα τέτμηται ἡ ΖΘ κατὰ τὸ Μ προσκειμένην ἔχουσα τὴν ΔΖ . καί εἰσι παράλληλοι αἱ ΚΖ | ||
κατὰ Προξένου , ὃς εἴρηται μὲν μετὰ τὴν φυγήν , προσκειμένην δὲ ἔχει τὴν γραφὴν ταύτην : Δείναρχος Σωστράτου Κορίνθιος |
ὀπίσθιος ἐχέτω τρῆμα καὶ ἐν ταῖς ἐκθέτοις ἀποτορνώσεσι σκυτάλας ἢ περιαγωγίδας ἢ ἐπιτόνια : τοῦ δὲ μέσου ὀπισθίου κάλου μετὰ | ||
, ἐν αὐταῖς δὲ ταῖς ἐκθέτοις ἀποτορνώσεσιν ἤτοι σκυτάλας ἢ περιαγωγίδας πρὸς τὴν στροφήν . τέτρηται δὲ τὰ ἐμπρόσθια μέρη |
καθέστηκεν . Ὁπόσα τοίνυν προειδέναι θέμις εἰς τὴν τοῦ προγινώσκειν ἐντελέχειαν πέφυκεν , ὅλαι βίβλοι διδάσκουσι προεκτεθεῖσαι τοῖς περὶ τὰ | ||
Ὁ δὲ τούτου μαθητὴς Ἀριστοτέλης οὐ ταῦτα , ἀλλ ' ἐντελέχειαν ὀνοματοποιῶν εἶναι τὴν ψυχήν , οἷον τῇ ὕλῃ τὸ |
ἀσυνάρτητον ἐξ ἰαμβικοῦ διμέτρου βραχυκαταλήκτου , τὸν αʹ ἔχοντος πόδα τρίβραχυν ἤγουν χορεῖον , καὶ τροχαϊκοῦ πενθημιμεροῦς . εἴη δ | ||
[ τουτέστι δευτέραν , τετάρτην , ἕκτην ] ἴαμβον καὶ τρίβραχυν καὶ ἀνάπαιστον : τοῦτον δὲ παρὰ τοῖς κωμικοῖς συνεχῶς |
, δῆλον ἐντεῦθεν : ὥσπερ γὰρ τὸ πῦρ καὶ τὰ ὁμοιογενῆ διακρίνει ἀπ ' ἀλλήλων καὶ τὰ ἀνομοιογενῆ , καὶ | ||
εἰργασμένα εἰς βραχύτητα καὶ τάχος καὶ σπουδὴν καὶ τὰ τούτοις ὁμοιογενῆ , ὡς ἔχει ταυτί ἀμβλήδην γοόωσα μετὰ δμωῇσιν ἔειπεν |
, τὰ δὲ μέλανα φρύξιν τοῦ αἵματος , τὰ δὲ πιτυρώδη καὶ σημαίνει ἰσχυροτέραν τὴν θερμασίαν , ὅσῳ καὶ ἁδρομερέστερά | ||
ἡ δὲ ψώρα ἐπιπολαιοτέρα τέ ἐϲτι καὶ ποικίλωϲ ἐϲχηματιϲμένη καὶ πιτυρώδη ἀφίηϲι ϲώματα . ἐφ ' ὧν δεῖ φλεβοτομίαν παραλαμβάνειν |
] μήτε [ σάρκινον ] εἶναι [ κατ ] ' ἀναλογίαν [ ἔχον ] τι [ σῶμ ' ὅπερ ] | ||
. Ἐξ εὐχεροῦς δὲ καὶ διὰ μνήμης ἔχων ποιήσεις τὴν ἀναλογίαν τοῦ ἐπιμερισμοῦ οὕτως . ἐπὶ μὲν Κρόνου τοὺς λ |
ἔγκλισις περιέχει τὰς τρεῖς διαθέσεις , τὴν ἐνεργητικήν , τὴν παθητικὴν καὶ τὴν μέσην : ἑκάστη δὲ διάθεσις περιέχει τοὺς | ||
καὶ ἐλεῆσαι . ψυχῆς γὰρ πάθος ἐπὶ συγγνώμῃ προτείνεται . παθητικὴν οὖν ποιήσῃ τοῦ πρώτου προοιμίου τὴν ἔννοιαν : ἁπάντων |
δηναιῶν ] τῶν παλαιῶν καὶ ἀρχαίων μόχθων ] τῶν δυστυχιῶν ἐκτροπήν ] ἐκφυγήν δύναιτ ' ] δυνηθείη σαφῶς ] ἀληθῶς | ||
δὲ τοὺς ἀπὸ τοῦ λόφου βοηθοῦντας ἐπὶ τὴν τοῦ ὕδατος ἐκτροπήν , ἐπειδὰν πύθωνται , καταβιβάσαι [ τοὺς Ἀργείους καὶ |
γενικὴ ἰσοσυλλαβοῦσα τῇ εὐθείᾳ τὴν δοτικὴν ἔχει εἰς ι ἀνεκφώνητον λήγουσαν μετὰ τοῦ φωνήεντος τῆς εὐθείας ἢ μείζονος ἀντιστοίχου . | ||
τὴν παραλήγουσαν , οἷον Ἀτρείδεω Πριαμίδεω , ἢ συστέλλει τὴν λήγουσαν καὶ ἐκτείνει τὴν παραλήγουσαν , οἷον καλοῖο σοφοῖο Πριάμοιο |
ἀκολουθίας τινὸς αὐτὸν δοκιμάζεσθαι . τὴν δὲ ἀκολουθίαν ἐξ ἀρχῆς ζητουμένην ἐπὶ τοῦ συνημμένου λόγῳ ἔδει δοκιμάζεσθαι . τοίνυν ἴσον | ||
Ἐλευσῖνα γίγνεται , τῆς τε πλάνης ἔστη , καὶ τὴν ζητουμένην κομίζεται : μισθοὺς δὲ ἀμφοτέρων εἰσφέρουσα , τοῖς τὴν |
κέντρων κατόπισθεν ἐπ ' ἀμφοτέρῃσιν ἐόντων Φαίνοντος καὶ Ἄρηος , ἀπόστροφον ἀκτίνεσσιν βαινόντων σελάων τε καὶ ὥρης , ἠέ θ | ||
ἀκούουσι φωνῇ , τὸ τῇ φωνῇ λεχθέν : οἱ δὲ ἀπόστροφον τιθέντες ἐν τῷ α τὸ φωνηθὲν καὶ πολυθρύλλητον ἀκούουσιν |
; ὃν ὅτι μὲν αὐτὸς ἐξημάρτηκεν πρῶτον μὲν τὴν ὁδὸν στενοτέραν ποιήσας , ἐξαγαγὼν ἔξω τὴν αἱμασιάν , ἵνα τὰ | ||
- σεις , εὐρυτέραν μὲν τὴν κατὰ τὸν οἰσοφάγον , στενοτέραν δὲ τὴν κάτω : εἶτ ' ἐπὶ τούτοις ἔτι |
περιλαμβάνουσα μέτρα καὶ τεταγμένους σῴζουσα ῥυθμοὺς καὶ κατὰ στίχον ἢ περίοδον ἢ στροφὴν διὰ τῶν αὐτῶν σχημάτων περαινομένη κἄπειτα πάλιν | ||
ἀναλάβωσι τὰ μέτρα τοῦ μελαγχολικοῦ , τότε τεταρταϊκὴν ποιοῦνται τὴν περίοδον . καὶ αὕτη δὲ τὸ πιθανὸν ἔχει μόνον . |
ἀφαίρεσιν τοῦ αἵματος διὰ τὸ ἐκ μακροτέρου διαστήματος γίγνεσθαι τὴν ἀντίσπασιν ἢ διὰ φυσικήν τινα συγγένειαν . εἶτα καταπλαστέον διὰ | ||
ἐν τῷ βραχίονι φλέβα τὴν κατ ' εὐθὺ διὰ τὴν ἀντίσπασιν . ἀλλ ' εἰ μὲν οὕτως εἶχε , καλὴ |
. παραχρῆμα λύει τοὺϲ πόνουϲ . Πρὸϲ πάϲαν κεφαλαλγίαν καὶ ἡμικραίραν διὰ πείραϲ πολλῆϲ . ἀψινθίου χυλοῦ κιϲϲοῦ χυλοῦ αἰγὸϲ | ||
δέ τι ταῖς τοῦ μέρους ἰάσεσιν . Θεραπεύειν ἐγχειρῶν τις ἡμικραίραν ἐπισκεψάσθω πρότερον ὁποίας δεῖται καθάρσεως ἢ φλεβοτομίας ὁ κάμνων |
δὲ τοῖϲ ϲφυγμοῖϲ ϲαφὴϲ ἀταξία καὶ ἀνωμαλία ϲυνεδρεύει κατὰ τὴν εἰϲβολὴν τοῦ παροξυϲμοῦ , μάλιϲτα καὶ τὸ ταχὺ τῆϲ κινήϲεωϲ | ||
ἐναντία τῆϲ ἐπιδόϲεωϲ γίνεται : ὑϲτερίζει μὲν γὰρ κατὰ τὴν εἰϲβολὴν τῆϲ ϲυνήθουϲ ὥραϲ ὁ παροξυϲμόϲ , χρόνον δὲ ἐλάχιϲτον |
τοῦ λαλαγή , φημὶ δὴ τὸ γ . Τὸ λάταξ λάταγος οὐκ ἀντίκειται τῷ κανόνι , πρῶτον μὲν ὅτι σύνθετόν | ||
θηλυκά διὰ τὰ ἀρσενικά : ἁπλᾶ διὰ τὰ σύνθετα , λάταγος εἰνάνυχος σύζυγος : ὑπὲρ μίαν συλλαβήν διὰ τὸ στάξ |
Στησιχόρειον τῷ Πινδαρικῷ ἰδιώματι : ὁ γὰρ τελευταῖος ἀντὶ τροχαίου ἴαμβον ἔχει . τὸ δʹ ἀναπαιστικὸν μονόμετρον ἀκατάληκτον . τὸ | ||
τῶν αὐτῶν σύνταξις . τὸ μὲν οὖν ἰαμβικὸν μέτρον εἰς ἴαμβον ἢ πυρρίχιον καταλήγει πάντως , εἰ μὴ χωλεύοι : |
πρὸς ἐκείνην εὐνοίας καὶ τὴν μὲν ἐκ τῆς ἰδέας σιωπῶσα παράθεσιν , ὅτῳ δὲ κρείττων ἐστί , τοῦτο λογιζομένη καὶ | ||
κλίνεται τὸ μετὰ τοῦ δέ ; Ὅτι ἑκάστῃ πτώσει κατὰ παράθεσιν προσιοῦσα ἡ πρόθεσις ἴδιον ἔχει σημαινόμενον . διαφέρει γοῦν |
κεφάλαια μελετῆσαι : εἶτ ' ἐπανελθεῖν δεῖ πάλιν ἐπὶ τὴν μετάθεσιν τῆς αἰτίας καὶ εἰπεῖν : οἷον διὰ τὸ ἀναγκάσαι | ||
Λητώ , οἱονεὶ ληθώ τις οὖσα καθ ' ἑνὸς στοιχείου μετάθεσιν : τὸ γὰρ ἀμνημονούμενον οὐκέτι ἀγγελθῆναι δύναται , διὸ |
δὲ ζʹ ἀκατάληκτον δίμετρον : τὰ ηʹ θʹ ιαʹ δακτυλικὰ τρίμετρα : τὸ ιʹ τροχαϊκὴ βάσις : τὰ ιβʹ ιγʹ | ||
ἰαμβικά . εἰσὶν οὖν τὰ τοῦ παρόντος χοροῦ κῶλα ἀντισπαστικὰ τρίμετρα βραχυκατάληκτα δʹ , τὸ δὲ εʹ δίμετρον βραχυκατάληκτον ἤτοι |
πρὸς μήκιστον ἀρθεῖσα ὕψος , στέλλεται κορυφουμένη καὶ πρὸς ὀξεῖαν ἀποτελευτᾷ κορυφὴν τὸ πυρὸς σχῆμα μιμουμένη . γίνεται γὰρ τοῦ | ||
δυσπνοίας ἀπεργάζεται , αἷς ἐπιταθείσαις , εἰς ὀρθόπνοιαν τὸ πάθος ἀποτελευτᾷ , ἀπὸ τοῦ σχήματος τοῦ πάσχοντος τὴν ἐπωνυμίαν τοῦ |
Χ οὔτε κατὰ τὴν ποσότητα τῶν συλλαβῶν οὔτε κατὰ τὴν κατάληξιν ἔχουσι συγγένειαν πρὸς τὸ Η . Μετὰ δὲ τὸ | ||
κάρδοπος : οἷον τὸ αὐτὸ γένος . σημαίνει δὲ τὴν κατάληξιν . ταὐτὸν δύναταί σοι κάρδοπος : δοκεῖ σοι ὁμοιοκατάληκτον |
μοίρας καὶ τῶν προτεταγμένων κανονίων λαμβάνεται , πρότερον ἐπισκεψώμεθα τὴν ἡλιακὴν μοῖραν κατὰ τὸ ὁλοσχερέ - στερον οὕτως : τὰ | ||
ἡ ἀκριβὴς συζυγία τῆς μέσως θεωρουμένης μόνῳ τῷ παρὰ τὴν ἡλιακὴν ἀνωμαλίαν διαφόρῳ . ὑποκείσθω δὴ ὁ μὲν ἥλιος τὴν |
τὴν βάσιν : οἷον εἰ ἐκκειμένου μὲν ἑνὸς δακτύλου , διμέτρου δὲ ἀναπαιστικοῦ κατὰ μέσον πέσοι σπονδεῖος , ἄδηλον πότερα | ||
δέ ἐστι παρὰ Ἀρχιλόχῳ ἀσυνάρτητον ἐκ δακτυλικοῦ πενθημιμεροῦς καὶ ἰαμβικοῦ διμέτρου ἀκαταλήκτου ἀλλά μ ' ὁ λυσιμελής , ὠταῖρε , |
ς αὐτῶν ἡ μετοχή : τὸ ἐτυπτόμην τὸ μ ἔχει κλιτικόν . τυφθεῖσα , τυφθέν : ἀμφότερα γέγονεν ἀπὸ τῆς | ||
τῶν ἀπὸ ὁριστικῶν γινομένων , τῶν μὴ ἐχόντων τὸ μ κλιτικόν [ , τὸ τρίτον πρόσωπον ] πληθυντικῶν ὁμοφώνως ποιοῦσι |
αὐτῷ σύγχυσιν λήψεται , ἀποτομὴν ἔχουσα ἀπὸ τοῦ ἀπείρου καὶ καταλήγουσα ἐν πέρατι ἢ ἀραιῷ ἢ πυκνῷ καὶ [ καὶ | ||
τὸν Διομήδην , ἵνα μὴ εὑρεθῇ ἡ αἰτιατικὴ εἰς η καταλήγουσα τῆς κλητικῆς εἰς φωνῆεν ληγούσης : ὅταν γὰρ εὑρεθῇ |
ἔχοντα τὴν μείζονα καθόλου ἀποφατικὴν τὴν δ ' ἐλάττονα μερικὴν ἀποφατικήν . Τούτῳ γὰρ οὔτε παντί . πᾶν γὰρ ἐνδεχόμενον | ||
καὶ ἓξ συλλογιστικοί , οἱ μὴ ἔχοντες τὴν ἐλάττονα ἀναγκαίαν ἀποφατικήν . καὶ τούτων δ ἀτελεῖς , οἱ ἔχοντες τὴν |
ὅπῃ ἀτόπως ἐπιστρέφουσαι , ὡς μὴ πρόσθεν ἐμπίπτειν χρῆναι τὴν ἑπομένην τῇ προπλεούσῃ νηῒ ἢ τὴν φθάνουσαν τῇ ἄγαν εἰρεσίᾳ | ||
ἀμέλει καὶ ἐπὶ τῶν ὀλεθρίων εἰλεῶν ἔστιν ἰδεῖν καὶ κόπρον ἑπομένην . γίνονται δὲ ἐπὶ τούτων στρόφοι τε καὶ ἄμετρος |
εἴς τι ζῴδιον συνεκπίπτει ὁ κλῆρος , κατὰ δὲ τὴν μοιρικὴν εἰς ἄλλο . συμβαίνει δὲ τοῦτο παρὰ τὰς τῶν | ||
τοῖς ἔμπροσθεν ἐδηλώσαμεν : καὶ ἡγεῖσθαι τὴν κατ ' ἐκτροπὴν μοιρικὴν Σελήνην σπόριμον ὡροσκόπον , τὴν δὲ ὥραν τῆς ἐκτροπῆς |
, καὶ διὰ τούτου συνάγωμεν τὸ μὴ εἶναι πρόνοιαν : νοούμενα δὲ φαινομένοις , ὡς ὁ Ἀναξαγόρας τῷ κατασκευάζοντι λευκὴν | ||
πρῶτος νοῦς πρὸς τὴν ἐν τῇ ψυχῇ νόησιν καὶ τὰ νοούμενα : οὐ γὰρ ὢν ὅπερ ἐστὶν ἡ νόησις , |
σφηνοειδοῦς , δύο μὲν κατὰ τὸ βρέγμα , κοινὴν ἔχοντα ῥαφὴν τὴν κατὰ τὸ μῆκος εὐθεῖαν , ἄλλα δὲ δύο | ||
βέλει ἀντέχειν , εἰ τύχοι τὸ βέλος ἐς αὐτὴν τὴν ῥαφὴν στηριχθέν : πάντων δὲ μάλιστα ἐν τῷ βρέγματι γενόμενον |
τὰ ἐμπρόσθια γόνατα : μετὰ δὲ τὸν ἀφανῆ πόλον τὴν καμπήν τε τοῦ Ποταμοῦ καὶ τοῦ Κήτους τὴν κεφαλὴν καὶ | ||
: καὶ περᾷ τὸν μηρὸν παρὰ τὴν πρὸς τὸ γόνυ καμπήν : ἑτέρην δὲ παρὰ τὸν βουβῶνα καθῆκε πυκινόῤῥιζον καὶ |
νικήσας τοὺς Ἰουθούγγους Σκύθας , καὶ κατὰ τὴν τοῦ Ἴστρου περαίωσιν ἐς τὴν ἀποφυγὴν πολλοὺς τούτων ἀνελὼν , οἱ λειπόμενοι | ||
εἰ δὲ δὴ καὶ πλωτά , τίς εὐπορία σκαφῶν εἰς περαίωσιν ; ” ὁ δὲ ταῦτα ἀκούων τοῖς μὲν συνεγίνωσκε |
ἀοιδαῖς : ταῖς διὰ φαρμάκων ἐπῳδαῖς . πέζαν : τὸ ἀπολῆγον τοῦ χιτῶνος , ὃ ἡμεῖς ᾤαν λέγομεν : τὸ | ||
ἕως Ἀσὶχ ὄρος τῇ γῇ παρατείνει , καὶ κατὰ τὸ ἀπολῆγον αὐτοῦ μέρος ἑπτὰ νῆσοι πρόκεινται κατὰ τὸ ἑξῆς , |
ὀρθῆς πτώσεως ἄρχεσθαι ἀφελῆ ποιεῖ τὸν λόγον καὶ τὸ κατὰ κόμματα λύειν τὰ νοήματα . πολλάκις δὲ οἱ ἀφελεῖς καὶ | ||
διαφέρει : σφοδρὰ μὲν γὰρ καὶ τὰ μηδὲ κῶλα , κόμματα δέ , ἃ καὶ ἡ τραχύτης ἔχει , πλέον |
ἐξελκύϲωμεν ἄνω τὸν τύλον καὶ δῶμεν πλαγίαν διαίρεϲιν ἀπολύοντεϲ τὴν ἀγκύλην , φεύγοντεϲ δὲ τὴν διὰ βάθουϲ τῶν ϲωμάτων τομήν | ||
ἐὰν μὲν ἡ τοῦ βλεφάρου θρὶξ εἱρχθῇ , ἀναϲπῶμεν τὴν ἀγκύλην , ἐὰν δὲ ἐκπέϲῃ ἢ μία ἢ πλείουϲ , |
πλῆρες αἰσθητοῦ σώματος κατὰ τὴν ἁφήν . τὴν μὲν οὖν στιγμὴν οὗτοί γε ἀποφεύξονται , θέα δὲ ἕτερον ἀπορώτερον , | ||
καὶ τὸ ὅλον ἀμερές ἐστιν . ὥστε ἢ κατὰ μίαν στιγμὴν τοῦ σώματος ἔμψυχον ἔσται τὸ ζῶον , εἰ πᾶσαι |
οὐ μέτρια φρονεῖν καρτερεῖ . εἰ γὰρ Περικλῆς ὁ Ξανθίππου ψιλὴν ἀποκρουόμενος λοιδορίαν πάντας διαβαδίζει τῆς εὐφημίας τοὺς τρόπους αὐτὸς | ||
τῷ τὸν μὲν τόπον ἐπάγεσθαι κόλασιν , τὸν δὲ ψόγον ψιλὴν μόνην ἔχειν διαβολήν . Διαιρεῖται δὲ τοῖς αὐτοῖς κεφαλαίοις |
ἡμῖν εἰς ἔλεγχον τῆς τοῦ κρινομένου ποιότητος , εἰκότως πρὸς ἀναπλήρωσιν τῆς ὅλης ἀποδείξεως παραλαμβάνεται ἡ ποιότης αὕτη , φυλαττομένης | ||
δὲ λοιπῶν γ ἀστέρων τὰ λείποντα τοῖς τῆς ἀνωμαλίας εἰς ἀναπλήρωσιν τῶν ἡλιακῶν καθ ' ἕκαστον οἰκείως τῶν ἀριθμῶν : |
καὶ τὸ ἡρωϊκὸν μέτρον καταληκτικὸν καλοῦσιν , ὅταν εἰς τροχαῖον καταλήγῃ , ὃς βραχείᾳ μιᾷ ἐλάττων ἐστὶ τοῦ δακτύλου , | ||
ἀφαίρεσιν δρόμου ποιήσηται τὴν ἀρχὴν καὶ μὴ ἐπὶ τὸν αὐτὸν καταλήγῃ , ἐάν τε κατὰ μὲν τὴν ἑτέραν ἀπὸ τοῦ |
κυριωτέραν θεωροῦμεν καὶ περὶ ἑαυτὴν καὶ ἐν ἑαυτῇ ἔχουσαν τὴν ἑτερότητα καὶ τὸ πλῆθος . Ἐπὶ δέ γε τῶν θεῶν | ||
τῆς ἑνώσεως τῶν θεῶν ἀναγκαίως ἡ ψυχὴ εἰς γένεσιν καὶ ἑτερότητα ἐμφέρεται . νʹ Ἀρετὴ δὲ τίς τοῦ ἀγαθοῦ Διὰ |
εἴδεσι καὶ μορφαῖς καὶ μέτροις καὶ πέρασι καὶ ἀλλοτρίῳ κόσμῳ κοσμουμένην , μηδὲν παρ ' αὐτῆς ἀγαθὸν ἔχουσαν , εἴδωλον | ||
καὶ ὁ Τυρσηνὸς ἰδὼν Φιρμῖνος τὴν πεζὴν στρατιὰν κατὰ τρόπον κοσμουμένην “ τεῖχος ὄντως ἄσυλον ” ὀνομάζειν , “ τεῖχος |
λέξεων οὐκέτι . καὶ πάλιν τὰ διὰ τοῦ θι παραχθέντα προστακτικὰ κατ ' ἀρχὴν οὐ θέλει συντίθεσθαι πλὴν τῶν προθέσεων | ||
κανών ἐστιν ὁ λέγων , ὅτι τὰ εἰς θι παραχθέντα προστακτικὰ κατ ' ἀρχὴν οὐ συντίθενται πλὴν τῶν προθέσεων , |
πολλῷ ῥέων , δίκην ποταμοῦ ῥέων , κατὰ χιόνα τὴν συνέχειαν , οἷος ἐγεῖραι θυμόν , ὀργὴν πραῧναι , οἶκτον | ||
οὔσης . οὐδὲν γὰρ ἔχει λογικὸν οὐδὲ ἀσφαλὲς διὰ τὴν συνέχειαν τῶν μακρῶν συλλαβῶν . Ψυχρὸν δὲ καὶ τὸ μέτρα |
δὲ ῥαγάδαϲ ὑπὸ κόπρου ϲκληρᾶϲ μάλιϲτα γινομέναϲ καὶ περὶ τὴν ἀφούλωϲιν διὰ τὸ τυλοῦϲθαι χρονιζούϲαϲ νεαροποιήϲομεν ἢ τοῖϲ ὄνυξιν ἢ | ||
ἐϲτι : διόπερ ἐπὶ τῶν μαλακοϲώμων μετὰ κηρωτῆϲ αὐτῷ πρὸϲ ἀφούλωϲιν ἑλκῶν χρῶνται . ὁ δὲ ὑπόχλωροϲ ἴαϲπιϲ ἰϲχυροτέραϲ ὢν |