| ἐγὼ διαδέχομαί σε [ καὶ ] τῷ θρηνεῖν τὸ γόνυ τιθεῖσαν ἐπὶ τῆς γῆς : τὸ ἑξῆς : ἀγόμεθα δούλειον | ||
| μητέρα πάντων , πανδοχέα , πρέσβειραν , ὅρον περὶ πᾶσι τιθεῖσαν , ἄτροπον , ἀκαμάτην : δεκάδα κλείουσί μιν ἁγνήν |
| δ ' ἐντὸς τῆς πίνης Ἐπαίνετος ἐν Ὀψαρτυτικῷ καλεῖσθαί φησι μήκωνα . ἐν δὲ πέμπτῳ ζῴων μορίων ὁ Ἀριστοτέλης γίνονται | ||
| δὲ κατὰ κοιλίαν ἐνοχλουμένοις ἀντὶ τοῦ ἐλαίου ὑποτρίβειν τὴν λευκὴν μήκωνα , ἡσυχῇ φώξαντα σὺν τῷ ἐλύτρῳ καὶ ἐκχυλίσαντα εἰς |
| πάθω ; ἄγ ' , ὦ γεραιαί , στείχετε , γλαυκὴν χλόην αὐτοῦ λιποῦσαι φυλλάδος καταστεφῆ , θεούς τε καὶ | ||
| , τοκεῦσι δὲ κῦδος ὀπάζει . καὶ τοῖς , οἳ γλαυκὴν δυσπέμφελον ἐργάζονται , εὔχονται δ ' Ἑκάτῃ καὶ ἐρικτύπῳ |
| στέατος ἐριφείου γο Ϛʹ , ὄξους τὸ ἱκανόν . ἕψε βρυωνίαν πύρεθρον τῷ ὄξει καὶ διηθήσας λείου τῷ ἀφεψήματι τὰ | ||
| , ἀϲθενεϲτέρα δέ . Ἀμπέλου λευκῆϲ , ἣν δὴ καὶ βρυωνίαν καὶ ψίλωθρον καλοῦϲιν , οἱ μὲν βλαϲτοὶ ὡϲ εὐϲτόμαχοι |
| πίστις δικαιοῦσι σέβεσθαι . Διόνυσον δὲ θεῶν μοῦνον καὶ τὴν Οὐρανίην ἡγέονται εἶναι , καὶ τῶν τριχῶν τὴν κουρὴν κείρεσθαί | ||
| . Ὀνομάζουσι δὲ τὸν μὲν Διόνυσον Ὀροτάλτ , τὴν δὲ Οὐρανίην Ἀλιλάτ . Ἐπεὶ ὦν τὴν πίστιν τοῖσι ἀγγέλοισι τοῖσι |
| οἰκῶν . Κίλικας : ὄνομα . Πάγους : λίθους . πρῶνας : τόπους ὑψηλούς . Ἀμανοῦ : ὄνομα ὄρους Ἀντιοχείας | ||
| ἱερείας σκύλαξ πρῶτος κελαινῷ βωμὸν αἱμάξῃ βρότῳ . Ἄλλοι δὲ πρῶνας δυσβάτους Τυλησίους Λίνου θ ' ἁλισμήκτοιο δειραίαν ἄκραν , |
| , χλωρῷ δείματι θυμὸν πάλλοντ ' ὄψιν ἀήθη , βοτὸν ἐσορῶντες δυσχερὲς μειξόμβροτον , τὰν μὲν βοός , τὰν δ | ||
| οὐδὲν ἐόντες , πῶς ταχέως ὑψοῦσθε , βίου τέλος οὐκ ἐσορῶντες , οὐ τρέμετ ' οὐδὲ φοβεῖσθε θεόν , τὸν |
| φησιν : ἑρπετὰ τῶν αἰεὶ τετρίφαται λοφιαί σμῖλον ] τὴν σμίλακα μάρψαις ] λάβῃς Οἰταίην δέ , τὴν οἴτου αἰτίαν | ||
| ἐκέλευεν ὁ ὄνειρος , ἔνθα ἂν τῆς Ἰθώμης εὕρῃ πεφυκυῖαν σμίλακα καὶ μυρσίνην , τὸ μέσον ὀρύξαντα αὐτῶν ἀνασῶσαι τὴν |
| βοτάνη ἐστίν , ἣν πυρῖτιν ἀλλαχοῦ λέγουσιν . τὴν δὲ γλυκυσίδην ὁ Θεόφραστος καὶ παιωνίαν λέγει : φυτὸν δέ ἐστιν | ||
| ξηρόν , δαῦκόν τε ὡσαύτως καὶ βρυωνίαν , ἐπὶ ταύταις γλυκυσίδην τε τὴν βοτάνην καὶ ἐλέβορόν τοι τὸν μέλανα , |
| . τῶν δ ' ἤτοι δραχμὰς μὲν ὑπὸ πλάστιγγος ἀφέλκοις δοιὰς τὴν πέμπτην παρθέμενος δεκάδα , ἥμισυ θηρείοιο βαλὼν τροχοειδέος | ||
| ' ἐπιμίσγεο ἄμμι , καὶ σαγαπηνὸν ἄγοι τετράδα τοσσατίην . δοιὰς δ ' εἰσάξεις τά περ Ἴστριος ἔκβαλε κάστωρ μήδεα |
| ἀποθνήσκοντες , οἱ δὲ ἀπολειφθέντες , παρειμένοι καὶ οἷον μικρὸν ἀσθμαίνοντες , ἐκπερῶμεν πρὸς τὴν Φωκίδα καὶ τὴν Δωρίδα γῆν | ||
| πολλοῖς τοῖς ἀπόροις καὶ δυσχερέσιν ἐντυγχάνοντες ἀποδυσπετοῦσί τε καὶ ἀναστρέφουσιν ἀσθμαίνοντες καὶ ἱδρῶτι ῥεόμενοι , οὐ φέροντες τὸν κάματον . |
| γὰρ ὅτι ὁ Ζεὺς ἐκέλευσεν Ἥφαιστον περικλυτὸν ὅττι τάχιστα γαῖαν ὕδει φύρειν . Ζεὺς Κρονίδης ποίησε : ἔστω δὲ ἡ | ||
| τε : Ἥφαιστον δ ' ἐκέλευσε περικλυτὸν ὅττι τάχιστα γαῖαν ὕδει φύρειν , ἐν δ ' ἀνθρώπου θέμεν αὐδὴν καὶ |
| ἀλλ ' ὑπένερθεν ἔχει κρηπῖδα θαλάσσης βριθοσύνῃ , μαιμᾷ δὲ βορῆς ἀζηχέϊ λύσσῃ αἰεὶ πεινώοντα καὶ οὔποτε νηδύος αἰνῆς μαργοσύνην | ||
| ἐρύκει , πήματος ἀμβλύνων μαλερὸν σθένος , αὐτὰρ ἔπειτα τυτθὰ βορῆς ὤρεξε νοσήλια , μέχρις ἅπασαν ἄτην γυιοβόρους τε δύας |
| τοι κλαύσας καὶ ὀδυρόμενος μεθέηκεν : τλητὸν γὰρ Μοῖραι θυμὸν θέσαν ἀνθρώποισιν . ἐν ἄλλοις δέ φησιν ἀλλὰ χρὴ τὸν | ||
| κρητῆρι θέσαν . Περὶ δέ σφισι σῆμα ἐσσυμένως τεύξαντο , θέσαν δ ' ἄρα δοιὼ ὕπερθε στήλας αἵ περ ἔασι |
| . Ἀρχέστρατος δ ' ὁ ὀψοδαίδαλός φησι : τὴν ἀφύην μίνθου πᾶσαν πλὴν τὴν ἐν Ἀθήναις : τὸν γόνον ἐξαυδῶ | ||
| Σμύρνης , καλάμου , στύρακος , λίνδου , κίνδου , μίνθου : τοιάδε δόμους ὁμίχλη κατέχει πάντων ἀγαθῶν ἀνάμεστος . |
| , οἳ πρῶτοι τέχνην πολυμήτιος Ἡφαίστοιο εὗρον ἐν οὐρείῃσι νάπαις ἰόεντα σίδηρον ἤνεγκάν τ ' ἐς πῦρ καὶ ἀριπρεπὲς ἔργον | ||
| ἔντεα . . . . . αὐτὰρ ὁ τοξευτῇσι τίθει ἰόεντα σίδηρον , κὰδ δ ' ἐτίθει δέκα μὲν πελέκεας |
| τὸ πάχοϲ κύϲτιϲ , νεῦρον δὲ [ ὡϲ ] τὴν φυήν , τάπερ οὐδὲ ϲαρκοῦται οὔτε ῥηϊδίωϲ ἐπωτειλοῦται . ποτὶ | ||
| , ἐπεὶ οὔ ἑθέν ἐστι χερείων , οὐ δέμας οὐδὲ φυήν , οὔτ ' ἂρ φρένας οὔτέ τι ἔργα . |
| ὀρχηστυῖ καὶ ἀοιδῇ τέρποντ ' : ἤδη γὰρ καὶ ἐπήλυθε δείελον ἦμαρ . Ἦλθε δ ' ἐπὶ πτωχὸς πανδήμιος , | ||
| ἀμφοτέροισιν : ἢ καὶ ὅτ ' ἐξ ἀγέλης ἀεκούσια κινήσωσιν δείελον εἰσελάοντες ὅμως , τὰ δὲ πάντοθι ποίης δάκνωσιν πυκινῇσι |
| καταλαβεῖν , ἥν τινα τῶν ἄλλων δυνηθεῖεν ἄκραν , καὶ καπνῷ τοῦτο σημῆναι . γενομένου δὲ τοῦ καπνοῦ συμβαλὼν τοῖς | ||
| Ἑλένην ὑποστρέψει πάλιν εἰς τὴν Τροίαν ὥσπερ τις παῖς κινήσας καπνῷ σφηκῶν φονικῶν κατοικίαν καὶ παροτρύνας αὐτούς . χ ' |
| σικύοιο : τοῦ ἀγριοσύκου τοῦ ἀγρίου σύκου νηδὺν δέ τὴν νηδὺν καίπερ βαρυνομένην ταῖς ἀνίαις καὶ τὰ ἑξῆς . * | ||
| ἢ ' πίκωμος ἢ μαζαγρέτας , Ἅιδου τραπεζεύς , ἀκρατέα νηδὺν ἔχων . ἐπεὶ δὲ τοσούτων λεχθέντων μηδὲν ἀποκρίνεται , |
| [ σὺν ] στεφάνοισιν . Καλεῖ δὲ Μοῦς ' αὐθιγενὴς γλυκεῖαν αὐλῶν καναχάν , γεραίρους ' ἐπινικίοις Πανθείδα φίλον υἱόν | ||
| κακοῖς ἐξεταζόμενοι καὶ ἐλπίζοντες τὰ ἀγαθά : ἡδονὴν ἀπόλαυσιν : γλυκεῖαν μὲν , ἀλλὰ βλαβεράν : † ποτὲ μὲν ἐπ |
| καὶ τὴν ἐπίνοιαν τῶν ποιημάτων καρπὸν εἶπε φρενός . νέκταρ χυτόν : καὶ ἐγὼ τὴν τῶν Μουσῶν δόσιν , ἥτις | ||
| παρ ' αὐτῷ κινουμένην ποιῆσαι τὴν ξυλίνην Ἀφροδίτην ἐγχέας ἄργυρον χυτόν . ταὐτὸν δὴ καὶ οὗτοι λέγουσι . καίτοι γε |
| μεταλλάσσοντα τὴν ἰδέην μηδὲ γίνεσθαι παντοῖον , ἀλλ ' ἢ ὥρην τινὰ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἢ τῆς ἡλικίης τῆς τοῦ ἀνθρώπου | ||
| ἐσθῆτα δὲ ἐνείσθω κούφην καὶ μαλθακήν : καὶ γαλακτοποτεέτω τὴν ὥρην καὶ ὀῤῥοποτεέτω πέντε καὶ τεσσαράκοντα ἡμέρας . Ταῦτα ἢν |
| τοῦ μεγάλου Ἡρακλέους , οὐδὲ γὰρ οὐδὲ βίη Ἡρακλείη φύγε κῆρα , ὅσπερ φίλτατος ἔσκε Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι , ἀλλά | ||
| γαῖαν ὅσην Γάγγης τε π ? [ ] ἔνθα δὲ κῆρα φυγόντες ἀπ ? [ ] Πεισίνοος τε Δάμας τε |
| , τὴν κάτω γὰρ οὐ λέγω , ] χθονὸς τρίμοιρον χλαῖναν ἐξηύχει λαβεῖν , ἅπαξ ἑκάστῳ κατθανὼν μορφώματι . τοιῶνδ | ||
| τῶν μικρῶν καταφρονεῖν ἐν τῷ ἀμφισβητεῖν . Ἐν θέρει τὴν χλαῖναν κατατρίβεις : ἐπὶ τῶν μὴ καθ ' ὥραν τοῖς |
| : Ἀτρεΐδη νῦν δή σε ἄναξ ἐθέλουσιν Ἀχαιοὶ πᾶσιν ἐλέγχιστον θέμεναι μερόπεσσι βροτοῖσιν , οὐδέ τοι ἐκτελέουσιν ὑπόσχεσιν ἥν περ | ||
| ἐϲ ἄγονον τρέψαι ἀδύνατον . ῥηΐτερον μὲν γὰρ μήτρην ἄτοκον θέμεναι , ἢ νεφροὺϲ λιθιῶνταϲ ἀλίθουϲ . ἐϲ διέξοδον ὅμωϲ |
| φαρμάκταις , οἳ λυγρὸν ἐπ ' ἰχθύσι μητίσαντο φάρμακον , ὠκύμορον δὲ τέλος νεπόδεσσιν ἔθηκαν . οἱ δ ' ἤτοι | ||
| ” ἐγὼ ἀπολυθήσομαι ἄτεκνος ” , ὀλιγοχρόνιον καὶ ἐφήμερον καὶ ὠκύμορον λαβὼν ἀγαθόν , εὐχόμενος τοὐναντίον , πολυήμερον καὶ μακροχρόνιον |
| ' αὐτοῦ πείρατ ' ἀνῆπτον : αὐτοὶ δ ' ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς . ἀλλ ' ὅτε τόσσον ἀπῆμεν | ||
| εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον : ἑξῆς δ ' ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς . ἀλλ ' ὅτε τόσσον ἀπῆν |
| * παράκοιτιν * Ἕκτορος , ἥντε οἱ αὐτῷ ἀριστῆες Παναχαιῶν δῶκαν ἔχειν ἐπίηρον ἀμειβόμενοι γέρας ἀνδρί , αὐτόν τ ' | ||
| καὶ οὐκ ἐθέλων ἐλάηται . κεῖνοι καὶ τέχνας πολυκερδέας ἀνθρώποισιν δῶκαν ἔχειν καὶ πᾶσαν ἐπιφροσύνην ἐνέηκαν . ἄλλος δ ' |
| ἄρχεσθαι ἀπὸ δύσεως . Ἄλλοι δ ' αὖ καὶ νεκρὸν ἐφήμισαν . Ἀμφότερα διὰ τὸ ψυχρὸν τῶν τόπων . Πήγνυται | ||
| ὃς προπάροιθεν ἁλὸς πόρον ἡγεμονεύει σημαίνων : τῷ καί μιν ἐφήμισαν Ἡγητῆρα . κήτει δ ' ἐκπάγλως κεχαρισμένος ἐστὶν ἑταῖρος |
| Ἄρηα . τὸν δ ' Ἥβη λοῦσεν , χαρίεντα δὲ εἵματα ἕσσε : πὰρ δὲ Διὶ Κρονίωνι καθέζετο κύδεϊ γαίων | ||
| ἐπὶ τῷ χιτῶνι ἕσσω μιν χλαῖνάν τε χιτῶνά τε , εἵματα καλά , ἔσθ ' ὅτε μέντοι ἐνεύναιον περιβόλαιον , |
| λέγεται , ἐπειδὴ ὥσπερ μυθεύουσιν τὴν Ἀθηνᾶν παρθένον εἶναι καὶ ἀμήτορα , τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ὁ ἑπτά ἀριθμὸς μόνος | ||
| τὴν ὑπερβάλλουσαν ἁγνείαν ἀπιδόντες αὐτῆς , οἱ δὲ αὐτοὶ καὶ ἀμήτορα σπαρεῖσαν ἐκ μόνου τοῦ πατρὸς τῶν ὅλων , ἰδέαν |
| ὅτε . ἀμφιβαλών : περιπλέξας . περιηγέϊ : κυκλοτερεῖ . περιηγέα : σφαιροειδῆ . ὁλκῷ : σώματι . Ὑγρός : | ||
| θῆλυν στόλον : ἔνθ ' ἁλιῆες κύρτον ἐτεχνήσαντο βαθύν , περιηγέα πάντῃ : τὸν δὲ φυτῶν λάχνῃσι περὶ στόμα πάντα |
| κατὰ κοινοῦ , πόσιν δίδου , τουτέστι δαφνέλαιον δίδου πιεῖν χαίτην ] τρίχα ἢ πέπερι κνίδης τε : κνίδην λέγει | ||
| μοιράσῃ τοῖς πᾶσι . Ταῦτα οὖν αὐτοῦ ἀκηκοὼς ὁ ὄνος χαίτην ἔσεισε καὶ γελῶν ταῦτα ἔφη : Καλῶς εἴρηκας , |
| μοι νόος ἄλλᾳ κέχυται ἐπὶ τὰν Χάρισι φίλαν παῖδα καὶ καλάν . ἀλλὰ μὴν καὶ ὁ ἱερώτατος Πλάτων ἐν ἑβδόμῳ | ||
| Νεοπτόλεμος ἀνθέρικον ᾠήθη τὸν ἀθέρα τοῦ στάχυος , γελοίως . καλάν : ἐπίθετον . ἔστι ῥῆμα κάζω , ὃ δηλοῖ |
| ἢ κομῶντες κατὰ τὸ ἄκρον , οἷον τελείως : “ Θρήϊκες ἀκρόκομοι . ” ἀκωκή τοῦ ἠκονημένου παντὸς ἀκμή . | ||
| ἄκρα κινοῦνται . . . . ἀκρόκομοι : οἷον : Θρήϊκες ἀκρόκομοι , ἤτοι ἀκειρόκομοι . ἢ ἄκρως κομῶντες , |
| κατὰ νῆας , κάπνισσάν τε κατὰ κλισίας , καὶ δεῖπνον ἕλοντο . ἄλλος δ ' ἄλλῳ ἔρεζε θεῶν αἰειγενετάων εὐχόμενος | ||
| τότε που δόρποιο καὶ ἀκρήτοιο ποτοῖο παυσάμενοι Δαναοὶ λαθικηδέα κοῖτον ἕλοντο . Χθιζὸν γὰρ καμάτοιο μένος κατεδάμνατο πάντας : τῶ |
| ἀλλ ' ὅτε δὴ μετόπισθε περιπλομένῃσι σελήναις θηλυτέρη τίκτει , τρίβον ἀνθρώπων ἀλεείνει , οὕνεκεν ἀτραπιτοὶ μερόπων θήρεσσι βέβηλοι . | ||
| . χωρεῖτ ' , ἐπειγώμεσθ ' : ἐγὼ μὲν οὖν τρίβον τόνδ ' ἐκφυλάξω τὸν πρὸς ἡλίου βολάς . καὶ |
| ὠκέωϲ ϲτενοχωρίῃ ἧπαρ , διάφραγμα , πνεύμων , καρδίη : τοὔνεκεν ἄπνοια ξυνεῖναι δοκέει καὶ ἀφωνίη . ἀτὰρ καὶ αἱ | ||
| καὶ γνῶναι βασιλῆα θεόν , τὸν πάντ ' ἐφορῶντα . τοὔνεκεν αἰσθομένοιο πυρὸς σέλας ἔρχετ ' ἐφ ' ὑμᾶς : |
| , μέγα βοῶν καὶ ἐλεεινὸν κωκύων ποτὲ μὲν πρὸς τὴν φηγὸν ἔτρεχεν ἔνθα ἐκαθέζοντο , ποτὲ δὲ ἐπὶ τὴν θάλασσαν | ||
| ἂν ᾖ δανότατα τοῦ θέρους ἐκπεπρεμνισμένα κἀνθρακίζων τοὐρεβίνθου τήν τε φηγὸν ἐμπυρεύων , χἄμα τὴν Θρᾷτταν κυνῶν τῆς γυναικὸς λουμένης |
| καὶ δεύτατος ἦλθεν ἀντὶ τοῦ ἔσχατος . . εἶθαρ δὲ χυτὴν ἐπὶ γαῖαν ἔχευαν : ἡ διπλῆ ὅτι οὐ πᾶσα | ||
| ἰών , ξανθὸς Μενέλαος : τῶ κέ οἱ οὐδὲ θανόντι χυτὴν ἐπὶ γαῖαν ἔχευαν , ἀλλ ' ἄρα τόν γε |
| ἐστί , Σίνων δέ μοι οὔνομα κεῖται : Αἴσιμον αὖ καλέουσιν ἐμὸν πολιὸν γενετῆρα : ἵππον δ ' Ἀργείοισι παλαίφατον | ||
| γε μὲν ἐξ ἁλὸς ἐλθεῖν νυκτὸς ἀπερχομένης : καί μιν καλέουσιν Ἀητόν . Δελφὶς δ ' οὐ μάλα πολλὸς ἐπιτρέχει |
| τέκμαρ μετιοῦσιν ἄειρεν , Κολχίδος ἀγχόθι νηὸς ἑὴν παρὰ νῆα βάλοντο ἥρωες , Κόλχων δ ' ὄλεκον στόλον , ἠύτε | ||
| καὶ ἐπώνυμος ἔκθορε γαίης , τὴν ἐνιφυρήσαντες ἐπ ' ἀγκίστροισι βάλοντο . κεστρεὺς δ ' οὐ μετὰ δηρόν , ἐπεί |
| ναετῆρος ἀπαγγέλλουσα τελευτήν . [ τοῦ γὰρ θεσπέσιον ] κλέος ἤραο , τῷ ἐπὶ μούνῳ [ ] [ πρόσθε ] | ||
| ' Ἐπίχαρμον ἔχω . ἓξ ἐπὶ πεντήκοντα , Σιμωνίδη , ἤραο νίκας καὶ τρίποδας , θνῄσκεις δ ' ἐν Σικελῷ |
| δοθείσης . μὴ ἴσον ἕξειν : μὴ ἕξειν τὸ δίκαιον ἀνέντες τὴν ἐπιτροπήν : παυσάμενοι τοῦ ἐπιτρέψαι τὴν δίκην Λακεδαιμονίοις | ||
| . τέρπονται Κύπρις τε καὶ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων , ἄφρονα τοῦτον ἀνέντες . : . . Ψ . πεπληγυῖα : ἡ |
| . . ΤΟΙ ΜΕΝ ὙΠΟΧΘΟΝΙΟΙ . Οἱ μὲν πρὸ τούτων ἐπιχθόνιοι ἦσαν κατὰ τὴν λῆξιν καὶ ἀγαθῶν χορηγοὶ καὶ φύλακες | ||
| , πρὸς τὸ σημαινόμενον δὲ κἀνταῦθα ἀποδίδωσι , δαίμονές εἰσιν ἐπιχθόνιοι , ἀγαθοὶ , διὰ τὴν βουλὴν τοῦ μεγάλου Διὸς |
| ὄρουσαν . τοὺς δὲ ἰδὼν ἐλέησε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω , Ἥρην δὲ προσέειπε κασιγνήτην ἄλοχόν τε : ὤ μοι ἐγών | ||
| Νηρῆα κασιγνήτας τε λιποῦσα , ἐξ ἁλὸς Οὔλυμπόνδε θεὰν μετεκίαθεν Ἥρην . ἡ δέ μιν ἆσσον ἑοῖο παρεῖσέ τε φαῖνέ |
| οὔτ ' ἀσκόπῳ οὔτ ' ἀκυλίστῳ Πρωταγόρῃ . ἔθελον δὲ τέφρην συγγράμματα θεῖναι , ὅττι θεοὺς κατέγραψ ' οὔτ ' | ||
| χαίτην θεράπευε , καὶ σμύρνην λίβανόν τε πυρὸς μαλερὴν ἐπὶ τέφρην βάλλε πανημέριος , Συρίης εὐώδεα καρπόν . ἐμπίνοντι δέ |
| χρόνον ἐμμένειν τὸ ὕδωρ , ὅπως ἰλὺν ποιήσῃ πολλήν : πίειραν γὰρ οὖσαν καὶ πυκνὴν τὴν γῆν δεῖ ποιῆσαι μανήν | ||
| αἱ φλέβες εὐρεῖαι γινόμεναι ποιεῦνται ἐν αὐτῷ ἐκ τῆς γῆς πίειραν καὶ παχείην τὴν ῥύσιν : ὁ δὲ ἥλιος διαχέων |
| συνθεσίης δηλήσεται οὐκ ἀλεγίζων ὅρκον ὑπερβάσιον , τούτου δ ' ἐπιμάρτυροι ἔστων ἰθύντειρα Δίκη καὶ Ἐριννύες αἰνοδότειραι . Ὣς ἐφάμην | ||
| , Μήνῃ δ ' αὖ Φαέθων τε Κρόνος τ ' ἐπιμάρτυροι εἶεν , δουλοσύνην προφυγόντες ἐλεύθερον ἦμαρ ἴδοιεν . ἦμος |
| ἐπινικίων ὑμνεῖ λέγων Εὐρυσθέος ἔντυ ' ἀνάγκα πατρόθεν χρυσόκερων ἔλαφον θήλειαν ἄξονθ ' . καὶ Ἀνακρέων ἐπὶ θηλείας φησίν οἷά | ||
| ὁ Τειρεσίας ὄφεις συνουσιάζοντας ἐν τῷ Κιθαιρῶνι εὑρὼν ἀνεῖλε τὴν θήλειαν καὶ γέγονεν γυνή , εἶτα τὸν ἄρρενα καὶ γέγονε |
| Οὐδ ' ὁπωστιοῦν , ἔφη . Ἀλλὰ [ καὶ ] διειλημμένην γε οἶμαι ὑπὸ τοῦ σωματοειδοῦς , ὃ αὐτῇ ἡ | ||
| δὲ τὴν πομπὴν πέμπουσιν ἕπονται τελείαν ἐξ ἀγέλης βοῦν ἄγοντες διειλημμένην δεσμοῖς τε καὶ ὑβρίζουσαν ἔτι ὑπὸ ἀγριότητος . ἐλάσαντες |
| χειμερίαν πάχνην , τέμνοις , εὑρήσεις δὲ καὶ τὴν πρασινίζουσαν ἴασπιν . Ἑξῆς δὲ ὁ Ἶρις ποταμὸς τὸ καθαρὸν ὕδωρ | ||
| δίδου δὲ πρὸς τὴν δύναμιν ἑκάστου . Εἰς δὲ τὸν ἴασπιν λίθον γλύψον ἰκτῖνα διασπαράσσοντα ὄφιν , καὶ ὑπὸ τὸν |
| ὅθι τ ' ἄνδρες ἐχεκτέανοι παρέωσιν , καί οἱ θυμὸν ἔδουσι κατηφείη καὶ ὀϊζύς . Ὃς δέ κεν εὐοχθῇσι , | ||
| ποικίλας ἐδωδάς : λέγει γοῦν ἐδωδὴν παντοίην καὶ ὄψα οἷα ἔδουσι διοτρεφέες βασιλῆες . οἶδε δὲ καὶ πᾶσαν τὴν νῦν |
| , ἀλλὰ ἀπὸ ὀλυρέων ποιεῦνται σιτία , τὰς ζειὰς μετεξέτεροι καλέουσι . Φυρῶσι τὸ μὲν σταῖς τοῖσι ποσί , τὸν | ||
| ἄνεμον εἰς τὸν Εὔξεινον πόντον καλεόμενον ἐκδιδοῖ : ὃν Ξάνθον καλέουσι θεοί , ἄνδρες δὲ Σκάμανδρον . Τοῦτο τὸ ἄκουσμα |
| ὥστε πόληες ἐν ἰχθύσιν , οἵδε θ ' ὅμιλοι κεκριμένοι γεγάασιν ἁλιπλάγκτοιο γενέθλης . τῶν δ ' οἱ μὲν πλάζονται | ||
| ῥίψαντες [ ] αρ ? [ ] [ γὰρ ] γεγάασιν [ ] ἑλώριον αλλαθεον ? ? [ ! ! |
| κόρον : ὀξὺ δὲ λεύσσοι ἐγρήσσων κραδίῃ τε καὶ ὄμμασι πεπταμένοισιν . εὖ δὲ φέροι καὶ χεῖμα Διὸς καὶ δίψιον | ||
| ἀτρεκέεσσι πιθέσθαι : νῆα τιταινομένην ἀνέμου ζαχρηέος ὁρμῇ , λαίφεσι πεπταμένοισιν ἁλὸς διὰ μέτρα θέουσαν , ἰχθὺς ἀμφιχανὼν ὀλίγον στόμα |
| ἔθηκεν ἐπὶ τῇ κεφαλῇ αὐτοῦ : τὰ Ἑλλώτια δέ ἑπτάκις ἔθηκαν δηλονότι στέφανον ἐπὶ ταῖς κόμαις αὐτοῦ . ἤτοι τῷ | ||
| ἐπ ' ἰχθύσι μητίσαντο φάρμακον , ὠκύμορον δὲ τέλος νεπόδεσσιν ἔθηκαν . οἱ δ ' ἤτοι πρῶτον μὲν ἐπασσυτέραις βολίδεσσι |
| ἡμᾶς διεγείρων . καὶ ὁ ἥλιος δὲ ἀλέκτωρ λέγεται : ἀκάματον γὰρ αὐτὸν λέγει Ὅμηρος , ἐπεὶ ἀγρύπνως τὸν συνήθη | ||
| ⌈ καὶ ἡγεμόνα τοῦ οὐρανοῦ ⌈ τὸν ἥλιον καλεῖν . ἀκάματον ] ἀκαταπόνητον . , ἀκαταπαύστως . , τὸ ἀκατάπαυστον |
| , ἀμφοτέρων ποίημα ἦν ὁ ἄνθρωπος . Ἡσίοδος γαῖαν ὕδει φύρειν , ἐν δ ' ἀνθρώπου θέμεν αὐδήν Καὶ σθένος | ||
| , ἀναδεδευμένος . ὀργάζειν κυρίως τὸ τὸν πηλὸν ταῖς χερσὶ φύρειν . Ὠρωπός . χώρα μεταξὺ Βοιωτίας καὶ τῆς Ἀττικῆς |
| προτόνων ὀθόνας : ἐκ δ ' ὅπλα χέοντες σφίγξατ ' ἐπισταμένως , τοίχων ἑκάτερθε βαλόντες . Ὣς οἳ μὲν τὰ | ||
| , λάζοντο δ ' ἐρετμά . Ἀγκαῖος δ ' οἴακας ἐπισταμένως ἐτίταινε : Πὰρ δ ' ἄρα νῆσον ἄμειβεν Ἰερνίδα |
| δ ' ἐφύπερθε δόμοιο λαΐνεος χαλκέῃσιν ἐπὶ γλυφίδεσσιν ἀρήρει . εὔκηλοι δ ' ὑπὲρ οὐδὸν ἔπειτ ' ἔβαν : ἄγχι | ||
| κατατεθνηῶτι . οἳ δ ' ἄλλοι Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ εὔκηλοι πολέμιζον ὑπ ' αἰθέρι , πέπτατο δ ' αὐγὴ |
| ὃ δὲ πατρὸς ἑοῦ καὶ μητέρος Ἠοῦς ἀθάνατον βίον αἰὲν ἀπειρεσίης τε ῥέεθρα Τηθύος Ὠκεανοῦ τε βαθυρρόου ἱερὸν οἶδμα ἠδὲ | ||
| δ ' ὅτ ' ἐπὶ προβολῇσι πολυκλύστοιο θαλάσσης πέτρην παιπαλόεσσαν ἀπειρεσίης ἁλὸς ἅλμη δάμναθ ' ὑποτμήγουσα μάλα στερεήν περ ἐοῦσαν |
| : ἀμφὶ δὲ τόν γε κύνες τ ' ἄνδρές τε νομῆες πολλὰ μάλ ' ἰύζουσιν ἀπόπροθεν οὐδ ' ἐθέλουσιν ἀντίον | ||
| πάντας ἰὼν θηεῖτο βοαύλους , ἥντινά οἱ κτεάνων κομιδὴν ἐτίθεντο νομῆες , σὺν δ ' υἱός τε βίη τε βαρύφρονος |
| ἔνθεν δ ' ἀντιπέρην ποταμοῦ στόμα Σαγγαρίοιο καὶ Μαριανδυνῶν ἀνδρῶν ἐριθηλέα γαῖαν ἠδὲ Λύκοιο ῥέεθρα καὶ Ἀνθεμοεισίδα λίμνην δερκόμενοι παράμειβον | ||
| ἔπειτα τὰ Μηδικὰ τέμπεα δήεις . τῶν πρὸς μὲν βορέην ἐριθηλέα γαῖαν ἔχουσι Γηλοί τε Μάρδοι τε καὶ ἀνέρες Ἀτροπατηνοί |
| σησάμοισιν ἢ ἡδύσμασι καὶ τοῖσιν ἄλλοισι τοῖσι τοιουτοτρόποισιν : καὶ πίονα ἔστω τὰ προσαγόμενα ὄψα , οὕτω γὰρ ἂν ἀπὸ | ||
| τοι ἐν Ἄργεΐ περ πολυπύρῳ ἢ βοὸς ἢ οἰὸς κατὰ πίονα μηρία καίων εὔχετο νοστῆσαι , σὺ δ ' ὑπέσχεο |
| δὲ εἶδος φυτοῦ ὅμοιον πεύκῃ . * ἔγχλοα : χλωρόν χλωράν κρότωνος : εἴρηται τὸν φλοιὸν ἢ αὐτὴν τὴν ῥίζαν | ||
| τοῦ σφετέρου διατειχίσματος , πόαν εἴ τινα εὕροιεν ἢ φυλλάδα χλωράν , νεμόμενοι . καὶ τοὺς ἀποψύχοντας ὁ Λεύκιος ἐς |
| καὶ ἔγχεσιν . ἡ διπλῆ περιεστιγμένη ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ἐνθάδε κοῦροι ὄλοντο δυώδεκα πάντες ἄριστοι οἷσιν ἐν βελέεσσιν . εἰσὶ | ||
| κακόν , εὗρον ἄμεινον . ἄγετ ' ὦ Σπάρτας εὐάνδρου κοῦροι πατέρων πολιητᾶν , λαιᾶι μὲν ἴτυν προβάλεσθε , δόρυ |
| λεπτόφυλλον δάφνην ἀραιοτέραν εἶναί φησι , τὴν δὲ αὐτὴν καὶ ἀγρίαν καλεῖσθαι . ἀραιοτέρης οὖν τῆς λεπτοφύλλου . χραισμήεις : | ||
| οὐδεὶς οὐδ ' ἐπλήγη οὐδὲ ἐδέθη . τοιαύταις ἐπῳδαῖς τὴν ἀγρίαν τε καὶ χαλεπὴν ἐκείνην καὶ δεινὰ πάσχουσάν τε καὶ |
| δὲ αὐτῆς Στάφυλος ὁ Ναυκρατίτης . Πολλοί τοι ναρθηκοφόροι , παῦροι δέ τε Βάκχοι : παροιμία ἐπὶ τῶν ψευδῆ δόξαν | ||
| Ἕλ . π . ] † ἤγουν τὸν Ἑλλήσποντον . παῦροι ] † ὀλίγοι περάσουσιν ἀπὸ πολλῶν . πιστεῦσαι ] |
| Μήδων δειδιότες πόλεμον . ὧδ ' εἶναι . καὶ ἄμεινον ἐύφρονα θυμὸν ἔχοντας νόσφι μεριμνάων εὐφροσύνως διάγειν τερπομένους , τηλοῦ | ||
| ἄστυ φέρον θεῶν ὅρκια πιστά , ἄρνε δύω καὶ οἶνον ἐύφρονα , καρπὸν ἀρούρης , ἀσκῷ ἐν αἰγείῳ : φέρε |
| ' εὐποίητα καὶ ἁρμαλιὴν ἐβάλοντο . Αὐτὰρ ἐπεὶ τὰ ἕκαστα περιφραδέως ἀλέγυναν , κληῖδας μὲν πρῶτα πάλῳ διεμοιρήσαντο , ἄνδρ | ||
| ἄρα τἆλλα καὶ ἀμφ ' ὀβελοῖσιν ἔπειραν , ὤπτησάν τε περιφραδέως , ἐρύσαντό τε πάντα . αὐτὰρ ἐπεὶ παύσαντο πόνου |
| μαστίχην . Θ . τὰ ἄκρα τῆς σκύλας . . σχῖνον : Ἤγουν σκίλλαν . . σχῖνος τὸ δένδρον , | ||
| στύφουσιν , ἢ ῥόδα ἐν ὕδατι ἀφεψῶντα ἢ ῥοῦν ἢ σχῖνον ἢ ὀξύκρατον . οὐ χεῖρον δὲ καὶ εἰς τὴν |
| πάσχει , ἢν τῇσι χερσί τι πονήσῃ ἢ ἐφ ' ἅμαξαν ἐπιβῇ ἢ ἐφ ' ἵππον . Τοῦτον καίειν καὶ | ||
| ταῖς θρηνούσαις συναναμίξας ἑαυτὸν ἐξέφυγεν . Ὅτι καὶ Δημήτριος εἰς ἅμαξαν χορτοφόρον κρύψας ἑαυτὸν ἀπεκομίσθη εἰς τὴν ἰδίαν χώραν . |
| ἔγχουσαν , ὄλεθρον τὸν βαθύν , ψιμύθιον , μύρον , κίσηριν , στρόφι ' , ὀπισθοσφενδόνην , κάλυμμα , φῦκος | ||
| ἄγχουσαν , ὄλεθρον τὸν βαθύν , ψιμύθιον , μύρον , κίσηριν , στρόφον , ὀπισθοσφενδόνην , κάλυμμα , φῦκος , |
| κρέμασον κἄπειτα κατόπτα : πάσσειν δ ' ἁλσὶ κυμινοτρίβοις καὶ γλαυκῷ ἐλαίῳ ἐκ χειρὸς κατακρουνίζων θεοδέγμονα πηγήν . τὸν δ | ||
| πυργοσκάφῳ . ἣν δή ποτ ' ἐν ῥήτρῃσι δημοτῶν σταθεὶς γλαυκῷ κελαινὸν δόρπον ὤτρυνεν κυνὶ στεῖλαι τριπλᾶς θύγατρας ὁ σπείρας |
| πλείονι καταβαφῇ . καί τινες δὲ ἱδρῶτες λήγοντος τοῦ πυρετοῦ ἐφέπονται , ἐνίοις δὲ καὶ ἔμετοι ξανθῆς χολῆς , καὶ | ||
| ἑταῖροι ἀχνύμενοι , μετὰ δέ σφι κύνες ποθέοντες ἄνακτα κνυζηθμῷ ἐφέπονται ἀνιηρῆς ἕνεκ ' ἄγρης : ὣς οἵ γε προλιπόντες |
| τέλλει ἄνθεσιν ἰσοδρομεῦσα χελιδόσιν , αἵ τ ' ἀνὰ κόλπῳ φυλλάδα νηλείην ἐκχεύετον , ἀρτίγονοι δέ εἴδοντ ' ἠμύουσαι ἀεὶ | ||
| πολύπλοκον ὄζον ἐθείρης πάντοθι γηραλέης ? ? [ ] ἀπεσείσατο φυλλάδα χαίτης , ἡ δὲ νιφοβλήτοιο [ ] παρὰ πρηῶνα |
| εἰσαΐειν ἑκάτερθε διπλῶν ἀκρόπτερα φωτῶν . οἱ δ ' ἄλλοι στήσαντο νόμῳ πολέμοιο δαφοινοῦ , φρυκτοὺς αὐσταλέους πυριλαμπέας ἀμφὶς ἔχοντες | ||
| ] δησάμενοι δ ' ἄρα ὅπλα θοὴν ἀνὰ νῆα μέλαιναν στήσαντο κρητῆρας ἐπιστεφέας οἴνοιο , λεῖβον δ ' ἀθανάτοισι θεοῖς |
| , οἶμαι , καλοῦμεν , τὸν μὲν Δία Πελασγικόν , Ἀμυκλαῖον δὲ τὸν Ἀπόλλωνα , Κυλλήνιον δὲ τὸν Ἑρμῆν , | ||
| Ἰωνίας . Νικόλαος τετάρτῳ . . . : Ὅτι τὸν Ἀμυκλαῖον νομὸν κατὰ τὰς ὁμολογίας τῷ προδότῃ Φιλονόμῳ ἐξελόντες οἱ |
| τρόπον , μετὰ τὴν ἑνδεκάτην βαλεῖν τὰς νάρθηκας καὶ τὴν κατάθεσιν μὴ ἐγγωνίως ὡς ἐπὶ χειρός , ἀλλ ' ἐπ | ||
| ἀλογία καὶ ἀναλογία : αἱ γὰρ δύο στερήσεις ὁμοῦ οὖσαι κατάθεσιν ποιοῦσιν , ὡς πυστά ἄπυστα καὶ ἀνάπυστα , τὰ |
| μαστάζειν γενύεσσιν , ἀμελγόμενος δ ' ἀπὸ χυλόν τύμμασιν ἡμίβρωτα βάλοις ἔπι λύματα δαιτός ὄφρα δύην καὶ κῆρα κατασπέρχουσαν ἀλύξῃς | ||
| τερεβινθίνης # δ . εἰ δὲ # δ τοῦ κηροῦ βάλοις καὶ ῥητίνης # α , ἔσται πρὸς τὰ μὴ |
| δῶκε δέ οἱ ῥάβδον χρυσέην διακοσμήτειραν , / πάσης εὐέργοιο νοήμονα μητέρα τέχνης . / σὺν τῆι ἔβη Διὸς υἱὸς | ||
| ] δῶκε δέ οἱ ῥάβδον χρυσέην διακοσμήτειραν , πάσης εὐέργοιο νοήμονα μητέρα τέχνης . σὺν τῇ ἔβη Διὸς υἱὸς ἑοῦ |
| καὶ αὐλὼν κατάρρυτος καὶ μεγάλαι δρῦς , ἔτι δὲ καὶ πεῦκαι καὶ βαθεῖα ἡ ἐκ τούτων σκιά . τί γὰρ | ||
| πέσωσι , πολλαὶ δὲ δρῦς ὑψίκομοι , πολλαὶ δέ τε πεῦκαι αἴγειροί τε τανύρριζοι ῥήγνυνται ὑπ ' αὐτέων ῥίμφα κυλινδομένων |
| . Ἤτοι ὅγε ῥέξαι τι λιλαιόμενος μέγα ἔργον σκαιῇ μὲν σκαιὴν Πολυδεύκεος ἔλλαβε χεῖρα , δοχμὸς ἀπὸ προβολῆς κλινθείς , | ||
| ὁ μὲν μέσον ἄλλα τε πάντα , χεῖρα δέ οἱ σκαιὴν κεφαλῇ ἅμα Τόξον ἀγινεῖ : ἀλλ ' ὁ μὲν |
| , ὁππότ ' ἔμελλε τὸ πρῶτον στονόεντας ἐφορμήσεσθαι ἀέθλους . θήκατο δ ' ἀμφ ' ὤμοισιν ἀρῆς ἀλκτῆρα σίδηρον , | ||
| : τοῖς γὰρ ἀλιτροῖς εἰν ἁλὶ καὶ γαίῃ κακὰ μυρία θήκατο δαίμων . ἔστι δέ τοι προτέρω Καρμανίδος ἔκτοθεν ἄκρης |
| ἀνέλκων : καὶ πταρμὸν κελάδοντα διαθρώσκοντα τινάξας ὀμβρηρὴν πελάγεσσιν ἀνερροίβδησεν ἐέρσην . καὶ γραπτὸν πέλε κῆτος : ἀνοστήτου δὲ γενείου | ||
| ἴδωσι διοτρεφέων βασιλήων , τῷ μὲν ἐπὶ γλώσσῃ γλυκερὴν χείουσιν ἐέρσην , τοῦ δ ' ἔπε ' ἐκ στόματος ῥεῖ |
| χυμῷ : εἰ δέ ποτε τῆϲ ξανθῆϲ χολῆϲ ὑπεροπτηθείϲηϲ εἰϲ μέλαιναν ἡ μεταβολὴ γένηται , τὴν καλουμένην οἴϲει μανίαν , | ||
| πρῶτον ἐν τοῖϲ οὔροιϲ νεφέλην μέλαιναν ἢ ἐναιώρημα ἢ ὑπόϲταϲιν μέλαιναν , εἶναι δὲ καὶ ϲύμπαντα ϲημεῖα καὶ ϲυμπτώματα ὀλέθρια |
| , Γᾶ τε καὶ ἄλλοι χθονίων ἁγεμόνες , δαίμονα μεγαυχῆ ἰόντ ' αἰνέσατ ' ἐκ δόμων , Περσᾶν Σουσιγενῆ θεόν | ||
| ἕδος Οὐλύμποιο ἄγγειλον Πριάμῳ μεγαλήτορι Ἴλιον εἴσω λύσασθαι φίλον υἱὸν ἰόντ ' ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν , δῶρα δ ' Ἀχιλλῆϊ |
| ἆσθμα δ ' ἀνήιε πουλὺ χύδην , περίχευε δ ' ἀυτμὴν λαοῦ ἀποπνείοντος . Ἀπειρέσιον δ ' ἄρα θυμῷ Ἀτρεῖδαι | ||
| ὑπὸ ποσσὶ κίνυτο γαῖα μέλαινα : πυρὸς δ ' ἄμπνυεν ἀυτμὴν σμερδαλέου : μέγα δ ' αἰὲν ἀύτεεν ὀτρύνουσα αἰζηούς |
| νήσοισι λιτὴ φύει εἴαρι γαίη : Ἠέλιος δ ' ἵπποις θυμήρεα δόρπον ὀπάζει ὕλην ναιετάουσαν , ἵνα δρόμον ἐκτελέσωσιν ἄτρυτοι | ||
| νήσοισι λιτὴ φύει εἴαρι γαῖα , Ἠέλιος δ ' ἵπποις θυμήρεα δόρπον ὀπάζει , ὕλῃ ναιετάουσαν , ἵνα δρόμον ἐκτελέσωσιν |
| : “ Ζεῦ πάτερ , εἴ μ ' ἐθέλοντες ἐπὶ τραφερήν τε καὶ ὑγρὴν ἤγετ ' ἐμὴν ἐς γαῖαν , | ||
| : τῷ ῥα πατὴρ μεγάλῃσι πονησάμενος παλάμῃσι δῶκεν ἔχειν πᾶσαν τραφερήν , πᾶσαν δὲ καὶ ὑγρήν . σοὶ μὲν γὰρ |
| ' ἠελίοιο βολῇσιν γνάμψαντες , παρὰ Πουλὺν ἔπειτ ' ἤλαυνον ἐρετμοῖς Αἰγιαλὸν πρόπαν ἦμαρ ὁμῶς καὶ ἐπ ' ἤματι νύκτα | ||
| πλευρὰν καὶ κορεσθέντες εὖ μάλα τροφῆς , εἶτα μέντοι τοῖς ἐρετμοῖς ἕκαστος ἐπιχειροῦσι , πλανώμενοι δεῦρο καὶ ἐκεῖσε . κάθηται |
| αἰθομένοιο , ἑσταότ ' ἐν δίφρῳ : χθόνα δ ' ἔκτυπον ὠκέες ἵπποι νύσσοντες χηλῇσι , κόνις δέ σφ ' | ||
| κισσοῦ τε καὶ μυρσίνης ἔτι δ ' ἐλαίας ἀνέπλεξαν στέφανον ἔκτυπον , πολυτελεῖς ἐνέντες λίθους : καὶ τὰς λοιπὰς δὲ |
| φέριστον ἔργον , ὅ τι φρεσὶν ᾗσιν ἐπιστάμενος πονέηται . Τοὔνεκα δηιοτῆτος ἀποσχόμεναι κελαδεινῆς ἱστὸν ἐπεντύνεσθε ἑῶν ἔντοσθε μελάθρων : | ||
| ἄλγος ἔπεισιν ἢ ὅτε παῖδες ὄλωνται ἑοῦ πατρὸς εἰσορόωντος . Τοὔνεκα καὶ στερεῇσιν ἀρηρέμενος φρεσὶ θυμὸν ἄχνυτο παιδὸς ἑοῖο κακῇ |
| , ὀπιπτεύσας νηοῦ σχεδὸν ὅν ποτ ' ἔδειμαν Ἀρτέμιδι Βρυγοὶ περιναιέται ἀντιπέρηθεν . τοῦ ὅγ ' ἐνὶ προδόμῳ γνὺξ ἤριπε | ||
| αἶψα δ ' ὅγε κρήνην μετεκίαθεν ἣν καλέουσιν Πηγὰς ἀγχίγυοι περιναιέται . οἱ δέ που ἄρτι νυμφάων ἵσταντο χοροί : |
| ἔχουσιν ἰδίαν καὶ καθ ' αὑτὰ κίνησιν , ὡς οἱ πλωτῆρες τὴν διὰ ποδῶν βάδισιν , τὰ δὲ οὔ , | ||
| διὰ τοῦ πελάγους τῷ ποταμῷ πομπεύουσαι : οἱ δὲ δὴ πλωτῆρες αὐτῶν ὑπερήδονται καὶ πάντες χορεύουσιν , ἀντὶ τῶν ὅπλων |
| πινόμενα λέγει ὁ ποιητής : τοῖσι δὲ τεῦχε κυκεῶ ἐυπλόκαμος Ἑκαμήδη . . . ἣ σφῶιν πρῶτον μὲν ἐπιπροίηλε τράπεζαν | ||
| ὁ ποιητὴς ἐν τῷ : τοῖσι δὲ τεῦχε κυκεῶ ἐυπλόκαμος Ἑκαμήδη καὶ τὰ ἑξῆς . τὸ δέ : ἄλλος μὲν |
| ἐν φάει , κρυφᾷ δέ σκολιαῖς γένυσσιν ἀνδέροντι πόδας ἠδὲ κεφαλάν καὶ λιπαρῷ Σμυρναίων ἄστεϊ Ἀρχὰ μεγάλας ἀρετᾶς , ὤνασς | ||
| οὐκ ἀτιμᾱσαντά νιν ἑπτάπυλοι Θῆβαι : τόν , Εὐρυσθῆος ἐπεὶ κεφαλάν ἔπραθε φασγάνου ἀκˈμᾷ , κρύψαν ἔνερθ ' ὑπὸ γᾶν |
| χερσὶ κροσσωτοὺς ῥαφάς . θερμὴν δ ' ὑπαὶ λουτρῶνος ἀρνεύων στέγην τιβῆνα καὶ κύπελλον ἐγκάρῳ ῥανεῖ , τυπεὶς σκεπάρνῳ κόγχον | ||
| ἀντὶ τοῦ ” δίκελλαν “ . τέγος : νῦν τὴν στέγην . ἕως ἂν αὐτοῖς ἐμβάλῃς : ἀντὶ τοῦ ” |
| , καὶ λόχον ἀνδροφόνων φεύγειν ἄπο ληϊστήρων , καὶ πολιὸν Νηρῆα κυκώμενον ἐξυπαλύξαι ἐσθλὴ κουραλίοιο βίη θνητοῖσιν ὀπάσσει . γλαυκὴν | ||
| Τρίτων ' , ἅλιον τέρας , εἴτε σε Φόρκυν ἢ Νηρῆα θύγατρες ἐπικλείους ' ἁλοσύδναι , ἵλαθι καὶ νόστοιο τέλος |