τοῖς ἄλλοις ἄριστος τὴν ἐπιβουλὴν καὶ ἐνέδραν ὑπὸ φθόνου φαίνεται συντεθεικὼς κατὰ ἀνδρὸς ὁμαίμου καὶ φίλου καὶ ἐπὶ τὸν αὐτὸν | ||
γήρᾳ τὸ φιλόμυθον . δῆλος γὰρ ἐκ πολλῶν τε ἄλλων συντεθεικὼς ταύτην δευτέραν τὴν ὑπόθεσιν , ἀτὰρ δὴ κἀκ τοῦ |
καὶ ὁ ἄκρατος οἶνος . ὅθεν καὶ χαλιμὰς γυνὴκατὰ τοὺς παλαιούς ἡ ὑπὸ μέθης χαλωμένη τὸ σῶμα . . . | ||
. ἔστω τὸν Κριὸν ἀνατέλλειν μοίραις κα μ κατὰ τοὺς παλαιούς , οἳ γίγνονται ἐνιαυτοὶ κα καὶ μῆνες ὀκτώ . |
ἀοιδαῖς μαλεραῖς καὶ ἐκδήλοις καὶ φωτειναῖς ἐπιφλέγων καὶ καταυγάζων καὶ μεγαλύνων καὶ λαμπρύνων , παντᾶ καὶ πανταχοῦ πέμψω ταύτην τὴν | ||
ἦν , ἀλλ ' ἔτι καὶ πλείονα ὄγκον προστιθεὶς καὶ μεγαλύνων ἐθάρρυνεν ὡς πρὸς πλείονας χρὴ γενναιότερον ἀγωνίζεσθαι . Καῖσαρ |
] , ἀλλὰ [ ] καὶ [ ἐπιλύπως ] [ ἐσχηκότας ] ? [ ] πρὸς τὴν [ ἐκείνου τελευτήν | ||
τοῦτο ἥκων : τοὺς δ ' αὖ μετὰ νοῦ τοῦτο ἐσχηκότας νικᾷς ἑτέρωθεν , μᾶλλον δὲ καὶ τούτους κἀκείνους ἀπὸ |
ᾤμην παρεσκευάσθαι τέ σε πρὸς αὐτὸν καὶ τὴν ἐν ἐμοὶ τακτικὴν εἰδέναι πᾶσαν , ὥσπερ γὰρ τοῖς μαχομένοις καὶ ὁπλιτεύουσιν | ||
ἄλλῳ τούτῳ . Ποσειδώνιος δὲ ὁ Ῥόδιος καὶ τέχνην τινὰ τακτικὴν συγγράψας κατέλιπεν . ἔστι δὲ ξύμπαντα ταῦτα τὰ συγγράμματα |
, ὁπόσα ἐδυνήθη συναγαγεῖν , Ἀμύκλαν δὲ καὶ Κλεινίαν τοὺς Πυθαγορικοὺς κωλῦσαι αὐτόν , ὡς οὐδὲν ὄφελος : παρὰ πολλοῖς | ||
, ὁπόσα ἐδυνήθη συναγαγεῖν . Ἀμύκλαν δὲ καὶ Κλεινίαν τοὺς Πυθαγορικοὺς [ . , ] κωλῦσαι αὐτόν , ὡς οὐδὲν |
σημαίνεσθαι κατὰ | τὴν λέξιν ταύτην | τὸ μὴ συλλογισμοὺς διαλεκτικοὺς | ἔχειν αὐτούς | : οὐ γάρ τινες τοῦτο | ||
θεῖν οἷόν τε , οὕτω καὶ τοὺς ῥητορικοὺς πρὸς τοὺς διαλεκτικοὺς ἔχειν . Πλάτωνα δὲ ἐξαιρῶ τοῦ λόγου , ἱκανὸς |
πλεῖστον ἔχει περὶ τὴν μέθοδον καὶ τὰ σχήματα τήν τε λέξιν καὶ ὅσα τούτοις ἕπεται , γίνεται μὴν καὶ κατ | ||
καὶ τὸ πολλὰ νοήματα καθ ' ἓν ἕκαστον πρὸς μίαν λέξιν εἰπεῖν δυνάμεως καὶ ῥυθμοῦ . Καὶ τοῖς ὀνόμασι δὲ |
πρὸς τὸ οὕτως . πρὸς οἷς καὶ τὰ τοῦ τόνου διελέγχει . Τρύφων περὶ τοῦ σημαίνοντος τὸ οὕτως ἐκδέχεται μετάπτωσιν | ||
συμπλακείη μόριον , ἐπὶ δὲ τῶν ἐκ τρίτου προσκατηγορουμένου καὶ διελέγχει τοὺς οἰομένους γίνεσθαι τὴν ἀπόφασιν τῆς ἀρνήσεως μὴ πρὸ |
τινος ἐπὶ μεγάλαις αἰτίαις κρινομένου , ὡς ἑώρα θορυβοῦντας τοὺς ἀκροωμένους . παρακαλέσας γὰρ αὐτοὺς μικρὰ προσέχειν ἤρξατο διηγεῖσθαι , | ||
βουλόμενος τὰς Κόνωνος μείζους ποιῆσαι διὰ τὸ πιθανὸν πρὸς τοὺς ἀκροωμένους ἐπεσημήνατο προκατειληφέναι τὴν Θεμιστοκλέους δόξαν : φημὶ τοίνυν ἐγὼ |
Νεοκλέος ἐκαλέετο . Οὗτος ὡνὴρ οὐκ ἔφη πᾶν ὀρθῶς τοὺς χρησμολόγους συμβάλλεσθαι , λέγων τοιάδε , εἰ ἐς Ἀθηναίους εἶχε | ||
. Γᾶ καρποὺς ἀνίει , διὸ κλῄζετε Ματέρα γαῖαν . χρησμολόγους δὲ ἄνδρας Κύπριόν τε Εὔκλουν καὶ Ἀθηναίους Μουσαῖον τὸν |
γίνεται τῶν εἰρημένων ? [ ] . κατὰ δὲ τοὺς Στωικοὺς [ ] τέσσαρά [ ] τὰ γενικώτατα [ τῆς | ||
καὶ τὸ ὑλακτικόν , οὕτως εἰ ἀληθές ἐστι κατὰ τοὺς Στωικοὺς ὃ ὑπάρχει τε καὶ ἀντίκειταί τινι καὶ ψεῦδος ὃ |
δέ ἐστιν ἡ γραμματική : ἡ μὲν γὰρ περὶ τοὺς χαρακτῆρας καὶ τὰς τῶν στοιχείων ἐκφωνήσεις καταγίνεται , ἥτις καὶ | ||
τέχνῃ προσγίνεται . ὁρῶμεν γὰρ ἐν ἄλλοις τῶν σχημάτων τοὺς χαρακτῆρας , τὸν μὲν τραχύτερον , τὸν δὲ γλαφυρώτερον , |
ὁ συγγραφεὺς τὸ καθ ' αὑτὸν ἰδίωμα , φωνάς τινας πλάττει διὰ τῆς νυκτὸς αὐτοῦ στρεβλουμένου προσπιπτούσας τοῖς σύνεγγυς κατοικοῦσιν | ||
τοὺς ἐκ Θήβης πεδίου , τοὺς δ ' Ἁλιζῶνας αὐτὸς πλάττει , μᾶλλον δ ' οἱ πρῶτοι τοὺς Ἁλιζῶνας ἀγνοήσαντες |
τὴν αὐτὴν ἅπαντες ἐπιτηδεύσαντες , ὅσοι τοὺς αὐτοὺς προείλοντο τῶν διαλέκτων χαρακτῆρας , τὴν σαφῆ καὶ κοινὴν καὶ καθαρὰν καὶ | ||
σκεπτέον δὲ ἑξῆς οὐ παρέργως , ἃ περὶ τῆς τῶν διαλέκτων συγχύσεως φιλοσοφεῖ : λέγει γὰρ ὧδε : „ καὶ |
ὕστερον οἱ ἀστρολόγοι ὡς ἔμπειροι προσέθεσαν , οἳ αὐτοὶ καὶ μύθους οἰκείους προσέπλασαν . οὐδὲν οὖν κωλύει δημιουργὸν λέγειν τὸν | ||
ἀγγέλλεις τοὺς Ζηνὸς παῖδας κυδίστῃ Ῥείῃ , δέχῃ γὰρ πάντας μύθους μειλικτοὺς ἀνδρῶν ἔργοις , καί μοι πρῶτον μὲν ψυχὰ |
δ ' Ἀθηναῖοι Θεμιστοκλέους γνώμῃ τοὺς μὲν Λακεδαιμονίους ταῦτ ' εἰπόντας ἀποκρινάμενοι ὅτι πέμψουσιν ὡς αὐτοὺς πρέσβεις περὶ ὧν λέγουσιν | ||
μετὰ σαφηνείας καὶ τῆς πρεπούσης λόγῳ κοσμιότητος εἰς τὸν ὅμοιον εἰπόντας τόπον Στρατοκλέα μὲν οὕτως : Ἀροῦται καὶ σπείρεται τὸ |
οὖν σοφιστικοὶ συλλογισμοὶ ἀπὸ συμβεβηκότων , ὡς εἴρηται , τοὺς παραλογισμοὺς ποιοῦνται : οὐ μὴν εἴ τις συλλογισμὸς ἀπὸ συμβεβηκότων | ||
ἐὰν πρὸς τοὺς ὑγιαίνοντας ποιήσῃς τὴν παραβολήν , εἰς πολλοὺς παραλογισμοὺς ἐμπέσεις . καὶ τοῦ μὲν ὁμοίου καὶ κατὰ φύσιν |
ὅσον ἡμικότυλον σὺν ὄξει πινόμενον , τοὺς ἐκ θώρακος αἷμα ἀνάγοντας ἰᾶται , τοὺς ὑπὸ ὄφεων καὶ ἰοβόλων δηχθέντας ἰᾶται | ||
Γ παντί : ταύτην οὔτε δι ' ἀντιστροφῆς δεῖξαι δυνατὸν ἀνάγοντας εἰς τὸ πρῶτον σχῆμα οὔτε τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ |
Ἰουλίδος , φιλόσοφος φυσικὸς καὶ σοφιστής , σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν | ||
σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν Ἀθήναις κώνειον πιὼν ἀπέθανεν ὡς διαφθείρων τοὺς |
καὶ εὐσύνοπτα καὶ πολλῆς φλυαρίας ἐκτὸς ὄντα . Ἐνταῦθα τοὺς ἀρχαίους αἰνίττεται ὥς τινας αὐτῶν φλαυρήσαντας καὶ εἰς ἄπειρον χρόνον | ||
τοῦτο ἦρας ; πῶς δὲ οὐ τηρεῖς τοὺς θεσμοὺς τοὺς ἀρχαίους , τοῦ μὴ τυραννεῖν χειρὶ δυνατωτάτῃ , ἀλλὰ πάντοτε |
οὐ τοὺς πανούργους ἀλλὰ τοὺς βελτίστους : κομψοὺς γὰρ τοὺς Ἀσκληπιάδας ἐπαινῶν λέγει Πολιτείας γʹ . καταπτόμενος Ἀττικοί , καταπτάς | ||
. οἳ δὲ καὶ μάλιστα ἤδη βεβαιοῦνται τὸν ἐς τοὺς Ἀσκληπιάδας λόγον , ἀποφαίνοντες ἐν Γερηνίᾳ Μαχάονος μνῆμα καὶ τὸ |
ἀρχῇ πᾶν τέλος καταφαίνεσθαι . Ἀμείβεται πρὸς ταῦτα Ξέρξης : Ἀρτάβανε , τῶν ἀπεφήναο γνωμέων σφάλλεαι κατὰ ταύτην δὴ μάλιστα | ||
μὲν ταῦτα ἔλεξε : Ξέρξης δὲ θυμωθεὶς ἀμείβεται τοῖσδε : Ἀρτάβανε , πατρὸς εἶς τοῦ ἐμοῦ ἀδελφεός : τοῦτό σε |
. . : διὰ τὸ μέγεθος τῆς πόλεως ἠγνόουν τοὺς συνεστῶτας , καὶ οὐκ ἐδύναντο αὐτοὺς ἐξευρεῖν : καὶ διὰ | ||
τῆς τροπῆς τῶν σφετέρων ἦγεν ἐπὶ τοὺς περὶ τὸν Μαμίλιον συνεστῶτας : καὶ συμπεσὼν αὐτῷ μεγίστῳ τε ὄντι καὶ ῥώμην |
ᾗ μέγεθος . ὁμοίως οὖν ἐπὶ τοῖς ἀπὸ τῶν συμβεβηκότων συλλογιζομένοις : καὶ γὰρ ἐκεῖνοι τὰ λήμματα τῆς φύσεως τῆς | ||
, ἅπαν δὲ ἁπτὸν βάρος ἢ κουφότητα ἔχει , εὑρίσκεται συλλογιζομένοις τὸ κενόν , ἐν ᾧ μηδέν ἐστι κοῦφον ἢ |
γίνεται ὁ δεσπότης . καὶ τὴν τέχνην μὲν οὐ πάνυ ἐξέμαθε , τὴν δ ' ἀρτηρίαν συνήρπασεν . νάρκην μὲν | ||
θαρρεῖ καὶ μᾶλλον πρόεισι καὶ σαφέστερον ἀεὶ διαλέγεται καὶ τέλος ἐξέμαθε τὴν φωνὴν τῶν ξυνόντων , ἐάν τε Ἕλληνες ὦσιν |
τῶν τριάκοντα ἀνῃρέθη , πιεῖν κώνειον κατακριθείς . Λέγουσι τοὺς Πυθαγορείους πάνυ σφόδρα περὶ τὴν ἰατρικὴν σπουδάσαι τέχνην . καὶ | ||
. μετὰ οὖν τὴν πρὸς Σωκράτη φοίτησιν ἀπῆλθεν πρὸς τοὺς Πυθαγορείους , τὸ δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα σημαίνειν παρ |
ἐν τοῖς πλείοσι . Ἀρίσταρχος δὲ περὶ μὲν τῆς ἀθετήσεως διστάζει , γράφει δὲ διὰ τοῦ υ ὑπεδύσατο , ἐν | ||
δαμάσασθαι ἔδωκαν . , . . . ὁ δὲ Διονύσιος διστάζει μὴ πρὸς τὴν ἀπόλειψιν τοῦ χρόνου : παρασκευάζει γὰρ |
κρύπτεται ὑπὸ τῇ λευκότητι , καὶ ἡ αἴγλη τοῦ χαλκοῦ εὐσύνοπτός οἱ οὐκ ἔστι , καὶ διὰ ταῦτά τοι περιχανὼν | ||
, κἂν διὰ σκότου χωρῆι . τοῖς μὲν ἀνθρώποις οὐκ εὐσύνοπτός ἐστιν , ἀλλὰ μέλαινά τις αὐτοὺς κατέχει συντυχία . |
γελωτοποιόν , τὴν μιμητικὴν ὥσπερ κατορθῶσαι βουλόμενος : ὁ γὰρ διαλόγους γράφων μίμησιν προσώπων εἰσάγει . ἐφοίτησεν δὲ καὶ γραφεῦσιν | ||
δ ' αὐτὸν Ἐρατοσθένης ἐν τοῖς Πρὸς Βάτωνα καὶ Κυνῶν διαλόγους συνθεῖναι : οἱ δέ , γεγραφέναι μὲν Αἰγυπτίους τῇ |
λέγειν . Ὅρα οὖν πόση διαφορὰ τούτου τοῦ λόγου τοῦ Σωκρατικοῦ καὶ τοῦ Λυσίου : ὃ μὲν γὰρ ἀπροοιμίαστος ἦν | ||
Ὑπερείδης ἐν τῷ πρὸς Ἐπικλέα περὶ οἰκίας . Ξενοφῶντος τοῦ Σωκρατικοῦ υἱοὶ Γρύλλος καὶ Διόδωρος . ἐτελεύτησε δὲ οὗτος ἐν |
ὁ κύκλος , ἀλλ ' ὥσπερ Πρωταγόρας ἔλεγεν ἐλέγχων τοὺς γεωμέτρας , οὔτε . . . . τά γε μὴν | ||
ὁ γεωμέτρης , ἀλλ ' ὡς Πρωταγόρας ἔλεγεν ἐλέγχων τοὺς γεωμέτρας . ἔφερε γὰρ κανόνα καὶ προσῆπτε τῷ κύκλῳ καὶ |
καὶ τοὺς μὲν χρόνους τοῖς ῥυθμοῖς ᾔκασε , τοὺς δὲ τόνους τοῖς τόνοις τῆς μουσικῆς . καὶ σημεῖα ἔθετο ἐφ | ||
δημιουργίαν . Ἔτι μὴν ἐν τῇ τῶν τρόπων οὓς καὶ τόνους ἐκαλέσαμεν ἐκθέσει ἕκαστος μὲν αὐτῶν , εἰ κατὰ τὰ |
Μακεδονικὴ δυναστεία τὴν Περσῶν καθελοῦσα ἰσχὺν μεγέθει μὲν ἀρχῆς ἁπάσας ὑπερεβάλετο τὰς πρὸ αὐτῆς , χρόνον δὲ οὐδὲ αὕτη πολὺν | ||
βασιλεὺς κατειργάσατο καὶ διὰ τὴν ἰδίαν σύνεσίν τε καὶ ἀνδρείαν ὑπερεβάλετο τῷ μεγέθει τῶν ἔργων πάντας τοὺς ἐξ αἰῶνος τῇ |
τῶν προτάσεων καθόλου ὡς καθόλου , μάχεσθαι πρὸς ἀλλήλας ἀντιφατικῶς ἀποφαινόμενος , τὴν πᾶς κατάφασιν τῇ οὐ πᾶς ἀποφάσει καὶ | ||
ἐν τῷ ὦ σὺ Ἀρίσταρχε . ὃ οὖν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἀποφαινόμενος ἢ πρός τινα ἀπερειδόμενος τὸν λόγον ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ |
κεναὶ δόξαι τυφοπλαστοῦσι , διὰ τὰς κακοπραγίας , αἷς τοὺς ᾀδομένους παρ ' αὐτοῖς ἥρωάς τε καὶ ἡμιθέους λόγος ἔχει | ||
καὶ τοὺς ὕμνους τοὺς ἐν Ἐφέσωι ὑπὸ ἐν Λακεδαίμονι χορῶν ᾀδομένους μηδὲν παραπλήσιον ἀφαιρεθέντος , ἀποχρῆν ἐνόμισεν πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ |
εὐχερείᾳ σύγγνωμον : ἀνδρῶν δὲ οὐκ ἄπωθεν ὄντων ἄριστα πολέμῳ ὡμιληκότων καὶ πεῖραν παρασχομένων τοῦ νικᾶν , καὶ ταῦτα τὸ | ||
ἄκριτον ἐπὶ τὰ Πλάτωνος ὁρμήσαιμι πιστεύσας τινὶ τῶν μόνῳ Πλάτωνι ὡμιληκότων . ἑνί τε λόγῳ ξυνελών φημι , ἄχρι ἂν |
. . ̈ . . Λέξις δέ ἐστι κατὰ τοὺς Στωϊκούς , ὥς φησιν ὁ Διογένης , φωνὴ ἐγγράμματος , | ||
συμφώνῳ ποιοῦντες θεῷ . Ζεὺς ἡ ζέουσα οὐσία κατὰ τοὺς Στωϊκούς , Ἥρα ὁ ἀήρ , καὶ τοῦ ὀνόματος εἰ |
ἔφη : τοὺς γάρ τοι ῥαψῳδοὺς οἶδα τὰ μὲν ἔπη ἀκριβοῦντας , αὐτοὺς δὲ πάνυ ἠλιθίους ὄντας . καὶ ὁ | ||
αὐτὸν εἶναι ὑποκείμενον ὅρον καὶ τὸν αὐτὸν κατηγορούμενον , τοὺς ἀκριβοῦντας ταῦτα διορισμοὺς προχείρους ἡμᾶς ἔχειν βουλόμενος προσέθηκε μὴ ὁμωνύμως |
ἀπὸ τοῦ κοινοῦ γέγονε , τὸ δὲ κοινόν ἐστι τοὺς Μενελάους : πᾶσα γὰρ εὐθεῖα πληθυντικῶν εἰς τὴν οι δίφθογγον | ||
υ , οὐ φυλάττεται ἐν τῷ Ἀττικῷ , οἷον τοὺς Μενελάους τοὺς Μενέλεως . Ἔστιν οὖν εἰπεῖν , ὅτι διὰ |
αὐτῆς οὔτ ' ἐν ψιλῇ ποιήσει μετεσχηκότας ἀγροικώδεις παντάπασι καὶ ἠλιθίους ἑώρων , τοὺς δὲ οὐχ ὡς ἔδει τὴν πρὸς | ||
μέτρια φρονεῖν καὶ τὸ μὴ σκαιοὺς εἶναι μηδὲ πλησμίους μηδὲ ἠλιθίους μηδὲ ἀχάριτας , μηδὲ ἄνω καὶ κάτω θρυλεῖν καὶ |
ἀρχὴ γενέσεως ὡς ὑποδεξαμένη καὶ ἡμᾶς καὶ τοὺς φύσαντας καὶ ἰδιοτροπίαν ἠθῶν χαριζομένη , εἴ γε καὶ ἡμεῖς οὐκ ἐκ | ||
λαμβάνων μεμιγμένην ἐκ τῶν κεκοινωνηκυιῶν φύσεων τὴν περὶ τὸ ἀποτελούμενον ἰδιοτροπίαν ποικίλην οὖσαν ἀπεργάζεται , ἀπείρου δὲ ὄντος καὶ ἀδυνάτου |
περὶ τῆς ἰητρικῆς τέχνης , πολλοὺς βουλόμενος τοὺς σώζοντας ὑπάρχειν ἰητρούς : τοῦ τε Περσῶν βασιλέως μεταπεμπομένου αὐτὸν ἐπὶ τιμαῖς | ||
πάντα τἆλλά οἱ παρῆν . Καὶ τοῦτο μὲν τοὺς Αἰγυπτίους ἰητρούς , οἳ βασιλέα πρότερον ἰῶντο , μέλλοντας ἀνασκολοπιεῖσθαι ὅτι |
τοὺς ἡλικιώτας τοῦ προειρημένου ἀθροῖσαι καὶ βασιλικῆς ἀγωγῆς ἀξιῶσαι , προκατασκευαζόμενον εἰς τὴν τῶν ὅλων ἐπίθεσιν , αὐτὸν δ ' | ||
ὁμοίως τὸ μὲν κρινόμενον εἰ σύνοιδε Δημοσθένης : τὸ δὲ προκατασκευαζόμενον , εἰ μὴ πεφόνευκεν Ἀρίσταρχος : οὐκ ἐξαρκεῖ δὲ |
λέγει ἰδόντας ἐν Παραπαμισάδαις τοὺς Μακεδόνας καί τινα μῦθον ἐπιχώριον ἀκούσαντας ἢ καὶ αὐτοὺς ξυνθέντας φημίσαι , ὅτι τοῦτο ἄρα | ||
, ὀξὺν ἀποτεινούσης καὶ θρηνώδη φθόγγον . καὶ τοὺς μὲν ἀκούσαντας ἅπαντας ἔκφρονας ὑπὸ τοῦ δέους γενέσθαι , τοὺς δὲ |
. πορθήσας δὲ τὴν χώραν καὶ τῇ πόλει προσβολὰς ποιησάμενος κατεπλήξατο τῶν Ἀρκάδων τοὺς ἐναντιοπραγοῦντας . Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις | ||
τὴν Ἀρμενίαν ἐμβαλὼν καί τινας τῶν πόλεων ἀναστάτους ποιήσας , κατεπλήξατο τοὺς ἐγχωρίους : διόπερ ὁ βασιλεὺς αὐτῶν Βαρζάνης ὁρῶν |
ὡς ἔοικεν , ἀποδεξάμενος οὔτε τῶν περὶ τὴν Παλλήνην τοὺς Ἁλιζώνους ὑπολαβόντων . . . ὁμοίως διαπορεῖ καὶ πῶς ἐκ | ||
νῦν δὲ λεκτέον . οὐ γὰρ οἴεται δεῖν δέχεσθαι τοὺς Ἁλιζώνους ἐκτὸς τοῦ Ἅλυος : μηδεμίαν γὰρ συμμαχίαν ἀφῖχθαι τοῖς |
φησι Σωτίων ἐν δευτέρῳ τῶν Διαδοχῶν . πρὸς οὖν τοὺς μεμφομένους αὐτῷ ἔφη , “ ἔχω [ Λαΐδα ] , | ||
σαφῶς νοήσας : καὶ ὡς ἔφερεν ἐκεῖνος τοὺς ἀδίκως αὐτῷ μεμφομένους μὴ ἀντιμεμφόμενος : καὶ ὡς ἐπ ' οὐδὲν ἔσπευδεν |
ἄξιον . ταὐτὸν οὖν ἔγωγε τοῦτο πάσχω καὶ πρὸς τοὺς φιλοσοφοῦντας . παρὰ νέῳ μὲν γὰρ μειρακίῳ ὁρῶν φιλοσοφίαν ἄγαμαι | ||
ἔδοξεν , εἰ σὺ ἀπὸ τοῦ πώγωνος ἀξιοῖς κρίνεσθαι τοὺς φιλοσοφοῦντας αὐτὸς πώγωνα οὐκ ἔχων . Τοῦ δὲ Σιδωνίου ποτὲ |
τῇ Ῥώμῃ δὲ οὐχ ἧττον ἢ Ῥωμύλος ἐγένετο χρήσιμος . Νόμους τε γὰρ αὐτοῖς ἔθηκεν ἔθη τε παρέδωκεν , ἀφ | ||
καὶ κατὰ μίμησιν αὐτοῦ ἐξέθετο τήν τε Πολιτείαν καὶ τοὺς Νόμους . αὐτὸς δὲ ἐκαλεῖτο Ἀριστοκλῆς εἰς ὄνομα τοῦ πρὸς |
' ὢν ἦλθεν ἐκ Τυρρηνῶν εἰς Σάμον , καὶ διήκουσε Φερεκύδους τοῦ Συρίου . εἶτα Ἑρμοδάμαντος , ἐν Σάμῳ ἀμφοῖν | ||
τοῦτον καταλήγει τὸν τρόπον . Ἡ δὲ Ἰταλικὴ οὕτω : Φερεκύδους Πυθαγόρας , οὗ Τηλαύγης ὁ υἱός , οὗ Ξενοφάνης |
Ἕλλησι , τῶν μὲν Ἀθηναίων τοὺς Διονυσιακοὺς χοροὺς καὶ τοὺς κυκλίους προτιμώντων , Συρακουσίων δὲ τοὺς ἰαμβιστάς , ἄλλων δ | ||
Ἕλλησι , τῶν μὲν Ἀθηναίων τοὺς Διονυσιακοὺς χοροὺς καὶ τοὺς κυκλίους προτιμώντων , Συρακοσίων δὲ τοὺς ἰαμβιστάς , ἄλλων δ |
εἶπε : τῶν σῶν δραμάτων γὰρ εἰς αὐτὸν ἀεὶ τοὺς προλόγους ἐμβάλλομεν . συνδειπνοῦσα δέ ποτε Δεξιθέᾳ τῇ ἑταίρᾳ τοὖψον | ||
ἕκαστον , ἀλλὰ σὺν τοῖσιν θεοῖς ἀπὸ ληκυθίου σου τοὺς προλόγους διαφθερῶ . Ἀπὸ ληκυθίου σὺ τοὺς ἐμούς ; Ἑνὸς |
. νῦν δέ φησι μὲν ὡς παίζειν αὐτῷ δοκοίη ὁ γραμματιστὴς , δι ' ὧν δ ' εἰκὸς ἦν ἐλέγχειν | ||
ἐπὶ τὴν πυρὰν ἢ Διονύσιος καταλυθεὶς τῆς τυραννίδος ἐν Κορίνθῳ γραμματιστὴς βλέπηται , μετὰ τηλικαύτην ἀρχὴν παιδία συλλαβίζειν διδάσκων . |
κατὰ τὰ ἐλάχιστα . οὔτ ' οὖν ἐπίτασιν οὔτε μεταβολὴν ἀποδεκτέον , δι ' ἣν ἀπὸ τῆς διαθέσεως ἡ ἕξις | ||
ἐναντία οὐχ ἕπεται ἀλλήλοις . τούτου δὲ ὄντος ψευδοῦς οὐκ ἀποδεκτέον τὸ ἰλαδόν , ὡς Πλούταρχος ἐξηγήσατο , τὸ πᾶσαν |
, ἡμῶν τῶν καθηγητῶν καὶ αἰδεσθήσεται ἡμῶν τὰς ὄψεις : γελοίως . ἅπαντας ἡμᾶς ὕβρισε καὶ μετέστησε Στασαγόραν τῆς στρατηγίας | ||
εἶναι τὰς νίκας , εἰς ἃς αὐτὸς μηδὲν γέγραφε . γελοίως . ὁ δὲ νοῦς : τυγχάνεις οὖν σοφὸς , |
ἄνδρας τούτουςοὐ γάρ τι ἠδυνάμην ἐς αὐτοὺς παρευρεῖνἕπομαι τῷ μύθῳ Σπαρτοὺς διὰ τὸν τρόπον ὅντινα ἐγένοντο ὀνομασθῆναι . Κάδμου δὲ | ||
τοὺς ὀδόντας φησίν : ὁ δὲ Ἀνδροτίων [ . ] Σπαρτοὺς αὐτούς φησι διὰ τὸ ἀκολουθήσαντας αὐτοὺς ἐκ Φοινίκης Κάδμῳ |
] καὶ ἐν τῷ τρόπῳ τῆς τιμωρίας ἁμαρτάνοντας δείκνυσι τοὺς ῥήτορας : φησὶ γὰρ τότε ἐξέσται τὸν τρόπον σκοπεῖν . | ||
εἰσιν . Ἀεὶ σὺ προσπαίζεις , ὦ Σώκρατες , τοὺς ῥήτορας . νῦν μέντοι οἶμαι ἐγὼ τὸν αἱρεθέντα οὐ πάνυ |
, τῶν ἄλλων κεκριμένων , ἐς δυσεντερίας ἐτελεύτα , οἷον Ξενοφάνει καὶ Κριτίᾳ . Οὖρα δὲ ὑδατώδεα πολλὰ , καθαρὰ | ||
Παρμενίδηι τῆς φιλοσοφίας , οὐ τὴν αὐτὴν ἐβάδισε Παρμενίδηι καὶ Ξενοφάνει περὶ τῶν ὄντων ὁδόν , ἀλλ ' ὡς δοκεῖ |
τἀρχαῖ ' ἐκεῖν ' οἷς Θέσπις ἠγωνίζετο : καὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερον . | ||
μνημονικώτατον γὰρ τὸ ζῷον ἡ κάμηλος ⋮ Δότε μοι τοὺς τραγῳδούς , πρὸς τοῦ πατρῴου Διός , καὶ πρό γε |
παροξυσμοὶ τοῖσι πλείστοισιν , ἐν ἀρτίῃσι , περὶ δὲ τοὺς παροξυσμοὺς λήθη καὶ ἄφεσις καὶ ἀφωνίη : ἄκρεά τε τούτοισιν | ||
δὲ τοὺς μὲν ἔμμονα καὶ χρόνια πάθη ἔχοντας μετὰ τοὺς παροξυσμοὺς τοῖς ἀφιδρωτηρίοις χρῆσθαι , τοὺς δ ' εἰς τὰ |
ἀδελφούς . οὐ μόνον δὲ πρὸς τοὺς καθ ' ἡμέραν συμβιοῦντας τῶν γνωρίμων τοιαύτην εἶχον τὴν διάθεσιν , ἀλλὰ καθόλου | ||
' ἧς συμβαίνει πᾶσι πάντα , ἡ δὲ πρὸς τοὺς συμβιοῦντας . Ὁ πόνος ἤτοι τῷ σώματι κακόν : οὐκοῦν |
τὴν λογικὴν ἀνάγεται ἡ προκειμένη πραγματεία , ἥτις κατὰ τοὺς Περιπατητικοὺς ὄργανόν ἐστιν φιλοσοφίας , οὐ πάντες δὲ οὕτως ἐδόξασαν | ||
' ἔλαττον τοῦ φυτοῦ . Εἴρηται γὰρ ἤδη κατὰ τοὺς Περιπατητικοὺς ὅτι αἱ διαφοραὶ δυνάμει εἰσὶν ἐν τοῖς γένεσι πρότεραι |
, Αὔαρα τόπον ζητεῖν , ὅ ἐστι κατὰ Ἄραβας καὶ Σύρους λευκήν : καὶ φθάσαντι τῷ Ἀρέτᾳ καὶ λοχῶντι ἐφάνη | ||
, καὶ κατοικισθῆναι ἐν τῇ πόλει Καισὰν , καὶ τοὺς Σύρους πλεονάσαι ἐν τῇ Αἰγύπτῳ . Τούτους δέ φησι καὶ |
τῆς ἐν ἀρεταῖς ἡγεμονίδος , ἣ καθάπερ ἐν χορῷ καλλιστεύουσα πρεσβεύει : ἡ δ ' ἀνάπαυσις , ἐπεὶ καὶ τοὐναντίον | ||
ἰδίαις ψυχαῖς συνέσεσθαι , ἣν δὴ καὶ παλιγγενεσίαν ὁ ἀληθὴς πρεσβεύει λόγος : καὶ τὴν εἰς τοῦτο τῶν πολλῶν συλλογισμῶν |
τούτου παισὶ καὶ θεοῖς πᾶσι καὶ Μούσαις , ἀπέλυσε τοὺς ἑστιωμένους . αʹ . Τί ἐστιν ἡ φύσις βʹ . | ||
ὄψου , ἔφη , ὡς ἔοικας , ποιεῖς τοὺς ἄνδρας ἑστιωμένους . ἀληθῆ , ἦν δ ' ἐγώ , λέγεις |
ὦ ξέν ' , εἰς Ἄργος κίεις , πρὸς τοὺς τεκόντας πανδίκως μεμνημένος τεθνεῶτ ' Ὀρέστην εἰπέ , μηδαμῶς λάθῃ | ||
πολλῷ γε μᾶλλον : σαυτὸν ἐμελέτησας μᾶλλον σέβειν ὑπὲρ τοὺς τεκόντας [ ἢ καλῶς ποιεῖν ] . ὢν δίκαιος , |
καὶ τὸ Βυζάντιον μασχάλην τῆς Ἑλλάδος : τοὺς δὲ Λευκαδίους ἑώλους Κορινθίους : τοὺς δ ' Ἀμβρακιώτας Μεμβρακιώτας . ἐκ | ||
Ἴστρον ἐπεραιώθημεν , ἐν ἐχθροῦ ἡμῖν ἐγένετο μοίρᾳ διά τινας ἑώλους προφάσεις ἐκ τῶν θεραπόντων συνενεχθείσας . καὶ πρότερον μὲν |
ἀλλὰ Πηλεῦσι . Πρὸς οὓς ἔστιν εἰπεῖν , ὅτι τότε κανονίζομεν τὴν δοτικὴν τῶν πληθυντικῶν ἀπὸ τῆς δοτικῆς τῶν ἑνικῶν | ||
εὐθείας τῶν ἑνικῶν κανονίζονται προσθέσει τοῦ ι : τότε δὲ κανονίζομεν τὴν δοτικὴν τῶν πληθυντικῶν ἐκ τῆς εὐθείας τῶν ἑνικῶν |
, ἀλλ ' εἶναί τινας καὶ παρ ' αὐτὴν διδασκαλίας τρόπους οἳ αὐτῇ οὐχ ὑπόκεινται . ὥστ ' οὐ διαβάλλων | ||
τοῦ κλύσματος . οὐ δέχονται μὲν οὖν διὰ τούτους τοὺς τρόπους : οὐ δύνανται δὲ κατέχειν , ἀπὸ μὲν τῆς |
τί προτετίμηται τῶν ἄλλων ὁ Ἀφθόνιος τῶν περὶ ῥητορικῶν προγυμνασμάτων διαλαβόντων . Ἀποροῦμεν ὅτι πῶς ιδʹ ὄντων τῶν προγυμνασμάτων ἕνα | ||
ἀκατάληπτός ἐστιν αὕτη , δῆλον ἐντεῦθεν : τῶν περὶ ψυχῆς διαλαβόντων , ἵνα τὴν πολλὴν καὶ ἀνήνυτον μάχην παραλίπωμεν , |
τῶν ἀπώτερον τοῦ μεσημβρινοῦ . δῆλον οὖν ὅτι παρὰ τοὺς ἐπιλογισμοὺς γέγονεν συνδραμεῖν τὸ ἀδύνατον τοῦτο . Τῆς δὲ σελήνης | ||
, καὶ διὰ τῶν ἀριθμῶν δέ , εἰ θελήσαιμεν τοὺς ἐπιλογισμοὺς ποιεῖσθαι , τὸν αὐτὸν ἂν εὕροιμεν γινόμενον λόγον ἐξ |
καὶ βελτίων ἂν φαίνεσθαι . τρέψομαι δὲ ἤδη ἐπὶ τοὺς Σωκρατικούς , οὓς δὴ ἀναγκαιοτάτους εἶναί φημι παντὶ ἀνδρὶ λόγων | ||
περὶ αὐτοῦ ταῦτά φησι Τίμων , προσπαρατρώγων καὶ τοὺς λοιποὺς Σωκρατικούς : ἀλλ ' οὔ μοι τούτων φλεδόνων μέλει , |
γὰρ δὴ ὁ τραγικός . Θέσπις : ὄνομα κιθαρῳδοῦ . Κρόνους ] ⌈ “ τὸν νοῦν ” [ κατὰ τὸν | ||
ἀποδείξειν ” : ⌈ ἤτοι ἀρχαίους τινὰς τὴν ἐπίνοιαν . Κρόνους : ἀρχαίους , μωρούς , λήρους , ἀναισθήτους . |
ὑπεριδὼν ὡς εὐτελοῦς καὶ ταπεινῆς καὶ πολλὰ οὐ δυνησομένης τοὺς ἀναγινώσκοντας ὠφελῆσαι : τῆς δ ' ὑστέρας ὡς μείζονος ἢ | ||
: τὸ δὲ πλεῖον ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων ποιεῖσθαι τοὺς ἀναγινώσκοντας τὰς δοκιμασίας . Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦ γε |
πότερον ἀνιᾶν , καὶ πότερον θαρρύνειν τὰς ἐλπίδας καὶ πότερον ἐκπλήττειν ; οὐκοῦν καὶ ἡδίονα ἀνάγκη τὸν βίον εἶναι τοῦ | ||
ναῦς συστρατευόμενος τοῖς Ἕλλησιν ἐπὶ Τροίαν ἢ ὅπως τοὺς ὁρῶντας ἐκπλήττειν ἔχῃ . καὶ σχεδὸν εἴ τις ἑκάστην ἐξετάζειν βούλεται |
, καὶ γραφικῆς ἐπιμεληθῆναι καὶ ποιήματα γράψαι , πρῶτον μὲν διθυράμβους , ἔπειτα καὶ μέλη καὶ τραγῳδίας . ἰσχνόφωνός τε | ||
τοῦ χορευτοῦ . Δικαιογένης : τραγῳδίας οὗτος ποιητής . καὶ διθυράμβους ἔγραψε . Δικαιόπολις : Λυσίας ἐν τῷ κατὰ Θρασυβούλου |
καὶ φιλανθρώποις : τοὺς δὲ δωδεκαετεῖς τῶν παίδων πρός τε γραμματικοὺς φοιτᾶν ἤδη καὶ γεωμέτρας καὶ τὸ σῶμα γυμνάζειν ἀναγκαῖον | ||
τὴν γραμματικὴν ἐπιστήμην κατὰ τὴν ἕξιν τελειωθεὶς καὶ παραδιδοὺς τοὺς γραμματικοὺς λόγους , καὶ τὸ μὲν ψυχρὸν ὕδωρ δυνάμει λέγεται |
. ἔτι δὲ εἶπεν Ἡροδότου τὰ Περσικά : τὰ δὲ Θουκυδίδου τὰ Πελοποννησιακά : τὰ δὲ Ξενοφῶντος αἱ Ἑλληνικαί : | ||
γραμματικός τις Ἀρεθούσιος ἔφασκε χρῆσθαι αὐτῷ Φύλαρχον : ὃς οὐδὲ Θουκυδίδου λέγοντος ἤκουσε „ καθὸ δεῖ εἰς Σικελίαν πλεῖν „ |
καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |
ἀλλ ' οὐ τοῦ σώματος . μὴ γάρ τις ἡμῖν διαβαλλέτω πρὸς θεῶν τὸν ποιητὴν τὸν Τήιον , μηδ ' | ||
τοῖς ἐπιτηδεύμασιν εἶναι καλόν . μὴ πλούτει φησί κακῶς μηδὲ διαβαλλέτω σε λόγος πρὸς τοὺς πίστεως κεκοινωνηκότας . οὓς ἂν |
οὔτε τῶν σεμνῶν οὔτε τῶν ἐλαττόνων , οὔτε μαντικὴν οὔτε σοφιστικὴν ἀλλ ' οὐδὲ ῥητορικήν τινα ἢ κολακευτικὴν δύναμιν , | ||
Ἅιδην καὶ τὸν Δία , καὶ παγκάλην λέγει εἶναι τὴν σοφιστικὴν τέχνην : ὅθεν ὑπονοοῦμεν ὅτι γλαφυρωτέρου σκοποῦ ἔχεται ὁ |
ἄλλο ἔστι δὴ τῶν Δημοκρίτου πρὸς τοὺς ὑπὸ ἀέρος ἑλώδους βεβλαμμένους . . . , ὥσπερ δὲ ὁ τῆι πόλει | ||
Ἰοκάστην . θ νυμφίους ] μίξεις . φρενώλεις ] τοὺς βεβλαμμένους τὰς φρένας . φρενώλεις ] πανώλεις . φρενώλεις ] |
ἱστορίαν ἢ τὴν ποίησιν . τὸ δὲ Ἰλιὰς ὄνομα καὶ Ὀδύσσεια καὶ τὰ τοιαῦτα ἴδιά ἐστιν ὀνόματα τὴν πρόθεσιν τοῦ | ||
χρόνωι ὠνομάσθη τὸ Ἄργος τριχῶς Ἴασον , ὡς καὶ ἡ Ὀδύσσεια δηλοῖ , Πελασγικὸν καὶ ἱππόβοτον . τινὲς δὲ μετὰ |
περὶ τὴν φυσικὴν πραγματεία ὡς καὶ μέχρι νῦν τοὺς πρώτους φιλοσοφήσαντας φυσικοὺς καλεῖσθαι , τάξει δέ , ὅτι πρῶτον ἁρμόττει | ||
περὶ τῶν οὐρανίων τε καὶ θείων πρώτους παρ ' Ἕλλησι φιλοσοφήσαντας οἶον Φερεκύδην τε τὸν Σύριον [ . ] καὶ |
αὖ , οὐ δή , † ἄρα . ῥαψῳδῶν . ῥαψῳδούς φασι τοὺς τὰ Ὁμήρου ἔπη ἐν τοῖς θεάτροις ἀπαγγέλλοντας | ||
ἐπῃρμένην , μεγαλαυχουμένην . πέμματα . πλακούντια . ῥαψῳδοί . ῥαψῳδούς φασι τοὺς τὰ Ὁμήρου ἔπη ἐν τοῖς θεάτροις ἀπαγγέλλοντας |
ἡ μουσικὴ παρὰ τοῖς Ἕλλησι , τῶν μὲν Ἀθηναίων τοὺς Διονυσιακοὺς χοροὺς καὶ τοὺς κυκλίους προτιμώντων , Συρακοσίων δὲ τοὺς | ||
χολήν , τὴν δὲ Πλάτωνος διατριβὴν κατατριβήν , τοὺς δὲ Διονυσιακοὺς ἀγῶνας μεγάλα θαύματα μωροῖς ἔλεγε καὶ τοὺς δημαγωγοὺς ὄχλου |
, καὶ ὡς ἀδύνατος ἂν εἶναι νομισθείη ἡ κατὰ τοὺς δογματικοὺς φυσιολογία . πάντως γὰρ κατά τινα κίνησιν τῶν τε | ||
κριτήριον καὶ ἡ ἀλήθεια , καὶ τίνα ποτὲ κατὰ τοὺς δογματικοὺς εἶχε φύσιν , ὁτὲ δὲ καὶ ἀπορητικώτερον σκεπτόμενοι , |
τοὺς μὲν κατηγορικοὺς ἁπλῶς οὕτως ὀνομάζομεν συλλογισμούς , τοὺς δὲ ὑποθετικοὺς τὸ μὲν ὅλον τοῦτο ἐξ ὑποθέσεως συλλογισμούς , ἁπλῶς | ||
λέγομεν συμπέρασμα , ἐκεῖνοι ἐπιφορὰν καλοῦσι . τοὺς δ ' ὑποθετικοὺς συλλογισμοὺς ἀναποδείκτους καλοῦσι καὶ θέματα . γ . τὴν |
καὶ κοσμοποιόν . . . , Π . δὲ ὁ Ἐλεάτης θεοὺς εἰσηγήσατο πῦρ καὶ γῆν . . . . | ||
οὕτως λέγει : τούτωι δὲ ἐπιγενόμενος Π . Πύρητος ὁ Ἐλεάτης ἐπ ' ἀμφοτέρας ἦλθε τὰς ὁδούς . καὶ γὰρ |
ταῦτα γραφέντι βιβλίῳ , τῷ Ἀλκιβιάδῃ , καὶ τοὺς ἄλλους Ἀκαδημαϊκοὺς ἐπαινεῖ συναγορεύοντας μὲν ἑκατέρῳ τῶν ἀντικειμένων ἀλλήλοις λόγων , | ||
τῇ Ἀκαδημαϊκῇ καὶ περιπατητικῇ καὶ Στωικῇ . Καθόλου δὲ τοὺς Ἀκαδημαϊκοὺς ὁ Τίμων οὕτω διασύρει : οὐδ ' Ἀκαδημαϊκῶν πλατυρημοσύνης |
τῶν μὴ τοιούτων διακρίνομεν . Ὁμηρείων . Ὁμηρίδας φησὶ τοὺς Ἡρακλειτείους διὰ τὸ τῆς ἀεικινησίας δόγμα , ἐπεὶ καὶ Ὅμηρος | ||
ἀξιοῦντας εἶναι τὴν οὐσίαν τοῦ χρόνου , φημὶ δὲ τοὺς Ἡρακλειτείους , κινοῖτο προχειρότατον , ὅτι εἰ χρόνος σῶμά ἐστι |
τῆς πρώτης εἶτα καὶ ἴδιον προὐβάλλετο τὴν ταύτης ὕπαρξιν τὴν πολλοποιόν . Διὸ καὶ τὸ δυαδικὸν ἐν αὐτῇ πρώτῃ πέφηνε | ||
ἑνοποιὸν ἕν , διορισμῷ γὰρ τὸ ἑνοποιόν : οὐδὲ τὸ πολλοποιόν , διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν , οὐδὲν τῶν ἄλλων |
ἀλλ ' ἑαυτὸν εὖ διασκεψάμενος ὡς μελέτῃ οὐκ ἐπιτήδειον τῷ ξυγγράφειν ἐπέθετο καὶ ἐθαυμάσθη ἐκ τούτου . ἡ μὲν ἐπίπαν | ||
ταῦτα ὁκοῖα ἐστί . Φημὶ δὲ δεῖν τὸν μέλλοντα ὀρθῶς ξυγγράφειν περὶ διαίτης ἀνθρωπίνης πρῶτον μὲν παντὸς φύσιν ἀνθρώπου γνῶναι |
ὅσον συντελεῖ πρὸς τὰ κάλλιστα . Τίνος ἕνεκεν τοὺς ὄντως φιλαύτους οὐκ ὀνειδίζομεν ἀλλ ' ἀποδεχόμεθα , διὰ τούτων λέγει | ||
. ἐν γὰρ ταῖς ἔρισιν καὶ ταῖς διαμάχαις καὶ φιλονεικίαις φιλαύτους λέγουσιν , ὡς ταὐτὸν ὂν τὸ φίλαυτος τῷ αἴσχιστος |
τῶν ῥητόρων ἴδιον , μάλιστα δὲ τῶν Ἀττικῶν τὸ τοὺς παρῳχημένους χρόνους ἐκφέρειν διὰ ἐνεστώτων καὶ ἀνάπαλιν : † . | ||
θηλυκὸν ἀραρυῖα . ἢ ἐπειδὴ συναρχομένους ἔχουσι τοῖς ἐνεστῶσι τοὺς παρῳχημένους οἱ Ἴωνες , ὁ μέσος παρακείμενος ἆρα καὶ Ἀττικῶς |
οὔτε μετ ' ἄλλου τινὸς πολλαπλασιασθείς . Μέρη λέγω τοὺς ὑπολόγους , ὑποεπιτρίτους , ὑποεπιτετάρτους . Σημειωτέον , ὅτι , | ||
, δυνάμει ἄπειρα καὶ τὰ εἴδη . συμβαίνει τοὺς μὲν ὑπολόγους . ὑπολόγους μὲν καλεῖ τοὺς ἐλάττονας , προλόγους δὲ |
χρηστὸς γενόμενός ἐστι δεσπότης πατρίς . Εἴ τίς φησι τοὺς ἐρῶντας οὐχὶ νοῦν ἔχειν , ἦ πού τίς ἐστι τοὺς | ||
. εἰ μὴ ἄρα διὰ τὸ κατεστέφθαι τῷ ἔρωτι τοὺς ἐρῶντας οὐκ ἐπίμονος αὐτῶν ὁ στέφανος γίνεται . χαλεπὸν γὰρ |
. . : τοῖς Ἑλληνικοῖς ἐντυγχάνων αὐτοῦ τε καὶ τοῦ Ξενοφῶντος πολλὰ τοῦ Ξενοφῶντος αὐτὸν μετατιθέντα κατείληφα , καὶ τὸ | ||
ἡδονὰς μὲν οὖν ἔχει ἑκάτερον , ἀνθρωπικώτερον δέ ἐστι τὸ Ξενοφῶντος : αὐλητρίδες τε καὶ ὀρχησταὶ καὶ θαυματοποιοὶ καὶ ποιηταὶ |
χρῶμα καὶ τὸ σῶμ ' ἠσκηκότας , διαμαρτάνειν ἔφασκε τοὺς εἰρηκότας αὑτῷ . καταμαθὼν δ ' ἡνίκ ' ἐξῄει πάλιν | ||
πορευθέντας ἢ εἰρηκότας , μὴ καλῶς δὲ ἢ βαδίσαντας ἢ εἰρηκότας , καθάπερ ὑπέσχοντο , οὔ φαμεν δύνασθαι λέγειν ἢ |
' αὑτοῦ δείκνυται τὸ σχῆμα , ὑπὸ ὄφεων δὲ τοὺς δηχθέντας ἅμα οἴνῳ τόδε διασῴζει ποθέν . . Ἀλλά σοι | ||
' αὐτῆς δηχθεῖσιν , οἷά περ πρὸς τοὺς ὑπὸ ἐχίδνης δηχθέντας προείρηται : δίψος ἀφόρητον , ὥστε καὶ πλείονος διδομένου |