* * * ὁρῶμεν τὸν σοφὸν διχῶς τὸν περὶ ψυχῆς συνιστάντα λόγον : τὸ μὲν γὰρ κατὰ τὰς διπλασίους καὶ | ||
ἐκεῖνα τὰ ὡς κεφάλαια παρά τινων ὀνομαζόμενα ἐνθυμήματά ἐστι , συνιστάντα τὸ ἐν τῷ πράγματι χρήσιμον , οἷον ὃ λέγουσι |
τῆς δύσεως καὶ ἀνατολῆς καὶ τροπῆς καὶ ἐκλείψεως καὶ ὅσα συγγενῆ τούτοις μηθὲν ἔτι πρὸς τὸ μακάριον τῆς γνώσεως συντείνειν | ||
ἐπιστήμην , σύνεσιν , τέχνην καὶ πάντα αὖ τὰ τούτων συγγενῆ , ἃ κτᾶσθαι δεῖν ἀλλ ' οὐχὶ ἐκεῖνα . |
καὶ πικρὸν καὶ κακόηθες φύσει κακία , ἥμερον δὲ καὶ κοινωνικὸν καὶ εὐμενὲς ἀρετή , πάντα τρόπον τοὺς εὐφυῶς ἔχοντας | ||
ταῦτα ἀλλήλοις καὶ μιᾶς γνώμης φανεῖται καὶ διανοίας , τὸ κοινωνικὸν τῆς φύσεως καὶ φιλάνθρωπον καὶ ἀγαπᾶν καὶ ὑμνεῖν καὶ |
ἐξεθιζομένης ἐνομιλεῖν νόμοις ἱεροῖς : αἱ γὰρ μακροχρόνιοι συνήθειαι φιλίαν ἄδολον καὶ καθαρὰν οὐ πρὸς ἀνθρώπους μόνον ἀλλὰ καὶ πρὸς | ||
. Καὶ τὼς μὲν ἁμὼς ἄνδρας ἁμὲς πείσομες παντᾶ δικαίως ἄδολον εἰράναν ἄγην : τὸν τῶν Ἀσαναίων γα μὰν ῥυἅχετον |
, . καὶ μὴν οὐδ ' ὁ ἄφρων διδάξει τὸν φρόνιμον : οὐδὲ γὰρ ὁ τυφλὸς μηνυτικὸς γίνεται τῷ βλέποντι | ||
ὅτι ἄνευ οἰκονομίας ἢ ἄνευ πολιτείας οὐ δυνατὸν εἰδέναι τὸν φρόνιμον τὸ ἑαυτοῦ ἀγαθόν . Πιστοῦται τὸ λεγόμενον καὶ ἀπὸ |
ἐσχατιαὶ ψιττακοὺς καὶ πορφυρίωνας καὶ μελεαγρίδας καὶ ἄλλας ζῴων ἰδίας φύσεις τοῖς χρώμασι καὶ ποικίλας συγκρίσεις . ὁ δ ' | ||
ἀλλ ' ἐν ἐλαττώσει βλάβης : αἱ δὲ ἄρισται ψυχῆς φύσεις ἀμφισβητήσιμοι , ἐν μεθορίᾳ τῆς ἄκρας ἀρετῆς πρὸς τὴν |
τοῦ πάχους ἀναιρεθῇ τὸ τρίτον μέρος : καὶ σκοπεῖν περιστομίδα περιτιθέντα ἔχουσαν τὸ ῥηθὲν διάστημα . καὶ τὰ μὲν λιθοβολικὰ | ||
νόμον ἕκαστον τοῖς ἔπεσι τοῖς ἑαυτοῦ καὶ τοῖς Ὁμήρου μέλη περιτιθέντα ᾄδειν ἐν τοῖς ἀγῶσιν : ἀποφῆναι δὲ τοῦτον λέγει |
λέγῃς εὐτρόχως , ἀλλὰ καὶ ᾄδῃς μουσικῶς τὰς τοῦ ὄντος ἀρετάς . οὕτως γὰρ δυνήσῃ καὶ εἰς τὸν πατρῷον οἶκον | ||
τὰς τύχας ἀλλὰ κατὰ τὴν ψυχὴν καὶ τὰς ἐν αὐτῇ ἀρετάς , ὡς ἀποδέδοται ψυχῆς ἐνέργεια εἰρημένη κατ ' ἀρετήν |
τινι τρόπῳ . ἑκάστῳ τῶν μερῶν περιπλάσαι λέγουσιν αὐτὴν τύπον ἀνθρωποειδῆ , παραπλήσιον Ὀσίριδι τὸ μέγεθος , ἐξ ἀρωμάτων καὶ | ||
τῷ ὑγρῷ καὶ ψυχρῷ . κατὰ μέρος δὲ τὰ μὲν ἀνθρωποειδῆ τῶν ζῳδίων τῶν τε ἐν τῷ ζῳδιακῷ καὶ τῶν |
τὰς βλαστήσεις ἐναντία ταῦτά ἐστιν οὔτε αὖ ἀσύμφωνα κατὰ τὰς δυνάμεις ἀλλ ' ἔχοντά τινα ὁμοιότητα . δεῖ γὰρ δὴ | ||
περιφανεῖς τῶν θεῶν ῥᾳδίως , καὶ ὧν αἱ γενέσεις καὶ δυνάμεις πρόδηλοι , ἀλλὰ περὶ τοὺς ἀφανεστέρους ὡς τὰ πολλὰ |
, οἶμαι , ὀξεῖς καὶ εὔστοχοι καὶ ταχεῖς καὶ τὰς ψυχὰς τιτρώσκοντες : πτερόεντα γοῦν τὰ ἔπη καὶ ὑμεῖς φατε | ||
, ὅπως τὸ ἀπὸ τῆς διεγέρσεως τῶν ὕπνων περὶ τὰς ψυχὰς ταραχῶδες , πρότερον εἰς κατάστασιν εἰλικρινῆ καὶ πραότητα τεταγμένην |
τῆς ἐμπειρίας ἔρχονται εἰς τὴν τέχνην , εἶτα εἰς τὴν φρόνησιν , εἰς τὴν ἐπιστήμην , εἰς τὴν σοφίαν καὶ | ||
καὶ γεννῶντα ἐν ψυχαῖς μάθησιν , παιδείαν , ἐπιστήμην , φρόνησιν , καλὰς καὶ ἐπαινετὰς πράξεις . ἐνθένδε ὁ ἀσκητὴς |
Σάμιοι , εὐκαταφρονήτους ἡ ἀμορφία εἴωθε ποιεῖν τοὺς νοῦν ἔχοντας σώφρονα καὶ ὄντας εὐγενεῖς τὸ λαλεῖν : καὶ γὰρ ἐν | ||
ἐγκρατὴς καὶ ὁ σώφρων ταὐτόν ἐστιν , ἔδει καὶ τὸν σώφρονα φαύλας καὶ ἰσχυρὰς ἡδονὰς ἔχειν , ἐπηρεαζούσας αὐτὸν παραπλησίως |
κατὰ τὸ κοινὸν καὶ καθόλου τῆς φύσεως θεωρούμεναι τῶν χρόνων ἰδιοτροπίαι τοῦτον τὸν τρόπον προυποτετυπώσθωσαν , τῶν δὲ ἐπὶ μέρους | ||
πέφυκεν ὡς αἱ τῶν σωμάτων μορφαὶ καὶ αἱ τῶν ψυχῶν ἰδιοτροπίαι καὶ αἱ τῶν νομίμων ἐναλλαγαί , καὶ δεῖ τὸν |
εἰδῶν καὶ τῶν αἰσθητῶν , εἶναι δὲ τὴν μέσην ταύτην φύσιν ἐν τοῖς ἐσχάτοις καὶ ἐνύλοις εἴδεσιν , εἰ μὲν | ||
αὐτῶν οἰκείως συναιρουμένη . καὶ μὴν πρός γε τὰ κατὰ φύσιν ἀγαθὰ καὶ πρὸς τὰ τῶν τεχνῶν πλεονεκτήματα τὰ μὲν |
' ἐν κέντρῳ Θοῦρος σφετέροιο κατ ' οἴκου Ἑρμῇ ὁμοτροχάων τέχνας ὤπασσε βαναύσους . εὖτε Σεληναίη δὲ μεσουρανίου ἀπὸ κέντρου | ||
ὑπνούντων . Ἀλώπεκα δὲ εἶπε , παρόσον οἱ πένητες πολλὰς τέχνας ἐπιτηδεύουσιν . Πολλῶν ἐγὼ θρίων ἀκήκοα ψόφους : ἐπὶ |
ἀληπτικὰ μὲν ὦν καὶ ἁ ταύτᾳ συγγενεστάτα ἰατρικά , σώματα ταχθεῖσαι θεραπεῦεν , ἐς τὰν κρατίσταν ἁρμονίαν ἄγοισαι τὰς δυνάμιας | ||
ἀντετάχθη τοῖς πολλοῖς , αἱ δὲ τιμιώταται κατ ' αὐτὸν ταχθεῖσαι τὸν Ἡρακλέα μάχην καρτερὰν συνεστήσαντο . πρώτη μὲν γὰρ |
ἀρτηρίας : αὗται δὲ ἐμφύονται κατὰ τὸ μέσον τοῦ ἐμβρύου παραλαμβάνουσαι πάντοθεν τὴν ἔκκρισιν τὴν τοῦ ἐμβρύου ἐπὶ τὸν ἀλαντοειδῆ | ||
ὡς πρὸς πλείονας μαθηματικὰς οὐσίας ἐφαρμόζειν δυνάμεναι καὶ ἀπὸ πλειόνων παραλαμβάνουσαι τὴν βεβαίωσιν τοῦ εἶναι . ταῦτα μὲν οὖν τοιοῦτόν |
συνδέσμων ἐξ αὐτῶν ὠφέλειαν τοῖς ἐντὸς τοῦ θώρακος ὀργάνοις ἅπασιν ἐτεχνήσατο : καὶ γὰρ καὶ τὰς ἀρτηρίας τὰς ἐνταῦθα καὶ | ||
ἐποίησεν ἡ φύσις , εἰς ἀσφάλειαν δ ' αὐτῆς δεσμοὺς ἐτεχνήσατο . τίνες οὖν οἱ δεσμοὶ τῆς μήνιγγος ; αὐτῆς |
ὅρκον , ὀμνὺς κατὰ τοῦ μὴ προσέχοντος ὡς ἐπιμελουμένου τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων : εἰ δ ' ὅτι προνοεῖ σαφῶς οἶδας | ||
εἰ δὲ ἤτοι οὐκ εἰσὶν ἢ οὐ μέλει αὐτοῖς τῶν ἀνθρωπείων , τί μοι ζῆν ἐν κόσμῳ κενῷ θεῶν ἢ |
Ἀριστοκλῆς Ἀρίστυλλος . . . . ἀριπρεπέα : τὸν ἄγαν πρέποντα ἐν πᾶσιν . . . . Ἀρίσβη : πόλις | ||
μόνη μόνῳ τῆς γενέσεως μεμνημένη , καὶ τῶν ὠδίνων ἀποδιδοῦσα πρέποντα τὸν μισθόν . δοκεῖ δέ μοι καὶ πρεσβυτάτη θεῶν |
ἑαυτοῦ θεῶν ἔχεσθαι αὐτόν : ἡ γὰρ ἀληθὴς πατρὶς τῶν ψυχῶν ὁ νοητός ἐστι κόσμος : οὐκ ἐκ τῶν οὖν | ||
τοίνυν καὶ τὰ γενόμενα ζῷα οὐ ψυχαὶ μόνον , ἀλλὰ ψυχῶν ἐλαττώσεις , οἷον ἐξίτηλον ἤδη προιόντων . Ὁ γὰρ |
τοίνυν χρὴ , ὅτι αἱ σφοδρόταται κεφαλαλγίαι γίνονται κατὰ τὰς δραστικὰς ποιότητας καὶ μάλιστα τὴν θερμήν : αἱ δὲ κατὰ | ||
τῶν ζῴων καὶ φυτῶν ἐργάζεσθαι γενέσεις . ἐπιδέδεικται δὲ καὶ δραστικὰς εἶναι ποιότητας τέτταρας , ἤγουν θερμότητα , ψυχρότητα , |
: καὶ δεῖ τὸν ῥήτορα κατὰ τὸ ὑποκείμενον πρόσωπον τὸ ἦθος μιμεῖσθαι : λέγομεν οὖν , ὅτι κατ ' ἐξοχὴν | ||
ἀπακμὴ τοῦ πάθους ἐν τοῖς μεγάλοις συγγραφεῦσι καὶ ποιηταῖς εἰς ἦθος ἐκλύεται . τοιαῦτα γάρ που τὰ περὶ τὴν τοῦ |
ἡ σοφία τοῦ ἀνθρώπου κτᾶται καὶ θεωρεῖ τὰν τῶν ἐόντων φρόνασιν , ὁμοῦ μὲν ὁμολογία οὖσα ἀποδέδεικται τῆς μεριστῆς τοῦ | ||
περαίνεσθαί τε καὶ συντετάχθαι ὑπὸ τῶν λόγον ἐχόντων ἀεὶ καὶ φρόνασιν : ὕλας γὰρ καὶ οὐσίας ἔχοντι τάξιν : τὰ |
τοιούτου διὰ τὸ ὑπερέχον τῆς φιλοσοφίας τὸ πρὸς τὰς ἄλλας ἐπιστήμας προσυπακουομένου , οὕτω καὶ ὁ Ἀφθόνιος εἰς τὴν μεγίστην | ||
μετοχὴν κοινωνεῖ τοῦ ὄντως γενέσθαι . περὶ δὲ τούτων ἁπάντων ἐπιστήμας παρέδωκε τὰς οἰκειοτάτας καὶ οὐδὲν παρέλιπεν ἀδιερεύνητον . καὶ |
: τὰ μὲν γὰρ ἀνθρωπόμορφα συνεργεῖ πως πρὸς πάσας τὰς ἐπιστημονικὰς καὶ πρὸς τὴν ἀνθρωπίνην χρείαν καταγινομένας , τὰ δὲ | ||
ποικίλον τῶν πράξεων . τὰ μὲν ἀνθρωποειδῆ συνεργεῖ πρὸς τὰς ἐπιστημονικὰς καὶ περὶ τὴν ἀνθρωπίνην χρείαν , τὰ δὲ τετράποδα |
συνεπιγράφουσιν ἅτε δὴ βεβαιωτὴν τῶν μαθημάτων καὶ πρὸς τούτωι Παρμενίδην ἐμφαίνοντα τοῦτο διὰ τῶν ποιημάτων . . . . . | ||
ταῦτα : τὰ μὲν γὰρ ϲιδηρίζοντα ἢ κυανόχροα ἢ μολιβδῶδεϲ ἐμφαίνοντα χρῶμα τῶν ϲυμμέτρωϲ πεπηγότων ἐϲτὶ καὶ πρὸϲ καταγωγὴν ἐπιτήδεια |
μαθήματα προσηγόρευται . ἐδόκει δὲ τοῖς Πυθαγορείοις ὥσπερ οἰκεῖά τινα ὄργανα πεπορίσθαι ταυτὶ τὰ μαθήματα πρὸς τὸ ἀναπτύξαι τὴν τῶν | ||
ἡ ἀρχαία τοῦ Τέκτονος ὀργάνου κατασκευή . Ἐπείπερ προηγουμένως στάσιμα ὄργανα ἐγένοντο ἐπὶ τοῦ ὤμου πρὸς τοὺς καθ ' ὑπεραιώρησιν |
ἢ ὅλως εὔφθαρτον σιτίον προσφέρεσθαι , τὰ εὔχυμα δ ' ἐκλέγεσθαι . τοῖς δ ' οὕτως ἔχουσιν ἐκ διαλειμμάτων χρόνου | ||
τὴν ἀλλοτρίαν τῶν θεῶν , τὴν δὲ οἰκείαν πρὸς αὐτοὺς ἐκλέγεσθαι , ὡς συμφωνεῖν δυναμένην εἴς τε θεῶν οἰκοδομήσεις καὶ |
τῆς λέξεως οὐθὲν ὅ τι οὐχὶ καταληφθῆναί τε δεῖ καὶ πιεσθῆναι πρότερον ὑπὸ τοῦ στόματος περὶ τὸ τελευταῖον γράμμα , | ||
φιλίαν , θερμασίαν ψύξιν : παρὰ τὸ πνεῖν παρὰ τὸ πιεσθῆναι τοὺς πόρους . ἀλλοῖα οὖν φαίνεται τὰ προσπίπτοντα παρὰ |
τῶν μὲν ἀπέχεσθαι μὴ ἐθέλῃ πάσῃ μηχανῇ , τὰ δὲ ἐπιτηδεύειν σύμπασαν κατὰ δύναμιν , οὐκ οἶδεν ἐν τούτοις πᾶσιν | ||
. Νῦν οὖν δὴ περὶ μὲν ἐπιτηδευμάτων , οἷα χρὴ ἐπιτηδεύειν , καὶ περὶ αὐτοῦ ἑκάστου , ποῖόν τινα χρεὼν |
Καλοῖς κακὰ συνάπτων ὁ σκαιὸς ἀνὴρ Δῆλος δήπουθέν ἐστιν σφαλερῶς βιῶν . Ἑρμηνεία . Πένης ὢν ἡσύχαζε , μὴ μέγα | ||
ὀφείλει ἄγραφος εἶναι κοσμίᾳ γυναικί , ποθ ' ὃν χρὴ βιῶν αὐτάν : νομίζεν δὲ προῖκα κατενηνέχθαι ἅμα αὑτᾷ καλλίσταν |
τὴν τοῦ πλήξαντος δύναμιν . Ἀλλὰ μὴν καὶ κατὰ τὰς συγκρίσεις θάττων ἑτέρα ἑτέρας ῥηθήσεται , τῶν ἀτόμων ἰσοταχῶν οὐσων | ||
μικροτέροις δὲ ἐγκαλουμένους τιμωρίας τυχόντας ἀποδείξωμεν : καθόλου γὰρ τὰς συγκρίσεις ἀσφαλῶς ποιεῖσθαι χρὴ , μήτε πρὸς ἀπίθανον : μήτε |
κρημνόν . Αἴσωπος βλέπων τὸν ἑαυτοῦ μόρον ἔφη ” ἐπειδὴ παντοίως ὑμῖν ὁμιλῶ καὶ οὐ πείθεσθέ μοι , ἀκούσατέ μοι | ||
ἐνεργείας ἀποπληροῦσιν , αὗται δὲ παρὰ μὲν τοῖς ἀλόγοις ζῴοις παντοίως τοῦ λόγου ἀπέχουσιν , ἐπὶ δὲ τῶν ἀνθρώπων οὐδ |
γάρ , ὦ Πολύκλεις , συνθεωρήσας ἐκ πολλοῦ χρόνου τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ βεβιωκὼς ἔτη ἐνενήκοντα ἐννέα , ἔτι δὲ | ||
ἐκ φύσεως : ἀλλ ' εἰ μέν τις κοινότερον καὶ ἀνθρωπίνην τινὰ καλοίη μαντικήν , τῆς ἀνθρωπίνης ἔστω φυσική τις |
ἄλλων τοῦ λόγου μερῶν . ἐπὶ δὲ τούτοις τὰ ληφθέντα διακρίνειν , εἴ τι δεῖται μετασκευῆς ὄνομα ἢ ῥῆμα , | ||
: οὐ γὰρ μόνον χρὴ τὴν τοπικὴν στάσιν τῆς Σελήνης διακρίνειν , ἀλλὰ καὶ τὰς μαρτυρίας Ἡλίου τε καὶ τῶν |
παρυφιστάμενα μήτε χρῶμα μήτε σύστασιν μήτε μὴν τόπον μήτε λειότητα τηροῦντα καὶ ὁμαλότητα , εἰκότως ἂν σημάνειεν ἐκφυγόντα τὸ κατὰ | ||
δοκεῖν : ζῷά τε παντοῖα καὶ τὴν ἑαυτῶν φύσιν μὴ τηροῦντα σχήμασί τε ἀλλοδαποῖς καὶ μέρεσι σώματος ἀναρμόστοις πολλάκις ἀπεκυήθη |
δὲ κακίαν ; Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐκοῦν τὴν μὲν δικαιοσύνην ἀρετήν , τὴν δὲ ἀδικίαν κακίαν ; Εἰκός γ | ||
παραμενοῦσιν εἰς ζωὴν αἰώνιον . μακάριοι πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν δικαιοσύνην . οὐ διαφθαρήσονται ἕως αἰῶνος . ἐρεῖς δὲ Μαξίμῳ |
ἵππῳ μετ ' ὄνον ἐντυχὼν καταπεφρονηκέναι ἐμοῦ τοῦ ὄνου καὶ νομίζειν ἢ τοῦ μηδενὸς ἄξιον ἢ φόβου μὴ κακὸς ἀποδοῦναι | ||
' ἐπιόντες καὶ πλεονεκτοῦντες , πῶς οὐ τῷ παντὶ δεῖ νομίζειν πιστοτέρους Θηβαίους , καὶ τὸν φόβον τοῦτον ἐπὶ τοὺς |
ἐπιθυμητικοῦ , τοῦ μὲν ἐπικρατεῖν συνηθίσαντος τῶν ἀλόγων ὁρμῶν καὶ ὀρέξεων διὰ πολλῆς προσοχῆς καὶ τριβῆς καὶ πρὸς τὰ πάθη | ||
καθεκτικῆς ἐν αὐτοῖς δυνάμεως : ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τῶν κυνωδῶν ὀρέξεων καὶ ἐπί τινων λειεντεριῶν ὀρέξεις μὲν σφοδρόταται γίνονται αἵ |
πνευματώδεις ὄντας μάλιστα μετέχειν τοῦ ψυχικοῦ : καὶ ἄλλως κοσμιωτέρας ἀπεργάζεσθαι τὰς γαστέρας , μὴ παραληφθέντας . Καὶ διὰ τοῦτο | ||
ἄνθρωπος , ὅσα μὲν καὶ πρὸς ἅμιλλαν διαπράξεται , συντονώτερον ἀπεργάζεσθαι , ὅσα δὲ ἄνευ φιλονεικίας , ταῦτα ῥᾳδιουργεῖν : |
, ὥσπερ πεποίηκεν Αἰσχύλος ἐν τοῖσδε : τοῦτον δ ' ἐπόπτην ἔποπα τῶν αὑτοῦ κακῶν πεποικίλωκε , κἀποδηλώσας ἔχει θρασὺν | ||
οὔτε πείθεσθαι ῥᾳδίως περὶ αὐτῆς , τηνικαῦτα ἤδη θεὸν πάντων ἐπόπτην καὶ κόσμου κατασκευὴν ἐμάνθανον καὶ φύσεως ἀρχὰς ἑώρων καὶ |
ἀρυτομένους . Λυκοῦργος ὁ Λακεδαιμόνιος ὁ Εὐνόμου παῖς δικαίους βουληθεὶς ἀποφῆναι Λακεδαιμονίους , ὑπὲρ τούτου γε οὐ καλοὺς τοὺς μισθοὺς | ||
' ἀναγκαῖον κατακερματίσαντας ἢ κατατεμόντας τὸ κοινὸν τέως πολλὰ ἴδια ἀποφῆναι . τὸν δὲ λόγον εἰς ἄκρον ὁ δοὺς ἡμῖν |
πόλιν , τοῖς μὲν ἀγαθοῖς μονὰς τῶν δικαίων καὶ ἐπαύξησιν παρασκευάζοντα , τοῖς δὲ κακοῖς ἐξ ἀμαθίας καὶ ἀκολασίας καὶ | ||
διηγήσει , ἀναγκαῖον πάντως καὶ τὸν μῦθον προοιμίῳ ἀναλογεῖν ὡς παρασκευάζοντα καὶ αὐτὸν τοὺς ἀκροατὰς εἰς τὴν τοῦ ἐπιμυθίου ἐπίστασιν |
, Ἀρχεστράτου παῖ , τεᾶς , Ἁγησίδαμε , πυγˈμαχίας ἕνεκεν κόσμον ἐπὶ στεφάνῳ χρυσέας ἐλαίας ἁδυμελῆ κελαδήσω , Ζεφυρίων Λοκρῶν | ||
ἕκαστον τῶν ὄντων ; Ἔμοιγε δοκεῖ . Καὶ ψυχὴ ἄρα κόσμον ἔχουσα τὸν ἑαυτῆς ἀμείνων τῆς ἀκοσμήτου ; Ἀνάγκη . |
διαφορᾶς πομφολύγων λόγος τοιοῦτος ἂν εἴη , ὥστε καὶ αὐτὸν ἀσκεῖν προσήκειν , οὐχὶ τὰ μέτρια συνοίσοντα τοῖς ἑξῆς λόγοις | ||
, ἐνδεέστερον γίνεσθαι πάντων ἀνθρώπων , πρεσβύτας σέβεσθαι , δικαιοσύνην ἀσκεῖν , ἀδελφότητα συντηρεῖν , ὕβριν ὑποφέρειν , μακρόθυμον εἶναι |
, οἱ δὲ ἀγαθοὶ καὶ πρὸ τούτων κατὰ λόγον τὸς ὀρέξεις ποιοῦνται , δόξειεν ἂν οἱ λόγοι τοῖς μὲν φαύλοις | ||
ἄλλως δέ , εἰ μηδὲν ἔστιν ὃ τὰς τοῦ θεοῦ ὀρέξεις κινήσει , μηδὲ ἔστι τι ὃ ἐπισπάσεται τὸν θεόν |
τὴν οὐσίαν αὐτῆς , θνητὴν αὐτὴν εἶναι λέγουσι , καὶ σωματοειδῆ , ἀλλ ' οὐκ ἀσώματον . Ὁ δὲ Πλάτων | ||
κενὸν καὶ τὸ ἀσώματον . Ἀριστοτέλης καὶ Πλάτων τὴν ὕλην σωματοειδῆ ἄμορφον ἀνείδεον ἀσχημάτιστον ἄποιον μὲν ὅσον ἐπὶ τῇ ἰδίᾳ |
παρέχει πλεονεκτήματα . Ψυχαὶ δ ' ἐπιφαινόμεναι τὰ πρὸς τὸν ἀνθρώπινον βίον συμβαλλόμενα τοῖς θεωροῖς προξενοῦσιν . Καὶ οὕτως ἡμῖν | ||
ἐπικρατεστέραν ἀρετὴν ποιοῦν , οὐκ ἀπώλεσε τὸ λογικὸν εἶναι τὸ ἀνθρώπινον γένος , ἀλλὰ μετέχον , εἰ καὶ μὴ ἄκρως |
θάτερον σκέλος τῶν ἀντιδιῃρημένων καὶ ποιοῦσα τὸν ἄνθρωπον ζῷον λογικὸν θνητὸν νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν . καὶ λέγομεν ὅτι διὰ | ||
υἱός , τὸν δὲ Κάστορα μετὰ ταῦτα ὁ Τυνδάρεως σπέρμα θνητὸν ὄντα τῇ σῇ μητρὶ συνελθὼν ἔσπειρεν . ἀλλ ' |
δὲ πάντων κάκιον [ . , ] . . χαλεπὸν μιμεῖσθαι μὲν τοὺς κακούς , μηδὲ ἐθέλειν δὲ τοὺς ἀγαθούς | ||
ἀνθρώπους καὶ βελτίους ἀπεργάζεσθαι Ὅμηρος , ἅτε περὶ τούτων οὐ μιμεῖσθαι ἀλλὰ γιγνώσκειν δυνάμενος , οὐκ ἄρ ' ἂν πολλοὺς |
φησι , διέχειν δὲ τῆς πόλεως ὅσον εἴκοσι σταδίους , περιειληφότα κύκλον τετρακοσίων σταδίων , ὅπου τέτταρας μυριάδας ἀνθρώπων μένειν | ||
ἀξιοῦσιν , εἴτε Σάτουρνον , ὡς Ῥωμαῖοι , πᾶσαν δὲ περιειληφότα τὴν τοῦ κόσμου φύσιν , ὁποτέρως ἄν τις ὀνομάσῃ |
ἄγει σχολὴν ἄλλο τι πράττειν ἢ σώζειν ἀνθρώπους καὶ τοῦτο μιμούμενον τὸν δεσπότην ἀεὶ πληροῖ τὴν τῶν δεομένων χρείαν , | ||
' Ἴστρου , καὶ ποταμὸν οὐκ ἔδεισε βάρβαρον κρυστάλλῳ πεδία μιμούμενον . . . Ἐπεὶ δὲ θεὸς πρὸς πᾶσαν αὐτὸν |
νοῦν καὶ σύνεσιν ἔχειν καὶ γνώμην . νοῦν λέγω τὸν πρακτικόν : ὁ γὰρ νοῦς καθὼς εἴρηται καὶ θεωρητικός ἐστι | ||
εἰκότως προεβάλετο τὸ θεωρητικόν , διὰ δὲ τὰς πρακτικὰς τὸ πρακτικόν . Τούτων οὕτως ἐχόντων εἴπωμεν τὴν ὑποδιαίρεσιν τοῦ θεωρητικοῦ |
πάσας ἢ τὰς πλείους : ὁ δὲ λέγων ζῷον ὀρθοπεριπατητικὸν πλατυώνυχον γελαστικὸν ἐκ τῶν τῇ ὕλῃ προσόντων συντέθειται . τούτων | ||
ὑπογραφῶν γίνεται , οἷον εἰ τὸν ἄνθρωπον εἴποιμεν ζῷον ὀρθοπεριπατητικὸν πλατυώνυχον γελαστικόν : ἐκ γὰρ τῆς ὕλης αἱ τοιαῦται διαφοραὶ |
οὗτος ὁ ποιητὴς καὶ πρὸς διοίκησίν τε καὶ παιδείαν τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἄξιος ἀναλαβόντι μανθάνειν τε καὶ κατὰ τοῦτον τὸν | ||
, ποτ ' οὐδὲν κράγυον σχολάζοντες , ἀλλὰ θείων καὶ ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἦς ἐπιστάμων . τοὶ δὲ πρόσχημα ποιησάμενοι τὰν |
μὲν οὐδέν , ὁ δ ' ἐγκέφαλός ἐστιν ὁ τὰς αἰσθήσεις παρέχων τοῦ ἀκούειν καὶ ὁρᾶν καὶ ὀσφραίνεσθαι , ἐκ | ||
' ἐκ τῶνδε μᾶλλον φανερώτερον ὡς οὐκ ἐν τῷ τὰς αἰσθήσεις ἀργεῖν καὶ μὴ χρῆσθαι αὐταῖς ὁ ὕπνος , οὐδ |
. ἔξωθεν δὲ τῷ λιχανῷ καὶ μεγάλῳ δακτύλῳ δεῖ ταύτην διαπλάττειν : ἵνα δὲ τὸ διαπλαττόμενον ἀϲύμπτωτον φυλάττηται ϲχῆμα , | ||
τε λίθων καὶ τοῦ ἐγκαρσίου ξύλου ἑλκόντων τε καὶ ἀνθέλκοντος διαπλάττειν δεῖ καὶ αὖθις δῆσαι . εἶτα μετὰ ταῦτα ἐνναημέρου |
καθάπερ αὐτὴν σωματοποιήσασα . διόπερ τὰς αἰσθήσεις καὶ σωματικὰς καὶ θνητάς φημι εἶναι , τοσοῦτον συνεστώσας ὅσον καὶ τὸ σῶμα | ||
μέν τινα δύναμιν ἀθάνατον αὐτῆς ποιοῦσιν , τὰς δέ τινας θνητάς : ὅ μοι δοκοῦσιν ὑπειδόμενοι Πλάτων καὶ Ἀριστοτέλης , |
τούτοις διαιρεῖται : κατὰ ἔθνη , γένη , ἡλικίας , προαιρέσεις , τύχας , ἐπιτηδεύσεις . ἑπτὰ οὗτοι τόποι : | ||
λόγος ὃν ἐξετάζει ἢ αἱ πράξεις τοῦ ἐξεταζομένου ἢ αἱ προαιρέσεις ἐναντιοῦνται ἀλλήλαις . ἡ δὲ μέθοδος ἥδε : σκοπεῖν |
εἰ μὴ ὑπάρχουσιν ὁρισμοὶ τῶν ἐκ προσθέσεως , τουτέστι τῶν παραλαμβανόντων τὰ ὑποκείμενα ἐν τοῖς ὁρισμοῖς ἑαυτῶν , ὥσπερ ἐπὶ | ||
θεωρήματα καὶ τῇ ἡμετέρᾳ δυνάμει προσφόρως καὶ τῇ ἀξίᾳ τῶν παραλαμβανόντων αὐτὰ οἰκείως τῇ τε πρὸς ἀρετὴν ἀγωγῇ καὶ τῇ |
ὄντος ἀποτεμόμεναι οὕτως διελέχθησαν περὶ αὐτοῦ , οἷον ὥσπερ αἱ μαθηματικαὶ ἐπιστῆμαι : ἡ μὲν γὰρ ἀριθμητικὴ περὶ ἀριθμούς , | ||
αἱ μαθηματικαὶ δείξεις ἀκριβέστεραι ἢ περὶ μᾶλλον ὄντα διατρίβουσιν αἱ μαθηματικαὶ τῆς φυσικῆς : οὐ γὰρ ἔχει λόγον τὸ μᾶλλον |
ἀγνοεῖν , ὧν ὁ δῆμος δεῖται καὶ δι ' ἃς ἀνάγκας ἀπ ' αὐτῶν ἀπέστη , χαρίζονται δ ' αὐτῷ | ||
] να , καὶ πάντας [ κατ ] ? ' ἀνάγκας [ οἳ ταὐτὸν ] ? ἔγραψαν ἀξίους [ ] |
δεῖ εἶναι : ἐπεὶ δὲ ἐπέκεινα νοῦ τὸ γεννῶν , νοῦν εἶναι ἀνάγκη . Διὰ τί δὲ οὐ νοῦς , | ||
: βαρουμένη καὶ λυπουμένη : ἐγὼ οἶδα οἵα ἐστὶ τὸν νοῦν , εὐλαβοῦμαί τε αὐτήν : μὴ θηκτὸν ὤσῃ : |
ἀλλοίωσις λεύκανσις μέλανσις καὶ θέρμανσις καὶ αἱ κατὰ τὰς λοιπὰς ποιότητας κινήσεις , ἔτι δὲ καὶ ἡ κατὰ τόπον μεταβολή | ||
ἴδῃς οὔρων διαφορὰς κατὰ τὰς τῶν νοση - μάτων συμπιπτούσας ποιότητας , ὥστε δὴ καὶ συμπεσεῖν ἐνίοτε , ἀλόγων ζῴων |
πόλιν ὀλιγαρχίας γενομένης . ἤδη οὖν ἠξίουν τοὺς πεντακισχιλίους καθιστάναι πολιτικόν : ἤγουν δημοκρατικόν . αὐθημερόν : ἤγουν ἐν μιᾷ | ||
, εὐμετάβολον , μετοπωρινόν , ὑπόγειον κόσμου , δημόσιον , πολιτικόν , αὐξομειωτικόν : οἶκος Ἀφροδίτης , ὕψωμα Κρόνου περὶ |
μὴ καὶ γάμον προσλάβοι . οὕτως ἄρα καὶ πολεμικὸν φιλοτέχνημα κοσμεῖν δύναται γάμος . δοκῶ δέ μοι τὸν ποιητήν , | ||
. ποιεῖν τὸ κατασκευάζειν τι , περιποιεῖν τὸ περικτᾶσθαι ἢ κοσμεῖν . πρόνοια σημαίνει δʹ : τὴν φροντίδα καὶ τὴν |
ἐχούσης , ὡς καὶ τοῖς φιλοσόφοις δοκεῖ , τὸ μὲν λογικὸν ἐνιδρυμένον τῇ κεφαλῇ , τὸ δὲ ἄλογον , καὶ | ||
θνητόν : οὐ κατὰ τὸ ὅλον ἐστὶ [ θνητὸν ] λογικὸν ἀλλ ' ἀπὸ μέρους , καὶ πάλιν οὐ κατὰ |
, κἂν συνᾴδοντά τις τῷ σχήματι φθέγξηται . οὔτε γὰρ ἀνδρεῖον ἡ λεοντῆ τὸν Ἀριστοφάνους ἐποίει Ξανθίαν οὔτε δειλὸν ἡ | ||
: ναὶ δὴ τὸν μὴ τῷ λόγῳ μὲν ἱκανὸν , ἀνδρεῖον δὲ σῶμα μόνον ἔχοντα , μεγάλη λήθη ἐν τῇ |
τοίνυν τοῦτο ὁ Ἀριστοτέλης εἰς τρία , εἰς ἠθικόν , οἰκονομικόν , πολιτικόν : ὁ γὰρ πρακτικὸς φιλόσοφος ἀνθρωπείας ψυχὰς | ||
ἠθικόν , διὰ δὲ τοῦ εἰπεῖν καὶ πρὸς ἑτέρους τὸ οἰκονομικόν . βούλεται οὖν δεῖξαι ὅτι ἐὰν ἡ πόλις πᾶσα |
εἰς [ ] κοινολογίαν [ ] [ φοβεῖσθαι ] καὶ τἀλάχιστα φάσκειν ἄπορα κατα - φαίνεσθ ' ἑαυτῷ , καὶ | ||
κρίσιν ἐποιεῖτο κατὰ τὰς φράτρας ψηφοφορῶν : καὶ ἦσαν οἱ τἀλάχιστα κεκτημένοι τοῖς τὰς μεγίστας ἔχουσιν οὐσίας ἰσόψηφοι : ὀλίγων |
ἀκριβής , ὑπ ' αὐτὴν τὴν ὄψιν τῶν θεῶν τὰ ἀνθρώπινα πράγματα ὑποθείς , εἴασεν ἀτημέλητα καὶ ἀφρόντιστα , φύσει | ||
εἰπὼν θεῖα , τὰ δὲ ἐν γενέσει καὶ φθορᾷ εἰπὼν ἀνθρώπινα . οὗτος οὖν ὁ ὁρισμὸς καὶ ὁ πρῶτος ἐκ |
καττὸ πλεῖστον δύο εὐκόσμως χειραγωγουμέναν . τὰς δὲ θυσίας λιτὰς παριστάμεν τοῖς θεοῖς καὶ καττὰν δύναμιν , ὀργιασμῶν δὲ καὶ | ||
καττὸ πλεῖστον δύο εὐκόσμως χειραγωγουμέναν . τὰς δὲ θυσίας λιτὰς παριστάμεν τοῖς θεοῖς καὶ καττὰν δύναμιν , ὀργιασμῶν δὲ καὶ |
ἄλλα κατὰ πλῆθος ἀθρόα , διανενεμημένα εἴς τινα σχήματα καὶ μορφάς . ὁ μὲν δὴ λαμπρότατος ἵππος καὶ ποικιλώτατος αὐτῷ | ||
καὶ μία μὲν οὖσα τῷ ἀριθμῷ , μυρίας δὲ μεταμπισχομένη μορφάς , χεομένη καὶ πιλουμένη καὶ παντοίως σχηματιζομένη τε καὶ |
γὰρ αὐτῷ συμφέρει ποτὲ καὶ ὁ κλαυθμός : γυμνάσιον γὰρ φυσικὸν τοῦτο εἰς τόνωσιν τοῦ πνεύματος καὶ τῶν ἀναπνευστικῶν ὀργάνων | ||
αἴθων ] ὀξύς . αἴθων ] φρόνιμος . λῆμα τὸ φυσικὸν δῶρον καί ἐστιν ἡ λέξις μέση . βούλονται δὲ |
πάντως καινὸν τὸ λεγόμενον οὐδὲ τῇ πρώτῃ πλάσει τοῦ ἀνθρώπου ἀσύμφωνον . τέλειος γὰρ ἐξ ἀρχῆς ὁ ἄνθρωπος παρὰ τοῦ | ||
, τὸ δὲ ψεῦδος πολύχουν καὶ πολυσχιδὲς καὶ ἑαυτῷ μάλιστα ἀσύμφωνον κατὰ τὸ ἐπιχώριον : δηλονότι ἔθος . περιεκόπησαν τὰ |
ἀρχὴ τὸ ἀγαθόν . πάντα οὖν πρὸς τὸ ἀγαθὸν ὡς οἰκεῖον ἀγαθὸν ἀνατείνεται , καὶ τελειοῦται τῶν ὄντων ἕκαστον μετέχον | ||
τυπείς . ἤγουν ἐν σφοδραῖς λύπαις τρωθείς , διὰ τὸν οἰκεῖον υἱόν . τούτου γὰρ ἕνεκα καὶ τὴν αἰτίαν προστίθησιν |
δὴ καὶ τἆλλα ᾗ ἂν ἕκαστα ἴοι κατὰ τὰς αὐτῶν ὁμοιότητας τῆς μελέτης ; Δῆλον δή , ἔφη : πῶς | ||
ἐρείδουσιν ] ἑδραιοῦνται κωμῳδοῦντες . τὰς εἰκοῦς ] ⌈ τὰς ὁμοιότητας , ⌈ τοὺς τύπους . ἐγχέλεων ] δρᾶμα οὕτω |
ἀθλοθετῶν τοῖς τὰς ἡδονὰς αὐτῷ γνωρίζουσιν ὑπὸ πάντων τῶν ἡδέων ἡττωμένην ἀπέδειξε τὴν βασιλείαν , καὶ καταγωνιζόμενος ἑαυτὸν οὐκ ᾔσθετο | ||
ἔμψυχος καὶ γλυκὺς λόγος λέγεται : εἰσάγει γὰρ τὴν δικαιοσύνην ἡττωμένην , καὶ κατόπιν ἐρχομένην τῆς ἀδικίας , ἤγουν τὰ |
[ σιν : ὁ δ ' ] οὖν Ἐπίκουρος [ δοξῶν ] κενῶν ε [ ! ! ! ! ! | ||
ἀπὸ τῶν ποιήσεων συμφέροντας καὶ ἀπολογίαν ταῦτα ὑπὲρ τῶν ἰδίων δοξῶν ποιουμένους . οὐκ ἂν δὲ ταῦτα ἐπε - πόνθεσαν |
, ὡς ἔοικεν , ὀνομάτων ὀρθότητος . καὶ γὰρ μεταβάλλοντες σκοποῦνται τὴν ” Φερσεφόνην , “ καὶ δεινὸν αὐτοῖς φαίνεται | ||
νῦν διαβουλεύσασθαι . Οἱ μέν γε σχολῇ περὶ τῶν εἰσαγγελλομένων σκοποῦνται , ὑπάρχει τε αὐτοῖς , ἐάν τι ἐξαμαρτάνωσιν , |
τάφους κυλινδουμένη , περὶ ἃ δὴ καὶ ὤφθη ἄττα ψυχῶν σκιοειδῆ φαντάσματα , οἷα παρέχονται αἱ τοιαῦται ψυχαὶ εἴδωλα , | ||
ἐξουσιαστικὰ δ ' ἀμφότερα ὁρᾶται : τὰ δὲ τῶν ψυχῶν σκιοειδῆ καταφαίνεται . Ὡσαύτως τοίνυν καὶ ἐπὶ τοῦ φωτός . |
τε τέχνην ἕκαστος διδάσκει καὶ ὁ αὐτὸς καὶ γράφει ἢ ἰατρεύει : περὶ δὲ τὴν πολιτικὴν ἑτέρως φαίνεται ἔχον : | ||
ἀνθρώπου ἀλλὰ τὴν τοῦ ἀτόμου : καθ ' ἕκαστον γὰρ ἰατρεύει . Καὶ περὶ μὲν τούτων ἐπὶ τοσοῦτον εἰρήσθω . |
τὸ λογικὸν διεῖλον , οἱ δὲ εἰς τὸ φυσικὸν καὶ ἠθικόν , οἱ δὲ εἰς τὸ λογικὸν καὶ ἠθικόν : | ||
Σωτίων μεμαρτύρηκεν , εἰς τοὺς ἀπὸ τῆς Κυρήνης ὡς λέγοντας ἠθικόν τι καὶ λογικὸν φιλοσοφίας εἶναι μέρος . πλὴν οὗτοι |
θῶμεν εἶναι Ἑλληνικὸν ἢ θῶμεν βάρβαρον , πάλιν καταδιαιρέσεις τῶν ἠθῶν : καὶ δεῖ συνελθεῖν ἀμφότερα , καὶ τὸν βάρβαρον | ||
. ἰδίως δ ' ἂν λέγοιντο ἀφελεῖς αἱ τῶν ἀπλάστων ἠθῶν καὶ ὑπό τι νηπίων , ἵνα μὴ ἀβελτέρων λέγῃ |
καὶ ἀβούλητοι καὶ ἀνήκεστοι συντυχίαι ἐπιφέρουσιν . ὀργαὶ δεσπότου θάνατον ἀπεργάζονται ἢ παραπλήσιόν τι θανάτῳ . νομίζεις , ὃ μήποτε | ||
, ἔτι χεῖρον . οἱ δὲ ἀγαθοποιοὶ ἀφαιροῦντες τὰ αὐτὰ ἀπεργάζονται , ἐπὶ τούτοις δὲ καὶ ἐκπτώσεις ποιοῦσιν . ἐὰν |
προσῆκεν ὁ λόγος ἐτελεύτα , τὸ τὸν ἀντιλέγοντα καὶ τὸν προτρέποντα εἰς τὴν πολιτείαν ἢ διακονίαν ἀποφῆναι φαῦλον ὄντα καὶ | ||
διάθεσιν τὴν τῆς ἐποχῆς αἰτίαν , καὶ οὕτως ἐπὶ τὰ προτρέποντα πορευτέον . ὅπως δὲ ἕκαστον τῶν περὶ τὴν ὑστέραν |
τὰς Μούσας ] τὴν μουσικὴν τέχνην , τὰς μετὰ παραδόσεως γνώσεις , τὰς μετὰ γνώσεως παραδόσεις , τὴν ἐμμέλειαν . | ||
; ἔτι νοῦς μὲν καὶ ἐπιστήμη , ἤτοι διάνοια , γνώσεις ἀπλανεῖς , φαντασία δὲ καὶ αἴσθησις γνώσεις πλανητίδες , |
ταύτην ἀναπολήσῃ πάλιν αὐτὴ ἐν ἑαυτῇ , καὶ ταῦτα σύμπαντα ἀναμνήσεις [ καὶ μνήμας ] που λέγομεν . Ὀρθῶς λέγεις | ||
, ἐμέμνητο ἂν ἢ ἀνεμιμνήσκετο : καὶ γὰρ τὰς μαθήσεις ἀναμνήσεις ἀμέλει καλοῦσιν οἱ παλαιοί . Εἶτα τοῦ μὲν δημιουργοῦ |
εἰς τὸ δικαίως κρίνειν . τρόπῳ γάρ τινι παρὰ θεοῦ οἰκονομίαν πεπίστευται : καὶ γὰρ αὐτὸς οὓς ἔχει ὑφ ' | ||
τετάρτῃ ἡμέρᾳ ἐγενήθησαν φωστῆρες . Ἡ δὲ τῶν ἄστρων θέσις οἰκονομίαν καὶ τάξιν ἔχει τῶν δικαίων καὶ εὐσεβῶν καὶ τηρούντων |
ἔχει καιρὸν πρὸς τὴν σύγκρισιν ὁ τιτρώσκων τὴν Ἀφροδίτην διὰ σωφροσύνην : μόνος γὰρ ἀνάλωτος τῶν Ἀφροδίτης παθῶν . καὶ | ||
εἰς ἀνθρώπων μεταβῆναι διάθεσιν : ἔτι Τάνταλον τιμᾶσθαι μὲν διὰ σωφροσύνην , συνέστιον ὄντα θεοῖς , τιμωρεῖσθαι δὲ δι ' |
τὴν ὕστερον . . , . τὸ γὰρ λελέχθαι Μουσῶν μουσικήν πᾶσαν ὅσας ἀναφέρουσιν καὶ ἀναγκαίαν εἶναι . . . | ||
. λέγει δὲ τὰ μαθήματα , γεωμετρίαν , ἀριθμητικήν , μουσικήν , ἀστρονομίαν . ἐζήτησαν γὰρ διὰ τί ποτὲ μὲν |
τούτου ὅστις ἂν διὰ πάντων τύχῃ , κολακείαν ἔνι φῆσαι μετέρχεσθαι ; πανταχῆ δὲ καὶ διὰ πάντων ἡμῖν ἐκπίπτουσιν αἱ | ||
ἀρετὰς καὶ κακίας διαιρεῖν , καὶ εἴ τινι τέχνῃ λογικῇ μετέρχεσθαι τὴν ἀλήθειαν προσήκει μανθάνειν . ταῦτα δὲ μετεχειρίσαντο οἱ |
τῶν ἄστρων . ἐπεὶ δ ' ἄλογον ἐδόκει τὸ μὴ συνακούειν ἡμᾶς τῆς φωνῆς ταύτης , αἴτιον τούτου φασὶν εἶναι | ||
οἱ Στωικοὶ ἀνατρέχουσι , λέγοντες τῷ ὅρῳ δεῖν τῆς φαντασίας συνακούειν τὸ κατὰ πεῖσιν : ὡς γὰρ ὁ λέγων τὸν |
ψεῦδος χρήσιμον ; πότερον διὰ τὸ μὴ εἰδέναι τὰ παλαιὰ ἀφομοιῶν ἂν ψεύδοιτο ; Γελοῖον μεντἂν εἴη , ἔφη . | ||
δὲ ὀλισθάνει μάλιστα ἐν τῷ λάβδα ἡ γλῶττα κατιδών , ἀφομοιῶν ὠνόμασε τά τε ” λεῖα “ καὶ αὐτὸ τὸ |
φησίν , ἐπὶ τῆς μετανοίας εἰμὶ καὶ πᾶσιν τοῖς μετανοοῦσιν σύνεσιν δίδωμι . ἢ οὐ δοκεῖ σοι , φησίν , | ||
φωναῖς αἱ ἀφανεῖς τὰς φανερὰς ποιήσασαι καὶ ταύτῃ τὴν ψυχὴν σύνεσιν καλοῦ λαβεῖν ἐποίησαν , ἐν ἄλλῳ τὸ αὐτὸ δείξασαι |
' ἐπὶ πλέον δέχηται καὶ τῷ ἄλλῳ σώματι παραδιδῷ . ἄλογον δὲ καὶ τὸ μάλιστα μὲν ὁρᾶν φάναι τὰ ὁμόφυλα | ||
εἴπερ ἐν τῷ ἀέρι διαγίνονται καὶ τὸ τῆς τροφῆς οὐκ ἄλογον : ἐπεὶ καὶ ὁ πολύπους ἐξιὼν λαμβάνει καὶ ἡ |
ὡς πρὸς ἡμᾶς οὐρανὸν ἀφικνού - μεναι . ταῦτα δὲ καταστησαμένων ὁμολογεῖ , φησὶ , τοῖς Εὐριπίδου τὰ φαινόμενα * | ||
, Ὀρφέως δηλαδὴ καὶ Μουσαίου καὶ τῶν τότε ἀρίστων ὀρχηστῶν καταστησαμένων αὐτάς , ὥς τι κάλλιστον καὶ τοῦτο νομοθετησάντων , |
οἱ θεοὶ ἐν ἀνθρώπων ἰδέᾳ τε καὶ μορφῇ , ἐπειδὴ νενομίκαμεν αὐτοὺς τὰ εἴδη ἡμῖν ἐοικέναι . κανονίζειν οὖν χρὴ | ||
μετὰ τὴν τελευτὴν ἅπασι δείκνυσθαι , γῇ κρύπτειν τὸν ἄνθρωπον νενομίκαμεν ἄνωθεν , ἵνα τῷ καλύπτεσθαι μνήματι ἐλάνθανε τὸ σῶμα |
νε ιζ . Ἕκτον κεφάλαιον δεικνύον τὰς κατὰ σύνθεσιν ἓξ ἀλόγους χωρία ποιούσας περιεχόμενα ὑπὸ ῥητῆς καὶ μιᾶς τινος τῶν | ||
τούτοις γὰρ ὁ Παρμενίδης ἵππους μέν φησιν αὐτὸν φέρειν τὰς ἀλόγους τῆς ψυχῆς ὁρμάς τε καὶ ὀρέξεις , κατὰ δὲ |