| δὲ παρὰ τὸ ἅμα ἰέναι τοῖς παραπλέουσιν : ἔστι γὰρ συναγελαστικόν , . * . Ἀμίσαλλος : οἷον : ἀμίσαλλοί | ||
| ἕνεκα ᾗ ἄνθρωπός ἐστι , ζῶον ὄντα φύσει κοινωνικὸν καὶ συναγελαστικόν . καὶ τοῦτο παρίστησιν ἀπὸ τῶν κατ ' εἶδος |
| καὶ πικρὸν καὶ κακόηθες φύσει κακία , ἥμερον δὲ καὶ κοινωνικὸν καὶ εὐμενὲς ἀρετή , πάντα τρόπον τοὺς εὐφυῶς ἔχοντας | ||
| ταῦτα ἀλλήλοις καὶ μιᾶς γνώμης φανεῖται καὶ διανοίας , τὸ κοινωνικὸν τῆς φύσεως καὶ φιλάνθρωπον καὶ ἀγαπᾶν καὶ ὑμνεῖν καὶ |
| παθεῖν , ὥσπερ ἐστὶν προσῆκον φάσκοντάς γε μηδένων ἀπολείπεσθαι τῷ σωφρονεῖν , φυλάξησθε . Οὐχὶ τὸν αὐτὸν εἶναι καιρὸν ὑπείληφ | ||
| εἰσι μᾶλλον καὶ ἀνδρεῖοι , ἔστι δὲ καὶ δικαιοπραγεῖν καὶ σωφρονεῖν μᾶλλον καὶ ἧττον . εἰ δὲ ταῖς ἡδοναῖς , |
| πόλιν ὀλιγαρχίας γενομένης . ἤδη οὖν ἠξίουν τοὺς πεντακισχιλίους καθιστάναι πολιτικόν : ἤγουν δημοκρατικόν . αὐθημερόν : ἤγουν ἐν μιᾷ | ||
| , εὐμετάβολον , μετοπωρινόν , ὑπόγειον κόσμου , δημόσιον , πολιτικόν , αὐξομειωτικόν : οἶκος Ἀφροδίτης , ὕψωμα Κρόνου περὶ |
| κατοικεῖν δέ φασι τὴν Πρεττανικὴν αὐτόχθονα γένη καὶ τὸν παλαιὸν βίον ταῖς ἀγωγαῖς διατηροῦντα . ἅρμασι μὲν γὰρ κατὰ τοὺς | ||
| καὶ ἀπὸ τῶν ἀρετῶν ὡς αὐτάρκων ὑπαρχουσῶν πρὸς τὸν μακάριον βίον ἡ ὁμοία παράκλησις . Μεμιγμέναι ὑποθῆκαι προτροπαῖς κοινῇ διήκουσαι |
| τις φιλία οὔτε δίκαιον οὔτε ψυχῇ πρὸς σῶμα οὔτε πρὸς δοῦλον δεσπότῃ . κήδονται μὲν γὰρ τούτων οἱ ἄρχοντες καὶ | ||
| θυμούμενος . Λύπης ἰατρός ἐστιν ὁ χρηστὸς φίλος . Μηδέποτε δοῦλον ἡδονῆς σαυτὸν ποίει . Νοῦς ἐστι πάντων ἡγεμὼν τῶν |
| . θ ὄρνιθος ] θείας μαντείας καὶ τέχνης . Ξ δίκαιον ἄνδρα ] ἤτοι τὸν Ἀμφιάρεων . Ξ δυσσεβεστέροις ] | ||
| ' ἔγωγε τοσούτου δέω λέγειν , ὃ πάντες οἱ μέτριοι δίκαιον εἶναι φήσουσιν , ὡς οὐ δεῖ με τύχης εὐθύνας |
| τὸν βίον , καὶ τὸν ἐν τούτοις ψευσάμενον ἢ πόρον ἄδικον ἐπιτελοῦντα θανάτωι περιπίπτειν ἦν ἀναγκαῖον . λέγεται δὲ τοῦτον | ||
| ἢ ὁ υἱός . ἐκεῖνον ] τὸν ἥττονα , τὸν ἄδικον . εἶφ ' ] δήλωσον . ἀρτίως ] πρὸ |
| παντός . Εὐφημήσας δὲ τοῦτον ἕτερον ἠρώτα πρὸς τίνα δεῖ φιλότιμον εἶναι ; Ἐκεῖνος δὲ ἔφη : Πρὸς τοὺς φιλικῶς | ||
| καταγνῶναι οὔτε τοῦ πατρὸς τοῦ ἡμετέρου : πολὺ γὰρ αὐτὸν φιλότιμον ἴστε μᾶλλον ὄντα ἢ κακόν τι ἢ αἰσχρὸν ἐπιτηδεύοντα |
| παράγραφος . πιστεύω ἀπολεῖσθαι τὸν ἔχοντα ἐν τῷ σάκει τὸν ἐχθρὸν τοῦ Διὸς δαίμονα . πέποιθα ἀπολεῖσθαι τὸν ἔχοντα ἐν | ||
| ὑμνοῦσι Χρὴ δὲ πᾶν ἔρδοντ ' ἀμαυρῶσαι τὸν ἐχθρόν . ἐχθρὸν δέ που λέγει τὸν ἀντίπαλον . καὶ σχεδὸν ἔν |
| σοὶ δὲ , ὦ Ἀγησία , πάρεστιν ἕτοιμον ἔχειν τὸν ἔπαινον ὡς ἐπῄνεσεν ὁ Ἄδραστος εἰς Ἀμφιάραον . οὗτος ὑπὸ | ||
| καὶ δυσχερῆ παθεῖν : καὶ πρῶτον μὲν ἁπάντων ἀπολέσαι τὸν ἔπαινον καὶ τὴν εὐφημίαν , ἔπειτα καὶ τὴν ἰσχὺν καὶ |
| συνεπιβουλεῦσαν ἡμῖν γενέσθαι , τὸ δὲ πλεῖστον ἐξηπατῆσθαι καὶ εἰς ἀκουσίους ἀνάγκας ἀφῖχθαι . εἰ δέ γε τούτων μηδὲν ἀληθὲς | ||
| πάρεστι δύναμις τοὺς μὲν ἑκουσίους πείθειν σωφρονεῖν τοὺς δ ' ἀκουσίους ἀναγκάζειν : αὐτῷ δὲ συγγνώμη εἴη , εἰ δι |
| ζηλώσαντες καὶ τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον , τὸ δ ' ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον κρίναντες μὴ περιορᾶσθε τοὺς πολεμικοὺς κινδύνους . | ||
| δυστυχέστατον ὑπάρχειν , αὐτὸ δὲ τοῦτο ὅτι , ἐστὶ τὸ ἐλεύθερον εἶναι ἢ ὅτι , τὸ δουλεύειν , οὐκ ἴσασιν |
| χρὴ δώματα ναίειν καὶ τόπος εὔφρων . πᾶς τις ἐπειπεῖν ψόγον ἀλλοθρόοις εὔτυκος : εἴη δὲ τὰ λῷστα . ξύν | ||
| πολλῶν ἐπαίνου , τῆς αὑτοῦ γνώμης ἡγούμενος κυριώτερον τὸν ἐκείνων ψόγον τε καὶ ἔπαινον , οὕτως ἕκαστα πράξει καὶ προθυμή |
| , ἐν δὲ πόλει καὶ ταύτῃ περιρρύτῳ φθείρειν ἀλλήλους συνεζευγμένους σῶφρον , ἢ τὰ Λεσβίων καὶ τὰ Μυτιληναίων κακὰ μιμεῖσθαι | ||
| ὅμοια δὲ τούτοις ἐστὶ καὶ τὰ συναπτόμενα : τὸ δὲ σῶφρον τοῦ ἀνάνδρου πρόσχημα , καὶ τὸ πρὸς ἅπαν συνετὸν |
| Σάμιοι , εὐκαταφρονήτους ἡ ἀμορφία εἴωθε ποιεῖν τοὺς νοῦν ἔχοντας σώφρονα καὶ ὄντας εὐγενεῖς τὸ λαλεῖν : καὶ γὰρ ἐν | ||
| ἐγκρατὴς καὶ ὁ σώφρων ταὐτόν ἐστιν , ἔδει καὶ τὸν σώφρονα φαύλας καὶ ἰσχυρὰς ἡδονὰς ἔχειν , ἐπηρεαζούσας αὐτὸν παραπλησίως |
| ἐστιν : ἀντὶ τοῦ , εἰ συμφέρει νομίζων ὁμοίως ἀγαθὸν πολίτην εἶναι : ἀγαθὸν ἡγοῦμαι πολίτην καὶ τὸν ἀφειδοῦντα τοῦ | ||
| : οὐδ ' ἐπὶ ταύτην ἐλθεῖν ποτε τὴν τιμὴν εὔνουν πολίτην καὶ σώφρονα . εἰ δ ' εὕρασθαι τὴν ἀρχὴν |
| διὰ τοῦτο κρατεῖν ῥᾳδίως , πολὺ τῆς δόξης ἀφῄρει τῶν κατορθουμένων : πᾶν γὰρ ἐδόκει ἐνδεὲς ὑπὸ θεοῦ γίγνεσθαι δοκοῦν | ||
| τοὺς πικροὺς γλυκεῖς ἡγούμενος καὶ κατὰ πᾶσαν αἴσθησιν πλείω τῶν κατορθουμένων εἰωθὼς διαμαρτάνειν οὐκ ἐρυθριᾷς , ἀλλ ' ὥσπερ ἀπταίστοις |
| ἀφανίζοντος τὸ ἐκ τοῦ διαστήματος τῆς ἐπαναφορᾶς εἰς ἐπιμονὴν ζωῆς φιλάνθρωπον . Καὶ Ἀπολλινάριός τε καὶ οἱ Αἰγύπτιοι ἀξιοῦσι σκοπεῖν | ||
| ἐπὶ τοῦ βήματος καθεζόμενος , εὐπρόσοδόν τε καὶ πρᾷον καὶ φιλάνθρωπον τοῖς ἐπὶ τὴν δικαιοδοσίαν ἀφικνουμένοις ἑαυτὸν παρεῖχε καὶ παρεσκεύασεν |
| οἰκουρὸν ἔσεσθαι τὴν γυναῖκα σημαίνει καὶ τῷ θεράπαιναν ὠνήσασθαι βουλομένῳ εὔνουν ἔσεσθαι τὴν θεράπαιναν προαγορεύει . ἀποδημεῖν δὲ κωλύει ἀποκλεισμοῦ | ||
| περὶ τῶν κατὰ μέρος ἀπολογησάμενος , ἅπασαν ἔσχε τὴν βουλὴν εὔνουν . οἱ δὲ περὶ τὸν Κριτίαν φοβούμενοι τὸν ἄνδρα |
| πυρῶδες , στερεὸν , ἀμετάτρεπτον , θυμικὸν καὶ ὀργίλον , ἀρχικὸν , δυσυπότακτον , ἀσελγὲς καὶ τετράπουν : κόσμου μὲν | ||
| , αὐτὴ δὲ ἡ γραμμὴ ἕλιξ καλεῖται . καὶ τὸ ἀρχικὸν αὐτῆς ἐστι σύμπτωμα τοιοῦτον . Ἥτις γὰρ ἂν διαχθῇ |
| ζωγράφος . . . . . . μὴ τὸν πρῳράτην ἐπιστήμονα πάσῃ ναυτιλίᾳ κτησάμενος : τὸ μὲν γὰρ ἄπειρον ἐπὶ | ||
| πολλάκις ἐπεσημηνάμεθα : ὡς καὶ τὴν ἀπορίαν τῶν πρεσβυτέρων λίαν ἐπιστήμονα φαίνεσθαι καὶ τὴν ἀπάντησιν τοῦ Ἀριστοτέλους μὴ πάντῃ ψευδῆ |
| εἰς φυσικάς τινας καὶ κατηναγκασμένας περιστάσεις , οἱ δ ' εὐσεβῶς διακείμενοι πρὸς τὸ θεῖον πιθανάς τινας αἰτίας ἀποδιδοῦσι τοῦ | ||
| κατὰ τὰς ὁδοὺς συντρέχοντος , παραγγέλλειν πᾶσι δέχεσθαι τὴν θεὸν εὐσεβῶς : παρεῖναι γὰρ αὐτὴν ἐξ Ὑπερβορέων ἐπ ' ἀγαθῷ |
| ' ὀλίγων τῶν μεταξὺ γενομένων ἀμοιβαίων καὶ τῶν Μηλίων εἰς ἐπιεικῆ συγκαταβαινόντων αἵρεσιν Ὥςτε δὲ ἡσυχίαν ἄγοντας ἡμᾶς φίλους μὲν | ||
| ἀλλ ' οὐδὲ ἀκούειν λοιδορούμενος δύναμαι . Τὸ δὲ γέροντα ἐπιεικῆ ὑβρίζεσθαι , μηδεμίαν ἔτι ἐλπίδα ἔχοντα τοῦ δυνήσεσθαί ποτε |
| κειμένου φήσομεν αὐτὰς ἀληθεύειν καθάπερ ἐκείνας , οἷον τὶς ἄνθρωπος δίκαιός ἐστιτὶς ἄνθρωπος δίκαιος οὐκ ἔστιν . εἰ δὲ ὡς | ||
| ἄνθρωπος δίκαιος οὐκ ἔστιν . ὁ γὰρ λέγων τὶς ἄνθρωπος δίκαιός ἐστιν τινὶ ἀνθρώπῳ λέγει ὑπάρχειν τὸ δίκαιον : ὁ |
| θάτερον σκέλος τῶν ἀντιδιῃρημένων καὶ ποιοῦσα τὸν ἄνθρωπον ζῷον λογικὸν θνητὸν νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν . καὶ λέγομεν ὅτι διὰ | ||
| υἱός , τὸν δὲ Κάστορα μετὰ ταῦτα ὁ Τυνδάρεως σπέρμα θνητὸν ὄντα τῇ σῇ μητρὶ συνελθὼν ἔσπειρεν . ἀλλ ' |
| , . καὶ μὴν οὐδ ' ὁ ἄφρων διδάξει τὸν φρόνιμον : οὐδὲ γὰρ ὁ τυφλὸς μηνυτικὸς γίνεται τῷ βλέποντι | ||
| ὅτι ἄνευ οἰκονομίας ἢ ἄνευ πολιτείας οὐ δυνατὸν εἰδέναι τὸν φρόνιμον τὸ ἑαυτοῦ ἀγαθόν . Πιστοῦται τὸ λεγόμενον καὶ ἀπὸ |
| ἀληθὲς ὧδ ' ἔχει : ἐν πόλει ᾗ ἥκιστα πρόθυμοι ἄρχειν οἱ μέλλοντες ἄρξειν , ταύτην ἄριστα καὶ ἀστασιαστότατα ἀνάγκη | ||
| καρπουμένου τὰς ἁπάντων οὐσίας , τοῦ δὲ τὸ σὺν ὀλίγοις ἄρχειν τῶν πολιτῶν , ἑταίροις αὑτοῦ καὶ συμπόταις , πρᾶγμα |
| εὐτακτεῖν , ἐν δὲ τῷ σταδίῳ καὶ παρὰ τὸν ἀγωνοθέτην πλημμελεῖν . παρρησίαν δὲ ἄγω διπλῆν , ἑνὸς μὲν ἕνεκα | ||
| Τυραννικὸν φρόνημα οὐκ ἂν δύναιτο Πένης ἐλέγξαι , ἐν οἷς πλημμελεῖν φιλεῖ . Λύκου καὶ προβάτου ποία συνοδία ; Ἑρμηνεία |
| , ὥστε εἶναι τὸ κεφάλαιον τοῦ λόγου : προσήκει δὲ ἀδόλως εὐθὺ πράττειν , καθ ' ἣν εἴληχεν ἕκαστος φύσιν | ||
| μεγίσταις : καὶ ἀρκεῖ [ ] γέ πως , εἰ ἀδόλως εἰς ἄμφω βλέπουσι : ἀγαθὰ γὰρ ὡς ἐπὶ τὸ |
| τὰς ἀρχάς , οὐκ ἄδηλον οἶμαι καὶ τοῖς τυχοῦσι . σοφὸν δὲ ἐνταῦθα τὸν θεολόγον φησί , τὸν περὶ τὰ | ||
| ἀλεύρων ποίησις ἅμα καὶ τροφὴ καλὴ μὲν καὶ ἀγαθή , σοφὸν δὲ ἄνδρα τελέως οὐκ ἐθελήσει ποτὲ ἀπεργάσασθαι : τοῦτο |
| οἱ πλεῖστοι μεθ ' ἡδονῆς εἶναί φασι καὶ τὸν εὐδαίμονα μακάριον ὠνομάσθαι , οἷον ὡς ἂν εἴποις μάλα χαίροντα . | ||
| βίῳ γιγνόμενοι τὸν αὐτὸν λόγον φέρουσιν , ὡς οὐκ ἔσται μακάριον τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος οὐδ ' εὔδαιμον . ἕπου |
| Ἰδών τι κρυπτὸν μηδὲν ἐκφάνῃς ὅλως . Ἱκέτην γέροντα καὶ πένητα μὴ προδῷς . Ἴσχυε σοφίᾳ κἀρετῇ , χρόνῳ δὲ | ||
| γὰρ πέφευγας , προσδόκα καὶ μὴ φυγεῖν . ἐὰν ὁρῶν πένητα γυμνὸν ἐνδύσῃς , μᾶλλον ἀπέδυσας αὐτόν , ἂν ὀνειδίσῃς |
| ἔτι μεῖον φέροντα , καὶ τόδ ' ἐξαρκοῦν ἐμοί ; στέργειν γὰρ αἱ πάθαι με χὠ χρόνος ξυνὼν μακρὸς διδάσκει | ||
| , οὐδὲν ἐλαττόνων παραχωρεῖν ὑμᾶς ἡγούμενος ἢ ἐμαυτὸν ἀποστερεῖσθαι , στέργειν ᾑρούμην : τὸ γὰρ οἷς ἂν ἡ βουλὴ φήσῃ |
| τὸ καθεύδειν : πῶς ἂν οὖν λαμβάνοιτο ; εἰ τὸν ἰδιώτην οὐδὲν δεινὸν δι ' ὅλης νυκτὸς καθεύδειν , εὔδηλον | ||
| , Ἀλκιβιάδου γὰρ ἤρας καὶ Χαρμίδου , πενιχρὸν ἔρωτα καὶ ἰδιώτην , ὁ δὲ ἐμὸς ἔρως δυοῖν βασιλέοιν ἐστίν , |
| δεῖ εἶναι : ἐπεὶ δὲ ἐπέκεινα νοῦ τὸ γεννῶν , νοῦν εἶναι ἀνάγκη . Διὰ τί δὲ οὐ νοῦς , | ||
| : βαρουμένη καὶ λυπουμένη : ἐγὼ οἶδα οἵα ἐστὶ τὸν νοῦν , εὐλαβοῦμαί τε αὐτήν : μὴ θηκτὸν ὤσῃ : |
| παρὰ τοῦ Δημιουργοῦ τῆς ἀθανασίας ἔχουσι σύμβολον . Εἰ δὲ ὑπηρετεῖν τῷ πρώτῳ βαρύνονται , καὶ ὅτι μὴ πρῶτος αὐτὸς | ||
| πρὸς τοὺς τοῖς ὀρχουμένοις ὑπηρετοῦντας , οἳ τοὺς ἄρχοντας αὐτοῖς ὑπηρετεῖν ἠξίουν , οὕτως ὥσπερ νῦν ἐχέτω , μᾶλλον δέ |
| ἅπαντα , ὅ τι ἂν δοκῇ ἐμοὶ καὶ σοὶ βουλευομένοις βέλτιστον εἶναι . ὥστε ὑπεραβέλτεροί εἰσιν αἱ προφάσεις καὶ αἰτίαι | ||
| ἐν αὐτοῖς ὥσπερ ἐν πόλει πολιτείαν καταστήσωμεν , καὶ τὸ βέλτιστον θεραπεύσαντες τῶν παρ ' ἡμῖν , τούτῳ ἀντικαταστήσωμεν φύλακα |
| ἔμοιγε ἀκρασίας ἐφαίνετο ἔργον εἶναι , δεδωκότι τηλικαύτην δίκην τοῦ πολιτεύεσθαι , πλὴν εἴ τι δέοι καλούντων ὑμῶν : ἄλλως | ||
| ἔχοντες μήτε γῆν σπείροντες ἢ φυτεύοντες δικαίως καὶ κατὰ νόμους πολιτεύεσθαι : ἄνευ δὲ νόμου καὶ δικαίου μὴ κακῶς ζῆν |
| ἀλλότριον γὰρ φιλοσόφων τὸ βασκαίνειν καὶ φθονεῖν , οἷς τὸ κοινωνεῖν περὶ πολλοῦ πάντων ἀφθόνως . οὐ θέμις ] οὐ | ||
| Ἀριστοτέλης φησὶ δεῖν τὸν σύμβουλον οὕτω συμβουλεύειν ὡς ἑαυτὸν μέλλοντα κοινωνεῖν τούτοις ἐφ ' οἷς ποιεῖται τὴν συμβουλήν . τούτοις |
| διὰ τὰν ὑπερβολὰν τοῦ ἀδικήματος , ἔκθεσμον καὶ ἀσυγγνωμονέστατον εἶμεν ἁδονᾶς ἕνεκεν ἁμαρτάνεν καὶ ὑβρίζεν : ὕβριος δὲ πάσας πέρας | ||
| ἀβελτερία : ὅκκα δὲ φόβω , δειλία , ὅκκα δὲ ἁδονᾶς , ἀκολασία , ὅκκα δὲ κέρδεος , ἀδικία . |
| δικαιότατός ἐστιν βίος ἥδιστος , ἢ δύ ' ἐστόν τινε βίω , οἷν ὁ μὲν ἥδιστος ὢν τυγχάνει , δικαιότατος | ||
| χρῄζει τριῶν τούτων τυχέν . ἐξάρτυσις μὲν ἁ τῶν τῶ βίω μερέων ἐστὶ συμπλάρωσις : βίω δὲ μέρεα τά τε |
| οὐ πιστεύσομεν , εἰς ὃ τὰς δυνάμεις Ἀσκληπιὸς ἀνίησι τὸν προνοητικὸν ἐπεισάγων νοῦν ἐπὶ τὴν ἑαυτοῦ κοινωνίαν , τοῦ συνοικοῦντος | ||
| πρόπαν ἦμαρ ἔδυ τανυσίπτερος , ἐπειδὴ ἐν ἡμέρᾳ ἐλαττοῦται τὸ προνοητικὸν διὰ τοὺς συντυγχάνοντας καὶ ποιοῦντας θυμωθῆναι . τὸν μὲν |
| / καὶ τοῦ λοιποῦ τοῖς σύμπασιν ἦν πρᾶιός τε καὶ σώφρων . / Κτησίας καὶ Ἡρόδοτος , Διόδωρος καὶ Δίων | ||
| δὲ ἐπὶ τοῦ τρίτου γεννώμενος ἔσται πλούσιος καὶ πεπαιδευμένος , σώφρων , δίκαιος , ἰδιοπράγμων , εὐσεβής , εὐμετάδοτος καὶ |
| καὶ βωμὼς ποτερχομέναν εἶμεν ἁγνὰν καὶ θεοφιλάταν : ἐπὶ γὰρ ταύτᾳ τᾷ ἀδικίᾳ μάλιστα καὶ τὸ δαιμόνιον ἀσυγγνωμόνητον γίνεται . | ||
| ' , ἐπείγετε πάσας καθ ' ὁδούς , κείνᾳ , ταύτᾳ : ταχέως χρή . Ἡμεῖς τοίνυν ἡμᾶς αὐτὰς εὖ |
| ὅλον τοῦτο θεῖον πάθος , ἐπειδὴ μέλλει μὲν περὶ τοῦ σώφρονος καὶ κοσμίου ἔρωτος τῆς ψυχῆς διαλέγεσθαι , οὐκ ἀπήλλακται | ||
| ἀγώνων ἐμπειρίαν ἔχοντος , πρὸς δὲ τούτοις φρονίμου τε καὶ σώφρονος καὶ μηδὲν ὑπὸ τοῦ μεγέθους τῆς ἐξουσίας ἐπὶ τὸ |
| πολλῆς τε μωρίας ἔφη καὶ θεοβλαβείας εἶναι παρὰ πονηροῦ καὶ ἀνοσίου τρόπου χρηστόν τι καὶ φιλάνθρωπον ἐλπίζειν καὶ νομίζειν , | ||
| εἶπας , εἴπερ εὐτυχήσομεν , κάλλισθ ' , ἑλόντες σκύμνον ἀνοσίου πατρός . καὶ δὴ πέλας νιν δωμάτων εἶναι δοκῶ |
| ὀρθὴν πόλιν ἔχοντα . . ὀρθόπολιν : τὸν τῇ ἑαυτοῦ δικαιοσύνῃ ὀρθοῦντα καὶ σώζοντα τὰς πόλεις , ὡς ἐρυσίπολιν καὶ | ||
| : ἡ γὰρ ἀδικία στέρησις , τὸ δὲ ἀντικείμενον τῇ δικαιοσύνῃ ἀκατονόμαστόν ἐστι , καὶ οὐ δεῖ τὰς ἕξεις στρερητικοῖς |
| λέγῃς εὐτρόχως , ἀλλὰ καὶ ᾄδῃς μουσικῶς τὰς τοῦ ὄντος ἀρετάς . οὕτως γὰρ δυνήσῃ καὶ εἰς τὸν πατρῷον οἶκον | ||
| τὰς τύχας ἀλλὰ κατὰ τὴν ψυχὴν καὶ τὰς ἐν αὐτῇ ἀρετάς , ὡς ἀποδέδοται ψυχῆς ἐνέργεια εἰρημένη κατ ' ἀρετήν |
| ἄνευ τοῦ κοινοῦ ταῦτα βουλεῦσαι σφῶν τὸν βασιλέασυνειδότας ὡς ἄρξαιεν ἀδικίας , τοῦ φόνου σφᾶς τοῦ Τηλέκλου δίκας οὐκ ἀπαιτῆσαι | ||
| πρός γε τὴν τοῦ ὀχυρώματος τούτου καθαίρεσιν ὁ πειρατὴς τῆς ἀδικίας καὶ φονῶν αἰεὶ κατ ' αὐτῆς εὐτρέπισται , ὃν |
| κωλῦσαι τὸν Ἑλλήσποντον ὑπὸ Φιλίππῳ γενέσθαι τότε , οὐδὲ τὸ τιμᾶσθαι τὴν πόλιν ἐκ τούτων ἡ προαίρεσις ἡ ἐμὴ καὶ | ||
| καὶ ἀδύνατοι ἄλλῳ συναρμόσαι . εἰ δέ τις ἐν πόλει τιμᾶσθαι βουλόμενος , ὅπως αὐτός τε μὴ ἀδικῆται καὶ τοῖς |
| καὶ ἀνόμοιος γίγνοιτο , δικαίως ἂν τυγχάνοι μέμψεώς τε καὶ ἀτιμίας καὶ αὐτῆς γε τῆς ἀρχῆς ταχὺ παυθεὶς παραχωρήσειεν ἑτέροις | ||
| ἐν τοῖς δικαστηρίοις , ἔνθα περὶ θανάτου καὶ φυγῆς καὶ ἀτιμίας καὶ δεσμῶν καὶ χρημάτων ἀφαιρέσεως οἱ λόγοι πρὸς τοὺς |
| μάλιστα πείθομαι καὶ ἄλλως γενέσθαι δίκαιον καὶ πρὸς τὸ θεῖον εὐσεβῆ . τοῦτο μὲν γὰρ Σέλευκός ἐστιν ὁ Μιλησίοις τὸν | ||
| Γερμανικὸν ἢ τὸν Σκυθικόν , ἀλλὰ τὸν φιλάνθρωπον καὶ τὸν εὐσεβῆ καὶ τὸν σωτῆρα . ταύτης ἀνθεκτέον σοι τῆς ἀρετῆς |
| μὲν πάλαι συνοικήσασαν Ἀχιλλεῖ , τὴν δὲ συνελθοῦσαν αὐτῷ κατὰ νόμον καὶ κρείττονα τύχην αὑτῇ συνειδυῖαν . οὐ δεινὸν οὖν | ||
| οἶμαι , συμμάχου τυχών , ὥσπερ πρότερον Ἡρακλῆς . Κατὰ νόμον ἀρχαῖον ὅ τε συριάρχης εὖ παθεῖν ἠξίωσεν ὅ τε |
| τῇ ὀργῇ κατὰ τὸ προσῆκον . . Ἐπειδὴ πολιτικὸς καὶ κοινωνικός ἐστιν ὁ ἄνθρωπος φύσει , ἀνάγκῃ καὶ λόγων καὶ | ||
| τοῦ λογικοῦ καὶ κοινωνικοῦ ζῴου . Ὁ τοῦ ὅλου νοῦς κοινωνικός . πεποίηκε γοῦν τὰ χείρω τῶν κρειττόνων ἕνεκεν καὶ |
| , καὶ διὰ τοῦτο αἱρετόν ἐστιν . αἱρεῖται γὰρ ὁ σπουδαῖος καὶ ζῆν καὶ αἰσθάνεσθαι καὶ νοεῖν , ὅτι αἰσθάνεται | ||
| τὸ ἡδὺ καὶ τὸ ἵλεων τοῦτο : ἵλεως δὲ ὁ σπουδαῖος ἀεὶ καὶ κατάστασις ἥσυχος καὶ ἀγαπητὴ ἡ διάθεσις ἣν |
| ἐγκρατοῦς δείκνυσιν : ὁ μὲν γὰρ ἀκρατὴς ἐπιθυμῶν πράττει , προαιρούμενος δ ' οὔ : οὐκ ἄρα ταὐτὸν ἐπιθυμία καὶ | ||
| οὐ σύμμετροι τῇ ποδιαίᾳ , καὶ οὕτω κατὰ μίαν ἑκάστην προαιρούμενος μέχρι τῆς ἑπτακαιδεκάποδος : ἐν δὲ ταύτῃ πως ἐνέσχετο |
| πράξεις , αἳ κύριαί εἰσι , καθάπερ εἴρηται , τοῦ ἀγαθὰς ἢ πονηρὰς τὰς ἕξεις γενέσθαι , ὑπὲρ ὧν ὁ | ||
| οὐχ ὥς ποτε ἐγὼ Ἀσπασίας ἤκουσα : ἔφη γὰρ τὰς ἀγαθὰς προμνηστρίδας μετὰ μὲν ἀληθείας τἀγαθὰ διαγγελλούσας δεινὰς εἶναι συνάγειν |
| κρύφα βοηθούντων , ἐλπίσαντες τοὺς δυνατοὺς ἅπαντας αὐτίκα εἰς ἔγκλημα ἐπίφθονον ὑπάξεσθαι καὶ δικάσειν μὲν αὐτοί , γενομένων δ ' | ||
| δ ' αὐτίκα . εὖ κεκόμψευσαι πονηρά : γλῶσς ' ἐπίφθονον σοφή . νοῦς δέ γ ' οὐ βέβαιος ἄδικον |
| ἔπεισας ἀφθίτους θεῖναι βροτούς . οὔκουν δίκαιον τὸν σέβοντ ' εὐεργετεῖν , ἄλλως τε πάντως χὤτε δεόμενος τύχοι ; σύ | ||
| διαλλαγῇ μοι . „ οὕτω πολλοὶ διὰ φόβον τοὺς πολεμίους εὐεργετεῖν οὐκ ὀκνοῦσι . κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα ἐπὶ ἑστίασιν |
| λέως εὐδαίμονος αὕτη ἡ τέχνη ἐπιδιδοῦσα , καὶ ἀνάγκη ἀρετὴν ἔντιμον εἶναι παρ ' οἷς φιλοσοφία σπουδῆς ἀξιοῦται , ἐν | ||
| ἅμα καὶ μὴ προθυμοῖτο τό γε αὑτοῦ μέρος , εἰς ἔντιμον χώραν καταφανεῖς ἄγων αὐτούς , ἑορτάς τε αὐτοῖς γίγνεσθαι |
| ἑτέρων ὁ Ἀννίβας τοῖς χορτολογοῦσιν αὐτῶν ἢ ξυλευομένοις ἐπιτιθέμενος ὑπεκρίνετο ἡττᾶσθαι καὶ περὶ ἐσχάτην ποτὲ φυλακὴν ἐκίνει τὸ πλῆθος ὡς | ||
| φημι καὶ ἀπειροκαλίας , φιλοφρονημάτων δὲ καὶ μικρῶν πάνυ ἔγωγε ἡττᾶσθαι ὁμολογῶ . Παρέχει δὲ ἡμῖν καὶ ἄλλα καλλίω , |
| σοφίας ἐρῶντες . Ἐπεὶ δὲ Ἀθήνησιν ἐγένετο , ποιεῖται αὐτὸν ξένον ὁ Ἡρώδου τοῦ σοφιστοῦ πατὴρ Ἀττικὸς θαυμάζων ἐπὶ ῥητορικῇ | ||
| ἡ περὶ πάσης τῆς ἀρχῆς βουλὴ καὶ τὸ μηδὲν ἐκκρίνειν ξένον εἰς μηδὲν ὧν ἂν δύνηταί τε καὶ δέῃ ποιεῖν |
| ἀναστρέφονται . Ἡβηδόν . μετ ' ἰσχύος , μετ ' ἀκολασίας , ὀρχηδόν . Ἤλυσιν . ἔφοδον , πορείαν . | ||
| ὡς οὐδέν ἐστιν αὐτῶν ἀγαθόν , καὶ περὶ τρυφῆς καὶ ἀκολασίας , καὶ ὅτι παιδείας πολλῆς καὶ ἀγαθῆς δέονται , |
| τοῦ θρόνου περὶ τὰς ἀκμὰς τῶν ὑποθέσεων , τοσοῦτον αὐτῷ περιεῖναι ὁρμῆς , καὶ ὅτε ἀποτορνεύοι περίοδον , τὸ ἐπὶ | ||
| εἶχεν ἀμφ ' αὑτόν : περὶ δὲ τὴν Λυκίαν Πτολεμαῖον περιεῖναι μαθὼν Αἰγύπτου μὲν ἀπέγνω , Κύπρον δ ' ἐλπίσας |
| . . ἄνασσα : οὐκ ἀμφιέλισσα . . . . ἀναφαίρετον : ἀΐδιον : ἀπὸ τοῦ ἀφαιρῶ ἀφαίρετον καὶ ἀναφαίρετον | ||
| ἡμῖν ἀλλοτρίων ἀγαθῶν καὶ ταῦτα πεφρουρημένων κραταιᾷ χειρὶ πρὸς τὸ ἀναφαίρετον ; „ καὶ τοῖς δυσὶν ἐπιδραμόντες μικροῦ καταλεύουσιν αὐτοὺς |
| καὶ κακῶν πραγματείαν νεανίσκον φησί τινα ἐκ τῆς Ἰωνίας σφόδρα πλούσιον ἐπιδημῆσαι ταῖς Ἀθήναις πορφυρίδα ἠμφιεσμένον ἔχουσαν χρυσᾶ κράσπεδα . | ||
| τῶν τοιούτων , οἷον Διογένει τῷ Κυνικῷ φιλοσόφῳ ἰδόντι μειράκιον πλούσιον ἀπαίδευτον ἔδοξεν εἰπεῖν , οὗτός ἐστι ῥύπος περιηργυρωμένος . |
| , κἂν συνᾴδοντά τις τῷ σχήματι φθέγξηται . οὔτε γὰρ ἀνδρεῖον ἡ λεοντῆ τὸν Ἀριστοφάνους ἐποίει Ξανθίαν οὔτε δειλὸν ἡ | ||
| : ναὶ δὴ τὸν μὴ τῷ λόγῳ μὲν ἱκανὸν , ἀνδρεῖον δὲ σῶμα μόνον ἔχοντα , μεγάλη λήθη ἐν τῇ |
| ἀγαγοῦ , τὸ μὲν σῶμα δούλην , ἐλευθέραν δὲ καὶ εὐγενῆ τὴν διάνοιαν , ἧς ἐκ πολλῶν χρόνων πεῖραν ἔλαβον | ||
| μέρη ἕως Ἑλλάδος ὑποτέτακται . Ὁ δὲ Αἴσωπος ἐπιγνούς τινα εὐγενῆ ἐν Βαβυλῶνι , ἄτεκνος ὑπάρχων τοῦτον υἱὸν ἐποιήσατο καὶ |
| δημιουργῶν καὶ ἐργαζόμενος οὐχ οἷός τε ἐγένετο καλῶς τε καὶ ἀμέμπτως ἐργάσασθαι , τί ἂν φαίη τις τὸν ὑπό γε | ||
| τῆς ἡλικίας φαλακροῦνται . περιττώματα δὲ τούτοις ἔστιν ὅτε βραχέα ἀμέμπτως ὑγιαίνουσιν : πληροῦνται δὲ καὶ βαρύνονται τὴν κεφαλὴν ὑπὸ |
| , ἢ δημοσίᾳ πράττοντά τι τῶν κοινῶν καὶ ἐς δύναμιν πολιτευόμενον ἐπὶ τούτῳ παρὰ βασιλέως μισθοφορεῖν . διελθὼν δὴ καὶ | ||
| τοιαῦτα . τούτοις στενοχωρεῖν ἐκεῖνον προσῆκον ἦν , τούτοις πολεμεῖν πολιτευόμενον πένητα τῷ γράφειν ἃ δεῖ , τῷ συμβουλεύειν τὰ |
| καὶ πάντες οἱ κατασχόντες αἰχμαλώτους ἀνθρώπους πρὸς τὸν ὅμοιον διανίστανται ζῆλον , τοὺς μὲν ὑποσχέσεσι περικεχρωσμέναις ἀπάτῃ , τοὺς δὲ | ||
| τὸν ἄριστον οἰκειότατον . οὕτω γὰρ πρὸς τὸν ὅμοιον ἐκκαλέσεται ζῆλον τοὺς πλείονας . ἀσκεῖται γάρ , φησὶν ὁ θεσπέσιος |
| τῷ Ἀβραὰμ Ἰωσὴφ ἀπόγονον γενέσθαι , υἱὸν δὲ Ἰακώβου : συνέσει δὲ καὶ φρονήσει παρὰ τοὺς ἄλλους διενεγκόντα ὑπὸ τῶν | ||
| , καὶ τῶν τοῦ Διονύσου στρατιωτῶν λοιμικῇ νόσῳ διαφθειρομένων , συνέσει διαφέροντα τὸν ἡγεμόνα τοῦτον ἀπαγαγεῖν τὸ στρατόπεδον ἐκ τῶν |
| τοίνυν τοῦτο ὁ Ἀριστοτέλης εἰς τρία , εἰς ἠθικόν , οἰκονομικόν , πολιτικόν : ὁ γὰρ πρακτικὸς φιλόσοφος ἀνθρωπείας ψυχὰς | ||
| ἠθικόν , διὰ δὲ τοῦ εἰπεῖν καὶ πρὸς ἑτέρους τὸ οἰκονομικόν . βούλεται οὖν δεῖξαι ὅτι ἐὰν ἡ πόλις πᾶσα |
| πᾶς δῆμος ἀποσπώμενον προὔπεμψε , θαυμάζων τὸ ἐν τῇ παρεπιδημίᾳ κόσμιον καὶ σῶφρον , καὶ ἅμα οἰκτείρων τὴν τύχην . | ||
| δὲ αἳ μὲν λάβρως αἳ δὲ κοσμίως , καὶ τὸ κόσμιον γενναιότερον τοῦ ἀκόσμου . ἀγαθαὶ δὲ ὅσαι μὴ κακόσιτοι |
| μὴ ἀποδέχεσθαι τὰ ποιήματα αὐτοῦ ὦ τᾶν , ἔφη , κρεῖττόν μοί ἐστι κακῶς ἀκούειν ὑπὸ σοῦ ἢ τῶν σῶν | ||
| οὐ ταὐτόν ἐστιν ἁλμάδες καὶ στέμφυλα . θλαστὰς γὰρ εἶναι κρεῖττόν ἐστιν ἁλμάδος . καταλιπὼν Παναίτιον πίθηκον ὡς ἐς τὴν |
| εἰς τὴν Ἀσίαν στρατηγός , ἐπιλεξάμενος τὸν ἄριστον τῶν φίλων σύμβουλον Κόιντον Ῥοτίλιον μετ ' αὐτοῦ συνήδρευε βουλευόμενος καὶ πάντα | ||
| μέχρι τούτου χρόνῳ διαφέρεσθαι ; ἐγὼ δ ' οὔτε τὸν σύμβουλον οὔτε τοὺς χρωμένους ἡγοῦμαι τοῦτο δεῖν σκοπεῖν , τὸν |
| ἔχει μακάρων υἱοῦ Ἀρίστωνος , τόν τις καὶ τηλόθι ναίων τιμᾷ ἀνὴρ ἀγαθὸς θεῖον ἰδόντα βίον . . . , | ||
| παρὸ εἰς τὸν θεόν . μᾶλλον ] + ἤγουν ἣν τιμᾷ πλέον τοῦ Ἄρεος . μᾶλλον ] πλέον . Ξ |
| παρὰ τοὺς νόμους πλημμελοῦντα , χρωμένην τοῖς πατρίοις ⌈ ⌉ νόμοις : καὶ παρέδωκας σὺ καὶ ἐνεχείρισας τὴν πόλιν ἅπασαν | ||
| τὰ δεινὰ φύσει γίγνεσθαι : ὁρῶ γὰρ ἐν τοῖς αὐτοῖς νόμοις τε καὶ ἔθεσι τρεφομένους πολὺ διαφέροντας ἀλλήλων τόλμῃ . |
| εὐσεβείας καὶ ὁσιότητος καὶ τὸ πρὸς ἀνθρώπους διὰ φιλανθρωπίας καὶ δικαιοσύνης : ὧν ἑκάτερον εἰς πολυσχιδεῖς ἰδέας καὶ πάσας ἐπαινετὰς | ||
| , πιστοφύλαξ , αἰεὶ πανυπέρτατε , πᾶσιν ἀρωγέ , ὄμμα δικαιοσύνης , ζωῆς φῶς : ὦ ἐλάσιππε , μάστιγι λιγυρῆι |
| ἂν ὑμῶν ἑαυτὸν ἀναπλῆσαι φόνου δικαίου βούλοιτο , ἦ που ἀδίκου γε φυλάξαιτ ' ἄν , τὴν ψυχὴν ἢ τὴν | ||
| , ὧν ἤρξατο πανουργεῖν , ἤγουν ἕνεκα τοῦ πανούργου καὶ ἀδίκου αὐτοῦ σκοποῦ . λήψεται ] λάβῃ , μέλλει λαβεῖν |
| ; Ἀλλ ' εἰ κατ ' ἄλλας , κατὰ τὰς πολιτικὰς ὅλως οὔ ; Ἢ ἄλογον μηδ ' ὁπωσοῦν ὁμοιοῦσθαι | ||
| τὸν θεωρητικὸν βίον , διὰ δὲ τὸ κοινωνικὸν ἐπὶ τὰς πολιτικὰς ὁρμῶντα πράξεις . Δι ' ὃ καὶ γαμήσειν καὶ |
| . δοκεῖ δέ μοι καὶ τὸ τῆς ἱστορίας πρόσχημα τοιοῦτον ἄνδρα ζητεῖν . . . κἀγὼ δ ' ἂν εἴποιμι | ||
| ὑπὲρ αὐτοῦ δεδεμένου καὶ λυμαινομένου , κίνδυνον δὲ τοσοῦτον ἀράμενος ἄνδρα ἀπέκτεινα δι ' ἐκεῖνον . Ὡς μὲν οὖν οὐκ |
| ἔνεστι . πανουργεῖν δὲ καὶ κακουργεῖν ὁ μὲν ἔχων τὸν λογισμὸν δύναται , ὁ δὲ μὴ ἔχων ἀδυνατεῖ . ὅμοιον | ||
| καὶ ψέγοντες καὶ μεγαλαυχοῦντες παλίνδρομον τὴν διάνοιαν κτησάμενοι καὶ ἀμετανόητον λογισμὸν τοῖς αὐτοῖς πάθεσι περιπεσόντες ἐν ἱδρῶσι διάγουσι μὴ δυνάμενοι |
| . ὅσιος ] δίκαιος . θ ὅσιος ] εὐσεβής . ὅσιος ] ἄξιος . μομφῆς ] μέμψεως . μομφῆς ] | ||
| ὕδασιν ἐξαρδῶν ἀεί . ὑμεῖς δ ' [ ἐπειδὰν ] ὅσιος ἦι Κάδμου πόλις χωρεῖτε , [ παῖδες ] , |
| εἰς τὸ νοῆσαι . Θ . σφόδρα . . . συμφέρον : Ὅτι λίαν ὠφέλιμον . Θ . ἀσκεῖν ὑγιὲς | ||
| φλοιορραγῶν . Αὐτὴ γὰρ ἡ φύσις ἐνταῦθα ἔοικεν ἐπιδεικνύναι τὸ συμφέρον ἀφισταμένη καὶ ἀλλότριον ποιοῦσα : τὸ δ ' ἀλλότριον |
| πᾶσι γνώριμος ἰχθύς . ἐκ δὲ τούτου σκευάζεται ὑγρὸν κολλύριον θειότατον ποιοῦν πρὸς ἀμβλυωπίας πάσας , ὥστε ἐν τρισὶν ἡμέραις | ||
| Ἄγασθαι μὲν οὖν καὶ τοῖς ἄλλοις τοῦ νόμου προσήκει τὸν θειότατον αὐτοκράτορα , μάλιστα δὲ οἷς οὐκ ἐφίησι μόνον τὴν |
| ἀλλ ' εὐτυχοίης , νόστιμον δ ' ἔλθοις δρόμον . ἀστοῖς δὲ πάσηι τ ' ἐννέπω τετραρχίαι χοροὺς ἐπ ' | ||
| γὰρ αὐτὸς ἦν , φησίν , ἐντροπῆς ἄξιος ὁμιλῶν τοῖς ἀστοῖς , ἢ αὐτὸς ἐνετρέπετο ἐν τῷ τοῖς ἀστοῖς ὁμιλεῖν |
| φόβων καὶ ἐναντιωμάτων δηλωτικός . Ἑρμῆς Ἡλίῳ παραδιδοὺς τὸ ἔτος εὐεπήβολος κοινωνικὸς πρακτικός , συστάσεις ἐπάγων μειζόνων καὶ αἰτήσεις καὶ | ||
| πρὸς τὰς αἰτίας γενήσονται . Ἑρμῆς Διὶ πρακτικὸς μὲν καὶ εὐεπήβολος συστάσεις καὶ φιλίας ἐπάγων κατορθώσεις τε πραγμάτων καὶ διοικονομίας |
| μὴ μόνον ἐπιστάμονά τε καὶ δυνατὸν ἦμεν περὶ τὸ καλῶς ἄρχεν , ἀλλὰ καὶ φιλάνθρωπον : ἄτοπον γὰρ ἦμεν ποιμένα | ||
| κα λέγοιτο εὐνομία ἦμεν τᾶς ψυχᾶς , ἅτις ἐκ τῶ ἄρχεν μὲν τὸ κάρρον , ἄρχεσθαι δὲ τὸ χέρειον κράτος |
| καὶ πρόσθεν τοῦ υἱοῦ , αὕτη δὲ νῦν τοῦ ἀδελφοῦ τιμωρὸν γενέσθαι σε . Ὁ δὲ Κῦρος πρὸς ταῦτα εἶπεν | ||
| αὐστηρὸν τῶν νόμων φύλακα καὶ πικρὸν ἐξεταστὴν τῶν ἀδικημάτων καὶ τιμωρὸν ἀπαραίτητον τῶν παρανομούντων παρὰ τῆς ῥητορικῆς δυνάμεως ἢ μόνον |
| ἐμοὶ μείζων ταύτης γένοιτο συμφορά , περὶ τοιούτου πατρὸς οὕτως αἰσχρὰς αἰτίας ἀκηκοότι ; ὃς πολλάκις μὲν ἐστρατήγησε , πολλοὺς | ||
| καὶ ἀλγηδόνας προαιρέσει καὶ ἔοικε κατὰ μὲν τὸ διώκειν τὰς αἰσχρὰς ἡδονὰς προαιρούμενος χωρίζεσθαι τοῦ ἀκρατοῦς , κατὰ δὲ τὸ |
| ἡ σοφία τοῦ ἀνθρώπου κτᾶται καὶ θεωρεῖ τὰν τῶν ἐόντων φρόνασιν , ὁμοῦ μὲν ὁμολογία οὖσα ἀποδέδεικται τῆς μεριστῆς τοῦ | ||
| περαίνεσθαί τε καὶ συντετάχθαι ὑπὸ τῶν λόγον ἐχόντων ἀεὶ καὶ φρόνασιν : ὕλας γὰρ καὶ οὐσίας ἔχοντι τάξιν : τὰ |
| δ ' εἰπεῖν οὐδὲν οὕτω Ῥωμαῖοι φυλάττουσιν οὔθ ' ὅσιον κτῆμα οὔθ ' ἱερὸν ὡς τὰ Σιβύλλεια θέσφατα . χρῶνται | ||
| μὲν τοῦ λόγου συνίσταται : οἷόν τε γὰρ τό τινος κτῆμα προσφωνεῖν , ὡς ἔστιν ἐπινοῆσαι καὶ ἐπὶ τῶν κτητικῶν |
| πέττουσι τοὺς πλακοῦντας ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ . τοὺς ἄνδρας ἐπιτρίβουσιν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ . μοιχοὺς ἔχουσιν ἔνδον ὥσπερ | ||
| καὶ οὐδὲν ἀναλίσκουσι , τοὺς δ ' ἀπόρους τῶν πολιτῶν ἐπιτρίβουσιν , ἐκ δὲ τοῦ ἐμοῦ νόμου τὸ γιγνόμενον κατὰ |
| ἂν εἴη τοῦ ποιητοῦ ἀμαθία , εἰ φαῦλον νομίζει τὸ ἀρετὴν κεκτῆσθαι : τοῦ γοῦν χαλεποῦ ἐπὶ τοῦ μὴ ῥᾳδίως | ||
| ἀμφοῖν . Φράσω δὲ παραδείγματος χάριν : ὁ μὲν τοίνυν ἀρετὴν λέγων , τοῦτ ' ἔστιν ἐν ἀρετῇ κείμενον , |
| ὡς ἐν ταῖς πόλεσι καὶ ταῖς οἰκίαις χρὴ συμβουλῆς καὶ φρονήσεως , ἐν τοῖς ἐκτὸς δὲ ὑπὲρ τούτων ἀμύνεσθαι τοὺς | ||
| ὀρθός τίς ἐστι λόγος : ὁ δὲ ὀρθὸς λόγος ἀπὸ φρονήσεως γίνεται . Καὶ μὴν καὶ ἡ φρόνησις μετὰ ἀνδρίας |
| ἐπὶ τὴν βασιλείαν . 〚 ἔνιοι δέ φασιν , οὐκ ἀρκούμενον οἷς ἐλάμβανεν εἰς τὸ καθ ' ἡμέραν δεῖπνον ἀποστῆναι | ||
| ἀλόγων εἶναι χείρονα καὶ δειλότερον , ὧν ἕκαστον αὐτὸ αὑτῷ ἀρκούμενον οὔτε τροφῆς ἀπορεῖ τῆς οἰκείας οὔτε διεξαγωγῆς τῆς καταλλήλους |
| τέκνων καὶ ἀγάμοις γάμον ἀποτελεῖ καὶ ἐν τοῖς διαπρασσομένοις ἐστὶν ἀνυστικὸς καὶ εὐκατόρθωτος ἀγαθὰς ἐλπίδας προσδεικνύων . Ἥλιος Ἄρει νοσερὸν | ||
| ἔμπρακτος εἰς πάντα καὶ ἐπικερδὴς καὶ δοξαστικὸς καθέστηκεν , καὶ ἀνυστικὸς ὁ χρόνος ἔσται . ἐπὶ δὲ ἡμερινῆς γενέσεως , |
| τούτοις ἀντιθεῖναι τὰ παλίμφημα Γαΐου λόγια , δι ' ὧν πενίαι καὶ ἀτιμίαι καὶ φυγαὶ καὶ θάνατοι προεμηνύοντο τοῖς πανταχοῦ | ||
| φυγὰς τέκνων τῶνδ ' : ἀλλὰ καὶ τόδ ' ἄθλιον πενίαι σὺν οἰκτρᾶι περιβαλεῖν σωτηρίαν , ὡς τὰ ξένων πρόσωπα |
| κρατεῖν τῶν ἡδονῶν . ἕτερον δὲ τὸ ἀντέχειν καὶ τὸ κρατεῖν : τὸ μὲν γὰρ ἔοικε τῷ μὴ ἡττᾶσθαι , | ||
| οἱ δὲ κατέσχον τῇ στάσει Μαντίνειαν , ἧς τῷ πολέμῳ κρατεῖν οὐκ ἠδύναντο . Οἱ Ἔφοροι μηνυθέντος ἐπιβουλεύειν Κινάδωνα συλλαβεῖν |