τὸν Ὠκεανὸν λίμνην καλεῖ . ἰδ ' ἱστία νηὸς ἐΐσης στεῖλαν ἀείραντες . . . : οἱ περὶ Ζηνόδοτον σεῖσαν | ||
' ὁμήρῳ : ἔνθ ' αὖτ ' ἀγγελίην ἔπι τυδῆ στεῖλαν [ ἀχαιοί ] : Οὐ τετραορίας γε πρίν . |
ευς εὐθειῶν αἰτιατικὰς εἰς η συναιροῦσι : τὸν Τυδέα τὸν Τυδῆ , τὸν Ἰδομενέα τὸν Ἰδομενῆ , τὸν βασιλέα τὸν | ||
παρ ' Ὁμήρῳ Δ ἔνθ ' αὖτ ' ἀγγελίην ἐπὶ Τυδῆ στεῖλαν Ἀχαιοί , ἀντὶ τοῦ ἄγγελον ἀπέστειλαν τὸν Τυδέα |
τυδέα τυδῆ παρ ' ὁμήρῳ : ἔνθ ' αὖτ ' ἀγγελίην ἔπι τυδῆ στεῖλαν [ ἀχαιοί ] : Οὐ τετραορίας | ||
περικαλλέα δῶρα . αὐτὰρ κήρυκα πρόεσαν δόμον εἰς Ὀδυσῆος , ἀγγελίην ἐρέοντα περίφρονι Πηνελοπείῃ , οὕνεκα Τηλέμαχος μὲν ἐπ ' |
περιέστη : οἱ δὲ περὶ τὸν Ἄδραστον καὶ Πολυνείκην καὶ Τυδέα προσλαβόμενοι τέτταρας ἡγεμόνας , Ἀμφιάραόν τε καὶ Καπανέα καὶ | ||
: Οἰνεὺς δ ' υἱέα γείνατ ' ἀρήιον ἐν Δαναοῖσι Τυδέα : τοῦ δ ' ἐτέτυκτο πάις σθεναρὸς Διομήδης . |
αὐτόχθονος ἐγένοντο παῖδες Ἰάπυξ καὶ Δαύνιος καὶ Πευκέτιος . οὗτοι λαὸν ἀθροίσαντες ἀφίκοντο τῆς Ἰταλίας παρὰ τὸν Ἀδρίαν : ἐξελάσαντες | ||
τὰ μακρὰ κουφίζονται , δῆλον ἀπὸ τοῦ Βούλομ ' ἐγὼ λαὸν σόον ἔμμεναι , παρ ' Ὁμήρῳ . Τὸ δὲ |
. ” Αἰπύτιον τὸν τοῦ Αἰπύτου : “ Αἰπύτιον παρὰ τύμβον . ” ἔστι δὲ οὗτος τῶν Ἀρκαδικῶν ἡρώων , | ||
μέτρον ἐστὶν ἄριστον . γαῖαν ἐπιμοιρᾶσθαι ἀταρχύτοις νεκύεσσιν . μὴ τύμβον φθιμένων ἀνορύξηις μηδ ' ἀθέατα δείξηις ἠελίωι καὶ δαιμόνιον |
ὠνοῦμαι ἢ αὐτὸς ἀποδίδομαι σμικρὰ εἰπών τε καὶ ἀκούσας . Χρυσῆν ἀγορὰν λέγεις , ἀμπελουργέ , καὶ ἡρώων μᾶλλον ἢ | ||
ἱερά : χρυσῆ δὲ ἀντὶ τοῦ ἐρυθρά . Ταύτην δὲ Χρυσῆν χερσόνησον ὁ Πτολεμαῖος φησί : κεῖται δὲ ἐν τῇ |
ᾐχμαλώτισαν , ὡς τὸ Ὁμηρικόν [ Λ ] ἔνθ ' ἑλέτην δίφρον τε καὶ ἀνέρε * : μετέχων : Ὅμηρος | ||
' ἑλέτην δίφρον τε καὶ ἀνέρε δήμου ἀρίστω . Τὸ ἑλέτην κατὰ κοινοῦ ἐστιν : ἀλλ ' ἐπὶ μὲν τοῦ |
οὐ γὰρ βάναυσον τὴν τέχνην ἐκτησάμην . . . . βάν : Ὅμηρος : βὰν δ ' ἴμεν , ἀντὶ | ||
. αὐτὰρ ἐπεί ῥ ' ἕσσαντο περὶ χροῒ νώροπα χαλκὸν βάν ῥ ' ἴμεν : ἦρχε δ ' ἄρά σφι |
οἳ ἐπ ' ἀλλήλοισι πέσον μέγα κεκλήγοντες . πᾶσα δὲ Μυρμιδόνων τε πόλις κλειτή τ ' Ἰαωλκὸς Ἄρνη τ ' | ||
ἂν βασιλεὺς ἐπιτρέπῃ , καὶ τοσαύτην ἠνέσχετο παροινίαν ἐπί τε Μυρμιδόνων καὶ Πατρόκλου καὶ Βρισηίδος . ὅλως μὲν γὰρ ἐραστῇ |
' ἔχει τέκνοισιν ἐπαρκέσαι , ἦ γάρ οἱ αὐτῇ ἆσσον ἴμεν μέγα τάρβος ἀμειλίκτοιο πελώρου ὣς ἐγὼ αἰνοτόκεια φίλον γόνον | ||
ὀλβίαις Ἀθάναις , εὐαίνετε Κηΐα μέριμνα . Πρέπει σε φερτάταν ἴμεν ὁδὸν παρὰ Καλλιόπας λαχοῖσαν ἔξοχον γέρας . † Τιην |
. ἀσάμινθον δ ' Ὅμηρος , ἔς ῥ ' ἀσαμίνθους βάντες ἐϋξέστας λούσαντο : καίτοι ἔν γε τοῖς Κρατίνου Ἥρωσι | ||
κατὰ κλισμούς τε θρόνους τε , ἐς δ ' ἀσαμίνθους βάντες ἐϋξέστας λούσαντο . τοὺς δ ' ἐπεὶ οὖν δμῳαὶ |
, μή πού τις ὑπερφιάλως νεμεσήσῃ : ἀλλὰ σύ γε κλισίην δὲ κιὼν ἕλευ ὄβριμον ἔγχος . Ὣς φάτο , | ||
εἷός κεν ἄγων Ἀχιλῆϊ πελάσσῃ . αὐτὰρ ἐπὴν ἀγάγῃσιν ἔσω κλισίην Ἀχιλῆος , οὔτ ' αὐτὸς κτενέει ἀπό τ ' |
ἀμυνόμενον περὶ πάτρης Ἕκτορα : τοῦ νῦν εἵνεχ ' ἱκάνω νῆας Ἀχαιῶν λυσόμενος παρὰ σεῖο , φέρω δ ' ἀπερείσι | ||
Ζεύς , οὐκ ἂν ἔγωγέ ς ' ἔπειτα ἐποτρύνουσα κελοίμην νῆας ἐπ ' Ἀργείων ἰέναι μάλα περ μεμαῶτα . Τὴν |
” ἀκέων ἥσυχος : “ βῆ δ ' ἀκέων παρὰ θῖνα . ” καὶ θηλυκῶς “ ἀλλ ' ἀκέουσα κάθησο | ||
πολλὸν μὲν μέθυ πίνετο , πολλὰ δὲ μῆλα ἔσφαζον παρὰ θῖνα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς . τόφρα δ ' ἄρ |
Ἠέλιος γάρ οἱ σκοπιὴν ἔχεν εἶπέ τε μῦθον . [ βῆ δ ' ἴμεναι πρὸς δῶμα , φίλον τετιημένος ἦτορ | ||
ἐπὶ θαλάττῃ ποιεῖ τὸ ἱερόν ” ἐκ δὲ Χρυσηὶς νηὸς βῆ ποντοπόροιο „ : τὴν μὲν ἔπειτ ' ἐπὶ βωμὸν |
οἶνον , ἂψ δ ' ἐν χερσὶν ἔθηκε δέπας κοσμήτορι λαῶν . αὐτὰρ ὁ βῆ κατὰ δῶμα φίλον τετιημένος ἦτορ | ||
τῆς μάχης καὶ δυσμενῶν ἦν συμφορὰ κλόνος , στόνος , λαῶν δὲ τῶν σῶν χαρμονὴ νικηφόρος . ὡς οὖν σταθέντες |
ὅτ ' ἔλιπον ἵππον οὐράνια βρέμοντα χρυσεοφάλαρον ἔνοπλον ἐν πύλαις Ἀχαιοί : ἀνὰ δ ' ἐβόασεν λεὼς Τρωϊάδος ἀπὸ πέτρας | ||
καὶ χαλκοῦ νηησάσθω εἰσελθών , ὅτε κεν δατεώμεθα ληΐδ ' Ἀχαιοί , Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐείκοσιν αὐτὸς ἑλέσθω , αἴ |
. ἄξετε δὲ Πριάμοιο βίην : ἡ διπλῆ ὅτι τὸ ἄξετε οὐ τὸν μέλλοντα σημαίνει , ἀλλ ' ἴσον τῷ | ||
τοῦ Β λεύσσω . ἐνεστῶτος δὲ εἶναι οἶμαι ὡς τὸ ἄξετε καὶ οἴσετε καί : καταβήσεο δίφρου . Ληιστοί : |
παρά σᾶμα νέονται . ἐγὼ δὲ πλέον ' ἔλπομαι λόγον Ὀδυσσέος ἢ πάθαν διὰ τὸν ἁδυεπῆ γενέσθ ' Ὅμηρον : | ||
ἀντὶ τοῦ Ἰδομενέως οὐκ ἔληγεν ἡ δύναμις : καὶ πάλιν Ὀδυσσέος Ὀδυσσεῦς , ω Ὀδυσεῦς δὲ λαβὼν κύσε χεῖρ ' |
ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον : αὐτὴ νῦν φράζευ σὺ λόχον θείοιο γέροντος , μή πώς με προϊδὼν ἠὲ προδαεὶς ἀλέηται | ||
' ὡς οὖν ἀπάνευθεν ἴδεν νεφεληγερέτα Ζεὺς τεύχεσι Πηλεΐδαο κορυσσόμενον θείοιο , κινήσας ῥα κάρη προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν : |
, Ὦπος θυγάτηρ Πεισηνορίδαο . τὴν τότε Τηλέμαχος προσέφη θάλαμόνδε καλέσσας : “ μαῖ ' , ἄγε δή μοι οἶνον | ||
Ἀθήνη . Ζεὺς δὲ θεῶν καὶ νεῖκος ἰδὼν καὶ παῖδα καλέσσας τοῖον ὑφεδρήσσοντα προσέννεπεν Ἑρμάωνα : εἴ τινά που Ξάνθοιο |
στάγες ὕδασιν ἐμφορέοντο . Ἐκ δὲ τόθεν Ῥοδανοῖο βαθὺν ῥόον εἰσεπέρησαν , ὅς τ ' εἰς Ἠριδανὸν μετανίσσεται , ἄμμιγα | ||
, ἔνθα καὶ ὅρκια φρικτὰ θεῶν ἄρρηκτα βροτοῖσιν , ἄσμενοι εἰσεπέρησαν ἐμῇς ὑποθημοσύνῃσιν ἥρωες : μέγα γάρ σφιν ὀφέλσιμον ἀνθρώποισι |
φρενὶ , παρόσον τεθνήκασι καὶ ἐν τῇ γῇ κεῖνται . σφὸν ὄλβον : ὄλβον λέγει τὴν κῶμον , ὅς ἐστιν | ||
Ἀγχίσαο ἄστυ λιπὼν δηίοισι καταιθόμενον πυρὶ πολλῷ υἱέα καὶ πατέρα σφὸν ἀναρπάξας φορέεσκε , τὸν μὲν ἐπὶ πλατὺν ὦμον ἐφεσσάμενος |
τε : ἔπρηξας καὶ ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη ἀνστήσας ' Ἀχιλῆα πόδας ταχύν : ἦ ῥά νυ σεῖο ἐξ αὐτῆς | ||
' ἀέξηται σικυὸς δροσερῶι ἐνὶ χώρωι . Πηλεΐδην δ ' Ἀχιλῆα φέρε Σκῦρόνδε θύελλα , ἔνθ ' ὅ γ ' |
Ὀδυσσεὺς ἐκ Κεφαληνίας Ἰθάκης σὺν νηυσὶν ιβ : Τληπόλεμος σὺν νηυσὶν θ : Αἴας ὁ Λοκρὸς σὺν νηυσὶν θ : | ||
ὄρνυσθ ' ἱππόδαμοι Τρῶες , ῥήγνυσθε δὲ τεῖχος Ἀργείων καὶ νηυσὶν ἐνίετε θεσπιδαὲς πῦρ . Ὣς φάτ ' ἐποτρύνων , |
περικαλλὲς ἄεθλον . Λῦτο δ ' ἀγών , λαοὶ δὲ θοὰς ἐπὶ νῆας ἕκαστοι ἐσκίδναντ ' ἰέναι . τοὶ μὲν | ||
. ] αὔρα , ποντιὰς αὔρα , ἅτε ποντοπόρους κομίζεις θοὰς ἀκάτους ἐπ ' οἶδμα λίμνας , ποῖ με τὰν |
δὲ φέβοντο . αὐτὰρ ἐπεὶ διά τε σκόλοπας καὶ τάφρον ἔβησαν φεύγοντες , πολλοὶ δὲ δάμεν Τρώων ὑπὸ χερσίν , | ||
στέφανος πολέμοιο δέδηε : Τρῶες δὲ μεγάθυμοι ἐπεὶ κατὰ τεῖχος ἔβησαν οἳ μὲν ἀφεστᾶσιν σὺν τεύχεσιν , οἳ δὲ μάχονται |
νηυσὶν ἐΐσῃς : ἂν δὲ καὶ αὐτοὶ βάντες ἐπὶ κληῖσι καθῖζον , ἑξῆς δ ' ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς | ||
' ἄρρηκτον νεφέλην ὤμοισιν ἕσαντο : οἳ δ ' ἑτέρωσε καθῖζον ἐπ ' ὀφρύσι Καλλικολώνης ἀμφὶ σὲ ἤϊε Φοῖβε καὶ |
συγχρονοῦσαν τοῖς ἡλίου τάχεσιν . Εἰκότως οὖν αὐτὴν Ὅμηρος εἴρηκε θοήν . Δύναταί γε μὴν πιθανώτερόν τις ἐπιχειρῶν θοὴν ὀνομάζειν | ||
λεοντοκόμων αἰζηῶν , δεξιτερὴν ὑπὸ χεῖρα φέρειν αἴθωνα λέοντα νάρκα θοήν , τῇ πάντα λυγοῦν ἄπο γούνατα θηρῶν . Πεντάκι |
Ἡσίοδος ἐν τῇ ἡρωϊκῇ γενεαλογίᾳ Ἕλληνος δ ' ἐγένοντο φιλοπτολέμου βασιλῆος Δῶρός τε Ξοῦθός τε καὶ Αἰόλος ἱππιοχάρμης ΑἰολίδαιΠεριήρης . | ||
προτέρω Καρμανίδος ἔκτοθεν ἄκρης Ὤγυρις , ἔνθα τε τύμβος Ἐρυθραίου βασιλῆος : ἐκ τῆς δ ' ἂν περάσειας ἐπὶ στόμα |
πρῶτος δ ' Ἰδομενεὺς Κρητῶν ἀγὸς ἐφράσαθ ' ἵππους : ἧστο γὰρ ἐκτὸς ἀγῶνος ὑπέρτατος ἐν περιωπῇ : τοῖο δ | ||
? [ . . . δαρὸν † δάραοι † χρόνον ἧστο τάφει πεπαγώς τούς τε λευκίππους κόρους τέκνα Μολιόνας κτάνον |
τλήμονες ἐκδέχαται , πότε παύεται ὄβριμον ὕδωρ : ὣς οἵγε γλαφυροῖο διὰ ξυλόχοιο θορόντες ἀτλήτους ἀνέχοντο πόνους ἀκμῆτες Ἀχαιοί . | ||
ἦλθεν : ἐλθόντες δ ' ἄρα τώ γε μυχῷ σπείους γλαφυροῖο τερπέσθην φιλότητι , παρ ' ἀλλήλοισι μένοντες . ἦμος |
Ἰδαίοιο ῥεέθροις παῖδα Πάριν Πριάμοιο , τὸν ἀγλαὸν ἡβητῆρα , Τροίης βουκολέοντα κατ ' οὔρεα , τέκνον , ἀκούεις , | ||
ὑφαντήν , πόλλ ' , ὅς ' ἂν οὐδέ ποτε Τροίης ἐξήρατ ' Ὀδυσσεύς , εἴ περ ἀπήμων ἦλθε , |
στοιχεῖα λόγου καὶ περὶ ἑκάστου χωρὶς διαλαβεῖν . ῥᾴ - διον γὰρ τοῖς γε ἐντεῦθεν ὁρμωμένοις καὶ περὶ τῶν καθ | ||
αἰτίαν : ἐμάθομεν , ὅτι εἰσὶν παραγωγαὶ καὶ διὰ τοῦ διον καὶ ιδιον . καὶ εἰ μὲν τελευταία συλλαβὴ τῆς |
βοάν , ἰηϊήιον μέλος ἄλλος ἄλλοτ ' ἐποτότυζε διαδοχαῖς ἀνὰ πτόλιν . βροντᾶι δὲ στεναγμὸς ἀχά τ ' ἦν ὅμοιος | ||
ὀστρακέων δύσμορον ἐργασίην . Οὐκ ἐθέλω , Φιλόθηρε , κατὰ πτόλιν , ἀλλὰ παρ ' Ἥρῃ δαίνυσθαι , Ζεφύρου πνεύμασι |
πλῆθος τῶν τότε πεσόντων ἀνδρῶν . μετὰ δὲ τὴν Σάγραν Ἀχαιῶν κτίσμα Καυλωνία , πρότερον δ ' Αὐλωνία λεγομένη διὰ | ||
δὴ νῦν ἐκτελέουσιν ἀθάνατοι , νίκη δὲ πέλει παρὰ ποσσὶν Ἀχαιῶν . Ἀλλ ' ἄγε , Τυδέος υἷα μενεπτόλεμόν τ |
Πάτροκλον , ὃν ἑταῖρον τοῦτο λέγουσιν εἶναι ἀμφιβολίαν , πότερον Πάτροκλον κελεύει σφαγιασθῆναι ἢ τῷ Πατρόκλῳ προσέταξε τοῖς θεοῖς θῦσαι | ||
τὸν νεκρὸν τοῦ Σαρπηδόνος καὶ τὰ τεύχη , ἀντικομιζόμενοι τὸν Πάτροκλον : δοκοῦσι γὰρ τὸν Σαρπηδόνα ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἦρθαι |
Ἀχαιῶν τε Τρώων τε . ἣ δ ' ἀνδρὶ ἰκέλη Τρώων κατεδύσεθ ' ὅμιλον Λαοδόκῳ Ἀντηνορίδῃ κρατερῷ αἰχμητῇ , Πάνδαρον | ||
. αἱ μὲν Ἀχαιῶν κῆρες ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ ἑζέσθην , Τρώων δὲ πρὸς οὐρανὸν εὐρὺν ἄερθεν . ἀθετοῦνται , ὅτι |
. Φοιτεόντων δ ' ἐκείνων ὧδε , τῶν δέ τε κεῖσε , συμμισγομένων πρὸς ἄλληλα , τὴν πεπρωμένην μοίρην ἕκαστον | ||
, ἣν Ἀφροδίτη δῶχ ' , ὅτε μ ' ἤγαγε κεῖσε φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης , παῖδά τ ' ἐμὴν |
Ἕκτωρ μὲν Στιχίον καὶ Ἀρκεσίλαον ἔπεφνεν , τὸν μὲν Βοιωτῶν ἡγήτορα χαλκοχιτώνων : ἡ διπλῆ ὅτι πρὸς τὸ δεύτερον πρότερον | ||
Φαίνων ἐφέπηται , ἁλίπλαγκτόν περ ἔθηκαν ἐμπορίῃ νηός θ ' ἡγήτορα ποντοπόροιο . εἰ δ ' Ἑρμῆν λεύσσειε Κρόνος σφετέροις |
: Μυρμιδόνες μή τίς μοι ἀπειλάων λελαθέσθω , ἃς ἐπὶ νηυσὶ θοῇσιν ἀπειλεῖτε Τρώεσσι πάνθ ' ὑπὸ μηνιθμόν , καί | ||
σὺν νηυσὶ ιβ : Ἀντίμαχος καὶ Θάλπιος καὶ Δόρης σὺν νηυσὶ μ : Νέστωρ σὺν νηυσὶν Ϙ : Θόας σὺν |
μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον , ποσσῆμαρ μέμονας κτερεϊζέμεν Ἕκτορα δῖον , ὄφρα τέως αὐτός τε μένω καὶ λαὸν | ||
ἄνακτι παυσάμενον πολέμοιο τὰ ἃ πρὸς δώμαθ ' ἱκέσθαι , Ἕκτορα δ ' ὀτρύνῃσι μάχην ἐς Φοῖβος Ἀπόλλων , αὖτις |
! [ ! ] ? ? ? ? ΧΟΡΟΥ ΜΕΛΟΣ Λυκίης ? ? ? ? [ ! ! ! ! | ||
' ἄρα εἶπεν ἑκηβόλῳ Ἀπόλλωνι : κλῦθι ἄναξ ὅς που Λυκίης ἐν πίονι δήμῳ εἲς ἢ ἐνὶ Τροίῃ : δύνασαι |
οἵ γε ὑπὸ τῷ Ἕκτορι ἐν τῷ καταλόγῳ ταττόμενοι λέγονται Τρῶες „ Τρωσὶ μὲν ἡγεμόνευε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ . „ | ||
τὸν νεκρόν ; . οἱ δὲ ἐρύσσασθαι ποτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν Τρῶες ἐπιθύουσι . μάλιστα δὲ φαίδιμος Ἕκτωρ ἑλκέμεναι μέμονεν : |
' ἐν γυίοισιν ἐμοῖς ἔτι κάρτος ἔκειτο οἷον ὅτ ' ἀντίθεον Πελίην κατεθάπτομεν ἡμεῖς , αὐτὸς ἐγὼ καὶ Ἄκαστος , | ||
ἰσοθέῳ . ἐπὶ δὲ τοῦ Κύκλωπος , ὅτε φησὶν “ ἀντίθεον Πολύφημον , ” θέλουσιν ἀκούειν ἔνιοι τὸν ἐναντιούμενον τοῖς |
φλογὶ εἴκελον ἀλκὴν αὐτὸν καὶ θεράποντα σὺν ἔντεσι δαιδαλέοισι , κεκλόμενοι καθ ' ὅμιλον ἐπ ' αὐτῷ πάντες ἔβησαν : | ||
δείους πεφοβημένοι , οἱ δ ' ὑπὸ νίκης ἀλλήλοισί τε κεκλόμενοι καὶ πᾶσι θεοῖσι χεῖρας ἀνίσχοντες μεγάλ ' εὐχετόωντο ἕκαστοι |
ὁμοῦ λωβήτορι πότμῳ . ὡς δ ' ὅτε δυσμενέεσσιν ἐπιστήσωνται Ἄρηα , φροῦδον ἐελδόμενοι ῥαῖσαι πόλιν , οὐδ ' ἀνιεῖσι | ||
στόμα λευγαλέοιο [ ] πολέμοιο ? μάχεσθαι [ ] θοῦρον Ἄρηα [ ] ! ν ἄγριόν ἐστι [ ] ! |
τῶ ς ' οὔ τι πάλιν πλαγχθέντα γ ' ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἰ καὶ μάλα πολλὰ πέπονθας . ὑμέων | ||
θοῇ συνάρασσε κορώνῃ ζεύγληθεν . καὶ τὼ μὲν ὑπὲκ πυρὸς ἂψ ἐπὶ νῆα χαζέσθην : ὁ δ ' ἄρ ' |
ὃ δ ' Ἀργείοισιν ἀρήγων . ἐκλύσθη δὲ θάλασσα ποτὶ κλισίας τε νέας τε Ἀργείων : οἳ δὲ ξύνισαν μεγάλῳ | ||
πολλάκις ἐνυβριζόμενος . Ἡγήσανδρος γοῦν φησιν ὡς καὶ ἀδόξου ποτὲ κλισίας παρ ' αὐτῷ τυχὼν ἤνεγκεν ἐρωτήσαντός τε τοῦ Διονυσίου |
μάλιστα μάχη καὶ φύλοπις ἦεν ἀμφί τε κεβριόνην καὶ ἀμύμονα Πουλυδάμαντα Φάλκην Ὀρθαῖόν τε καὶ ἀντίθεον Πολυφήτην Πάλμύν τ ' | ||
αὐτὸν ὑπὸ νόσου καὶ οἰδοῦντα καὶ ὕπουλον , μακαρίζοιεν ὡς Πουλυδάμαντα τὸν Θετταλὸν καὶ Γλαῦκον τὸν Καρύστιον ἡγούμενοι διαφέρειν εὐεξίᾳ |
. Ἀλλὰ καὶ ὧς Ἀκάμαντα βαρείῃ χειρὶ τυχήσας τύψε κατὰ κροτάφοιο , χαμαὶ δέ οἱ ἤλασε γυῖα . Αὐτὰρ ὅ | ||
δ ' Ὀρυθάονα δῖον , Ἕκτορος ἐσθλὸν ἑταῖρον , ὑπὸ κροτάφοιο τυχήσας : οὐ γάρ οἱ κόρυς ἔσχε μακρὸν δόρυ |
νυν ἢ τρίποδος περιδώμεθον ἠὲ λέβητος , ἴστορα δ ' Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα θείομεν ἄμφω , ὁππότεραι πρόσθ ' ἵπποι , | ||
οὐδὲ θανόντος ἐπιχθονίων τευ ἀκοῦσαι , ἀλλά μ ' ἐς Ἀτρεΐδην , δουρικλειτὸν Μενέλαον , ἵπποισι προὔπεμψε καὶ ἅρμασι κολλητοῖσιν |
ἀμφ ' Ὀδυσῆα ἄνακτα δαΐφρονα ποικιλομήτην , αὖτις ἐπ ' Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ἦρα φέροντες : αὐτὰρ ἐγὼ σὺν νηυσὶν ἀολλέσιν | ||
πολλὰ καὶ ἐσθλὰ ἐξελόμην , καὶ πάντα φέρων Ἀγαμέμνονι δόσκον Ἀτρεΐδῃ : ὃ δ ' ὄπισθε μένων παρὰ νηυσὶ θοῇσι |
τεύχεα σύλησας οἴσω προτὶ Ἴλιον ἱρήν , καὶ κρεμόω προτὶ νηὸν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο , τὸν δὲ νέκυν ἐπὶ νῆας ἐϋσσέλμους | ||
ὅσσον ἀγειρομένων διὰ κάλλεα παρθενικάων . Ἡ δὲ θεῆς ἀνὰ νηὸν ἐπῴχετο παρθένος Ἡρὼ μαρμαρυγὴν χαρίεσσαν ἀπαστράπτουσα προσώπου οἷά τε |
τούτων δὲ ὁ σίδηρος εὕρηταικαιρὸν ἂν ἔχοι καὶ τοῦτον πόντιον ξεῖνον καλεῖσθαι . θ ξεῖνος ] φίλος . συθεὶς ] | ||
. ἶσον δ ' ὅς θ ' ἱκέτην ὅς τε ξεῖνον κακὸν ἔρξῃ : ἶσον κακόν ἐστιν ὅστις τὸν αἰτοῦντα |
τραφερήν τε καὶ ὑγρήν . Καὶ τότε δὴ μάλα πάντες ἐπῄνεον , ὡς ἐκέλευεν Ἡρακλέης , καὶ θῆκαν Ἰήσονα κοίρανον | ||
” ὣς ἔφαθ ' , οἱ δ ' ἄρα πάντες ἐπῄνεον . αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ζώσατο μὲν ῥάκεσιν περὶ μήδεα , |
Πελασγικόν . . . . ἐκ δ ' ἄγαγε πρὸ φόως δὲ καὶ ἠλιτόμηνον ἐόντα , Ἀλκμήνης δ ' ἀπέπαυσε | ||
τὰ τοιαῦτα Σιμωνίδου ἐκ τῶν ἐπιγραμμάτων ἦ μέγ ' Ἀθηναίοισι φόως γένετ ' , ἠνίκ ' Ἀριστογείτων Ἵππαρχον κτεῖνε καὶ |
γε ἰδὼν γήθησεν Ἀχιλλεύς . τὼ μὲν ταρβήσαντε καὶ αἰδομένω βασιλῆα στήτην , οὐδέ τί μιν προσεφώνεον οὐδ ' ἐρέοντο | ||
. Τιθωνῷ δ ' Ἠὼς τέκε Μέμνονα χαλκοκορυστήν , Αἰθιόπων βασιλῆα , καὶ Ἠμαθίωνα ἄνακτα . αὐτάρ τοι Κεφάλῳ φιτύσατο |
ἐσμεν , ὡς τὴν ἰδίαν καταλείψαντες εἰς ἑτέραν μετοικεῖν . Πελίαο ἕκητι : τουτέστιν ἕνεκα Πελίου ἔστι μοι οἰκεῖν . | ||
συνθέτως ἀναγινώσκειν Πελιαοφόνον : ἐκ γὰρ δυοῖν τελείων ἐστὶ τοῦ Πελίαο καὶ τοῦ φόνου . γίνεται δὲ τοιαύτη σύνθεσις , |
ἑξῆς : ὄφρ ' ἐπιβαίην νηός , ἐπιβάντι δὲ τῆς νηὸς ἡ εὐδοξία τοῖς οἴκοις λίποιτο . σταθερόν : ἀντὶ | ||
δ ' εὖ οἶδ ' οἷος ἔησθα ἐξ Ἰθάκης ἐπὶ νηὸς ἰὼν δολιχηρέτμοιο . ἀλλ ' ἄγε οἱ στόρεσον πυκινὸν |
, καθάπερ τὸ σὲ γὰρ αὐτὴν παντὶ ἐΐσκεις καὶ τὸ νόστον ἑταίροισι διζήμενος ἠδ ' ἐμοὶ αὐτῷ καὶ ἐμέθεν περιδώσομαι | ||
ξανθοῦ Ἑλικῶνος , δὸς δ ' οὖρον καλὸν καὶ ἀπήμονα νόστον ἀρέσθαι ναύταις οἳ νηὸς πομποὶ ἠδ ' ἀρχοὶ ἔασιν |
καὶ τὸ Ὁμηρικόν τῷ ῥ ' οἱ ὀψείοντες ἀΰτης καὶ πολέμοιο . οὕτως καὶ γαμήσειεν Ἀττικοί φασιν καὶ ἄλλας φωνὰς | ||
. βολαί : κατατοξεύσεις . Ἐπιπρέπει : φέρει . Εἴδωλον πολέμοιο : τὸ ὁμοίωμα , ὁ σίδηρος . Ἀφαυρῶν : |
εἶχε λόγχην ἔμπροσθεν , οὐ μὴν καὶ ὄπισθεν . . κολωνὸν ] γῆς ἀνάστημα . . οἱ γὰρ Μάκρωνες ἔθνος | ||
Περγαμηνῶν / [ καὶ μετώικισεν ] αὐτοὺς πάλιν ἐπὶ τὸν κολωνὸν / [ εἰς ] τὴν παλαιὰν [ ] πόλιν |
καθέτοισι γέγηθεν ἢ πολυαγκίστροισιν ἀγάλλεται ὁρμιῇσι . δίκτυα δ ' αὖτ ' ἄλλοισι μέλει πλέον ἐντύνεσθαι : τῶν τὰ μὲν | ||
ἐπὶ χθονὶ φῦλ ' ἀνθρώπων . ” τὸν δ ' αὖτ ' Ἀλκίνοος ἀπαμείβετο φώνησέν τε : “ ξεῖν ' |
ἠέρος ὄρνιν ἴδοντο : ὅς ῥα , τιναξάμενος πτέρυγας κατὰ νῆα θέουσαν , ἧκ ' ἐπὶ οἷ πτερὸν ὀξύ . | ||
Καλυψὼ παρῄνει τὸ τοῦ μὲν καπνοῦ καὶ κύματος ἐκτὸς ἔεργε νῆα : καὶ γὰρ ἁμαρτάνομεν μέν , πρὸς ὅπερ ἂν |
δ ' ἐγὼ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ τῷ ἀπὸ πείσματ ' ἔκοψα νεὸς κυανοπρῴροιο : αἶψα δ ' ἐμοῖς | ||
ἡνίκα κύματα θύει χείματι πετράων ἀντίσχεται , ἠΰτε τις νηῦς πείσματ ' ἐπ ' ἀκταίῃσιν ἀναψαμένη σπιλάδεσσι . Καρῖδες δ |
' ἕκτος Πεισίστρατος ἤλυθεν ἥρως , πὰρ δ ' ἄρα Τηλέμαχον θεοείκελον εἷσαν ἄγοντες . τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε Γερήνιος | ||
' ἠρήσαντο παραὶ λεχέεσσι κλιθῆναι . ἡ δ ' αὖ Τηλέμαχον προσεφώνεεν , ὃν φίλον υἱόν : “ Τηλέμαχ ' |
κορυφῆς , φόνον ἔμμεναι ἡρώεσσιν . ἵππους δ ' Αὐτομέδοντα θοῶς ζευγνῦμεν ἄνωγε , τὸν μετ ' Ἀχιλλῆα ῥηξήνορα τῖε | ||
πεδίοιο μέγ ' ἀσχαλόων ἐπ ' ἀρούρῃ δινήσας περὶ κρατὶ θοῶς καλὰ νεῦρα βόεια λᾶα βάλῃ κατέναντα , διασκεδάσῃ δ |
λίσσοντ ' ἐπέεσσι τυρῶν αἰνυμένους ἰέναι πάλιν , αὐτὰρ ἔπειτα καρπαλίμως ἐπὶ νῆα θοὴν ἐρίφους τε καὶ ἄρνας σηκῶν ἐξελάσαντας | ||
ἠμαθόεντ ' : ἐπὶ νύσσῃ δ ' ἔσταν ἕκαστοι : καρπαλίμως δ ' εὔληρα λάβον κρατερῇς παλάμῃσιν . Ἵπποι δ |
κάμετόν πρὸς τὸ πρόσωπόν ἐστι . Γρήνικός τε καὶ Αἴσηπος δῖός τε Σκάμανδρος καὶ Σιμόεις , ὅθι πολλὰ βοάγρια καὶ | ||
σφεας Ὀδυσεύς τε καὶ ὁ σθεναρὸς Διομήδης ἰσόθεός τε Νεοπτόλεμος δῖός τε Λεοντεὺς αἶψ ' ἀπὸ τείχεος ὦσαν ἀπειρεσίοις βελέεσσιν |
φήσειε διάλληλον τὸ τοιοῦτον . τί γάρ ἐστι μᾶλλον ξανθὸς Ἀτρείδης ἢ Ἀτρείδης ξανθός ; Πρὸς ὃν ἔστι φάναι , | ||
: ὅτι σαφῶς νῦν φιλότητα τὴν ξενίαν εἴρηκεν . . Ἀτρείδης δὲ ἐρυσσάμενος ξίφος : ἡ διπλῆ , ὅτι ξίφος |
τινὰ μήσεαι ᾧ κεν ἑλόντες χρύσεον Αἰήταο μεθ ' Ἑλλάδα κῶας ἄγοιντο , ἦ καὶ τόνγ ' ἐπέεσσι παραιφάμενοι πεπίθοιεν | ||
τοιαύτης : ) Ἡρακλῆς συμπλέων τοῖς Ἀργοναύταις ἐπὶ τὸ χρύσειον κῶας , ὡς ἀφίκοντο περὶ Κίον περί τινα κρήνην , |
Ἀχαιῶν ἵπποισίν τε πέποιθε καὶ ἅρμασι κολλητοῖσιν . Ὣς φάτο Πηλεΐδης , ταχέες δ ' ἱππῆες ἄγερθεν . ὦρτο πολὺ | ||
τῶνδ ' ἀντὶ χάριν μενοεικέα δοῖεν . Ὣς φάτο , Πηλεΐδης δὲ πολὺν καθ ' ὅμιλον Ἀχαιῶν ᾤχετ ' , |
αὐτῆς λαῷ , ἐν τῇ Πλαταίᾳ κάμον καὶ κατεπολεμήθησαν οἱ ἀγκυλότοξοι Μῆδοι . παρὰ δὲ τὴν εὔυδρον ἀκτὴν τοῦ Σικελικοῦ | ||
αὐτῆς λαῷ , ἐν τῇ Πλαταίᾳ κάμον καὶ κατεπολεμήθησαν οἱ ἀγκυλότοξοι Μῆδοι . Παρὰ δὲ τὴν εὔανδρον ἀκτὴν τοῦ Σικελικοῦ |
δὲ τοῦ ἔνθα : ἐν μὲν τόπῳ Αἴας κεῖται ἀρήϊος ἔνθ ' Ἀχιλλεύς , εἰς δὲ τόπον ἔνθα κατεπλέομεν , | ||
δ ' ἄμειβον Θρινακίης λειμῶνα , βοῶν τροφὸν Ἠελίοιο . ἔνθ ' αἱ μὲν κατὰ βένθος ἀλίγκιαι αἰθυίῃσιν δῦνον , |
ἐβήσετο ποντοπόροιο . ἐν πρύμνῃ δ ' ἄρ ' ἔπειτα καθέζετο , πὰρ δὲ οἷ αὐτῷ εἷσε Θεοκλύμενον : τοὶ | ||
' ἐλθὼν δεῦρο Περικλείδας ποτέ / ὁ Λάκων Ἀθηναίων ἱκέτης καθέζετο / ἐπὶ τοῖσι βωμοῖς ὠχρὸς ἐν φοινικίδι / στρατιὰν |
. Ἀλλ ' ἐλέαιρε τάχιστα καὶ Ἀργείοις ἐπάμυνον ἐλθὼν ἐς Τροίην : ὣς γὰρ τέλος ἔσσετ ' Ἄρηι , καί | ||
ἁλὸς ἀντία Τροίης . Ἔνθεν ἀναστήσασα βίην καλέεσκε δρακόντων ἐς Τροίην : οἳ δ ' αἶψα θεῆς ὕπο κινηθέντες νῆσον |
αὐτῶν χρυσέῳ ἐν κρητῆρι θέσαν . Περὶ δέ σφισι σῆμα ἐσσυμένως τεύξαντο , θέσαν δ ' ἄρα δοιὼ ὕπερθε στήλας | ||
τ ' ἀπὸ μεσσαύλοιο κύνες μογεροί τε νομῆες σεύοντ ' ἐσσυμένως , ἣ δ ' ἄγριον ἦτορ ἔχουσα ἐντροπαλιζομένη ἀναχάζεται |
. τὶς τῶν σὺν αὐτῷ ἔφη „ εἶδον βασιλεῦ τὸν ἅλιον ” . ἀφ ' οὗ ὠνομάσθαι τὴν πόλιν . | ||
ῥα καρηβαρέων τοῖον ποτὶ μῦθον ἔειπεν : Ἦ ῥ ' ἅλιον Δαναοὶ στρατὸν ἐνθάδε πουλὺν ἄγειραν , σχέτλιοι , οὐδ |
θεσπεσίῃ βέλεα στονόεντα χέοντο . τῷ δ ' ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ : Τυδεΐδη περὶ μέν σε τίον | ||
ἰδὼν Δαναῶν ταχυπώλων σεῖς ' , ἐπὶ δ ' αὐτὸς ἄϋσε μάλα μέγα , τοῖσι δὲ θυμὸν ἐν στήθεσσιν ἔθελξε |
Σισύφου φησὶ τοῦ Φαρσαλίου κόλακα καὶ ὑπηρέτην γενέσθαι Ἀθήναιον τὸν Ἐρετριέα . . . . Καρπασία : πόλις Κύπρου . | ||
ἀφυῆ , ὑγιέα ὑγιᾶ καὶ ὑγιῆ : ἐπὶ οὖν τοῦ Ἐρετριέα Ἐρετριᾶ καὶ Πειραιέα Πειραιᾶ καὶ Στειριέα Στειριᾶ εἰς α |
παλαιμοσύνης , οὐδ ' εἰ Κυκλώπων μὲν ἔχοι μέγεθός τε βίην τε , νικώιη δὲ θέων Θρηΐκιον Βορέην , οὐδ | ||
δὴ ὕπνον ἐπὶ βλεφάροισιν ἀποβρίξαντες ἕλοντο , δειδιότες θηρῶν τε βίην μερόπων τε θοὸν κῆρ : νυκτὶ δέ τ ' |
ἦκα καὶ ἀτρεμέως ἐκβήμεναι : οἳ δ ' ἐπίθοντο ἐς μόθον ὀτρύνοντι καὶ ἐξ ἵπποιο χαμᾶζε ὥρμαινον πονέεσθαι . Ὃ | ||
Νέστορος ὄβριμος υἱὸς ἀδελφειοῖο χολωθείς , ὃν Μέμνων ἐδάιξε κατὰ μόθον , ἀμφὶ δ ' ἄρ ' αὐτῷ χερσὶν ὑπ |
τοῦτο , καὶ μαρτυρεῖ ἐν τῇ Πατροκλείᾳ , εἰκάζων τὸν Μενέλεων τῷ ὄρνιθι , ὅτε ἀνεζήτει Ἀντίλοχον , ἵνα ἄγγελον | ||
, ἴσως δ ' ἂν καὶ ἀποδρᾶναι αὐτὴν παρὰ τὸν Μενέλεων διὰ τὸ ἐν Τροίᾳ μῖσος . ἐξῃρήσθω δὴ ὁ |
χολωσάμενοι Καδμεῖοι κέντορες ἵππων ἂψ ἄρ ' ἀνερχομένῳ πυκινὸν λόχον εἷσαν ἄγοντες κούρους πεντήκοντα : δύω δ ' ἡγήτορες ἦσαν | ||
μουσικός . Ὅμηρος [ Ω ] : παρὰ δ ' εἷσαν ἀοιδοὺς θρήνων ἐξάρχους : συγγενικά : ἀντὶ τοῦ : |
γενεὴν καί τ ' οὔνομ ' ἑκάστου σφωιτέρων μυθεῖθ ' ἑτάρων , Πελίαό τ ' ἐφετμάς : ἠδ ' ὡς | ||
σύστημα κώλων εʹ , ἴυγγα ] ἡδονήν , χάριν . ἑτάρων ] φίλων . ἄλαστα ] ἀλάθητα . στυγνὰ ] |
τι τῶνδ ' ἐπίορκον , ἐμοὶ θεοὶ ἄλγεα δοῖεν . κουρότεροι : τὸ συγκριτικὸν ἀντὶ ἀπολελυμένου κεῖται τοῦ κοῦροι . | ||
ἔπειθ ' ὅρκῳ , καὶ ἀλαλκέμεναι μενέαινον : αἶψα δὲ κουρότεροι πεπονήατο δαῖτα γέροντι , λοίσθιον Ἁρπυίῃσιν ἑλώριον : ἐγγύθι |
γλυφίδεσσιν ἀρήρει . εὔκηλοι δ ' ὑπὲρ οὐδὸν ἔπειτ ' ἔβαν : ἄγχι δὲ τοῖο ἡμερίδες χλοεροῖσι καταστεφέες πετάλοισιν ὑψοῦ | ||
Μόψος Ἀντίλοχός τε καὶ ἄρκια δῆριν θέντες μουνὰξ ἀλήστοιο πύλας ἔβαν Ἀιδωνῆος . καὶ οὕτω μὲν οἱ πολλοί φασιν ὅτι |
ἐπιθυμοῦντας . ἕλκει : φέρει . ὀξύς : μέγας . Δή : . . . δὴ σύνδεσμοι ἀντ ' ἀλλήλων | ||
φωνῇ , οἷόν τε σταλάον ψοφέει ἐπὶ ὕδατι ὕδωρ . Δή ποτε καὶ γενεαὶ κοράκων καὶ φῦλα κολοιῶν ὕδατος ἐρχομένοιο |
νῆας , νῆας δ ' οὐκ ἐνόησε καὶ οὐκ ἤσκησεν Ἀθήνη . ἄρτι μὲν Ἰδαίων ὀρέων ἠλλάξατο πόντον καὶ λεχέων | ||
παρέστης δηΐῳ ἐν πολέμῳ , νῦν αὖτ ' ἐμὲ φῖλαι Ἀθήνη : δὸς δέ τέ μ ' ἄνδρα ἑλεῖν καὶ |
δὲ τὸν ποταμὸν ὁ ποιητής : „ Σάτνιον οὔτασε ” δουρὶ Οἰνοπίδην , ὃν ἄρα νύμφη τέκε Νηὶς ἀμύμων „ | ||
ἐρικυδέος Ἠετίωνος Θήβης ἐν δαπέδοισι , καὶ ὡς Κύκνον ἔκτανε δουρὶ υἷα Ποσειδάωνος ἰδ ' ἀντίθεον Πολύδωρον καὶ Τρωίλον θηητὸν |
: ὥς ποτε πετραίῃ ὑπὸ δειράδι Παρνησσοῖο Δελφύνην τόξοισι πελώριον ἐξενάριξεν , κοῦρος ἐὼν ἔτι γυμνός , ἔτι πλοκάμοισι γεγηθώς | ||
ἀπ ' ὀδόντων : ἠδ ' ὡς δυσμενέων σπαρτῶν στάχυν ἐξενάριξεν αὐτοφόνῳ παλάμῃ , πῶς δ ' ἀγλαὸν ᾔρατο κῦδος |
κλισίην ἀφίκανεν ἑοῦ πατρός , ἔνθά οἱ ὕπνος ἀμφεχύθη . Δαναοὶ δὲ νεῶν προπάροιθεν ἴαυον αἰὲν ἀμειβόμενοι φυλακάς : φοβέοντο | ||
οἵ τε νέφεα σκιόεντα πνοιῇσιν λιγυρῇσι διασκιδνᾶσιν ἀέντες : ὣς Δαναοὶ Τρῶας μένον ἔμπεδον οὐδὲ φέβοντο . Ἀτρεΐδης δ ' |
χὠκός ' ἠράσθην . τὰ δ ' ὄλβι ' ἡμέων δήιοι συνελθόντες φέρουσιν , ὥσπερ ὠμὸν ἔριφον αἱ Βάκχαι . | ||
ἔτι νῆ ' ἐπιβάντας εἰρεσίῃ περάαν πλόον ἀντίον ᾧ ἐπέχουσι δήιοι . ἠῶθεν γὰρ ἐπαθρήσαντας ἕκαστα ἔλπομαι οὐχ ἕνα μῦθον |
οὐ γάρ πώ τι Τρῶες ἀρηϊφίλων ὑπ ' Ἀχαιῶν προτροπάδην φοβέοντο μελαινάων ἀπὸ νηῶν , ἀλλ ' ἔτ ' ἄρ | ||
μολεῖν : πάντων γὰρ ὑπέκλασε δεῖμ ' ἀλεγεινὸν ἠνορέην , φοβέοντο δ ' ἀνὰ φρένα μή τινα χερσὶ τύψας ἀκαμάτοισιν |
ἐν μέσοισι Θέμις , εἵνεκεν πεπρωμένον ἦν , φέρτερον πατέρος ἄνακτα γόνον τεκεῖν ποντίαν θεόν , ὃς κεραυνοῦ τε κρέσσον | ||
ἀμφιάνακτας αὐτοὺς ἐκάλουν ἔστι δὲ τοῦ Τερπάνδρου ἀμφ ' ἐμοὶ ἄνακτα ἑκατηβόλον . λείπει δὲ τὸ ἔσο ἢ τὸ χόρευε |
ἐφανδάνει , οὔτι μεγαίρω , κτεῖνέ τε καὶ Κόλχοισιν ἀείρεο δηιοτῆτα . ” Ὧς τώγε ξυμβάντε μέγαν δόλον ἠρτύναντο Ἀψύρτῳ | ||
πάις ξανθοῦ Ἀχιλῆος : Ὦ γέρον , ἡμετέρην ἀρετὴν ἀνὰ δηιοτῆτα Αἶσα διακρινέει κρατερὴ καὶ ὑπέρβιος Ἄρης . Ὣς εἰπὼν |
μεγάλη δὲ ποθὴ Δαναοῖσι τέτυκται . ἀλλὰ σύ γ ' αἶψ ' Ἀχιλῆϊ θέων ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν εἰπεῖν , αἴ | ||
' ἀμβαίνειν ἀνά τε πρυμνήσια λῦσαι . οἱ δ ' αἶψ ' εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον . Τηλέμαχος δ |
βάλε Τρώων : ἧκε δ ' ἐπευξάμενος δηίων ἐς φύλοπιν αἰνὴν σφενδόνῃ ἀλγινόεντα λίθον : διὰ δ ' ἔτρεσαν ἄνδρες | ||
Αἰνείαο φευγέμεν οὐκ εἴασκε , μένειν δ ' ἀνὰ φύλοπιν αἰνὴν θαρσαλέως . Ἑκάτερθε δ ' ἴσην ἐτάνυσσεν Ἐνυὼ ὑσμίνην |
ἴκρι ' ἐπῴχετο μακρὰ βιβάσθων , νώμα δὲ ξυστὸν μέγα ναύμαχον ἐν παλάμῃσι κολλητὸν βλήτροισι δυωκαιεικοσίπηχυ . ὡς δ ' | ||
: παρέλαβον πόλιν , οὐ τὴν ἐπὶ τῶν προγόνων τὴν ναύμαχον , ἀλλὰ γραῦν σανδάλια ὑποδεδεμένην καὶ πτισάνην ῥοφῶσαν : |